Gastvrijheid op rantsoen
achter het IJzeren Gordijn
Het oude Hongarije leeft nog steeds
Grossier en pianiste deden
roulette draaien
Franse commando's landen op
eiland Van Coc
Kruiswoordraadsel
MOORD
in Parijs
zrgïsut rwsSKVKè SSs£.~s
g>DE WITTE RAAF
Door het oog van de naald naar Boedapest
f
Het was maar een
Luchtmacht zeer actief
Ford jr. per KLM
door Europa
Belgische bus
te water
°$T«" sn. £m
RODEN ZIJN NIET SCHEUTIG MET VISA
v£c cCe /J/lcror3rrL<z>
Het is nu werkelijkheid- dat uien
voor -zijn genoegen de was doet!
DINSDAG 22 JUNI 1954
PAGINA 5
Lunchroom Gerbaud
bestaat nog
Tocht langs acht landen
voert ook naar
Amsterdam
60.000 mensen bij vloot-
schouw te Rotterdam
Inzittenden gered
Monument van Johan
van Oldenbarnevelt
te Den Haag
Beeld voor stationsplein
te Groningen
Examens
Pater J. Braam t
U vliegt nu door
de was heen!
door GEORCES SIMENON
Men kan zich niet voorstellen, wat voor
een oploop een gewone Chevrolet of
een brede Chrysler in Hongarije ver
oorzaakt. Kinderen en volwassenen lo
pen te hoop om dat wonder van kapi
talistische vooruitgang aan te staren,
maar daarom is er altijd spoedig een
politieagent bij de hand, die ofwel de
buitenlandse gasten hoffelijk verzoekt
door te rijden ofwel zijn landgenoten
duidelijk maakt dat zij de plaat moe
ten poetsen. Het gangbare vervoermid
del is dan ook de autobus of de tram.
De laatste is altijd stampvol en her
innert aan de oorlogstijden, toen de
mensen er als druiventrossen aanhin
gen. Ook ziet men vrij veel motorfiet
sen.
In Hongarije is officieel alles geoor
loofd, niet alleen het kijken naar
vreemde auto's, maar ook het fotogra
feren van een vrouwelijke verkeers
agent of van de vernielde Burcht. De
Hongaar heeft intussen echter wel ge
leerd in hoever hij van deze „vrijheid"
gebruik mag maken en ook de buiten
lander komt er spoedig genoeg achter.
Wanneer men met het fotograferen
minder prettige ervaringen heeft opge
daan en daarvan verslag uitbrengt op
het ministerie van Voorlichting, krijgt
men ten antwoord dat de onvriendelijke
maar altijd hoffelijke politie
instructies niet kende.
Met voldoening stelt men vast dat
de verwarde hulpeloosheid van dc Hon
gaarse legaties in het buitenland en
de schijnbare wanorde aldaar onmid
dellijk plaats maakt voor een uitsteken
de organisatie zodra men de grens is
gepasseerd. Op de grens weet men u
al te vertellen waar u wordt verwacht
en in welk hotel u woont. Ook bemerkt
men dat de echte oude Hongaarse
hoffelijkheid nog niet geheel is verlo
ren gegaan, zelfs niet tegenover gas
ten van wie men weet dat ze uiterst
vritisch zijn. Wij bedoelen hiermee niet
°P de eerste plaats dat men een vrij
groot a .ntal bezoekers officieel had
uitgenodigd op een „moelatsjak" of een
gezellige avond met zigeunermuziek in
een duur locaal, met uitstekende ge-
papriceerde spijzen en stromen van
witte en rode wijn. Daarbij toch moes
ten de gasten onwillekeurig denken
aan de Hongaarse arbeiders, die van
een dergelijke luxe in hun eigen land
geen notie hebben. Het leven in Hon
garije is ongelofelijk duur en de prij
zen in die paar goede restaurants voor
buitenlanders of voor de bonzen heb
ben het niveau van „kapitalistische"
woeker.
Toch ziet «ten er sporen van het
oude onverwoestbare Hongarije. De
dames worden nog altijd met opval-
(Van een bijzondere correspondent)
edereen ook in een communistische staat heeft het recht zelf uit te
maken, in welke mate hij gastvrij wenst te zijn en hoeveel gasten hij in
zijn huis wil ontvangen. Wie dus bij gelegenheid van de voetbalmatch
HongarijeEngeland van de Hongaarse gastvrijheid mocht genieten, neemt
dankend afscheid van zijn gastheren voor een gebaar, dat wij in de vrije
wereld gewoon vinden, maar dat achter het IJzeren Gordijn beslist een grote
zelfoverwinning heeft gekost.
