VIRULY urenlang onder een
kruisvuur van vragen
Oorsaak eerst na de start
opgetreden
VAf
BESLAG OP DE HOND
Enorm kazernecomplex verrijst
bij Schaarsbergen
0%
Geen verwijt aan
Shannon
Duimendraaiende
ambtenaren
Rechtsgeding tegen
gemeente
Hoge omzet en winst
bij Philips
De man
zonder hart
ONDERZOEK TRITON-RAMP
Zo wordt deze
Sinterklaasavond
met récht onvergetelijk
Geurige geschenken
in smaakvolle verpakkingen
Schenk
Schenk vreugde
DONDERDAG 2 DECEMBER 1954
PAGINA 3
Landingslampen niet ingetrokken
Geen radiocontact
Alleen nog dure appels
naar West-Duitsland
Nee, het kostelijkste familiefeest
van het jaar - Sinterklaasavond -
mag in Uw fotoalbum beslist niet
langer ontbreken! Er is immers
geen enkel belichtingsprobleem
als U zo'n eenvoudige flitsinstal-
latie gebruikt en vooral: de vol
maakte flitsfilm in Uw toestel hebt
die altijd rake flitsfoto's oplevert:
-ledereen kan flitsenl
geeft Uw fototoestel
kattenogen
Vraag Uw handelaar de
gratis flash/der*
Stadhuisbouw Schiedam
Door architecten
prijswinnaars
Hogere invoerrechten
voor sigaretten
Als geschenkzending of
reisbagage
Directeur Leidsche Courant
ridder St, Gregorius
Eén jaar voor advocaat
40.000 verduisterd
Geschenken met dit merk hebben een
oude en rijke traditie evenals
het St. Nicolaasfeest zelf.
Op 5 December
TILANUS-MEDAILLE
VOOR M. VINK
Voor goede Wijn
fymeRS €N VAN OCN /lOOGCN'
Prins Bernhard bezoekt
herhalingsoefeningen
door
ft JEAN BROCARD
Commodore Viruly heeft Woensdag
een vuurdoop ondergaan. Hij heeft moe
ten ervaren, wat een kruisverhoor be
tekent volgens alle regelen der Angel
saksische rechtspraak. Urenlang heeft
"'j, als getuige onder ede gehoord, op
talloze vragen een antwoord moeten
Seven, die alle betrekking hadden op
*Un handelingen tijdens de luttele se
inden van het opstijgen en het ver-
engelukken van de „Triton" bij het
Vliegveld Shannon in Ierland.
In de grote zaal van King's Inns te
öublin luisterden de aanwezigen ge
spannen naar de scherpe, deskundige en
niet aflatende ondervraging van de on
vermoeide en onuitputtelijke luchtvaart-
deskundige der Ierse regering MacBride.
Diens kruisvuur van vragen werd
een enkele maal door de president van
het hof onderbroken met de opmerking,
dat hij zijn vragen iets minder suggestief
moest stellen, omdat het hof gaarne de
onbevangen mening Van Viruly wenste
te horen. Een enkele maal sprong ook
de advocaat der K.L..M, McGonical, op
°m weer eens een protest te lanceren,
maar als de rust dan weer hersteld
tvas, ging de heer MacBride, zijn vra
gen nauwgezet formulerend, onver
stoorbaar met zijn kruisverhoor verder.
Ergens moet een oorzaak van de ramp
Zijn: of er mankeerde iets aan het
Vliegtuig, of Viruly, dan wel een zijner
bemanningsleden heeft een fout ge
maakt en MacBride is vastbesloten, die
oorzaak bloot te leggen. -Daartoe volgt
hij een systeem, dat hiertoe het beste
kan leiden: iedere vraag, hoe overbodig
die soms ook mag lijken, stellen.
Urenlang heeft Viruly vragen moeten
beoordelen, die tot in de kleinste de
tails afdaalden. Soms was het geheel
onduidelijk, in welke richting de vra
gen zich bewogen. Telkens opnieuw
Probeerde de heer MacBride nauwkeu
rig de uiterst korte tijdspauzen vast
te stellen, die tussen de onderscheidene
handelingen en waarnemingen in de
Oockpit verlopen zijn. Naar bekend, is
betoogd, dat tussen het opstijgen en het
verongelukken slechts 32 seconden wa
ren verlopen.
