op
Amsterdam
Van St. Luciënste naar
Surinamekade
de televisie
de K.R.O.
RANG
Ödóial^ïulU
Hitiers parade-auto staat
in Amsterdam
3
Dr. Kortenhorst bepleit grotere
bevoegdheden voor de inter
parlementaire Beneluxraad
KRUISWOORDRAADSEL
Mevr. Baruch-Mackay
procedeert om erfenis
ZWITSALINE gelée
DE ENGEL VAN__
SAN FRANCISCO
Initiatief van
»KVP ontkent het
bestaansrecht
Arrestaties totseven
gestegen
De zagende pijnen
1'
1
1
Vroegere ambassadeur der VS. in
Den Haag laat 2 miln. dollar na
Marktberichten
cCe /7/t<ror*'mctsn>
SYMBOOL VAN WANTROUWEN
JEGENS ZIJN VOLK
zachte handen
voor mooie
Vv i Ai'iviL 1*54
Werkgemeenschappen
P. v. d. A.
Geert Ruygers valt
Romme's politiek aan
Gadeaux bij beschuit
Staalproductie in
Europa
U kocht wel eens drups of populair
gezegd „zuurtjes"
Als U echter naar RANG Cristal
fruits vraagt, kunt 11 veel meer ge
nieten.
Probeert U eens de fijne smaken:
citroen, sinaasappel, frambozen enz.
Aan de doorschijnende, kristal-heldere
kleuren herkent U direct de frisse,
sublieme kwaliteit.
W.-Duitse invoerrechten
op eieren
Nadelig voor Duitse
pluimveehouders
Gemeenschappelijke markt
voor speciale staalsoorten
Engeland hervat parti
culiere boterinvoer
Stijging koffieprijzen
in de Ver. Staten
Russisch protest tegen
Zweedse film te Cannes
Oplossing kruiswoord
raadsel van Dinsdag
door CLARENCE B. KELLAND
(vert. uit het Amerikaans
door H. DE GRAAFF)
Sigarenaccijns
Geen verdere verlaging
noodzakelijk
Onderscheiden
(Van onze verslaggever)
Se Amsterdamse Stedemaagd is by-
ïonder fotogeniek, om niet te zeggen:
fotogeniaal! Dat weet de amateurkieker
al wel, die menig idyllisch plekje met
*'n Ristje zo uit de hand genomen heeft:
het Oude Kerksplein, de Magere Brug,
de Westertoren, het Huis met de drie
grachten, etc., etc. Ben Mettrop, die
sinds 1 April met camera-man Cor Kap-
tein door de hoofdstad zwerft voor een
televisiefilmpje over Amsterdam van
hog geen half uur in het programma
Van 16 April, was vanmorgen minder
enthousiast. Hjj heeft de laatste tyd
geen succes met stedemaagden. In Rot
terdam was het sneeuw, in Den Haag
duisternis en nu in Amsterdam regen
en zelfs hagel. Gisteren was het een
zon-dag, maar die paar fragmenten ha
len zo'n filmpje niet meer op.
Triest, triest, en tijd om te wachten
55
(Van onze Haagse redactie)
„De K.V.P. ontkent het bestaansrecht
Van de werkgemeenschappen in de
P.v.d.A. Hun politieke keuze kan men
echter niet politiek bestrijden. Men
htaakt het de katholieken, die de P.v.d.A.
Verkiezen boven de K.V.P., dan ook
moeilijk op geestelijk en maatschappe
lijk gebied." Aldus sprak Maandagavond
de heer Geert Ruygers, lid van de ka
tholieke werkgemeenschap in de P.v.d.A.,
op een verkiezingsvergadering in ge
bouw De Haard te Den Haag. De heer
Ruygers trachtte de zwakheid van
Romme's politiek aan te tonen, „een
zwakheid, die duidelijk is gebleken,
doordat de K.V.P. bij de bestrijding van
de werkgemeenschappen afwijkt van
het politieke vlak en overgaat op het
geestelijk vlak." De heer Ruygers wekte
lijn geloofsgenoten op desondanks de
strijd vol te blijven houden voor de op
lossing van de sociale problemen in so
cialistische zin.
De heer Stufkens van de Prot.-Chr.
werkgroep in de P.v.d.A. meende, dat
de doorbraak terrein vindt, als men be
grijpt, wat het betekent middden in
deze wereld te zijn en een navolger van
Christus te zijn. Over de doorbraak
sprak ook ir. Vos van de humanistische
werkgroep. Juist in een klein land als
net onze is politiek isolement niet vol
te houden. Hij betwistte de stelling, dat
eenheid van geloofsovertuiging beslis
send zou zijn voor de oplossing van de
maatschappelijke vraagstukken. Als dit
2o zou zijn, aldus meende de heer Vos,
dan zouden er in ons land niet zoveel
christelijke partijen zijn.
In de Verenigde Staten zijn al vier
millioen werklozen. In Duitsland golft
een c ngebreideld kapitalisme naar een
crisis, waarbij het extremisme op de
loer ligt. Wij zullen dit niet kunnen op-
Vangen met een liberale economie.
