Leven van kabinet FANFANI hangt af van eerste optreden LAXEER-AKKERTJES H€T T€K€N D€/l JOMS iB ►iFrnviïfii jsspB Verzekeringsmaatschappijen door schipper opgelicht Sociaaldemocraten eisen volstrekt- evenredige vertegenwoordiging Scheepsexpert voor het Hof beschuldigd van uitlokking „Goed geboekt" In het zand van MARS 522ste STAATSLOTERIJ I Inwendige zuiverheid 1 MAANDAG 25 JANUARI 1954 PAGINA 6 Nenni zegt niet helemaal neen! Vijftigste verjaardag van Geza Frid Examens Tegenstrijdigheden is het behoud van Uw gezondheid. Neem eens per week één of twee Geen mergelwinning op Rasbergterrein f €"R,IC NOORMAN Boekenweekgeschenk 1954 In Apeldoorn: Schooljeugd schenkt geleidehond Aan blinde marktkoopman Katholieke conferentie voor televisieproblemen WONDEN GENEZEN SNELLER MET door ARTHUR C. CLARKE (Vert, door F. van Oldenburg Ermke) Gregoriusorde voor A. F. Batenburg le Klas (Van onze Romeinse correspondent) ROME, Zondagavond. Het kabinet-Fanfani staat gereed. Wanneer men de situatie van het ogenblik in een beeld wil uitdrukken, dan is de vergelijking met een circus een zeer verleidelijke. Zonder enige pejoratieve bedoeling overigens. In het Colos seum schetteren de bazuinen, achter het voorhang staan de spelers aange treden. Hun namen zijn het publiek uit vroegere voorstellingen grotendeels bekend, menig artist kan rekenen op een warm welkomstapplaus van het ene en op een initiaal uitfluiten van een ander deel der toeschouwers. Men wacht en men zal zo dadelijk samenspel en programma, trapezewerk, regie en stellig ook kwinkslag beoordelen. Ter zake 26 Januari is de première. Maar wanneer het merendeel der critische kijkers na de eerste of de zo veelste voorstelling zijn bekomst van de nieuwe show heeft en de duimen gaan afkeurend naar beneden, dan worden de leeuwenhokken geopend, een oud en afdoend gebruik. Het wachten is inderdaad spannend. Premier Fanfani gelukte het niet een coalitieregering te vormen en personen uit andere partijen, dan de Democrazia Cristiana. aan te trekken in zijn kabi net. In het begin der crisis zag het er naar uit, dat hij de kleine midden-par tijen der Republikeinen, Liberalen en Sociaaldemocraten mee zou krijgen. Het program van de formateur en met name het sociaal-economische deel daarvan vond goedkeuring en onder schrijving, de eerste phase scheen (een ogenblik) voorbij en men zette zich om te zien, of het verbond het ook zou houden, als men ging discussiëren over de namen der bewindslieden. Maar al eerder kwam de kink in de kabel. De Sociaaldemocraten wilden dat de heer Fanfani in zijn program de her vorming van de kieswet zou opnemen, die niet slechts zou bestaan in het toch al op handen zijnde schrappen van de wet-Scelba (de partij de coalitie, welke bij de verkiezingen reeds de 50 pet. plus één stem haalt, krijgt in het parlement 65 pet. der zetels, maar tevens, dat nu in Italië een zuiver even redige vertegenwoordiging zou komen). Er moge hier een ogenblik nader op ingegaan worden. Gelijk bekend is Italië volgens de vigerende bepalingen verdeeld in 31 districten, die binnen hun territoir het evenredige kiesstelsel hebben, maar niet onderling verbonden zijn. De stemmen op de partijen, die binnen zulk een district de kiesdeler niet halen, gaan voor hen teloor en worden vercalculeerd in de restzetels. Zou men met landelijk verbonden lijsten werken, dan kan dit de kleine partijen voordeel brengen. Op zich beschouwd is inderdaad het evenredige stelsel het meest democra tische. Maar het kan ziet daarvoor slechts naar Nederland in het begin der dertiger jaren tot een enorme ver snippering leiden, wanneer een wijze beheersing van de zijde der kiezers en enkele bijkomende beperkingen, die het principe niet aantasten, het geheel niet in het goede spoor houden. De democratische traditie steekt de Italiaan stellig niet zo diep in het vel als de Nederlander; het individualisme is by de Zuiderling groter en t-n laat ste is door historische en