MSMB
HARL IN GEN worstelt om uit hei
keurslijf te raken
H
De gedeformeerde vrouw van
1 CHRISTIAN
I DIOR
Leerplicht en
f
w
Neem een boek mee
Het kón wel eens aan liggen
DOODT VLIËGEN EN MUGGEN MET
^rieslands oude havenstad
heeftveel schoons te bieden
De tijd van de
schoolkeuze
Experiment in het laboratorium
van de haute couture
J 1
5 J>
LE
WOENSDAG 18 AUGUSTUS 1954
PAGINA 5
Feestweek uit nood
geboren
Dank van Aartsbisschop
van Bordeaux
Maastrichts Mannenkoor
in Kopenhagen
Commissie regulering
uitvoering bouwwerken
!-■ r is algemene opschudding
1 f" over de H-lijn van Dior,
I terwijl de meeslen dat
nieuwe silhouet nog niet eens
uit eigen aanschouwing ken-
1 nen. Want de foto's zullen
niet vóór 27 Augustus aan de
I wereld openbaren wèt hij nu
i precies bedoeld heeft.
1 Dior is de man van de reac-
tie. Toen de vrouw na de oor-
I logsnarigheid dreigde te ver-
zakelijken in haar uiterlijk,
1 kwam hij met de new-look,
die weldadige injectie van
I vrouwelijkheid in de mode.
1 Maar toen hij, vorig jaar,
j§ meende, dat er nu paal en
1. perk gesteld moest worden
jf aan de overdrijving van de
1 roklengte en inderdaad, de
vrouwen in Saint-Germain des
Prés bijvoorbeeld met hun zi-
geunerachtige lange rokken
boven platte hakken overdre-
ven het zette hij de wereld
f zijn koepel-lijn voor, met de
1 afgepaste roklengte.
Nederlandsen m
N.
Parijs
I
Nachtelijke steekpartij
in Rotterdam
Advertentie
trlingen dankt eigenlijk z'n ontstaan aan de zee en
dank zij de zee heeft deze stad een periode van
g Srote blo"i gekend. Doch, al kunnen er schepen tot
hen en'£on v°or de kade meren, en il zwaaien de kra-
CT) de kade dagelijks bedrijvig heen en weer, de haven
i "Ie£ de kurk, die Harling"n drijvende kan houden en
zee S '>aar en "c'l£ Harlingen zich niet alleen naar de
maar ook naar het achterland en daarmede naar andere
'Jkheden om de welvaart te verhogen. Industriali-
le is een dringende noodzaak geworden, maar is tegelijk
hiogelijk omdat er geen geschikte industrieterreinen be-
*chikba
lini
daar zijn en ook niet aangelegd kunnen worden. Har-
®en zit namelijk geregen in het keurslijf van z'n al te
Uxve grenzen. Reeds jaren is er een grenswijziging met
e Oenieenten Barradeel en Franekeradeel aanhangig, maar
ten beslissing is in deze kwestie nog niet genomen. Noch-
ns Wordt er in Harlingen gedaan wat mogelijk is, o.a.
°P het gebied van het vreemdelingenverkeer. Een belang-
Vk initiatief is in dit verband de organisatie van een
eestweek, waarin speciaal de aandacht gevestigd zal wor-
en op de rijkdom aan stedeschoon, die Harlingen bezit
'n Waardoor de stad een typisch eigen sfeer heeft.
..Vele van de oude patriciërshuizen,
le zich nog in het water van de grach-
jb staan te spiegelen, hebben monu-
entale gevels en van de meer dan
,.°hderd gevels die op de monumenten-
•Jst zijn geplaatst gaat Harlingen er
j. 2estigtal illumineren in de feestweek,
2'® van 21 tot en met 28 Augustus in
- Ze stad gehouden wordt. Die feest-
Un.
is niet op touw gezet omdat Har
sen nu zo bar veel zin heeft de
gpStneus op te zetten; zij is uit zorgen
g "oren, zorgen om de toekomst van
o^'hgen als oude karakteristieke stad,
Vp öe toekomst van het vreemdelingen-
a3eer en uiteraard om tegelijk de
lki5?acht te vestigen op andere moge-
5®*den die deze stad biedt.
h het zeer grijs verleden lag er op
5® Plaats waar nu Harlingen ligt het
2°rPje Almenum, waaruit Harlingen ei-
pblbk is ontstaan. De stad zelf werd
het begin van de dertiende eeuw
°°r het eerst in de annalen genoemd.
