Nieuwe Haarlemsche Courant | 1954 | 17 april 1954 | pagina 3

Vele herinneringen aan
Het Poortje "bij gaslicht
en gloeikousjes

DE WEEK IN STAD EN STREEK

Hoofdwacht wordt zetel voor
Haarlems Bloei

Haarlemse Kath. Vereniging
voor het Gezin

Pontificale Hoogmis op
Zondag 2 Mei

Haarlem naar Kevelaer

Principiële overeenstemming
met „Haerlem'

Vele activiteiten ontplooid ten
goede van de jeugd

SLEUTEL WEG?

Doktersgezin uit
Overveen

HERINGA WÜTHRIGH

ZATERDAG 17 APRIL 1954 PAGINA 3

BARKER'S
SNACK BAR

LOEMPIA'S

2 HORS D'OEUVRE royal

3 CASSATA US

Een eehie parochie

„BE SLEUTELSPECIALIST"

HAARLEM
CENTRALE VERWARMING
JOHNSON OLIEBRANDERS

Ook op de jongeren
wordt gerekend

Emigreert naar Amerika

Verkooplokaal NOTARISHUIS

!nboede!veiling 27/28 April '54

SINT

JANSPAROCHIE IN HAARLEM-OOST 50 JAAR

rijdag 23 April 1954 is het vijftig jaar geleden, dat de parochie van Sint
Jan de Doper aan de Amsterdamstraat door Haarlems bisschop, mgr. C.

Bottemanne, werd opgericht. Een datum, die voor vele katholieken in
het Oostelijk deel van Haarlem van grote betekenis is geweest. Want dit bis
schoppelijk besluit hield voor hen in een voorgoed breken met de vertrouwde
sfeer van de Spaame-parochie, waarmee zij zich door zovele herinneringen
verbonden wisten.

Door de uitbreiding van de stad in Oostelijke richting werd de parochie lem zich accoord
aan het Spaarne overbelast en de uitbreidingsplannen van Haarlem, die nog JfV he*

op stapel stonden, duidden er wel op, dat een zelfstandige parochie in de omge
ving van de Amsterdamstraat noodzakelijk was. In die jaren, aan het beg.n
van deze eeuw, was kapelaan C. W. Kortekaas werkzaam in de Spaame-
parochie en deze kreeg in een brief van 17 Maart 1903 opdracht van mgr. Bot
temanne, om in de omtrek van de Amsterdamse Poort de stichting van een
nieuwe parochie voor te bereiden. Bouwpastoor Kortekaas vjas er de man naar

Naar wij verne
men, heeft het da
gelijks bestuur van
de Vereniging Haer-

bestuur der Stich-
i ting Haarlems

i Bloei, om de Hoofd-
I wacht tijdelijk ah
zetel van deze
stichting- te kunnen
betrekken. Reeds

om de zaken stevig aan te pakken en reeds datzelfde jaar - 15 September ^rcn is het kan
•,<103 iegde kanunnik P. J. Thünïssen de eerste steen voor de nieuwe kerk.

De oprichting van de parochie werd op 23 April 1904 een feit en een jaar later
i,p 25 April 1905 consacreerde mgr. A. J. Callier dit Godshuis, de eerste

nieuwe kerk onder zijn episcopaat.

Dit is in het kort de wordingsgeschiedenis van parochie er kerk in iet
Oosten van Haarlem: en wie nu dit stadsdeel ziet uitgegroeid tot een eigen
levende gemeenschap in een wir-war van huizencomplexen rond de toren i an
Sint Jan, kan zich moeilijk het primitieve begin voorstellen van een parochie,
die nog geen eigen sfeer kende en die zich nog een kerkelijke traditie moest

De Haarlemse Katholieke Vereniging
Voor het Gezin, waarvan het bureau geves
tigd is aan de Nieuwe Gracht 11, heeft
een uitvoerig jaarverslag samengesteld van
haar verschillende activiteiten. En daarin
komt wel tot uiting, hoeveel werk deze
vereniging verzet. Dat is ook noodzakelijk,
Want zoals in de inleiding wordt ge
zegd het is van steeds meer belang,
dat de jeugd in de grote bevolkingscentra
geholpe.i wordt om de haar toegemeten
vacanties ten volle te kunnen benutten. Ge
lukkig zijn alle speeltuinen, die bij de
vereniging zijn aangesloten, overtuigd van
de noodzaak om ook in dit opzicht iets
voor de jeugd te doen.