Tussen het verhoor van de heer Mac
Bride door stelde de president, Justice
Teevan, een aantal vragen. In antwoord
hierop zeide Viruly o.a.:
„Toen ik voelde en aan de instru
menten zag, dat we naar beneden gin
gen, trok ik de stuurknuppel naar me
toe, en ik kan me herinneren, dat ik een
ongewoon heftige weerstand in het wiel
voelde".
Hij voegde er op verdere vragen van
de president aan toe, dat hij gedurende
de gehele dag na het ongeluk er niet
het minste idee van had wat er feite
lijk gebeurd was.
Teevan: „Maar iets is er dus met het
toestel verkeerd gegaan?"
Viruly: „Inderdaad".
Teevan: „Was er al iets verkeerds aan
het toestel, of ging er iets verkeerd?"
Viruly: „Ik geloof dat er iets ver
keerd ging".
Teevan: „Wat voor abnormaals is er
dan gebeurd? Er moet toch iets ver
keerds gebeurd zijn, anders zou het toe
stel toch niet neergestort zijn?"
Viruly: „In de dinghy heb ik me later
met de eerste vlieger afgevraagd, wat
feitelijk de oorzaak was. Wij nebben
toen allerlei veronderstellingen gemaakt,
zoals een plotselinge sterke neerdruk
kende windvlaag of het losschieten in
de vlucht van een der rubber dinghies
uit de vleugel. Ik geloof niet dat de
motoren niet op de juiste kracht ge
draaid hebben".
Later kwam de kwestie der landings
lampen aan de orde. De onvermoeibare
MacBride stelde de vragen. Het bleek,
dat de landingslampen van een Super-
constellation, die in de vleugels zijn ge
bouwd, juist als het landingsgestel uit
geschoven en ingetrokken kunnen wor
den. Ze kunnen dan uiteraard ook aan
gestoken worden, zodat de lichtbundels
naar voren schijnen. Volgens de in
structies van de Lockheedfabrieken
moeten die lampen binnen de vleugels
blijven, wanneer het toestel sneller gaat
dan 155 knopen, aangezien ze anders
enig gevaar voor de veilige vlucht van
het toestel kunnen opleveren. Volgens
Viruly heeft de Triton vlak voor zijn
val 160 knopen gevlogen, doch de lam
pen werden in het wrak nog in uit
geschoven positie aangetroffen.
Hoewel hem met nadruk gezegd
werd niemand en niets te ontzien en
iedere aanleiding tot critiek, die hij
misschien mocht gevoelen, openhartig
en eerlijk uit te spreken, wenste Vi
ruly geen woord van verwijt te rich
ten tot het personeel van de lucht
haven Shannon wegens de uitgeble
ven, althans ernstig vertraagde
hulpverlening.
,Die hulpverlening hing er van af
of zij wisten dat er iets gebeurd
was. Ik weet niet wat ze precies
op Shannon wisten", zei hij. „Shan-
luchthavens die ik ken. De bereid-
non is een van de meest efficiënte
willige hulp die wij er altijd krijgen
is boven iedere lof verheven. Als zij
ons in dit geval niet tijdig hulp heb
ben verleend, dan zal dat te wijten
zijn aan het tekort aan inlichtingen
over het ongeval. Toen wij eenmaal
aan wal waren gekomen, hebben zij
ons voortreffelijk geholpen".
MacBride: „Uit gerust uw critiek. U
hebt daartoe alle vrijheid".
Viruly: „Ik heb die vrijheid niet
nodig".
In het verdere verloop van het ver
hoor werd vastgesteld, dat de verkeers
toren nooit onmiddellijk radiocontact
met de cockpit van het juist gestarte
toestel neemt, teneinde de op dat mo
ment druk in de weer zijnde bemanning
niet onnodig lastig te vallen.
Een raadsman, die namens het perso
neel van Shannon sprak, liet vervolgens
door Viruly bevestigen, dat men juist
gehandeld had op het vliegveld, wan
neer men er van uitgaat, dat de radio
installatie van de'Triton uitgevallen was.
