Kruiswoordraadsel
m
9
Ég
1
m
H
m
K
9
s
S
1
jlfd
2^
9
U
HET DOMEIN D1R VROUW
Denk ook eens aan de andere partij
President Coty.
boeiend redenaar
Vacantie en goede smaak
Bloesjes, bloesem van de zomer
Groningers contra chemische fabriek
Beswaren tegen (gemaakte) uitbreiding
Streektalen op
hoger peil
VERADEMING IN IETWAT STIJVE
PLECHTSTATIGHEID
Getroffen door onze
kinderrijkdom
DE GEHEIMZINNIGE
AUTO
DOODT VLIEGEN EN MUGGEN MET OM YL
DINSDAG 27 JULI 1954
PAGINA 7
üe Spiegel vaan Zaoligheid
vaan Ederein
van openluchtspelen die „iet we-den
teh0°P stenen,
Warmwaterbron bij
ulr,hout aangeboord
mfn op°ri2ifr in het Turnhoutse hee«
6 meter diepte een warra-
aierDron aangeboord. Uit eigen kracht
Medische uitvinding
van verpleegster
IJzeren long verbeterd
Schrijvers bijeenkomst
biJ Bonn
Installatie Ontwikkelings-
raad
Ti
zo
SAMENSTELLING
„STUDIO"
ALS KLEREN VAN DE
KEIZER UIT HET
SPROOKJE
I J
Mgr. Lemmens comman
deur Nederl. Leeuw
Keurraad Jeugdlectuur
jubileert
(Van onze correspondent)
de^rn, nieuwe fase in de strijd tussen
h Anemische Fabriek Aagrunol en de
tP uIwoners aan het Winschoterdiep
Lroningen ontwikkelde zich Maan-
een 'n hef stadhuis te Groningen
ke u 8 werd gehouden, tijdens wel-
Vwtt, aandeld werd een aanvrage om
Aam-n m,n® van de Chemische Fabriek
tot het N V. aan het Winschoterdiep
den oprichten en in werking hou-
bricerPan een inrichting voor het fa-
dings3, van plantenziekten-bestrij-
Pfepar t en en andere technische
vlooi,! a;?n met bewaarplaatsen van
«stoften en met 82 electro-motoren.
tVethpZ1, werd gepresideerd door
het fder J- B. H. Hulsman, die aan
biaanri meedeelde dat binnen een
Verda bekoudens de mogelijkheid van
2oek in verband met het onder
slist °Ver 1164 verzoek zal worden be-
tehnf6n be* verzoek waren vier schrif-
van h bezwaren ingekomen Mr. J. J.
tal Minne trad op voor een aan-
omwonenden.
Hij betreurde het allereerst dat
®erst zes jaar na de oprichting van
e fabriek aan de omwonenden ge-
egenheid wordt gegeven met hun
ezwaren te komen. Hiermede heeft,
Volgens spr., het gemeentebestuur in
strijd met de Hinderwet gehandeld.
v He aanvrage die thans is gedaan
dp i siechts betrekking op een klein
eel yan het bedrijf. De chemische be-
®trUdingsmiddelen die Aagrunol maakt
zijn gevaarlijke producten. Het perso-
eel mag vele werkzaamheden slechts
gemaskerd verrichten. Volgens spr. kon
erl op het ogenblik in de stad al
geen personeel meer krijgen, weshalve
Ambonezen uit de kampen in de fa
briek te werk worden gesteld. Van de
2ljde van de omwonenden zijn er klach
ten
met betrekking tot de gezondheid.
onze Limburgse redacteur)
goon t'Jb dat de streektalen alleen maar
en geacht werden om moppigheden
geh? pHigheden te vertolken, vooral op
Der f4 van toneel, ligt ver achter ons
Schip? jaar geleden leverde pastoqr
bratvl n reeds het bewus, met „Der
zich Va Bellent", dat zijn Vilener Plat
hifi est leent voor dramatiek. De evo-
da'le ging verder en men is nu zo ver
«t men het aandurft middemeder.and-
n mysteriespelen in een streektaal
rj er fe zetten. Dit eeschieddt door Ha-
v Loontjes, de bekende secretaris
an „Veldeke", iemand die ziin spuren
,P dit gebied wel verdiend heeft Hij
vertaalde „E'ckerlyo" in „De Spiegel
vaan Zaoligneid vaan Ederein". He*
rtck kwam ook al tot opvoering en wél
op Slavante bij Maastricht. In 'n won
derlijke omgeving. Daar staat in ruïne-
vorm npg een bouwval van nermai m,
toneel indertijd door Vincent bSS
g" daar gePMatst voor opvoeringen
romantische charme verkregen
/6ft. Tegen deze stemmige acnter-
fffnd voeren „De Troubadours" nu
n,f mysteriespel in Maastrichts dialect
°P. Het doet het in deze taal wonder
wel doch men vergete hierbij niet, dat
^erin nog zeer veel van het middelne-
?erlands levend bleef, dat deze aan het
Yearns als cultuurtaal is voorafgegaan.
opvoering liet, in al haar simpel
heid een goede indruk na. Aan het na-
'Uurdecor had men alleen maar een
Sfoot wit kruis op de achtergrond toe
gevoegd.