geografische factoren het besef van de staatkundige eenheid van Italië nog niet dusdanig diep geworteld, dat het een bescher ming zou zijn tegen mogelijke, voor het geheel schadelijke, gewestelijke particularismen. Daarom is de vraag gerechtvaardigd, of het betere van het evenredige stelsel heden niet de vijand van het goede zou kunnen zijn. Afge zien van overwegingen omtrent de toekomst zou het stelsel, indien toege past bij de jongste verkiezingen,het totaal der democratische partij. niet van voordeel zijn geweest, ook al voe ren de drie kleine centrumspartijen er wel bij. Zo bestaat de geneigdheid, om de eis van Saragat, zelfs aangekondigd als een onverbiddelijke, niet oppor tuun te vinden en meer door het privé partijbelang, dan door de zorg om het gemenebest ingegeven. De formateur heeft geantwoord, dat het kabinet het voorstel van de sociaal democraten aan het parlement zou voorleggen, maar dat het deze in stantie was, aan wie de beslissing is. De Democrazia Cristiana wilde zich niet positief achter het voorstel plaatsen, wat te verklaren valt uit de algemene hier gegeven redenen, ver volgens omdat er in de D. C. stem men zijn opgegaan, die naar het zui vere uninominale stelsel willen, zo als in Engeland, het welhaast tegen overgestelde van de wens der kleine partijen, en tenslotte omdat het de D. C. is, die het grootste deel van het „evenredigheidsgelag" moet be talen. De gedachtenwisselingen zijn hiermede in de D. C. echter niet af gesloten. Toen hebben de sociaaldemocraten Onder grote belangstelling vierde de pianist en componist Geza Frid Maandag zijn vijftigste verjaardag. Een moment om even stil te staan bij hetgeen Frid, Hongaar van geboorte, maar in 1946 Nederlander geworden, betekent voor onze muziek. Door vele landen heeft hij gezworven en zijn meermalen bekroon de werken zijn overal gespeeld. Noe men wij een „Orkest-Suite", in 1930 door Monteux uitgevoerd te Parijs en Amsterdam en nadien ook in de nieu we wereld. Bekend van hem is het „Pianoconcert met koor", in 1935 te Londen en kort daarna in Amsterdam gezongen onder leiding van Hubert Cuypers met de componist aan de vleu gel. Vaak treedt hij op als pianosolist en niet minder dikwijls als begeleider van tal van solisten. Aan zijn enigszins gril lige compositiedrang heeft hij onlangs een beperking opgelegd, toen hij een uitgebreide serie vocale werken schreef in technisch-eenvoudige trant voor al lerlei koren van liefhebbers, composi ties, die gemakkelijk uitvoerbaar zijn, maar tevens getuigen van zijn artistieke gedachte, humor en levenswijsheid. Een musicus die in het Nederlandse muziek leven zijn plaats gevonden heeft. AMSTERDAM (V. U.) Gepromoveerd tot doctor in de letteren en wijsbegeerte, op pioclschrift „Tertulliani ad uxorem 11- bri duo", Adr. Stephan, geb. te Elburg. c (Jand. roeiu.' -ieerdheid: mej. a D. van der Ree, Veendam. Bevor derd tot tandarts: de heren D. Boersma, Leeuwarden, G. H. van de Riet, Wierden. UTRECHT. Cand. Klassieke Letteren: ir.ej. J. C Rijlaarsdam, Utrecht. Semi-arts: R. Seelen, Gilze Rijen; M. Schroder, Bruns- gum: mej. E. Schoenmaker, Arnhem'. R. Verhorst, Zeist: P. Vinken, Utrecht. Arts examen: J. van Horssen, Tilburg; M van Alphen, Zeist;; A. de Ruigh, De Bilt; O. Bjorgaas. Utrecht; C. Lameer, Helvoirt. Cand. Nederlandse Letteren: T. van Veen, Utrecht. op voorhand gezegd, dat zij het nieuwe kabinet niet zouden steunen. De formateur heeft zijn pogingen toch verder doorgezet en een rege ring gevormd uitsluitend uit Christen democraten. Zijn verdienste en die der D.C. is. dat men klaarblijkelijk tegenovergestelde meningen heeft weten te verzoenen. Daarom kon de premier een breed D.C.