DELFTSE DONDERSLAG Ontploffing van het s van een der zwaarste rampen uit de historie der Nederlanden T ZWITSARUB A. A. Boersma gehuldigd op drukbezochte receptie Senaat in meerderheid voor aan vaarding statuut Koninkrijk Concertgebouworkest speelt voor 2000 gasten van de V.N. Tournée door Amerika begonnen BUISMAN KABO vindt zijn weg ook na verbreking samenwerking West-Duitse Lufthansa start niet vóór Maart 300 jaar geleden 25 jaar bij de K.A.B. VIER JAPANNERS TIEN JAAR SCHUIL IN NIEUW-GUINEA Jaren lang op goede voet geleefd met de bevolking Deur voor hervatting contact blijft echter open J. C. Mol overleden Openingsvlucht boven ambtswoning van Duitse Bondspresident Verkouden kinderen? DINSDAG 12 OCTOBER 1954 PAGINA 3 een Zwitsal preparaat Plaquette onthuld van Anton Jurgens Moeder redt haar kind op het nippertje JALOEZIE.... Mentor van „Vrolijke trommelaars" gevonnist Ned. Jeugdgemeenschap breidt zich uit Kath. overheidspersoneel bijeen Ook overheidspersoneel draagt bij tot welvaart Ridder Oranje Nassau Oprichter en directeur van N. V. Multifilm Geitenexport ais deviezenbron Nieuwe directeur K.L.M. in de West (Van onze correspondent) ernauwernood bekend bij de burgerij van Deljt, verborgen achter de Nieuwe Schuttersdoelen tussen Geerweg en Doelenstraat lag aan het oog onttrokken door zwaar geboomte het voormalige Sinte Claraklooster, dat na de reformatie was ingericht tot ammunitiemagazijn, waarin uit salpeter, kool en zwavel buskruit werd aangemaakt. Naar dit gebouw, genaamd 't secreet van Hollandt, begaf zich in de ochtend van de 12e October 1654 dus pre cies driehonderd jaar geleden Cornells Soetens, com mies bij de Staten van Holland en West-Friesland, om er, De slagen waren zo hevig, dat zü volgens de geschiedschrijvers in heel Holland tot in den Helder toe te horen waren. En terwijl dé ontzettend® don derslagen de lucht uiteenscheurden, ver hief zich een reusachtige, roetzwarte rookwolk en werden steenbrokken, bal ken, dakspanten, pannen en gruis met geweldige kracht tot over de muren van de stad weggeslingerd. zoals zijn vrouw later verklaarde, een proef van enige ponden buskruit te halen. Even over tienen betrad hij het magazijn in gezelschap van een heer, die aan de ingang zijn fraaie scharlaken mantel achterliet in handen van zijn knecht en vervol gens daalden zij af in de kelders van de kruittoren, waarin op dat ogenblik tachtig- a negentigduizend ponden bus kruit lagen opgeslagen. Wat daar precies is voorgevallen zal wel nimmer ont huld worden, maar een goed kwartier nadat zij het gebouw waren binnengegaan, is het met vijf geweldige ontploffingen uit elkaar gesprongen en in de lucht ge vlogen. Van de kruittoren zelf bleef niets over dan een vieze poel van meer dan vier meter diep. De aangrenzende straten waren praktisch met de grond gelijk gemaakt en er was geen huis in de stad zonder schade aan dakpannen- of ruiten. De paniek en ontzetting onder de be volking waren onbeschrijfelijk. Velen dachten niet anders dan dat de laat ste oordeelsdag was aangebroken en wierpen zich biddend op de knieën. Anderen, die zich in de nabijheid van de poorten bevonden, haastten zich hals over kop de stad uit. Toen de laatste slag was weggeda- verd klonk overal het gekerm en het geweeklaag van de stervenden en ge wonden. De verslagenheid was onbe schrijfelijk. Medische hulp was nauwe lijks voorhanden en er moesten chirur gijns uit Rotterdam en Den Haag ge haald worden om hulp te verlenen. Tien dagen groeven de burgers in het puin naar hun dierbaren. In een breischool hadden acht en twintig meisjes de dood gevonden en in sommige woningen waren hele gezin nen omgekomen. Van de meer dan hon derd doden kon de helft nauwelijks wor den herkend, de anderen waren on herkenbaar verminkt. Van de vele gewonden, sommige schrijvers gewagen vin meer dan dui zend, zijn er meer dan driehonderd