SENAAT aanvaardt E.D.G.-verdrag
met grote meerderheid
Benelux als katalysator in het integratie
proces van Europa
VenkcJk
Jnternationale bidweek
noxv?
Jongelingschap van Heer levert een
hartstochtelijke bierstrijd
MOLOTOV brengt zijn élite
Berlijn
mee naar
voor
Fraaie verj aardagstaart
prinses Margriet
ffUUlf
0\|
Homo ludens
INDIASE KINDERWEDSTRIID
Petekind van de Koopvaardij blaast
elf kaarsjes uit
Trouwlustige weduwnaar en weduwe
weigeren vat bier te geven
Oost-Duitse arbeiders moeten het leven
der Sovjet-gemachtigden met
hun lichaam beschermen
DONDERDAG 21 JANUARI 1954
PAGINA 3
Speelgoedparadijs in
de K.R.O.-studio
>.Huize Voorburg" winnaar
Zonnebloem-prijsvraag
^•KNlL-militair op
DOrneo gearresteerd
SNIJKOEK
22 JANUARI: Mogen alle Christenen van Amerika
één worden in het geloof en de leiding volgen van
de Plaatsbekleder van Christus
Geen gewijzigd eindexamen
!Ii«
ONTVLUCHTE UIT
RIJKSASYL GEGREPEN
Aanslag te Heer
Dader aangehouden;
bekentenis afgelegd
Zó verkoop ik ROXY, direct uit het F.S. Pack. Elk pakje
100 fabriekvers. Dat merkt u aan de heerlijke geur en
smaak. Dank zij deze patent-verpakking rookt u de
beste Amerikaan in de beste conditie I
Geen wonder dat mijn klanten zeggen»
(Van onze correspondent)
Met zeldzaam genoegen heeft de jonkheid van Heer bij Maastricht Zondag
in de kerk de eerste afkondiging van het voorgenomen huwelijk tussen de
47-jarige weduwe B. GoessensNijssen en de 57-jarige weduwnaar L. Vran-
ken vernomen. Dit genoegen vond zijn reden in het feit, dat in deze plaats
het aloude gebruik bestaat, volgens welk een verloofd paar, wanneer dit
uit een weduwe en een weduwnaar bestaat, verplicht is de jonkheid op een
vat bier te onthalen. Weigeren de trouwlustigen deze tractatie, dan is dit
voor de dorstige jongelingschap het sein tot varen of huulen. Hieronder
verstaat men het geven van ketelmuziek in de naaste omgeving van het
woonhuis van de weduwe of weduwnaar. Gewapend met ketels, deksels,
ratels, jjzeren_ hoepels, hamers en toeters is de jongelingschap van Heer,
meest jongelui van twaalf tot dertig jaar, Maandagavond opgetrokken naar
het woonhuis van de weduwnaar aan de Steegstraat nr. 11, om deze voor de
keuze te stellen: bier of ketelmuziek. De weduwnaar verkoos het laatste.
MGR. J. VRAKKING
Eervol ontslagen als
bisschop van Surigao
Katholieke Illustratie
Nederlandse winnaars
(Van onze parlementaire redacteur)
Met 36 tegen 4 stemmen heeft de Eerste Kamer zich Woensdag met de ver
eiste 2/3 meerderheid verenigd met de ratificatie van het E.D.G.-verdrag.
•Behalve op de tegenstand van de communisten, waarvan prof. Schermerhorn
(P.v.d.A.) verklaarde, dat het een weerzinwekkende bezigheid is om met
hen te debatteren, stuitte het verdrag de laatste dag nog op de kritiek van
Prof. Gerretson en niemand minder dan de voorzitter van de Kamer, mr.
Jonkman. Maar in het bezwarend materiaal, dat deze beiden aandroegen,
Werd door de ministers van Buitenlandse Zaken en Oorlog, gesecondeerd
door enkele Kamerleden, nog een flinke bres geschoten.
Advertentie
De p;
'nrichtir_=
*>jn winnaar geworderl van de aantrek
kelijke prijsvraag, die door Alex van
wayenburg tijdens de Zonnebloem-uit
zending van Dinsdag 5 Januari werd
Gelanceerd. Jan de Cler en het viool-
ensemble van Morchi Mirando be
staande uit vader Mirando met zijn zes
Zonen zongen en speelden toen een
drietal liedjes, naar aanleiding waarvan
de zieken drie dieren moesten raden.
