Nieuwe Haarlemsche Courant | 1954 | 19 juli 1954 | pagina 5

WAGTMANS losjes in de gele trui

Bauvin nadert tot op 39 seconden
na etappe met veel valpartijen

RICHMOND

Palmen van de Cóte d'Azur moeten
wiiken voor steeds meer bergen

c

Wagtmans: „de heer

MAENEN EN NICO VAN EST
TE LAAT BIJ DE FINISH

Uitslag tiende
etappe

Tot meerdere eer en glorie_van__de Tour

Een koninklijke sport

Opwindende etappe

Onhoffelijk

Tfoe t ook zij,

hoort er hij!

Voorsprong groeit

E

MAANDAG 19 JULI 1954

PAGINA 5

™!è\eeSy"af.Sluiting van de

door

JAN COTTAAR

-

s

Pj v I - (Égm

-

/TT«i rt rt er,r t a-r> iSo nf (roiuplrnn ATt

(Van onze speciale verslaggever)

Bayonne, Zondagavond

De karavaan staat aan de voet van de Pyreneeën. Voorop, op de aller
eerste plaats, vindt ge Wagtmans, nog steeds in de gele trui. Maar ge had
fiet gezicht van de kleine Brabander eens moeten zien, toen hij op de piste
Bayonne bij de eindstreep afstapte. Heel de verzamelde menigte wilde
Wel vragen, hoe het met die trui stond. Vele minuten vóór hem was
tamelijk de vluchtersgroep met uitbundig gejuich en bij de energieke
lijders van vandaag was niet alleen Jan Nolten alweer Nolten maar
®°k de Franse regionaal Gilbert Bauvin. Hoe hard Bauvin ook heeft gereden,
de woorden, waarmee Nederlands kopman in de Tour Zaterdag de opdrin
gende buitenlandse journalisten uit zijn omgeving heeft geweerd, zijn toch
®°g niet in vervulling gegaan. „Vandaag ik, morgen hij", dat was alles
daarmee Wagtmans, al luierend in Bordeaux, iedereen, die materiaal
Verzamelde voor de necrologie van de Brabander weer naar huis stuurde.
En die „hij" had Bauvin kunnen zijn. Want de opvolger van Roger Hassen-
forder in de Franse Noord-Oost-ploeg, Bauvin, heeft op 39 seconden
ha zijn achterstand op Wagtmans goed gemaakt in een vlucht van ruim
vijfenzeventig kilometer. Negenendertig luttele seconden bedraagt nog de
afstand tussen de twee hoogstgeplaatsten in het algemeen klassement, waarin
gerekend wordt in tientallen van uren, die de door Goddet tot rollen ge
brachte karavaan reeds op de fiets heeft doorgebracht.

Met Nolten opnieuw in de voorste gelederen en Gerrit Voorting ook nog
Voor het peloton, waarin pas de eerste Zwitser te ontdekken was, zodat de
achterstand in het ploegenklassement tot wat redelijker proporties terug
gebracht kon worden en bovendien weer vijftienhonderd gulden voor
Wagtmans' gele trui, zou men zo zeggen, dat het geen ongunstige dag voor
de Nederlanders is geweest. Inderdaad, het had slechter gekund, maar bij
zonder rooskleurig was de totaal-oogst van de etappe na de rustdag in
Bordeaux toch ook weer niet. Jules Maenen en Nico van Est mogen
namelijk niet meer starten. Zij zijn, .na een moeizame en eenzame tocht,
tooedig strijdend tegen het uurwerk na een dag vol tegenslag, acht minuten
te laat bij de eindcontrole gearriveerd. En hoe Pellenaars en anderen, die
het goed met de Nederlanders menen ook hebben gepleit bij de wedstrijd
leiding, men kende geen genade voor een met pleisters op hoofd, armen
en benen bedekte Nico Van Est en diens trouwe makker Jules Maenen.
Honderdzeventig kilometer hebben zij alleen gereden na een valpartij met
rampzalige gevolgen. De chronometers waren echter onverbiddelijk. De
Nederlandse ploeg, die twee eervolle posities heeft te verdedigen Wagt
mans' gele trui en de tweede plaats in het ploegenklassement is gemini-
seerd tot zeven man. Voor Faanhof, Van Breenen en Suykerbuyk worden
het zware dagen. Al het „knechtenwerk" komt nu op hun schouders te
rusten,

