VISHINSKY: Brillant werktuig in
dienst van sinistere politiek
Hij liquideerde contra-revolutionnairen
en Oost-Europese democratieën
4
A
Aspirin
Mendès-France stelt
Grote Vier
Huidige Russische voorstellen
conferentie
voor in Mei
onrealistisch
der
Rector Van der Hoogte over het
bisschoppelijk mandement
BICABPAN'
Openbaar aanklager in de grote
zuiveringsprocessen
Kardinaal Feltin :s
toespraak
Maurits van Hessen
buiten vervolging
Schoenmakersambacht niet gewild
REDE VOOR DE VERENIGDE NATIES
Oplossing van Oostenrijks probleem
is dringend nodig
Discussies aan de openbaarheid
prijsgeven kan onrust geven
Kanselier Raab
bij Eisenhower
Steeds maagpijn?
Duitsland betaalt
Nobelprijs 1935
Schiphol wordt
een N.V.
L.T.B. HIELD BONDSVERGADERING IN HAARLEM
Ook Rotterdam in Raad
van Bestuur?
DINSDAG 23 NOVEMBER 1954
PAGINA 3
Een verduidelijking
Argentijns episcopaat
richt zich tot Peron
Katholieke radio-uitzen
dingen gestaakt
Zaak-Montesi:
Portugese bisschop in
Nederland
Meer differentiatie in loonschaal nodig
F. Witteveen overleden
Andrei Vishinsky, die in New York aan een hartverlamming is over
leden, was in zekere zin een raadselachtige figuur. Zijn scherpe, ana
lytische geest maakte hem tot een van de bekwaamste en krachtigste
figuren in de Russische buitenlandse politiek. Hij was een bekwaam en
nauwgezet dienaar van het communisme, maar in zijn uiterlijk onder
scheidde hij zich in niets van een gedistingeerd kapitalist. Hij droeg altijd
costuums, die van onberispelijke snit waren. Tijdens internationale confe
renties kon hij oneindig charmant zijn, maar de meedogenloze wijze, waarop
hij in de Verenigde Naties de kracht van zijn argumenten aanvulde, be
zorgde hem daar de bijnaam „Mijnheer Veto". Maar al eerder had hij van
zich doen spreken. Van 1936 tot 1938 maakte hij naam als openbaar aan
klager in de grote zuiveringsprocessen van die jaren en zo hard en kil was
toen zijn optreden, dat hij zijn hooggeleerde collega's en zijn studenten aan
de universiteit van Moskou verbaasde en schokte. Zij kenden alleen de vrien
delijke kant van zijn karakter. Misschien moet men de oplossing van de
raadselen, die Vishinsky omgaven, zoeken in zijn afkomst. Want deze open
bare aanklager van de revolutie, deze Fouquier Tinville van de twintigste
eeuw, kwam in feite uit een bourgeois-milieu. Zijn vader was een Pools
chemicus, zijn moeder muziek-paedagoge. Zonder twijfel moet de wil van
Andrei Vishinsky om aan de werkelijke proletariërs het bewijs te leveren,
Op de Sovjet-ambassade te Washing- dat ook proletariërs-uit-eigen-verkiezing onbuigzaam kunnen zijn, gezien
ton had Vishinsky in 1949 een onder- worden als een der drijfveren tot zijn dikwijls sinistere diensten aan de
J1-*—Sovjet-Unie.
houd met een hoogwaardigheidsbekle
der van de Russische Orthodoxe Kerk.
Het gebeurde tijdens1 een receptie ter
In 1928 was Vishinsky president van
gelegenheid van de 32ste verjaardag het Opperste Gerechtshof tijdens het
mnn rt <o nnfnhor.roimllltifl t rr C-i LniVIfPS Wflfirhil VllftlÉT
van de October-revolutie.
