EUROPA's defensie in een
nevelachtige situatie
In BrusselBonn, Rome en straks ook
in Parijs fluistert men vaagheden
ft
Laag vetgehalte consumptie-
melk onaanvaardbaar
Verscheidene bezwaren in Eerste
Kamer ontwikkeld
WEET U
INVALIDE DOOR VRIEND
VERMOORD
„Wit-Gele Kruis" in Noord-Holland
getuigt van gestadige groei
Jaarverslagen over 1952 en 1953
r
Na de reis van minister Eden
DE WITTE RAAF
Fransman ziet
.Mars-bewoners
„Einigung en „unityeen soort van
tussendingdat minder is dan inte
gratie en meer dan coalitie
Begroting der V.S.
Export van „gemengde boter naar
Engeland scherp becritiseerd
KRUISWOORDRAADSEL
Voor het Amsterdamse Hof negen jaar
tegen 81-jarige man geëist
vw
.J
KON. NEDERL. ZUIVELBOND.
WOENSDAG 15 SEPTEMBER 1954
PAGINA 5
Minder maar voldoende
voor defensie; tekort
4.7 milliard
Nieuw wereldrecord
van Marcel Abras
Scholieren in V.S.. staken
tegen toelating negers
Veertien kerkdiefstallen
gepleegd
Drie jaar geëist
Leeftijdsgrens notarisambt
Geen eenstemmigheid
in de fracties
Britse troepensterkte in
Korea wordt beperkt
w
Oplossing kruiswoordraadsel
van Dinsdag
U kunt daarover lezen
in deze krant!
Het lijk op de Leusder heide
Inkomsten en uitgaven
De Federatieve Stichtingen
Medisch opvoedkundige
bureaux
MGR. REFICE OVER-
LEDEN
\v
BONN, Dinsdagavond
(Van onze speciale verslaggever)
In Bonn is een oud woord in de ban gedaan en een nieuw woord in omloop
gebracht. Het oude woord is „Integrationhet nieuwe woord is „Eini-
gung". Het is in de Kanselarij van dr. Adenauer ontstaan, het heeft zijn
eg gevonden door de Duitse pers en het is op de lippen van alle waar-
einers, die om een regering heen plegen opgesteld te staan. De waarnemers
uisteren in spanning van mond tot mond en van oor tot oor: Wat heeft
aen gezegd, wat heeft hij voor te stellen gehad, en: Wat heeft Adenauer
3arop geantwoord? Zo fluistert men nu in Brussel, in Bonn, in Rome en
iraks ook in Parijs, en het verdrietige van de zaak is, dat het onderwerp
an de fluisteringen zelfs te vaag is om er met een half woord over te kun-
"en fluisteren. Degenen, die menen er iets van te begrijpen, staan voor de
grootste moeilijkheden, zodra zij proberen daar ook maar met een zucht
^°rm aan te geven. Derhalve komt men tot de slotsom, dat men het eigenlijk
begrijpt, doch hoogstens iets voelt. En dit is voor politici ontmoedigend
9mdat er dus eigenlijk niets te be
grijpen en niets te bespreken valt, heeft
•wenauer er zelfs bij zijn eeuwige „Ver-
'jeiner" Ollenhauer begrip voor kunnen
mden, dat hij vandaag geen regerings-
erklaring zou afleggen en er derhalve
|®en debat in de Bundestag gehouden
'ou worden. Sommigen zijn geneigd dit
gunstig uit te leggen: het heet dat er
uus wel een potje met inhoud op het
i.Uur gezet is in het onderhoud van de
bondskanselier met minister Eden.
jeeleer echter kan men denken aan de
®rvaringen, die de dag daaraan vooraf
gaande reeds in Brussel bleken. De Be-
uelux-ministers waren het zeer roerend
jnet Eden eens, doch het viel uitermate
"Deiljjk te formuleren waarover zij het
eens waren.
Het Is met Adenauer nauwelijks an-
?ers gegaan. Zijn uitlatingen vóór Eden's
Moek wezen er in toenemende mate
■Jib dat hij wel enkele ideeën had, die
als Duits punt van uitgang konden die-
Ven. Na Eden's hezoek schijnen ze ver
dampt te zijn in de nevel van de vage
conversatie, waarmee de Britse minis-
r®' zijn gastheren aan boord is geko-
JJJen. En dit niet alleen: de waarne
mers beginnen in toenemende mate tot
'e ontdekking te komen, dat ook de
*'Ondskanse!ie. zwijgzaam en vaag is
geworden, natuurlijk dan op de basis
als men dit een basis mag noemen
i?n de heel in het algemeen en onver-
JJ'ndend gehouden instemming met de
J1 "ggesties, die de Britse minister even
11 het algemeen deed.
