HAARLEMSE GRAVEUR MAAKTE
RATTENVANGER ONSTERFELIJK
Haarlemse beeldhouwer Theo v. Reijn werkt
aan herstel van Arnhems „St. Eusebius"
Ridders van de weg nemen taak
I
N
ft
Vou
Volksvermaak bleef door de eeuwen
De wonderdokter
Jeugdpassie voor
K.R.O.-microfoon
Ari van Noë herschapen
van de binnenvaart over
Afvoer van Velsens industrie
producten stagneert niet
BLIKSEMAFLEIDERS
r
Foto-album van het toneel
Nell Koppen
Nieuwe films in Haarlem
Bedrijfschap publiceert jaarcijfers
van de visserij
StUUtfrme
Chandu bij „Santpoorts Bloei"
HERINGA WUTHRICH
RENAULT „VIER"
J
SLEUTEL WEG?
meubelen
AkJTLe+tCL
ZATERDAG 6 FEBRUARI 1954
PAGINA 6
Op de kermis III
f 4380 kost een
„DE SLEUTELSPECIALIST"
GEMEENTEZAKEN
120 modelkamers
Waterstanden
Cinema Palace
Luxor
Vergrote aanvoer van schelvis en kabeljauw
Gunstig haringjaar
HAARLEMMERL1EDE
Nationale hardrijderij
KAIIIO MOOII»
OUDERAVOND
R.K. SCHOLEN
PLECHTIGE AVOND
MIS
Zondagsdienst
Roxy
Minerva
Lido
Rembrandt
City
Frans Hals
Salamalee! Pax Yobis! Freede met oe! Met permissie! De charlatan
opent de mond en begint een redevoering zo geestig, zo raak en wel
bespraakt, dat we met het volk ons aan die taal vergapen. Een boer met
kiespijn dringt naar voren. De arme man zal onder de behandeling van de
wonderdokter straks noodkreten slaken, die door tromgeroffel van de page
worden overstemd. Oliën, zalven, balsems, geheimzinnig gekleurde watertjes
vinden hun weg. De „Duitse Marktgraaf" knikt vergenoegd. Zijn salamalee!
Pax Vobis! klinkt steeds opgewekter en guller wordt hij in het aanbieden
van zijn onvergelijkelijke geneesmiddelen.
Wat is naast deze zeventiende eeuwse kermisfiguur de schamele ratten
vanger, die ook al op geen kermis ontbreekt, en die al zijn roem dankt aan
de Haarlemse graveur Cornelis Visscher (16291658), die zijn beeld onster
felijk maakte, een doodgewone verschijning!
Visscher beeldde deze kermisfiguur,
zoals hij die in Haarlem meermalen
moet gezien hebben, als volgt uit: ge
kleed als hidalgo, dolkmes in de gordel,
muts met veren, waaraan een tros dode
ratten bengelt, terwijl in een kooitje
boven op de stok, die hij in de hand
heeft, enkele levende ratten tegen de
tralies springen. Wat doet hij op de
kermis? Koekjes met rattenkruid ver
kopen!
Oude en nieuwe liedjes worden ons
aangeboden door de liedjeszanger, die
zijn nogal aanstootgevende versjes, met
welbehagen zingt, zolang er geen ge
rechtsdienaar in de buurt is, want aan
die heren heeft hij een gruwelijke
hekel. Natuurlijk ontbreekt ook de
muziek niet: het handdraaiorgeltje, door
Rembrandt op meerdere etsen uitge
beeld; de doedelzak, die op een ton
door een potsierlijke kunstenmaker ge
speeld werd, om het jonge volkje ge
legenheid te geven tot een straat-dansje.
Hiermee zijn we gekomen temidden van
het schuim van een zeventiende eeuwse
kermis. Wapperlappig uitschot (Van der
Venne), boeventros, bedelaars in aller
lei soorten: stabuliers, loseneers,
kluickeneers, vagiers, leugenaars, die
voorgeven omwille van het geloof aller
lei gevaren doorstaan te hebben of te
lijden aan de meest vreemdsoortige
ziekten.
Gauwdieven en zakkenrollers waren
evenzo vaste kermisbezoekers, die de
lier, de fluit of de vedel bespelen, maar
zodra het luistergrage volk wat bene
veld is door de drank, toegrijpen. Ook
zij behoren tot de zeventiende eeuwse
kermisinventaris, geven er dat onge
meen volkse aan, dat bij alle lachwek
kendheid bekoort. Was de kermis het
fleurigste volksfeest van de zeventiende
eeuw, de predikanten fulmineerden hef
tig tegen deze „uitwas", die van katho
lieke ^afkomst was en daarom alleen
in hun ogen al verderfelijk. Succes
hebben ze niet gehad, zomin als in hun
strijd tegen het toneel en de dans. Het
volk, volgzaam in vele dingen, was niet
van haar vermaak af te brengen, al was
dit een werk van de duisternis, dat de
zielen schaadt. Terecht voelde de volks
ziel aan, dat gezond vermaak op zijn
tijd juist de harmonische ontwikkeling
van het geestelijk leven ten goede komt.
Bovendien hoefde men zich er toch niet
van af te wenden, omdat inderdaad
excessen tijdens de kermis niet uit
bleven: dronkenschap en overspel
Advertentie
HAARLEM
kwamen nog .al eens voor en de uit
bundigheid ging meermalen te ver.