De correspondent van het K.N.P. te
Parijs deelt ons de volgende verduide
lijking mede, welke hij aan de beste
bronnen ontleent; zij betreft de verkla
ring, welke kardinaal Feltin heeft af
gelegd over het lidmaatschap van poli
tieke partijen: „Om de woorden van de
kardinaal aartsbisschop van Parijs, ge
sproken tijdens de H. Mis bij de ope
ning van het Franse parlement, volgens
hun juiste betekenis uit te leggen, dient
men de twee volgende punten voor
ogen te houden:
1. De kardinaal heeft zich tot de
Franse Parlementsleden gericht. Zijn
enige doel was hun in feitelijke om
standigheden christelijke aanwijzingen
te geven, hoe zij hun politieke bedrij
vigheid moeten uitoefenen.
2. Toen hij in het Voorbijgaan de
vraag omtrent het beginsel aanroerde,
heeft hij uitdrukkelijk vastgesteld, dat
het recht der christenen, om zich bij
verschillende politieke partijen aan te
sluiten een zeker aantal beperkingen
meebrengt. Het is duidelijk, dat aan de
plaatselijke hiërarchie het recht toekomt
voor elk land en met het oog op de bij
zondere omstandigheden, nader te om-
schrijven tot hoever die beperkingen
kunnen gaan".
"De kardinalen, aartsbisschoppen en
lisschoppen van Argentinië hebben
president Peron gisterei een brief ge
zonden, waarin zij hun ongerustheid
uitspreken over de beschuldigingen,
die de president heeft geuit jegens
et aantal katholieke geestelijken en
verenigingen. Zij hebben de president
verzocht op de hoogte te worden ge
steld van alle concrete beschuldigin
gen. Inmiddels hebben de Argentijnse
radiostations de uitzending van ka
tholieke kerkdiensten gestaakt.
Zondag is in Buenos Aires een
pastoor gearresteerd, die in zijn preek
verklaard had, dat sociale aangelegen
heden behoren tot de competentie van
de Kerk. De pastoor herinnerde in dit
verband aan woorden van de Paus.
Ook trok hij een vergelijking tussen
de houding van Hitier tegenover de
katholieke geestelijkheid en de hou
ding van de Argentijnse regering. Er
ontstond tumult, toen een aantal gelo
vigen de kerk wilden verlaten. (Rtr/
UP)
Rafaello Sepe, die juist het onderzoek
|n de zaak van de dood van Wilma Mon-
tesi heeft beëindigd, heeft het paspoort
van prins Maurits van Hessen, de neef
van ex-koning Umberto II, aan hem
doen teruggeven. Dit betekent, dat
prins Maurits definitief van vervolging
ontslagen is.
De oud-prefect van politie Saverio Po-
lito, Piero Piccioni en Ugo Montagno,
van wie de paspoorten ook waren in
getrokken, werden onlangs voorlopig in
vrijheid gesteld. (AFP)
z.g. .Sjakty' '-proces, waarbij vijftig
Russen en drie Duitsers terecht ston
den wegens contra-revolutionnaire ac
tiviteiten. Het feit, waardoor dit pro
ces in internationale kring opviel, was
de wijze, waarop de beklaagden zich
zelf beschuldigden. Dit feit werd later
een van de „normale" kenmerken van
een communistisch proces.
In 1933 was hij aanklager in het
proces Metro-Vickers, toen Britse en
Amerikaanse ingenieurs in Moskou te
recht stonden op beschuldiging van sa
botage en spionnage. Maar zijn grote
kans kwam eind 1936, toen de grote
zuiveringsprocessen begonnen.
Churchill heeft in „The Second World
War" iets van de achtergronden van
dat proces belicht. President Benesj
van Tsjechoslowakije stond in die da
gen onder zware druk van Duitse zijde.
In het najaar 1936 werd hem gerappor
teerd, dat via de Sovjet-ambassade in
Praag boodschappen werden uitgewis
seld tussen belangrijke persoonlijkhe
den in de Sovjet-Unie en de Duitse
regering.
Dit was een onderdeel van het z.g.
complot van militairen en communis-
ten-van-de-oude-garde om Stalin te ver-,
wijderen en een nieuw régime in te
voeren, dat gebaseerd was op een pro-
Duitse politiek. Benesj gaf onmiddel
lijk alles wat hij wist door aan Sta
lin Daarna volgden, in de woorden van
Churchill, „de meedogenloze, maar
misschien niet nodeloze militaire en
politieke zuivering in Sovjet-Rusland, en
de reeksen processen in Januari 1937,
waarin Vishinsky, de openbare aankla
ger, zo'n meesterlijke rol vervulde."
