Feest van zon,muziek en o SR m „Uitverkocht huis" voor geslaagd experiment DE WEEK IN STAD EN STREEK I TER ERE VAN JARIGE VORSTIN Koninginnedag met duizenden mensen op de been m m De filmstrook over Frans Hals ÊÊÊÈm Mi m jÈWÊSÊSm 1 meubelen Instructief en sprankelend commentaar ZATERDAG 1 MEI 1954 PAGINA 3 Slaat op de trommele en blaast de fluiten Jeugdig volkje op de Kattenberg It A IIIO MOORS :jfc Normandisch kasteel wordt museum LICHTPROCESSIE IN DE KATHEDRAAL SA NT FOOR! Zondagsdienst 120 modelkamers 4 Mannen met 'n Oranje- ronde in de kuiten Ballet op het water Edel spel van mens en dier Ar Concert Haarlemse Postfanfare Volledig geboeid Alliance promoveert niet De Koninginnedag: in Haarlem is een feest geworden van zon, muziek en oranje. Het gezag van het K.N.M.I. te De Bilt kreeg gisteren een zware knauw, want had het niet voorspeld, dat een regenfront op komst was? Maar de zon liet geen verstek gaan: de hele dag heeft zij ge- Schenen, dat het een lieve lust was en de gloed over de bevlagde stad was er des te mooier om. Van de vroege morgen tot het late uur heeft de Bloemen stad op haar grondvesten gedreund. Dertien muziekcorpsen van her en der gekomen sloegen het vuur uit de trommen en toverden uit het felblinke- rend koper de schoonste melodieën in een grote muzikale show op de Grote Markt. Duizenden Haarlemmers genoten van een vrije dag in de lente, de natio nale feestdag, die echter niet voor allen een dag vrijaf betekenden. Want in de morgenuren was de drukte, die zich toen voornamelijk concentreerde in de binnenstad, niet zo groot als des middags, toen vele duizenden in de be vlagde straten verpozing zochten en er alleen maar op uit gingen, omdat het feest was. Voor de kinderen is het een dag geweest om nooit te vergeten: lange zuur stokken, een oranje sjerp en feestmuts, aapjes op straat en kermisvermake lijkheden, waaraan ook de ouderen hun hart konden ophalen. Tot laat in de avond werd de verjaardag van de Koningin buitenshuis gevierd en in intieme kring werd menig keer het glas op Haar gezondheid geheven. De Grote Markt, en eigenlijk de ge hele binnenstad, heeft op Konin ginnedag in het teken gestaan van de grote muzikale show van har monie-orkesten, die een onmiskenbaar groot succes is geweest. Ofschoon het stadsrumoer de gehele dag doordruiste, had dit wonderlijk genoeg geen merk bare invloed op de muzikale prestaties van de deelnemende corpsen. Lieten opmerkelijke goede muzikale verrich tingen in de morgenuren eerst even op zich wachten, aldra echter kwam het muziekkorps der v.m. Schutterij uit Enschede een bewijs geven, dat men in de Twentse Achterhoek weet hoe er muziek gemaakt moet worden. De Am sterdamse Tramharmonie, die de rij van optredende orkesten opende, miste juist het karaktervolle van het Enschedese corps. Exselsior uit Boskoop kwam even in moeilijkheden wegens het ontbreken van een belangrijk instrument. De Al melose Harmonie deed vele goede din gen, vooral in de concert-ouverture van Giraud. De Slavische mars van Tschai- kowsky, geen gemakkelijk stuk, deed daarentegen wat slap en minder muzi kaal aan. Intussen bood iedere binnen komst op de Grote Markt een telkens nieuw en fleurig beeld der waarlijk Schitterende uniformen van de diverse Verenigingen. De Schutterij „Bolsward" (voorop marcheerde Bolswards burge meester) maakte voor het oog grotere indruk dan voor het oor. „St. Michaël" uit Heemstede, viel plotseling in voor een Brabants corps uit Eindhoven. Het feit, binnen 24 uur een optreden te formeren, dwingt be wondering af. Met vier pittige