Slechts een vooruitstrevend bewind, al
dus besloot spr., kan de strijd tegen de
Werkloosheid opnemen, de loonpolitiek
handhaven en toch doorwerken aan de
Vraagstukken, onderwijs en cultuur be
treffende.
Omtrent de reeds vermelde arrestaties
Van P.T.T.-ambtenaren wegens diefstal
len te Amsterdam, vernemen wij nog het
Volgende:
De diefstallen zijn gepleegd in het
postkantoor van het C.S. te Amsterdam.
Het ging daarbij om postwissels, waar-
Van de geadresseerden niet thuis zijn
®n die daarom terugkomen op het post
kantoor. De jonge ambtenaar, die deze
Postwissels moest doorzenden aan de
districtskantoren, heeft er minstens
dertien ter waarde van ongeveer f 2.600
Achtergehouden en door een buffet
juffrouw en een winkelbediende, die
beiden eveneens gearresteerd zijn, laten
mnen. De opbrengst deelden niet alleen
*ij. maar ook vier andere postbeambten,
die mede in het complot zaten en ook
*Ün opgesloten. Ze bleken eveneens
debet te zijn aan vele diefstallen van
textielgoederen uit postpakketten. Het
onderzoek duurt nog voort.
De procureur-generaal bij de Hoge
■Raad heeft geconcludeerd tot niet-ont-
Vankelijk verklaring van het beroep van
de officier van justitie te Leeuwarden
'Ogen een vrijsprekend vonnis van de
économische rechter aldaar, ten aanzien
Van de beschuitfabrikant T., die terecht
had gestaan wegens uitlokking van het
Verstrekken van cadeaux voor bakkers,
die de beschuit voor de fabrikant distri
bueerden. Arrest 11 Mei.
Blijkens het kwartaaloverzicht voor
^aal van de economische commissie
J'oor Europa van de Verenigde Naties,
i® Engeland het enige belangrijke West
Europese staalprodueerende land ge
^eest, waarvan de productie in dit jaar
nu toe is toegenomen. De productie
J1 West-Duitsland, Frankrijk, België,
^aargebied en Luxemburg bleef iets be,
j^den de recordomvang van 1952 en
953. De meest opvallende productiever-
'ueerderingen in Europa in het afgelo-
t?n, jaar waren die in de Oost-Europe-
landen, waarvan de totale productie
12 miilioen ton 13 procent groter
cnrJL.dan die van 1952, het vorige re
it riaar. De productie van de Sovjet-
111 1963 was met 38 millioen ton 10
cent groter dan die van 1952.
Aa* v*erM^RKT* BODEGRAVEN 6 April.
VETtp 1- PrÜzen van f 2.18—2.24.
f April a VARKENSMARKT LEIDEN,
tering 7«,o„PV0e.r ,Ü95 vette varkens. No-
18S190 j86190, slagersvarkens
t'O, nuchtere *lte, f 1S2-196, zèugen f 165-
110, kalveren van f 38—46 en f 90
tot de zon achter een enorme wolk door
breekt, is er niet, want Zaterdag moe
ten ze beginnen met de montage, en dat
nog in allerijl, om op Goede Vrijdag op
de minuut af op tijd de lucht in te gaan.
Dat wil zeggen: vooruit, door dik of
door dun, en de camera zoemt dan ook,
al regent het pijpestelen en hagelt het
duiveneieren. De torens en hun carillons
hebben hun beurt al gehad. Evenzo de
draaiorgels en Nelis Vogel, de koning
van het Jordaanse viscollege. Op het
programma of juister gezegd: in het
draaiboek staan nog het botenhuis
van Willem II, een man, die volgens het
politierapport in een gracht sukkelt en
door handreiking op het droge wordt
gebracht, een Leger des Heils-predicatie,
o, nog zovéél voor het Zaterdag is.
Regisseur en camera-man troffen we
vanmorgen in het Burgerweeshuis aan
de Luciënsteeg voor een flits in het ver
leden: vier weeskinderen in de fleurige
rood-zwarte kledij van het huis, via het
poortje de Kalverstraat in. De script had
n.l. bij dit poortje even stil gestaan, met
het gevolg, dat de filmers afspraken
moesten maken met het huis, zorgen
voor een verkleedpartij en dan op 't
juiste moment arriveren om de camera
20 seconden te laten brommen voor 10
meter film en dan haastig in het Peu-
geotje naar de Surinamekade, waar het
vrachtschip van de K.N.S.M., de Benne-
kom wei niet direct onder stoom lag,
maar toch in gereedheid werd gebracht
voor de afvaart a.s. Vrijdag.