Churchill zegt dan verder, dat het
zeer wel mogelijk is, dat Stalin de me
dedelingen van Benesj gebruikte om
lastige rivalen op te ruimen, of, zoals
de gangbare term toen luidde, te „li
quideren".
In ieder geval beschuldigde Vishins
ky voormalige premiers, ministers,,
ambassadeurs, officieren en vooral
politieke leiders van brandstichting,
moord, verraad, sabotage en andere
misdrijven. Men schrijft hem toe in
de periode van Mei 1937 tot Februari
1938 meer dan zesduizend doodvonnis
sen in openbare rechtszittingen te
hebben verkregen, dikwijls tegen
voormalige kameraden en vrienden.
In Juni 1940, toen de Sovjet-Unie zich
opmaakte om alle vette brokken die
Hitler-Duitsland haar toewierp te ver
slinden, trok Vishinsky in gezelschap
van Zhdanov naar de Baltische landen.
Hij was het, die de president van Let
land naar Siberië liet deporteren en
een volledig communistisch bewind op
richtte. Zijn officiële titel luidde toen
„plaatsvervangend commissaris voor
Buitenlandse Zaken" en hij stond onder
Molotov.
In 1943 werd hij Russisch vertegen
woordiger in de intergeallieerde com
missie voor het Middellandse Zee-ge
bied, die was ingesteld om de proble
men, ontstaan door de capitulatie van
Italië, te regelen. Mendès-France ont
moette Vishinsky bijvoorbeeld voor het
eerst in Algiers. De voornaamste ge
allieerde conferenties tijdens en na de
oorlog werden door Vishinsky bijge
woond: Moskou, Cairo, Teheran, Yalta
en Potsdam. Hij was een brilliant
werktuig in dienst van onheilspellende
machten.
In de zomer van 1944, toen de stad
Warschau in opstand kwam tegen de
Duitsers, deden Engeland en Amerika
alles wat zij konden om de opstande
lingen te helpen. Zo vlogen b.v. op
13 Augustus 28 Britse vliegtuigen van
bases in Itali ëde 700 mijlen derwaarts.
Drie toestellen gingen verloren.
Onder die omstandigheden was het
Vishinsky, die op de avond van de
zestiende Augustus de Amerikaanse
ambassadeur bij zich riep en hem zon
der blikken of blozen de volgende ver
klaring voorlas: „De regering van de
Sovjet-Unie kan er zich natuurlijk niet
tegen verzetten, dat Britse of Ameri
kaanse vliegtuigen wapens neerlaten in
het gebied van Warschau, aangezien
dit een Britse, en Amerikaanse zaak
is. Maar zij verzet er zich zeer be
slist tegen, dat Amerikaanse of Britse
vliegtuigen, na wapens te hebben neer-
Vishinsky, als hoofd van de Sovjet-delegatie bij de Verenigde Naties, in gesprek
met zijn mede-gedelegeerde Valerian Zorin, tijdens een zitting in April 1953.
geworpen in het gebied van Warschau,
landen op Sovjet-grondgebied, aange
zien de Sovjet-regering zich direct
noch indirect wil inlaten met het avon
tuur in Warschau." Deze verklaring
van Vishinsky, een van de meest er
gerniswekkende documenten uit de ge
schiedenis van de diplomatie, droeg in
belangrijke mate bij tot de knechting
van het heldhaftige Poolse volk.
Nog actiever werkte Vishinsky aan
de knechting van Roemenië. Terwijl
Churchill in het Lagerhuis nog stond
te spreken over de resultaten van Yal
ta, begaf Vishinsky zich op 27 Februa
ri 1945 in Boekarest naar koning Mi-
chaël en zijn bedoeling was niet meer
of minder dan de schending van alle
democratische clausules van het ver
drag. Hij eiste het ontslag van de re
gering, die na de koninklijke staats
greep van Augustus 1944 uit alle Roe
meense partijen was gevormd en die
had geleid tot de verdrijving van de
Duitsers uit het land. De jonge mo
narch, gesteund door zijn minister van
Een ontmoeting in 1947 tussen de Rus
sische diplomaten Vishinsky en Cro-
myko. In het midden Vishinsky's doch
ter. De begroeting vond plaats op de
kade van New York.
