K.A.B. vreest terugval in vroegere
minder ideale verhoudingen
Vuur- en knal-illusie van allure
President biedt Hare
Majesteit de arm
Burger maaltijd in Alkmaar
een echt Hollands feest
Orkestboten in verlicht
vlottenconvooi
r a
Herinnering aan Fallières
Onderscheidingen bij het besoek
van de Franse president
N. V.V. begrijpt ware strekking en inhoud
van Mandement niet
K.A.B. blijft bereid
tot samenwerking
Nog steeds in infor
meel stadium
VANAVOND IN AMSTERDAMS OOSTERDOK
VOORZITTER MIDDELHUIS VOOR DE RADIO
Chefarine „4"
doet wonderen
WOENSDAG 21 JULI 1954
PAGINA 3
Ni
forto, -
UNIEBESPREKINGEN
Vanochtend weer een
bijeenkomst
Provinciaal Capucijnen
herkozen
Benoemingen Aartsbisdom
(Van onze Utrechtse redacteur)
':*oen wij in Juni voor de Verbondsraad onze houding bepaalden, konden
M Het voorzien, dat het NVV de samenwerking, ook door duizenden van
leden gewenst, zou verbreken. Nu is dat een feit. Doch, wat meer reden
J? zorg geeft is het feit, dat verschillende uitingen en maatregelen een
rfurval in vroegere minder ideale verhoudingen doen vrezen. Hopelijk is
«eze vrees ongegrond. We weten het niet; het zal wel spoedig blijken. Doch
°°rlog en bezetting zijn nu reeds meer dan negen jaar voorbij. We leven en
7®rffeten snel. Laten we hopen, dat het niet weer zó wordt, dat daarop van
repassing zou zijn het „Alles vergeten en niets geleerd".
Aldus sprak Dinsdagavond de heer J. A. Middelhuis, voorzitter van de
voor de KRO-microfoon in zijn antwoord op de Zaterdag uitgegeven
•Jrklaring, waarin het NVV de samenwerking met KAB en CNV in de
«aad van Vakcentralen en de Bedrijfsunies opzegde. De heer Middelhuis
esloot zijn toespraak, die het officiële commentaar van de KAB op de
e»«'ar'ng van NVV was, aldus:
"Met behoud van de eigen zelfstandigheid blijft de KAB bereid tot samen
werking. Niets is ons liever dan dat. Doch mocht onverhoopt de oude on
vruchtbare strijd op het terrein van de arbeid buiten onze wil herleven, dan
*u»en we strijden volgens Schaepman's devies, n.l. met scherpe doch blanke
Wapens. Een ieder wete zijn plaats".
van iedere geloofsovertuiging en le
vensbeschouwing.
De KAB die zich uitsluitend richt tot
de katholieke arbeiders is de samen
werking in de Raad van Vakcentralen
aangegaan in de wetenschap, dat het
NW zich ook richt tot de katholieke
arbeiders. Dat was voor de KAB de
letterlijke toepassing van de zin uit de
toelichting: „Met handhaving van eigen
overtuiging, aanvaardde men de feiten,
zoals zij nu eenmaal waren". Die feiten
waren nu eenmaal zó, dat de eerbiedi
ging van eikaars principes en zelfstan
digheid, óók door het NW aanvaard,
voor het NW geen beletsel vormden
de bestaansgrond van de KAB te be
twisten en niettegenstaande het voor de
katholieken geldende verbod der bis
schoppen, niet alleen open te staan
voor katholieken, doch zich in de pro
paganda vaak sterk te richten tot de
katholieke arbeiders.
.In het begin van zijn toespraak her-
«inerde de heer Middelhuis er aan, dat
net NW zich beroepen heeft op de
grondslag van de gereglementeerde sa
menwerking. Die grondslag, neergelegd
artikel 1 van het Reglement van Sa
menwerking luidt:
„De samenwerking heeft ten doel,
wiet eerbiediging van eikaars prin
cipes en zelfstandigheid, in overeen
stemming met de eisen van het al
gemeen belang, de algemene sociaal-
economische en sociaal-hygiënische
belangen van de werknemers te be
hartigen.
