Nieuwe Haarlemsche Courant | 1954 | 7 mei 1954 | pagina 5

Langdurig verhoor van de

schoon moeder

Nederl. Bank effecten in
Amerika onthouden

1

Attlee komt welbeslagen
ten ijs tegen Bevan e.s.

Kruiswoordraadsel

BERKELSE ARTS VOOR HAAGSE RECHTBANK

Moest het dienstmeisje de
dokter bespionneren?

2500 gld. boete tegen fabrikant
voor Gerechtshof geëist

DE WITTE RAA.F

a

i

Britse pers ontfermt zich dankbaar
over tweespalt bij Labour

MOORD—

in Parijs

e/e ïbrtè

Dulles brengt
verslag uit

Paleisrevolutie in
Paraguay

/%ox>r>rrisCisrz<

SPECIAAL DUEL OP 19 MEI

VRIJDAG 7 MEI 1954

PAGINA 5

door GEORGES SIMENON
Vert. J. F. KLIPHUIS

Oplossing kruiswoordraadsel
van Donderdag

Twee koffiesmokkelaars

gegrepen

(Van onze Haagse redactie)

Bijna twee uur heeft de Haagse Arrondissementsrechtbank Donderdag
middag besteed aan het verhoor van de schoonmoeder van de Berkelse arts,
mevrouw C. B. J. van E.V. Mevrouw van E. was op vele punten zeer posi
tief in haar beweringen, althans voor zover het de vragen van de president
betrof. Op de vragen, die haar van de zijde van de verdediging, door mr.
Huygens, werden gesteld, gaf zij echter bijna geen antwoord, of ze zei, dat
«ij zich niets meer wist te herinneren. Zeer scherp waren haar uitvallen tegen
de raadsman van haar schoonzoon.

Mevrouw Van E. begon met te ver
tellen, dat zij nooit veel goeds van het
huwelijk tussen haar dochter en dr. O.
heeft gezien. Haar dochter was vroe
ger een opgewekte jonge vrouw, maar
de laatste jaren, sinds de geboorte van
het jongste kind, was zij ziekelijk ge
worden, Mevr. v. E. werd toen niet
meer in het huis te Berkel toegelaten,
althans, zij werd niet meer uitgeno
digd, omdat, aldus merkte mevrouw
Van E. vinnig op, ik te veel zag.

Op de dag vóór de fatale gebeurte
nis was zij echter opgebeld door haar
schoonzoon, met het verzoek naar Ber
kel te komen, omdat mevrouw O. ziek
Was. Toen mevrouw Van E. daar arri
veerde, vroeg zij zich verwonderd af.
Waarom zij had moeten komen, want
de dochter was helemaal niet ziek, al
dus verklaarde mevrouw v. E. gister
middag voor de rechtbank. Wèl lag
haar dochter op de divan, maar zij
maakte helemaal geen ziekelijke in
druk. Integendeel, zij was erg opge
wekt en praatte honderd uit over het
vermaken van kleding, het aanrichten
van een feestdiner, de volgende dag
zou het echtpaar O namelijk vijf jaar
zijn getrouwd, en na het diner stelde zij
zelfs voor een soort halma-spelletje te
doen.

Tegen acht uur zei dr. O. dat hij een
poeder voor zijn vrouw ging klaarma
ken. Hij deed dit in de keuken en mevr.
v. E. zag hem hier in een kopje roe
ren. Toen mevrouw O. de inhoud van
dit kopje even later had opgedronken,
merkte zij op: „Bah, wat vies, wat zoet,
je weet, dat ik niet van zoet houd".
Mevrouw v. E. begaf zich toen naar de
keuken om daar wat bouillon te gaan
halen.. Toen zij hiermee terug kwam in
de kamer, zei mevrouw O.: „Het is niet
meer nodig, ik moet overgeven". Hier
na maakte zij enkele kokhalsende ge
luiden, zonder echter over te geven, zij
kreeg het benauwd, de ogen puilden
uit en even later verloor zij het bewust
zijn. Dr. O. heeft toen de pols van zijn
vrouw genomen en even later de hart
slag beluisterd. Na 20 minuten diende
de arts zijn vrouw een injectie toe,
maar haar toestand verergerde snel.
Mevr. v. E. drong er op aan een andere
dokter te halen, maar dr. O. zei toen,
aldus verklaarde zijn schoonmoeder:
„Dat heeft geen zin, het is toch te laat".
Zonder tot bewustzijn te zijn gekomen,
overleed mevrouw O. omstreeks tien
uur.

