Interscholair Jeugdtournooi trekt
de belangstelling
„STALAG 17" in Rembrandt
I'
DE WEEK IN STAD EN STREEK
Vondels „Lucifer" verklaard
en toegelicht
Foto-album van het toneel
r
Radio en televisie zullen eveneens
present zijn
Reünie St .Josephs-
Gezellen
TEMPO
Prof. dr. W. Asselbergs spreekt voor
Geloof en Wetenschap 5
V.
Ton Lutz
fl. 4380.-
REHAULT VIER
ZATERDAG 23 JANUARI 1954
PAGINA 2
Ter viering gouden
priesterfeest pater
Caminada
V.K.D. organiseert weer
thuisdammers-tournooi
Burgerlijke Stand
„MARYKE" DANST
Tweekamp St. BavoMars
Waterstanden
Roxy
SPAARNEBABBELAAR
Frans Hals
Cinema Palace
City
Lid o
Luxor
VOOR VERHUIZINGEN EN
VERPAKKINGEN VOOR OVERZEE
J. NIELEN OVERLEDEN
GARAGE DEN HOUT
Wagenweg
Minerva
TWEE ONGELUKKEN
OP DE ZIJLWEG
25 JAAR BIJ G.E.B.
De heer J. S. Groot jubileert
HEEMSTEDE
R.K. Verenigingsgebouw
SPAARNDAM
Toneeluitvoering
Binnenkort wordt in Haarlem weer
een begin gemaakt met het Interscho
lair Jeugdtournooi 1954. Tot nog toe
is Haarlem de enige :d in Nederland,
waar een dergelijk evenement jaarlijks
plaats vindt en waarbij ongeveer 14000
leerlingen van middelbare, ULO-scho-
len, Kweek- en Nijverheidsscholen
zijn betrokken. Het plezierige van al
les is, dat de jeugd van Haarlem steeds
meer interesse toont voor dit bijzonder
toumooi zonder prijzen. Zo heeft het
organiserend comité het aantal toneel
voorstellingen in de Stadsschouwburg
moeten uitbreiden tot drie en waar
schijnlijk komt men daar nog niet mee
uit.
Dit betreft echter alleen de kijkers,
want het aantal deelnemers voor de
clamatie in groep A (beneden 15 jaar)
bedraagt slechts zes, vorig jaar nog
twintig. In groep B hebben zich onge
veer twintig leerlingen laten inschrij
ven, van wie acht een kansje zullen
krijgen, om op de toneelplanken hun
prestaties ten beste te geven. Voor de
dans zijn acht aanmeldingen binnenge
komen, waaronder één groep- en vijf
solodansen. De liefhebbers van het to
neel zijn met twee pantomimes (een
er van is een bewerking van De Ge-
nestet's St. Nicolaasavond), drie toneel
stukken en één cabaretprogramma
voor de draad gekomen.
De voorstellingen, die een afwisse
lend karakter dragen, worden op 27
Januari des avonds 3 Februari
des middags en 9 Februari des
avonds in de Stadsschouwburg gege
ven.
In dit verband kunnen wij nog mel
den, dat bij voldoend financieel suc
ces overwogen wordt volgend jaar een
opdracht te geven tot het schrijven van
een één-acter, speciaal voor het Haar
lems Jeugdtournooi. Het is mogelijk,
dat deze opdracht het karakter zal dra
gen van een prijsvraag, zodat zelfs
de jeugd kan meedingen.
Ook de groep muziek trekt de be
langstelling van de jeugd. Omdat de
inschrijving eerst op 1 Februari sluit,
Er zijn voorbereidingen getroffen tot
het houden van een tweede reünie door
de oud-leden van de St. Josephs Gezel
len Vereniging Haarlem I, en wel ter
gelegenheid van de viering van het
gouden priesterfeest van hun oud-
praeses, pater Honoratus Caminada
O.F.M. Oud-Gezellen worden uitgeno
digd tot een vergadering in gebouw St.
Bavo, Donderdag 28 Januari te acht uur.
Men schrijft ons daaromtrent:
„Hoewel de eerste reünie van oud
gezellen reeds vijf jaar geleden gehou
den is, ligt Bit feest, toen georganiseerd
bij gelegenheid van het 12',4-jarig
priesterfeest van kapelaan H. Roozen,
de deelnemers nog vers in het geheu
gen, en menigmaal zijn wij aangespoord
tot het organiseren van een tweede
reüniedag.
De gelegenheid hiertoe is thans weer
gunstig, daar onze oud-praeses, pater
Caminada, binnenkort het feit hoopt te
gedenken van zijn gouden priesterfeest.
Ongetwijfeld herinneren wij ons allen
nog zijn vaderlijke leiding en geen
onzer die toen geprofiteerd heeft van
zijn steun en goede raad zal hem nu
zijn sympathie willen onthouden. Wij
menen te mogen veronderstellen dat het
geven van een reünie van oud-gezellen
het meest geliefde geschenk zal zijn,
hetgeen wij onze oud-praeses kunnen
aanbieden.
De commissies, die de eerste reünie
hebben georganiseerd, zijn reeds in een
eerste bespreking bijeen geweest en
hierbij is besloten ter nadere uiteenzet
ting van de plannen een algemene ver
gadering te beleggen.