Het is echter niet waar, dat Boedapest volgens onze begrippen
royaal is geweest met het verlenen van visa voor bezoekers uit het Westen
Nog afgezien van het feit, dat menigeen thuis de toezegging had gekregen,
dat hij eerst naar Wenen moest gaan, om daar zijn visum te halen (dat hij dan
ook wel kreeg, maar eerst na een paar uur van grote verwarring, onzekerheid
en van angstige spanning) zijn er tientallen journalisten overgebleven,
die tevergeefs op dat stempel in hun paspoort hebben gewacht. Zij werden
tot op de laatste dag in onzekerheid gelaten en ontvingen tenslotte de mede
deling, dat hun bezoek officieel was „afgewezen". De weinige uitverkorenen,
die werden toegelaten, kregen grotendeels hun visum zo laat, dat zij niet meer
in staat waren de Arlbergexpress te nemen, die slechts driemaal per week
naar Boedapest doorrijdtMaar gelukkig waren er nog particuliere auto s.
lende voorkomendheid behandeld.
Nog sierlijker dan in Italië of in
Wenen kust men hier de hand van
een dame, maar hoe het hiermee
gesteld is in een gewone cantine,
konden wij niet achterhalen. Ook de
ouderwetse lunchroom Gerbaud be
staat nog. Men ziet er verarmde
aristocraten zitten in ouderwetse en
zorgvuldig verstelde costumes, die
veel betere dagen hebben gekend.
De inrichting herinnert aan de tijd
van keizer Franz Josef en het taart
je is werkelijk een delicatesse ook
wat de prijs betreft maar het bordje,
waarop het wordt geserveerd, ver
toont een barst en het lepeltje is van
tin. Hier zitten in hun zelf gekozen
vrijheid een paar aristocraten, wer
keloze ambtenaren van het vroegere
regiem en ontslagen officieren; uren
lang doen ze over dat ene taartje
en praten dan beslist over hun ken
nissen die hun woning moesten ont
ruimen en nu ergens op het platte
land leven.
Ondanks alle pogingen van het mi
nisterie om de gasten van de grote
prestaties van het communisme te
overtuigen, moet het toch hebben ge
weten dat Boedapest een verwaarloos
de en verarmde indruk maakt. Zeker,
men heeft ook rekening gehouden met
het- feit dat de meeste buitenlanders
de taal niet kennen en dus geen con
tact met de bevolking konden opnemen,
maar van de andere kant waren er
toch ook een paar geëmigreerde Hon
garen toegelaten die kennelijk niet voor
de match naar Boedapest wilden rei
zen. Toch kregen zij een visum, hun
vrienden stonden aan het station en
het weerzien was werkelijk ontroerend.
Wij hebben de indruk dat de Honga
ren zelf grotendeels aan dat onverzorg
de karakter van Boedapest gewend
zijn geraakt. Wie als buitenlander het
propere Boedapest van vroeger kent,
staat er verbaasd over dat de huizen
er zo vervallen en vuil-grijs uitzien
en dat men geen moeite heeft gedaan
om de sporen van de oorlog weg te
werken. De prachtige Koningsburcht in
Ofen ligt nog geheel in puin en al
wordt het parlement gerestaureerd, het
gebouw staat toch nog altijd voor een
groot gedeelte in de steigers. De pom
peuze nieuwe gebouwen, waarop men
ons wijst, versterken de algemene in
druk van onverzorgdheid nog meer.
Afgezien van het kleine aantal vroe
gere aristocraten, hogere ambtenaren,
van industriëlen en van de vroegere
gegoede middenstand, geloven we niet
dat men hier van een latent passief
verzet kan spreken. Het regiem weet
op handige manier de schijn te wek
ken dat alles geoorloofd is, wat niet
door het burgerlijk wetboek is ver
boden. Men is dus vrij om naar de
kerk te gaan, maar ook hier leert de
ervaring dat een vooraanstaande per
soonlijkheid dit gebruik van de vrij
heid meestal met ontslag moet be
kopen. Ook al staat er geen spion
op elkea hoek van de straat, er
zijn gedienstige geesten genoeg, die de
nodige controle vrijwillig uitoefenen
en voor oude vrouwen interesseert de
staat zich niet.
Rakosi en zijn aanhangers verstaan
de kunst het volk te misleiden. Zij
hebben het eerst alle materiële wel
vaart en alle soorten van vrij
heid ontnomen, zodat nu het kleinste
voordeeltje, dat bij hoge uitzondering
wordt gegeven, onmiddellijk het karak
ter kr'jgt van een grote weldaad. De
arbeiders worden met opzet kort ge
houden, zodat elk extra-rantsoen kolen
of aardappelen, elke vacantie en het
dagelijkse eten, dat voor een paar
filler in de cantine verkrijgbaar is, als
buitengewone gunsten worden be
schouwd.