Buitenlandse Zaken, Visoianu, hield zijn
verzet één dag vol.
Toen verscheen Vishinsky opnieuw.
Hij wimpelde het verzoek van Mi-
chaël om dan tenminste de leiders
van de politieke partijen te mogen
raadplegen op onbeschofte wijze af,
beukte met zijn vuist op tafel,
schreeuwde dat ogenblikkelijke aan
vaarding van zijn eisen noodzakelijk
was en liet de deur dreunend achter
zich in het slot vallen. Toen koning
Michaël door het venster naar buiten
keek, zag hij de Sovjet-tanks en troe
pen, die zich door de straten ver
spreidden en op 6 Maart aanvaardde
een door de Russen benoemd be
wind de regering.
Z. H. Exc. n>»r. Agostinho Lopes de
Moura C.S.Sp., bisschop van Portalegre
in Portugal, is ir ons land -.angekomen.
De bisschop, die oud-pro-inciaal is
van de Portugese orovincie der Con
gregatie van de H. Geest, bracht een
bezoi k aan de groot-seminaria van
Warmond, Pijsenv g en' Haaren en
aa het missie-seminarie van Gemert.
Advertentie
het beproefde
Hay&ipreparaat
„Er bestaat bij de jonge mensen in
ons land geen belangstelling meer voor
het ambacht. Het bedrijfsleven heeft te
kampen met een tekort aan leerlingen.
Dit alles moge genoegzaam bekend
zijn, minder bekend is het, dat wij zelfs
moeite hebben, de ouderen aan ons am
bacht te blijven verbinden," aldus
sprak Maandag de heer F. H. Castelein,
voorzitter van het Bureau Voorlichting
Schoenmakerij in zijn openingswoord
voor de Vak wedstrijd en Vaktentoon-
stelling voor schoenherstellers, welke
tot en met Dinsdagavond in de 's-Gra-
venhaagse Vakschool voor Schoenma
kers wordt gehouden.
„Laten wij degenen, die wij hebben,"
zo vervolgde de heer Castelein, „be
houden, door hen een hoger loon te
betalen. Er moet meer differentiatie
komen in de loonschaal voor geschool
de- en halfwaskrachten. Het is voorts
noodzakelijk, dat in verband met de
moderne machines, die meer en meer
in onze bedrijven in gebruik worden
genomen, aandacht wordt geschonken
aan de herscholing van het personeel.
Dit zou bijvoorbeeld kunnen geschieden
in de vorm van lezingen voor kleine
clubs.
Hiernaast moeten wij echter ook aan
dacht blijven besteden aan het kweken
van de nodige animo bij de jeugd voor
het ambacht van schoenmaker en
schoenhersteller." In dit verband deel
de de heer Castelein mede, dat er ean
de zijde van het Bureau Voorlichting
Schoenmakerij reeds contact is opgeno
men met de Gewestelijke Arbeidsbu-
reaux en de Bureaux voor de Beroeps
keuze.
De organisatie van de tentoonstellin
gen was opgedragen aan de Commissie
Zuid-Holland Dagen. Op de expositie
worden de werkstukken, vervaardigd in
de Vakwedstrtjd tentoongesteld. De eer
ste prijzen, zowel in de A-klasse, het
machinale werk, ais in de B-klasse, het
handwerk, werden behaald door de heer
M. J. Schans uit Delft. De expositie
wordt gecompleteerd met stands op het
gebied van leer, machines, fournituren,
wasproducten en schoen-onderhouds
middelen.
Te Heerenveen is op ruim 74-jarige
leeftijd vrij plotseling overleden de heer
Flucie P. A. Witteveen Sr., eigenaar
van een tachtig jaar bestaande manu-
facturenhandel.