En dat hadden de televisie-mannen
goed geschoten, dat daar wel 't een en
ander bii zou komen kiiken. Om elf uur
bii de portier, was de afspraak, en om
11 uur waren ze er ook. De eerste hijs
keukenvlees in gehalveerde varkens
verdween zo snel ïn het ruim. dat
Cor Kaptein het nakijken had. „We heb
ben nog wel een héésie immetaotie-
swééne!" grinnikten de kaaiwerkers,
maar de televisie-ploeg snelde aan boord
om vanaf het sloependek het gevoelig
oog in de ruimen neer te laten, waar de
kratten met consumptieaardappelen to
renhoog werden opgestapeld. De ene hijs
na de andere werd er in neergelaten.
Auto's, pijpleidingen, golfplaten en ver-
huiskisten met de omvang van een be
scheiden arbeiderswoning. Ja. zo'n boot
vreet wat, als1 hii op de valreep ligt. De
ploegen lossen elkaar een naar dagen
aan een stuk regelmatig af. om zo'n
metalen buik te vullen. Want het is
geen kleinigheid, zo'n tochtje via
lemstad op Curacao, dan naar het Zui
den. door het Panamakanaal naaf Co-
ral. beneden Valparaiso. De trots van
Amsterdam, zo'n innemende vrachtvaar
der. De televisie was dus van de party.
Maar intussen! De regen stond in bellen
op het dek. Amsterdam is echter met
anders, als 't majemt. En zo ontstonden
weer een paar filmstroken: van de reeps-
gast, handgebarende schakel tussen de
kraandrijver hoog boven hem. en de
stouwers, diep beneden hem in het laag
ste ruim.
Dan nog even een close-uv naar bo
ven, naar het kraanhuisie en zijn be
woner. die zich rustic de tijd qunde om
zijn vet recht te trekken, want met dat
din o scheef op de televisie, nee. dat is
geen vonum. zeg nou zelf. Vervolgens
haastig weer van boord naar een ander
karakteristiek vlekje. We zijn maar ach
ter gebleven. We zien het straks wel op
het toestel van de buren. Zonder regen
en kou. Maar met een bakte straffe kof
fie van de gastvrouw!
Advertentie
Let op de naam RANG op bet beschermend
omhulsel van teder „Rangetje
26 Deels verwondérd, deels verontwaardigd zien zowel Eric's als Ragnar's krijgers
elkaar aan. Tot plotseling Ragnar de zeerovers toeschreeuwt: „Wat staat ge nog stomp
zinnig te gaven. Is het royale voorstel van de Noorman niet voldoende om u de blaren
te lopen, om de Witte Raaf te zoekenAllee, haast u." Onwillig, omdat zijhun vecht
lust niet kunnen botvieren, draaien de kerels zich langzaam om en beklimmen het
pad naar boven. Bevreemd ziet de Noorman hen na, terwijl hu zich afvraagt waar de
kerels denken te zoeken. Alsof de zeeschuimer Eric's gedachten leest, zegt hu „Wel,
Noorman, nu we dan toch wapenbroeders geworden zijn erkomt ee\W°ftende
grinnik vit zijn keel, „nu zal ik u een en ander vertellen. Van de boot af *ag ik een
vuur branden en moest daar het mijne van hebben. Wyaan Kind, besluipen het kamp
en laat aaar nou de Witte Raaf zitten, met een stelletje aanhangers en een paar
gevangen genomen Schotten
„Heeft hij neg aanhangers?" vraagt Ene verwonderd. r>„
Doch zonder antwoord te geven, gaat Ragnar verder: „Stel u voor Noorman De
Witte Raaf. Zó voor het grijpen. Wij vallen aan, maar de kerels zien kans te
snappen. Behalve degenen die sneuvelden
Wantrouwig vraagt de Noorman: „En gij liet ze rustig gaan? Kóm, Ragnar..
Driftia valt de reus hem in de rede: „Natuurlijk ging ik er achter aan, wat dacht
ge? Maar toen kwam de Noorman en die moest ik zelf ontvangen, hahaha En
als h i Eric"s argwaan ziet, grijnst hij„Ge vertrouwt me met. Noorman? Goed ik
fnl zelf bii u blijven Mijn mannen zullen de Witte Raaf wel vinden, want ver kan
hij nog -iet zijn." Eric wendt zich naar de gewonde die het bewustzijn heeft ver
loren. Ragnar de Rode gromt laatdunkend: „Dat is vermoedelijk een van die Schotten.
Laat lopen. Noormanveel te lastig allemaal
Doch Eric schudt heslist het hoofd. „Een zwaar gewonde laat men niet aan zvn
lot over. En bovendien kan hij ons van dienst zijn. Ik zal hem ondervragen, zodra
hij tot antwoorden m staat is." Zich tot zijn mannen wendend, beveelt hij. .Draag
hem naar boven en maak een rustplaats voor hem gereed. Zorg, dat hu goed ge
bonden wordt." Terwijl enkelen van zijn krijgers zich haasten het bevel uit te voeren,
vervolgt de Noorman: „Zeg tegen de anderen, dat we de nacht hier zullen docr
brengen. Laten ze zo snel mogelijk een kamp opslaan Even ziet de Noorman zijn
getrouwen na, dan begeeft ook hij zich met Ragnar en Orm, die de zeeschmmer geen
moment uit het oog verliest, naar het plateau. Ene s blik glijdt over de 'oO
vlakte en haakt zich vast aan een paar zeerovers, die klaarblijkelijk.op hun boef a
man u ■achten. Deze kucht een paar maal schor en zegt: W acht oven. Noorman .Ze
schijnen het alleen niet af te kunnen." Met deze woorden draait hij zich_om en loopt
met' grote, onregelmatige stappen op de onguur uitziende "mnnenuf-Van^jng^
hruikelijke luidruchtigheid is niet veel over. wanneer hij pratend en gebarend tussen
de krijgers staat.
