SENAAT aanvaardt E.D.G.-verdrag met grote meerderheid Benelux als katalysator in het integratie proces van Europa VenkcJk Jnternationale bidweek noxv? Jongelingschap van Heer levert een hartstochtelijke bierstrijd MOLOTOV brengt zijn élite Berlijn mee naar voor Fraaie verj aardagstaart prinses Margriet ffUUlf 0\| Homo ludens INDIASE KINDERWEDSTRIID Petekind van de Koopvaardij blaast elf kaarsjes uit Trouwlustige weduwnaar en weduwe weigeren vat bier te geven Oost-Duitse arbeiders moeten het leven der Sovjet-gemachtigden met hun lichaam beschermen DONDERDAG 21 JANUARI 1954 PAGINA 3 Speelgoedparadijs in de K.R.O.-studio >.Huize Voorburg" winnaar Zonnebloem-prijsvraag ^•KNlL-militair op DOrneo gearresteerd SNIJKOEK 22 JANUARI: Mogen alle Christenen van Amerika één worden in het geloof en de leiding volgen van de Plaatsbekleder van Christus Geen gewijzigd eindexamen !Ii« ONTVLUCHTE UIT RIJKSASYL GEGREPEN Aanslag te Heer Dader aangehouden; bekentenis afgelegd Zó verkoop ik ROXY, direct uit het F.S. Pack. Elk pakje 100 fabriekvers. Dat merkt u aan de heerlijke geur en smaak. Dank zij deze patent-verpakking rookt u de beste Amerikaan in de beste conditie I Geen wonder dat mijn klanten zeggen» (Van onze correspondent) Met zeldzaam genoegen heeft de jonkheid van Heer bij Maastricht Zondag in de kerk de eerste afkondiging van het voorgenomen huwelijk tussen de 47-jarige weduwe B. GoessensNijssen en de 57-jarige weduwnaar L. Vran- ken vernomen. Dit genoegen vond zijn reden in het feit, dat in deze plaats het aloude gebruik bestaat, volgens welk een verloofd paar, wanneer dit uit een weduwe en een weduwnaar bestaat, verplicht is de jonkheid op een vat bier te onthalen. Weigeren de trouwlustigen deze tractatie, dan is dit voor de dorstige jongelingschap het sein tot varen of huulen. Hieronder verstaat men het geven van ketelmuziek in de naaste omgeving van het woonhuis van de weduwe of weduwnaar. Gewapend met ketels, deksels, ratels, jjzeren_ hoepels, hamers en toeters is de jongelingschap van Heer, meest jongelui van twaalf tot dertig jaar, Maandagavond opgetrokken naar het woonhuis van de weduwnaar aan de Steegstraat nr. 11, om deze voor de keuze te stellen: bier of ketelmuziek. De weduwnaar verkoos het laatste. MGR. J. VRAKKING Eervol ontslagen als bisschop van Surigao Katholieke Illustratie Nederlandse winnaars (Van onze parlementaire redacteur) Met 36 tegen 4 stemmen heeft de Eerste Kamer zich Woensdag met de ver eiste 2/3 meerderheid verenigd met de ratificatie van het E.D.G.-verdrag. •Behalve op de tegenstand van de communisten, waarvan prof. Schermerhorn (P.v.d.A.) verklaarde, dat het een weerzinwekkende bezigheid is om met hen te debatteren, stuitte het verdrag de laatste dag nog op de kritiek van Prof. Gerretson en niemand minder dan de voorzitter van de Kamer, mr. Jonkman. Maar in het bezwarend materiaal, dat deze beiden aandroegen, Werd door de ministers van Buitenlandse Zaken en Oorlog, gesecondeerd door enkele Kamerleden, nog een flinke bres geschoten. Advertentie De p; 'nrichtir_= *>jn winnaar geworderl van de aantrek kelijke prijsvraag, die door Alex van wayenburg tijdens de Zonnebloem-uit zending van Dinsdag 5 Januari werd Gelanceerd. Jan de Cler en het viool- ensemble van Morchi Mirando be staande uit vader Mirando met zijn zes Zonen zongen en speelden toen een drietal liedjes, naar aanleiding waarvan de zieken drie dieren moesten raden. Het resultaat van deze prijsvraag is thans bijeengebracht in de „Zonne- "loemkamer" van de K.R.O.-studio, t^ant de drie te raden dieren een Olifant, een kat en een hond zijn, ®P allerlei mogelijke wijzen uitgevoerd, door de zieken naar Hilversum ge tuurd. De patiënten van ziekenhuizen sanatoria konden gezamenlijk een .yérkstuk insturen, doch ook de thdis ■"ggende zieken werden daartoe indi vidueel in staat gesteld. Er zijn wer- V?