MELKSANERING HEEFT BEDRIJFS
TAK GEZONDER GEMAAKT
Echter: niet steeds de klant koning
Bijzondere Rechtspleging heeft
nadelig saldo van 173 millioen
Uitblijven Bedrijfsschap
ernstig gehekeld
f
VOORSCHOT OP VADERDAG
M
Ieders persoonlijke plicht
tot apostolaat
H
w
Nieuwe brug over Nieuwe Diep
i
MINISTER SCHORST ENKELE
REGELINGEN
Ordening van
onder-af
Militairen veroorzaken voor ruim
één millioen schade
Scherpe critiek n.a.v. pogingen C.A.O.
verbeterd te krijgen
5 doktoren
het misbruik van
laxeermiddelen
Op weg naar herstel
Het bisschoppelijk Mandement
Practische
conclusie
VERSLAG ALGEMENE REKENKAMER
d
«lip
ZATERDAG 19 JUNI 1954
PAGINA 7
Bejaard man overreden
en»gedood
Kath. textielarbeiders bijeen
waarschuwen tegen
Blokpost uitgebrand
Jongetje in IJsselmonde
verdronken
- Hé-
ih99ü
Nederlandse scheeps-
bouworder voor werf
te Hamburg
Liturgische weekkalender
(Van onze redacteur)
Hoewel er de laatste tijd verscheidene klachten zijn vernomen over
plaatsen, waar de melksanering de rationalisatie dus van de be
zorging, bereikt door het verdelen van een bepaalde gemeente in een
aantal wijken, die bediend worden door één of enkele melkhandelaren
niet goed schijnt te werken, kan een onbevooroordeeld toeschouwer, aan de
hand van gesprekken, die hij met deskundigen heeft gevoerd, vaststellen,
dat in het overgrote deel van de tweehonderd Nederlandse gemeenten, waar
van een zekere mate van melksanering sprake is, deze regeling geleid heeft
tot een betere methode van werken. Was het hier voorheen zo, dat er zes,
zeven slijters in één straat verschenen, dat er dus zeer oneconomisch gewerkt
werd, ten koste van de welstand in deze bedrijfstak, thans kan men zeggen,
dat in vele plaatsen, waar men tot een sanering is gekomen, de melkhandel
bepaald gezonder is geworden.
Ook al is men a tort et a travers een tegenstander van alle ordening, men
kan toch niet ontkennen, dat enige regeling in deze bedrijfstak zeer gewenst
was. Het was toch al te dwaas, dat de slijters, om aan een redelijke afzet te
komen, een halve stad moesten aflopen met zes klanten in Oost, een tiental
enkele kilometers verder en een twintigtal in een andere uithoek. De afba
kening in wijken, door bepaalde slijters bediend, is, hoewel natuurlijk geen
nieuw, toch een gezond idee. Daarbij komt, dat de sanering resulteerde uit
de wens van de betrokkenen zelf, van onde¥-af dus, en dat de overheid, i.e.
het Bedrijfschap voor Zuivel, slechts op verzoek met sancties regelend optrad.
Het pad van de slijters Is vooral bij
het begin van de ordening niet óver
rozen gegaan. In sommige plaatsen was
er zulk een eenstemmigheid, dat er zon
der enige bemoeienis van het Bedrijf
schap een regeling tot stand kwam,
waarbij vaak één melkhandelaar een
wijk toegewezen kreeg. In andere plaat
sen rezen moeilijkheden met enkele on
willige slijters en achtte het overgrote
deel van de melkhandelaren die voor de
sanering waren het gewenst de hulp
van het Bedrijfschap voor Zuivel in te
roepen. Het trad dan bemiddelend op.
Als het duidelijk was dat B. en W. geen
bezwaar hadden, negentig procent van
de handelaren, ook negentig procent van
de omzet vertegenwoordigend, vóór sa
nering. was, als voorts was bepaald dat
de consumenten in één wijk de keuze
hadden uit drie distribuanten (voor klei
nere plaatsen soms twee) en als nog aan
enkele ndere voorwaarden was vol
daan, verleende het Bedrijfschap zijn
sanctie aan de regeling.
De keus, uit drie melkhandelaren bleek
nodig om een zekere, nuttige concurren
tie te kunnen handhaven. In plaatsen
waar men de zaak zonder het Bedrijf
schap geregeld had en er één slijter
voor een wijk was aangewezen bleek
al spoedig, dat dit niet in het belang
van de consument was. Hier is vaak
het niet zo goed werken van de sane
ring aan te wijten.
Betere economische positie
Het gevolg van de regeling was al
lereerst, dat de slijter in korter tijd
meer klanten kan bedienen, meer aan-
Vrijdagmorgen is de 71-jarige heer H.
