TITO wil
contact
communisme niet
Wenst hij relaties aan te knopen
Russische legergeneraals
met het wereld-
verliezen
weer
met
■T'
m
Vraa
Antwoord
Dr. SONNENSCHEIN zielzorger onder
de studenten en „apostel der
Bij de herdenking van
zlJn
dood
O
Grote zuivering in Joegoslavië
Mao Tse Toeng als
bondgenoot
In de storm stralen de sterren niet
- 20 FEBRUARI - 1954
1929
if
fe»
DINSDAG 16 FEBRUARI 1954
PAGINA 7
Banderolles
v. d. B. Hebben „banderolles" van
sigaren enz. waarde voor het beschik
baar stellen van een plaats in Davos?
il#:¥
ijir-®.
Het wordt tyd om weer eens de gedachten te laten
gaan over de betrekkingen van het Westen tot
Tito. Want noch Tito's eigen nadrukkelijke ont
kenning van een verandering in politiek, noch de sus
sende officiële verklaringen van Westelijke zegslieden,
die de nadruk legden op het routine-karakter van de
Jongste politieke gebeurtenissen, kunnen opwegen
tegen de opschudding welke de Djilas-affaire en de
daarmede gepaard gaande gebeurtenissen, hebben ver
oorzaakt.
Het was erg genoeg dat, nu grotere vrijheid van dis
cussie officieel was verleend, de eerste poging om er
ernstig gebruik van te maken leidde tot de volledige
politieke uitschakeling van de man, die Tito's woorden
letterlijk had genomen, ongeacht Djilas' nauwe persoon
lijke band met Tito en zijn overheersende rol in de partij.
Maar er zijn, blijkbaar, nog ernstiger gebeurtenissen
op komst. Djilas is niet alleen ontzet uit alle politieke
functies, doch hij is bovendien verwijderd uit de Joego
slavische vereniging van litteratoren. Zijn partijlid-
maatschap kan men nu ook verwaarlozen. Van zijn
naaste medewerker, Dedijer, de officiële biograaf van
Tito, wordt gemeld, dat hij ernstig ziek is, nadat hij
fel aangevallen was. Djilas' belangrijkste aanhanger in
Kroatië, Shrplyan, stierf enkele dagen nadat hij op het
negende partijcongres was gecritiseerd.
Het is duidelijk dat er momenteel
een zuivering op grote schaal aan de
gang is onder de vrijer denkenden.
Het totalitarisme overheerst weer.
Tegelijkertijd wendt Tito alle pogin
gen aan om zijn betrekkingen met de
satellietlanden in het goede spoor te
brengen. Zijn radiostations spreken
tijdens de conferentie in Berlijn dui
delijke taal. Zij tonen zich voorstan
der van een „onafhankelijk, vreed
zaam en democratisch Duitsland" in
termen, die sterk herinneren aan de
Oost-Duitse propaganda. Radio-Bel
grado legt ook de nadruk op de
kleinste meningsverschillen, tussen
Westelijke vertegenwoordigers in Ber
lijn. Zijn de verzekeringen van voort
durende vriendschap met het Westen
meer dan pogingen om de aandacht
af te leiden van hetgeen werkelijk
gebeurt? Laat het Westen zich op
nieuw leiden door wensdromen?
Het antwoord op deze vrag is niet
eenvoudig. Het zou een grote fout zijn
om Tito te behandelen als een geheime
agent van Moskou, zelfs na zijn jongste
Politieke draai. Moskou maakt nu dui
delijk de Jóegbslavische leiders het hof
door bemiddeling van het Cominform-
bureau in Boekarest, maar de voortdu
rende minachtende behandeling van
Tito als persoon is waarschijnlijk meer
dan alleen een rookgordijn voor ge
heime onderhandelingen. Waarom zou
Tito in het spoor van Moskou terugke
ren nadat hij een onafhankelijke en
«felfs machtige positie heeft verkregen
jn de internationale politiek, zoals de
leiders van de satellietlanden zich niet
kunnen dromen? Als Tito zich nu be
weegt in de richting van een verzoe
ning met Moskou, heeft hij zeker een
verzoening op eigen voorwaarden op het
oog. Anders zal hij deze zeker verwer
pen.