traditie is afgeweken op de meest in
dringende wijze, die men zich maar kan
denken, hebben wij al eerder gesigna-
leerd. Nu, bij het afsluiten van de
eerste phase van de strijd komen cij
fers onze beweringen staven. Van de
tien keer, dat het ere-hemd met
vijftienhonderd gulder- baar geld is
uitgereikt, heeft Wagtmans zich zes
maal bij de heer Goddet kunnen aan
melden als da rechtmatige eigenaar.
Louison Bobet deed het bij de vier
resterende gelegenheden. En waar zy n
ze, de regionalen en mindere groothe
den? Een enkeling slechts is doorge
drongen tot de kopgroep van het klas
sement. Een Bauvin bijvoorbeeld
die in 1951 de gele trui van Wim van
Est heeft overgenomen een Forlini en
een de Bruyne. Z(j zullen nu moeten
bewezen of zij werkelijk tot de keien
gerekend mogen worden, zoals Wagt
mans dat het vorig jaar heeft ge
daan.

Het is om op de strijd van vandaag
terug te komen, een opwindende etappe
geweest, de rit van Bordeaux naar
Bayonne. Niet, dat er veel beroering is
geweest in de volgers-karavaan toen de
Franse regionaal Gilles kort na de start
aan de haal ging- Dat was één van die
vele schermutselingen, die toch geen re-

JAN NOLTEN

Wij weten nu, na de tiende etappe,
aan de voet van de eerste der Pyre-
neeën-toppen, die ons en in 't bijzonder
?e „loonslaven" van de heer Goddet
kom leYen lastig gaan maken in de
Huto v v,dagen' Waar we aan toe zijn.
schrlkkfS, heeft ons heel even laten
Partij naar w ,na een massale val
kant van ris ek zieltogend naar de

Koblet zal er ^eg te kruiPen- Maar
ln de bergen wel zijn.

van6 Vri^vde-, etaPPe van de Ronde
van Frankrijk, van Bordeaux naar

lauvu?C(p2°2,km) iS jonnen 3SS

Bauvin (Frankrijk N.O.C.) In 4 uur
?L?n'9 nec" +.De verdere uitslag

4 56 55- 3 (IJe de F™nce)g
NÓri X nskl 'F"ankriik
wr Qnerinel (Frankrijk
Wecti 5' Mahé (ËranknjK

1, Z' ®- Nolten (Ned.), 4.57 39-
7. De Mulder (België), 4.59.35; 8. Dar-

ngade-fFrankr.) ,5.02.00; 9. Voorting
'Ned.), Z. t.; 10. Dacquay (Frankrijk
N.O.C.), Z. t.; 11. Alomar (Spanje),
t- 12. Varnajo (Frankrijk West)

5 0328- 13 Forlini (lie de France),
Z t - 14 Kübler (Zwitserland), 5.04.38;
15. Ockers (België), z. t 16 Sur^is
(IIp Hp France), z. t., 17. bcnaer
Zwitserland), z. t; 18. Faanhof
(Ned z t.;19. Cieleska (Frankrijk
N.O Cz. t.; 20. Tonello (lie de
France)', z. t.; 21. ex aequo een groot
santal renners, waarbij Bobet (Frank
rijk), Deledda (Fr.), Forestier (Frank
rijk), Suykerbuyk (Ned.), Van Bree
nen (Ned.), Wim van Est (Ned.),
Wagtmans (Ned„ Koblet (Zwitser
land), allen dezelfde tijd als Kübler,
5.04.38.

Jules Maenen en Nico van Est

J aan.

