Nieuwe Haarlemsche Courant | 1954 | 17 juni 1954 | pagina 7

Kampioenscompetitie naar opwindend einde

DOS straft op Steigers capaciteiten
gebaseerde tactiek van PSV af

DWS MAAKT NA DE RUST
VIER DOELPUNTEN

Oostenrijker Hollaus winnaar op

Man in de 125 c.c. klasse

Brazilië maakte tegen Mexico
voortreffelijke indruk

Teleurstellend spel van Uruguay en
Oostenrijk in eerste wedstrijd

PSV, DWSDOS en Eindhoven na vier wedstrijden weer gelijk^

fcafeli

pilv- *1 *j$ fpfgii

Eindhoven zakt
bedenkelijk af

Gelijkmaker van Franssen fractie
van een seconde te laat

Roomboter op het brood

Uruguay wint met 2—0 van Tsjechen

Aegir's acht is niet
te verslaan

DONDERDAG 17 JUNI 1954

PAGINA 7

Voor Kon. Wilhelmina Fonds

Zwaluwen en militairen
spelen gelijk: 5-5

Favoriet Werner Haas
moest strijd staken

Dauphine Libéré

Schmitz behoudt de
eerste plaats

Standenlij sten tournooi
wereldkampioenschap

Ook haar
komt roomboter

toe!

Het zijn niet alleen de mannen, die het gezinsinkomen
verdienen. Vele meisjes en vrouwen werken op kantoren,
fabrieken en ateliers even hard mee. Ook hun komt room
boter toe op het broodIn kosten scheelt dat maar weinig'
meer dan 'n cent per boterham - en welke huismoeder zou
over dit kleine prijsverschil niet heen willen stappen?

Moeders,
geef het
ook haar
mee naar
kantoor,
fabriek of
atelier:

Strijd om Jules Rimet-beker begonnen

OostenrijkSchotland

1-0

Betere techniek van
Joegoslaven beslissend

Pt

"x

Hl

(Van onze sportredacteur)

EINDHOVEN, Woensdagavond.

De gezichten van al de twintigduizend belangstellen
den waren getekend met een dieprode blos. Geen won»
der, de spanning in en rondom de lijnen was bijna niet

meer te dragen. Nog vier minuten, nog drie, twee

DOS leidde met 21 en PSV was met man en macht in
het offensief. De ene bal na de andere ging in de rich
ting van DOS' doel. Berend Scholtens, de oude aanvoer
der van PSV, holde zelfs naar voren. Maar er kwam
geen doelpunt. En toen, in de allerlaatste seconden,
ging de bal naar Franssen. Even lag de bal stil, daarna
haalde PSV's middenvoor uit voor het schot, dat nu
eindelijk redding moest brengen. Maar op datzelfde
moment, dat die bal ging naar de enige onbeschermde
hoek van het Utrechtse doel, klonk het fluitsignaal van
scheidsrechter Bronkhorst. De laatste tonen stierven

juist weg, toen de bal via de paal in het doel stuiterde.
Het spel was afgelopen. Geen doelpunt dus. DOS had
gewonnen, en verdiend.

Drie dagen dus na een wat smadelijke nederlaag van
3o heeft DOS zich reeds gewroken tegen PSV. De
prestatie is des te opmerkelijker, als men weet, dat de
Utrechtenaren begonnen met drie invallers, dat na
twaalf minuten reeds de vierde reserve binnen de lijnen
moest komen en dat halverwege de tweede helft nog
een vijfde speler van de vaste kern het strijdtoneel
moest verlaten. PSV was in dit opzicht dus duidelijk
in het voordeel, want het miste aanvankelijk alleen
Brusselers en na de rust Ad van Tuyl. Maar ondanks
de grote handicap van het missen van enkele promi
nenten is DOS duidelijk de sterkste en de beste ploeg
geweest. Het kwam weliswaar niet tot grootse daden,
maar dat deed PSV evenmin. Trouwens, dat kon ook
moeilijk, want er werd veel te hard gespeeld.

Doelman Hansen is uit zijn doel gelokt en door Kootreeds juichend, met een

boogbal verslagen.

(Van onze speciale verslaggever)

AMSTERDAM, Woensdagavond.