- kabinet vormen op een programma, dat i.6 Januari wereldkundig gemaakt zal worden. Bepaalde personen konden niet de adhaesie van de Liberalen verwerven en evenmin van de Monarchisten, Pella's bondgenoten. Zo steunt de regering dus niet op een tevoren vastgestelde meer derheid. Dat Fanfani toch voor het par lement verschijnt en niet, zoals Piccioni in Augustus j.l. op het laatste ogenblik zijn ontslag aanbood, vindt zijn oorzaak in het feit, dat de kleine centrumspar tijen water in de wijn hebben gedaan door met hun verklaring alsnog te willen wachten om het kabinet zuiver op zijn program te beoordelen. Wederom dringt zich, in alle vriende lijkheid. het beeld van het circus op: wij zijn aan het politieke hogeschoolrijden toe, waarbij later, indien de rossen niet bokken, als voorname nummers de (ge noemde) trapeze en het koorddansen zullen komen. De gewone man heeft het peinzen opgegeven, hij is onontwarbaar verstrikt geraakt in ogenschijnlijke te genspraken. Vond de linkervleugel van de D.C. (onder leiding van Fanfani) Pella's richting niet te rechts, toen hij de be noeming van de heer Aldisio wilde doorzetten? Nu is Aldisio onder pre mier Fanfani minister van Industrie. Senator Salomone mocht niet uit dp regering. Senator Salomone is heden in ruste gegaan, en de meer rechts ge oriënteerde heer Piccioni deed met nog wel vier vleugelgenoten zijn joyeuze entrée. Men achtte het onjuist, dat Pella de ratificering van het Europees Defensie Verdrag nog wat op zijn be loop wilde laten. Heeft niet de heer Piccioni, thans minister van Buiten- iandse Zaken, de naam, dat hij tegen over het Atlantisch Pact en de E.D.G. vele reserves heeft? Het kabinet Pella steunde niet op een officiële kamer- meerderheidheid, het kabinet Fanfani steun tot heden op een uitgesproken kamerminderheid. De heer Scelba, oud minister van Binnenlandse Zaken ver langde in December j.l. zo naar een vier-partij en-regering. Heden is op Binnenlandse Zaken de heep Andreotti, die indertijd de vier-partij en-partij gan gers nog al eens tegen de haren in placht te strijken. En onze schrandere, gewone man geeft het op en zegt: „perquè tanto rumore", waarom al dat lawaai? Maar Nenni, de leader der Sociaal communisten wil meedoen, althans niet tegenwerken, op èlk program. Slechts een wensje moet vervuld worden, zegt hij: de minister moet serieus verklaren, dat hij geen ogenblik aan de Europese Defensie Gemeenschap zal denken (laat staan er over spreken), voor Frankrijk het verdrag geratificeerd heeft. En mocht het Franse getij voor Pietro Nenni on verhoopt vlug keren, wel, dat keert Nen ni ook. „Realpolitik" noemden de Nazi's dit vroeger. Zou het gevolg van deze zo belang rijke crisis zijn. dat de D.C. metterdaad heeft ingezien, dat de D.C.-synthese een levensnoodzaak is voor de partij en het land, dan is er grote winst behaald. Indien de kleine partijen werkelijk (en dus redelijk) het kabinet Fanfani willen beoordelen, naar program en daden, is er hoop voor een gunstige oplossing der crisis. Want dr. Amintore Fanfani is een ervaren en kundig man, en in welke functie ook heeft hij steeds gestreden voor sociale gerechtigheid in zijn land. Iedereen staat op zijn plaats? Het audi torium wacht, het spel gaat beginnen. Een 214 ton metend, circa 60 jaar oud binnenschip, de „Mar Teun", dat voortge stuwd wordt door een z.g. opduwer (een kleine van een motor voorziene vlet), is er de oorzaak van geworden, dat een 39- jarige schipper uit Amsterdam, er bij de herhaalde reparaties tenslotte toe overging op geraffineerde wijze de assurantiemaat- schappijen daarvoor schadevergoedingen te laten uitkeren. Hij viel in 1948 door de mand, legde vele van elkaar afwijkende verklaringen af, maar werd tenslotte tot acht maanden veroordeeld wegens oplich ting van verzekeringsmaatschappijen. De ze straf heeft hij inmiddels ondergaan. Tijdens zijn proces in 1949 wierp hij een deel van de schuld plotseling op een 78-ja- rige expert uit Amsterdam, de scheeps bouw- en werktuigkundig expert B. De Amsterdamse rechtbank sprak de expert echter vrij. Van dit vonnis tekende de Officier van Justitie hoger beroep aan. Het heeft toen jaren geduurd voor ten slotte Vrijdagmiddag de Procureur-Gene raal bij het Amsterdamse Gerechtshof