Dit is niet het enige middelneder-
'andse stuk dat in streektaal overgezet
in' i)ns Tuinstra, een ander veteraan
n de dialectbeoefening, vertaalde
Tp/p vens!e Bliscap". ook het Nieuwe
taald het Maastrichts ver-
streektalen str^e^t °h bevordering der
b°ogste dus wel naar het
0 Wt zicb dit water op tot 18 meter
er de oppervlakte. De temperatuur,
1 de diepte 80 tot 90 graden Celsius,
jS dan nog 60 tot 70 graden. De bron
®yert ongeveer 50 kubieke meter per
Uur
op.
8eh0a, zal thans nagaan of dit water
hlin kan worden voor de verwar-
de Jf van enige openbare gebouyen in
Zo 1 d- Daar het zoutgehalte driemaal
then°ot is als dat van zeewater, wil
2o„. °°k een mogelijk gebruik van het
tiop, .V00r industriële of geneeskundige
^einden bestuderen.
«en6,1ontdekking van de bron wordt als
boy: duitenkansje beschouwd. De proef-
e?' die, op initiatief van de bur-
Worri r van Turnhout, al geruime tijd
dlaatfn, gedaan, hebben in de eerste
ten doel de mogelijke aanwezig-
stelfe" steenkolen °f petroleum vast
ÏJwJ gemeentebestuur van Den Haag
«5 aan zuster E. M. D. Schildt van
®enieenteziekenhuizen een gratifi-
'hij; Van f 200 toegekend voor een uit-
vt)e °P medisch gebied.
vinding van zuster Schildt heeft
1 pWing op de z.g. ijzeren long en
teht een grote verlichting van het
Van de patiënt, die vaak maan-
V&JlL® m dit toestel moet verblijven,
op? a Schildt heeft een nieuwe wijze
V-p VSuU'ting bedacht, waardoor de
iljfi q baDen een deel van de borst
gih)>ah patiënt vrijkomen. Als gevolg
bij een grotere bewe-
dj bit Jt-beid en is hij bevrijd van de
Vpf, de bovenkant van zijn hals,
dii?dien v blj het oude systeem. Bo-
biig de <.n .d°°r deze nieuwe vin-
Si.^ bii „f \n, voorkomende gevallen,
öi cb inBr" n®sgevaar, chirur-
Sebjk was6"' Wat t0t dusverre met
Schf/ Vand27' s-la?ms® en Duitse schrijvers
boud? Bur september tot 2 October op
Er 1 B°nn een bijeenkomst
*»eUeru°r<Jt ook
0r«anislr"ase. V]aaC^n tentoonstelling van
iseera, vlaamse en Duitse boeken ge-
De stofplagen zijn zeer hinderlijk en
de kwalijkriekende geuren komen zelfs
via de riolen de huizen binnen. Mr.
v. d. Minne was van mening, dat de
fabriek zo snel mogelijk naar elders
moet worden verplaatst.
Mr. T. Bout, die voor Aagrunol op
trad, betoogde o.m. dat men zich aan
overdrijving schuldig maakte en dat
alle last en hinder, die men ondervindt
op rekening van Aagrunol wordt ge
zet. Pleiter ontzenuwde verschillende
„gevallen" en zei dat suggestie een
voorname factor is bij vele klachten.
De bewering dat Aagrunol geen per
soneel uit de stad kan krijgen is vol
komen ongegrond, aldus pleiter.
Dr. E. L. Kramer, directeur-generaal
van de Industrialisatie en Energievoor
ziening, heeft namens de minister van
Economische Zaken, de Ontwikkelings-
raad geïnstalleerd. De Raad heeft tot
taak adviezen uit te brengen bij de
verlening van credieten ten behoeve
van de ontwikkeling van nieuwe indus
triële producten en werkwijzen.
HORIZONTAAL:
1. keukengereed
schap
5. stuk
8. uurwerk
9. afvoerkanaaltje
11. met zichzelf
ingenomen
13. alle (Eng.)
