EUROPA's defensie in een nevelachtige situatie In BrusselBonn, Rome en straks ook in Parijs fluistert men vaagheden ft Laag vetgehalte consumptie- melk onaanvaardbaar Verscheidene bezwaren in Eerste Kamer ontwikkeld WEET U INVALIDE DOOR VRIEND VERMOORD „Wit-Gele Kruis" in Noord-Holland getuigt van gestadige groei Jaarverslagen over 1952 en 1953 r Na de reis van minister Eden DE WITTE RAAF Fransman ziet .Mars-bewoners „Einigung en „unityeen soort van tussendingdat minder is dan inte gratie en meer dan coalitie Begroting der V.S. Export van „gemengde boter naar Engeland scherp becritiseerd KRUISWOORDRAADSEL Voor het Amsterdamse Hof negen jaar tegen 81-jarige man geëist vw .J KON. NEDERL. ZUIVELBOND. WOENSDAG 15 SEPTEMBER 1954 PAGINA 5 Minder maar voldoende voor defensie; tekort 4.7 milliard Nieuw wereldrecord van Marcel Abras Scholieren in V.S.. staken tegen toelating negers Veertien kerkdiefstallen gepleegd Drie jaar geëist Leeftijdsgrens notarisambt Geen eenstemmigheid in de fracties Britse troepensterkte in Korea wordt beperkt w Oplossing kruiswoordraadsel van Dinsdag U kunt daarover lezen in deze krant! Het lijk op de Leusder heide Inkomsten en uitgaven De Federatieve Stichtingen Medisch opvoedkundige bureaux MGR. REFICE OVER- LEDEN \v BONN, Dinsdagavond (Van onze speciale verslaggever) In Bonn is een oud woord in de ban gedaan en een nieuw woord in omloop gebracht. Het oude woord is „Integrationhet nieuwe woord is „Eini- gung". Het is in de Kanselarij van dr. Adenauer ontstaan, het heeft zijn eg gevonden door de Duitse pers en het is op de lippen van alle waar- einers, die om een regering heen plegen opgesteld te staan. De waarnemers uisteren in spanning van mond tot mond en van oor tot oor: Wat heeft aen gezegd, wat heeft hij voor te stellen gehad, en: Wat heeft Adenauer 3arop geantwoord? Zo fluistert men nu in Brussel, in Bonn, in Rome en iraks ook in Parijs, en het verdrietige van de zaak is, dat het onderwerp an de fluisteringen zelfs te vaag is om er met een half woord over te kun- "en fluisteren. Degenen, die menen er iets van te begrijpen, staan voor de grootste moeilijkheden, zodra zij proberen daar ook maar met een zucht ^°rm aan te geven. Derhalve komt men tot de slotsom, dat men het eigenlijk begrijpt, doch hoogstens iets voelt. En dit is voor politici ontmoedigend 9mdat er dus eigenlijk niets te be grijpen en niets te bespreken valt, heeft •wenauer er zelfs bij zijn eeuwige „Ver- 'jeiner" Ollenhauer begrip voor kunnen mden, dat hij vandaag geen regerings- erklaring zou afleggen en er derhalve |®en debat in de Bundestag gehouden 'ou worden. Sommigen zijn geneigd dit gunstig uit te leggen: het heet dat er uus wel een potje met inhoud op het i.Uur gezet is in het onderhoud van de bondskanselier met minister Eden. jeeleer echter kan men denken aan de ®rvaringen, die de dag daaraan vooraf gaande reeds in Brussel bleken. De Be- uelux-ministers waren het zeer roerend jnet Eden eens, doch het viel uitermate "Deiljjk te formuleren waarover zij het eens waren. Het Is met Adenauer nauwelijks an- ?ers gegaan. Zijn uitlatingen vóór Eden's Moek wezen er in toenemende mate ■Jib dat hij wel enkele ideeën had, die als Duits punt van uitgang konden die- Ven. Na Eden's hezoek schijnen ze ver dampt te zijn in de nevel van de vage conversatie, waarmee de Britse minis- r®' zijn gastheren aan boord is geko- JJJen. En dit niet alleen: de waarne mers beginnen in toenemende mate tot 'e ontdekking te komen, dat ook de *'Ondskanse!ie. zwijgzaam en vaag is geworden, natuurlijk dan op de basis als men dit een basis mag noemen i?n de heel in het algemeen en onver- JJ'ndend gehouden instemming met de J1 "ggesties, die de Britse minister even 11 het algemeen deed. Had de Bondskanselier de vorige JH'ek terstond aangekondigd, dat West- "uitsland, aanspraak makende op een l'Sen weermacht, nochtans bereid was "eze te beperken binnen de grenzen gesteld door het Europees belang, dan lchijnt hij toch in zijn conversatie met Men heel weinig zin getoond te heb- "cn deze bereidheid in concrete punten te preciseren. Dit betekent dat Bonn hiet zonder meer Dereid is alles te aan aarden, wat de anderen het zullen voor