Het resultaat van deze prijsvraag is
thans bijeengebracht in de „Zonne-
"loemkamer" van de K.R.O.-studio,
t^ant de drie te raden dieren een
Olifant, een kat en een hond zijn,
®P allerlei mogelijke wijzen uitgevoerd,
door de zieken naar Hilversum ge
tuurd. De patiënten van ziekenhuizen
sanatoria konden gezamenlijk een
.yérkstuk insturen, doch ook de thdis
■"ggende zieken werden daartoe indi
vidueel in staat gesteld. Er zijn wer-
V?üjk fraaie werkstukken bij en ieder
*ihd zou bij het zien van al dit keurig
«gewerkte speelgoed zijn ogen uitkij
ken. De dieren zijn vervaardigd van al
lo soorten materiaal, zoals pitriet,
ve L lappen stof, klei, hout en papier.
v°or de J-
atiënten van de psychiatrische
ng „Huize Voorburg" te Vught
j --- ue thuisliggende patiënten wer
st? vijf boekenbonnen beschikbaar ge-
dteia: het ziekenhuis of sanatorium,
rek eerste prijs zou behalen, kon
neMnen °P een uitzending van de Zon-
maa°®m ter plaatse. Eind van deze
je de zal dit geluk en dit buitenkans-
te Vi Pat'ënten van „Huize Voorburg"
groepse^. len deel vallen. De tweede
en RoScw!? werd behaald door „Berg
Zha-oord- ,er> de derde prijs door „Em-
te Zevenaar.
Te Sambas op West-Borneo Is dezer
dagen een Indonesische staatsburger
Van Nederlandse afkomst gearresteerd.
De gearresteerde, een voormalig ser
geant bij de K.N.I.L., is op transport
haar Djakarta gesteld.
Tot
C.VJ
(K.V.P heeft minister Beyen een ver
klaring afgelegd over de kwestie van
de garanties, die Nederland voor zijn
eigen grondgebied dient op te eisen.
Garanties, dat wii niet achtergesteld
zullen worden, ook niet in dien zin, dat
bijv. vrede zal worden gesloten, terwijl
een van de zes aan het verdrag deel
nemende landen nog niet bevrijd zou
zijn. De minister achtte het niet wen
selijk en ook niet opportuun om voor
de ratificatie duidelijke en wel om
schreven formuleringen dienaangaande
te vragen. Hij wilde echter wel in het
Nederlandse parlement op dit ogenblik
de verklaring afleggen, dat de Neder
landse regering het voor een breuk in de
verdragsverhoudingen zal aanzien, wan
neer ooit vrede zou worden gesloten,
zonder dat het grondgebied van elk van
de zes E.D.G.-landen bevrijd zou zijn.
Een andere verklaring van minister
Beyen, die de aandacht trok, was, dat
hij de positie van de Benelux in dit
verband zeer grote waarde toekende als
katalysator in het integratie-proces van
Europa. Wat toch doet zich daarbij voor?
Het saamhorigheidsgevoel zal moeten
groeien, willen wij een Europa bereiken,
waarinhet woord hegemonie een
vreemde klank wordt. Welnu, in de drie
Beneluxlanden is dit reeds bereikt, in
tegenstelling tot de andere leden van
de groep van he4 z.g, „kleine Europa".
De minister heeft de Kamerpresident
op zijn bezwaren tegen een EDG-ver-
drag naar Frans model geantwoord, dat
hij toch wel de werkelijkheid uit het
oog had verloren, door de voorkeur te
geven aan een overeenkomst zoals die
in het Britse Gemenebest gegroeid is.
Er is volgens hem sprake van een diepe
scheiding in mentaliteit tussen een En
gelsman en een Europees vastelander en
die scheiding kan men ook zien in de
wijze waarop beiden hun internationale
verdragen sluiten. De band van de lan
den van het Britse Gemenebest lijkt erg
los te zijn; formeel is dat ook zo, maar
in werkelijkheid is deze band juist zeer
hecht. Wij in Europa zouden ons ver
gissen wanneer wij dit zonder meer op
ons eigen werelddeel zouden willen toe
passen. De saamhorigheid zal hier nog
moeten groeien.
In zijn beschouwing omtrent de poli
tieke betekenis van het verdrag sloot
de minister zich geheel aan bij de
visie, die mr. Sasse gegeven had; men
ziet er terecht in de Sovjet-Unie de
hoeksteen in van de Europese eenheid?
