GEEN VIOLEN MEER IN CREMONA
Zijn woonhuis is restaurant en zijn
„tombe" een leeg blok marmer
Paulo weet niet hoe de maestro
er heeft uitgezien
N
Eerste openbare zitting
van het Hof der K.S.G.
I
Opnieuw hogere ontvangsten
aan kohier belastingen
Gematigde resolutie
van Indonesië?
Klacht van de Franse regering tegen
de Hoge Autoriteit
A
Duitse liberalen
tegen Saar-
accoord
VRIJDAG 29 OCTOBER 1954
PAGINA 11
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllNlllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllln J
Kwestie Nieuw-Guinea
Vrouwelijke senator:
Breuk tussen Moskou
en Washington mogelijk
Mendès-France verwijt
socialisten traagheid
Uitstel onderbreekt
Politieke continuïteit
Kaffei
mm
ters ongewenst m
Afrikaanse federatie
Examens
Het probleem van de
Indiërs in Z.-Afrika
Nieuwe omzetbelasting-
wet voor Januari bepleit
Tweede Kamer vraagt om
industrialisatie-nota
DIT JAAR NOG DRIE
ZALIGVERKLARINGEN
OPBRENGST RIJKSMIDDELEN
STRADIVARIUS! GkT^!;™
CREMONA,
(Bijzondere correspondentie)
T~\ e waardering voor hen, die het cultuurbeeld van
J een bepaalde tijd hebben gedragen, is een zeer
wisselvallige. Men heeft monumenten opgericht
voor lieden, die op een gegeven moment iets hebben
verricht, dat slechts door hun naaste cmgeving als uit
zonderlijk werd aangemerkt, maar dat reeds lang door de
historie als van nul en gener waarde is gelogenstraft.
Terecht zouden deze lieden in de drabbige poel der ver
getelheid zijn verzonken, ware het niet, dat hun rijk
versierde beeltenissen toevallig zijn zij het altijd, die
in oorlog en vernieling gespaard blijven prijken op
markten en pleinen. Niet weinig heeft de dikte van hun
beurs of buik hun maatschappelijke waarde en gewicht
bepaald. Overal ter wereld zitten nog steeds honderden
generaals, waarvan een ieder zich afvraagt, welke mili
taire blunders deze krijgslieden dan wel mogen hebben
uitgehaald, krijgshaftig op hun in brons verstijfde stei
gerende paarden en dekken hevig bebeitelde marmeren
kolossen de trieste resten van wie weet welke al dan niet
helemaal imbeciele prinsen en plaatselijke plattelands-
grootheden. Ieder dorp in het fantasierijke Italië en
Frankrijk heeft zijn municipale held en heilige fraai ge
beiteld op de markt of voor de kerk staan. Het getuigt
allemaal wel van een verrukkelijk kinderlijk geloof in de
fabel, die van generatie op generatie rijker, dan wel
schraler wordt. Dikwijls mogen wij die foeilelijke conter-
feitsels van onbekende grootheden wel. Zij horen bij de
bonte kermissfeer, die men zelfs in de kerken nog terug
vindt. Zij zijn als een eertijds geliefkoosd speelgoed, dat
eenzaam is achtergelaten op de ruwe stenen van het
pleintje. Men voelt zich echter teleurgesteld wanneer men
naast die bronzen brouwsels niet de steen geworden hulde
ziet aan de waarlijk groten, wier naam symbool gewor
den is voor de gehele wereld. En die teleurstelling wordt
veroorzaakt door een plotselinge twijfel aan de eigen
overtuiging. Men gaat menen, dat men deze of gene fi
guur altijd overschat heeft. Waarom zou hij immers in
zijn eigen land, zijn eigen streek niet worden geëerd als
elders? Waarom verdient zijn naam die gulden klank door
de gehele wereld, wanneer die niet met gouden letters
staat gegrift in een marmeren sokkel in zijn eigen stad?