Wanneer men verder de lijsten door
neemt van alle uitstapjes, die gemaakt wer
den en van alle bedrijven, musea en wer
ken, die bezocht werden, dan moet het
duidelijk zijn, dat daarvan een grote op
voedende invloed op de kinderen kan uit
gaan. Zij leren hier immers, noe men op
betrekkelijk eenvoudige wijze de vrije
tijd nuttig kan doorbrengen. Men vindt
overigens een prijzenswaardige afwisseling
In de programma's, die voor alle kinderen
veel boeiende elementen bleken te bevat
ten.

In het verslag wordt dank gebracht aan
de velen, die zich voor dit werk beschik
baar stellen en het ware te hopen, dat
vele anderen zich tot dit prachtige werk
voor de jeugd zullen voelen aangetrokken.

Het verslag geeft een gedetailleerde op
somming van alles wat er gedaan is, de
speeltuinen worden ieder afzonderlijk on
der de loupe genomen en de kinderuitzen-
dmg geniet uiteraard de bijzondere aan
dacht, De samensteller van het verslag
geeft tot slot een samenvatting, waarin hij
opmerkt: „Wanneer wij alle verslagen van
de speeltuinen over de afgelopen vacantie
gelezen hebben, dan dringen zich enkele
feiten aan onze aandacht op.

In de eerste plaats is het zeker verheu
gend, dat de kinderen zoveel aandacht
«Hlken te hebben voor bezoeken aan ob
jecten, waarvan een zekere onderrichting
en culturele vorming uitgaan. Ook de na
tuurwandelingen waren zeer in trek.

Verder blijkt ook de film voor de regen
achtige vacantiedagen een ware uitkomst
te bieden.

Vanzelfsprekend ligt hier ook een positieve
taak voor de besturen in dier voege, dat
er films uitgezocht worden, die meer bie
den dan alleen ontspanning en dus tevens
vormend zijn voor de smaak van de jeug-
aige toeschouwers.

Een zeer grote aantrekkingskracht ble
ken ook de Kathedraal en de stadskweek-
tum uit te oefenen. Voor een totaal indruk
van het aantal kinderen, dat bereikt werd,
heeft een optelsom maar betrekkelijke
waarde omdat vele kinderen aan meer dan
ilehben deelgenomen, doch

het geeft toch wel een idee van het werk
dat deze vacantie is verzet.

Het aantal deelnemers aan de verschillende
«in arfPi6 o'nJlnlI hlerbl-1 2'in de bezoekers

j „II? i n n'et '"begrepen, heeft
ln de afgelopen zomervacantie een totaal

Advertentie

moet U eens komen eten, dan zult
U zeggen:

JDat had ik eerder moeten weten".

om van te watertanden, 50 ct. p. st.

f.25

gevuld met zuidvruchten, rum en
slagroom (een droom)
50 ct. per grote schijf.

En nog vele andere heerlijkheden.
Alléén RIJKSSTRAATWEG 238
'o. Haarlem-terrein telef. 24730
2 (2 lijnen)

Dagelijks tot 's nachts 1 uur
geopend.

van 11403 bedragen. Hierbij zijn wel de
filmmiddagen en de wedstrijden gerekend.
Als wij de vele duizenden kinderen, die op
de tuinen zelf hun vertier vonden, daarbij
rekenen en dan letten op de kinderuitzen
ding dan kunnen wij wel constateren dat
de Haarlemse Katholieke Vereniging voor
het Gezin zich inderdaad actief weert ten
bate van onze jongens en meisjes.

Dit alles neemt echter niet weg dat wij
er nog lang niet zijn. Vele moeilijkheden
liggen nog voor ons.

Nieuwe speeltuinen dienen ln de naaste
toekomst opgericht te worden; nieuwe be
sturen hiervoor gevormd en bovenal jonge
mensen gevonden, die bereid zijn om hun
krachten als leidster of leider te geven voor
het vacantiewerk of bijvoorbeeld voor één
van de clubs waarin 's winters de jongens
en meisjes hun activiteiten ontplooien.

Bovenal is echter nodig de steun en de
belangstelling van allen, die het goed me
nen met onze Katholieke gezinnen. Zijn
tenslotte deze gezinnen dit niet op de
eerste plaats zelf?"

