Lichtj es kijken, nieuw volksvermaak
VAN KAKELBONTE DROOM
NAAR MEER EENVOUD
Herkersteningskruistocht
Christelijke beïnvloeding der
openbare mening
I
m
NOURY AL SAID OP REIS
Bloei van R.K. Leergangen
Feestelijke opening van 2e
Wereld vrijgezellen congres
•e GEHEIMZINNIGE
AUTO
Talloze steden
deze zomer
verlicht
Chaos en Harmonie
ACTIE VOOR GOD
Geen feest zonder
verlichting
Damespijpen
Grevenbicht in vrij gezellens f eer
WÊm
RESA-HILVERSUM
ZATERDAG 18 SEPTEMBER 1954
pagina
-m:-U
MIDDEN-OOSTEN
MOET GELEDEREN
SLUITEN
Show in New York
H.H. Wijdingen bij de
Redemptoristen
Conservatorium wordt
zelfstandig
Dodelijk ongeval te
Rotterdam
Weer diamanten uit de
„Triton" geborgen
ONDERWIJZERSEXAMEN
Een Nederl. speurdersroman
De N.V. „Polynorm" te Bunschoten
heeft een contra'ct gesloten met het mi
nisterie van Oorlog en Marine voor een
bedrag van f 3.873.929. Het betreft de
levering van aanhangwagens van en
1 ton.
(Van onze redacteur)
T~l r is in ons land een nieuwe avondlijke bezigheid in de zomer ontstaan
#"T lichtjes kijken. Geen stad, die in de afgelopen zomer een of andere redei
kon vinden om een feest te organiseren en die zichzelf respecteert, heef
nagelaten de festiviteiten te omlijsten met een overvloed van licht. Haarlem,
Alkmaar, Amsterdam, Naaldwijk, Dokkum, Nijmegen, Zwolle, Kampen, Roo
sendaal, Zutphen, zelfs het kleine hottum (Rozenfeest) we noemen er enkele
voor de vuist weg zij alle hebben hun historische gebouwen in floodlight
gezet, hun straten geïllumineerd. Eindhoven baadt thans met het oog op het
bevrijdingsfeest in licht. I>en Helder Honderd jaar marinehaven volgt in
October. En volgende zomer zullen weer in tal van plaatsen, met Rotterdam
met zijn E 55 aan het hoofd, in het avondlijk uur tal van schijnwerpers en
lichtjes aangloeien, tot vermaak van boeren, burgers en buitenlui en ten ple-
ziere van de hotels, restaurants en winkeliers. In Arnhem houdt men zich nu
al bezig met de verlichting voor over ongeveer negen maanden, verontrust als
men is over het feit, dat Nijmegen en andere plaatsen deze zomer met hun
verlichting in verhouding zoveel meer bezoekers trokken dan Gelre's hoofd
stad, waar men geen lichtorgie had verwekt.
Het is niet gemakkelijk de totale uitgaven, die de gemeenten, V.V.V.'s en
particulieren zich voor de feestverlichting hebben getroost, te becijferen. De kosten
moeten in de tonnen lopen. Evenmin is het een kleinigheid de baten in
a nutshell weer te geven. Wij hebben al gewezen op de winst voor de nering
doenden. Reken daarbij de hogere ontvangsten van de openbare vervoermid
delen. En niet te vergeten de goodwill, die een stad of een wijk of straat in het
bijzonder zich kweekt. Vele honderdduizenden scheppen genoegen in het licht
jes kijken. Niet alleen hele steden vooral de kleinere zijn avond in avond
uit cp de been, ook de „vreemdelingenindustrie" vindt er ruim baat bij.
men zich bij de eerste opzet beperk
fot een kleine kern, waar aardige ef
fecten mee bereikt kunnen worden. Vol
gende jaren kan de verlichting uitge
breid worden. Men neme niet te veel
hooi op zijn vork, want als de geld
middelen niet ver genoeg reiken,
wreekt zich dit in het aantal licht
punten, waardoor bijvoorbeeld een
boog niet het vereiste lichteffect op
levert of waardoor de bogen of straat-
Tot voor kort trok men van heinde
en verre naar de geïllumineerde plaat
sen. Maar bij de overdaad, die er deze
zomer was, kon het niet anders, of de
aandacht werd verdeeld. Men kan niet
blijven feesten, de vreemdelingen
kunnen niet lichtjes blijven zien. Toch
hebben de plaatsen, waar 's avonds
veel licht was, veel bezoekers getrok
ken, Men verwacht niet, dat de ver-
lichtings-hausse, waar wij nu in leven,
de eerstkomende jaren zal vermin
deren. Er is altijd wel ergens een
zoveel-honderdjarig bestaan te vieren,
er is hier en daar in den lande steeds
wel een gelegenheid om een feest te
organiseren. En eerst een geslaagde
verlichting maakt een stad feestelijk.
