Haarlemmer zwierf door
BEVERWIJK EN VELSEN
1954 - MARIA-JAAR
Ik ben de Onbevlekt Ontvangene!
Dank ji
BIG BEN
Tekettctirsus
Uit Kennemerland
flatensnijder De Leth trok mee
r
Foto-album van het toneel
m
1
Van een buitentje uit
Verduistering van
bakfietsen
Zware straffen geëist
Geldkistje met in
houd verdwenen
Johan Fiolet
INKTVISSEN
Commissaris van
politie
J
ZATERDAG 13 MAART 1954
PAGINA 11
Zegepralend
Kennemerland
Twee autodieven
aangehouden
lU£^ige man is vanmorgen op
ban dp y6 verdieping van een pakhuis
luik vi "dstraat dooi een openvallend
Hij 'et meter naar beneden gevallen
*h Wa.9® echter op zijn benen terecht
Was ongedeerd.
DE KUNST DER STILTE
Pantomime, fuit- en
gitaarspel
55
otTopJ$
55
iiiii
Amazone
Nestor
Te Zaandam
Sportagenda
HEEMSKERK
Discussie-avond Studieclub
CASTRICUM
STILLE OMGANG
Marktbericht
Gymnastiek-uitvoering
Zondagsdienst
SANTPOORT
K.V.P.-werkgroep gestart
VELSEN-NOORD
Meevaller voor jubilarissen
Velsen Noords echtpaar
emigreert
IJMU1DEN
Waterstanden
De geschiedenis van oude huizen heeft iets van een ontdekkingstocht,
niet zoals de reizen naar Centraal-Afrika, naar Groenland of Midden-
Amerika, maar toch boeiend en onthullend. Vertellend van ge
dachten, die ons voorgingen, die eigenlijk heel weinig verschilden
Vah de tegenwoordige generatie. De man van het fantastische plan zee
schepen naar Haarlem te laten komen, zou ook in onze tijd geleefd kunnen
hebben, zoals de schrijver van het Zegepralend Kennemerland ook nu, on
danks de historische fouten, gretige lezers zou vinden voor zijn platenboek.
We hebben hem, Brouërius van Nidek, in Uit den Bosch aangetroffen, en
"et was een verrassing. Deze schrijver, die genoten moet hebben van de
schoonheid van de streek, zodat hij voor het nageslacht daarvan zoveel
hogelijk wilde vastleggen, maakte dus van Haarlem uit zijn tochten naar
felsen en Beverwijk, naar Castricum en heel de wijde omgeving. Hij nam
"e kunstenaar Hendrik de Leth mee, want deze tekende „naar 't leven",
Wat Van Nidek belangrijk vond voor zijn boek en bracht het in koper over.
Zo werd in het begin van de achttien
de eeuw Uit den Bosch gewerkt In
Wvee delen verscheen „Het Zegepralend
Kennemerland", vertoond in 100 heer
lijke gezichten van de voornaamste
'ustplaetsen. adellijke huizen, dorp- en
etedegebouwen, zoals de ondertitel luid
de- Bijzonder zeldzaam is het werk niet.
Men kan het zich in meerdere antiqua
riaten aanschaffen, zij het tegen een ho-
Se prijs. Interessant is het wel. Niet al
tijd historisch verantwoord. Reeds op
het titelblad komt een misleidende
Voorstelling voor over het Huidtoneel
Van de heren van Kennemerland onder
Heemskerk, een opvatting weergevend.
Öie men in menig boek en geschrift te-
riigvindt.
Ht werk van Van Nidek werd in Am
sterdam uitgegeven, waar hij in 1677
tvas geboren en in 1713 in de Rechten
promoveerde.
Natuurlijk heeft de schrijver ook zijn
eigen woning opgenomen in zijn reeks
i lustplaetsen". De afbeelding door Hen
drik de Leth gemaakt toont aan, dat
het buiten in die dagen een scherpe
driehoeksvorm had met de punt naar
de Herenweg, waar het ingangshek
stond. De lange zijde van het huis had
Vier ramen aan de Spanjaardslaan.
tvaarvan de twee Oostelijke tot de
>.Sael" behoorden. Ze gaven uitzicht op
•.het bloem parterre. de uitgesneden
Braskom en bergje met haere marme
ren borstbeelden", zoals van Nidek zelf
schrijft. Niet lang heeft de schrijvende
•dvocaat van zijn buitenrust geno
ten, want in 1741 overleed hij-. Uit den
Bosch omschreven als „een plaisier-
plaats met deszelfs huysinge, stallinge
koets- off wagenhuys, tuynmanswoninge
met syn boomgaert, moestuyn, bepoting
en beplanting, bortstbeelden, termen
en vaesen en verdere tuyncieraden'
werd in April van dat jaar in het open
baar geveild. De Amsterdammer Pieter
Plaatman werd eigenaar. Hij breidde de
bezitting door grondaankopen van het
gasthuis uit. Meerdere weilanden voeg
da hij eraan toe. Daarop werd, zoals in
die dagen vaker gebeurde, een interes
sant servituut gelegd, dat nog in de
twintigste eeuw moeilijkheden oplever
de.