Zoekt men wel terecht naar iets, dat aan die naam en
faam herinnert, wanneer in met veel meer waardeloze
dan waardevolle voorwerpen volgepakte musea men in een
kleine, stoffige, afgesloten zaal slechts onbeduidende ge-
iets bleek de kleine, zwarte man, ^1t™!"Sen voor6 hem ^tiTstond" want
diehflpen° Hij6mo'es^natuurlijk wel I *0 was een man van gewicht.
te
eerst zijn roodgelakte fiets tegen de
kerk zetten en er eens met deze of gene
voorbijganger over praten. Maar hij deed
dat met een kennelijk genoegen. Hu
bad er plezier in, het plezier van iemand
die weet dat hij op dat ogenblik
®en man van gewicht is, een man waar
hien op wacht, een man waar men af
hankelijk van is. Daarom praatte Paulo
langer met de voorbijgangers dan nodig
was. HU was blij te laten zien dat hij
Reuter verneemt uit New York, dat
Indonesië, gesteund door de Afrikaans-
Aziatische groep, voornemens is een wat
tnen noemde „gematigde" resolutie in te
dienen, wanneer het geschil inzake de
soevereiniteit over Nederlands Nieuw-
Guinea in de politieke commissie van
de algemene vergadering der Verenig
de Naties ter sprake komt.
Volgens kringen, die in nauw contact
staan met deze kwestie, zou de resolu
tie de algemene vergadering verzoeken
..kennis te nemen" van het geschil en aan
te bevelen, dat beide partijen samenko
men voor hervatting der onderhande
lingen.
De Amerikaanse vrouwelijke senator
Margaret Chase Smith zei gisteren
Helsinki bij haar aankomst uit Moskou
waar zij zes dagen doorbracht, dat zii
het niet uitgesloten achtte, dat op een
goede dag of Rusland, of de V.S de
diplomatieke betrekkingen tussen beide
landen zouden verbreken. Ztf wenste
niet nader op haar verklaring in te
gaan en voegde eraan toe dat dit haar
strikt persoonlijke opvatting was.
De senator werd tijdens haar bezoek
ln Moskou ontvangen door de Russi
sche minister van buitenlandse zaken
Molotov. Zij zal doorreizen naar Parus
Waar zij morgen de Franse premier
Mendès-France zal ontmoeten. Reeds
eerder bezocht zij Engeland en West-
Guitsland, tijdens haar Europese rond
reis. CUP)
Ften Pranse eerste-minister Mendès-
gen rt heeft gisteren geprotesteerd te-
ten ye laagheid waarmee de socialis-
de reSn "Itnodiging tot toetreding tot
onderh?ring beantwoorden. Het uitstel
litieke de continuïeit van zijn po-
van hetautie' aldus een bekendmaking
De Ureau van de eerste-minister.
eneri kt,?,r„Ste"m'nister wenst een spoedige
staat ?g van de partij om hem in
niseron stellen zijn kabinet te reorga-
j' w^ordat hij op 13 November
vertrekt reni&de Staten en Canada
(Reuter)
Natuurlijk, Antonio Stradivari was in
Cremona geboren. De man van de vio
len, natuurlijk, die kende hij toch! Er
waren er wel eens meer geweest die
hem naar de beroemde vioolbouwer
hadden gevraagd en hij, Paulo, had
hen geholpen. Want Paulo spreekt zijn
talen. Paulo is een bereisd man. Hij
werkte in de mijnen bij Charleroi. Hij
spreekt dus Frans. En Duits kent hij ook.
Maar dat heeft hi^ van de soldaten ge
leerd. Violen van Antonio had hij nooit
gezien, maar ze moesten er zijn. Had
de maestro in Cremona gewoond of
niet? Stond er zijn tombe in de Jardino
Publico of niet? Dan zou Paulo ze voor
ons vinden.
Wij konden het niet helpen, maar
we stonden een beetje sceptisch te
genover Paulo en tegenover Cremona
eveneens. In het iets noordelijker ge
legen Brescia, de geboorteplaats van
de viool zoals wij die nu kennen, ven
de „koningin onder de instrumenten",
hadden wij ons zoeken naar herinne
ringen aan de schepper van de klas
sieke vioolvorm, Gasparo da Salo
moeten staken, omdat er zo goed als
niets van hem te vinden was. Bereid
willige agenten en burgers hadden ons
her en derwaarts gezonden zodat wij,
moe geworden, rust zochten en von
den bij de Rafaello's en Bellini's in
de Pinacothequia, zonder een van da
Salo's instrumenten te hebben gezien.
Op Paulo's voorstel moesten wij eerst
maar een Espresso drinken op de hoek,
waar eens Stradivarius' huis gestaan
moet hebben. Daar wist men precies
wie we zouden moeten hebben om alles
over de meester te horen. Dat res
taurant heeft de sfeer van het moderne
Italië, charmant om zijn monsterachtig
heid. Het is veel te groot voor de kleine
mannen die er koffie en wijn drinken
en veel te lelijk voor de vrouwen, die
als koninginnen over de parketvloer
schrijden. De muren zijn te dik. Maar
daar is de zon een redelijk excuus voor.