Had de Bondskanselier de vorige
JH'ek terstond aangekondigd, dat West-
"uitsland, aanspraak makende op een
l'Sen weermacht, nochtans bereid was
"eze te beperken binnen de grenzen
gesteld door het Europees belang, dan
lchijnt hij toch in zijn conversatie met
Men heel weinig zin getoond te heb-
"cn deze bereidheid in concrete punten
te preciseren. Dit betekent dat Bonn
hiet zonder meer Dereid is alles te aan
aarden, wat de anderen het zullen voor
leggen, maar er zich op voorbereidt
?ijn eisen en voorwaarden te stellen met
in acht neming van West-Duitslands ei-
Sen nationale belangen en zijn binnen-
andse politieke stabiliteit. De terugval
M de CDU in de verkiezingen in
h/Hswijk-Holstein zijn een teken aan de
]Md. Men kan niet meer veronderstel-
l1, dat de West-Duitsers van eeuwig
heid tot amen bereid blijven een Euro-
Ms gezinde politiek te voeren, terv~"'
in feite in de kou moeten staan.
Bi) alle goede wil en eensgezind
heid heeft Adenauer zo is de in
druk, die men er van krijgt een
eerste gebaar gemaakt om zich
schrap te zetten, en intussen loopt
daar dat woord Einigung rond, zoals
in de Engels sprekende wereld het
woord „unity" plotseling opgeld is
gaan doen. Ook dit is een typerend
Woord voor de nevelachtige situatie.
Want niemand kan zeggen wat het
Woord Einigung precies inhoudt. Men
Wil er in verstaan een soort van tus-
sending, dat minder is dan inte
gratie en meer dan coalitie. Inte
gratie is samensmelting, coalitie is
bondgenootschap, maar wat is Eini
gung?
Het woord staat daar nu in al zijn
Mdselachtigheid en men moet er dus
ïporlopig in zien de aanduiding van
Men's politiek om iets tot stand te
JJ^ngen, waar Engeland zo weinig mo-
plijk voor betaalt in de vorm van ma-
®Uële verplichtingen, en van Adenau-
JJr's politiek om iets tot stand te bren
gen, waar Engeland zoveel mogelijk
wor betaalt. Op het snijpunt van deze
wevingen ontstaat het woord Eini
gung. Het duidt voorlopig niets anders
aan dan het onopgeloste probleem hoe
er iets kan komen, dat niet alleen
voor Frankrijk en voor Duitsland en
voor de andere landen, die ook mee
mogen spreken, aanvaardbaar is, maar
waaraan ook het Verenigd Koninkrijk
volledig kan deelnemen, zoals het ge
schreven staat in het communiqué, dat
na afloop van de conversatie in Bonn
werd uitgegeven.
Voorlopig wil niemand daaruit nog
verstaan, dat dit voor Engeland een
werkelijk belangrijke binding inhoudt.
Men kan het zich niet voorstellen, of
schoon een ieder zich ei van overtuigd
houdt, dat daar een uitermate impor
tante factor voor een oplossing zou lig
gen. Wat wel blijkt is, dat men op ver
schillende gedachten tegelijk hinkt. Er
wordt gesproken over NATO en er
wordt gesproken over de Westerse Unie,
oftewel het Verdrag van Brussel, dat
nooit veel meer is geweest dan een al
lerliefst luchtballonnetje, dat wij met
Engeland samen in 1948 hebben opge
laten. Gaat men vragen op welke wijze
De West-Duitse Bondsrepubliek
neemt bij de grote ontwikkelingen,
die thans in de Europese politiek
gaande zijn, een uiterst voorname
plaats in. Bonn"is een van de steden,
waar de tekenen van een verhoogde
diplomatieke bedrijvigheid het dui
delijkst merkbaar zijn. Onze speciale
verslaggever heeft zich naar de
hoofdstad van West-Duitsland bege
ven, om er het politieke klimaat te
peilen. In nevenstaand artikel geeft
hij zijn indrukken weer.
m
Maar afgezien van deze onmogelijke
combinatie ligt hier toch el een idee.
Deze idee is, dat West-Duitsland met
de andere mogendheden van het Wes
ten, ook met Amerika, Canada en En
geland samen onder te brengen zou zijn
in een defensieve verdragsorganisatie,
waarbij men nauwkeurig met elkaar
overeenkomt, waaraan men wenst toe
te zijn met betrekking tot legervorming
en bevelsverhoudingen. Dit behoeft geen
discriminatie ten opzichte van Duitslanc.
in te houden, althans niet meer dan
waartoe Duitsland in de EDG reeds
bereid is gebleken. Maar als dit vast
ligt, dan kan tenslotte Duitsland ook
wel zonder discriminatoire bepaling
tot NATO toetreden. Alleen: Zal men
de eensgezindheid met betrekking tot
de voorwaarden voor zulk een Euro
pese Defensie-organisatie vinden? Zal
Engeland werkelijk op gelijke voet mee
willen doen?