Dit was weliswaar niet gebeurd, maar
de installatie was kort te voren onklaar
geweest, zodat de veronderstelling niet
geheel uit de lucht gegrepen was.
Vandaag wordt een begin gemaakt
met het horen van de overige leden der
Tritonbemanning.
Alleen de beste kwaliteiten appelen
uit Nederland, en hiervan de grote ma
ten, mogen thans nog naar West-Duits-
land worden geëxporteerd. Met ingang
van Maandag 29 November is er name
lijk een exportverbod voor appels naar
West-Duitsland, welke als regel op de
veilingen geen 21 cent per kg. opbren
gen. Nederland is thans nog het enige
land dat fruit naar West-Duitsland mag
exporteren.
Advertentie
ggfllfet
I
Ook als U het voor het eerst doet.
maakt U met de ultra-snelle en
vltra-gevoellge CEVAPAN 33 tilm
altijd rike flitsfoto's.
(Van onze Haagse
redacteur)
-e ®nige tijd geleden wilde
tie*1 deurwaarder ter execu-
b® Van een betekend dwang
hof beslag leggen op een
haa ging deze ambte-
ana er n'et z°zeer om onder
n dere de hond in beslag te
hnfen' doch uitsluitend de
tin ,en wel omdat de belas-
Wj dise bijzonder aan
Wan gehecht was en dus,
nLeer na inbeslagneming
Penbare verkoop zou drei-
ko£ we! over de brug zou
ho?e2 bond is, als men er
net Burgerlijk Wetboek op
••"Pluist, een zaak en wel een
werende zaak. Bij tenuit-
oerlegging van het dwang-
evel zou dan ook inder-
8ad op het dier executo
riaal beslag kunnen worden
gelegd. Het lot van de hond
moet de deurwaarder wemig
geïnteresseerd hebben; hij
speculeerde slechts op de
liefde van de belastingschul
dige voor het dier. Een
groot dierenvriend was de
ambtenaar in kwestie ken
nelijk niet.
Misschien had hij wat te
ijverig in Van Loenen's com
mentaar op de Gemeentewet
gelezen. De zakelijke schrij
ver van dit standaardwerk
schiet namelijk plotseling
nijdig uit wanneer hij het
over de hondenbelasting
krijgt. Hij heeft hét over de
„bevliegingen" van mensen,
die honden houden en ver
klaart, dat een poes van na
ture ordelijker is aangelegd
dan een hond. Verder heeft
,nu
een
en
hij het over „de hond, tuchte
loos als hij is" en legt hij al
zijn afgrijzen neer in de uit
spraak, dat de hond
eenmaal uit zijn aard
ongemanierd, onordelijk
onzedelijk creatuur is",
Dit schreef in 1934 de heer
Van Loenen, grondig kenner
van de Gemeentewet en ge
meentesecretaris van Bever
wijk. De deurwaarder was
met zijn snode voornemen
dus wel in geacht gezelschap.
Er is echter een andere ge
meentelijke functionaris
uit dezelfde regionen opge
staan, die van een beslag op
een hond bepaald niet wil
weten. In het blad „Gemeen-
tefinanciën" schrijft de heer
A. Zadel, gemeenteontvanger
van Velsen, dat beslag op
huisdieren eigenlijk verbo
den zou moeten worden.
Er wordt zo niet tegen de
letter, dan toch tegen de
geest van de wet gezondigd,
wanneer om de beslagene
speciaal te treffen uitslui
tend zijn hond in beslag
wordt genomen. Het Wet
boek van Burgerlijke Rechts
vordering wil ook de schul
denaar beschermen. De exe
cutie van roerende goederen
brengt hem leed en dit leed
behoeft niet vergroot te wor
den door juist die roerende
goederen, waar hij het meest
aan gehecht is, het eerst te
verkopen.
Ter geruststelling van de
dierenbescherming zij hier
aan toegevoegd, dat de hond
uit bovenstaand verhaal tem
slotte niet in beslag genomen
is; niet uitsluitend en zelfs
niet onder andere.
Duimen draaiende ambtenaren, men
zou ze niet meer veronderstellen in
deze tijd van efficiëncybureaux en
Rijksaccountants. Toch heeft dr.
