De strategen van de Tour treffen de
laatste voorbereidingen
ZWITSERSE PLOEG IS TOPZWAAR
c
J
1
Br
r
Nederlanders zullen het hard
te verduren krijgen
Voorzitter Hockeybond:
Gelukkig besluit
Nationale turntitels voor
Cito en Raphael
Zwitsalettei
Het vraagstuk van de voedsel-
overschotten
be GEHEIMZINNIGE
AUTO
M
j
Teleurstelling in
Denemarken
7 spelers tekenden
voor N.B. VB.
Tour de France
op Televisie
Nog veertien
dagi
en...
DINSDAG 6 JULI 1954
PAGTNA 4
JAN COTTAAR
P
-BHE
Fotofinish sprintfinale
professionals
De koerswijziging van de K.N.Y.B.
Duitse spelers hartelijk
gehuldigd
Engeland wint met innings
van Pakistan
Opvallende suprematie
van het Westen
Tegen PERIODIEKE PIJNEN:
Rodoni licht verklaring
nader toe
Een Nederl. speurdersroman
Uitslagen
K.N.V.B.-bestuur
accoord met
competitie-indeling
NED. LANDBOUWWEEK GEOPEND
AMSTERDAM, Maandag.
De invasie is begonnen. Op de parkeerplaatsen van de hoofdstad, voor
de hotels, de restaurants, het Olympisch stadion en de permanence in
Krasnapolsky zijn de eerste voertuigen verschenen met de borden van
de Tour de France. Voertuigen die de stad onveilig zullen maken, wanneer
de braniechauffeurs er ondanks het stoplichtenlegioen hun kunststukjes gaan
uithalen, waarmee ze elk jaar, in Parijs of Brest, in Metz of Straatsburg
voor een klassieke en niet geheel ongevaarlijke ouverture plegen te zorgen.
Vandaag te beginnen zullen vreemd toegetakelde reclamewagens met gal
mende luidsprekers het stadsbeeld een absoluut onnederlands, ja zelfs bizar
accent geven en van dag tot dag, tot Donderdag toe, zal men meer en meer
de indruk krijgen, dat een ware zigeunerkolonie haar tenten tussen Amstel
en IJ heeft opgeslagen.
Intussen treffen de strategen hun
laatste voorbereidingen voor de Donder
dag beginnende strijd. Ze komen uit
Parijs, uit Brussel, uit Genève, uit Ma
drid, uit Luxemburg en uit alle moge
lijke streken van La Grande Patrie;
ieder met hun eigen opdracht, hun eigen
hoop, hun eigen berekeningen en plan
nen en hun eigen moeilijkheden. De Ne
derlanders, gastheren op deze eerste dag
van de één en veertigste Tour de Fran
ce, zinnen in stilte op 'n prolongatie van
hun daverende triomf van het vorige
jaar in het ploegenklassement; de
Fransen dromen over de herhaling van
de prestatie waarmee Bobet in 1953 op
het beslissende moment naar de gele
trui greep; de Spanjaarden van een re
prise uit de dagen waarin de verrich-
door
tingen van Trueba, Ruiz, Langarica en
Loronjo op de boulevards van Madrid
en Barcelona complete volksoplopen te
weeg brachten; de Belgen hopen op
revanche, de Luxemburgers op de te
rugkeer van de tijden waarin Gold-
schmidt, Kirchen en Diederich zich
onder de allereersten schaarden; de
Zwitsers op het wonder dat hun met
vier eigenzinnige candidaten voor het
leiderschap topzware ploeg, aan die over
daad tóch niet ten onder zal gaan.
Vorige week Zondag heeft Kübler
het Zwitserse wegkampioenschap oe-
haald in een strijd waarin van alles
gebeurde, behalve dan dat er strijd
werd geleverd. Is dat soms een voor
schot op de prijs waarmee de Zwit
sers Ferdi's onderdanigheid in de Tour
de France aan de athletische Koblet
hebben gekocht. Koblet, natuurlijk.
Koblet is de man die de Tour
de France kan winnen nu zijn voor
naamste tegenstander Bobet is; Bobet,
een man van klasse, ongetwijfeld, maar
niet de onbetwiste kampioen waartoe
de Franse pers in een periode dat zij
dringend om „helden" verlegen zat,
de jonge Bretonse matador heeft op
gevijzeld. Koblet, ja. Maar dan zal
ploegleider Burtin het inderdaad moe
ten klaarspelen zijn allerlastigste klant
Kübler tot en met de grote slag on
der de knie te houden en tevens te
verhinderen dat Schaer en Clerici, die
ook al enige pretentie beginnen te
krijgen, tegen hun eigen kopman van
leer trekken, gelijk Schaer dat tijdens
de vorige Tour met zoveel ijver heeft
gepoogd.
Dit is de kans van de Zwitsers; een
niet onredelijke kans wanneer Burtin
Inderdaad de gezochte tovenaar blijkt
te zUn. Maar ook de enige. Want de
Franse ploeg is solider, gedisciplineer-
der en gemiddeld ook sterker. Zij rijdt
voorlopig op en om Bobet en wanneer
fe u wel realiseert dat de Tour de
rance een ploegenwedstrljd is en dat
niemand op zijn eigen houtje die Tour
kan winnen, zult ge wel verplicht zijn
de Franse jeune premier enige kans
te geven nu de grote Italiaanse cracks
niet van de partij zullen zijn.