zijn requisitoir tegen de expert kon houden Telkens opnieuw moest de behandeling van de zaak worden aangehouden, omdat de schipper niet als getuige verscheen. Vrij dag was dat wel het geval. Hij bevestigde zijn laatste verklaringen, volgens welke de expert hem tot zijn knoeierijen had aangezet. Dat hij in tevo ren tegenover de politie afgelegde verkla ringen nimmer de naam van de expert had genoemd verklaarde hij met de medede ling, dat hij nooit een vijand van de ex pert was geweest en getracht had hem buiten de zaak te houden. Op aanraden van de expert zou hij de verzekeringsmaatschappij hebben verteld, dat de opduwer gezonken was. Hij er kende echter, dat hij eveneens op ad vies van de expert de Rijkspolitie te water had gewaarschuwd. Die kreeg ach terdocht' bij het onderzoek en maakte de zaak aanhangig. Toen kwamen vroegere knoeierijen en oplichtingen van de schip per aan het licht. Bij enkele daarvan was het dezelfde expert geweest, die rapporten had uitgebracht en schaden had moeten vaststellen. De Procureur-generaal achtte de ten lastelegging bewezen en eiste een jaar. waarvan zes maanden voorwaardelijk met drie jaar proeftijd en vroeg het Hof bo vendien verdachte voor drie jaar te ont zetten uit het recht om als expert voor assuradeuren op te treden. Als verdediger bestreed Mr. H. Boekei het requisitoir met het betoog, dat men het bewijs toch feitelijk niet mag baseren op de verklaringen van een zo dubieuze figuur als die van de hoofdgetuige, de schipper. Hij vroeg vrijspraak. Uitspraak 3 Februari. Advertentie (Van onze correspondent) Hoewel de Limburgse mergelcommis- sie aanvankelijk steeds het vijftig hec tare grote Rasbergterrein, gelegen on der de gemeenten Berg en Terblijt en Bemelen, als het ideale mergel-ont- ginningsgebied heeft gepropageerd, is thans uitgewezen, dat de mergel op zulk een diepte voorkomt, dat een eco nomische verantwoorde exploitatie on mogelijk is. Tengevolge hiervan zal door de N.V. Maatschappij Mergelvoor- ziening geen afgraafvergunning voor dit terrein worden aangevraagd. Vol gens gegevens van het Geologisch Bu reau uit Heerlen zou de mergel in het Rasbergterrein op slechts 20 meter diepte voorkomen en zouden de krijt- lagen pl.m. 40 meter dik zijn. Borin gen hebben echter uitgewezen, dat de deklaag niet 20, maar pl.m. 35 meter dik is en dat de diepte van de te ont ginnen krijtlagen geen 40, maar slechts 20 meter bedraagt. Welk terrein thans bestemd zal worden voor de centrale mergelwinning in Limburg is nog niet bekend. 28. Haastig treedt Eric op de oude krijger toe. Thjalfi zit met de rug tegen een boom en staart somber voor zich uit. Als hij zijn koning zo plotseling uit de strui ken ziet treden, zakt. zijn mond van verbazing open. „Heer koning! Gij hier?" roept hij uitterwijl hij de Noorman aanstaart, alsof hij een geest voor zich zag. „Hetzelfde zou ik u kunnen vragen, Thjalfi," zegt de Noorman. „Wat heeft dit alles te betekenen? Wat voert gij hier uit?" Dan pas ziet hij het haastig aangelegde verband op Thjalfi's schouder en minder streng gaat hij verder: „Ge zijt gewond? Wat is er gebeurd?" Eerst wat hakkelend, maar allengs vlotter, vertelt Thjalfi wat hem overkomen is. Hij begint met de zonderlinge vogelroep op de feestweide tijdens de rust, en vertelt hoe hij Axe zag verdwijnen, gevolgd door de Denen. „Gij hield Wulfstan staande, heer koning, doch op een teken van hem volgde een van zijn kameraden de jonge boogschutter het bos in. Ik wilde wel eens weten, wat al die geheimzinnigheid te betekenen had en daarom ging ik er achter aan. Voor in het bos vond ik de Deen, vermoord door een pijl in de rug. Toen ik bij hem neerknielde, fluisterde hij nog: Hij is het!" Het waren zijn laatste woorden." Eric knikt. „Hij is hetherhaalt hij peinzend. Wat kan de man daarmee bedoeld hebben? Zou hij zijn moordenaar herkend hebben. „Mijn eerste gedachte was natuurlijk bij die jonge boogschutter," vervolgt Thjalfi zijn verhaal, doch er