leggen, maar er zich op voorbereidt ?ijn eisen en voorwaarden te stellen met in acht neming van West-Duitslands ei- Sen nationale belangen en zijn binnen- andse politieke stabiliteit. De terugval M de CDU in de verkiezingen in h/Hswijk-Holstein zijn een teken aan de ]Md. Men kan niet meer veronderstel- l1, dat de West-Duitsers van eeuwig heid tot amen bereid blijven een Euro- Ms gezinde politiek te voeren, terv~"' in feite in de kou moeten staan. Bi) alle goede wil en eensgezind heid heeft Adenauer zo is de in druk, die men er van krijgt een eerste gebaar gemaakt om zich schrap te zetten, en intussen loopt daar dat woord Einigung rond, zoals in de Engels sprekende wereld het woord „unity" plotseling opgeld is gaan doen. Ook dit is een typerend Woord voor de nevelachtige situatie. Want niemand kan zeggen wat het Woord Einigung precies inhoudt. Men Wil er in verstaan een soort van tus- sending, dat minder is dan inte gratie en meer dan coalitie. Inte gratie is samensmelting, coalitie is bondgenootschap, maar wat is Eini gung? Het woord staat daar nu in al zijn Mdselachtigheid en men moet er dus ïporlopig in zien de aanduiding van Men's politiek om iets tot stand te JJ^ngen, waar Engeland zo weinig mo- plijk voor betaalt in de vorm van ma- ®Uële verplichtingen, en van Adenau- JJr's politiek om iets tot stand te bren gen, waar Engeland zoveel mogelijk wor betaalt. Op het snijpunt van deze wevingen ontstaat het woord Eini gung. Het duidt voorlopig niets anders aan dan het onopgeloste probleem hoe er iets kan komen, dat niet alleen voor Frankrijk en voor Duitsland en voor de andere landen, die ook mee mogen spreken, aanvaardbaar is, maar waaraan ook het Verenigd Koninkrijk volledig kan deelnemen, zoals het ge schreven staat in het communiqué, dat na afloop van de conversatie in Bonn werd uitgegeven. Voorlopig wil niemand daaruit nog verstaan, dat dit voor Engeland een werkelijk belangrijke binding inhoudt. Men kan het zich niet voorstellen, of schoon een ieder zich ei van overtuigd houdt, dat daar een uitermate impor tante factor voor een oplossing zou lig gen. Wat wel blijkt is, dat men op ver schillende gedachten tegelijk hinkt. Er wordt gesproken over NATO en er wordt gesproken over de Westerse Unie, oftewel het Verdrag van Brussel, dat nooit veel meer is geweest dan een al lerliefst luchtballonnetje, dat wij met Engeland samen in 1948 hebben opge laten. Gaat men vragen op welke wijze De West-Duitse Bondsrepubliek neemt bij de grote ontwikkelingen, die thans in de Europese politiek gaande zijn, een uiterst voorname plaats in. Bonn"is een van de steden, waar de tekenen van een verhoogde diplomatieke bedrijvigheid het dui delijkst merkbaar zijn. Onze speciale verslaggever heeft zich naar de hoofdstad van West-Duitsland bege ven, om er het politieke klimaat te peilen. In nevenstaand artikel geeft hij zijn indrukken weer. m Maar afgezien van deze onmogelijke combinatie ligt hier toch el een idee. Deze idee is, dat West-Duitsland met de andere mogendheden van het Wes ten, ook met Amerika, Canada en En geland samen onder te brengen zou zijn in een defensieve verdragsorganisatie, waarbij men nauwkeurig met elkaar overeenkomt, waaraan men wenst toe te zijn met betrekking tot legervorming en bevelsverhoudingen. Dit behoeft geen discriminatie ten opzichte van Duitslanc. in te houden, althans niet meer dan waartoe Duitsland in de EDG reeds bereid is gebleken. Maar als dit vast ligt, dan kan tenslotte Duitsland ook wel zonder discriminatoire bepaling tot NATO toetreden. Alleen: Zal men de eensgezindheid met betrekking tot de voorwaarden voor zulk een Euro pese Defensie-organisatie vinden? Zal Engeland werkelijk op gelijke voet mee willen doen? Dit zijn de vragen, waar de waar nemers over fluisteren, terwijl zij trach ten aan dat woord Einigung een in houd te geven. Want behalve dat het technisch zo moeilijk is, is het ook nog zo moeilijk met betrekking tot zijn con sequenties. Om materiële redenen kan 130. Tot awr.s grole voldoening besluit Eric, dat Kaly voorop zal gaan, na hem de eerste gevangene, dan Erwin en Axe, vervolgens de tweede gevangene en ten slotte Ploc en Eric in de achterhoede. De gang is