Want ziet, er starten niet alleen geen
Italiaanse cracks, maar ook geen vroe
gere Italiaanse lijfeigenen in de Tour
de France. De startlijst van de heer
Goddet, toch al niet van het allersterk
ste nu verschillende veelbelovende Jon
gelieden uit Frankrijk zelf verstek laten
gaan, moet het doen zonder de fraai
klinkende namen van de Italianen, die
als straf voor hun allermatlgste re
presentatie in de Giro d'Italia, een start
verbod in het buitenland hebben gekre
gen. Dat is jammer, want nu de last
van de dienstbaarheid aan de H. H. cam-
pionissimi deze Jonge cracks van de
schouders is genomen, had men wel eens
wonderlijke ontdekkingen kunnen doen
in de Italiaanse ploeg. De eerste deze:
dat er ook nog wel andere cracks zijn
in het land van de tenoren en de ci
troenen dan de heren Fausto Coppi, Gino
Bartali en Fiorenzo Magni hoogstder-
zelven.
Het zal u wat moeilijk vallen, zo
ge u ervoor interesseert en er enig
begrip van hebt, de Belgen te scha
ren onder degenen die iets bijzonders
hebben te vertellen in dit gezelschap.
Houd slechts rekening met de beproef
de homogeniteit van hun ploegen en
onderschat vooral niet de kwaliteit
van het appeltje dat zij willen schillen
met hun Noorderburen, onze brave
Van Est en de zijnen, die hen de
laatste jaren wel volledig hebben ver
drongen en wiel1 daverenlde successen
van het vorige jaar er niet weinig
toe hebben bijgedragen, dat de man
nen vah Sylver Maes met lange ge-
BflLANS V.O. TOUR OE FRANCE 1903-1953
WINNAARS VAN OE TOUP
(naar nationaliteit
Frankr. Beigiè Italië Luxemb. Zwitser!
268
AAN'
192
96
49
20
12
3
cr ZL
q. o.
zichten en een tamelijk lege beurs uit
de Ronde van 1953 zijn teruggekeerd.
Trouwens, die waren er meer. Men
had het in het begin wel aardig ge
vonden toen die brave, vlijtige Neder
landers ook eens een voertje uit de
ruif meepikten, maar toen de frankskens
als aan de lopende band in de Neder
landse kas rolden, begon men daar ta
melijk zure opmerkingen over te maken.
En bij zure opmerkingen zal het dit
jaar niet blijven. Men moet er rekening
mee houden dat onze equipe ditmaal
geheel voor vol wordt aangezien en dat
er van de eerste dag af bepaalde com
binaties te signaleren zullen zijn, welke
beogen het leven van de renners der
allerlaagste landen zo zuur mogelijk te
maken. Hetgeen voor een man die graag
gewaarschuwd wil zijn overigens prettig
is om te weten.
Is onze ploeg geheel voor „vol" aan
te zien? Laat het ons zó stellen dat zij
een zeer goede kern bezit. Beter en ver-
scheidener van aard dan met renners
als Wagtmans, Voorting, Van Est, Nolten
en mogelijk ook weer Roks. kan men 't
zich nauwelijks wensen. Waarbij we de
uitverkiezing van Nolten na Pellenaar's
aanvankelijke weigering om hem mee
te nemen als een feit van betekenis
signaleren en hopen dat hij niet alleen
zijn conditie van de Dauphiné zal hand
haven, maar ditmaal ook onvoorwaarde
lijk aan de regie van zijn opperste chef
Pellenaars zal gehoorzamen. Dat hij zulks
het vorig jaar niet heeft gedaan, heeft
hem menig plaatsje in het eindklasse
ment gescheeld.
Onze verwachtingen dusVoor- De fietsen voot de Franse renners zijn in Amsterdam aangekomen. In reus-
zichtig zijn, dat op de eerste plaats, vchtige camions, die van binnen bezien meer op een rijwielfabriek lijken,
Ons vooral niet mee laten sleuren hangen de frames netjes op een rij. In de kisten zit de rest van de onder
door de opgebleekte roes van een ver- delen, die hier gemonteerd zullen werden.
jaard succes. Wat voorbij is, is voor
bij en om dat wéér te bereiken moe
ten we helemaal opnieuw beginnen,
van de eerste dag af. Verrassingen
zijn niet uitgesloten en dus zal net
moeten gebeuren na een strijd van
hard tegen hard, waarbij niet alleen
do cracks, maar ook de renners van
de tweede linie, Van Breenen, Faan-
hof, Suykerbuyk, Nico Van Est en
Maenen voor het front zullen moeten
komen. Niet al deze renners hebben
hun onderscheiding dit seizoen kunnen
^onderstrepen met resultaten waar de
nationale wielerwereld de mond van
vol had en ongetwijfeld heeft de
keuze van enkelen hunner verwon
dering gewekt.