Dit zijn de vragen, waar de waar
nemers over fluisteren, terwijl zij trach
ten aan dat woord Einigung een in
houd te geven. Want behalve dat het
technisch zo moeilijk is, is het ook nog
zo moeilijk met betrekking tot zijn con
sequenties. Om materiële redenen kan
130. Tot awr.s grole voldoening besluit Eric, dat Kaly voorop zal gaan, na hem
de eerste gevangene, dan Erwin en Axe, vervolgens de tweede gevangene en ten
slotte Ploc en Eric in de achterhoede. De gang is juist groot genoeg om. op de knieën
doorheen te kruipen, hetgeen voor de gevangenen, wier handen op de rug gebonden
zijn, een dubbel zwaar karwei is. Hoewel het Eric onaangenaam is, dat hij de kerels
zó moet behandelen, durft hij het niet aan hun handen vrij te maken, omdat ze
dan wel eens op een onbewaakt ogenblik de prop uit hun mond konden halen en
het op een schreeuwen zetten. Als zij door de tunnel voortkruipen dringt steeds
duidelijker een verwijderd gedreun en gebonk tot hen door. Aan de tocht schijnt
geen einde te komen, maar ten slotte bereiken zij een uitgegraven ruimte waarin
zich een deur bevindt. De deur is niet gesloten en geeft toegang tot een smalle gang,
waarin een trap naar boven voert. Met het doffe gedreun vermengt zich nu het getier
van vele vloekende en scheldende stemmen en de indringers begrijpen, dat dit de
gevangen zeerovers zijn, die waarschijnlijk trachten uit hun kerker te breken.
Iemand brult om stilte en een nijdige stem, waarin Eric met een grimmig lachje het
welbekende geluid van Ragnar de Rode herkent, geeft een toepasselijk antwoordt,
waarna het gebonk met hernieuwde hevigheid voortgezet wordt. Al met al komt
het Eric en de zijnen uitstekend van pas, want door dit oorverdovend kabaal is het
vrijwel uitgesloten, dat iemand hun nadering hoort. Terwijl Eric overleg pleegt met
zijn mannen, verslapt echter een ogenblik hun aandacht voor de twee gevangenen,
en hiervan maakt de Sakser met de varkensoogjes dankbaar gebruik. Onverwacht
schiet hij naar voren en met zijn schouder baant hij zich als een stormram een
weg tussen Eric en Kaly door. Terwijl dezen hun evenwicht verliezen en opzij tui-
melerstormt de man al bij twee treden tegelijk de trap op, om zijn makkers
daarboven voor het naderende gevaar te waarschuwen.
men zich het een en ander voorstelt:
ofwel Duitsland alleen in NATO. ofwel
alleen in de Westerse Unie, ofwel in bei
de tegelijk, dan komt men spoedig tot
het punt, waarop niemand het meer
weet te zeggen.
Het is volledig onduidelijk, hoe dit
technisch zo moeten geschieden,
maar wat wel een ieder duidelijk wordt
is de innerlijke tegenspraak van deze
figuren. NATO is een coalitie, een
pact van bondgenoten, die Atlantische
mogendheden zijn. Een bondgenoot op
nemen op discriminatoire termen is
een heel vreemde zaak, maar een bond
genoot opnemen, die bovendien politiek
onstabiel is, omdat hij slechts een ge-
mutileerde staat is, die beslist niet in
Ms gezinde politiek te voeren, terwijl I definitieve vorm en wezen leeft,
rtj.^ ri/-» irAii moMnn ofoan I is wel heel 'jjek. Soortgelijk© opmer-
kingen vallen te maken van de Wes
terse Unie, met dien verstande, dat de
ze Westerse Unie heel bepaald mede is
opgericht om onderlinge bescherming te
vinden tegen een eventuele Duitse aan
val.
die defensie niet anders tot stand ko
men dan als een op grote en belang
rijke onderdelen berustende geïnte
greerde defensie, en de reden waarom
zij dit niet mag zijn is uitsluitend van
politieke aard. Maar als men het dan
politiek ziet, ziet men dan niets van
een Duitse generale staf aan de top
van dat Duitse nationale leger? En ziet
men dan niet Duitsland eer plaats in
nemen in de opperste leiding van e
„united" Europese defensie, adequaat
aan de oijdrage, die het levert en die
zeer belangrijk moet zijn?
Men durft dit eigenlijk alleen maar
niet te zien en d_t is dan ook de reden,
waarom alle tongen hun dienst begin
nen te weigeren, zodra het gaat om de
concrete zakelijke regelingen, waarop
en waaronder de Einigung tot stand
moet komen.
Maar het woord is Einigung. Het
is uitge onden, omdat ons be
gripsvermogen zijn dienst wij-
gert.
v He Amerikaanse regering heeft een
Mfmindering van de defensie-uitgaven
Akendgemaakt, doch tevens verklaard,
de herziene uitgaven voldoende zijn
®0r strijdkrachten, machtiger en doei-
tiger dan het land ooit in vredestijd
0eelt gekend.
»,He uitgaven voor de Commissie voor
jtoomenergie, in Januari door president
rt'_senhower geraamd op 2.42 milliard
hard
zijn verminderd tot 2.2 mil-
thin?1 een recordbedrag, dat nog 307
heV h°Ser ügt dan de uitgaven in
t afgelopen jaar.
Als gevolg van grotere niet-mili
mire uitgaven en minder inkomsten
fal het tekort in het lopende belas-
Mgjaar (1954-1955) wellicht 4,7 mil-
ard dollar bedragen.