Ongeveer vijf en dertig duizend Amsterdammers hebben vanavond op alle
mogelijke wijze uiting gegeven aan hun vreugde. Daar was ook alle reden
toe. Immers, in de eerste helft waren het de enkele honderden Eindhovenaren
geweest, die met een glimlach op het gelaat hun club op het groene veld
aan het werk hadden gezien: een EVV, ver in de meerderheid, dat slechts
kans zag dit offensief af te sluiten met één enkel doelpunt. Daarna was het
woord aan DWS.

Plotseling sneden de blauw-zwarte aanvallers door de Zuidelijke ver
dediging, alsof er geen van Tuyls en Tebaks stonden. Koot scoorde de gelijk
maker, nauwelijks toen het spel vijf en veertig seconden oud was. Pitters
bracht de stand al heel spoedig op 21 en daarna knalde Koot de bal weer
langs Hanssen. Tenslotte het kon gewoonweg niet op deed de beweeg
lijke Vonhoff van zich spreken. De defensie van de blauw-witten meende
op een gegeven moment het spel te kunnen staken voor vermeend buiten
spel. Scheidsrechter Van der Meer had echter niets geconstateerd en van deze
gelegenheid profiteerde de kleine Amsterdammer op handige wijze door
eerst Hanssen uit zijn doel te lokken; met een onbeschermd doel voor zich
was het daarop een heel klein kunstje de nederlaag voor de Eindhovenaren
nóg groter te doen maken, 41.

Aanvankelijk had het er helemaal
niet naar uitgezien, dat de blauw-zwar-
ten deze avond met de overwinning
zouden gaan strijken. Immers, van de
aftrap af gaven de Zuidelijken de toon
aan en trachtten met snelle in zeer
gevaarlijke aanvallen de DWS-ers te
overrompelen. Maar voorlopig gaven
Meyer c.s. niet thuis. Doch Eindhoven
bleef „doorhameren". Richter moest in
volle actie komen bij een harde kogel
van Van Melis; Schmidt brak twee
maal door. maar zijn schot vond de
juiste richting niet. EVV bleef het
spel beheersen en een doelpunt kon
dan ook op de duur niet uitblijven.
Dit kwam na precies vijftien minuten.
Een combinatie Louwers-Van Melis-
Louwers werd door laatstgenoemde be
sloten met een listig tikje, waar de
moedige Richter tevergeefs naar uit
viel (01). En weer kwam Eindhoven
terug. Van Melis kreeg een opgelegde
kans de score te verhogen, doch op
twee meter afstand van de keeper
faalde hij nog met zijn schot.

De .enkele uitvallen van DWS had
den niet veel om hpt lijf, daar men
zich op de Zuidelijke „muur" steeds
weer te pletter liep. Slechts éénmaal
kwam Hanssen in moeilijkheden, toen
Klein op geraffineerde wijze reus Van
Tuyl misleidde. Hanssen bleef, zij
het met veel moeite, meester van
het terrein. Eindhoven stelde ook hier
na de Amsterdamse defensie voor de
grootste moeilijkheden. Met kunst en
vliegwerk èn het feit dat Van Melis
niet van de get>oden kansen wist te
profiteren, kon DWS de 01 achter
stand handhaven.

Doelpuntenregen

Amper enkele seconden was de twee
de helft oud, of de in rode truien ge
stoken hoofdstedelijken trokken met
fris open spel ten aanval. Men gunde
de gebroeders Van Tuyl en Tebak niet

Een helaas niet al te talrijk publiek
8000 toeschouwers bevonden zich op
de tribunes heeft Woensdagavond
in het Féyenoord-Stadion te Rotterdam
de ten bate van het Koningin Wilhel-
minafonds gespeelde wedstrijd tussen
een Zwaluwen-ploeg en het Neder
lands militair elftal in een gelijk spel
van 55 zien eindigen; met rust had
den de militairen met 42 de leiding.

Aanvankelijk leek het een vrij saaie
Vertoning te worden, doch zienderogen
werd het spel beter en later zelfs,
vooral van militaire zijde, knap. Na
dat na een kwartier Schouten (Excel
sior) voor de militairen de score had
geopend, zorgde twee minuten later
R;'shouwer (Xerxes) voor 11. Het
intelligente aanvalsspel van de mili
taire ploeg, met Van der Kuil (VSV)
als de grote man, werd toen zó su
perieur, dat Van der Kuil, Schouten
en Van Woerden (Feyenoord) de stand
tot 4—1 konden opvoeren. De Ajacied
Huis, die zeer verdienstelijk werk le
verde, deed even voor de rust de
Zwaluwen tot 24 terug komen.