Aanvankelijk had mevr. v. E. geen ge
dachte aan moord. Zelfs toen dr. O. zelf
voorstelde, een sectie aan te vragen,
achtte zij dit niet nodig. De andere dag,
na telefoongesprekken met een andere
dochter begon mevr. v. E. achterdoch
tig te worden. Deze achterdochtigheid
nam nog toe, toen het dienstmeisje
van mevr. O. vertelde, dat zij de dokter
In de apotheek had gezien, waar hij be
zig was geweest in de vergifkast.

Zeer stil werd het in de rechtszaal,
toen de president vroeg: „Vond U het
niet opmerkelijk, mevrouw, dat dit meis
je dit zo maar tegen U zei? Heeft U
haar niet opgedragen, de dokter te be
spionneren?"

Mevr. v. E. wees deze beschuldiging
echter pertinent van de hand en zelfs
op herhaald aandringen van de presi
dent, om toch de waarheid te zeggen,
bleef zij hardnekkig ontkennen. Dit
deed zij eveneens op de herhaald gestel
de vraag, of haar dochter nooit tegen
over haar klachten had geuit over haar
lichamelijke toestand-

Hierna werd mr. Huygens in de gele
genheid gesteld, de schoonmoeder van
de beschuldigde arts te verhoren.

„Uw man, mevrouw v. E., zo begond
de raadsman, „heeft verklaard, dat dr.
O. geen man, geen mens en geen vader
Was. Bent U het hiermee eens?"

Mevr. v. E-: „Volkomen."

Mr. Huygens: „En dan heeft U des
ondanks toch getracht, thans volkomen
objectief in Uw verklaringen te zijn?"

Mevr. v. E. „Jazeker".

Mr. Huygens: „Dan hoop ik, dat U
hierin geslaagd bent".

Vervolgens sneed mr. Huygens het
feit aan, dat dr. O. zijd schoonmoeder
een dag voor de fatale gebeurtenis, uit
Amstelveen heeft laten overkomen.

„Getuigt het niet van afschuwelijk
cynisme, dat O. zijn schoonmoeder heeft
laten overkomen, als hij werkelijk van
plan was, zijn vrouw te vermoorden?"

Na dit langdurige verhoor werd het
dienstmeisje van de familie O., mej.
J. J. van Y., als getuige voor het hekje
gebracht. Dit verhoor stond wel in
schrille tegenstelling met het vooraf
gaande. Sprak mevr. v. E. honderduit
en antwoordde zij zeer uitvoerig op
alle gestelde vragen, het dienstmeisje
daarentegen was bijna niet tot spreken
te krijgen. Woord voor woord moest
de president uit haar mond trekken
en het was dan ook al spoedig dui
delijk, dat dit dorpsmeisje al heel wei
nig waarde had als getuige in deze
ingewikkelde zaak. Op één vraag
gaf zij echter een zeer positief ant
woord en dit viel bepaaldelijk niet
uit in het voordeel van mevr. v. E.
Op een desbetreffende vraag van de
president antwoordde me j. v. Y. na
melijk, dat zij een afspraak met mevr.
v. E. had gemaakt de dokter te be
spionneren. Een antwoord, dat een
lichte deining op de publieke tribune
veroorzaakte.

Traag verliep dit verhoor, dat wei
nig positiefs opleverde. Na de presi
dent trachtte mr. Huygens nog ant
woord op enige vragen te krijgen,
teaar zijn verwoede pogingen, om het
teeisje tot spreken te dwingen, geluk
ten niet en na enige tijd gaf de
raadsman het dan ook met een diepe
Kucht op.

De moeder van dr. O., mevr. M. J.
D.F., was niet verschenen en de pre
sident volstond dan ook met een
Yerklaring van haar voor te lezen.
Het huwelijk van dr. en mevr. O.
Was de eerste tijd goed geweest. Er
kwam een verwijdering tussen de
gehuwden door de verhouding van de
arts met zijn eerste dienstmeisje, maar
teen deze was ontslagen, was het de
teatste maanden weer goed gegaan.
~eer positief was mevr. O.F. in haar
Verklaring, dat mevr. O. enkele mi
nuten voor 8 uur van de avond van
d® fatale dag citroenlimonade heeft

gedronken. Een feit, dat door mevr.
v. E. werd ontkend. Een en ander
werd gevraagd in verband met een
mogelijke zelfmoord van mevr. O.

Na het voorlezen van deze verklaring
werd het proces geschorst.

