Spoorlijn A msterdam-Haarlem krijgt halte bij Sloterdijk Begin der liquidatie van het oude dijkdorp Bijzondere bijeenkomst in Rome van de ridders van Malta D m Ernstige critiek op „Te Elfder Ure" Wat bezielt het N.V.V.? D De Nederlandse Opera misschien naar het Frederiksplein U HAMEA Haarlemmerweg 500 meter naar het Noorden Symboliek van het Rozenkransfeest Nieuwe lonen in de bouwbedrijven De K.A.B. is iets meer dan een machtsinstrument Beschouwendproza In zijn jonge jaren ging Piet Tiggers daar ook al heen StOTERMEER Nederlandse neomisten in Canadees Londen ZATERDAG 9 OCTOBER 1954 PAGINA 7 Storing bij regerings- Dakota Geen reden vliegtuig te vervangen Nederlandse mijnwerker in België verongelukt Hooftprijs 1954 FILMZONDAG 1954 (Van een verslaggever) Binnenkort verschijnt een voordracht van het college van B. en W. aan de gemeenteraad van Amsterdam voor onteigening van ongeveer veertig oude huisjes op de z.g. Molenwerf in Sloterdijk. De huisjes moeten plaats maken voor een nieuwe halte aan de spoorlijn AmsterdamHaarlem. De plannen voor het stationsgebouw worden gemaakt door de N.S.-architect Ir. K. van der Gaast, die o.m. het station van Eindhoven heeft gebouwd. Voor het station komt een plein met een tramhalte en standplaats voor bussen en taxi's. De fabrieksgebouwen aan de Sloterdijkzijde van de Haarlemmertrek vaart blijven gespaard. Tussen de drukkerij van Laporte en Dosse en de Linnenverhuurderij Linmij, tegenover het plantsoen aan het eind van de Admiraal de Ruyterweg komt de toegang tot het stationspleintje via een brede brug. De brug zal meer dan twee maal zo breed zijn als de huidige Sloterdijkbrug bij de Coca-Colafabriek. Bij de enorme uitbreidingen, die Amsterdam momenteel in het Westelijk stadsgebied onderneemt, scheen het oude dijkdorp je Sloterdijk verge ten. De Dorpsstraat is nog even smal als in de dagen, dat het dorpje op de oude Spaarnwouderdijk vrij uitzag over het brede IJ. Het IJ is reeds in de vorige eeuw ingepolderd. De Spaarnwouderdijk heeft geen betekenis meer in het verkeer naar Haarlem en Sloterdijk, inmiddels binnen de stadsbebouwing van Amsterdam gekomen, ondergaat het lot van alle oude, nauwe dorpskommen. Het laatste teken van zelfstandig heid, de roemruchte tram van Sloterdijk naar Amsterdam, beter bekend als de „Kikker", is deze week opgeheven. Nog dit jaar zal de gehele Molenwerf worden gesloopt, om plaats te maken voor de treinhalte Sloterdijk en spoedig zal dan de verbreding van de Dorpsstraat en de spoorwegovergang volgen. De resten van het dorp verdwijnen binnen afzienbare tijd geheel en al onder het enorme trein- en verkeerskruis punt, dat op de plaats van het dorp is geprojecteerd. Dit is het eerste stadium in de ver wezenlijking van de vele vérstrekkende plannen, die de gemeente Amsterdam met het oude dijkdorpje Sloterdijk heeft. In de grote verkeersontwikkeling, die op dit punt te verwachten is, vormt momen teel het dorp Sloterdijk de bottleneck. Uit het noorden komt in de toekomst de grote toegangs- en afvoerweg van de tunnel bij 'de Hembrug, waarvan de verwezenlijking nu eindelijk in zicht komt. Bovendien wordt de grote polder tussen de Haarlemmerweg en het Noord zeekanaal bijna geheel opgeslokt door de havenuitbreidingen, die een enorme op pervlakte zullen beslaan. Moderne havenuitbreidingen en industrievestigin gen vragen uitgebreide voorzieningen aan