Minister Staf heeft zich vooral be
ijverd om de moeilijkheden die het be
richt van het Belgische persbureau
„Belga" in de Nederlandse politiek
heeft gebracht, op te lossen. Tot ge
deeltelijke tevredenheid van prof. Ger
retson deelde hij mede, dat dit bericht
geen officieel karakter had en dat er een
vergissing in stond. Generaal Gruenther
heeft niet in Brussel medegedeeld, dat
de Nederlandse divisies bij de Noord-
Advertentie
Een betrekkelijk recente statistiek over het godsdienstig leven in de
Verenigde Staten van Noord-Amerika heeft tot de conclusie geleid,
dat ruim 77% der Amerikanen tot een of ander kerkgenootschap be
horen. Het zou echter voorbarig zijn hieruit zonder meer te besluiten tot
een overtuigde en vurige godsdienstigheid. Nergens ter wereld immers
treedt de verdeeldheid onder de Christenen zo sterk aan de dag als juist
in Amerika. Alle vormen van het Christendom, zowel van het Westerse als
van het Oosterse, zijn er vertegenwoordigd. Men vindt er naast 28 millioen
Latijnen. Oosterse Katholieken van alle riten, afgescheiden Christenen van
alle Oosterse landen, Methodisten, Presbyterianen, Episcopalisten, Congre-
gationalisten, enz., enz., al bij al ongeveer 260 verschillende kerkgenoot
schappen. In die bijna onvoorstelbare versnippering ligt de oorzaak van de
zwakheid dezer kerken. Samenwerking immers is praktisch onmogelijk
Wegens hun uiteenlopende leer en onderlinge naijver. Het is krachtsver
spilling op grote schaal, die bovendien op de duur uiteraard tot godsdien
stige onverschilligheid moet leiden. En dit te meer, daar er in Amerika
toch al een mentaliteit heerst, die licht geneigd is alle godsdienstige rich
tingen als gelijkwaardig te beschouwen, waaruit ieder maar moet kiezen
wat hem het best ligt. Als men tenminste niet zover gaat wat geen uit
zondering is godsdienst tot een privé-aangelegenheid te verklaren, waar
mee geen kerk of denominatie zich te bemoeien heeft. Het valt op, dat in
tegenstelling met de Europese Protestanten hun Amerikaanse geestver
wanten zich veel minder bekommeren om leerstellige verschillen dan om
spectaculaire uitingen van „christelijke ethiek". Voor werken van lief
dadigheid, bijbelverspreiding, zending, zijn grote sommen beschikbaar.
Eensgezindheid in de leer komt daarbij, voorzichtig uitgedrukt, op de twee
de plaats. Het ligt voor de hand, dat een dergelijke geestelijke gesteltenis
weinig vruchtbaar is voor het werk der hereniging. Toch mag men niet
wanhopen. Voortdurend gaan er in Amerika meer stemmen op, die waar
schuwend wijzen op het gevaar der heersende mentaliteit, waardoor de
menselijke persoonlijkheid geheel ondergeschikt dreigt gemaakt te worden
aan het volledig beheersen der materie. Geestelijke onvoldaanheid met de
bestaande levenssfeer valt herhaaldelijk te beluisteren. Opmerkelijk is in
dit verband de toenemende groei van het Katholicisme. De beschouwende
kloosterorden hebben geen gebrek aan candidaten. Zeer velen gaan jaar
lijks over tot de Katholieke Kerk. Er is inderdaad een kentering ten goede
te constateren, zij het de uitgestrektheid van het land in aanmerking
genomen op betrekkelijk kleine schaal. Maar wat er gebeurt, geschiedt
met grote Amerikaanse ondernemingslust en voortvarendheid. Heeft men
eenmaal voor een ideaal gekozen, dan streeft men met edelmoedige geest
drift naar de verwezenlijking ervan. Het is niet zonder betekenis, dat de
Internationale Bidweek in Amerika is ontstaan. Bidden wij met vuur en
volharding, dat Gods genade, waarvan alleen heil is te verwachten, het
prachtige initiatief van P. Wattson rijke vruchten moge doen dragen en de
Christenen van dit uitgestrekte en in veel opzichten bevoorrechte land de
weg tonen naar de éne schaapstal van Petrus.
Europese sector van het Europese leger
zouden worden ingedeeld, maar bij de
„Noordelijke legergroep" (van de cen
trale sector). Hij herhaalde nog eens, dat
de Nederlandse regering geregeld is en
wordt ingeschakeld bij het N.A.T.O.-
overleg.