JjjHe directe militaire uitgaven, door
rtjijMhower in Januari geschat op 37,5
35 'hard dollar, zijn verminderd tot
Won hhlliard. De militaire hulp aan
Ja 'genoten, waarvoor de president in
vf aari 4,1 milliard dollar vroeg, is
Mr -nderd tot 3.3 milliard (verleden
Van rf-5 milliard). Voor het aanleggen
\v6r Vo°rraden is op het begrotingsont-
8oo v. 900 millioen dollar uitgetrokken,
Mn>, ?lioen meer dan Eisenhower in
n nodig achtte. (Reuter)
A
mmer Marcel Abras, die Zon-
M ,?rëen j.l. te water was gegaan in
■hen ,ad te Doornik, is blijven zwem-
tot Maandagavond. Hij is 34
Mesten 10 minuten in het water ge-
t^ticip Wat haar het schijnt een nieuw
M .Us wereldrecord voor een geslo-
betekent.
jMhijp®! Abras heeft de helft van de
re„ hij tijdens deze geslaag-
0rdPoging verdiend hééft, be-
oni^0or de familie van Ted May,
ehUnengs verdronken Britse kanaal-
(Van onze correspondent)
Het vetgehalte var. de consumptie-
melk en de vermenging van marga
rine met boter voor de export naar
Engeland waren de twee voor de
buitenstaander belangrijkste facetten
die naar voren zijn gekomen op de
algemene jaarvergadering .van de Ko
ninklijke Nederlandse Zuivelbond, die
Dinsdag in de Nijmeegse Novumhal
len werd gehouden.
Naast louter organisatorische proble
men stipte de voorzitter, de hee*1 G.
H. E. M. van Waes, in zijn openings
woord de veelbesproken kwestie van
de afgeroomde melk aan.
Toen in 1941 door de bezettende macht
het standaard vetgehalte der consurap-
tiemelk op 2.5 pet. werd gebracht, ge
schiedde dit met de duidelijke bedoe
ling een grotere hoeveelheid melkvet
voor andere doeleinden vrij te maken.
Ook na de oorlog had deze maatregel
nog enkele jaren zin in verband met
de vetschaarste en de nationale devie-
zenpositie. Dat deze maatregel nu ech
ter nog steeds voortbestaat is onaan
vaardbaar. Het Nederlandse publiek kan
weer luxe artikelen kopen, er is een
duidelijk boteroverschot, maar nog al
tijd drinken wij afgeroomde melk met
2.5 pet. vet.
Van de zijde der regering wordt deze
maatregel verdedigd met het motief,
dat het Nederlandse volk geen behoef
te zou hebben aan meer melkvet. De
ware reden schijnt echter te zijn, dat
men de melkprijs laag wil houden. Men
vreest een teruggang van het melkge
bruik, wanneer de melkprijs enkele cen
ten zou stijgen bij verhoging van het
vetgehalte. Deze vrees is volgens de
bond echter ongegrond. Ook de Stich
ting voor de Landbouw is van mening
dat vetgehalte-verhoging der consump-
tiemelk zo spoedig mogelijk dient te
geschieden. Men moet dit echter niet
trachten te bereiken door het invoeren
van twee vetgehalten, daar dit tech
nisch bezwaarlijk is en aanleiding tot
velerlei knoeierij kan geven. Met het
oog op de te verwachten loonsverho
ging is het van belang dat de regering
te dezer zaken zo spoedig mogelijk tot
een beslissing komt.
Scherpe entiek ontlokte ook het toe
laten door de regering dat margarine
met tien pet. boter wordt vermengd
voor de export naar Engeland. Deze
maatregel moet in hoge mate worden
betreurd, daar hierdoor de positie van
onze boter internationaal in gevaar
dreigt te komen.
De Koninklijke Nederlandse Zuivel
bond dringt er met de meeste stellig
heid op aan dat deze maatregel bin
nen de kortst mogelijke tijd ongedaan
zal worden gemaakt.
Een 34-jarige metaalarbeider uit
Quarouble in Noord-Frankrijk, Marius
Dewilde, heeft de politie meegedeeld,
dat hij vorige week Vrijdagavond op
de spoorlijn, die achter zijn huis loopt,
een groot voorwerp heeft waargeno
men, dat de vorm had van een enigs
zins afgeplatte halve bol. Dewilde
kwam naar buiten op het geblaf van
zijn hond. Achter de afrastering van
zijn tuintje zag hij toen bovendien
twee figuurtjes wandelen van nauwe
lijks een meter hoog.
Dewilde kon zich niet herinneren,
of de figuurtjes armen hadden. Wel
hadden ze brede schouders en hun
hoofden waren omgeven door een
grote metalen helm. Toen Dewilde po
gingen deed hun de pas af te snijden,
begon van het voorwerp op de rails
een groen licht te schijnen, dat hem
gedurende enkele minuten totaal ver
lamde.
Toen de twee „Mars-bewoners" in
het voorwerp op de rails waren ver
dwenen, verhief dit zich met een licht
snorrend geluid en verdween in de
duisternis.
De politie heeft een onderzoek in
gesteld. De rails Dieken op de door
Dewilde aangegeven plek licht te zijn
beschadigd, maar die beschadigingen
konden ook met een eenvoudige
schroevendraaier zijn aangebracht.
