Rumoerige ra 1 lye-karavaan
in nachtelijk Amsterdam
De,- bekeringspogingenhebben
bitter weinig resultaat gehad
K
Internationale bidweek
De zwaarste rallye; worsteling
tegen verveling en slaap
Joodse Nederlanders danken
mr. dr. K. J. Frederiks
Verbijsterend experiment dat
drie maanden geduurd heeft
D
Op weg naar Monte Carlo
Krachtige protesten tegen deportatie
„Hersenspoeling" te Pan Moen Jon
Dierbaren geofferd
aan een nieuw
geloof
Vacantiespreiding
Zomer 1954
Mgr. J. Herrijgers
gehuldigd
u
■,,vw"'èfe
-wêê
Verkouden
J
WOENSDAG 20 JANUARI 1954
PAGINA 5
ten n'et wat we met onze moe"
ga uoen. Aldoor maar koffie drinken
Directeur federatie V.V.V.'s
Hans Henkemans naar
Salzburger Festspiele
Verlofregeling onderwijzend
personeel
Geld wisselen bij
automaten
Hoge Raad verwerpt
cassatieberoep
Mr. dr. Ph. Libourel
ter aarde besteld
Pluimveetentoonstelling
in Den Haag
Benoeming substituut
officier van justitie
WRKfLOZEN STEX/N
De Rallye van Amsterdam
'Advies werkcomité
Baby gestikt te Groningen
Examens
Sterk desinfecterend
21 JANUARI: Terugkeer van de Protestantse Kerken
van Europa
De Rallye van Monte Carlo heeft Amsterdam weer aangedaan. Ruim twee
honderdvijftig van de 368 deelnemers kwamen al of niet met grote spoed
ft 11°-paviljoen binnen om er hun bescheiden te laten afstempelen en
a tekene*. Veel haast hadden de meeste deelnemers overigens niet. Even
als het vorig jaar heeft het weer de rallye-rijders in de kaart gespeeld. Geen
sneeuw en geen ijs op de wegen, zoals in voorgaande jaren zo dikwijls het
seval is geweest. Geen moeilijkheden dus. Eigenlijk wat mismoedig kwamen
Weeste deelnemers dan ook in Amsterdam.
de karavaan kwam ook de sfeer van de rallye, zoals men dat noemt,
in het Apollo-paviljoen. Want bij een rallye horen, als het goed is, de vreemd
Uitgedoste sportieve automobilisten, die de rustpauze bij een tijdcontróle
benutten óf om te eten, óf om zich wat op te frissen, óf om te luieren. Bij
een rallye-karavaan op doortocht hoort natuurlijk ook het legertje verslag
gevers, dat gebrand is op verhalen met saillante bijzonderheden. Wel, wat
dat betreftt, zijn wij beslist niet aan onze trekken gekomen.
Er stonden vele Amsterdammers aan de controlepost in het Apollo-paviljoen
(listeravond, toen de rallye binnenreed. Ondanks het nachtelijk uur en de koude
tvind volhardden velen in hun voornemen alle wagens te zien arriveren.
Er kwam langzamerhand een ner-
veuze stemming, toen motoragenten als
Yporboden van de eerste rijders de
Churchill-laan opkwamen. De rijders
u't de startplaats Monte Carlo waren de
Persten, die aan de contröletafel, waar
^•N.A.C.-officials zich met een batterij
laan de ketting gelegde) potloden en
°Pwatches hadden neergezet, werden
eerwacht. De oranje D.K.W. van Blans-
ui?r was de laagst genummerde wagen
was Achting Monte Carlo, doch het
en serie Franse Simca's, Renaults
Ap0n®uhards, die het eerst voor de
ai stopten.
Zoals aU-
weer jn Jd verschenen de deelnemers
Eelijkin? iieest bonte kledij. In ver
gallend a f vorige jaren was het op
sieren/ j Se wollen truien, ijsmutsen,
niet normïSfSï en dergeHike poolkleding
niet populair waren dit keer. Bij het vrij
Zacnte weer waren de sportjasjes en
windjacks favoriet, Ongeschoren kin-
nen behoorden vanzelfsprekend ook tot
de „uitrusting" van de meesten.