Nadenkend slaat de Noorman de vrijbuiters gade. Hij kan een gevoel van on-
zekerheid niet onderdrukken. En blijkbaar niet hij alleen, want met een nijdig gesnuif
gromt naast hem Orm: „Kijk ze eens staan smoezenBah. Ik wil niemand ongerust
makenmaar ik spring nog liever als een eerlijke zeeman de zee in, vóór ik die
lelijke' dwarskrab zou vertrouwen.*'
Achter Carré in Amsterdam staat de
auto, waarin Hitier zich vele jaren lang
door een hysterische menigte heeft la
ten toejuichen. Binnenkort zal dit feno
meen voor het Amsterdamse publiek te
bezichtigen zijn. De baten hiervan ko
men ten goede aan de NIBEG.
Hoewel Hitier zich graag door zijn
onderdanen liet bejubelen, vertrouwde
hij zijn discipelen toch niet zo erg. Zijn
parade-auto was speciaal gebouwd om
hem te beschermen tegen elke aanval.
De wagen is geheel gepantserd met twee
tot drie centimeter dikke staalplaten. De
ruiten bestaan uit veertien op elkaar ge
lijmde glasplaten, die 4 cm dik zijn.
Kogels daarop afgevuurd ketsten terug.
Ook aan de onderkant is de wagen ge
heel gepantserd. Hitier kon bovendien
door een druk op een knop zijn eigen
zitplaats nog speciaal afschermen. Mo
tor en benzinetank zijn eveneens be
schermd en de banden bestaan uit 20
verschillende delen, zodat ze bijna niet
lek te schieten zijn. De auto kan 250
km per uur rijden en 900 km aan één
stuk rijden, want de benzinetanks kun
nen 300 liter laden.
De zitplaats van de Führer is 13 cm
hoger dan alle andere. Der Adolf was
De door de West-Duitse minister Luebke
voorgestelde glijdende invoerrechten voor
eieren waardoor de invoer van eieren uit
Nederland en Denemarken ernstig bedreigd
zou kunnen worden, verliezen nu blijkbaar
zelfs in kringen van Duitse pluimveehou
ders aan populariteit.
Dr. Luebke wenst de rechten op eieren
te verhogen naarmate de prijzen dalen,
waardoor een constant hoge prijs op de
binnenlandse markt in Duitsland verzekerd
zou worden. Nu wordt echter uit landbou
werskringen de vrees geuit, dat de impor
terende landen tegenmaatregelen zullen
nemen door zelf een evenredig uitvoerrecht
te gaan heffen en zodoende de voordelen af
te snoepen, die anders bij het dalen der
eierenmarkt aan de Duitse schatkist ten
goede zouden komen. Met de opbrengst van
zulk een uitvoerrecht zouden dan in Ne
derland en Denemarken de producenten
worden ondersteund, zodat deze hun pro
ductie nog op moderner voet zouden kun
nen inrichten, zo vreest men. Daardoor zou
de Duitse pluimveeteelt gevaar lopen rela
tief nog verder achterop te raken.
namelijk een klein mannetje van 1.65 m.
De wagen is thans eigendom van de
Franse vereniging van oud-striiders en
oorlogsinvaliden en maakt onder haar
auspiciën een reis door Europa. Waar-
schiinliik kunnen de Amsterdammers
deze paradewagen in Mei zien.
De Oostenrijkse ministerraad heeft
Dinsdag besloten aan de Hoge Autori
teit van de Europese Gemeenschap voor
Kolen en Staal voor te stellen onder
handelingen te openen, in verband met
het voornemen tot instelling van een
gemeenschappelijke markt voor specia
le staalsoorten.
(Van onze verslaggever)
Het lijdt geen twijfel, dat de parle
menten der drie Beneluxlanden nog slag
zullen leveren met hun regeringen, om
grotere bevoegdheden voor de inter
parlementaire Benuluxraad, dan deze
Raad in het protocol tot instelling daar
van zijn toegedacht.
Dit is de slotsom, die de toehoorders
konden trekken na afloop van de voor
dracht, die dr. L. Kortenhorst, de voor
zitter van de Tweede Kamer, gistermid
dag tijdens een lunch-bijeenkomst in
„De Witte" hield op instigatie van de
Haagse afdeling van het Comité Bene
lux.
