MARS zal het een
opbiechtenu
Concentrische aanval
op de rosse planeet
ander moeten
of in 1956
en
Werkstukjes van 10.000
kinderen
I
ZEEHOND IN MOEILIJKHEDEN
D
AKKERTIE
Geen komkommertijd
voor de astronomen
KINDERPRIJSVRAAG Het lijkt
de Tour wel!
Versterking van de vrijwillig
gesmede banden
Reorganisatie van de werk-
gelegenheidspolitiek
Na 13 jaar
m
Kinderlijke uitingen van
Maria-devotie
11
Geslaagde
prijsvraag
Plotseling hoofdpijn
v.j
REGERING OVER HET STATUUT
ZATERDAG 10 JULI 1954
PAGINA 6
Oplossing kruiswoordraadsel
van Vrijdag
Tentoonstelling van Franse
boeken
j 't h ijd makkelijk
Piet van Egojottd dirigeert
in Oostenrijk
De ..Operatie-Zonsverduistering 1954" is achter de rug. De eclipsen] agers,
die naar de totaliteitsgordel waren geijld, hebben hun kostbare instru
menten, hun kijkers, hun camera's, hun spectografen weer uit elkaar
geschroefd en in kisten en koffers gepakt en zijn naar huis teruggekeerd.
Zij zitten nu de resultaten van hun inderhaast verrichte waarnemingen te
bestuderen. Ze hebben het er druk mee. Het zal voor hen wel geen komkom
mertijd worden, dit jaar
Maar terwijl zij op de terugweg waren, stond al weer een nieuwe cohorte
aangetreden voor een andere sterrenkundige krijgsoperatie, de „Operatie-
Mars". Een groots opgezette, geconcentreerde aanval van de astronomen op
de rosse planeet, die naar de krijgsgod Mars werd gedoopt en die u in deze
nachten als een opvallend roodachtig hemellicht laag aan de Zuidelijke
hemel kunt zien staan.
Die „Operatie-Mars", dat is geen kinderspel. Een zeventiental observa
toria in tien landen: zes observatoria in de Ver. Staten, twee in Zuid-Afrika,
twee in Japan en één in Frankrijk, in Egypte, Indië, Indonesië, Australië,
Nieuw-Zeeland en Argentinië hebben er zich op geprepareerd. Zij hebben
een „Mars-comité" gevormd, dat bestaat uit astronomen, physici en meteo
rologen en ze zijn van plan de planeet Mars gedurende de campagne letterlijk
geen ogenblik uit het gezicht te verliezen. Dat kan prachtig, want de waar
nemingsposten liggen zó om de aardbol heen gegroepeerd, dat op het ogen
blik, dat aan de ene kant van de aarde Mars het veld moet ruimen voor de
opkomende zon, aan de andere kant, waar de nacht.valt, een observatorium
de bewaking kan overnemen. Aardse detectives zouden van „schaduwen"
spreken en hun principalen een gepeperde rekening zenden: „Voor UEdele
geschaduwd de planeet Mars.Maar zo zijn de astronomen niet.
Voorpaginanieuws van de grote, we
reldbekende bladen. Ook nu nog.
Kinderspel was ook nauwelijks te
verwachten. Een verstandig man
knoeit niet met kostbare tijd. En de tijd
is kostbaar: de astronomen hebben op
de kans voor deze aanval dertien jaar
moeten wachten. Want sinds 1941 heeft
Mars niet meer zo dicht bü de aarde
gestdan als dit jaar het geval is. U
behoeft dit niet van mij aan te nemen,
U kunt er zelf iets van zien. Immers,
zelfs door een toneelkijker vertoont de
rode planeet zich op het ogenblik dui
delijk als een s c h ij f j e. Iets, wat U
b\j een ster nooit te zien zult krijgen.
Bij Mars trouwens ook niet altijd: wan
neer de planeet weer verder van de
aarde verwijderd is, is het ook niet
meer mogelijk.
Maar deze zomer staat Mars dicht
bij. Dat dichtbij betekent nu ook weer
niet, dat de Aarde en Mars elkaar
de hand zouden kunnen reiken of dat
lieden die het hier op het onder
maanse niet erg meer waarderen,
zonder veel moeite op de rode pla
neet zouden kunnen overstappen. Het
betekent, dat de afstand tussen Mars
en Aarde op het gunstigste moment
dit jaar 64.480.000 km. bedraagt. Een
respectabel bedrag, inderdaad. Maar
gezien het feit, dat die afstand zelfs
kan aangroeien tot een bedrag van
375 millioen km. dat is dus vijf
maal zoveel is die afstand van
nog geen 65 millioen km. toch wel
iets bijzonders. Een prachtkans voor
de nieuwsgierige astronomen.
