KWESTIE-TRIËST nadert oplossing
Vreugde, maar geen voldaanheid
E.D.G. komt 24 Augustus in
het Franse parlement
Vertrouwenskwestie ontneemt de spanning
aan de economische debatten
Zestien volksliederen luiden
Kerkraads muziekfeest in
Minister Cals opent als goed
Limburger o.a. in de streektaal
Minister Donker verdedigt het
beleid der justitie
Nationaal Orkest van België
speelt het openingsconcert
BISSCHOP HOUDT LIEVER VAST
AAN DE VRIJSTAAT
hulp
Amerikaanse
voor Indonesië
SEATO tegen
ondergrondse
agressie
Balder" in dienst gesteld
Goede wensen van
Prins Bernhard
Nasleep van de zaak-De Boer
voor Indonesië
Lokmiddel voor muziekfanaten
Van Djakarta naar „Theater"
Mi&*L -1M
PROBLEEM BEPERKT POLITIEK BLOK
Roemeense steun
ZATERDAG 7 AUGUSTUS 1954
PAGINA <5
Bij medische opleiding
Jongen onder autobus
gedood
Ned. Gomedie in
komend seizoen
Indië, Indonesië en
Burma doen niet mee
Sovjet-„concessies"
aan Oost-Duitsland
O.m. bij ontwikkeling
van olie-industrie
nesië.
PortugeesIndisch geschil
Engeland doet beroep
op New-Delhi
(Van onze Romeinse correspondent)
De onderhandelingen, die tot een oplossing moeten leiden van de nog steeds
hangende kwestie Triëst, schijnen hun einde te naderen. Het wordt lang
zamerhand hoog tijd, dat de ingewikkelde knoop ontward wordt. In Italië,
zowel als in Joegoslavië zijn de mensen geprikkeld door een blijvend gevoel
van onvoldaanheid. De buren leven op gespannen voet en dit schept een
onzekerheid in een stuk Europa, die dit continent zich vandaag niet kan
veroorloven. Door de aanhoudende wrijving heeft het vraagstuk in Italië
zulk een overheersende gestalte gekregen, dat het zicht op de algemene
buitenlandse poiltiek gevaar loopt verengd te worden. Gemeenschappelijke
Europese verdediging en Europese politieke integratie hebben, objectief ge
nomen, weinig van doen met een oplossing van het vraagstuk Triëst, zij zijn
van onvergelijkelijk groter belang en van politiek hogere orde. Maar natio
nalistische elementen tenderen er naar een gunstige uitslag inzake Triëst als
voorwaarde te stellen voor deelname aan de E.D.G.
Het Balkanverdrag, dat spoedig ge
sloten zal worden tussen Joegoslavië,
Griekenland en Turkije, is voor Italië
van betekenis. Twee der betrokken lan
den zijn mèt Italië lid van de NATO
en het derde is Italië's naaste buur.
Een verbinding op de een of andere
wijze van Italië met deze binnenkort
geallieerde landen lijkt gewenst en voor
de hand liggend, maar om daartoe te
komen zal eerst het herstel van normale
betrekkingen tussen Italië en Joegosla
vië nodig zijn.
Sinds de oorlog hebben de achtereen
volgende Italiaanse regeringen steeds
het gehele Triestijnse gebied voor hun
overige gebiedsdelen daar, die in 1919
aan Italië kwamen, alsmede in dat van
eilanden in de Adria en Italiaanse ste
den langs de Dalmatische kust, als Zara
Wederrechtelijk heeft Joegoslavië de
zone B, waarover het niet meer dan
het voorlopige bestuur mocht vormen
(zoals de Engelsen en Amerikanen
over zone A), gelijkgeschakeld en tot
een deel der volksdemocratie gemaakt
met alle consequenties van dien.