Oud-gezellen die verhinderd mochten
zijn of voor wie het bezwaarlijk is in
verband met hun woonplaats buiten
Haarlem de vergadering te bezoeken,
vragen wij vriendelijk ons te willen be
richten of wij wel op hun deelname aan
de reünie kunnen rekenen.
Het secretariaat is gevestigd bij de
heer J. C. Kruyver. 2e Zuidpolderstraat
5, Haarlem, Tel. 11339".
In een buitengewone ledenvergadering
van de Ver. Katholieke Dammers is het
besluit genomen ook dit jaar wederom
een thuisdammers-tournooi te organise
ren, dat evenals vorig jaar onder lei
ding staan van de secretaris van V. K.
D., de heer G. Hesselman, Goetzee-
straat 19, Haarlem-Noord, bij wie men
zich kan opgeven \oor deelname.
Verder werd de onderlinge competie
besproken. Vastgesteld werd dat na 1
Juli a.s. geen wedstrijden meer zullen
worden gespeeld, terwijl het bestuur op
de a.s. jaarvergadering voor het vol
gend seizoen zal voorstellen de onderl.
comp. in drie groepen te laten spelen, t.w.
lste groep van 6, 2e groep van 10 en de
derde groep met andere spelers.De mo
derator van V.K.D.pater Groen, sprak
hierna enkele woorden tot de leden, o.a.
verontschuldigde zich dat hij door zijn
vele werkzaamheden niet in staat was
op alle clubavonden aanwezig te zijn.
Het verheugde hem in het bijzonder de
goede harmonie en eensgezindheid on
der de leden te kunnen prijzen. Na de
rondvraag werd de vergadering op de
gebruikelijke wijze gesloten
Th. KokV. Andringa 11
J. v. d. Kroft—M. Kok afgebr.
A. Masteling—P. Hollenberg 1—1
Th. v. Wort—J. Heijne 2—0
P. Hollenberg—P. Mul 2—0
A. MastelingTh. v. Wort 20
P. VogelaarJ. Spanjaart 02
R. KokJ. Lucas afgebr.
J. KramerP. Boelen 11
G. KraakM. Hopman 02
J. v. d. KroftH. Rump 02
D. Rump—G. Faaij afgebr.
H. v. GestelJ. Lindeman 20
M. HopmanJ. v. d. Kroft 11
GEBOREN: C. M. Pos—Rootlieb. z;
A. BrouwerEveleens, z; S. L. Vrij
burgBrand, z; A. van der Zalm
Soer, d: M. VosAvis, d; E. M. P. Le-
naartsHartman, d; Dam: .ersSie
mens. d.
OVERLEDEN: H. G. J. Lammer 14
ir Steenbokstraat; T. de Jong, 85 j.,
Spaarne; J. E. Rol, 75 j., Lor ïtzkade;
C. Oldenburg, 53 jaar, Aelbertsbergstr.
kon men ons uiteraard geen juiste cij
fers geven van het aantal liefhebbers,
dat zich voor deze rubriek heeft ge
meld. Onder de eventeule deelnemers
bevinden zich twee organisten, een
groot aantal pianisten, fluitisten en één
harpist. Bij de selectie geldt als crite
rium de mogelijkheid tot optreden in
de Concertzaal (niet de virtuositeit).
Evenals vorig jaar zal de N. C. R. V.
het concert, dat zowel op 12 als 17 Fe
bruari in het Concertgebouw wordt ge
geven, op de band opnemen en later
verschillende delen daarvan uitzenden.
De tentoonstelling van tekeningen,
foto's en handarbeidproducten wordt
ditmaal in het museum „Het Huis van
Looy" gehouden. Aanvankelijk was
het de bedoeling geweest de Vleeshal
daarvoor te bestemmen, maar de bij
komende kosten waren dermate hoog,
dat daarvan moest worden afgezien,
hetgeen wellicht te betreuren valt als
men bedenkt, dat sinds kort de Vlees
hal bestemd werd tot cultureel cen
trum. Anderzijs kan men aanvoeren,
dat er naast de Vleeshal ook nog 'een
„Huis van Looy" bestaat.
De jongelui zijn vrij in het kiezen
van hun onderwerp en de opzet van de
expositie is een algemeen beeld te ge
ven van wat er op dit gebied door
de Haarlemse jeugd wordt gepresteerd.
Niet altijd wordt dit doel bereikt, om
dat de inzendingen weinig talrijk zijn,
zulks te verklaren uit een zekere
schroom, die vooral de minder goede
tekenaars aan de dag leggen. De ten
toonstelling mag zeker niet worden:
„Gapen naar wat een ander zo goed
kan".
De handwerkproducten worden even
eens op de scholen gemaakt, omdat de
laatste keer was gebleken, dat het
werk zowel kwalitatief als kwantitatief
minder werd. Daarentegen is het aan
tal deelnemers fotografie groeiend, ter
wijl ook het werk in deze afdeling
bijzonder genoemd kan worden. Van
het geëxposeerde zal de Nederlandse
Televisie Stichting enkele opnamen
Dinsdagavond: 26 Januari valt er weer
iets bijzonders te beleven in het HJMV-
gebouw aan de Lange Margarethastraat.
Dan treedt om 8 uur weer de katholieke
volksdansgroep „Marijke" voor het voet
licht met een serie attractieve dansen. Bij
vorige gelegenheden heeft „Marijke"
reeds laten zien, dat zij haar publiek een
verzorgd en stijlvolle avond weet te bie
den. Daarom mag de groep ook Dins
dagavond op veler belangstelling reke
nen.