over leden, zodat er bij de ramp circa vierhonderd mensen zijn omgekomen. Onder de slachtoffers bevond zich ook een van Rembrandt's meest be gaafde leerlingen Carel Fabritius, wiens treffend zelfportret in museum Boymans te vinden is. Het toont de jonge meester die op één en twintig jarige leeftijd reeds een vrouw en twee kinderen had verloren in hl zijn sombere ingekeerdheid, zonder opsmuk in sobere tinten fors en raak van toets met navrante eerlijkheid geschilderd. Op de fatale dag was Fabritius in zjjn atelier in de Doelenstraat, vrij dicht bij de plaats des onheils bezig een portret te schilderen van Simon Decker, de gewezen koster van de Oude Kerk. Zeven uren na de ontploffing wer den zijn schoonmoeder, zijn leerling Mattheus Spoor en Simon Decker dood Uit de puinen gehaald. Fabritius zelf leefde nog en werd zwaar gewond naar het Gasthuis ge bracht, waar hij binnen een half uur na zijn aankomst op 32-jarige leeftijd overleed. Groot was de ramp geweest maar evenals bij de watersnood van twee jaar geleden werd van alle kanten met gulle hand gegeven en hulp geboden. Gewonden vonden in Schiedam, Den Haag en Rotterdam een onderkomen en de Staten van Holland schonken een bedrag van honderdduizend gulden en onthieven de getroffen poorters voor ja ren van hun fiscale verplichtingen. Talrijk waren de blijken van medele ven en zelfs de oude Joost van den Vondel zond Joan van Maerseveen soulaas in de vorm van een vers dat sloot met de woorden: Te Delf, daer tegens stijl en orden. Öns kruit, 's lands vijandin geworden, Stadthuis ontziet, noch kerek-gewelf, En delft een burger-graf voor Delf, In puin, en mensche-vleesch, en gol ven Van gloejende assche en glas gedol ven. Wie wort van bitter schreyen moe? De woeste hooft-stadt huilt u toe, En gaept en stinckt, in zoo veel wij- eken, Gelijck een kerek-hof, zad van lijeken, Geplet, geknot, gescheurt, gezengt. Een chaos, onder een gemengt. Advertentie Genezende warmte door wrijven met: Een jongste dag, vol dootsche schri- cken, En d'oogenblick der oogenblicken. Verbou een eeuw, en Krezus schat Eén vonk, één bliek verwoest een stadt. Tijdens het reddingswerk, dat door zware regens werd bemoeilijkt, werd vier en twintig uur na de ontploffing een baby van nauwelijks een jaar oud gezeten in een kinderstoel zonder enig letsel uit het puin te voorschijn gehaald, terwijl de oude vrouw, die voor het kind moest zorgen dood op de grond werd aangetroffen. Ook een oude man van 80 jaar en een tweeling werden na anderhalve dag ongedeerd opgedolven. De jongens van de Latijnse school stormden op de eerste slag in paniek naar buiten. Door het hevig opdringen van achteren struikelden de voorsten, waardoor bij de uitgang een opstopping ontstond. Dat werd hun behoud, want enige ogenblikken later zouden zn on der een regen van dakpannen en neer vallend glas bedolven zijn geweest. Bij de bespreking van de ramp in de Staten van Holland werd een besluit uitgevaardigd, dat binnen de poorten der Hollandse steden geen grote hoe veelheden kruit meer mochten worden opgeslagen, doch deze voortaan onder- I gebracht moest worden in kruittorens, die op veilige afstand gelegen waren. Dag in dag uit gaat het werk aan de inpoldering van het IJselmeer door; meter na meter groeit de enorme dijk, die de grens zal vormen tussen de nieuwe provincie en het „kanaal", dat uiteindelijk nog zal resten van de „onmetelijke" Zuiderzee. Óver enkele dagen zal de dijk tussen Lelystad en Harderwijk gesloten worden en zal de hoofdstad van het nieuwe land ook bij storm of strenge vorst niet langer meer geïsoleerd zijn. (Luchtopn. A.N.P.) „Na zo'n lange periode van werken en zorgen, is het nodig eens te ho ren, dat men het waardeert. Hoe ik ook tegen het feest heb opgezien, ik ben dankbaar voor alle belangstel ling, goede woorden en geschenken", zei de heer A. A. Boersma, tweede secretaris