14. sinds
16. eikenschors
17. bladvezels voor
touwfabricage
19. Ital. havenstad
20. scheur
21. loods
23. staat
25. voorzetsel
26. afval gedorst
graan
28. loofboom (mv)
30. in het jaar
31. leer van het
evenwicht
32. letterzetter
33. woning
VERTICAAL:
1. stad in Letland
2. kermistent
3. hoofddeksel
4. opschrift
5. verheugd
6. ankerplaats
7. witsel
10. been van de
onderarm
12. voertuig
14. leemte
15. handelskorting
17. onder
1
2
3
4
5
6
7
8
9
ie
11
12
14
15
16
13
19
20
21
22
23
24
25
28
27
28
29
i
31
32
33
18. vernis
22. richting
23. tropische graan
soort
24. dwarsbalk
26. sportbond (afk.)
27. krachtig
29. netto (afk.)
30. uitroep
Yoor hen, die, zoals wij, het be
zoek van het Franse staats
hoofd als het ware van uur tot
uur beroepshalve hebben moeten vol
gen, zal als sterkste indruk in de her
innering blijven de persoon van pre
sident Coty als spreker bij verschil
lende gelegenheden. Voor een repor
ter zijn de gebruikelijke toespraken,
telkens over en weer, nooit bepaald
het meest boeiend element in de ge
beurtenissen, die hij moet verslaan.
Meestal heeft hij de tekst van de ver
schillende speeches vooruit op papier
gehad en persklaar gemaakt voor de
krant, maar ook verder is het zel
den een festijn het plichtmatig afle
zen te beluisteren, zonder enige be
zieling of emotie, van wat meestal
door een ander dan de betrokken
spreker zelf, in dienstbaarheid voor
deze op papier is gezet. Hoe heel an
ders heeft Coty het gedaan. Ook hij
was verplicht teksten vooraf te leve
ren, die tijdig voor de publiciteit
konden worden verspreid, maar
iedereen wist het al spoedig: let op,
want. hij zegt, als het zover is, heel
wat anders. Dit was ook inderdaad
het geval, soms zag men de president,
luisterend naar een officiële spreker,
die hij zo dadelijk zou moeten be
antwoorden, nog haastig enkele no- J
tities maken, gedachten, die hem op
dat ogenblik te binnen wilden schie
ten.
En als hij dan op zijn beurt sprak,
was dat een verademing, een verras
sing, een geheel nieuw element in al
tijd dezelfde, onveranderd ietwat stij
ve plechtstatigheid. Men luister-
d e naar deze spreker, maar vooral
men kéék naar hem. Want dit was
een stukje toneel, zoals alleen de
klassieke redenaars ten beste wisten
te geven, mimerend, acterend, doce
rend, met heel de beweeglijkheid
van het gezicht, de wenkbrauwen, de
ogen, de trekken om de mond, maar
ook van de schouders, waar de def
tige pandjas aan hing, de lange ar
men, de handen, heel zijn gestalte
van hoofd tot voeten in actie. Maar
in het tempo als van een vertraagde
film, bedachtzaam de woorden, traag
de zinnen, het stemgeluid meestal in
mineur. En elk gebaar, elke pose
afgepast. Het was boeiend alleen
maar te letten op de handen: samen
gevouwen als in ontroering, uitno
digend naar het%ehoor gestrekt, zich
wringend, of bezwerend op de borst,
de vingers gespreid, wijzend op het
hart of met een vinger hoog ten he
mel. Om dan weer breed te willen
omarmen ieder in de buurt. Terwijl
zijn geest improviseerde en zich
gedachten, en woorden vormden,
speelde ook het gelaat elke wisseling
mee: het hoofd geheven in de nek of
diep op de borst gezakt, de wenk
brauwen gefronst of hoog opgetrok
ken, de blik langdurig somber onder
uit, een fijn lachje of weer een gulle
vreugde, de tanden bloot. En een
zwier in de draai van het lichaam ter
zijde, als van een volleerd danseur.
zeggen:
m
Franse advocaat gebleven, de pleit
bezorger, met een hang naar het dra
matische, zijn optreden deed weldadig
aan tegen de afwezigheid van ook
maar enige eloquentie bij de eigen
gelegenheidssprekers. Het is zo ont
luisterend voor een situatie, wanneer
men, telkens weer, onze prominenten
in de openbaarheid, het papiertje ziet
ontvouwen om dit als een lesje, vroe
ger van school, te gaan staan aflezen.
Is men zo bang voor het staatsgevaar
lijk woord op de punt van de tong?
Of kan men werkelijk niet beier, ook
zij, die een métier beoefenen, waarbij
het bezit van althans enige welspre
kendheid toch een vereiste moest zijn.