De Zomervaart en het tegenwoor
dige Nagtzaamplein in het voor
jaar van 1924. Op de achtergrond
de kerk van „Sint Jan" in haar
oude vorm.

scheppen.

Maar praat eens met de oudste pa
rochianen, die dat begin nog hebben
meegemaakt en zij zullen u vertellen,
hoe langzaam maar zeker de banden
met het Spaarne afgebroken werden en
er tenslotte een gemeenschap van pa
rochianen ontstond, welke een eigen ka
rakter droeg.

De parochianen konden toen nog niet
roemen op de forse kerk, die nu aan
de Amsterstraat staat; zij waren niet
temin trots op hun bescheiden Godshuis,
een half afgebouwde en met een slechte
schutmuur gedichte „Sint Jan", een
kerk ook met een schuurachtige entree.
Dat waren nog de dagen van „Het
Poortje", zoals de parochie toen ge
woonlijk genoemd werd; in die tijd
stond., er nog een hoog, goed geteerd
hek, dat precies bij de pastorie een
eind maakte aan de Amsterdamstraat
en aan Haarlem. Daarachter lagen
slechts grote stukken weiland, waarop
later het ene huizencomplex na het an
dere zou verrijzen.

Er stond toen nog geen slanke cam
panile, er was geen absis en ook geen
fatsoenlijke ingang aan de kerk, maar
er was een vriendelijk straatje als
een kippenren naar weerszijden goed
afgerasterd en zo kwamen de paro
chianen hun kerk binnen. Er moest
nog gewerkt worden bij gaslicht, dat
heel zwakjes stroomde uit tweede
hands gaspijpen en er gingen de no
dige jaren overheen, toen de electri-
sche lampen de plaats innamen van
de gloeikousjes, die engros kapot vie
len, als de jongen voor de kathechis-
mus vergaten, dat de gasliclit-stan-
daards geen perebomen waren, waar
aan je schudden mag.

En de oudsten onder de ouderen
kunnen zich nog herinneren, hoe in
die eerste tijd de pastoor zelfs niet

over collecte-schalen beschikte en de
collectanten derhalve met gewone
witte tafelborden de kerk rondgingen.

De parochie verleerde bovendien nog
in een overgangstijd: er was geen pa
tronaat en daar viel ook niet aan te
denken; maar aan het Spaarne was een
mooi patronaat en daar konden de jon
gens van Sint Jan terecht. Er was ook een prettige omge-
geen „Heilige Familie"; die was toen i ving alle inlichtin-
nog in de Spaarne-parochie en op zo gen kan ontvangen,
iets scheen in die dagen een servituut j Het gebouw De
te liggen, waaraan niet te tornen viel. j Hoofdwacht, vroe-

toor van Haarlems
Bloei op hoogst on
voldoende wijze
Ondergebracht in
een der kleine ka
mers in de gewel
ven van het stad
huis. Op een paar
vierkante metei
werkten drie tot
vier personen

moesten bezoekers
worden ontvangen
en alle eigendom
men worden opge
slagen. Gelukkig
stond daartegen
over een uitste
kend geoutilleerd
verkeershuis op het
Stationsplein, waar
de vreemdeling in

Maar voor de pastoor moest het be
paald sneu worden genoemd, als hij de
plechtige processies in de Spaarnekerk

Pastoor C. W. Kortekaas, de
grondlegger en stichter van de
parochie van „Sint Jan".

ger de zetel van de
schutterij, is sinds
vele jaren door de
gemeente verhuurd
aan de Vereniging
Haerlem, welke er
haar maandelijkse

bijeenkomsten
houdt. Het gebouw
wordt altijd geslo
ten, hoewel men
op verzoek binnen
een kijkje kon ne
men. Als Haarlems
Bloei er zijn intrek
neemt, betekent
dat tevens, dat De
Hoofdwacht in het
publieke leven en
in de bedrijvigheid
vp

De Hoofdwacht, het fraaie gebouw op de hoek van de
Grote Markt en de Smedestraat, dat binnenkort in de
bedrijvigheid van Haarlems centrum zal worden opge-
nomen.

geuren zag met de mannen van „Sint j dr- c- Spoelder, de voorzitter van
Jan", die er de vaandels droegen. j Haerlem, verklaard, dat de oplossing
Maar aan de overgangstijd kwam een voor Haarlems Bloei als tijdelijk moet
eind en de parochie was tenslotte wel i worden beschouwd. Zijn vereniging
de kinderschoenen ontgroeid. Zij be- 7a' dan eveneens voorlopig gastvrijheic.