In een zeer onderhoudende causerie
heeft dr. Kortenhorst het groeiende ver
schijnsel van de democratisering der
diplomatie uiteengezet. Daaronder wilde
hij niet zozeer verstaan het opnemen
van personen uit andere maatschappe
lijke klassen in de diplomatieke dienst,
als wel het openleggen van de buiten
landse politiek voor de invloed van de
volksvertegenwoordiging, die op deze
wijze in de vorm van adviezen, vragen,
suggesties haar mening te kennen kan
geven over actuele kwesties van het
buitenlands beleid. Deze ontwikkeling
is gaande zowel in de nationale parle
menten als op het terrein der Europese
federalisering, waar men de inschake
ling van parlementaire organen kan
zien als zeer belangrijke elementen der
integratie, technisch gezien een diplo
matiek bedrijf, dat zich met inschake
ling der democratische organen vol
trekt.
Men kon uit de woorden van dr. Kor
tenhorst wel opmaken, dat de verschij
ning van een adviserend interparlemen
tair orgaan uiteraard niet super-
nationaal, doch internationaal werkend
in de Benelux wat laat komt, al wil
de hij de regeringen hiervan niet direct
een verwijt maken. Naar analogie met
de instelling van parlementaire organen
in de federalistische wereld, is het niet
te verwonderen, dat de drie regeringen
ook deze Beneluxraad om te beginnen
strak aan de teugel willen houden. Doch
men kon uit de woorden van dr. Kor
tenhorst wel verstaan, dat de parle
menten niet voornemens zijn zich reeds
gewonnen te geven aan de regerings
breidel. Nadrukkelijk verzekerde dr.
Kortenhorst, dat ook de Belgische en
Luxemburgse parlementen even vurige
voorstanders zijn van de spoedige tot
standkoming van de interparlementaire
Beneluxraad en dat er aan hun eensge
zindheid nppens taak en bevoegdheden
van deze Raad niets ontbreekt. De inter
parlementaire Benelux-unie heeft trou
wens in haar resolutie van 11 Januari
j.l. reeds duidelijk haar verlangen te
kennen gegeven.
De hoofdzaak is, dat men geen vrede
wil hebben met zo nauwe bevoegd
heden als de regeringen de Raad heb
ben toegedacht. Volgens het protocol
zijn het in hoofdzaak de regeringen,
die de onderwerpen bepalen, waarmee
de Raad zich kan bezig houden. De
regeringen verstrekken jaarlijks aan
de Raad een rapport over problemen
van gemeenschappelijk belang. Zij
stellen dus vast waarvan de Raad ken
nis zal nemen. Zij kunnen bovendien
de Raad over ieder ander soortgelijk
probleem om advies vragen, maar er
staat nergens, dat de Raad eigener be
weging advies kan geven. Wel is be
paald, dat de Raad geraadpleegd moet
worden, wanneer het parlement van
één der drie landen daartoe de wens
te kennen geeft. Dit betekent, aldus
dr. Kortenhorst, dat een parlement de
regeringen tegen haar wil in moet
nopen advies te vragen.
Binnen het enge kader van deze be
voegdheden dan mag de Raad, volgens
het nrotocol, zijn agenda vaststellen.
Het doet denken, aldus dr. Kortenhorst,
aan het woord van Ford in zijn begin
tijd: „Jullie mogen een auto bestellen
in alle kleuren, die je wenst, mits de
kleur zwart is."
Met de interparlementaire unie be
pleitte dr. Kortenhorst de volstrekte
vrijheid' van de Raad om over Bene-
lux-kwesties zijn eigen agenda vast te
stellen en dus ook initiatieven te ne
men. Dé interparlementaire unie heeft
trouwens ook gepleit voor het dwingen
de voorschrift de Raad te raadplegen
over alle ontwerpen van nieuwe over
eenkomsten tussen de drie landen vóór
hun ondertekening.
Tot dusver schijnen de regeringen nog
niet voornemens de parlementen met
betrekking tot dit hoofdpunt hun zin
te geven. Van de jongste ministeriële
bespreking te Brussel is slechts bekend
geworden, dat de ministers hebben wil
len tegemoet komen aan de parlemen
taire wens om het aantal leden van de
Raad uit te breiden van 35 tot 49. Er
zal dus zeker nog het nodige geparle
menteerd worden voor de Raad er is.
Waarom, zo vroeg dr. Kortenhorst,
kunnen te Straatsburg wel mensen van
de meest uiteenlopende landaard en
herkomst over alles vrijelijk met elkan
der spreken en waarom zouden parle
mentariërs uit deze drie landen, die
elkaar zo na staan, dit niet kunnen?
Het Engelse ministerie voor de voed
selvoorziening heeft Dinsdag aangekon
digd, dat de particuliere invoer van bo
ter en van gerantsoeneerde kaas op 9
Mei zal worden hervat. De rantsoene
ring van beide genoemde producten
eindigt de dag te voren. Het ministerie
zal boter en kaas blijven invoeren, wel
ke volgens de bepalingen van langlo
pende contracten met Australië, Nieuw-
Zeeland en Denemarken wordt gekocht.