Prof. Gerretson bleef echter op zijn
stuk staan wat betreft de in Parijs in
Mei 1952 gesloten overeenkomst in
N.A.T.O.-verband over levering van
mankracht. Deze overeenkomst had een
organisch onderdeel van het E.D.G.-
verdrag moeten zijn. Over de al of niet
grondwettigheid van deze verdragskwes
tie zal de regering zich later bij een
interpellatie te verantwoorden krijgen.
Minister Staf deed de toezegging, dat
de regering zal zorgen dat de geestelijke
verzorging in het E.D.G.verband niets te
kort komt.
De beide communisten hebben ook bij
de replieken nog in hun stijl het woord
gevoerd en het E.D.G.-verdrag een her
haling van het verdrag van München ge
noemd. Het was ongetwijfeld voor mr.
Jonkman wat pijnlijk, dat hij juist van
die zijde steun ondervond.
Minister Beyen stelde tegenover de
voorstelling van de communist Geugjes.
die de E.D.G. een wolf in schaapskiede
ren had genoemd, het sprookje van de
wolf en de zeven geitjes om de rol van
Moskou duidelijker te maken.
„Het sprookje is wel aardig, maar u
houdt er de kinderen niet mee zoet",
was het communistisch antwoord.
De gisteren door ons gesignaleerde
wijzigingen in het rooster der schrifte
lijke examens 1954, berustten inderdaad
op een ambtelijke vergissing. Uit een
aan de scholen gezonden circulaire, on
dertekend door dr. Drewes, chef van de
afdeling V.H.M.Q,, blijkt dat stelkunde
op de A-afdeling van het gymnasium
niet schriftelijk geëxamineerd zal wor
den en dat de examentijden voor Grieks
en Latijn niet zijn gewijzigd.
Advertentie
De verjaardagstaart die het „Prin-
•ses Margrietfonds" Woensdagmiddag
aan het Dinsdag elf jaar geworden
petekind van de koopvaardij, Prinses
Margriet, ten geschenke gaf, was bijna
te laat gekomen.
Vijf en dertig kinderen uit het ge
hele land, nabestaanden van in de
oorlog omgekomen Nederlands koop-
vaardijpersoneel, waren in twee bus
sen van Rotterdam naar het pa'leis
Soestdijk gekomen, om de taart te
brengen en tevens met de Prinses
haar verjaardagsfeestje te vieren. De
bus waarin de taart vervoerd werd
raakte echter tussen Gouda en Woer
den defect. In de buurt was geen te
lefoon te vinden en de chauffeur kon
zijn voertuig niet meer op gang bren
gen. Kostbare kwartieren waren reeds
verloren toen een auto van de PTT
voorbij kwam.
De chauffeur daarvan bood aan een
Door een toeval is de Haarlemse recher
che er in geslaagd de 36-jarige J. S. aan
te houden, die in begin Januari van dit
jaar uit het Rijksasyl voor psychopathen
Avereest bij Dedemsvaart was ontvlucht.
Maandagmiddag was namelijk een recher
cheur op controle bij een Haarlemse koop
man in de binnenstad, toen een man de
zaak binnenstapte, die een fototoestel met
verschillende lenzen, geelfilters en een be
lichtingsmeter te koop aanbood voor f 120.
Aangezien het hier een zeer duur apparaat
betrof, vatte de rechercheur argwaan en
vroeg de man naar de herkomst van het
toestel. Bij de contróle van zijn gegevens
kwam al gauw zijn identiteit aan het licht,
zodat de rechercheur tot aanhouding over
ging. Na zich aanvankelijk van de domme
gehouden te hebben, verklaarde S. tenslotte
het toestel met de bijbehorende apparatuur
in de nacht van Zondag op Maandag jJ.
te hebben ontvreemd uit een auto, die ge
parkeerd stond op de weg tussen Hilversum
en Bussum. Bij informatie bij de politie te
Hilversum bleek, dat wel een soortgelijk
toestel was gestolen bij een inbraak uit een
huis, doch dat van diefstal uit een auto
niets bekend was. Het betreft een fototoe
stel merk „Rolliflex" met dubbele lens In
bruin lederen foudraal, gevoerd met blauw
fluweel, met daarop eveneens de naam
„Rolliflex".
Bij de fouillering van S. werd verder nog
gevonden een roodlederen rijbewijsétui, in
houdende een autokaart van Nederland. Dit
étui zou S. eveneens uit de auto hebben
ontvreemd. De verdachte is voor onderzoek
en in afwachting van zijn terugzending naar
het Rijksasyl ingesloten.