B. te Wanneperveen, door een ongeval
om het leven gekomen. Na van een rij
dende grasmaaimachine, waarop hij was
gezeten, afgestapt te zijn om de leidsels
van de paarden te ontwarren, kwam hij
te struikelen. Hierbij kwam hij zo on
gelukkig terecht, dat een van de wielen
van de achter de machine bevestigde
wagen over zijn borstkas reed. Korte
tijd na het ongeluk is hij aan de beko
men verwondingen overleden.
dacht kan besteden aan de verzorging
van zijn product en zijn materieel, beter
aan de eisen van hygiëne kan voldoen.
Voorts dat hij zich met meer zorg kan
werpen op de vergroting van zijn om
zet in nevenartikelen. Daar verscheide
ne „zwakke" en bejaarde bedrijfsgeno-
ten, veelal met een kleine omzet, vrij
willig verdwenen uitgekocht of op
pensioen gesteld werd voor de overi
gen het debiet groter en hun economi
sche positie sterker.
Dit was wel nodig. De marge was
te klein. Door de betere winstmoge
lijkheid is er een re trekking van
de meestal onvoldoende inkomens ont
staan. De bedrijfstak is dus in zijn ge
heel in het algemeen gezonder gewor
den. Als gevolg van do door de sa
nering beter geworden samenwerking
was het gemakkelijker een vacantie-
regeling te bewerkstelligen. Voorts
konden bij de samenkomsten der be-
drijfsgenoten ook sociale maatregelen
als vervanging bij ziekte getroffen
worden.
De consument heeft van de vinanciëel
betere gang van zaken in de melk
handel weinig bemerkt. Het eerste dat
hij vraagt is, of nu de melk voor hem
mogelijk iets goedkoper wordt. Zoals
reeds eerder opgemerkt, er werd eco
nomisch niet goed gewerkt en de betere
uitkomsten waren hard nodig. Boven
dien was een vernieuwing van materieel
dringend gewenst. Mocht men beducht
zijn, dat de melkhandel thans grote
winsten maakt, men bedenke dan dat de
distribuant een zelfstandig ondernemer
is, die risico loopt, en die zijn eigen
sociale lasten moet opbrengen, geheel
anders dan bijvoorbeeld een geschoolde
arbeider voor wie ongeveer van de wieg
tot het graf gezorgd wordt.
Intussen is 9e sanering niet doorge
voerd in de grote steden. Hier is de
constellatie van de melkhandel, mede
door de aanwezigheid van grote bedrij
ven moeilijker dan in kleine plaatsen.
Er is hier voor de overheid geen enkele
reden in te grijpen, evenmin als elders,
daar men het principe huldigt, dat de
sanering van onder af tot stand moet
komen.
Aan het verslag van de Algemene Reken
kamer over 1953 it o.m. ontleend dat het di
rectoraat-generaal voor Bijzondere Rechts
pleging een nadelig saldo heelt opgeleverd
van f 173.201.874.
De Rekenkamer merkt op, dat het gelde
lijk beheer niet onberispelijk is geweest. Zij
heeft evenwel de overtuiging, dat er zoveel
mogelijk naar is gestreefd het beheer In goe
de banen te leiden en bij de liquidatie de
gemaakte fouten zoveel doenlijk te herstel
len.
Uit het verslag blijkt verder dat het
totaal der uitgaven voor schade van het
Departement van Oorlog door aanrijdingen,
vliegtuigongevallen, militaire oefeningen
enz. over 1953 bedraagt f 1.160.334. Over de
jaren 1950, 1951 en 1952 becfroegen deze
uitgaven onderscheidenlijk f 699.000.
f 649.112 en f 688.872.
Hoewel bedacht dient te worden, dat de
uitbreiding van het militaire apparaat ook
hier van invloed is, acht de Kamer het
noodzakelijk, dat uit deze cijfers de nodige
lering wordt getrokken.
Zo heeft de Algemene Rekenkamer er b.v.
reeds eerder bij de Minister v. Oorlog op
aangedrongen, naar aanleiding van geval
len van schade aan wegen, toegebracht door
het rijden met tanks, de nodige maatrege
len te treffen teneinde wegbeschadiging zo
veel mogelijk te beperken of te voorko
men.
Voorts blijkt uit het verslag dat de defi
nitieve afwikkeling van de geldzuivering in
1953 haar beslag nog niet heeft gekregen.