Hoogmoedswaanzin
Politieke hoogmoedswaanzin heeft
altijd geheerst onder zekere Zuid-
Slavische groepen, in Het bijzonder bij
v®.s*nen die de verschillen tussen de
'ken van Joegoslavië wilden uitva-
nafk- Van deze onplezierige traditie van
IflllO lleflcohik OTlinthoillr.vi.nnmvi*, h aU
'dualistische grootheidswaanzin heb-
Tito en zün groep ruim hun deel
geloven ernstig dat zij alleen hun
Jkhd bevrijd hebben. Zij geloven ook
?at de methoden, die zij gebruikt heb-
Sl®h gedurende Wereldoorlog II verre
®®rieur waren aan alles wat elders
y .Wereld werd beproefd,
ni t zien kun opstand tegen Moskou
va als een gerechtvaardigde rebellie
di-? ^.n kleine natie tegen een onver-
aagHjké buitenlandse onderdrukking
wUr°wCw?y dit aspect van de zaak
*u bcschovu^sten benadrukken maar
van een vei-JiJ1 *'ch als de voorhoede
lutionnaire bevi|de internationale revo-
essentie te zijn vlTe' En dat schUnt dc
deringen in de de jongste veran-
egoslavische politiek.
Nadat zij er niet in Eeslaaeri waren
een Titoïstische iStlrnatfonal^ te
scheppen, hebben de Joegoslavische
leiders om politieke steun gehengeld
in verschillende gebieden. Zij zijn als
enige Europese organisatie verbonden
met de Aziatische Socialistische Inter
nationale; sinds zij het in hun publica
ties duidelijk gemaakt hebben dat vol
gens hun mening Mao Tse Toeng hun
bondgenoot behoort te zijn, is het dui
delijk geworden dat zij deze Interna
tionale, welke sterk anti-Europees en
pan-Aziatisch is, beschouwen als een
brug tussen Mao en Tito. Het is in dit
verband interessant te zien dat gene
raal Tempo-Vukmanovic, die zich een
sterke voorstander van het Mao-isme
toonde in zijn pamflet over de Griekse
burgeroorlog (in het buitenland weinig
bekend) nu gekozen is als de belang
rijkste opvolger van Djilas. Gelijktijdig
flirtte Tito, door middel van zijn agen
ten, zeer intens met de Bevanïeten in
Engeland en gelijkdenkende linksge-
richte socialistische groepen op het
vasteland, die alle welgezind zijn om
Tito's Joegoslavië te beschouwen als
nagenoeg de vervulling van hun idea
len.
Gevolg van Stalin's dood
En (jan js er nu £jeze nieuwe gebeur-
e.nis: het flirten met Moskou. Het is
'et geheel nieuw, want Tito hoopte
tijd niet alleen de satellieten maar
misschien ook Russische elementen in
>bn rebellie tegen Stalin te betrekken.
'aar nieuw is dat het et nu niet langer
.'ieen meer om gaat ex-communisten of
j.'ssjdente communisten voor een allian
tie
sen
in rebellie te winnen, maar om men-
over te halen die in het geheel niet
geneigd zijn om hun
Moskou af te breken.
verbinding met
Deze nieuwe houding is het logische
gevolg van Stalin's dood. Zolang de Sov
jet-regering nagenoeg identiek was met
de persoon van Stalin, was dodelijke
vijandschap tussen Moskou en Belgrado
vanzelfsprekend. Maar waarom zou Tito
onverzoenlijk zijn jegens de nieuwe lei
ders? Gedurende zijn verblijf in de
Cominform waren zijn relaties met hen
van verschillende aard, sommige vriend
schappelijk, andere minder. Hij en Ma-
lenkov stonden met elkaar zeker niet op
goede voet, maar een verzoening bood
meer mogelijkheden dan met Stalin. En
bovendien is Malerikov niet de enige
machtige man in Moskou.