Het blijkt dus al, dat Mars eigenlijk
maar een vreemde sinjeur is. Dat is
Ïouwens ook aan de hemel op te mer
en. Niet, als u zich eens een keertje
vermant, een toneelkijker neemt en de
hemelwacht betrekt in uw achtertuin
tje. Maar wel, als u hem eens een paar
jaar regelmatig in de gaten houdt. Dan
blijkt, dat hij op een wonderlijke ma
nier tussen de vaste sterren door
zwerft. Niet voor niets noemde de oude
taalzuiveraar Simon Stevin Mars kort
en krachtig een „Dwaalder". Dat dwa
len was overigens geen ontdekking van
hem. Wij, wij zouden het waarschijnlijk
nooit ontdekt hebben. Als het donker
wordt, knippen wij het licht aan, of
gaan naar de bioscoop of misschien
wel naar de televisie zitten kijken,
maar aan de hemel ,,is niks te zien".
Doch bij de herdersvolken van de Oud
heid, toen de sterrenkunde nog in de
windselen lag, was dat anders. Als des
avonds het vuur was uitgebrand en er
hoogstens nog wat vonkjes spetterden
in de as, dan keken zij omhoog, naar
de sterren en zij bevonden zich er wel
bij. En zij hadden die rosse sinjeur en
zijn dwaaltocht al gauw in de gaten ge
had en begrepen, dat het iets anders
was dan de gewone sterren. Het was
een zwerveling, een planeet.
Maar ook planeten zwieren niet als
een dronkeman langs de hemelstraat.
Zelfs niet, als het zo schijnt. Wat er
dan vvèl gaande was, dat ontdekte
pas de beroemde Kepler, in de 17e
eeuw, de geniale leerling van de gro
te Deense sterrenkundige Tycho
Brahe, van wie hij de hele astrono
mische nalatenschap erfde. De waar
nemingen van Mars, die ertussen za
ten, waren voor hem als een uitda
ging. Zeventien jaren had hij nodig om
er achter te komen, hoe het nu pre
cies zat met die „Dwaalder" Mars.
En toen wist hij het en kon hij de
wereld zijn twee wetten, de wetten
van Kepler, geven, waarin de oplos
sing was neergelegd. Mars had
dank zij het genie Kepler de as
tronomie een enorme stap vooruit
geholpen.
Wat vond Kepler? Mars en ook de
andere planeten, de aarde erbij inbe
grepen bewegen zich om de zon,
maar niet in cirkelbanen, doch in el
lipsbanen, waarbij de zon in een der
brandpunten staat. En tijdens hun tocht
bestrijkt de verbindingslijn planeet -
zon in gelijke tijdsruimten gelijke op
pervlakken.
De aarde legt haar baan af in een
jaar van 365 dagen. Maar de aarde is
een vluggerd: Mars heeft wel 687 da
gen nodig om zijn baan af te leggen.
Een Marsjaar duurt dus 687 dagen, dat
is bijna twee aardse jaren. Die twee
zitten dus elkaar achterna in een wel
zeer ongelijke wedstrijd en als Mars
een rondje gemaakt heeft moet hij nog
even doorzetten om met die vlugge
Aarde gelijk te komen. Dat lukt hem
telkens na 780 dagen, ruim twee jaar,
en dan zijn zij vrij dicht bij elkaar.
Ze bevinden zich dan allebei aan dezelf
de kant van de zon, ze zijn in opposi
tie, zoals de sterrenkundigen het zeg
gen. Niet alle opposities zijn even mooi,
soms komen ze bijzonder dicht bij el
kaar. Dat was bijvoorbeeld in 1941 het
geval en is dit jaar wéér zo. Op 2 Juli
j.l. was het critische ogenblik van de
oppositie aangebroken, toen stonden ze
„maar" 65 millioen km. van elkaar af.
Half April was dat nog meer dan het
dubbele. En over twee jaar, in 1956,
zal het nog groter feest zijn: dan zal
Mars nóg dichter bij de Aarde komen n.l.
slechts 56.640.000 km., zodat de astro-
nomen dan wéér hun hart zullen kun
nen ophalen. In dat grote Marsjaar
zal de „Operatie-Mars" dus nog eens
dunnetjes kunnen worden overgedaan.
En daar zal het niet aan mankeren.
Geen reclame-chef
Eigenlijk is dat al zo sinds het ge
denkwaardige jaar 1877. Hoe gaat dat?