Toen de botsingen tussen Italië en
Joegoslavië in September-Ocotober
van het vorig jaar op hun hoogte
punt waren, kwam als eén donder
slag plotseling het Amerikaans-Engels
besluit de zone A aan Italië over te
dragen. De toenmalige Minister-presi
dent Pella aanvaardde dit, echter on
der nadrukkelijke stipulatie, dat daar
mede Italië niet afzag van zone B,
hoewel het tot ethnische correcties
gaarne bereid was. Pella drong aan
op een plebisciet in het gehele ge
bied, een voorstel, dat door Tito ter
stond van de hand gewezen werd.
Het Italiaanse parlement keurde una
niem Pella's houding goed. Door de
weigering van Tito zijn sindsdien de
onderhandelingen slepende gebleven.
Tijdens de ongelukkige incidenten in de
stad Triëst laaide de publieke belang
stelling op tot demonstraties en rellen
land opgeëist, terwijl zij zich hebben i toe, maar hoewel later het klimaat iets
moeten schikken in het verlies van de milder werd, hielden de kranten wel-
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS, hedenmorgen.
Het Franse parlement zorgt altijd wel voor verrassingen. Eergisteren hield
de minister van Financiën een betoog vol details, waarvan de uitwerikng op
de Kamer allesbehalve gunstig was, daar men sterk de indruk kreeg, dat het
eigenlijke probleem van de volmachten in deze statistische opsommingen
verdween. Gisteren, zonder dat men in dit vreedzaam voortkabbelend debat
de noodzaak zag tot deze stap, maakte Mendès-France bekend, dat hij de
vertrouwenskwestie aan de stemming over deze regeringsplannen zal ver
binden. De afsluiting van dit debat is hiermede tot volgende week Dinsdag
verdaagd. Een van de redenen tot deze onverwachte geste schijnt te zijn, dat
Mendès-France op deze wijze de weg wil afsnijden voor de talrijke amen
dementen, die langzamerhand de kracht uit zijn plannen halen.
De situatie is inderdaad zeer bijzon
der, want de nood van de Franse eco
nomie dringt niet dadelijk tot deze vol
machten, doch het is veeleer de over
tuiging van Mendès-France, dat deze
maatregelen noodzakelijk zijn tot sane
ring van de Franse economie en het
enige middel om Frankrijk zijn plaats
op de wereldmarkt terug te geven.
Een andere reden schijnt te liggen
in de vrees van Mendès-France dat
eigen partijgenoten hem het leven las
tig zullen maken inzake de Tunesi
sche kwestie.
Hoe het zij, de belangstelling Is hier
mede voor dit debat geheel verdwe
nen. Te meer daar vandaag eindelijk
de kogel door de kerk is en de Kamer
besloten heeft de EDG-debatten ofwel
debatten over Europese vraagstukken
ook dat is nog niet zeker
op 24 Augustus te houden. Het is
hartroerend te zien hoe de tegenstan
ders op het laatste moment nog al hun
hoop gevestigd houden op de conferen
tie van de zes EDG-ministers in Brus
sel op 19 Augustus.
Deze lieden schijnen te geloven dat
het Mendès-France alsnog zal lukken in
Brussel bij de andere ministers gehoor
te vinden voor zijn zogenaamde com
promisoplossingen met de valse argu
mentatie dat er geen meerderheid in
het Franse parlement te vinden is voor
dit verdrag.
Deze argumentatie is vals, want er
Het Bureau voor buitenlandse hulp te
Washington heeft gisteren bekend ge
maakt. dat er een overeenkomst voor
drie jaar is gesloten met de Universi
teit van Californië voor bijstand aan de
universiteit van Indonesië bij de uit
bouw van de medische opleiding. Het
bureau voor buitenlandse hulp (FOA)
zal het project financieren. Het eerste
jaar zijn 452.949 dollars toegestaan van
de in totaal 692.000, die in de overeen
komst zijn vastgesteld.