Tito's ambities werden ongetwijfeld
nog versterkt door de gebeurtenissen in
de eerste maanden na Stalin's dood. Was
de „grote terugtocht" door de nieuwe
„collectieve leiding" in het Kremlin, niet
een bevestiging van Tito's daden? Wa
ren de pogingen in Hongarije en Oost-
Duitsland om te komen tot een decol-
lectivisering van de landbouw, in het
bijzonder in Hongarije, niet direct geco-
pieerd naar de voorschriften in Bel
grado? Was Beria's streven naar een
groter respect voor de rechten van de
minderheden geen directe copie v. Tito's
politiek ten opzichte van de Joegosla
vische nationaliteiten? Was er geen over
eenkomst tussen Semionov's politiek in
Berlijn, welke in April en Mei gericht
was op een overeenkomst met het Wes
ten ten koste van het Oost-Duitse com
munisme en Tito's eigen overeenkomst
met het Westen? Het is moeilijk om aan
de conclusie te ontkomen dat zekere
Joegoslavië en -ais parle
mentsvoorzitter is afgezet.
voorstanders van de „grote terugtocht"
in het Kremlin zich volledig bewust
waren van de overeenkomst van hun
politiek met die van Tito hoe zou
den deze goed-ingelichte lieden zulk een
voor de hand liggend feit over het hoofd
hebben kunnen zien? Men kan het Tito
nauwelijks euvel duiden dat hij de con
clusie trok, dat nu de grootste prijs,
ideologische leiding van de communisti
sche wereld binnen zijn bereik lag.
De uitwerking van deze kans op
zijn gedachten is duidelijk na te gaan.
De toestand is radicaal gewijzigd na
de val van Beria, maar Tito schijnt
er niet van overtuigd te zijn, dat het
voorgoed veranderd is. De eenvou
digste verklaring van zijn houding
ten opzichte van Djilas schijnt te
zijn, dat Tito het contact met het we-
reld-communisme niet opnieuw wenst
te yerliezen. De politiek in Moskou
is sinds Juli naar links geschoven en
het totalitarisme overheerst wëer. Tito
volgde eenvoudig de gang van zaken.
In de eerste helft van 1953 ging hij
voorop in de communistische evolutie
naar rechts. Hij is nu in de achter
hoede van de evolutie naar links,
maar hij probeert wanhopig contact
te houden. Te oordelen naar de bui
tengewone haast bij zijn laatste da
den, schijnt hij zich uit de communis
tische achterhoede los te willen ma
ken, om gelijke tred te houden met de
scherpe zwenking naar links, welke
de gebeurtenissen in Moskou in het
afgelopen kwartaal heeft gekarakteri
seerd. Tenslotte, aangenomen, dat
Malenkov een onverzoenlijke tegen
stander is, zou het dan voor Tito niet
de moeite waard zijn om contact te
maken met bepaalde legergeneraals,
die een steeds belangrijker rol in Mos
kou spelen? Maarschalk Govorov, bij
voorbeeld, die de belangrijkste Russi
sche spreker was bij het panslavi-
sche congres in Moskou in 1946, en
die, nu een leidende figuur is in de
linkervleugel.
Verzoening met Moskou
De president van Joegoslavië, maarschalk Tito. Op de achtergrond een portret
van Karl Marx, de grondlegger van het communisme.
Vergeleken met deze factoren, ver
dwenen alle Joegoslavische overwegin
gen van binnenlandse aard in het niet.
Toch zijn zij op zichzelf van belang.
Tito was er altijd op uit zijn concessies
aan de boeren acceptabel te maken
voor het communistische partij-apparaat,
Dit apparaat, of in ieder geval grote
delen er van, wenste altijd een verzoe
ning met Moskou, ofschoon de meeste
leden trouw waren aan Tito als per
soon en aan Joegoslavië's nationale
autonomie.
Het aanvaarden van Djilas' visie zou
een definitieve breuk met deze elemen
ten ten gevolge hebben gehad, een laat
ste, harde strijd met het communistische
verleden en, in geval van succes, een
heengaan zonder mogelijkheid van
terugkeer.