In de ochtendzitting was bij het horen
van de opperwachtmeester N. v. d.
Spek uit Berkel een felle woorden
wisseling ontstaan tussen president en
de verdediger mr. Huygens. De presi
dent ontzegde mr. Huygens hét recht
vragen te stellen die niet aan de orde
waren en de opmerkingen die hjj maak
te te bewaren voor zfjn pleidooi.

Met alle verontwaardiging stöof mr.
Huygens toen op: Mag ik nu niet eens
meer de betrouwbaarheid van een ge
tuige onderzoeken? De manier waarop
u mij aanvalt gaat te ver! Ben ik soms
verdachte?"

De andere verdediger, mr, P.

't Hoff Stolk. trachtte de zaak
te redden door in alle rust op te
merken dat de verdediging toch het
recht heeft in deze uitermate zware
zaak alle vragen te stellen waarvan zij
meent dat deze in het algemeen belang
van de affaire ziin. Hierna keerde de
rust m de rechtszaal terug om even la
ter zelfs plaats te maken voor een apa
thische stemming tiidens het verhoor
van dokter A. Hoedemaker eveneens
arts te Berkel-Rodenrijs en vriend van
verdachte. Dokter Hoedemaker wist
zich betrekkelijk weinig te herinneren
en gaf slechts zeer voorzichtig zijn
antwoorden na lange denkpauzes.

Hii had op de avond van het tragi
sche voorval een telefonische mede
deling gekregen van dokter O., dat diens
vrouw plotseling was overleden Getui
ge was toen naar het huis van dokter
O. gegaan.

Dokter O., tjïe onder de indruk van
het gebeurde scheen te zijn. had ver
teld, dat ziin vrouw stuipen had ge
kregen en daarna was overleden
Dokter Hoedemaker adviseerde toen
aan dokter O., dat deze niet de doods
oorzaak van ziin eigen vrouw moest
opgeven, maar dat hii dat wel zou
doen. Dit is toen inderdaad gebeurd,
maar bii de verklaring is dokter Hoe
demaker geheel afgegaan op de diag
nose van dokter O., nameliik dat een
tumor ïn de hersenen de doodsoor
zaak was geweest.

De laatste getuige, die ïn de och-
tendzittmg werd gehoord, was dr. W.
v. d. Horst uit Pijnacker, die op ver
ziek van de Rijkspolitie de doodsoor
zaak van mevr O. heeft vastgesteld.
Aanvankelijk had deze arts geen arg
waan tegen ziin collega, maar toen hij
samen met hem bij het stoffeliik over
schot van mevr. O. kwam, deed dok
ter O. erg theatraal en volkstoneel-
I achtig. aldus dokter van de Horst. „En
van toen kreeg ik argwaan."

(Van onze verslaggever)

De Amsterdamse rechtbank heeft gis
teren in een principiële zaak een 71-
jarige steenfabrikant wegens opzette
lijke onjuiste aangifte voor de inkom
sten- en loonbelasting veroordeeld tot
een geldboete van f 1.500 subs, drie
maanden hechtenis.

Zoals wij enige weken geleden reeds
berichtten voerde de fabrikant te zijner
verdediging aan, dat hij alsnog een ver
beterde aangifte voor de inkomstenbe
lasting had gedaan, voordat de fiscale
recherche de onjuistheid van de eerste
aangifte „op het spoor" was. Een wet
van 1952 verzekert in dergelijke geval
len straffeloosheid aan de rouwmoedige
zondaar, die aldus op de dwalingen
zijns weegs terugkomt. De verdediger
betoogde ter zitting dat de fiscale
recherche de onjuistheid nog niet" op
het spoor kon zijn voordat zij zijn aan
gifte met zijn administratie vergeleken
en daarbij de onjuistheid geconstateerd

had. Toen de ambtenaren der belastin
gen zich daartoe bij de fabrikant ver
voegden, was de verbeterde aangifte
juist ingezonden. Dit verweer is door de
rechtbank echter niet aanvaard. De
officier van justitie had een geldboete
van f2.000 subs. 100 dagen hechtenis
geëist.

Daar de verdachte reeds hoger be
roep heeft aangetekend, zal deze prin
cipiële kwestie te zijner tijd aan het
gerechtshof ter beoordeling worden
voorgelegd.

Een vroegere compagnon van de fa
brikant werd wegens een onjuiste aan
gifte voor de omzetbelasting tot een
geldboete van f750 subs, een maand
veroordeeld. Tegen hem had de officier
van justitie f 1.500 subs, twee maanden
geëist.