Maar dat doet er allemaal zoveel niet
toe. Aan de zorgen van de Zwitserse
ploegleider Burtin zien we hoe gevaar
lijk het is wanneer men een compleet
sterrenspan moet mennen en aan onze
eigen zorgen hebben we genoeg. Die
zorgen zijn bijvoorbeeld dat de atmos
feer onder de Nederlandse renners iets
minder gunstig lijkt dan verleden jaar,
al is het ook toen onderweg en bij het
behalen van steeds meer sucessen wel
gegroeid. Trouwens dat zijn niet anders
dan normaal-menselijke verschijnselen
in een milieu waar het er zo fel om
gaat tot de besten te behoren en we
durven het er wel op te houden dat de
loutering zal komen, wanneer straks de
noodzaak van de eenheid deze strijd
makkers weer tot elkaar drijft. Wie
weet hoe spoedig reeds in deze anders
moeilijk met succes te rijden Tour de
France 1954....
Teneinde eventuele moeilijkheden te
voorkomen heeft de KNWU in samen
werking met de directie van het Olym
pisch Stadion besloten, dat Woensdag
avond in de ritten om het sprintkam
pioenschap van Nederland voor pro
fessionals tussen Van Vliet en Derksen
foto's van de finish gemaakt zullen
worden. Voor dit doel zullen bij de
eindstreep twee camera's opgesteld wor
den, die in werking treden zodra de
renners de finish naderen. Het zal mo
gelijk zijn vijf zeven minuten latei-
de foto's ontwikkeld te hebben, zodat
geschillen als die tijdens de finales
van de kampioenschappen op Donder
dag 24 Juni j.l. spoedig uit de weg
geruimd kunnen zijn.
De dressuurwedstrijden om het wereld
kampioenschap. welke te Aken zijn ge
houden, zijn gewonnen door de Deense Lis
Hartel op „Jubilee".
„Een zeer gelukkig besluit, dat ik
van harte toejuich" zei jhr. L. J. Quar-
les van Ufford, vlce-vobrzitter van het
Nederlands Olympisch Comité en de
secretaris-penningmeester van de Kon.
Ned. Hockeybond, toen wij hem vroegen
naar zijn mening over de maatregelen
van het KNVB-bestuur.
„Ik acht, het de juiste oplossing voor
het heersende probleem", aldus ging
de heer Quarles van Ufford verder.
„Ongetwijfeld zal hierdoor de rust in
de Nederlandse voetbalwereld weerke
ren. Bovendien zal het instellen van de
nationale eerste klasse, die we rustig
hoofdklasse kunnen noemen, het spelpeil
bevorderen. De mogelijkheid van terug
keren naar Nederlandse clubs van onze
profs in het buitenland, waarvan, naar
ik veronderstel, zeker een deel gebruik
zal maken, kan het spelpeil èn de een
heid in de KNVB alleen maar ten goe
de komen".
De heer Quarles van Ufford be
sloot zijn commentaar als volgt: „Ik
ben er van overtuigd, dat de Neder
landse Beroepsvoetbalbond zal ver
dwijnen door deze maatregelen, waar
mee ik de KNVB van harte geluk
wens. Te hopen is nu, dat thans ook
de weg open zal zijn voor het Instel
len van voetbalpools ln Nederland.
Want daarmee zal de gehele Neder
landse sport en niet alleen de sport
gebaat zijn."
De voorzitter van de Zwitserse voet
balbond, de heer Thommen, achtte het
besluit van de K.N.V.B. juist en aan
de tijdsomstandigheden aangepast. Be
langrijk is echter hoe de K.N.V.B.
het premie-stelsel straks in toepassing
zal brengen. „Worden alleen de spelers in
de topklasse betaald of ook die in de
overige klassen? Ik zou de KNVB gaar
ne het Zwitserse recept willen aanra
den. Dit behelst, dat alleen de „licen
tie-spelers" van de hoogste klasse pre-
miën voor wedstrijden en training ont
vangen. Voor de overige klassen is dit
verboden. Het is verstandig gelijk met
het invoeren van het premie-stelsel
een hoofdklasse te formeren. Beide
maatregelen tezamen zullen stellig re
sultaten brengen", aldus de Zwitser
Thommen.
De heer Strup, secretaris-penning
meester van de Deense Voetbalbond
liet zich verre van geestdriftig uit over
de koerswijziging van de KNVB. Hij
formuleerde zijn mening als volgt:
„Wij hebben er ons altijd over ver
heugtl in Nederland een medestander
te hebben bij het handhaven van stren
ge "amateursbepalingen. Wii zouden het
dan ook sterk betreuren wanneer Ne
derland de vesting verliet en alleen De
nemarken, Finland en Noorwegen als
enige in Europa het zuivere amateu
risme trouw blijven."
De secretaris-penningmeester van
de Noorse Voetbalbond, de heer Hal-
vorsen, had weinig commentaar. Hij
was van mening, dat het geheel moest
worden beschouwd als een interne aan
gelegenheid van de K. N, Voetbalbond.
„Wanneer het voorstel door de bonds
vergadering wordt aanvaard zal dit
geen enkele wijziging brengen in de re
laties welke tussen de Noorse en Ne
derlandse Voetbalbond bestaan."
Slechts zeven spelers hebben tot nu
toe voor de Nederlandse Beroeps Voet
balbond getekend, n.ll Geritsen (Die-
rense Boys), Jac. Heijster en Joop Heij-
ster (HDVS), Kamphuis (Heracles),
Toren (Heracles), Van der Veen (Hera
cles) en Weijand (Vitesse), aldus be
richt de „Sportkroniek".
De KNVB heeft zich n.l. tot alle spe
lers gewend waarover berichten
circuleerden, dat zij waren toegetreden
tot de NBVB. In totaal waren dit er 59.