Wat betreft het consumentencrédiét wordt
(Van onze correspondent)
„Een in het Christendom verankerde
Samenleving zal tot maatschappelijke
verhoudingen en instellingen moeten lei
den, welke in tegenstelling tot Re be
staande niet als het ware automatisch
't ondergaan van de menselijke persoon
lijkheid in de massa te voorschijn roe
pen, doch integendeel de gunstige voor-
Waarden bieden, waaronder de mense
lijke persoonlijkheid tot een zo hoog
mogelijke trap van vervolmaking kan
komen. Deze mogelijkheden verande
ring van de maatschappelijke structuur
en meer erkenning van de persoonlijke
Waardigheid van de arbeiders liggen
Haar onze mening verankerd in de wet
op de PBO. Daarin immers wordt de
arbeider erkent als volledig gelijkbe
rechtigde deelgenoot in het productie
proces." Aldus de bondsvoorzitter H. A.
C. Huysmans toen hij Vrijdagmorgen in
De Vereeniging te Nijmegen de twee
daagse bondsvergadering opende van de
^ederlandse Katholieke Kleding- en
Textielarbeidersbon tl St. Lambertus.
Zijn woorden toetsend aan de practijk
hwrkte de bondsvoorzitter echte op:
„De wet is er reeds enkele jaren. eHt
toporgaan, de SER, is reeds geruime tijd
ih functie en verricht belangrijk werk.
Maar daarbij is het tot nu toe practisch
gebleven. In de industriële sectoren van
J?et bedrijfsleven is nog geen enkel be
drijfschap in het leven geroepen en het
schort hier naar onze mening aan me
dewerking van de zijde der werkge
vers."
Het was niet de enige grief die de
bondsvoorzitter in zijn openingsrede
«aar voren bracht en hij uitte meerdere
rnstige klachten tot het adres van de
rin vers- Sprekend over de doorvoe-
tevf- van de nieuwe classificatie in de
On n^iHdcistrie, wees de heer Huysmans
pp °ePaalde reacties uit werkgeverkrin-
Flinkdie niet 6rg aangenaam in de oren
Ook het uitblijven van een Bedrijfs
chap hekelde de voorz. Hij conclu
deerde dat de besprekingen rond dit
onderwerp opzettelijk worden getrai
neerd omdat een belangrijk deel van
de textielwerkgevers niets voor een
Bedrijfsschap voelt, ondanks hun prin
cipiële toezegging, omdat zij bang zijn
een stukje van hun zelfstandigheid te
moeten verliezen.
Scherpe critiek liet de bondsvoorzitter
horen n.a.v. de pogingen de CAO gewij
zigd en verbeterd te krijgen. Sinds No
vember van het vorig jaar heeft de
Textielfederatie niets meer van zich la
ten horen, ondanks herhaalde verzoeken.
„Dit is geen serieuse behandeling meer
van de door een bepaalde groepering
naar voren gebrachte punten", aldus de
voorzitter. „Bij deze houding van de
werkgevers denken wij onwillekeurig
aan het bekende woord: Wat gij niet
wilt dat U geschiedt doe dat ook een
ander niet."
Voorts drong de voorzitter nog aan op
een juiste regeling van de 2% vacan-
tietoeslag.
Naast deze ernstige grieven bleken er
in de openingsrede van de bondsvoor
zitter ook positieve gedeelten te beluis
teren, waarin met waardering gesproken
kon worden over de medewerking en
begrip van werkgeveszijde. Met name
noemde hij de instelling van verschillen
de ondernemingsraden, de samenwerking
in de commissies voor de vakopleiding in
de textiel- en confectie-industrie en de
insteling van de Stichting Textielvak.
die in Twenthe veel bijdraagt ter be
vordering van de juiste verhouding tus
sen werkgevers en werknemers.
Uit de opmerkingen van de bonds
voorzitter ten aanzien van de interne
organisatie van de bond bleek o.m. dat
„St. Lambertus" de 22.000 leden heeft
overschreden. Er zal naar worden ge
streefd om ook de duizenden katholieke
meisjes die in de betreffende bedrijfs
takken, werkzaam zijn in georganiseerd
verband onder te brengen. Reeds is met
de leiding van de VKAJ uit dè Zuide
lijke drie bisdommen een bespreking
over dit onderwerp gevoerd.
gezegd dat tot 1 October 1953 de kosten van
dit crediet voor het Rijk f 120 millioen be
dragen.
Diner op Buitenl. Zaken
De' Algemeene Rekenkamer heeft bezwaar
gemaakt tegen het feit, dat het Rijk heeft
moeten betalen voor een dinetf, dat de mi
nisters van Buitenlandse Zaken in 1952 aan
boden aan Nederlandse diplomaten die in
ons land vertoefden. Dit diner kostte f 24000,
of f 30.per persoon. De Rekenkamer was
van mening dat de ministers dit diner zelf
hadden moeten bekostigen uit de represen
tatietoelage van f 40.000.die ieder van hen
jaarlijks ontvangt.