51. In deze zware dreiging is het alsof de leiders eikaars krachten meten. Eric s
oqen houden die van de aanvoerder der Schotten vast gevangen, wanneer hij lang-
zaam zegt: „Wat voor één geldt, geldt voor allen! Samen leven, of samen sterven.
De Hooglander tracht vergeefs dit staaltje van koelbloedige moed te begnjpen.
Ge moet gek zijn," snauwt hij dan. „Ge kunt tegen een twintigvoudige overmacht
'niet vechten. En waarom bloed vergieten om wille van éen laffe zeerover.

„Hij is mijn gevangene, niet de uwe," antwoordt Eric onverstoorbaar. Dus bepaal

lkfc&ia moment ziet de&Sthot hem nadenkend aan. „Het zij zo," zegt hij afgemeten. „We

ZUTot nog\oeheeftr'de roodharige piraat zwijgend en argwanend het gesprek gerolgd,
doch nu springt hij woedend naar voren. Niemand kan beslissen over het.leven
Raanar de Rode De aderen op zijn gezicht zijn rood gezwollen en met het zwaard
in dOvuist brult hij de Schot toe:'„Kom hierellendige berggeit, dan kunt ge kennis
maken met het zwaard van een zeerover." Vr

„Beheers u. Ragnar." Eric's stem brengt de vrijbuiter weer iets tot bez'""tn7-
is genoeg gevochten." vervolgt Eric, terwijl hy de piraat doordringend aankykt. „Ver
trouw op uw koning, Ragnar de Rode

(Van onze Londense correspondent)

LONDEN, hedenmorgen.

Gisteren hield de Labourfractie van het Lagerhuis haar gewone wekelijkse
bijeenkomst. De leiding deelde mede, dat er een speciale fractievergadering
zal worden gehouden op 19 Mei ter bespreking van de nieuwe onenigheid,
welke deze week is uitgebroken. Bevan protesteerde tegen de datum van de
vergadering, doch Attlee zei onnozel, dat er vóór de vastgestelde datum geen
zaal beschikbaar was, waarop een Bevaniaan verontwaardigd opmerkte, dat
het Lagerhuis 1100 vertrekken bevatte. Ofschoon Attlee gisteren verklaarde,
dat er bij de keuze van de datum, 19 Mei, geen sprake was van een politieke
manoeuvre, verdient het vermelding, dat op 18 Mei een bijeenkomst plaats
vindt van het landelijk hoofdbestuur van Labour. En dit hoofdbestuur, waar
de anti-Bevanianen een drievoudige meerderheid hebben over „de vijand
zal waarschijnlijk nieuwe disciplinaire maatregelen afkondigen, zodat Attlee
de volgende dag, als de fractie vergadert, een stevige knuppel zal kunnen
hanteren.

Griekenland Griekenland gaat zijn
leger ongeveer met de helft verminde
ren. Het bespaarde geld zal echter uit
gegeven blijven worden voor de defen
sie.

In feestelijke stemming heeft de
Milva op Donderdag haar twee
de lustrum gevierd. Reeds vroeg
in de ochtend heerste in het Ju-
lianakamp te 's-Gravenhage een
grote bedrijvigheid, toen de Mil-
va's van land- en luchtmacht
elkaar in sportwedstrijden be-
kampten. Bij een mars van de
Milva's door Den Haag des mid
dags, zorgde de Womens Royal
Airforce Central Band, die met
28 van haar 36 leden in Nederland
verblijft, voor pittige muziek. Na
deze mars door de stad inspec
teerde H. M. Koningin Juliana
de leden van de Milva, die la
ter op de Boorlaan nabij het Ma
lieveld voor H. M. defileerden. De
foto toont een overzicht tijdens
de inspectie. Achter H. M. (met
hoge hoed) ir. C. Staf, minister
van Oorlog.

Ofschoon in wezen de ruzie bij Labour
een tragische kant heeft, omdat zij niet
slechts dreigt Labour blijvend te ver
delen, doch ook het gehele politieke
evenwicht van Brittannië te verstoren,
is het moeilijk om niet nu en dan de
vermakelijke kant te zien van deze fan
tastische ruzie. Zoals gisteren werd be
richt had Bevan op Morrison's aanval
gereageerd met te zeggen, dat hij er
liever het zwijgen toe deed, want het
was zijn stelregel nooit persoonlijke aan
vallen te doen in de politiek, een van
de merkwaardigste uitlatingen van de
vele merkwaardige uitlatingen in Be-
van's carrière. De Daily Mirror, die gis
teren haar hoofdartikel gebruikte als
knuppel om er haar socialistisch zuster-
orgaan de Herald mee te kastijden, ver
scheen hedenmorgen met een groot op
gemaakt redactioneel artikel op de voor
pagina, versierd met een grote foto van
Bevan. Boven het luidruchtig opgemaak
te artikel verscheen de kop: „Moet je
hèm horen!", en daaronder volgt een
lijst van zeven uitspraken van Bevan,
waarin hij persoonlijke aanvallen heeft
gedaan op prominente partijgenoten.