Iemand spreekt een woord en men
zoekt er veel meer achter dan er mee
bedoeld is. „Pour cacher le vide rien
de meilleur qu'un mot", heeft een
Franse schrijver Joseph Delteil
naar ik meen eens gezegd. Zo was
het toen ook in dat fameuze Marsjaar
1877. De Italiaanse sterrenkundige
Schiaparelli wilde van de gelegenheid
van de Marsoppositie gebruik maken
en een geheel nieuwe Marskaart teke
nen. Daarop zou hij precies aangeven
_wat er zo al op Mars te zien viel. Nu
is er niet zo heel veel te zien op een
cirkelvlak ter grootte van een dubbel
tje, gezien op een afstand van 10 cm.,
maar toch nog genoeg om een ge
traind observator enthousiast te maken.
En toen hij net als nu staat te ge
beuren twee jaar later weer de ge
legenheid kreeg om zijn werk nog te
verbeteren, zag hij, hoe het Marsop
pervlak doorsneden werd door een net
werk van strakke, smalle, rechte lij
nen. Hfl zette ze netjes op zijn kaart
en in een onbewaakt ogenblik gaf hij ze
de naam „canali". Hij bedoelde er ei
genlijk niets mee, maar dat hoefde ook
niet. Op het dorre, troosteloze maanop
pervlak hebben de astronomen ook be
paalde gebieden met de naam „Zee"
aangeduid, hoewel er geen druppel wa
ter te vinden is.
Maar ditmaal ging er iets mis. Het
woordje „canali" werd gretig door het
grote publiek geaccepteerd en vertaald
met „kanalen", waarbij men het zon
der enige schroom ging uitleggen als
kunstmatige constructies, die dus aan
intelligente wezens hun aanzijn moes
ten danken. Nog één stap, en die was
niet eens zo heel groot: Mars was be
woond door intelligente wezens, waar
het grote publiek al heel gauw veel
meer van wist dan alle astronomen
bij elkaar! Al hadden die raadselachti
ge „kanalen" toch ook al gauw de be
langstelling van de sterrenkundigen los
geslagen. De mensheid leefde onder de
ban van het Mars-mysterie. Zozeer
zelfs, dat een rijke Amerikaanse diplo
maat, Lowell, steek en degen resoluut
aan de kapstok hing, een eigen sterren
wacht bouwde en, betoverd door Mars,
voor astronoom ging studeren. En met
succes!
Lowell was van het bestaan van de
Marsmensen heilig overtuigd. Hij zag
kleine vlekken, die de naam van „oa
sen" kregen en waarvan hij meende,
dat het misschien zelfs wel steden van
dé Martianen konden wezen. Hoewel
andere astronomen deze mening niet
deelden, waren er toch meer die het
geloof aan de Marsbewoners niet kwijt
konden.
Zo rees bij de Weense astronoom
Littrow zelfs het denkbeeld een po
ging te maken om contact met hen
op te nemen. Marsbewoners, die zul
ke knappe ingenieurs zijn, dat ze der
gelijke gigantische kanalensystemen
konden aanleggen, zo redeneerde hij,
hebben natuurlijk de gewone H.B.S.-
wiskunde stevig onder de knie. De
stelling van Pythagoras moet voor
hen geen geheimen hebben. Wij moe
ten daarom in de Sahara een gewel
dig vuur ontsteken in de vorm van
de rechthoekige driehoek met de
vierkanten op de zijden.
De Marsheren zullen ons dan wel be
grijpen en op de een of andere manier
een seintje: Gesnapt!" terug geven.
Dat er wel enige complete wouden in
brand gestoken zouden moeten wor
den om op de Marsbewoners enige in
druk te maken, was maar een kleinig
heid. En zelfs bij de Marsoppositie
van 1924 heeft men nog geprobeerd
door middel van radio-signalen met de
Marsbewoners in contact te komen.
Wat is leven?
Is er leven op Mars? Ook nu nog
wordt die vraag vlijtig gesteld. En niet
zonder zin zelfs. Ook nu nog raken wij
daarmee een van de mysteries van
Mars aan. Maar daarbij denken de as
tronomen dan niet meer aan Marsman
netjes. Leven, dat betekent voor hen
nu een lagere vorm van plantaardig
leven. De vraag of Mars b.v. begroeid
is met korstmossen in de geest zoals
wij die kennen. Het is niet eenvoudig,
om uit te maken of er ergens, zo'n
vijf-en-zestig millioen kilometer ver
weg, misschien korstmossen groeien.
Maar het is niet onmogelijk. En als
men het antwoord weet te geven, is
dat knap. Al is het uiteraard minder op
windend dan wanneer men Marsman
netjes, compleet met steden en aange
legde kanalen zou vinden.