^Ü^Jjlassement

tiende etappe"1 ,kl.assement na de
(Ned.), 58 34 14- o idt: L Wagtmans
N.O.C.), 58 34 li Bauvin (Frankrijk
(Frankrijk), 58 35 fR 39 ®ec 3- Bobet
4 Koblet °P 1 mm. 2 sec.;

1 19 5 Scha« (7Cr,?nd)- 58'35'33 °P
i n,. JXV Zwitserland), 58 36.15
6- De Brl?yne België), 58.39.41

ZiJzZ' \*S*? (Ile de France),
58.40.52 op 6.38; 8. Kübler (Zwitser
land), 58.41.14 op 7.00- 9. De Smet
(België), 58.42.52 op 8.38; 10. Mahé
(Frankrijk West), 58.44.09 op 9.55; 11.
Wim van Est (Ned.), 58.44.20 op 10.06;
12- Forestier (Frankrijk), 58.45.51; 13'.
Deledda (Frankrijk), 58.46.42- 14. Aio-
mar (Spanje), 58.47.18; 15. Ockers
igelgië), 58.48.00; 16. Darrigade
'Frankrijk), 58.48.27; 17. Meunier
(Frankrijk N.O.C.), 58.48.41; 18. Bran-
kart (België), 58.49.15; 19. Gaul (Lux.-
Oostenrijk) 58.49.51; 20. Carle (lie
de France),' 58.50.16; 22Nolten (Ned.),
58.51.17; 32. Voorting (Ned.), 58.57.11;
43. Van Breenen (Ned.), 59,01.20; 60.
Faanhof (Ned.), 59.17.31; 83. Suyker-
buyk (Ned.), 60.02.02.

°loegenklassement

Het ploegenklassement van de tien
de etappe luidt; 1. Frankrijk N.O.C.
'Bauvin, Stablinski, Dasquay)
14.54.94; 2. Frankrijk West (Guerinel,
Mahé, Varnajo), 14.57.18; 3. Nederland
'Nolten, Voorting, Faanhof), 15.04.26;
4- lie de France (Quentin, Forlini.
^Urbatis), 15.04.31; 5. België (De Mul
der, Ockers, Branckart), 15.08.51; 6.

aequo Frankrijk (Darrigade, Bo-
et, Deledda), 15.11.25; Spanje (Aio-
mar, Bahamontes, Botella), z. t.; 8. ex
!?1uo Zwitserland (Kübler, Schaer.
Npblet), 15.13.54; Frankrijk Zuid
West (Bergaud, Dussault, Guitard),
s t.; Frankrijk Zuid Oost (Dótto,
Po Lazarides, L. Lazarides), z. t.;
qPxemburg/Oostenrijk (Dierkens.
'hl, Kemp), z. t.

Alg ploegenklassement

j>

na' algemeen ploegenklassement
la„de .tiende etappe luit: 1. Zwitser-
3 t?' 175.22.11; 2. Nederland, 175.30.55;
m-a rankrijk N.O.C., 175.32.32; 4. Bel
li V 175.39.18; 5. Frankrijk, 175 44.38;
F-/rankrijk West, 175.45.40; 7. Ile de
watïce. 170.05.12; Frankrijk Zuid
o3 176.14.41; 9. Frankrijk Zuid
j,ust. 176.27.34; 10. Spanje. 176.27/12;
Luxemburg/Oostenrijk. 176.38.51.

Puntenklassement

M?,et Puntenklassement na de tiende
'appe luidt: 1. Kübler (Zwitserland).
123Pdntfn; 2- Schaer (Zwitserland).
134 3- Forlini (lie de France).

4- Ockers (België). 147
Pnt- r W!m van Est (Ned.). 215.5
7- £nv!wa!rt,mns (Ned.) 229 punten;
blet 'Zwitserland), 229,5 pnt.

De gevolgen van de valpartij zijn be
perkt gebleven tot een buil op net
voorhoofd en de schrik. En dus ver
dringen zich achter Wagtmans geie
trui behalve Bobet en Schaer ook
Ferdi Kübler en Koblet, de grote ta-
voriet. Er is, zoals ge weet, Óen, tot
voor de start onbekende, grootheid
bijgekomen. Het is Bauvin, een van
de meest strijdlustige elementen onder
de regionalen, die' na zijn tweede
nlaats 'in Antwerpen was teruggeval
len naar de onaantrekkelijke hoek
ripr middelmatigen, maar zich nu in
da* heeft hersteld. Zo staan de
zaken er, in afwachting van het

scheidsgerecht op de top van de

grimmige Aubisque, nu voor. In het
allereerste gelid Wagtmans en vlak
ft ophtcr gereed om van de kleinste
misstap te profiteren, Bauvin, Bobet,
SvThipt en Schaer. Vervolgens, maar
rründer scherp gelanceerd, de Bruyne,
Kübler en Forlini.