van het K.A.B, Verbonds- bestuur, aan het einde van de druk bezochte receptie, die Maandagmid dag in Noord-Braband te Utrecht ge houden werd ter gelegenheid van zijn zilveren jubileum in dienst van de K.A.B. Aan dit hartelijk gemeende slotwoord was een vloed van huldigende, vrien delijke, hartelijke en respectvolle woor den voorafgegaan, waarin de toehoor ders de jubilaris ten voeten uit gete kend zagen. Eerst in de toespraak van dr. Pels, secretaris van de looncom- missie in' de Stichting van de Arbeid, die de jubilaris, na acht jaar goede sa menwerking in meer dan 500 vergade ringen, zijn waardering betuigde voor de artisticiteit, waarmee de heer Boer sma zijn vaak moeilijke werk verricht. Die artistieke inslag is vooral merk baar wanneer het over musici en an dere artisten gaat, aldus dr. Pels, maar ook wanneer het b.v. de ziekenfond sen betreft, toont de heer Boersma zich een uitstekend en doortastend commis sielid. De ^aanbieding van een fraai boekwerk getuigde op stoffelijke wijze van deze waardering. Niet minder duidelijk werd de jubi laris gekarakteriseerd door de heer De Wit, voorzitter van de R.K. Bond van Handels-, Kantoor- en Winkelbedien den, bij welke vakorganisatie de heer Boersma zijn K.A.B.-loopbaan begon. Met grote voortvarendheid heeft hij zich in die jaren beijverd voor het handels- en vakonderwijs en daarbij veel goodwill verworven. De dank hier- Dr. Paul Rijkens, voorzitter van de Raad van Bestuur van de Unilever N.V. heeft Maandag te Rotterdam in het ge bouw van de Unilever een plaquette onthuld ter nagedachtenis aan wijlen Anton Jurgens, 'een van de stichters van het concern. De plaquette is ontworpen door Pol Dom en vervaardigd door de N.V. Ko ninklijke Begeer. Het tijdstip van ont hulling is gekozen in verband met het 25-jarig bestaan van Unilever. „Nu onze zaak bewezen heeft te be antwoorden aan de grote verwachtingen van zijn oprichters, is het hoog tijd om een man te gedenken, die meer dan ie mand anders heeft bijgedragen tot het totstandkomen van deze onderneming", aldus dr. Paul Rijkens tijdens de plech tigheid. Het negen maanden oude dochtertje van de schipper E. Bernouw te Rotter dam is Maandagmorgen ternauwernood aan de dood ontsnapt toen een lege tank wegend 1825 kg met een inhoud van 10.000 liter van een auto rolde en op het dek van het schip, de „Meta", dat aan de Admiraliteitskade ligt, terecht kwam. De moeder die de tank zag komen aan rollen had de tegenwoordigheid van geest de kinderwagen waarin het kind lag snel weg te duwen. Het schip liep vrij ernstige schade op. Na tien jaar in het oerwoud van Noord Nieuw-Guinea te hebben ge leefd, zijn vier Japanners nabij Hol- landia aangehouden. Aan de wijze, waarop het voor hen mogelijk is ge weest zich zo lang schuil te houden, is een hele geschiedenis verbonden. Zij waren in 1943, toen zij zich nog in Australisch Nieuw-Guinea bevonden als grondpersoneel van de Japanse luchtmacht, met zijn vijven. Bij de lan ding der Amerikanen weken zij uit naar het Westen. In Nederlands Nieuw- Guinea hielden zij zich in leven door „bezoeken" te brengen aan Amerikaan se opslagplaatsen, die hier legio waren. Toen de oorlog afgelopen was, heb ben zij zich niet gemeld. Zij stelden dit steeds uit en waren tenslotte bevreesd over wat hun zou kunnen overkomen, wanneer zij zich na zo'n lange tijd kwamen opgeven. Al die tijd leefden zij van de „vruchten des velds". Inmiddels De politie van Hilversum heeft een 33-jarige bewoner van die gemeente aangehouden, die zijn gevoelens van ja loezie en wraak op vreemde wijze heett geuit. De man had voor de woning van zijn vroegere geliefde, een 31-jarige we duwe, reeds enkele malen een luxueuse nieuwe auto zien staan. Hij had toen en kele proppen poetskatoen meegenomen en die onlangs op een stille avond onder de auto in brand gestoken, waarna hij was weggevlucht. Toevallig kwamen spoedig voorbijgangers langs, die alarm maakten, waardoor de brand kon wor den geblust en de auto slechts lichte schade opliep. De jaloerse minnaar is thans door de politie tot een bekentenis gebracht. De 43-jarige steenhouwer J. P. uit Gouda is vanmorgen door de Rotter damse rechtbank conform de eis ver oordeeld tot een gevangenisstraf Van drie maanden voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaar en een geld boete van f 50.