De Mirror publiceerde eveneens van
morgen opnieuw een hoofdartikel, onder
de titel „De crisis bij Labour". Hierin
geeft de redactie als haar mening dat
er sprake is van een fundamentele split
sing ten aanzien van politieke principes.
Zij wijst nogmaals op het merkwaardige
feit dat de Daily Herald Morrison's aan
val verzweeg, om een dag later, 24 uren
na de rest van de Britse pers, het
nieuws toch maar te publiceren, blijk
baar beseffend dat er grenzen zijn aan
journalistieke onwaarachtigheid.

Het artikel eindigt met de vetgedrukte
eis dat de zaak nu eens en voor altijd
zal worden uitgevochten. Een politieke
spotprent met het spook van de „ver
rader" Ramsay Mac Donald voltooide
de bijdrage van de Daily Mirror voor
vandaag.

De Daily Herald liet zich deze mor
gen al evenmin onbetuigd. Het hoofd
artikel komt met de yermakelijke me
dedeling dat de conservatieve bladen
„hijgen als gekken" bij hun pogingen
de zaak voor te stellen alsof er een
ernstige splitsing was bij Labour.
Maar ook keerde het zich tegen de
„keffende Pekinees", dat wil zeggen
haar bemind politiek zusterorgaan, het
onafhankelijk-socialistische dagblad de
Mirror.

Natuurlijk, aldus de Herald van van
morgen, reageren wjj anders dan een
conservatief blad. Maar de Mirror ver
weet gisteren aan de Herald niet haar
„reactie" op het nare nieuws, maar
haar valse voorlichting. En het hoofd
artikel van de Herald, dat kronkelt als
een aal, eindigde met de Mirror te

15

„Pari-Mutuel-Urbain. U kent toch wel
die café's, waar je op paarden kunt
wedden, zonder naar de renbanen te
gaan. Om de een of andere reden kan
ik me onze man heel goed voorstellen
als een geregelde klant van zo'n agent

van de P.M.UMaar dat onderzoek

heeft ook niets opgeleverd...."

Hij had een engelengeduld. Het leek
wel of hij bereid was het telefoonge
sprek tot in de eeuwigheid voort te
zetten.

„Maar op de renbaan heeft Lucas

meer succes gehadHet heeft lang

geduurd.De man is ook niet offi
cieel herkend.Natuurlijk een gevolg

van die verminkingEn bovendien

zijn de mensen niet gewend doden te
zien, maar levenden en het feit, dat
iemand een lijk is geworden, verandert
zijn gezicht enorm. Maar er waren op
de renbanen enkele personen, die hem
eerder gezien haddenHij hoorde
niet tot de ingewijden, maar kwam als
gewoon toeschouwer.

Volgens een vent, die tips verkoopt,
kwam hij zelfs vrij geregeld...."

„Maar desondanks bent u er nog
niet in geslaagd zijn identiteit vast te
stellen?"

„Nee. Maar dit, gecombineerd met
alles wat ik u verder verteld heb, stelt

me wel in staat met vrij grote zeker
heid te verklaren, dat hij „in de limo
nade" werkte."

„In de limonade?"

„Dat is de geijkte term, meneer de
rechter. Ze omvat kellners, bordenwas
sers, mixers en de caféhouders zelf. Er
wordt iedereen mee bedoeld, die in het
cafébedrijf werkt, maar niet in een
restaurant U zult wel eens opgemerkt
hebben, dat alle kellners op elkaar
lijken. Ik wil niet beweren, dat ze in
werkelijkheid op elkaar lijken, maar ze
schijnen tot één grote familie te be
horen. Het overkomt iemand honderd
keer, dat hij een kellner meent te her
kennen, ofschoon hij hem nooit eerder
gezien heeft. De meesten van hen heb
ben gevoelige voeten, wat te begrijpen
is. U moet eens op hun voeten letten.
Ze dragen altijd zachte schoenen van
soepel leer, die bijna op pantoffels
lijken. U zult nooit een kellner of een
maitre d'hötel zien met dikke sport-
zolen. En hun beroep brengt ook mee,
dat ze witte overhemden dragen. Ik
wil niet beweren, dat het een conditio
sine qua non is, maar een belangrijk
percentage van hen loopt met een een
denpas. Ik kan er nog aan toevoegen,
dat kellners, om een mij onbekende
reden, een grote voorkeur aan de dag
leggen voor paardenrennen en dat velen
van hen, die 's morgens vroeg of
's nachts werken, 's middags naar de
renbaan gaan."