Het voornaamste' bezwaar van de Ral
lye Monte Carlo is dat deze tot nu toe
zeer gemakkelijk is geweest. Er wordt
zelfs gesproken over „De zwaarste ral
lye tot nu toe" omdat men de grootste
nioeite heeft wakker te blijven nu er
biets gebeurt en er geen moeilijkheden
in de weg gelegd worden. De Nederlan
ders Blansjaar en Sellies drukten zich
derJu gt uit: „Het is tot nog toe kin-
Wetn tig geweest". Dassen zei: „Wij
slot ch ook niet" dit commentaar
j> ®h ziCh de equipes van Lammeren,
vkrnan en Heyendahl aan. Zelfs de
MUipe Greve, die bij Digne een lekke
pUd heeft gehad en daardoor tijd ver-
:0°r heeft deze achterstand gemakkeliik
n kunnen lopen.
Dok cle deelnemers uit Glasgow heb-
nog geen moeilijkheden ondervon
den. De meesten vinden de opgave zelfs
*e gemakkelijk. Banks en Porter, die in
•"33 eerst winnaars waren van de Tui-
benrallye maar óiaarna verdrongen wer-
?®n van de ereplaats door een protest,
/Eren aanvankelijk van plan met een
pistol uit te komen. Deze wagen viel
L°hter buiten de reglementen en du«
lebben zij de tocht aanvaard in een Al-
vls.
i De wereldkampioen der motorrenner-
U' de zware klasse Geof Duke, die met
{•vans in een Sunbeam Talbot rijdt, was
binnenkomst in het Apollopalviljoen
~b"ect het middelpunt van een grote
fD'are journalisten, fotografen en te
lbaars. Het speet Duke, maar Hij kon
"'ets bijzonders vertellen. Na zijn be-
p®uring aan die Schotse grens wegens
"et overschrijden van de maximum
«belheid heeft hij het wat kalmer aan
Seöaan en dat kan onder deze omstan
digheden gemakkelijk.
Terwijl de microfoon de laatste rij
ders uit Glasgow, vrijwel allen Engel-
™.eu. voor het vertrek afriep, kwamen
n® eerste equipes uit Stockholm bin-
®en- Het was de bekende damesploeg
-an mevrouw Molander en mevrouw
r-undberg, dit keer met Simca.
Denemarken heeft bij de rallyerijders
een slechte beurt gemaakt. De maxi
mum snelheid in dit land is onlangs
opgeheven, maar voor de deelnemers
aan de rallye hebben de politie-auto-
riteiten niet alleen speciale wegen aan
gewezen, maar bovendien bepaald, dat
zij niet sneller dan 80 km. per uur
mochten rijden. De controle hierop
werd uitgeoefend door militairen en po
litie, waarbij zelfs van supersnelle Ja
guars gebruik werd gemaakt. Dit ver
telde de Nederlander Daroczi, die zelf
door de politie tot orde is geroepen,
toen hij zijn Fiat langs een paar auto's
liet snellen. Overtreding van de 80 km.-
grens komt de deelnemers duur te
staan, want zij worden in dat geval 3
uur vastgehouden en zijn dam vrijwel
uitgeschakeld. Proos Hoogendijk, die
zelf in een Sunbeam Talbot rijdt, be-
vestigde het verhaal van Daroczi, en
vertelde dat bij de contróle te Helsing-
borg de deelnemers gewaarschuwd wa
ren door een speciaal daarvoor
overgestoken official van de Deense
automobielbond.
Om 4 uur in de nacht was het hoogte
punt van de rallye, wat Amsterdam be
trof. voorbij. Was er in de eerste uren
geen tafeltje onbezet in cle zaal. waa>*
de contróle zich had geïnstalleerd en
werd toen als het ware gevochten om een
stoel, na vier uur was het Apollopavil-
joen uitgestorven. De talrijke fotografen
en filmoperateurs olie met hun appara
tuur groepjes deelnemers onder schot
haaohn genomen, waren verdwenen en
het binnenkomen der deelnemers ge
schiedde nu met meer regelmaat en zon.
er opstoppingen.