Ge kunt beslist niet zeggen, dat
nu, terwijl het spel eerst echt gaat
beginnen, de zaken beslist zijn. Ook
El niet omdat Nederland in het ploe
genklassement een plaats te ver
dedigen heeft, die binnen het bereik
van de capaciteiten van Pellenaars'
equipe ligt. De positie van de Zwitsers
is vrijwel onaantastbaar, onmid
dellijk daarna komt Nederland.
Vooral na vandaag, nu de Fransen
zo'n gevoelige nederlaag hebben
geleden en naar de vijfde plaats
zijn verwezen, ligt er dus heel reëel
de kans op de tweede plaats, óók
in Parijs.

Het eerste deel van de Tour zit er
nu op. Het gedeelte, dat voorheen
werd overgelaten aan de „kleine
mannetjes", de regionalen en üe ge
ringen in de landenteams, zoals dat
nu België, Spanje en Luxemburg zijn.
Het is het deel, waarin de geletrui
van schouder tot schouder placht te
gaan en de premie verbonden aan het
dragen van dit pronkstuk dan ook
wat hoger is dan in latere dagen. Dit,
om de kas van de kleiner, niet hele
maal ongevuld te laten. Dat van de

sultaat hebben en waaraan iedereen zo
langzamerhand wel gewend geraakt is
en er voor de formaliteit slechts een no
titie van maakt. Het zijn van die de
marrages, die een opvallende gelijkenis
vertonen met de dagelijkse gezondheids
test van de heer Hugo Koblet, met
slechts dit verschil, dat als Koblet bezig
is te ontdekken of zijn benen ook snel
ler rond kunnen draaien dan in het
tempo, dat voldoende is om in het pelo
ton mee te komen, heel de troep plot
seling in rep en roer is, terwijl bij alle
and-eren, de kleinen, de Grote Mannen
volstaan met het uitzenden van één
hunner ondergeschikten. Dit laatste om
veiligheidsredenen. Zelfs de korte de
marrage van een kleine groep, met o.a.
Nolten, Darrigade en Forestier, ver
mocht geen leven in de brouwerij te
brengen. De heren kwamen spoedig bij
de grote groep terug. Zij wisten dat ze,
als het moest, ook harder konden gaan.
Een korte vlucht van Schaer, in gezel
schap van Darrigade, Suykerbuyk en
Van Genechten, liet men ook al zonder
meer passeren. Maar toen gebeurde het
toch. Ër waren zo ongeveer zes en veer
tig kilometer afgelegd.

Het was kalm in het peloton. Ieder
een rustte nog even uit van de rust
die Zaterdag in Bordeaux was geno
ten. Koblet reed in het voorste gelid,

noten. Alleen Schaer en Kübler deden
alsof hun neus bloedde. Zij reden
was dat het begin van de paleisrevo
lutie? rustig door. Gerrit Voorting
en al de andere ongelukkigen waren
inmiddels ook weai op ae Deen, zo
dat uiteindelijk een hele meute ge
reed stond om al de anderen, die, zon
der schrammen, waren doorgereden,
weer iri te halen.

Advertentie

zelfs zover, dat de hele grote groep was
gesplitst in vijf delen. En voorop lagen
natuurlijk de grote figuren. De opzet
van het snode plan is echter mislukt.
Eenmaal weer op toeren gekomen en
zich getroost voelend door zoveel trou
we knechten om zich heen, was Koblet
al spoedig over de schrik van de val
partij heen. Het tempo van de achter
volging werd steeds hoger opgevoerd,
zo hoog zelfs, dat velen uit de groep
moesten lossen. Onder die laatsten
waren ook Gerrit Voorting en Nico van
Est en Jules Maenen, die Voorting had
den opgewacht om hem te helpen in
de pogingen het peleton te achterhalen.
Maar Gerrit Voorting had geluk. Kübler
was namelijk door een lekke band ook
teruggevallen uit het peleton. Hij moest
zelfs met lede ogen toezien hoe het
groepje met Koblet aan het hoofd hem
passeerde. Maar toen Kübler weer voor
zien was van een nieuwe band, arri
veerde juist het Nederlands trio. Het
viertal zette de achtervolging in.