Wij weten aardig wat van Mars, al
is het dan nog lang niet alles. Zo we
ten wjj bij voorbeeld, dat er op Mars
seizoenen voorkomen, net als op aarde.
Waarom? Omdat de as van de planeet
Mars, net als die van onze aarde, een
scheve stand heeft. Aan die scheve
stand danken wij ook onze seizoenen.
Wij weten, dat Mars slechts een uiterst
ijle dampkring heeft en dat er aan
zijn polen witte poolkappen voorkomen,
die slinken en aangroeien met het wis
selen van de seizoenen. Waarschijnlijk
een uiterst dun laagje rijp. Wij weten
dat de oppervlakte van Mars bij het
wisselen van de seizoenen kleurwisse-
lingen vertoont, vermoedelijk niet
tengevolge van warmteverschillen,
doch van vochtigheidsveranderingen.
Deze kleurwisselingen, van groen in de
zomer tot bruinrood in het najaar, heb
ben de vraag naar de mogelijkheid van
een jaarlijkse cyclus van plantengroei
op Mars in het leven geroepen.
Tijdens de Marsoppositie van 1948
heeft prof. G. Kuiper, van de Yerkes-
sterrenwacht in Amerika, een oud-land
genoot, hieromtrent interessante onder
zoekingen gedaan. Hij kon het voor
groene planten typerende absorptie-
spectrum van chlorophylbladgroen
en water niet vinden, doch wel een
reflectie van het zonlicht niet ongelijk
aan de wijze waarop korstmossen
hier op aarde dit licht reflecteren.
Hij toonde ook aan, dat de poolkappen
uit Ijskristallen moeten bestaan. Geen
dikke laag, zoals hier op aarde, doch
een uiterst dun laagje rijp.
De Marsjaren 1954 en 1956 geven nu
het Marscomité o.m. de gelegenheid
om voort te bouwen op prof. Kuiper's
onderzoekingen. Wat is het program
voor de Campagne?
Metingen van het door Mars gereflec
teerde licht. Nader onderzoek omtrent
de „kanalen". Nauwkeurige opmeting
van de middellijn van de planeet, door
middel waarvan de astronomen hopen
te kunnen uitmaken of Mars ook een
Ijzeren kern heeft, zoals de aarde. En
bovendien nog een uitgebreid onder
zoek naar de meteorologie van Mars.
De betekenis van dit laatste onderzoek
heeft de voorzitter van het Mars-comi
té, de veteraan van het Lowell obser
vatorium als volgt omschreven: „In
zicht in de meteorologie van Mars zal
van zeer veel belang zijn voor het in
zicht in de meteorologie van onze aar
de". Dat klinkt wonderlijk, doch luister
slechts naar zijn argumentatie: „Wij
worden", zo zegt hij, „bij het bestude
ren van de aardse meteorologie ge
hinderd door het feit, dat wij ons be
vinden op de bodem van de aardse
luchtzee. Wat wij doen is zo iets als
studie maken van de oceaangolven,
Wat willen de geleerden nu van
Mars?
Antwoord op een hele reeks van
klemmende vragen.
Mars bezit geen reclamechef, maar
hij is er desondanks heel aardig in
geslaagd „in het nieuws te komen",
zoals dat in krantenjargon heet.
van de bodem van de zee uit"
zit wat in, nietwaar?
Opbiechten
De Marsjagers van 1954 arbeiden
bij voorkeur op het zuidelijk halfrond.
Geen wonder. Zoals u kunt consta
teren staat op het noordelijk halfrond
Mars vrij laag aan de horizon, terwijl
de astronomen op het zuidelijk half
rond Mars elke nacht hoog boven hun
hoofden vrijwel door het zenith zien
gaan. Onder deze omstandigheden
zijn de voorwaarden voor de waar
nemingen véél gunstiger.
Zo is dr. Slipher dan ook naar
Zuid-Afrika gereisd. Men heeft daar
reeds via de telescoop een groot aan
tal kleurenfoto's van de „Dwaalder"
gemaakt en ook kleurenfilms, om zo
wel de kleurwisselingen als de topo
grafische veranderingen op Mars
nauwkeurig te kunnen volgen.
De aanval op Mars is een groot
scheepse en de rode planeet zal
het een en ander moeten opbiechten.
Nu en in 1956.