Bepaald werd namelijk, dat deze
weilanden ..t^n eeiiwifo" aqnpn"
.y.y.y.v.v.
rept zullen moeten blijven. Top op he
den is dit servituut op deze graslan
den die thans sportterreinen zijn
blijven rusten. In 1906 ontstonden nog
moeilijkheden toen een tribune moest
worden aangebracht. In het servituut
stond immers, dat de weilanden „niet
mogen worden betimmert, beheynigt.
beplant nogt bepoot".
Pieter Plaatman woonde nog geen zes
jaren in Uit den Bosch, toen hij over
leed. Weer werd het buiten in het open
baar verkocht. Weer werd een Amster
dammer, Thomas Meyer, eigenaar. De
ze had in 1740 reeds Spruytenbosch
aangekocht en werd nu voor een koop
je f 4615 de bezitter van het
vriendelijke Uit den Bosch, waar hij
gelukkige jaren doorbracht met zijn
vrouw, Anna Maria de Peyron, die ook
na zijn dood de beide buitenplaatsen
behield, de traditie van haar man voort
zettend. Zij bracht kostbare behangsels
aan, die later, wanneer haar executeur
Jan la Clé, president-schepen van Haar
lem, de beide buitens in veiling bracht,
mede de waardevermeerdering tot f 5700
beDaalde. Dat was in 1762.
De bevolking van dit Haarlemse bui
tentje bleek dus wel erg vlottend te
zijn. Langer zou de nieuwe bewoner
Jan Bronkhorst ervan genieten. Deze
Amsterdammer heeft Uit den Bosch
practisch afgebroken en vervangen door
een nieuw, moderner en prettiger bui
ten, dat een zeer plaisante en wel aan
gelegde Hofstede werd genoemd, met
een zeer bewoonbaar herenhuis, stal
ling voor vier paarden, tuinmanswo
ning, theekoepel, een Engels plantsoen
enz. Het geheel was toen zes morgen
groot.
•T B.
Al» oplichter kan men zich in tal van
richtingen specialiseren. De man, die
vanmorgen voor de Amsterdamse recht
bank verscheen, had zich op de bak-
Uetsenbranche geworpen. In October
van het vorig jaar had hfj zich bU een
handelaar Ln aanmaakhout aangeboden
als venter, wei wetende dat dit vak niet
kan worden uitgeoefend zonder bak
fiets. Hij verdween met bakfiets en
aanmaakhout incluis. Vervolgens werd
«en tweede bakfiets bii een verhuurder
in de 1ste Jan van der Heydenstraat
gehuurd; deze ging regelrecht naar een
kelder in de Lange Leidse dwarsstraat,
tvaar een oud-jjzerzaak gevestigd was.
He laadbak (waarop naam en adres van
de verhuurder) werd met behulp van
«nige mede-complottanten ervan af ge
sloopt en het onderstel van de hand ge
daan. Vandaag eiste de officier van Ju
stitie straffen tot anderhalf jaar tegen
bet gezelschap, terzake van verduiste-
ting en vernieling.
Hoofddader S., de man die in zijn
eentje de aanmaakhouttruc voltooid
bad, reed de tweede bakfiets samen met
rijn vriend N. van de verhuurder naar
de sloper in de Lange Leidsedwars-
straat. Dit vervoeren werd daarom (als
beling- ook aan N. ten laste gelegd.
„Dat is onjuist; hij vervoerde niet, hij
^vèrd vervoerd, want hij reed als pas
sagier mee in de laadbak", zo verklaar
de de verdediger niet zonder scherpzin
nigheid.
In de kelder aan de Lange Leidse-
dwarsstraat werd door het tweetal, sa-
then met de oud-ijzerbaas, de laadbak
ervan afgesloopt. Dit stond namelijk
*n verband met een tip, die deze ge
kregen had van zijn collega M. Deze
tvist namelijk een koper voor een bak
fietsonderstel. Het demonteren van de
laadbak moest vrij haastig en ruw ge
gaan zijn, want men hield niet veel
5}eer dan een hoop brandhout over.