Bij douanecontrole in de trein Visé
Maastricht trof de koninkl. marechaus
see Dinsdagavond omstreeks tien uur de
voortvluchtige dader van de moordaan
slag in Heer, de 21jarige L. uit Witte-
vrouwenveld Maastricht, aan. L. was
Donderdag nadat hij de aanslag op
mevr. H-, de moeder van zijn ex-ver-
loofdê, had gepleegd, uitgeweken naar
België en Frankrijk vanwaar hij Dins
dag terugkeerde. Na zijn arrestatie is L.
naar Heer overgebracht. Tegenover de
rijkspolitie van deze plaats heeft de da
der Woensdag e«n volledige bekentenis
afgelegd. Aangenomen wordt dat L. de
ze daad niet geheel aangerekend kan
worden, daar hij geruime tijd reeds in
een zwakzinnigeninstituut moest worden
opgenomen.
der dames, die het gezelschap bege
leidde, een lift aan naar de dichtst bij-
zijnde telefoon. Daar werd gebeld naar
Rotterdam voor een andere bus. De kin
deren stapten met hun kostbare vracht
over en zo kwamen zij nog net op tijd
om twee uur op het paleis aan. De Ko
ningin, Margriet en Marijke ontvingen
de gasten in de Westelijke vleugel,
waar het bioscoopzaaltje ingericht was
voor de verjaarspartij.
Trots stapten in de pauze enige kin
deren met de taart binnen, een model
van een schip op de golven met op de
boeg de naam „Prinses Margriet" ge
schilderd. Daarachter volgden elf jon
gens en meisjes ieder met een branden
de kaars, als symbool van de elf jaren
die de Prinses thans oud is. „Kun je
blazen, Margriet?" vroeg iemand. Dat
was aan geen dovemansoren gezegd.
Snel ging de Prinses het rijtje langs en
blies met ferme bolle wangen de kaar
sen één voor één uit.
Als goede gastvrouwe begon ze daarna
direct de taart aan te snijden. Eerst nog
wat voorzichtig en bang om het kunst
werk direct te beschadigen. „Hoe moet
ik beginnen..." vroeg ze aarzelend,
maar aan raadgevingen ontbrak het
haar niet. „Eerst de zee maar," en vaar
dig zette ze het mes erin, keurig om
het schip heen, dat ze kennelijk zo
lang mogelijk heel wilde houden. Spoe
dig zat ieder kind met een stuk heer
lijke „groene zee" voor zich. Maar een
half uurtje later was ook het schip ver
dwenen in de grage monden van de
jeugdige gasten, die bediend werden
door de Koningin en enige dames van
het Prinses MaTgrietfonds.
Na een driewerf hoera voor de jarige
werd hierna een programma, dat ge
heel verzorgd werd door leden van
scheepvaartlijnen, voortgezet.
In de pauze waren mutsen, toeters en
fluitjes rondgedeeld en toen was het
soms moeilijk de rust te bewaren in het
rumoerige gezelschap. Tenslotte een
grote, luid toegejuichte portie ijs voor
allen en toen was het tijd om afscheid
te nemen van het gastvrij Soestdijk.
Omdat de boog niet al
tijd gespannen kan zijn, ben
ik laatst met drie vrijden
gaan biljarten. Ik kende op
dit moment het spel alleen
maar van zien en het had
mij altijd bijzonder simpel
toégeleken. Met een aan
lichtzinnigheid grenzend
zelfvertrouwen nam ik dus
de keu ter hand en deed een ferme
stoot.
„Die is te dun", zei mijn partner.
„Wie is te dun?" vroeg ik.
„Die stoot is te dun", antwoordde hij.
„Nou ja", zei ik „hij kan de hele
avond nog wat aandikken".
Toen ik weer aan de beurt was trad
hij nader, mijn partner, legde de vin
ger op mijn bal en zei: „Aan die kant
effect".
„Effectbejag vind ik uit den boze",
antwoordde ik en ik duwde resoluut
met mijn keu tegen het ronde witte
ding. Mis.
Na verloop van tijd begon ik te be
grijpen dat mijn tactiek van in het
wilde weg stoten en maar-kijken-hoe-
het-afloopt. niet tot vervoerende suc
cessen leidde. En ik begon met meer
overleg te werk te gaan. Maar toen
ondervond ik pas goed hoe bijzonder
rond biljartballen eigenlijk zijn en hoe
merkwaardig zij buiten elk welgefun-
deerd voornemen óm kunnen rollen.