Maar dat gebeurde ook buiten de ker
mis. Toen de Amsterdamse magistraat
het bezoek aan danshuizen aan jonge
vrouwen verbood, gingen dezeals
mannen verkleed naar de dansschool op
de Gelderse kade! Waarmee gezegd wil
zijn, dat noch de magistraten, noch het
volk ervoor voelden op het woord van
de predikanten het kermiskind met het
waswater van dronkenschap en ander
kwaad door de gootsteen te gooien. De
strijd tegen de kermis is gebleven, zo
als de kermis zelf haar bestaan gerekt
heeft in een maar zeer weinig gewijzig
de vorm, tot onze dagen.
Een opmerkelijk woord, dat niet in
vervulling is gegaan heeft ten aan
zien van de kermis in de negentiende
eeuw, de ook in Haailem graag geziene
schrijver van de Camera Obscura, Nico-
laas Beets, geschreven, toen hem om
trent dit volksvermaak naar zijn mening
werd gevraagd door dr. Nolst Trenité,
Waals predikant van de moderne theo
logie. Dr. Trenité vroeg aan Beets of
hij van mening was, dat de kermissen
moesten worden afgeschaft en wat er
eventueel voor in de plaats zou moeten
komen. Op 24 April 1869 schreef Beéts:
de kermissen in haar tegenwoordige
doelloosheid en ontaarding voor het
grootste deel niet anders zijnde dan een
periodieke exploitatie van de laagste
driften en neigingen, behoorden door
hare onmiddellijke afschaffing misschien
niet overal zonder onvoorzichtigheid en
onbillijkheid te geschieden, door een
wijze regeering, in het belang der zede
lijkheid en gezondheid meer en meer
bekort, bemoeilijkt, gefnuikt te worden,
en op deze wijze aan niet al te lang
zaam verval te worden overgeleverd.
Geluiden voor en tegen. Ze klonken
in de zeventiende eeuw, ze klonken tel
kens tot op de dag van vandaag. Enkele
weken terug klonken ze nog in de raad
zaal van Castricum, waar telkenjare bij
de bègrotingsbehandeling over het in
de dorpen nog altijd geliefde volksver
maak gesproken wordt, nog altijd in
verband met excessen, die dan nu heten
drankmisbruik en danswoede. De ker
mis heeft' ons langer geboeid dan we
misschien gewild hadden, maar we had
den ons nu eenmaal voorgenomen een
goed beeld te geven van de tijd, waarin
langs de duinrand de buitenplaatsen
ontstonden. De bewoners van die plaat
sen haalden hun neus niet op voor de
kermissen, integendeel ze genoten, er
van net zo goed als de meest gewone
stedeling of boer.
J. B.
Advertentie
4-d. sedan:
Langdurige garantie. 1 op 17.
GARAGE DEN HOUT
WAGENWEG - HAARLEM
Voor Wim Quint, de leider van de
K.R.O.-jeugduitzendingen, zal binnenkort
een lang gekoesterde wens in Vervulling
gaan, want zijn plannen om nog eens te
komen tot een Jeugdpassie beVinden zich
in een vergevorderd stadium. Kees Gale-
sloot en Henk Kuitenbrouwer hebben er
reeds een tekst voor geschreven en Oscar
van Hemel componeerde er de muziek bij.
zodat Paula van Alphen met haar meisjes-
zangklasse, die wordt aangevuld met een
jongenskoor, al spoedig met de instudering
kan beginnen. Het ligt in de bedoeling om
deze Jeugdpassie het gezongen Evangelie-
Verhaal van de Paasweek tijdens de
Wig-Wam-uitzending van Zaterdag voor
Palm-Zondag voo*- de microfoon te brengen.
Wanneer het zover is, zal Wim Quint
een voor hem reeds jarenlang bestaand
ideaal verwezenlijkt zien en horen. Hij
heeft trouwens altijd al het plan gehad om
onze literatuur te verrijken met een werk
als thans tot stand aan het komen is, een
werk ook, waarvan de uitzending evenals
de Mattheuspassion traditie kan worden.
Daarom rijpte bij hem het idee de jeugd
iets te bieden wat niet te zwaar zou zijn
en toch verband zou houden met de litur
gie. Hij vond de oplossing hiervoor in een
eenvoudige Nederlandse tekst op het passie
verhaal, zoals dat tot ons gekomen is door
de Evangelisten. Kees Galesloot en Henk
Kuitenbrouwer bleken bereid de tekst te
schrijven en de componist Oscar van He
mel werd al even enthousiast gevonden.
Deze zal ook als dirigent optreden. De
Jeugdpassie zal worden uitgevoerd door
een jongens- en meisjeskoor met begelei
ding van een blaasquintet, een claVecimbel,
chaïesta en orgel.
De Haarlemse beeldhouwer Theo van
Reijn levert sedert een jaar een belang
rijke bijdrage tot het herstel van de al
oude St. Eusehiuskerk te Arnhem. Men
weet, dat deze kerk in dienst van d
Hervormde Gemeente te Arnhem
grote schade heeft opgelopen tengevolr
van oorlogshandelingen, maar zo spoe
dig mogelijk is men na de oorlog begon
nen met de restauratie. Theo van Reij-
heeft daarbij een belangrijke opdrach'
gekregen en het is niet bepaald een toe
val, dat men een groot gedeelte van he*
beeldhouwwerk aan Van Reijn heeft
opgedragen, want de St. Eusehiuskerk
is voor hem al vele jaren bekend ter
rein.
