Actuele politieke vraagstukken in
het College van Beraad
Waarborg voor gezonde, vrije en
diepgaande discussie
Trouw aan Gods Woord
OPENHARTIGE ADVIEZEN
betreffende kinderlectuur
De leiding der Kerk
Vijftien jaar geëist
wegens doodslag
K.R.0.-Z0NDAG
Agenda Rotterdams Museum Boymans
Van schuitje varen tot Van Schendel
Laat kind lezen
wat het wil"
De man
zonder hart
Vrijdag 3 December a.s. TREKKING
HOOFDPRIJS
De nieuwe sensationele MG IV2 Litre
MAGNETTE AUTOMOBIEL
EERSTE VERGADERING BESTUURSRAAD K.V.P.
Vier eeuwen dagelijks leven tentoonstelling
in zakformaat
ZATERDAG 27 NOVEMBER 1954
PAGINA 6
Wijziging van enkele
reglementen
Gezonde meningsvorming
Technische bijstand aan
onontwikkelde gebieden
Nederland vergroot bijdrage
Politie is inbrekers
bende op het spoor
des middags om 4 uur van de Loterij t.b.v. de afbouw en inrichting van het
Centrum voor Volksgezondheid v/h Wit-Gele Kruis te Amersfoort t.o.v. Notaris
G. P. A. L. te Leuken in het Paviljoen van het Berg Hotel te Amersfoort
TER WAARDE VAN f 10.842.-.
2e PRIJS: MORRIS MINOR van f 5011.-
en voorts 58 prijzon van f 400.- ioder. (Solex de Luxe)
SLECHTS 4800 LOTEN 6 f 25.- PER STUK, TOTALE WAARDE DER PRIJZEN f 40.000.-
MIS UW KANS NIET EN BESTEL OMGAAND
Rijn verkeer brak
na-oorlogs record
f 1.715.000 voor de
vluchtelingen
13.40
13.55
geb f 4.90), uifg. H. NELISSEN - Bilthover
door
JEAN BROCARD
Vandaag heeft de Bestuursraad der
Katholieke Volkspartij in het Jaarbeurs
restaurant te Utrecht zijn eerste ver
gadering gehouden. De partijvoorzitter,
rar. H. W. van Doorn, heeft er in zijn
openingsrede op gewezen, dat beslist
moet worden in welke opzichten de
grootste politieke partij in Nederland
in haar structuur en haar werkme
thoden. voorzover deze in reglementen
zjjn vastgelegd, wijzigingen behoeft.
De voorstellen, aldus ging mr. Van
Doorn verder, worden gedragen door
twee gedachten. Allereerst: het is een
eis van gezond verstand, dat in een
grote organisatie de leden belangrij
ke invloed toevertrouwen aan door
henzelf gekozen vertrouwenslieden.
Vervolgens: het partij-kader zal er
voor hebben te zorgen, dat er binnen
de partij meer dan tot dusverre ge
daan wordt aan bestudering en be
spreking van actuele politieke vraag
stukken.
Ik meen, aldus spr., dat binnen onze
partij de geest voldoende rijp is om
deze beide gedachten de echte poli
tieke bedrijvigheid en het vertrouwen
voor een belangrijk stuk tot gelding
te brengen in onze gereglementeerde
partij-opbouw. Er is alom in de katho
lieke gelederen een hunker merkbaar
om de politiek als de kern van ons
werk in het centrum van onze aan
dacht te plaatsen. Daarmee bedoel ik
in het bijzonder de bepaling van ons
standpunt met betrekking tot de poli
tieke vraagstukken en het uitdragen
van dit standpunt bij de voorlichting
en vorming van onze leden en onze kie
zers.
Aan deze taak behoort geheel de par
tij dienstbaar te zijn. Dit lijkt mij in
een moderne politieke partij de juiste
rangorde.
De partijvoorzitter vroeg voorts de
Wanneer wij eens rustig-nadenken
over de grote lijn van de H.
Schrift, over haar hoofdgedach
te, dan moeten wij zeggen, dat wij in
de Bijbel het boek bezitten, waarin God
zelf ons alles vertelt, wat wij moeten
weten over Hem en de Schepping. Oor
sprong, aard en doel "van de mens voor
al worden ons daarin meegedeeld, zo
dat wij een absoluut betrouwbaar uit
gangspunt hebben voor het uitstippelen
van de juiste levenshouding. Zeer in het
kort komt het hierop neer. God is de
opperste Heer van al wat bestaat. Hi)
heeft wereld en mens geschapen in eer
ste instantie om Zjjn volmaaktheid te
openbaren. De mens is bestemd voor
een eeuwigdurend geluk bij God. Daar
heen is de hele mensheid op weg van
af het eerste ogenblik van haar bestaan.