„U bent dus om kort te gaan van
mening, dat de man kellner was."

„Nee. Dat niet."

„Hij was „in de limonade", maar hij
was geen kellner. Ik heb er half dom
melend uren over nagedacht."

Elk woord was erop berekend de
ijzige instructie-rechter buiten zichzelf
te brengen van woede.

„Alles wat ik over kellners beweerd

heb is ook van toepassing op café
eigenaars. U zult me, hoop ik, niet
voor verwaand houden, als ik u zeg,
dat ik de hele tijd al de indruk heb,
dat mijn dode vriend niet in dienstbe
trekking was, maar voor eigen rekening
werkte. Daarom heb ik vanmorgen om
elf uur Moers opgebeld. Het overhemd
bevond zich nog op het identiteits
bureau. Ik herinnerde me niet in welke
staat het verkeerde. We kunnen zeg
gen, dat het geluk met ons is geweest,
want het had nieuw kunnen zijn.
Iedereen trekt wel eens een nieuw
overhemd aan. Maar toevallig was dit
er geen. Het was zelfs aan de boord
vrij versleten.

„Café-eigenaars verslijten zeker spe
ciaal de boord van hun overhemd?"

„Nee. meneer de rechter, niet meer
dan andere mensen. Maar ze verslijten
de manchetten niet. Ik spreek nu over
volkscafé's, niet over de Amerikaanse
bars aan de Place de l'Opéra en de
Champs Elysées. De eigenaar van zo'n
kroegje, die voortdurend zijn handen
in het water of in ijs moet steken,
heeft altijd opgestroopte mouwen. En
Moers bevestigde, dat het overhemd
waarvan de boord zo versleten was, dat
de rafels te zien waren, aan de man
chetten geen spoor van slijtage ver
toont."

Tot haar verwondering bemerkte me
vrouw Maigret, dat hij nu in vuur was
geraakt en vol overtuiging sprak.

„En daarbij komt dan nog die bran-
dadesaus

„Zeker een gerecht, dat speciaal door
café-eigenaars wordt gegeten?"

„Nee, meneer de rechter. Maar er
zijn overal in Parijs cafétjes waar
slechts enkele klanten komen eten. Heel
eenvoudig, weet u, zonder tafelkleed.
Meestal kookt de vrouw van de eige
naar, Er is alleen een plat du jour. In

dergelijke café's, waar op bepaalde
uren niet veel te doen is, heeft de eige
naar vaak een goed deel van de namid
dag vrij. Daarom zoeken twee inspec
teurs in alle districten van Parijs, te
beginnen met de omgeving van het
Hotel de la Ville en de Bastille. U zult
opgemerkt hebben, dat onze man zich
bij zijn omzwervingen voortdurend tot
die buurt bepaald heeft. Parijzenaars
zijn erg gehecht aan hun eigen buurt,
zodat het wel lijkt alsof ze zich daar
alleen veilig voelen."

„Verwacht u binnenkort een oplos
sing van het mysterie?"

„Ik verwacht een oplossing, nu of la
ter. Eens kijkenheb ik u alles
verteld? Alleen nog niet van die vemis-
vlek."

„Op het zitvlak van de pantalon. Die
heeft Moers weer ontdekt Toch is de
vlek nauwelijks te zien. Hij is er zeker
van, dat het nieuwe vernis is, die vol
gens hem een dag of drie vier geleden
op een meubel moet zijn aangebracht.
Ik heb iemand naar de stations ge
stuurd, om te beginnen naar het Gare
de Lyon?"

„Waarom het eerst naar het Gare de
Lyon?"

„Dat is als het ware het verlengstuk
van het Bastilledistrict"

„En waarom een station?"

Maigret zuchtte. Goede hemel! Wat
was dat allemaal moeilijk uit te leggen.
En hoe was het mogelijk, dat zo'n rech
ter de meest elementaire dingen uit het
werkelijke leven niet wist! Hoe konden
mensen, die nooit een kroegje binnen
gestapt zijn, noch een kantoor van de
P.M.U., die nooit op de renbaan ko
men en niet weten wat „in de limonade"
werken betekent, beweren, dat ze in
staat waren de ziel van de misdadiger
te ontraadselen?