Iedereen schrok toen ik mismoedig
mijn eerste carambole maakte.
„Mooie bal", riep iemand.
„Hij snijdt", schreeuwde mijn part
ner.
„Kan ik het helpen", zei ik onthutst.
Ijverig begon ik in mijn gedachten reed»
een „serie" op te bouwen. En ik maak
te ook een hele mooie. Zij het dan, dat
het een serie „poedels" werd.
Toen braken aan alle kanten de
raadgevingen los. Zelfs bezoekers, met
wie ik geen enkele relatie onderhield,
begonnen zich er mee te bemoeien.
Want niets wekt zozeer de meegaande
hartelijkheid op als een royaal gede
monstreerde onmacht. Tenslotte hing
ik deskundig in allerlei houdingen over
bet biljart. Maar die ballen bleven hals
starrig mijn goede bedoelingen nege
ren. Wat ik wél heel goed heb ge
leerd is het „krijten" van de keu. Dat
doe ik net zo behendig als iemand
die het al jaren heeft gedaan. Tot diep
in de avond heb ik steeds koortsach
tiger achter caramboles lopen aanjagen.
En nu ben ik vast besloten voor
lopig niet meer te gaan biljarten. Want
de boog kan niet altijd gespannen zijn.
Mej. Neeltje van Velzen te Dordrecht
is vandaag 103 jaar geworden. Ondanks
haar leeftijd verkeert Opoe van Vel
zen in de beste welstand. Zij leeft
nog van harte mee met wat in en bui
ten Dordrecht gebeurt.
Deze ongedwongen foto maakte onze fotograaf Woensdag in de filmzaal van
het Koninklijk Paleis te Soestdijk: terwijl Prinses Marijke vol aandacht een
„pieper" probeert, laat de jarige Prinses Margriet haar vriendinnetjes het vul
potlood zien, dat zij gekregen heeft. Vol aa:ndacht wordt er vergeleken „wie
de mooiste heeft", want ook de bezoekstertjes werden met een vulpotlood
verblijd.
Radio-Moskou heeft nadere bijzonderheden verstrekt over de Russische
delegatie, die onder leiding van minister Molotov naar Berlijn zal vertrek
ken. Niet minder dan vier adjunct-ministers van Buitenlandse Zaken zullen
er deel van uitmaken, te weten Andrei Gromyko, Jakob Malik, ambassadeur
in Londen, Georgi Zaroebin, ambassadeur in Washington, en Gregory
Poesjkin, die enige tijd hoofd is geweest van de Russische diplomatieke mis
sie in Oost-Duitsland en die nu, naar men aanneemt, de Duitse sectie op
het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken leidt. Ook de Sovjet
ambassadeur in Parijs, Serge Vinogradov, maakt deel uit van de Russische
delegatie. Men leidt hieruit af, dat de Russen voordeel hopen te trekken van
de aanwezigheid in Berlijn van minister Bidault. Deze heeft overigens ver
klaard, dat de Franse delegatie niet naar Berlijn gaat om te marchanderen.
„Marchanderen is nooit een goede politiek," zo zei hij.
In die mededeling van radio-Moskou
is niet gezegd, wanneer de Russische
delegatie precies in Berlijn wordt ver
wacht. Sinds gistermiddag wordt even
wel die Volkspolitie in de Russische
sector van de stad paraat gehouden. Alle
officieren en manschappen moeten 12
uur aan een stuk dienst doen, zo ver
neemt de West-Berlijnse Strijdgroep te
gen Onmenselijkheid. Bovendien wordt
gemeld, dat onder de arbeiólers van
Oost-Berlijn „vrijwilligers" worden ge
worven, die tijdlens de conferentie van
Berlijn bij de aankomst en het vertrek
van de vier ministers van buitenlandse
zaken twee rijen moeten vormen om te
tonen, öht zij „bereid zijn het leven van
de gemachtigden van die Sovjet-Uni?