marsen heeft ,.St. Michaël" zich op zeer ver dienstelijke wijze van haar taak ge kweten. Voor een verrassing zorgde „Delfzijl's Havenkapel". De stemming hierbij was uitstekend, terwijl klank gehalte en muzikale weergave eveneens Op zeer goed peil stonden. Wat het binnen-marcheren betrof, spande tot aan dit moment de Bornse Orkestvereniging ,,St. Stephanus" de kroon. Pittig en gedisciplineerd was dit een lust voor de ogen. Ook op de muziektent werd echter voortreffelijk gespeeld. Wie verwacht zou hebben in de avond het culminatiepunt mee te maken, is uit zuiver muzikaal oogpunt' bekeken, he laas bedrogen uitgekomen. De show overwon hier totaal de muzikale presta ties. Zowel de muziekvereniging Cres cendo" uit Zutphen, als Van Haren's Muziekcorps uit Den Bosch en het Harmonieorkest der N.S. uit Utrecht boeiden het oog meer dan het oor.. Het Franse corps „Boys de Poissy" deed evenmin wonderbare dingen op aesthe- tisch terrein, zodat de middagdemon stratie zonder meer het hoogtepunt ïs geweest. De door de jury toegekende prijzen waren tenslotte in deze volgorde: 1. Mu ziekkorps v.m. Schutterij Enschede. 2. Delfzijl's Havenkapel. 3. Bornse orkest vereniging St. Stephanus. 4. Almelosche Harmonie. 5. Schutterij Bolsward. 6. Harmonie „Excelsior", Boskoop. Des middags werd de drukte in de stad groot en vele ouders zochten met hun kinderen de weg naar de Kattenberg in het Kenaupark, waar de traditie reeds vaste vorm heeft aangeno men om een heerlijk festijn aan te rich ten. Dat is het ook ditmaal geworden. Een kostelijke voorjaarszon bracht reeds een prachtige stemming en met plezier hebben wij in dit intieme Haarlemse openluchttheater gekeken en geluisterd Haar de jongelui, die het circus „De El- Roninginnedag van Haarlems jeugd, blaasballon, feestmuts en zuurstok. Advertentie Van ouds bekend. Tel. 14609 Officieel Philips-reparateur Kruisstraat 38 - Haarlem leboog" uit Amsterdam representeerden. Jong en oud hebben aan het pretentie loze programma hun genoegen beleefd en onder de toeschouwers bevonden zich burgemeester Cremers en gemeen tesecretaris Phaff. Wij hebben „De Elleboog" reeds meer aan het werk gezien en daarom behoe ven wij over het programma niet al te zeer uit te weiden. De gewichtentiller was weer present, acrobatiek was troef, een giraffe, zeehond en beren gaven acte de présence, de clowns ontbraken even min en zo volgde het ene nummer het andere op. Het publiek was gul met zijn applaus en de Tirolerkapel „De Alpen jagers" onder leiding van Will van Ba- kel zorgde voor een prettige omlijsting. „De Elleboog" heeft in ieder geval Dertien keer trok de heer D. van Ellinckhuyzen, enthousiast lid van het Centrumcomité Koninginnedag naar het station, om een muziekcorps af te halen. Bij al het lawaai hield deze man het hoofd koel. ill*; :V - - ïMmÈMMÊM. Ui11 SS «ISÏ386 De ruïnes van het kasteel, waarin Ro- j bert le Diable gewoond heeft, zijn in ge- 1 bruik genomen, als museum voor Nornian- dische folklore. Het kasteel dateert uit de 11de eeuw en is gelegen aan de weg Rou- aan Deauville. Deze vroegere woonplaats van de hertogen van Normandië iverd in 1418 door de Engelsen ontmanteld. Eén van de bezitters. Robert de Duivel, ook wel de Geweldige genoemd, was de vader van Wil lem de Veroveraar. Vele legenden, rond ziin figuur geweven, hebben op dit kasteel betrekking. Tot de inventaris van het nieuwe museum behoren o a. een echte drakkar. I.w z. een boot zoals de Normandische zeerovers ge bruikten, en een aantal wassen beelden in de verschillende nationale costuums. wordt in de