Marius Dewilde staat bij zijn col
lega's bekend als iemand, die geen
sterke drank gebruikt. Niemand an
ders heeft iets van de door hem be
schreven gebeurtenis gezien.
Op de middelbare school te White
Sulphur Springs in West-Virginia zijn
ongeveer 300 van de bijna 500 leerlingen
„in staking" gegaan uit protest tegen
de toelating van 25 negers op hun
school. De scholieren maakten een pro
testmars door het stadje. In een andere
schooi te White Sulphur Springs bleven
40 van de bijna 1.000 leerlingen weg,
omdat 12 negers als leerlingen waren
ingeschreven. De negerleerlingen zijn
op deze scholen „voorlopig" ingeschre
ven, nadat het Opperste Gerechtshof
zich tegen segregatie bij het onderwijs
heeft uitgesproken. (UP)
„Een buitengewoon nare zaak" zei
de president van de Almelose meer
voudige strafkamer, mr. Van Walsem,
Dinsdag en de van 19 diefstallen ver
dachte 36-jarige koopman G.L.P. uit
Emmen gaf het toe. „Ik schaam me
er zo over. Veel liever had ik andere
inbraken op mijn geweten." Veertien
van die negentien inbraken waren ge
pleegd tussen 19 Mei en 10 Juli van
dit jaar in kerken.
In Enschede, Haaksbergen, Harden-
berg, Oldenzaal, Vriezenveen, Zwolle,
Bentelo, Schalkhaar, Apeldoorn, Urseio,
Haarlo, Mekkum hebben kerken „be
zoek" gehad van de Emmer koopman.
De opbrengsten waren over het alge
meen vrij gering. Hoogstens 50. Maar
de schade door het forceren van ra
men, sloten en collectebussen was veel
hoger.
De Officier, mr Rosingh, eiste tegen
P. drie jaren met aftrek.
Uitspraak 28 September.
De Eerste Kamer heeft Dinsdag een
begin gemaakt met de behandeling van
het wetsontwerp tot invoering van een
leeftijdsgrens voor het notarisambt en
tot oprichting van een notarieel pen
sioenfonds.
De heer Diepenhorst (A.R.) zei de
schadeloosstelling voor de oudste nota
rissen te royaal te achten. Zij hebben de
vetste jaren meegemaakt en zouden met
een aanvullend pensioen ook geholpen
zijn. Allerongelukkigst acht spr. de
koppeling van de leeftijdsgrens aan de
schadevergoeding en de sociale voorzie
ningen.
De heer Molenaar (VVD) acht het
wetsontwerp moreel onaanvaardbaar
Spr. aanvaardt niet, dat het vanzelfspre
kend is, dat de overheid een leeftijds
grens vaststelt. Een schadevergoeding
zou eventueel volledig door het Rijk
moeten worden betaald. Thans komt
de last in hoofdzaak voor rekening van
de jonge en de candidnat-notarissen.
Voorts heeft de staat niet het recht een
verplichting op te leggen betreffende
het besteden van een bepaald deel van
het inkomen voor een bepaalde wijze
van ouderdomszorg.
Spr. ontwikkelt voorts ernstige be
zwaren tegen de voorgestelde regeling
met betrekking tot het notarieel pen
sioenfonds. Het wetsontwerp is voor
spreker's fractie onaanvaardbaar.
De heer Kolf CHU) deelde mede, dal
de meerderheid van zijn fractie voor
het wetsontwerp zal stemmen, zij het
dan, dat deze meerderheid niet ten
volle accoord gaat met het ontwerp. De
ze meerderheid is het echter eens met
de regering, dat het algemeen belang de
onderhavige regeling voordert, In spre
ker's fractie gaan de grootste bezwaren
uit naar het toekennen van een pen
sioen aan de notarissen, die hun ambt
wegens het bereiken van de zeventig
jarige leeftijd zullen moeten neerleggen,
zonder dat zij daar ooit één cent premie
voor hebben betaald.
De heer Witteman (KVP) zei, dat het
wetsontwerp niet met gejuich is ontvan
gen, ook niet in de Tweede Kamer. Ei
is echter een algemene wens te komen
tot het vaststellen van een leeftijdsgrens
voor het notarisambt, ook met. een pen
sioenregeling. Spreker vroeg zich af, of
een overgangsregeling, waarbij notaris
sen, die thans de leeftijd van zestig jaa7
hebben bereikt, wordt toegestaan tot
hun dood hun ambt uit te oefenen, niet
de juiste weg is. Ook ten aanzien van
de voorgestelde pensioenregeling ont
wikkelde spr. bezwaren. Hij vroeg de
minister, of deze bereid is toe te zeggen,
dat ook indien het wetsontwerp wordt
aangenomen, een wettelijke regeling
voor „back-service" zal worden vastge
steld. Spr. merkte tenslotte op, dat de
grondgedachte van het stellen van een
leeftijdsgrens voor het notarisambt ge
zond is, doch dat het wetsontwerp wei
nig aantrekkelijk is. De meerderheid
van spreker's fractie zal voor stemmen.