Vier en dertig van hen hebben geant
woord.
Verschillende spelers hebben bericht,
dat het contract ongedaan is gemaakt.
Dit zijn Corbran (Blauw Wit), Dahrs
(Blauw Wit) en Mesman (Blauw Wit).
Nog niet geantwoord hebben o.a. Bak
(Excelsior), Bouwens (UW), Kabel
(ZFC), Kuiper (ZFC), Kok (KFC) Ra
makers (ZFC), E. Smit en K. Smit '(Vo-
lendam), Van der Sluis (De Kenne-
mers), Vermunt (RBC), Weigraven
(Wageningen), Van Vliet (KFC) en
Peggeman (De Kennemers),
Duizenden enthousiaste mensen zijn te
Constanz het station binnengestroomd toen
de extra trein, waarmede de Duitse voet
balploeg, die het wereldkampioenschap be
haald had. aankwam. De autoriteiten, die
een officiële ontvangst hadden voorbereid,
kregen geen gelegenheid de festiviteiten
volgens het programma af te werken.
Van het moment af dat de trein de Duits-
Zwitserse grens gepasseerd was, moest in
vrijwel elk plaatsje gestopt worden, daar
de bevolking rijen dik langs de spoorlijnen
stond om de wereldkampioenen toe te jui
chen en met bloemen en geschenken te
overladen.
(Van onze cricketmedewerker)
De laatste vier wickets van Pakistan heb
ben gisteren in de tweede testmatch tegen
Engeland te Nottingham nog taaie tegen
stand geboden. Zij verhoogden het totaal
van 189 voor 6. tot op 272. Fazal maakte
36, Ghazali 14 en Aslam 18. Engeland won
derhalve met innings en 129 runs. Statham
bowlde: 3 voor 66; Bedser: 2 voor 83, Ap-
pleyard nam 2 wickets voor 77 en Wardle
3 voor 44. Op Donderdag 22 Juli a.s. begint
de derde testmateh te Manchester. De
eindscores waren: Pakistan: 157 en 272:
Engeland 558 voor 6 (gesl.).
(Van onze turnmedewerker)
De Limburgse organisatoren hebben
in Swalmen één probleem niet kunnen
oplossen: het verdelen van drie kam
pioenschappen over twee verenigingen.
Goed beschouwd was dat hun zaak ook
niet, het was uitsluitend een affaire tus
sen de dames van het hoofdstedelijke
,,Cito" en het Haagse „Raphael". Als
twee eenzame pioniers tussen de kam
pioenen van alle bisdommen „doolden"
de twee keurig geüniformeerde groep
jes eveni gracieus als indrukwekkend
°ïST. *'e binnenplaats van het kasteel
„Hillenraad" Ver boven alle andere
deelnemende verenigingen uitstekend,
hadden zyelkaar opgezocht, trokken
nana in hand verder, namen stil de uit
bundige vorm van waardering voor hun
boeiende en bekoorlijke oefeningen in
ontvangst, al beraadslaagden zy, hoe dat
nu moest gaan. Zij spanden zich tot
het uiterste in, en dat was dan eigenlijk
het enige wat in hun vermogen lag om
tot een beslissing te geraken, de jury
nam dat in laatste instantie over. Zo
leefde onder de rond elfhonderd aanwe
zigen drie uren lang een grote spanning.
Namen van allerlei favorieten waren
er in de loop van de ochtend, tijdens
de receptie ten stadhuize, gedurende het
feestelijke défilé door Swalmen naar de
historische domeine van Graaf Wolff
Metternich, door leek en vakman gefluis
terd. U.N.A. uit Almelo, sterk domine
rend tijdens de voor-wedstrüden in bis
dom Utrecht, O.N.A. uit Eindhoven (bis
dom Den Bosch) en Cito uit Amsterdam.
Maar aan Raphaël werd niet gedacht.
Cito had zich in Den Haag immers op
alle onderdelen, rhythmische oefeningen
zonder gereedschappen, met bal en hoe
pel, vóór Raphaël geplaatst. Doch de
Amsterdamse dames wisten wel wat
hun Haagse sportzusters waard zijn. Zij
hadden niets te verliezen, en voor Cito
was de taak weggelegd naam en faam
hoog tc houden. En hef leek' ét1 op, dat
dit best zou lukken. De Amsterdamse
meisjes, met een ontwapenende vlot
heid en een fris, ongekunsteld bewegen,
werkten elke illusie van genoemde con
currentie Weg. Na het eerste optreden
met de oefening zonder gereedschap,
stond het voor een ieder vast, dat men
niet met wat bijgeschaafde vrije oefe
ningen moest komen, door een gemaak
te houding van hand of lichaam „ver
fijnd", maar met een degelijke compo
sitie van bewegingsvormen, grondig
voorbereid en in overeenstemming ge
bracht met de begeleidende muziek; zo
wel in karakter als in melodie. Er was
geen twijfel mogelijk, hier stond de kam
pioen reeds vast, daar was geen jury
voor nodig. Maar Raphaël diende zich
vlot aan met dezelfde eigenschappen:
verantwoorde bewegingen, keurig uit
gevoerd en bedachtzaam en met een
even smaakvol uniform dat getuigde van
begrip en smaak voor bijkomstigheden,
die het geheel verfraaid.