— of 20 dagen. p. had als penningmeester van „De vrolijke trommelaars" een door hem opgericht gezelschap kleine jongens, die zich toelegden op het muziek ma ken met koekblikken en die iedere keek 'n dubbeltje offerden, f 1900 uit de kas van dit gezelschap weggeno men. Het aantal bij de N. J. G. aangesloten organisatie^ en instellingen is gestegen tot 51. Thans is ook het Landelijk Ver bond van Kath. Speeltuinorganisaties als lid aangenomen. Vele Eerste-Kamerleden constateren in het voorlopig verslag inzake het ont werp van wet tot aanvaarding van een statuut om het Koninkrijk der Nederlan den met voldoening, dat de Tweede Kamer met grote meerderheid en de beide Statencolleges van Suriname en van de Ned. Antillen het ontwerp met algemene stemmen hebben aangenomen. Een en ander maakt het h.i. gewenst, dat de Eerste Kamer zich sterk in haar discussie beperkt. In het algemeen wordt de betekenis van het na niet steeds gemakkelijke besprekingen tot stand gekomen compromis hoog geschat. Verscheiden leden betreuren, dat de discussie over de betekenis en de mo gelijkheden van het statuut herhaalde- "Jk min of meer is schuil gegaan ach ter debatten over de grondwettelijke aanvaardbaarheid er van. Zij meenden echter met nadruk de voorstelling van de hand te moeten wijzen, als zou het opperen van aan de Grondwet ontleen de bezwaren tegen de gevolgde proce dure kunnen worden gewraakt als on vruchtbaar formalisme. Zij voeren dezelfde grondwettelijke bezwaren aan die verscheidene Tweede- Kamerleden naar voren hebben ge bracht. In een geest van oprechte sa menwerking zijn deze leden bereid, ook aan dit wetsontwerp hun stem te ge ven, mits voor de eindstemming er over redelijkerwijze komt vast te staan, dat een aanvulling van de artikelen 5 en 55 van het statuut, onverwijld zal worden aangebracht. was één hunner ziek geworden en overleden. In 1946 vestigden ze zich perma nent in het bos, ongeveer drie uur lopen van Kampong Koja, dat Zuide lijk van Hollandia ligt. In die kampong woont een gedeelte van de Taboe- stam, en het duurde tot 1952 voor zij lucht had gekregen van de aanwezig heid der Japanners. 'Uit vrees hebben zij deze wetenschap voor zich ge houden. Niet lang geleden kwam het een be- stuursassistent ter ore, dat „ergens bij Kampong Koja" Japanners moesten zit ten. Het leek ongeloofwaardig doch hij toog er, overigens geheel ongewapend, heen. En hij keerde in Hollandia terug mét de vier Japanners. Zij hebben jaren lang op goede voet met de bevolking geleefd, hadden eigen tuintjes aangelegd en één van hen maakte voor de inwoners van Koja - op bestelling - goede kapmessen. In afwachting van hun terugzending naar Japan zijn zij voorlopig in de po- litie-kazerne te Hollandia-stad onderge bracht. Gisteravond waren 2000 gasten aanwezig in de blauw- met-goude zaal van de Algemene Vergadering der Ver enigde Naties voor het concert, dat het Concertgebouw orkest daar heeft gegeven bij de jaarlijkse receptie, die wordt aangeboden door de voorzitter van de Algemene Vergadering met als mede-gastheer de secretaris-generaal van de organisatie. Dr. Eelco N. van Klef fens, die met mevrouw Van Kleffens de honneurs waarnam, had het zo weten te regelen, dat het orkest zijn Amerikaanse tournee zou openen met een concert in de vergaderruimte van de V.N. Voor deze gelegenheid had secretaris-generaal Dag Hammarskjöld een los podium laten aanbrengen: een toneel op