-Harlingen werd eigenlijk geboren, toen
*je monniken van kloosters in het Noor-
Oen van Friesland dwars door het Wad
een kanaal naar de Noordzee groeven,
n? T?P0n konden daardoor tot Almenum
Of Harlingen doordringen. Er kwam een
haventje en zo groeide er een stad, on
danks de plundertochten van de Noor
mannen. Handel en scheepvaart bloei
den in Harlingen; er vestigden zich re
ders, Harlingers maakten naam in d»
m taivK ^rt| er kwamen zoutziederij^
en* Rlprirai? u1Jen en andere industrie-
Ventiend midden van de ze-
rt! 7, -adeueeuw werden de Noorder- en
aven gegraven en een goede
underci jaar geleden kwam er een dok.
Edoch, toen de stoomvaart de zeil
vaart'ging verdringen en de tonnage
van de schepen allengs groter werd,
kwam langzaam maar zeker de rtlad
in de Harlinger haven. De haven was
daar niet berekend op de grotere sche
nen die naar elders trokken. Daar
mee raakte Harlingen op dood spoor.
Nu zijn er weliswaar nog enkele lijn
diensten op Engeland en de kustvaart
neemt in betekenis toe, maar Harlin
gen dient ook naar andere mogelijk
heden te zoeken, die juist liggen p
het terrein van de industrialisatie. E
daar stuit men op het probleem van
fjat grondgebrek. Oostelijk van Har-
"ngen tussen het Van Harinxmaka-
haal en de spoorlijn ligt een terrein,
Waar de stad al sinds lang begerig
°°P °P heeft gericht. Dat kanaal
tWi foh ad nu alleen nog maar na-
öie vrno cht, omdat vele schepen,
bioesten in de Harlinger haven
en om".öl,jven, nu kunnen doorvaren
lat
biefj^Sgelden kwijtraakte. Dat__ge-
Er is nog wel
vertier in de Har
linger haven, maar
van de zee alleen
kan de stad niet
blijven leven.
De Vereniging tot samenstelling van Ne
derlandse Bedevaarten heeft een schrijven
ontvangen van de aartsbisschop van Bor
deaux, die bij monde van zijn vicaris-gene
raal mgr. Galissaires, dank zegt aan de pel
grims van de „nationale" voor hun gaven
aan de Nederlandse pater Lucas de Bruin
O.F.M. Conv. ten behoeve van de verpau
perde arbeiders van Bordeaux.
Zoals men zich zal herinneren hebben de
pelgrims van de 57ste nationale bedevaart
naar Lourdes op de heenreis in navolging
van 5000 Nederlandse Kajotters in Juli een
gave in natura meegenomen, die door père
Luc op het perron van Bordeaux werd in
gezameld. en die spontaan werd aangevuld
met talrijke geldelijke bijdragen.
De burgemeester van Kopenhagen,
de heer H. P. Sörensen, had de begroe
ting van het Maastrichtse Mannenkoor,
dat thans een achtdaagse concertreis
maakt door Denemarken en Zweden,
overgelaten aan een van de meest voor
aanstaande leden van de gemeenteraad
van Kopenhagen, de in Nederland ge
boren heer Dirk Nak, die zich jaren
geleden in Denemarken vestigde en
thans landelijk voorzitter van de Deense
bond van sigarenmakers is.
De officiële ontvangst in de feestzaal
van het gemeentehuis geschiedde Dins
dagmorgen. Wethouder mr. A. Baeten
van Maastricht beantwoordde de harte
lijke welkomstwoorden van de heer Nak.
Hij richtte zich in het Engels tot bur
gemeester Sörensen, aan wie hij namens
het gemeentebestuur van Maastricht de
beste wensen overbracht. Hij bood ook
een ets van Maastricht aan, alsmede en
kele boekwerken over de Limburgse
hoofdstad.
Na deze ontvangst gaf het koor in de
grote concertstudio van de Deense staats
radio-omroep een uitvoering van liede
ren van Nederlandse componisten. Er
werden werken gezongen van Jaap
Vranken, Henri Heydendaal, Kees Kef
en Marius Flothuis. Het concert zal op
3 October a.s. in het programma Ka-
lundborg om 3 uur 's middags worden
uitgezonden.
De Maastrichtenaren zullen Woensdag
in Zweden aankomen, waar zij in Malmö
's avonds een gala-concert zullen geven
in samenwerking met hun gastheren van
„Sangarbroderna".