Natuurlijk, er zijn gelukkig uitzonde
ringen, ofschoon ook die niet altijd van
het papiertje los kunnen komen, maar
verder krijgt men wel eens de indruk,
dat het in dit opzicht in Nederland
maar pover is gesteld. Met misschien
een voorbehoud voor de Protestants-
Christelijke hoek, de vormende kracht,
die in dit opzicht is uitgegaan van de
Jongelingenverenigingen, Hervormd
dan wel Gereformeerd, die zoveel parate
sprekers hebben gekweekt voor elk
gebied des levens. Jan Schouten is
daar nog altijd een typisch voorbeeld
van, zoals ooit Colijn, de Visser, Siote-
maker, maar evengoed een man als
Scheps, thans verlijerd in de PvdA.
Wat ons tenslotte, bij dit jongste
bezoek, zelf nog weer eens is opge
vallen, en dus de President en heel
het Franse gezelschap toch wel bij
zonder moet hebben getroffen, is de
uitbundige kinderrijkdom van ons land,
langs al die wegen, kris kras door
stad en dorp, overwegend de jeugd,
blozend en blakend en zeer levens
lustig. Wij herinneren ons autoreizen
door Frankrijk, waar men .uren lang
nauwelijks een levend wezen, laat
staan een kind ontmoette. Daar steekt
dit beeld wel juichend bij af, zodat
men zich inderdaad, met gepaste
trots, wel eens mocht afvragen: of
God zich niet veel meer bij ons
thuis zou gevoelen dan volgens
de spreekwijs, In Frankrijk.
Om een of andere onbe
grijpelijke reden schijnt er
nog altijd een aantal men
sen te zijn, die meent, dat
het leven prettiger is als men
niets voor anderen over
heeft, dan wanneer men zich
ook eens verdienstelijk
maakt voor iemand anders
dan zichzelf. Een mooi voor
beeld daarvan hoorde ik de
zer dagen. Een jong vrouw
tje met een kindje van nog
geen jaar kwam aanbellen
bij een kennisje, dat hele
maal aan het andere eind
van de stad woonde. „Bep, ik
vind het ontzaglijk vervelend
om je te moeten lastig vallen",
zei ze, „maar zou jij mis
schien overmorgen een paar
uur bij mij kunnen komen
baby-sitten? Ik vind het echt
naar om het je te moeten
vragen, maar ik moet naar
de internist voor een onder
zoek en dan kan ik het kind
natuurlijk niet meenemen. Nu
had ik gevraagd aan die me
vrouw naast ons, of zij zou
willen opletten, of eventueel
Jeanneke een paar uur bij
haar nemen, maar het mens
zegt, dat de hele buurt wel
kan komen aankloppen met
dergelijke verzoeken, dus doet
ze het niet."
Het vrouwtje zit er werke
lijk mee verlegen. Haar vrien
din, tot wie ze zich nu wendt,
is namelijk zelf al een tijd in
verwachting en het verzoek
inwilligen betekent dus voor
haar een half uur fietsen of
een niet minder lange tijd
trammen of bussen, plus de
nodige uren weg uit haar
huishouden.
Bep bedenkt zich echter
geen ogenblik. „Maar natuur
lijk help ik je, als je vast zit.
Dat spreekt toch vanzelf. Zeg
maar, hoe laat je me ver
wacht." Het jonge moedertje
is kennelijk opgelucht door
de spontane medewerking. En
zo kon ze dus het zo nood
zakelijke bezoek aan haar
dokter- brengen. Maar men
vraagt zich toch wel af, hoe
het mogelijk is, dat iemand
zo liefdeloos kan zijn tegen
over zijn evenmens, dat hij
hem een eenvoudige en eigen
lijk vanzelfsprekende dienst
weigert. Het spreekt vanzelf,
dat niet iedereen maar altijd
kan klaar staan om op de
kinderen van anderen te let
ten. Ik kan me voorstellen,
dat iemand weigert op te
passen, als men weet, dat het
verzoek alleen gedaan wordt,
omdat de ouders voor hun
genoegen uit willen gaan, al
zou zelfs dat voor een dood
enkel keertje nog wel eens
kunnen. Doch als men weigert
een medemens in nood te
helpen, dan behoeft men zich
toch niet meer te verwonde
ren, dat er zoveel verdriet en
narigheid in de "wereld is. Is
het eigenlijk niet voor een
heel groot gedeelte een ge
volg van egoïsme en van ge
brek aan liefde, dat er niet
meer vreugde en geluk is?