Ze zijn ook te grijs. Alleen de parasollen
en zonneschermen zijn zoals ze wezen
reedschappen en werktuigen vindt, waarmee de grote
meester zijn overal befaamde meesterwerken heeft ge
maakt? Maar dan denkt men aan het eigen Amsterdam,
waar gemarchandeerd is met alles dat aan Vondel herin
nert, waar Rembrandt's huis en eigendommen nog niet
zo lang geleden aan de vergetelheid zijn ontrukt en waar
voor de grootste schilder aller tijden een zinloos, vaal
geschilderd standbeeld helemaal misplaatst is neergezet.
En och; een profeet wordt in zijn eigen land niet of
nauwelijks geëerd, tot men schrikt van de nalatigheid en
ijlings tracht te herstellen wat vergeten werd. Zo ook in
het nijvere Cremona in Italië, waar thans meer dan drie
eeuwen geleden de grootste vioolbouwer, die ooit geleefd
heeft, Antonio Stradivari, werd geboren. De ganse we
reld moet het weten wanneer, waar dan ook, een viool
wordt gevonden, die aan deze meester wordt toegeschre
ven. De grootste violisten, die de wereld kent, prijzen zich
gelukkig wanneer zij een instrument, tweehonderd vijf
tig jaar geleden door deze meester gemaakt, mogen be
zitten of bespelen. Maar in Cremona, waar Stradivarius
bijna een eeuw lang heeft geleefd en gewerkt, moest het
1937 worden, tweehonderd jaar na zijn dood, eer men ont
dekte, dat men naast alle min of meer onbeduidende beel
tenissen en verzamelingen niets had, dat aan Stradivarius
herinnerde. IJlings heeft men jaren daarna_ aan het ijse-
lijke restaurant, dat op de plaats van zijn woning en
atelier is gebouwd, een gevelsteen aangebracht en aan
de zijkant van de Jardino Publico een marmeren blok ge
plaatst, dat men de tombe van Stradivarius noemt, hoe
wel zijn werkelijke graf reeds een eeuw geleden elders
is opgeruimd. En in het stedelijk museum richtte men
overhaast een overigens het gehele seizoen afgesloten
ruimte in, waarin men een aantal onbetekenende ge
reedschappen, werktekeningen, houten mallen en hout
klemmen bijeenbracht, zodat men er hetgeen, waar men
voor komt, een heuselijke viool, moet missen. En de por
tier, die u er binnen leidt, zal na drie minuten met zijn
sleutelbos gaan rammelen, wanneer u iets langer blijft
zoeken naar iets, dat er toch niet is, of dan maar even
gaat kijken naar de hand van Garibaldi, die in een aan
grenzende ruimte, roze, als was zij van marsepein, in een
glazen kastje ligt. En toch heeft Stradivarius zo volmaakte
violen geschapen, dat er zowel in acoustisch als in
aesthetisch opzicht tot heden toe niets meer aan verbe
terd. kon worden. In deze meester is een vakmanschap
vertegenwoordigd, dat na noch voor hem kon worden
geëvenaard.
moeten, blauwer dan de strakke lucht
die tot in de verte met zonnelicht ge
vuld is.
Hoog boven de arcaden is eén kleine
witte marmeren steen aangebracht en
daarop is te lezen dat daar eertijds Stra
divarius zijn atelier had. Daar, op die
hoogte moet zijn werkkamer geweest
zijn, aan de voorkant geheel open. Daar
moet vroeger een klein balkon zijn uit
gebouwd, waar de Cremonesers de vio
len van de grootmeester konden zien
hangen drogen in de zon. Dat schilder
achtige huis is echter afgebroken om
plaats te maken voor het restaurant.
Och, de Italianen hebben zoveel dat zij
niet hoeven te letten op een monument
meer of minder.
De „tombe"
Er pal tegenover ligt de „tombe"
van de grootmeester. Een massief
een sombere grijsaard, die in de
spelonken van zijn atelier zijn instru
menten met een magische blik be
keek".
bruin marmeren blok met gouden let
ters op de zijkant en een marmeren
plaat er bovenop. Er staat een bank
achter en daar zitten de ganse middag
oude mannen te praten in de schaduw
van de grote bomen die er omheen
staanDe wit marmeren plaat was
vroeger in de stoep aangebracht en
moet afkomstig zijn van de kerk van
San Dominico, waar Stradivarius in
1737 met grote pracht en praal moet
zijn bijgezet in een familiegraf dat hij
reeds lang daarvoor had gekocht. Dat
graf werd bij een restauratie van de
kerk gesloopt. De deksteen raakte
verzeild in het gemeentemuseum en
werd later in de stoep ingemetseld.