Om tien minuten voor vijf vertrok de
laatste ploeg, die Stockholm als start
plaats had gekozen
Om ongeveer kwart voor vijf kwam
de eerste ploeg uit Oslo binnen. Het was
de Volkswagen-equipe van. P. Mourier
(Denemarken). Steeds waren de mede
delingen hetzelfde: geen moeilijkheden
gemakkelijker dan verleden jaar.
Om tien minuten voor half zeven was
de Rallye van Monte Carlo voor A'dam
afgelopen. Toen vertrok de laatste
equipe, de in München gestarte Volks
wagen van de Oostenrijker Prager.
Sedert het vertrek uit de vijf start,
plaatsen, waaruit tile deelnemers Am
sterdam moesten passeren, zijn slechts
vijf uitvallers genoteerd
Tot directeur van de federatie van
V.V.V.'s in Noord-Holland boven het
Noordzeekanaal is benoemd mr. J. C. F
Hellwig uit Den Haag. De heer Hellwig,
die op 1 Februari a.s. als opvolger van
de heer J. Dinkelberg in dienst zal
treden, was voorheen chef van de af
deling verkeer en tourisme van de
Indonesische spoorwegen.
De pianist Hans Henkemans zal met het
Mozarteumorkest te Salzburg o.l.v. Josef
Paumgartner optreden gedurende de Fest
spiele 1954.
doester P'insda9 op Woensdag zijn de rallye-rijders, die door ons land
bereikte ,,„r™ gepasseerd. De eerste Nederlandse ploeg, die de hoofdstad
*»AM) u- TOff de heren HJ' Cde Ryfc en J- C. de Rijk (met
<v> aie we hier gefotografeerd zien bij hun aankomst aan de Apollohal,
waar de contróle plaats vond.
Zwaar ingepakt in interessante en win
terse kledij, soms gelijkend op eski
mo's, dan weer op Indianen uit een
van de laatste reservaten in de Uni
ted States, verschenen de rijders in
het Apollo-paviljoen.
De algemene Nederlandse Onderwij
zers Federatie (A.N.O.F.), bestaande
uit het katholieke onderwijzers-verbond,
de Nederlandse onderwijzersvereniging
en de protestants christelijke federale
raad. heeft een telegram gezonden aan
de minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen over de nieuwe verlof
regeling voor het onderwijzend personeel
bij het lager onderwijs. De A.N.O.F. her
innert er aan, dat op 9 Mei 1953 de
wijziging van de L.O.-wet 1920 werd
afgekondigd, die deze nieuwe verlofre
geling met ingang van 1 Januari 1953
nodig maakte. Nu op 18 Januari 1954 is
zelfs de algemene maatregel van bestuur,
die deze verlofregeling moet bevatten,
nog niet verschenen en de voorbereiding
voor het verschijnen hiervan is zelfs
nog niet beëindigd. De A.N.O.F. dringt
er bij de minister met grote klem op aan
de spoedige totstandkoming van dit be
sluit te bevorderen.
De sigarenwinkelier J. B. V. te Schie
dam is indertijd ontslagen van rechts
vervolging van de hem ten laste geleg
de overtreding der Winkelsluitingswet
doordat hij door een luikje, naar de
winkel leidende, geld wisselde ten be
hoeve van het kepen na sluitingstijd
van de winkel door middel van een
automaat. De economische rechter zag
hierin een „bedienen" in de zin der wet.
De Hoge Raad heeft een tegen dit
vonnis door de officier van justitie in
gesteld cassatieberoep verwerpen. De
Hoge Raad overwoog, dat de bediening
is geschied niet met betrekking tot het
in de winkel uitgeoefende bedrijf, doch
met betrekking tot het bedrijf, dat hij
uitoefende door middel van automaten,
terwijl deze vorm van bediening ner
gens strafbaar is gesteld.