De grondigheid, waarmede de andere
weg gekozen is, sluit integendeel de
mogelijkheid van zulk een breuk geheel
uit en herstelt de wankele par'tij-
mdchinè wëer in al haar niacht. Zuïk
een besluit zou hooit genomen zijn als
resultaat van internationale druk. Tito
was sterk genoeg om de partij er onder
te krijgen met steun van het land,
maar nu dit besluit eenmaal genomen is,
bepaalt het de toekomstige koers van
de Joegoslavische binnenlandse politiek
ook. Momenteel maakt Tito, terwijl hij
zijn onafhankelijkheid gehandhaafd, een
kans om de overheersende figuur van
de gehele internationale revolutionnaire
beweging te worden, naast en samen
met Mao Tse Tung. Dit kan misschien
een absurd ambitieus streven zijn. Maar
omdat ze gevaarlijke politieke reali
teiten voortbrengt, dient deze mening
wel begrepen te worden in het Westen.
PROP, DR. FRANZ BORKENAU.
Wij zijn ar onder
hand aan gewend
de meest dramati
sche en waaghalzi-
ge toeren op het
witte doek te zien
en wij weten on
derhand wel, hoe
de droomfabrieken
ons daarbij voor de
gek houden. Door
geraffineerde trucs
lijkt het allemaal
„net echt" en heeft
het er soms de
schijn van, dat
filmhelden en -hel
dinnen alles dur
vende en alles wa
gende lieden zijn.
Maar de Ameri
kaanse filmster Ava
Gardner en haar
Italiaanse collega
Valentina Cortese
weten nu ook, hoe
het echt is. In een
klein bootje met
zestien mensen aan
boord waren zij de
zer dagen uanuit
San Remo uitgeva
ren om op zee en
kele opnamen te
maken voor de film
De barrevoetse
gravin", toen plot
seling een storm
het scheepje over
viel en het voor
zich. opjoeg de hoge zee op. Elf uur hebben de sterretjes daar temidden der woeste elementen rondgedobberd voor
eindelijk een jacht, dat door de officials van de filmmaatschappij was uitgezonden, de ongelukkigen kwam redden.
Hier ziet men hen aan boord van het jacht, rechts Ava Gardner, links Valentina Cortese met haar echtgenoot.
pensioen loonbelasting worden ingehou-
Antwoord. Neen, deze banderolles
hebben geen enkele waarde. Sigaren
bandjes wel. Deze kunt u afdragen aan
een liefdadigheidsinstelling.
Huur
Z. G. B. Ik ben inwonend. De Prij-
zencommissie heeft de huur vastgesteld
op f 18.50 per maand. Ik weet niet of
„overlast" in deze prijs berekend is. Nu
in 1954 wil de hoofdbewoonster 20 pet.
ongerief berekenen. Wat is juist?
Antwoord. Wij weten ook niet of
er overlast in deze prijs is berekend. De
regeling is: Evenredige huur ten op
zichte van het gehele pand, daarop 20
pet. wegens ongerief. Per 111951 de
evenredige huur met 15 pet. verhogen,
dus niet over het ongerief-percentage.
Vervolgens de afgetrokken 20 pet. er
weer bij optellen.
Per 111954: De huurprijs, even
redige huur 15 pet., dus weer zonder
de 20 pet. ongerief. Dit bedrag, de z.g.
„kale huur" per 31121953, weer ver
hogen met 17 pet., het alsdan verkregen
bedrag wederom verhogen met de oor
spronkelijke 20 pet. Bijkomende voor
zieningen (zoals water, gas, licht, onge
rief e.d.) mogen dus nooit medegeteld
worden voor de berekening van de
huurprijsverhoging.
Kunt u met de hoofdbewoonster niet
tot overeenstemming komen, dan uw
verzoek voorleggen aan de huuradvies
commissie te Haarlem, Dreef 32.
v. d. W. heeft een huurvraag.
Antwoord. 1) Wij kunnen geen be
drag noemen; wij weten n.l. niet wie
water betaalt.
2) Indien het defect niet te wijten is
aan éigen schuld van de huurder, moet
de verhuurder voor deze reparatie zor
gen, want het is n.o.m. geen „geringe"
uitgave. Bent u echter anders overeen
gekomen, dan geldt hetgeen u bent
overeengekomen.