Het is uiteindelijk heel goed mo
gelijk, dat verschillende onderdelen
van de verlichting min of meer per
manent gaan worden, dat vooral het
strijklicht op de historische gebou
wen tot de blijvende, uitrusting van
de steden gaat behoren. Het geheel
zal dan wat rustiger van karakter
worden, en beter afgewerkt De goe
de kern van wat men nu, veelal
enigszins gehaast, opzet, kan behou
den blijven. De kosten behoeven bij
een geringere belangstelling geen be
zwaar te zijn. Men heeft in de eer
ste jaren, dat men een feestverlich
ting aanlegde, grote bedragen be
steed, die hun baten wel zullen
hebben opgebracht Later heeft men
alleen de uitgaven voor berging,
plaatsing, additionele ornamenten
en de stroom.
Van lukraak naar methode
Men heeft in verscheidene gemeen
ten de eerste maal, dat men een fees
telijke verlichting op touw zette, met
weinig geld en provisorische midde
len er vaak maar een slag naar gesla
gen. Veelal kon de verlichting met bij
behorende apparatuur geen regentje
of flinke wind verdragen. De houten
staketsels waren wel eens niet al te
stevig. De laatste tijd ziet men veel
stalen buizen gebruiken. Bij de opzet
en aanschaffing worden de feestcomi-
té's of gemeenten de laatste jaren
meestal geadviseerd door de Lichttech-
nische afdeling van Philips, waar
men een speciale studie van dit soort
objecten gemaakt heeft. Er is in den
lande een twintigtal adviseurs, die
naar beste weten voorlichten. Men
wendt zich ook rechtstreeks tot Eind
hoven, waar een deskundige al naar
gelang het budget en plaatselijke mo
gelijkheden een ontwerp maakt. Hij
zal 's nachts uren op en rond histori
sche gebouwen vertoeven, om met
schijnwerpers de meest aesthetische
manier van verlichting „uit te dokte
ren". Hij zal daarbij veel aandacht be
steden aan de schaduwwerking. Voorts
zal hij bij illuminatie van parken ad
viseren niet te veel. kleuren te ge
bruiken en terdege uitzien naar mo
gelijkheden, om hier het gewenste
licht-donker effect in practijk te bren
gen.
Bij de verlichting van straten zal
zoveel mogelijk getracht worden een
eenheid te bereiken, met niet te veel
kleuren. Een strak stramien is voor de
meestal niet zo fraaie winkelstraten
zie de bovenkant der gevels aan
te bevelen. Ook is het gewenst, dat
Van bevriende zijde
heeft men mij gewezen op
een boekwerk, dat „Van
Chaos naar Harmonie" heet
en dat schijnt te betogen,
dat geen probleem ter we
reld onoplosbaar is als men
het maar met muziek in
hart en hoofd aanpakt. Wel
nu, ik heb het schriftuur
nog niet gelezen, maar ik ga het
wel doen. Want ik heb zo'n idee,
dat het een kolfje naar mijn hand
zal zijn. Ik ben dol op muziek; en
op harmonie en op de chaostrou
wens ook.
Maar in gemoede: er wórdt te
weinig aan muziek gedaan, vooral
in leidinggevende kringen. Ik ben
er inderdaad van overtuigd, dat
wij een stuk dichter bij de wereld
vrede zouden zijn als Malenkov en
Eisenhower, in plaats van voortdu
rend op hun poot, respectievelijk
op de banjo en de zingende zaag
zouden spelen. Molotov heb ik een
piccolo toegedacht; ik weet niet
waarom, maar ik geloof (in mijn
hart), dat die man aanleg voor
dat instrument heeft. Drees, heb ik
gedacht, zal een trekharmonica niet
misstaan en Beel kan ik mij, sinds
ik van dat boekwerk heb gehoord,
wonderwel voorstellen achter het
slagwerk. Eden bespeelt natuurlijk
de cel en Adenauer trompet. Mendès-
France heeft een gelaat, dat hele
maal staat naar een saxofoon en
Foster Dulles kan ik mij nauwe
lijks meer voorstellen zonder har
monium. De dikke trom heb ik toe
gedacht aan Spaak.
Van Chaos naar Harmonie, inder
daad. Maak een harmonie van de
U. N. O. en wij zullen ongtewijfeld
beide hebben. Chaos èn Harmonie.
Zoals het is, was en altijd zal zijn
trouwens.
rara1
De Schreierstoren te Amsterdam badend in floodlight.
n ons vorig artikel hebben wij ge
tracht in grote lijnen de bedoeling
en werkwijze weer te geven van
de grootscheepse Actie voor God, die
in ons land zal worden ondernomen als
een poging om de toenemende ontker
stening van de samenleving tegen te
gaan. Na die algemene oriëntatie kan
het zijn nut hebben iets nader in te
gaan op de achtergrond van dit stre
ven, omdat er vooral over een derge
lijke actie geen misverstand mag heer
sen. Al te gemakkelijk immers zal men
in de gedachtensfeer van het ogenblik
geneigd zijn dit initiatief van Katholieke
zijde uit te leggen als een nieuw mid
del tot machtsverovering. Men zal spre
ken van een opvallende stunt, die en
kel en alleen gericht is op „zieltjes-
ja'gerij" met mogelijk de toevoeging,
dat ergens op de achtergrond de. ver
scholen opzet ligt zodoende de sterkste
partij in het land te worden.