Men heeft verder het systeem uitge
dacht om drie vliegen in één klap té
slaan. Daar de man weinig verdient,
moet ook zijn vrouw werk zoeken. Dat
betekent dus een goedkope werkkracht
méér; maar omdat deze vrouw niet
voor haar kind kan zorgen, neemt de
staat deze zorg bewust over en kweekt
volgens eigen beginselen zijn toekom
stige staatsburgers. En deze jeugd
heeft niet te klagen. Daarvan getui
gen de prestaties op sportgebied.
Wij mensen uit het Westen vinden
het gewoon onverdraaglijk wanneer bij
gelegenheid van het communistische
partijcongres de stem van Rakosi
overal door de luidsprekers weer
klinkt: op de stations, in de eethuizen,
de werkplaatsen en ook in de schaduw
van de bomen op het Margareta-eiland
of in het golfbad van het elegante hotel
Gellert, dat nu voor de arbeiders open
staat. Wij hebbe echter de indruk dat
al die Hongaren er niet naar luisteren,
maar er ook niet nerveus van worden.
Het aantal onverschilligen is dan ook
enorm groot.
Daarnaast is er echter een groep
mensen dié onder geen beding naar
de oude toestand terugverlangen. Dat
zijn de vroegere kleine afhankelijke
boeren, pachters en boerenknechts,
die na de landverdeling een zekere
zelfstandigheid hebben gekregen, ook
al wordt die ingeperkt door hét kol-
chose-systeem. Zij wensen in geen
geval zo verklaren zij terug
te keren tot het systeem van de
vroegere grootgrondbezitters. Anders
staat het weer met de kleine, maar
onafhankelijke boeren die inderdaad
niet „gedwongen" worden om lid te
worden van het collectieve boeren
bedrijf, maar die door de ervaring
hebben geleerd, dat men op eigen
benen practisch niet kan blijven
staan.
Wij dienen met deze mentaliteit re
kening te houden, vooral echter met
het feit dat een groot gedeelte van het
Hongaarse volk in de Westerse mo
gendheden niets anders ziet dan oor
logsophitsers. Degenen die hen toch
als „bevrijders" beschouwen zijn de
oude „reactionnairen", voor wie elke
verandering alleen maar een verbete
ring kan zijn. Dat zijn dezelfde krin
gen als in Tsjechoslowakije en Polen,
die telkens van bevrijdingsacties uit
het Westen dromen en die het slacht-
ofier worden van bevrijdingsgeruchten,
die heel handig door de communisten
worden uitgestrooid, om de teleurstel
ling nog groter te maken.
Wat is vrijheid
Wij mogen niet vergeten dat men
achter het IJzeren Gordijn al lang niet
meer weet wat eigenlijk vrijheid is.
Wij kunnen het bijvoorbeeld niet ver
dragen wanneer wij van onze vrienden
horen dat het beter is een bepaalde
wijk niet te bezoeken. Wanneer we
echter door toeval deze wijk toch te
zien krijgen, omdat we er in een auto
van het ministerie langs rijden, dan
vallen ons de politieagenten op, die bu
elk blok huizen staan. Op onze vraag
wie hier in deze mooie villa's wonen,
krijgen we ten antwoord: „arbeiders"...
in werkelijkheid wonen hier de bonzen
en het is begrijpelijk dat hun huizen
worden bewaakt. Maar waarom zegt
men ons niet de waarheid? Waarom
geeft men niet toe dat er werkelijk
Russische soldaten in Boedapest op
vrachtauto's rondrijden, die wij toch
met eigen ogen hebben gezien en met
Russische autonummers? Waarom zegt
men ons niet eerlijk dat men bang is
voor spionnage én daarom geen enkele
plattegrond van Boedapest laat druk
ken? Op onze desbetreffende vragen
antwoordt men ons met zo'n aperte
onwaarheid, dat daarmee het gesprek
dadelijk ten einde komt. Want deze
communisten houden ons beslist niet
voor dom. In plaats van hun toevlucht
te nemen tot allerlei nodeloze uitvluch
ten, geven ze een antwoord, dat elke
discussie uitsluit. Daarmee hebben wij
ons al heel aardig bij de algemene
mentaliteit van 't volk aangesloten: ook
wjj vragen maar niet verder en
denken er het onze vanook van
het feit dat negentig pet. van de foto's,
die het ministerie ons meegaf, dateert
uit de tijd van vóór de laatste oorlog.
Maandagavond zijn de deelnemers aan het Internationale P.E.N.-congres, dat
op het ogenblik in Amsterdam wordt gehouden in het Rijksmuseum, door
de minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen ontvangen. De minis-
ter (midden) in gesprek met Victor E. van Vriesland (rechts) en Charle
Morgan.
De politierechter te Amsterdam heeft
Maandagmorgen een 37-jarige grossier
en een even oude pianiste nit de hoofd
stad, die op de kamer van de laatste
gelegenheid hadden gegeven tot rou
lettespel, veroordeeld tot geldboeten
van resp. 200 en 50 gld., beiden
subsidair tien dagen hechtenis.
