Regering niet onberoerd door
politieke ontwikkeling
Zakelijke basis echter ongeschokt
RAMEN VAN JOEP NICOLAS
PERS KRIJGT EEN APARTE
BEDRIJFSCOMMISSIE
&-r V
DRAMA VAN TIGNES leeft
opnieuw in GULPEN
Nieuwe voorzitter commissie
Nationale Plan geïnstalleerd
Jmmniam
Tussen neus en lippen
GEHEIMZINNIGE
AUTO
WELTER: Aan het vertrouwen
wordt gerukt
Vragen over rede
van Gruenther
St. Odiliënberg
en Tubbergen
Naast grafische
ondernemingen
Laatste burgemeester van verdronken
dorp naar Zuid-Limburg
Twee 90-jarige
Minderbroeders
PP! 'SN
ZATERDAG 9 OCTOBER 1954
PAGINA- 8
„Ook in Nederland zal
de koers spoedig
veranderen"
Liturgische weekkalender
Mr. Sassen:
8-Octoberviering
te Alkmaar
Burgemeesters eervol
ontslagen
/ÉT- -•
m
li i
,.In kleine zaken groot"
>- IT4& é-
X
iU
Inbraak in veiling
gebouw te Gronsveld
Buit van 5000
Peanut Butter
INDONESIË BREIDT
VLOOT UIT
Kamerdelegatie over
reis naar Berlijn
Audiëntie mgr. Mutsaerts
Een Nederl. speurdersroman
Simon Bennenbroek en
Ignatius Smeets
Paard op hol, meisje
gedood
(Van onze parlementaire redacteur)
Bij het beëindigen van de debatten over Troonrede en Mandement heeft
de minister-president dr. Drees Vrijdagmiddag in de Tweede Kamer mede
gedeeld, dat de veranderingen die zich in het land voltrekken de regering
geenszins onberoerd laten. Zij hebben echter vooralsnog geen wijziging kun
nen brengen in de samenwerking van het Kabinet, dat nog steeds op de
zakelijke basis berust, die er in 1952 aan werd gegeven: een programma
waarmede de afzonderlijke politieke groeperingen zich kunnen verenigen,
zonder zich als een coalitie te beschouwen. Of er verandering zal komen,
aldus dr. Drees, hangt af van de verdere ontwikkeling tussen de partijen.
voorbijgaan om bij het antwoord
aan de heer Tilanus inzake het kleu
teronderwijs de Kamer erop te wij
zen, dat de taak van minister Cals
in het algemeen zeer omvangrijk en
moeilijk is. Het bewuste wetsont
werp zal binnenkort in de Minister
raad worden behandeld.
Veel drastischer dan de minister
president, die zich zeer voorzich
tig uitdrukte, had de heer Weiter
geconstateerd: „In de afgelopen
week is het Kabinet op brede basis
veranderd in een extra-parlemen
tair of wel een zakenkabinet. Hij gaf
toe dat dit nog geen crisis hoeft op
te leveren, maar aan de vertrou
wensbasis van de regering, zo meen
de hij, wordt gerukt. Er is volgens
de heer Weiter een christelijk front
ontstaan.
Dr. Drees heeft nogmaals de fiscale
plannen van de regering verdedigd,
met name de vennootschapsbelasting,
waarbij nog duidelijker als motief naar
voren kwam, dat de regering de posi
tie van het grote bedrijfsleven thans on
tegenzeglijk relatief gunstig acht.
Daarom vond men het juister nu de
kleine middenstander wat tegemoet te
komen.
Ter geruststelling van iedereen die
mocht veronderstellen dat er nog
sprake zou zijn van opwaardering van
de gulden kon de minister-president de
verzekering geven dat op het ogenblik
aan een zodanige maatregel niet wordt
gedacht. Men had het in verband met
de laatste loonronde wel een ogenblik
overwogen. De heer Weiter kreeg de
verzekering, dat ook voor de Indische
gepensionneerden een voorstel zal wor
den gedaan om een verhoging van zes
procent te geven.
Dr. Drees vond het in het leven roe
pen van een interparlementaire Bene-
lux-raad thans een moeilijke zaak, om
dat men de Assemblée niet meer alleen
consultatief wil maken. Er bestaat nu
onzekerheid over de bevoegdheden die
de Assemblée dan wel zal krijgen. Die
onzekerheid maakt de regering huive
rig om een zodanige samenstelling aan
deze raad te geven, dat België en Luxem
burg tezamen tegenover Nederland pa
ritair vertegenwoordigd zouden zijn. Hij
verklaarde zich er tegen, dat staatssecre
tarissen steeds aan de vergaderingen van
de Ministerraad zouden deelnemen. De
hanteerbaarheid van het Kabinet zou er
niet beter op worden en de staatssecre
tarissen zouden met veel tijdrovende
vergaderingen worden belast.
Dr. Drees liet de gelegenheid niet
ZONDAG 10 October: 18e Zondag na Pink-
iteren: eigen mis; 2 geb. H. Franciscus
Borgias; 3 geb. A cunctis; Credo; prefa
tie van de H. Drieëenheid; groen.