Droesen, die namens de K.V.P. de
laatste artikelen van de landbouw
begroting besprak, ze gisteren in de
Tweede Kamer ten tonele gevoerd.
In het Scheidsgerecht voor de Voed
selvoorziening had hij een jongeman
ontdekt, die zoveel vrije tijd had, dat
hij uren lang met niets anders bezig
was dan het oplossen van kruis-
woordpuzzles. Minister Mansholt
luisterde aandachtig toe en keek nog
scherper naar de spreker, toen deze
vertelde hoe de chef van deze dui
mendraaiende ambtenaar hem had
gezegd: „Als je nu in plaats van al
die dingen op te lossen er zelf eens
een ging maken
De minister schoot recht en deed de
toezegging dat een ernstig onderzoek
zal worden ingesteld.
In 1949 heeft het gemeentebestuur van
Schiedam een prijsvraag uitgeschreven
onder de Nederlandse architecten voor
een ontwerp van het nieuwe stadhuis.
Aan deze prijsvraag nam een aantal
architecten deel en op advies van de
jury werden, ofschoon de uitslag on
bevredigend werd geacht, enige hoofd
premies toegekend. De jury adviseer
de tevens het verlenen van een op
dracht. B. en W. van Schiedam stellen
zich, nu binnen afzienbare tijd tot de
bouw van het nieuwe stadhuis zal wor
den overgegaan, op het standpunt, dat
ze wat betreft de architect niet aan
de uitslag van de prijsvraag gebonden
zijn, en behouden zich het recht voor
een andere architect dan de winnaar
der premies aan te wijzen.
De betrokkenen hebben zich inmid
dels tot de permanente commissie voor
de prijsvragen gewend. Zij achten zich
door het besluit van Schiedam tekort
gedaan en eisen daarom schadevergoe
ding en uitbetaling van het architecten
honorarium.
De betrokken architecten zijn: ir. H.
van Balen te Amsterdam, ir. F. C.
J. Dingemans en J. Huysmans te Maas
tricht, ir. A. van Kranendonk te Den
Haag en D. Zuiderhoek te Amersfoort.
In verband met deze eis stellen B.
en W. thans de gemeenteraad voor te
gen de betrokkenen te procederen.
In 1948 heeft de minister van Finan
ciën aan de douane-ambtenaren een
richtlijn gegeven over de waarde, aan
te geven bij invoer van sigaretten, die
als reisbagage worden medegevoerd
of als geschenkzending aan ingezetenen
worden toegezonden. Terwille van de
eenvoud en de uniformiteit werd aan
bevolen, als maatstaf Voor de bereke
ning van de belasting aan te nemen
anderhalve cent per sigaret.
Intussen zijn naar het oordeel van
het ministerie de omstandigheden zoda
nig verbeterd, dat de destijds gelden
de invoerrestricties grotendeels konden
worden opgeheven.
De waarde van als geschenkzending
of als reisbagage ingevoerde cigaretten
zal thans worden gesteld op drie cent
per stuk. De reiziger, die deze waar
dering te hoog vindt, kan zelf een aan
gifte doen, die dan door de douane
wordt beoordeeld.
De directeur van de N.V. ,,De Leid
sche Courant", de heer C. M. van Ha-
mersveld, is gisteren ter gelegenheid
van zijn zilveren jubileum als direc
teur tot ridder in de Orde van St. Gre
gorius benoemd. De jubilaris ontving
deze onderscheiding uit handen van
deken M. A. Jansen, die de talrijke
verdiensten van de heer Van Hamers-
veld op wereldlijk en geestelijk gebied
in Leiden en omstreken uitvoerig be
schreef. De uitreiking had plaats in
een besloten bijeenkomst, waarbij het
voltallige personeel van het bedrijf
aanwezig was.
De rechtbank te Den Bosch heeft
de Bossche advocaat mr. H. W., die
voor deze rechtbank terecht heeft ge
staan wegens verduistering van onge
veer f 40.000 ten nadele van cliënten
van het advocatenkantoor mrs. Van
Leeuwen en Verhoeven veroordeeld tot
een gevangenisstraf van één jaar met
aftrek van voorarrest en ontzegging
van de bevoegdheid om de advocatuur
uit te oefenen voor de tijd van vijf
jaar. De eis luidde een jaar en drie
maanden gevangenisstraf.