üjk fraaie werkstukken bij en ieder *ihd zou bij het zien van al dit keurig «gewerkte speelgoed zijn ogen uitkij ken. De dieren zijn vervaardigd van al lo soorten materiaal, zoals pitriet, ve L lappen stof, klei, hout en papier. v°or de J- atiënten van de psychiatrische ng „Huize Voorburg" te Vught j --- ue thuisliggende patiënten wer st? vijf boekenbonnen beschikbaar ge- dteia: het ziekenhuis of sanatorium, rek eerste prijs zou behalen, kon neMnen °P een uitzending van de Zon- maa°®m ter plaatse. Eind van deze je de zal dit geluk en dit buitenkans- te Vi Pat'ënten van „Huize Voorburg" groepse^. len deel vallen. De tweede en RoScw!? werd behaald door „Berg Zha-oord- ,er> de derde prijs door „Em- te Zevenaar. Te Sambas op West-Borneo Is dezer dagen een Indonesische staatsburger Van Nederlandse afkomst gearresteerd. De gearresteerde, een voormalig ser geant bij de K.N.I.L., is op transport haar Djakarta gesteld. Tot C.VJ (K.V.P heeft minister Beyen een ver klaring afgelegd over de kwestie van de garanties, die Nederland voor zijn eigen grondgebied dient op te eisen. Garanties, dat wii niet achtergesteld zullen worden, ook niet in dien zin, dat bijv. vrede zal worden gesloten, terwijl een van de zes aan het verdrag deel nemende landen nog niet bevrijd zou zijn. De minister achtte het niet wen selijk en ook niet opportuun om voor de ratificatie duidelijke en wel om schreven formuleringen dienaangaande te vragen. Hij wilde echter wel in het Nederlandse parlement op dit ogenblik de verklaring afleggen, dat de Neder landse regering het voor een breuk in de verdragsverhoudingen zal aanzien, wan neer ooit vrede zou worden gesloten, zonder dat het grondgebied van elk van de zes E.D.G.-landen bevrijd zou zijn. Een andere verklaring van minister Beyen, die de aandacht trok, was, dat hij de positie van de Benelux in dit verband zeer grote waarde toekende als katalysator in het integratie-proces van Europa. Wat toch doet zich daarbij voor? Het saamhorigheidsgevoel zal moeten groeien, willen wij een Europa bereiken, waarinhet woord hegemonie een vreemde klank wordt. Welnu, in de drie Beneluxlanden is dit reeds bereikt, in tegenstelling tot de andere leden van de groep van he4 z.g, „kleine Europa". De minister heeft de Kamerpresident op zijn bezwaren tegen een EDG-ver- drag naar Frans model geantwoord, dat hij toch wel de werkelijkheid uit het oog had verloren, door de voorkeur te geven aan een overeenkomst zoals die in het Britse Gemenebest gegroeid is. Er is volgens hem sprake van een diepe scheiding in mentaliteit tussen een En gelsman en een Europees vastelander en die scheiding kan men ook zien in de wijze waarop beiden hun internationale verdragen sluiten. De band van de lan den van het Britse Gemenebest lijkt erg los te zijn; formeel is dat ook zo, maar in werkelijkheid is deze band juist zeer hecht. Wij in Europa zouden ons ver gissen wanneer wij dit zonder meer op ons eigen werelddeel zouden willen toe passen. De saamhorigheid zal hier nog moeten groeien. In zijn beschouwing omtrent de poli tieke betekenis van het verdrag sloot de minister zich geheel aan bij de visie, die mr. Sasse gegeven had; men ziet er terecht in de Sovjet-Unie de hoeksteen in van de Europese eenheid? Minister Staf heeft zich vooral be ijverd om de moeilijkheden die het be richt van het Belgische persbureau „Belga" in de Nederlandse politiek heeft gebracht, op te lossen. Tot ge deeltelijke tevredenheid van prof. Ger retson deelde hij mede, dat dit bericht geen officieel karakter had