MAANDAG: Moederschap van O. L. Vr.;
eigen mis; Credo; prefatie van O. L. Vr.;
wit.
DINSDAG: Mis van 18e Zondag na Pink-
streen; geen Gloria; 2 geb. A cunctis; 3
geb. Fidelium; 4 geb. naar keuze; geen
Credo; gewone prefatie; groen. Utrecht
en Haarlem: H. Wilfridus. bisschop-be
lijder; mis Sacerdotes; wit.
WOENSDAG: H. Eduard, belijder; mis Os
justi; 2 geb. A cunctis; 3 geb. naar keu
ze: wit.
DONDERDAG: H. Callixtus, paus-rrfarte-
laar; mis Si diligis; prefatie van de
Apostelen; rood.
VRIJDAG: H. Theresia van Avila, maagd;
mis Dilexisti; wit.
ZATERDAG: H. Hedwig, weduwe; mis Cog-
novi; 2 geb. A cunctis; 3 geb. naar keu
ze; wit. Utrecht, Den Bosch, Roer
mond: Kerkwijdingsfeest; mis Terribilis;
(in stille missen: 2 geb. H. Hedwig); Cre
do; wit.
ZONDAG 17 October: 19e Zondag na Pink
steren; eigen mis; 2 geb. H. Margaretha
Maria Alacoque; (Utrecht, Den Bosch,
Roermond: voor geconsacreerde kerken,
behalve de kathedralen: 3 geb. Kerkwij
ding); Credo; prefatie van de H. Drieëen-
heid; groen.
Vrolijke noot
Voor een vrolijke noot zorgde nog de
heer Welter, die wederom de conserva
tieve richting verdedigde en zich daar
bij met felheid tot de interrumperende
socialisten wendde. „De heer Burger
leeft in een volmaakt verleden tijd. Hij
denkt dat iederen die zich tegenwoor
dig conservatief noemt, npg behoort tot
de patsers met zware horlogekettingen,
een champagnefles naast zich en een
vrouw aan hun voeten om hun schoenen
te poetsen. Hij vergeet dan dat het groot
ste deel van de beschaafde wereld door
conservatieven wordt geregeerd. Het
socialisme heeft de wereld slechts ste
nen voor brood gegeven. Ons volk rea
geert langzaam, maar het zal aan de in
vloed van het conservatisme niet ont
komen." Ook het boekje „Katholieke
politiek" van prof. Romme moest het
bij de heer Weiter weer ontgelden. „U
moet niet alleen een gedeelte schrap
pen, U zult een gehele nieuwe gecas
treerde uitgave moeten bezorgen, die in
overeenstemming is met het Mande
ment," zo luidde zijn conclusie. Hij wilde
intussen wel met prof. Romme de so
ciale leer der Kerk als richtsnoer aan
vaarden. „Maar dan ook consequent."
De voorzitter van de A.R.-fractie, dr.
Schouten, heeft bij de replieken de op
vattingen van prof. Oud herzien in
zake de Libertijnse geest. Hij kwam tot
de conclusie, dat de Libertijnen in het
verleden steeds negatief tegenover de
christelijke leer hebben gestaan. Het
erfgoed van de Reformatie moet door
hen niet verdedigd worden, maar door
christelijke politieke partijen, die zich
beslist uitspreken voor de grondslagen
van het christendom, aldus zün con
clusie.
De communist Gortzak deed op de
valreep nog een poging om een motie
in te dienen, waardoor de vergunning
om de lonen met zes procent te verho
gen zou worden veranderd in een
verplichting. De communisten had
den er listiglijk het zinnetje aan toe
gevoegd, dat er dan tevens vrijheid zou
worden gegeven om boven zes procent
uit te gaan. Toen de heer Burger (P. v.
d. A.) kwam verklaren, dat dit een
totale verandering van het loonbeleid
zou betekenen en dat zijn fractie om die
reden tegen zou stemmen, waren de
communisten er als de kippen bij om
dat laatste zinnetje dan maar weer te
schrappen. De Partij van de Arbeid
zou, zo meenden zij, nu toch vóór moe
ten stemmen. Op deze uitnodiging werd
begrijpelijkerwijze niet ingegaan, maar
„De Waarheid" zal wel geen poging
onbenut laten om de heren hun ge
zicht te doen verliezen.
Het Eerste Kamerlid mr. E. M. J.
A. Sassen heeft aan de ministers van
Buitenlandse Zaken en van Oorlog en
Marine schriftelijke vragen gesteld naar
aanleiding van een rede, die volgens
de N.Y. Herald Tribune zou zijn ge
houden door de geallieerde comman
dant in Europa generaal Alfred Gruen
ther. De generaal zou daarin o.m. ver
klaard hebben, dat hij sympathiseerde
met de verwerping door de Franse
Nationale Vergadering van de E.D.G.
en hij had er daarbij op gewezen, dat
de meeste tegenstemmers gekant wa
ren tegen de federalisering of de su
pranationale aspecten van de'E.D.G.