Wat men ook zeggen of denken mag,
dit staat als de enige waarheid onom
stotelijk vast: alleen de liefde tot God
en de evenmens is de drijfveer van
deze onderneming. De manier, die men
gekozen heeft om door middel van de
Actie voor God uiting te geven aan de
ze liefde is geheel en al op moderne
leest geschoeid. Hierop hopen wij nog
nader terug te komen. Voor het ogen
blik willen wij alleen de aandacht ves-
overspanningen te ver uiteen komen te
liggen, wat eerder pover dan fees
telijk aandoet.
Door middel van z.g. nachtschetsen,
voorstellingen op zwart papier, die de
illusie van avondverlichting wekken,
krijgt het organiserende comité of ge
meentebestuur vervolgens een in
druk, hoe de verlichting zal worden.
Stap voor stap gaat men in deze ma
terie voorwaarts, zowel de organisa
toren, die op hun kakelbonte dromen
spoedig terugkomen, als bij Philips,
waar men zich met veel animo ver
diept in de feestverlichtingstechniek.
Zowel de deskundigen als de op
drachtgevers leren bij iedere nieuwe
verlichting. Van de idee zoveel moge
lijk kleuren aan te brengen, is men
afgestapt. Intussen geeft vooral de il-
lyminatie van straten vaak een ker
misachtige indruk. Maar wat wil men;
velen vinden het mooi, getuige de
duizenden, die er telkens weer op uit
trekken, om de lichtjes te gaan zien.
Het meeste genoegen heeft men in
de verlichting van historische gebou
wen. Dit is ook een dankbaar werk.
Men kan zeggen, dat hier „met licht
geschilderd" wordt. Als een regisseur
dirigeert de deskundige zijn schijn
werpers en hij is eerst tevreden als
met de onmisbare medewerking
van het plaatselijk electriciteitsbedrijf
de generale repetitie na uren inge
spannen werken zonder feilen ver
loopt. De opstelling van de schijnwer
pers kan overdag wel eens storend
zijn. Maar men is al aan het zoeken
naar middelen, om kleinere en krach
tiger eenheden te plaatsen. Al zal men
een redelijk aantal floodlights ter wil
le van de gewenste schakeringen niet
kunnen missen.
Tijdens Haarlem Lichtstad 1953 waren
feestelijk
verschillende straten in de Spaarnestad
verlicht.
Het is vaak heel moeilijk om een
in gang zijnde politieke omme
keer als zodanig te onderken
nen. Nog veel lastiger is het zulk een
ommekeer te voorspellen. En het is on
begonnen werk om zich over te geven
aan profetieën met betrekking tot het
Nabije Oosten. Sinds het „Arabisch
ontwaken" heeft daai een voortduren
de politieke activiteit geheerst, die niet
in de laatste plaats werd veroorzaakt
door de politiek van tegenstrijdige be
loften, die in de/ eerste wereldoorlog
door de Britse regering is gevoerd. Het
bestaan, sinds 15 Mei 1948, van de staal
Israël in dit gebied is de grote twist
appel bij uitnemendheid geweest. Tot
Juli 1948 heerste tussen Israël en zijn.
Arabische buurlanden een openlijke oor
log; daarna liet men zich van weers
kanten verleiden tot een practijk van
bestandsschendingen en represailles
Langs de grenzen van de jonge staat
ontstond een verbittering, die volgens
de historici van een vorig tijdvak zeer
geschikt is voor het aankweken van
heroïeke kwaliteiten, maar die ook ver
antwoordelijk is voor een der ernstig
ste lacunes in de verdediging van het
niet-communistische deel van de we
reld. De Israëlisch-Arabische bloedvete
is ondanks de wapenstilstand nooit uit
de weg geruimd en de partijen moeten
nog altijd voor het eerst bijeen komen
om een werkelijke vrede te sluiten.
Er is weinig scherpzinnigheid voor
nodig ofn ook bij dit afmattende ge
schil de lachende derde aan te wijzen.
De bekendmaking van de Perzische mi
nister van oorlog, generaal Hadayat,
dat enkele honderden officieren, onder
wie een aantal verre verwanten van dp
Sjah, zijn gearresteerd wegens samen
zwering tegen de staat kan niet los wor
den gezien van de gevangenneming
van 133 erkende communisten in het
gebied van Abadan, communisten, die in
rechtstreeks contact stonden met rode
cellen in het sjeikdom Koeweit, aan de
overkant van de Perzische Golf. Bij
al deze arrestaties zijn ook talrijke per
sonen betrokken, die een ro' hebben
gespeeld in de kortstondige Sovjet-re-
Dezer dagen is er in New York
een modeshow gehouden voor
pijprooksters. Sinds de Amerikaanse
„Medical Association" het publiek
attent heeft gemaakt op het moge
lijk verband tussen roken en kan
ker, maar daaraan toegevoegd
heeft,' dat het roken van een pijp
minder schadelijk is dan van siga
retten, hebben de Amerikaanse
vrouwen zich op dit attribuut uit
de mannenwereld geworpen. De
laatste maanden is de verkoop van
pijpen, met name van de zoge
naamde „damespijpen", verdubbeld.