Niemand heeft het na dit begin nog
in zijn hoofd gehaald zich te mengen
in de affaire Cito-Raphaël. Alleen deze
twee kenden al haars zwakke punten. De
De een was n.l. in Den Haag op het
nippertje met hoepels de baas gebleven.
Nu kwam dan de baloefening. En dat
werd 'n tegenvaller. Niet qua oefening,
want door de kleine feiltjes heen glans
de er een fraaie opbouw van bewegin-
Advertentle
Uitsluitend bü Apothekers en Drogisten
ZWITSAl
In een communiqué heeft Rodoni, pre
sident van de Italiaanse Wielerbond ztin
verklaring toegelicht, welke hij na afloop
van ztin onderhoud te Rome met de pre
sident van het Italiaans Olympisch Comité
heeft afgelegd zulks naar aanleiding van
de uitleg welke sommige bladen aan deze
verklaring hadden gegeven.
„Het gaat niet", aldus Rodoni. ..tegen de
Tour. maar om uitvoering van een disci
plinaire maatregel. Als wil uitsluitend te
gen de Tour de France hadden geageerd,
zouden wij zeker een andere weg zijn in
geslagen."
door H. A. v. O.
9)
„Luister eens, Grijpinck, je hebt uit
mijn verslag aan de commissaris ver
nomen, dat deze man een vrouwelijke
passagier bU zich in de wagen had," zei
Bijlman. „Ik kan mij nog goed herin
neren, dat het meisje tegen my zei:
„toen er geschoten was en ik zag, dat
hij getroffen was, ben ik uit de auto ge
sprongen." Ze sprong dus uit de auto,
toen hij nog reed. Nu zullen we de weg
straks op remsporen moeten onderzoe
ken, doch ik neem aan, dat de man,
nadat hü getroffen was, inderdaad nog
de onbegrijpelijke en bovenmenselijke
prestatie heeft verricht, de wagen op
de normale manier tot stilstand te bren
gen. Het remmen en gas-afsluiten is
misschien een reflex-beweging geweest
ln een toestand, dat hij reeds buiten
"bewustzijn was."
„En dit laatste klopt met het feit,
dat hij ieder idee van richting kwijt
was," mengde Drost zich in het ge
sprek. „De laatste tien meter zyn
beide rechterwielen door de grasberm
gereden en wellicht is de Buick net op
tijd tot stilstand gekomen, want was hij
nog een halve meter doorgereden, dan
was de neus met deze boom in botsing
gekomen."
„MmjnmNiet kwaad gerede
neerd," hoorde hij commissaris Holdam
achter zich opmerken en Drost glom
van trots.
Dokter Grijpinck trok eens aan z'n
neus en verschoof de bril weer eens.
„V(at Bijlman veronderstelt, kan voor
komen," begon hij aarzelend. „Laten
we aannemen, dat deze man inderdaad
de wagen tot stilstand heeft weten te
brengen, dan vraag ik me af of hij
wellicht voor dat het schot viel
wist, dat hij ieder ogenblik voor het
feit geplaatst kon worden te moeten
remmen en gas-afsluiten. Dit hangt er
natuurlijk van af, hoe de toestand was
op het moment, vlak voordat het schot
afging."1-
„Wel, dat moment meen ik te kunnen
reconstrueren," beweerde Bijlman.
„Luister: de blauwe auto haalt deze
wagen in en sommeert de chauffeur te
stoppen. De aanvallers dreigen met een
revolver, hebben misschien al eer
der op hem geschoten! of trachten
hem met hun wagen naar de kant van
de weg te dringen. Hiermede is je
vraag practisch beantwoord. Deze man
vermoedde, dat hij iedere seconde ge
dwongen kon worden te stoppen. Een
chauffeur met verantwoordelijkheidsge
voel, ook tegenover zijn mede-passa
giers, heeft dan nog slechts aandacht
voor zijn rem en het gas. Welnu, wat
hij verwacht, geschiedt ook: het schot
valt en treft hem in 't hoofd. Automa
tisch sluit hij nog gas af en trapt de
rem in. Laten we het intuïtie of een
reflex-beweging noemen, maar de mo
gelijkheid bestaat! Zonder dat hij het
weet, springt het meisje er uit, maar
tóch weet hij zijn wagen tot stilstand
te brengen. Dat hij nog zo goed de
juiste ichting heeft kunnen houden,
moeten we denkelijk aan het geluk toe
schrijven. Wie weet, heeft hij de handen
krampachtig om het stuur geknepen en
als ik die handen zo bekijk, lijkt mij
dit niet onmogelijk."
„Goed, met die theorie kan ik mij
verenigen," zei Grijpinck en na een
vluchtig onderzoek vervolgde hij: ,,'t
schot is gelost op een afstand van hoog
stens 5 of 6 meter. De aanvallers zijn
dus voor hem gaan rijden, om dan op
hem te schieten, 'n Goed schutter, zou
ik zeggen."
„Of eén géluks-schot," meende Drost.
„Lijkt mij meer aannemelijk," be
aamde Bijlman. „Zeg dokter, kan je
mij morgen die kogel verschaffen?"
„Mórgen is nu al, Bijlman, 't Is al
over twaalvenMag ik asjeblieft
eerst gaan slapen, Of heeft U-edele erge
haast?