wegen en spoorlijnen. Ten zuiden van de spoorlijn Amsterdam-Haarlem, die het dorpje Sloterdijk juist doorsnijdt, verrijzen bovendien de nieuwe tuinste den met hun bevolking, die nu reeds in de tienduizenden loopt. Al 't verkeer, dat deze woonwijken en de nieuwe havengebieden alsmede de Hemtunnel en de Haarlemmerweg zul len opleveren, komt bijeen op het grote knooppunt, dat in de toekomst komt te liggen op een punt in het verlengde van de Multatuliweg. Sloterdijk moet voor een groot deel wijken voor deze be langrijke verkeersschakel. De aanleg van dit knooppunt zal waarschijnlijk minder lang op zich laten wachten dan men geneigd is te veron derstellen. Na het verdwijnen van de tramlijn Amsterdam-Zandvoort m 1956 hoopt men reeds met de eerste voorzie ningen een aanvang te maken. Voor het moment bepaalt men zich tot opheffing van de ergste verkeersgebre- ken van Sloterdijk. Na de aanleg van d halteplaats, die volgens de meaeae- ling van de wethouder van PubiieKe Werken in 1955 gereed moet zijn, komen de spoorwegovergang en de dorpsweg aan de beurt. Beide worden aanzienlijk »fir£reed' r/?ardoor' uitgaande van het zelfde aantal sluitingen van de spoor bomen het verkeer sneller kan worden afgewikkeld. Het volgende stadium is de aanleg van een belangrijk onderdeel van het toekomstige verkeers- en spoor wegknooppunt, waarvoor een groot deel van de bebouwing en o.m. de Coca-Cola zullen moeten wij ken. In het verlengde van de Multatuliweg, de grote verkeersader Noord-Zuid, die zonder kruisingen het snelverkeer via viaducten en tunnels door de tuinsteden naar het zuiden en via een grote verkeersweg langs de zuidrand van de stad naar het oosten zal geleiden, komt een groot viaduct over de Haarlemmerweg, de Haar lemmertrekvaart, de spoorlijn, alsmede over de nieuwe Haarlemmerweg en de nieuwe spoorlijn naar Haarlem, die in de toekomst 500 meter ten noorden van de huidige banen komt te liggen. Het ten westen van het kruispunt worden gesticht. De halteplaats, die thans ver rijst aan de oude spoorbaan Amster dam-Haarlem is dus slechts van pro visorische aard. Omdat er echter nog geen zekerheid is over het bouwtempo van het kruispunt en de nieuwe we gen, zal het voorlopige stationsgebouw niettemin goed worden verzorgd. Wat de nieuwe Haarlemmerweg en de nieuwe spoorbaan betreft, deze zijn reeds in het bekende ontwikkelingsplan van de gemeente Amsterdam van 1935 voorzien. Toen leek dit echter toekomst muziek. Thans nadert het moment, dat ernstig aan verwezenlijking van deze plannen wordt gedacht. De huidige spoorbaan Amsterdam-Haarlem maakt ter hoogte van Halfweg en bij de Wester gasfabriek twee hinderlijke bochten. Onder meer hierom zal de nieuwe spoor baan ongeveer 500 meter noordelijker komen te liggen. In rechte lijn gaat de baan nu van A'dam naar Haarlem. Ook de huidige Haarlemmerweg, voorheen een veelgeprezen snelweg, nadert door de verkeerstoeneming reeds het verzadi gingspunt. De nieuwe weg zal evenwij dig met de nieuwe spoorbaan aan de overzijde van de Haarlemmertrekvaart komen te liggen. Het wordt een vier- baansweg, met een scheiding in het mid den. Bij de aanleg van het nieuwe wegen- en spoorwegencomplex zal ook het tijdelijke volkstuinen complex bij de Westergasfabriek verdwijnen. De volks tuinders krijgen nieuwe terreinen op de strook grond tussen de nieuwe Haar lemmerweg en de Haarlemmertrek vaart. Een