Wie met deze kerk voldoende op dr
hoogte is zo schrijft Jan D. Voskuil
in het weekblad „DetHervormde Kerk"
weet ook, dat zij. met haar vele beel
den en haar talrijke fijne motieven, die
haar sieren als kantwerk in steen, altijd
een uiterst kwetsbaar cultuurmonument
is geweest, dat in de loop der eeuwen
herhaaldelijk gerestaureerd moest wor
den.
Toen al meer dan dertig jaren ge
leden, volgens plannen van dr. H. P.
Berlage en ook onder diens toezicht
verscheidene herstellingen werden
verricht, heeft Van Reijn zich reeds met
de restauratie van het beeldhouwwerk
bezig gehouden. Kerk en sculptuur zijn
voor hem dus goede bekenden. De oude
beelden en reliëfs, die door het oorlogs
geweld verwoest werden, heeft hij des- j
In het perceel Meervlietstraat 30 te Velsen staat de telefoon overdag en ook
nog een deel van de nacht nagenoeg niet stil. Het is er heel eenvoudig. Een
vertrek met een paar tafels en een paar bureaux, een kast met ordners en
langs de wanden tekeningen en tabellen. „Wie service biedt, verliest zijn
klanten niet" staat op een van de muren geschilderd en daarnaast staan de
contouren van een zwaar beladen truck met oplegger, symbool van kracht
en dienstbetoon. Hier klopt het hart van de Blauwband-express, een orga
nisatie, waarin tal van expeditiebedrijven in Kennemerland zich hebben
verenigd, met behoud van de eigen klantenkring, maar met bundeling van
eikaars krachten.
oi. buseUiusKerx aan ue arbeid
ging, had hij zich voorgenomen deze
geest opnieuw gestalte te geven. Deze
gestalte zou echter een eigen karakter
dragen, want hoewel hij altijd een grote
bewondering heeft gehad voor hetgeen
zijn vakgenoten uit vroeger eeuwen
hebben gepreste'erd, is het toch zijn be
doeling niet geweest hun werk te copië-
ren. Hij wilde geen namaaksels maar
tijds nauwkeurig bestudeerd, waardoor i wuue geen namaaxseis maar
het eeheel in ziin herinnering bewaard levende. kunst scheppen en volgens dit
het geheel in zijn herinnering bewaard
is gebleven. Maar nog belangrijker ii
het feit, dat hij de sfeer van het bouw
werk en de geest van deze beeldhouw
kunst in zich heeft opgenomen. Toen hij
dan ook ruim een jaar geleden
ell Koppen heeft een vrolijke
jeugd gehad eerst in de pof
fertjes- en wafelenbakkerij van
oma Koppen in de Kalverstraat, waar
zij altijd aan de levensgrote klont bo
ter likte en naderhand op de zolders
van gebouw K. en W. in Utrecht, dat
haar vader gepacht had.
„We hadden op die zolders een com
plete gymnastiekzaal ingericht met ou
de bezemstelen en kisten en touw. Daar
konden wij naar hartelust ravotten. Op
een keer hebben we de pal losgestoeid
die een grote glazen tierelantijnen-luch
ter in de zaal vasthield. Het ding plofte
naar beneden en sloeg een enerm gat
in de vloer. Het is de enige keer ge
weest dat ik mijn vader razend gezien
heb."
Daar in K. en W. en later ook in
gebouw De Plomp-etoren kwam
Nel! Koppen vroeg in aanraking met de
gezelschappen die voorstellingen ga
ven. Verstopt in de plooien van het
voordoek, of turend door de gaatjes
m de muur van de filmcabine, speel
de ze toeschouwster bij de stukken,
waarvoor ze eigenlijk nog te onder
maats was. „Zo zag ik ook Margue
rite Gauthier van Rika Hopper. Ik
vond het prachtig. Vooral ook omdat
Rika Hopper in de loop van het stuk
sterven moest op een wit bed. Het
enige witte bed in huis was het mij
ne. Dat werd or dus voor gebruikt.
De volgende dag vertelde ik rond
dat Rika H< pper op mijn bed ge
storven was."
Op een keer Nell was zestien
mocht zij meedoen met de Rederijkers-
kamer Nicolaas Beets. Zij speelde Joop
ter Heul. „Het maakte me zó hodelde-
bodel, dat ik tegen mijn vader zei: ik
wil naar de Toneelschool. Da's goed
lieverd, antwobrdde mijn vader, we zul
len eens gaan informeren wat dat kost.
En het kwam ervan. Wij deden eind
examen met vier meisjes: Betty Kap-
senberg, Eva Janssen, Barth van den
Erve en ik. Het gevolg was, dat ik bijna
niets anders dan mannenrollen te ver
vullen kreeg. Onuitstaanbaar".
Ook het debuut van Nell bij Het Mas
ker van Else Mauhs, Jan Musch en Ko
Amoldi was een mannenrol lfou ja,
een jongensrol: de stoker in „Marius" van
Pagnol. Die verbintenis duurde overi
gens niet langer dan een jaar. Door een
langdurige ziekte raakte zij er weer uit
en kwam terecht bij Stadts Schanke, in
de functie van girl. Ook bij Heintje
Davids „girlde" zij een tijdje en trad
er vervolgens op als soubrette. Dat duur
de zo tot zij contact kreeg met een
troepje, dat in de mobilisatietijd voor
soldaten speelde. Rika Hopper was er
bij, Edwin Thomas, Lau Ezerman, Cor-,
rie Rozendaal en dezelfde Wim van den
Brink, die vijf maanden later haar
echtgenoot werd.