Waarom heerst er in zoveel
huizen een sfeer, die iedereen
afschrikt? Is het nu werke
lijk zo erg, of zo moeilijk om
met anderen rekening te hou
den? Hoe gaat het met zo ver
schrikkelijk veel gevallen
van inwoning? Is het feit,
dat de inwonende huisvrouw
wel eens vergeet haar vaat
doekje op te ruimen, nu wer
kelijk zo belangrijk, dat daar
door hooglopende ruzie moet
ontstaan? En is het zo ver
schrikkelijk moeilijk er om
te denken, dat het voor de
gene die inwoning heeft moe
ten nemen, toch al niet pret
tig is en dat het toch wel een
reden is om een beetje extra
attent te zijn voor haar wen
sen en gevoeligheden? Gaan
we niet veel te vaak en te
gemakkelijk uit van wat wij
vinden en denken en gewoon
zijn, in plaats van ons eens
af te vragen, hoe de andere
partij over bepaalde dingen
denkt? „Ja maar, op die ma
nier helj je helemaal geen
eigen leven meer", wierp
iemand, wie ik ditzelfde zei,
me tegen. Wij vragen ons af,
of „eigen leven" nu heus be
staat in het al dan niet vrij
zijn om zijn spullen hier of
daar te laten slingeren, in het
zelf bepalen van het tijdstip,
waarop de gang een beurt
moet hebben en meer van
dergelijke kleinigheden. Als
de mensen hun best deden
wat inschikkelijker te zijn en
zich een beetje aan te passen
aan anderen, zou er een boel
narigheid bespaard blijven en
als men zich daar aan beetje
aan gewend heeft, komt men
al gauw tot de bevinding, dat
het toch heus niet zo'n toer
is en dat beide partijen er
wèl bij varen. Maar dan is er
natuurlijk wel een beetje
goede wil van beide kanten
nodig, al verdient het aan
beveling met de eigen kant
te beginnen.
Dezer dagen waren wij
toevallig in een Brabants
dorp, waar een jeugdher
berg gevestigd is. Het was
avond en goed weer, zodat
op de terrasjes rond het
dorpsplein tal van rustige
bezoekers en dorpelingen za
ten te genieten van de zo
mer. Terwijl wij daar zo
zaten, kwamen er twee jon
ge meisjes aanwandelen. Ze
waren vermoedelijk naar
haar eigen idee zeer modieus
gekleed: lange broeken, rode,
open schoenen, nauwsluiten
de pullovers en een kleurig
doekje in het haar geknoopt.
Ze slenterden een keer het
plein rond, streken vervol
gens op een der terrasjes
neer, waar ze, natuurlijk,
meteen een cigaret opstaken.
De meisjes deden bepaald
niets ongepast en toch
„vloekten" ze met de omge
ving. Ze hoorden er dood
gewoon niet. Eigenlijk waren
ze een beetje belachelijk op
dat gezellige, sfeervolle
plein, waar de linde geurde
en een fris dorpsmeisje met
een helder witte schort
schuimend bier ronddiende.
Als u nu denkt, dat wij iets
tegen lange broeken hebben,
hebt u het mis. Wij vinden
zelfs, dat het in bepaalde
omstandigheden een keurige
dracht is, die soms zelfs de
voorkeur verdient boven
een rok. Op de motor bij
voorbeeld, of op een kille
dag op de fiets zouden wij
moeilijk een geschikter kle
dingstuk kunnen bedenken.
Zelfs in de stad op een kou
de winterdag kan een lange
broek practisch en netjes
zijn, maar dat wil nog niet
zeggen, dat wij daarom vin
den, dat men dit kleding
stuk ook bij alle mogelijke
andere gelegenheden kan
aantrekken. Als die meisjes
warmgefietst op dat dorps
plein waren komen aanzet
ten, een beetje stoffig en
vuil van de tocht misschien,
en ze zouden dan, gekleed in
lange broeken daar zijn
neergestreken, zou dat een
heel andere indruk hebben
gemaakt dan nu. Dan had
den die lange broeken tot
hun sportuitrusting kunnen
behoren. Maar als men van
de fiets afstapt en zich gaat
opknappen, wat hier kenne
lijk gebeurd was, en men
steekt zich dan in een klee-
dij, die zo weinig past bij
zijn omgeving, dan maakt
men zichzelf bespottelijk.
Voor hetzelfde geld en met
dezelfde moeite had het
tweetal een gezellige rok
kunnen aantrekken. Ze zou
den er niet minder belang
stelling om gehad hebben.
Wat wij maar willen be
togen is, dat men ook op va-
cantie rekening kan en moet
houden met de omstandig
heden. Goede smaak betreft
heus niet alleen het vinden
van geschikte kleurcombi
naties, maar veel meer nog
het weten wat, hoe en waar
men iets kan dragen. U zult
er niet aan denken met een
zijden middagjaponnetje op
uw fiets te gaan zitten, ga
dan ook niet met een of an
dere hypermodieuse creatie,
die het misschien in een
badplaats of in een luxueus
winteTsportcentrum goed
zou doen, rondwandelen in
een boerendorp. U bespaart
er anderen ergernis mee en
u zelf het gevaar, dat u
wordt uitgelachen.