en dat er een vergissing in stond. Generaal Gruenther heeft niet in Brussel medegedeeld, dat de Nederlandse divisies bij de Noord- Advertentie Een betrekkelijk recente statistiek over het godsdienstig leven in de Verenigde Staten van Noord-Amerika heeft tot de conclusie geleid, dat ruim 77% der Amerikanen tot een of ander kerkgenootschap be horen. Het zou echter voorbarig zijn hieruit zonder meer te besluiten tot een overtuigde en vurige godsdienstigheid. Nergens ter wereld immers treedt de verdeeldheid onder de Christenen zo sterk aan de dag als juist in Amerika. Alle vormen van het Christendom, zowel van het Westerse als van het Oosterse, zijn er vertegenwoordigd. Men vindt er naast 28 millioen Latijnen. Oosterse Katholieken van alle riten, afgescheiden Christenen van alle Oosterse landen, Methodisten, Presbyterianen, Episcopalisten, Congre- gationalisten, enz., enz., al bij al ongeveer 260 verschillende kerkgenoot schappen. In die bijna onvoorstelbare versnippering ligt de oorzaak van de zwakheid dezer kerken. Samenwerking immers is praktisch onmogelijk Wegens hun uiteenlopende leer en onderlinge naijver. Het is krachtsver spilling op grote schaal, die bovendien op de duur uiteraard tot godsdien stige onverschilligheid moet leiden. En dit te meer, daar er in Amerika toch al een mentaliteit heerst, die licht geneigd is alle godsdienstige rich tingen als gelijkwaardig te beschouwen, waaruit ieder maar moet kiezen wat hem het best ligt. Als men tenminste niet zover gaat wat geen uit zondering is godsdienst tot een privé-aangelegenheid te verklaren, waar mee geen kerk of denominatie zich te bemoeien heeft. Het valt op, dat in tegenstelling met de Europese Protestanten hun Amerikaanse geestver wanten zich veel minder bekommeren om leerstellige verschillen dan om spectaculaire uitingen van „christelijke ethiek". Voor werken van lief dadigheid, bijbelverspreiding, zending, zijn grote sommen beschikbaar. Eensgezindheid in de leer komt daarbij, voorzichtig uitgedrukt, op de twee de plaats. Het ligt voor de hand, dat een dergelijke geestelijke gesteltenis weinig vruchtbaar is voor het werk der hereniging. Toch mag men niet wanhopen. Voortdurend gaan er in Amerika meer stemmen op, die waar schuwend wijzen op het gevaar der heersende mentaliteit, waardoor de menselijke persoonlijkheid geheel ondergeschikt dreigt gemaakt te worden aan het volledig beheersen der materie. Geestelijke onvoldaanheid met de bestaande levenssfeer valt herhaaldelijk te beluisteren. Opmerkelijk is in dit verband de toenemende groei van het Katholicisme. De beschouwende kloosterorden hebben geen gebrek aan candidaten. Zeer velen gaan jaar lijks over tot de Katholieke Kerk. Er is inderdaad een kentering ten goede te constateren, zij het de uitgestrektheid van het land in aanmerking genomen op betrekkelijk kleine schaal. Maar wat er gebeurt, geschiedt met grote Amerikaanse ondernemingslust en voortvarendheid. Heeft men eenmaal voor een ideaal gekozen, dan streeft men met edelmoedige geest drift naar de verwezenlijking ervan. Het is niet zonder betekenis, dat de Internationale Bidweek in Amerika is ontstaan. Bidden wij met vuur en volharding, dat Gods genade, waarvan alleen heil is te verwachten, het prachtige initiatief van P. Wattson rijke vruchten moge doen dragen en de Christenen van dit uitgestrekte en in veel opzichten bevoorrechte land de weg tonen naar de éne schaapstal van Petrus. Europese sector van het Europese leger zouden worden ingedeeld, maar bij de „Noordelijke legergroep" (van de cen trale sector). Hij herhaalde nog eens, dat de Nederlandse regering geregeld is en wordt ingeschakeld bij het N.A.T.O.