In de mededeling wordt gezegd, dat
de bedoeling van de overeenkomst is de
medische gezondheidszorg in Indonesië
te verbeteren: Indonesië telt slechts 1200
artsen, dat is één per 66.000 inwoners,
tegen één arts per 800 inwoners in de
Verenigde Staten. De medische scholen
in Indonesië leveren op het ogenblik
slechts 50 artsen per jaar af en dat is
niet toereikend ter vervanging van de
artsen, die overlijden of zich terugtrek
ken. Met de hulp van Californië hoopt
men een groter aantal afgestudeerden
te kunnen afleveren. Vijf medici wor
den nu in de Verengide Staten opgeleid
en twee Amerikaanse hoogleraren zijn
naar Indonesië gezonden om aan de
universiteit medicijnen te doceren.
De overeenkomst verplicht Californië
nog acht hoogleraren naar Indonesië te
zenden. Bovendien zullen zeven Indone
sische hoogleraren in de medicijnen naar
de Verenigde Staten komen voor een
opleiding van een jaar: vier andere
leden van de Indonesische medische fa
culteit zullen gedurende vier maanden
een hogere opleiding krijgen aan Ame
rikaanse medische centra. Tenslotte zal
de universiteit van Californië medische
apparatuur ter waarde van 20.000 dollar
naar Indonesië zenden, die nodig is bij
de opleiding. De regering van Indonesië
zal de kosten, die de overeenkomst in
Indonesië zelf met zich meebrengt, voor
haar rekening nemen. (U.P.)
bestaat sinds jaar en dag een meer
derheid van nationale stemmen in de
Franse Kamer als men althans de
communisten buiten beschouwing laat.
De EDG-problematiek is hierdoor
weer hoog opgelaaid. In de wandelgan
gen van het Palais Bourbon hoort men
de meest tegenstrijdige meningen. Som
migen beweren dat Mendès-France wel
degelijk de ratificatie wil, anderen
en dezen verwijzen naar Genève en de
huidige Russische diplomatieke actie
zijn van het tegendeel vurig overtuigd.
Het feit dat maarschalk Juin aan de
zijde van Mendès-France verscheen in
Tunis kan voor de laatste opvatting wel
een aanwijzing bevatten.
Een ding is zeker: Brussel gaat Parijs
vooraf en het ziet er thans naar uit dat
in Brussel de beslissing kan vallen of
Parijs een succes of een mislukking kan
worden.
haast van dag tot dag de lezers op de
hoogte van de stand van zaken.
De oplossing, welke nu voor de deur
staat, is geen andere, dan het besluit
van October j.l. In politieke kringen en
bij een belangrijk deel van het publiek
is men verheugd, dat men eindelijk tot
zekere resultaten gekomen is, voldaan
is men niet. Zowel Italië als Joego
slavië zullen, naar verluidt, deze oplos
sing aanvaarden zonder af te zien van
hun aanspraken op resp. de zones B
en A. Maar daar niets zo permanent
is, als het tijdelijke, ziet het er naar
uit, dat men tot een min of meer defi
nitief einde van de zaak Triëst gekomen
De socialisten van Nenni hebben aan
gekondigd, dat zij zich tot geen enkele
prijs zullen neerleggen bij een eventu
ele goedkeuring door de regering en
zij hebben een bijzondere zitting van
het parlement aangevraagd. Togliatti
heeft zijn vrienden hierin gesteund en
daar de Sociaal-communisten gezamen
lijk over één derde van de stemmen in
de Kamer beschikken, zal de Kamerpre
sident Groncchi verplicht zijn hun eis
in te willigen. Een juridische of morele
reden terug te komen op de met alge
mene stemmen aanvaarde goedkeuring
van de houding der regering van Octo
ber j.l. is er niet. Maar nu terstond
na de zomer de behandeling van het
E.D.G.-verdrag voor de deur staat,
gaat de oppositie door de wind om
Scelba, de „arbeidersmoordenaar",
ook nog aan den volke als „verrader
van het Vaderland en der Istrische
Broeders" te kunnen voorstellen.