kathedrale basiliek van St. grootse lichtprocessie op Zondagavond 2 Mei om half acht. De parochianen van St. Bavo en de besturen en leden van enigingen en andere organisaties zullen met brandende kaarsen een stoet vor men en biddend en zingend optrekken naar de Mariakapel. Artsen: J. J. Hekman, Hoofdstraat 236, Santpoort, tel. K 25608510. Apotheken (ook nachtdienst): Apotheek De Wilde, Broekbergenlaan 42, Santpoort, tel. K 25608284, en Bloemendaalse Apo theek, Bloemendaalseweg 85, Bloemendaal. tel. K 2500—22181. A dverteiitie mei schriftelijke garantie de nieuwste ontwerpen vindt U op onze in elk genre in elke prijsklasse een grote keuze dankbaar werk gedaan onder de directie van mevrouw Lastter Haar. De feestelijkheden in het centrum werden besloten met een voorstelling van „Grote Stadslucht" in de Stads schouwburg door de letterlievende ver eniging „J. J. Cremer." Jeugd vermaakt jeugd. Op de Kattenberg in het Kenaupark gaf het circus „De Elleboog" uit Amsterdam een kostelijke voorstelling. Ook Haarlem-Oost had zijn feest Een kostelijke middag hebben velen beleefd, toen de mannen van het lichte rijwiel aan de start ver schenen, met welk feit de Oranje ronde begon. In deze wedstrijd werd o.a. de grote wisselbeker van de Oranje-bond Prinses Juliana verreden. Aan het grote evenement deden onge veer 50 renners mee. Zij hebben het publiek, Jat dapper was in het aan moedigen van hun favorieten, laten zien wat er in hun kuiten zat. Ronde na ronde werd verreden en tegen half zes begon er tekening in de strijd te komen: de sterksten lieten met een beslist gebaar de zwakke broeders achter hun wielen liggen. Om onge veer zes uur was de kamp beslecht en de renners togen naar café Hommels voor de prijzenuitreiking, waar bleek, dat „Olympia" uit Amsterdam de meest fortuinlijke 'groep was geweest, want zij ging naar Mokum terug met de wisselbeker, de clubbeker en zes draagmedailles. „De Kampioen" uit Haarlem behaalde de tweede prijs, een beker, evenals „De Spartaan" Uit Den Haag, die de derde prijs in de wacht sleepte. De prestatiepriis werd toegekend aan J. Rijkbost uit Halfweg. Vervolgens werden aan tien renners persoonlijke prijzen uitgereikt. Tot laat in de avond was het in Haarlem-Oost een bijzonder gezellige drukte, dat voor een groot gedeelte kon worden toegeschreven aan de Tirolerkapel „De Alpenjagers". Ook de boerenkapel „De Hooischelf" wist er de gang in te brengen en te houden onder het motto „As ge maar leut het". Aan de bocht van de Schotersin gel had zich gisteravond een dikke rij mensen verzameld ten einde op een plankier boven het spie gelende rimpeloze water de balletgroep „Johez" te zien optreden, een gezel schap, dat bestaat uit personeel van N.V. Joh. Enschedé en Zonen. Deze groep zorgde voor een aardig nummer in het programma van dKoninginne dagviering in het Kleverpark. Voordat de meisjes en jongens hun benen strekten, werden enkele liede ren gezongen door Tiny van Zutphen, sopraan, Paul Steenbakker, tenor, en Rob Rozenhart, bariton. Aan de pia no zetelde Johan van 't Vlier. In de pauze zorgde „The seaside rhythm- club" uit Zandvoort voor vrolijke klanken, die weldra door het publiek werden meegeneuried. In Haarlem Noord begonnen de feeste lijkheden des morgens met de open stelling van de kermis op de Zaa nenlaan, waar spoedig een gezellige drukte heerste. Verschillende nieuwe attracties waren aan het kermisprogram- ma toegevoegd, o.a. een goochel- en een berenshow. Des middags sloegen honderden be langstellenden op de Orionweg de ring steekwedstrijden op het losse paard