vraag, die na het voorgaande op komt, is wanneer de Ringbaan om Am sterdam in gebruik zal worden gesteld. Deze dijk was reeds voor de eerste we reldoorlog geprojecteeerd, toen er nog verschillende spoorwegmaatschappijen waren. Ten einde de concurrerende spoorbaan te vermijden wilde een spoorwegmaat schappij een dijk aanleggen, die de mo gelijkheid zou bieden om treinen rond Amsterdam te geleiden zonder het Cen traal Station aan te doen. Na de fusie van de spoorwegmaatschappijen bleef de N.S. prijs stellen op aanleg van de Ring baan, hetgeen in de crisisjaren geschied de. Van gebruik kwam toen niets. Thans ligt de dijk nog steeds ongebruikt, doch in de plannen wordt met een bestem ming als spoorbaan rekening gehouden. Het C.S. kan het treinverkeer nog ver werken en het nieuwe blokbeveiligings- systeem verschaft de mogelijkheid van een veel hogere treinfrequentie dan men tot nog toe voor mogelijk had gehouden. De Ringbaan zal voor het goederenver voer naar het nieuwe Westelijke haven gebied en verder bruikbare diensten kunnen bewijzen. In de ringbaan zijn bruggen over de Schinkel en over de Amstel geprojecteerd. Dit zouden gecom bineerde verkeers- en spooroverbrug- definitieve station Sloterdijk aan de i gingen worden als schakels in de reeds nieuwe spoorbaan naar Haarlem zal I bovengenoemde aansluiting van de grote VAART haarlemmer- Het eerste stadium van de liquidatie van Sloterdijk is de aanleg van het stations gebouw Sloterdijk aan de spoorlijn AmsterdamHaarlem. Zoals het kaartje toont, komt de toegang tot het Stationsplein waarvoor 40 woningen van de zgn. Molenwerf moeten plaats maken tegenover het plantsoen aan het eind van de Adm. de Ruyterweg. De nieuwe brug wordt meer dan tweemaal zo breed als de oude Sloterdijkerbrug links. Nl£UWfc SPOORBAAN Mltuwe. WAARU WB-G HAA^LCHHC RvAAftr NIEUW STATION fbCHrtNC AM4TERPAMC.5. De aanleg van bovengenoemd verkeersknooppunt betekent het einde van het dorp Sloterdijk. De spoorlijn en de weg AmsterdamHaarlem zijn 500 meter naar het Noorden gebracht, ten Noorden van de Haarlemmertrekvaart. Uit het Zuiden komt de snelverkeersweg Multatulliweg, die via een enorm via duct de spoorlijnen en de wegen passeert en direct aansluiting geeft op de toegangsweg van de tunnel bij de Hembrug. Zoals men op het kaartje ziet houdt de gemeente rekening met de inschakeling van de ringbaan bij het spoorwegverkeer, in het bijzonder voor het goederenvervoer uit het Weste lijk havengebied, dat tot aan de rand van de oude dorpskom zal reiken. verkeersweg, die via Bos en Lommer en andere nieuwe wijken in West binnen de ringbaan en langs de zuidrand van de stad over de Amstel een verbinding zou geven met de wegen naar Den Haag, Utrecht en het Gooi en de nieuwe weg naar Rotterdam. Voor Sloterdijk betekent dus het ge meentelijk voorstel tot onteigening van de Molenwerf het begin van een grondig transformatieproces, dat men overigens niet al te tragisch behoeft te nemen. In de omgeving van dit oude dorp komt voor een deel woningbouw, zodat de naam Sloterdijk niet verloren zal gaan. Op vragen van het ee' e Kamerlid de heer Wendelaar over het regerings vliegtuig, dat wegens storing de reis van Prins Bernhard naar Zuid-Afrika niet op tijd kon beginnen, heeft de minister van Verkeer en Waterstaat geantwoord dat storingen, als bij het regeringsvliegtuig zijn voorgekomen, zich kunnen