_^an die eerbiediging zou thans, vol-
omrtȕlet NVV' geen sprake meer zijn,
instem4;!lerzi;>(is de KAB haar warme
schonDetiw? ïïet de inhoud van het bis-
dus ojyuk Mandement heeft betuigd,
NVV betrekPhages, welke op het
het CNV bb g J?ebben en anderzijds
het NVV op f van zijn voorzitter
heeft gediskwalifL aanvaarden wijze
KABhbebtr^®dd,'of' hetgeen op de
Middelhuis heeft, wees de heer
het bewuste „°P, hoe in 1945 en daarna
Werd verst»-, 1 °°k door het NVV
he korte toehó>.t?als duidelijk blijkt uit
waarin letterifctfa?P dat reglement,
streeks>rlbftrMHfrb^ ons volk nu rechts-
Werd reedftiM en As (de verklaring
heeft nietnaeo?itS de °,orl°g opgesteld)
en het willen van hot0<N J?P ,het denken
invloed uit te oefenenNederlandse volk
gevoerde strua e gezamenlijk
StnLd; bet gezamenlijk gedra-
•het Vakcentralen, rekening houdende
ganiv e te verwachten ontwikkelings-
ei. ?i hebben daaruit op tijd haar con-
asies getrokken. Met behoud van het-
in het verleden voor ons volk,
Z?°ral op critische ogenblikken doel-
iratig is gebleken, met eerbiediging al-
r.eerst van elkanders principes en
^hlstandigheid, werd besloten permanen-
gereglementeerde samenwerking te
ft.j®PPen tussen alle organen der werk-
«mersbeweging met het doel zekere
We-, eid der Nederlandse Arbeidersbe-
glrig tot stand te brengen.
teT°hJover het citaat uit de toelichting
dus ai reglement, waaruit blijkt, al-
«iging va^er,^iddelhuis- dat de eerbie-
dilhegidvanb|tekmie^lncipes 8d zelfstan"
feiten zoals die aanvaardmg van
een Waren. Die feiten
^ferlandse vak'ho, de vorm van de
dK ln, het buitenia^|ging afwijkt van
ach steeds op w d' °e KAB stelde
katholieke arbeidoU ,andPunt> dat alle
van de KAB en pd dienen te zijn
m enigerlei ander« in het NVV noch
organisatie thuish-, niet-katholieke vak-
senteert zich ais pen- Het NVV Pre"
nisatie, die open algemene orga-
aat voor personen
Zeer ver gezocht
Zó zijn de feiten, aldus de heer Mid
delhuis, en in het licht hiervan is de
verklaring van het NW om thans de
samenwerking te verbreken wel zeer
ver gezocht. Als de opgegeven redenen
de werkelijke motieven zijn, dan had
het NW nimmer aan deze samenwer
king moeten beginnen. Want in de
feiten heeft zich geen verandering
voorgedaan. Ook niet in het feit, dat
de KAB steeds achter de bisschoppen
stond zo goed als de bisschoppen in
bewogen tijden voor de KAB opkwamen.
Het verbondsbestuur van de KAB
constateert bovendien, dat het NW van
de ware strekking en inhoud van het
Mandement weinig heeft begrepen en
daarvan con mistekende voorstelling
geeft aldus de heer Middelhis, die van
mening was, dat de bisschoppen niet
uitsluitend en zelfs niet op de eerste
plaats aan Nederland hebben gedacht,
toen zjj in het Mandement woordelijk
zeiden: „De ervaring van het verle-
den met een schrikbarende ontkerste
ning- in socialistische millieu's doet Ons
ernstig: vrezen voor het behoud van het
christelijk' geloof en van de christelijke
zeden bij hen, die zich bij socialistische
gelederen aansluiten; het verleden
spreekt hier onmiskenbare taal."