- overleg. Prof. Gerretson bleef echter op zijn stuk staan wat betreft de in Parijs in Mei 1952 gesloten overeenkomst in N.A.T.O.-verband over levering van mankracht. Deze overeenkomst had een organisch onderdeel van het E.D.G.- verdrag moeten zijn. Over de al of niet grondwettigheid van deze verdragskwes tie zal de regering zich later bij een interpellatie te verantwoorden krijgen. Minister Staf deed de toezegging, dat de regering zal zorgen dat de geestelijke verzorging in het E.D.G.verband niets te kort komt. De beide communisten hebben ook bij de replieken nog in hun stijl het woord gevoerd en het E.D.G.-verdrag een her haling van het verdrag van München ge noemd. Het was ongetwijfeld voor mr. Jonkman wat pijnlijk, dat hij juist van die zijde steun ondervond. Minister Beyen stelde tegenover de voorstelling van de communist Geugjes. die de E.D.G. een wolf in schaapskiede ren had genoemd, het sprookje van de wolf en de zeven geitjes om de rol van Moskou duidelijker te maken. „Het sprookje is wel aardig, maar u houdt er de kinderen niet mee zoet", was het communistisch antwoord. De gisteren door ons gesignaleerde wijzigingen in het rooster der schrifte lijke examens 1954, berustten inderdaad op een ambtelijke vergissing. Uit een aan de scholen gezonden circulaire, on dertekend door dr. Drewes, chef van de afdeling V.H.M.Q,, blijkt dat stelkunde op de A-afdeling van het gymnasium niet schriftelijk geëxamineerd zal wor den en dat de examentijden voor Grieks en Latijn niet zijn gewijzigd. Advertentie De verjaardagstaart die het „Prin- •ses Margrietfonds" Woensdagmiddag aan het Dinsdag elf jaar geworden petekind van de koopvaardij, Prinses Margriet, ten geschenke gaf, was bijna te laat gekomen. Vijf en dertig kinderen uit het ge hele land, nabestaanden van in de oorlog omgekomen Nederlands koop- vaardijpersoneel, waren in twee bus sen van Rotterdam naar het pa'leis Soestdijk gekomen, om de taart te brengen en tevens met de Prinses haar verjaardagsfeestje te vieren. De bus waarin de taart vervoerd werd raakte echter tussen Gouda en Woer den defect. In de buurt was geen te lefoon te vinden en de chauffeur kon zijn voertuig niet meer op gang bren gen. Kostbare kwartieren waren reeds verloren toen een auto van de PTT voorbij kwam. De chauffeur daarvan bood aan een Door een toeval is de Haarlemse recher che er in geslaagd de 36-jarige J. S. aan te houden, die in begin Januari van dit jaar uit het Rijksasyl voor psychopathen Avereest bij Dedemsvaart was ontvlucht. Maandagmiddag was namelijk een recher cheur op controle bij een Haarlemse koop man in de binnenstad, toen een man de zaak binnenstapte, die een fototoestel met verschillende lenzen, geelfilters en een be lichtingsmeter te koop aanbood voor f 120. Aangezien het hier een zeer duur apparaat betrof, vatte de rechercheur argwaan en vroeg de man naar de herkomst van het toestel. Bij de contróle van zijn gegevens kwam al gauw zijn identiteit aan het licht, zodat de rechercheur tot aanhouding over ging. Na zich aanvankelijk van de domme gehouden te hebben, verklaarde S. tenslotte het toestel met de bijbehorende apparatuur in de nacht van Zondag op Maandag jJ. te hebben ontvreemd uit een auto, die ge parkeerd stond op de weg tussen Hilversum en Bussum. Bij informatie bij de politie te Hilversum bleek, dat wel een soortgelijk toestel was gestolen bij een inbraak uit een huis, doch dat van diefstal uit een auto niets bekend was. Het betreft een fototoe stel merk „Rolliflex" met dubbele lens In bruin lederen foudraal, gevoerd met blauw fluweel, met daarop eveneens de naam „Rolliflex". Bij de fouillering van S. werd verder nog gevonden een roodlederen rijbewijsétui, in houdende een autokaart van