De heer Cammelbeeck (Arb.) zei.
dat zi.in fractie hoewel er wensen
overblijven haar stem aan dit wets
ontwerp niet zal onthouden.
Vandaag zou minister Donker aan het
woord komen.
De Eerste Kamer heeft voorts de
wetsontwerpen administratieve recht
spraak bedrijfsorganisatie en tucht
rechtspraak bedrijfsorganisatie aange
nomen. De CPN was tegen beide wets
ontwerpen. De heer De Vos van Steen-
wijk alleen tegen het eerste.
De landstrijdkrachten van het Britse ge
menebest in Korea zullen het komende half
jaar geleidelijk tot een derde worden ver
minderd. De maatregel wordt genomen om
dat ook de Amerikanen een deel van hun
troepen uit Korea terugtrekken.
Dit besluit werd in Londen bekend ge
maakt, kort nadat de Zuid-Koreaanse am
bassadeur een bezoek aan het ministerie
van Buitenlandse Zaken had gebracht.
(Reuter U.P.).
n ft
Horizontaai:
1. voorzetsel, 5. steilwandig erosie
dal, 8. pl. in Nederland, 11. pl. in
België, 14. strijdperk, 15. inwendig or
gaan. 16. schrede, 20. haarvet, 24.
tamme, 25. soort kussen.
Verticaal:
2. pers. vnw, (Duits), 3. wandversie
ring, 4. onder het nodige voorbehoud,
5. inhoudsmaat, 6. uitroe: 7. deel v. d.
bijbel, 9. kostbare stof, 10. bitter vocht,
11. vruchtennat, 12. bijwoord, 13. bar,
17. behoeftig, 18. haarkrul, 19. pl. in
Gelderland, 20. eenh. v. kracht, 21.
pers. vnw., 22. waterhoogte, 23. stof-
maat.
Horizontaal:
1. lamp, 4. prae, 8. saai, 10. kuch,
12. monster, 15. the, 16. as, 17. mono
toon, 19'. pad, 20. sub, 21. Ara, 22. rut,
24. aks, 26. ons, 28. tactisch, 31. ka. 32.
ont, 33. Madonna, 35. knijp, 37. uiig,
38. akte, 39. step.
Verticaal:
1. Laos, 2. aan, 3. mismaakt, 5. R.K.,
6. autobus, 7. echo, 8. smak, 9. pen,
11. hens, 13. tod, 14. ros, 18. Turn
hout, 19. practijk, 23. stok, 25. sim, 26.
O. C. D., 27. vaag, 29. Anna, 30. sap,
31. knip, 34. nie, 36. p. t.
Advertentie
wat het WIT GELE KRUIS
in Noordholland, niet
alléén plaatselijk verricht,
maar ook zelfstandig en in
federatief verband?
Voor het Amsterdamse Gerechtshof I aan een man met een horrelvoet en een
stond Dinsdagmorgen in hoger beroep I lamme hand heeft verkocht. Het was
terecht de 80-jarige v. L., uit Nijmegen, r
De jaarverslagen van de Noord-Hollandse Bond van het „Wit-Gele Kruis
over 1952 en 1953 getuigen van een gestadige groei van deze instelling; het
aantal leden en dat van de afdelingen, alsmede de financiële bijdragen, in de
vorm van particuliere giften en overheidssubsidies, vertoonden een stijgende
lijn. Veel en nuttig werk is er in beide jaren verzet. Uit de aard van de zaak
geven de verslagen daarvan een summier overzicht. Wat met toewijding en
opoffering, in de geest van de aloude katholieke Charitas tot stand werd ge
bracht, Iaat zich moeilijk in cijfers uitdrukken.
Het aantal afdelingen bedroeg per i brengst bedroeg, zowel in 1952 als in
1 Jan. 1953 40 en per 1 Jan. 1954 39. 1953 f 3, de hoogste gemiddeld f 7,40.
Met ingang van 1 Jan. 1954 werd n.l.
de afd. Bloemendaal opgeheven. Het
werkgebied van deze afdeling werd
grotendeels toegevoegd aan dat van de
afdeling Haarlem. Het ledental dei-
plaatselijke afdelingen stqpg in 1952 met
1714 en in 1953 met 3183. Het totale le
dental bedroeg op 1 Jan. 1952 65.186 en
klom in dat jaar op tot 66.900. Op 1
Jan. 1954 bedroeg het totale ledental
"0.083. Amsterdam spande de kroon
met 18.423 leden op 1 Jan. ju. Het aan
tal wijkverpleegsters van alle plaatse
lijke afdelingen was in 1952 84 (61
leken en 23 religieuzen), in 1953 resp.
68 en 18.
De totale inkomsten van alle afdelin
gen bedroegen in 1952 f 645.019,16 en
in 1953 f 695.162,01. Hiervan werden
aan contributies resp. ontvangen
f 332.881,46 en f 355.460,94, uit overige
particuliere middelen resp. f 54.974,38
en f 60.662,87. De gezamenlijke inkom
sten verkregen van rijk (en pracen-
tiefonds) en gemeenten oedroegen in
(952 f 159.283,57 en in 1953 f 200.344,70.