Met de bisschoppen is het Verbonds-
bestuur in elk geval zonder enig voor
behoud van oordeel, dat er in Neder
land allerminst voldoende redenen zijn
voor katholieken om zich bij socialis
tische verenigingen aan te sluiten, omdat
er op alle terreinen katholieke organi
saties zijn, waar de belangenbeharti
ging veilig is en waar de plaats is van
de katholieken voor de opbouw van het
maatschappelijk leven in christelijke zin.
De KAB wil zich zelf blijven, ook in
trouw aan de bisschoppen, doch blijft
tevens open staan voor samenwerking
met allen, die werken voor het welzijn
.jn de menselijke gemeenschap. Wij
betreuren daarom het uittreden van het
NW uit de Raad van Vakcentralen,
doch ook omdat naar onze mening noch
het bisschoppelijk Mandement, noch de
houding van de KAB daarvoor de
„hoogst gewichtige redenen" kunnen
vormen, welke het reglement van sa
menwerking bedoelt.
De KAB-voorzitter besloot met de ver
zekering, dat de KAB tot samenwerking
bereid blijft, zoals wjj in de aanhef
reeds schreven.
Van KAB-zijde vernamen wij, dat het
aanvankelijk in de bedoeling gelegen
heeft naast bovenstaande radio-toe
spraak nog een afzonderlijke verkla
ring uit te geven. Aangezien echter de
essentie van beide dezelfde moest zijn,
heeft men hiervan afgezien. De rede
van de heer Middelhuis moet daarom
als de officiële verklaring van de KAB
beschouwd worden.
Ook de bijeenkomst van Dinsdag
avond, die om half acht is begonnen en
ruim drie en een half uur heeft geduurd,
heeft het informele overleg op de Ne
derlands-Indonesische Uniebesprekingen
in Den Haag niet tot een einde ge
bracht. Vanmorgen hebben de Neder
landse en Indonesische delegaties weer
informeel vergaderd.
Van Nederlandse zijde is na
afloop van de bijeenkomst mede
gedeeld, dat „er weer enige vorderin
gen zijn gemaakt". Een antwoord op
de vraag, wanneer een hervatting van
de formele besprekingen kan wor
den tegemoet gezien, kon niet worden
gegeven.
Zoals gemeld zijn ter sprake gekomen
de doer beide partijen na de rugge
spraak met de wederzijdse regeringen
voorgestelde wijzigingen op de prin
cipiële overeenkomst, die tijdens het
informele overleg van de vorige week
werd bereikt. De informele bijeenkomst
van Dinsdagavond werd van Neder
landse zijde bijgewoond door minister
Donker, mr. Blom en mr. Schürmann.
De voorzitter van de Nederlandse de
legatie, minister Luns en de ministers
Zijlstra en Van de Kieft, bevonden zich
in Brussel voor de conferentie van het
Op het provinciaal kapittel der Min
derbroeders Capucijnen, dat Dinsdag te
's-Hertogenbosch werd gehouden, werd
als provinciaal herkozen de hoogeerw.
pater dr. Clementinus.
Als definitoren werden gekozen de
pater mr. Laetentius, pater Auxilius,
pater Paschal is en pater Bellarminus.
De Aartsbisschop-Coadjutor van Utrecht
heeft benoemd tot pastoor te Joure (Fr.)
de zeereerw. heer F. P. M. Mets en tot
pastoor te Lemmer (Fr.) de weleerw.
heer J. A. H. Brouwer, die kapelaan
was te Groningen (H. Franc, van
Assisië).
comité van ministers van de Benelux.
Een „nationalistische groep" in Ne
derlands Nieuw-Guinea heeft een ver
klaring uitgegeven waarin de onmid
dellijke terugroeping wordt geëist var.
de Indonesische delegatie bij de Unie
besprekingen, omdat de toekomst van
Nieuw-Guinea niet wordt besproken.