schragen, dat zich uitstrekte tot over de onder ste twee rijen van het amphitheater, waarop gewoonlijk de gedelegeerden zitten om naar woorden niet naar muziek te luisteren. Aan het einde van het concert, dat bijna twee en half uur duurde, moesten dirigent Van Beinum en zijn orkest een applaus van tien minuten in ontvangst nemen. Aan het begin van de avond werd het orkest door Van Kleffens geïntroduceerd. Hij besloot met een „meer zal er niet gezegd worden: de muziek zal voor zichzelf spreken". En als men het applaus als criterium neemt, dan is dat zeker het geval geweest. De hoofden van alle delegaties woonden het concert bij. Van Kleffens zat in het midden van de zaal met me vrouw Van Kleffens. In hun onmiddellijke omgeving be vonden zich Hammarskjöld, de Amerikaanse ambassa deur Cabot Lodge, en de Engelse minister van staat Selwyn Lloyd. Het orkest speelde „Nacht op de kale berg" van Moessorgski, „Daphne en Chloë" van Ravel, symphonie nr. 103 (de zgn. Londense) van Haydn en de „Egmont-ouverture" van Ludwig van Beethoven. De orkestleden waren gisterochtend om acht uur (13.00 Gmt.) van boord gegaan, maar het duurde nog ver scheidene uren voor aan alle for maliteiten voldaan was en men plaats in vier speciale bussen kon nemen, die een aardige Amerikaanse at tentie „Rembrandt", „Ver meer", „Frans Hals" en „Van Gogh" heetten. De bussen zetten vervolgens koers naar het „Park Sheraton"-hotel, waar de Nederlandse musici tijdens hun verblijf in New York zullen ver toeven. Kort na aankomst in het hotel ge bruikten zij tezamen de koffie-maaltijd waarna de meeste orkestleden een wei nig rust namen of hun koffers uitpak ten. Slechts zeer weinig orkestleden namen de gelegenheid waar om voor zij met dezelfde bussen naar het V.N.- gebouw gingen eerst nog een kijkje in de stad te nemen. De fagottist Tom de Klerk vertelde, dat de reis over de Atlantische Oceaan door het ruwe weer niet bepaald een plezierreis was geweest en dat de mees te leden van het orkest zeeziek waren geweest. „Alle blazers lagen op dekstoelen uit te blazen en kauwden met zure gezich ten op even zure appels en crackers", vertelde hij lachend. Hij voegde er echter aan toe, dat zodra de Rijndam Advertentie Over 500 radiozenders is het al enige malen aan de Amerikaanse huisvrouw verteld, dat Buisman hèt middel is om dure koffie te besparen en tegelijk lekkerder koffie te zetten. - Naar Amerika gaat daarom steeds meer en meer^^^g „De KABO, die thans bjjna 28.000 leden telt, is in alle opzichten een sterke organisatie, die zich in onver brekelijke eenheid weet met de KAB", zo kon vanmorgen de voorzitter van de Katholieke Bond van Overheidsperso neel met tevredenheid vaststellen in zijn openingsrede van de jaarlijkse bondsvergadering te Utrecht „Hoewel tot de opzegging in Juli jl. toe de samenwerking met de Algemene Bond van Ambtenaren van grote betekenis is geweest, zal de KABO ook zonder die samenwerking wel in staat zijn, de be langen van zijn leden te behartigen, al ontveinst hij zich niet dat de verbre king van de samenwerking door de ABVA de belangenverzorging in haar algemeenheid ongunstig kan beïnvloe den, aldus de heer Weyters. Spreker stelde er prijs op nog eens duidelijk vast te stellen dat hij een her vatting van enige vorm van samenwer king voor het overheidspersoneel van groot belang acht en dat de „KABO" bereid blijft tot die samenwerking. Vele publicaties over het bisschoppe lijk mandement hebben verwarring ge sticht „omdat zij werden geschreven door mensen die onze taal niet verstaan en die zich bovendien beperkten tot critiek op het laatste gedeelte, waarin de practische gevolgtrekkingen van on ze levensbeschouwing aangeduid zijn, zonder dat zij zich van de zin en de werkelijke waarde van de voorgaande bladzijden vergewisten. Anderen heb ben de practische uitwerking aangeval len, omdat men de fundamenten