De ontmoeting leek op een débacle
voor de Zwaluwen uit te lopen, toen
Van der Wel (Ajax) na de hervatting
de vijfde treffer voo- de militairen
voor zijn rekening nam. Zóver liet men
het echter aan de zijde van de Zwalu
wen niet komen. Zonder direct een
zelfde technische hoogte te bereiken
als de tegenpartij, maar veel meer
door lovenswaardig enthousiasme,
schiepen de Zwaluwen zich bij een
freer gelijkopgaande strijd de meeste
scoringskansen, waarvan drie er ach
tereenvolgens door Huis, Dörr (Excel
sior) en Rijshouwer werden benut.

Het felle duel om de winnende goal,
flat de slotfase vormde, bleef onbe
slist

de t(jd om tegenstand te bieden, zó
razend snel ging het op het doel van
Hanssen af. Wel trachtte deze door
snel en ver uit te lopen het gevaar
nog te keren, maar de Doogbal, die
Koot listig over hem heen speelde, be
reikte tóch zijn heiligdom. Nog geen
drie minuten later kon er weer ge
juicht worden! Pitters en Klein lieten
nu Vlemminx en Tebak de hielen zien
en na een fout van de internationaal
kwam Pitters plotseling in schietposi
tie te staan: onhoudbaar vloog de bal
voor de tweede maal in het net (21).

EVV was er beduusd van; men kon
het juiste tegenspel niet vinden en met
het grandioze overwicht van de eerste
helft bleek het totaal gedaan te zijn.
Nog erger: men werd geheel de
verdediging gedrongen. Nadat Van
Melis, na een plotselinge felle uitval,
nog pogingen had gedaan voor de ge
lijkmaker Richter bleef meester van
het terrein drongen de beweeglijke
Amsterdamse voorwaartsen onder aan
voering van Vonhoff steeds weer diep
in de defensie van de Eindhovenaren
door. Het verwekte dan ook geen ver
wondering toen na achttien minuten
over het lot van EVV definitief beslist
werd. Voor de zoveelste maal zag Pit
ters kans zich van Tebak te ontdoen;
zijn voorzet kwam voor de voeten van
de toestormende Koot, die geen fout
maakte (31). Een tijdlang probeerden
de Eindhovenaren de bakens nog ver
zet te krijgen, doch het lukte niet;
DWS beheerste het gehele middenveld.
En kwam men „achter" eens in de
verdrukking na een vrije trap door
Louwers keurig genomen da. be
wees Richter zijn grote capaciteiten.

Het verwonderde dan ook niemand,
dat de overwinning no< -orekender zou
gaan worden. Dat geschiedde na ruim
een half uur, toen alle Amsterdammers
weer eens ten aanval waren gegaan
en Van Tuyl c.s. voor vermeend bui
tenspel de strijd staakten. Hiervan
profiteerde Vonhoff op meesterlijke wij
ze. (4—1).

PSV heeft de nederlaag voor een
groot deel aan zichzelf te wijten. Het
mag in zeker opzicht zelfs tevreden zijn
met dit resultaat, want Steiger, weer in
grootse vorm, heeft menige bal gestopt,
die voor velen niet te onderscheppen
leek. PSV's grootste fout was om, even
als in Utrecht het accent volledig op de
verdediging te leggen, althans in de eer
ste helft, daarbij voornamelijk vertrou
wend op de capaciteiten van Steiger.
Steiger heeft, wij vertelden het reeds,
dat vertrouwen niet beschaamd. Maar
PSV verzuimde in al zijn ijver om een
beslissing te forceren met uitvallen, die
voornamelijk over Franssen en Dillen
werden geleid, te ontdekken, dat DOS
Zondag een lesje had geleerd. De U-
trechtenaren waakten er nu wel voor
dat de schietgrage, on elke kans loeren
de Franssen en Dillen, geen ogenblik
vrij spel kregen. En daar PSV's binnen-
spelers over maar zeer matige capaci
teiten beschikten, was de Eindhovense
voorhoede een zeer zwakke afspiegeling
van het anders zo gevreesde aanvals-
quintet. PSV behoeft niet naar excuses
te zoeken voor deze wat onverwachte
nederlaag. Het heeft zich dit teleurstel
lende resultaat zelf aangedaan. Het gaf
niet alleen het middenveld volkomen vrij
aan de maar wat graag aanvallende
Utrechtse middenlinie, indirect speelde'
zichzelf zo lam. dat het vertwijfelde of
fensief, dat in de tweede helft werd op
gezet, eigenlijk geen succes kon hebben.
Alle maatgevoel was immers verdwenen
na die wat krampachtig gespeelde eer
ste drie kwartier.