De ministers Beyen en Luns hebben naar
aanleiding hiervan opgemerkt dat zij hun
toelage dringend nodig hebben voor hun
ambtswoning, om het personeel en om ont
vangst van vreemde diplomaten. Tenslotte
heeft de Rekenkamer de post goedgekeurd.
Het bedrag van f 1.160.000, dat in 1953 door
het departement van Oorlog aan schadever
goedingen moest worden uitgekeerd, omvat
o.m. de volgende posten: vliegtuigongevallen
f 333.000.aanrijdingen f 268.000.militai
re ofeningen f 171.000.
Advertentie
Als u geregeld laxeermiddelen slikt, ls er nu
een manier om er van af te komen. 83 van de 100
personen lukte hetu kunt het ook. En wel zo
Drink in de loop van elke dag énkele glazen
water en bepaal een vast uur voor uwstoelgang.
Neem de le week elke avond twee Carter's Le
verpilletjes. 2e Week - elke avond één. 3e Week
- om de andere avond één. Daarna niets meer.
want Carter's Leverpilletjes stellen uw inge
wanden in staat weer op eigen kracht te
werken, zonder laxeermiddelen.
Wanneer zorgen, vermoeidheid ofte veel eten
het tempo van uw ingewanden tijdelijk vertra
gen, neem dan tijdelijk Carter's Leverpilletjes
om u weer op gang te helpen. Zo raakt u uw ver
stopping kwijt en vervalt u niet in de laxeer
middelen-gewoonte. Haal direct Carter's Le
verpilletjes, f 1.20 per flacon. 57
Niet overal werkt de sanering even
gunstig. In enkele plaatsen ls wrijving
ontstaan, daar men haar te rigoureus
wilde doorvoeren. Hier heeft de rege
ling een te monopolistisch karakter
aangenomen en heeft de dwang uitge
voerd op onwillige bedrijfsgenoten, soms
het oirbare overschreden.
Ook schuilt er een gevaar in de z.g.
fondsvorming. Deze treedt op als een
bepaalde slijter door de omvang van
zijn wijk, van zijn klantenkring dus,
meer verkoopt dan het voor hem vast
gestelde contingent. Hij moet zijn gro
tere winst geheel of gedeeltelijk storten
in een fonds, waaruit de slijters gesub
sidieerd worden, die niet aan het hun
toegewezen contingent toekomen. Men
kan hier spreken van een mes, dat aan
twee kanten verkeerd snijdt. Allereerst
maakt het een bepaalde slijter weinig
uit als hij enkele klanten kwijt raakt:
het fonds zal zijn geringere winst toch
wel bijpassen. Vervolgens: wie een gro
tere omzet maakt moet het surplus toch
althans voor een aanzienlijk deel
terugstorten. De prikkel om de klant
goed te bedienen, verdwijnt, de gezon
de concurrentie gaat verloren, de con
sument krijt niet de service waarop hij
recht heeft.
Verder bestaat er bezwaar tegen het
z.g. exclusief verkeer, het contract dat
een aantal handelaren voor levering af
sluit met één fabriek. Ook hier acht
men een gezonde concurrentie, tussen
verscheidene fabrieken, gewenst. Men
moet het publiek niet verplichten tot
afname van melk van één fabriek.
Deze drie redenen, het te eigenmach
tig optreden in sommige plaatsen, de
ongewenste situatie bij de fondsvorming
en het exclusief verkeer, al deze fac
toren indruisend tegen het belang van
de consument en te dirigistisch van op
zet hebben de minister van Economi
sche Zaken aanleiding gegeven het ge
hele complex van de melksanering aan
een onderzoek te doen onderwerpen. Hij
heeft de commissie Bedrijfsregelingen
gevraagd om advies over de vraag of
de sanering gewenst 1 en in welke vorm
zij toelaatbaar geacht moet worden.
Voorlopig zijn geschorst de bepalingen
in de onderlinge contracten betreffende
de fondsvorming en het exclusieve ver
keer.
Uit een en ander moet men niet con
cluderen, dat de melksanering onge
wenst is. Door het onderdeel van des
kundigen is er veel goeds bereikt.
De ervaringen zijn in het al
gemeen gunstig, maar de uitwas
sen wil men bestrijden. Met name het
eènmanssysteem voor één wijk werkt
bepaald niet goed. Van enige concur
rentie ls hier geen sprake en dit is in
geen geval in het belang van de con
sument.