De heer Sassen vraagt de ministers,
of zij het, indien de generaal zich
werkelijk aldus heeft uitgelaten, niet
betreuren, dat hij heeft verzuimd de
onjuiste indruk te vermijden, dat hij
ook zyi sympathiseren met de bijdrage
van de Franse communisten ten dez?.
zonder wier stemmen de E.D.G. niet
zou zijn verworpen.
De heer Sassen vraagt de ministers
verder, of zij het niet bevreemdend
achten, dat de geallieerde commandant
zich uitlaat in strijd met wat tot dus
ver de verklaarde politiek van de le-
den-staten van de NATO is geweest,
en waarbij ook de „supranationale as
pecten" werden aanvaard. De vragen
steller verzoekt de ministers te bevor
deren, dat dit soort verklaringen in
de toekomst achterwege blijft.
Vrijdag zijn de Alkmaarse 8 October-
feesten gevierd. Dit jaar als sluitstuk
der herdenking van het 700-jarig be
staan van de Victoriestad.
In de middaguren was er, inplaats
van de traditionele historische optocht,
een optocht onder de titel „Sport en
Spel." Des avonds werd een kerkcon-
cert gegeven in de Grote Kerk, waar
na de ontzetviering werd besloten door
een groot vuurwerk.
Van de zomer is onze vermaarde gla
zenier Joep Nicolas weer uit Amerika
overgekomen om te werken. Begon hij
vorig jaar aan de beglazing van de
kathedraal van Roermond, nu is hij
bezig aan ramen van de aloude Romaan
se kerk van St. Odiliënberg, die tien
jaar geleden in de laatste fase van de
oorlog deerlijk werd gehavend. Ze is
hersteld en Nicolas schept nu de nieuwe
ramen. Hij voert deze uit in een nieuw,
uiterst modern atelier te Venlo.
Er stonden twee ®-oepen van ramen
gereed, één betreffende het priesterkoor,
met voorstellingen aangaande Verrijze
nis en Laatste Avondmaal, een andere
met figuren der kerkpatroons, de H.H.
Petrus, Jacobus en Johannes en de H.H.
Wiro, Plechelmus en Otgerus. De eerst
genoemde drie ramen treffen door pracht
van volle kleuren, de andere zijn, daar
de kerk duister is, lichter van tint.
Ze vertonen een strenge, primitieve lijn-
voering, die harmonieert met de stijl
van het elfde eeuwse kerkje.
In cartons waren voorts gereed ge
komen ontwerpen van een kerk te Tub
bergen, met voorstellingen ontleend aan
de Apocalyps.
(Van onze Haagse redacteur)
In de gisteren gehouden vergade
ring van de Sociaal-Economische
Raad is met 27 tegen 10 stemmen be
sloten dat er voor het grafisch be
drijf en het persbedrijf twee afzonder
lijke Bedrijfscommissies zullen ko
men. Zoals eerder werd gemeld wa
ren de drie werknemers-organisaties
in het grafisch bedrijf van mening,
dat in de twee genoemde sectoren één
Bedrijfscommissie zou moeten wor
den ingesteld. Aangezien de werkge
vers- en de journalistenorganisaties
hiermee niet accoord gingen, had de
Commissie Ondernemingsraden, na
dat de zaak lange tijd slepende was
gebleven, in een nota deze kwestie on
derworpen aan het oordeel van de
S.E.R.
De heren Veraart (Kroonlid), Mauritz
(Centraal Sociaal Werkgevers Verbond),
van Heyst (Katholieke Werkgevers!,
Hooy (Katholieke Middenstand), v. d.
Wal (Grootwinkelbedrijf) en v. d. Grin
ten (Kroonlid) wezen bij de discussie
op het verschil, dat er bestaat tussen het
grafisch bedrijf en het uitgeversbedrijf
van dagbladen, nieuwsbladen en tijd
schriften. De heren Lelieveld (KAB),
Lageveen (NW) en den Uyl (Kroon
lid) daarentegen achtten het onjuist een
splitsing aan te brengen in wat zij als
één bedrijfstak zagen. De heer Rool-
vink (CNV) voelde voor beide opvat
tingen, doch liet tenslotte het zwaarst
wegen, dat men ook met twee Bedrijfs
commissies vruchtbaar zal kunnen wer
ken
De uitslag van de stemming zal
met vreugde begroet worden door
degenen, die op grond van de maat-
schappelijk-ideële taak van de
pers de vorming van één Bedrijfs
commissie tezamen met het grafisch
bedrijf, dat een industrieel-produc-
tieve taak heeft, ongewenst achten.
Bovendien vreesde men in de pers
wereld, dat een indeling ingevolge
de Wet op de Ondernemingsraden
zo niet formeel, dan toch materieel
zou kunnen prejudiciëren op de in
deling bij de P.B.O., voor welke be
duchtheid thans geen grond meer
aanwezig is.