Onder buitengewoon grote belangstelling
zijn gisteren te Delft de uitvaart en be
grafenis geschied van mr. dr. Ph. B. Li
bourel, notaris en advocaat aldaar, die
vorige week op 75-j?rige leeftijd is over
leden.
In de St. Hippolytuskerk aan de Voor
straat, waar de kist met het stoffelijk
overschot stond opgebaard, werd een
plechtige H. Requiemmis opgedragen door
deken H. J. Kuijper met assistentie van
de kapelaans J. van Ingen, als diaken en
W. Juffermans als subdiaken. Ceremonia-
rius was kapelaan M. Wuijster. Onder lei
ding van Pierre van Hauwe zong het koor
de Requiem van Perosi.
Nadat in de pastorie velen de condolean
ceregisters hadden getekend, vertrok de
rouwstoet naar de R.K. begraafplaats aan
de Kanaalweg, waar de deken de absoute
verrichtte. Een schat van bloemen dekte
de baar.
De begrafenis werd bijgewoond door
vele vooraanstaande figuren uit het be
drijfsleven o.a. de N.V. Koninklijke
Nederlandse Gist- en Spiritusfabriek en
de Frans-Hollandse Oliefabrieken Calvé
te Delft, waarvan de heer Libourel pre
sident-commissaris was leden van de
raad van beheer en directie van het
A.N.P., waarvan mr. dr. Libourel van de
oprichting af juridisch adviseur was.
Verder waren er vertegenwoordigers
van verenigingen en instellingen waar
mee dr. Libourel als regent of bestuur
der een relatie heeft gehad, zoals het
St Joris-gasthuis te Delft en de vereni-
eing „Het Groene Kruis" aldaar.
Voor de jaarlijkse nationale pluimvee-
en kon ij nen tentoonstelling van de Konink
lijke Nederlandsche Vereniging „Avicultu-
ra," welke 22, 23 en 24 Januari in de
Houtrusthallen te Den Haag wordt gehou
den, zijn ruim 4200 hoenders, konijnen,
•sierduiven en postduiven uit het gehele
land* ingezonden. Voor de prijswinnaars,
aan te wijzen door een internationale ju
ry, is een aantal prijzen beschikbaar ge
steld, o.a. door H.M. de Koningin.
Tot substituut officier van justitie
bij de arrondissementsrechtbank te
Rotterdam is benoemd mr. J. C. Louet
Feisser.
p.t
Enkele honderden Joodse Nederlanders,
die zich tijdens de oorlog dank zij de
toenmalige secretaris-generaal van Binnen
landse Zaken, mr. dr. K. J. Frederiks, vrij
willig konden laten interneren in Barneveld
en er na hun deportatie naar Theresien-
stndt het leven afbrachten, hebben Zondag
middag in een reünie in hotel „De Witte
Brug" mr. Frederiks gehuldigd.
Hem werd met zijn echtgenote een reis
naar Israël aangeboden en zijn toenmalige
medewerker mr. S. Kloosterman, thans ad
ministrateur aan het departement van Bin
nenlandse Zaken, een radiotoestel.
Namens de Barnevelders" heeft profes
sor mr. D. Simons gesproken over het vele
leed, dat de teruggekeerden uit de kampen
te verwerken hadden gekregen. Het duurde
lang, voordat men zijn normaal evenwicht
had hervonden. Thans acht men het tijd
stip gekomen, om gezamenlijk te getuigen
van dankbaarheid tegenover de man, die
zoveel heeft bijgedragen, om een zo talrijk
mogelijk aantal zielen te redden.
Andere Nederlanders hielpen Joodse me
deburgers onderduiken. Mr. Frederiks had de
moed in het openbaar voor hen op te ko
men, al dwong practisch beleid hem tot het
aanvaarden van minder dan de redding van
alle vervolgden.
Mr. Frederiks onthulde dat toen de „Bar
nevelders" naar Westeroork gebracht wa
ren en vandaar gedeporteerd zouden wor
den naar Theresienstadt Rauter de instem
ming vroeg van hem en van de'Nederlandse
Hervormde Synode, welke laatste q|tstel
vroeg voor nader beraad. Het motto van de
Duitsers was, dat de Joodse Nederlanders die
op bijzondere lijsten stonden, ginds veiliger
zouden zijn wegens het „gevaar" van een
invasie der geallieerden. Mr. Frederiks heeft
zijn instemming met deze deportatie gewei
gerd, doch zij is, nadat hij zelf heeft moe
ten onderduiken, toch geschied.