Tussen de beide R.K. klav. jasclubs
wordt een tweekamp gehouden.
De eerste wedstrijd vindt plaat-, op
Dinsdag 26 Januari in het clubgebouw
van St. Bavo, café De Ljuw, Spek-
etraat.
Eventuele nieuwe leden voor beide
verenigingen kunnen, bij tijdige aan
melding, aan deze tweekamp deelne
men.
BIOSCOPEN:
REMBRANDT: „Stalag 17". Boven 14 jaar.
Tijden: 2, 4.15, 7 en 9.15 uur
LUXOR: „Avontuur in de Zuidzee". Bo
ven 18 jaar. Tijden: 2, 7 en 9.15 uur. Za.
en Zo. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
LIDO: „De rode baret". Boven 14 jaar.
Tijden: 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
FRANS HALS: „De vluchteling van de
Alamo". Boven 14 jaar. Tijden: 2.30, 7 en
9.15 uur. Zondag 2, 4.30, 7 en 9.15 uur.
CITY: „Vrouwen zonder naam". Volwas
senen. Tijden 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur.
ROXY: tot en met Zondag: „De goudschat
van het monstereiland". Boven 14 jaar.
Tijden: Za. en Zo. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Vanaf Maandag „Het speelhol". Boven
18 jaar. Tijden: 2.30 en 8 uur.
MINERVA: tot en met Maandag: „Een
banneling van de eilanden". Volwasse
nen. Tijden: Za. 7 en 9.15 uur. Zo. 2,
4.15, 7 en 9.15 uur.
TENTOONSTELLINGEN:
Frans Halsmuseum, Groot Heiligland 62.
Groepsportretten van Frans Hals in nieu
we formatie, benevens permanente expo
sitie van recente aanwinsten uit de Re
cuperatie. Dagelijks geopend van 1015 u.
en des Zondags van 13—15 uur.
Teyler's Museum. Spaarne 16. - Etsen
van Rembrandt uit het museumbezit. Te
keningen van Rembrandt, Rafael, Michel
angelo, Claude Lorrain, Watteau. Openings
tijden: op werkdagen behalve Maandag van
1115 uur. De eerste Zondag van elke
maand van 1315 uur.
Kunsthandel Leffelaar, Tuinzaal, Wagen
weg 102. Tekeningen en Schilderijen van
Theodoor Heynes, Eugène Winter, Arie
Veldhoen en Charles Dekker. Geopend:
1017 uur.
Het Huis van Looy: Reproducties van mo
derne klassieke meesters. Geopend van 9
12.30 en 13.30—17 uur.
Zaterdag 23 Januari
Stadsschouwburg: Rotterdams Toneel In
„De waaierpatience", 8 uur.
Minerva: Aerdenhout's Kindertoneel met
„De gelaarsde Kat", 2.30 uur.
Zondag 24 Januari
Stadsschouwburg: Rotterdams Toneel ln
„De blanke Koningin", 8 uur.
APOTHEKEN:
De Zondags-, avond- en nachtdienst van
de Haarlemse Apotheken wordt waarge
nomen door: Fa. Duym en Keur, Keizer
straat 8, tel. 10376; Apotheek Begeman en
Sneltjes, Kruisweg 30, tel. 20043; Mamix-
Apotheek, Marnixstraat 65, tel. 23525 en
Teylerplien 79, tel. 17946.
ZIEKENVERVOER
Fa. Mathot, Gr. Houtstraat 9, tel. 11990,
Margriet, Turfmarkt 19 rd„ tel. 21400; te
Heemstede: Fa. Buitenman en Co., Raad
huisplein 7, tel. 28523.
BLOEMENDAAL
De Zondags-, avond- en nachtdienst van
de Bloemendaalse, Overveense en Sant-
poortse apotheken wordt waargenomen
door de Bloemendaalse Apotheek, Bloemen-
daalseweg 85, Bloemendaal, tel. 22181 en
Apotheek De Wilde, Broekbergenlaan 42,
Santpoort-Dorp, telefoon K 25608284.
OVERVEEN
De dienst van artsen wordt waargeno
men door dokter C. G. J. Bos, Zijl-
weg 17, tel. 11431.
HEEMSTEDE
De Zondagsdienst voor artsen wordt waar
genomen door Dr. P. M. v. d. Gugten,
Heemsteedse Dreef 37, tel. 39903 en Dr.
J. G. M. v. Walsem, Bronsteeweg 32, te
lefoon 38377.
Wijkverpleging: Zuster Langeveld, v. Ho-
gendorpstraat 21, Haarlem, tel. 16291, bij
geen gehoor tel. 3918.
Geopende Apotheek: Apotheek Schots
man, Binnenweg 206—208, tel. 38320.
Zaterdag 23 Januari
Hoog water: 6.27 u. en 18.36 u.
Laag water: 2.07 u. en 14.21 u.
Zondag 24 Januari
Hoog water: 6.58 u. en 19.11 u.
Laag water: 2.34 u. en 14.52 u.
Maandag 25 Januari
Hoog water: 7.31 u. en 19.46 u.
Laag water: 3.03 u. en 15.23 u.
Het was te verwachten dat het be
kende „Stalag 17", een toneelspel van
Donald Bevan en Edmund Trzcinski,
ook in de filmstudio zou terecht komen.