De S.E.R. heeft voorts een begin ge
maakt met de behandeling van een be
langrijk advies inzake de representa
tiviteit van werknemersorganisaties in
de handelssector. Aangezien men hier
vaak met slechts weinig georganiseer
de werknemers te maken heeft, beoog
de dit advies een wijziging van de Wet
op de P.B.O. op dit punt. De behande
ling van deze aangelegenheid werd
echter vrij spoedig geschorst, omdat
vele leden zich over het advies nog na
der wensten te beraden.
De toewijzing van twee adviseurs
van de Nederlandse Huishoudraad en
van de Nederlandse Consumentenbond
aan een commissie welke zich met
de prijswetgeving zal bezig houden,
werd teruggewezen naar het Dagelijks
Bestuur van de S.E.R.
Bij K.B. is aan H. J. M. Keijzer op
verzoek ing. 1 Februari 1955, eervol
ontslag verleend ais burgemeester der
gemeente Spanbroek en Opmeer. Even
zo aan N. Vijlbrief, ing. 1 Maart 1955,
als burgemeester van Westzaan; aan J.
Kneppelhout, ing. 1 Maart 1955, als bur
gemeester van Winterswijk, met dank
betuiging voor de langdurige diensten,
en aan H. J. Roelvink, ing. 1 October
f
>m k
?<1, J£X
/n Antwerpen, in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten, wordt een
bijzonder rijke tentoonstelling gehouden van kunstwerken, waarin de
Moeder Gods wordt uitgebeeld. Zij stammen uit duizend jaren christenheid
(van de zevende tot de achttiende eeuw) en werden bijeengebracht door de
belangrijkste musea van Europa en de voornaamste particuliere verzamelingen.
Men leert er niet alleen uit, uit welk een zuivere religiositeit zulke kunstwer
ken konden worden geboren, maar kan er ook uit afleiden, dat de Mariaver
ering en de scheppingen, waartoe zij inspireerde, een wezenlijk onderdeel van
de avondlandse cultuur zijn geweest.
De expositie, die tot 14 November duurt, wettigt door haar weergaloze rijk
dom een reis naar Antwerpen. Hierboven een „aanbidding der koningen" uit
het eind der veertiende eeuw, vervaardigd uit albast.
In een vergadering van de vaste com
missie voor het Nationale Plan heeft de
minister van Wederopbouw en Volks
huisvesting, ir. H. Witte, de nieuwe
voorzitter van deze commissie, dr. ir.
Z. IJ. van der Meer, geïnstalleerd en
afscheid genomen van de scheidende
mr. C. Th. E. graaf van Lynden van
Sandenburg. Sprekende over het werk
van de aftredende voorzitter wees de
minister op de sterke band tussen het
bestuur en de planologie. Het Is dan ook
geen wonder, dat de heer Van Lynden
als geboren bestuurder zich op het ge
bied van de planologie bijzonder heeft
thuisgevoeld. Spreker dankte hem voor
het belangrijke werk, gedurende zijn
ambtsperiode verricht.
Zich richtende tot de nieuwe voor
zitter noemde de minister diens open
heid voor nieuwe ideeën, zijn enthou
siasme en doorzettingsvermogen. De be
langrijke taak die hij thans op zich
neemt zal met het oog op de nieuwe
wetgeving niet gemakkelijk zijn: de lege
schaal van de wet zal gevuld moeten
worden. Gezien de autonomie van de
afzonderlijke ministeries is het nodig
harmonie te vinden ten aanzien van tal
van planologische plannen. Deze har
monie zal bereikt moeten worden in de
vaste commissie, het college van overleg
en beraad in planologische vraagstuk
ken. Succes in dit werk zal in hoge mate
Het St. Petrus-raam van Joep Nicolas
voor de kerk van St. Odiliënberg.
(Foto Math. Koch)
In de vroege morgenuren van Vrij
dag heeft een tot nu toe onbekend
persoon kans gezien zich door het
uitsnijden van egn ruit toegang te ver
schaffen tot het kantoor van de N.V.
Veiling Pinkaerts Peussens te Grons
veld. Bovendien is deze inbreker erin
geslaagd de brandkast te forceren en
met een bedrag van pl.m. f 5000 er
vandoor te gaan.
Advertentie
In Amerika zegt men voor pinda
kaas „pindaboter" maar in Neder
land zegt men voor pindakaas
afhangen van de leiding van de voorzit
ter van deze commissie.
Dr. Van der Meer hoopte, dat hij erin
zou slagen, het voorzitterschap op de
zelfde eminente wijze waar te nemen
als zijn voorganger. Het gaat bij het
werk van de vaste commissie niet om
elk bereikbaar compromis, maar om de
beste oplossing voor het algemeen be
lang. Alle bijzondere belangen en be
langetjes kunnen niet altijd gewaar
borgd worden. De vaste commissie zal
vaak in kleine zaken groot moeten zijn.
Ce Indonesische regering heeft bij een
scheepswerf te Livorno twee 130Ó ton
metende lichte torpedobootjagers en
twee 950 ton metende escorte-vaartui
gen besteld. (U.P.)