••kt ooge"C~ipn.maatschappij de ruimtelijke werking te
Het ligt in de bedoeling de inrich- geven, waarover bij de gemeentebe-
ting, welke in overeenstemming zal I groting in de raad is gesproken. Oor-
moeten zijn met de waardigheid van j spronkelijk zou de Vishal verbouwd
het historische gebouw, op 1 Juni ge- I worden, maar volgens het laatste voor
reed te hebben, opdat de nieuwe di- nemen zou zij verdwijnen en zouden
recteur zich op een representatiever tegen de vrijkomende gevel van de
plan kan installeren. Het bestuur van Grote Kerk de bureai van Haarlem'
de Vereniging Haerlem zal zich nog Bloei gebouwd worden,
over de kwestie moeten beraden, maar
het is ons bekend, dat ook het ge- j
meentebes'uur ten zeerste is ingeno
men met de overeenstemming van de
beide voorzitters. Met nadruk heeft

schikte zelfs over een parochie-blad
het oude Sint Jansvuur waaruit wij
nu vele gegevens voor dit artikel heb
ben kunnen putten. Daarin wordt ook
herinnerd aan het Decreet van Paus
Pius X over de kindercommunie. Al
die linten, strikjes, pakjes, rijtuigen,
krullen en franjes waren door één pau
selijke pennestreek in „Sint Jan" al
thans verdwenen. En hoe vreemd het
Decreet ook aanvankelijk klonk en hoe
er ook hier en daar aan werd geplukt
of aan het oude vastgehouden, de kin
deren van „Sint Jan" waren de eersten
in Haarlem, die met zeven jaar ter
Communie gingen. Het was allemaal
jammer voor dé confectie-magazijnen
en de goud- en zilverwinkels, jammer
voor de naaisters en niet het minst
voor de coiffeurs, die vroeger in de
Sint Jansparochie al voor vijf uur
's morgens aan het kappen gingen;
maar het was een zegen voor die ar
me kinderen, die niet meer zo vroeg
opgedirkt hoefden te blijven zitten, om
dat moeder bang was voor de krullen,
en voor een verkeerde plooi.

De parochie van „Sint Jan" is nu
aan haar vijfde pastoor toe: C. W. Kor-

Havenmeester Hellemink is 'n
één-hoogs mannetje, met
vlugge oogjes achter 'n
klein brilletje, en 'n alpinopetje op
het hoofd als sluitstuk van een
gezond stel hersens. Hij zwaait de
scepter op de helipost Haarlem
aan de Wagenweg en kijkt nu en
dan naar de roerloze leeuwen, die
de nachtveiligheidsdienst van hel
Huis met de Beelden uitmaken.
Als hij zijn gemeentelijk grasveld
overziet en in het midden de Sa-
bena-libelle in korte rust weet,
voelt hij zich een gelukkig man.
Naast de helicopter staan twee
brandwachts, gewapend met een
soort bom, wachtende op wat niet
zal komen. Sabena-personeel in
blauwe uniform vindt in ahwel-
zulle de juiste landsaanduiding en
bewijst zijn grootheid door met
evenveel Vlaams genoegen passa
giers van twaalf gulden te bege
leiden als de week te voren van
zoveel duizend frankskes naar
Leopoldville. „Derua vlucht" staat
er op een bordje. Dat is de mijne.

Ik zal voor het eeist van mijn
leven de lucht in gaan met een
hefschroefvliegtuig. En ik herinner
me een avondvlucht met de Uiver
naar Parijs en de gezelligheid van
piloot Geysendorfer; de kennisma
king met de eerste Douglas, de
Moonliner naar het hoge Noorden,
het sportvliegtuigje voor twee man
in dienst van de reclame. Hoe zou
de helicopter het doen? Met z'n
achten stapten we in de cabine,
zo maar alsof we bij meneer Jur-
rissen van de N.Z.H. op bezoek
gingen. Die cabine is net een mi
niatuur trein-compartimentje; ver
boden te roken en niet uit het
raampje leunen. De waarschuwing
is echter te lezen, dat men de aan
de bank vastzittende riemen om
het middel moet snoeren. Niet ai
te stijf, zei ik tegen m'n buurman,
die nogal corpulent was en de
kans om er slanker uit te zien ste
vig waarnam. „Dank u", ant
woordde hij, en meteen ontwaar
de ik opnieuw hoe gauw de men
sen aan elkaar gewend zijn in het
toerisme, 'n Hevig lawaai en ter
wijl m'n buurman nog steeds bezig
was met de weerspannige gesp van
zijn riem, vlogen we al boven de
speelgoed-kathedraal van plebaan
Agterof. Het vluchtje is maar vijf
minuten en dus zullen de hoog-