De wedstrijd is bepaaldelijk niet ge
worden zoals men na vijftien minuten
eigenlijk meende te mogen verwachten.
Toen werd weliswaar energiek en zeker
niet zachtzinnig gespeeld, maar beide
ploegen trachtten t°ch voortdurend goe
de en gevaarlijke combinaties op te zet
ten. Kort na het begin leidde dat reeds
tot enkele tastbare resultaten. Eerst
schoot Dillen van de rand van het straf
schopgebied zó hard in, dat invaller
doelman Pindus de bal slechts met
moeite kon stoppen en nog geen drie
minuten later dwong Visser door al
de noodzakelijke veranderingen naar de
voorhoede verhuisd Steiger tot een
bliksemsnelle reactie om een gevaarlijk
ingeschoten bal juist naast de paal weg
te stompen. Kort er na trok Franssen
de bal aan de overzijde rakelings over
de lat. Pindus verrekte toen een spier
en moest plaats maken voor de tweede
reserve-doelman, de 38-jarige van Bag-
gem.

DOS had op dat moment reeds een
duidelijke veldmeerderheid veroverd.
Het strandde echter voortdurend op
'n solide verdediging, die geen enkele
tegenstander uit de weg ging. Erg
verwonderlijk was het dus niet, dat
PSV de gevaarlijkste aanvallen op
zijn naam kreeg. Een schot van Dillen
scheerde de lat en vrijwel direct
hierna, in de zevenentwintigste min.
kwam het eerste doelpunt. In volle
ren kogelde linksbuiten Vergouwen na
een fraaie, vloeiende combinatie met
van F.lderen, recht tegen van Baggem
aan. Dillen ving de terugstuitende bal
op en tikte die beheerst in de andere
hoek van het doel, 10.

Zou het spelletje van Zondag dan
toch herhaald worden? Het leek er
even oo, toen Franssen al de Utrecht
se verdedigers zijn hielen liet zien en
een voortreffelijke voorzet gaf. Dillen

Achttien rijders verschenen Woens
dag op het eiland Man aan de start
voor de 125 cc-race. Alleen de Oosten
rijker Baltisberger had pech met zijn
machine. Hij verspeelde twee minuten
voordat hij zijn NSU op gang kon
krijgen; niettemin eindigde hij op de
vierde plaats. Winnaar werd de Oos
tenrijker Hollaus.

De favoriet Werner Haas (Did.)
moest na de zesde ronde, toen hij in
derde positie lag, de strijd staken. Haas
had een kleine voorsprong na de eer
ste .ronde, maar even later werd hij
het eerste slachtoffer van de gladheid
van de weg, door regenval veroor
zaakt. Zijn machine slipte in de bocht
bij de Governorsbrug en. de Duitser
werd er afgeslingerd. Haas sprong
weer op zijn motor en reed door; hij
had toen de leiding verloren aan de
Oostenrijker Hollaus en de Italiaan
Ubbiali.

Een felle strijd ontbrandde tussen de
Oostenrijker en de Italiaan. Hollaus
bleef aan de kop tot aan de vierde
ronde. Toen kwam Ubbiali opzetten en
ging hem voorbij. De onderlinge posi
tie wijzigde zich nerhaaldelijk. In de
vijfde ronde ging Ubbiali aan de kop
met een flinke voorsprong. Haas, die
nog steeds op de derde plaats lag,
kwam in een s-bocht wederom ten val
en moest met een beschadigde ma
chine de strijd staken.

Hollaus zette toen alles op alles en
met de finish in zicht wist hij de Ita
liaan in te halen en met een voor
sprong van ongeveer 45 meter te ver
slaan.