De groep drong er verder bij de
Indonesische regering op aan onmiddel
lijk een provinciaal bestuur voor
Nieuw-Guinea in te stellen.
Intussen heeft de voorzitter van de
commissie van Buitenlandse Zaken van
het parlement, Otto Rondonuwu gezegd,
dat er slechts drie manieren zijn om
het conflict tot een oplossing te bren
gen: wachten tot het Indonesische volk
zijn geduld verliest. De kwestie aan
de Verenigde Naties voorleggen. Een
open oorlog om de onafhankelijkheid
van het gebied te verkrijgen.
(Van onze verslaggever)
De Kon. Ned. Kunstvuurwerkfabriek A. J. de Kat in Leiden ligt vandaag
volkomen stil. De gehele beschikbare mankracht, de heer A. J. de Kat
incluis, is naar Amsterdam gekomen om in het Oosterdok het grootste vuur-
w®*k. *e steken, dat ooit in Nederland is vertoond. De hoofdstad wil nu
definitief een eind maken aan de geruchten, dat 't aan de oevers van het IJ
a°°d in de pot zou zijn. Daarom heeft men deze zomer een serie feeste
lijkheden georganiseerd, die, zoals de initiatiefnemers tevreden constateren,
een „klap op tafel" zijn. Anderen noemen het een slag in de lucht. Maar ze
kunnen niet ontkennen dat het een luisterrijke slag is. De heer de Kat heeft
de laatste pyrografische snufjes uit de stamlanden van de vuurwerktechniek,
Italië en Japan, laten komen om H. M. de Koningin, President Coty, de
gehele ministerraad en niet te vergeten de 100.000 Amsterdammers, die ver
wacht worden, in het Oosterdok te vergasten op een vuur- en knalillussie
van de eerste orde.
Advertentie
BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET
i
KCEN PUNEN EN GRIEP 20 TABLETTEN 4 85 cl
Hij heeft zijn twee adjudanten, de ge
broeders de Jong vooruit gestuurd om
toezicht te houden bij de opbouw. Wjj
hebben de twee ervaren vuurmakers
even gesproken in het Marinedepot, toen
de vloot van 16 zolderschuiten, die de
basis vormt voor de „grote stukken"
nog vredig voor de wal dobberde. Het
waren twee rustige artisten, die al bij
na 40 jaar in het vak zitten. Zjj heb
ben vuurwerk afgestoken tot in Vene
zuela aan toe en er nooit een pink
bij bezeerd. Voor het recordfestijn van
avond maken ze zich geen zorgen. De
luchtige latteninstallatie kan een buitje
hebben en de grote, vierdubbele Ita
liaanse kunstbommen van vier kilo
ieder, blijven veilig in de kist tot het
grote moment is aangebroken.
Ze deelden volkomen onze mening, dat
een vuurwerk in opbouw maar een nuch
tere bedoening is: wat dunne kartonnen
buizen op latwerk en puntige vuurpijlen
in metselaarsbakken. De lyriek van het
feestelijke bedrijf is van de heer de Kat
persoonlijk en de gebroeders de Jong
spreken daarover met de grootste be
wondering „Hij is een echte kunste
naar", zegt de Jong Jr. plechtig, „laatst
was ik met hem in Luxemburg. Wjj
wandelden gewoon op straat. Ineens
zei ie: even wachten. Hjj haalde een
potloodje en een stuk papier te voor
schijn en begon te schrijven. Ik had
weer een nieuw idee, zei hij later.
Die ideeën zijn bijv. van de volgende
aard.
Grote Illustratie van het Firmament.