Pensioen en belasting
Moet van inkomsten uit
W. E. S.
Antwoord. Ja. Indien het pensioen
groot genoeg is, is het belastbaar.
J. B. Moeten wij huur betalen ge
durende de weken, waarop wij ons huis
een paar dagen per week open moeten
stellen voor bezichtiging in verband
met de verkoop?
Antwoord. Ja, u bent gewoon huur
verschuldigd. Meestal wordt vooraf be
paald op welke dagen en uren bezoek
kan worden verwacht. Op andere uren
behoeft u bezichtiging niet toe te staan,
„Gek" op de schoorsteen
J. C. K. Onze schoorsteen wil niet
trekken, vermoedelijk door de wind,
Een deskundige vertelde mij dat alleen
„een gek" op deze schoorsteen uitkomst
kan brengen. Wie moet dit betalen?
Antwoord. Men kan niet spreken
van „niet in goede orde opleveren"; als
de schoorsteen niet voldoende lengte
heeft, heeft men gauw last van de
wind. Inderdaad kan een „gek" of een
„H-kap" hier uitkomst brengen. Hier'
voor moet u zelf zorgen.
Subsidiëring scholen
J. Th. Sch. stelt de volgende vraag:
„Worden de christelijke, openbare
en katholieke scholen, waaronder de
kleuterscholen, gesubsidieerd door Rijk
en Gemeente?"
Antwoord: We moeten onderscheid
maken tussen de door vraagsteller wel
licht bedoelde lagere scholen
enerzijds en de kleuterscholen
anderzijds.
Wat de lagere scholen betreft is de
regeling in grote trekken als volgt:
Het Rijk betaalt de salarissen van de
onderwijskrachten; bij de openbare
scholen betaalt de Gemeente de exploi
tatiekosten en richt zij ook de gebou
wen op; bij de bijzondere scholen zorgt
de Gemeente ook voor de gebouwen en
geeft zij een vergoeding voor de
exploitatiekosten tot het maximum van
hetgeen per leerling aan de openbare
scholen wordt besteed.
Aldus werkt in de praktijk hetgeen
„financiële gelijkstelling" heet; van
„subsidie" in de eigenlijke zin des
woords is hier dus geen sprake.
Wat het kleuteronderwijs betreft lig
gen de zaken anders. Er is geen wette
lijke regeling voor. Elke gemeente han
delt naar eigen inzicht. Van de gemeen
telijke kleuterscholen draagt de ge
meente uiteraard de volledige kosten.
De bijzondere kleuterscholen worden
in sommige gemeenten op basis van
financiële gelijkstelling behandeld, in
andere wordt een subsidie gegeven
van een bepaald bedrag per leerling of
p 20 Februari 1929, kort na 11
uur in de koude, sneeuwende
morgen, stierf in het Hedwig-
ziekenhuis te Berlijn de priester dr
Carl Sonnenschein.
Hij had niet de luister gedragen
noch willen dragen van enig hoog
kerkelijk ambt; hij was alleen maar
volledig priester geweest.
Kort voor zijn sterven had hij tele
grafisch de Apostolische Zegen ont
vangen van Paus Pius XI.
Bij zijn uitvaart op 23 Februari
waren onder anderen aanwezig de
toenmalige pauselijke Nuntius in
Berlijn Kardinaal Pacelli, de twee
voormalige Rijkskanseliers dr. Marx
en dr. Wirth, verscheidene ministers,
hoge staatsambtenaren, vele priesters,
professoren en studenten, en verder
was de kerk overvol van de naam
lozen uit het volk, dat hij het meest
bemind had.
Na de Requiemmis trok een bijna
onoverzienbare stoet naar Sonnen-
schein's laatste rustplaats. In deze stoet
liepen de weeskinderen voorop; daarna
volgden een groot aantal jeugdvereni
gingen, wereldlijke organisaties, studen
tenverenigingen van verscheidene uni
versiteiten en hogescholen met hun
omfloerste vaandels, sportverenigingen,
en vele priesters. Daarna volgde de
wagen met Sonnenschein's lichaam in
een zeer eenvoudige kist. Daarna zijn
familieleden, zijn naaste medewerkers
en vrienden.