Nauwelijks lag dit kleine groepje op
volle toeren of het voor de Neder
landse ploeg zo onfortuinlijke ongeval
vond plaats. Het duurde geruime tijd
eer de fietsen van dit tweetal weer
berijdbaar waren. De rest van het voor
de Nederlanders droeve verhaal heb
ben wij reeds verteld.

Gerrit Voorting en Kübler waren in
middels doorgegaan. Zij kregen aanslui
ting van het groepje met Koblet, waar
uit inmiddels alle Zwitserse knechten,
Graf, Huber, Metzger, Clerici, Pianezzi
en Croci Torti, waren verdwenen. Zij
arriveerden met een achterstand van
liefst eenentwintig minuten in Bayonne.
Koblet en de anderen hadden meer ge
luk. Na een jacht van veertig kilo
meter werd het grote peleton, inmid
dels weer tezamen gekomen, ingehaald.
Alles lag weer bijeen en dat bleef zo
enige tijd voortduren. Want telkens
sprongen wel enkele demarranten weg
uit de hoofdgroep, de echte ontvluchting
leverde dit alles toch niet op. Dat eve
nement vond plaats nabij Magescg, tien
kilometer na de ravitaillering, circa tach-
En nu moogt ge het wellicht onhoffe- tig kilometer voor de finish, de afstand
lijk vinden, dat al die gelukkigen zomaar u-aarop tot dusverre de meeste geslaag-
en zonder zich om iemand te bekom- de en beslissende demarrages zijn onder
meren zijn door gegaan, wielrennen om I n0men.
den brode is een hard vak, dat weinig jje strijdlustige Breton Querinel liep
ruimte laat voor hoffelijkheden. Ge bet eerst weg. Hij werd spoedig ge-
moet U er dan maar niet al te ernstig j volgd door Jan Nolten, Stablinski,
over opwinden, dat een Schaer en een Quentin en De Mulder. Wat later voeg-
Kübler, een Bobet en een Ockers en hoe gen Bauvin en Mahé zich bij hen, zo-
ze ook mogen heten, ja zelfs een Nol- ^at een voorhoede van zeven man werd
ten, van Est en Wagtmans onmiddel- gevormd: twee renners van de NOC-

lijk hebben getracht klinkende munt te
slaan uit de pech, die de heer Koblet is
overkomen. Plotseling namelijk was het
"hele peleton in rep en roer. De ene de
marrage volgde op de andere. Iedereen,
die het niet onprettig zou vinden als
Koblet met een niet geringe achterstand
in Bayonne arriveerde, trok er aan zo
hard hij kon. Dat had voor het peleton
- - desatreuze gevolgen. Het werd in vele

de handen, hoog op het stuur, vlak bij moten getrokken en ten leste was het
elkaar. Even raakte hij het achterwiel) B

van een andere renner. Hij verloor de RONDE VAN FRANKRIJK

macht over het stuur en voor ieder-

een goed en wel wist wat er aan de
hand was lag er op de weg een hele

kluwen van spartelende renners. Ook
Gerrit Voorting was daarbij. „Ik hoor
de hem kreunen van de pijn", ver
telde Voorting later, en hij bedoelde
hiermee Koblet, die aanvankelijk
ernstig gewond leek. Maar het viel
nogal mee. De fiets van de Zwitser
was er eigenlijk nog het ergste aan
toe. En Koblet zelf? Hij had een buil
als een ei zo groot op het voorhoofd
had zijn knie bezeerd en bloedde uit
vele wonden, die later slechts schaaf
wonden bleken te zijn. Vijf minuten
bleef de Zwitser langs de kant van
de weg zitten, omringd door een hele
schare bezorgde en zorgzame landge-

ploeg, Bauvin en Stablinski twee van de
West-ploeg, Querinel en Mahé, één Ne
derlander, Nolten, één Belg, De Mulder
en Quentin van de ploeg van de Ile de
France.