De uitslag van de 125 cc-race luidt:

1. R. Hollaus (Oostenrijk) met NSU
173.64 km. in 1 uur 33 min. 3.4 sec, ge
middelde snelheid 111.96 km./u; 2. C.
Ubbiali (Italië) met MV Augusta
1.33.07.4, gemiddelde snelheid 111.88
km./u; 3. Cecil Sandforc' (Gr.-Br.) met
MV Augusta 1.37.35.8, gemiddelde snel
heid 106.77 km./u; 4. H. Baltisberger
(Did.) met NSU, gemiddelde snelheid
105.86 km./u; 5. Bz. Purslow (Gr.-Br.)
met MV Augusta, gemiddelde snelheid
97.91 km./p.

De snelste ronde kwam op naam van
de Oostenrijker Hollaus met een ge
middelde snelheid van 115.11 km. per
uur.

De uitslag van de zijspannen-klasse
luidt: 1. Eric Oliver (Gr.-Br.) met
Norton 173.64 km. in 1 uur 34 min. 0.2
sec., gemiddelde snelheid 110.83 km.
per uur; 2. F. Hillebrand (Did.) met
BMW 1.35.56.8, gemiddelde snelheid
108.59 km. per uur; 3. W. Noll (Did.)
met BMW 1.39.16.4, gemidd. snelheid
104.96 km. per uur.

De vijfde étappe van het criterium
van de Dauphine Libéré van Bourg naar
Annecy over een afstand van 240 km is
gewonnen door de Belg Desmet in 6 uur
38 min. 29 sec. Tweede werd de Frans
man Lauredi 6.39.26 en derde zijn
genoot Mei 6.46.02.

Een groot peleton renners kwam bin
nen in 6 uur 46 min. 16 sec. In het al
gemeen klassement heeft de Luxembur
ger Schmitz de eerste plaats behouden.

was toegelopen en kopte in, maar pre
cies in de handen van Van Baggem.
Meteen kwam de ommekeer van de
strijd. Van de uittrap van hun doel
man af holden de Utrechtenaren naar
voren. Middenvoor Lammers kwam
langs stopper Wouters en snelde op
Steiger af. Juist toen Lammers wilde
schieten, wierp Steiger zich voor de
bal en trapte die weg, het veld in.
Visser was echter meegekomen en
schoot toen prompt raak, 11. Dat
was na negenentwintig minuten. DOS
wist, dat het dus niet kansloos was
en ging in verhoogd tempo nog hef
tiger aanvallen. PSV mobiliseerde al
zijn verdedigers en kanthalves in de
omgeving van het strafschopgebied om
verder onheil te vooorkomen. Het
hield stand. In de eerste plaats dank
zij Steiger, die eens een ongelooflijke
save verrichtte door eerst 'n hoog in
geschoten bal weg te slaan en de on
middellijk laag geretourneerde bal in
'n gedraaide achterwaartse sprong te
stoppen.

PSV kon bovendien het hoofd boven
water houden door de lichter gebouw
de Utrechtse voorwaartsen nog stevi
ger te tackelen. Geen enkele keer ech
ter probeerde het de twee- óf drie
mans voorhoede uit zijn isolement te
verlossen.

In de tweede helft werd het duel nog
krachtiger en heftiger. By PSV was Ad
van Tuyl vervangen door Waterman.
Even leek het er op of PSV weer een
voorsprong zou nemen, maar dat was
slechts een illusie. DOS verdedigde zich
in de eerste minuten met grote taaiheid,
gunde de tegenstander geen seconde de
tijd en daardoor waren al de schoten,
die de Eindhovense voortwaartsen af
vuurden op het door van Baggem met
steeds meer zelfverzekerdheid verdedig
de doel onzuiver. Midden in dit lichte
offensief van PSV sloeg DOS plotseling
z(jn slag. Een uitval van de Utrechtena
ren bracht spil Wouters in moeilijkhe
den. Hij maakte hands, Luiten zou de
vrije schop nemen. Iedereen verwachtte,
gezien de aanloop van Luiten, een hard,
strak schot. In plaats daarvan ging de
bal met een boogje in het doelgebied.
Steiger sprong naar voren, onderschepte
de bal. maar moest die, tuimelend over
drie vier spelers weer loslaten. Drie
keer schoot een der Utrechtse voor-

P.S.V.
D.W.S.
Eindhoven
D.O.S.