Eerst na de oorlog kwam de mar
meren „tombe" tot stand.
En Paulo vertelt dat er een groot
monument op de marmeren voet zal
komen, maar dat de stad er geen geld
voor heeft. Hij vertelt ook dat men niet
weet Wie het monument zal maken en hoe
het gemaakt moet worden, want niemand
weet hoe de meester er uitgezien heeft.
En een monument moet lijken, zoals dat
van de generaal daar. En Paulo wijst
op een groot ruiterstandbeeld. Heeft Pau
lo de generaal dan gekend? Neen, na
tuurlijk niet, maar zo moet de generaal
er uitgezien hebben. Dat is zeker, zo zijn
generaals. Maar nu de violen, Paulo,
waar zijn de violen Si, de violen. Er
Een bruin, massief marmeren blok
noemt men in Cremona de „Tombe"
van Stradivarius.
zijn violen, er is alles over de violen in
het museum. Paulo heeft ze nooit ge
zien, maar ze zijn er. Dat heeft men
hem verteld. Een museum vol violen.
Maar voor we die gaan zien moet Paulo
ons eerst in verbinding brengen met ie
mand die ons er alles van vertellen
kan. Ah, even vragen aan de ober. Ja
Paulo is uit met heren die alles van
Stradivarius willen weten, van de grote
meester van de violen. Ja, Paulo is een
belangrijk man, hij is ten slotte gemeen
teopzichter en wat kan een Italiaan
beter zijn dan opzichter, nietwaar? Hij
moet de ober dus eerst naar zijn vrouw
en kinderen vragen, want Paulo is op
zichter en een man van gewicht, men
wacht wel op hem. Nu weet Paulo het.
Wij moeten naar il professore Bardeschi,
die weet er alles van. II professore
was vroeger leraar aan de vioolbouwers-
school, maar hij was fascist en werd
na de oorlog geroyeerd, zodat hij nu
een boekwinkeltje aan de overkant heeft.
De blinden van de professore zijn echter
dicht, want de professore slaapt, het
is ook zo warm in de middag. Over
een uur zal hij er wel zijn. Daar is de
gekoelde vino bianco goed voor. Maar
de blinden blijven dicht en de professore
blijft nog langer dan een uur slapen. Dan
is er nog maestro Grasso. Maar die is
toch naar zee, Paulo, dat kan je toch
weten? Dat heeft de dienstbode je toch
al eerder verteld! Och, de maestro is
naar zee, en die had zoveel kunnen ver
tellen. Dan moet Paulo ons zelf maar
door het museum leiden.
Paulo weet echter niets van violen, hij
moet dus een gids kopen bij de por
tier. Jammer voor Paulo gaat de gids
alleen over de schilderijen en de fres
co's, die er bij honderden hangen. Ze
interesseren Paulo niet. Hij wil de vio
len. De portier zal ons erheen brengen.
Hij leidt ons, gewapend met een gro
te bos sleutels, door een zaal, waar
stoffige Chinese beelden staan. Een
grote deur gaat open en daarachter
bevindt zich de collectie van Stradiva
rius. Maar, helaas, geen violen voor
Paulo. Hij wijst er drie, de enige die
er zijn, maar die zijn niet van Stra
divarius. Zijn opgetogen gezicht ver
sombert. Het meest waardevolle ex
emplaar is een klein model van Ama-
ti, de Cremonese leraar van de grote
meester. Maar ach, het instrument
is onderkomen en er zit nog maar
één snaar op. De rest vindt ook Paulo
niet interessant. Er liggen in vitrines
wat gereedschappen van de meester,
wat werktekeningen en mallen. Het
is een armetierig zaaltje, waar stof
ligt en alleen de hand van Garibaldi
in het glazen kastje de aandacht
trekt, een weke hand, die kennelijk
altijd handschoenen heeft gedragen.