Het rijkssubsidie steeg met 38,2%. De
subsidies van de gemeenten bedroegen
in 1952 f 90.539,40 en in 1953 f 105.327,70
Een stijging derhalve van 16,3%. De
laagste gemiddelde contributie-op-
De totale uitgaven van alle afdelingen
in 1952 bedroegen f 641.007,62 en in
1953 f 672.069,36.
Sind 1 Jan. 1954 is het rijkssubsidie
voor de interne kraamzorg, hetwelk
f 1 per verzorgingsdag bedroeg, ver
hoogd tot f 2,50. In 1952 richtten de be
sturen van de Noordhollandse Vereni
ging „Het Witte Kruis" en de bond van
„Het Wit-Gele Kruis" een request aan
Ged. Staten van Noord-Holland om een
bijdrage uit de Provinciale kas. Het
antwoord was teleurstellend. Ged. Sta
ten waren van oordeel, dat de subsi
diëring van dit werk op de terreinen
van rijk en gemeenten ligt. Ged. Staten
weken hierbij af van de zienswijzen der
colleges in Gelderland, Utrecht, Zuid-
Holland en Limburg, waar wel sub
sidies worden verleend.
Ondanks de verhoging van het rijks
subsidie, zal een aanvullend subsidie
verkregen moeten worden, orr. de ex
ploitatiekosten voor het merendeel der
kraamzorgcentra te kunnen dekken.
Een afzonderlijk gedeelte van de ver
ten- en rheumabestrijding, voor ge-
brekkigenzorg en kankerbestrijding en
voor geestelijke volksgezondheid. Deze
stichtingen vervullen omvangrijke en
belangrijke taken in het herstel van de
sociale gezondheidszorg in Noord-Hol
land. Uit de verslagen dezer instellin
gen blijkt, dat het aantal consultatie
bureaux voor zuigelingen in 1953 200
bedroeg en dat voor kleuters 75. Er
bestaat een gebrek aan goede wijkge-
bouwen. Het aantal kraamzorgcentra
bedroeg 20.
Het aantal adviesbureaux voor ge
slachtsziekten werd uitgebreid. In 1953
werd de sectie kankerbestrijding toe
gevoegd. Er bleek in 1953 geen be
hoefte te bestaan aan meerdere consul
tatiebureaux voor de rheumabestrijding.
Voor deze takken van gezondheidszorg
met uitzondering van de kankerbestrij
ding, werd een bedrag van f 94.500
over 1953 geraamd. Het leeuwenaandeel
werd gedragen door het rijk. Bureaux
van de stichting voor geestelijke volks
gezondheid worden nog gevestigd in
Velsen, Beverwijk, Nieuwer-Amstel en
Aalsmeer.
Deze bureaux zijn gevestigd te Alk
maar, Bussum, Den Helder, Hilversum,
Hoorn en Purmerend. Het aantal te be
handelen gevallen betrof in 1952 630 en
in 1953 834.
De samenstellers noemen het een
verheugend verschijnsel te constateren
dat de provinciale kruisorganisaties in
Noord-Holland getoond hebben vrucht
baar te kunnen samenwerken. De rela
tie is cordialer geworden doordat mede
ui het samenspel van overheid en par
ticulier initiatief, de oplossing van
vraagstukken, welke de kruisgemeen-
slagen heeft betrekking op de federa- schappen in haar geheel aangaan, door
tieve stichtingen voor moederschapszorg samenwerking verkregen moest wor,
en kinderhygiëne, voor geslachtsziek- 1 den.
die door de Utrechtse rechtbank ver
oordeeld is tot 12 jaar gevangenisstraf
- overeenkomstig de eis van de officier
van Justitie - wegens moord op zijn
invalide vriend H., eveneens uit Nij
megen, op de Leusderheide omstreeks
Juni van het vorig jaar.
Verdachte is reeds meermalen we
gens mishandeling en diefstal veroor
deeld. Op "5 Tuni 953 is hij met zijn
vriend naar Amersfoort gereisd, van
waar v.H naar Boxtel zou vertrek
ken. Daar is hij echter nooit aange
komen. Hij is op 26 Augustus 1953 ver
moord gevonden op de Leusderheide.
Geld en zijn horloge waren hem ont
stolen. Het horloge werd teruggevon
den bij een opkoper te Nijmegen, die
de 81-jarige v.L. als de verkoper aan
wees. V. L. had een valse naam opge
geven, die hij ook vroeger gebruikte.
Hij ontkende echter de moord ge
pleegd te hebben.
Ook thans hield hij vol onschul
dig te zijn. „Ik ben helemaal niet op de
Leusderheide geweest", beweerde hij.