Daarop moeten bijgevolg al zijn inspan
ningen gericht zijn. Hoe? Dat leert ons
de H. Schrift. Daarin spreekt God tot
de mens. Eerst zelf. Vervolgens door
Zijn profeten. In het Nieuwe Testament
wordt ons de directe Godsopenbaring ge
schonken door Christus, en de Apostelen
zetten dat onderricht voort. De Kerk
neemt in opdracht van Christus die taak
over tot aan het einde der wereld. Het
leergezag van de hiërarchie Paus,
bisschoppen, priesters is van onmid
dellijke. goddelijke oorsprong en daarom
even onfeilbaar als de H. Schrift. Met
andere woorden kunnen wij het boven
staande ook zó stellen: God moet door
alles wat bestaat, gediend worden. Al
les is van Hem afhankelijk en moet
Hem gehoorzamen. De hele natuur, bui
ten de mens, doet dat door het blote feit
van haar bestaan. Alleen de mens, die
verstand en vrije wil bezit, moet deze
gehoorzaamheid, waartoe hij onder alle
omstandigheden verplicht is, nog kiezen.
Hij kan ze dus ook weigeren! Maar
als hij dat doet, geschiedt het tot zijn
eigen eeuwig nadeel.
Vragen wfl ons nu af, hoe en waar
in wij God moeten gehoorzamen, dan is
het antwoord heel eenvoudig. God heeft
ons dat n.l. zelf verteld, en ons boven
dien in de Kerk een instelling geschon
ken, die ons op onfeilbaar-zekere wijze
de goddelijke Wil voorhoudt. De lijn van
onze zekerheid loopt derhalve van God
over Christus naar de Kerk. God, Chris
tus, Kerk vormen daarom de bronnen
van ons geloof, waaraan wij gehoor
zaamheid verschuldigd zijn. Op deze
allersterkste basis staan wij in het le
ven. Zodra wij dat fundament verlaten,
vervallen wij in twijfel, onzekerheid,
wisselvalligheid en dwaling. En tevens
in ongehoorzaamheid.
Nu is het echter zó, dat wij niet moe
ten denken in de geopenbaarde waarhe
den voor alle omstandigheden en pro
blemen van het leven een kant en klare
oplossing te bezitten. Verre vandaar.
In Zijn Scheppingsorde heeft God om wij
ze en liefderijke redenen de menselijke
werkdadigheid opgenomen. Wat Hij
ons geopenbaard heeft zijn hoofdzakelijk
de beginselen volgens welke wjj moeten
leven. De toepassing daarvan moeten wij
onder leiding van de Kerk, die tegen
dwaling waakt, zelf vinden door eigen
studie. Zo hebben wij ons verstand op
de eerste plaats gekregen om God be
ter te leren kennen door het overdenken
van wat Hij ons over Zijn wezen heeft
willen mededelen. En omdat God onein
dig is, komen wij daarover nooit uitge
dacht. De hele natuur, alle menselijke
wetenschap leidt uiteindelijk naar God.
Men ontdekt dit tegenwoordig hoe lan
ger hoe meer, zodat wij ook langs die
weg een bevestiging ontvangen van
wat de H. Schrift ons leert, dat alles ge
schapen is om Gods lof te verkondigen.
En hieraan voegen wij dan toe, wat bo
ven reeds gezegd is: hoe God wil ge
diend worden heeft Hij ons zelf verteld.
Door de H. Schrift, vooral door Christus
en nu door Zijn Kerk, die in feite de
onder ons voortlevende Christus is.
Het spreekt dus wel van zelf, dat wij,
mensen, na dit goddelijk gege
ven, het recht niet hebben om
zelf te bepalen, hoe wij God zullen
dienen. Er is maar één mogelijkheid:
gehoorzaamheid en onderwerping aan
Zijn H. Wil. En dat sluit in: het
lidmaatschap van de éne Kerk van
Christus, die Hij gesticht heeft als
het enige, normale heilsinstituut voor
alle mensen. Wie deze Kerk dus
als zodanig kent en weigert tot
haar toe te treden is ongehoorzaam
aan God met alle gevolgen van dien.