on wrikbaar bevond. Vast staat daarbij, dat diegenen die menen door onjuiste inter pretatie of misschien met nog beden kelijker middelen een wig te kunnen drijven tussen het katholieke overheids personeel en het Nederlands episcopaat, de gehele KABO tegenover zich zullen vinden. Wij zijn trots op dit mandement en onze dankbaarheid aan het episcopaat is onbegrensd", aldus spreker. Sprekende over de prettige samenwer king met andere organisaties in de R.K. Centrale, zei de heer Weyters dat door een overeenkomst met de R.K. bond van ziekenverplegenden een eind is geko men aan de moeilijke organisatorische problemen, welke zich ten aanzien van het verplegend personeel bij herhaling voordeden. De samenwerking met de christelijke bond van overheidsperso neel is vanouds goed te noemen. Doelende op de ARKA (Alg. R.K. Ambtenaren-bond) betoogde de voorzit ter dat in het katholieke kamp twee katholieke organisaties staan waarbij de wil tot samenwerking ongetwijfeld aanwezig is, maar die nog niet die sterke concentratievorm hebben gevonden die gewenst is. Volgens de voorzitter van de KABO is een fusie de sterkste con centratievorm van beide bonden. Wat betreft de financiële positie van het overheidspersoneel zei spreker dat de op 1 October tot stand gekomen sa larisherziening gedeeltelijk recht streeks verband hield met de stijging van het nationale inkomen. Naar zijn mening zal ook in de toekomst het overheidspersoneel moeten delen in de stijging van de welvaart. Tegenover de stelling dat de overheidsdiensten in het algemeen niet beschouwd kunnen worden als productiebedrijven en der halve bij de verdeling van de welvaart aan andere maatstaven gebonden zou den moeten zijn, stelde spreker dat het met name de overheid is die door haar diensten en instellingen het klimaat schept en in stand houdt waarin de productiebedrijven kunnen werken. Niet onbelangrijk is voorts de verbe tering welke ontstaan is in de financi ële positie van de gepensionneerden. Het bleek nodig de tot nu toe tot stand ge komen verbeteringen ingevolge de be kende toeslagwetten te herzien. De tot voor 1954 toegekende verbeteringen bleken onvoldoende te zijn. Aan de noodtoestand is enigermate tegemoet gekomen door de aanvaarding van da aanpassingstoeslagwet, waarbij aan de gepensionneerden boven de op grond van de stijging van het levensonderhoud toegekende verhogingen een nieuwe toeslag zal worden uitbetaald. Het is be grijpelijk dat de uitvoering van deze laatste wet enige tijd vergt. Meer dan 100.000 gevallen moeten worden bezien en herberekend. Bepaald ontevreden en vol critiek was de voorzitter van de KABO over de gang van zaken bij de N.V. Machine fabriek Artillerie-inrichtingen. Zonder enige reserve sprak hij hier over een tragedie. Reeds bijna negen jaar bestaat onzekerheid bij het personeel omtrent zijn rechtspositie. Het enige lichtpunt in deze aangelegenheid is de binnenkort te verwachten herziening van de Pensioen wet, waarbij althans de pensioenrechten van dat personeel zijn veilig gesteld. Al begreep spreker dat de status van dit bedrijf vooral een politiek vraagstuk is, toch kon Jiij niet inzien, dat onafhanke lijk van de status de rechtspositie van het personeel niet geregeld zou kunnen worden overeenkomstig de positie van het overheidspersoneel. in de haven lag, iedereen zich onmid dellijk weer beter voelde en dat allé musici nu in een goede conditie waren. In New York was het prachtig zonnig weer en de meeste mensen liepen met hun jas over de arm op straat. Miss Gloria Solloway, een Amerikaan se fagottiste, die twee jaar in het Con certgebouworkest heeft gespeeld, vond het heerlijk om de oude vrienden weer te zien. Zij was om 5 uur 's ochtends in de haven, toen de Rijndam binnen- stoomde. „Ik kreeg van elk van de orkestleden een kus", vertelde zij. „Hebt u wel eens van 100 Nederlanders een kus