Langzaam liep het zevental uit op de
hoofdgroep, die toch constant een

11 ETA PPE 1P JUL f 9S<

Haute»
P/rnee*

9 Hameau

BARZUN

QA VITAIILCR/NG

I 08 km

Lande»

Orffttr

RAVI TAIL
LERING

Piyrthoraa*

uacq

PAU

CAN

LOMBAJACQ
Loi/rc/es

144km

Arg*/es*Go*ost

A'JCUN

PUYOO

PORT-DE l ANNO

QUARTIEk

NCUr

SEVIGNACQ-MEYRAC
212 k

BlELLt

COL O SOULOh

BAYONNE

Basses-Pyr

H AUBISQUE
1704

ttoppe i+ikm
Bayonne~Pou
19 Juli 1954

Bordeaux, Zaterdag

Eji nu de bergen

Hij heeft er ons goed mee bedacht dit jaar, de
vindingrijke heer Goddet. Hij heeft ons bergen
en bergjes van redelijk formaat in het vooruitzicht
gesteld van Bayonne tot Besangon; tien dagen lang
verbitterde gevechten op een terrein waar één weife
ling en één inzinking, hoe kort dan ook, beslissend is.
Hij heeft er ons zelfs de traditionele feestelijkheid van
de mooie tocht langs de Cóte d'Azur om onthouden. Wij
zullen dit jaar geen rustdag vieren onder een palmboom
of op een terrasje met de zachte muziek van een strijkje

en het wiegende ruisen van blauwe^ee Wij^rijgren

ditmaal geen vacantie-etapp'{s „een verblindende
P..,n,,n,d. dy_

meer berden Tot nu toe schonk nij ons verademing

tussen de Pyreneeën en de Alpen, J«^ 3achten we
tien dagen lang lang1 rav«nere«

onze automobielen kreunend en .i«

langzame tempo tegen de helling jn de
gierende banden door duizend b T
terugvallen. Tot meerdere eer en glorie van de Tour de

France.

rig jaar zijn positie zo belangrijk wist
te verbeteren, met een gerust hart te
gemoet zien.

En dan is er Wagtmans. Men prijze
de dag niet aleer de avond is gevallen.
Men roepe de kleine, vinnige Breda-
naar, of hij op dit ogenblik de trui nog
draagt of niet, vooral niet bij voorbaat
tot Tourwinnaar uit. De strijd in de ber
gen is een alles vergende strijd en de
strijd met de mannen, die zo lichtvoe
tig tegen de hellingen plegen op te klau
teren, biedt geen enkele grond voor een
allesverwoestend vertrouwen. Maar
tenslotte heeft Wagtmans het vorig jaar

Wat gaan die bergen ons opleveren?
De Tour de France is nog niet beslist.
Bobet is nog niet verslagen. De een
heid van een tot nu toe voortreffelijk
werkend Zwitsers concordaat is nog
niet tot het einde toe beproefd. De Ne
derlanders, vorig jaar de verrassing in
't ploegenklassement, hebben hun hoop
op een verrassende prestatie in het in
dividuele klassement nog niet opgege
ven. De Belgen herademen na vele ja
ren nu De Bruyne en Desmet in een
naar barre étappes zo onweerstaanbaar
zijn opgerukt. De baanrenner Forlini

beweert links en rechts, bp hoog en
Jaag, dat hij van huis uit een evengoed
wegrenner is en zijn opmars van de
laatste dagen bewijst allerminst het te-
gendeel.

En nu presenteert de heer Goddet
hun allen zijn bergen om het nu maar
uit te vechten, in duels van man tegen
man; duels /an de allersterksten, om
dat de anderen óf hun vonnis geveld
weten op de eerste uitlopers van de ko
lossale rotsmassieven, óf daarna het
bevredigende resultaat van hun eerste,
immense inspanningen zien verzanden
in een fnuikende reactie.

Neen, met dit terrein voor ogen, de
ze tien dagen stijgen en dalen in ko
kende hitte of misschien wel in stro
mende regen en wolkenbanken, kan
men de strijd nog niet beslist noemen.
Kan men de Zwitsers, ondanks hun
hegemonie tot nu toe, ondanks hun
ye i-z e k e rel ho i d bij het uitstippelen
van de taktiek en hun imposante

krachtsontplooiing in de aanval, nog
niet definitief tot overwinnaars stem
pelen.