gade, die bijzonder vlot zijn verlopen. Er waren 24 deelnemers, onder wie enkele forse boerenzoons en ook wat meisjes. Onder aanmoedigingen van het publiek stormden de ruiters voorwaarts, ieder met een houten zwaard in de hand, waar mee zij het o-zo-kleine ringetje probeer den te doorpriemen. Een was er onder de meest jeugdige ridders, wiens ros steevast onder het ringetje stilhield, waarna de berijder het nogmaals kon proberen, maar weer hetzelfde effect oogstte. Opvallend was, dat zij die lang tevoren voor de steek gereed waren, de ring meestal misten, terwijl de eensklaps toestormenden dikwijls succes behaal den. Het waren voor de deelnemers en toeschouwers genoeglijke uren. De voor zitter van de Santpoortse Harddraverij Vereniging, die het festijn organiseerde de heer K. Boekei, deelde na tien ron den de prijzen uit aan de winnaars. De eerste prijs behaalde Ane van Veen (Haarlem), de tweede Arie Schorel, de derde R. van Schenkel en de vierde Corrie Brom. Des avonds was er tot middernacht een gróót bal champêtre in het Juliana park, dat vooral door de jongelui ge zien de grote belangstelling hooglijk werd gewaardeerd. Toen wij tegen het middernachtelijk uur huiswaarts gingen, heerste er n de verschillende restauratie-gelegen - heden nog een bedrijvige gezelligheid, en bevond zich op straat nog menig feestganger, die aanstalte maakte om Morpheus niet te lang te doen wach ten. Over donker Haarlem viel een stilte na een Koninginnedag vol leven, kleur en licht. Maar wij nog onlangs hebben kunnen constateren, bestaat er een zo grote belangstelling voor tie vertoningen van de filmstrip over Frans Hals, dat wij ons afvragen of dit blijkbaar inslaand evenement niet veel- vuldiger en op meer avonden kan ge schieden. Velen immers moesten teleur gesteld door de mededeling „uitver kocht", weggestuurd worden. Daar het buitenlands sprekend publiek het groot ste aandeel uitmaakt in de ontstellend hoge getallen die genoemd zijn over het bezoek aan het Frans Halsmuseum in deze weken, en bij.de Hollands-spreken de „Haarlemieten" (zoals we onze stad genoten hoorden noemen) hier een even ontstellende uitzondering vormen is het voor de afgewezenen practisch niet mogelijk om een week later terug te komen. Is over het algemeen de op de cul tuur gerichte belangstelling al niet van dien aard, dat men zich kan permitte ren belangstelling af te stoten, de film- Ieder jaar wordt in de tweede helft van Maart verondersteld, dat de bollenvelden bloeien en telkens weer móet de teleurstel ling volgen, wat voor onze land genoten minder erg is dan voor de vreemdelingen, die tóch al me nen, dat Haarlem wegzinkt onder 'n overweldigende bloemenopmars. Nu kan men zeggen, dat het win terse weer ditmaal wel héél erg hardnekkig is, maar dat doet niets af aan de gevaarlijke pro paganda die over de grenzen ge maakt wordt voor een bezoek aan de bollenvelden in een periode zonder bloemen. „Beter te vroeg dan te laat," verklaarde een kweker. Hij dacht daarbij niet aan de tegen-reclame welke verspreid wordt als buiten landers hun geld blijken te heb ben uitgegeven op valse voorspie gelingen. Als wij naar een winter sportgebied gaan verwachten wij temidden van sneeuw te logeren, hoewel niemand de weergoden kan commanderen. Maar als men af ficheert, dat men in October zijn hart op de ski's kan ophalen, pleegt men bedrog. In feite is het bollenfestijn ditmaal mislukt en dat nog wel terwijl er zelden meer vreemdelingen geweest zijn en dit weekend zullen komen. De narcis sen trotseerden de koude Noorden wind, de hyacinten konden