HJIII
II1Ë
Coty: jcrviaal en welsprekend
De toneelgroep Studio heeft thans zo
deelt zij mede de lijst van geregelde me
dewerkers voor het aanstaande speelseizoen
samengesteld: Elly van Stekelenburg, Geor
gette Hejewsky, Janny van Oogen, Betty
van Brussel, Ingeborg Uijt den Bogaard,
Jaap Hoogstra, Gerard Heystee, Jan Mod
derman, Han Surink, Bab Wijsman, Ton Da
lenoord en Frans Zuidinga. Men hoopt in
de loop van het seizoen meer spelers te
kunnen aantrekken.
Max Croiset en Cruys Voorbergh en nog
enige regisseurs hebben zich in principe
bereid verklaard tot het voeren van gast-
regie.
Als eerste stuk heeft men in studie geno
men „Henrik en Pernille" van de Deense
toneelschrijver Ludvig Holberg, wiens heen
gaan, tweehonderd jaar geleden, dit jaar
wordt herdacht. De regie berust bij Elly
vanStekelenburg, die tevens het décor ont
werpt.
Voorts worden als Nederlandse premières
o.a. „Het paradijsje" van Herman Ortner,
vertaling Hans Culeman, „De Siciliaanse
roos" van Tennessee Williams en „Omigosh"
van Edwin Stanley uitgevoerd.
Overigens vermeldt het programma o.m.
„Pasen" van August Strindberg en een
aantal een-acters van Williams, Wilder,
Tsjechow en Timmory, die ook bedoeld zijn
als „pauzetheater" te worden opgevoerd.
Over één Nederlands stuk wordt nog over
leg gepleegd.
billllllllllllllllllllllllllllllllllllllHI,
bestuur van de Katholieke Studen-
ten Vcremgmg |iSint Franciscus Xaverius"
te Wageningen maakt bekend, dat men zich
als candidaatlid kan aanmelden ter Socië>
teit, Herenstraat 22, Wageningen, (bij voor
keur tussen 12.00 en 13.30 uur), alwaar te
vens nadere inlichtingen betreffende deze
vereniging en de studie aan de Landbouw
hogeschool verkregen kunnen worden.
Advertentie
door H. A.
leugens, zou je zeggen. Goed,maar lopige verdachte uitschakelen. Pak jij vergeefs. Het meisje was en bleef on-
wie zegt je, dat de anderen niet liegen! nu je trein, dan ontmoet ik je straks vindbaar. Bak had inspecteur Kuit ver-
We weten nu toevallig, dat Job en Ben- wel op het bureau en anders in ons teld van Bijlmans bezoek aan het café
ny liegen, maar is dit een reden hen pension. Ik ben nieuwsgierig, of ze al van Job Bulder en onmiddellijk was Kuit
boven de andere drie te verdenken? Bo- een spoor van het verdwenen meisje er heen gegaan. Job had gemopperd en
vendien is liëgen niet strafbaar; door te gevonden hebben." gevloekt, doch Kuit had de kroeg en de
liegen maakt men zich alleen maar ver- Met deze woorden gaf hij Drost een daarachter gelegen woning als het ware
dacht en zoals ik reeds zei, weten we klap op de schouder en begaf hij zich ondersteboven gehaald, echter zonder
Een Nederl. SDeurrh>r w!e nudet hardste liegen kan. Van- naar zijn motor, waarop hij snel naar Elly van Bennekom te vinden
'S'Oman daar dat jij nu naar Haarlem gaat, het hoofdbureau jakkerde. Dit alles kon Bijlman in het rapport
i °.'ini.te onderzoeken, of Zonsveld de be- Hier vroeg hij inzage van het rapport lezen en hij kwam hoe langer hoe meer
26) B- U van kamPi°enIeugenaar ver- van de Opsporingsdienst. Hij las hierin, tot de conclusie, dat hij hier met een
Dank U wist Drost niet andBr= rl' a u dat nog geen spoi'r V?? E11^ van Ben" buitengewoon geslepen misdadiger te
tö antwnnrrien f-ü„J a vond hem anders een geschikte nekom was gevonden. Haar signalement maken had, die hem nog de handen vol
verbaasd Büimim f zljn en beschaafde vént," merkte Drost op. was per radio verspreid en de politie werk zou bezorgen. Verraart kwam hem
mi if de Van "I °?k' ??aar dat zegt niets! Hoe in het gehele land was van de ontvoe- nog vertellen, dat de in de blauwe auto
waren hL™' vind jij Van Bennekom bijvoorbeeld?" ring op de hoogte gebracht. De Opspo- gevonden vingerafdrukken inderdaad
lbkp afifinri of hii gaf meer raq »n „Heb ik je al gezegd: onsympathiek." ringsdienst stond onder leiding van zijn van de eigenaar, de fabrikant uit Weesp,
S fi rn? richting van het rfntralw 0n?dat hu met zo vriende- collega Kuit en deze had tijdens een waren en aldus was Bijlmans vermoe-
"fd m de nc g ntraal lijk was. Kan je je dit indenken, als kort bezoek aan Van Bennekom een foto den dat de kerels met handschoenen
wil' „o „„.1 hevinnen'" rien nm.t /'mand het bericht krijgt, dat z'n doch- van het meisje gekregen, welke heden- gewerkt hadden bewaarheid en Ver-
^chnnder toe Ima vo is' hem een kleine 50.000 avond in alle bladen zou verschijnen, raart kreeg gelijk, dat hij alleen maar
af trpin zetten Neem de eer- hfriiffrif&n Juwe cn ts ontstolen en z'n Aangezien de blauwe auto, waarin het vingerafdrukken onderzocht, omdat hij
cfp'1 LrfJn naar Haarlem %npk nffl f ?s vermoord?Laat je je meisje ontvoerd was, in Amsterdam op er z'n broodje mee verdiende
ÖfJ® fiGA.eeT„,beetJe te ..veel leiden door je de Z. Wandelweg was teruggevonden, T~
Hotel „Het Viaduct" op en onderzoek persoonlijke indruk?'