Advertentie
12 50
I1 K.ÖLNISCH
EAU DE COLOGNE!
TROIKA
ÉAU Ot COLOGNE
Woensdag is te Amsterdam de jaar
lijkse algemene vergadering gehouden
van het «Genootschap tot bevordering
van natuur-, genees- en heelkunde. Haar
is aan de 38-jarige Utrechtse chirurg
M. Vink de Tilanus-medaille uitgereikt.
De onderscheiding is ingesteld door de
Amsterdamse chirurg prof. dr. C. B.
Tilanus. Zij wordt eens in de tien jaar
toegekend aan degene, die een waar
devolle bijdrage heeft geleverd op het
gebied der chirurgie.
Dokter Vink is in de Domstad ver
bonden aan de Diaconesseninrichting. De
onderscheiding werd hem verleend voor
zijn experimenteel en klinisch onder
zoek over de ontstaansmogelijkheden
van recidive na operaties bij kanker
van de darm. Hij heeft deze onderzoe
kingen verricht in het laboratorium voor
experimentele chirurgie van prof. dr.
I. Boerema in het Wilhelminagasthuis,
te Amsterdam.
Op de bijeenkomst heeft prof. dr. C.
J. Gorter gesproken over ,,De radio
techniek en de natuurkunde''. Hij stipte
o.m. aan, dat de electronica en de
radiotechniek het economische leven
hebben veranderd en grote wijzigingen
in de natuurkunde hebben meegebracht.
Prof. Gorter sprak verder over het
belang van een intense wisselwerking
tussen een wetenschap en haar toepas
singen. In een scherpe splitsing van
beide liggen grote gevaren.
De Philips' Gloeilampenfabrieken heb
ben gedurende de eerste negen maanden
van dit jaar een omzet behaald van
1.287 millioen, d.i. 20% hoger dan in de
overeenkomstige periode van 1953. De
winst na aftrek van belastingen bedraagt
voor de periode Jan./Sopt. 1954 78
millioen tegen 54 millioen in dezelfde
maanden van het vorige jaar.
Per 30 September j.l. waren in Neder
land 49.600 personen bij Philips werk
zaam.
(Van onze correspondent)
De legering van parate troepen in
Nederland is in een nieuw stadium ge
treden met het gereed komen al
thans grotendeels van de leger
plaats Schaarsbergen bij Arnhem.
Ruim 2000 van de 3300 manschappen,
voor wie deze legerplaats bestemd is,
hebben er reeds een onderkomen, n.l.
een gardebataljon Grenadiers en een
gardebataljon Jagers. Zij zullen gelei
delijk met andere parate onderdelen
worden aangevuld.
Een bezoek aan de nieuwe leger
plaats toont op bjjna overweldigende
wijze het verschil met de vooroorlogse
kazernes. Overal is het licht en fris,
overal ruim en bijna riant. Het enor
me gebouwencomplex, dat een inhoud
heeft van 160.000 M3. bestaat uit vier
afdelingen: in de eerste liggen de
Advertentie
l/M*I
Ijl Velperweg 23-Arnhem
Wijnkopers sinds 1842
woonverblijven, cantines, ontspannings
zaal en acht logiesgebouwen, de twee
de afdeling omvat sportgebouwen,
sportvelden en de bioscoopzaal, de der
de afdeling wordt ingenomen door vier
magazijnen en drie garages en ten
slotte zijn er de lokaliteiten voor de
bevelvoering, met wacht- en burelen.
Alle gebouwen worden verwarmd vol
gens het nieuwste oliestooksysteem.
U zult een idee krijgen van de om
vang van het complex als U weet
dat het zich uitstrekt over een ter
rein van 16 ha. Er werd aan ver
werkt; 6000 ton cement, 18.000 ton
zand, 18.000 ton grint, 12.000 M3 be
ton, 1200 ton betonijzer, 95.000 M2
bekisting, 2.500.000 metselstenen en
15.000 m. klinkerisoliet. Voor de 6
km. wegen tot en tussen de gebou
wen is gebruikt; 15.(KM ton paklaag,
5250 ton steenslag, 720 ton parelgrint
en 1.000.000 klinkers. Op 3 Maart van
dit jaar is men met vele honderden
arbeiders aan de bouw begonnen.