Het hout ging de gracht in, en het on
derstel naar de koper, die er echter
biet meer dan f20 voor betaalde. De
gehele onderneming bracht dus niet
'beer dan f5 per man op.... plus een
«fraf, die volgens de officier voor S.
anderhalf jaar, voor N. en M. zes maan
den onvoorwaardelijk, en voor de ijzer
gaas zes maanden voorwaardelijk zou
'hoeten bedragen. Uitspraak 26 Maart.
jUit een secretaire in een huis aan de
°ibeinstraat te Amsterdam is een
faldkistje gestolen met 17 of 18 biljet
je11 van honderd gld.. tien zilveren rijks
daalders. een stukje goud van ca. vier
"■ram en een stukje van een gouden
jbrhanger. De eigenaresse miste ook
'0.—- uit haar portemonnaie. Eerst was
u* ,°ok het sleuteltje van de secretaire
'it. maar dat is inmiddels terugge
°hden
aam6 rijkspolitie te Diemen heeft in
p0yjonwerking met de Amsterdamse
dip twee jongemannen aangehouden,
tOp„ln Amsterdam verschillende auto's
acu,narnen en vervolgens hier of daar
in -OJiioten. Vorige week hebben zij
de tremen een wagen gestolen. Toen
aahh e te Amsterdam hen wilde
Vcdp Uc'en, reden zij in wilde vaart
Zij tp ^e agent kon slechts door op-
Hater spr'ngen een ongeluk voorkomen.
Twppri15 de wagen aangetroffen in de
ehiEp Hoerhaavestxaat. Thans zijn
T'"n van de fraaie platen uit „Zegepralend Kennemerland", het intussen ver
dwenen buiten „Westerhout" onder Beverwijk voorstellend.
Het vu ?n deze autodieven aangehouden.
W, l £en te zpn de 18-jarige schilder
g?n de 18-jarige automonteur
ö- beiden uit Diemèn.
Zijn geheugen is boordevol zorgvuldig
bewaarde herinneringen. Hij graait
erin en strooit ze met kwistige
handen uit over de tafel. „Ik ben gebo
ren op 5 October 1901 in Amsterdam,
als het op een na laatste kind in een
rij van negen. Toen ik elf jaar was en
de lagere school had doorlopen, moest
ik geld verdienen. Van doorleren was
geen sprake, want ik kom uit een arm
gezin. Bovendien had ik ook geen stu
diehoofd. Via de onderwijzer kwam ik
in contact met de procuratiehouder van
een textielfirma. Die vroeg of ik een
mooie hand van schrijven had. Hij gaf
me een vel papier en een penhouder
met een nieuwe kroontjespen. Schrijf
maar iets, zei hij. En ik schreef Het
Stockske van Oldebarneveldt voor hem
uit. Waar ik dat vandaan haalde, weet
ik niet meer, maar ik heb er achteraf
uit geconcludeerd, dat ik toen al wel
van poëzie gehouden moet hebben."
Hij werd aangesteld, maar het beviel
niet zo erg en na anderhalf jaar accep
teerde hij een ander baantje. Daar zat
hij voor vier gulden vijftig in de week
de lieve lange dag 'achter matglas. „Ik
had wel het idee dat ik dit niet mijn
hele leven zou doen. Misschien word ik
wel voetballer, dacht ik. Maar toch sleet
ik nog negen jaar op weer een ander
kantoor.
Op een keer was een broer van mij
naar het stuk Oud Heidelberg" ge
weest. Hoe ziet zo'n schouwburg er nou
uit vroeg ik en wat kost het? Mijn
broer antwoordde, dat het er van bin
nen precies als in de kerk uitzag. Alleen
waar het altaar zou moeten staan daar
spelen ze, zei hij. En het kost tweeen-
veertigeneenhalve cent."
Sindsdien ging Johan geregeld naar
de schouwburg. Hij dacht wél eens dat
het prettig moest zijn om in zo'n stuk
te spelen. Toen dat. ook een meisje van
kantoor, wier vader regisseur aan een
amateurgezelschap was. vroeg of hij
mee wilde doen. ging een langgekoes-
derd ideaal in vervulling.
Met een vriend ging hij ook les ne
men. Eerst bij Willem Hunsche. Daarna
bij Louis Saalbora. „Ik moest op een
Zaterdagmiddag bij Saalborn komen om
hem wat voor te spelen.
Wilt U aan het toneel?
Jawel meneer Saalborn.
Toch niet voor Uw beroep?
Jawel meneer Saalborn.
Nou, ga daar dan maar eens staan..