moei lijk kleur winnen en de tulpen smachten van de dorst, bibberen op hun stengels. De aarde was als versteend, zij geurde niet en schonk geen sappen. Daarom heeft Keukenhof meer dan ooit zijn bestaansrecht bewezen. De Koninklijke bezoekers uit Dene marken konden er moeilijk van scheiden; de herinnering zal de grootste propaganda voor ons land in lentetijd zijn. Toch dienen ook met ere ge noemd te worden de kwekers en exporteurs, die bij hun velden prachtige showtuinen maakten met heuse molens, rotstuinen en kas sen. Geen vreemdeling kon de be koring weerstaan om aan de He renweg bij Bennebroek of aan de Vogelenzangseweg te stoppen, want er is werkelijk een sprookje te zien, zó waren de plaatjes in de folders, zó is nu de werkelijkheid. Het was al muziek van de vroege morgen tot de late avond in de binnenstad. Tel kens als er drie kwartier verstre ken waren kwam een geünifor meerd corps van formaat van het station naar de Grote Markt wandelen, natuurlijk met FLOWER alle registers van de blinkende instrumenten open. Wij hebben respect gehad voor de heer D. van Ellinckhuyzen, het enthousiaste lie van het Centrum-comité Koningin nedag, die dertien maal, staande in een open auto, de corpsen dooi de stad voorafging en als een on gekroonde vorst en tot nu toe mis kende dirigent grote leidersgaven onthulde. Hij begon om tien uur 's morgens met 'n deftige zwarte hoed op het hoofd, toonde zijn ge brek aan haren in de zonnige mid daguren en dekte in de avond weer de glimmende schedel. Zo'n figuur moet op de volgende Koninginnf dag gedecoreerd worden, te meer daar hij zelf voor de gouden of zilveren versierselen kan zorgen Ik voor mij vind het bal cham pêtre, ditmaal in het Julianapark. voor Haarlem onnatuurlijk. Men zou zo denken, dat honderd Haar lemmers zouden kijken naar tien waaghalzen, die de enorme moed hebben om op de blote stenen of het stroeve asphalt te dansen op wilde tonen van beweeglijke band- lieden in kleurige kledij. Het krioelt echter van de jonge men sen; met honderden wriemelen ze door elkander in de schemering van de lantaarnlichten onder de zwarte avondlucht. Hier en daar knalt een zevenklapper uit elkaar en als de muziek even ophoudt, klinkt gezang van een tros jonge mensen, die niet zingen „Sur le pont d'Avignon" maar „We gaan nog niet naar huis". Dat bal champêtre is psychologisch niet verklaarbaar, tenzij de Haarlem mer psychologisch raadselachtig is. Maar als we ons herinne ren hoe we twee jaar geleden feest gevierd hebben met de Lim burgse carnavalsgroep, laat zich toch veel verklaren. We willen wel de levensblijheid uiten, maar ze moet ons ingegoten worden met de paplepel. En toch kan cultuur alleen dan gedijen als de gemeen schap welke haar zoekt en vindt op tijd ongedwongen feest weet te vieren. Misschien is daarom een kermis zo belangrijk. Op het Phoenixter- rein - in de zomer op de Nassau- laan - zijn de tenten weer opgesla gen, de kinderen kunnen op een houten paard in de draaimolen zit ten, jong en oud zal weer de sen satie willen beleven van een rit met een echt benzine- of electrisch autootje. En toch verschilt de na oorlogse kermis belangrijk van die van vroeger. Het gokelement heeft de overhand verkregen, het echte kermisvieren in carrousel, cake walk, specialiteiten-theater en grie zeltent dreigt verdrongen te wor den. Als jongen van achttien jaar was ik verzot op de stoomcarrou- sel van Wolfs, een sieraad van de Bosse kermis. Met moeite was er een plaatsje in te krijgen; de kleu rige serpentines vormden spinne- webben waarin de vrolijke bezoe