De oorlog was een verbrokkelde tijd
van revuetjes en revues, een zomer-
combinatie met Ank van der Moer,
Cruys Voorbergh en Guus Oster een
verbintenis bij Jaap du Mee. met iedere
dag twee voorstellingen en 's Zondags
drie de radio en tenslotte het
Ruys-ensemble tot aan de hongerwinter,
waarin het spelen voor iedereen onmo
gelijk werd.
In Augustus na de bevrijding begon
Nell Koppen in het gezelschap van Her
man Bouber opnieuw. Een half jaar aan
één stuk speelde ze daar in „De Jantjes"
de rol van Na Druppel. Enig vpnd ze
dat. Na nóg een periode bij de radio
werd zij tenslotte weer verbonden aan
het gezelschap van Cor en Anton Ruys,
waar zij nu nog zit, avond aan avond,
mét Wim en met de foto's van kleine
Nel en Willeke („dondersteen!'') naast
de schminkpijpen.
„Ik heb bij Ruys altijd dingen gespeeld
die ik leuk vond: „Fluffie neemt de lei
ding" „Mijn zuster Eileen" „Het
Gulden Vlies'' „De familie Gregory"
„Arsenicum en oude kant".... noem
maar op. Alleen die rol van me in „Wie
het laatst lacht" die vond ik ver
schrikkelijk!"
Advertentie
LANGE VEERSTRAAT 10 TEL. 11493
beginsel heeft hij in zijn werk de oude,
middeleeuwse geest tot nieuw leven
gewekt.
Voor het echter zover was, had hij
een grondgedachte nodig, die zijn beel
den' onderling en ook de reliëfs
zou samenbinden.
Op een gegeven moment bracht het
schip van de kerk een even merkwaar
dige als bruikbare gedachten-associatie
in hem teweeg. Dit schip deed hem
denken aan een vermaard vaartuig uit
het Oude Testament: de Ark van Noé.
Plotseling had hij het idee gevonden.
Noach en de mensen en dieren, die op
de ark geleefd hadden, zouden de mo
tieven voor zijn beeldhouwwerk aan de
St. Eusehiuskerk worden. In de dagen,
die daarop volgden, werkte hij deze
gedachte uit. Noë werd de voornaamste
figuur. Zijn gestalte sterk als die van
een oermens domineert. Zijn gespan
nen gelaatsuitdrukking, het gebaar der
handen en vooral de expressieve
mond suggereren ons de roep, die
als een alarmerend bevel langs muren
en daken klinkt en door het schip van
de kerk galmt.
De beeldhouwer heeft mensen en die
ren stuk voor stuk bij het werk of het
zalig-nietsdoen geobserveerd en ter
wijl hij zijn fantasie vrij spel liet
maakte hij van elkeen een karakter
beeld.
Even karakteristiek als de menselijke
figuren zijn die der dieren. Ook hun
verschijning draagt het kenmerk van
's kunstenaars speelse geest en kundige
hand. In grote getale bevolken zij de
luchtbogen en kapitelen.
Geassisteerd door E. van Kuilenburg,
die althans voor het merendeel, zijn
modellen in steen heeft uitgevoerd, is
Van Reijn er in geslaagd de beelden en
reliëfs aan de St. Eusehiuskerk voor
ieder, die ze met aandacht beschouwt,
bevattelijk te maken.
De raad der gemeente Haarlem komt
Woensdag 10 Februari, 's middags om
twee uur, in openbare vergadering
bijeen.
De raad wordt voorgesteld te verko
pen 850 m2 grond aan de Zuidzijde van
de Amalia van Solmslaan, voor f 12
per m2 aan A. P Winnubst. De grond
is bestemd voor de bouw van twee
woonhuizen met twee garages. Verder
wordt voorgesteld te verkopen 284 m2
grond, nabij de Van Riebeecklaan, te
gen 12.50 per m2. Deze grond is gele
gen in het uitbreidingsplan Station
Bioemendaal en is bestemd voor open
bare weg. De geprojecteerde straat ter
plaatse zal spoedig worden aangelegd,
daar de bebouwing bijna gereed is.
B. en W. stellen voor afwijzend te be
schikken op een verzoek van de heer
W. J. van Herwaarden om een perceel
grond aan de Kerkhofstraat te kunnen
kopen. Deze grond ligt namelijk in een
stadsdeel, waarvoor een saneringsplan
in voorbereiding is.
Ter afronding van het gemeentelijk
bezit in de omgeving van het sport
terrein, ten Westen van de bebouwing
aan de Kleverparkweg en de Brederode-
straat, moet de gemeente nog 600 m2
in bezit krijgen. Het is een gedeelte
water, eigendom van de gemeente Bioe
mendaal, welke 'bereid is de grond
voor f 1 over te dragen.
De woningen aan de Leliestraat 46 b
en 46 d, aan de Oostvest 70 tot en met
82, aan de Spiegelstraat 21 tot en met
23 e, aan de Scheperstraat 32 en aan
de Kloosterstraat 52 zw. en rd. moeten
onbewoonbaar verklaard worden.
L... Haarlemse beeldhouwer Theo van
Reyn aan het werk. Hier heeft hij „De
Drinker" onder handen.