was niemand te zien. Ik heb uren lang het bos afgezocht Maar hoe komt ge dan hier?" onderbreekt de Noorman hem. Grommend haalt Thjalfi de schouders op. „Ik weet niet, wie me dit geleverd heeft," snauwt hij boos. „Maar als ik hem vind, zal hij er van lusten! Ik was op de terug weg naar de burcht, toen ik plotseling werd aangevallen. Het was een van de boog schutters. Misschien dacht hij wel, dat ik zijn makker had vermoord, en voordat ik mijn boog kon grijpen, schoot hij mij in de schouder en ik verloor het bewust zijn. Doch ik krijg hem nog wel, de schurk Koning Eric schudt het hoofd. „Ook hij werd vermoord," vertelt hij Thjalfi en meteen vervolgt hij: „Maar nu weet ik nog niet, hoe ge hier zijt gekomen." „Ik wilde, dat ik het zelf wist," barst de oude krijger uit. „Na mijn bewusteloos heid kwam ik hier bij, doordat iemand water in mijn gezicht plensde. Toen ik mijn ogen opsloeg, zag ik iemand te paard wegrijden „Wie? Wie was het?" onderbreekt Eric hem ongeduldig, doch opnieuw haalt Thjalfi de schouders op. „Ik xoeet het niet. Ik kon zijn gezicht niet zien. Het was een oude man met een kaal hoofd en evenals de jonge boogschutter was hij gehuld in geitevellen De novelleprijsvraag ter verkrijging van het Boekenweekgeschenk heeft, zo als men zich zal herinneren, in 1952 geen resultaat opgeleverd. In 1953 is toen na overleg met vertegenwoordi gers uit de letterkundige wereld door de Commissie voor de Collectieve Pro paganda van het Nederlandse Boek een gesloten prijsvraag uitgeschreven, waarbij een viertal gerenommeerde Ne derlandse auteurs de opdracht hebben aanvaard tot het schrijven van een no velle, bestemd: om als Boekenweekge schenk 1954 te worden uitgegeven. De jury, bestaande uit de heren Pier re H. Dubois, dr. J. Haantjes, J. W. Hof- stra, A. Morriën, Chr. Feeflang, J, J. A. M. van Mackelenbergh en P. A. F. van Veen, oordeelde eenstemmig, dat ook van deze novellen geen voor bekroning in aanmerking kon komen. Voor dit jaar is nu een geheel an dere weg ingeslagen. Jacques den Haan, Adriaan Morriën en Charles Boost brachten een verzameling ver halen, schetsen en tekeningen van be kende Nederlandse auteurs en teke naars „in de marge van het boek" bij een onder de titel „Goed geboekt". Dit boekje zal dus tijdens de komende Boekenweek (27 Maart tot 3 April) in het gehele land door de boekhandel aan het publiek aangeboden worden. (Van onze correspondent) De jeugd van de Apeldoornse Ambachts school en van de U.L.N.O.-cursus heeft Za terdag een blinde Apeldoornse marktkoop man, de heer D. Kool, een van de geluk kigste dagen van zijn leven bezorgd. Onder enorme publieke belangstelling bood zij hem een fraaie blindengeleidehond aan. De directeur van de Ambachtsschool, de heer J. C. Meijer had op zijn school op zekere dag over de blindengeleidehonden gesproken en hieruit ontstond een actie, waardoor in korte tijd een prachtig be drag bijeen gebracht werd. Een bedrag, dat al spoedig groot genoeg was om er een geleidehond voor te kopen. Toen men het geld eenmaal bijeen had was het echter de vraag, wie men een hond zou schen ken. Toevalligerwijze hoorden enkele Apel- doorners van het probleem en de heer van Laar, de beheerder van de V. A. D.- restauratie, was erals de kippen bij om een goed woordje te doen voor de heer Kool, die geregeld een kopje koffie bij hem kwam drinken en die hij dan later tot de bushalte bracht. De heer Kool toonde zich buitengewoon getroffen en verheugd en zei, dat men geen kwaad moet spreken van de Neder landse jeugd, die nu toch weer had ge toond iets voor de medemens over te heb ben. Hij sprak er speciaal zijn vreugde over uit, dat hij thans weer alle mark ten van Nederland zou kunnen bezoeken en dat de Apeldoornse jeugd hem dus in staat had gesteld zelf een boterham te ver dienen. Van 31 Januari tot 7 Februari is te Parijs de eerste internationale Katho lieke conferentie geprojecteerd voor te levisie-vraagstukken, in het bijzonder hel. gebruik