En de pijpenshow, de eerste ter we
reld, zal de animo waarschijnlijk
nog wel vergroot hebben.
De mannequins defileerden met
een pijp in de mond, iedere pijp
in de kleur t)an de japon. Blauw,
rood, groen en wit waren de ge
prefereerde kleuren. Er waren ook
avondpijpenwaarvan de steel is
bezet met gekleurde edelstenen of
pareltjes. Hei duurste exemplaar
kost ongeveer f 180.
De clou van de show was een
pijp met lange steel, onderaan
even gebogen, om in bed te roken.
De kop is gesneden uit een gearo
matiseerde houtsoort, die een be
dwelmende geur verspreidt.
Voegen wij hieraan toe, dat er'
ook in de vorige eeuw vrouwen-
pijprooksters geweest zijn. Er be
staat een zelfportret van Madame
VigeeLebrun, geboren in 1755, die
zichzelf met haar pijp heeft vereeu
wigd. De foto van dit schilderij, waar
op de schilderes, een knappe jonge
vrouw in de elegante kledij van
haar tijd, een sierlijk pijpje in de
hand houdt, werd onlangs gepubli
ceerd in de Daily Telegraph. Zij
hanteert het rooktuig met meer
gratie dan menige vrouw tegen
woordig haar sigaret.
22 September zal Z. H. Exc. mgr. dT
A. Hanssen de priesterwijding toedie
nen aan de fraters Redemptoristen: E.
Michielsen (Rotterdam), F. Saelman
(Hilversum) en C. Bours (Amsterdam!
Hun klasgenoten P. Dera (Gulpen) en
J. Plummen (Wijk-Maastricht) zullen
daags tevoren de H. Wijding ontvangen
in de kapel van het groot-seminarie der
paters Redemptoristen in Floresta (Juiz
de Fora), Brazilië.
21 September zullen dezelfde fraters
de dikken wij ding ontvangen, terwijl hun
klasgenoot A. Witschge (Amsterdam)
op die dag in Floresta ook de diaken
wijding ontvangt.
(Van onze correspondent)
Hedenmorgen heeft de rector van de
R.K. Leergangen, mgr. prof. dr. Th.
Goossens, het cursusjaar 1954-1955 ge
opend. Vooraf droeg de curator, pastoor
drs. F. van Mierk, in de kerk van de H.
Joseph, parochie Heuvel, een plechtige
Hoogmis op, welke door een groot aan
tal curatoren, docenten en studenten
werd bijgewoond.
In een plechtige zitting, welke na af
loop van de kerkelijke ceremoniën ge
houden werd in het auditorium van het
Conservatorium, bracht de rector ver
slag uit over het afgelopen 42e studie
jaar.
Het totaal aantal inschrijvingen be
droeg 2435, 78 meer dan in het daaraan
voorafgaand jaar, en ook het hoogste
getal, dat tot nu toe is bereikt. De af
deling Algemene Wetenschappen had
1744 inschrijvingen, waarvan 973 voor
Middelbare Akten. In de andere afde
lingen w?-en nog 136 opleidingen voor
Middelbare Akten, in totaal dus 1209.
Daarmede hebben de Leergangen even
veel inschrijvingen als de overige vier
door het Rijk erkende opleidingsinsti
tuten samen.
De Leergangen zijn in 17 plaatsen
in Nederland gevestigd met 63 cursus
sen voor middelbare akten. Dit jaar
werd als nieuwe cursus te Tilburg bij
de opleiding voor de M.O.-akte: Natuur-
en Scheikunde, een serie lessen voor
glasblazen gegeven, terwijl ook een proef
werd genomen met een oriënteringscur
sus in Sociale Psychologie, die 23 deel
nemers telde. Deze proef zal worden
voortgezet. De vakken Sociale Psycholo
gie en Sociale Paedagogiek werden dit
jaar ook opgenomen in het programma
voor de akte M.O. Paedagogiek.
In 's-Gravenhage werd een nieuwe
cursus voor Paedagogiek M.O. B geves
tigd, en in Roermond een cursus voor
Nederlands M.O. B.
Bij de Academie voor Beeldende en
Bouwende Kunsten was wel het be
langrijkste feit, dat door de oprichting
van een M.T.S. met afdelingen voor
bouwkunde, en weg- en waterbouw
kunde de opleidingen voor de bouw
kundige vakken geleidelijk daarnaar
worden overgeheveld. Daarentegen zal
de afdeling voor Beeldende Kunsten
worden uitgebreid met een volledige
opleiding voor de twee Middelbare
Akten voor tekenen, alsmede voor
enige Nijverheidsakten. Het Curato
rium benoemde tot wrnd. directeur
de heer Joop Bonsel.