kers verward raakten en de volgen de morgen ontdekte men overal in zijn kleren de verraderlijke confet ti, met zakken vol uitgestrooid in de benauwde tent. Wij kochten een tienrittenboekje en maakten het op met het liefste meisje, wij kon den van „Boemel Petrus" maar niet genoeg krijgen en onze enige kater was tenslotte verborgen in de lege portemonnaie. Raar was de combinatie: poffertjes, zure bom men, gerookte paling en 'n zuur stok. Maar we hadden kermis ge vierd om daarna met nieuwe moed weer de strijd om het bestaan voort te zetten. Nu gokt men bij automaten in allerlei soorten, en zit ernstig ach ter het stuur van 'n miniatuur-auto. Men maakt geld op, maar heeft er geen voldoening van. Daar in Den Bosch zeiden we na afloop: geen cent meer over, maar wat hebben we 'n leut gehad. Het is te hopen, dat de oude kermisgeest terug keert, ondanks de moderne tech niek. Wij hebben door die techniek zo'n enorme behoefte aan echt ple zier, breed-uit lachen, gezond ver maak. Het zij U van harte gegund. SPAARNEBABBELAAR ;Ö-:: Op de Orionweg hadden grote ring- rijderijwedstrijden plaats, edel spel •xaip ua suaui una In het concertgebouw concerteerde Donderdagavond het orkest der Haar lemse Postfanfare onder leiding van haar nieuwe dirigent Jan Groot. Op een kleine 'uitzondering na, was er een degelijk programma samengesteld, waaruit bleek dat het met de presta ties van het corps wederom crescendo gaat. Toonvorming. klankzuiverheid en algemene muzikaliteit stonden op een behoorlijk peil. Het was jammer dat de beschaafde musiceertrant van het begin dezer avond, niet geheel gecon solideerd werd naarmate het einde van het concert naderde. De wals „Teèoro mio" van Becuccu was in zeker op zicht een misgreep. Het was alsof de muzikanten zelf in dit conventionele zelf hier en daar banale stuk. steeds slordiger gingen spelen. De articulatie ?erd slechter en men kon de muzika le spanning blijkbaar niet meer op brengen. De huldigingsmars uit Sigurd Jorsalfar van Edward Grieg, deelde ook in deze onverzorgdheid. Nogmaals, dit was jammer, want in de voorafgaande werken werd uitstekend muziek ge maakt. Statig en harmonieus van klank klonk o.m. de Sarabande, een smaak volle Handelbewerking van de diri gent Jan Groot. Triomphantelijk, maar toch beschaafd, was de vertolking van Verdi's Triomphmars, terwijl het corps tevens een goede beurt maakte met de 4-delige Rococo Suite van Boedijn. Aan phrasering en dynamiek was de nodige aandacht besteed. Wij hopen dat de Postfanfare weer spoedig het oude peil van enkele jaren geleden bereikt zal hebben. De tekenen wijzen op goede vooruitgang. Na afloop van het con cert volgde een demonstratie van het tamboercorps onder leiding van W. v. d. Peyl, die eveneens veel succes mocht oogsten. Het gedeelte na de pauze be stond uit een cabaret-programma. JAN LAARVELD strook met haar zeer instructief com mentaar is zozeer begripwekkend en be langstelling kwekend, dat zeker geen Hollandse luisteraar daarvan afgehou den mag worden. Dit is geen verwijt aan het actieve Frans Hals-museum; men geve het ech ter de mogelijkheden om een inslaand experiment volledig te benutten, door practisch mogelijk te maken dar de blij kende belangstelling ten spoedigste op gevangen kan worden, zoals zulks ook in de particuliere sector zou geschieden De filmstrook dan is samengesteld uit kleui opnamen en détails van de vijf schuttersstukken van Frans Hals die het museum bezit, te weten 3 maaltijden en 2 parades. Maar voordat men door dit „reuzen-vergrootglas" toch wel wille- keurig-markante momenten