Ik deed de kloosterscène uit de
Gijsbreght. Het viel erg mee.
Hij vroeg toen, of ik ook nog iets
lyrisch kende. Ik wist niet wat lyrisch
was, maar ik dacht dat het wel met
liefelijkheid te maken had en ik
droeg een gedicht voor van Jacques
Perk. Dat was ook het enige dat ik
nog van buiten kende. Nou, de lessen
gingen door. Het was erg leuk. Saal
born gaf zich voor ons veel moeite.
Na twee jaar ik was al vijfentwin
tig werd het Nieuw Nederlandsch
Toneel opgericht. Daar werd ik lang
zaamaan ook ingeschoven. Ik mocht fi
gureren. Ik dacht er zo'n honderd tot
honderdtwintig gulden te gaan verdie
nen het werden er vijftig.
De troep bestond vijf jaar. Johan
Fiolet ging over naar de her-opgerichte
Koninklijke. En twintig maanden later,
na het faillissement naar de Jonge Spe
lers.
In de oorlog heeft hij voornamelijk
met kinderen gewerkt. Midzomernacht-
droom, Driekoningenavond, Hamlet en
Lanceloet op de Werkplaats van Kees
Boeke, het Baarns Lyceifm, het Roelof
Hart-instituut in Ede. „Enorm leuk wer
ken met kinderen. Ze doen het met niks
van het vak, met niks geen routine,
zonder enig hassepeta of boebeleboe
alleen maar mooi."
Hij heeft nog even het plan gehad
om dat werk voort te zetten, maar
het is er niet van gekomen. Sinds
„Vrij Volk" in 1945 rolde hij van het
ene gezelschap in het andere: De Start
het AGT, de Nederlandse Comedie en
Het Rotterdams Toneel. Rotterdam
blijft ook het naaste seizoen, onder
de nieuwe leiding van Anton Ruys
zijn onderkomen.
En verder? Hij is leraar aan de To
neelschool, die tegenwoordig Academie
voor Dramatische Kunst heet. En hij is
gek op televisie. Om het heel, héél kort
te zeggen.
Onder de titel „De Kunst der Stilte"
treden de danseres Lizzy May (panto
mime), Frans Vester, fluitist en Dick
Visser, gitarist op Woensdag, 17 Maart
a.s. in het Cultureel Centrum „De Vlees-
bal" op. Behalve enige soli zullen de
beide instrumentalisten duetten spelen,
o.a. een Divertimento van de Italiaanse
componist Vincenzo Gelli. Fluit en gi
taar is een zeldzaam voorkomende com
binatie van instrumenten. Vóór de 19de
eeuw werd er niet speciaal voor deze
combinatie geschreven, men bewerkte
bestaande liederen voor. Het was eerst
Franz Schubert, die er een belangrijk
werk voor schreef, echter tezamen met
andere instrumenten. Deze componist
schreef een kwartet voor fluit, gitaar,
altviool en cello. Andere componisten
schreven werken van kleinere om
vang voor uitsluitend fluit en gitaar.
Frans Vester en Dick Visser zullen hier
van enige werken spelen. Lizzy May zal
o.a. pantomimisch „De Picknick" en „Het
Circus" uitbeelden.
:V> Maart: Maria Boodschap:
Vroeger dan anders begeett
Bernadette zich naar de grot
van Massabielle. Twintig dagen
geleden heeft zij de Verschij
ning voor het laatst gezien. Zal
zij vandaag opnieuw teleurge
steld worden? Of zal zij op deze
feestdag van Maria de Vrouwe
weer zien? Nauwelijks is het
meisje de grot genaderd, of ze
ziet tot haar grote vreugde het
hemelse licht om de rozen
struik. En te midden van dat
licht, ja, Bernadette ziet het
goed, daar is de schone Vrouwe
weer. Het lijkt wel, of Deze op
haar staat te wachten. Berna
dette knielt neer. Ze bidt en
bidt. En dan eindelijk stamelt
zij zacht: „Wie bent U?"
Maar het lijkt wel, of de
Dame haar woorden niet ver
staat.
Bernadette bidt door en nog
eens vraagt ze dan: „Wie bent
U?''
En nog krijgt het meisje geen
antwoord. Wel heeft de Vrou
we haar toegelachen. Die glim
lach geeft Bernadette moed en
voor de derde keer zegt zij:
„Zegt U mij toch: Wie bent U?"
Dan ziet zij, hoe de Vrouwe
haar handen vouwt en dan
hoort ze de woorden: „IK BEN
DE ONBEVLEKT ONTVAN-
GENE!"