(Van onze Limburgse redactie)
Het dramatisch einde van het Zuid-
Franse dorpje Tignes nu reeds meer
dan twee jaar geleden is feitelijk
vergeten.
Alleen de 500 inwoners, verspreid
over geheel Frankrijk, zullen nooit ver
geten, dat hun dorp in Maart 1952 moed
willig (zij het ook voor een betere elec-
triciteitsvoorziening) aan de golven van
een stuwmeer werd prijsgegeven. Toch
herinneren niet alleen zij zich het dra
ma van Tignes, daar duizend kilome
ter verwijderd van het verdronken dorp
je thans een groep, mensen het tragi
sche einde van Tignes intens beleeft.
Dat zijn de leden van de pas opgerichte
toneelgroep „Komoidia" uit het Zuid-
Limburgse dorp Gulpen.
Op 19 Juni van dit jaar richtte de
plaatselijke arts de heer J. E. van Re-
nesse een Gulpense toneelgroep op, die
als eerste toneelstuk „Verloren dorp"
van Arie van der Lugt in studie nam.
Het spel behandelt de ondergang van
Tignes. Daar zal Gulpen op Zondag 31
October a.s. kennis mee kunnen maken,
wanneer het nieuwe gezelschap, onder
regie van de dokter, zal debuteren.
Maar niet alleen Gulpen zal dit kun
nen doen, ook de burgemeester van
Tignes Léon Boche. Enkele weken ge
leden bereikte de burgemeester een
brief van dokter van Renesse geadres
seerd „Aan de laatste burgemeester
van het verdronken Tignes aan de Isère,
Zuid-Frankrijk". De brief bevatte de
uitnodiging om de première van het
spel over Tignes te Gulpen te komen
bijwonen. Léon Boche antwoordde bij
zonder enthousiast, waarop een onder
nemende Gulpenaar de heer B. A. J.
van Cruysen „even" een auto-tochtje
ondernam naar Val d'Isère, de huidige
woonplaats van Tignes' burgemeester,
om hem persoonlijk uit te nodigen op
Een delegatie uit de Tweede Kamer,
bestaande uit vijf leden, die van 7 tot
10 Juli een reis naar Berlijn heeft ge
maakt, heeft over haar bevindingen
verslag uitgebracht. Doel van de reis
was bestudering van de wijze, waarop
de overheid van de stad Berlijn en
die van de Bondsrepubliek het hoofd
bieden aan de onophoudelijk voortgaan
de vluchtelingenstroom uit het Oosten.
Deze stroom blijkt ook dit jaar nog een
omvang te hebben van 10.000per
maand. De problemen, waarvoor de
autoriteiten zich hierdoor voortdurend
geplaatst zien, zijn legio. De delegatie
spreekt als haar oordeel uit, dat ieder
initiatief tot verlichting van het lot van
de Duitse ontheemden de warme er
daadwerkelijke steun van de Nederland
se overheid verdient. Het gaat hier niet
om een intern-Duitse kwestie, aldus de
delegatie, Berlijn is de voorpost van
het vrije Europa.
Z. H. Exc. mgr. W. Mutsaerts zal in
de a.s. week alleen op Dinsdag, Vrij
dag en Zaterdag audiëntie verlenen.
Bij K. B. is benoemd tot ridder in de
orde van Oranje-Nassau ir. S. L. Fokke-
ma te Bolsward, leraar aan de Rijks
Middelbare Zuivelschool.
Mevrouw Vian uit Mia
mi, een 54-jarige wedu
we, en haar geliefde reis
gezellin, Susie, zijn ge
scheiden. Mevrouw Vian
is namelijk getrouwd,
Susie is een blonde pop.
Geen gewone pop overi
gens. Het is een aange
klede oude stofzuiger. Su
sie vergezelde haar op al
haar autotochten. „Iedere
keer als een auto mij
passeerde op een stil ge
deelte van de weg, zette
ik Susie naast me neer.
De mensen dachten dan
dat ik niet alleen in de
wagen zat", zei de wel wat
excentrieke mevrouw.
Ze is nu getrouwd met
een wisselwachter. Op de
huwelijksreis gaat Susie
niet mee. Ze blijft thuis....
netjes opgeborgen in een
kast.
heeft nu uit zijn spaarpot merkte. De jongen had
een splinternieuwe auto negen kilometer rondge-
gekocht voor 8000 kro- dwaald. Bang was hij niet
nen (een kleine 6000 geweest, hoewel de ruim-
gulden). te tussen de muren en de
rijdende treinen in de on-
De negenjarige Andrew dergrondse vaak niet meer
Arthridge uit Londen is dan vijftien centimeter
een ondernemend jong- bedraagt.