Ht. Ms. Vliegkampschip Karei Doorman, met aan boord de minister van Marine ir. C. Staf, Z. K. H. Prins Bern'vard in
diens functie van inspecteur-generaal der Koninklijke Marine en de bevelhebber der zeestrijdkrachten en chef marine
staf. vice-admiraal A. de Booy, zal Vrijdagochtend 2 Juli om 10.00 uur een over de ingang van de nieuwe heven,
te Den Helder gespannen lint doorvaren en daarmede - de ingebruikneming van het Westelijk deel van deze ha-ven
symboliseren. Om 11.10 uur zal de Staatssecretaris van Marine vice-admiraal H. C. W. Moorman de beide helften
van de nieuwe brug over het Nieuwe Diep neerlaten, waarmede ook deze brug zal zijn geopend Hierboven de nieuwe
brug reeds in werking die door vice-admiraal Moorman zal worden geopend.
Doordat zij uitgleed over een deurmat
je moest mevrouw Kalkman, wonende
in een blokpost langs de lijn Amersfoort-
Apeldoorn, een petroleumlamp loslaten,
die daarna op een bed terecht kwam. De
dekens vatten onmiddellijk vlam, waar
door een vuurzee ontstond.
Het vuur was zo hevig, dat de wagen
voerders van twee passerende treinen
het raadzaam achtten het vlak langs de
lijn staande blokhuis niet voorbij te rij
den. Een gedeelte van de inboedel, die
niet verzekerd was, kon nog worden ge
red. Het blokhuis brandde geheel uit. De
treinen kregen een vertraging van onge
veer twintig minuten.
Vrijdagmiddag is een vierjarig jon
getje, L. J. V., te IJselmonde verdronken.
Het kindje woonde met zijn ouders aan
boord van het schip „Joma", dat in het
haventje van IJselmonde ligt. Bij het
spelen is het kindje te water geraakt.
Na ongeveer wintig minuten dreggen
heeft de rivierpolitie het ventje leven
loos opgehaald.
■MIWMIIHM
Milpi
Zulk een uitzicht heeft men uit een van de nieuwe woningen in Nieuwerkerk
op de herbouw van het getroffen gebied, een herbouw, die nog in volle
gang is. Het land van de eens zo vruchtbare polders, thans echter totaal
ongeschikt voor verbouw, door de inwerking van het zoute water, herstelt zich
met behulp, en met de zorg van de bekwame landbouwers slechts lang
zaam. In de dorpen verrijzen naast de ruïnes rijen en rijen nieuwe huizen.
In koortsachtig tempo is de wederopbouw ter hand genomen; het totale her
stel is echter nog niet in zicht.
orgen, Zondag 20 Juni, is het
Vaderdag. Wanneer wij alles
krijgen, wat de reclame ons
heeft toegedacht, mogen wij niet
mopperen. Een nieuw electrisch
scheerapparaat, flessen edele drank,
exquise sigaren, dit alles en nog
veel meer is ons door adverteerders
en op de raamaffiches beloofd. Het
is om lichtelijk vaderdol te worden
van louter nieuwgierigheid en be
geerte. Want onze wederhelft heeft
een gróte verrassing voor ons en
het jongste kroost doet luidruchtig-
heimeltjk. Toch voelen wij ons op
zulke dagen altijd een weinig gege
neerd: aan de rol van Papa zijn wij
nu, na zoveel jaar, nog steeds niet
helemaal gewend. Wij hebben zo het
idee, dat wij er in biologische zin
toch maar een beetje bijhangen: die
verschrikkelijke nadruk op de ver
dienste van het vaderschap stemt
ons gemelijk en is in strijd met onze
voorkeur voor het Vondeliaanse hu
welijk. Moederdag vinden wij prach
tig, maar die uitvinding van morgen
had eerder gepast in het Oude Testa
ment.
Intussen hebben wij al voor ons
zelf een voorschot genomen op Vader
dag. Dat was bij ons bezoek aan
Hamburg, toen wij de sjieke winkels
bekeken op de Jungfernstieg. Thuis
in Amsterdam valt zelden of nooit
onze blik in de uitstalkast van een
herenmodemagazijn. Want in de be
langstelling voor en de kauze Van
onze kleding zijn wij eigenlijk nooit
tot zelfstandigheid gekomen. De snit
van onze luiers, kruippakjes, matro-
zencostuum en nog van de eerste
lange broek werd door onze moeder
bepaald, die pas ophield ons aan te
kleden, toen onze verloofde, thans
onze wederhelft, zich met ons uiter
lijk ging bemoeien en toen, na enige
sirubbehng, deze taak maar over
nam, omdat, zoals zij verklaarde, wij
er naar haar smaak niet vlot ge
noeg uitzagen. En zo is het geble
ven tot de dag van vandaag: onze
wederhelft kiest en koopt onze over
hemden, onze dassen, onze sokken.
Slechts in den vreemde, eenzaam op
reis, krijgen wij bevliegingen van
eigen initiatief. In elk geval:
wjj hebben op de Jungfernstieg een
dasje gekocht, een koket, opzichtig
vlindertje, dat men zelf strikken
moet.