vertonen, ondanks zorg vuldig toezicht en onderhoud. In het onderhavige geval werd tij dens de vlucht van Soesterberg naar Valkenburg bemerkt, dat een magneet van een der motoren minder goed werkte, weshalve het vliegtuig naar Schiphol werd gevlogen, waar de sto ring werd verholpen, hetgeen enige tijd heeft gekost. Overal ter wereld wordt, gezien de ruime ervaring, die met dit type vlieg tuig is opgedaan, de Dakota terecht als een der veiligste en meeste bedrijfsze- kere vliegtuigen beschouwd. Op grond van veiligheid en bedrijfs zekerheid is er, ook in verband met bovenbedoelde storing, geen dringende reden het vliegtuig door een ander te vervangen. Reeds eerder zijn de organisaties van werkgevers en werknemers in de bouw bedrijven volledig tot overeenstemming gekomen over de loonsverhoging van zes procent. Thans kan worden mede gedeeld dat de organisaties van werk gevers en werknemers in de nevenbe- drijven eveneens tot volledig accoord zijn gekomen. Evenals in het bouwbe drijf werd in het schildersbedrijf, het stucadoorsbedrijf en het steengaasstel- lersbedrijf, het steenhouwersbedrijf, het steen-, kunststeen- en houtgranietbe- drijf, de timmerfabrieken en het koel- kastenbedrijf overeenstemming bereikt over loonsverhogingen, welke, behou dens enkele kleine afwijkingen, over eenkomen met de loonvoorstellen, wel ke door de werknemersorganisatie aan de werkgevers waren voorgelegd Het College van Rijksbemiddelaars heeft nu ook de tussen de organisaties van werkgevers en werknemers over eengekomen lonen voor het schildersbe drijf, het steenhouwersbedrijf, het stu- cadoors-, betonemailleurs- en steengaas- stellersbedrijf, het grondborings- en buizenleggersbêdrijf, het steen-, hout- graniet- en kunststeenbedrijf, goedge keurd. De lonen voor de timmerfabrieken en het koelkastenbedrijf werden nog niet goedgekeurd vanwege de moeilijkheden ten aanzien van de gemeenteklassenin deling. In de kolenmijn „André Dumont'' te Waterschai (Genk) in België is de Ne derlandse mijnwerker W. Raafs op 920 meter diepte door losgeraakt gesteente getroffen en ernstig gewond. Hij is la ter in het ziekenhuis aan zijn verwon dingen bezweken. Het slachtoffer was vader van vijf kinderen en woonach tig te Weert. Vandaag is te Arnhem de Centrale tot uitbreiding van de katholieke zie- Raadsvergadering van de Katholieke Arbeidersbeweging in het Aartsbisdom gehouden. Tijdens deze vergadering heeft de heer Johan Zwaniken, voor zitter van de Aartsdiocesane Bond en lid van het Hoofdbestuur der K.A.B. een rede gehouden, waarin h(j ernstige critiek heeft uitgeoefend op het num mer van „Te Elfder Ure", dat aan het bisschoppelijk Mandement gewijd was. Hij vroeg ich af of uit deze pu blicaties niet duide'ijk blijkt, dat de voorhoede d»r infellectuele katho lieken zeer ver af staat van de voorhoede 'n de arbeiderswereld. Deze klove dient ten spoedigste te worden overbrugd doo een soliede, een stalen brug. Wij zullen zo vervolgde de heer Zwaniken er goed aan doen, ons in alle oprechtheid de vraag te stellen in hoeverre wij schuld'- zijn aan de cri tiek, welke ii' „Te Elfder Ure" werd geuit. Het is betreurenswaardig te moeten constateren, dat sommige ge loofsgenoten blrkbaar niet de over tuiging kunnen opbrengen, dat de K.A.B. iets meer is dan een machts instituut, dat alleen maar praten kan over loonronden en versterking van arbeidersinvloed. Aan