Bestaande uit acht volautomatische bat
terijen, welke met tachtig effectvolle mo-
teorbommen onafgebroken het gehele
luchtruim vullen met een reeks van
prachtbouquetten met de nieuwste vul-
lingen. Tussen dit geheel stijgen plot
seling zes kronen gedreven door
zware raketten hoog de lucht in,
om daar tot kleurige kronen uiteen te
springen. Vervolgens stijgen voortdu
rend kleurige lianen hoog de lucht in,
om aan het eind van elke baan trossen
kleurige vuurbloemen uit te werpen.
Hierbij stijgen tweehonderd bommen
met ongeëvenaarde uitwerkingen op, zo
dat het gehele luchtruim als het ware
overdekt is met kleurige bouquetten en
gouden stralen.
Een zuiver beeld van Franse vuur
werkkunst en een ongeëvenaard kleur-
spel."
Zoiets geeft de mens een indruk van
wat hem te wachten staat. De gebroe
ders De Jong kijken tijdens het afste
ken, alleen maar even keurend omhoog,
om te zien of alles goed gaat.
En als het niet goed gaat?
„Dan hebben wij pech gehad", con
stateren ze gelijktijdig. „Commandant"
van de bijna 200 meter brede vuurvloot
is de heer J. W. Uittenbogaart, die door
de NDSM voor deze gelegenheid is uit
geleend. Voor hem de zorg om de dek
schuiten veilig te meren voor het front
van koninklijke boten. Gevaar is er
niet bjj, want overal in de buurt is
brandweer gestationneerd en zelfs het
drijvend waterkanon „De Jason" houdt
een oogje in het zeil.
Toen wij toch aan het feestrijden wa
ren, zijn we ook even langs gegaan bij
de nieuwe Utrechtse Brug over de Am-
ste, die vannacht het toneel is geweest
van een zonderlinge bedrijvigheid. Een
der machtige betonnen overspanningen
was met dekkleden dicht gemaakt ter
bescherming van een fragiele vlotten-
vloot, die onder de brug in één nacht
door ruim 150 Amsterdamse bloemis
ten in een drijvende verzameling
bloemcn-eilanden is veranderd. In
rond l? uren zijn 20.000 anjers,
10.000 gladiolen, 10.000 aguilea's, 50.000
snijbloemen, 5000 begonia's en bougain
villes, 50 zakken mos en verder een,
in keurige plakjes gesneden grasgazon,
in sierlijke schikking op de boten aan
gebracht. Dit bloemrijke tafereel speelde
zich af in het licht van vele schijn
werpers en in de geur van een indruk
wekkende hoeveelheid kleintjes koffie.
Commandant van dit varende corso
is de walkapitein van de ADM, de heer
P. van Oostendorp, die voorzichtigheids
halve op alle vlotten een stevig blok
beton heeft laten leggen om zijn vloot
in noodgevallen te kunnen ankeren. Er
gaan twee orkestboten mee in hef ver
lichte vlottenconvooi, doch zij zullen
helaas niet de „Watermusic" van Han
del spelen.
Het comité „Amsterdam Hoofdstad"
vatemdt bloemencorso, heelt met (Se hooédstedeJijfce hooghar
tigheid, die zovele niet Amsterdammers
reeds lang hoog zit, verklaard, dat dit
gehele festijn „nog maar" het begin is
van veel grootsere spektakels. Sinds
men ontdekt heeft dat de Amsterdamse
bedrijven best bereid zijn om een aar
dig sommetje op tafel te leggen als het
er om gaat een „klap op tafel" te
geven, durft men weer vrijuit van de
toren te blazen. „Licht, bloemen en wa
ter, en op de achtergrond de grachten
huizen, dat is het geheim van alle Am
sterdamse feesten is de vaste stelre
gel van de heer M.E. Versteeg, die de
belangrijkste candidaat is naar de ere-
positie van hoofdstedelijke „Initiatief
man no. 1", welke na het overlijden
van Herman van den Eerenbeemt nog
steeds vacant staat.