belicht ziet, heeft men al veel wetenswaardigs ge hoord uit de mond van de heer H. P Baard, directeur van het museum. Over het leven van Hals: dat hij behalve schilder ook rederijker is geweest en deel uitmaakte van de St. Jorisschutse en het St. Lucasgilde. en dat eerst in 1924 een gedenkteken is aangebracht in de Grote Kerk in de buurt van ziin graf. Over het instituut van de schutterij, hoe dit is ontstaan, wat het in de 17e eeuw nog betekende en welke beteke nis gehecht moet worden aan de „maal tijden" die op rekening van de stads regering niet langer dan 3 a 4 dager, mochten duren. De stadsverdedigers van die tijd zagen „in plaats van bloed, bier en wijn vloeien" aldus het com mentaar. Over het groepsportret. een typisch Hollands onderwerp in de schil derkunst, hoe dit zich heeft ontwikkeld uit de processies aan het begin van de 16e eeuw tot het familieportret aan het eind van de 18e eeuw. Over Hals' ver overing op de ruimte, het sober palet en de brede toets van zijn meesterschap, zijn verlies daardoor aan publieke be langstelling, en hoe hij de kleinburger lijke pronkzucht, gebonden aan tijd en plaats, heeft doen verkeren in een kunst van klassieke waarde voor de ge hele wereld en voor alle tijden. Als uit de mond van een mede-oog getuige van de voorstelling komend, voert de duidelijke klankrijke stem van de commentator de aandacht van de toeschouwers naar peinture. psycholo gie, ruimtewerking of verfbehandeling in de Kunst van de Haarlemse mees terschilder, en zij doet dit op een spran kelende. klare en toch niet ongunstig- populariserende wijze. De tekst is bo vendien instructief, critisch-verklarend; zonder inlegkunde worden de feiten becommentariseerd. Het publiek is dan ook volledig geboeid in een tijdsduur, haast gelijk aan die van een hoofdflim in een bioscoop. Het commentaar is als een begelei ding bij de filmstrook bedoeld. maar soms zijp het de beelden die de tekst illustreren. Zo af en toe hebben wij ge luisterd als naar de geluidsband van eer. film en inderdaad zou deze tekst een uitermate bruikbaar uitgangspunt kun nen zijn voor een interessante docu mentaire. die geen privé-oozet van een museum of een gemeente hoeft te zijn, maar die vanuit nationaal cultureel oogpunt gezien, en vanwege de interna tionale belangstelling voor het onder werp, een opdracht door het Departe ment aan een bekwaam filmmaker waard is. Deze film zou in het buiten land grote belangstelling ontmoeten en nog grotere aandacht op ons land vesti gen- L. T. thuiswedstrijd bleven onbeslist, zodat in het Wagener Stadion de beslissingswed strijd moest worden gespeeld, volgens het al-oude recept, driemaal is scheeps recht. In de eerste helft van deze twee kamp stond Kieviten even in 't voor deel daar door de Heemsteedse dames een strafbully werd gemist, maar dank zij energiek werken was de balans al niet meer gescoord, waardoor de wed strijd werd verlengd met tweemaal ze- mocht niet baten, want er werd niet meer gedoelpunt ondanks een technisch licht overwicht der Kieviten-dames. Een iweede verlenging bracht net zo min een beslissing, zodat nogmaals een half uur moest worden gespeeld. En in de vijfentwintigste minuut van deze ge forceerde wedstrijd slaagde Kieviteb er in de Alliance-keepster te passeren. De Alliance-dames buglen komend seizoen dus nogmaals in de promotie klasse uitkomen en kunnen dit doen met de wetenschap dat deze promotie kans werd verdedigd met alle (hockev- kracht welke dit sterke team kan op brengen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1954 | | pagina 3