En wie in December 1952 de voorstel
ling van dit stuk in de Stadsschouwburg
heeft gezien, moet zich wel afvragen of
de film dit stuk niet uitgebuit heeft. De
toneel-herinnering is namelijk die aan
een discutabel drama, wat inhoud en
vorm betreft, dat dank zij echter een
voortreffelijke voorstelling van de
Haagscha Comedie met een prachtige
creatie van Bob de Lange een goede
indruk achterliet. Tegen de schrijver
kon toen worden aangevoerd, dat zij de
ernst van het concentratiekamp en voor
al de bitterheid te veel afbreuk deden
door wat soldateske maar goedkope
grapjes. Bevan en Trzcinski hebben
echter de barbaarse toestanden in de
Duitse concentratiekampen aan den
lijve ondervonden en dat gaf toen een
zekere waarborg voor een gezond even
wicht in hun stuk.
Maar wat zouden de filmmakers er
van terecht brengen? Het resultaat heb
ben wij in Rembrandt gezien en wij
kunnen vaststellen dat de regisseur ook
het thema in de film „Stalag 17" met
zorg behandeld heeft. De humor geeft
hij hier grotere kansen dan in het
toneelstuk mogelijk is, maar daarbij
wordt het drama geen geweld aange
daan. De opnamen zijn veelal suggestief
en pakkend en het verhaal draait overi
gens volgens de gebruikelijke filmwet
ten naar zijn eind
Het gaat hier om een aantal Ameri
kaanse krijgsgevangenen, die in een
barak (stalag) ondergebracht zijn in
een enorm Duits concentratiekamp. De
zekerheid, dat een van hen een Duitse
spion is, maakt het leven van deze
mannen nog ondraaglijker dan het al is
en de ontknoping van het drama komt,
wanneer blijkt, dat de man, die ver
dacht wordt, juist de handigste is van
allen. Dat de ware spion ontdekt
wordt, spreekt welhaast vanzelf.*
Veertienjarigen en ouderen kunnen
deze film gaan zien.
Het monster-eiland is niets minder
dan een in vroeger tijden door de zee
Ziezo, zei de vader tot zijn
grote zoon, en hij zette zijn
duimen in de oksels, ziezo,
mijn leven is tot en met, van mi
nuut tot minuut, in alle onderdelen
geadministreerd en geregeld. Als
je het straks ook zo ver brengt, zal
ik trots op je zijn en je grijze
ouders zullen het moede hoofd op
het zachte kussen vlijen, om met
een glimlach op de kaken voor al
tijd in te slapen. Ik weet het, vader,
antwoordde de zoon, terwijl hij met
een grenzenloos vertrouwen naar
hem opkeek, ik heb het ambtena
renreglement en de kranten gele
zen en het is mij duidelijk, dat u
niets meer gebeuren kan, tenzij u
gapt, een al te onzedelijk leven
gaat lijden of ongehoorde insubor
dinatie pleegt. Zo is het, conclu
deerde de vader. Mijn werktijd is
8J4 uur per dag of 48 uur per week,
mijn bezoldiging houdt gelijke
tred met mijn promotie, ik weet.
wat overuren mij in het laatje
brengen en welke gratificaties mij
te wachten staan, als ik lang ge
noeg blijf leven. Het bedrijfsleven
kan er een voorbeeld aan nemen,
want hoeveel jubilarissen weten
daar hoe groot hun gratificatie zal
zijn als ze feestvieren? Goed, het
verrassende element is aardig
maar de zekerheid mijn jongen, van
de wieg tot aan het graf, staat vele
torens hoger. Je weet, dat je vader
24 werkdagen per jaar vacantie
neeft, gewoonweg gezegd vier we
ken. Aan de hand van het regle
ment staat dus voor je vast, dat je
vader meer dan f 7608 (precies,
let wel) moet verdienen, want wie
15 werkdagen verlof heeft komt
niet aan de vijfduizend per jaar.
Prettig als dat maximum bereikt
is, want dan kunnen de buren niet
meer uitvissen hoevéél je eigen
lijk in de wacht sleept.
Wordt je vader ziek, dan zijn de
aanspraken en verplichtingen vast
gelegd in vele lange artikelen; hij
gruwt van disciplinaire straffen,
doch hij weet, dat tussen a: schrif
telijke berisping en h; ontslag, vele
andere mogelijkheden liggen. Ga
ik in enig jaar maar drie in plaats
van vier weken met vacantie, dan
kunnen de buren concluderen, dat
ik wat uitgehaald heb.
De zoon kon volledige aandacht
voor zijn vader niet ontzegd wor
den. Toch merkte zijn vader, dat
hij niet tevreden glimlachte of
dacht „wat kan me vader nog ge
beuren". „Vat. je deze zekerheden
niet?", vroeg de all risk verzorgde.
Toen hief de zoon het hoofd op en
sprak: Pappie, ik wil geen ambte
naar bij de gemeente Haarlem
worden, want ik houd zo van het
leven, het wisselvallige leven, met
zijn ups en downs, zijn verrassin
gen en meevallers, zijn stroppen
en onvoorziene moeilijkheden. Alles
is geregeld tegenwoordig, zó gere
geld, dat ieder in een levenscon-
fectiepakje loopt. In Aalsmeer
brengen ze het hele jaar door se
ringen in bloei, de treinen lopen op
de minuut, de vuilnisman komt
precies drie uur langs ons huis, de
chirurgen kunnen bijna elk li
chaamsdeel vernieuwen. Maar hebt
u wel eens op die vreugdevolle
gezichten gelet, als het treinenver-
keer in de war ligt, als de school
kinderen extra vrij krijgen, omdat
de meester ziek is; als twee mensen
midden in de stad ruzie krijgen?