vliegers, die zich voorbeeldig kun
nen concentreren, het volle geluk
smaken van hun zak stuivers.

Daarom begreep ik de twee da
mes niet, die vóór mij in de lucht
taxi zaten. De een legde de andere
uit hoeveel zenuwen zij had moe
ten overwinnen om te durven in
stappen en de ander vertelde over
haar zoon, die bij de gronddienst
van de luchtvaarttroepen de we
reld naar zich toetrok. En intus
sen hadden zij verzuimd te kijken
naar het slingerende Spaarne, het
nog geenszins imponerende indus
trieterrein, de ijscoman op de
hoek van de Oudegracht en de
wel zeer mooie Bakenessertoren.
Het meest opvallend is de ligging
van de stad ten opzichte van de
zee. Op vijfhonderd meter hoogte
ligt de nijvere bloemenstede als
een mierennest achter de blonde
duinen, die er uitzien als een
slecht geschoren man. Tussen de
bijna vlakke zee en de Grot*
Markt lijkt de afstand niet verder
dan die tussen christelijk histori-
schen en anti-revolutionnairen.
Maar kijkt men door het raampje
naar het Noorden dan mondt de

lange lintweg eerst héél ver in
het Noordzeekanaal. Zelden zal
men zijn stad beter kunnen car-
teren dan uit 'n helicopter, laag
en rustig bewegend, zwenkend en
dan ineens loodrecht naar beneden
koersend, als een vogel, die een
vette worm uit sappig gras wil
pikken. Misschien komt het door
't buikje, dat dit merkwaardige
luchtgeval bij de landing even
door de knieën zakt of voor de
toeschouwers iets heeft van een
kameel die zitten gaat.

Mijn buurman had het weer te
kwaad met zijn gesp. Nu wilde het
ding niet lós. De twee dames be
spraken de sensatie en de moge
lijkheid tot gloriëren in menig
kransje. De havenmeester zoemde
over het terrein. De „vierde
vlucht"-genoten waren tot het
uiterste gespannen, voelden zich
superieur alleen al door het offi
ciële ticket van de K.L.M. met een
verzekering om heus eens ernstig
over na te denken.

Te Rome is een busstation ont
worpen dat waarschijnlijk wel
het grootste ter wereld zal
worden, zo deelt een enthousiast
lezer mede.

De garage zal plaats bieden aan
200 autobussen. Bovendien zijn er
14 pakhuizen en is er woongele
genheid voor het personeel.

Het dak zal gebruikt worden als
vliegveld voor helicopters dia
overal als snel-verbindingsmiddel
tussen de vliegvelden en de bin
nenstad zullen dienen. Eveneens is
er sprake van, een toeristendienst
per helicopter in te richten voor
de omgeving van Rome.

Het veertig meter hoge gebouw
met 11 verdiepingen is tevens ho
tel met 480 bedden, waarbij men
een bioscoop, een dancing, een
postkantoor, reisbureau's, verga
derzalen enz. wil onderbrengen.

Het station zal het vertrekpunt
worden van alle busroutes naar
de omgeving van Rome.

De enthousiaste lezer voegt er
bij: dit nieuwtje zal in uw
oren nog wat fantastisch klin
ken, maar binnen enkele jaren
zullen we ook in Haarlem deze
kant uit moeten.