Omw xvuimen uuuf v cal w*
langri t- t de stad hierdoor een be
en inkomen aan haven- en slulS'
iinpo naar de mening van de Har-
ajj°e£s geknipt zou zijn voor industri-
en iJIe behoort echter aan Barradeel
Franekeradeel en elders op z'n
grondgebied heeft Harlingen geen
.finite voor de zo noodzakelijke aan-
eS van sportvelden en van parken,
.waarmee de stad slecht is bedeeld,
a®t staan voor industrievestiging..
4e
Een
ander aspect is, dat naarmate
s°heepvaart afnam, het wegverkeer
en door Frieslands havenstad sterk
gr°eide. Op dit gebied dreigt de stad
ou Weer een klap te krijgen door de
"legging van Rijksweg 9, die reeds in
v tering is. Hierdoor zal 't doorgaand
efkeer namelijk om de stad heen gaan
bij dat doorgaande verkeer horen
de honderden Scandinaviërs en an-
j ®re toeristen, die nu meestal enige tijd
's ^ar''nSen doorbrengen. Dit laatste
er de oorzaak van, dat men in Har-
Un
gen maar vast begint met te doen
Wat
<1
cht te
*eh,
"eri
•hogelijk is, namelijk met de aan-
vestigen op Harlingens stede-
P°n, op de vele glorierijke herin-
<hn'li?Pn d'e de stad uit z n rÜk verle-
heeft overgehouden: de oude gevels,
de ^IHoiërshuizen met de rijk besne-
Voordeuren, die Harlingen de
van „de stad met de mooie deu-
hebben bezorgd en op de vele pit-
j^ske hoekjes bij sluis en haven,
lp aarom gaat men „Oud Harlingen
biet l licht" zetten in een feestweek
'p Q ®en omvangrijk programma, waar-
Vhf de bekende twee kilometer zwem-
Wjr over de Waddenzee en de Harlin-
erschelling race voor zeiljachten
b.,,. opgenomen. Voorts komt de com-
ht>?,ns der Koningin der provincie
Hand mr. H. P. Linthorst Homan
bil» boord van het Statenjacht in Har-
ViSsr>n en hij zal een vlootschouw van
!?$n0AS epen gadeslaan en de vloot
ierk TjA?' De oude Eriese admiraal
hre- Hiddes zal eveneens voor enkele
?r"Jr u!!!iZen om een gondelvaart
Har,lngens grachten mee te ma-
^ientent worden historische en schilde-
?bh taiHu,nstellinSen gehouden en er
uw L-ovt andere manifestaties op
werk die met een groots vuur-
j e1 in besloten. Intussen heeft
»ai deze f gen n°g altijd de hoop,
korn=t £®estweek niet alleen voor de
n deze d? aandacht zal vestigen op
°°k, dat stad te genieten geeft, maar
fev°Igd spoedig zal worden
„Ur.siijf r .een verlossing uit het
d„akt' o'r,A!ar,in Harlingen naar adem
-kriiet a deze stad de mogelijkhe-
k°rie te hn?1 gedachtig aan z'n oude
ouwen aan een betere toe-"
achten eeh,°r wat dat betreft is het
echter op Den Haag.
(Van een medische medewerker)
Een nar uit de stad van Erasmus,
dezelfde die het zakboekje voor ge
leerde mensen schreef, zeide eens: „Het
wordt dan ook hoog tijd, om dat g e-
dwongen leren weer af te schaf
fen. Ai die topzware hoofden zowei
in de hogere ais in de lagere kringen
van de maatschappij veroorzaken
zichzelf en anderen slechts smart".*)
De man, die zijn hoofd onder deze
naamloze narrenmuts meende te moe
ten verschuilen, heeft nog veel ge
waagder dingen gezegd. en het is
moeilijk uit te maken of hij alléén
maar in de contramine wilde zijn óf
dat hij zijn progressieve stellingen niet
met zijn eigen naam dorst te dekken
en bang was voor tegen zijn persoon
gerichte critiek. Hoe het ook zij, we
Hjn het gedeeltelijk met de nar ééns,
voor een ander deel zeker niet. De
leerplicht in engere zin, t.w. de ver
plichting om, indien de verstandelijke
vermogens dit toelaten, de lagere
school af te lopen, willen wij beslist
niet laten vallen, ook al zoekt men in
de hedendaagse maatschappij tever
geefs naar de blijde zorgeloze mensen
waaraan de Oud-Hollandse kunst de
herinnering bewaart, mensen die goed
deels analphabeten waren. Het is be
kend, dat van de leerstof der lagere
scholen na betrekkelijk korte tijd wei
nig meer paraat blijft. Aanwezig is
doorgaans nog, wat aansloot bij een
sterke duurzame belangstelling, en
overigens resulteert eventueel een be
paalde werkmethode en/of een zeker
inzicht. Groothandelaren en industrië
len mogen van de school niet verwach
ten, dat ze de jonge mensen pasklaar
aflevert voor één van hun afdelingen.