Boekdelen vol
Rond het werk van Stradivarius is
een mythe ontstaan, een waas van ge
heimzinnigheid. De man, die in feite
niets anders, maar ook niet minder is
geweest dan een zelfverzekerd en groot
vakman, werd tot een soort duivelskun
stenaar gemaakt, die een geheim bezat,
waardoor zijn instrumenten een schone
re, vollere klank kregen dan alle an
dere En men beeldde hem in tekenin
gen uit als een sombere grijsaard, die
in spelonken van zijn
atelier zijn instru
menten met een ma
gische blik in zijn
ogen bekeek, of als
de asceet die met be
nige vingers zijn vio
len bestreek, waar
door zij hun ontroe
rende klank verkre
gen.
Men is daar nu wel
overheen. Er zijn
voldoende instrumen
ten van de ongeveer
duizend, die de mees
ter gemaakt moet
hebben, teruggevon
den om te kunnen
vaststellen dat zij al
leen bijzonder zijn
door de grote toewij
ding en het fijnzin
nig vakmanschap
waarmee zy zijn ge
maakt. Men heeft de
instrumenten op de
snijtafel gelegd, ze
ontleed en de lak na
geplozen. Want lan
ge tijd nam men aan
dat in de lak het ge
heim van Stradiva
rius verborgen was,
Wanneer men de sa
menstelling van die
Jak zou terugvin
den, zo meende men,
zou men daar andere
instrumenten maar
mee behoeven te be-
strijken om eenzelf-
'iSLMMèiMM de schone klank te
krijgen. Niets daarvan. Vanzelfspre
kend had de meester een bijzon
dere lak, maar die vervult slechts
de hem toekomende rol in het volmaak
te geheel.
Het Hof van Justitie van de Europe
se Kolen- en Staal-Gemeenschap heeft
Donderdag j.I. zijn eerste openbare
zitting gehouden te Luxemburg.
De zitting had plaats zonder spe
ciaal ceremonieel. Nadat de zeven
rechters (waaronder twee Nederlan
ders: de heer P. J. S. Serrarens en
mr. A. van Klef fens) in hun bordeaux-
roda toga's hun plaatsen hadden inge
nomen, geflankeerd door de twee ad
vocaten-generaal nam de president
van het hof, de Italiaan Massimo Pi-
lotti, de acht tolken een plechtige be
lofte van juiste en volledige verta
ling af. Onmiddellijk daarna begon de
behandeling van het eerste geschil,
een klacht van de Franse regering te
gen de Hoge Autoriteit inzake de door
laatst genoemd college genomen maat
regel om voor staalproducenten afwij
kingen tot twee en een half procent
van de gepubliceerde prijslijsten toe te
staan.
Rechter-rapporteur voor deze kwes
tie was het Duitse lid van het Hof,
prof. dr. O. Riese.
De Franse eis kwam neer op een
beschuldiging aan het adres van de
Hoge Autoriteit van schending van
het verdrag van de K.S.G., omdat dit
verdrag bepaalt, dat alle transacties in
strikte overeenstemming met de gepu
bliceerde prijslijsten moeten zijn, en
van machtmisbruik omdat de Hoge
Autoriteit door de geïncrimineerde
maatregel zou hebben gepoogd, het
algemene prijsniveau voor staal te doen
dalen. Het standpunt van de Hoge
Autoriteit daarentegen is dat de maat
regel nodig was om staalproducen
ten de gelegenheid te geven hun prij
zen snel bij prijsschommelingen op
de markt aan te passen en dat de al
gemene prijsdaling niet veroorzaakt is
door deze maatregel maar er slechts
De gouverneur-generaal van de fede-
I™® xRhodesia en Nyassaland,
Kmtew^t^wëlke'Maand^^an6 kS I
yoigeng deze wet heeft de
nenr"onneraal het„recht groepen perso-
hun iCOnomische gronden of vanwe-
on8ewer«tTenSverklaaren! °f ~ge(Reuter? I H°°a aan 00 aevel van een restaurant is een plaat aangebracht als enig be wijs, dat ri/mr hat ntoU*r vav dg mocï-
ter gevestigd was.