HENRI VAN MANDELE
Horizontaal: 1 iara, 5 carmen, 9 p.s.,
11 gevaar, 13 alie, 15 boek, 17 kan, 19
m.o., 20 en, 21 ster, 23 curare, 25 lt„
26 recht, 28 prooi, 29 elke, 32 s.l., 33
le, 35 Sneek, 36 o.a., 38 kalebas, 41 en,
42 koker, 44 ob, 46 t.a., 47 mist, 49
Adrie, 50 essen, 53 la, 55 Nellie, 57
edel, 58 ijs, 60 da, 61 da.v., 63 likt, 65
leeg, 67 Londen, 70 st, 71 eervol, 72
snaar.
Verticaal: 1 tabel, 2 age, 3 rekstok,
4 a.v., 5 ca., 6 ark, 7 minuut, 8 nama
ken, 9 pi, 10 sen, 12 Amerika, 14 lor,
16 ontplooien, 18 ach, 22 re, 24 erken
telijk, 27 Celebes, 30 lee, 31 e.k. 34 eb,
35 s.s., 37 aks, 38 kr, 39 l.o., 40 abandon,
42 km., 43 etalage, 45 trillen, 48 leider,
51 sea, 52 ee, 54 aster, 56 Ede, 59 els,
62 vlo, 64 Ina, 66 et, 68 o.l., 69 ds.
In een zaal van de Rijksverzekerings
bank te Amsterdam zal, ter gelegen
heid van het bezoek van de Franse
president en mevrouw Coty aan Neder
land, van 19 tot 24 Juli een tentoon
stelling worden gehouden van het mo
derne Franse wetenschappelijke boek
op medisch en natuurwetenschappelijk
gebied.
Enige leerboeken van Franse geleer
den die te Amsterdam in de 17de en
18de eeuw werden gedrukt en uitgege
ven zullen mede worden tentoongesteld.
Op even spontane als toegewijde wijze heeft de katholieke jeugd van
Nederland gevolg gegeven aan de oproep van Zijne Eminentie Kar
dinaal Valeri, Prefekt van de H. Congregatie van de Religieuzen, om
in verband met het Maria-jaar uiting aan haar Maria-devotie te geven door
het vervaardigen van kleine werkstukjes, zoals opstellen, toneelstukjes,
tekeningen, boetseer-, plak- en figuurzaagwerk, nuttige handwerken, enz.
Een uitnodiging, welke gericht was aan de Oversten van Orden en Congre
gaties, die zich bezig houden met opvoeding en onderwijs van de jeugd in
alle landen ter wereld. Voor Nederland werd deze invitatie opgenomen door
de redactie van het tijdschrift „Op Weg", een wekelijkse uitgave van uit
gewerkte godsdienstlessen voor katholieke lagere scholen ten dienste van
priesters en onderwijzers.
Van de spontaneïteit, waarmede onze
jongens en meisjes van zes tot veer
tien jaar, leerlingen van Lagere- en
Voortgezet Lagere Scholen, zich van de
opgave hebben gekweten, getuigt o.m.
de deelname van meer dan 10.000 kin
deren. Uit alle Nederlandse provincies
en Vlaanderen zond men werk ter be
oordeling in, terwijl zowel de steden als
de dorpen, tot de meest onbekende toe,
op het appèl waren.
En dit succes behoeft men niet op
de allereerste plaats toe te schrijven
aan de verleidelijke vorm, waarin de
initiatiefnemers de idee van kardinaal
Valeri hebben gegoten, nl. een prijs
vraag met een totaal van 120 prijzen
ter waarde van rond duizend gulden en
500 eervolle vermeldingen. Ook zonder
dat zou de animo van Neerlands katho
lieke jeugd waarschijnlijk niet minder
groot geweest zijn.
Nu is het aantal inzendingen welis
waar niet gelijk aan het aantal deel
nemers, want aan de uitwerking van de
opgave kon ook worden voldaan in
groeps- en in schoolverband, maar het
aantal ingekomen werkstukken be
draagt enige duizenden.
Acht weken hebben Otto van Rees,
Jook Steenhoff, Kees Galesloot en de
fraters Bellarminus en Meinardus no
dig gehad om door de berg van in
zendingen heen te worstelen. Maar ze
hebben dat met liefde en plezier ge
daan, want zo staat te lezen in het
jury-rapport de liefde en tederheid,
waarmede het grootste deel der werk
stukken was vervaardigd, maakte de
zware taak der beoordeling toch tot
een zeer genoeglijke. De heren wisten
niet, waarover zij zich wel het meest
moesten verheugen en verbazen: over
de kwaliteit van de toegezonden werk
stukken, de hoeveelheid, de grote ver
scheidenheid der toegepaste technieken
dan wel de originaliteit, waarmede de
intenties gerealiseerd werden. Gezegd
kan worden, dat het werk over het ge
heel van goede tot buitengewoon goede
kwaliteiten was. Zeer veel werkstukken
getuigden van een zo goede smaak en
een zo grote technische kundigheid, dat
ze verdienden tentoongesteld te worden.