Onder zeer grote belangstelling van de afgevaardigden heeft de Franse
minister-president, Pierre Mendès-France, gisteren een toespraak gehouden
tot de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York. Hij
wees daarin alle Russische pogingen om door het voorstellen van interna
tionale conferenties de ratificatie van de verdragen van Parijs tegen te
houden, af. „Een'discussie kan niet objectief eri doeltreffend zijn, zolang de
rechtstreeks belanghebbende landen van West-%uropa het verdragenstelsel
van Parijs niet hebben bekrachtigd. Anders handelen zou een sprong in het
onbekende zijn en zeker op een mislukking uitlopen," aldus de minister
president. Mendès-France zette uiteen, dat de ondertekenaars van de Parijse
overeenkomsten in het begin van de komende lente de ratificatie voltooid
kunnen hebben. In Frankrijk zal dat vermoedelijk in Februari geschieden.
Is die ratificatie eenmaal overal een feit, dan is hernieuwd overleg tussen
Oost en West alleen maar toe te juichen. „Waarom zouden we er dan niet
toe besluiten, dat er b.v. in Mei een conferentie van de Verenigde Staten, de
Sovjet-Unie, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk wordt gehouden? De
Franse regering is bereid zulk een bespreking in Parijs te organiseren, als
dat de andere partijen goed uitkomt," aldus Mendès-France.
„De vredestaak en het hartstochtelijk
zoeken naar internationale ontspannin
gen" mogen volgens de Franse staats
man niet blijven rusten. Men moet niet
gaan geloven, dat het Westen tegen
vrede is en gelegenheden tot toena
dering en verzoening voorbij laat gaan,
dat het niet gelooft in een stelsel van
vreedzaam naast elkaar bestaan.
„Daarom," aldus Mendès-France, „roe
pen wij luide uit, dat de deur voor
onderhandelingen niet gesloten is." De
laatste nota's van de Sovjet-Unie noem
de hij „onrealistisch en onredelijk."
Het Russische plan voor eenconferen
tie over de collectieve veiligheid van
Europa ontbeerde naar zijn mening
„een concrete basis voor succes."
Mendès-France vervolgde: „Zonder
aarzelen zeg ik tot onze Sovjet-collega's,
dat dit voorstel niet serieus is. Heb
ben zij een enkel ogenblik geloofd, dat
wjj hun uitnodiging zouden aanvaar
den?" Ook het uitstel van de conferen
tie, dat door Molotov is aangeboden,
hield volgens Mendès-France geen prin
cipiële wijziging in, aangezien het af
hankelijk werd gesteld van het ach
terwege laten van de bekrachtiging
van de Parijse accoorden.
Als voorwaarde voor een nieuwe
conferentie van de Grote Vier moest
niet alleen de ratificatie van de Pa
rijse accoorden een feit zijn, maar
zouden ook uitgebreide voorbereidin
gen getroffen moeten worden om een
gedetailleerde uitwisseling van me-
Het bisschoppelijk mandement is ook gisteren besproken op de algemene
bondsvergadering, die de L.T.B. te Haarlem hield in gebouw „Sint Bavo".
De geestelijk adviseur, rector J. van der Hoogte, meende, dat nu de kruit
damp wat is opgetrokken de Katholieken zich eens terdege moeten be
zinnen op de gehele inhoud van het mandement. Dit schrijven van de
bisschoppen is voor Nederland immers wat Quadragesimo Anno voor de
gehele wereld is. Spreker vond het jammer, dat er nog katholieken zijn, die
op alle mogelijke manieren onder het mandement proberen uit te komen.
Onder deze katholieken wilde en mocht hij zo verklaarde hij met klem
niet de groep intellectuelen rekenen van „Te Elfder Ure". Wel betreurde hij
het, dat de discussies en het beraad van deze groep, die nog niet eens tot
conclusies is gekomen, onder het volk versrpeid worden. Dat kan volgens
hem alleen maar verwarrend werken en onrust zaaien.
Het gevaar is namelijk niet denkbeeldig, dat sommige katholieken uit die
discussies alleen datgene halen wat in hun kraam te pas komt. Daarom sprak
rector Van der Hoogte de verwachting uit, dat „Te Elfder Ure" met meer
bedachtzaamheid te werk zal gaan.