De lagere school leidt niet op tot
enig handwerk of ambacht, zelfs niet
tot de bescheiden dagtaak van loop
jongens en pakhuisknechten.
De schoolopleiding is een basis
waarop verder gebouwd wordt, een
brede voedingsbodem. Deze bodem is
volgens prof. dr. M. J Langeveld
vruchtbaar indien de bij het kind
aanwezige „vermogens" gevormd zijn
op een productieve wijze, indien een
minimum aan feitenkennis aanwezig
is, noodzakelijk voor verdere studie
of voor persoonlijke cultureel-maat-
schappehjke handhaving, en indien
tenslotte een juiste verhouding t.o.v
het arbeidsproces is bijgebracht, ge-
kemnerkt door frisheid, zorgvuldig-
heid, bereidheid tot samenwerking,
etc. Wanneer het kind met bij zijn
ontwikkeling niet passende kennis
overbelast wordt, heeft dit afsluiting
V3D zijn inzicht 6n radeloosheid ten
gevolge. Het middelmatig intelligente
kind loopt dit risico op de lagere
In Juni heeft de minister van We
deropbouw en Volkshuisvesting mede
gedeeld, dat hij. met het oog op de
spanningen op de arbeidsmarkt, door
een zekere regulering van de afgifte
van Rijksgoedkeuringen voor werken
met een bouwsom van boven f 100.000
een afremming van de uitvoering van
minder urgente omvangrijke bouw
werken zou bewerkstelligen. Tevens
werd bekend gemaakt, dat de minister
inzake gebouwen voor de lage pu
bliekrechtelijke lichamen advies zou
inwinnen van een in te stellen com
missie.
Thans heeft de minister deze com
missie benoemd. Haar taak zal zijn te
adviseren omtrent de wenselijke volg
orde van uitvoering van bouwwerken
met een bouwsom van meer dan
f 100.000, welke de lagere publiekrech
telijke lichamen beogen tot stand te
brengen, voor zover het betreft kan
toorgebouwen, ziekenhuizen, gemeen
tehuizen, enz.
Tot voorzitter van deze commissie is
benoemd ir. H. W. Mouton, secretaris
generaal van het ministerie van We
deropbouw en Volkshuisvesting.
school zeker niet. We menen dan ook,
dat de nar niet de lagere school kon
bedoelen toen hij het „gedwongen le
ren" afgeschaft wenste te zien.
Talrijke ouders dwingen echter
hun kinderen enig instituut van voort
gezet lager-, middelbaar- of voorberei
dend hoger onderwijs te bezoeken,
daarbij voornamelijk geleid door de
eigen eerzucht, de wensgedachte van
hoger opklimmen langs de maatschap
pelijke ladder, elke generatie een sport
hoger. Terecht wijst de nar déze leer-
dwang af: zulke ouders begaan een fout.
Het kind moet In eerste instantie ge
schikt zijn voor een dergelijke studie
uitbreiding. Bovendien mag de keuze
niet toevallig zijn of slechts afhanke
lijk vai vaders hartewens, maar moet
beantwoorden aan de aanleg van de
leerling en aangepast zijn aan de ook
door hem gewilde toekomstige richting.
Het is daarom raadzaam de school
keuze met ervaren onderwijzers, indien
mogelijk met de schoolpsycholoog te
bespreken, en eventueel met de huis
arts als het kind niet helemaal ge
zond is. Veel ellende door schoolwisse-
Iingen en teleurstellingen over de kin
derlijke vorderingen en capaciteiten
kunnen op deze wijze worden voorko
men.
Bekommeren veie oucrers zich bij de
schoolkeuze ai weinig om het prac-
tisch bereikbare toekomstige beroep
van hun zonen, over hun dochters ma
ken ze zich wat dat betreft helemaal
geen zorgen. Toegegeven dat de grote
meerderheid der meisjes tenslotte ge
trouwd raakt, maar in deze overtuiging
mogen noch de ouders noch de dochters
vastkleven. Zeker in onze tijd, waar
de gemiddelde huwelijksleeftijd van de
meisjes bedenkelijk naar het vijf-
zesentwintigste jaar verschuift, moet
het jonge vrouwvolk zich bewust be
kwamen voor de periode van produc
tief werk die voor haar ligt. De school
keuze en vrije-tijdstudie moeten ge
richt zijn op een haar passende werk
kring, die een schier onmisbare scha
kel is in het arbeidsschema van de
gemeenschap en ten nauwste vergroeid
is met de culturele opgave van de he
dendaagse vrouw.