van films in goclsdienstige uitzendingen. Vertegenwoordigers van Alle burgers, zelfs de werksters, worden geweerd uit het gebouw van de geallieerde bestuursraad in de Amerikaanse sector van Berlijn. Amerikaanse militaire politie en de West- Berlijnse Schupo's bewaken ae piek, waar de ministers van Buitenlandse Zaken van Amerika, Engeland, Frankrijk en Rusland thans voor het eerst na 1949 bijeen zijn Advertentie het Vaticaan, de Unesco en de raad van Europa, zullen behalve gedelegeerden ■van het internationale Racliobureau Un- da en het internationale Katholiek film- bureau (OCIC) en vertegenwoordigers uit Nederland, Engeland, Duitsland, Span je, de Verenigcla Staten, Frankrijk en Monte Carlo aan de conferentie deel nemen. De conferentie zal zich vooral bera den over de houding van de Kerk tegen over cla televisieuitzendingen en over het probleem van de gemeenschappelijke productie van religieuze films voor tele visieuitzendingen. 75 „Kun je het niet raden? Elke weck besluiten tienduizend mensen, over de hele aarde verspreid, dat ze naar Mars willen, en ongeveer drie procent komen verder dan het eerste onderzoek. Sinds jouw artikelen begonnen te verschijnen, is dit aantal gestegen tot vijftienduizend per week, en het stijgt nog steeds." „O", zei Gibson, diep in gedachten. En plotseling moest hij lachen. „Waar ik aan denken moet, is, dat u aanvankelijk helemaal niet op mijn komst hier ge brand was." „Wij maken allemaal vergissingen, maar ik heb geleerd om uit de mijne munt te slaan", glimlachte Hadfield. „Om kort te gaan zou ik graag hebben, dat je de leiding op ie zoudt willen ne men van een kleine afdeling, een soort van propaganda-ministerie, om zo te zeggen. Natuurlijk zullen we er een be tere naam voor verzinnen! Jouw werk zal zijn om het artikel Mars aantrekkelijk te maken. De gelegenheden zijn nu veel gunstiger, nu we inderdaad iets hebben om te adverteren Als we genoeg men sen warm kunnen maken om met alle geweld hier te willen komen, dan zal de aarde gedwongen zijn om voor de nodi ge scheepsruimte te zorgen. En des te vlugger dit gebeurt, des te eerder zul len we ook op onze eigen benen kun nen staan en de aarde daarvoor de no dige garantie kunnen geven. „Wat zeg je ervan?" Gibson had even een gevoel van te leurstelling. Vanuit een bepaalde ge zichtshoek bekeken had Mars niet veel kans op ook maar een schijn van auto- tonomie. Maar de gouverneur had ge lijk. Hij kon op deze manier van gro ter nut voor Mars zijn dan op welke andere manier ook. „Ik voel me ertoe in staat," zei hij, „Geef me een week om mijn aardse za ken op orde te brengen en aan mijn lo pende, journalistieke verplichtingen te voldoen." Een week was wel wat optimistisch, bedacht hij, maar dan zou het ergste toch wel achter de rug zijn. Hij vroeg zich af, wat Ruth ervan zeggen zou. Ze zou misschien denken, dat hij gek was, en ze zou waarschijnlijk nog gelijk heb ben ook. „Het nieuws, dat je hier blijft," zei Hadfield met voldoening, „zal veel be langstelling trekken en onze zaak in hoge mate steunen. Je hebt er geen be zwaar tegen dat wij het nu al dadelijk bekend maken?" „Niet in het minst." „Goed. Whittaker zal je nog graag even spreken over de details, die nog geregeld moeten worden. Je begrijpt natuurlijk, dat je salaris gelijk zal zjjn aan dat van een bestuursambtenaar tweede klasse van jouw leeftijd?" „Natuurlijk heb ik daar al over ge dacht," zei Gibson. Hij verzweeg, om dat dit onnodig was te zeggen, dat dit voor een groot deel enkel van theore tisch belang was Zijn salaris op Mars, ofschoon minder dan een tiende van zijn totale inkomen zou ruim voldoende zij om er royaal van te leven op een planeet waar weelde en luxe practisch onbekend waren. Hij wist nog niet pre cies, hoe hij ziin aardse tegoed zou kun nen besteden, maar ongetwijfeld zou hij het kunnen gebruiken om nu en dan een kleinigheidje met het een of andere wereldruimschip te laten meebrengen. Na een lang gesprek met