De gerechtelijke deskundige dr. Zel-
denrust uit Den Haag verklaarde, dat het
lijl: van v. H., toen hij het onderzocht,
reeds zodanig in ontbinding verkeerde,
dat hij de doodsoorzaak niet meer kon
vaststellen. Het gezicht was verminkt
hetzij doordat er met een stevige stok
op was geslagen, hetzij doordat het ge
zicht b.v. op een zware steen was geval
len. Volgens de politieman, die dank zij
knap speurderswerk de moord heeft op
gehelderd, lag het lijk in een bosje in
een zeer eenzame laan bij de Leusder
heide en in de nabijheid een zware wan
delstok, aan het einde gespleten. Aan het
nummer, dat op de kleeding van de ver-
slagene is gevonden, aan de horrelvoet
en lamme hand heeft men het lijk als
van v. H. herkend, een verpleegde uit
het gesticht „Assumptio" te Nijmegen, al
geruime tijd verdwenen, hoewel er van
zijn vermissing geen aangifte was ge
daan. Verdachte was bevriend met v. H.,
hoewel hij voor het Hof deed voorko-
meni alsof hij v. H. maar zelden sprak
en helemaal niet wist, dat v. H. een
armbandhorloge en veel geld bezat; v. H.
was zeer zuinig en moet in het bezit ge
weest zijn van ongeveer f 460.Ver
dachte gaf toe hetgeen hij echter
eerst hardnekkig had ontkend dat hij
met de 58-jarige v. H. op 5 Juni 1953
naar Amersfoort is gereisd, v. H. wilde
weg uit het gesticht te Nijmegen en wil
de naar familie in Boxtel gaan. De pre
sident begreep niet waarom v. H. dan
niet meteen naar Boxtel is gegaan.
Wat moest u daar in Amersfoort doen?"
vroeg de president. Verdachte: „We zijn
er zomaar heen gegaan." In Amersfoort
hebben beide mannen iets gedronken in
een café en verdachte heeft nog een
rondje gegeven. Daarna zijn ze wegge
gaan. Volgens verdachte zou hij v. H.
naar het station hebben gebracht voor
de trein naar Boxtel. Hij zelf zou later
naar Nijmegen zijn teruggekeerd. Het
lijk is later gevonden bij een hol, waar
verdachte altijd zijn gestolen goederen
heeft verborgen.
Een Nijmeegse winkelier deelde mede
dat hij een horloge, zoals v. H. bezat,
een zeldzaam exemplaar. Een opkoper
in Nijmegen heeft het horloge blijkens
zijn register op 4 Juli gekocht van
iemand, die hij pertinent als de ver
dachte herkende, hoewel hij daar eerst
niet zo zeker van was geweest. Verdach
te ontkende het horloge verkocht te
hebben.
Een jonge vrouw vertelde dat zij wel
geld leende van verdachte, die haar ver
teld zou hebben dat hij geld los kon krij
gen van een vriend, welke hij naar
Amersfoort zou brengen en daar dron
ken zou voeren en beroven. Verdachte
noemde dit alles leugen en bedrog. Naar
de vrouw beweerde zou ze eens ernstig
door verdachte zijn mishandeld.
Volgens een door de president voorge
lezen rapport heeft verdachte ook zijn
eerste vrouw mishandeld en is hij o.m.
tot vijf jaar gevangenisstraf veroordeeld
wegens zware mishandeling van een
vrouw in Den Haag. Ook is hij wegens
diefstal veroordeeld. Een medisch rap
port noemt verdachte een vitaal man,
ondanks zijn 81 jaar, maar acht zijn de
finitieve verwijdering uit de maatschap
pij zeer noodzakelijk.
De Procureur-Generaal wees erop dat
verdachte een grote, sterke, robuuste ke
rel is, die gemakkelijk de invalide v.
H. kon mishandelen. Hij achtte noch
tans de moord niet bewezen omdat de
doodsoorzaak niet vastgesteld kon wor
den. Wel meende hij dat diefstal van
het horloge met geweldpleging, de dood
ten gevolge hebbend, is bewezen en
eiste daarvoor negen jaar gevangenis
straf met ter beschikkingstelling van de
regering.
De verdediger, mr. H. G. Kuperus uit
Utrecht, vond alleen maar vermoedens
en geen bewijs aanwezig en vroeg vrij
spraak. Uitspraak 28 September.
Mgr. Liginio Refice, de bekende
Italiaanse componist, is dezer dagen in
Rio de Janeiro, waar hij in de stede
lijke schouwburg een repetitie van zijn
„Sacra reppresentazzione di Sancta
Caecilia" leidde, aan hartverlamming
overleden.
Mgr. Refice was in 1885 in Patrika
in de nabijheid van Rome geboren.
Kort na zijn priesterwijding in 1910
werd hij leraar aan het Pauselijk In
stituut voor Kerkmuziek te Rome.
Sinds 1911 was hij ook directeur van
het zangkoor van de S. Maria Mag-
giore.
Mgr. Refice heeft verscheidene mis
sen, psalmen, motetten en oratoria ge
componeerd. In Nederland zijn vooral
bekend zijn missen „Regina Marty-
rum" en „St. Eduardus". Kort geleden
hebben wij bericht, dat hij gereed
was gekomen met een mis ter ere van
de H. Paus Pius X in D majeur, waar
van de Osservatore Romano schreef,
dat de componist er geheel nieuwé
vormen voor gevonden had, alhoewel
hij zich op het Gregoriaans had laten
inspireren.
Zijn werk over de H. Caecilia was
een symphonisch gedicht met zang.