Wat men hier zag aan tekeningen,
boetseerwerk, nuttige handwerken
enz. was alleraardigst, soms zelfs be
wonderenswaardig. Vooral hep teken
werk van de lagere klassen trof door
fantasie, durf en spontaneïteit. Dik
wijls waren ze bijzonder geestig. Zo
trof ons b.v. in een tekening van het
huisje te Nazareth, waar de engel
Gabriël de Blijde Boodschap aan
Maria brengt, vervaardigd door een
achtjarig meisje, dat aan de wand
een duidelijk portret van St. Jozef
was aangebracht, timmerend aan de
werkbank. Merkwaardig overigens,
dat dit Bijbels tafereel behoort tot
de geliefkoosde onderwerpen van de
kinderfantasie, zoals verder Christus'
geboorte, de vlucht naar Egypte en
de blijde geheimen van de Rozen
krans.
Opvallend was voorts, dat het teken
werk van de lagere klassen aanmerke
lijk beter was dan dat der hogere leer
jaren; dit kenmerkte zich nl. door een
grote oorspronkelijkheid en fantasie.
De oudere kinde
ren tekenden te
veel na of poogden
het werk als vol
wassen in te leve
ren, hetgeen vrij
wel altijd mislukte.
De klassikale pro
jecten waren dik
wijls veel te gelijk
soortig van inhoud,
n.l. dezelfde verzen,
verhalen en plaat
jes. Wel troffen
vele schriften door
uitnemend gete
kende versieringen,
in de regel waren
de illustraties ori
gineler dan de op
stellen, welke vrij
wel uitsluitend de
verschijningen te
Lourdes en Fatima
gaven.
Enkele scholen
zonden door de
kinderen gemaakte
gebedjes en gedich
ten in, waarbij wer
kelijk uitnemende
voorbeelden waren
van kinderlijke ex
pressie. Wat denkt
U b.v. van onder
staand gedichtje
van Annemieke van
de Hei, een 9-jarige
leerlinge van de St.
Ursulaschool te Til
burg:
MOEDER MARIA
Er is geen betere moeder
Dan die in de hemel woont
En omgeven door haar engelen
Op een gouden zetel troont.
En moest ge eens gebukt gaan
Onder een groot verdriet
Als gjj tot haar gaat bidden
Vergeet ze u zeker niet
Steeds zal ze u blijven helpen
Steeds staat ze voor u klaar
En daarom vraag ik u nog:
Doe ook eens wat voor Haar.
En dan deze geestige uitbeelding van
de Bruiloft te Cana, door Gerrie de Bie,
leerlinge van de 5e klasse te Rotter-
dam.
Jezus en Maria hadden erg geboft
Ze mochten naar Cana daar was een
bruiloft
Maar onder de maaltijd was er een
strop
Want de wijn raakte op.
Maria zei: „De wijn is op"
De wijnschenker zei: „Wat een strop
Toen sprak Jezus even later
Vul zes kruiken met water.
De oplossing van de puzzle, die wij op een briefkaart schrijven en in d®
jullie op 19 Juni opgaven, is zo
Horizontaal: 2 stop, 4 spant, 6
ader, 7 aard, 9 ier, 10 teil, 12 even, 13
slang, 14 lont.
Verticaal: 1 spar, 2 staart, 3 paraplu,
5 kasteel, 8 dienst, 11 eend.
En nu beginnen we, net als in de
Tour de France, meteen maar aan de
volgende etappe. Aan de nieuwe puzzle
dus. Oplossingen kun je inzenden aan
het bureau van dit blad. Zoals altijd:
woorden „horizontaal" en „verticaal"
rechter bovenhoek vermelden „Kinder
prijsvraag". Veel succes maar weer.
Bijna zouden wij de prijswinnaars
hebben vergeten. En daar zijn jullie
juist het meest nieuwsgierig naar, durf
ik wedden. i,u dan, hier zijn ze.
le Prijs (voetbal) Ton Deijle, Kon.
Wilhelminastraat 17, Uitgeest.
2e Prijs (Portemonnaie) Ria Ronde,
Damiatestraat 6, Haarlem.
3e Prijs (jongensboek) Fred Brouwer,
Emmastraat 27, Hillegom.
Ten aanzien van de aspecten van de
nieuwe vorm van samenwerking met
Suriname en de Ned. Antillen geeft de
regering de verzekering, dat zij zal doen
wat in haar vermogen is ter positieve
Een der inzendingen: borduurwerk van de 4e klas uit
Lage-Zwaluwe.