Ondanks het vroege morgen
uur zijn toch vele gelovige
mensen Bernadette gevolgd.
Het meisje keert zich nu tot de
toeschouwers en roept hun toe:
„De Vrouwe heeft gesproken
Zij noemt zich: de Onbevlekt
Ontvangene!"
Een grote vreugde maakt zich
plots van al die mensen mees
ter. Zij vallen op de knieën en
roepen uit: „O Maria, Die zon
der zonde ontvangen is, bid
voor ons!"
Ja, nu heeft Maria gesproken.
En nu weten allen ook, wat Zij
te zeggen had! Met haar eigen
woorden bekrachtigt Maria de
uitspraak van Paus Pius IX
toen hij vier jaren te voren
Maria Onbevlekt Ontvangen
verklaarde.
Dat is de betekenis van de
verschijningen te Lourdes. Dat
is de grote vreugde van de
feestdag Maria Boodschap in
het jaar 1858. Maria zelf ge
tuigt: Ja, waarlijk, op mijn ziel
heeft nooit de smet der erfzon
de gekleefd. Ik ben de Onbe
vlekt Ontvang-ene.
Na de zestiende verschijning
op Maria Boodschap, ziet Ber
nadette de Lieve Vrouwe nog
tweemaal.
Dan verdwijnt dit meisje van
14 jaren weer uit de belang
stelling van de mensen. Ze is
nog even zwak en onwetend,
even eenvoudig als voor dé ver
schijningen. Ze komt onder de
bescherming van zusters. Op
20-jarige leeftijd doet zij haar
intrede in het klooster. Als
zuster Maria Bernard leidt zij
daar een verborgen leven
Ziekten en vele onaangename
dingen kwellen haar. Maar zti
verdraagt alles geduldig. Op
35-jarige leeftijd sterft zij als
een heilige!
Op de feestdag van Maria
Onbevlekt Ontvangen, van het
jaar 1933, heeft Paus Pius XI
haar heilig verklaard.
Dit is Engels, betekent
„Grote Ben" en is de naam van
de grootste klok in Londen
(bijna 14.000 kilo) en waar
schijnlijk wel van heel Europa
Jullie hebben ongetwijfeld door
dc radio (om 9 uur 's avonds
bijvoorbeeld) de klanken van
De beroemde klok in de toren
van het Engelse Parlements
gebouw
(Slot), i
Voorzover de kennis over de
Octopus gaat, is zijn grootte
gelukkig zeer beperkt, daar de
grootste soorten, die bekend
zijn, lichamen hebben van niet
meer dan 30 cm. middellijn,
wanneer ze uitgestrekt zijn; de
tentakels zijn twee meter lang.
Zo'n dier is afschuwelijk ge
noeg, vooral daar het aan zijn
overgrote spierkracht ook nog
een eigenaardige kwaadaardig
heid paart. Als men een Octo
pus in de ogen gezien heeft,
zou men bijna tot de overtui
ging komen, dat zijn woest ka
rakter door verstand wordt
gesteund. Het oog van de
Octopus is zwart en geheel rond
en het heeft geen oogleden. De
Octopus komt in de Noordzee
voor, terwijl de inktvis in de
Middellandse Zee en Atlanti
sche Oceaan verblijft.
In het aquarium in Artis kun
je enkele kleine inktvissen
(Octopus) bekijken. Het is de
moeite waard hoor.
Kronkelend en wriemelend
zoekt de Octopus daar in het
aquarium zijn weg over de
zandbodem en tussen grote ste
nen, schiet plotseling als een
pijl uit de boog weg, om even
onverwacht ineen te zakken tot
een wirwar van armen, die
zich oprollen en weer strekken
steeds tastend en zoekend, zon
der in de war te geraken. De
armachtige Artis-inktvis, die
„slechts" veertig centimeter
lang is, verschilt alleen in
grootte van de enorme soortge
noten uit verschillende wereld
zeeën. De dieren houden er een
zeer moderne manier van voort
bewegen op na, berustende op
het principe van een straal
vliegtuig, waarbij zij feitelijk
achterste voren zwemmen. Wat
ogenschijnlijk de kop is, is in
werkelijkheid het lichaam. Het
dier zuigt zich vol water en
perst dit vervolgens met volle
kracht door een soort „uitlaat
pijp" die bij de gewone
ademhaling zeer goed te zien
is naar achteren. Hierdoor
wordt de Octopus voortge
stuwd, terwijl de tentakels zich
tot een lange sliert samenvou
wen. Zo stort de Octopus zich
ook op zijn prooi, mosselen of
krabben, omstrengelt 't slacht
offer met de vangarmen en
verorbert het, waarbij het dier
gebruik maakt van een zeei
sterke snavel, een typische bek
die men eerder bij een vogei
dan bij een zeedier zou ver
wachten. Maakt het dier zich
bang of kwaad, dan kan het
letterlijk van kleur verschieten
van lichtgrijs kan het tot diep
bruin worden. En dan heeft de
Octopus natuurlijk nog de
eigenschap, waaraan hij een van
zijn bijnamen te danken heeft-
het spuiten van inkt, een don
ker gekleurde vloeistof, die de
inktvis in geval van gevaar als
een „rookgordijn" om zich heen
spreidt, teneinde zich aan het
oog van zijn vervolger te ont
trekken. Zelfs grote en ogen
schijnlijk sterke krabben en
andere dieren worden door de
Octopus aangevallen en in de
meeste gevallen overweldigd.