ons de taak deze droom de wereld uit te helpen en te proberen de K.A.B. aan Ne derland te presenteren als een apos- tolaatsbewegin en mensen bezield met een aposto' tsmentaliteit. In deze geest moet .nen onze actie: „Op naar de 400.000" dan ook zien. Momenteel telt de nationale K.A.B. 356.000 leden, waarvan 70.J0 in het Aartsbisdom. Sprekend over de verantwoordelijk heid der bestuurders, wees de heer Zwaniken de estuurders op hun grote verantwoordelijkheid bij de toenemen de industrialisatie, alsook op de nood zaak van de vorminf van een goed ge schoold bed ijfskader. Het moge niet aan onze aandacht ontsnappen, dat van de 67 scholen voor lager technisch onderwijs ij het Aartsbisdom slechts negen katholiek zijn. In dit verband is het werk van de K.A.J. voor de jongste arbeiders, die zo van school komen, dan ooi zeer toe te juichen, evenals de arbeid van de Katholieke Arbeidc .-s Vrouwenorganisatie om het „jonge" arbeidersmeisje in haar ge- 'ederen op te nemen. Zijn laatste woord was een her haling van de klacht, dat het verbod kenfondsen, (dat uit nationaal-socialis- tische overweging vas ontstaan) nog altijd wordt gehandhaafd. Voorzitter oMiddelhuis zal Zondag het woord voeren over de „K.A.B. in de branding." De minister van Ondérwijs, Kunsten en Wetenschappen heeft bepaald, dat de staatsprijs voor letterkunde (P. C. Hooftprijs) voor 1954 zal worden toe gekend aan de auteur van het beste beschouwende prozawerk .(essays, bio grafieën, critisch proza, literair-histori- sche studiën), verschenen tussen 1 Juli 1951 en 1 Juli 1954. Voorts heeft de minister ingesteld een jury die hem bij de toekenning van de P. C. Hooftprijs voor 1954 van ad vies zai dienen. De jury is als volgt sa mengesteld: lid en voorzitter: prof. dr. W. J. M. A. Asselbergs te Nijmegen; le den: ds. W. Barnard te Amsterdam, prof. d E J. Dijksterhuis te Bilthoven, P. H. Dubois te 's-Gravenhage, dr. F. K. H. Kossmann te Rotterdam, dr. F. Sierksma te Groningen, A. van der Veen te 's-Gravenhage; secretaris: H. J. Mi chael te 's-Gravenhage. In de kerk van O. L. Vrouw van Czestochowa, de parochiekerk van de Poolse katholieken in Londen, Ontario, heeft een jonge Nederlandse priester zijn eerste H. Mis opgedragen. Het is Herman Falke S.C.J. uit Lichtenvoorde, die in 1952 met nog twee fraters door de Nederlandse provincie werd afgestaan aan de Canadese provincie der Priesters van het H. Hart. De beide anderen zijn de inmiddels ook tot priester gewijde Joseph A. Eliens uit Haarlem en frater Piet Mous uit Dordrecht, die in de loop van dit studie-jaar de priesterwijding zal ontvangen. Advertentie Een Geschenk voor de handen (Van onze Romeinse correspondent) Ter gelegenheid van het Mariajaar heeft de Souvereine Militaire Orde van Jeruzalem van Malta een pelgrimage en een bijzondere bijeenkomst van zijn leden uitgeschreven te Rome. De waarnemend Grootmeester en de Souvereine Raad van de Orde hadden hiervoor de dagen rond het Rozenkrans- feest aangewezen. De keuze van deze dagen had een diepe zin voor de Rid ders van Malta door hun historische verbondenheid met het Rozenkrans- feest en daarnaast mede voor alle christenen. Dit feest immers is gegroeid uit de plechtige gedachtenisviering van de overwinning van de Christenheid op de Turken in de zeeslag bij Lepanto op 7 October 1571. De heilige Dominicaner Paus Pius V had een kruistocht van het