Er gaan reeds geruchten van mach
tige waterspelen en misschien zal dan
nog eens de droom van Carel Briels in
vervulling gaan, die hij ons onlangs in
een vertrouwelijke bui als de apotheose
van zijn geplaagd bestaan in het voor
uitzicht stelde: de herhaling van de
Vierdaagse Zeeslag op het Buiten IJ,
met tot galeien verbouwde dekschui
ten
(Van onze verslaggever!
ranneer president Coty van
daag op Schiphol voet op
Nederlandse bodem heelt
gezet, is het 43 jaar geleden, Juli
1911, dat vóór hem een Franse pre
sident officieel ons land bezocht:
Armand Fallières. Het luchtruim in
die dagen behoorde nog aan waag
halzen als Olieslager, Fokker, Can-
teloup. President Fallières maakte
de reis naar Nederland met de
pantserkruiser „Edgar Quinet", die
uit zes schoorstenen vervaarlijke
rookwolken braakte. De Neder
landse pantserschepen „Heems-
kerek" en „Kortenaer", het pant-
serdekschip „Gelderland", de tor-
pedobootjagers „Wolf" en „Fret",
de Onderzeeboot Nummero 1 en zes
torpedobootjagers waren ter be
groeting van het Franse eskader
naar IJmuiden en het IJ opgeva
ren. Hier ging de ouderwets-zonnige
Julidag schuil achter de kruitdamp
van al de saluutschoten, die wer
den gewisseld. Tot de lilakleurige
Koningssloep met de vergulde Nep-
tunus op de voorsteven, door 20
matrozen met rhythmische riemslag
geroeid, en vergezeld van stoom-
sloepen der Franse en Nederlandse
Marine, de president van zijn schip
naar de Dokkumer steiger bracht,
waar in het staatsie-paviljoen, hier
opgericht, de Koningin haar gast
opwachtte.
Hier verscheen de kleine, zwart
gerokte gestalte van Fallières, die
in heel zijn uiterlijk iets had van
een vriendelijke kobold, een tuin
kabouter, op de Amsterdamse kade.
Hij hield de hoge hoed in de hand
en maakte drie diepe buigingen voor
Hare Majesteit, die gekleed was in
een witte mantel met witte veren
boa en daarbij een witte hoed
droeg met aigrette. En toen zou het
gebeuren, dat Armand Fallières
hoofs en gracieus Koningin Wilhel-
mina de arm bood, de jonge Ko
ningin en de grijze President zich
gearmd den volke zouden vertonen,
hier in Amsterdam en later in Den
Haag. De mensen waren enthousiast
en riepen hoezee en zongen „met
onbeklemde borst" het Wien Neer-
lands Bloed, dat als volkshymne
nog niet uit de mode was, maar
heel zijn negentiende-eeuwse fees
telijkheid bijdroeg tot de vreugde.
Zaagmans dirigeerde de roemruchte
muziek van het Zevende. De rijtui
gen waren d la daumont bespannen
en precies als vandaag Coty, werd
Fallières 's middags ten stadhuize
ontvangen, toenmaals door burge
meester Röell.
Het programma, zowel in Am
sterdam als 's anderendaags in Den
Haag, vertoonde opmerkelijk veel
overeenkomst met dat van thans.
Het IJ met al zijn schepen en ge
bouwen was feestelijk geïllumi
neerd, ook toen vuurwerk tot slot.
De president ging het de avond van
zijn aankomst op een havenstoom
bootje bekijken. De volgende mor
gen bezocht hij het Rijksmuseum
en daarna ging de reis per Konink
lijke trein naar Den Haag, waar
Museum Mesdag werd bezichtigd,
een concours-hippique bijgewoond
op Houtrust en waar het gemeen
tebestuur recipieerde op oen mati
nee in het Kurhaus. Begeesterd
schreef een Frans journalist aan
zijn blad over Den Haag als „la
trés discrete, trés aristocratique et
délicieuse capitale". Er is dus ook
in dit opzicht niets nieuws onder
de zon.