In ieder geval besefte Bijlman volko-
w .lik- - Ale riat u-innf tw-JVJJ- hield inspecteur Kuit vast aan znn men. dat het spoor van de geheimzin-
kunnpn wp hpnffSptfpn' vtn 't verdach z'n knn f schouders op en dronk eerste vermoeden, namelijk, dat zij in nige blauwe auto hier doodliep.
mnTifnp fphf.Tr.Sn antwoordde Brn Iriiik hBm eeg' "Mogelljk dat je Amsterdam werd verborgen gehouden. Ontevreden over zichzelf, dat hij met
tenlustje schrappen, antwoordde Bijl- gelijk hebt maar tochDat zij per spoor buiten de stad was 2Ün onderzoek zo weinig was opgescho-
Hii' cfontp on het ctationsnlein en daar ZonsveldSiS roer,end met je eens, dat gebracht, hield hij voor uitgesloten, om- ten en nog geen tastbaar resultaat had
de eerste tien mLuten noe geen trefn deed «tan z'n eoffS sympathieker voor- dat men een meisje van 20 jaar nu verkregen, begaf hij zich naar z'n pen-
pfnf hipf.pf fpS!ff ff.pf nrftpf in rip vrfpnripTHiL c°mpagnon, maar juist die eenmaal met als een handkoffertje het sion. Hier stelde hij een lijst op van de
fusfige koffiekamer Praten ln de gelijke mensen moeten we in de ga- station over kan sjouwen, zonder dat personen, die in direct verband met de
ïf hphf f fSffi, „ar, het vsstpfpffi beweer met, dat dit een ze piep zegt. Een kleine mogelijkheid misdaad konden staan en toen Drost uit
vp'rrifphwipptif V friEft ff 7nnt wn fne ff ls' maar net z° goed als was, dat ze in een andere wagen was Haarlem terugkeerde, kon hij hem het
veld d.V.X -1 Zons- j Afvragen, waarom Van Benne- overgebracht en daarmede buiten Am- volgende lijstje voorhouden:
Vprripcht - Drost. kom ®mgszms terughoudend met zijn sterdam was gereden, omdat de mis- Belfort: beweert, dat hij op het tijd-
da'c-htP rifplp«iJp Z mets. 100 ver- mededelingen was vooral toen het dadigers natuurlijk overtuigd waren, dat stiP van de moord thuis een dutje lag
en iuistffn rif. ff1611 n°S f ff. JL hff, kwam> wie van de transactie het signalement van de blauwe auto di- te doen. Was in het bezit van een revol-
Zonsveld ?<s f Pt "p^f ffkff.fpjff waren moeten we ons recht zou worden verspreid. Dit nam ver. waaruit die avond één patroon was
„verdacht" ffl L g net 20 "Jf fff™, fff f waa™m Zonsveld vaak niet weg, dat Kuit haar in Amsterdam afgevuurd. De kogel, die Rentenaer
we sinds gistprpff..rfpri fffv.„m(kppfiif ftpfri hprif w voordat ik ze ge- vermoedde en dientengevolge had hij met doodde, is niet uit dit wapen afkomstig,
epmaakt °navond__hebben kennis steld had. Waarom moesten wij per se een leger agenten alle verdachte huizen betreft zijn alibi: niet te controle-
Hef is deze zomer om dronken
te worden van al die mogelijkhe-
den, waarmee met een paar rokken
combinaties te maken zijn voor alle
uren van de dag. Een teen-ager, die j=
van dansen houdt, kan in ieder s
land, zuidelijker dan het onze, met
een witte piqué cirkelrolc en enkele
ri„ lieftallige blousjes het beste van
,p zichzelf maken. Met een wit piqué
blousje-lijfje heeft ze dan ook een
hele japon. Zulke variaties zijn er
deze zomer eindeloos. Wat dat be-
°P gegooid hebben, maken
ze de leukste blousjes; met
S halflange pofmouwen, zonder mou-
Iff"; T£ b00thals> met ruches met treft is" demöd7^°'bézmd^'goèd
KdTLZ. y.f'f'n. iinnr onnrf»o+ n+
zijn voor sportief of za-
S kelijk van poplin of streepjeska-
toen, voor gekleed van kant, bro-
derie of organza. Voor alle gelegen-
heden van nylon. Maar die heel
etherische nylon blousjes, die ge-
annonceerd worden met een Ame-
gezind.