10—

11—11
6—
6— 8

llilllllllllllllllllllllllllltllllllllllllllllllilllllllllllillllllllllllll

waartsen toen op het doel. De vierde
keer was het raak, Van der Linden tik
te de bal beheerst in de uiterste hoek,
1—2.

Met nog meer grimmige energie trok
PSV daarna ten aanval. Maar de strijd
was hopeloos. Rustig en zelfverzekerd
stond DOS te verdedigen en als het
maar evén kon trokken de Utrechtse
voorwaartsen er snel op uit om je
kunt het nooit weten nog een doel
punt te maken. Dat gelukte niet, want
Steiger bracht nog twee keer op fraaie
wijze redding. En toen kwam de ener
verende slotphase, waarin scheidsrech
ter Bronkhorst met veel moeite mees
ter van de situatie kon blijven en waar
in Utrechtse en Eindhovense toeschou
wers voortdurend opveerden en wel
tien minuten lang de spelers wilden be
duiden, dat het nog maar vijf minuten
was. In die vijf minuten moest er vol
gens deze naar de hoogste graad van op
winding gedreven enthousiasten iets
heel verschillends gebeuren, uiteraard.
Beider wensen zijn in vervulling gegaan.
Die van PSV's aanhang echter enkele
fracties van een seconde te laat. De wat
terneergeslagen Eindhovenaren konden
echter weer glimlachen, toen zij de uit
slag van de wedstrijd in Amsterdam
vernamen. De Utrechtse supporters ver
kondigden na deze tijding met nog meer
nadruk, dat DOS nooit verloren zou
gaan en beslist kampioen werd.

De uitslagen van en de standen na
de eerste wedstrijden van het eind-
tournooi om het wereldkampioenschap
voetbal luiden:

Groep I:

BraziliëMexico 50
FrankrijkJoegoslavië 01
Brazilië 110 0 2

Joegoslavië 110 0 2

Frankrijk 10 0 10

Mexico 10 0 10

Groep III:

OostenrijkSchotland 10
UruguayTsjecho-Slowakije 20.
Uruguay 110 0 2

Oostenrijk 110 0 2

Schotland 10 0 10

Tsjecho-Slowakije 10 0 10

Advertentie

*4

5—0
1—0
0—1
0—5

2—0
1—0
0—1
0—2

Zeer belangrijk. Voor allen, die meedoen aan de
3e Roomboterprijsvraag!

In sommige bladen bevat de 3e Roomboterprijsvraag-advertentie niet
de mededeling, dat het antwoord op vtaag 1 moet worden gegeven
in een rijmpje van ten hoogste zes egels. Wilt U er vooral om
denken aan deze voorwaarde te voldoen?

Te Genève waren slechts dertiendui
zend toeschouwers opgekomen om getui
ge te zijn van de ontmoeting tussen
Brazilië en Mexico. Na een nerveus be
gin aan weerszijden, met een vrijwel
gelijk opgaande strijd, kwamen de gepo
lijste techniek van de Brazilianen en hun
veel grotere snelheid geleidelijk meer
tot gelding. Het Mexicaanse doel kwam
in groot gevaar want de prachtig com
binerende Braziliaanse voorwaartsen on
dernamen de ene stormloop na de an
dere in een fantastisch tempo.

Nadat Pinga, Julinho en Baltazar het
doel gemist hadden, en een gevaarlijke
Mexicaanse tegenaanval gestrand was
op Castilho, opende de Braziliaanse mid-
voor Baltazar de score in de 23e mi
nuut. De Mexicanen probeerden terug
te slaan, en hun tegenoffensieven wa
ren niet van gevaar ontbloot, maar Bra
zilië bleef sterker en na 30 minuten
schoot rechtsbinnen Didi uit een vljre

(Van een speciale verslaggever)

Het eindtournooi om het wereldkampioenschap voetbal is Woensdagavond
in Bern, Zürich, Lausanne en Genève begonnen met vier wedstrijden van
de achtste finales. De meeste belangstelling ging uit naar de ontmoetingen
tussen Uruguay, titelhouder, en Tsjechoslowakije in Bern en tussen Oosten
rijk en Schotland te Zürich.