Sparen doet vergaren mens. Dezer dagen maak
te hij een speurtocht in de
geleden be- ondergrondse. Telkens als
een trein in het duister op
hem
Acht jaar
sloot een sigarenwinke
lier in Raettvik (Zwe-
De veelbelovende jon
ge Arthridge heeft ver
leden week pas een reisje
toe raasde, ging hij naar Ierland gemaakt. Hij
kwam er zonder kaartjes
te kopen, en maakte ge-
gen, dat overeen kwam heen, zonder me te raken, bruik van bus, trein en
boot. De knaap moet iéts
van het avonturiersbloed
hebben van Jo en Suus
uit ons stripverhaal.
den), die zelf niet rookt, tegen de muur staan. Ze
een bedrag op zij te leg- gingen allemaal langs me
met het geld, dat een be
paalde klant geregeld
voor sigaretten in zijn
winkel besteedde. Hij
merkte. De jongen had
vertelde hij aan de poli
tieagent, die de knaap op
het station Tottenham op-
door H A. v. O.
91
„Ik mocht die kerel nu eenmaal niet.
Sinds hij hier in het pension is geko
men, hebben Sylvia en ik doorlopend
ruzie gehad. Ons nummer dat altijd
veel succes heeft geoogst, had er on
der te lijden en als ons contract met
„Nieuw Lido" volgende week afloopt,
zitten we zonder, want we hebben nog
feen nieuw kunnen afsluiten. Sylvia
an 't niets schelen, heeft ze gezegd,
want ze zou met Geerling gaan trou
wen en dan naar het buitenland vertrek
ken. Vandaar dat ik gisterenavond bij
juffrouw Koning in de kamer was, want
wij willen samen een nieuw nummer
gaan instuderen."
„Duurt dat kat en muis spelletje nog
lang?" bromde Hazelaar. „Ik zou nog
graag een tukkie willeh doen, inspec
teur.
„Da's waar ook! Ik zou u helemaal
vergeten, mijnheer Hazelaar", riep Bijl
man en het klonk als een excuus.
„Ik weet niets. Ik heb geslapen."
„Zeker, zeker, maar vanochtend, toen
u naar beneden geroepen werd en de
beeldhouwer zich met een ingezeept ge
zicht en scheerkwast in de hand om
de hoek van de deur vertoonde, sliep
u niet! Dat heeft u héél goed opge
merkt! Vertelt u mij eens, mijnheer
Hazelaar, u weet pertinent zeker, dat
er zeep op die scheerkwast zat? ...als...
ik zeg als de beeldhouwer zich vanmor
gen vroeg heeft geschoren, zou het dan
niet aannemelijker zijn, dat hij zich
droog heeft geschorenik bedoel met
een electrisch scheerapparaat?"
„Met een...?" Hazelaar was bij de
eerste woorden volkomen kalm, doch
als bij toverslag maakte deze kalmte
plaats voor een soort verstarring in
zijn gehele houding, die door een inwen
dige nerveuze spanning veroorzaakt
werd. Met geweld scheen hij zich te
herstellen en met moeite bracht hij 'er
uit: „Ach ja.., ik word oud.., inspec
teur."
„Natuurlijk, natuurlijk", deed Bijlman
kwasie-goedig. „Ouderdom komt vaak
met gebreken, nietwaar?Men gaat
onder andere minder eten, zoals mijn
heer Tienhoven al eens opmerkte..."
Hazelaar vermeed het de inspecteur
aan te zien. Kleine zweetdruppeltjes
begonnen op zijn voorhoofd te parelen.
„Men wordt een beetje kribbig, hè?..
Men kan niet zoveel meer hebben van
de kamerhuren, die soms tot laat in
de nacht voor klopgeest spelen", ging
Bijlman meedogenloos voort. „En dan
te bedenken, dat iemand zich iets der
gelijks zélf kan aandoen! Als u slechts
even de weergever van de plaat had
genomen, dan was u van die klopgeest
bevrijd geweest, mijnheer Hazelaar!
Maar dat
Verder kwam Bijlman niet, want op
dit ogenblik was Hazelaar als een tij
ger van zijn stoel opgesprongen, ach
ter hem door de kamer geglipt, waar
hij zich nog alleen de weg naar het
raam versperd zag door de massale
figuur van Drost, die de gehele ver
toning op de vensterbank zittend met
spanning had aangehoord. Zó snel was
Hazelaar's sprint, dat, toen Drost de
man de weg wilde versperren, hij een
geweldige stoot in de borst ontving, zo
dat hij ruggelings door het brekende
vensterglas in de tuin rolde.
Hij voelde een scherf aan z'n oor
snijden, maar hij hield vast wat hij
eenmaal in z'n handen had. En dat
was Wim Hazelaar! Terwijl hij hem
met één hand bij de pols vastklemde,
richtte hij zich op de andere overeind.
Hij ontweek een geweldige vuistslag,
maar de tweede trof hem precies op
de kin, terwijl hij zijn vrije vuist met
een swing tegen Hazelaar's slaap dreef.
Bak was intussen de hal ingesneld en
hij kwam juist op tijd om Hazelaar in
zijn armen op te vangen!
Hazelaar verweerde zich niet meer,
toen hij tussen Bak en Drost in de
conversatiekamer werd binnengebracht.
„Zo meneer Geerling, alias mijnheer
Hazelaar Uw spel is uit, beet Bijl
man hem toe, terwijl hij zich wijdbeens
voor hem plantte.