Bij het Conservatorium voor Profane
en Kerkelijke Muziek zijn plannen om
deze afdeling tot een afzonderlijke stich
ting te maken met een eigen bestuur.
Gehoopt mag worden, dat de officiële
erkenning van het .Conservatorium bin
nen niet lange tijd zal worden verkre
gen. Het Conservatorium telde 248 in
schrijvingen.
In totaal werden 425 examens met
succes bekroond en daaronder waren 134
middelbare akten. Aan de Academie
werden 55 diploma's of akten verwor
ven, aan het Conservatorium 37.
Tenslotte liet de spr. met enige pak
kende voorbeelden zien, hoe er nog een
groot tekort is aan bevoegde leraren en
leraressen voor Middelbare scholen, zo
dat de studie voor middelbare akten
nog geenszins behoeft te worden afge
raden.
Op het gemeentelijk opslagterrein aan
de Abraham van Stolkweg te Rotter
dam is de 58-jarige losbaas M. B. uit
de Burg. Bosstraat uitgegleden en met
zijn hoofd onder het achterwiel van een
vrachtauto terechtgekomen. Hij werd
naar het ziekenhuis Bergweg vervoerd,
waar hij later is overleden.
publiek Azerbeidsjan van na de oor
log. Het is echter niet alleen Perzië, dat
van communistische zijde gevaar loopt.
Ook de andere landen van het Midden-
Oosten genieten de twijfelachtige eer in
de Russische belangstelling te staan. De
realiteit is, dat deze landen worden be
woond door volkeren, die, politiek ge
sproken, nog zo onstandvastig zijn, dat het
gevaar van buitenaf bijna wordt ver
dubbeld door het gevaar van binnen
uit. Is het voor elk land al een riskante
luxe zich door relatief kleine disputen
te laten afleiden van werkelijk grote
gevaren, nog veel meer klemt dat voor
de landen in dit gebied.
Behalve aan economische steun heb
ben zij behoefte aan militaire steun.
Amerika is bereid zowel het een als het
ander te verschaffen Maar dan wil het
ook de zekerheid hebben, dat deze
steun wordt gebruikt voor de defensie
van het gehele Nabije Oosten en niet
voor het aanwakkeren van de Ara-
bisch-Israëlische grensoorlog. Het is de
bejaarde premier van Irak, Noury al
Said, die de afgelopen dagen een rond
reis heeft gemaakt door de landen van
de Arabische Liga. Volgens de speciale
correspondent van de Daily Telegraph
stelt hij pogingen in het werk om zijn
bondgenoten ertoe te bewegen met Is
raël aan één tafel te gaan zitten. Men
zou dan moetten spreken over een wer
kelijk, vredesverdrag dat gebaseerd ig;
op de aanbevelingen, die destijds door
de Assemblée der Verenigde Naties zijn.
gedaan. Deze aanbevelingen, stelden
o.m., dat Jeruzalem zal worden geïnter
nationaliseerd. Zou dit plan doorgang
vinden, aldus nog steeds de Telegraph,
dan is Irak bereid grote aantallen
Arabische vluchtelingen op te nemen.
Wat hiervan zij, opmerkelijk is in
ieder geval, dat de leider van de Mo
hammedaanse Broederschap, sjeik Has
san el Hodeiby, die zich ergens in de
zone van het Suez-kanaal schuil houdt,
de Egyptische regering er onmiddellijk
van ging betichten eeh verzoening me*
Israël na te streven op het moment, dat
Noury al Said in Cairo aankwam. Het
is duidelijk, dat de Iraakse premier, die
vandaag, samen met koning Feisal, in
Londen arriveert om wat bij te komen
van de doorgestane emoties, in Cairo
een minder willig oor heeft gevonden
dan b.v. in landen als Jordanië en Liba
non. Toch getuigt zijn plan van grote
werkelijkheidszin. Het is stellig niet zon
der betekenis, dat een blad als de New
York Herald Tribune dezer dagen het
voorstel lanceerde Amerikaanse wa
pens te weigeren aan elk land, dat zich
nog langer verzet tegen het houden
van een Arabisch-Israëlische vredescon
ferentie. Ook pleitte het voor ophef
fing van het reeds drie jaar durende
wapenembargo tegen Israël. Het is voor
de landen in het Midden-Oosten een
bittere noodzaak de gelederen nu ein
delijk te sluiten. Er worden pogingen
in die richting ondernomen; voor poli
tieke jirofetieën, is het, om bovenver
melde redenen, niet de tijd.
,,'t Is me een end van Zwaagwest-
einde naar Grevenbicht," zo zuchtte
gisteren de 51-jarige Antje van der Mey-
den toen ze op het secretariaat van
het wereldvrijgezellencongres te Gre
venbicht de presentielijst tekende.
„Maar," voegde zij er onmiddellijk aan
toe, „één dag sporen heb ik best over
voor het' congres van Grevenbicht.