„Sluit eerst je moede oogjes en ver
schaf mij dan morgenochtend dat din
getjeWil je?" lachte Bijlman.
„Dan ben ik nu klaar. Je kan d'r bij,
Verraart."
„Wat denk je, Bijlman," zo wendde
deze zich tot de Inspecteur, „zal ik de
hele wagen uitkammen?"
„Van binnen en van buiten! Onder
zoek alles op vingerafdrukken, ofschoon
ik je van te voren kan vertellen, dat
de heren moordenaars met handschoe
nen gewerkt zullen hebben."
„Dan laat ik de wagen op sleeptouw
nemen en zal lk je morgen de resul
taten rapporteren. Ik zal d'r vannacht
aan door moeten werken," bekende hij
met een diepe zucht.
„Voordat je de boel wegsleept, wil
ik eerst nog even deze papieren inkij
ken." Bijlman greep de papieren van
de vloer en keek ze vluchtig in. Een
paar brieven met aanhef „Beste Ar-
n 1 en een onleesbare ondertekening
met de slotwoorden „je vriendeen
contributiekaart benevens bewijs van lid
maatschap van een korfbalvereniging,
een lege sigarenkoker en een nummer-
J36 5 P'us rÜbewijs w&s de hele oogst,
doch de twee laatstgenoemde dingen had
den zyn bijzondere aandacht. Het num-
merbewjjs stond op naam van H. G. van
Bennekom, Damrak, Amsterdam het
rijbewijs vertoonde in de hoek een foto
van de dode en stond op naam van
Arnold Rentenaer, oud 28 jaar, even
eens wonende Damrak, Amsterdam.
„Dus de verslagene heet Arnold Ren
tenaer," zei Bijlman peinzend. Het meisje
had het ook al over een zekere Arnold,
dus behoeven we niet verder te on
derzoeken, wie ze daarmee bedoelde.
Deze Buick blijkt echter niet zijn eigen
dom te zijn, want zo we zien staat het
nummerbewys ten name van H. G. van
Bennekom op 't Damrak.... Is dat niet
die grote juwelierszaak?"
„Inderdaad, dat is 'm. Het huisnum
mer klopt," beweerde de commissaris
met stelligheid.
„Ahdan wordt mij tenminste iets
duidelijk! Nu begryp ik het verband van
Bennekom Rentenaer de moord
en het onbekende meisje! Rentenaer
woont op hetzelfde adres als de juwelier
van Bennekom, dus mogen we aanne
men, dat eerstgenoemde tot zijn intie
me kennissen behoorde. Rentenaer krijgt
opdracht een partijtje juwelen naar een
bepaald adres te brengen
„Dacht ik ook juist over," zei com-
Dacht ik ook juist over," zei com
missaris Holdam goedkeurend.
(Wordt vervolgd)
gen die zijn weerga niet vond. Maar de
pianist had het zwaar te verduren met
de piano, die in de loop van de middag
soms zo hardhandig was „bespeeld",
dat de levensduur van enkele snaren
gewetenloos was bekort. Kortom, Cito
was niet als anders. En toen kwam Ra
phaël, feilloos werkend, in bedwang ge
houden door zijn technisch leider, die
ae nukken yan het muziekinstrument on
der de knie kreeg en van begin tot
eind zijn groep tot wonderlijke presta
ties inspireerde. De rollen waren omge
draaid. Hier vestigden de Haagse dames
hun kampioenschap! En het grote duel
moest nog komen. Het was toen weer
aan Cito om voor een verrassing te
zorgen en op het kampioenschap van dit
onderdeel beslag te leggen, zonder de
andere een „kans te geven" Zo kwa
men de leiders dus voor verrassingen
te staan maar de grootste was wel: het
uiterst merkwaardig punten ver schil.
Zonder gereedschappen: (kampioen)ë
Cito, 54,5 pt; 2 Raphaël, 53,5: U.N.A.,
47,5 pt; Odiles (Bergen op Zoom) 42,5.
Ballen: (kampioen) Raphaël, 54 pt;
2 Cito 53,5; 3 U.N.A., 46; O.N.A.42,5.
Hoepels: (kampioen) Cito, 56,5 pt; 2
Raphaël, 53,5; 3 Odiles, 46,5; 4 U.N.A.,
42 pt.
De Nederlandse Televisiestichting zal een
drietal programma's uitzenden die betrek
king hebben op de Tour de France. Op de
eerste plaats zal Woensdagavond tussen
half acht en half negen vanuit het Amster
damse Stadion een deel worden uitgezon
den van de vooravond van de Tour. o.é.
de hernieuwde sprint om het kampioen
schap tussen Jan Derksen en Arie van
Vliet. De commentator ls Jan Cottaar.
Donderdagmorgen van half tten tot elf
uur 7,al er eén' reportage zt)n van de start-
van de Tour en alles wat-daarbij betrok
ken is. Het commentaar hierbij wordt
geleverd door Siebe van der Zee en Ba
rend Barense. Deze uitzendingen zullen
worden gerelayeerd door de Belgische en
Franse televisie-omroepen.
In samenwerking met de Belgische te
levisie zal Donderdagmiddag tussen vier
en kwart voor vijf vanuit Brasschaet in
België een reportage worden gegeven van
de aankomst van de winnaar van de eerste
etappe. Het commentaar zal worden gele
verd door een Vlaamse omroeper.