Welgesteld man
Stradivarius was een welgesteld man,
die het bouwen van violen waarschijnlijk
niet eens nodig had om in het leven
te blijven. Hij had dus alle tijd om te
experimenteren en zijn kunst verder te
vervolmaken. Zijn naam werd bekend
over de gehele wereld. Hij kreeg op
drachten van koningen en edelen en
van de aanzienlijkste musici. Hij moet
zo rijk geworden zijn dat de roddelaars
in Cremona nog heden ten dage de
uitdrukking „Zo rijk als Stradivarius"
gebruiken. Drie en negentig jaar is
de meester geworden en tot zijn laatste
levensjaren toe heeft hij violen gebouwd,
zo schoon dat zelfs zijn laatste instru
ment, de „Chant du Cygne" geliefd is
bij de grootste solisten. Hij gebruikte
het mooiste hout dat een vioolbouwer
zich kan voorstellen, afkomstig van een
bos op een helling in de buurt van de
stad dat de Cremonees nog op latere
leeftijd heeft gekocht. In 1737 stierf hij
en liet een omvangrijk oeuvre na. Meer
nog, hij schonk de wereld de schoonste
instrumenten die ooit zijn gemaakt,
slechts enkele van Guaperi del Gesu
kunnen hen benaderen.
In Cremona is van de sfeer, waarin
deze grote vioolbouwers hebben ge
leefd, weinig meer te merken. De stad
heeft zich als hoofdstad van de pro
vincie te zeer ontwikkeld om bij deze
periode stil te kunnen blijven staan.
Het is een nijvere stad, centrum voor
een wijde omgeving. Maar eens zal
er een standbeeld verrijzen. Als Pau
lo nu maar wist hoe de maestro eruit
zag.1
JAK VAK BEEK
AMSTERDAM, 28 Oct. (G.U.). Doc
torale rechten: mevr. Th. G. Hogenkamp
Liedelmeyer (Den Haag), mej. A. C.
v. d. Vlis en de heren J. A. Levenbach,
J. K. Franx (Amsterdam) en E. G. van
Diggelen (Weesp); cand. rechten: P. G.
Schey (Amsterdam); cand. geschiedenis.
Th. E. Jensma (Amsterdam).
UTRECHT 26 Oct. Doet. pharmacie: mevr.
A. M. PosthumaSinnige, Utrecht; cand.
wis- en natuurkunde K: mej. F. Ch. M.
Escher (cum laude), Amersfoort, mej. F.
G. Eversman, Utrecht, A. F. Schreurs,
Utrecht, W. I. M. Simons, A. W. Witzel,
Utrecht J. R. Draisma, Utrecht, W. Zoute-
welle, Utrecht: cand. examen psychologie:
mej. M. C. C. Huydecoper, Zeist, mej. H.
M. van Julsingha, De Bilt, mej. A. M. C.
Roth, Utrecht, mevr. P. M. F. de Broekert
Hommeien, Maartensdijk, H. J. Kneppers,
Bilthoven, F. A. van de Haagen, Utrecht;
doet. veeartsenijkunde: J. Berg, de Krim
(O.), W. F. Felix, Haarlem, A. P. C. Bar-
tels, Steenbergen, A. Hoogenbrugge, Over-
schie, J. M. Wiersma, Roordahuizum.
AMSTERDAM 27 Oct. (G. U.) Bevorderd
tot arts mevr. G. van LeestenKolthoff,
Amsterdam, mej. A. A. Eriks, Alkmaar en
de heren A. H. M. Janssens, P. J. C. de
Zwart. Amsterdam, G. C. J. Korteweg,
Haarlem, F. Schol, Zaandam en E. Smit,
Broek in Waterland. Artsexamen le ged.
N. H. Seur. T. S. Kwan, A. N. Veltema,
S. E. J. Wöstman, B. H. J. L. ten Horn,
Amsterdam, J. W. v. d. Kouwe, Zwolle en
F. H. C. M. Schram, Bergen op Zoom.
GRONINGEN 27 Oct. Op een proefschrift
„De embryonale ontwikkeling van de her
senvliezen bij de kip" is gepromoveerd tot
doctor in de geneeskunde H. L. Lange-
voort, geboren te Amsterdam.
UTRECHT 27 Oct. Op het proefschrift
„Het verborgen gebrek en de handel in
dieren" is gepromoveerd tot doctor in de
rechtsgeleerdheid Jan I. van Doominck,
geb. te Stavenisse.
NIJMEGEN 28 Oct. Doctoraal paedago-
giek mej. A. C. Overling, Doetinchem;
cand. wijsbegeerte: B. J. Westerman, Nij
megen (cum laude); cand. Nederlands: B.
B D. van Oostveen, Nijmegen, M. Heitz-
mann, Groningen.
GRONINGEN 28 Oct. Cand. tandheelkun
de: P. J. Hilouwerse, Wassenaar, G. H.
H. Erens, Maastricht, R. A. de Vries, Mid-
wolda, J. J. Kalfsbeek, Huizum, A. Tiktak,
Nieuwe Pekela, B. R. T. Meiboom, Uithui
zen, M. J. F. Kettler, Den Helder, G. S.