Verrassingen zijn uitgebleven op deze eerste dag. Brazilië, één van de
favorieten, versloeg Mexico met 50 en Joegoslavië om bij groep één te
blijven zegevierde met 10 tegen het geplaatste Frankrijk. In groep III
versloeg Uruguay in een slecht gespeelde wedstrijd Tsjechoslowakije, terwijl
Oostenrijk met 10 de baas bleef over Schotland.

Uruguay heeft teleurstellend spel la
ten zien. Het was zulk een matige ver
toning, dat de toeschouwers zich ver
baasd afvroegen of dit nu een ploeg was
die de titel moest verdedigen. De ploeg
bestond ongetwijfeld uit eerste klas ar-
tisten, die technisch en athletisch een
waar meesterschap demonstreerden. De
balcontróle was schitterend, het kop-
werk bleek voortreffelijk, maar het in
dividualisme vierde hoogtij.

Het spel van de ploeg was povertjes,
zo slecht zelfs, dat de Tsjechen, die in
de eerste helft stug weerstand hadden
geboden, na de pauze aanvankelijk een
veldmeerderheid konden veroveren,
waardoor de trotse houders van twee
wereldtitels nog meer de kluts kwijt
raakten.

De aanvallen van Uruguay werden
vrijwel voortdurend in de breedte opge
zet, hetgeen het toch al niet hoge tempo
ongunstig beïnvloedde. De Tsjechische
verdediging kreeg daardoor steeds alle
gelegenheid de juiste opstelling te vin
den. Overrompelend waren de aanval
len van Uruguay nimmer. Dat de stand
met rust nog blank was behoefde dus
geen verbazing te wekken.

Het eerste doelpunt van Uruguay
kwam in een periode, waarin de Tsje
chen, wier spel een niet minder armoe
dige indruk maakte dan dat van hun
tegenstanders, een lichte veldmeerder
heid hadden. Een aanval, in de breedte
opgezet, belandde bij rechtsbinnen Am-
brois. Met een boogballetje plaatste hij
de bal naar het midden, waar midvoor
Miguez stond, die met het hoofd het le
der 'n effectvolle draaiing gaf. Doelman
Reiman bekend om zijn grenzenloze
reactiesnelheid was stomverbaasd,
dat de bal laag in de hoek verdween.
Dat doelpunt kwam twintig minuten
voor het einde.

Kort voor het einde kreeg Uruguay
'n vrije schop toegewezen. Met een
zuiver geplaatst boogballetje in de
uiterste linkerbovenhoek verdween het
schot van de beroemde linksbinnen
Schiaffino voor de tweede maal in het
doel. Een geweldige zoenpartö van
spelers en officials van Uruguay volg

de op dit werkelijk fraaie doelpunt.
De enige speler, die in deze massale
uitbarsting van wild enthousiasme niet
was betrokken, was Schiaffino zelf,
die trots als 'n pauw naar de cirkel
terug liep en het publiek uitdagend
uitnodigde hem een ovatie te brengen.

In Zürich waren de spelers van Schot
land en Oostenrijk aanvankelijk zeer
nerveus.

De „geplaatste" Oostenrijkers lie
ten zich in het eerste kwartier volko

men insluiten door de Schotten, die be
kend om hun zuinigheid, slechts met 13
in plaats van de toegestane 22 spelers
naar Zwitserland zijn gekomen. Schot
land ontwikkelde een hard, maar fair
spel, dat de Oostenrijkers In het geheel
niet lag. De mannen van de Weense
school zagen geen kans hun normale
aanvalsspel, rustig en rhythmisch te
ontwikkelen. Integendeel, de Schotse
voorhoede kreeg in het eerste half uur
enkele fraaie kansen om de score te
openen. Ze werden alle gemist.

Nadat de Schotse middenvoor Mochan
blijk had gegeven zelfs enkele eenvou
dige kansen niet te kunnen benutten
nam Oostenrijk eindelijk het initiatief
over.

Twaalf minuten voor de rust zond links
binnen Probst een hard schot in, dat
doelman Martin te machtig was. Dit
doelpunt bleek naderhand beslissend te
zjjn voor het eindresultaat van deze ont
moeting. In de resterende tijd voor de
pauze en in het eerste half uur van de
tweede helft gaf Oostenrijk met aan
trekkelijk spel de toon aan. Schotland
speelde toen sterk defensief en de toe
schouwers konden in die periode genie
ten van fraai Weens voetbal, dat herin
neringen opriep aan het oude wonder-
team van Hugo Meisl.