In Triëst zelf weet men beslist niet
of men huilen of lachen moet. Men
denkt aan de niet onbelangrijke Itali
aanse bevolking aan gene zijde van de
zone-grens, die nu definitief onder com
munistisch bewind gaat komen, de in
Triëst aanwezige Tito-communisten zijn
in hoge mate ontevreden en ter onder
streping van de oppositie in het Itali
aanse parlement bereiden de orthodoxe
communisten in Triëst een algemene
staking voor.
Interessant is de opinie van de bis
schop van de stad. Zijn groep wenst
vooralsnog vast te houden aan het
oorspronkelijk statuut ener vrijstaat,
die de beide zones omvat. Wanneer
deze vrijstaat niet kan functionneren,
dient een volksreferendum gehouden
te worden, want de tijden van het
Weense Congres zijn voorbij, dat men
bevolkingen van de ene regeerder aan
de andere „overdeed". Het is wel
duidelijk wat de oorzaken zijn van de
houding dezer groep, wier vaderlands
liefde niet in twijfel getrokken kan
worden: de zorgen om de vrijheid van
de inwoners van de B-zone onder een
regiem, dat niet slechts de Katholieke
Kerk vervolgt, maar allen, die zich
niet met ziel en lichaam willen schik
ken naar Tito's dissident Marxisme.
In Barendrecht is de achtjarige
J. Wasserval bij een onverwachte
zwenking met zijn fiets onder de wie
len van een passerende autobus ge
raakt en gedood.
Voor het seizoen 1954/1955 heeft het
Amsterdamse toneelgezelschap „Neder
landse Comedie" de volgende stukken
op zijn repertoire genomen:
Muiterij op de „Caine" van Herman
Wouk, Amphitryon van Jean Giraudoux,
De drie zusters van Anton Tsjechof, The
confidential clerk van T. S. Eliot, Ham
let van W. Shakespeare, vertaling: Ber-
tus Aafjes, The prisoner van Bridget
Boland, Das Schlosz van Franz Kafka,
School for Scandal van Richard B. She
ridan, Un Verre d'eau van Eugene
Scribe, Oedipus Rex van Sophokles, ver
taling: Jan Engelman, Tripes d'or van
F. Crommelynck, Gijsbrecht van Aem-
stel van J. van den Vondel, Freule Ju
lie van A. Strindberg. Van het reper
toire van het seizoen 1953/1954 blijven
negen stukken gehandhaafd.
De directie bestaat uit de heren Jo-
han de Meester, Guus Oster en Han
Bentz van den Berg.
De regie is in handen van Johan de
Meester, Han Bentz van den Berg, Henk
Rigters, Joan Remmelts, Fons Radema
kers, Ton Lutz en als gast Peter Scharoff.
Het tableau de la troupe ziet er als
volgt uit: actrices Mimi Boesnach, Win-
nifred Bosboom, Bep Dekker, Mary
Dresselhuys, Mien Duymaer van Twist,
Ina van Faassen, Marion Gobau, Lous
Hensen, Kitty Janssen, Sophie Kohier
van Dijk, Hedda van der Linde, Ank
van der Moer,Jacqueline Royaards
Sandberg, Riny van Slingelandt, Ellen
Vogel en Kitty van Wijk. Acteurs: Han
Bentz van den Berg, Philippe la Cha-
pelle, Albert van Dalsum (a.g.), Ko van
Dijk, Louis van Gasteren, Bob Goedhart,
Maxim Hamel, Guus Hermus, André
van den Heuvel, Sieto Hoving, Paul Huf,
Walter Kous, Bert van der Linden, Ton
Lutz, Onno Molenkamp, Pierre Myin,
Guus Oster, Fons Rademakers, Joan
Remmelts, Henk Rigters, Allard van der
Scheer, Dick Scheffer, Johan Schmitz,
Wim van Sierenberg de Boer en Dick
Swidde.
United Press verneemt uit gezag
hebbende bron in Londen, dat Indië,
Burma en Indonesië hebben geweigerd
deel te nemen aan de conferentie over
de collectieve verdediging van Zuid-
Oost-Azië, die tijdens de eerste week
van September te Baguio op de Phi-
lippijnen zal worden gehouden. De kans,
dat Ceylon en Pakistan deelnemen,
wordt betrekkelijk gunstig geacht. In
tussen zouden de Amerikanen streven
naar een hervorming in de structuur
der oorspronkelijke plannen.