Nederland. Dit étui zou S. eveneens uit de auto hebben ontvreemd. De verdachte is voor onderzoek en in afwachting van zijn terugzending naar het Rijksasyl ingesloten. Bij douanecontrole in de trein Visé Maastricht trof de koninkl. marechaus see Dinsdagavond omstreeks tien uur de voortvluchtige dader van de moordaan slag in Heer, de 21jarige L. uit Witte- vrouwenveld Maastricht, aan. L. was Donderdag nadat hij de aanslag op mevr. H-, de moeder van zijn ex-ver- loofdê, had gepleegd, uitgeweken naar België en Frankrijk vanwaar hij Dins dag terugkeerde. Na zijn arrestatie is L. naar Heer overgebracht. Tegenover de rijkspolitie van deze plaats heeft de da der Woensdag e«n volledige bekentenis afgelegd. Aangenomen wordt dat L. de ze daad niet geheel aangerekend kan worden, daar hij geruime tijd reeds in een zwakzinnigeninstituut moest worden opgenomen. der dames, die het gezelschap bege leidde, een lift aan naar de dichtst bij- zijnde telefoon. Daar werd gebeld naar Rotterdam voor een andere bus. De kin deren stapten met hun kostbare vracht over en zo kwamen zij nog net op tijd om twee uur op het paleis aan. De Ko ningin, Margriet en Marijke ontvingen de gasten in de Westelijke vleugel, waar het bioscoopzaaltje ingericht was voor de verjaarspartij. Trots stapten in de pauze enige kin deren met de taart binnen, een model van een schip op de golven met op de boeg de naam „Prinses Margriet" ge schilderd. Daarachter volgden elf jon gens en meisjes ieder met een branden de kaars, als symbool van de elf jaren die de Prinses thans oud is. „Kun je blazen, Margriet?" vroeg iemand. Dat was aan geen dovemansoren gezegd. Snel ging de Prinses het rijtje langs en blies met ferme bolle wangen de kaar sen één voor één uit. Als goede gastvrouwe begon ze daarna direct de taart aan te snijden. Eerst nog wat voorzichtig en bang om het kunst werk direct te beschadigen. „Hoe moet ik beginnen..." vroeg ze aarzelend, maar aan raadgevingen ontbrak het haar niet. „Eerst de zee maar," en vaar dig zette ze het mes erin, keurig om het schip heen, dat ze kennelijk zo lang mogelijk heel wilde houden. Spoe dig zat ieder kind met een stuk heer lijke „groene zee" voor zich. Maar een half uurtje later was ook het schip ver dwenen in de grage monden van de jeugdige gasten, die bediend werden door de Koningin en enige dames van het Prinses MaTgrietfonds. Na een driewerf hoera voor de jarige werd hierna een programma, dat ge heel verzorgd werd door leden van scheepvaartlijnen, voortgezet. In de pauze waren mutsen, toeters en fluitjes rondgedeeld en toen was het soms moeilijk de rust te bewaren in het rumoerige gezelschap. Tenslotte een grote, luid toegejuichte portie ijs voor allen en toen was het tijd om afscheid te nemen van het gastvrij Soestdijk. Omdat de boog niet al tijd gespannen kan zijn, ben ik laatst met drie vrijden gaan biljarten. Ik kende op dit moment het spel alleen maar van zien en het had mij altijd bijzonder simpel toégeleken. Met een aan lichtzinnigheid grenzend zelfvertrouwen nam ik dus de keu ter hand en deed een ferme stoot. „Die is te dun", zei mijn partner. „Wie is te dun?" vroeg ik. „Die stoot is te dun", antwoordde hij. „Nou ja", zei ik „hij kan de hele avond nog wat aandikken". Toen ik weer aan de beurt was trad hij nader, mijn partner, legde de vin ger op mijn bal en zei: „Aan die kant effect". „Effectbejag vind ik uit den boze", antwoordde ik en ik duwde resoluut met mijn keu tegen het ronde witte ding. Mis. Na verloop van tijd begon ik te be grijpen dat mijn tactiek van in het wilde weg stoten en maar-kijken-hoe- het-afloopt. niet tot vervoerende suc cessen leidde. En ik begon met meer overleg te werk te gaan. Maar toen