gehad? Nou, ik verzeker u, dat zoiets een hele belevenis is". Na het concert voor de V.N. gister avond begaf men zich naar de foyer nabij de ingang die onder de grote zaal ligt. Hier was een podium opgetrokken voor een dansorkest, welks klanken een groot contrast vormden tot wat kort daarvoor ten gehore was gebracht. In de aula achter de ingang waren vijf bars ingericht die de gasten van dranken en hapjes voorzagen. Het dans feest duurde tot diep in de nacht. Boven het feestgedruis zweefde Zeus, een beeld dat een kopie is van een schepping van Praxiteles, dat door Griekenland aan de V.N. ten geschenke is gegeven. De gasten waren de hoofden van de delegaties, hun plaatsvervangers en ad viseurs, benevens een groot aantal leden van het secretariaat, autoriteiten van de Verenigde Staten en de stad New York, en persvertegenwoordigers. In het gehoor vielen vooral op de Indonesische en Birmese diplomaten, opvallende verschijningen in hun kleu rige inheemse klederdrachten. De leider van de Russische delegatie, Andrei Vishinsky, kwam te laat aan met zijn vrouw en dochter. Ze moesten in de gang wachten tot het orkest het eer ste werk van het programma beëindigd had. Bij K. B. is benoemd tot ridder in de orde van Oranje-Nassau pater Jor dan Raemakers, kloosteroverste van de Dominicanen in Porto Rico. voor gewerd de jubilaris in de vorm van een pick-up. De levenskunst en levensvreugde van de heer Boersma verleidden de heer Klaas de Boer, sprekend namens het C.N.V., zelfs tot een vergelijking met Felix Timmermans' Pallieter, daarmee weer een andere zijde belichtend van de markante jubilaris, die gezeten tussen vrouw en kinderen de hele woordenstroom gelaten over zich heen liet gaan. Getooid met de versierselen van de Orde van Oranje Nassau hij werd 30 April tot officier benoemd en ontving Maandagmorgen van het Verbondsbestuur de uiterlijke tekenen van deze waardigheid mocht hij ve le gelukwensen in ontvangst nemen, o.a. van dr. L. Albering, secretaris van de K.V.P., de sociale attaché's van de Duitse en Amerikaanse ambassades, tientallen afgevaardigden van diocesa ne bonden, vakbonden en K.A.B.-instel lingen, mr. L. Andriessen, secretaris van de Bond van Kath. Ziekenfondsen, en vele andere relaties, met wie de heer Boersma in zijn werk te maken heeft. Te Haarlem is de heer J. C. Mol, op richter en directeur van de N.V. Multi film, overleden. Hij was 63 jaar oud. J. C. Mol behoorde op zijn manier tot de filmpioniers in Nederland. Hij heeft nooit, zelfs niet ten tijde van de avant-garde, de nieuwste technische uitvindingen noch de verwezenlijking van de nieuwste aesthetische theorieën nagestreefd, doch bij alle voorkomende gelegenheden het filmambacht zo goed mogelijk uitgeoefend. Deze aandacht voor het vak en het instrument heeft bij Mol vrijwel steeds geleid tot resul taten, die de critici zonder uitzondering hun waardering hebben gegeven. Of men nu de Droste-film „Altijd welkom" dan wel de microscopische films over de microcosmos van de waterdruppel analyseert, steeds weer ontdekt men een streven naar nauwkeurigheid, een gewetensvol gebruik van het instru ment en daardoor een feilloos gevoel voor de aard en de juiste duur der j beelden. Het is dan ook niet te ver wonderen dat de films van Mol regel matig op vertoning van avant-garde programma's compareren. Mol was dus in alles" een ambachts man. maar dat was hij dan ook zo voortreffelijk en betrouwbaar dat menig jeugdig filmer, in artistieke bewogendheid zijn meerdere, zich tot hem heeft gewend om van zijn er varingen te kunnen profiteren. Zo heeft hij over tal van Nederlandse documentaires een waakzaam oog laten gaan en niemand heeft er ooit nadeel van gehad. In 1924 was J. C. Mol begonnen met het vervaardigen van microscopische films. Vier jaar daarna werd N.V. Mul tifilm opgericht, waar direct al in de eerste jaren tientallen producten