Zij vrezen namelijk voorlopig niet
zozeer een openlijke agressie van com
munistische zjjde, als wel pogingen om
langs de weg van infiltratie en „bur
geroorlog" binnenlandse omwentelin
gen tot stand te brengen. Daarom zal
de collectieve verdedigingsorganisatie
zich in de eerste plaats moeten richten
op het tegengaan van infiltratie en op
het verbeteren van de nationale eco
nomieën van de betrokken landen. In
dat verband worden Indië, Indonesië,
Thailand en Burma genoemd als lan
den, die zeer vatbaar zijn voor „on
dergrondse" agressie van de commu
nisten. (U.P.)
Het Russische nieuwsbureau Tass heeft
bekend gemaakt, dat de regering van
de Sovjet-Unie heeft besloten alle ver
ordeningen en reglementen betreffende
het politieke, economische en culturele
leven van Oost-Duitsland, die van 1945
tot 1953 door Russische autoriteiten zijn
uitgevaardigd, in te trekken. Dit zou
geschied zijn, omdat Oost-Duitsland
heeft bewezen van plan te zijn zich te
ontwikkelen langs „democratische en
vredelievende weg". Westelijke waarne
mers zien het Russische besluit als een
logisch vervolg van de vroeger gedane
aankondiging, dat Rusland aan Oost-
Duitsland de souvereiniteit wil geven.
Over de feitelijke gevolgen ervan laat
men zich sceptisch uit.
AFP-Reuter-UP)
(Van onze speciale verslaggever)
Eigenlijk was het zo, dat allen, die Vrijdagavond in
TJEHJ.PS) de concerthal in Kerkrade aanwezig waren en bij
^IP «ÖU elkaar waren dat altijd nog ongeveer vierduizend
if Mftwy mensen er pas goed van overtuigd waren, dat hef
Wereldmuziekconcours 1954 was geopend, op het mo
ment dat beurtelings de kapel van de Domaniale Mijn
en die van de Staatsmijn „Wilhelmina" de volksliederen
speelden van de zestien verschillende aan het muzikale
steektournooi deelnemende landen. Een plechtigheid,
die gecompleteerd werd door het hijsen van de vlaggen,
waarmee in toepasselijk mijncostuum gestoken O.V.S.-
ers waren belast en vooral ook door de enerverende
begeleidende geluiden van een soort afweergeschut, dat op hetzelfde moment
buiten werd afgevuurd. En daarmee willen wij niets te kort doen aan de
werkelijk innemende „officiële" openingsspeech, die door minister Cals werd
afgestoken. Zijne Excellentie richtte zich in niet minder dan vijf talen tot
zijn auditorium. Te weten in het Nederlands, Frans, Duits en Engels, maar
tenslotte ook, als goed Limburger, in de streektaal, en dat laatste vooral
wekte ieders vertedering.
Het eerste van de vijf patrouillevaartuigen, die op de Rijkswerf te Den Helder
voor Amerikaanse rekening in het Off-Shore Procurement Program worden
gebouwd ten behoeve van Nederland in het kader van het Wederzijdse
Hulpprogramma, werd Vrijdag tijdens een plechtigheid in de haven van Den
Helder opgeleverd, overgenomen en in dienst gesteld. De „Balder" werd opge
leverd door de Amerikaanse ambassadeur in ons land H. Freeman Matthews,
overgenomen door ir. C. Staf, minister van Oorlog en Marine en in dienst
gesteld door de commandant, It.-ter-zee 2e klasse J. Poppinga. Men ziet hier
ir. Staf, ambassadeur Matthews en commandant Poppinga (v. 1. n. rj aan
boord van het schip na de indienststelling.