Momenteel werken er nog 500 man
aan.
Zoals reeds gemeld vond Dinsdag
middag de eerste commando-over
dracht plaats. Kolonel A. van Santen
droeg daarbij het commando over het
31ste reg. inf. over aan lt. kol. T.
Beets.
Prins Bernhard is vanmorgen in zijn
functie van inspecteur-generaal der
Koninklijke Landmacht in gezelschap
van enige officieren van zijn staf naar
Duitsland vertrokken om een bezoek
te brengen aan de herhalingsoefenin
gen van de derde divisie aldaar. Van
daag inspecteert de prins de troepen
in Vogelsang en morgen die, gelegerd
in het Sennelager.
34)
Blozend wilde Chasseur nog iets in
het midden brengen, maar zijn ver
weer stuitte af op het lachen van Per-
neau, die de grootste schik had in de
verlegenheid van de jonge Inspecteur.
„Kom, we praten er niet meer over.
We zullen alleen vragen of de vrouw
nog een kopje koffie voor ons heeft...
En >wie weet, misschien heeft ze ook
nog wel bericht van haar charmante
kennisje".
Op deze manier ging het nog een
poosje door en Chasseur constateerde
op een gegeven moment, dat hij de hele
zaak van de Man Zonder Hart een
tijdlang had kunnen vergeten, iets wat
hem de laatste weken practisch niet
meer was overkomen. Hij zag de gehele
geschiedenis nu ook lang niet zo zwaar
in als achter zijn schrijftafel in het
sombere politiebureau. Zonder enige
terughouding bracht hij het gesprek dan
ook op de gebeurtenissen van de afge
lopen nacht.
Zichtbaar tot genoegen van Perneau,
die <Jeze kwestie niet had willen aan
roeren, omdat hij meende, dat dit pijn
lijk zou zijn voor Chasseur. Toen deze
echter eenmaal zelf over de kwestie
begonnen was, vroeg Perneau honderd
uit en de politieman in hem ontwaakte
weer. Alleen ten aanzien van de Man
Zonder Wapens had hij een andere
mening dan Chasseur, maar dat was
deze al lang bekend. Chasseur wist,
dat Perneau een grote bewondering had
voor de man die buiten de wet om
zulke prachtige resultaten wist te be
reiken tegen de misdadigers en dat was
dan ook niet zonder redenen, want het
was de Mar Zonder Wapens geweest,
die Perneau, in de tijd, dat deze nog
commissaris was, uit de gevangenis had
geholpen. Er gingen zelfs geruchten,
dat het ook voornamelijk door het toe
doen van dezelfde man was geweest,
dat Perneau kort voor zijn pensionne
ring nog zijn hartewens in vervulling
zag gaan en tot Hoofdcommissaris
werd benoemd. Perneau stak zijn be
wondering voor de onbekende dan ook
nooit onder stoelen of banken.
Ook nu weer, was zijn commentaar
op Chasseur's verhaal over de ont
voering van Lunel, duidelijk genoeg.
"Zonde, dat zo'n man geen functie
heeft bij de politie!"
„Inderdaad. Het zou misschien geen
slechte politieman zijn geweest", was
het antwoord, dat Chasseur wat kortaf
gaf om dan meteen verder te gaan.
„Maar hij is nu in elk geval géén poli
tieman maar een misdadiger! Daarom
kan hij ook niet verwachten, dat hi)
anders dan als zodanig zal worden
behandeld. Wanneer het me nog eens
gelukt hem te pakken te krijgen, be
hoeft -lij niet te rekenen, dat ik me
door sentimentele overwegingen zal
laten weerhouden hem te arresteren".