Spreker stelde verder, dat de katho
lieken dienen te bedenken, of een
eigen oordeel gesteld moet worden
boven het bisschoppelijk gezag, dat
tenslotte geïnspireerd wordt door de
H, Geest. Nadrukkelijk herinnerde rec
tor Van der Hoogte er aan, dat het
Mandement afkomstig is van de Neder
landse bisschoppen. Het is niet juist
vergelijkingen te trekken met wat bis
schoppen (b.v. Kardinaal Feltin in
Frankrijk) in het buitenland zeggen.
In Nederland zijn we gelukkig nu zo
ver, dat de bisschoppen hun gedachten,
zoals die in het Mandement zijn neer
gelegd, in Nederland kunnen publiceren.
Andere bisschoppen zouden dat ook zo
graag doen, maar in het buitenland is
men daar vaak zover nog niet.
Uitvoerig ging spreker tenslotte nog
in op de vele facetten van het Man
dement en hij drong aan op innerlijke
heiliging naar binnen en een uiterlijk
getuigen naar buiten. De twee factoren
kunnen slechts een goed apostolaat ver
zekeren.
Ter vergadering kwamen vele voor
stellen aan de orde, o.a. betreffende de
ruilverkaveling, en uitvoerig werd er
gesproken over de taxatie van gronden.
Algemeen was menhet er over eens,
dat één deskundige onvoldoende is om de
rechtszekerheid voor de belanghebben
den te versterken. Vele afgevaardigden
wilden per geval zelfs drie taxateurs,
maar tenslotte ging de vergadering ac-
coord met het bestuursvoorstel om bij
de bevoegde instanties aan te dringen
op twee taxateurs.
Inzake de onteigening stelde het hoofd
bestuur, dat zoveel mogelijk aan de
gedupeerde grondgebruikers een gelijk
waardig bedrijf elders (gedacht wordt
aan de landaanwinningen) zal moeten
worden aangeboden.
Vanuit de vergadering werd nog op
gemerkt, dat de tuin- en landbouwers
bij de grote steden altijd aan het kort
ste eind trekken. De overheid toont vaak
weinig begrip voor de gedupeerden en
stelt simpele bedragen beschikbaar te
genover de millioenen, die in de stads
uitbreiding worden geïnvesteerd.
De voorzitter deelde desgevraagd mee,
dat voor de technische commissie inzake
grondzaken thans een jurist is aange
trokken.
Ten aanzien van de planologie werd
van de bestuurstafel opgemerkt, dat er
bij de uitbreiding van steden en dorpen
nauwlettend op zal moeten worden toe
gezien, dat de belangen van land- en
tuinbouw niet méér geschaad worden
dan strikt noodzakelijk is. Vele andere
kwesties kwamen nog ter sprake en zo
kwam de Kring Leiden met een motie,
die een drastische vereenvoudiging
en dan op zeer korte termijn van de
loonadministratie beoogde. De vergade
ring ging daarmede accoord en de motie
zal ter kennis gebracht worden van de
K.V.P., de K.N.B.T.B., de Stichting voor
de Landbouw en de Bedrijfsvereniging
voor het agrarisch bedrijf.
Geklaagd werd nog over te lage lonen
in de landbouw. De arbeiders kunnen
veel meer verdienen in de grote steden
en zo komt het b.v. dat de bieten, die
volgens contract 20 November uit de
grond moesten zijn, pas half December
gerooid zullen zijn.
Bij de behandeling van de begroting
deelde de voorzitter mede, dat het bonds-
kantoor aan de Parklaan te Haarlem
veel te krap is. Er zal een nieuw ge
bouw moeten komen, en men heeft reeds
het oog op een royaal pand in Haarlem,
dat vermoedelijk aangekocht kan wor
den.
Over het klemmende vraagstuk van
het grondgebruik sprak tenslotte mr.
Brouwer, de secretaris van de K.N.B.T.B.,
Hij merkte op, dat de overheid haar
bouwplannen eerst tot in details vast
stelt en dan voor de openbaarheid vrij
geeft in uiterst vage termen als ka
dastrale .sectie. Daar begrijpt de gewone
man niets van. Daarom deed hij de
suggestie, de raadsleden-agrariërs meer
ingeschoten te laten raken op die wets-
techniek. Deze mensen moeten een bij
zondere voorlichting krijgen
Hier ligt een taak voor alle agrarische
organisaties en het zou verder prettig
zijn, als gemeenten verplicht werden
tot sociografisch onderzoek en bodem-
kartering.