Te vaak komen jonge lieden bij de
huisdokter of op de polikliniek met
allerlei vage klachten als hoofdpijn,
vermoeidheid, maag- en darmstoornis
sen, slapeloosheid, angstige dromen,
hartkloppingen, vermagering, prikkel
baarheid en onhandelbaarheiddie
vrijwel zonder meer te wijten zijn
aan onverkropbare studiemoeilijkhe
den, pressie van de zijde der ouders
om kost wat kost een zwaar examen
te halen, het negeren van de geaard
heid der kinderen welke de ouders
niet zint, het gebrekkige ouderlijke
inzicht in de spelbehoefte van het
kind, het wanbegrip van jonge men
sen voor hun eigen intellectuele be
perktheid en geringe qualiteite.n.
„Mijn zoontje is altijd maar school-
ziek, en hoe ik hem ook straf, ik
krijg het er niet uit. Zou er misschien
toch iets achter zitten?" En een an
dere moeder: „Miesje is altijd te lam
geweest om haar huiswerk te maken,
gisteren kon ik haar met geen stok
naar school krijgen. Ze was zo moe
en bleek.' Wilt u haar eensJa
mevrouw, maar de fout kón wel eens
bij u liggen.
Het begrip schoolziekte wordt ge
meenlijk in verband gebracht met on
wil, gebrek aan doorzettingsvermogen,
luiheid en zelfs hysterie, en gebezigd
t.o.v. jongelui die ogenschijnlijk niets
mankeren terwijl ze toch klagen over
oncontroleerbare verschijnselen. Doch
niet zelden beantwoordt deze school
ziekte aan een waarachtig gevoelde on
lust welke zich uit in een afkeer van
de school, nog afgezien van de mogelijk
heid dat de interne structuur van de
school de leerling in een conflict dringt.
Ook komt voor, dat het kind een ziek
te onder de leden heeft, lijdt aan
b!oeriarmoede of aan een andere de
ficiëntie. Mogelijk is, dat de jonge mens
de grootste moeite heeft om zich in
tellectueel of sociaal overeind te hou
den tussen zijn leeftijdsgenoten en op
een gegeven ogenblik de wijk neemt
in het ziek-zijn. Speciaal zou ik de
aandacht willen vestigen op kinderen
tussen 12 en 14 jaar, die schijnbaar
ineens op school niet meer meekunnen
terwijl hun intelligentie toch goed,
zelfs zeer goed kan zijn. De verklaring
van zulk een inzinking moet gezocht
worden in een merkwaardigheid van
de geheugenontwikkeling. Vóór deze
moeilijke tijd was het kind gewend
alles nagenoeg klakkeloos, louter me
chanisch, van buiten te leren. De in
zinking verdwijnt als de logische sa
menhang van de te leren stof bij het
inprenten daarvan de belangrijkste
steun vormt. Tussen de twee genoemde
ontwikkelingsphasen van het geheugen
bedient de leerling zich bij voorkeur
van ezelsbruggetjes en dergelijke struc
turen om zich de leerstof eigen te
maken.
Dit ïaatste samenvattend: net zal nu
aannemelijk zijn geworden, dat „school
ziekte" in het grootste deel der geval
len geen reden mag zijn voor critiek-
ioos ten uitvoer leggen van reprimeren-
de maatregelen. De diagnose „school
ziekte" dient gevolgd te worden door
een onderzoek naar de mogelijke oor
zaken van dit phenomeen.
Nu het nieuwe schooljaar nadert
misschien een schoolkeuze voor de deur
staat, geef ik de ouders in overweging
de problemen van hun schoolgaande
kinderen terdege in bovenstaand licht
te bekijken en zonodig een vakkundige
te raadplegen. De toekomst van de jon
geren is meer waard dan de vaak
fatale ouderlijke eerzucht.
Het Zakboekje voor geleerde men
sen, Baarn 1951.
Imeiding tot de studie der paeda-
gogische psychologie, Groningen
Djakarta, 1950.
De iongen, prof dr. P. Calön.
Heemstede. 1958.
MM
Maar die koe-
pellijn, gematigd
tot princesselijn,
heeft hij anderen
laten overnemen
en nu accen
tueert hij het
figuur precies
tegenovergesteld,
dus in plaats van
in de breedte, in
de lengte. Hij
wil de tors on
natuurlijk lang
maken en be
reikt dat door
de taille naar
beneden voort
te zetten, naar
en over de heup,
door middel van
strak gewonden
drapeersel en
dwarse plooitjes.