Men is even uit de tredmolen, men
voelt de vrijheid, ja dat was nu
eens niet geregeld.
De vader schudde het hoofd.
Wartaal, bromde ie. En hij wendde
zich af.
Nu is het merkwaardige, dat
de gemeenteraad van Haar
lem, die zich Woensdag tot
bijna twee uur in de nacht bezig
hield met „uitputtende" (dat mooie
woord, uiteindelijk zoveel zeggend)
reglementen, niets vergetend om t.p
regelen, zelf het slachtoffer werd
van het ongewisse, het verrassen
de. Men zou zo zeggen, dat een
raadslid voor één presentiegeld
niet meer dan een bepaald aantal
uren aanwezig behoort te zijn. De
vraag is zelfs of na middernacht,
dus bij "het begin van een nieuwe
dag, niet nogmaals het recht op
presentiegeld zou dienen te be
staan. Per slot van rekening heeft
een vroede vader of moeder ook
rechten en plichten. Niets van dat
alles, men offerde zich op en het
moet gezegd, dat ook verschillende
hoofdambtenaren con amore en
zonder overwerkvergoeding de de
batten bleven volgen. Medelijden
moest men hebben met wethouder
Bakker, de man der personeelsza
ken en financiën, die zelfs na enen
nog onvervaard en met groot elan
de vragenstellers beantwoordde en
echecs met de blijmoedigheid van
een anti-revolutionnair aanvaard
de.
Maar medelijden had ik ook met
hoofdbode Prikker. Hij vierde on
langs zijn 40-jarig jubileum, kon
zijn gratificatie haarfijn berekenen
en presenteerde de raadsleden
des middags bij de thee een sprits,
zonder bezwaar van de gemeente
lijke schatkist. IJ it dankbaarheid
liet men hem tot het hanengekraai
in touw. Nu heeft de burgemeester
waarschijnlijk gedacht, dat hij voor
de sprits niet onder kon doen en
daarom offreerde hij des nachts een
hete croquet. En kijk, daar komt
nu de ware democratische aard
naar voren: de vijf volhouders op
de publieke tribune zowaar ook
een dame op leeftijd kregen ook
zo'n pikant hapje, zeer tot hun
verwondering, maar tot voldoening
van ons warmkloppeud gemeente-
hart. Het K.V.P.-lid Visser, liep al
die lekkernijen maar lelijk mis; hij
was het enige ontbrekende raads
lid en hij heeft er goed aan gedaan
niet te komen, want wat is het
vervelend als er altijd 39 zijn.
De journalisten, bijna onzicht
baar, maar onvermijdelijk
afknappend, mogen die lange
zittingen wel. Raad en pers groei
en dan naar elkander toe en zij be
seffen meer dan ooit, dat ze ook
een collectieve arbeidsovereen
komst hebben, met rechten en
plichten. Jammer is echter, dat met
het verstrijken van de uren de vor
men zo in het gedrang komen. Er
worden houdingen aangenomen,
die huiselijk makkelijk zijn, er j
wordt gegaapt volgens vele model-
len en steeds minder geschreven,
terwijl toch juist de overuren dub
bel betalen. Dan de twee steno
grafen in {iet midden van de zaal.
Die achtenswaardige kerels hebben
al die uren lang hiëroglyphen zit
ten schrijven, alsof ze aan het rijst
tafelen waren. Gelukkig, eenmaal
per jaar worden ze bedankt. Als
de begroting is aangenomen. Maar
dan hebben ze er ook een kleine
vijftig uur opzitten.
P.S. Die vader is toch terugge
komen op het gesprek met zijn
zoon. Hij heeft aan de hand van
het Ambtenarenreglement alles
haarfijn uitgelegd. Nu gaat de zoon
naar Canada pionieren.
verzwolgen eilandje, dat bij bepaalde
vulkanische uitbarstingen enige uren
aan de oppervlakte verschijnt. Op het
eiland liggen kostbare schatten verbor
gen en men begrijpt, dat om het bezit
van deze aantrekkelijke buit een ver
woede strijd wordt geleverd. 14 jaar.
Een matig product van Amerikaanse
origine, getiteld: „De vluchteling van
de Alamo", draait deze week in het
Frans Hals-theater. Het decor van de
weinig boeiende geschiedenis wordt ge
vormd door het landschap van Texas.
De klok is ruim 100 jaren terug gezet,
zodat de toeschouwer zich geplaatst ziet
in een opstand van republikeinen tegen
generaal Santé Anna. De hoofdrol
wordt gespeeld door Glenn Ford, de
vluchteling, die een aantal avonturen
beleeft en tenslotte zijn slechte reputa
tie bij zijn landgenoten weet uit te
wissen. Boven 14 jaar.
Wie mocht denken, dat „De zondares
van Parijs", de film die deze week in
Palace draait, in het vlak ligt van al
lerlei sexuele uitdagingen, vergist zich.