Het is zo'n dasje, dat tien jaar
jonger en twintig jaar vlotter maakt,
echter: men moet het weten te han
teren. Nu, dat leek geen bezwaar,
de juffrouw in de -winkel deed het
drie keer voor en bovendien kregen
wij een boekje mee, waarin zes ver
schillende manieren van strikken
aanschouwelijk stonden aangegeven,
culminerend in de Edsor Kronen-
knoop en als toppunt van chic de
Windsor Kent-knoöp. Dank zij ons
nautisch verleden bezitten wij enige
kennis van knopen: dubbele paal
steek, mastworp, platte knoop gaan
ons nog feilloos af; zou dus een
vlinderstrikje moeilijkheden maken?
Wij vergaten één ding: in het schie-
manslokaal van de Zeevaartschool
hing géén spiegel en knopen en strik
ken in een spiegelbeeld ontaardt on
verwijld in Gordiaanse verwarring.
Wjj hebben, met elkaar, uren staan
vouwen en trekken en plukken, hij
gend tenslotte naar adem en met
verkrampte vingers. Tot wij einde
lijk, met geloken ogen, op het ge
voel af het vastmaken van onze
schoenveters hebben geïmiteerd, en
toen wij de blik weer opsloegen, aar
zelend in het spiegelglas, klapwiekte
daar het Jungfern-dasje in al zijn
tere schoonheid onder onze vastbe
sloten mannelijke, vaderlijke kin.
Juist, terwijl wij dit schrijven,
geeft ook de radio een voorschot op
Vaderdag. Van een of andere gramo-
foonplaat verheft de bekende mejuf
frouw Asia haar stem en zet op dit
zelfde ogenblik, alsof het speciaal
voor ons was bestemd, het lied in
van: „O, mijn Papa!" Onze handen
vallen stil op de toetsen en wij luiste
ren dromerig toe. Het lied is onder
hand wel murw gezongen, maar toch,
aan de vooravond van Vaderdag,
raakt het ons weer. Wij denken aan
ons dasje en onze glimlach voor de
spiegel. En het is of wij onze bloed
eigen dochter horen zingen, precies
zo in het Zwitsers dialect: „Ei, wie
er lacht, sein Mund sie sein zo breit,
so rot und seine Aug' wie Diaman
ten strah-len". Ja precies, zo heb
ben wij daar gestaan met ons strikje
voor de spiegel: „O, mein Papa, wie
war er herrlich an - zu - schau'n!
O, mein Papa, war ei - ne schö - ne
Mann!" Wanneer onze bakvis-doch
ter ook maar enig vermoeden zou
hebben van dit, ons vaderlijk visi
oen, zou zij een gilletje slaken van
opgewonden pret. 't Idee, nietwaar!
Maar onze wederhelft zou ons ver-
trouwvol toeknikken, voor haar blijft
de vader van haar kinderen
voor altijd: ei - ne schö - ne
Mann,
et veel besproken Mandement van
de Nederlandse Bisschoppen is in
wezen een bewonderenswaardig
en principieel document van onze eerste
en hoogste zielzorgers. Voor wie ook
maar enigszins ter zake kundig is,
springt het onmiddellijk in het oog hoe
zeer dit gezaghebbende geschrift is af
gestemd op de geestelijke noden van
de moderne tijd. Met brede blik overziet
het de eisen en mogelijkheden van het
openbare leven voor de katholieken. De
richtlijnen, welke hier worden uitge
stippeld, getuigen van grote wijsheid en
onwankelbare beginselvastheid. Het ligt
niet in onze bedoeling hier een com
mentaar te schrijven op het bisschop
pelijk Mandement. Nuttiger lijkt ons het
trekken van een praktische conclusie
uit de aansporingen van ons Hoogwaar
dig Episcopaat. Er moet nu iets ge
beuren. De richtlijnen moeten worden
nageleefd. Om dit gemakkelijker te
maken zouden wjj willen wijzen op wat
in dit blad reeds zeer terecht is voor
gesteld als een van de hoofdgedachten
van het gezamenlijke schrijven der
Bisschoppen. Er staat ergens de vol
gende hoogst belangrijke uitspraak:
„De problemen van de priester zijn de
problemen van de leek geworden." Dit
inzicht wordt door het hele herderlijk
betoog heen gestaafd en bevestigd. Het
is van het allergrootste gewicht en
van zeer vèr strekkende gevolgen, dat
het hoogste kerkelijk gezag in ons land
deze waarheid zozeer op de voorgrond
plaatst. Men heeft onze tijd de eeuw
van de leek genoemd. Onze roemrijk
regerende Paus zeide zelfs letterlijk in
een officiële toespraak tot leden van
de Italiaanse K.A.„De leken zijn de
Kerk". Hieruit volgt dan ook, dat de
leken zich van hun belangrijke plaats
in het leven der Kerk bewust moeten
worden en de bereidheid aankweken om
de taak, welke onvervangbaar op ieder
afzonderlijk in zijn persoonlijk levens
milieu rust, naar beste krachten te
vervullen.