rozenkransgebed uitgeschreven in het tragisch uur, dat de Christelijke wereld, verscheurd in de felle botsing van de ideeën, naar het leven bedreigd werd door de steeds opdringende macht van de Turken. Het Oost-Romeinse Rijk was met zijn laatste keizer, Constan- tijn XI, ten onder gegaan, toen Con- stantinopel in 1453 viel. De Balkan stond onder heerschappij van de Halve Maan en kort tevoren had Hongarije de Turken nauwelijks kunnen keren onder de muren van Wenen. Het is de Militaire Orde van Jeru zalem geweest, die de Christelijke cul tuur en dus de Westerse wereld, in de strijd tegen het Oosten aan zich verplicht heeft. Ook in de zeeslag van Lepanto speelden de ridders een be slissende rol. De dreiging van de Tur ken in die dagen, een aanslag op het geloof, de beschaving en het leven van \Vesten werd gekeerd door de voor spraak van de H. Maagd, zo geloofde de H. Pius V, en hij gelastte de in- I stelling van een herdenkings- en een dankdag. Zijn opvolger Gregorius XIII bracht kort daarop het besluit van Pius V tot uitvoering. Heden staat een het Christendom vijandige macht uit het Oosten verder dan de poorten van Wenen en in zekere zin herhaalt zich de geschiedenis. Op 7 October is het Rozenkransfeest in een solemnele H. Mis in de Romeinse Mariakerk bij uitstek, de Santa Maria Maggiore, door de Orde van Malta plechtig gevierd. De dag daarvoor heeft de Orde in de catacomben van de H. Domitilla de geestelijke strijd van de Kerk der Stilte herdacht. Andere plechtigheden werden evenals deze door honderden ridders uit alle delen van de wereld, waar de Orde leden telt. bijgewoond. Morgen zullen de deelnemers aan de bedevaart door Z. H. de Paus op Castelgandolfo in audiën tie ontvangen worden. Als afvaardiging van de Nederlandse balije namen aan de bijzondere bijeen komst deel der Nederlandse baljuw van de Orde mr. E. Baron van Voorst tot Voorst, jhr. Rudolf van Grotenhuis, eerste kapittelridder, de ridders jhr. T. van Grotenhuis van Onstein en mr. J. C. Baron Speyart van Woerden en de ere-kapelaan van de Orde, mgr. J. Damen. Op verzoek van het Hoofdbestuur van de Katholieke Film Actie heeft het Episcopaat van Nederland Zondag 10 October a.s. aangewezen als „Film- Zondag". neinde de K.F.A. in staat te stellen haar zegenrijk werk voort te zetten," ral op Zondag 10 October a.s. in alle parochiekerken en rectorale Hulpkerken ren collecte ten bate van de Katholieke Film Actie worden ge houden. (Vervolg van pag. 1) e meest waardevolle pagina's van dit geschriftje zijn zonder twijfel pagina 6 en pagina 9. Op pagina 6 geeft de heer Roemers een stukje historie van de (katholieke) vak beweging. Hij vertelt daarin dat reeds in 1906 de Bisschoppen zich uitspraken voor katholieke organisaties voor ka tholieke arbeiders. In 1912 werd zelfs voor katholieken verboden lid te wor den van de interconfessionele textiel- arbeidersbond „Unitas'-'. De heer Roe mers zegt dan letterlijk: ..Ruppert, aan wiens boek „De Nederlandse Vakbewe ging" wij een en ander hebben ont leend, schrijft, dat hiermede het pleit was beslecht. Het C.N.V. gaf zijn po gingen interconfessionele vakbeweging te worden op en richtte zich voortaan uitsluitend tot de Protestantse Christe nen. Er was derhalve ook geenaanleiding, hetver- bod van 1912 te herhale n." Dit betekent derhalve dat: a) de bisschoppen van oordeel zijn dat er grondige redenen van pastorale