juist groot genoeg om. op de knieën doorheen te kruipen, hetgeen voor de gevangenen, wier handen op de rug gebonden zijn, een dubbel zwaar karwei is. Hoewel het Eric onaangenaam is, dat hij de kerels zó moet behandelen, durft hij het niet aan hun handen vrij te maken, omdat ze dan wel eens op een onbewaakt ogenblik de prop uit hun mond konden halen en het op een schreeuwen zetten. Als zij door de tunnel voortkruipen dringt steeds duidelijker een verwijderd gedreun en gebonk tot hen door. Aan de tocht schijnt geen einde te komen, maar ten slotte bereiken zij een uitgegraven ruimte waarin zich een deur bevindt. De deur is niet gesloten en geeft toegang tot een smalle gang, waarin een trap naar boven voert. Met het doffe gedreun vermengt zich nu het getier van vele vloekende en scheldende stemmen en de indringers begrijpen, dat dit de gevangen zeerovers zijn, die waarschijnlijk trachten uit hun kerker te breken. Iemand brult om stilte en een nijdige stem, waarin Eric met een grimmig lachje het welbekende geluid van Ragnar de Rode herkent, geeft een toepasselijk antwoordt, waarna het gebonk met hernieuwde hevigheid voortgezet wordt. Al met al komt het Eric en de zijnen uitstekend van pas, want door dit oorverdovend kabaal is het vrijwel uitgesloten, dat iemand hun nadering hoort. Terwijl Eric overleg pleegt met zijn mannen, verslapt echter een ogenblik hun aandacht voor de twee gevangenen, en hiervan maakt de Sakser met de varkensoogjes dankbaar gebruik. Onverwacht schiet hij naar voren en met zijn schouder baant hij zich als een stormram een weg tussen Eric en Kaly door. Terwijl dezen hun evenwicht verliezen en opzij tui- melerstormt de man al bij twee treden tegelijk de trap op, om zijn makkers daarboven voor het naderende gevaar te waarschuwen. men zich het een en ander voorstelt: ofwel Duitsland alleen in NATO. ofwel alleen in de Westerse Unie, ofwel in bei de tegelijk, dan komt men spoedig tot het punt, waarop niemand het meer weet te zeggen. Het is volledig onduidelijk, hoe dit technisch zo moeten geschieden, maar wat wel een ieder duidelijk wordt is de innerlijke tegenspraak van deze figuren. NATO is een coalitie, een pact van bondgenoten, die Atlantische mogendheden zijn. Een bondgenoot op nemen op discriminatoire termen is een heel vreemde zaak, maar een bond genoot opnemen, die bovendien politiek onstabiel is, omdat hij slechts een ge- mutileerde staat is, die beslist niet in Ms gezinde politiek te voeren, terwijl I definitieve vorm en wezen leeft, rtj.^ ri/-» irAii moMnn ofoan I is wel heel 'jjek. Soortgelijk© opmer- kingen vallen te maken van de Wes terse Unie, met dien verstande, dat de ze Westerse Unie heel bepaald mede is opgericht om onderlinge bescherming te vinden tegen een eventuele Duitse aan val. die defensie niet anders tot stand ko men dan als een op grote en belang rijke onderdelen berustende geïnte greerde defensie, en de reden waarom zij dit niet mag zijn is uitsluitend van politieke aard. Maar als men het dan politiek ziet, ziet men dan niets van een Duitse generale staf aan de top van dat Duitse nationale leger? En ziet men dan niet Duitsland eer plaats in nemen in de opperste leiding van e „united" Europese defensie, adequaat aan de oijdrage, die het levert en die zeer belangrijk moet zijn? Men durft dit eigenlijk alleen maar niet te zien en d_t is dan ook de reden, waarom alle tongen hun dienst begin nen te weigeren, zodra het gaat om de concrete zakelijke regelingen, waarop en waaronder de Einigung tot stand moet komen. Maar het woord is Einigung. Het is uitge onden, omdat ons be gripsvermogen zijn dienst wij- gert. v He Amerikaanse regering heeft een Mfmindering van de defensie-uitgaven Akendgemaakt, doch tevens verklaard, de herziene uitgaven voldoende zijn ®0r strijdkrachten, machtiger en doei- tiger dan het land ooit in vredestijd 0eelt gekend. »,He uitgaven voor de Commissie voor jtoomenergie, in Januari door president rt'_senhower geraamd op 2.42 milliard hard zijn verminderd tot 2.2 mil- thin?1 een recordbedrag, dat nog 307 heV h°Ser ügt dan de uitgaven in t afgelopen jaar. Als gevolg van grotere niet-mili mire uitgaven en minder inkomsten fal het tekort