Het is een geschiedenis, die zich af
speelt in louche kringen van Parijs aan
het eind van de vorige eeuw. Een fa
tale vrouw, Simone Signoret, is oorzaak
van gevechten - met dodelijke afloop -
tussen mannen, die haar alleen willen
bezitten. Er wordt flink gemoord, zo
als in piratenfilms e.d. Hier en daar
wordt een enkele suggestie gegeven in
de richting van andere zonden. De
K.F.C. heeft haar afkeuring te kennen
gegeven.
Vrouwen zonder naam licht ons in
over het leven in een kamp in de na
bijheid van Triëst, waar vrouwen van
allerlei nationaliteit maar zonder papie
ren bijeengebracht zijn als evenzoveel
nummers waar geen staat en geen re
gering zich iets van aantrekken. Hoeveel
van die kampen zijn er? Hoeveel sta
tenlozen leven er? Wie één kamp heeft
gezien,, al is het maar op de film, kent
alle andere. Het is een troosteloze si
tuatie en een onmenselijk vertoon. Re
gisseur Radvanyi tekent de toestanden
wel zo, dat hij zich als partijganger
openbaart en als aanklager van zoveel
onwaardigheid en mwiseiijKê ellende
als in één kamp te vinden is, zonder
nochtans tot de wanhoop te vervallen
van hen die geen menselijke goedheid
meer erkennen. Want door alle ver
wording heen bloeit in stilte ook de
menselijke goedheid en het geloof in
het leven. Volwassenen.
De rode baret, het hoofddeksel van
de parachutisten, heeft de Engelse film
industrie geïnspireerd tot de zoveelste
oorlogsfilm. De zoveelste, maar zeker
niet de beste. Dat de film onder de zo
genaamde culturele is gerangschikt, is
dan ook geen waardering voor de
kwaliteiten.
„De rode baret" vertelt fragmentarisch
van de daden van het corps valscherm-
troepen in de tweede wereldoorlog. Het
is een film, die in niets afwijkt van
vroegere oorlogsfilms. 14 jaar.
De film „Avontuur in de Zuidzee"
(Return to paradise) vertelt een zon
derling verhaal, dat zich afspeelt voor
en tijdens de tweede wereldoorlog op
Advertentie
Goederen door ons verpakt en vervoerd
zijn verzekerd.
Rozenstraat 13 - Tel. 20020 en 12525
In de leeftijd van 65 jaar is gisteren
overleden de heer J. Nielen, die veis
jaren een zaak in textiel en manufac
turen leidde in de Zijlstraat te Haar
lem. Eerst kort geleden heeft hij zich
om gezondheidsredenen uit zijn zaak
teruggetrokken en zich gevestigd te
Halfweg. De begrafenis vindt Maandag
plaats op het kerkhof St. Barbara te
Haarlem na een plechtige Requiemmis
in de H. Antoniuskerk aan de Groen
markt.
Dit jaar 2 Februari zal het drie
honderd jaar geleden zijn, dat Vondels
drama „Lucifer" geschreven in 1653
voor het eerst werd opgevoerd. Dat
geschiedde onder regie van Jan Vos in
de Amsterdamse stadsschouwburg. Dit
feit gaf aan de voordracht over dit
spel, gisteravond voor de leden van
„Geloof en Wetenschap" door prof. dr.
W. Asselbergs in de Haarlemse stads
schouwburg gehouden, naast de literai
re ook een actuele betekenis, en de
gedegen en brillante wijze, waarop
prof. Asselbergs ook dit onderwerp be
handelde, bezorgde zijn toehoorders eëh
heldere visie op dit stuk.
Spreker duidde allereerst op de
simpele opbouw van dit drama, waarbij
Vondel alle mogelijkheden uitbuitte
om zijn gestalten een voor zijn publiek
aanvaardbaar en aansprekend karakter
mee te geven.
Prof. Asselbergs verzette zich met
nadruk tegen de veelal gebruikelijke
voorstelling van zaken bij „Lucifer"-
Advertentte
(ondem.prijs)
kost een
4-deurs Sedan met verwarming,
rolhoes en" temperatuurmeter!
Gaat 100.000 km. mee
zonder dure reparaties.
Brandstofverbruik 1 op 17.
een eilandje in de Stille Oceaan. Daar
wordt de bevolking geterroriseerd door
een zendeling en zijn met knuppels
gewapende agenten. Verschijnt een
lange Amerikaan, die slaags raakt met
de onderdrukkers en op zijn eentje de
bevolking bevrijdt van het juk, zodat
de mensen thans uit eigen vrije wil
en niet onder dwang naar de kerk
gaan. Er gaan jaren voorbij. De Ame
rikaan is vader geworden van een
inlands meisje en treft haar volwas
sen aan als hij weer eens komt opda
gen na een lange zwerftocht. Hij vindt
de fanatieke zendeling gemetamorfo
seerd in een mild en vaderlijk man.
Alles loopt op wieletjes en na enip:e
aarzeling besluit de man bij zijn doch
tertje op het eiland te blijven, tot te
vredenheid van allen. 18 jaar.
Wat Carol Reed in het boek van Jo
seph Conrad aangetrokken heeft kan
moeilijk de trieste held Williams een
luie leegloper zijn, de man, die ten
onder gaat aan zijn zwakheid, want dan
zou die zwakheid veel eerder voelbaar zijn
geweest dan aan het grandioze slot van
de film, waar de gebeurtenissen afschu
welijk fataal worden en onherroepelijk.