Fallières was het Nederlandse
volk bij zijn bezoek voorgesteld als
een man van grote goedheid, de
eerlijke, oprechte, steeds het goed
willende vertegenwoordiger van de
brave, goedmoedige Franse middel
klasse, wel te onderscheiden, zoals
in een persstem werd opgemerkt,
„van de bekende politiekers, die het
arme, rijke Frankrijk aan het kaal
vreten zijn als een troep sprinkha
nen". Ook overigens was de poli
tieke situatie, die Fallières thuis
aan de zorgen van minister-presi
dent Caillaux had moeten overla
ten, destijds zomin als nu bijster
rooskleurig. De „Panther" was op
de reede van Agadir verschenen.
Duitse troepen, zo ging het gerucht,
zouden in Marokko aan wal zijn
gezet. Maar Koningin Wilhelmina
en president Fallières liepen ge
armd door het zonnig en feestelijk
Amsterdamde mensen juichten en
waren onbekommerd.
Ter gelegenheid van het bezoek van
de Franse president en mevrouw Coty
aan ons land zijn de volgende Neder
Met het Waaggebouw als passend decor werd in Alkmaar een „burgermaaltijd"
in de open lucht gehouden, waaraan 1400 gasten aanzaten.
(Van onze speciale verslaggever)
f T et nog steeds in victorie gloriërende Alkmaar heeft gistermiddag de
Ê—w feestelijkheden rondom de herdenking van zijn zevenhonderd-jarig be-
J- J~ staan ingezet met een bijzonder plezierig festijn: een „Burgermaaltijd"
op het Waagplein. Er zijn maar weinig steden in ons goede vaderland, geloven
wij, waar het mogelijk is, dat een dergelijk vrij ongewoon evenement zo vol
komen in stijl verloopt. A.lkmaar echter is er de plaats naar. En de bewoners
van de stad zijn er, zoals gisteren overtuigend bleek, de mensen naar. Hoe
dat zij, men had dan aan de voet van het wonderschone Waaggebouw lange
rijen tafels neergezet, waaraan niet minder dan 1400 „burgers" in een aller
plezierigste stemming plaats namen. Allen, die in Alkmaar maar iets ver
tegenwoordigden, waren er tegenwoordig. En aan de eretafel, die vlak voor
hei Waaggebouw op een verhoogd podium was ingericht, was al een bijzon
der illuster gezelschap gezeten. Minister-president Drees was er bij en de
minister van Binnenlandse Zaken, dr. L. Beel, mr. Am. d'Aïlly, burgemeester
van Amsterdam, zo goed als de oud-burgemeesters van Alkmaar, mr. W. L.
Wendelaar en jhr. F. H. van Kinschot. En daar ms dan de zeer spectaculaire
figuur van de Mayor van Bath, gekleed in een vuurrood ambtsgewaad. Hij
was helemaal uit Engeland gekomen uit pure belangstelling voor de stad, die
na de oorlog door zijn gemeente werd geadopteerd. Natuurlijk behoorde Alk-
maars burgemeester Wytema tot het gezelschap en hij heette zijn gasten met
een welgeformuleerde toespraak welkom.
Daarnh tripten dan de in rood-wit
geruite jurkjes gestoken dienstertjes
het plein op om elkeen te voorzien van
de voortreffelijkheden, die nu eenmaal
behoren bij een echte koffiemaaltijd.
Op een podium speelde de muziek en
op weer een ander podium werden bij
tijd en wijle voordrachten gedaan en
liedjes gezongen. En iedereen was op
recht blij met de gulden zonneschijn,
die precies op deze dag en dus te rech
ter tjjd doorbrak.
Daar werden tussen de bedrijven door
natuurlijk mooie speeches gehouden.