met hun lichaam te beschermen
Behalve de delegaties van waarne
mers. die West-Duitsland en Oostenrijk
naar Berlijn zullen sturen om het ver
loop van de besprekingen te volgen,
hebben ook Italië en Israël het voor
nemen kenbaar gemaakt waarnemers te
zenden naar de ministersconferentie. De
Italiaanse regering heeft laten weten,
dat zij alleen geïnteresseerd is in de
Duitse en Oostenrijkse kwesties. Israël
heeft bij monde van zijn minister van
buitenlandse zaken en premier Mosje
Sjaret, gewaarschuwd tegen een „her
leving van het Duits militairisme". Is
raël maakt zich zorgen, aldus Sjaret, over
ö'e gevolgen van een Duitse herbewa
pening. Hij zeide geprobeerd te hebben
toestemming te krijgen om een officiële
vertegenwoordiger naar Berlijn te zen
den. Deze vertegenwoordiger had dan
de kwestie van die herstelbetalingen
door Oost- en West-Duitsland te berde
moeten brengen, maar dit denkbeeld
heeft bij de vier betrokken regeringen
tot ölusver geen ingang gevonden. Een
woordvoerder van het Britse ministerie
van buitenlandse zaken heeft meege
deeld, dat Groot-Brittannjë tot dusver
geen uitnodiging heeft ontvangen d'e
„procedure-besprekingen", die een se
rieuze behandeling van Eisenhowers
atoomplan moeten voorafgaan, bjj te
wonen. (Reuter-AP-DPA).
Hierop is een oorverdovend concert
losgebarsten. Loeiende sirenes, schette
rende trompetten en krijsende ratels
vermengden zich met doffe of luide
hamerslagen al naar gelang de ijzeren
hamers op lege benzineblikken of ijze
ren hoepelringen neerbonkten. Zo was
het begin van deze grote huulsymphonie
welke door een twintigtal jeugdige bier
vrienden werd uitgevoerd. Zelfs het
ambt van loco-burgemeester, dat door
de weduwnaar wordt bekleed, vermocht
hieraan geen einde te maken.
Met de dag groeit het aantal musici,
zodat Woensdagavond zelfs de orkest
partijen een flinke versterking hadden
ondergaan. Op deze avond telde Heer
een dorpsorkest van meer dan zestig
muzikanten, die voor het eerst de we
duwe op de bierproef stelden. De diri
gent van het orkest, de 21-jarige Gir
Kerkhofs, verplaatste op deze avond
zijn orkest naar de woning van de we
duwe aan de Schoolstraat nr. 10. Over
elk van zijn orkestleden was de kapel
meester ook deze avond dik tevreden.
Iedreen bespeelde zijn instrument per
fect, of het nu de elf-jarige Harrieke
Dekker was, die onvermoeid op een
deksel beukte, of de negentien-jarige
Wiel Deben, die met een forse zwaai
telkens en telkens weer opnieuw een
huiten knots op een verroeste ton neer-
slingerde. Meer dan twee uur, van half
acht tot tien uur. heeft het orkest van
kapelmeester Kerkhofs gerepeteerd zon
der één enkele pauze, daar kersverse
muzikanten al te vermoeide collega's
kwamen aflossen.
Zelfs dit helse lawaalconcert heeft
ook het hart van de trouwlustige wedu
we niet kunnen vermurwen. Voor de
laatste keer werd Woensdagavond door
de jonkheid het ulitmatum gesteld: bier
of ketelmuziek, doch ook toen klonk
het antwoord resoluut: „Noets kriet der
beer!" Hartstochtelijker dan tevoren
hebben de musici hierop hun instrumen
ten bespeeld, totdat de eerste slag van
tienen hier een eind aan maakte, want,
zo luidt de gemeentewet, na tienen
wordt huulen burengerucht en derhalve
strafbaar.
Tot vanavond half acht zal het rus
tig blijven in de Schoolstraat te Heer.
Doch vanavond begint de vaar-sympho-
nie opnieuw. Zolang het verloofde paar
de biertractatie weigert zal deze sym-
phonie avond aan avond tot op de
trouwdag worden uitgevoerd. Blijft tot
op deze dag het verlangde losgeld uit,
dan kan het bruidspaar verzekerd zijn
van een gratis muzikale opluistering
van de bruiloftsstoet wanneer deze ter
kerke trekt. Er resten nog drie weken
voordat de Heerse weduwe en weduw
naar de grote stap gaan doen. Volhar
den zij halsstarrig bij het thans genomen
besluit: nooit of te nimmer bier voor
de ongetrouwde jongelingschap, dan zal
te Heer drie weken lang de strijd tussen
het trouwlustige paar en d'e bierloze
muzikanten in al zijn lawaaierige oor
verdovendheid blijven woeden.