Om de rok wijd te laten uit-
staan, gebruiken de Amerikanen
een stijve dubbele tulen onderrok
die gewoon op een smal elastiekje
rikaans vlaggetje, zijn wel heel erg om het middel zit. Na het wassen
- dun en doorzichtig. Bijna als de blijft de tule stijj. Men komt die
kleren van de keizer uit het in vooruitstrevende zaken hier ook
wel tegen. 3
Hoe ontstaan bepaalde ideeën?
Men zegt, dat Elsa Schiaparelli, de
Parijse ontwerpster, op een avond,
dat ze bezoek zou ontvangen, „niets
had om aan te trekken". Dat kan e{
dus zo iemand, blijkbaar ook over-
komen. Ze ging zoeken en vond
toen een op de schouders gedecol-
leteerde witte blouse en een wijde
zwarte rok. Het is een van haar
succesnummers geworden.
A. Bgl.
sprookje var Andersen. De Fran-
gaise acht het een grove fout cm
een sportieve blouse van doorschij
nend materiaal te maken. Ze tril
geen klassiek overhemd-blousje
van nylon. Men ziet ze in Parijs
dan ook niet veel dragen.
Allerliefst zijn de witte netel
doekse blousjes. bespikkeld met
kleine bloemetjes. Gebloemde blou
ses ziet men hier nog niet veel,
minder dan in Parijs, waar o.a. De
Givenchy zijn blouses borduurt raet
bloemen.
Ffllllllllllllllilllllllillillllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllin
dochter, Zonsvefd ZhBenn|kom' zijn Moratorium befFchtl en kroegen tTtgekamdonbewoonde C ven
kunnen we ze - en nny ,genBen afleidingsmanoeuvre? Ik weet zen van boven tot onder doorzocht pap.
weet zen van boven tot onder doorzocht, par-
Neen! Job ^se"LYan basGhuldigen? het maar in ieder geval kan de ken kriskras doorkruist, kelders en pak-
en misschien ook Benny van juistheid van zijn alibi hem als voor- huizen doen onderzoeken, doch alles te-
(Wordt vervolgd)
De minister van Binnenlandse Za
ken, prof. dr. L. J. M. Beel, heeft mgr.
dr. G. Lemmens, bisschop van Roer
mond, ter gelegenheid van diens ze
ventigste verjaardag persoonlijk mede
gedeeld, dat het H. M. de Koningin
heeft behaagd hem te bevorderen tot
commandeur in de orde van de Ne
derlandse Leeuw wegens zijn grote
verdiensten gedurende zijn langdurig
bisschopsambt onder moeilijke om
standigheden. Prof. Beel reikte aan
de bisschop de versierselen van deze
hoge onderscheiding uit. Bij deze
gelegenheid waren naast mgr. dr. J.
M. J. A. Hanssen, bisschop-coadjutor,
en de naaste medewerker van mgr.
Lemmens, aanwezig de commissaris
van de Koningin in de provincie Lim
burg, dr. F. J. M. A. H. Houben, als
mede de burgemeester van Roermond,
Op 28 Juli wordt in plechtige zitting
in Den Bosch het feit herdacht, dat
dertig jaar geleden, n.l. op 25 Juni
1924, de Eerwaarde Fraters Sigeber-
tus Rombouts en Ludwinus Kleyberg
de Keurraad voor Roomse Jeugdlec
tuur hebben opgericht. Omstandigheden
hebben belet het zilveren jubileum te
vieren, zodat de I.D.I.L., in welke
Stichting de Keurraad sinds 1953 is
ingebouwd, de jaarvergadering gebruikt
om het zesde lustrum van de Keurraad
nationaal te herdenken. Aan dat feest
zal de kerkelijke luister bijgezet wor
den door de aanwezigheid van mgr.
W. Mutsaerts, bisschop van 's-Herto-
genbosch en wetenschappelijke luister
door een rede van Prof. dr. Frank
Baur uit Gent over lectuurvoorüchting.