„Twee kamers naast elkaar, die on
derling verbonden waren door een tus
sendeur, welke in beide vertrekken ge
camoufleerd was door een klerenkast."
„Wat?" klonk plotseling Belfort's
verraste uitroep. „Die deur?.... Die
heb ik destijds zelf eens met een
paar flinke draadnagels dichtgespijkerd.
Dat was vroeger een soort suite, maar
omdat ik twee kamertjes voordeliger
kon verhuren dan één suite heb
ik de verbindingsdeur dichtgetimmerd
en gecamoufleerd met een klerenkast
in beide kamers. Toen mijnheer Geer
ling bii mij huurde, heb ik hem hierop
opmerkzaam gemaakt en hetzelfde heb
ik de volgende dag verteld aan een ze
kere mijnheer Hazelaar, die naar een
kamer kwam kijken.
Niet te weten dat mijnheer Geerling
en Hazelaar één en dezelfde persoon
waren en dat deze deur nog eens een
maal voor zijn misdadige doeleinden
zou worden gebruikt", besloot hij ver
ontwaardigd.
Bijlman glimlachte na deze uiteen
zetting. „Juist deze man speelde
een dubbele rol en nog maar kort ge
leden wist ik niet beter, of Geerling
en Hazelaar waren twee verschillende
personen, die elkaar zó vreselijk haat
ten, dat ze elkaar letterlijk en fi
guurlijk niet konden „zien". Niemand
van de gasten uitgezonderd juffrouw
Snabel wist hier iets van en het
enige compliment, dat ik hem kan ge
ven, is, dat zelfs de politie er is inge-
tippeld." Bijlman deed nog een pas voor
waarts, zodat hij nu vlak voor Geerling-
Hazelaar stond. „Misschien hebt u en
ook de andere aanwezigen goed opge
let, wat ik gezegd heb; ik heb niet ge
zegd, dat óf Geerling óf Hazelaar zijn
dubbelrol goed speelde! Ik heb gezegd,
dat deze man zijn dubbelrol goed speel
de. Kijk, dit heerschap kennen juffrouw
Snabel, mijn collega en ik alleen. Voor
de anderen is hij onbekend, want..."
Bijlman maakte enige razendsnelle
bewegingen met de handen. Een paar
wenkbrauwen vlogen door de kamer,
benevens een bril met dikke hoornen
randen, waarin een paar bolle glazen,
die de ogen altijd kleiner hadden ge
maakt, dan ze werkelijk waren. Een
krachtige druk met de hand deed een
paar strepen bij de mondhoeken ver
vagen, die de man opeens een min
der oudachtig voorkomen gaven. Ten
slotte werden de weinige verwarde ha
ren krachtig met pruik en al van het
hoofd gerukt...
Bijlman deed een stap zijwaarts. „Ken
je deze man, Drost?" vroeg hij.
„Allemachtig.. Zondsveld!" bracht
Drost er met moeite uit.
(Wordt vervolgd)
31 October Gulpen te bezoeken.
Met het grootste genoegen heeft Léon
Boche de uitnodiging aanvaard.
Voor de leden van „Komoidia" werkt
de komst van de burgemeester van
Tignes beter dan honderd aanwijzingen
van hun regisseur. Nog enthousiaster
dan voorheen zijn zij thans aan het re
peteren.
Eenzelfde repetitie-ijver heeft ook de
Gulpense harmonie „St. Petrus" aan
gegrepen, wier repertoire wordt uitge
breid met „de Marseillaise."
Op het plechtige ogenblik, dat
Léon Boche het grondgebied van Gul
pen zal betreden, zullen de dorpsmu
zikanten hun Franse gast immers
met diens eigen volkslied verrassen.
Dat zal geschieden op Zaterdag 30
October. Tevens wacht Tignes' burge
meester dan een officiële ontvangst
door het gemeentebestuur van Gulpen
dat aan Léon Boche en aan de leden
van „Komoidia" een feestdiner zal
aanbieden. Een dag later zal Léon
Boche de uitvoering van „Verloren
Dorp" bijwonen.
Ongetwijfeld zal zijn grootste interes
se uitgaan naar de vertolking van de
rol van de burgemeester van Tignes
of naar die van zijn vriend pastoor Pé-
lissier, die eveneens graag hiervoor een
tocht naar Gulpen zou hebben onder
nomen, indien hij zich niet in verband
met het feest van Allerheiligen genood
zaakt had gezien in zijn parochie, het
nieuwe Tignes, te blijven.
Het is in de Nederlandse provincie
van de Minderbroeders maar heel, heel
zelden genoteerd, dat een van haar
ieden de 90 jaren bereikte. De toeval
lige merkwaardigheid wil, dat thans
kort na elkander twee zeer verdienste
lijke paters deze gezegende ouderdom
bereiken. Het zijn de paters Simon
Bennenbroek en Ignatius Smeets.