Hiermee is echter tevens gezegd, dat
niet ieder, die buiten de ware Kerk leeft,
ongehoorzaam is en dus zijn eeuwige,
gelukkige bestemmihg niet kan berei
ken. Alles wat een mens doet, moet op
menselijke wijze geschieden. Kent hij,
door welke omstandigheden buiten zijn
schuld dan ook, de ware Kerk van Chris
tus niet, dan kan hem ook geen verwijt
ervan gemaakt worden, dat hij er niet
toe over gaat. Dan is het voldoende, dat
hi) naar zijn eerlijke gewetensovertui
ging God dient. Ieder ontvangt, binnen
en Duiten de Kerk, voldoende genade om
zfln doel te bereiken. Maar die genade
ontvangt hfl door middel van de Kerk,
die Christus is. door Wie alle genaden
verdiend zijn. Zodat wij kunnen zeggen,
dat iedereen die uiteindelijk in de he
mel komt. daar aanlandt door tussen
komst van de ene Kerk van Christus.
?o staan de zaken, en daarom kan
net ons ook niet verbazen, dat de H.
Schrift zoveel nadruk legt op de éne
waarheid van God, op de éne Kerk, die
door haar sacramentele wezen, door
haar onfeilbaar leergezag en prediking
de allerkrachtigste, goddelijke steun is
voor alle mensen om hun zaligheid te
bereiken. Zo zegt Sint Paulus b.v. in de
tweede brief aan Timotheus (4.2.):
„Verkondig het Woord; treed op, wel
kom of niet; weerleg, berisp en vermaan
in alle lankmoedigheid en met alle soort
van lering. Want er komt een tijd, dat
mén de gezonde leer niet verdraagt,
maar zich een massa leraars bijeenraapt
naar eigen smaak; dat men zich de oren
strelen laat maar ze afkeert van de
Waarheid om zich te houden aan fabels!
Hoe zeer deze voorspelling bewaar
heid is, bewijst het hele verloop van
de Kerkgeschiedenis tot in onze dagen
toe. Elke tijd heeft zijn eigen dwaal
leraars gehad. De onze heeft de zijne.
Ook onder hen, die niet duidelijk Kerk
en godsdienst bestrijden. En in zeker
opzicht zijn die nog het gevaarlijkst,
omdat zij vaak de schijn van goedheid
en waarheid voor zich hebben. Zo vindt
men in elke periode mensen, die, soms
met de beste bedoelingen, het goede
nastreven, maar buiten de Kerk. En
omdat zij dan het door de H. Geest
geleide leergezag missen, hebben zij
niets anders ter beschikking dan hun
eigen menselijk inzicht en goede be
doelingen.
Maar daarmee komt men er niet.
God heeft ons Immers zelf gezegd, hoe
Hij gediend wil worden. Zijn leer en
wet en genademiddelen bezit alleen de
Kerk ongerept en ongeschonden. Geen
enkel menselijk inzicht of gezag mag
daaruit een keuze doen. God Is een
jaloerse God, die geen andere goden
naast zich duldt. Men kan het daarom
nog zo goed menen, wie afwijkt van
de leer van de Kerk verminkt Gods
Woord, Gods openbaring. Daaraan is
niet te ontkomen. De, moderne tijd voelt
niet veel voor een absoluut gezag. Toch
is dat het karakter van het gezag van
de Kerk, omdat het een goddelijk ge
zag is. Men meent tegenwoordig, dat
alles in orde is zo men God maar
dient, zij het op eigen gekozen wijze,
„naar eigen smaak". Maar dat bete
kent de Kerk en haar zending voorbij
zien.
Slechts door de leiding van de Kerk
te volgen kunnen wij zeker zijn trouw
te blijven aan Gods Woord. Daarvan
is het goed of niet-goed-zijn van onze
levenshouding afhankelijk.
Bijna twintig eeuwen lang heeft de
Kerk Gods Woord zuiver bewaard. Om
dat Gods Geest haar voor dwaling be
hoedde. Geen enkele menselijke instel
ling *is met de bestendigheid van de
Kerk ook maar van verre vergelijkbaar.
Dat alleen al bewijst haar goddelijke
aard en het is voor ons de volledig
vertrouwenwekkende basis om ons met
goddelijk geloof onvoorwaardelijk aan
haar waarheid en leiding over te geven.
L.
De algemene vergadering van de
Verenigde Naties heeft met algemene
stemmen een resolutie bekrachtigd van
de economische commissie, die de re
geringen uitnodigt de grootst mogelij
ke steun te geven aan het program
voor technische bijstand aan onvol
doende ontwikkelde landen.
Engeland heeft medegedeeld, dat het
voor 1955 een bedrag van 2.240.000 dol
lar beschikbaar zal stellen, behoudens
goedkeuring door het parlement.
De Sovjet-Unie zal ongeveer 1 milli-
oen dollar bijdragen en Canada ander
half millioen dollar.
Het Nederlandse aandeel voor
1955 is op 660.000 dollar vastgesteld,
het Belgische op 337.500 dollar. Voor
beide laatste landen betekent dit een
verhoging van de bijdrage vergeleken
met die voor dit jaar.