De regering van 1945, zo merkte mr. Fre
deriks op, was het met zijn beleid niet eens;
(door GEORGES GALLEAN)
SEOEL, Januari,
ort geleden is er een einde gekomen aan een
wrede en hoogst stompzinnige menselijke proef
neming. Die van de splitsing van de geest van
22.000 krijgsgevangenen. Technisch staat zij bekend
onder de naam uiteenzettingen, maar in het spraakge
bruik kent men haar als „hersenspoeling". Zoals voor
iedere nieuwe wetenschappelijke uitvinding, moest ook
hiervoor een wetenschappelijke term worden gecreëerd.
Voortaan bestaan er twee categorieën mensen: zij, die
een uiteenzetting hebben ondergaan en zij, die er geen
hebben ondergaan.
De periode van negentig dagen, gedurende welke uit
eenzettingen zouden worden gegeven, zoals was bepaald
in het wapenstilstandsverdrag, eindigde op 23 December
te middernacht. Vanaf de 24e worden de gevangenen
beschouwd als „zonder verlof afwezigen". Over enige
tijd zullen hun respectieve regeringen hen te boek stel
len als deserteurs.
De proefneming vond van 23 September tot 23 Decem
ber plaats te Pan Moen Jon. Zij bestond hierin, dat men
twee tegengestelde wezens, een communist en een anti
communist, met elkaar in contact bracht onder toevoe
ging van een neutrale katalysator, die de reactie moest
waarnemen. Onmiddellijk kwam er een woede-opwek
kend element vrij, dat de gevangenen deed schreeuwen
en hevige bewegingen deed maken, en dat zijn onder
vrager rood of blauw deed aanlopen alsof zijn wangen
waren samengesteld uit lakmoespapier.
•■V-V'-WÏ
gMi|
Het meest verbijsterende, het meest
verschrikkelijke van wat men in Pan
Moen Jon te zien kreeg, was niet de
tegenstelling tussen tvee denkende
wezens, de botsing der ideeën; het
meest aangrijpende was niet het inner
lijke conflict tussen gevoel en verstand,
dat zich in iedere man afspeelde op het
ogenblik, dat hij zijn keuze moest doen;
maar dat was wel de totale verplette
ring van de wil, het verdwijnen van de
critische zin. Rauwe stemmen braakten
slagzinnen uit en herhaalden zonder op
houden dezelfde woorden. De gebaren
waren die van het klassieke Chinese
theater om verontwaardiging, woede en
minachting aan te duiden. De gezichten
waren maskers. Men is geneigd te den
ken: „De gevangene die weigert naar
huis terug te keren, breekt plotseling
met zijn familie, met zijn vrienden, met
alles wat hem het leven dierbaar
maakt". Men was niet ontroerd. Men
vroeg zich af waarom en de twee enige
antwoorden: „uit vrees of uit afschuw
voor het politieke regiem", voldeden
niet. Wie van ons zou immers zijn
vader, zijn moeder, zijn kinderen, zijn
huis en zijn werkkring opofferen aan
een politieke idee of zelfs aan een ideo
logie? Evenals hij immers zichzelf op
offert, offert hij ook de zijnen op die
waarschijnlijk het slachtoffer zouden
worden van represaille-maatregelen.
Want de gevangene die weigert gerepa
trieerd te worden weet, dat de naam
lijsten tussen de beide kampen zullen
worden uitgewisseld en dat hij bijge
volg niet onbekend zal blijven bij de
vijand, die hij als meedogenloos be
schouwt en tot alle misdaden in staat.
En hij offert dan ook als zoenoffer aan
zijn nieuwe geloof niet alleen zijn ver
leden, maar bovendien het leven van
al degenen die hem dierbaar zijn.