.De politie vermoedend dat in de wo
ning werd gespeeld, deed op 11 Januari
J-l. een inval en vond daar een gezel
schap rond de roulette. De grossier
trad als bankhouder op. De pianiste
had alleen haar kamer ter beschikking
Besteld. Het roulettemateriaal en bijna
300 gid. werden door de politierechter
verbeurd verklaard.
De grossier verklaarde, dat een
„vriendenclubje" bijeen was. De politie
rechter twijfelde echter sterk hieraan.
Hij merkte op, dat een der namen van
ae aangetroffen spelers hem zeer be
kend voorkwam. Deze man aldus de
politierechter was vroeger een be
kend berover en hij is nu dus onderge
doken in speelholen. Hij hield er ech
ter bij zijn vonnis rekening mee, dat
geen van het tweetal in het strafregis
ter bekend is.
De Officier van Justitie had tegen
de grossier 1/40 van de maximum
boete die op hazardspel staat (12.000
gld.) 300 gld. suosidiair 30 dagen en
tegen de pianiste 150 gld. of 30 dagen
geëist
88. Bij het zien van de vreemde kleding der krijgers meent de Noorman
met Saksische rovers te doen te hebben, doch de aanblik van de merk
waardige wapenuitrusting, vooral ook die van de hoofdman, doet hem
spoedig van mening veranderen. Nog meer kerels komen uit de struiken
te voorschijn en stellen zich in een halve cirkel om de Noren op. „Wat
hebt ge hier te zoeken, vreemdeling?" snauwt de aanvoerder hem toe en
komt met strak gespannen boog een paar passen naar voren. „Zwervers-
tuig als gij wordt hier onmiddellijk uitgeroeid", vervolgt hij dreigend.
Beheers u" zegt de Noorman, en overziet in een oogopslag de toestand.
De mannen op de kust.... de Witte Raven moeten gewaarschuwd wor
den Terwijl hij onmerkbaar zijn schild van de linker- naar de rech
terhand overhevelt, fluistert hij snel naar Chobar: Vlucht Iktel tot
drie". Dichter dringen de krijgers zich om de Noren heen. Drie KiinKt
Eric's stem scherp en op hetzelfde moment, dat Chobar opzijspringt en
lussen de struiken wegduikt, slingert Eric met alle kracht, die in hem
is, zijn schild tegen de reeds geheven vijl en boog van de aanvoerder.
Kreunend ziet de man zich het wapen ontschieten en staart een seconde
overdonderd naar de pijnlijke, lege handen. „Grijpt hem schreeuwt hij
dan en terwijl een deel der mannen een achtervolging op Chobar inzet,
bespringen de anderen eenparig de drie Noren. Ijlings trekt Eric zijn.
zwaard, doch drie, vier paar harde knuisten grijpen hem beet en sleuren
hem achterover. De Noorman vecht als een bezetene en ziet in een flits
een van zijn krijgers dodelijk getroffen neerstorten. Wanhopig tracht hij
zich uit de knellende greep te bevrijden en slaat met het gevest van zijn
zwaard een vijand bewusteloos. Dan wordt hem het wapen ontwrongen
en ziet hij de zware kolfvlegel van de aanvoerder op zich toesuizen.
Erwin". Als een doodskreet ontsnapt de roep aan Eric's lippen. dan
'zakt hij geluidloos ineen. Een donkere straal bloed sijpelt onder zijn
helm uit. „Die kerel kon vechten", gromt de hoofdman. Hij bukt zich om
het Noorse zwaard, op te nemen en weegt het goedkeurend op zijn hena.
Het heeft hem alleen niet veel geholpen", vervolgt hij, tegen Eric s
schouder schoppend. „Van hem heeft niemand last meer. Hy nep een
naam. Erwin of zoiets. Hoorde gij dat ook, Wilfrid. Deze knikt instem
mend. „Erwin", herhaalt de aanvoerder grimmig. Erwin. Daar wil
ik meer van weten. Kom mee". Dan verwijderen zij zich en schemering
sluit zich langzaam over het roerloze lichaam van Eric de Ivoorman....
Commandotroepen van de Franse
Uniestrijdkrachten in Indochina héb
ben gisteren een grootscheepse aanval
ondernomen op het eiland Van Coc ten
Noord-Westen van Hanoi' in het deltage-
bied van de Rode Rivier. Op Van Coc
bevindt zich een van de grootste bases
van de Vietminh in het Westelijk Del
ta-gebied. De Franse luchtmacht was
in dit gebied bijzonder actief. De staf
chef van de nieuwe Franse opperbevel
hebber in Indochina, generaal Raoul
Salan, is van een inspectiereis door cen
traal- en Zuid-Annam in Saigon aange
komen.