De minister bracht dan hulde aan de
organisatoren van het festijn en trou
wens aan alle Kerkradenaren, die naar
hij met nadruk betoogde, trots kunnen
zijn op het door hen ontketende cultu
reel evenement. Maar hij vergat niet
„het buitenland", dat op bijzonder ro
yale wijze in het welslagen van het
concours de hand heeft, in zijn dank
te betrekken. En, zoals gezegd, in het
als wij ons niet vergissen Roer-
monds dialect vuurde de minister de
Limburgse jongens aan om het uiter
ste te geven; opdat hij tegenover zijn
collega's in Den Haag even trots zou
kunnen zijn na het concours als in 1951,
toen corpsen uit ons Zuidelijkste ge
west met de beste prijzen gingen strij
ken.
Dr. F. Houben, de gouverneur, sprak
ook al woorden die ieders hart raak
ten. Hij gewaagde van de trots, die
geheel Limburg vanwege dit muziekfes
tijn bezielt en van een roeping die
Kerkrade vervult, een roeping waarvan
de omvang nauwelijks valt te schatten.
„Het sprookje in Kerkrade gaat be
ginnen. Kirchroa Alaaf', zo besloot hij.
En mr. Becht, burgemeester van Kerk
rade, getuigde van de „glorie en de
triomf die elk Kerkradenaar op dit
ogenblik diep in zijn gemoed ervaart".
Dit waren dan altemaal bezielende
woorden, die de officiële opening van
het Kerkraads evenement begeleidden.
Maar zij werden uiteraard gelar
deerd met fraaie muzikale klanken.
Alle Kerkraadse zangverenigingen
en dat zijn er wel enkele waren
komen opdagen om in eendrachtige
gezamenlijkheid de plechtigheid te
openen met een krachtig „Domine
salvam fac Reginam nostram", van
In Kerkrade is Vrijdag het grote we
reldmuziekconccurs officieel geopend
door de minister van Onderwijs, Kun
sten en Wetenschappen, mr. J» k,
Th. Cals. Een overzicht op het podium
tijdens de rede van de minister.
Giessen, een stuk toonkunstig vuur- lach.
werk, dat bijzonder Se^££,'s J? ^im'
burg. En niet minder bleken de man
nen od dreef in „Nederland van Nico
Zeyen en fn het' grote „geestdrift los
slaand „Mijn Limburg van Noter-
mans-
Kortom, het was een prachtige avond
voor iedereen. En de heer W. A.
Scheelen, algemeen voorzitter van het
organisatiecomité, was dan ook terecht
bijzonder blij gestemd, mede ook om
dat hij een telegram van Prins Bern
hard, Beschermheer van het concours,
kon voorlezen, waarin Zijne Konink
lijke Hoogheid zijn beste wensen voor het
welslagen van de grootse onderneming,
die het muziekfestijn werkelijk is, uitte,
Dat lokte weer een enthousiast drie
werf „Hoera" op de Prins uit.
De avond werd besloten met een con
cert, gegeven door het Nationaal Or
kest van België onder leiding van
Louis Weemaels. Een uitvoering die bij
tijd en wijle licht werd gestoord door
de op het tentendoek neerkletterende
regen. Want evenals in 1951 werd de
opening van het Kerkraadse festijn be
geleid door een kleine wolkbreuk. Maar
men kan dat gerust als een gunstig
voorteken zien. Vorige keer immers is
na die meteorologisch zo ongunstige in
zet, het concours in alle opzichten zo
voortreffelijk geslaagd
Inmiddels zijn de eerste buitenlandse
corpsen in Kerkrade gearriveerd. In
blauwe uniformen gestoken Noren on
der meer. En vooral trekken de kna
pen en meisjes van een „High School
Band" die helemaal uit Canada komen
de aandacht. Zij worden met algemene
vertedering gadegeslagen omdat zij ten
koste van zoveel moeite en geld Kerk
rade wel degelijk wisten te vinden.
Welnu, de mijnstad gaat een maand
lang opgeslorpt worden in de muziek.