Haar 231 voorgangers en voorgang
sters op dat moment hadden er zelfs
heel wat meer voor ovor b.v. miss
Gisela Dodenhoeft, die Engelands splen
did isolation vergat en voor het we-
reldvrügezellencongres naar het vas
teland overstak.
Deze prestatie heeft Grevenbicht
reeds direct menen te moeten belonen
door de roodharige Gisela de vlag van
Engeland door de straten van Greven
bicht te laten dragen.
Deze laatste metamorphose vormde
het sein voor de opening van het
tweede wereld vrijgezcllencongres. Op
dat ogenblik staakten de voortdurend
arriverende deelnemers het zoeken
van hun kosthuizen en plantten zij
eenvoudigweg hun koffers voor het
Grivenbichtse raadhuis om vooral niet
de welkomstspeech van wereldvrijge
zel nr. 1, Gir Greyn, te missen. En
hier hoeven deze vrijgezellen bepaal'
geen spijt van te hebben. Geestig
heette de initiatiefnemer van dit con
gres de Nederlanders, Engelsen,
Fransen, Belgen, Luxemburgers, Duit
sers, Amerikanen en Zweden van
harte welkom. Wij allen gaan hier
vijf dagen lang één grote familie
vormen waar naast de serieuze uitin
gen de kinderlach niet zal vergeten
worden zo luidde de aansporing van
de oppervrijgezel.
Twee pakjes diamanten zijn Vrijdag
avond uit het wrak van de „Triton"
geborgen. De pakjes werden gevonden
in postzakken die voor de Verenigde
Staten bestemd waren. Andere diaman
ten werden al geborgen kort na het
ongeluk, toen postzakken van het vlieg
tuig drijvend nabij de oever werden
gevonden. (U. P.).
Advertentie
De kortste en voordeligste opleiding
(Bekende Schriftelijke Cursus)
tigen op de geest, waaruit deze actie
is voortgekomen.
Een zuiverder motief voor zijn daQ®
dan de liefde tot God en de evennie^
is niet denkbaar. Het is de vervuld»»
van Gods eerste en voornaamste g
bod, en tevens de praktische be'ev':|
van de zending der Kerk, die imm
het door God zelf ingestelde, enige
normale heilsinstituut is voor alle men'
sen. In de Actie voor God krijgt
apostolaatsplicht der Kerk zichtbaar e
pakkend gestalte. Maar wij moeten "ie
onmiddellijk aan toevoegen, dat
werk toch wel in een speciaal h®»
komt te staan uit hoofde van de hO'10'
dere omstandigheden, waaraan het At
ontstaan dankt. Het gaat n.l. niet
de gewone geloofsverkondiging zoals o
in de missielanden geschiedt. De Act
voor God is in de volle zin van
woord een noodmaatregel, genome
uit oprechte en diepe bewogenheid m?
het zieleheil van onze landgenoten, die
of God niet kennen of Hem ontrouw
geworden zijn. Tegenover het voortdu
rend groeiend getal van deze mensen
kan de Kerk niet werkeloos blijven.
wéét, dat er in ons land een ontz?®I
lijk grote geestelijke nood heerst; da*
velen, die, oppervlakkig gezien, onver
schillig lijken voor God en godsdienst'
het in werkelijkheid, in hun dienste in*
nerljjk, zeer beslist niet zijn. Zij weet
ook, dat er zich onder de buiten- en
onkerkelijken niet weinigen bevinden,
die eenmaal tot haar gelovigen behoor
den. Zij staat voor het onmiskenba1"'
feit, dat de mensheid hoe langer h°®
meer van God vervreemdt.
Te midden van deze ontkerstend®
wereld staat de Kerk met haar godd®*
lijke liefde en rechtvaardigheid, va»
vergeving en eeuwig heil. Wordt det
boodschap niet aanvaard, dan is om
dergang het enige wat de mensheid
wachten staat.
Uit deze overtuiging heeft me"
naar ongewone middelen gegr®'
pen om de mensen aan hu»
oorsprong en bestemming te herinn®J
ren. Men gaat het Evangelie „op straat
brengen om zodoende de anders onbe-
reikbaren toch nog met God in co»'
tact te doen komen. Over de methoden»
die daarbij worden gevolgd, hebben
wij reeds een en ander medegedeeld'
Het komt er slechts op aan,- dat me»
met tact en overtuigingskracht, me»
fijngevoeligheid en begrip te werk gaat-
Maar vooral met eerlijke liefde.