Door burgemeester d'Ailly, die tenslot
te een zilveren beker, die hij zojuist ten
geschenke had gekregen, ad fundum le
digde, hetgeen hilariteit verwekte, al
was niet iedereen er zeker van dat er
werkelijk wat in had gezeten, in het
drinkgerei. De Mayor van Bath zei er
het zijne van en besloot zijn toespraak
tot ieders vertedering met enkele woor
den Nederlands. „Lang leve Uw mooie
stad", zei hij en het mag dus geen ver
wondering wekken dat men hem even
later een daverend: „For he is a jolly
good fellow" toezong. Mr. Wendelaar
sprak namens zichzelf en namens jhr.
Van Kinschot woorden van dankbare
herinnering.
Inmiddels deelden typisch Alkmaarse
deerntjes iri folkloristisch costuum aan
ieder een fraaie anjer uit; en dat ver
hoogde danig de gezelligheid. Voor zo
ver die al niet tot een toppunt werd
gedreven door een dame, die in het
West-Fries het aan de actualiteit aange
paste verhaal van de „Wolf en de zeven
gaitjes" voordroeg en door een tweetal
kennelijke kaasdragers, die een samen
spraak hielden. En toen de beide man
nen op de wijze van „Varen, varen over
de baren" een mooi „kaaslied" voort
brachten, zong iedereen weldra het voor
treffelijke refrein „Kazen, kazen, grote
en kleine; kazen, kazen op het Waag
plein" mee. En bij het volgende cou
plet werd er zelfs gedeind; op voorbeeld
van de eretafel zelfs, waar dr. Drees,
minister Beel en burgemeester d'Ailly
met volle overgave „inhaakten." De
maaltijd werd dan besloten met een
galmend gezongen stedelied. Werkelijk
wij waren gisteren op het Alkmaarse
Waagplein met veertienhonderd „onder
ons."
landse onderscheidingen verleend:
Benoemd tot Grootkruis in de orde
van de Nederlandse Leeuw: de heer
René Coty, president van dq Franse
republiek.
Benoemd tot Grootkruis in de orde
van Oranje-Nassau: de heer Guérin du
Bosq de Beaumont, staatssecretaris van
Buitenlandse Zaken te Parijs, de heer
Francois Seydoux Fornier de Clau-
sonne, gevolmachtigd minister-direc
teur van Europa aan het ministerie
van Buitenlandse Zaken te Parijs.
Benoemd tot Grootkruis in de huis
orde van Oranje: de heer Charles
Merveilleux du Vignaux, „secrétaire
géneral de la présidence de la répu-
blique", te Parijs, de generaal Ganeval,
„secrétaire géneral militaire de la pré
sidence de la république", de heer
Edouard Dufresne de la Chauviniere,
gevolmachtigd minister, chef van de
dienst van het protocol aan het minis
terie van Buitenlandse Zaken te Parijs.
Van Franse zijde zijn de onderschei
dingen verleend:
Benoemd tot Grootkruis in de orde
van het Legioen van Eer: dr. W. Drees,
minister-president, mr. J. W. Beyen,
minister van Buitenlandse Zaken, mr.
J. M. A. H. Luns, minister zonder por
tefeuille, G. C. D. Baron van Harden-
broek, grootmeester van het Huis van
Hare Majesteit de Koningin.
Benoemd tot grootofficier in de orde
van het Legioen van Eer: J. v. d. Kieft,
minister van Financiën, J. G. Suur-
hoff, minister van Sociale Zaken, S. L.
Mansholt, minister van Landbouw,
Visserij en Voedselvoorziening, ir. H.
B. J. Witte, minister van Wederopbouw
en Volkshuisvesting, mr. F. J. Kranen
burg, staatssecretaris van het ministerie
van Oorlog, dr. G. M. J. Veldkamp,
staatssecretaris van het ministerie van
Economische Zaken.
Benoemd tot Grootkruis in de orde
van de Zwarte Ster: mej. dr. A. de
Waal, staatssecretaris van het minis
terie van Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen-