Pastoor, Haren (Gr.); doctoraal wis- en
natuurkunde (scheikunde) H. Koopman,
Adorp, H. P. Vegt, Groningen, A. Hesiinga,
Groningen; cand. wis- en natuurkunde A)
M. Mulder, Scheemda, idem (f) D. P. de
Jong, ubbega, J. J. Beintema, Haren
(Gr.), candidaatsexamen rechtsgeleerdheid:
J. Wijnstra, Nieuwe Pekela.
LEIDEN 27 Oct. Cand. D Wis- en na
tuurkunde A. R. Miedema, Leiden, cand.
F wis- en natuurkunde de dames M. J. v.
Eijk, Leiden, L. L. de Vries, Leiden en de
heer H. W. Loef, Leiden; cand. L wis- en
natuurkunde, H. M. Smit, Alphen a. d. Rijn;
doctoraal scheikunde J. C. H. Perizonius,
Den Haag; doctoraal pharmacie mej. Lie
Kwie Sioe, Leiden; doctoraal geologie mej.
S. Jelgersma te Oegstgeest; doctoraal biolo
gie K. Buechli, Leiden.
's-GRAVENHAGE 27 Oct. Wiskunde
M.O. (akte K V) H. Jansen, Gouda; wiskun
de M.O. (akte K I J. M. A. Coremans,
Wouw.
op gevolgd is als weerslag van de
m arkt-toestand.
De pleidooien werden gehouden
door prof. Paul Reuter voor de Fran
se republiek en voor de Hoge Autori
teit door Jean Coutard, advocaat bij
de Raad van State en het Hof van
Cassatie te Parijs.
De beslissing van het Hof zal later
genomen worden.
De 48 Bondsdagleden van de Vrije
Duitse partij, die deel uitmaakt van
de West-Duitse regeringscoalitie, heb
ben zich gisteren eenstemmig uitgespro
ken tegen de overeenkomst van Parijs,
waarbij het Saargebied tot het sluiten
van een Duits vredesverdrag onder in
ternationaal toezicht wordt geplaatst.
De andere overeenkomsten van Parijs
zijn door de liberale afgevaardigden
met instemming begroet.
De Franse ambassadeur in Saarland,
Gilbert Granval, heeft gisteren gezegd,
q .t hij nog voor de volksstemming over
het nieuwe Saarstatuut het land zal
verlaten. Hij zeide er van overtuigd te
zijn, dat de Saarlanders de nieuwe ac-
coorden met overweldigende meerder
heid zullen goedkeuren.
Met ingang van Maandag a.s. zal
West-Duitsland permanent vertegen
woordigd zijn bij de Raad van Europa
in Straatsburg. Hoofd van de delegatie
is dr. Karl Carstens.
(AFP-DPA-Reuter)
De speciale politieke commissie
van de Algemene Vergadering der
V.N. heeft met 47 stemmen tegen
één (Zuid-Afrika) bij tien onthoudin
gen een resolutie aanvaard, waar
in op Indië, Pakistan en Zuid-Afrika
een beroep wordt gedaan „een rege
ring, een instelling of een persoon"
aan te wijzen om hen te helpen via
rechtstreekse onderhandelingen de
kwestie van de behandeling van de
personen van Indische afkomst in
Zuid-Afrika op te lossen.
Dit besluit moet nog worden bekrach
tigd door de Algemene Vergadering
zelf, waarin dezelfde landen zijn verte
genwoordigd als die, welke in de speci
ale politieke commissie zitting hebben.
(AFP)
In het voorlopig verslag van de
Tweede Kamer inzake de begroting voor
Economische Zaken wordt er op aan
gedrongen dat de nieuwe Omzet belas
tingwet uiterlijk op I Januari 1955 in
werking zal treden.
Dit moet ook gebeuren indien de
Staten-Generaal het wetsontwerp tot
hernieuwing van de tabellen voor die
datum niet meer zou kunnen behan
delen.
Vele leden spraken er voorts hun te
leurstelling over uit dat bij de begro
ting van het departement geen in-
dustrialisatienota is ingediend. Zij drin
gen er op aan dat de minister deze zo
spoedig mogelijk zal overhandigen.
(Van onze Romeinse correspondent)
In de maanden November en Decem
ber van dit jaar zullen in de Vaticaanse
Basiliek drie zaligverklaringen plaats
vinden.