Van de 22.951 gevangenen, die al die
tijd onder de hoede van de Indische
bewakingstroepen in de geotemilitairi-
seerde zone verbleven, vroegen er
slechts 373 om naar huis te kunnen
terugkeren, dat is ongeveer 1,5 pro
cent.
Dit bewijst dus de mislukking van
de proef van Pan Moen Jon. De
uiteenzettingen dienen tot niets. Of
liver gezegd: het overhalen is een
verschrikkelijk machtig oorlogswapen
geworden, dat duizenden denkende
wezens kan vernietigen. Wie ge
lóóft immers nog dat men in tien
minuten of in tien uur tijds er in
zou kunnen slagen om in het openbaar
een geest te zuiveren, die een tegen
stander gedurende drie jaar met alle
tovermiddelen waarover de moderne
wetenschap beschikt, met radio
in de meest ongecultiveerde hersenen
en daar hun ideeën zaaien, getracht
heeft te breken? Onder de 373 gerepa-
trieerden bevonden er zich 236 die
direct overliepen, zonder dat de onder
vragers zelfs maar moeite hoefden te
doen. Er keerden er slechts acht terug
tot de democratie, zeven Zuid-Korea-
nen en één Amerikaan. Dat was alles
wat het kamp der Verenigde Naties
wist binnen te halen van de 359 geal
lieerde gevangenen, die ten tijde van
de wapenstilstand weigerden naar
hun land terug te keren. De democra
tische bekeerders hebben geen geluk
Jï. kia «f
'Ray in „The Kansas City Star".
gehad en hebben geen enkele bekering
op hun naam staan. De communistische
uiteenzetters, die een veel uitgebreider
werkterrein hadden, slaagden er slechts
in 90 Chinezen en 47 Noord-Koreanen
over te halen op een totaal van 22.592
gevangenen. De balans der uiteenzet
tingen sloot dus met het cijfer 137.
Beide kampen beschuldigen elkaar
wederzijds de operatie te hebben be
lemmerd en de proef te hebben ver
traagd. Inderdaad werden er, van de
90 voorgestelde dagen slechts 20 aan
uiteenzettingen gewijd. Slechts 3.215
anti-communistisch geworden Chine
zen en Noord-Koreanen en 255 Zuid-
Koreanen ontvingen uiteenzettingen.
De vertegenwoordigers van het op
perbevel eisen nu met evenveel klem
verlenging, als het rhythme der be
keringen zich heeft versneld geduren
de de laatste drie dagen, vooral bij de
Chinezen.
Geen verlenging
Ondanks het verlangen van de Ame
rikanen om hun 22 landgenoten te
horen die het communisme hadden ver
kozen, ondanks hun nieuwsgierigheid
om deze lieden te zien, ondanks alle
voorbereidingen die men te hunner ere
had gemaakt, films, die in hun huizen
waren opgenomen, gramofoonplaten met
de stemmen van hun moeders, brieven
van hun verloofden, gebeden van hun
dominees en alle andere geperfection-
neerde instrumenten, die alle snaren
van hun wezen zouden moeten bespelen,
ondanks dit alles zal de periode van
uiteenzettingen niet worden verlengd.
Twee jaar wapenstilstandsonderhan-
delingen om tot een dergelijk resultaat
te komenDoden op de slagvelden,
in de krijgsgevangenenkampen en
zelfs nog in de gedemilitairiseerde zone.
Het is beginnen te sneeuwen in de
neutrale zone. In Pan Moen Jon is alles
wit, alsof de natuur zich heeft willen
reinigen van alles wat dg mensen hier
hebben gedaan
(Copyright-A.F.P.)
hij zelf echter blijft overtuigd, dat elke an
dere lijn dan door hem gevolgd nameloos
leed zou hebben gebracht over land en volk
en in het bijzonder ook over het Joodse
volksdeel.
Het centraal werkcomité vacantie
heeft de collectief-sluitende bedrijven
geadviseerd de vacantieweek 1954 vast
te stellen als volgt:
IN SECTOR 1 (t.w. de provincies
Noord-Holland, Groningen. Friesland
en Drenthe) van 17 Juli24 Juli.