En nu het vervoer over de waterwe
gen door Koning Winter geblok
keerd is, wordt hier onder hoogspan
ning gewerkt Het vervoer per as heeft
de taak van de schepen overgenomen
en vele tientallen wagens zijn bijna dag
en nacht langs de weg om de producten
van hoogovens, papierfabriek, plaatwel-
lerij en andere bedrijven daar te bren
gen, waar er op gewacht wordt, bij
scheepswerven boven Groningen of in
de buurt van Rotterdam, bij machine
fabrieken waar ook in Nederland, of,
zoals bij de papierfabrieken, cellulose
van Velsen naar de zusterfabriek in
Renkum, waar deze onmisbare grond
stof voor de papierfabricage niet ge
maakt wordt.
De chauffeurs met hun vrachtwagens
met aanhangers en trucks met opleg
gers staan zo ongeveer voor niets. In
normale tijden wordt een groot deel
van de producten van de hoogovens per
schip vervoerd. Maar nu gaan zelfs pla
ten van 12 meter met wagens van 25
ton over de weg. Vaak wordt 's avonds
al geladen, zodat 's morgens vroeg ver
trokken kan worden voor een lange
trip. En als de wagen dan bijtijds terug
is, kan er nog een vrachtje voor Rot
terdam of Amsterdam gedaan worden.
Dat gaat zo van de ene dag in de an
dere. En voor het transport van cellu
lose naar Renkum rijden wagens zelfs
's nachts. Dan ligt de ene chauffeur te
slapen en neemt een ander zijn plaats
in. Eigenlijk ligt het tempo te hóo'g,
maar nood breekt wet. Er wordt trou
wens zoveel mogelijk voor gewaakt,
dat de chauffeurs niet meer uren ma
gen dat wettelijk is toegestaan. Maar
ook het werken onder hoogspanning
vergt veel van deze mensen en het is
dan ook geen wonder, dat het hun
nentwege gerust direct warm water mag
gaan regenen.
Een groot geluk is, dat er geen
sneeuw ligt, zodat het vervoer per as
weinig moeilijkheden ondervindt. De
ponten in Velsen geven natuurlijk wel
kostbaar tijdverlies, vooral sedert Dins
dag de vierde pont door schadevaring
buiten bedrijf gesteld moest worden.
Toen ontstonden direct weer files op de
Pontpleinen. Maar de pontmensen bo
den zoveel mogelijk service, lieten één
keer zelfs een pont overvaren met
maar liefst zes zware wagens, wier
vracht gezamenlijk reeds boven 100 ton
uitkwam, alles om het maar zo snel en
zo goed mogelijk te doen marcheren.
En toen Vrijdagmiddag de vierde pont
weer in de vaart kwam was de stagna
tieleed hier weer geleden en kon de
kleumende verkeers-agent een ander
plaatsje voor zijn dienst-doen opzoe
ken.
Naast wagens uit de coöperatie zijn
thans ook andere wagens ingezet, o.a.
uit Hillegom en uit de Noord. Ook hier
geldt weer een zo vlot mogelijke bedie
ning van de bedrijven, die hun produc
ten kwijt willen om ruimte te houden
voor opslag en van de klanten, die op
deze producten zitten te wachten. En
men kan het aan. Meer wagens inzet-
terj zou weinig zin hebben, omdat de
loscapaciteit bij de klanten het tempo
bepaalt. Het laden is een kwestie van
minuten. De grote bedrijven zijn hierop
zozeer ingesteld, dat het laden van een
wagen bijkans in een handomdraai kan
geschieden.
Het loopt tegen 12 uur in de middag.
Een chauffeur komt binnen, heeft zo
juist een vracht over grote afstand
weggebracht. „Zou je nog op tijd in
Franeker kunnen zijn?" wordt hem ge
vraagd. „Eerst even olie laden en als
het dan met de ponten niet te veel te
genzit zal het wel lukken." Zo zijn
deze ridders van de weg. Geen vracht
is hun te zwaar, geen afstand te groot.
Zij rijden wat anders gevaren werd.
Hoofdzaak is dat de klant bediend
wordt. Daarvoor zitten zij dag en nacht
langs de weg achter het stuur en rijden,
rijden langs Neerlands wegen. Naar
Franeker of Rotterdam, naar Deventer
of de Achterhoek, met ijzeren balken
en platen, met papier en cellulose. Zij
kunnen het fiksen. Maar als straks de
dooi invalt zullen zij hun werk graag
weer overdragen aan de schippers op
rivieren en kanalen.
Advertentie
met schriftelijke
garantie
de nieuwste
ontwerpen
vindt U op onze
in elk genre
in elke prijsklasse
een grote keuze
Zaterdag 6 Februari
Hoog water: 5.33 u. en 17.45 u.
Laag water: 1.17 u. ert 73.39 u.
Zondag 7 Februari
Hoog water: 6.12 u. en 18.28 U.
Laag water: 1.55 u. en -14.17 u.
Maandag 8 Februari
Hoog water: 6.55 u. en 19.12 u.
Laag water: 2.34 u. en 15.00 u.