Met grote zorg is aan de uitvoering
van de plannen gewerkt. Alles wat a»
lawaaierige reclame doet denken
nauwgezet vermeden. Men wil de men
sen benaderen met liefdevol begrip voor
hun moeilijkheden. Wat gedaan, gezegen
geschreven en getoond wordt zal êe'
schleden met een waardigheid, die aa»
de goddelijke boodschap past. En d.1*
is des te meer noodzakelijk, daar die
boodschap gebracht wordt in een we
reld, waar zij vreemd klinkt en ong®'
woon. Bij het eerste contact zal zij ve
len onvoorbereid vinden, onwennig, ai'
wijzend, wellicht spottend. Maar d
brengers van die boodschap, de knecn'
ten zijn niet beter dan hun Heer, D,e
door de mensen niet' aanvaard werd»
toen Hij onder hen verscheen. Toe»
heeft Zijn liefde de. wereld overwonn®'
én zal haar' altijd blijven overwin»®?,-
Wij*bézitten hiervoor een goddelijke.*^,
rantie. Door die belofte ..van.Qoij.
sterkt, begint de Actie haar n'el[-
Daar, waar God de „grote -
wezige" is geworden, in het openbar
leven, zal men trachten Hem de n„
loren plaats terug te geven. De °nm.
bare mening, die voor God "f?" denk-
plooi meer heeft, zal men op a'pr aan
bare plaatsen en manieren w„„j„rne
Hem herinneren. Altijd, zal de mo
mens, midden in zijn jachtig be
ergens de naam van God enten
Op de meest onverwachte momemn
zal Zijn genade kloppen op de deur van
zijn hart, en om toegang verzoeken.
Maar ook bij al deze nieuwe inspan
ningen blijft het waar, dat de „arbei
ders vergeefs werken, als de Heer het
huis niet bouwt". En daarom dient
heel het Katholieke volk, als één man-
biddend achter de Actie voor God te
staan.
Er gaat iets groots gebeuren in °n®
land. W\j mogen daarvoor niet pnvev"
schillig zijn. De herkersteningskruis
tocht is een kruistocht van liefde. Va»
liefde voor God en de evenmens, waar
van het motto het oude gezegde mod
zijn: Bid en werk. Omdat beide b.,
doeld zijn uit liefde te geschieden, u>
de kracht van Gods eigen wezen. Wa»
al zou men, zoals zeer terecht is
zegd, in tomeloze ijver het land °vep
stromen met millioenen vlugschriften-
al zou men tot in de kleinste dorp®
de machtigste vergaderingen belegg®»',
al zou Gods naam alle avonden en na®'
ten in alle steden vlammend te leze'
staan, al zouden alle kranten, alle r?
dio-uitzendingen, alle film-programma
geheel doortrokken zijn van ons getuig®:
nis „Voor God", als wij de liefde n>®
hebben, innerlijke liefde tot God, all
overwinnende liefde tot de evenmen
baat het ons niets'.
Als wij de liefde niet hebben, zuil®*
wij slechts zijn als een klinkend na
taal. als een schelle cymbaal.
Met het behoud van de goede gces
staat of valt dit werk.
L"
door H A. v O
73
Bijlman knikte instemmend. „Ik Lei,
er zo goed als van overtuigd. Maai
Drost, ik ipoest toch alles onderzoeken
en doorgronden om te trachten een
draad te vinden, die tot de oplossing
van ons onderzoek leidt. Enfin, jij
gaat dus het alibi van Sylvia met de
beeldhouwer onderzoeken en tevens dat
van Mickey Tienhoven in de Anna Von
delstraat."
„De anderen hadden weer geen ali
bi, of weigerden het op te geven."
„Zijn we zo langzamerhand wel ge
wend! Maar als deze twee alibi's klop
pen, dan kunnen we tenminste weer
drie verdachte personen van ons lijstje
schrappen."
„En ik dacht dat de medeplichtig
heid van Sylvia onomstotelijk was?"
„Is 't ook, maar we weten dan iri
ieder geval, dat onder deze drie per
sonen niet de moordenaar schuilt."
,,'n Schrale troost," zei Drost.
„En een schrale oogst," zuchtte Bijl
man.
Bijlman begaf zich naar het hoofdbu
reau, waar hij direct bü de commissa
ris werd geroepen. Het onderhoud was
kort, en niet vriendelijk,Het werd
nu eens tijd zus en zo Bijlman zei,
dat hij sterke vermoedens had. Neen.
feiten wilde de commissaris hebben.
Goed, hij zou een arrestatie verrichten,
maar dan liep hij de kans de zaak te
verprutsen. Wie? Nee, Bijlman ver
tikt 't namen te noemen. Wel, de com
missaris eiste alle mogelijke spoed bij
het onderzoek te zetten, anders moest
h(] hem Bijlman een andere in
specteur toevoegen. Als-je-blieft, de
commissaris had het avondblad al
De „Avondbode" had al een geniepig
stukje geplaatst. Of de politie nog wat
.„deed" in dè moordzaak in de Kalfjes
laan, en of deze tweede moord niet
voorkomen had kunnen worden. Ook
vroeg de „Avondbode" waarom de jour
nalisten zo slecht werden ingelicht. Was
dat, omdat de politie niet meer los wil
de laten, teneinde het onderzoek niet
te bemoeilijken, of was 't omdat de
politie zélf niet meer wist? In dit laat-
te geval stond het onderzoek er wèl be
roerd voor!