in het lopende belas- Mgjaar (1954-1955) wellicht 4,7 mil- ard dollar bedragen. JjjHe directe militaire uitgaven, door rtjijMhower in Januari geschat op 37,5 35 'hard dollar, zijn verminderd tot Won hhlliard. De militaire hulp aan Ja 'genoten, waarvoor de president in vf aari 4,1 milliard dollar vroeg, is Mr -nderd tot 3.3 milliard (verleden Van rf-5 milliard). Voor het aanleggen \v6r Vo°rraden is op het begrotingsont- 8oo v. 900 millioen dollar uitgetrokken, Mn>, ?lioen meer dan Eisenhower in n nodig achtte. (Reuter) A mmer Marcel Abras, die Zon- M ,?rëen j.l. te water was gegaan in ■hen ,ad te Doornik, is blijven zwem- tot Maandagavond. Hij is 34 Mesten 10 minuten in het water ge- t^ticip Wat haar het schijnt een nieuw M .Us wereldrecord voor een geslo- betekent. jMhijp®! Abras heeft de helft van de re„ hij tijdens deze geslaag- 0rdPoging verdiend hééft, be- oni^0or de familie van Ted May, ehUnengs verdronken Britse kanaal- (Van onze correspondent) Het vetgehalte var. de consumptie- melk en de vermenging van marga rine met boter voor de export naar Engeland waren de twee voor de buitenstaander belangrijkste facetten die naar voren zijn gekomen op de algemene jaarvergadering .van de Ko ninklijke Nederlandse Zuivelbond, die Dinsdag in de Nijmeegse Novumhal len werd gehouden. Naast louter organisatorische proble men stipte de voorzitter, de hee*1 G. H. E. M. van Waes, in zijn openings woord de veelbesproken kwestie van de afgeroomde melk aan. Toen in 1941 door de bezettende macht het standaard vetgehalte der consurap- tiemelk op 2.5 pet. werd gebracht, ge schiedde dit met de duidelijke bedoe ling een grotere hoeveelheid melkvet voor andere doeleinden vrij te maken. Ook na de oorlog had deze maatregel nog enkele jaren zin in verband met de vetschaarste en de nationale devie- zenpositie. Dat deze maatregel nu ech ter nog steeds voortbestaat is onaan vaardbaar. Het Nederlandse publiek kan weer luxe artikelen kopen, er is een duidelijk boteroverschot, maar nog al tijd drinken wij afgeroomde melk met 2.5 pet. vet. Van de zijde der regering wordt deze maatregel verdedigd met het motief, dat het Nederlandse volk geen behoef te zou hebben aan meer melkvet. De ware reden schijnt echter te zijn, dat men de melkprijs laag wil houden. Men vreest een teruggang van het melkge bruik, wanneer de melkprijs enkele cen ten zou stijgen bij verhoging van het vetgehalte. Deze vrees is volgens de bond echter ongegrond. Ook de Stich ting voor de Landbouw is van mening dat vetgehalte-verhoging der consump- tiemelk zo spoedig mogelijk dient te geschieden. Men moet dit echter niet trachten te bereiken door het invoeren van twee vetgehalten, daar dit tech nisch bezwaarlijk is en aanleiding tot velerlei knoeierij kan geven. Met het oog op de te verwachten loonsverho ging is het van belang dat de regering te dezer zaken zo spoedig mogelijk tot een beslissing komt. Scherpe entiek ontlokte ook het toe laten door de regering dat margarine met tien pet. boter wordt vermengd voor de export naar Engeland. Deze maatregel moet in hoge mate worden betreurd, daar hierdoor de positie van onze boter internationaal in gevaar dreigt te komen. De Koninklijke Nederlandse Zuivel bond dringt er met de meeste stellig heid op aan dat deze maatregel bin nen de kortst mogelijke tijd ongedaan zal worden gemaakt. Een 34-jarige metaalarbeider uit Quarouble in Noord-Frankrijk, Marius Dewilde, heeft de politie meegedeeld, dat hij vorige week Vrijdagavond op de spoorlijn, die achter zijn huis loopt, een groot voorwerp heeft waargeno men, dat de vorm had van een enigs zins afgeplatte halve bol. Dewilde kwam naar buiten op het geblaf van zijn hond. Achter de afrastering van zijn tuintje zag hij toen bovendien twee figuurtjes wandelen van nauwe lijks een meter hoog. Dewilde kon zich niet herinneren, of de figuurtjes armen hadden. Wel hadden ze brede schouders en hun hoofden waren omgeven door een grote metalen helm. Toen Dewilde po gingen deed hun de pas af te snijden, begon van het voorwerp op de rails een groen licht te schijnen, dat hem gedurende enkele minuten totaal ver lamde. Toen de twee „Mars-bewoners" in het voorwerp op de rails waren ver