De koffieprijzen in de Verenigde Staten
zijn per 5 April opnieuw verhoogd en ver
wacht wordt dat het niet lang meer zal
duren, of de kleinhandelsprijs zal 1.50 per
lb. (ongeveer 450 gram) bedragen.
Volgens een functionaris van de Gene
ral Foods Corp. is het koffieverbruik in
de Verenigde Staten als gevolg van ver
zet van de verbruikers tegen de prijzen
gedaald. In Februari j.l. was het koffie
verbruik 12 pCt. kleiner dan in Febr. 1953.
Volgens de laatste berichten uit Brazi
lië is de vorstschade, die de Braziliaanse
kolfie-oogst in 1953 heeft geleden, veel
groter dan aanvankelijk werd gemeld.
Advertentie
van rheumatiek, spit, ischias, hoofd- en
zenuwpijnen worden snel en afdoende
verdreven door Togal. Er is geen beter
middel tegen dan Togal. Togal baat
waar andere middelen falen. Togal zui
vert door de nieren en is onschadelijk
voor hart en maag. Bij apotheek en
drogist f 0.95, f 2.40 en f 8.88
De Russische afgevaardigden op hel
filmfestival te Cannes hebben Zondag
verontwaardigd de zaal verlaten, toen
de Zweedse film „Karlekens broed"
Het levensbrood werd vertoond.
Gregory Alexandrof, de leider van de
Ruussische delegatie, heeft naderhand
een nadere toelichting verstrekt.
De film behandelt het thema van een
vurige liefdesgeschiedenis van een Rus
sische deserteur in de RussischeFinse
oorlog van 1940.
Alexandrof zei: ..Wij waren diep be
ledigd door een scène waarin het Rus
sische leger werd afgebeeld bij het bin
nentrekken van een dorp, waarbij de
bewoners van het dorp van grote angst
biijk gaven terwijl het Russische volks
lied werd gespeeld".
„In overeenstemming met het regle
ment van het festival dat er in voorziet
dat geen film die een land beledigt zal
worden toegelaten, heb ik een brief ge
schreven aan Jean Cocteau, de voorzitter
van de jury, en Robert Gabre Lecret, de
secretaris-generaal van het festival,
waarin ik tegen deze scène protest
aanteken en verzoek de film terug te
trekken".
i
1
V
f
s
6
9
/O
es
'V
ei
m'?
xc
V
U
*y
tf
Horizontaal: 1. olienootje. 5. bijwoord.
8. stad m China. 11. familielid. 14. ze
tel. 15. oxyde. 16. meisjesnaam. 20. zee
man. 24. dier. 25. rimpel.
Verticaal: 2. de onbekende 3. kleding
stuk. 4. meisjesnaam. 5. voedsel. 6. tak
je. 7. rijks-grens (afk.). 9. toiletartikel.
10 Europeaan. 11. boom. 12. soort pape
gaai. 13. bevel 17. Europeaan. 18. ver
binding. 19. stomp. 20. pers. vnw. 21. be
kende motorraces. 22. voegwoord. 23. dus
(Eng.).
Horizontaal: 1. politiehond. 9. oer. 10.
lis. 11. t.s. 13. pinas. 15. te 16. tis. 18.
pan. 19. kan. 20. ecce. 22. OÉSA. 23. on
tucht. 24. arre. 26. mede. 28. koe. 29.
kip. 31. los. 32 kg. 33. neger. 35. m.s.
36. pap. 37. rob. 39. restitueren.
Verticaal: 1. pottebakker. 2. L.O. 3.
iep. 4. trip. 5. elan. 6. his. 7. os. 8. die
naressen. 12. sic. 14. naburig. 15. tas. 17.
score. 19. ketel. 21. ene. 22. ohm. 25.
rog. 27. Dom. 29. kepi. 30. Peru. 33.
nat. "34. roe. 36. p.s. 38. br.
De zaak van mevrouw Baruch, de we
duwe van Herman B. Baruch, de vroe
gere Amerikaanse ambassadeur in Den
Haag, komt in New York vandaag voor
de rechter. Mevrouw Baruch, voor haar
huwelijk met Baruch baronesse Anna
Maria Mackay, betwist het testament
van wijlen haar echtgenoot, omdat daar
in maar een vierde van de erfenis van
naar schatting twee millioen dollar aan
haar is toegewezen. Zij was de tweede
echtgenoot van Baruch.
Mevrouw Baruch maakt als weduwe
aanspraak op een derde van de erfenis.
Baruch heeft driekwart van zijn bezit
tingen nagelaten aan de kinderen uit
zijn eerste huwelijk, die op zijn wens
optreden als executeurs-testamentair.
Het zijn Robert Baruch en mevrouw
Marine Symmers-Baruch.