Hier zie je de kleine wijzer, welke
vier mannen moeten dragen tij
dens een schoonmaak van de
wijzers en wijzerplaat
deze thans 100-jarige klok we)
eens gehoord. In de Westmin-
stertoren te Londen hangt deze
klok, die vier wijzerplaten, elk
acht meter lang en breed, heeft.
Aan elke kant van de toren
één, zoals bij de meeste toren
uurwerken het geval is. Maar
deze wijzerplaten zijn nog bre
der dan jullie huis. De grote
wijzer is ZVz meter lang. Je
moet die afstand eens tegen de
muur van de kamer meten, dan
krijg je een goed begrip van de
grootte. Jullie begrijpen wel,
dat deze wijzerplaten zo groot
zijn gemaakt, om op een af
stand de juiste tijd goed te
kunnen zien.
Het vuur in de grote schouw
laaide telkens hoog op door de
steppenwind.
Knisterend vielen de hout
blokken omlaag. Afwezig hoor
de Alexandra hoe Guchi, het
dochtertje van de Landgraaf,
haar les opdreunde. Ze keek
naar haar standaard die wild
wapperde in de wind.
Een Heilige was op haar stan
daard afgebeeld. Sint Olaf, haar
overgrootvader. De Lappenko-
ning, zoals hij genoemd werd.
Ze behoorden ook tot hun
volk. De edelen zeiden dat
haar vader op Sint Olof geleek
Ook hij zocht de eenzaamheid
van de steppenwouden en de
bergvlakten.
Vandaar dat hij een groot
deel van het jaar met zijn ge
zin op zijn eenzame hoeve
doorbracht. Alexandra deed
haar uiterste best om op te
letten. Plotseling kwam Pater
Sergius binnen om te zeggen
dat er na dit Uur die dag. geen
lessen meer zouden zijn, om
dat de tocht door de steppe te
gevaarlijk werd.
Het vroor nu 20 gr. en er
waren wolven gesignaleerd.
Alexandra 'werd gehaald met
de sledewagen. Er was een
ontzettende sneeuwjacht, maar
Abatsja en Jurka, die voorop
zaten, knipperden zelfs niet
met him ogen.
„Boem, boem", dreunde de
zware galm van de grote
gongklok, die de Grootvorst
aan het afdak voor het voor
huis van de hoeve had laten
hangen, om de reizigers de weg
te helpen vinden bij nacht en
ontij.
„We zijn er haast, Hoogheid'
zei de gouvernante zacht, ter
wijl ze Alexandra's boekentas
nam. Alexandra mocht die dag
niet meer uit. In de late na
middag zat ze in de grote keu
ken bij het vuur en keek naar
buiten.
Plotseling zag ze de Lap, die
ze op de bergvlakte had ge
zien, voor het raam staan.
Hij keek naar binnen.
Hii had een wijde nevelman
tel om en hij kon zijn mantel
haast niet houden door do
wind.
„Ga mee", zei de Lap. „Je
wilt iets moois en liefs aan
Jesus geven."
Alexandra hoorde duidelijk
wat de Lap zei en vreemd ge
noeg zat ze, voor ze goed wist
wat er gebeurde, buiten op de
Lappenslee.
De slee en de leidsels waren
helemaal zilver bevroren en
schitterden in het licht van de
maan. In de verte zagen ze de
rode kleuren tover van vuur
Een regen van verschietende
sterren stoof langs de hemel en
overal stoven diamanten pul-
Een grappige geschiedenis un
de mooie gekleurde tekenfilm
van Walt Disney is die van de
twee hoeden: Johnny en Alice.