De H. Stoel heeft Z. H. Exc. Mgr. J. Vrak-
king, bisschop van Surigao in de Philippij-
nen, op zijn verzoek om gezondheidsredenen
eervol ontslag verleend. Voorlopig is, zo le
zen wij In de M.S.A.-Annalen tot Aposto
lisch administrator van het diocees be
noemd de hoogeerw. pater Ch. v. d. Ouwe-
lant uit Zundert, die van 1937 af in- de
Philippijnen werkzaam is.
Mgr. Vrakking, afkomstig uit Naar-
den, wordt de volgende maand 68 jaar.
In 1940 ontving hij zijn benoeming tot
bisschop van Surigao.
„De Tragedie van Schokland" is de
titel van een met veel foto's geïllus
treerde bijdrage in de K.I. van deze
week over hgt verleden van dit voor
malige Zuiderzee-eiland, dat thans nog
slechts een terp vormt in de Noordoost
polder. Ir. Koeten besluit zijn relaas
met het verhaal van de redding der
uitgeputte luchtreizigers uit de wilder
nis van Canada; pas na de redding
gingen zij ondervinden hoe die negen
endertig dagen hen vooral psychisch
hadden aangepakt. Dr. Paul Julien ver
telt bij een aantal eigen foto's het aan
grijpende verhaal van een pygmeeën-
vrouwtje, dat haar man en al haar tien
kinderen achtereenvolgens had zien
sterven. In aansluiting aan vroegere
eigen reportages over de ontheemden
van Oost-Duitsland en het werk der
kapelwagens onder deze her en der door
West-Duitsland verspreide geloofsgeno
ten wordt in dit nummer een verhaal
gedaan over „de pastoor met de troffel",
die in een dorp van Zwaben zelf wo
ningen bouwt voor zijn parochianen. J.
W. Hofwijk schrijft een soms zeer amu
sante story over Limburgers in Nieuw-
Zeeland. Verder zijn er geïllustreerde
bijdragen over de nieuwe stad Titograd
in Montenegro en over fantastische
ruitervertoningen in Marokko. Aan de
nieuwe president van de Franse Repu
bliek wordt een artikel gewijd en Jan
Cottaar schrijft over de model training
van de Nederlandse schaatsenrijders.
Een tienjarig Japans meisje, Kyoko
Kawatari van Miyazaki, heeft de eerste
prijs, 'n gouden medaille van de presi
dent van India, dr. Rjendra Prasad, ge
wonnen in India's jaarlijkse wereldopstel
en tekenwedstrijd voor de jeugd. Deze
gouden medaille werd toegekend ter ge
legenheid van het feit, dat deze interna
tionale opstel- en tekenwedstrijd voor
de vijfde maal werd gehouden.
De 15-jarige Veema Malik, dochter
van Sardar H. S. Malik, ambassadeur
van India in Parijs, heeft de gouden me
daille van de vice-president gewonnen
voor het beste opstel.
In totaal zijn 310 prijzen aan de win
naars uitgeloofd, 21 voor kinderen die
de eerste plaats in elke leeftijdsgroep
hebben gewonnen en aan kinderen van
Canada. Engeland, Finland, West-Duits
land, Nederland, Hongarije, India, Ja
pan, Malaya en de Sovjet-Unie.
De prijzen, die door buitenlandse kin
deren zijn gewonnen, zullen door de
vangst worden genomen. Naar wordt
verwacht, zal de Nederlandse ambassa
deur in India, mr. F. C. A. baron van
Pallandt, evenals verleden jaar de prij
zen voor de Nederlandse prijswinnaar*
in ontvangst nemen.
De Nederlandse prijswinnaars en -win
naressen zijn: groep 78 jaar: Marianne
Groero, Amsterdam; groep 89 jaar;
Prita van der Bogert. Den Haag.
Prita van der Bogert won de eerste
prijs in deze groep. Zij krijgt een van
de een en twintig door de minister
president van India, Nehru, aan elke
groep geschonken prijzen. Haar teke
ning is gekozen voor de voorpagina
van het kindemummer van Shankars
Weekly van 1953.
Groep 1213 jaar: Jopie van der Heu
vel, Amsterdam en Hetty de Laaf, Am
sterdam; groep 1314 jaar: Pieter Huis
man, Voorburg; groep 1415 jaar: Hans
Hamers, Kieviten, Kortenhoef; groep
ambassadeurs van die landen in ont- 15—16 jaar: André Farsch, Hoogeveen.