Whittaker die er bijna in slaagde om zijn geest drift te doven met klachten over gebrek aan personeel en de nodige ruimte en middelen bracht Gibson de rest van de dag door met het schrijven van tien tallen radiogrammen. Het langste was aan Ruth en geheel, hoewel geens zins uitsluitend, aan zakelijke aangele genheden gewijd. Ruth had vaak opmer kingen gemaakt over de verbijsterend» verscheidenheid van al de dingen, die ze voor haar tien percent deed, en Gibson vroeg zich af, wat ze zeggen zou van zijn verzoek om een oogje op James Spencer te houden en in het al gemeen voor hem te zorgen, wanneer hij in New York was wat, daar hij zijn studies aan de universiteit aldaar hoopte te voltooien, tamelijk vaak zou zijn Het zou de zaak heel wat eenvoudiger gemaakt hebben, als hij haar zonaer meer de waarheid had kunnen vertel len. Ze zou die in ieder geval toch we! vermoeden. Maar het zelf vertellen zou niet fair tegenover Jimmy zijn. Gibson had besloten, dat hij de eerste zijn zou, die het te weten kreeg. Er waren ogenblikken, dat de spanning van te moeten zwijgen zó groot werd, dat hu biina blij was, dat ze zo spoedig al af scheid zouden nemen. Toch had Had field, zoals gewoonlijk, gelijk. Hij moest nog wat wachten, nadat hij toch al de duur van een hele generatie gewacht had. Als hij zichzelf nu bekend maakte, zou hij Jimmy maar overstuur maken en kwetsen misschien en het zou wellicht het verbreken van zijn verlo ving met Irene tot gevolg kunnen heb ben. Pas als ze getrouwd waren en nog geïsoleerd van alle schokken, welke de wereld buiten hen hun zou willen toe brengen, zou het tijd zijn om het hem te vertellen. Het was de ironie van het lot, dat hij, na zo laat zijn zoon gevonden te hebben, nu reeds afscheid van hem moest nemen. Misschien maakte dit deel uit van de straf voor het egoïsme en het gebrek aan moed om het nog mild uit te drukken dat hij twintig jaar geleden getoond had. Maar het verleden moest verleden blijven; hij had nu aan de toekomst te denken. Jimmy zou zo gauw als hij kon naar Mars terugkeren daar hoefde hij niet aan te twijfelen. En zelfs al had hij de trots en de voldoening van het vader schap gemist, er kon altijd nog de vol doening zijn van te zien, hoe zijn klein kinderen op een wereld kwamen, welke hij hielp herstellen. Voor de eerste keer in zijn leven had Gibson een toekomst, waar hij naar uit kon zien met belang stelling en een gevoel van spanning en opwinding een toekomst, welke niet louter een herhaling van het verleden zou zijn. De aarde verzond haar banbliksem vier dagen later. Het eerste, wat Gib son ervan vernam, was een grote kop op de voorpagina van de Martian Times Een ogenblik sloegen die twee woorden hem met een zó grote verbijstering, dat hij vergat om verder te lezen, Hadfield teruggeroepen We hebben zojuist het bericht ontvangen dat het Departement voor Interplanetaire Zaken de gouverneur heeft verzocht om terug te keren naar de aarde met de Ares, welke over vier dagen van Deimos vertrekt. Er wordt geen reden op gegeven. Wordt vervolgd). Z. H. de Paus heeft dokter A. F. Ba tenburg te Amersfoort ter gelegenheid van diens veertig-jarig ambtsjubileum benoemd tot ridder in de orde van de EI. Gregorius de Grote. HOGE PRIJZEN 25000 21227 5000 10623 t 2000 19108 f 1500 5407 11772 1000 1354 5101 9402 12670 14198 400 1773 4446 4643 6348 7384 8807 9628 11599 14526 16770 16872 18737 18847 18957 21501 200 1011 1630 1669 1838 2609 2879 3098 3667 3677 4139 4329 4507 4540 4953 5086 5358 5394 5395 6123 6499 6539 6596 7188 7341 7525 7562 7758 8023 8266 8314 8331 8507 9036 9435 9441 9556 9571 9627 9910 10000 10001 10075 11960 11968 12315 12421 12674 12856 13237 13252 13459 13467 13473 14065 14070 14448 14615 14706 14980 15094 16349 16409 17572 18640 18789 18849 19229 19309 19495 19695 2019,0 20599 21280 21309 21458 Prijzen van 20. 