En de Muze beziet haar, daar kunt u
zeker van zijn, met een milde glim-
Enige jaren geleden is de echtgenote
van de voorzitter van de Bond van Mo
bilisatie-invaliden, P. de Boer, te Drach
ten, gearresteerd geweest. Zij werd er
van verdacht, in het door de justitie
verzegelde kantoor van de bond te heb
ben ingebroken en er geld te hebben
ontvreemd. Enige dagen later bleek ech
ter, dat niet mevr. De Boer dit misdrijf
had gepleegd, maar een der met het
onderzoek in de zaak tegen De Boer
belaste politiemannen. ZoalS mbri weet is
De Boer later vrijgesproken van de hem
ten laste gelegde verduistering ten na
dele van genoemde bond.
Bij de Tweede Kamer heeft de heer
De Boer een adres ingediend, waarin
hij verzocht om rehabilitatie van zijn
echtgenote. Naar de mening van de
commissie voor de verzoekschriften
uit de Kamer was het optreden tegen
adressants echtgenote niet in overeen
stemming met in het algemeen rechts
bewustzijn levende beginselen van
behoorlijk bestuur.
De minister heeft de Kamer daarop
thans medegedeeld, dat het hem niet dui
delijk is geworden, welke beginselen
van behoorlijk bestuur ten opzien te van
adressants echtgenote niet in acht zou
den zijn genomen.
Het zou niet juist z'in'
kort het betoog van a' *e
gelukkig uiterst,zel
dat de aanvankelijke verdenkingen la
ter gevolgd worden door een vrijspraak
wegens gebrek aan voldoende bewijs of
wegens gebleken volledige onschuld, de
arrestatie en voorlopige hechtenis te
beoordelen naar de later bekend gewor
den gegevens. De minister is van oor
deel, dat zo beschouwd, op de aanhou
ding van mevr De Boer geen gegronde
aanmerking is te maken.
Naar het oordeel van de minister
kan de betrokken autoriteiten be
zwaarlijk worden verweten, dat zij
f-fC jjkenmg hielden met de moge
lijkheid, dat het misdrijf kon zijn ge
pleegd door de politieambtenaar, die
met het opsporingsonderzoek was be
last, een casuspositie, welke in de
historie der Nederlandse criminaliteit
welhaast uniek mag heten.
Dit alles neemt uiteraard niet weg, dat
de gang van zaken voor adressant*
echtgenote, die immers gedurende
enige dagen onschuldig gedetineerd
was, in hoge mate pijnlijk en betreU*
renswaardig is geweest.
Roemenië gaat Indonesië helpen met
het tot ontwikkeling brengen van dt'
olie-industrie in het kader van de on
langs afgesloten handelsovereenkomst
aldus heeft radio-Moskou bericht.
Roemenië zou Indonesië tevens voor
zien van industriële uitrusting, land
bouwmachines, textielmachines, com
pressoren en motoren. Indonesië zal op
haar beurt rubber, thee, koffie en kinine
aan Roemenië leveren.
Onder Roemeense leiding zuUe" r.
nieuwe oliebronnen aangeboord
den. Ook zal Roemenië hulp ver\eT1'eJ/ j0_
de bouw van cement-fabrieken iö
De Britse regering heeft een beroep
gedaan op Indië om geen geweld te ge
bruiken in het conflict met Portugal»
Minister van Staat Selwyn Lloyd heef»
de Portugese ambassadeur in Londen,
Perreira, gisteren van een en ander op
de hoogte gesteld, nadat deze namen*
zijn regering een desbetreffend verzoek
had kenbaar gemaakt.
Onder het geweld van een opkomende bui maakte het zeildoeken dak va#
de geweldige concerthal, die te Kerkrade staat opgericht, een enigszins on
heilspellend gerucht tijdens het openingsconcert vah het Wereldmuziek
concours, maar niemand van de autoriteiten en de ettelijke duizenden ëe'
wone muziekliefhebbers liet zijn aandacht afleiden van de verrichtingen va®
het Nationale Orkest van België, waaraan onder zijn dirigent Louis Weemad®
de eer te beurt was gevallen dit wereldconcours van blazerscorpsen in t#
spelen.