(Wordt vervolgd)

lets in het gelaat van de Noorman maakt Ragnar opmerkzaam. Rij trekt een diepe
denkrimpel in zijn voorhoofd en terwijl hij weifelend aan zijn baard plukt, gromt hij:
„Vooruit dm maar, Noorman

Na eer, bemoedigend knikje wendt Eric zich tot de Hooglander. „Wat zijt ge van
plan?"

,J)at zult ge wel zien." Er glijdt een vreemde grijns langs 'smans lippen. „Ge gaat
met ons mee."

De Noorman ziet de ander strak aan: „Als uw gevangene?

Met geen mogelijkheid kan Eric hoogte krijgen van de man tegenover zich en met
stijgende achterdocht vraagt hij: „En onze wapens?"

„Die moogt ge behouden."

Eric zucht eens diep en staart enige seconden nadenkend voor zich uit ,JHet t»
ooed zegt hij kort. Met een stem, die niet verraadt wat er in hem omgaat, zegt hij
tot ziin getrouwen: „We sluiten ons bij deze mannen aan. Neemt de gewonden tussen
u in. Zijn wc er allen?" Reeds wil hij zich aan het hoofd van zijn troep stellen, als
eensklaps dc jonge prins verschrikt uitroept: „Neen Fadir wachtPloc ts weg

Horizontaal: 1. ingedijkt stuk land, 6.
vorm van doen, 10. tandeloos zoogdier,
11. slagader, 14. goud (Fr.), 15. bedien
de, 18. insect, 19. meisjesnaam, 21. kle
dingstuk. 22. voordeel. 24. godin, 26.
vorm van nemen, 27. voegwoord (Fr.).
29. schaakstuk, 31. familielid. 32. hei
lige, 34. krantenjongen, 36. groet. 38. ti
tel, 39. pl. in Italië. 41. behoeftig, 43. dus
(Lat.), 45. klap. 46. luchtklep, 47. grote
bijl, 48. bericht, 50. klein baardje, 51.
soort poeder, 53 zangnoot, 54. zwaard
vis, 56. treiter, 57. gereed. 59. de lezer
heil (Lat.), 60. gebergte in Rusland, 63.
pers. vnw.. 65. bijwoord. 67 berg, 68.
drinkgerei. 70. meisjesnaam. 72. wal
kant, 74. keukengerei', 76. gewas. 78.
voegwoord. 79. lengtemaat, 81 verlaag
de toon, 82. pl.in Frankrijk, 83. roofdier.

Verticaal: 1. opera. 2. trage, 3. aanw.
vnw., 4. rondhout, 5. voorzetsel. 6. be
vel, 7. onvruchtbaar, 8. strijdperk, 9.
deel van een breuk, 12. jongensnaam,
13. deel van een trap, 16. water in Bra
bant, 17. voorzetsel. 19. bestaat, 20.
voorzetsel, 23. soort onderwijs, 25. bid
(Lat.), 28. mak. 30. deel van een wagen,
31. afgelegen. 33 deelteken, 35. insect,

37. riviermond 38. drank. 40. familielid,
41. meisjesnaam. 42. soort brood. 44 bit
ter vocht, 49. rijdier, 52. woede, 53.
soort disselboom, 55. heks, 56. groente,
58. domme fout, 59. lawaai. 61. moes-
plant. 62. jongensnaam, 64. rangtel
woord. 66 water in Friesland 67. slede,
69. godsdienst. 71. deel van Amerika,
73. takje, 75. godin, 77. lidwoord, 79.
soort schip. 80. eerwaardige vader
(Lat.).

Horizontaal: 1. sport. 5. vraat, 9. uur,
10. ruL 11- O.M.. 13. wapen, 15. t.i., 16.
lor, 18 pek, 19. bos, 20. amok, 22. beet,
23. borstel. 24. klok, 26. kers. 29 rat,
30. zon, 32. gat 33. af, 34. danig, 36. Ko.
37 uil, 38. kin, 40 priem 41. stram.

Verticaal: 1. stola, 2. ou, 3. ruw, 4.
trap. 5. vrek. 6. run, 7. al, 8. twist, 12.
mom. 14. pension, 15. toe. 17. robot, 19.
beleg 21. kok, 22 bek. 24. kramp, 25.
laf. 27. rak, 28. storm. 30. zalm. 31. niks,
34. die. 35. git, 37. ui. 39. nr

beschuldigen van gebrek aan gezond
verstand, hetgeen in Engeland een bijna
even ernstige tekortkoming is als gebrek
aan humor.