Over het verloop der vijandelijkhe
den op het eiland Van Coc wordt slechts
meegedeeld, dat er gevechten aan de
gang zijn en dat er 38 opstandelingen
gedood en 39 gevangen genomen zijn.
ver de Franse verliezen wordt niet
fesproken in het communiqué van het
ranse opperbevel. De honderden com
mando's landden gisterochtend in alle
vroegte, waarna zij een aanval inzetten
op een reeks dorpen die door de Viet-
minhs zijn omgebouwd tot ondergrondse
forten. De communisten hebben de dor
pen maandenlang gebruikt als tussen
station voor de opstandelingen die in
het deltagebied tussen de Franse ver-
dedigingsposten infiltreerden.
De Franse luchtmacht bestookt het
eiland zonder ophouden en bombardeert
ook vijandelijke weerstandsnesten op de
andere oever van de rivier. De com
munistische troepen die uit rode bases
in het Zuidelijk deel van de delta wor
den aangevoerd staan ook bloot aan
voortdurende aanvallen van Franse ge
vechtsbommenwerpers.
De Franse landingen vormen de eer
ste groots-opgezette tegenaanval tegen
(Van een onzer verslaggevers)
De kleinzoon van de stichter der Ford
fabrieken, Henry Ford, begint Woens
dag in Parijs een tocht langs verschei
dene der in Europa gevestigde fabrieken
van het concern. Hij maakt de reis met
een gecharterde Dakota van de K.L.M.
Zijn vrouw en kinderen zullen hem ver
gezellen. Volgende week Dinsdag wordt
de familie Ford in Amsterdam verwacht.
Na een driedaags verblijf in ons land
vertrekken de Fords vervolgens 2 Juli
weer. De tocht, die twintig dagen zal du
ren en acht landen bestrijkt, eindigt
tenslotte in Biarritz.
De vlootschouw, die de Koninklijke
Marine in Rotterdam heeft gehouden,
is een groot succes geworden. Genodig
den c-n andere speciale gasten inbegre
pen hebben niet minder dan 60.000
mensen de elf schepen bezocht. Het op
stroom gelegen vliegkampschip Hr. Ms.
Karei Doorman" heeft verreweg de
meeste belangstelling getrokken. Dui
zenden moesten teleurgesteld worden,
want aan het bezoek aan het grootste
schip van de Koninklijke Marine, wa
ren grenzen gesteld.
de vijandelijke concentraties en weer
standsnesten in het zwaar bedreigde
deltagebied van de Rode Rivier. De
Fransen die tot nu toe een verdedigen
de houding hebben aangenomen, zijn
onder hun nieuwe opperbevelhebber ge
neraal Paul Ely voormalig opper
bevelhebber van het gehele Franse le
ger thans tot de aanval overgegaan.
5 (UP)
Zondagmorgen omstreeks twaalf uur
is een Belgische autobus afkomstig uit
Lier (België) met negen passagiers on
der de gemeente Koudekerke aan de,
Rijn nabij Alphen aan de Rijn in de
Lage Waardse Wetering gereden. De
wetering is ter plaatse ongeveer acht
meter breed, maar vrij ondiep. Hier
aan is het te danken, dat alle passagiers
er slechts met een nat pak afkwamen.
Slechts enkele inzittenden liepen lichte
verwondingen op.
De drenkelingen werden zo veel mo
gelijk door omwonenden van droge
kleren voorzien. De nieuwe autobus
werd niet zwaar beschadigd maar
moest door een tweetal kraanwagens
op het droge worden getrokken.
Als de Haagse gemeenteraad accoord
gaat met het voorstel van B. en W.
zal binnenkort in het middenplantsoen
van de Lange Vijverberg in Den Haag
een standbeeld van Johan van Olden
barnevelt worden opgericht.
Reeds is een bronzen beeld, dat een
hoogte van 2.34 meter heeft en dat de
raadpensionaris op een zetel voorstelt,
gereed. Aan de Haagse raad wordt voor
gesteld een bedrag van 11.550,- voor
rekening van de gemeente te nemen.
Horizontaal:
1. inbraak
5. bedehuisje
9. ziek (Eng.)
10. voetbalkam
pioen 1953
11. afstandsmaat
13. rijstveld
15. graad
16. por
18. waterkering
19. radio-omroep
20. voortreffelijk
22. Perzië
23. balkon
24. bandiet
26. verbogen bez.
vnw.
29. prul
30. vaarwel
32. soort steen
33. pers. vnw.
34. dop op zuigfles
36. autokenteken
Finland
37. koning (Fr.)