dwenen, verhief dit zich met een licht snorrend geluid en verdween in de duisternis. De politie heeft een onderzoek in gesteld. De rails Dieken op de door Dewilde aangegeven plek licht te zijn beschadigd, maar die beschadigingen konden ook met een eenvoudige schroevendraaier zijn aangebracht. Marius Dewilde staat bij zijn col lega's bekend als iemand, die geen sterke drank gebruikt. Niemand an ders heeft iets van de door hem be schreven gebeurtenis gezien. Op de middelbare school te White Sulphur Springs in West-Virginia zijn ongeveer 300 van de bijna 500 leerlingen „in staking" gegaan uit protest tegen de toelating van 25 negers op hun school. De scholieren maakten een pro testmars door het stadje. In een andere schooi te White Sulphur Springs bleven 40 van de bijna 1.000 leerlingen weg, omdat 12 negers als leerlingen waren ingeschreven. De negerleerlingen zijn op deze scholen „voorlopig" ingeschre ven, nadat het Opperste Gerechtshof zich tegen segregatie bij het onderwijs heeft uitgesproken. (UP) „Een buitengewoon nare zaak" zei de president van de Almelose meer voudige strafkamer, mr. Van Walsem, Dinsdag en de van 19 diefstallen ver dachte 36-jarige koopman G.L.P. uit Emmen gaf het toe. „Ik schaam me er zo over. Veel liever had ik andere inbraken op mijn geweten." Veertien van die negentien inbraken waren ge pleegd tussen 19 Mei en 10 Juli van dit jaar in kerken. In Enschede, Haaksbergen, Harden- berg, Oldenzaal, Vriezenveen, Zwolle, Bentelo, Schalkhaar, Apeldoorn, Urseio, Haarlo, Mekkum hebben kerken „be zoek" gehad van de Emmer koopman. De opbrengsten waren over het alge meen vrij gering. Hoogstens 50. Maar de schade door het forceren van ra men, sloten en collectebussen was veel hoger. De Officier, mr Rosingh, eiste tegen P. drie jaren met aftrek. Uitspraak 28 September. De Eerste Kamer heeft Dinsdag een begin gemaakt met de behandeling van het wetsontwerp tot invoering van een leeftijdsgrens voor het notarisambt en tot oprichting van een notarieel pen sioenfonds. De heer Diepenhorst (A.R.) zei de schadeloosstelling voor de oudste nota rissen te royaal te achten. Zij hebben de vetste jaren meegemaakt en zouden met een aanvullend pensioen ook geholpen zijn. Allerongelukkigst acht spr. de koppeling van de leeftijdsgrens aan de schadevergoeding en de sociale voorzie ningen. De heer Molenaar (VVD) acht het wetsontwerp moreel onaanvaardbaar Spr. aanvaardt niet, dat het vanzelfspre kend is, dat de overheid een leeftijds grens vaststelt. Een schadevergoeding zou eventueel volledig door het Rijk moeten worden betaald. Thans komt de last in hoofdzaak voor rekening van de jonge en de candidnat-notarissen. Voorts heeft de staat niet het recht een verplichting op te leggen betreffende het besteden van een bepaald deel van het inkomen voor een bepaalde wijze van ouderdomszorg. Spr. ontwikkelt voorts ernstige be zwaren tegen de voorgestelde regeling met betrekking tot het notarieel pen sioenfonds. Het wetsontwerp is voor spreker's fractie onaanvaardbaar. De heer Kolf CHU) deelde mede, dal de meerderheid van zijn fractie voor het wetsontwerp zal stemmen, zij het dan, dat deze meerderheid niet ten volle accoord gaat met het ontwerp. De ze meerderheid is het echter eens met de regering, dat het algemeen belang de onderhavige regeling voordert, In spre ker's fractie gaan de grootste bezwaren uit naar het toekennen van een pen sioen aan de notarissen, die hun ambt wegens het bereiken van de zeventig jarige leeftijd zullen moeten neerleggen, zonder dat zij daar ooit één cent premie voor hebben betaald. De heer Witteman (KVP) zei, dat het wetsontwerp niet met gejuich is ontvan gen, ook niet in de Tweede Kamer. Ei is echter een algemene wens te komen tot het vaststellen van een leeftijdsgrens voor het notarisambt, ook met. een pen sioenregeling. Spreker vroeg zich af, of een overgangsregeling, waarbij notaris sen, die thans de leeftijd van zestig jaa7 hebben bereikt, wordt toegestaan tot hun dood hun ambt uit te oefenen, niet de juiste weg is. Ook ten aanzien van de voorgestelde pensioenregeling ont wikkelde spr. bezwaren. Hij vroeg de minister, of deze bereid is toe te zeggen, dat ook indien het wetsontwerp