De Belgische politie heeft een Neder
lander gearresteerd die zeer vermoede
lijk betrokken is bij een serie ernstige
inbraken in Nederland, waaronder in
braken bij juweliers. Vrijdag heeft de
Belgische politie een andere Nederlan
der, een zekere V., die in relatie staat
met de eerstgenoemde, over de grens
gezet. V. werd door de Nederlandse po
litie gearresteerd en opgesloten in het
Huis van Bewaring te 's-Hertogenbosch.
Hij heeft nog een gevangenisstraf van
drie jaar tegoed bij vonnis van de recht
bank te Roermond.
Het een en ander staat in nauw ver
band met de actie die de politie in Bra
bant en Limburg heeft ontketend tegen
een aantal „zware jongens" dat verdacht
wordt van ernstige inbraken. Van de
Nederlandse arrestant van de Belgische
politie te Brussel zal door de Justitie
uitlevering worden gevraagd. Of deze
twee gearresteerden iets uitstaande heb
ben met de roofoverval te Ravenstein is,
naar van officiële zijde wordt medege
deeld, zeer twijfelachtig.
bijzondere aandacht voor de gezonde
meningsvorming binnen de partij. On
ze partij heeft aldus spr. de pretentie
een goed en stevig huis te zijn voor
al diegenen, die een christelijk-sociale
politiek voorstaan en met name een
huis, waarin iedere sociaal-denkende
katholiek zich thuisvoelt. Die preten
tie hebben, conditionneert iets; het is
dit, dat wij onze kiezers de kans bie
den zich met meer dan met een
stembiljet uit te spreken, en in een
gezonde vrijheid hun politieke inzich
ten kenbaar te maken.
Ik meen niet te overdrijven, als ik
zeg, dat geen enkele politieke partij
hiertoe in Nederland haar kiezers zul
ke kansen biedt als de onze, zowel in
de partijorganen van laag tot hoog, als
daarbuiten in werkgroepen en openbare
bijeenkomsten.
Maar kansen moeten benut worden,
en het is de vraag, of dat in voldoende
mate het geval is. Als kansen niet vol
doende te baat genomen worden, moe
ten de leiders ervoor zorgen, dat daarin
verbetering komt. Het is dan ónze taak
de taak van het politieke kader
om door wijs en tegelijk krachtig be
leid de kiezer te brengen tot het benut
ten van zijn ruime kans: zijn mening
te zeggen, zijn politiek inzicht in dis
cussie te brengen. Naast congressen en
partijraadsvergaderingen, naast afde-
lings- en kringvergaderingen, naast
werkgroepbijeenkomsten en enquêtes
zie ik daartoe nog een ander middel,
dat mij bij uitstek geeigend lijkt om
het persoonlijke politieke inzicht van
onze politiek-bewuste katholieken in
discussie gesteld te krijgen en aldus tot
zijn recht te doen komen. Het is het
College van Beraad.
Het Partijbestuur zal zich binnenkort
erover beraden, welke actuele politieke
vraagstukken in dit College van Beraad
aan de orde gesteld zullen worden. Het
ligt daarbij in mijn voornemen aan het
partijbestuur een plan voor te leggen,
dat èi) door keuze 'van onderwerpen
èn door keuze van personen reeds op
zichzelf een waarborg zal inhouden voor
Advertentie
door storting op giro 87375 t.n.v. het Wit-Gele Kruis Amersfoort of reserveer telefonisch een lot.
K 3490/3030, 's avonds en Zondags K 3490/6419 en 4123. Schriftelijk postbus 90 Amersfoort.
Loterij goedgekeurd bij beschikking van de M. v. J. dd 24 Juli 1954, 2e afd. A. no. L.O. 540/o72.
Zondag van 1218 uur kunnen loten worden afgehaald 't Zand 12, te Amersfoort.
Tegen de 25-jarige P. v. d. H. uit
Vinkeveen, die, zoals gemeld, Vrijdag
voor de Utrechtse rechtbank terecht
stond wegens doodslag subs, zware mis
handeling, gepleegd op 'n 62-jarige vee
houder te Mijdrecht, is vijftien jaar met
aftrek en daarna terbeschikkingstelling
van de regering geëist. De officier van
justitie, die niet kon aannemen dat ver
dachte uit noodweer had gehandeld,
achtte opzet van doodslag aanwezig.
Uitspraak 10 December.
In October 1954 bedroeg het verkeers-
volume dat de grensplaats Emmerik
passeerde 4.2 millioen ton, hetgeen meer
is dan in enige andere naoorlogse
maand.
Er bestaat voortdurend een goede
vraag naar vrachtschepen, die er toe
geleid heeft dat de vrachtprijzen de
laatste tijd met 15 tot 20 percent zijn
opgelopen.