38. achting
40. schok
41. wintersport
Verticaal:
1. troep dieren
2. uitroep
3. indien miet
4. smet 12. inhoudsmaat
5. haak 14. diergaarde
6. uiting van me- 15. spoedig
delijden 17. textielarbeider
7. nationaliteitste- 19. nieuwsblad
B
ken Ned. luchtv. 21. durf
8. gevleugelde ter- 22. wereldtaal
24. niet kunnende
zien
25. evenzo
27. familielid
28. gelijk
30. vrouwelijk
klimdier
31. kleine hoeveel
heid
34. cent
35. lichaamsdeel
37. zangnoot
39. Chin, afstand
maat
Drie Nederlandse beeldhouwers zijn
uitgenodigd om een ontwerp te maken
TILBURG R.K. Leergangen: di
ploma bouwkundig tekenaar (.tevens
voorbereidende cursus architect): L. ae
Bever, Eindhoven, H. van Delft, Til-
------ burg, C. Frenken, Vught, C. van Gm-
voor het beeld dat zal worden geplaatst neken> Roosendaal, A. Jacobs. Alphen,
op het stationsplein te Groningen. De p. Jansen, Esch, G. Koesen. Vught. L
- 1J Lijmbach. Breda, L Martens, Horst, J.
Mijland, Tilburg, P. Oomen, Eindhoven,
J. van Raak, Esbeek. L. Sadee, Breda,
J. Uppelschoten, Eindhoven, Th. Verest,
Raad van Groningen heeft voor het beeld
een bedrag van 28.000,- uitgetrokken.
De uitgenodigde beeldhouwers zijn: Hildo
Krop, H. M. Wezelaar, en Gijsbert Ja- Geldrop
cobs van 't Hof. Zij zullen voor hun ont
werp een bedrag van 1000 ontvangen.
Pater J. Braam, missionaris van de
Congregatie Scheut-Sparrendool, die
een halve eeuw in de missiën van
China heeft gearbeid, is in het rusthuis
der paters te Leidsendam in de ouder
dom van 85 jaar overleden. In 1948
werd pater Braam door de communis
ten uitgewezen.
Advertentie
Ik ben zo verrukt over Castella
Parels, dat dit voortaan mijn
wasmiddel zal zijn. Het is niet te
geloven, zo gemakkelijk het nu is.
om de grote was te doen. Anders
was ik doodmoe van de was en
nu ga ik nog met plezier andere
huishoud e lijke
werkzaamheden
verrichten. Vroeger
vond ik het een
nachtmerrie, maar
het zal dus nu toch
werkelijkheid worden, dat men
voor zijn genoegen de was doet!
Zo schrijft ons één van de vele tien
duizenden huisvrouwen die opgetogen
zijn over de snelle en fantastische re-'
sultaten. die zii bereiken met Castella
Parels, het wasmiddel van de nieu
we tijd.
Castella Parels strooit men zo in het
water en direct ontstaat verrukkelijk
schuim. Geen papje vooraf te maken.
Alle vuil trekt enorm snel uit het
goed; in paniek vluchten de vuilste
vlekken. Eén maal spoelen is genoeg.
Door de veel korte
re behandeling gaat
het goed veel langer
mee;
hier is nu eindelijk
eens een 100% vei
lig wasmiddel.
En U staat versteld van de blank
heid. de helderheid en de zachtheid
van alle goed, dat U behandelt met
Castella Parels.
Volg de beste raad, die U ooit werd
gegeven: haal nog vandaag Castella
Parels (47 ct per pak) in huis.
Vert. J. F. KLIPHUIS
52
Maria lag nog steeds in haar kamer
in het ziekenhuis en twee inspecteurs
losten hun collega's op de gang af;
verderop in het gebouw liep nog een
inspecteur heen en weer, in de vleugel
van het Laennec waar Pierre na ge
opereerd te zjjn werd verpleegd.
Coméliau, nogal nerveus, was die
avond bij vrienden en had zich even
afgezonderd om Maigret op te bellen.
„Nog altijd niets?"
„Een paar kleinigheden. Carl Lip-
schitz is dood."
„Heeft een van uw mannen gescho
ten?"
„Nee, een van de zijne. De kleine
Pierre heeft een kogel van een van
mijn inspecteurs in het been."
„Er is er dus nog maar één?"
„Serge Madok, ja. En de aanvoer
der."
„Die u nog steeds niet kent?'
„Hij heet Jan Bronsky."
„Hoe, zegt u?"
„Bronsky."
„Is dat geen filmproducer?"
„Ik weet niet of hij werkelijk films
maakt, maar hij schijnt wel iets op
dat gebied uit te voeren."
„Ik heb hem nauwelijks drie jaar
geleden achttien maanden gevangenis
straf gegeven."
„Dat is hem.
Bent u hem al op het spoor?
",Hij is op het ogênblik in de Folies
Bergères."
En arresteert u hem dan met?
"Straks. We hebben nu wel de tijd.
Ik 'wil de schade liefst zoveel mogelijk
beperken, begrijpt u?"