William Wyler, de maker van The best
years of our Lifes, heeft enkele jaren ge
leden de verfilming van Emily Bronte's
boek, „De woeste hoogte" ter hand ge
nomen. Uitvoerig hebben wij toen het re
sultaat van Wyler's werk besproken en
onze conclusie luidde, dat hij een vale
rolprent heeft gemaakt, die rijkelijk met
sombere beelden, regenvlagen en stormen
werkt, en dat Emily Brontë een roman
met boven alle menselijke verhoudingen
gefantaseerde verschrikkingen heeft ge
schreden, die slechts een^ial konden wor
den opgeroepen en geen navolging gedo
gen. Volw. met voorbehoud.
De Engelse veiligheidsdienst heeft in de
film „Contra-spionnage" geen gemakkelijk
karwei op te knappen. Per toeval komt
haar ter ore, dat een jachtveld gebruikt
wordt om geheime agenten te droppen.
Advertentie
Het bedrijfschap voor visserijproducten heeft in zijn maandelijkse publicatie
„Aanvoer en Afzet" de cijfers over 1953 gepubliceerd, waaruit blijkt, dat in
grote trekken het afgelopen jaar niet ongunstig voor de visserij is geweest.
De aanvoer van zeevis (inclusief makreel, exclusief haring) liep op van
53.219 ton in 1952 tot 54.217 ton in 1953. Onderging de aanvoer als totaal dus
weinig verandering, de samenstelling daarentegen vertoonde, vergeleken
met 1952 wel enkele verschillen. Gunstig was ongetwijfeld de vergrote aan
voer van veelgevraagde rondvissoorten als schelvis en kabeljauw. Ook de
platvissoorten tong en schol waren sterker vertegenwoordigd dan in 1952.
Over het algemeen kwamen de afslagprijzen op een iets lager peil dan het
voorgaande jaar. In totaal werd in 1953 bijna 2.600 ton zeevis opgehouden
tegen 3.179 ton in 1952. De export van zeevis liep in 1953 iets terug, ver
geleken met 1952, en wel van 10.651 ton voor f15,3 millioen tot 9.457 ton
voor f 14,2 millioen. Belangrijke afnemers waren België (2.424 ton), Groot-
Brittannië (3.149 ton), Frankrijk (1.232 ton), Italië (1.054 ton) en Zwitser
land (431 ton).
De makreel nam in 1953 een belang-
rijke plaats in. Het gehele aanbod van
10.991 ton kon op 515 ton na voor men
selijke consumptiedoeleinden worden af
gezet. In 1952 werd 1:070 ton makreel
naar de vismeelindustrie gedirigeerd bij
een aanvoer van 11.400 ton. De uitvoer
liep terug van 900 ton tot 300 ton. Ver-
geleken met 1952 liep de aanvoer van
schelvis met 27% op tot 5.826 ton. De
gemiddelde prijs liep evenwel terug
met 20%. Zoals gewoonlijk werd de
schelvis in hoofdzaak in eigen land af
gezet. Ook de kabeljauw-aanvoeren la
gen op een hoger peil. Zij liepen op
van 4.211 tot 4.744 ton. Voor kabeljauw
bestonden in het afgelopen jaar ruime
afzetmogelijkheden. Meer dan 1.370 ton
werd geëxporteerd. Op 50 ton na ging
deze hoeveelheid naar België.
Het jaar 1953 gaf een ruime aanvoer
van schol te zien, n.l. 14.790 ton (1952:
12.384 ton). Dit grote kwantum kon te
gen vrij redelijke prijzen worden afge
zet. De gemiddelde afslagprijs kwam
op f 0,37 per kg. te liggen, terwijl 567
ton naar de vismeelindustrie Werd af
gevoerd. In 1952 bracht de schol gemid
deld f 0,42 per kg. op, terwijl 304 ton
tot vismeel werd bestemd. De uitvoer
van schol bedroeg ruim 2.400 ton te
gen 1.840 ton in 1952. Zowel de aan
voer ais de export van tong vertoon
den in 1953 een stijging. De aanvoer
liep op van 4.464 ton tot 4.924 ton en
de uitvoer van 3.300 ton tot 3.622 ton.
Voor de gezouten haring sector was
1953 zeer gunstig. De productie over
schreed ruim een millioen kantjes. In
1953 werden bijna 60.000 kantjes naar
de vismeel-industrie gedirigeerd. In
1952 was dit totaal 80.000 kantjes. De
uitvoer bereikte een na-oorlogs record.
Volgens afgegeven uitvoermachtigingen
was het totaal in 1953 ruim 61.874 ton
voor f33,9 millioen. In 1952 waren deze
totalen resp. 44.746 ton en f 25,1 mil
lioen.
Vooral Rusland was in het afgelopen
jaar een belangrijk koper van gezou
ten haring. Hoewel aanvankelijk werd
gevreesd, dat de omvang van het met
dit land afgesloten contract een. nor
male voorziening van de zogenaamde
traditionele afzetgebieden met gezouten
haring in de weg zou staan, bleek vol
gens het bedrijfschap deze vrees door
de rijke vangsten niet gegrond.
Van de aanvoer van verse haring,
groot 51.633 ton, werd ruim 14.000 ton
doorgeleverd aan de vismeel-industrie.
De helf hiervan kwam uit de aanvoer
in December. In 1952 beliep de aan
voer 42.830 ton en ging 9.000 ton naar
de vismeel-fabrieken. De visconserven-
industrie nam naar schatting 18.500 ton
verse haring af (1952: 15.300 ton). De
verse haring export bedroeg volgens
afgegeven uitvoermachtigingen 6.487
ton voor f 2.49 millioen. In 1952 was
dit 7.499 ton voor f2,6 millioen.