wordt aangenomen, een wettelijke regeling voor „back-service" zal worden vastge steld. Spr. merkte tenslotte op, dat de grondgedachte van het stellen van een leeftijdsgrens voor het notarisambt ge zond is, doch dat het wetsontwerp wei nig aantrekkelijk is. De meerderheid van spreker's fractie zal voor stemmen. De heer Cammelbeeck (Arb.) zei. dat zi.in fractie hoewel er wensen overblijven haar stem aan dit wets ontwerp niet zal onthouden. Vandaag zou minister Donker aan het woord komen. De Eerste Kamer heeft voorts de wetsontwerpen administratieve recht spraak bedrijfsorganisatie en tucht rechtspraak bedrijfsorganisatie aange nomen. De CPN was tegen beide wets ontwerpen. De heer De Vos van Steen- wijk alleen tegen het eerste. De landstrijdkrachten van het Britse ge menebest in Korea zullen het komende half jaar geleidelijk tot een derde worden ver minderd. De maatregel wordt genomen om dat ook de Amerikanen een deel van hun troepen uit Korea terugtrekken. Dit besluit werd in Londen bekend ge maakt, kort nadat de Zuid-Koreaanse am bassadeur een bezoek aan het ministerie van Buitenlandse Zaken had gebracht. (Reuter U.P.). n ft Horizontaai: 1. voorzetsel, 5. steilwandig erosie dal, 8. pl. in Nederland, 11. pl. in België, 14. strijdperk, 15. inwendig or gaan. 16. schrede, 20. haarvet, 24. tamme, 25. soort kussen. Verticaal: 2. pers. vnw, (Duits), 3. wandversie ring, 4. onder het nodige voorbehoud, 5. inhoudsmaat, 6. uitroe: 7. deel v. d. bijbel, 9. kostbare stof, 10. bitter vocht, 11. vruchtennat, 12. bijwoord, 13. bar, 17. behoeftig, 18. haarkrul, 19. pl. in Gelderland, 20. eenh. v. kracht, 21. pers. vnw., 22. waterhoogte, 23. stof- maat. Horizontaal: 1. lamp, 4. prae, 8. saai, 10. kuch, 12. monster, 15. the, 16. as, 17. mono toon, 19'. pad, 20. sub, 21. Ara, 22. rut, 24. aks, 26. ons, 28. tactisch, 31. ka. 32. ont, 33. Madonna, 35. knijp, 37. uiig, 38. akte, 39. step. Verticaal: 1. Laos, 2. aan, 3. mismaakt, 5. R.K., 6. autobus, 7. echo, 8. smak, 9. pen, 11. hens, 13. tod, 14. ros, 18. Turn hout, 19. practijk, 23. stok, 25. sim, 26. O. C. D., 27. vaag, 29. Anna, 30. sap, 31. knip, 34. nie, 36. p. t. Advertentie wat het WIT GELE KRUIS in Noordholland, niet alléén plaatselijk verricht, maar ook zelfstandig en in federatief verband? Voor het Amsterdamse Gerechtshof I aan een man met een horrelvoet en een stond Dinsdagmorgen in hoger beroep I lamme hand heeft verkocht. Het was terecht de 80-jarige v. L., uit Nijmegen, r De jaarverslagen van de Noord-Hollandse Bond van het „Wit-Gele Kruis over 1952 en 1953 getuigen van een gestadige groei van deze instelling; het aantal leden en dat van de afdelingen, alsmede de financiële bijdragen, in de vorm van particuliere giften en overheidssubsidies, vertoonden een stijgende lijn. Veel en nuttig werk is er in beide jaren verzet. Uit de aard van de zaak geven de verslagen daarvan een summier overzicht. Wat met toewijding en opoffering, in de geest van de aloude katholieke Charitas tot stand werd ge bracht, Iaat zich moeilijk in cijfers uitdrukken. Het aantal afdelingen bedroeg per i brengst bedroeg, zowel in 1952 als in 1 Jan. 1953 40 en per 1 Jan. 1954 39. 1953 f 3, de hoogste gemiddeld f 7,40. Met ingang van 1 Jan. 1954 werd n.l. de afd. Bloemendaal opgeheven. Het werkgebied van deze afdeling werd grotendeels toegevoegd aan dat van de afdeling Haarlem. Het ledental dei- plaatselijke afdelingen stqpg in 1952 met 1714 en in 1953 met 3183. Het totale le dental bedroeg op 1 Jan. 1952 65.186 en klom in dat jaar op tot 66.900. Op 1 Jan. 1954 bedroeg het totale ledental "0.083. Amsterdam spande de kroon met 18.423 leden op 1 Jan. ju. Het aan tal wijkverpleegsters van alle plaatse lijke afdelingen was in 1952 84 (61 leken en 23 religieuzen), in 1953 resp. 68 en 18. De totale inkomsten van alle afdelin gen bedroegen in 1952 f 645.019,16 en in 1953 f 695.162,01. Hiervan werden aan contributies resp. ontvangen f 332.881,46 en f 355.460,94, uit overige particuliere middelen resp. f 54.974,38 en f 60.662,87. De gezamenlijke inkom sten verkregen van rijk (en pracen- tiefonds) en gemeenten oedroegen in (952 f 159.283,57 en in 1953 f 200.344,70. Het rijkssubsidie