Het spreekt vanzelf, dat de bereidheid
daartoe alléén niet voldoende is. Men
zal zich eveneens de nodige geschiktheid
dienen te verwerven. En hiermede zijn
wij gekomen aan de praktische conclu
sie, die wij uit het Mandement menen
te moeten trekken. Zowel de bereidheid
als de geschiktheid tot het verantwoord
vervullen van de taak, die de leken
toekomt in de goddelijke zending van
de Kerk is niet te verwachten van
mensen, die hun geloofsinhoud onvol
doende kennen. Waar het geloof niet
leeft als een rijk, persoonlijk bezit, waar
men de opdracht van Christus aan zijn
Kerk en haar leden niet begrijpt en
geen inzicht heeft in de eindeloze gees
telijke nood van een leven zonder God,
kan geen geestdrift ontstaan om zijn
persoonlijk leven af te stemmen op de
verbreiding van het Godsrijk op aarde.
Daarom juist men heeft dat aller-
wege ingezien wordt er tegenwoordig
in woord en geschrift zoveel nadruk
gelegd op het verwerven en verdiepen
van geloofskennis. Deze is beslist nood
zakelijk. Het spreekwoord: onbekend
maakt onbemind is hier tragisch toe
passelijk. Er is over dit onderwerp heel
wat te zeggen en het gebeurt, gelukkig,
zo goed als dagelijks. Wij willen ons
hier beperken tot een aspect van de
kwestie, n.l. de beschikbare lectuur. Er
bestaan echter zoveel goede boeken, die
dit thema behandelen, dat het ondoen
lijk is in het korte bestek van een arti
kel hierover op bevredigende wijze te
spreken. Het lijkt ons daarom gewenst
een keuze te maken en onder het vele
goede de aandacht te vestigen op één
tijdschrift, dat uit hoofde van zijn bij
zondere aard uitermate geschikt is om
het tekort aan geloofskennis aan te
vullen. En dat niet alleen. Het regel
matig en aandachtig lezen er van geeft
tevens een goed en gemotiveerd inzicht
in de geestelijke noden van onze tijd.
ij bedoelen het alleszins voor
treffelijke tijdschrift: „de Nieu
we Mens", dat als ondertitel
draagt: Maandblad voor beleving van
het Christendom. Het verschijnt nauw
keurig op de eerste van elke maand en
kost per jaar slechts 7.50. Het admi-
De Stoomvaart Maatschappij „Neder
land" heeft opdracht gegeven tot de
bouw van tweee vrachtschepen aan de
Howaldtswerke te Hamburg. Tegelijker
tijd heeft ook de Hollandse Stoomboot
Maatschappij een schip bij deze Duitse
werf besteld.
Deze drie schepen zijn bestemd om te
gaan varen in de Holland-West-Afrika-
lijn. De schepen zullen een draagvermo
gen hebben van ca. 4700 ton en een
dienstsnelheid van 14)4 knoop.
De Howaldtswerke wraren in tegen
stelling met de scheepsbouwwerven in
Nederland in staat de drie schepen reeds
in de tweede helft van 1955 af te le-
1 veren.
nistratieadres is: Centrale Drukkerij
N.V. Arminiaanseplaats 9 Nijmegen.
Giro 50503. Dit tijdschrift is nog be
trekkelijk jong. Het is nu aan zijn zesde
jaargang toe. Desondanks heeft het zich
reeds een trouwe en toegewijde lezers
kring weten te verwerven. De ervaring
bewijst, dat alles, wat het biedt, hoog
wordt gewaardeerd. Jammer genoeg is
het echter nog te weinig bekend. Velen
zoeken naar geschikte lectuur op dit
gebied en daarom heeft het ongetwij
feld zijn nut met overtuiging de aan
dacht te vestigen op „de Nieuwe Mens"
omdat men daarin zeker zal vinden,
wat men zoekt. Als men de opzet er van
in enkele woorden zou willen samen
vatten. dan kan men gerust zeggen, dat
het tijdschrift zich ten doel heeft ge
steld door samenwerking tussen pries
ters en leken, door onderlinge gedach-
tenwisseling te komen tot een betere
geloofskennis en geloofsbeleving. Het
tijdschrift wil bovendien een podium
zijn, waar alles ,wat op dit terrein aan
wensen en vragen leeft onder het ka
tholieke volk, vrijelijk kan worden be
sproken. De gedachte aan kernvorming
neemt een voorname plaats in onder
de werkzaamheden van redactie en
lezers. Op gezette tilden worden zelfs
studiebijeenkomsten belegd over be
paalde kwesties, die om hun grote ac
tualiteit bijzondere belangstelling heb
ben gaande gemaakt.