Maar een sprekend getuigenis van
dankbaarheid en bewondering vormde
vooral het overige, langste deel van
deze wonderlijke, ontzaglijke stoet:
duizenden mannen en vrouwen uit alle
standen en beroepen katholieken,
communisten, Joden, kunstenaars, jour
nalisten, grote en kleine zakenlieden,
een stroom van gecamoufleerde en
kennelijke armen uit de kolk van het
leven, die een millioenenstad is. Ook
het wrakhout had Sonnenschein, even
goed als in onze dagen de prachtige
Parijse abbé Pierre, vol deernis opge
raapt.
Onmiddellijk na zijn verscheiden
werd dr. Carl Sonnenschein in alle bla
den herdacht. In Berlijn, in Dusseldorf,
Keulen, München, Münster en andere
steden werden herdenkingsbijeenkom.
sten gehouden. De „Deutsche Caritas
für Akademiker", wier medelid Son'
nenschein was geweest, hield een rouw-
zitting in een der gehoorzalen van de
universiteit te Freiburg i.B., waar de
befaamde historicus, Heinrich Finke,
professor Georg Schreiber en de gezant
en Reichsrat dr. August Nusz. Sonnet
schein's betekenis verklaarden aan de
jonge academici. Namens deze laatsten
herdacht de juridisch student, Simon
Leinen met oprechte dankbaarheid de
bezieling die dr. Sonnenschein de toen
malige studentengeneratie zo rijkelijk
geschonken had. „Wij allen voelen, dat
wij door de dood van Sonnenschein
armer zijn geworden".
Het stoffelijk overschot van dr. Son
nenschein werd bijgezet in hetzelfde
graf, waar enige jaren geleden de Ber
lijnse priester Eduard Müller begraven
was, die men ook een „apostel der
wereldstad" had genoemd.
Een reëel feitenverslag behoort name
lijk te vermelden dat Carl Sonnen
schein niet de enige is geweest wie men,
in Duitsland en elders, deze eretitel
spontaan geschonken heeft. En buiten
de tientallen, die om hun geruchtloze
opoffering onbekend zijn gebleven in de
luidruchtige geschiedenis, zijn daar
reeds Sonnenschein's eigen voorlopers
in Berlijn, als Von Ketteler, de latere
bisschop van Mainz, diens opvolger
de reeds genoemde Eduard Müller,
Propst Jahnel, Graf Galen, dr. Deitmer
en anderen, die deze titel in elk geval
hebben verdiend.
Maar wel, geloven we, was Sonnen
schein onder hen de meest oorspron
kelijke, de veelzijdigst geïnteresseer
de, de meest „gejaagde", en ook de
rijkst begaafde. Hij bezat een opval
lende artistieke aanleg en daar
mede een voor een priester kostbaar
vermogen tot psychologische door
gronding en beeldende expressie.
Kunstenaars boeide hij evenzeer als
onze Ariëns. Weldoende zwerft hij
tussen de „Eingeengten" van Franz
i Herwig, en zeer duidelijk herkent
men in diens Heilige Proletariër,
Sankt Sebastian von Wedding, de
trekken van Sonnenschein. Zijn van
nature fijnvoelend en medelijdend
hart, geadeld en gelouterd door een
mannelijk verkeer met het „priester
lijk Hart van Christus", maakte hem
tot die priester die geen verveling of
argwaan wekte, maar tot wie haast
iedereen zich spontaan voelde aange
trokken.
Zijn menselijk begrip voor iemands
persoonlijke situatie ondervond bijvoor
beeld een arme student, voor wie Son
nenschein een advertentie plaatste:
„Student heeft tabak nodig, en zijn
papegaai voer". Een boekhoudkundig
nuchterling zou zeggen: als men zélf al
niets meer heeft, dan is een papegaai
toch zeker louter luxe! Maar Sonnen
schein begreep een student en gunde
hem zijn „luxe".