Een dames- en een herenhoed,
samen gelukkig in een winkel
etalage. Doch hun geluk wordt
verstoord, als beide afzonder
lijk verkocht worden. Er vol
gen een aantal avonturen, met
een gelukkig einde. De liedjes
worden gezongen door de An
drew Sisters. Op de afbeelding
zie je de hoeden Johnnny en
Alice samen in de etalage. Het
indere plaatje toont, waar de
hoeden tenslotte terecht komen
elk op de kop van een paard.
Daar is een mooie tekening van
te maken en te kleuren.
t V -•
w. ai»
verschittertjes in het rond.
Boven op de bergvlakte
brandde een groot vuur. Lap
pen liepen af en aan met licht
jes in hun hand. Hun gestalten
en grillig gevormde mutsen
maakten beweeglijke schadu
wen over de bergvlakte in de
rode vlammengloed.
Toen ze de Lappenslee za
gen, bogen ze diep en het werd
stil over de ijsvlakte.
De Lappen zetten hun bran
dende lantarens en sledelich-
ten boven op een altaar neer,
dat van sneeuw was gemaakt.
Alles schitterde in het licht van
de stralende sterren.
Aan een grote sparretak
hing aan een ketting een uit
geholde steen met een lichtje
er in.
Je zag. het warme lichtje
heen en weer bewegen in de
nacht. Het was een wonder
mooie Godslamp. Toen gingen
alle Lappen om het altaar
staan, nadat eerst de Lap met
de wijde nevelmantel en
Alexandra hun plaats hadden
ingenomen.
De wind was gaan liggen en
om hen heen was de geluid
loze eenzaamheid van de step-
pennacht
„In de naam van de Vader
en de Zoon en de Heilige
Geest. Maria. Amen", begon een
zangerige weemoedige stem op
het altaar.
De Lappen vielen in:
„Ik geloof.... Wees Gegroet,
MariaWees Gegroet
Gespannen luisterde Alexan
dra. Zo had ze nooit horen bid
den.
Het klonk als een wonder
mooi gezang over de bergen en
vlakten. Eentonig, zoals Lap
pen zingen. Eentonig voor de
vreemdeling, maar vol werel
den van schoonheid en uitbun
dige vreugde en de diepste
droefenis voor een kind van de
onmetelijke bergvlakten.
Daarna hoorde Alexandra
hoe de Lap ook tot Maria bad.
De Lappen zwegep. Het Lof
was geëindigd.
Toen suisden de Lap met de
wijde nevelmantel en Alexan
dra de bergen af.
De Lappen bogen diep.
Hun grillig gevormde mutsen
raakten haast de grond. Alexan
dra wuifde met haar handje
en boog. Dan gingen ze in vlie
gende vaart door de sterren
nacht.
En de volgende morgen ver
telde Alexandra op school wat
ze beleefd had.
En zo was het gekomen, dat
Alexandra een bijzondere Ma
riaverering begon.
Na de belijdenis van de
Drieënen God sprak men de
naam Maria, daar men Haar
bijzonder vereerde in het God
delijk Huisgezin.
Men haalde haar stüte lieve
gestalte, die zovele eeuwen
op de achtergrond gebleven
was, in een stralend liefdelicht
van een bijzondere en grote
verering.
Want dit nu was het mooie en
lieve, dat Alexandra aan Jesus
geven mocht. En de volgende
morgen, onder de H. Mis, toen
Alexandra opkeek naar de
mooie, witte Hostie, hoorde ze
heel duidelijk in haar zieltje
een stem, die eenvoudig zei:
„Dank je."
(Slot)
Een vrouw, die vaardig en
sierlijk paard rijdt, noemt men
een amazone. Bij de Amazonen,
een volk, dat in Klein-Azië
woonde, voerden de vrouwen de
heerschappij en trokken ten
oorlog, terwijl de mannen thuis
bleven om de huishoudelijke
werkzaamheden te verrichten.
In hun oorlogen, waaraan de
Amazonen voor een groot deel
te paard deelnamen, waren zij
lange tijd onoverwinnelijk. De
Griekse held Achilles gelukte
het, hen te verslaan.
Nestor was de naam van een
Griekse koning, die nog op
hoge leeftijd aan het beleg van
Troje deelnam. Te oud om aan
de krijgsverrichtingen deel te
nemen, stond hij de belegeraars
met zijn kennis en ervaring ter
zijde. Vandaar dat een oud en
wijs man, die van zijn ervarin
gen anderen gebruik laat ma
ken, een nestor wordt genoemd.
Bp K.B. van 11 Maart is de heer P.
J. van IJzendoorn, hoofdinspecteur van
politie te Velsen, benoemd tot commis
saris van politie te Zaandam.