Bij de Dienst van Openbare
Werken zal men wel het wijze
(grijze) hoofd schudden, evenals
bij Het verkeersplan-Smit, maar
dat is niet erg. Hoofdschudden kan
wakker worden ten gevolge heb
ben. Dat schrijft allemaal de en
thousiaste, die 480 bedden opsta
pelt om een dienst waar we het
voor een groot deel van moeten
hebben. In een stad met een des
kundige, energieke en doorzetten
de evenals durvende dienst van
Openbare Werken, moet de wel
vaart iedere dag toenemen. De
doorgewinterde zakenman in het
bedrijf moet zich gesteund weten
door knappe, frisse ingenieurs, die
van wanten weten als Tour de
Franee-rijders, terwijl de inge
nieurs weer moeten kunnen bou
wen op ambtenaren, die de roep
van deze tijd verstaan. Misschien
gaat het u als mij: U voelt het
bloed sneller door de aderen
vloeien bij het lezen van dit ur
gentie-programma. Zoek de bouw
doos van uw zoon op, schroef de
meccano-stukken in elkaar, teken
Romeinse plannen in uw schets
boek.. Er is zovéél te doen!

SPAARNEBABBELAAR

vinden in het Gemeente Archief

De plannen voor een blijvend repre
sentatief kantoor voor Haarlems Bloei
hangen samen met de reorganisatie
van de Grote Markt en in het bijzon
der met het wel of niet handhaven
van de Vishal. Er leeft een plan om
de Grote Markt na verbouwing van
het vroegere kantoor van de Handels-

Aduertentt*

LANGT VFFRSTRAAT 10

- TFL

tekaas (1904—1907), D. F. W. Pichot
(1907—1918), L. J. Boogmans (1918—
1931), P. Roovers (19311944) en G. A.
Jongejan, onder wiens pastoraat thans
het gouden jubileum wordt gevierd.

De eerste twee pastoors hebben een
stevige grondslag gelegd voor de vor
ming van een echte en bloeiende pa
rochie, aan pastoor Boogmans was het
gegeven het kerkje van weleer om te
bouwen tot het stoere kerkgebouw van
thans. Hij zelf schreef daarover des
tijds: „In den architect J. Stuijt vond
mgr. Callier den man, die 'n parochie
kerk uitdacht zoals er nog geen be
stond. Hij loste voor het eerst het pro
bleem op voor weinig geld. een ruimte
te scheppen, waar alle gelovigen vrij
uitzicht hebben op het altaar en aan
de H. Geheimen kunnen deelnemen."

Pastoor Boogmans slaagde erin zijn
parochie een frame kerk te bezorgen,
waarvan het nieuwe altaar op 23 Maart
1926 door mgr. Callier werd geconsa
creerd.

En sedertdien heeft de parochie van
„Sint Jan" zich ontwikkeld tot een gro-
te-stadsparochie, zo zelfs dat het niet
mogelijk is alle facetten in kort bestek
te belichten. Het parochieel onderwijs
voor jongens en meisjes nam een ho
ge vlucht, de geestelenke corporaties
beleefden een grote bloei en de jeugd
vond haar ontspanning in clubs en ver
enigingen. De bezettingsjaren 19401945
legden vrijwel alle buitenkerkelijke acti
viteit lam en na de oorlog moest on
der het pastoraat van pastoor Jonge
jan alles weer opnieuw opgebouwd
worden. Maar daarin is de parochie
geslaagd en een van de bewijzen, waar
toe „Sint Jan" in staat is. werd on
langs nog geleverd, toen een ruim en
fraai parochiehuis kon worden geopend.
Zoals bij iedere activiteit, kon dat
slechts gebeuren dank zij de dubbeltjes
en kwartjes, maar dat tekent de sfeer
in de Sint Jansparochie des te beter.

Over het geestelijk leven in die vijf
tig jaar is hier niet veel geschreven;
dat is vrijwel onmogelijk, omdat zulks
op de eerste plaats een intieme en
persoonlijke aangelegenheid is, welke
niet in letters of cijfers is uit te druk
ken. Maar waar de uiterlijke activiteit
het spiegelbeeld mag zijn van dat gees
telijk leven, mag de jubilerende paro
chie terugzien op een vruchtbare hal
ve eeuw, waarin pastoors, kapelaans en
parochianen hun deel hebben bijgedra
gen.

Daarom zal dit feest met luister wor
den gevierd, te beginnen op Zondag
25 April. Dan draagt pastoor G. A. Jon
gejan 's morgens om half tien met
assistentie van zijn kapelaans een
plechtige hoogmis op. 's Avonds om ze
ven uur die dag celebreert oud-kape
laan J. M. Vermeulen, thans pastoor
te Assendelft, een plechtig lof, geassis
teerd door de oud-kapelaans, pastoor
J. G. A. Mets uit Arnhem en em.-
pastoor J. C. C. Groot uit Wassenaar.