Voor de Actie Vluchtelingenhulp is
Vrijdag 39.000 binnengekomen. Het to
tale bedrag is daardoor geworden
1.715.000.-.
een gezonde, vrije en diepgaande dis
cussie.
Ook door het beleid van de Partijlei
ding, zal zó en blijkens andere activi
teiten met kracht bevorderd worden, dat
de kiezer, die zich binnen onze kring
wil doen horen, daarvoor gelegenheid
te over vindt. Op de schouders van het
gehele partijkader rust de plicht niet
het minst op grond van psychologische
overwegingen die fabel de wereld
uit te helpen, dat zij,die ten aanzien
van bepaalde politieke vraagstukken een
andere kijk hebben dan de leden der
partijleiding, er moeilijk aan te pas zou
den kunnen komen.
Op deze bijeenkomst zijn dertig per
sonen gekozen voor de partijraad, als
mede de voorzitter, twee vice-voorzit-
ters penningmeester en leden van het
partijbestuur.
Advertentie
PIET OOMES over Daniel-Rops:
HOOGLIED v.d.LIEFDE ng f3 90,
I
De Commissie voor de collectieve propaganda van
het Nederlandse boek heeft het in deze tijd van
het jaar altijd even druk als Sinterklaas. Zij pro
pageert links, adviseert rechts, zij publiceert boeken
gidsen voor grote mensen en boekengidsen voor kleine
mensen, kortom, zij verwerft zich telkenmale bij de
nadering van surprise-avond onsterfelijke verdienste.
Als ge haar een plezier wilt doen, laat u dan niet zo
maar een boek in de maag splitsen! Kies met overleg!
Ook en vooral als ge voor uw kroost op lectuur uit
bent. Dan is het zaak kennis te nemen van de open
hartige raadgevingen van Annie M. G. Schmidt in „Van
schuitje varen tot Van Schendel", een uitgaafje waar
bovengenoemde Commissie de stille hand in heeft en
'dat iedere paedagoog uit het hart gegrepen moet zijn 1)
geen behoefte aan
lezen
9 9
Annie Schmidt zegt in dit boekje, dat
men een kind moet laten lezen wat
het wil. Het lijkt misschien een nogal
vrijgevochten opmerking. Maar ue
schrijfster weet haar woorden te ver
antwoorden! Ze zegt heel terecht: Gro
te mensen hebben ook niet altijck zin
in Shakespeare, lezen bijvoorbeeld lie
ver eens een detective. En daarom
moet men ook het kind zijn roverver-
halen (denk aan Woutertje Pieterse!),
zijn beeldromans en zijn griezellectuur
gunnen. Ga van het kind uit. Ga uit
van wat het kind wil. Een kinderle
ventje is in een aantal periodes ver
deeld. En in ieder van die perioden
heeft het kind behoefte aan een be
paald soort boeken met een bepaalde
emotionele inhoud.
Annie Schmidt houdt vervolgens een
pleidooi voor de klassieke literatuur
(Andersen, Winnie de Poeh, Niels Hol-
gersson, Prikkebeen, Robinson Crusoë)
maar ook Winnetou en Pietje Bell krij-
genn hun kans. Ais één partij verwijten
verdient, dan Is dat nóóit de boekle-
zende, maar de boekschrfjvende partij.
Er wordt zo veel léégs, geschreven,
klaagt zij, en dan geeft 'zij met name
de bakvisromanschrijfsters een veeg uit
de pan.
„O, de ellende van onze bakvis-lec-
tuuri De eindeloze rij van vervelen
de tandpasta-glimlachjes op de boek
omslagen! En de ytels: Joy zet door.
Of Piep heeft het moeilijk. Of alles
qm Map Het recept is zo gemak
kelijk: Het meisje dat niet mooi is,
maar zo aantrekkelijk. Het studentiko
ze gedoe op fuifjes. De roeping: zij
wil viool spelen of kraamverzorgster
worden. Dan komt de jongeman, die
Peter heet. Ze wil hem niet, want
ze wil de viool of de Kraam. Er ont
wikkelt zich een vreselijke strijd in
haar binnenste, totdat aan 't eind Map
en Peter tegenover elkaar staan. Pe
ter zegt ernstig: Map, mijn Mapse-
kind En Map kijkt hem aan en
boven, hen jubelt de hemel of de lijs
ter of iets anders. En vóór hen bloeit
de heide en achter hen bloeit de
herfst en onder hen nou ja, er
bloeit en gloeit en jubelt altijd iets
dergelijks. En de bakvissen vinden het
mooi en ze vreten het."