HAARLEM: Schoten—KFC, HRC
HRC, DIO—VVB, DCOETO.
HEEMSTEDE: RCHOosterparkers.
3ASSENHEIM: TeylingenTHB.
NOORDWIJKERHOUT: VVSB—
Meerburg.
ZANDVOORT: Zandvoortmeeuwen
Wilhelmus.
BLOEMENDAAL: Bloemendaal
Onze Gezellen.
SANTPOORT: Velsen—DEC.
VELSEN: VSV—AGOW.
BEVERWIJK: DEM—EHS, Bever
wijkAlw. Forward, Kinheim
Alcm. Victrix.
WIJK AAN ZEE: Wijk aan Zee—
OSV.
CASTRICUM: VitesseRivalen.
Onder leiding van de heer C. de Ruy-
ter heeft de tuinbouwstudieclub
„Heemskerk Vooruit" samen met de
L.T.J. een discussie-avond gehouden
over de sociale toestand in Tuinbou-
wend Heemskerk. De heer J. Vessies
leidde het onderwerp in. Er ontspon
zich een interessant en leerzaam debat.
Deze werkwijze zal de studieclub zeker
zeer in bloei doen toenemen
Tijdens de Vrijdagavond gehouden
jaarvergadering van het genootschap
van de Stille Omgang is afscheid ge
nomen van de heer J. Houtenbos, die
sedert de oprichting van de afdeling in
1917 bestuurslid is geweest Hem wer
den hartelijke woorden toegesproken
o.m. door pastoor Goes, en een stoffe
lijk blijk van waardering werd hem
overhandigd. In zijn plaats werd tot
bestuurslid gekozen de heer P. A. Cra-
nenburg. De Castricumers zullen de
Stille Omgang maken in de nacht van
20 op 21 Maart. Het Lof wordt Zater
dagavond om 12 uur opgedragen, de
trein naar Amsterdam vertrekt om 1.07
uur. In de kerk aan de Lauriergracht
zullen de Castricumers na afloop van
de Omgang de H. Mis bijwonen.
Spruiten 6097, ongeschoonde sprui
ten 2055, witlof 5870, prei 1028,
peen 56.
De gymnastiekvereniging D.O.S. zal
Zaterdag 20 Maart a.s. voor de ouders,
donateurs en genodigden de jaarlijkse
uitvoering geven.
Artsen: M, Trooster, W. Daniëlslaan 14,
Santpoort, tel. K 25608410.
Apotheken (ook nachtdienst)Santpoort-
se Apotheek, Bloemendaalsestraatweg 145,
Santpoort, tel. K 2560—8249.
Er bestond een vrij grote belangstel
ling voor de bijeenkomst, waarop in
Santpoort een werkgroep van de K.V.P.
is gestart. Vooral de jongeren waren
goed vertegenwoordigd, wat hoopgevend
is voor de toekomst. Het is de bedoe
ling eind deze maand een bijeenkomst
te houden voor de eerste politieke dis
cussies.
In Velsen-Noord wordt reeds met een
dergelijke groep gewerkt en in IJmui
den-Oost is deze in voorbereiding. Daar
naast wacht IJmuiden-O. binnenkort een
bijeenkomst, waar de heer Th. Koersen,
lid van de Tweede Kamer-fractie der
K.V.P., het woord zal voeren.
Sinds korte tijd hebben de jubilaris
sen van de Papierfabriek, buiten hun
graificatie, er nog eeij aardig douceurtje,
zij het dan niet in geld, bij gekregen.
Hadden zij tot nu toe op hun jubile
umdag een extra vrije dag, nu zijn dit
er 3 voor de 25-jarige en 4 voor de 40-
jarige jubilea. Deze meerdere dagen
blijven nu voor elk volgend jaar ge
handhaafd, n.l. 2 en 3.
Op 1 April emigreert weer een Vel
sen-Noords gezin naar Australië, n.l. dat
van de heer v. Burgel, Westerwijkstr. 14
bestaande uit man, vrouw en 2 kinderen.
De heer v. Burgel, die ovenbouwer is,
wnrdt uitgezonden door een grote Ne
derlandse onderneming en vindt, als hij
daar komt, een woning op hem wachten.
Zaterdag 13 Maart
Hoog water: 10.36 u. en 23.32 u.
Laag water: 5.35 u. en 18.36 u.
Zondag 14 Maart
Hoog water: 12.22 u.
Laag water: 7.11 u. en 20.12 u.
Maandag 15 Maart
Hoog water: 1.08 u. en 13.37 u.
Laag water: 8.46 u. en 21.28 u.