Het is onmogelijk zelfs maar een
uiterst bondig overzicht te geven van 4e
rijke verscheidenheid aan onderwerpen,
die reeds ter sprake zijn gekomen. Om
een indruk te schenken van de werk
wijze van „de Nieuwe Mens" moge
daarom een weergave van dé inhoud
der Juni-afievering volstaan, een vol
komen ongedwongen keuze, die op geen
enkele wijze samenhangt met een bij
voorbeeld toevallig bijzonder goede ver
zorging van dit nummer. Het is voor
treffelijk, omdat dit tijdschrift altijd uit
stekende afleveringen publiceert.
Men is bezig met een bespreking van
de Sacramenten. Natuurlijk komt dan
naar aanleiding van het Pinksterfeest
het H. Vormsel ter sprake, een sacra
ment, dat, zéér ten onrechte, maar
weinig belangstelling heeft. Hierover
schrijft de bekende theoloog pater de
Gier een zeer helder, voor ieder be
grijpelijk artikel. De tekst van de toe
diening van het Vormsel wordt vervol
gens letterlijk afgedrukt, zodat duidelijk
blijkt welke waarde en betekenis dit
H. Sacrament bezit. Onder de titel:
Vragen in de Kerk behandelt prof. v. d.
Ven de kwestie van het vrije woord van
de leek in de Kerk. Dit thema is wel
van heel groot belang voor de samen
werking tussen priesters en leken. In
de vorm van een briefwisseling komt
de vraag aan de orde of de zelf
beschuldigingen, die men tegenwoordig
nog al eens van katholieke zijde ver
neemt, een gezond of ongezond ver
schijnsel zijn. De redactie nodigt de
lezers uit, hierover hun eigen oordeel
te geven. Er is een Frans boekje ver
schenen, dat, uitgaande van de concrete
situatie van de christen in de wereld,
een vernieuwing van het gewetens
onderzoek beoogt. Hieruit worden voor
lopig al enige bladzijden afgedrukt. Dit
is zonder meer „het ware", eenvoudig
bewonderenswaardig. Wie dat aandach
tig leest, moet het wel een openbaring
vinden. Verder zijn er nog beschou
wingen over de duivel in de hedendaag
se literatuur en een beoordeling van
het optreden van de grote predikant
pater Leppich S.J. De rubriek Tafel
ronde behandelt opmerkingen van lezers,
terwijl „Te pas en te Onpas" berichten
brengt over het Katholieke leven in het
buitenland.
De Nieuwe Mens is hèt tijdschrift voor
ieder, die de tekenen van de tijd ver
staat zowel als zijn eigen verantwoor
delijkheid. Wij bevelen het met alle
nadruk aan. Bü de administratie te
Nijmegen zijn desgewenst proefnum
mers te bekomen. L.
ZONDAG 20 Juni: Zondag onder oc
taaf van Sacramentsdag;; eigen mis;
2 geb. oct van Sacramentsdag: 3 geb.
H. Silverius; credo; prefatie van
Kerstmis. Wit.
MAANDAG: Mis van Sacramentsdag;
2 geb. H. Aloysius (Haariem: 2 geb
H. Engelmundus; 3e geb. H. Aloysius);
verder als Zondag.
DINSDAG: Mis van Sacramentsdag; 2
geb. H. Paulinus; verde als Zondag.
WOENSDAG: Mis van Sacramentsdag;
2 geb. vi-ilie van Joannes de Doper;
3 geb. Concede; verder als Zondag;
laatste evang. van Joannes de Doper.
DONDERDAG; Geboorte van Joan
nes de Doper; eigen mis; 2 geb. oc
taafdag van Sacramentsdag; Credo;
prefatie van Kerstmis. Wit.
VRIJDAG: Feest van het H. Hart
vr Jezus; eigen mis; Credo; eigen
prefatie. Wit.
ZATERDAG: H.H. Joannes en Pau-
lus. martelaren- eigen mis; 2 geb. oct.
van H. Hart; 3 geb. oct. van Joannes;
Credo; prefatie van H. Hart. Rood.
Roermond: alle H.H. Bisschoppen van
Maastricht; 2 geb. l.H. Joannes en
Paulus; 3 geb. oct. H. Hart; 4 geb. oct.
van Joannes; Credo; prefatie van
H. Hart. Wit.
ZONDAG 27 Juni: Zondag onder oc
taaf van H. Hart: eigen mis; 2 geb.
oct. van H. Hart- 3 geb. oct. van Joan
nes; Credo; prefatie van H. Hart. Wit