Doelpunten konden de Oostenrijkers
echter niet maken. Zelfs niet toen Ha-
nappi een keer mee naar voren trok.
Ook geen groots voetbal dus in Zürich.

Tsjechische achterspeler Novak, de Tsjech Rejman en
voor Itvez tijdens een duel om de bal.

Urugese mid-

hop
t. De

net. De Braziliaanse aanval draaide nu
weer op volle toeren. Baltazar wrong
zich al dribbelend door de Mexicaanse
verdediging heen, gat de bal op het juis
te moment over aan de linksbinnen
Pinga en het was 30. Nadat een kanjer
van Pinga tegen de paal was afgeketst
bracht deze speler, na een schitterende
combinatie van de voorhoede in sa
menwerking met de halves, een minuut
of zeven voor rust de stand op 40.

In de tweede helft liep Brazilië on
middellijk na de aftrap weer storm,
maar keeper Motta verichtte won
deren in het Mexicaanse doel. Het vijf
de doelpunt kwam na vierentwintig mi
nuten door rechtsbuiten Julinho, die
drie tegenstanders te slim af was en
toen van korte afstand inschoot.

In het nieuwe Olympische stadion te
Lausanne, dat met 30.000 toeschouwers
bij lange na niet was uitverkocht, ver
loor Frankrijk zijn eerste wedstrijd met
10 van Joegoslavië.

Het was een treffen tussen een snelle
Franse ploeg en een technisch superieur
Joegoslavisch elftal, waarin de techniek
het uiteindelijk van het tempo won.

Op het door regenbuien gladde en
doorweekte veld konden de over het al
gemeen lichter gebouwde Joegoslaven
beter uit de voeten dan hun tegenstan
ders en in de aanval konden zij zodoen
de verrassender combineren.

Er waren echter twee factoren, die
voorkwamen, dat het overwicht in de
juiste verhouding in doelpunten werd
uitgedrukt. Op de eerste plaats werd
het samenspel vaak te ver doorgevoerd
en ten tweede toonde de Franse doel
man Remetter zich in grootse vorm.
Toch moest Remetter in de veertiende
minuut capituleren toen rechtsbuiten
Milutinovic bij een doorbraak van de
rechtervleugel een felle schuiver loste.

Gesteund door de middenlinie, waarin
vooral Tsjaikowski een schitterende
party ten beste gaf, kwamen de Joego
slaven onmiddellijk weer in de buurt
van Gianessi en Kalbel. maar de ge
vaarlijke middenvoor Mitic, de beste
man uit de voorhoede, kreeg bij zijn be
waker Jonquet maar weinig bewegings
vrijheid. Na ongeveer 20 minuten kwam
de Franse aanval wat meer los, maar
ook in deze linie werd het spel te kort
gehouden.

(Van onze roeimedewerker)

Zonder veel moeite en in een tech
nisch goed gestuurde race heeft Aegir
thans ook beslag gelegd op de Tele-
graafbeker door in de finale de acht
van Willem III met vier lengten te
kloppen.

Beide ploegen waren met omtrent 40
slagen van start. In de eerste binnen-
bocht had Willem III het startverschil
ingelopen, doch dit bleek niet voldoen
de te zyn om bij de volgende bocht,
waar Aegir in het voordeel was, de
Groningse aanval af te slaan. De stu
denten zetten een verhoogd tempo in
en er kwam bijna licht tussen de gie
ken. In de scherpe bocht bij de Scha-
penwal faalde echter de berekening
van de Willem III stuurman. Hij kwam
te veel naar bakboord uit, was daar
door gedwongen teneinde een aanva
ring te vermijden tussen vyf slagen
door zwaar bij te sturen met het ge
volg dat de vaart uit de giek raakte
en de uitlooppoging geheel in het niet
zonk. Aegir kon op zyn beurt by de
Zorgvliedbocht van het boeivoordeel
profiteren, zodat op practisch een kilo
meter afstand het lot van Willem III
bezegeld was. Bij de Utrechtse brug
stond de overwinning van Aegir vast,
want het verschil was toen reeds tot 2
lengten opgelopen. Niets stond de stu
denten meer in de weg en zy finishten
in de beste tijd ooit op deze baan ge
maakt n.l. 14 min. 57,4 sec. tegen Wil
lem III 15 mm. 13 sec.