„Noteer mijn nummer even. Ik bluf
tot ongeveer twaalf uur bjj mijn vrien
den. Daarna wacht ik thuis tot u me
opbelt."
„U zult vast wel eerst een slaapje
kunnen doen."
Maigret vergiste zich niet. Jean
Bronsky en Francine Latour gingen
eerst nog met een taxi naar „Maxim",
waar ze samen soupeerden. Maigret
volgde al hun gangen vanaf zijn bureau
en de loopjongen van de „Brasserie
Dauphine" verscheen al voor de tweede
maal met zijn dienblad. Het bureau
stond vol lege flessen, er lagen aan
gebroken sandwiches en er hing een
verstikkende rook. Ondanks de hitte had
Colombani zijn lichte, kameelharen over
jas, die voor hem een soort uniform
was, niet uitgetrokken en nog altijd
droeg hij zijn hoed achterop zfcn hoofd.
„Laat je die vrouw niet komen?
.[Welke vrouw?"
„Nine, de vrouw van Albert.
Geërgerd schudde Maigret het hoofd.
Was dat zjjn zaak, ja of nee? Hij wilde
best samenwerken met. de mensen van
de Justitie, maar ze moesten hem zijn
eigen gang laten gaan.
Om de waarheid te zeggen voelde
hij zich op dat ogenblik onzeker. Zoals
rechter Coméliau pas geleden had op
gemerkt kon hij Jean Bronsky elk ogen
blik arresteren. Maar hij herinnerde
zich wat hij aan het begin van het
onderzoek geezegd had, hij wist niet
meer tegen wie, maar hij had op dat
ogenblik gesproken met een voor hem
ongewone erijst;
„Ditmaal hebben we te doen met van mijn mensen werd togMdgttJJ
mDeSemodÓrdenaaarfwtstenn heel goed, zijnvrouw eigenlijk nog toi hel.café aan
menigte, die hoorde dat de bende van wel naar bed:z«n. Maigretsnmiacme,
Na wat ze op de boerderij misdre- bleven. z
ven hadden zou elke jury hen tot de „Hallo_ cnet Ae zyn zo juist
doodstraf veroordelen en slechts Mane van
z?eXtrSop gratie vean de F^nse" PresT- Montmartre; champagne verplicht,
rient kunnen hoDen Francine Latour had zeker een nieuwe
Zou die haar gratie verlenen? Het japon of een nieuwe aanwinst op juwe-
was tvrijfelachtig Tegen haar pleitten lengebied die vertoond moest worden,
rie uitlatingen van het kleine meisje Ze was nog heel jong en had nog met
dat aan'de dood ontsnapt was en die genoeg van een dergelijk leven. Trou-
voeten en borsten mét brandwonden wens, zijn er geen rijke oude dames,
overdekt En ook haar air van een met een titel, een eigen huis aan de
vrouw die zich bewust is van haar Avenue du Bois of in de Faubourg
macht en zelfs haar wilde schoonheid Saint-Germain, die veertig jaar lang
die de gezworenen tegen haar zou in- dergelijke gelegenheden bezoeken?
nemen. „Kom", besloot Maigret plotseling.
De beschaafde mens is bang voor ver- Hij haalde zijn revolver uit de la van
scheurende dieren, vooral verscheu- zijn bureau, controleerde of die geladen
rende dieren van zijn eigen soort, die was, en Colombani keek met een ver-
de herinnering wakker roepen aan stolen glimlach toe.
lang voorbije tijden toen de mens nog „Vind je het heus goed dat ik mee-
in bossen leefde. ga?"
Jean Bronsky was een nog gevaar- Het was erg aardig van Maigret. De
lljker roofdier, een roofdier gekleed door zaak speelde zich in zijn eigen sector
de beste kleermaker van de Place Ven- af. Hij had de bende van Picardie op-
dóme, een roofdier in zijden overhemd gespoord. Dus had hij het volste recht
die aan de universiteit had gestudeerd alleen zijn eigen mensen te gebruiken
en elke morgen als een coquette vrouw en dan zou de Recherche weer een over-
door de kapper werd bijgewerkt. winning behaald hebben op de Justitie.
„Je bent erg voorzichtig," merkte "Heb je je revolver
Colombani op een bepaald moment op, "Die heb ik altijd in mijn zak.
toen Maigret geduldig op het zoveelste Maigret met. Hoogst zelden. en's' F A~Sh4babu~ddin, Amsterdam.
telefoontie zat te wachten Toen ze over de binnenplaats hepen en o. r. zv
„Ik ben erg voorzichtfg, ja." wees Colombani op een van de politie- waartvm Geslaacd voor eindexa-
„En als hij je nu eens tussen je auto's,
vingers doorglipte?"
„Dat zou ik liever zien dan dat een
UTRECHT Doet. sociologie: mevr.