De locale sfeer van dat waterdorp in
een rivier op Ceylon heeft Reed aan
getrokken, want daar roept hij een we
reldje op, dat veel meer is geworden
dan de achtergrond van een menselijk
drama.
Willem is een jonge man, die de Ar
chipel moet verlaten en door een kapi
tein onder zijn hoede wordt genomen.
Zijn natuur is onbetrouwbaar en ook
de kapitein laat hem in de steek. De
man is te afzichtelijk om een moord te
kunnen rechtvaardigen: hij moet maar
blijven leven om wroeging te krijgen.
Een fraaie film. Volw.
Hij zat een foto van zichzelf uit te
zoeken voor de galerij van de hoofd
stedelijke Stadsschouwburg: „Deze niet
en die niet en deze.Ik heb geen
folo-hoofd geloof ik. Weet je dat er
geen enkel goed portret van mij bestaat!
Maar ik moet er een van nemen. Ina
zegt deze. Guus Oster vindt die. En ik
zelfGa nou toch naar bed Anca,
waarom ben je nou'weer uit je bed ge
komen. Ik weet niet wat die kinderen
mankeren tegenwoordig. Ze slapen niet
meer. Ze kakelen en lachen en doen
geen oog dicht. Kijk,, ikzelf vindt deze
de beste. En jij?"
Ton Lutz is op 17 Juni 1919 in Delft
geboren als eerste van acht kinderen.'
Vandaag de dag heeft hij een eigen ge
zin met Ina zijn vrouw, en Anca en
Constansje en Celia. Dat lag in de loop
der dingen besloten.
„Mijn vader was zakenman. Hij wilde
dat ik in de handel ging en zo gebeur
de het. dat ik bij de Oude Vlek terecht
kwam. Maar ik schreef gedichten, zoals
iedere jongen dat doet en ik dacht dat
ik maar liever journalist wilde wezen.
Ik ging twee jaar werken bij een krant.
Toen moest ik in dienst. Ik werd inge
deeld bij de veldartillerie, waar ik op
een paard mocht rijden. Dat was mach
tig. De smaak ervan raak ik nooit meer
kwijt en zo zit ik nu eigenlijk een beetje
te wachten op de omstandigheden, waar
onder ik me weer een paard kan aan
schaffen".
Na de dienst stapte Ton Lutz naar
Dirk Verbeek van het Residentie Toneel
omdat hij ineens het bloed voelde krui
pen. Dirk Verbeek zag er echter niet
zoveel in en verwees hem naar de To
neelschool. Pierre Balledux dacht er
anders over en nam hem op in zijn
troep. Dat duurde tot de Cultuurkamer
werd ingesteld, in 1942. Toen zocht hij
toch een onderkomen in de Toneelschool
Ilii volgde er een paar jaar de lessen,
samen met Ellen Vogel, IJda Andrea,
Diny Sprouck, Egbert van Paridon, Hans
Tobi.
In 1944 werd hij gearresteerd één
enkel dagje, maar genoeg om hem de
angst in de ziel te blazen. Hij vluchtte
naar Groningen en dook onder bij
vrienden. Uiteindelijk kwam men hem
daar toch op het spoor; hij werd op
nieuw gegrepen en pas aan het eind
van de oorlog weer losgelaten. Hij
richtte er o.a. samen met een paar
studenten de tegenwoordige Regionale
Omroep Noord op. Hij leerde er ook
Ina kennen, die muziek studeerde, en
samen met haar saf hij programma's
van werk, dat in de bezettingstijd ver
boden was.
„Op een dag ben ik te:-uggegaan naar
Den Haag. Ik speelde wéér voor bij
Dirk Verbeek en ditmaal werd ik ge-
engageerd. Mijn eerste rol was de geest
van de vader in „Hamlet". En een maand
later kreeg ik mijn eerste klassieke
hoofdrol in „Agoka" van prof. Gonggrijp
met twee gees, denk erom. En sinds
dien ging het van een leien dakje. Ik
heb eigenlijk heel veel gespeeld. Van
het Residentietoneel ging ik over naar
het Nederlands Volkstoneel, en vandaar
naar Comedia. Sinds de oprichting maak
ik deel uit van de Nederlandse Comedie.
Wat moet ik nog meer zeggen Ik heb
grote belangstelling voor het amateurto
neel, waarvoor ik cursussen en lezingen
geef en bii tijd en wijle regie voer. Ik
voel erg veel voor regie. Ik heb eens
„Scapin'' bij het gezelschap Puck gere
gisseerd. Het stuk, waarvan ik een eigen
vertaling gemaakt heb. is nu zestig keer
gegaan en daar ben ik erg trots op".
vertolkingen, waarbij Lucifer, Beëlze
bub, Belial en Apollion in het begin
verschijnen als reeds verdoemden:
grimmig, met kromme gebaren en
met de gemenigheid op het gezicht. De
ze voorstelling is onjuist, want deze
geesten zijn in de aanvang engelen, zij
het in staat van beproeving. Zo tekent
Vondel hen ook en hij laat hen zien
in hun bijzondere omstandigheden.
Het moet tevens een afschuwelijk
misverstand genoemd worden, wan
neer beweerd wordt, dat Vondels
drama's zonder meer een strijd tussen
goed en kwaad uitbeelden, in die zin,
dat de „goeden" alleen de vertolkers
zijn van Gods standpunt, mechanische
wezens dus, en de „slechten" tot niets
anders kunnen komen dan tot een
mengeling van duivelse uitspraken.