IN SECTOR 2 Ct.w. de provincies
Overijssel, Gelderland, Utrecht en
Zuid-Holland, uitgezonderd de plaatsen
Hoek van Holland. Maassluis, Vlaardin-
gen, Schiedam, Kethel, Rotterdam en
de plaatsen gelegen ten Zuiden, resp.
ten Wesfen van de grenslijn, gevormd
door de Nieuwe WaterwegHet
ScheurdiepNieuwe MaasDe Lek,
de plaatsen Ameide en Meerkerk (deze
twee plaatsen gerekend tot de 2e sector)
Merwedekanaal beneden de LekGo-
rinchem (deze plaats eveneens uitgezon
derd) van 24 Juli31 Juli.
IN SECTOR 3 (t.w. de provincies
Noord-Brabant, Zeeland, Limburg en
van Zuid-Holland de plaatsen Hoek van
Holland. Maassluis, Vlaardingen, Schie
dam, Kethel, Rotterdam en voorts alle
plaatsen gelegen ten Zuiden resp. ten
Westen van de grenslijn gevormd door
de Nieuwe Waterweghet Scheurdiep
Nieuwe MaasDe Lek, de plaatsen
Ameide en Meerkerk (deze twee plaat
sen gerekend tot de 2e sector) Merwe
dekanaal beneden de LekGorinchem
(deze plaats tot de 3e sector gerekend)
van 7 Augustus14 Augustus of van
14 Augustus21 Augustus, dit met het
oog op het feit dat de bouwvakweek
door de bedrijfsraad voor het bouwbe
drijf is vastgesteld van 31 Juli7
Augustus en om te vermijden dat deze
week overbelast zal worden.
De niet collectief-sluitende bedrij
ven is verzocht de mensen zonder
schoolgaande kinderen voor half Juli
of na half Augustus vacantie te ver
lenen. In het bijzonder dringt het cen
traal werkcomité vacantie er op aan de
periode van 15 Juli—15 Augustus voor
jongeren te blokkeren.
In Groningen is een vijf maanden
oude baby R. B. op tragische wijze om
het leven gekomen. Het kind is nl. in
de dekens gestikt.
De Lazarist mgr. J. Herrijgers. die
zoals men weet, uit China is verbannen,
is in zijn geboorteplaats Sprundel dt or
zijn plaatsgenoten hartelijk gehuldigd.
Deze huldiging vond pla'ats in de paro
chiekerk van St. Jan, waarheen de uit
geweken bisschop door bruidjes werd
begeleid. Samen met zijn 83 jaar oude,
blinde vader en met pastoer L. v. Mier-
lo had mgr. Herrijgers een ereplaats in
het priesterkoor toegewezen gekregen.
Pastoor va'n Mierlo heette hem harte
lijk welkom in het dorp. Burgemeester
P. Alberts van Rucphen, waartoe het
kerkdorp Sprundel behoort, huldigde de
bisschop namens alle dorpelingen.
Nadat, mgr. Herrijgers een pontificaal
Lof had gecelebreerd, ontving hij in
het parr chiehuis ieder die maar komen
wilde. Sprundel maakte daar dankbaar
gebruik van. Honderden kwamen mon
seigneur welgemeend de hand drukken.
Cand. geneeskunde E. S. Oosterhuis,
Hooghalen, J. Mars, Stedium. Cand.