Baruch heeft in zijn testament verder
bepaald dat het erfdeel van zijn kinde-
Advertentie
58
„Ik ben bang dat de Union Mill and
Mining wakker begint te worden," zei
hij. „William Sharon is in de stad."
Sharon stond aan het hoofd van de or
ganisatie die de Comstock dirigeerde,
„Hij heeft me laten weten dat hij me
wil spreken."
„Geen gevolg geven," zei Anneke
prompt.
„Is het wel verstandig hem uit zijn
humeur te brengen?"
„Als hij en Ralston ontdekken wat er
gebeurd is," zei ze, „dan hebben ze re
den genoeg om hun humeur te verlie
zen. Ik ze zei niet „wij" „ben baas
over de Virgin Queen." En ze vervolgde
grimmig. „En ik heb geld genoeg om
mijn belangen te beschermen. De Hiber-
nia Bank heeft helemaal geen aanleiding
om bevriend te zijn met de Bank van
Californië. Wat zullen zij voor een hou
ding aannemen?"
„Lester Bowen is een goede vriend
van mij," antwoordde Pease. „Ik heb te
gen hem gepraat en gepleit tot ik niet
meer kon. Hij lacht me alleen maar uit.
Hij zegt dat, ik een maniak ben. Op de
Hibernia Bank hoeven we niet te reke
nen
„Dan is James C. Flood de man die
we hebben moeten," zei ze vastberaden
„Laat dat maar aan mij over. En koop
nog zoveel aandelen als je kunt, voordat
Sharon en Ralston helemaal wakker
worden." Ze wierp hem een van haar
onweerstaanbare glimlachjes toe. „Er is
geen tijd te verliezen."
Toen hij vertrokken was, ging ze aan
haar schrijftafel zitten en schreef een
brief. Toen belde ze Hephzibah.
„Schrijf dit over, alsjeblieft," zei ze,
„en onderteken het met H. Wattles."
„Weer nieuwe avonturen," zei Heph
zibah afkeurend, maar ze gehoorzaamde.
De brief was gericht aan James Flood
en luidde als volgt:
„Geachte Heer,
Ik heb een voorstel van enige im
portantie te doen, waarvan wij beiden
zeer veel profijt kunnen trekken. De
Union Mill and Mining zal er niet
veel mee ophebben. Als u geïnteresseerd
bent, kunt u mij morgenochtend om tien
uur in kamer 121 in Lick House aan
treffen.
Hoogachtend,
H. WATTLES"
Anneke keerde zich om. „Zorg dat
deze brief mijnheer Flood zo spoedig
mogelijk bereikt."
„En wat moet ik tegen die mijnhee-
Flood zeggen als het hem belieft te
luisteren?" vroeg Hephzibah.
„Niets, Hepsie. Deze keer ga ikzelf
als weduwe."
De volgende ochtend wachtte Anneke
in de kamer, die in Lick House op naam
van H. Wattles gehuurd was. Ze droeg
een allercharmantste zwarte japon,
maar de hoed met de sluier lag naast
haar op een tafeltje, klaar om opgezet
te worden zodra er iemand mocht klop
pen.
Haar wangen gloeiden van opwinding,
en haar ogen tintelden. Nog nooit had
zij er zo aantrekkelijk uitgezien. Ze ging
naar de spiegel en bekeek zichzelf te
vreden. Toen werd er kort en luid op
de deur geklopt, en met een paar snel
le, zekere bewegingen zette Anneke de
hoed op en drapeerde de sluier over
haar gezicht en schouders. Toen deed
ze open.
James Flood stond voor haar, breed
geschouderd, een ondoorgrondelijk ge
zicht, en scherpe ogen.
„Komt u binnen, mijnheer Flood," no
digde Anneke.
Hij trad zwijgend binnen, nam zijn
hoed af, en keek haar onderzoekend
aan.
„Ik ben een nieuwsgierig mens," zei
hij.
„Daar rekende ik op," antwoordde An
neke. „Gaat u zitten."
„Bent u die Wattles?" vroeg hij. En
hij voegde er aan toe, „Ik doe geen za
ken met iemand die ik niet zien kan."
„Geen mens krijgt mij te zien." ant
woordde zij vastberaden, „zolang ik niet
zeker weet dat we tot zaken kunnen
komen."
Hij grijnsde breed. „U hebt lef," zei
hij. „Goed. U bent handig genoeg ge
weest om me hierheen te krijgen. Ver
tel maar op nu. Ik laat me niet gauw
beetnemen, als u daar soms op gere
kend had. Wees kort en bondig. Maar
voor ik antwoord geef, moet ik uw ge
zicht zien."
Anneke voelde instinctmatig aan dat
bij een man van dit kaliber haar eerste
mededeling in moest slaan.
„Ik ben eigenares," zei ze, „van meer
dan zestig procent van de aandelen van
de Virgin Queen."
Ze wachtte even om de woorden goed
tot hem door te laten dringen Flood
verwerkte het, dacht na over hetgeen
er aan vastzat, en zei toen kortaf: „Een
verdronken, waardeloze mijn. U bent
niet goed wijs."