Trouwens, de Franse natie is er
echt een beetje van bijgekomen dat
haar lieveling Bobet tussen Brest en
Vannes in een betere conditie is gaan
rijden dan ooit te voren. Zij is er in
duizend jubels om uitgebarsten en zelfs
het verlies van de gele trui aan Wagt
mans heeft de vreugde niet kunnen be
derven. O zeker, Koblet is een mata
dor in de bergen; Kübler kan er
als hij het op zijn heupen heeft ook
overweg en Schaer... Wel, Schaer
hebben wij vorig jaar in een terribel
décor van grauwe wolken en glibberig
natte rotsen een adembenemend duel
zien voeren met de koning van de
Pyreneeën, Jean Robic in hoogst ei
gen persoon. Een duel dat hij door te
genslag met ere verloor. Maar Bo
bet draait weer. Bobet is meer dan
ooit de matador waarvoor men hem
al te vroeg reeds had versleten.

En daar staat dan, aan de voet van
de barre Pyreneeën, onze ploeg in slag
orde. Enkelen gedesillusionneerd door
barre tegenslagen Voorting en Nolten
buvoorbeeld, die op weg naar Angers
belden pech kregen toen het peleton
een geduchte jacht had ingezet an
deren bemoedigd door het herwonnen
terrein in het algemene klassement:
Wagtmans en Van Breenen. Gij moet
deze simpele Amsterdammer Van
Breenen kennen om te weten hoe hij in
deze gang van zaken leeft en opleeft.
Bij de groten wordt hij niet geteld. Hij
is een knecht, een „waterdrager", één
die door tegenslag geplaagde favorie
ten van zijn ploeg opwacht en met in
spanning van al zijn krachten weer bij-
orengt. Om dan weer opnieuw te be-

ginnen wanneer een van de andere kop
Sen, om welke reden dan oolc,
moet achterblijven.

Nu strijdt Van Breenen al dagen-
lane in de voorste gelederen. Eerst
alleen op weg naar Angers samen
met Wagtmans. Dat wil niet zeggen
in het wiel van Wagtmans. Dat wil
niet zeggen krampachtig proberend
het tempo te volgen van renners in
de kopgroep die hoger staan aange
schreven dan hij. Toen op weg
naar Angers de kopgroep, na een res-
lectabele voorsprong behaald te heb-
nen het tempo verminderde omdat
zii ér geen enkel belang bij had Wagt
mans te helpen bij de herovering van
de gele trui; toen de Zwitsers het
óók welletjes vonden omdat hun voor
sprong op de Fransen in het ploegen
klassement tot astronomische cijfers
was gegroeid en de in de kopgroep
aanwezige Corci Torti en Pianezzi
opdracht kregen net verder maar pi
ano aan te doen, omdat men Wagt
mans toch liever niet al te ver op
hun favorieten wilde laten uitlopen,
toen was er geen opwekking voor no
dig om de fanatieke Amsterdammer
aan te sporen zijn laatste reserves
aan te spreken. Zoals gezegd, Van
Bieenen heeft de laatste dagen alles
aangepakt wat hem voor de voeten
kwam en wanneer dat niet al te veel
van zijn krachten heeft gevergd kan
hij de Pyreneeën, waarin hij het vo-

de eerste Alpenetappe van Mpnte Car
lo naar Gap gewortnen in een int aan lijl
gevecht met niemand minder dan cam-
pionissimo Gino Bartali, die zijn echt
genote al had laten overkomen om zijn
verjaardag met een klinkende victorie
1)6 vieren.

Nu gaat het om één ding: dat Wagt
mans zich vooral niet door zijn goede
positie laat verblinden of intimideren.
Dat hij, strijdvaardig en strategisch,
zijn krachten in het geding brengt zon
der ze te forceren, dat hij ze spaart zon
der er op een al te gevaarlijke manier
zuinig mee om te springen; kortom
dat hij lijdt als een man op een uitzon
derlijke positie met dezelfde rust alsof
ha een X was in het peleton, die zien
de weelde kan permitteren onopge
merkt zijns weegs te gaan.