tot stand kwamen. Daarvan werden voor al bekend de serie films onder de ver zameltitel „Wonderen der natuur" en verder „Uit het rijk der kristallen", een aantal films van bloeiende bloemen en plantenbewegingen, „Zwerftochten door een waterdruppel" en vele andere. Een aantal daarvan vond ook zijn weg naar het buitenland en vestigde daar de goede reputatie van de jonge onder neming. Daaruit ontstonden buitenland se opdrachten, zoals die voor de micro scopische opnamen in grote wetenschap pelijke films, waaronder de eerste Ufa- Kulturfilme. In samenwerking met Ne derlandse Universiteiten en met het „Verlag wissenschaftlicher Filme" in Berlijn werden medische films, speciaal operatie-films gemaakt. Dat alles hebben wij, nog maar nau welijks een jaar geleden, uiteengezet bij het 25-jarig jubileum van Multifilm Wij kunnen verder in het kort herinneren, aan de talrijke propaganda films, die tot 1940 tot stand kwamen, aan de opdracht van de Rotterdamse Lloyd in het bijzonder, omdat die de heer Mol naar Indië bracht, waar hij „Multifilm Batavia" heeft opgericht en waar vandaan hij pas in 1949 terug keerde. Het Nederlandse bedrijf draai de toen alweer en had nieuwe terreinen gevonden. Voor Nederland is met de export van geitjes op grote schaal een nieuwe devie zenbron aangeboord. Er zullen dit jaar tus sen de 1200 en 2000 witte geitjes (al of niet ingeschreven in het geitenstamboek) worden verzonden. De eerste honderd stuks zullen Woens dag 13 Oct. om drie uur in een vliegtuig van de Israëlische luchtvaartmaatschappij ingeladen en naar Israël worden gebracht. Het ligt in de bedoeling, iedere week per vliegtuig geitjes te verzenden via Amster dam-Schiphol. Binnenkort zullen besprekingen worden gehouden voor het vergroten van deze ex port in het volgende jaar. De heer M. Palmon, vertegenwoordiger van de Jewish Agency for Palestine en voor het Ministerie van Landbouw in Israël, zal op Schiphol bij de verlading aanwTezig zijn. De heer M. Koster, directeur van het West-Indisch bedrijf van de K. L. M., zal 1 Februari 1955 zijn functie neerleg gen. Hij zal na zijn terugkomst in Neder land de K. L. M.-dienst met pensioen verlaten. Met ingang van dezelfde datum is de heer V. H. L. Dubourcq, thans onderdirecteur en hoofd Westgroep van de K. L. M„ benoemd tot directeur van het Westindische bedrijf. Engeland, Frankrijk en Amerika heb ben West-Duitsland toestemming gege ven met een burgerluchtvaartmaat schappij met eigen vliegtuigen te wer ken, zo verneemt U.P. in geallieerde kringen te Bonn. De nieuwe Lufthansa verwacht echter niet voor 1 Maart van het volgend jaar te beginnen. Het ligt in het voornemen te starten met een vlucht boven de woning van president Heuss in Bonn. Vier twee-motorige Convair 340 toe stellen, die in de Verenigde Staten zijn besteld, zullen binnenkort door Duitse piloten, die in Engeland zijn opgeleid, naar West-Duitsland worden gebracht. De Lufthansa is ook van plan verschei dene Super-Constellations te kopen voor het internationale verkeer en de aan koop van minstens één Brits vliegtuig type wordt overwogen. De voorbereidingen van de Lufthan sa verkeren al in een vergevorderd stadium. Gedetailleerde plannen voor een intensieve binnenlandse dienst en voor een internationaal net zijn opge steld. Op 6 Augustus is de maatschap pij officieel heropgericht. Kurt Weigeit, voorzitter van de directie, vertelde toen op een vergadering van de algemene raad dat de onderneming vein plan is vier Conveiir-machines op haeir eerste Europese routes te gebruiken. Later zullen nog 12 Convairs op internatio nale routes en 12 Lockheed Super-con- stellations worden ingezet op transat lantische routes Later zeide een woord voerdervan de Lufthansa dat misschien ook Britse Vickers Viscount toestellen gekocht zullen worden. (UP)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1954 | | pagina 3