Wie Vondels drama's zo ziet, noemt
ze vervelend en langdradig, maar
aldus spreker hij heeft er dan nog
lang geen idee van, hoe lang de draad
eigemijk wel is, waarmede Vondel
zyn patroon weeft.
In verklarende en soms betogende
trant voerde prof. Asselbergs aan de
hand van de tekst zijn gehoor mee in de
strijd, die Lucifer streed en hij maakte
het iedereen wel duidelijk, dat Lucifer
nergens de eer van God le kort doet. De
grief van Lucifer ging tegen de heils-
uuodschap van Gaonel, waarin ver
klaard wordt, dat Christus de gedaante
van een mens zai aannemen. Tegen het
„Laat ons Christus in Adam eren" komt
hij in opstand; hy vecht voor het recht
van Goa, maar wil niet knielen voor de
Homo-Cnristus. in die mentaliteit wordt
Lucifer voortgestuwd en meegesleept
naar gen kernpunt, naar een plaat*,
waar hij kiezen moet: volnarden in zyn
houding of een andere aannemen.
De arioop is bekend en van nu af aan
moet Vondel de tegenspelers Gabriel,
Michael, Rafael en Uriel meer kracht
meegeven om zijn drama niet aan span
ning te laten verliezen. Hij tekent ook
deze engelen in staat van bekoring met
de kans tot een verkeerde keuze en op
treffende manier liet prof. Asselbergs
uitkomen, hoe Vondel deze vier enge
len niet naar hun taak maar naar hun
aard de goede keuze laat doen.
Spreker ging nog uitvoerig in op de
bedoeling van Vondel en hij bestreed
de mening als zou men ook in „Luci
fer" met een politieke allegorie te
maken hebben. Aan de hand van Von
dels beeldspraak hier is dat al te weer
leggen/"Hij "ptfrt9Iötte-'alS-?n3»-raerfng
te kennen, dat ook ir Vondei de strijd
van „Lucifer" geen stilte kende. Hij
was in zijn tijd de grootste dichter van
zijn land en van zijn werelddeel en hij
voelde de macht en verantwoordelijk
heid daarvan.
Na deze boeiende voordracht, die wjj
uiteraard in zeer beknopte vorm moeten
weergeven, Heten de leden van „Geloof
en Wetenschap" in verheugend groot
aantal opgekomen zich niet onbe
tuigd. Wy koesteren de stille hoop dat
het bestuur van G. en W. er nog eens
in slagen zal een voorstelling van dit
drama aan zijn leden te bezorgen. De
voordracht van prof. Asselbergs was
daarop een prachtige inleiding.
Gistermiddag zijn op de Zijlweg om
streeks half vijf twee ongelukken ge
beurd. De ruim zeventigjarige J. S. uit
Haarlem werd aangereden door een.
vrachtauto, toen hij trachtte vanuit de
uitgang der HIN-fabrieken nog voor de
wagen de Delftstraat in te fietsen. Hoe
wel de bestuurder van de vrachtauto
nog krachtig remde, kon een aanrij
ding niet meer voorkomen worden. De
bejaarde man moest met een ernstige
hoofdwonde naar het Grote Gasthuis
worden overgebracht.
Het andere ongeluk vond plaats op
het kruispunt van de Zijlweg en de
Zijlvest. De vlootaalmoezenier van het
Marinehospitaal, pater H. H. A. Wessels,
reed in zijn auto over de Zijlweg toen
hij te laat een auto opmerkte, die over
de Zijlvest van de richting Raaks kwam
aanrijden. Doordat de snelheid van deze
laatste wagen zeer groot was, ontstond
er een hevige botsing, waardoor beide
wagens tot stilstand kwamen. Persoon
lijke ongelukken deden zich wonder
boven wonder niet voor. maar de wa
gens werden zwaar beschadigd en moe
sten met een kraanwagen worden wegi
gesleept.
De heer J. S. Groot, technisch ambte
naar eerste klas bij het Gemeentelijk
Energie Bedrijf te Haarlem, viert op 1
Februari zijn 25-jarig jubileum in dienst
van de gemeente. Na een jaar als tijde
lijk onderopzichter gewerkt te hebben
werd hij op 1 Juli 1930 in vaste dienst
benoemd tot adjunct-inspecteur. Op 1
Januari 1943 volgde zijn bevordering tot
inspecteur. Vijf jaar later volgde in zijn
functie een titelwijziging tot die van
technisch ambtenaar. Wederom vijf jaar
later werd de jubilaris benoemd in zijn
huidige functie.
Maandag: 8 uur bestuur H. B. C.
Dinsdag: 8 uur repetiti R.K. Har
monie St. Michaël, 8 uur repetitie
„Laudate Dominum", 8 u repetitie
Kath. Gemengd Koor.
Woensdag: 7.30 Damclub St. Bavo.
Donderdag: 8 uur ledenvergadering
Katb. Vrouwenbeweging, 8 ur St. Vin-
centius.
Vrijdag: 8 uur toneelrepetitie „H.
A. T.".
Zaterdag: 8 uur Balletgroep.
De toneelvereniging „Ardeleom" zal
op Maandag 25 en Woensdag 27 Janu
ari het stuk „Voorschrift van de dokter
opvoeren onder regie van de heer C.
Warmerdam. De uitvoering vindt P'aa
in het jeugdhuis en vangt aan om 8 uur*