De bergen eisen veel. De bergen wel
ke de heer Goddet zijn renners tien
dagen lang bij bosjes voor de neus zet.,
eisln enorm veel. Er zullen étappes bij
zün waar men niet tot de 2000 meter-
grens komt, zoals dat in de Pyreneeën
en de Alpen het geval is. Maar ook étap
pes waarin de taak schier onmenselijk
is en men een Koblet, een Bobet of een
Nolten in zijn beste vorm moet zijn om
er tegen op te kunnen. In al die etap-
pes, zware en nóg zwaardere, zullen de
Zwitsers proberen definitief hun meer
derheid op alle fronten te bevestigen.
En nog altijd domineren in de karavaan
1954, óndanks Bobet en Wagtmans, de
ze Zwitsers.

vaart van rond 40 kilometer ontwik
kelde. Vier kilometer voor Peyrehora-
de, een plaatsje waar het laatste geac
cidenteerde gedeelte van het parcours
begon, een stuk van ruim 40 kilometer,
lagen de leiders 21/2 minuut voor op
het grote peloton. Tussen de voorhoede
en het hoofdpeleton reed een groepje
van vier, bestaande uit Darrigade van
de Franse nationale ploeg, Gerrit
Voorting, de Spanjaard Alomar en
Dacquay van de N.Ö.C.-ploeg.

De Nederlandse volgers sloegen
dit verloop van de strijd eerst met
vreugde, omdat Nolten immers bij de
vluchtelingen zat, doch al gauw met
zeer gemengde gevoelens gade. Toen
de achterstand van het peleton meer
dan zes minuten bedroeg, werden de
klassementen en de routekaarten er

bij gehaald en toen ontdekte men dat
de kans van Wagtmans om zijn gele
trui te behouden steeds kleiner
werd. Reageerde het peloton dan
niet? De groep reed hard, dat moet
gezegd worden, maar van een georga
niseerde tegenaanval was geen
sprake. Voor het eerst in deze ronde
controleerden de Zwitsers de strijd
niet. De Franse nationalen keken de
kat uit de boom en Kees Pellenaars,
die heel goed besefte wat er aan de
hand was, durfde Wagtmans niet in de
steek te laten om Nolten een seintje
te geven dat hij zich tot afstoppen
van de aanval moest beperken.

Tijdens de lange afdaling naar
Bayonne raakte De Mulder los, waarna
hy tot overmaat van ramp een lekke
band kreeg. Toen kwamen Mahé en
Querinel ten val, waardoor zij meteen
contact verloren. Er zat een kansje in
voor Nolten, maar een kilometer voor
de wielerbaan, waar de finish was,
kreeg hij ook een lekke band. Een
nieuwe band omleggen zou zeker twee
minuten kosten en dat deed hij dan ook
niet. Hij gebruikte zijn gonfleur. Bau
vin had echter zijn kans gezien en was
meteen weggesprongen. Hij sprak zijn
laatste reserves aan en ging met tien
seconden voorsprong op Quentin, Stab
linski, Querinel en Mahé als eerste
door de finish. Jan Nolten kwam een
kleine minuut later binnen, als zesde.

Daarna arriveerden De Mulder, het
groepje Darrigade, Voorting, Dacquay
en Alomar, vervolgens Varnajo en For
lini en met 7 minuten 53 seconden ach
terstand op de winnaar het grote pelo
ton met Kübler, Bobet, Wagtmans,
Koblet, Schaer, Van Breenen, Wim van
Est, Faanhof en Suykerbuyk.

yRfw «sK

Het weekeinde, dat de paardensport in Engeland heeft beleefd, is in
velerlei opzicht koninklijk geweest. In het White City Stadion in Lon
den kwam Prins Bernhard. zelf in het zadel, om zich te meten met
tegenstanders van internationale naam en faam. Hij heeft deelgenomen
aan de dressuurwedstrijd tijdens de „International Hcrse Show", waarbij
de Prix St. George op het spel stond. En terwijl de prinsessen Beatrix
en Irene met critische blik de verrichtingen van de Prins goedkeurend
volgden, sleepte de vorstelijke deelnemer de vijfde prijs in de wacht.
Hij was de beste Nederlander in het gemêleerde gezelschap. Dat ge
beurde gisteren.

Zaterdag vierde het sportieve Engelse koningshuis triomphen.
„Aureole", het paard van Koningin Elizabeth, zegevierde in Ascot in
de „King George VI and Queen Elizabeth stakes" met een neuslengte
voor „Vamos". Op de foto de bovenste ziet men, hoe Aureole, links,
zijn tegenstander vlak voor de eindstreep passeert.