Het bestuur van de KNVB heeft zich
accoord verklaard met het voorstel van
de commissie, belast met de Indeling en
regeling van de competitie voor de eer
ste klas, inzake de indeling voor het
seizoen 1954-1955.
Aan het internationaal concours-hippique,
dat van 13 tot en met 18 Juli a.s. te Spa
zal worden gehouden, zal door een Neder
landse springéquipe worden deelgenomen,
bestaande uit de heren J. J. Arts (Am-
sterdam) met „Tatjana' „Roszi" en „Ro
sette"' J J- A. van Vilsteren (Wassenaar)
met „Wodan" en w. G, Hendrickx
(Gathem) met „Patrick" en „Bijou."
Uit niet minder dan vijf plaatsen,
verspreid over drie werelddelen,
heeft ons in de afgelopen ander
halve week het nieuws aangaande
Indo-China bereikt. Dit nieuws staat op
het ogenblik in het middelpunt van de
internationale belangstelling. De wereld
politiek wordt beheerst door de strijd
van de Franse Unie tegen de Vietminh.
In Washington en in Genève, in Troeng
Gia, in Parijs en in New Delhi is dezer
dagen de Indo-Chinese kwestie het
voornaamste onderwerp van gesprek ge
weest. En de jongste gebeurtenissen in
de delta van de Rode Rivier drijven de
spanning ten top. De hoogst verontrus
tende militaire ontwikkelingen in het
Noorden van Vietnam spelen zich intus
sen af tegen de achtergrond van minder
spectaculaire maar daarom niet min
der belangrijke politieke evene
menten.
ln de Amerikaanse hoofdstad hebben
de Westerse Grote Twee vorige week
Maandag Frankrijk gewaarschuwd niet
op buitensporige eisen van de commu
nisten in te gaan. Ook verklaarden de
Britten en Amerikanen, dat zij plannen
zouden maken voor de collectieve ver
dediging van Zuid-Oost Azië. Zowel in
het geval van een wapenstilstand, als in
het geval van een mislukking der be
sprekingen te Genève zouden zij aldus
paraat zijn. En in het vorige week Dins
dag gepubliceerde zogenaamde Potomac
Handvest zijn Eisenhower en Churchill,
in minder concrete bewoordingen, op
het onderwerp teruggekomen. „Wij zul
len geen deel hebben aan enig verdrag,
dat de gedwongen onderwerping van
een ^vroegere souvereine staat beves
tigt," zo stelden de twee staatslieden
vast. De Amerikaanse president heeft
intussen, op zijn wekelijkse persconfe
rentie, een allerminst overbodige uitleg
gegeven van deze vrij duistere uit
spraak: Als Frankrijk in Indo-China
een overeenkomst zou sluiten, waardoor
inwoners van Vietnam onder het rode
juk zouden komen, zou Amerika geen
p a r t ij kunnen zijn bij een dergelijk
contract, aldus Eisenhower. Hij sloot de
mogelijkheid echter niet uit, dat de V.S.
op enigerlei wijze zouden meewerken
aan een wapenstilstand. Het was een
subtiele positiebepaling, waarmee Wash
ington zich niet te zeer aan een bepaald
beleid bond. Tevoren had echter het
Amerikaanse Huis van Afgevaardigden
in deze affaire een radicaler standpunt
ingenomen, in de vorm van een reso
lutie, die overigens vooral tegen het
Britse plan voor een „Aziatisch Locar
no" gericht was.
In Genève werden de laatste dagen
geen opzienbarende vorderingen ge
maakt bij de diplomatieke onderhande
lingen inzake Indo-China. maar in het
plaatsje Troeng Gia zijn Zondag de eer
ste besprekingen begonnen tussen offi
cieren van de Franse Unie en de Viet
minh over de voorbereidingen van een
staakt het vuren. En gisteren is over
eenstemming bereikt over het uitwisse
len van zieke en gewonde krijgsgevan
genen.
Mendès-France heeft inmiddels op
twee achtereenvolgende Zaterdagen het
Franse volk vanuit Parijs via de radio
on de hoogte gehouden van zijn vorde
ringen. Op 17 Juni had hij de Nationale
Vergadering verteld, dat hij vóór 20 Juli
een wapenstilstand wenste, en blijkens
zijn jongste „praatje bij de haard" ge
looft hi) nog altijd in „een eervol be
stand binnen de gestelde tijdslimiet".
Tenslotte is er nog één asnect van het
uitermate gecompliceerde Indo-Chinese
probleem, dat de bijzondere aandacht
verdient: Het recente bezoek van t-ioo
En-lai aan Nehroe. De eerste ministers
van Azië's twee grootste mogendheden
hebben in hun gesprekken immers voor
al aandacht besteed aan Indo-China. In
het communiqué, dat vorige week Maan
dag, na het jzertrek van de Chinese pre
mier, in New Delhi is gepubliceerd,
wordt de indruk gewekt, dat de com
munistische staatsman en zijn neutrale
collega het volkomen eens zijn over de
ideale oplossing voor de Indo-Chinezen.