De eerste negentigjarige, Pater Si
mon Bennenbroek, geboren 15 October
1864, in 1884 ingetreden in de Orde
van de Minderbroeders, in 1890 pries
ter gewijd, was achtereenvolgens kape
laan te Rotterdam H. Rosalia, vicarius
en gardiaan te Maastricht en pastoor
te Nijmegen. Bij het kapittel van 1910
verenigden zich de stemmen van de
kapittelbroeders op hem bij de keuze
van een nieuwe Provinciaal. Men her
nieuwde die keuze in 1913, 1919, 1922
en koos hem in 1916, 1925 en 1928 tot
custos. Ruim 20 jaren zetelde hij dus
in het hoofdbestuur.
De keuze van Pater Simon Bennen
broek betekende een keerpunt in de
geschiedenis van de Nederlandse Min
derbroeders. Het herstel van de sla
gen, in de Josefistische en Franse
tijdperken ontvangen, had zich gecon
solideerd en de broeders wachtten
slechts op een stoere leider, die de
oude roem volkomen zou terugbren
gen. Pater Bennenbroek werd dia
man. Wel geen arbeid is er denk
baar, of hü wist zijn broeders er
voor te vinden, in Nederland zelf en
in de Missiën, zorgend intussen voor
uitbreiding van het aantal huizen en
leden.
Het verwonderde eigenlijk niemand,
dat in 1921 bij het generaal kapittel
op de vooravond van de verkiezingen
de Kardinaal-voorzitter Pater Bennen
broek bij zich riep en hem verzekerde,
dat de grote meerderheid van de stem
gerechtigden uit alle delen van de we
reld hem tot opvolger van Sint Fran
ciscus wenste. Het verwonderde nie
mand, alleen de eenvoudige en beschei
den pater Simon zelf, die de Kardinaal
wist te overtuigen van zijn volkomen
ongeschiktheid en de onovertroffenheid
van Pater Bernardinus Klumper, Am
sterdammer, daarvoor wist te bewij
zen.
Op een wijze meer in overeenstem
ming met eigen karakter, zou hij in
Nederland zijn leven doorbrengen. Hij
werd in 1925 pastoor te Oudewater,
waar hij bijna 20 jaren zijn beste krach
ten gaf aan de hem toevertrouwden.
Met gouden letteren moest geboekstaafd
worden, wat hij in stilte tijdens de oor
logsjaren wist te bereiken. Op ruim,
tachtigjarige leeftijd ging hij niet
met eigen zin rusten in het klooster
te Megen, waar hij tal van kleinere
diensten verrichtte en door zijn stipt
heid, zijn heerlijk voorbeeld en zijn
onverwoestbaar optimisme bemind bleef
bij zeer velen.
Pater Bennenbroek is officier in de
Orde van Oranje Nassau. Hij herdacht
op 3 October j.l. zijn 70-jarig klooster
jubileum.
Zo lang zeventig jaren heeft
de andere 90-jarige Ignatius Smeets
niet in de Minderbroedersorde
vertoefd. Hij ontving het kleed
van Sint Franciscus in 1898, maar
was toen al 10 jaren —vanaf 1888
priester van het bisdom Roermond,
in welk bisdom hij directeur was van
het progymnasium te Venlo. Hij was
geboren 26 October 1864 te Roermond.
Niet zo heel veel posten heeft hij bij
de Minderbroeders bekleed. Hij was
verschillende jaren vicarius te Woer
den, rector van het pensionaat „Je
rusalem" te Venray, praeses van het
studiehuis te Nijmegen, praeses, rec
tor en eerste pastoor van de Leo-
nardusparochie te Leiden en rector
van de zusters Ursulinen te Horst.
Zijn meeste arbeid heeft deze waar
dige priester echter verricht als lei
der van een ontelbaar aantal geeste
lijke oefeningen, van retraites aan kloos
terlingen en priesters, van oefeningen,
als bij veertigurengebed, van tridua voor
alle soorten van organisaties. Ook als
spreker hoorde men hem gaarne op
diverse vergaderingen.
Speciaal moet vermeld worden zijn
werkzaamheid voor de Franciscaanse
Derde Orde, door woord en door ge.
schrift. Zeker vooral door zijn activi
teit kwam deze voortreffelijke instelling
bijzonder in het bisdom Haarlem tot
ongekende bloei. Pater Smeets is rid
der in de Orde van Oranje Nassau en
verblijft thans in het klooster van de
7 Smarten te Venray.
Op hun 90ste verjaardag bieden wij
graag aan beide jubilarissen onze eer
biedige gelukwensen aan. Moge God
hun nog mooie jaren schenken.
Vrijdagmiddag sloeg in de Strijpse-
straat te Eindhoven een voor een wagen
gespannen paard op hol. Het dier ren
de op zeker moment het trottoir op.
Daar liepen vier kinderen, die zich ver
schrikt uit de voeten trachtten te ma
ken. Het 6-jarig dochtertje van de fa
milie Vermeulen u:t de Badkuilenstraat
kwam evenwel onder de wagen terecht.
Het werd daarbij zo ernstig gewond, dat
het tijdens het vervoer naar het Bin-
nenziekenhuis overleed.