Op 7 November vindt de uitroeping tot
zalige plaats van zuster Assunta Pal-
lotta, religieuze van de missiecongre
gatie der Franciscanessen van Maria.
De Dienares Gods Assunta Pallotti
werd op 20 Augustus 1878 geboren in
Force (de Marken, Italië) en zij stierf
in China op 26-jarige leeftijd. 21 No
vember heeft de volgende zaligverkla
ring plaats en wel van de Fransman
Martin Moye, de stichter van de Zus
ters van de Voorzienigheid. Hij werd
bij Nancy geboren in 1730 en stierf te
Trier in 1793. De derde toekomstige
Zalige is de Benedictijn Placido Riccardi
uit Trevi CUmbrië, Italië), die in het
klooster van Sint Paulus buiten de Mu
ren te Rome in 1915 overleed.
BUjkens de door het Ministerie van
Financiën verstrekte gegevens betref
fende de opbrengst der rijksmiddelen
kwamen de ontvangsten aan kohier-be
lasting in de afgelopen maand opnieuw
op een hoger niveau. In September
werd geïnd f 266.4 min tegenover in
Augustus en Juli jl. resp. 223,7 en
127,6 min. De stijging van Augustus
op September is veroorzaakt door toe
nemende betaling van voorlopige aan
slagen voor de inkomstenbelasting
1954. Daar tegenover de ontvangsten
van 266,4 min een opgelegd bedrag
van 214,5 stond daalde het nog in te
vorderen bedrag met 51,9 min tot
1.065,0 min.
In de maand September werd uit
hoofde van de gezamenlijke kohierbe
lastingen, inclusief opcenten en verme
nigvuldigingsfactor, een bedrag van
214,5 min opgelegd, tegenover in de
voorgaande maand 285,7 min.
Het opleggen voor de inkomstenbelas
ting van definitieve aanslagen 1952 en
nadere voorlopige aanslagen 1953
maakte in de afgelopen maand verdere
voortgang. Wegens het opleggen van
definitieve aanslagen 1953 steeg voorts
het kohierbedrag van de vermogensbe
lasting boekingstijdvak 193'54. Het5
aan vennootschapsbelasting opgelegde
bedrag vertoonde een stjjging ten op
zichte van het relatief lage bedrag dat
in Augustus jl. werd opgelegd.
De uiteindelijke opbrengst van de
aanslagregeling over het boekjaar
1952 (1951-52) zal, gezien de stand
per ultimo September jl. en de ge
ringe mutaties in het laatste halfjaar,
globaal ongeveer 900 min belopen.
Per ultimo September 1953 was in
zake dit boekjaar ongeveer 830 min
ten kohiere gebracht- Het over het
boekjaar 1953 (1952-53) opgelegde be
drag blijkt thans, dus een jaar later,
met 733 min daar ca 100 min bij
ten achter te blijven.
Dit teleurstellende verloop moet wel
tot de conclusie leiden, dat de herziene
begrotingsraming 1954 ten bedrage
van 1000 min welke op de op
brengst over het boekjaar 1953 (1952-
53) betrekking heeft en dus 100 min
hoger ligt dan de verwachte opbrengst
over het boekjaar 1952 (1951-52) niet
zal worden gehaald.
De opbrengst van de niet-kohierbe-
lastingen beliep in September 248,7
min. In totaal is daarmede in de eerste
drie kwartalen van dit jaar 2800 min
ontvangen. Dit bedrag ligt ca 25 min
boven drie kwart van de jaarraming ad
3,699 min. Bij deze vergelijking dient
echter o.m. in aanmerking te worden
genomen, dat de ontvangsten uit hoof
de van de dividend- en de motorrijtui
genbelasting in de laatste drie maan
den van het jaar steeds relatief gering
zijn.
In September vorderde het bruto-
kohierbedrag der buitengewone heffin
gen met 3.4 min tot 4,095.3 min. Van
dit totaal heeft 2,909,7 min betrek
king op de vermog
en 1,185,6 min op
fing ineens. Daar de verminderingen
van aanslagen ongeveer 5 min belie
pen, daalde het netto-kohier-bedrag met
ca. 2 min tot 3.230 min.
Uit hoofde van de bijzondere heffin
gen werd in de afgelopen maand een
relatief hoog bedrag ontvangen en wel
f 14 min. In totaal is daarmede 3.149,6
min geïnd, waarvan f 2.054.6 min de
vermogensaanwasbelasting en ÏKU
min de vermogensheffing ineen» W
treft.