Tegelijkertijd
wordt de figuur
van boven zoveel
mogelijk geredu
ceerd en geca
moufleerd op een
wijze, die de
vrouwelijke pro
porties geweld
aandoet. Deze
lijn, die kramp
achtig en onna
tuurlijk is, zal
o.i. nimmer ge
meengoed wor
den.
Men moet niet
vergeten, dat de
haute couture
een soort labo
ratorium is waar
men proeven
neemt en expe
rimenteert. Lang
niet alles is
bruikbaar. Er
blijft per slot
altijd maar een
klein gedeelte over van wat de breinen der ontwerpers hebben uitgebroed.
Het is mal wat Dior nu doet, hij deformeert de vrouw tot een irreëel wezen.
Maar ergens is er een onzichtbare wisselwerking tussen de mode en de
experimentele schilderkunst onzer dagen.
Laat Dior, wiens onderneming over kapitaal beschikt, maar proberen
3 waar de wereld rijp voor is. De vrouwen zijn mondig genoeg om zijn extra-
vaganties terzijde te schuiven en aan te nemen wat hun aanstaat. Het is
ditmaal namelijk heel anders gesteld dan in de twintiger jaren met de
„gargonne", want daarbij speelde de emancipatie een rol. De vrouw wilde
toen eenzelfde wezen zijn als de man. Maar een dergelijke bedoeling steunt
deze stunt van mijnheer Dior thans niet.
Billet maakt voor de Parisienne, die kant en klaar koopt en de „Trois
Hirondelles" prefereert, deze cocktailjapon van faille in de kleur van
viooltjes
Iets anders is het, of deze ten-
denz H(auteur), Hoogte, die alge- 3
meen is bij alle couturiers, en die
de vrouw tot een liaan wil maken,
de mode en de vrouw niet zullen 3
beïnvloeden. Wanneer het gevolg 3
er van zou zijn, dat de vrouwen 3
wat meer op hun houding letten,
minder ingezakt lopen, wat meer
fierheid tonen in haar gestalte, kan 3
dat helemaal geen kwaad. Nog altijd
pi kt men, als men in Parijs loopt, 3
de Nederlandsen er zo uit. Niet
alleen aan hun eeuwige regenjas-
sen, maar vooral aan hun bijzonder
onsierlijke wijze van lopen en 3
staan.
S NfrV -i V. 4-
Van de Franse confectie, Cisele, is deze herfst japon
3 in twee tinten grijze jersey. Hoedje van Marie-
Christiane.
Overigens was de collectie, die Dior 3
toonde in zijn als altijd stampvolle 3
salons, waar de achoorsteenlijsten 3
gevat waren in een overdadig arran- 3
gement van gevlekte lelies, weer een 3
boeiend en genotvol kijkspel. Alia, 3
zijn rijzige, exotische mannequin. 3
lanceerde de nieuwe vondsten en trad 3
telkens uit de grijze gordijnen te
voorschijn met een allure als ware
ze Madame la Mode zelf. Zij maakte 3
haar entrée in een frambozenrode 3
ruime mantel, waaronder een aan het 3
figuur gekleefde witte wollen japon.
Dior zet de zakken op zijn man- 3
tels (van dikke materialen, waarbij
nog vrij veel tweed) nóg lager dan 3
de andere couturiers, soms op knie-
hoogte. Zijn langgerekte tailleurs,
met strak om de heup sluitend jas-
je, bestaan ook meestal uit japon
met jasje. Hoewel een enkel en- 3
semble, onder andere van ribs- 3
fluweel in bois de rose kleur, een 3
blousende rug heeft. Zijn kleuren
zijn ongeëvenaard. Onbenoembare, 3
beschaduwde tinten, voor zover het 3
geen zwart is, of ongemeen rood. 3
Hij heeft ook een jumperjurk met
plooienrok in een tweed van het
meest tere lila, dat men zich den- 3
ken kan. Kastanje in alle kleur- 3
variaties van die vrucht is het grijs 3
ernstig aan het verdringen.
Voor zijn avondjaponnen gebruikt 3
hij een nieuw materiaal, het velvenyl,
een gloedvolle fluweel van nylon, en 3
een exotisch mooie Japanse gebro-
cheerde zij met veelkleurige en gou- 3
den renaissance-motieven.