E Beerthuis—Prins te Hilversum; doet
rechten: H. J. A. S. Swanenburg de
Veye, Dedemsvaart en mej.. A. H. van
de Smit, Rotterdam; pro.-examen
theologie: J Mooy te Utrecht, K. J. Jan
sen. Utrecht: Th. J. S. Lacher te Utrecnt,
L. G. Zwanenburg te Warder; Ph. Kroes
te Utrecht. H. Veldhuizen te Kootwij
kerbroek. J. Catsburg te Zunderdorp;
G. G. S. van Hoogstraten te Stadskanaal
en A. Hennephof te Dordrecht; cand.
theologie: J. G. Beerthuis te Hilversum,
T Bysma te Workum, J. Visbeek te
Utrecht, C. A. Schlingemanne te
Utrecht. I. Kok te Veenendaal, L. M.
Verseput te Utrecht, A. Stegenga te
Utrecht en J. Roebers te Utrecht.
Semi-arts-examen: G. Stuiver te
Utrecht, C. E W. Schafrat te Boekei,
mej. E. J. van Geuns te Utrecht en C.
A. Boender te Strijen
Arts-examen: mevr. E. de Raadt
Mijnsberg te Utrecht en G. J. Meulen-
beld te Borne.
Tandarts-examen: Th. J. Menger te
Zaltbommel, J. de Jong te Hommer»
(Fren Th. H. Forma te Amsterdam.
Cand. sociale geografie: Ch. W. W.
van Lohuizen te Utrecht; doe. sociale
geografie: C. Denig te Hilversum.
NIJMEGEN. Kath. Un. Diet, rechten:
P. M. Wassenbergh (Dordrecht), er. P.
A. H. I. Kuipers (Nijmegen). Doet.
theologie: pater J. G. J. Driessen O.F.M.
(cum laude) (Nijmegen), en pater H.
J. Nienhuis M.S.F. (Tilburg).
Academie R.K. Leergangen. Diploma
Bouwkundig Tekenaar (tevens Voorbe
reidende cursus Architect)Geslaagd:
L. de Bever, Eindhoven; H. v. Delft,
Tilburg; C. Frenken, Vught; C. v. Gm-
neken, Roosendaal; A. Jacobs, Alphen;
P. Jansen, Esch; G. Koesen, Vught;
L. Lijmbach, Breda; L. Martens.
Horst; J. Mijland, Tilburg; P. Oomen,
Eindhoven; J. v. Raak, Esbeek: L.
Sadée, P eda; J. Uppelschoten, Eind
hoven; Th. Verest, Geldrop.
Dr. Mollercollege, Waalwijk, afdeling
M.M.S. r*
Geslaagd: C. Baars, H. Bataille, G.
Dumoulin, te Waalwijk, Tr. Hempenius
te Drunen, A. Maas te Waspik, -de
Rooy te Sprang-Capelle.
R.K. Kweekschool Steenwykerwold
Geslaagd: H. Annink, M. Arkink, L
Blomert, P. Blom, H. Dirksen, H. Fak-
kert, E. Hodes, B. Hommels, M. Jan-
zing, H. Kamminga, N. v. Kampen,
A. Kr al, G. v.d. Linden, J. Marquering,
Tr. Meen, A. Mensen, C. Mulder, A.
Mos, Chr. Olde-Hampsink, M. Paalman,
M. Pieters, A. Poorthuis, M. Schikan,
S. ter Schure, J. Soppe, M. v. d. Zant.
Niemand werd afgewezen.
HAARLEM: Aan de Rijkskweek
school te Haarlem slaagden voor het
examen handenarbeid de heren: J. de
Haas Santpoort; N. Max, Haarlem; G.
v d.'Brink, id: W. Claij, id; J. de Jong
ste, Bennebroek: J. Jonker, Haarlem; E.
Karst, id; P. Kooistra. id; H. Lei.idens,
id; J. v. d. Oord, Haarlemmermeer; H.
v. Os, Haarlem.
AMSTERDAM Cand. psychologie:
C. J. Strick van Linschoten, Amster
dam; R. W Groenman. Groningen (cum
laude); P. Kal, Den Haag.
NIJMEGEN Doet. rechten: P. M.
Wassenbergh, Dordrecht en P. A H. L
Kuipers Nijmegen. Doet. theologie: Pa
ter J. G. J. Driessen OFM (cum laude),
Nijmegen en Pater H. J. Nienhuis MSF,
Tilburg.
AMSTERDAM Cand. pol. en soc.
wetensch. (sectie b) J. Z. Namenwirth
HAARLEM. Geslaagd voor eindexa
men H.B.S. B aan Gem, H.B.S. voor
(Wordt vervolgdmeisjes de dames Ellen Adelaar en Ela
Wapenaar.