De K.N.B.T.B. heeft een programma
samengesteld, waarvan een der richt
lijnen is, dat bij selectie voor de Noord-
Oost-Polder en ontgonnen gebieden een
groot deel van het areaal te bestemmen
voor de gedupeerden van onteigening en
sanering.
ningen met de Sovjet-Unie mogelijk
te maken. Door gedegen voorberei
ding zou de aanleiding zijn weggeno
men voor „luidruchtige demonstra
ties en propagandamanoeuvres", die
de resultaten alleen maar in gevaar
kunnen brengen, zo verklaarde de
Franse minister-president.
Twee andere belangrijke punten wer
den door Mendès-France nog met spe
ciale nadruk behandeld. In de eerste
plaats drong hij met kracht aan op
een regeling van het Oostenrijkse
vraagstuk. Daardoor, zo meende hij,
zou tot de verbetering van de inter
nationale atmosfeer meer worden bij
gedragen dan door tien spectaculaire
aankondigingen, „op goed geluk uitge
sproken ter wille van de propaganda."
Hij deed een concreet voorstel.
„Ik heb vernomen," zei hij, „dat het
staatsverdrag met Oostenrijk voorziet
in een terugtrekking van de bezettings
troepen binnen drie maanden na rati
ficatie en dat de Sovjet-Unie deze tijd
te kort vindt. Zou Oostenrijk kunnen
instemming m l een tijdslimiet van an
derhalf tot twee jaar, gevolgd door een
geleidelijke evacuatie? En als dat zo
is, zou de Sovjet-Unie dan bereid zijn
het staatsverdrag te tekenen? Dit zijn
enkele serieuze vragen, waar ik gaar
ne een serieus antwoord op zou willen
krijgen."
De Franse minister-president zou ook
de totstandkoming toejuichen van een
Oost-Europees verdedigingsstelsel,
maar dan naar het voorbeeld van de
West-Europese Unie en mits de aam
gesloten landen een zekere mate van
eigen zeggenschap zouden kunnen be
waren. Op die wijze zou men door
overleg tussen de beide stelsels tot be
perking van de bewapening kunnen
komen, zo meende hij.
Mendès-France, die zich zeer prij
zend uitliet over het staatsmanschap
van de voorzitter van de Algemene
Vergadering, onze landgenoot mr. E.
N. van Kleffens, en over de activiteit
van het bureau van secretaris-gene
raal Hammarskjöld, werd bij aan
komst en na het uitspreken van
zijn in de Franse taal gestelde rede
langdurig toegejuicht door de ruim
twee duizend aanwezigen. Tot de bij
zondere gasten van de Assemblée
behoorde o.m. mevrouw Eleanor Roo
sevelt.
De leiders van de Amerikaanse en
de Britse delegaties, Henry Cabot Lod
ge en Anthony Nutting, lieten zich
waarderend over de rede van Mendès-
France uit en een woordvoerder van
het Amerikaanse ministerie van Bui
tenlandse Zaken verklaarde, dat de
Verenigde Staten het voorstel van de
Franse minister-president zeker gron
dig zullen bestuderen.
(AFP-Reuter-UP)
De Oostenrijke kanselier Julius Raab,
die een bezoek aan Amerika brengt,
heeft gistermiddag zijn eerste onder
houd gehad met minister Dulles op het
departement van buitenlandse zaken.
Daarna begaf hij zich naar het Witte
Huis, waar hij de lunch gebruikte met
president Eisenhower.
Na afloop daarvan werd later op de
middag een communiqué uitgegeven
waarin werd gezegd dat Eisenhower en
Raab de internationale toestand aan een
algemene beschouwing hadden onder
worpen en dat daarbij in het bijzonder
aandacht was besteed aan een staats
verdrag met Oostenrijk.