De symphonie-orkesten, die in de komende weken in Kerkrade zuneI*
verschijnen, komen hier, omdat de organiserende stichting van het concour»
van oordeel is, dat de dilettanten van de blazerij best eens kunnen horen ho'
de beroepsmensen van de symphonie-orkesten het doen. En dan bij voorkew
hoe zij die stukken spelen, waaraan ook de dilettanten hun krachten wijde';
zij het dan dat deze stukken voor harmonie of fanfare bewerkt zijn. De v«'
gelijking met de oorspronkelijke orkestratie is daar des te interessanter o<>1
Ongewoon maar niet zo gemak^
Overigens moet men het met al die
educatieve bedoelingen ook weer niet
te zwaarwichtig nemen. Per saldo gaat
het toch maar om het vinden van voor
wendsels voor een goede zaak. Educa
tief of niet, maar er moet muziek ge
maakt worden in Kerkrade, met koper,
met hout, met strijkers en als dat alle
maal nog niet genoeg is, dan ook nog
met menselijke stemmen. Dat is het lok
middel, waarmee alle leden van het on
georganiseerde genootschap der muziek
fanaten zich prompt laten vangen. Drie
weken lang zal er geen dag voorbijgaan
of het grootste deel daarvan zal er mu
ziek zijn in Kerkrade.
Gisteravond had men dan na de
openingsplechtigheid, waarover men el
ders kan lezen, het Belgische Nationale
Orkest. Gelet op het boven aangegeven
educatieve streven der organisatoren,
kon het niet verwonderen, dat het pro
gramma enigszins ongewoon van sa
menstelling was: na de „Carnaval Ro-
main" van Berlioz terug naar de Sin-
fonia in Des gr. t. van Joh. Chr. Bach
en daarna weer de Zevende Symphonie
van Beethoven. Dit soort muziek krij
gen we in de komende tijd nog in heel
andere klankkarakters te horen.
lijk te verklaren was ook de sam®g,
stelling van 't orkest: heel weinig tW16 g
de violen tegenover de vrij grote ër° fl-
van eerste violen bepaald te weinig e°,
trabassen en celli, zeer ingetogen k'
kend hout tegenover zeer duidelijk b
eigenaardigheden demonstrerende V°
petten. 0f
Misschien heeft men enigszins
zichtig willen zijn in deze ongewone be
geving, doch de omgeving doet X
acoustisch heel goed. Het grote kL^d»
bord dat over het podium is gebo"
voldoet aan redelijke eisen. se»5
Het orkest heeft onder We«£ ge-
accuraat en met goede discipliflfoeeV'
musiceerd. Niet heel vrij van èXes}'
trant. Weemaels drukt op het
Hij ontketende niet direct en bl°'
klankproductiehij houdt tempi
hij heeft veel aandacht voor lUjeta'1*
talrijke details meer in de si'^l
dan in de grote verbanden van g»al
phoniegeheel en zijn voorkjj „ing.
uit naar een intieme klankbe^e oorder*
Het was een begin, dat de t0Aen v,'a?
bevrediging kon schenken. M aV°n
zeer ingenomen. Men had een
lang mooie muziek gehoord. ^,nOt
LEO HAN®**
Per K.L.M.-toestel arriveerden Vrijdagavond uit Djakarta op Schiphol
tonelisten Mieke Verstraete, Kees Brusse en Richard Flink, die voor
B. P. M. een tournee van drie maanden door Indonesië hebben gemast'
Rob de Vries, directeur van de toneelgroep „Theater" te Arnhem, was
verwelkoming op het vliegveld aanwezig en bood aan Mieke Verstr"e
bloemen aan. V. I. n. r.: Rob de Vries, Mieke Verstraete, Richard Flink,
Kees Brusse. De artisten zullen volgend seizoen voor „I heater" optrett