Maar hoe kostbaar en verfijnd de
materialen en hun verwerking ook 3
zijn, op het nieuwe, geforceerde sil-
^.IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIJ ^Een1 avondjurk op een schol is ook
mnni haKKon xirii for nlaafcp in
Als we op vacantie gaan,
en zelfs als we onze vacan-
tiedagen thuis doorbrengen,
hopen we allemaal op mooi
weer. Maar aangezien het
niet al te vaak voorkomt,
dat we werkelijk een hele
week lang, om maar niet
van volle veertien dagen of
meer te spreken, onafge
broken zonneschijn hebben,
zullen we er verstandig aan
doen bij het klaar maken
van onze bagage ook reke
ning te houden met minder
mooie uren. Komen die
niet, des te beter. Dan kunt
u met plezier dat beetje
extra moeite gedaan heb
ben. Breken echter, terwijl
u aan zee, in het bos of in
een buitenlands berggebied
vertoeft, regenbuien los,
dan zult u er bepaald geen
spijt van hebben als u een
klein hoekje in uw koffer
hebt gereserveerd voor een
boek. Natuurlijk bestaat de
kans, dat u in uw hotel of
pension zulke vreselijk aar
dige mensen aantreft, dat
het voor u een ongewoon
genoegen is met hen te bab
belen en uw ervaringen uit
te wisselen. Het is echter
ook heel goed mogelijk, dat
u, na een uur naar een van
uw medereizigers geluisterd
te hebben, daar schoon ge
noeg van heeft. Dan is een
boek een ideaal toevluchts
oord. Kies voor vacantielec-
tuur vooral geen zware en
diepzinnige romans. Kies
iets, dat u amuseert, echter
zonder u al te zeer in be
slag te nemen. Het moet
niet zo zijn, dat u er eigen
lijk spijt van heeft het weer
weg te moeten leggen als
de zon doorbreekt. Een va-
cantieboek moet zijn .als
een aardige, oppervlakkige
kennis, van wie u het pret
tig vindt hem te ontmoeten,
maar om wie u geen hart
zeer heeft als hij u weer
verlaat. Zo'n zelfde vacan-
tievriend zouden wij ook
willen aanraden aan hen,
die niet op reis gaan. Thuis
kunt u zich natuurlijk op
allerlei manieren bezig hou
den, maar als u eens op een
mooie dag gaat fietsen en u
neemt u al vast te voren
voor, dat u straks op een
lekker beschut plekje zult
afstappen en daar heerlijk
een uurtje gaat liggen luie
ren, steek dan ook zo'n nie
mendalletje van een boek
bij u. U leest nauwelijks
ergens pleizieriger dan lig
gend op het mos onder een
schaduwrijke beuk, of op
de hei, waar een armetierig
berkje het al te felle licht
voor u tempert. En als u
behoort tot de niet zo
schaarse lieden, die niet lig
gend kunnen lezen, weet
dan, dat er geen voortref
felijker middel is om lekker
snel weg te dommelen dan
het op een warme namiddag
toch te proberen.
Tenslotte ook degenen,
die werkelijk een afkeer
hehben van lezen, want
heus, die bestaan ook. Zelfs
hun zouden wij de raad
willen geven: neem een
boek mee. Als het weer
goed is en u hebt het niet
nodig, kan u dat slechts
verheugen. Wordt het weer
slecht, dan kunt u nog op
allerlei manieren proberen
aan de dreiging van het in
uw koffer gesloten boek te
ontkomen. Zijn alle andere
mogelijkheden uitgeput, dan
neemt u vastberaden toch
uw boek ter hand om het
bij de eerste opklaring de
beste met een zucht van
opluchting op te bergen. De
wetenschap, dat u nu ten
minste weer voor enige tijd
van dat boek verlost bent,
zal zonder twijfel uw va-
cantievreugde verhogen.