ondervond ik pas goed hoe bijzonder rond biljartballen eigenlijk zijn en hoe merkwaardig zij buiten elk welgefun- deerd voornemen óm kunnen rollen. Iedereen schrok toen ik mismoedig mijn eerste carambole maakte. „Mooie bal", riep iemand. „Hij snijdt", schreeuwde mijn part ner. „Kan ik het helpen", zei ik onthutst. Ijverig begon ik in mijn gedachten reed» een „serie" op te bouwen. En ik maak te ook een hele mooie. Zij het dan, dat het een serie „poedels" werd. Toen braken aan alle kanten de raadgevingen los. Zelfs bezoekers, met wie ik geen enkele relatie onderhield, begonnen zich er mee te bemoeien. Want niets wekt zozeer de meegaande hartelijkheid op als een royaal gede monstreerde onmacht. Tenslotte hing ik deskundig in allerlei houdingen over bet biljart. Maar die ballen bleven hals starrig mijn goede bedoelingen nege ren. Wat ik wél heel goed heb ge leerd is het „krijten" van de keu. Dat doe ik net zo behendig als iemand die het al jaren heeft gedaan. Tot diep in de avond heb ik steeds koortsach tiger achter caramboles lopen aanjagen. En nu ben ik vast besloten voor lopig niet meer te gaan biljarten. Want de boog kan niet altijd gespannen zijn. Mej. Neeltje van Velzen te Dordrecht is vandaag 103 jaar geworden. Ondanks haar leeftijd verkeert Opoe van Vel zen in de beste welstand. Zij leeft nog van harte mee met wat in en bui ten Dordrecht gebeurt. Deze ongedwongen foto maakte onze fotograaf Woensdag in de filmzaal van het Koninklijk Paleis te Soestdijk: terwijl Prinses Marijke vol aandacht een „pieper" probeert, laat de jarige Prinses Margriet haar vriendinnetjes het vul potlood zien, dat zij gekregen heeft. Vol aa:ndacht wordt er vergeleken „wie de mooiste heeft", want ook de bezoekstertjes werden met een vulpotlood verblijd. Radio-Moskou heeft nadere bijzonderheden verstrekt over de Russische delegatie, die onder leiding van minister Molotov naar Berlijn zal vertrek ken. Niet minder dan vier adjunct-ministers van Buitenlandse Zaken zullen er deel van uitmaken, te weten Andrei Gromyko, Jakob Malik, ambassadeur in Londen, Georgi Zaroebin, ambassadeur in Washington, en Gregory Poesjkin, die enige tijd hoofd is geweest van de Russische diplomatieke mis sie in Oost-Duitsland en die nu, naar men aanneemt, de Duitse sectie op het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken leidt. Ook de Sovjet ambassadeur in Parijs, Serge Vinogradov, maakt deel uit van de Russische delegatie. Men leidt hieruit af, dat de Russen voordeel hopen te trekken van de aanwezigheid in Berlijn van minister Bidault. Deze heeft overigens ver klaard, dat de Franse delegatie niet naar Berlijn gaat om te marchanderen. „Marchanderen is nooit een goede politiek," zo zei hij. In die mededeling van radio-Moskou is niet gezegd, wanneer de Russische delegatie precies in Berlijn wordt ver wacht. Sinds gistermiddag wordt even wel die Volkspolitie in de Russische sector van de stad paraat gehouden. Alle officieren en manschappen moeten 12 uur aan een stuk dienst doen, zo ver neemt de West-Berlijnse Strijdgroep te gen Onmenselijkheid. Bovendien wordt gemeld, dat onder de arbeiólers van Oost-Berlijn „vrijwilligers" worden ge worven, die tijdlens de conferentie van Berlijn bij de aankomst en het vertrek van de vier ministers van buitenlandse zaken twee rijen moeten vormen om te tonen, öht zij „bereid zijn het leven van de gemachtigden van die Sovjet-Uni? met hun lichaam te beschermen Behalve de delegaties van waarne mers. die West-Duitsland en Oostenrijk naar Berlijn zullen sturen om het ver loop van de besprekingen te volgen, hebben ook Italië en Israël het voor nemen kenbaar gemaakt waarnemers te zenden naar de ministersconferentie. De