Gilmlachend had Perneau toegeluis
terd. „Van jouw kant bezien heb je
groot gelijk, maar ik zelf ben blij, dat
ik geen politieman meer ben, want ik
heb in mijn loopbaan heel wat mis
dadigers achter de tralies .geholpen,
maar tegen hem zou ik beslist niet zijn
opgewassen. Slechts door toeval zal hij
misschien nog eens in handen van de
politie vallen en dan nog ben ik
nieuwsgierig, hoelang ze hem zullen
kunnen vasthouden". Toen hij het ont
stemde gezicht van Chasseur zag ver
volgde hij. „Maar laat ik je niet in
een slecht humeur brengen... vertel
me liever eens of je al vorderingen
hebt gemaakt in die zaak van dat
lachende monster. Je was zo vriendelijk
me de verschillende gegevens te bren
gen, maar ik moet toegeven, dat ik er
totaal geen aanwijzing in heb kunnen
vinden. Ben jij misschien gelukkiger
p-pweest
„Nee, dat niet, maar wel heeft Lunel
me vannacht op een idee gebracht,
toen hij me vertelde welke vragen zijn
ontvoerder hem heeft gesteld. Twee
van die lui, waarop de moordenaar het
had voorzien, bleken betrokken te zijn
bij een schandaal, dat zich onder de
studenten heeft afgespeeld een jaar of
wat geleden. Ik heb vanmorgen ten
minste al rechercheurs uitgestuurd om
uit te zoeken welke van de mensen, die
daarbij nog meer betrokken waren, hier
nog in Frankrijk zijn en wat ze op het
ogenblik uitvoeren. Het is misschien een
heel verkeerd spoor, maar ik kan me
niet veroorloven zelfs de kleinste moge
lijkheid te verwaarlozen". Hier aarzel
de hij evenEn bovendien schijnt
ook de Man Zonder Wapens in dezelf
de richting te zoeken".
Inderdaad zocht de Man Zonder Wa
pens in dezelfde richting. Met opzet had
hij Lunel toestemming gegeven om al
les over zijn belevenissen wereldkundig
te maken. Ongetwijfeld zou Lunel hier
over geen moment gedacht hebben wan
neer Jean hem zou hebben verzocht zijn
mond te houden. Jean vond het echter
niet sportief, de politie en speciaal In
specteur Chasseur gegevens te onthou-
den waarover hij zelf ook beschikte.
Met zijn drie vrienden was hij die och
tend al vroeg uit het Paradijs der Vrij
gezellen vertrokken. Elk vertrokken ze
echter in een andere richting, met de
namen bij zich van de personen, waar
over ze alles te weten wilden komen,
wat er maar te weten viel. Door zich
uit te geven als journalist of wanneer
dit niet zo goed uitkwam als oude stu
dievriend van de man die ze zochten,
gelukte het hun om van vrijwel alle
gezochte personen de adressen en nog
verschillende andere gegevens te pak
ken te krijgen.
Toen ze tegen de avond weer in de
bibliotheek van het Paradijs der Vrij
gezellen bijeen waren begon Jean de
verzamelde gegevens te schiften.
Een deel van de gezochten viel met
een al af doordat ze gestorven waren
of in het buitenland verbleven. Dan wa
ren er nog enkelen die in een uithoek
van Frankrijk verbleven zodat er ten
slotte nog drie resteerden, die in Pa
rijs woonden. Zorgvuldig ging Jean de
gegevens van deze drie na. Twee van
hen waren indertijd student en de der
de was Briand, de oom van het meis
je, dat indertijd onder zulke tragische
omstandigheden was overleden. De bei
de studenten waren door Lunel niet ge
noemd in verband met de kleine Ma
deleine, zodat Jean na overleg met de
anderen besloot om de val welke zij in
gedachten hadden voor de Man Zonder
Hart, op te stellen bij monsieur Briand.
De gegevens die Francois over Briand
had verzameld waren niet erg gunstig
voor deze man. Hij leefde op grote voet
maar waarvan hij precies leefde was
niet erg duidelijk. Weliswaar gaf hjj zich
uit voor makelaar, maar het was een
publiek geheim, dat Briand wel te vin
den was voor een zaak waar een lucht
je aan zat, wanneer hij er maar iets
aan kon verdienen. Zijn wouw, een
zuster van Madeleine's overleden moe
der, had niets in te brengen bji haar
man. Madeleine, die in het huis van
Briand van haar twaalfde jaar af was
opgegroeid, nadat haar ouders waren
overleden, had geen prettig leven ge
had. Van haar tante had z(j weinig
steun ondervonden, terwjjl haar oom
haar voortdurend liet voelen, dat ze ge
nadebrood at.
(Wordt vervolgd)