In feite wordt Nehroe's buitenlands be
leid natuurlijk door heel andere motie
ven bepaald dan dat van Tsjoe En-lai.
maar de laatstgenoemde is er toch maar
in geslaagd de publieke opinie in Zuid-
Azië in verwarring te brengen, specu
lerend op het aldaar heersende histori
sche wantrouwen tegen de politiek der
Westerse „koloniale mogendheden"
De Franse premier heeft nog maar
veertien dagen voor de boeg. Vóór deze
termijn verstreken is zal hij zijn parle
ment rapport moeten uitbrengen over
de resultaten van zijn vredesactie. In
die twee weken kan nog heel veel ge
beuren, maar de kans op een voor het
Westen acceptabele overeenkomst met
de Vietminh is op het ogenblik gerin
ger dan ooit. De communisten hebben
geen reden om concessies te doen. Hun
machtspositie is zeer sterk. Wat zouden
de Fransen tegen de rode troeven kun
nen uitspelen? De vooruitzichten zijn
allerminst hoopvol.
(Van onze correspondent)
In vele gebieden van de wereld lij
den millioenen mensen honger, In an-
der© |£©bi©d©n btBCkt nicn zich het
hoofd over de vraag, hoe men van zijn
voedseoverschotten af kan komen. Een
paradoxale situatie, die vermoedeiyk
eerder een kwestie van verdelende
rechtvaardigheid dan van economie is,
maar welke nochtans op internationaal
niveau handelend optreden eist.
De directeur-generaal van de Voed
selvoorziening, ir. J. A. P. Franke»
heeft dit beklemmend vraagstuk Maan
dagmiddag uitvoerig belicht by gel®"
genheid van de opening der 10e Neder"
landse Landbouwweek in de Schouwburg
te Wageningen.
De wereldproductie van voedingsmid
delen neemt zeer sterk toe, zei ir.
Franke; in de laatste jaren meer dan
2 pet per jaar. Aangezien de. bevolking
zich iets langzamer uitbreidt dan de
voedselproductie, zal de gemiddelde con
sumptie enigszins moeten gaan toene
men wil men het nog stedes actuele ver
schijnsel der onverkoopbare overschot
ten niet versterken.
Terwijl ten aanzien van de vooroor
logse jaren de voedselproductie in Ame
rika steeg tot bijna 150 pet. steeg de
bevolking slechts tot 120 pet. In het
Verre Oosten zien we echter een bevol
kingsstijging tot meer dan 120 pet. van
voor de oorlog terwijl de voedselproduc
tie ternauwernood het vooroorlogs pr°-
ductlepeil heeft kunnen halen. Het ge
volg is aan de ene kant onverkoopbare
overschotten, aan de andere kant ern
stige honger.
De normale wereldexport van tarwe
bedraagt ongeveer 22 millioen ton per
jaar terwijl de voorraden bij de vier
grootste tarwe-exporterende landen ge
zamenlijk bi) het begin van de komende
oogst op rona 48 millioen ton worden
geschat. Als men die voorraden verge
lijkt met de totale wereldproductie van
rond 125 millioen ton, kar men hier
toch wel spreken van een abnormaal
groot overschot. Spr. is van mening, dat
er in het algemeen geen overschotten
zouden zijn indien men de wet van vraag
en aanbod volkomen vrij zou laten wer
ken.
Hoofdoorz»ak van het probleem der
overschotten acht Ir. Franke de poli
tiek van ingrijpen bij de prysvorming.
Als een der verdere oorzaken noemde
hij de afzetpolltiek van bepaalde grote
exporterende landen. In de laatste tien
jaren vooral is de overheid in agrari
sche landen zich meer en meer met de
landbouwers gaan bemoeien om de boer
een redelijk inkomen te waarborgen. Dit
heeft tot gevolg dat men streeft naar
een eigen nationaal prijspeil, dat niet
geheel afhankelijk is van het interna
tionale evenwicht tussen vraag en aan
bod.
De voedingsoverschotten bevinden
Zich in de eerste plaats in de Verenig
de Staten. Voor tientallen producten zit
men daar met grote onverkoopbare
voorraden, zowel in de graansector als
in de zuivel, oliën, tabak en katoen. In
Canada is bij het begin van de nieuwe
oogst een tarwevoorraad, die ongeveer
even groot is als de verwachting voor
de nieuwe oogst. Ook in Australië en
Argentinië zit men met abnormaal gro
te voorraden. In Argentinië had men in
1953 een voorraad lijnolie, die ruim
anderhalf maal de jaarproductie van
het land bedroeg. Cuba heeft grote voor
raden suiker, waarvoor op dit moment
geen afzet te vinden is. De katoenvoor-
raden in Brazilië waren anderhalf ma»1
de normale oogst.
Spr. vroeg zich af, hoe deze over
schotten moeten worden opgeruimd en
voor de toekomst beperkt. De meest
algemene en juiste oplossing zoekt hij in
een nationaal zowel als internationaal
streven naar opvoering der consumptie
via verhoging van het welvaartspeil.
Daarnaast zijn incidentele oplossingen
mogelijk, b.v. door het beschikbaar stel
len van overschotten voor vluchtelin
genkampen e.d., het bijmengen van
boter in margarine of aardappelmeel in
broodbloem en het denatureren van
melkpoeder voor veevoeder.
Van de allerhoogste betekenis is het
verder, te zoeken naar wegen om de
thans onverkoopbare overschotten voed
sel te laten bijdragen tot verhoging van
de economische welvaart in andere lan
den. Tijdens de laatste internationale be
sprekingen is de prioriteit hiervan doof
vrijwel eenieder erkend.