Met kunstenaars in geestelijke of
stoffelijke nood arrangeerde hij het
liefst een onderhoud op een nachtelijk
uur. Het nachtelijk donker bood
trouwens ook gelegenheid om een zak
aardappelen te brengen naar een arme
familie, die zich bij daglicht geschaamd
zou hebben.
Dit zijn enige karaktertrekken die
men vaststelt bij een eerste kennisma
king met Sonnenschein's persoonlijk
heid. Voor een meer regelmatig over
zicht over zijn leven en werken zijn wij
aangewezen op zijn biografen, en op ge
tuigenissen van hen die Sonnenschein
hebben gekend en overleefd. Al spoe
dig na zijn dood heeft men gepoogd zijn
beweeglijke leven te registreren en zijn
wezen te doorgronden. Al moet een
deel van deze geschriften o.i. als voor
studie worden gekenmerkt, hun schrij
vers, tijdgenoten en persoonlijke vrien
den van Sonnenschein, hebben toch in
elk geval waardevolle feiten voor het
nageslacht vastgelegd, en kleine ge
beurtenissen genoteerd waardoor Son
nenschein's karakter zich openbaart als
het licht door een kier. Onder deze ge
schriften is misschien de levensbe
schrijving door Ernst Thrasolt voor
velen het aangenaamst om te lezen; zij
is rijk aan details, en benadert Sonnen
schein's wezen met een nobele, echter
ietwat dwepende sympathie. In onze
taal verschenen de meer journalistieke
werkjes van M. Schous en Dene Daneel,
die een goede inleiding zijn. Het beste
-
Dr. Carl Sonnenschein.
Vragen voor deze rubriek moeten
worden gericht aan de Redactie van
ons blad (met in de linker-boven-
hoek der enveloppe: Vragenru-
briek"). De beantwoording geschiedt
gratis. De Redactie behoudt zich
echter het recht voor, bepaalde vra
gen niet voor beantwoording in
aanmerking te doen komenOver
de beslissing dienaangaande kan
niet worden gecorrespondeerd, Gaar
ne vermelding van naam en adres
bij de ingezonden vragen.
werk over Sonnenschein is naar onze
mening nog altijd dat van Karl Hoeber:
„Dr. Carl Sonnenschein, der Studenten-
führer und Groszstadtseelsorger" (Buch-
verlag Germania, Berlin 1930). Men kan
zich ongetwijfeld een levendiger boek
met vooral een plastischer voorstelling
van personen en zaken indenken, deze
schrijver heeft zich in elk geval de
tucht opgelegd van het klassieke
„totum et solum definitum" voor elke
biograaf een aanbevelenswaardig begin
sel!
Waardevol zijn ook de eigen herinne
ringen uit zijn Ber lijnse tijd die de
tegenwoordige professor H. A. Kaag
(Tilburg) optekende in het weekblad
De Nieuwe Eeuw (4XV'29), enkele
weken na Sonnenschein's sterven. Prof.
Kaag besloot deze herinneringen met
een persoonlijke getuigenis als een
lichtflits over Sonnenschein: „Wat hij
voor mij persoonlijk was geweest, be
sefte ik eerst ten volle toen het bericht
van zijn overlijden mij bereikte. Reeds
jaren verlangde ik terug naar Berlijn
en had' in de geest reeds allerlei plan
nen gemaakt. Plotseling was dat ver
langen nu verdwenen. Het was niet de
grootstad die trok, doch de familiekring,
de „Gemeinde" van de man, die een
waar Vader was voor velen".
A. DE VISSER S.C.J.
(Wordt vervolgd).
(en) wordt een gebouw in huur ter be
schikking gesteld. (Het Rijk subsidieert
niet. Een wettelijke regeling is op
komst).
Joh. O. Mijn 14-jarig zoontje, dat
de lagere en twee klassen van de
V.G.L.O.-school heeft doorlopen, wil
kok worden. Is er een R.K. Kokschool
in Haarlem of omgeving?