Jezus veranderde 't water in wijn
De mensen spraken: „Wat zal dat
voor een man zijn?"
Ze konden nog zes dagen drinken en
eten
En zijn die dag nooit meer vergeten.
Laat ons besluiten met de zakelijke
vermelding, dat de eerste prijs werd
toegekend aan de H. Hartschool te Be
verwijk, die voor een rijk verscheiden
collectie zorgde. En dat er een extra
prijs voor de meest originele inzending
werd toegekend aan Lies Nederstigt te
Haarlem, leerlinge van de 5e klasse, die
een tuintje met diverse bloemen in
natura had ingezonden, compleet met
gazons en bloemvazen.
e badplaats St. Ma
ry's op de Scilly-
eilanden bezit op
het ogenblik een van de
grootste attracties voor
toeristen aan de Engelse
Zuidkust. Een week of
twee geleden merkten vis
sers een zeehond op, die
grote hinder ondervond
van een soort rubberband
om zijn hals. Telkens als
het dier van een rots
dook om wat vissen te
verschalken, maakte de
tand het onmogelijk om
ver onder het waterop
pervlak te komen. Ver
slaggevers kwamen naar
de Scilly-eilanden, doop
ten de zeehond eerst
„Sammy'
Honderden toeristen ko
men nu naar de Scilly's
om „Sally" met eigen
ogen te zien en om haai
rechtstreeks van hun me
delijden te laten blijken
Drie jongelui, die met el
kaar een muziekgezel
schap je vormen, hebben
zich ook naar St. Mary's
begeven. Zij hopen, dat
het dier zich dank zij hun
„Sammy" moest later
„Sally" heten
nu een flinke hoot ge
charterd, die voortdurend
ten dienste zal staan van
de mannen van de d -
renbeseherming- Dat was
wel nodig- Aanvankelijk
maakte „Sally niet de in
druk dat haar gezondheid
had'geleden als gevolg
van de hinderlijke hals
ketting.
Een zeehond kan the
oretisch drie maanden
zonder voedsel, maar het
schijnt, dat „Sally" lang
zamerhand aan het eind
van haar krachten raakt.
Daarom is de dierenbe
scherming begonnen met
het uitwerpen van grote
hoeveelheden haring, spie
ring en wijting. Als de
B C
a. De planeet Mars volgens waarnemingen van Antoniadi te Parijs in 1909.
b. Veranderingen van het Zuidpoolgebied op Mars in de zomer van 1924 vol
gens Graff: van boven naar beneden 1 Juli, 22 Augustus en 2 September.
c. Sterk vergrote opnamen van Mars volgens Lowell.
muziek gemakkelijker zal
laten vangen.
De eilanders, die boot-
maar moesten jes verhuren, beleven een zeehond eenmaal gewend
deze naam later wijzigen gouden tijd. Alleen ver
in „Sally". In alle kran- tellen ze hun klanten met,
ten kon men lezen, hoe dat het vrijwel uitgesloten
„Sally" de dag doorbracht, is om met een klein roei-
De plaatselijke inspecteur bootje de rots te naderen, net, zodat het vervolgens
van de dierenbescherming waar „Sally" meestal ver- mogelijk wordt haar te
stelde pogingen in het blijf houdt. Inplaats daar
werk om het dier te na- van sturen ze de toeristen
deren, maar „Sally" bleek naar een ongevaarlijk
een gewiekste tante. Nie- punt, waar al in geen ja
mand is er tot dusver in ren meer zeehonden zijn
geslaagd, dichter dan geweest.
15 meter bij haar te ko- Het grote Engelse dag- vliegtuig zou zijn verlo-
men. blad „Daily Mirror" heeft ren.
geraakt aan deze manier
van ravitaillering, wil
men proberen haar te
omgeven met een groot
ontdoen van de rubber
band. Sommige vissers
menen, dat „Sally" geen
band om haar nek heeft,
maar een soort rubber
slang, die dan door een
bevordering van de Koninkrfjksgedach-
te. In het bijzonder zal haar beleid er
op gericht zijn, de bepalingen betref
fende de samenwerking en de onder
linge bijstand in zodanige geest toe te
passen, dat zij strekken tot bloei der
landen en tot versterking van de vrij
willig gesmede banden. Aldus zegt mi
nister Kernkamp in zijn antwoord aan
de Tweede Kamer over het wetsontwerp
tot vaststelling van een statuut voor
het Koninkrijk.