Marguerite Carton heeft gedurende
25 jaar de leiding van ons concern in
Nederland. Wij menen dit jubileum op
de beste wijze te vieren door een se
rie causerieën te houden in onze
voornaamste steden. Madame Carton
vertelt U in een boeiende voordracht
wat iedere vrouw behoort te weten
over schoonheidsverzorging. Op een
meeslepende en suggestieve wijze be
wijst zij U, dat het een denkfout is te
menen boven de 40 jaar oud te zijn.
Zij geeft U waardevolle raad en ant
woordt na de pauze op alle vragen, die
haar gesteld zullen worden.
Ik ten er zeker van, dat U aan deze
uitnodiging gevolg zult geven en ge
bruik zult maken van het grote voor
recht ter plaatse een zo talentvolle en
gezaghebbende gids te kunnen horen
voor Uw schoonheidscultus, als Ma
dame Carton.
De eerste causerie wordt gehouden
op Donderdag 11 Februari a.s. in de
Kroonzaal van Restaurant Brinkmann,
Grote Markt, Haarlem, tijdens de tea
van 3 tot 5 uur.
Tijdige reservering dringend aanbe
volen. Telef. Haarlem 10102.
Thé-complet f 1.75.
De IJsclub „de Liede" organiseert
Zondagmiddag een Nationale Hardrijde
rij op de Binnenlie. Op de baan is mu
ziek aanwezig. Oome Frans zorgt voor
de koek en zopie.
PHIUP&
P4DIO
Advertentie
Van ouds bekend. Tel 14609
Officieel Philips-reparateui
Kruisstraat 38 Haarlem
De V.V.V. „Santpoort's Bloei' heeft
midden in de roos geschoten door voor
een ontspanningsavond de medewerking in
te roepen van de heer Chandu. Het Herv.
Jeugdgebouw te Santpoort puilde Vrijdag
avond letterlijk uit en er was heel wat
passen en meten nodig om alle belang
stellenden een plaatsje te verzekeren.
Toen cfe voorzitter, mr. L. Vorstman, te
kwart over acht de avond opende, moest
hij dan ook meedelen, dat nog velen te
leurgesteld waren. Getracht zal worden
voor hen over enige tijd een soortgelijke
avond te arrangeren.
Wat is Chandu? Psychometrist, of tele-
paath? Bestaan er cosmische stralen, waar
voor bepaalde personen extra gevoelig
zijn? In zijn inleiding heeft hij diverse
praktijken als „zwendel" ontmaskerd. Naar
zijn mening is het voorspellen van de toe
komst, als zou deze geheel zijn uitgestip
peld, onmogelijk. Geen voorbeschikking,
wel de neiging in een bepaalde richting is
er. En volgens Chandu is het sommigen
mogelijk, hiervan beelden door te krijgen.
Chandu heeft het deze avond niet bij
een causerie alleen gelaten. Hij heeft ook
experimenten laten zien. En zelfs de meest
critische bezoeker is tot de indruk moe
ten komen, dat er iets buiten-natuurlijks
is. Men moet zich althans afvragen hoe
het anders mogelijk is dat deze jongeman
zo ontzettend veel bijzonderheden over tal
van personen kon mededelen. Hij is er in
geslaagd de vele bezoekers van de ene
verbazing in de andere te doen vallen
en toen hij na de pauze zou beginnen met
vragen over personen te beantwoorden aan
de hand van ingeleverde foto's, lag voor
hem een grote berg. waaruit hij slechts
een keuze kon maken.
Steeds weer luidde zijn commentaar: „Ik
zie beelden vanen dan kwam als
vanzelf het antwoord op de gestelde vraag.
Mr. L. Vorstman sloot zich hierbij in
zijn slotwoord aan: „Ik zie ook een beeld",
aldus de voorzitter. „Over enkele maanden
staat Chandu hier weer".
Maandag 8 Februari, 's avonds na de
Maria-Novene bestaat er Voor de ouders der
leerlingen van de parochiescholen in Sant
poort gelegenheid in de scholen de lokalen
en de leermethoden der kinderen te be
zichtigen en het onderwijzend personeel
over de schoolbelangen van hun kinderen
te spreken. Daarna worden de ouders uit
genodigd tot een „tea" in het Jeugdge
bouw „St. Patrick", Dinkgrevelaaa 17, waar
een en ander met ouders, schoolbestuur en
onderwijzers wordt besproken betreffende
de vernieuwing van het lager onderwijs.
Donderdag 11 Februari, 's avonds te 8
uur, wordt in de Mariakerk te Santpoort
een plechtig gezongen Avondmis opgedra
gen ter viering Van het feest der verschij
ning van O. L. Vrouw van Lourdes.
Artsen: M. Trooster, W. Daniëlslaan 14,
Santpoort, tel. K 2560—8410.
Apotheken (ook nachtdienst): Apotheek
De Wilde, Broekbergenlaan 42, Santpoort,
tel. K 2560—8284 en Bloemendaalse Apo
theek, Bloemendaalseweg 85, Bioemendaal,
tel. K 2500—22181.
Met behulp van een Amerikaans officie*
proberen de mannen van de dienst t®
weten te komen met wie zij te doen heb*
ben. Het lot is hun gunstig gestemd, want
zij krijgen een van de Duitse geheim®
agenten in de handen gespeeld. Wat er
dan verder gebeurd, laat zich raden. Na een
enerverende race zijn de plannen van d®
vijand bekend.