Nijdig had Bijlman de krant op tafel
gesmeten en terwijl hij van zijn stoel
opsprong, had hij de commissari toe
geroepen: „Ik geef u de verzekering,
dat Drost en ik binnen 24 uur de dader
en zijn handlangers achter slot en gren
del hebben!"
Toen Bijlman weg was, had de com
missaris stiekum zitten grinniken. Zó
moest hij Bijlman hebben!
't Was hopeloos, vond Bijlman. Met
een even hopeloze inspecteur Kuit had
hij alle rapporten doorgelezen, herle
zen, besproken, steeds maar sigaret
ten dampend, maar 't resultaat was en
bleef nihil. Kuit besloot zijn onderzoek
tot Diemen, Nieuwendam en Schelling-
woude uit te strekken en Bijlman zocht
z'n motor Betsy" op en tufte er op
naar het Damrak, waar hü de juwe
lierswinkel binnenging.
Van Bennekom had juist met een
klant afgerekend, toen hij de winkel
binnenkwam.
„Wel inspecteur, komt u mij goed
nieuws brengen?" begroette de juwelier
hem. „Komt u mee naar boven. Toeval
lig is mijn vriend Zonsveld op visite
en hij vroeg mij zojuist, of ik al iets
van u gehoord had."
Bjjlman volgde de man naar boven,
waar Zonsveld hem ha een verbaasde
blik joviaal begroette en de hand druk
te.
„U kijkt erg sip, mijnheer Bijlman",
zei hij met een nauwelijks bedwongen
lachje.
Bijlman dwong zich tot een glimlach
je. „Het onderzoek loopt niet zo vlot
als ik gehoopt had," zei hij.
„Kan ik me zo levendig voorstellen,
fk heb tenminste zojuist een avondblad
gekocht en ik heb 't een en ander
gelezen over de moord in de Kromme
Nieuwpoortsteeg, die volgens de politie
in nauw verband moet worden gebracht
met de moord in de Kalfjeslaan."
„Ah zois het avondblad al uit?
Tjaik moet bekennen, dat de zaak
zéér ingewikkeld is," sprak de in-
specieur gelaten.
„Mijn vriend was juist begonnen rnjj
iets van deze nieuwe moord te ver
tellen, toen ik een klant in de winkel
moest helpen. Ik heb namelijk nog geen
andere bediende, begrijpt u?" zei Ben
nekom. „Wat is er eigenlijk gebeurd?"
Bijlman vertelde hem in het kort var
zijn wedervaren in de kroeg van Joh
Bulder, terwijl hij beide mannen om
beurten scherp aankeek.
„Dus alp ik u goed begrijp, bestaal
het hele verband hierin, dat beide
kogels uit één en hetzelfde wapen moe
ten zijn afgevuurd," zei Zonsveld.
„Ja," antwoordde Bijlman kort, aan
gezien hij niet van plan was hem mede
te delen, dat hij reeds eerder een be
zoek aan de kroeg had gebracht, om
dat de juwelier op de avond van de
eerste moord daar vandaan was opge
beld door de zogenaamde professor. Zo-
w^i Zonsveld als Van Bennekom schud
den twijfelachtig het hoofd. Beiden seni
nen Bijlman's combinatie zeer zwak
vinden. et
„Voor de goede gang van zaken m»
ik u wederom verzoeken mij te v®
tellen waar u gisteren de avond W®,
doorgebracht," zo wendde de insP
teur zich tot Zonsveld. hig
Hetzelfde voorkomende glimlaw^j
trok weer over diens gelaat, t°enRiip
direct antwoordde: „Wel mijnheer j
man, het lijkt mij beter, da* u 7- -
maar meteen tot mijn vriend wen° -f
en met een aanmoedigend knikje n
Van Bennekom, hernam hij: „Zeg Jui
hoe laat belde ik je gisterenavond
weer op?" „a,
„Dat was tegen kwart over twaa Ae
was het antwoord. „Ik keek nog ja1
klok, omdat ik echt de pé in had.
iemand mij om die tijd nog uit
bed haalde." naa®
Zonsveld keek triomphanteüjk
Bijlman en vroeg daarna verder: -
je nog vanwaar ik je opbelde. >e.'
„Intercommunaal Hilversum,,z b®1'
Bijlman begreep onmiddellijk, el-
de mannen hiermede als 't w vt-a®»
kanders alibi bevestigden. D® v-an
was thans, of Zonsveld wfrK®0f va"
uit Hilversum had opgebeld en- s $e*
Bennekom wérkelijk uit z'n bed jic
haald. Ofstonden beiden
2J6I1? -'Ir
„Zeker een bijzonder £?.la£frvissed;
sprek geweest," begon hu eld v®
„Hoe dat zo?" vroeg Zonsv va»
wonderd en het even v® f.;tdrukk'r!-3
zijn grijze ogen bracht een ]aat,
van niet-begrijpen °P./V"/lijken-
deze verwondering écht de inte
„Om iemand middernach tvVOord
communaal op te bellen.
Bijlman.
(Wordt
vervoW
d)