aard zijn om het lidmaatschap van de Chris telijke Nationale Vakbeweging voor ka tholieken ongeoorloofd te verklaren en b) dat dit verbod nog steeds geldt. Het C.N.V. heeft hiervoor begrip ge toond en er zich bij neergelegd. Het had. evenals het N.V.V. dit sinds jaren doet, de gegriefde kunnen gaan spelen. Dat het dit niet en nooit heeft gedaan be wijst, dat aan die zijde een duidelijker inzicht in religieuze waarden bestaat dan aan de kant van het N.V.V. Hoedanig deze waardering bij het N. V.V. ontbreekt, blijkt uit de openhar tige bekentenis van de heer Roemers op pagina 9. Hij schrijft daar: „Wij hebben nooit verzwegen, dat wij verder wilden gaan dan de gereglementeerde samenwerking waartoe uiteindelijk is besloten." Verder zegt hij onomwonden dat men eigenlijk verlangde naar één vakbeweging, maar „voor de z.g. culturele aangelegenheden, afzonderlijke organisaties m o g e 1 ij k" zou willen laten. Men moet dit nog eens her lezen om de strekking van het geval te begrijpen. Dit verklaart op de eerste plaats, dat de socialisten zich nooit heb ben kunnen of willen neerleggen bij de door hen gewraakte Bisschoppelijke be slissing. gelijk het C.N.V. deed. En op de tweede plaats voelen we hierin de uiting van een soort opgekropte mach teloosheid om de uiteindelijke doel stelling, een eenheidsvakbeweging te bereiken. Het is duidelijk. Men heeft de Raad van Vakcentralen willen gebruiken of moet men zeggen misbruiken als een tussenstation op de weg naar de een heidsvakbeweging. Middelhuis heeft in zijn radiorede van 20 Juli gesteld, dat de K.A.B. het feit aanvaardde dat het N.V.V. zich ook richt tot de katholieke arbeiders. Maar nimmer heeft de K.A. B. het feit aanvaard, dat de Raad van Vakcentralen een tussenstation zou zijn naar een neutrale eenheids vakbeweging eenvoudig omdat zij dat met haar le vensbeschouwing onverenigbaar acht. Hoe goed de brochure van de heer Roemers ongetwijfeld ook zal zijn be doeld. hoezeer zij ook het begrip in het katholieke kamp voor het onprettige ge voel in het N.V.V. zal versterken, het komt ons voor niet méér te zijn dan een bijdrage tot wederzijds verstaan. Paleis voor Volksvlijt op het Frederiksplein te Amsterdam, eertijds zetel van de vroegere Nederlandse Opera. Het herleven van de Amsterdamse plannen tot de bouw van een eigen operagebouw moet in kringen van opera mensen orkest, koor, ballet, solisten wel even een blij stimulansje geweest zijn. Men moet wel even gedachi hebben: gunst, misschien zullen we het nog beleven óók. Doch het is niet zo, dat men e' helemaal van onderste boven is; de heer Piet Tiggers, waarnemend directeur van de Nederlandse Opera, kan er heel kalm over pra ten. Eerst over de plaats en dan glimlachhij, omdat hij in zijn jonge jaren óók naar het Frederiksplein ging voor de voorstellingen van de Nederlandse Opera, de oude Nederlandse Opera dan. „Het Paleis voor Volksvlijt" zegt hij, „heeft zich altijd mogen verheugen in de „trek" van de Amsterdammers. Sinds de brand evenwel heeft zich die trek wel verplaatst naar het Leidseplein en het Rembrandtsplein en sinds de oorlog moeten we er ook rekening mee houden, dat de trouwste klanten van de opera de Joodse bevolking, die rondom het Frede riksplein woonde er niet meer zijn. Niettemin geloof ik, dat het Frederiksplein oest opnieuw een cultuur-cen trum zou kunnen worden. Ik heb wel eens de