Een spannende rolprent met hier en
daar goede momenten. 14 jaar.
„Radar-patrouille", die deze week in
Roxy draait, is een spannende thriller voor
de liefhebbers. De film verhaalt de strijd»
die het Radar Verdedigingsbureau voert
tegen saboteurs, die de plannen om rond
Amerika's grenzen een radarnet aan t«
leggen aan een vijandelijke mogendheid
willen prijsgeven. In een spannend revol
vergevecht tussen beide partijen raakt eert
oliebron in brand en de vlammen dreigen
zich te verspreiden over het veld, waar
een radar-deskundige gevangen wordt ge
houden. In deze film worden vele staaltjes
heldenmoed betoond en het slot komt zoals
men natuurlijk verwacht had.
Vanaf Maandag draait in deze bioscoop
de film „De engel en de bandiet".
9
Eduard von Borsody, die eens de film
over het leven van Mozart „Wien de Go
den liefhebben" maakte, heeft in „Zondige
levens" een der volksstukken Van Ludwig
Anzengruber in filmtaal willen vertellen.
Het stuk zelf „Het vierde gebod" is zo nu
en dan bepaald melodramatisch, maar kan
wellicht toch nog wel een publiek boeien.
De verfilming weet zich nauwelijks van
de literaire afkomst van het gegeven te
bevrijden. Een keur Van Weense acteurs
en actrices speelt nadrukkelijk goed to
neel en slechts incidenteel komt de film
regisseur er aan te pas. In Minerva voor
18-jarigen.
De beklemmende film „Obsessie" van d»
beroemde regisseur Hitchcock, die moei
tijd zeer veel belangstelling trok, is aezw
week nog eens in Lido te zien. Gregory
Peck speelt voor de zielszieke dokter, di®
met een schuldcomplex rondloopt, omdat
hij als kind de dood van zijn broertje ver
oorzaakte. Ingrid Bergman is de jong®
dokteres, die verliefd op hem worax en
alles op alles zet om hem uit de hanaen
van de politie te houden. Haar geliefd®
wordt gezocht wegens moord, maar eerst
aan het eind van de film blijkt wie d®
De psycho-analyse is het fundament van
deze voortreffelijke film. die voor 18-jarigen
en ouderen geschikt is.
„Scaramouche" i? een bravourfilm, waar»
in liefde en avontuur zowel als kleur da
romantiek tot noeste hoogte voeren. Er zijn
tal van onwaarschijnlijkheden in het ver
haal; degengevechten en paardenraces wis
selen elkander af, allemaal terwille van
de liefde en de politiek, maar wie vertoeft
niet graag anderhalf uur in een wereld
van schijn, met de beeldschone Eleanor
Parker en de aantrekkelijke Janet Leigh?
Het beroemde verhaal van Rafael Sabatinl
heeft op de film een dubbele waarde ge
kregen. (14 Jaar)
De film „Bittere Rijst" met in de hoofd
rol Silvana Mangano, is deze week ge
prolongeerd. Volw.
„De zoon van niemand", een film van
Italiaanse makelij, heeft tot nu toe reeds
150 millioen lire meer opgebracht dan
„Bittere Rijst". Wij hopen van harte,
dat er weinigen zo onnozel zijn te me
nen, dat die „Zoon van niemand" dus
ook een beter filmproduct is. Wij zijn
tenminste wel tot eën andere overtui
ging gekomen. De Italianen zijn mees
ters aan de camera en zelfs het meest
onbetekende verhaal weten zij prachtig
te verfilmen. Men duide het ons niet
ten kwade, dat wij de onderhavige
filmgeschiedenis niet tot in details ver
tellen; het is te ingewikkeld en onlo
gisch om dat in een paar regels te doen.
Het gaat hier om een graaf, die in zijn
liefde tot een „gewcon" meisje doof
zijn moeder op alle mogelijke en laag
hartige manieren wordt tegengewerkt-
Alle registers der tragiek worden io
deze film opengetroken en overvloedig
wordt op het sentiment van het publiek
gespeculeerd.
De liefhebbers van dit melo-dramati'
sche genre gunnen wij gaarne hun ge
noegen, maar wij moeten toch attende-
ren cp een scheve voorstelling van lS'
ken, waar het de katholieke sfeer be
treft. De onwaarachtige scène van de
non, die haar doodgewaand kind op zij®
sterfbed weer terugziet, getuigt va»
weinig begrip; onbehaaglijk is de scène,
waarin een vrouw de biecht van M3*
stervende schoonmoeder afluistert o®
dat de priester tenslotte zijn biechtge
heim .zonder meer prijs geeft, bewijs*/
dat de regisseur totaal geen verstan®
heeft van katholieke zaken.
Toegegeven echter, dat de Italian»
weer meesterlijk de camera gehanteef
hebben; wij proeven nochtans heX®
Bittere rijst." Dat „De zoon van n1
mand" niettemin veler belangstelb®£
zal trekken, betwijfelen wij niet; da
staan die 150 millioen Lire méér w-
KFC.
k<>-
borg voor. Veertien jaar, zegt de
Voorgesteld wordt voor f 3000 te 'ej,
pen een perceel grond aan de ■£es'(jat
schadestraat en de Rijksstraatweg. n
verband houdt met de bouw van
badhuis of een wijkgebouw; of
een kinderspeelplaats.