Indien men mag spreken van gnuiven
in gedrukte vorm, dan mag men deze
term gebruiken voor het hoofdartikel dat
hedenochtend verscheen op de voor
pagina van de Daily Mail, dat zich hoor
baar in de redactionele handen wreef.
Het artikel richtte zich klagerig tot Mor
rison met het verzoek toch vooral Bevan
niet uit de part:j te laten zetten, want
dat zou zo jammer zijn voor de conser
vatieven. Jubelend van politiek leedver
maak gaf het blad als zijn mening, dat
Morrison („die zijn woorden even zorg
vuldig uitkiest als een vrouw een hoed")
zijn aanval met voorbedachten rade ge
daan heeft.

Ook de Express genoot deze morgen
van het politieke leven. Haar bekwame,
maar zeer vinnige parlementaire cor
respondent wijdde een lang artikel aan
de heer Aneurin Bevan, en gaf als zijn
mening dat Bevan uitgepraat is en
nooit meer een kans zal maken op het
leiderschap van de partij.

Naast dit artikel stond het hoofd
artikel waarin de redactie van de
Express haar lezers waarschuwt te
gen de conclusie van haar parlemen
taire correspondent: Bevan bleef vol
gens de redactie een hoogst gevaar
lijk man, en derhalve drukte zij haar
lezers op het hart: „Pas op voor
Bevan".

Alsof dit nog niet genoeg was, ver
scheen op dezelfde Bevan-pagina een
prachtige spotprent waarin de kopstuk
ken van Labour met grote ijver bezig
zijn elkander vergif in grote roemers te
gieten uit pure broederlijke verdraag
zaamheid. Morrison beoefent de liefde
met een grote fles rattenkruid, Shinwell
heeft gemalen glas meegebracht voor
het feest, Bevan schenkt Attlee dolle
kervel in, en op de achtergrond komt
de goede Dalton aanlopen met een zak
arsenicum op de rug.

De News Chronicle, die gisteren al
genoten had, geniet vandaag nog een
klein beetje na. De Manchester Guar
dian en de Daily Telegraph hadden
gisteren de grote gebeurtenis gevierd
met passende hoofdartikelen.

En de Times geeft duidelijk te ver
staan dat er dingen zijn op dit onder
maanse waarmee een werkelijk nette
krant zich niet inlaat, want noch gis
teren, noch vandaag verscheen er
enig redactioneel commentaar op wat
gisteren in de nieuwskolommen van
dit deftige blad een „squabble", dat
wil zeggen een minderwaardige ruzie,
werd genoemd-

Advertentie

Behoudt zijn glans, Ial niet verkleuren,
geen last van bladderen of scheuren

(Van onze Limburgse redactie)
Twee Nederlandse douaniers van de
grenspost Hoogcruts deden Woensdag
avond en zeer goede vangst. Op pa
trouille door Slenaken hielden zij een
Duitse personenauto aan. In de auto,
een zespersoons Packard, bevonden zich
maar liefst ongeveer duizend kilo koffie
en twintig pakken chocolade.. De smok
kelende eigenaars van deze goederen,

De pers-chef van het Amerikaanse
ministerie van Buitenlandse Zaken, Lin
coln White, heeft aangekondigd, dat mi
nister Dulles vandaag voor radio en te
levisie aan het Amerikaanse volk ver
slag zal uitbrengen over de conferentie
in Genève en de toestand in Indo-China.
De uitzending zal plaatsvinden heden
nacht om half twee, Nederlandse tijd.

President Frederico Chaves van Para
guay is Woensdag afgezet en vervangen
door de President van de Staatsbank,
Mendez Fleitas. Volgens berichten uit
Asuncion, de hoofdstad van Paraguay,
is alles weer rustig.

De staatsgreep wordt algemeen be
schouwd als het gevolg van een aantal
meningsverschillen binnen de nationale
republikeinse partij. Chaves wgs lid van
deze partij en na de staatsgreep heeft
de voorzitter der partij, Pereira, een
verklaring laten omroepen, waarin wordt
gezegd, dat de toestand in het land weer
rustig is. Hieruit valt af te leiden, dat
de nationale republikeinse partij het
heft nog steeds in handen heeft, ook al
heeft men van President gewisseld.
(Reuter)

die het stopteken van de douane uit de
verte hadden gezien, brachten op ge
ruime afstand van de douaniers hun
auto tot stilstand en gingen er vandoor.
De Nederlandse douane kon niet ver
hinderen dat de twee inzittenden over
de Belgische grens wisten te ontkomen.
De beide ontsnapte smokkelaars wer
den evenwel korte tijd later in België
aangehouden. Het bleken twee Duitsers
uit Hannover te zijn. De auto met in
houd werd door de Nederlandse douane
in beslag genomen.