J\ TI E j 7\ T T) I ,1 X ongeveer tien jaar oud zit, begroet met
V I t'\I f4 I de mededeling: „Ajakkes, nou hebben
J. \- JL -L T J.J J. f. I J J_ 1 V/ X/ 11 I 1 I we de coupé niet meer alleen". Ik doe
X maar alsof ik niets gehoord heb, instal-
Reizen in de vacantietüd is bepaald al zit voor vader en moeder goed en en^nrobe'e/'te 'leien6 kans°knjc
geen onverdeeld genoegen De treinen wel binnen zijn, dat onmiddellijk be- fk daar overigens niet toe Het ?euediee
zijn overvol en vermoedelijk ten gevolge gint met armleuningen op en neer te ,k d £1 breekt tot elkaar alsof ze a le
van de grote toeloop van vacantiegan- klappen en dat weldra op zijn knietjes v,ei stokdoof ^zUn Bovenden schHnt het
gers, nogal eens over tijd, wat weer voor het raampje zit. Als wij juist ver- uftkilken uh één raamnie voor hen hl
meebrengt, dat men met zelden zijn heugd zijn, dat het kind blijkbaar zijn naaldelhk onvo"dMndl tl Ilin Om de
aansluiting mist. Hoewel dus het reizen plaatsje gevonden heeft, is moeder met anderhalve minuut rennen ze lan rechtl
niets van een feest meer heeft, zeker de baby ook gezeten en is vader klaar |||r lfnkl m vmi S nal? rechts
niet voor hen, die het moeten doen ter met de installatie van koffers en kle- rechts,
wille van hun werkzaamheden, z«n de ren, en dan begint het gecommandeer acrobatische toeren om althans te be
treinen vol met vaders en moeders, die van het kind. „Ga netjes zitten," wat «iken dat er ™e leTs ovelbliift van
zich met hun kroost naar hun vacantie- betekent, dat het kind niet meer naar in l'choenen De moeder zilt vol wll-
oord spoeden of er, teleurgesteld door buiten kan kijken en dus van verveling ^Ivalfen nalr' haar hlvllinlln menet
het slechte weer,, vandaan komen. maar gaat spelen met een achtergeble- b(j tijd en wifle ook il het gHprfk
Aangezien voor ons het reizen nu een- ven eigarettendoosje. Dat is natuurlek en vindt het in Let eeheel niet nodig
maal tot de onvermijdelijkheden van vies dus wordt het afgenomen ||ar Wnderen er op tf^zen, dat dl
ons beroep behoort, trachten w« uit de waarop het kind zich van de bank laat heleefheid vordert dat men ziin mede
observatie van onze medepassagiers gWeji, waarbij het natuurlijk op de ^fgers zomogelhk hindert,
enige lering te trekken ten aanzien van grond terecht komt. Als het weer op
het reizen met kinderen. Eerlijk gezegd, de bank „gepoot" is, begint het spelle- Toen wij uitstapten, hebben we ons
valt het in de trein gemakkelijker te Jje opnieuw. Het eindigt er mee, dat afgevraagd, of er niet ook een mogelijk-
leren hoe het niet, dan hoe het wel bet zpn vinger klemt tussen de deur, heid zou zijn om met kinderen te rei-
moet. met zijn hoofdje tegen een asbakje valt 2en, zo dat het én voor de kinderen
Wij zitten in de trein, en in onze coupé en bovendien nog te horen krijgt, dat én voor de reisgenoten aangenaam is.
komen een vader en moeder binnen Jeanneke, de baby, veel zoeter is. Op Het moet wel mogelijk zijn, maar we
met twee kleine kinderen. Het oudste bat moment ben ik gelukkig op de vrezen, dat ook dit weer een kwestie
is juist groot genoeg om zelf op en van Plaats van bestemming aangekomen. Van opvoeding is en opvoeden, zelfs tot
de zitbank te klimmen en om te expe- Op mijn terugreis, word ik in een normale beleefdheid, schijnt in onze
rimenteren met al wat het in de trein coupé, waar tot dan toe nog slechts dagen een wel zeer schaars geworden
ziet. Het is een ondernemend kind, dat een moeder met twee kinderen, ieder kunst te zijn.
3 niet mooi," hebben wij ter plaatse in
onze aantekeningen geschreven.
A. Bgl. 3
3 De nieuwe hoedenlijn langs het oor 3
ziet men aan dit pluizige vilten
3 herfsthoedje van Denise Chabattd. 3
Dinsdagnacht is op de Westzeedijk te
Rotterdam een vechtpartij ontstaan tus
sen vier West-Indische zeelieden, af
komstig uit Willemstad en Aruba, en drie
Duitse opvarenden van het sleepschip
„Fairplay 1", dat aan de Parkkade ligt
De dertigjarige zeeman F. B. uit Ham
burg liep hierbij een steekwond in het
onderlijf op en is in het havenzieken
huis opgenomen. Hij kon nog niet worden
verhoord. De politie trof hem aan, lig
gend op een bank in de Parklaan, in ge
zelschap van de twee andere Duitse zee
lieden.
Volgens verklaringen zou een van de
West-Indiërs aan te houden. Zij zoekt
aanleiding de Duitser, toen hij met zijn
collega's langskwam, met een mes heb
ben gestoken. De politie stelde meteen
een onderzoek in en slaagde erin de vier
West-Indirs aan te houden. Zij zoekt
thans uit wie van de mannen de steek
heeft toegebracht.