De feestpredicatie wordt gehouden
door pastoor Mets. In de week van
25 April tot 2 Mei zullen er H.H.
Missen werden opgedragen tot specia
le intenties en Zondag 2 Mei draagt
Haarlems bisschop, mgr. J. P. Huibers,
's morgens om half tien een pontifi
cale hoogmis op. In het middaguur
wordt dan op het speelplein van de
Broedersseholen aan het Nagtzaamplein
een receptie gehouden, waarbij alle
parochianen aanwezig kunnen zijn. Het
feest wordt 's avonds besloten met een
plechtig lof.

Ad yertevTif-

Ook dit jaar weer zal uit Haarlem en
omgeving de grote processie naar Keve
laer uittrekken. In een uitvoerige repor
tage mochten wij vorig jaar op de his
torie van deze Haarlemse pelgrimstocht
wijzen en de verwachting neerschrijven,
dat ook de jongeren de traditie van ja
ren her zouden voortzetten. Wie een-
maa' naar het Duitse genade-oord heeft
gepelgrimeerd, zal dat zeker niet voor
de laatste maal hebben gedaan en zo wil
men verwachten, dat ook ditmaal de
deelname groot zal zijn.

De bedevaart wordt gemaakt van 30
Augustus tot en met 1 September 1954
onder de geestelijke leiding van mgr.
Constant Kramer. Minderbroeder-Fran
ciscaan.

De pelgrims kunnen zich opgeven bij
de Broedermeester Vissers, Verwulft 3,
Haarlem.

Het huis van dokter P. A. M. Krijger
en zijn echtgenote, dokter A. Krijger
Yntema op de Militairenweg, krijgt de
laatste tijd veel bezoek van grote ver
huiswagens, zoals de onwonenden wel
zal zijn opgevallen. De reden hiervan
zal menigeen verbazen: de arts heeft
sinds ongeveer een jaar plannen om te
gaan emigreren en thans is de tijd voor
verwezenlijking van zijn ongetwijfeld
opzienbarend besluit aangebroken. Op
1 Mei stapt hij met vrouw en kinderen
aan boord van de Oceaanstomer, die
hem naar het land van de dollar zal
voeren. Het einddoel van de reis is Den
ver, de hoofdstad van Colorado (V.S.).
in een streek, waar een voorbeeldig
klimaat heerst, zoals dokter Krijger ons
verzekerde. Hij en zijn echtgenote zul
len woTden opgenomen in de medische
staf van een groot ziekenhuis daar tei
ede, De beweegredenen, die tot het
besluit hebben gevoerd, zijn vooral ge
legen in de, naar de arts meent, onze
kere toekomst, die Nederland hun ne
gen kinderen biedt. „Nederland is over
bevolkt: er is in Amerika meer kans op
ontplooiing. Het plan is dus geheel ge
rezen omwille van de kinderen, want
over de eigen praktijk in Overveen zijn
dokter Krijger en zijn echtgenote best
te spreken. Zij zijn echter van oordeel,
dat het onverantwoord zou zijn de kin
deren een kans, die binnen het bereik
der mogelijkheden ligt, te onthouden.
En zo trekken zij op 1 Mei de deur
in Nederland voorgoed achter zich toe
en zetten hun doktersloopbaan in de
nieuwe wereld voort. Dokter Krijger is
eerst als arts verbonden geweest aan de
Militaire Geneeskundige Dienst te Bre
da. In 1946 werd hij naar Haarlem
overgeplaatst en daar benoemd tot chef
M.G.D. van dit garnizoen. Een jaar la
ter begon hij een eigen praktijk in
Bloemendaal, aanvankelijk in de Krul-
lenlaan en drie jaar geleden vestigde hij
zich in zijn huidige woning te Overveen.

De vertrekkende arts wordt opgevolgd
door dokter Heeringa uit Slikkerveer,
die reeds zijn intrek heeft genomen op
de Militairenweg 18.

AavertentU

Dir. W. N. WOLTERINK
Bilderdilkstraat bij de Zillweg
Haarlem - Tel. (K25M) 11928

Inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen. Eigen afhaaldienst