steeg met 38,2%. De subsidies van de gemeenten bedroegen in 1952 f 90.539,40 en in 1953 f 105.327,70 Een stijging derhalve van 16,3%. De laagste gemiddelde contributie-op- De totale uitgaven van alle afdelingen in 1952 bedroegen f 641.007,62 en in 1953 f 672.069,36. Sind 1 Jan. 1954 is het rijkssubsidie voor de interne kraamzorg, hetwelk f 1 per verzorgingsdag bedroeg, ver hoogd tot f 2,50. In 1952 richtten de be sturen van de Noordhollandse Vereni ging „Het Witte Kruis" en de bond van „Het Wit-Gele Kruis" een request aan Ged. Staten van Noord-Holland om een bijdrage uit de Provinciale kas. Het antwoord was teleurstellend. Ged. Sta ten waren van oordeel, dat de subsi diëring van dit werk op de terreinen van rijk en gemeenten ligt. Ged. Staten weken hierbij af van de zienswijzen der colleges in Gelderland, Utrecht, Zuid- Holland en Limburg, waar wel sub sidies worden verleend. Ondanks de verhoging van het rijks subsidie, zal een aanvullend subsidie verkregen moeten worden, orr. de ex ploitatiekosten voor het merendeel der kraamzorgcentra te kunnen dekken. Een afzonderlijk gedeelte van de ver ten- en rheumabestrijding, voor ge- brekkigenzorg en kankerbestrijding en voor geestelijke volksgezondheid. Deze stichtingen vervullen omvangrijke en belangrijke taken in het herstel van de sociale gezondheidszorg in Noord-Hol land. Uit de verslagen dezer instellin gen blijkt, dat het aantal consultatie bureaux voor zuigelingen in 1953 200 bedroeg en dat voor kleuters 75. Er bestaat een gebrek aan goede wijkge- bouwen. Het aantal kraamzorgcentra bedroeg 20. Het aantal adviesbureaux voor ge slachtsziekten werd uitgebreid. In 1953 werd de sectie kankerbestrijding toe gevoegd. Er bleek in 1953 geen be hoefte te bestaan aan meerdere consul tatiebureaux voor de rheumabestrijding. Voor deze takken van gezondheidszorg met uitzondering van de kankerbestrij ding, werd een bedrag van f 94.500 over 1953 geraamd. Het leeuwenaandeel werd gedragen door het rijk. Bureaux van de stichting voor geestelijke volks gezondheid worden nog gevestigd in Velsen, Beverwijk, Nieuwer-Amstel en Aalsmeer. Deze bureaux zijn gevestigd te Alk maar, Bussum, Den Helder, Hilversum, Hoorn en Purmerend. Het aantal te be handelen gevallen betrof in 1952 630 en in 1953 834. De samenstellers noemen het een verheugend verschijnsel te constateren dat de provinciale kruisorganisaties in Noord-Holland getoond hebben vrucht baar te kunnen samenwerken. De rela tie is cordialer geworden doordat mede ui het samenspel van overheid en par ticulier initiatief, de oplossing van vraagstukken, welke de kruisgemeen- slagen heeft betrekking op de federa- schappen in haar geheel aangaan, door tieve stichtingen voor moederschapszorg samenwerking verkregen moest wor, en kinderhygiëne, voor geslachtsziek- 1 den. die door de Utrechtse rechtbank ver oordeeld is tot 12 jaar gevangenisstraf - overeenkomstig de eis van de officier van Justitie - wegens moord op zijn invalide vriend H., eveneens uit Nij megen, op de Leusderheide omstreeks Juni van het vorig jaar. Verdachte is reeds meermalen we gens mishandeling en diefstal veroor deeld. Op "5 Tuni 953 is hij met zijn vriend naar Amersfoort gereisd, van waar v.H naar Boxtel zou vertrek ken. Daar is hij echter nooit aange komen. Hij is op 26 Augustus 1953 ver moord gevonden op de Leusderheide. Geld en zijn horloge waren hem ont stolen. Het horloge werd teruggevon den bij een opkoper te Nijmegen, die de 81-jarige v.L. als de verkoper aan wees. V. L. had een valse naam opge geven, die hij ook vroeger gebruikte. Hij ontkende echter de moord ge pleegd te hebben. Ook thans hield hij vol onschul dig te zijn. „Ik ben helemaal niet op de Leusderheide geweest", beweerde hij. De gerechtelijke deskundige dr. Zel- denrust uit Den Haag verklaarde, dat het lijl: van v. H., toen hij het onderzocht, reeds zodanig in ontbinding verkeerde, dat hij de doodsoorzaak niet meer kon vaststellen. Het gezicht was verminkt hetzij doordat er met een stevige stok op was geslagen, hetzij doordat het ge zicht b.v. op een zware steen was geval len. Volgens de politieman, die dank zij knap speurderswerk de moord heeft op gehelderd, lag het lijk in een