Naar men meent, wil de Oostenrijkse
kanselier ook de mogelijkheid bespre
ken van een Amerikaanse lening voor
de financiering van waterkrachtwer-
ken, die Italië, Frankrijk, Duitsland en
Oostenrijk zelf van stroom zouden voor
zien. (Reuter-UP)
Terwijl president Eisenhower (links) toeziet, toont zijn staatssecretaris John
Foster Dulles (rechts) een aantal documenten aan de Franse premier Pierre
Mè.ndes-France. „P. M. F." is in Washington, om daar met Amerikaanse auto
riteiten Frans-Amerikaanse belangen te bespreken, zoals Noord-Afnka,
Indo-China en de Duitse herbewapening.
Advertentie
Laat U niet kwellen, ëteem^-^r^
West-Duitsland zal de dochter van
wijlen Carl von Ossietzky schadeloos
stellen voor het verlies van de ruim
85.000 gulden van de Nobelprijs vooi
de vrede, welke haar vader in 1936
kreeg toen hij in een concentratie
kamp van de Nazi's verbleef, aldus wel
ingelichte Duitse kringen te Stockholm.
Carl von Ossietzky, een Duitse paci
fist,, kwam in een concentratiekamp,
toen Hitler in 1933 aan de macht kwam.
Hitler was woedend, toen in 1936 be
kend gemaakt werd, dat de Nobelprijs
voor de vrede voor 1935 was toegekend
aan de gevangene en hoewel hij onder
druk van de wereldopinie genoodzaakt
was de pacifist vrij te laten, werd Von
Ossietzky in een sanatorium in strenge
afzondering gehouden, tot zijn dood in
1938. De Gestapo nam het geld van de
prijs in beslag.
Rosalinda, wier moeder de dochter
van een Engelse generaal was, was tien
jaar toen haar vader werd gearresteerd.
Door bemiddeling van een Britse orga
nisatie kwam zij in 1933 met de eerste
groep Duitse Joodse kinderen naar En
geland, waar zij in huis kwam bij de
Engelse filosoof Bertrand Russell. Toen
haar vader de Nobelprijs was toegekend,
werd zij uitgenodigd naar Stockholm
te komen, waar zij hoopte haar vader
te ontmoeten. Von Ossietzky kreeg ech
ter geen toestemming Duitsland te ver
laten. Zijn dochter bleef-.in Stockholm,
verkreeg de Zweedse nationaliteit en
huwde met de journalist Bjpem Palm.
Naar B. en W. van Amsterdam aan de
Raad mededelen is in principe over
eenstemming bereikt met de regering
inzake de toekomstige beheersvorm
van Schiphol, dat een N. V. zal worden
met de hoogste macht aan de aandeel
houders, die een Raad van Bestuur
zullen benoemen.
De dagelijkse leiding, welke nog na
der gedefinieerd moet worden, zal wor
den opgedragen aan de directeur.
In overleg met B. en W. heeft de
Minister van Verkeer en Waterstaat
contact opgenomen met het gemeente
bestuur van Rotterdam over deelne
ming van Rotterdam in de op te rich
ten N.V.
Amsterdam heeft voorgesteld de
voorzitter van de Raad van Beheer
door de Kroon te laten benoemen, maar
dat heeft de minister afgewezen.
De ontwerp statuten worden thans
opgesteld. De lange duur van de onder
handelingen tussen het Rijk en de ge
meente is onbevredigend.
Intussen bestaat het plan om het te
klein geworden verkeersareaal van
Schiphol te verplaatsen naar de Rijks
weg Amsterdam-Den Haag waarbij
voorlopig van het bestaande banenpa-
troon gebruik zal worden gemaakt. Naar
behoefte zullen later verdere banen
kunnen worden toegevoegd.
De studie van de globale vormgeving
van het toekomstige verkeersareaal na
dert haar voltooiing.
Een uitbreiding van het luchtverkeer
tussen Schiphol en Oost-Europa zal ze
ker van grote betekenis zijn voor Am
sterdam, maar het ligt niet op de weg
van het gemeentebestuur dit te bevor
deren.
B. en W. achten de kans op een aan
vaardbaar compromis met de minister
inzake de uitbreiding van de sfd. In
tercontinentaal gunstig.