1094 100 200 242 254 264 280 297 302 308 316 334 351 357 367 379 387 388 397 423 439 495 503 510 541 572 585 595 606 709 745 750 759 781 785 803 812 828 865 871 878 887 921 939 942 2003 034 037 058 059 064 080 088 119 179 188 192 205 252 302 304 351 358 375 402 408 427 452 458 459 465 472 484 507 516 518 557 568 589 598 649 657 685 696 705 743 781 805 844 850 887 978 988 3018 048 051 070 072 134 161 167 180 202 242 252 254 264 293 296 306 318 330 387 394 408 417 423 430 441 483 497 567 591 592 689 723 748 750 759 766 841 903 913 920 928 929 950 960 4013 041 082 089 094 095 101 114 156 185 195 204 230 275 278 281 285 293 303 319 335 336 347 379 402 480 489 501 549 608 636 655 682 688 701 724 734 749 770 778 779 825 843 847 919 920 933 990 5035 076 091 095 107 112 143 171 204 212 221 225 233 244 256 290 295 379 499 523 535 573 606 608 617 657 668 693 733 735 784 804 835 885 912 916 944 957 6008 040 073 099 167 208 254 282 283 329 372 384 398 411 413 422 457 472 501 505 507 564 571 574 580 594 614 624 660 693 748 760 774 780 784 816 822 870 902 909 924 939 948 7025 082 143 164 202 224 225 235 262 352 357 376 415 461 470 487 500 518 533 538 628 643 645 649 665 678 680 691 716 724 766 793 889 908 954 958 993 8043 079 085 187 295 322 364 375 382 400 449 454 466 473 518 569 594 607 609 610 619 620 655 665 705 722 738 793 799 813 819 823 887 909 936 954 999 9008 040 064 070 085 091 110 113 119 125 146 159 171 187 196 213 298 326 419 427 461 479 481 490 502 514 525 536 546 567 572 578 604 611 652 696 723 730 754 821 847 851 900 932 941 944 948 960 984 10062 119 142 175 191 228 273 277 319 340 357 377 388 407 441 491 516 536 554 570 591 621 631 645 653 674 711 741 753 756 780 828 870 886 900 902 943 11004 050 123 158 169 184 189 208 233 271 302 332 357 361 405 415 427 453 492 494 505 542 547 577 581 586 595 614 679 696 De Nationale Vergadering van Turkije heeft het wetsontwerp goedgekeurd op buitenlandse maatschappijen, waarbij wordt vastgesteld, dat deze haar winsten geheel zullen mogen overmaken. Ook zullen zij, in geval zij Turkije verlaten, het gehele kapitaal mogen repatriëren. De formalitei ten voor de oprichting van maatschap pijen worden vereenvoudigd. 701 747 773 897 924 944 964 12006 013 027 054 107 122 131 165 191 226 235 239 250 269 314 323 360 394 395 424 452 458 491 567 579 596 626 695 713 725 731 761 763 793 794 805 880 889 904 905 921 928 929 940 989 13008 011 041 103 112 169 177 200 234 240 249 263 356 377 388 409 416 421 425 457 504 555 558 590 619 621 643 647 667 680 686 687 732 740 764 788 822 837 860 928 930 942 946 975 14001 009 012 019 038 060 082 090 123 142 158 221 270 285 293 299 342 344 347 368 377 407 408 421 456 468 469 487 488 500 537 558 561 566 625 627 633 657 661 666 702 718 770 776 790 836 837 852 866 878 892 896 925 928 966 967 990 15014 015 032 036 046 049 125 190 253 266 278 335 342 391 400 478 483 522 548 554 600 621 625 634 712 722 745 753 756 770 793 803 838 929 932 940 16101 125 131 142 157 185 188 218 222 280 282 299 327 360 374 380 391 404 422 442 446 454 471 482 487 524 585 599 635 662 693 730 814 821 826 845 849 879 884 906 937 17004 062 074 088 094 192 203 214 230 243 251 263 271 287 312 319 334 335 338 381 387 431 443 449 488 494 495 525 541 560 602 614 621 631 671 688 700 760 773 776 803 816 857 874 899 940 953 960 986 990 18002 004 013 015 032 042 086 093 503 103 109 119 138 353 173 185 193 221 234 241 245 256 272 330 333 349 357 415 468 509 580 582 584 595 642 697 731 788 792 813 814 817 824 837 933 954 19010 014 039 140 142 150 273 322 363 401 414 478 532 562 570 596 622 709 728 741 794 835 869 977 993 20006 016 020 032 099 145 157 177 179 218 221 249 263 271 278 300 308 411 433 450 470 473 478 512 515 521 535 570 571 580 606 636 71.3 759 880 902 906 937 941 944 950 956 964 21004 008 024 039 044 045 063 083 090 119 121 128 138 174 238 294 306 307 315 318 336 411 433 449 457 473 618 623 627 663 672 730 738 743 752 753 773 780 797 80S 812 813 842 848 857 906 937 959 969

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1954 | | pagina 6