bosje in een zeer eenzame laan bij de Leusder heide en in de nabijheid een zware wan delstok, aan het einde gespleten. Aan het nummer, dat op de kleeding van de ver- slagene is gevonden, aan de horrelvoet en lamme hand heeft men het lijk als van v. H. herkend, een verpleegde uit het gesticht „Assumptio" te Nijmegen, al geruime tijd verdwenen, hoewel er van zijn vermissing geen aangifte was ge daan. Verdachte was bevriend met v. H., hoewel hij voor het Hof deed voorko- meni alsof hij v. H. maar zelden sprak en helemaal niet wist, dat v. H. een armbandhorloge en veel geld bezat; v. H. was zeer zuinig en moet in het bezit ge weest zijn van ongeveer f 460.Ver dachte gaf toe hetgeen hij echter eerst hardnekkig had ontkend dat hij met de 58-jarige v. H. op 5 Juni 1953 naar Amersfoort is gereisd, v. H. wilde weg uit het gesticht te Nijmegen en wil de naar familie in Boxtel gaan. De pre sident begreep niet waarom v. H. dan niet meteen naar Boxtel is gegaan. Wat moest u daar in Amersfoort doen?" vroeg de president. Verdachte: „We zijn er zomaar heen gegaan." In Amersfoort hebben beide mannen iets gedronken in een café en verdachte heeft nog een rondje gegeven. Daarna zijn ze wegge gaan. Volgens verdachte zou hij v. H. naar het station hebben gebracht voor de trein naar Boxtel. Hij zelf zou later naar Nijmegen zijn teruggekeerd. Het lijk is later gevonden bij een hol, waar verdachte altijd zijn gestolen goederen heeft verborgen. Een Nijmeegse winkelier deelde mede dat hij een horloge, zoals v. H. bezat, een zeldzaam exemplaar. Een opkoper in Nijmegen heeft het horloge blijkens zijn register op 4 Juli gekocht van iemand, die hij pertinent als de ver dachte herkende, hoewel hij daar eerst niet zo zeker van was geweest. Verdach te ontkende het horloge verkocht te hebben. Een jonge vrouw vertelde dat zij wel geld leende van verdachte, die haar ver teld zou hebben dat hij geld los kon krij gen van een vriend, welke hij naar Amersfoort zou brengen en daar dron ken zou voeren en beroven. Verdachte noemde dit alles leugen en bedrog. Naar de vrouw beweerde zou ze eens ernstig door verdachte zijn mishandeld. Volgens een door de president voorge lezen rapport heeft verdachte ook zijn eerste vrouw mishandeld en is hij o.m. tot vijf jaar gevangenisstraf veroordeeld wegens zware mishandeling van een vrouw in Den Haag. Ook is hij wegens diefstal veroordeeld. Een medisch rap port noemt verdachte een vitaal man, ondanks zijn 81 jaar, maar acht zijn de finitieve verwijdering uit de maatschap pij zeer noodzakelijk. De Procureur-Generaal wees erop dat verdachte een grote, sterke, robuuste ke rel is, die gemakkelijk de invalide v. H. kon mishandelen. Hij achtte noch tans de moord niet bewezen omdat de doodsoorzaak niet vastgesteld kon wor den. Wel meende hij dat diefstal van het horloge met geweldpleging, de dood ten gevolge hebbend, is bewezen en eiste daarvoor negen jaar gevangenis straf met ter beschikkingstelling van de regering. De verdediger, mr. H. G. Kuperus uit Utrecht, vond alleen maar vermoedens en geen bewijs aanwezig en vroeg vrij spraak. Uitspraak 28 September. Mgr. Liginio Refice, de bekende Italiaanse componist, is dezer dagen in Rio de Janeiro, waar hij in de stede lijke schouwburg een repetitie van zijn „Sacra reppresentazzione di Sancta Caecilia" leidde, aan hartverlamming overleden. Mgr. Refice was in 1885 in Patrika in de nabijheid van Rome geboren. Kort na zijn priesterwijding in 1910 werd hij leraar aan het Pauselijk In stituut voor Kerkmuziek te Rome. Sinds 1911 was hij ook directeur van het zangkoor van de S. Maria Mag- giore. Mgr. Refice heeft verscheidene mis sen, psalmen, motetten en oratoria ge componeerd. In Nederland zijn vooral bekend zijn missen „Regina Marty- rum" en „St. Eduardus". Kort geleden hebben wij bericht, dat hij gereed was gekomen met een mis ter ere van de H. Paus Pius X in D majeur, waar van de Osservatore Romano schreef, dat de componist er geheel nieuwé vormen voor gevonden had, alhoewel hij zich op het Gregoriaans had laten inspireren. Zijn werk over de H. Caecilia was een symphonisch gedicht met zang.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1954 | | pagina 5