Italiaanse regering heeft laten weten, dat zij alleen geïnteresseerd is in de Duitse en Oostenrijkse kwesties. Israël heeft bij monde van zijn minister van buitenlandse zaken en premier Mosje Sjaret, gewaarschuwd tegen een „her leving van het Duits militairisme". Is raël maakt zich zorgen, aldus Sjaret, over ö'e gevolgen van een Duitse herbewa pening. Hij zeide geprobeerd te hebben toestemming te krijgen om een officiële vertegenwoordiger naar Berlijn te zen den. Deze vertegenwoordiger had dan de kwestie van die herstelbetalingen door Oost- en West-Duitsland te berde moeten brengen, maar dit denkbeeld heeft bij de vier betrokken regeringen tot ölusver geen ingang gevonden. Een woordvoerder van het Britse ministerie van buitenlandse zaken heeft meege deeld, dat Groot-Brittannjë tot dusver geen uitnodiging heeft ontvangen d'e „procedure-besprekingen", die een se rieuze behandeling van Eisenhowers atoomplan moeten voorafgaan, bjj te wonen. (Reuter-AP-DPA). Hierop is een oorverdovend concert losgebarsten. Loeiende sirenes, schette rende trompetten en krijsende ratels vermengden zich met doffe of luide hamerslagen al naar gelang de ijzeren hamers op lege benzineblikken of ijze ren hoepelringen neerbonkten. Zo was het begin van deze grote huulsymphonie welke door een twintigtal jeugdige bier vrienden werd uitgevoerd. Zelfs het ambt van loco-burgemeester, dat door de weduwnaar wordt bekleed, vermocht hieraan geen einde te maken. Met de dag groeit het aantal musici, zodat Woensdagavond zelfs de orkest partijen een flinke versterking hadden ondergaan. Op deze avond telde Heer een dorpsorkest van meer dan zestig muzikanten, die voor het eerst de we duwe op de bierproef stelden. De diri gent van het orkest, de 21-jarige Gir Kerkhofs, verplaatste op deze avond zijn orkest naar de woning van de we duwe aan de Schoolstraat nr. 10. Over elk van zijn orkestleden was de kapel meester ook deze avond dik tevreden. Iedreen bespeelde zijn instrument per fect, of het nu de elf-jarige Harrieke Dekker was, die onvermoeid op een deksel beukte, of de negentien-jarige Wiel Deben, die met een forse zwaai telkens en telkens weer opnieuw een huiten knots op een verroeste ton neer- slingerde. Meer dan twee uur, van half acht tot tien uur. heeft het orkest van kapelmeester Kerkhofs gerepeteerd zon der één enkele pauze, daar kersverse muzikanten al te vermoeide collega's kwamen aflossen. Zelfs dit helse lawaalconcert heeft ook het hart van de trouwlustige wedu we niet kunnen vermurwen. Voor de laatste keer werd Woensdagavond door de jonkheid het ulitmatum gesteld: bier of ketelmuziek, doch ook toen klonk het antwoord resoluut: „Noets kriet der beer!" Hartstochtelijker dan tevoren hebben de musici hierop hun instrumen ten bespeeld, totdat de eerste slag van tienen hier een eind aan maakte, want, zo luidt de gemeentewet, na tienen wordt huulen burengerucht en derhalve strafbaar. Tot vanavond half acht zal het rus tig blijven in de Schoolstraat te Heer. Doch vanavond begint de vaar-sympho- nie opnieuw. Zolang het verloofde paar de biertractatie weigert zal deze sym- phonie avond aan avond tot op de trouwdag worden uitgevoerd. Blijft tot op deze dag het verlangde losgeld uit, dan kan het bruidspaar verzekerd zijn van een gratis muzikale opluistering van de bruiloftsstoet wanneer deze ter kerke trekt. Er resten nog drie weken voordat de Heerse weduwe en weduw naar de grote stap gaan doen. Volhar den zij halsstarrig bij het thans genomen besluit: nooit of te nimmer bier voor de ongetrouwde jongelingschap, dan zal te Heer drie weken lang de strijd tussen het trouwlustige paar en d'e bierloze muzikanten in al zijn lawaaierige oor verdovendheid blijven woeden. De H. Stoel heeft Z. H. Exc. Mgr. J. Vrak- king, bisschop van Surigao in de Philippij- nen, op zijn verzoek om gezondheidsredenen eervol ontslag verleend. Voorlopig is, zo le zen wij In de M.S.A.