Tandheelkunde, J. Boersma, A. J. H. de
Wilde, beide Groningen, H. Koopman,
Marum, J. H. de Koningh, Heërenveen,
M. R. Hartog, Nijmegen.
Advertentie
neem tijdig
60 tabletten
e Katholiek, die zijn geloof bewust beleeft en in het licht van dat
geloof zich een verantwoord beeld tracht te vormen van de geeste
lijke nood, waarin de huidige mensheid verkeert, ervaart vroeg of
laat onvermijdelijk de noodzaak zijn houding te bepalen ten aanzien van
de noodlottige verscheurdheid der Christenen. Wanneer hij de goddelijke
heilsplannen ten aanzien van de wereld overweegt, zoals zij geconcretiseesd
zijn in de Incarnatie, de leer over natuur en genade, de Kerk met haar
zending en genademiddelen, en daarbij bedenkt, hoezeer deze in ernstige
mate gefrustreerd worden door de onderlinge verdeeldheid van Christus'
volgelingen, dan voelt hij zich daardoor tot in zijn diepste wezen be
schaamd. Omdat hij zich op een of andere wijze betrokken weet in, mede
schuldig aan de devaluatie van wat zijn mens-zijn de hoogste waarde ver
leent: zijn geloof en zijn daaruit voortvloeiende apostolische taak. De oecu
menische atmosfeer van onzo tijd heeft zijn blik verruimd, zodat hij, bevrijd
van de kortzichtige zelfgenoegzaamheid, die in het verleden al te vaak de
houding der Katholieken kenmerkte, in staat is zich opnieuw en minder
bevooroordeeld te bezinnen op de wezenlijke inhoud van het Christendom.
Dat met deze verruiming van blik een essentiële vernieuwing en verrijking
van geloofsinzicht en -leven gepaard gaat, is voor veel, bewust levende
Katholieken reeds een gelukkig ervaringsfeit. De zonder-meer-afwijzende,
defensieve of polemiserende houding ten overstaan van onze afgescheiden
mede-Christenen is, zeker in leidinggevende kringen, een overwonnen
standpunt. Een ruggegraatloos irenisme vermijdend, waarmee niets en nie
mand gebaat is, leidt het open en eerlijk godsdienstgesprek tot niet-ver-
moede, betere inzichten in eikaars opvattingen en mentaliteit, waaruit een
verheugende onderlinge waardering opbloeit, die ons als mensen en Chris
tenen nader tot elkander brengt. Aan beide zijden groeit het besef van een
historische ën eigentijdse schuld, die de verwijdering vergemakkelijkte en
bestendigt. Wij hebben bovendien afgeleerd de Reformatie enkel als een
protest tegen of een negatie van de traditionele kerkelijke leer te zien:
haar positieve inhoud van ontzag voor God en vertrouwen in de Verlossing
heeft grote waardering gewekt. Wanneer wij desondanks vanuit ons geloof,
zoals prof. Kreling onderstreept, de Protestanten niet anders kunnen zien
dan als opstandigen, die de éne Kerk van Christus hebben verlaten, waar
door zij zich vergrepen aan het Lichaam des Heren, wanneer de Hervor
ming voor ons niet slechts een rampzalig werk is, maar tevens een onge
hoorzaamheid aan Christus wat de officiële uitspraken der Katholieke
Kerk over de Reformatie in hun stugge beslistheid onherroepelijk hebben
vastgelegd dan wordt daarmee echter geen oordeel over hun persoon
lijkheid geveld. De kerkelijke uitspraak treft de belijdenis, niet de inner
lijke houding van de belijder, die met zijn persoonlijke verantwoordelijkheid
en zijn geweten voor het oordeel van God staat. Als Katholieken moeten
wij ons oprecht verheugen over het uitgesproken verlangen naar eenheid,
dat als een heimwee naar iets, dat verloren ging, de besten onder de Protes
tanten tot een vurige oecumenische werkzaamheid aanspoort en bijeen
brengt. Te meer daar dit streven naar eenheid veelal gepaard gaat met een
diepere beleving van het Christendom. Wij betreuren echter hun afschei
ding van de Ware Kerk al dwalen zij ook te goeder trouw omdat zij
daardoor een groot gedeelte van de door Christus ingestelde genademidde
len moeten missen èn omdat, door dit gescheiden-zijn, de Evangelieverkon
diging aanmerkelijk verzwakt wordt. Het besef door een lauw christelijk
leven en een slecht voorbeeld mede-schuldig te zijn aan de bestendiging
der scheiding, moge ons in oprechte nederigheid en liefde inspireren tot
een vurig gebed voor onze reformatorische mede-Christenen, opdat zij met
Gods Genade de weg-terug vinden naar het herstel der vroegere eenheid.