Antwoord. Het koksvak wordt o.a.
onderwezen op de ambachtsscholen. Er
is in Haarlem een ambachtsschool, doch
deze is niet katholiek. Een katholieke
ambachtsschool is er wel in Amster
dam. Ook de Bisschoppelijke Nijver
heidsschool te Voorhout heeft een
koksopleiding.
Belasting
J. A. heeft een belastingvraag.
Antwoord. Deze vraag is 111
1954 als volgt beantwoord: 1) Het in
komen ad f 2.066 wordt verminderd met
f 100 verwervingskosten. Belasting over
f 1.966 (groep II) f 28; dit is volgens het
nieuwste tarief m.i.v. 1954.
2) Een speciale aftrek van f 200 be
staat niet. Wel wordt altijd ambtshalve
gerekend met f 100 verwervingskosten
uit dienstbetrekking, w.o. ook pensioen.
„Drees"-sfeun
N. N. Een gehuwd persoon met een
inkomen van f 1.007 per jaar plus f 15
kostgeld van een zoon, vraagt hoeveel
uitkering van de noodwet-Drees hij kan
trekken?
Antwoord. Inkomen van een eigen
zoon telt niet mee voor de berekening;
rest dus f 1.007 inkomen. Hij zal dan
nog kunnen ontvangen een bedrag van
f 804 per jaar, ofwel f 67 per maand.
Incassokosten
J. B. Hier zal wel een vergissing
in het spel zijn, tenzij in de overeen
komst een andere bepaling is opgeno
men. Incassokosten kan men toch niet
meer vragen voor iets, wat men niet
meer incasseren kan, omdat het al be
taald is?
Kraan bevroren
A. J. L. B. heeft een bevroren water
leidingkraan. Wie moet betalen: huur
der of verhuurder?
Antwoord. Deze reparaties komen
voor rekening van de huurder. U had
deze kraan behoorlijk kunnen inpak
ken.
Kinderbijslag
M. H. Kom ik in aanmerking voor
kinderbijslag? Ik ben zelfstandig.
Antwoord. Er dient een grondig
onderzoek ingesteld te worden en u
doet er verstandig aan u te wenden tot
de Raad van Arbeid in uw woonplaats.
Tandheelkunde
C. S. Wij zijn met onze inkomsten
boven de weistandsgrens. Wie kan de
verzorging van de tandheelkunde van
ons gezin op zich nemen?
Antwoord. Een dergelijk adres is
ons niet bekend en er zal ook wel
niemand zijn, die de door u bedoelde
zorg geheel op zich zal willen nemeh.
U zult vandaag of morgen wel enige
prospectussen ontvangen; kijkt u deze
eens door en dan zult u er wel meer
van horen.
Reparatie
W. H. Mijn w.c.-pot is reeds vele
jaren defect. De gemachtigde van de
eigenaar is hiermede op de hoogte.
Antwoord. Tenzij anders is over
eengekomen en het defect aan eigen
toedoen ik te wijten, moet de verhuur
der voor vervanging zorg dragen. U
had beter gedaan de defecten bij het
betrekken der woning op papier te zet
ten in het bijzijn van de verhuurder.
Art. 1587 B.W. zegt: De verhuurder is
gehouden het verhuurde goed in alle
opzichten in goede staat van onder
houd te leveren.
U kunt zich zo nodig per ongezegeld
verzoekschrift wenden tot de kanton
rechter, waarbij u verzoekt een dag te
bepalen, waarop de zaak ter terechtzit
ting kan worden behandeld. Het ver
zoekschrift moet een opgave bevatten
van naam en woonplaats van huurder
(verzoeker) en van de wederpartij.
Verder een volledige omschrijving van
uw klachten en van de gronden, waarop
die steunen.
Huurverhoging
A. J. v. d. W. Met de eerste huur
verhoging is eerst onze waterleiding er
afgetrokken, maar met de tweede ^uur-
verhoging niet. Is dit niet fout?
Antwoord. Ook nu moeten de kos
ten van bijkomende voorzieningen
zoals waterleidingkosten van de huur
per 31—121953 worden afgetrokken.
Daarna verhogen met 17 pet. en vervol
gens de kosten voor water er weer bij
optellen.