-Annalen tot Aposto lisch administrator van het diocees be noemd de hoogeerw. pater Ch. v. d. Ouwe- lant uit Zundert, die van 1937 af in- de Philippijnen werkzaam is. Mgr. Vrakking, afkomstig uit Naar- den, wordt de volgende maand 68 jaar. In 1940 ontving hij zijn benoeming tot bisschop van Surigao. „De Tragedie van Schokland" is de titel van een met veel foto's geïllus treerde bijdrage in de K.I. van deze week over hgt verleden van dit voor malige Zuiderzee-eiland, dat thans nog slechts een terp vormt in de Noordoost polder. Ir. Koeten besluit zijn relaas met het verhaal van de redding der uitgeputte luchtreizigers uit de wilder nis van Canada; pas na de redding gingen zij ondervinden hoe die negen endertig dagen hen vooral psychisch hadden aangepakt. Dr. Paul Julien ver telt bij een aantal eigen foto's het aan grijpende verhaal van een pygmeeën- vrouwtje, dat haar man en al haar tien kinderen achtereenvolgens had zien sterven. In aansluiting aan vroegere eigen reportages over de ontheemden van Oost-Duitsland en het werk der kapelwagens onder deze her en der door West-Duitsland verspreide geloofsgeno ten wordt in dit nummer een verhaal gedaan over „de pastoor met de troffel", die in een dorp van Zwaben zelf wo ningen bouwt voor zijn parochianen. J. W. Hofwijk schrijft een soms zeer amu sante story over Limburgers in Nieuw- Zeeland. Verder zijn er geïllustreerde bijdragen over de nieuwe stad Titograd in Montenegro en over fantastische ruitervertoningen in Marokko. Aan de nieuwe president van de Franse Repu bliek wordt een artikel gewijd en Jan Cottaar schrijft over de model training van de Nederlandse schaatsenrijders. Een tienjarig Japans meisje, Kyoko Kawatari van Miyazaki, heeft de eerste prijs, 'n gouden medaille van de presi dent van India, dr. Rjendra Prasad, ge wonnen in India's jaarlijkse wereldopstel en tekenwedstrijd voor de jeugd. Deze gouden medaille werd toegekend ter ge legenheid van het feit, dat deze interna tionale opstel- en tekenwedstrijd voor de vijfde maal werd gehouden. De 15-jarige Veema Malik, dochter van Sardar H. S. Malik, ambassadeur van India in Parijs, heeft de gouden me daille van de vice-president gewonnen voor het beste opstel. In totaal zijn 310 prijzen aan de win naars uitgeloofd, 21 voor kinderen die de eerste plaats in elke leeftijdsgroep hebben gewonnen en aan kinderen van Canada. Engeland, Finland, West-Duits land, Nederland, Hongarije, India, Ja pan, Malaya en de Sovjet-Unie. De prijzen, die door buitenlandse kin deren zijn gewonnen, zullen door de vangst worden genomen. Naar wordt verwacht, zal de Nederlandse ambassa deur in India, mr. F. C. A. baron van Pallandt, evenals verleden jaar de prij zen voor de Nederlandse prijswinnaar* in ontvangst nemen. De Nederlandse prijswinnaars en -win naressen zijn: groep 78 jaar: Marianne Groero, Amsterdam; groep 89 jaar; Prita van der Bogert. Den Haag. Prita van der Bogert won de eerste prijs in deze groep. Zij krijgt een van de een en twintig door de minister president van India, Nehru, aan elke groep geschonken prijzen. Haar teke ning is gekozen voor de voorpagina van het kindemummer van Shankars Weekly van 1953. Groep 1213 jaar: Jopie van der Heu vel, Amsterdam en Hetty de Laaf, Am sterdam; groep 1314 jaar: Pieter Huis man, Voorburg; groep 1415 jaar: Hans Hamers, Kieviten, Kortenhoef; groep ambassadeurs van die landen in ont- 15—16 jaar: André Farsch, Hoogeveen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1954 | | pagina 3