Of toch niet? Doen ze maar alsof, om
dat er niets beters voorhanden is? Het
is en blijft met goede boeken altijd zo,
dat men ze zelf moet ontdekken. Zij
zijn gewoon een genre apart. En wie
van dit genre eenmaal geproefd heeft,
krijgt de smaak voor het slechte, d.w.z.
het smakeloze, nooit meer te pakken.
Maar hoe weinigen worden in hun jeugd
tot ontdekkingstochten aangespoord? Is
er eigenlijk veel veranderd sinds de vo
rige eeuw, toen men meende de moraal
bij liters in het lezende kind te moeten
gieten? Over al deze zaken doet Annie
Schmidt een behartenswaardig boekje
open. Daarom: eerst even met haar
„schuitje varen" en dan naar De Kleine
Vuurtoren, zijnde de jeugdboekengids
1954 1), waarin men nadere gegevens
vindt omtrent, schrik niet!, zeshonderd
recente kinderboeken. Deze keurige gids
werd saamgesteld met medewerking
van het studiecentrum voor jeugdbi
bliotheken. Slechts een paar van die
zeshonderd recente kinderboeken kun
nen we hier onder de aandacht Kren
gen.
Een kleine keus
Allereerst „Me
neertje Verkeerd"
van de KRO-kin-
derrubriciste Lea
Smulders, een
grappig verhaaltje
over een manneke
uit de stad, dat
een dagje op een
boerderij zal pas
sen en alles na
tuurlijk verkeerd
doet. Het is, even
als „De poppen
kast gaat open!"
van Martha de
Vries, een echt
voorleesboek, „Me
neertje Verkeerd"
werd door Wim
Bijmoer geïllus
treerd; de Poppen-
kast-verhalen door
A. van Hees-Nap-
jus2). Dat illustre
ren is een lie "d-
stuk apart in de
geschiedenis van
het kinderboek.
Slechts zelden ge
beurt het met juist
gevoel voor wat
de fantasie van
het kind vraagt.
Een topprestatie
wat dit laatste
betreft zijn de
Gouden Boekjes,
die, na in Frank
rijk, Engeland en
Scandinavië de
hoogste lof te
hebben geoogst,
thans ook in een
gelijkwaardige
Nederlandse edi-
tie zijn versche
nen. Deze Gouden
namelijk platenboeken. De tekst speelt
er maar een ondergeschikte rol in.
Het kind kent hem na een paar
maal voorlezen van buiten. Maar op
de platen, die tevens sublieme staaltjes
van kleiyendrukkunst zijn, raakt
zelfs een volwassene niet spoedig
uitgekeken en uitgefantaseerd. Al
leen de beste tekenaars van de we
reld mogen aan deze gepaten
teerde Gouden Boekjes meewerken.
Enkele namen: Alice en Martin Pro-
vensen, Simon and Schuster, Tibor Ger-
gely en Tenggren. Bewerkers voor Ne
derland zijn: Annie M. G. Schmidt en
Han G. Hoekstra 3).
Ook in Vlaanderen wordt tegenwoor
dig zorg aan het kinderboek besteed.
Een mooi voorbeeld hiervan is de uit
gave van de vertaling van Alexis Pei-
ry's Franse avonturen van Zwammetje.
Tegenover elke pagina tekst ligt
een grote foto, zo fantasierijk en beel
dig, dat geen illustrator daar tegen
op kan. De naam van de fótograie is
Suzi Pilet. De dichter en onderwijs-
inspecteur Jan Vercammen zorgde
voor een vertaling, die wel aardig maar
voor Hollandse kinderen iets tè zuide
lijk aandoet 4). Van Jan Vercammen
is onlangs ook nog een echt Brugse
geschiedenis van het kantklossen ver
schenen, voor alle kinderlijke leeftij
den; „Serena, de legende van de kant" 4).
Over geschiedenis gesproken. .'Jen
spannende „Nieuwe vaderlandse ge
schiedenis voor de jeugd" zag dezer
dagen het licht. Het kloeke boek be
helst de geschiedenis van Nederland
van het stenen tijdperk tot en met
het rampjaar 1953. Robert Wieland is
er de auteur van. Hij deed zijn werk
consciëntieus, objectief en met gevoel
voor de waarde van een goed verhail.
Ook typografisch ziet dit „studieboek"
er attractief uit. Het is bestemd voor
kinderen uit de hoogste klas van de
lagere school. 3).
NICO VERHOEVEN.
voorlezen en vertellen
(Deze tekening en de andere, die in deze kroniek is afgedrukt,
zijn van Fiep Westendorp. Zij werden genomen uit het hierbij
Van Schuitje varen tot van Schendel").
d«
besproken boekje
Boekjes zijn voor-
li Uitg. Ver. ter bevordering van
belangen des boekhandels.