schetsplan- nen van de nieuwe nog te bouwen opera gezien: vrij te bereiken voor het verkeer, met ruimte genoeg voor par keerplaatsen. Wat de bouw zelf betreft moet het terrein mooie gelegenheden bieden. Er zouden repetitielokalen en rustkamers kunnen komen in de galerij. En dan aet toneel: de helft tenminste onder de grond, want zo hoort het al is het dan niet zo in de Stadsschouwburg. Voordeel boven de Stadsschouwburg zou het ook zijn, dat het operagebouw geluidsdicht zou kunnen worden, zodat niet het verkeer een partijtje meeblaast in het orkest. Dan de acoustiek: er zijn in de Stadsschouwburg „dode punten"; het publiek, dat daar zit, heeft niet he* volle genot van de muziek. De orkestbak zal ook veel groter worden, vooral van belang voor de Wagner-uit- voeringen. Een grote verlichting zal het voor de Heerlen, Maastricht, eenmaal naar Om de populariteit te behouden moe leden van orkest, koor en ballet zijn Groningen en wellicht zelfs voor het ten we natuurlijk wel voor een groot te kunnen repeteren in zalen waar ze eerst naar Enschede. Doch als wij de deel steunen op ons „ijzeren" reper- eerstgeboorte-recht hebben, dat heb- Amsterdamse Opera een avond niet be- toire: Verdi, Puccini, Faust ook een ben we in de schouwburg niet. Dat is spelen, zou bijvoorbeeld het ballet het trekker en een enkele keer Wagner, ook technisch veel beter, voor de be- kunnen doen. Cns eigen ballet ook, en Moderner werk, zoals „Aus einem To- lichting bijvoorbeeld die wat meer al op eigen houtje, omdat een ballet het tenhaus" van Janagek, brengt niet het tijdens de repetities mee kan doen, en nodig heeft een eigen onafhankelijk be- nodige geld in de kassa en dat is toch voor de jonge solisten, die tot nu toe staan te leiden om „Bühnefahig" te heus ook iets waar we rekening mee blijven. moeten houden. Als het Operagebouw er eenmaal We geloven zeker, dat het spelen staat, dan gaan we dat natunrlijk fees- m een eigen gebouw een stimulans telijk vieren; het is best mogelijk dat zal zijn voor het publiek ook. Ons we dan met begrijpelijke trots we- eigen publiek, waaraan dan wellicht de reldberoemde mensen zullen uitnodigen koppige vereerders van alleen-maar- voor ons eigen „festival". Doch dat is de-Italianen, ontbreken, doch dat elk nog verre toekomst; voorlopig zitten jaar versterkt wordt met een nieuwe we met de organisatie van het Mozart- jaargang. Het .s geen geheim dat we jaar, 1956, dat we in Amsterdam en in het vorig seizoen een ton meer aan Den Haag zullen vieren. In de eerste recettes hebben gehaald en nog ver- plaats met Josef Krips, met Kranhal» blijdender is. dat we voor dit seizoen ook en met celebriteiten die ik nog niet ai vier aanvragen hebben voor voor- nrsmen wil, omdat ze dan meteen zo- stellingen voor de jeugd. veel duurder worden." repeteren in een klein zaaltje en bij de generale, vlak voor de première, pas voor het eerst op het grote toneel ko men. Technische snufjes zoals een draai toneel verwachten we niet zo'n ding maakt trouwens maar lawaai en ver kleint het toneel we zullen al zo blij zijn met gewoon maar: een eigen huis. Dat ve overigens natuurlijk niet avond aan avond kunnen bespelen,we heb ben ook subsidie-verplichtingen aan de provincies Noord-Holland en Utrecht, aan Den Haag en Rotterdam; we gaan ook dit jaar weer naar Eindhoven,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1954 | | pagina 7