„En u bent niet wijs als u niet naar
me luistert," zei ze scherp. „Zeker, een
verdronken mijn, maar met een ertslaag
die millioenen waard is."
„Nutteloos," zei hij. „Niet te berei
ken."
..Ik heb al meer dan honderdduizend
dollar verwed," zei Anneke, „dat het
erts wel te bereiken is en ik ben bereid
nog een half millioen te verwedden."
„Dat is mannentaal," zei Flood.
„Ik houd niet van andere taai," gaf
Anneke te kennen.
Hij grijnsde een beetje vriendelijker.
„In elk geval luister ik," zei hij.
Anneke sprak, en Flood luisterde. Ze
gaf een kort overzicht van de stand
van zaken, liet feiten en cijfers de re
vue passeren, en gaf blijk dat ze de si
tuatie door en door kende. Ze haalde
kaarten en tekeningen te voorschijn. Ze
kende Morton Pease's kostenraming
uit het hoofd, en rekende Flood voor hoe
de bouw van de tunnel de kosten zou
omlaagbrengen. Hij viel haar af en toe
in de rede om haar een of andere strik
vraag te stellen, en geen enkele keer
aarzelde zij met haar antwoord.
„Toen ze klaar was, leunde ze achter
over, een beetje buiten adem van in
spanning. „Dat is het," zei ze „Union
Mill and Mining heeft de uitvoering van
het plan met opzet tegengehouden. De
genen die de tunnel boren en de mijn
openen drijven een wig in het rijk dat
Sharon en Ralston opgebouwd hebben,
hetgeen op den duur zelfs tot een nood
lottige bres zou kunnen worden. En
dat," besloot zij, „is precies waarop u
en uw compagnons zitten te hopen."
Hij staarde grimmig naar zijn knieën.
Af en toe sloeg hij even zijn ogen op en
gluurde haar aan.
(Wordt vervolgd)
ren na hun dood zal overgaan op zijn
kleinkinderen. Mevrouw Symmers heeft
twee kinderen.
De zaak is vrij ingewikkeld. Mevrouw
Baruch, die in 1954 het Amerikaanse
staatsburgerschap verkreeg en toen af
stand deed van haar adelijke titel, heeft
in 1940 voor haar huwelijk met Baruch
een overeenkomst getekend, krachten»
welke zij afstand zou hebben gedaan van
alle aanspraken op enig ander aandeel
in de erfenis dan het deel dat hij haar
zou vermaken in zijn testament.
In Januari zijn met betrekking tot de
zaak verhoren afgenomen. Mevrouw Ba
ruch, die drie kinderen heeft uit een
vroeger huwelijk, wordt bijgestaan door
de advocaat Stanley C. Fowler.
Tijdens de verhoren in Januari ver
klaarde zij, dat Baruch haar 2300 dollar
per maand gaf voor de huishouding van
„Bagatelle", zijn buitenhuis op Long
Island, en 2000 dollar per jaar als bij
drage in de opvoeding van haar kinde
ren.
Robert Baruch en mevrouw Symmers
betwisten de aanspraken van mevrouw
Baruch.
Herman B. Baruch overleed in Maart
1953. (UP)
De huidige toestand in de sigarenin-
dustrie vertoont na de aanmerkelijke
verbetering, welke met de verlaging
van de accijns tot het thans geldende
niveau is ingetreden, niet een zodanig
beeld, dat verdere maatregelen nodig
zijn. Ook is er geen reden om aan te
nemen, dat de gevolgen van de wijzigin
gen in de lonen en prijzen en in de
belastingdruk voor de si garenindustrie
nadelig zullen zijn. Er valt integendeel
eerder te verwachten, dat de consump
tieverruiming voor brede kringen tot
enige toeneming van de afzet zal leiden.
Op grond hiervan heeft de staats-secre-
taris van Financiën er in een nota aan
de Tweede Kamer de voorkeur aan ge
geven voor te stellen de thans geldend®
maatregel, welke slechts van tijdelijke
aard is, met twee jaar te verlengen.
De staatssecretaris verwacht dat het
binnen dit tijdvak van twee jaren, mo
gelijk zal zijn de tijdelijke maatregel
te vervangen door een definitieve.
Aangezien de thans geldende termijn
van drie maanden voor betaling van.
het accijns ruimschoots voldoende is,
overweegt het ministerie geen verlen
ging van deze termijn.
Gebleken is, dat de accijnsopbrengst
voor sigaren na de accijnsverlaging la
ger was dan voordien. Terwijl van Ju
ni 1951 tot Mei 1952 de sigarenaccijn»
nog ƒ39.9 min. opleverde, bedroeg de
opbrengst na 28 Mei tot Mei 1953 21.3
min.
Tot ridder in de orde van Oranja-Naa-
sau is benoemd de chef van de bouwkun
dige dienst van het loodswezen, de beton
ning, bebakening en verlichting F. van der
Schaaf.