2) Uitg. Cantecleer, Utrecht.
3) Uitg. De Bezige Bij, Amsterdam.
4) Uitg. Desclée de Brouwer, Brugge.
G"1 edert 1949 geeft het Rotterdamse
Museum Boymans jaarlijks een
k-7 Agenda uit; dit schijnt ons echter
toe, slechts een excuus te zijn om een
stapel voortreffelijke reproducties in ko
perdiepdruk, voorzien van aantekenin
gen, te bundelen en voor een practi-
sche prijs uit te geven.
Vijf en vijftig afbeeldingen van schil
derijen, tekeningen, prenten en andere
kunstwerken zijn dit jaar verbonden
door het thema „4 eeuwen dagelijks
leven." 1)
Dit klinkt als de titel van een ten
toonstelling, en inderdaad: het is een
tentoonstelling in zakformaat, genomen
uit de permanente expositie van het
museum en 'n variant op de excellente
exposities waarop Boymans Nederland
pleegt te vergasten.
Vier eeuwen dagelijks leven, dat is
van Jeroen Bosch tot Constant Perme-
ke: eten, drinken, muziek maken en
vrijen, toilet maken en afscheid ne
men, naar de markt en de kermis gaan,
kortom al die menselijkheden die door
de eeuwen heen actueel blijven.
De agenda ls mooi van formaat en
verhoudingen, de afbeeldingen vullen de
gehele pagina, de typografie is fraai
en van deze tpd. Men vindt er om en
om een tweezijdig agendablad en een
dito reproductieblad; door de ringband
ligt zij vlak open. De tweetaligheid
(Holl.-Eng.) maakt deze agenda tot een
stijlvolle attentie aan buitenlandse re
laties, voor familie en kennissen in den
vreemde is zij een begerenswaardig be
zit.
L. T.
1) Museum Boymans Rotterdam,
Agenda 1955 „4 eeuwen dagelijks leven".
30
Op zijn hoede boog hij zich over hen
heen om tot zijn grote ontsteltenis te be
merken, dat het twee van zijn eigen man
nen waren en... dat één van hen de
man was, die hij meende zojuist voor
het venster te hebben gezien. De ge
beurtenissen van de laatste minuut
schoten als een bliksemstraal door
Chasseur's gedachten. Hier klopte iets
niet. Die man, die voor het venster
had gestaan kon onmogelijk deze agent
zijn geweest! Stommeling die hij was,
om zich uit het huis te laten weglok
ken. Daar was het natuurlijk om te
doen geweest! Zonder nog een ogen
blik aandacht te schenken aan de twee
mannen op de grond, rende hij naar het
huis terug, verbaasd nagezien door
de twee anderen die naast hun colle
ga's op de grond knielden en tot hun
opluchting constateerden, dat ze beiden
nog ademhaalden en niet dood waren
zoals ze het eerste ogenblik hadden
gedacht. Allebei namen ze een van de
mannen over de schouder en droegen
ze de bewustelozen zo naar het huis,
nog niet vermoedend, wat Chasseur
hier had aangetroffen, of beter gezegd
niet had aangetroffen. Want hetgeen
hij al vreesde toen hij zich als een pijl
uit de boog naar het huis terug haast
te, was inderdaad gebeurd.
Lunel was verdwenen!
Tegen beter weten in rende Chasseur
het gehele huis door. Alle deuren open
de hij, maar nergens ontdekte hij een
spoor van Lunel. Chasseur was een
geslagen man, toen hij weer in de huis
kamer terugkeerde. Vijf man politie
bewaking en als kleine kinderen
hadden zij zich laten beetnemen en
hem uit hun midden laten weg
halen,. zonder er zelfs maar iets van
te hebben gemerkt. Moedeloos liet hij
zich in een stoel vallen om te over
denken, wat hij nog zou kunnen doen.
Zijn eerste opwelling was geweest een
achtervolging in te stellen, maar dat
plan had hij direct weer verworpen,
want hij had er geen flauw idee van in
welke richting hij zou moeten zoeken.
Toen viel zijn oog op een wit kaartje,
dat rechtop tegen het kopje stond
waaruit hij enkele minuten geleden, nog
onbewust van alle narigheid die hem
wachtte, zijn koffie had gedronken. Zijn
ogen vlogen over de enkele woorden
die er op geschreven stonden en hij be
hoefde niet eens het gebroken geweer
tje onderaan te zien om te beseffen
van wie het afkomstig was. Nogmaals
las Chasseur de korte mededeling:
„Waarde Inspecteur. Leg gedu
rende twee uur beslag op de tijd
van monsieur Lunel, voor het
inwinnen van een advies. Daarna
komt hij gegarandeerd onbescha
digd retour".