Bij de onderhandelingen is reeds ge
bleken, dat Suriname en de Ned. Antil
len er niet op gesteld zijn verantwoor
delijkheid voor Nieuw-Guinea te dra
gen. Het is te verwachten, dat ten aan
zien van Nieuw-Guinea als regel Neder
land alleen voor het Koninkrijk op
treedt.
Bij de voorbereiding van de eerstvol
gende voorstellen tot Grondwetsher
ziening wordt zorgvuldig nagegaan,
welke artikelen van het statuut aanpas
sing van Grondwetsartikelen vereisen.
Het overleg daaromtrent tussen de hier
bij betrokken departementen is reeds
geopend.
De regering heeft vertrouwen, dat
het samengaan der Rijksdelen zich
zodanig zal ontwikkelen, dat ruime
mogelijkheden ontstaan voor nauwe
samenwerking op financieel en eco
nomisch gebied, zonder vrees, dat
aangegane verplichtingen niet zullen
worden nagekomen. De regering jS
het er mee eens, dat men overzee de
band als knellend zou gaan gevoelen,
zodra de positie van Nederland te
dominerend zou zijn.
Zij is het eens met de leden, die heb
ben aangevoerd, dat het gebruik maken
van het statuut om veranderingen in
de Nederlandse grondwet te brengen,
welke betrekking hebben op specifiek
Nederlandse verhoudingen, een politiek
van kwade trouw zou zijn, welke kan
sen in het Nederlands milieu vrij we1
nihil zouden zijn.
Advertentie
j behoef) Uw dag ni«| ,e bederven."
bij U te hebben,
d'e helpen direct!
Bij K. B. Is bij het departement vaI1
Sociale Zaken en Volksgezondheid
onder gelijktijdige opheffing van
Rijksdienst voor de Uitvoering
Werken (D.U.W.) en van het Bureau
Werkgelegenheid met
1 Juli 1954 ingesteld een Directl oor
de Arbeidsvoorziening.
In de interdepartementale functie
van Commissaris voor de ®§er>"
heid, thans vervuld door Pr°t- r- Fred.
L. Polak, tevens voorzitter van het
toegevoegd, wordt met de niuwe or-
coördinatie-college voor openbare wer
ken aan wie het Bureau werkgelegen
heid was toegevoegd, wordt met de
nieuwe organisatie op andere wijze
voorzien.
Aan prof. Polak is eervol ontslag ver
leend als commissaris voor de werkge
legenheid en als voorzitter van het
C.Ó.W., onder dankbetuiging van de
regering voor de belangrijke door
hem als zodanig bewezen diensten. Prof.
Polak heeft zich bereid verklaard op
te treden als persoonlijk adviseur van
de minister van Sociale Zaken en
Volksgezondheid, door deze te belas
ten met de uitvoering van bijzondere
opdrachten.
Tot directeur-generaal voorde Ar
beidsvoorziening en als zodanig tot
directeur-generaal van het Rijksar
beidsbureau is benoemd dr. ir. D. R.
Mansholt, laatstelijk directeur van
de Rijksdienst voor de Uitvoering van
Werken en wnd. directeur-generaal
van het Rijksarbeidsbureau, tevens be
last met de voorbereiding van de re
organisatie der rijkszorg voor de
aanvullende werkgelegenheid. Ove.r
deze reorganisatie hebben wij reeds
eerder uitvoerig bericht. Het coördi
natie-college voor Openbare Werken
(C.O.W.) zal na de daartoe vereiste
wijzigingen in zijn samenstelling fun
geren als interdepartementaal coördi
natie-college voor het beleid inzake
de aanvullende werkgelegenheid, dr.
ir. D. R. Mansholt wordt belast met
het voorzitterschap van het C.O.W.
Het uitgangspunt van deze reorgani
satie is geweest, dat de werkgelegen-
heidspolitiek in de ^ste plaats de
voorwaarden moet scheppen, waaron
der het bedrijfsleven de grootst moge
lijke werkgelegenheid kan bieden. Voor
zover nodig en mogelijk dient dit
onderstf.'
aanW
jlend
leid daarna te worden
door het scheppen van
werk.
Voor alle aanvullende werken zul-
ien de gebruikelijke loon- ^1-
voorwaarden van het vrue Deunjt gei
den.
Piet van Egm°nd heeft uitnodigingen
uit Oostenrijk ontvangen om in de
maand Augustus van dit jaar .Orkest-
concerten te dirigeren waarbu enige
Serenadeconcerten m het Arkadenhof
te Innsbruck. De heer van Egmond
zal o.m. werken van Bach, Weber,
Grieg, Smetana en van Hollandse com
ponisten uitvoeren.