Hoewel Chasseur zich ln zijn hart
aanmerkelijk opgelucht voelde, nu hij
vernam, dat het niet de Man Zonder
Hart was, die zijn slachtoffer hier had
weggehaald, was hij toch razend van
woede, om de poets die de Man Zonder
Wapens hem nu weer had gebakken,
door hem als een kwajongen te behan
delen en er zelfs in geslaagd was de zo
goed bewaakte Lunel letterlijk onder
zijn neus vandaan weg te halen. Hij zou
die kerel leren! Over twee uur kwam
hij weer terug, durfde hij zelfs aan te
kondigen. Nu, hij zou hem wachten! Op
eens dacht hij weer aan de twee man
nen, die hij achter in de tuin had aan
getroffen en haastig wilde hij naar bui
ten rennen. Dit was echter niet meer
nodig, want in de keuken trof hij zo
wel de twee bewustelozen als de bei
de anderen aan, die hem vertelden, dat
ze niet begrepen, wat er aan de hand
was. De twee mannen haalden nog wel
adem, maar waren met geen mogelijk
heid bij te brengen. „Leg ze maar op
de divan in de kamer en wanneer ze
daar samen niet op kunnen, leg er een
op de grond. Er liggen hier kussens
genoeg. Ik bel intussen de dokter wel
even op".
Het was niet alleen de dokter, die
Chasseur opbelde, maar hij gaf meteen
bevel om onmiddellijk met een tweetal
overvalwagens te komen. Evenwel zo
onopvallend mogelijk, dus geen sire
nes! Nog geen tien minuten later hoor
de hij de wagens stoppen voor het huis
en hij ging er heen om zijn instruc
ties te geven. Persoonlijk overtuigde
hij zich, dat zijn orders stipt werden
opgevolgd en stuk voor stuk lichtte hij
de manschappen in. over wat hun te doen
stond. Rond het gehele huis werd een
cordon getrokken. Verborgen achter bos
jes en heggen werden .de mannen op
gesteld, met het bevel iedereen die
naar het huis toekwam door te laten,
maar er niemand en dan ook totaal
niemand meer uit te laten. Langza
merhand de geweldige vaardigheid van
zijn tegenstander kennende voegde hij
er aan toe: „Al was ik het zelf! Je
laat er totaal niemand door. En wan
neer hij niet blijft staan, dan zonder
pardon schieten!"
Toen alle mannen waren opgesteld
liet hij de auto's een heel eind terug
rijden, zodat deze niet in de onmiddel
lijke nabijheid van het huis te zien wa
ren. Dan ging hij weer in de huiska
mer van Lunel zitten wachten op de
dingen, die komen gingen. Drie kwartier
was er verlopen sedert het verdwijnen
van Lunel, dus nog vijf kwartier zou
hij geduld moeten hebbentenminste
wanneer de Man Zonder Wapens op tijd
zou zijn. Maar daaraan twijfelde Chas
seur eigenlijk geen moment. Want hoe
zeer hii zijn tegenstander ook verfoeide
om de wiize waarop deze tegen de wet
in zijn gang ging, hij moest toegeven,
dat deze nog nooit zijn woord gebro
ken had of een belofte niet was na
gekomen.
Slechts enkele honderden meters
van zijn huis verwijderd zat Lunel in
de auto van Jean, op de achterbank
met aan weerszijden een gemaskerde
gedaante. Op de voorbank zat nog drie
man. Met moeite realiseerde Lunel
zich wat er nu eigenlijk precies was
gebeurd, zo snel was alles in zijn werk
gegaan. Met Inspecteur Chasseur had
hij een heel interessant gesprek toen
die opeens werd weggeroepen. De twee
andere politiemannen waren hem nage
gaan en Lunel maakte nieuwsgierig
ook al aanstalten hen te volgen, toea
er door de deuropening een politieman
terugkwam, tenminste dat meende hij
op het eerste moment, in de waan ge
bracht door de pet en de cape, die de
man droeg. Te laat bemerkte Lunel
evenwel, dat de man gemaskerd was.
Voor hij gelegenheid kreeg, had deze
hem de cape over het hoofd geslagen
en nu kwamen er nog enkele mannen
de kamer binnen die hem oppakten
en wegdroegen, zonder acht te sIaaIï
op zijn tegenspartelen. Na een heex
eind gedragen te zijn, voelde Lun®{
zich in een auto gezet en toen deze ai
even gereden had, werd hem de cape
pas afgenomen en zag hij in welke si
tuatie hij zich bevond.
(Wordt vervolgd)
