VAN DE MIDDELEEUWSE ERFENIS DIE BEHOUDEN BLEEF Televisie-service Basketball in Haarlem KERSTMIS BIJ DE H TEGENVOETERS CJiA CORSETTERIE I Op het Begijnhof in de zeventiende eeuw Poëzie-aüond in Teisterhant Versieren een heilig ritueel maat. ^anthrac/et O Denneboom, O Denneboom GESLOTEN Het symbool van onze gesteldheid in de Kerstnacht Een zekere weerzin heb ik er altijd tegen gehad Schooltournooi met verrassingen Pastoor Jan Albert Ban H. J. Maertens N. V. WANDELINGEN DOOR HET HAARLEM VAN WELEER Bert Brugman's marionet ten theater in de Vleeshal GARAGE VAN WIJK MODEZAAK GEZOCHT VRIJDAG 24 DECEMBER 1954 PAGINA 4 H.V.B.-programma WERKGROEP „DIEREN- BES.CHERMING EN OPVOEDING" WéV»VJAjwMWEW« v PKWiSVi Brief uit Nieuw-Zeeland voor volwassen kinderen Bloembollenveiling H.B.G. Omzet 12x/2 millioen Oplossing kruiswoordraadsel van Donderdag Uitspraken rechtbank wegens inventarisatie op 28 DECEMBER a.s. Mevr. van Ossenbruggen Gen. Cronjéstraat 52 - Haarlem OVERVEEN Fotocopieën beter, sneller en goedkoper op goede stand te Haarlem, MAROCCO MADEIRA CANAR1SCHE EIL. JOEGO-SLAVIË SPANJE ITALIË D E ZUID-EUROPA STICHTING De dagen voor Kerstmis in een zeventiende eeuwse Hollandse stad! Het werd bijna geen dag tussen de trapgeveltjes en de luifels. De korte uren werden snel benut, waarna de huiskamer het gezellige middel punt werd: de kaarsen waren vroeg ontstoken. Iemand speelde op de harp. Een zangstem zong. Van kerstdrukte buiten viel weinig te bespeuren. Reeds lange jaren riepen de klokken van de St. Baaf niet meer naar de nachtmis en de smekende zang van de O-antifonen klonk niet in de dagen, die aan Kerstmis voorafgingen. Veel was veranderd sinds de dag, dat de burgers stenen en zand aan droegen voor de bouw van de kerk, die zowel de eer van God en Diens Moeder Maria moest verkondigen als uiting werd van de grootheid van een stad, tot zulke dingen in staat. Haarlem hield niet langer de middeleeuwen vast binnen de wallen en poorten. Stom bleven de torens, waaruit geen feestelijk of plechtig klokgelui weerklonk. Wat aan het oude herinnerde brokkelde af en verweerde als de Gulden Bergspoort, die toegang had ver leend tot het klooster van de witte dienaren van de Lieve Vrouw van Haar lem. Een verbeten ernst lag op de gezichten van de Haarlemmers. De dromen de ogen van de vrouwen, die Jan van Scorél en Maerten van Heemskerk als Madonnakopjes vereeuwigden, hadden de felheid van een Kenau Hasse laar gekregen. Er werd niet meer gelachen, dan bij de zeldzame gelegen heden, dat de middeleeuwen om de hoek keken, op kermisdagen of een ander feest. de andere kant is het deze stilte ge weest, naast het feit, dat de Begijnen veelal uit de voprnaamste families van de stad en omgeving voortkwamen, die hun de gelegenheid heeft geboden zo ongestoord hun leven voort te zetten. Links van het hoogkoor, aan de Noord zijde van hun kerk, stond een Maria- altaar. Ook was er in de hof een af zonderlijke Mariakapel aan de kant van de St. Jansstraat, tegenover de kerk van de St. Jansheren. Konden de pastoors van de Begijnen ongestoord hun werk voortzetten, ook in de dagen van de hevigste vervolging, een betere tijd brak aan, toen de stads bestuurders, zonder acht te slaan op de dreigementen van ,,de grote kerk", de priesters meer vrijheid veroorloof den en een aantal jonge geestelijken be gonnen aan een krachtig herstel van het katholieke leven. Onder hen is Jan Albert Ban, de bekendste. Oom Barend en Agnietje hadden deze priester per soonlijk gekend. Ze bewaarden aan hem de herinnering, die men heeft aan een groot figuur van wie men zich met trots een goede relatie mag noemen. Hij sloeg een brug tussen het heden en het verleden, toen hij bemerkte, dat de hervormde stad het katholieke ver leden was vergeten, spoorde oude do- De degelijkheid en ernst hing ook rond het Kerstfeest: een waardig en deftig feest met een uitgebreide maal tijd. Op één plek in Haarlem waren even wel de Middeleeuwen stil blijven staan. Hoor, daar klinken de fijne, hoge stem men van de Begijnen: ,.Dominus dixit ad me: Filius meus es tu, ego hodgie genui te". De Introïtus van de nacht mis. En wat later zet een heldere stem in: O Kerstnacht, schoner dan de dagen. Het eigentijdse Kerstlied uit Vondel's „Gijsbregt". De Haarlemse Begijnen hadden, vrij wel ongestoord, de sfeer van de dagen voor de hervorming bewaard door de moeilijkheden van twee eeuwen heen. Een sfeer, die gekristalliseerd was in het houten beeldje van Maria, fijn mees terstuk van houtsnijkunst van een on bekende, die het sneed, vóór 1500, uit het harde hout van de perenboom, zoals de kunstenaars in hun dagen dat deden. In de woning aan de Kleine Houtweg, waar Agnietje de kinderen vooral iets van het wezenlijke van Kerstmis wilde meegeven, nu zij wat groter werdén, is het Kerstverhaal uitvoerig verteld. Oom Barend was er gelukkig, om van de Kerstfeesten van vroeger te vertel len, van de Kerstvoorstellingen in de kerken van de middeleeuwen. Prenten werden bekeken van de Primitieven, van de eerste Renaissance-kunstenaars, van wie velen in Haarlem hadden ge leefd en gewerkt tot in de dagen, die aan de grote ramp van de bezetting der stad en de, overgang naar de her vormde godsdiénst voorafgingen. Oom Barend kon niet over de Kerstviering spreken 'zonder daarin de Begijnen te betrekken en zo duurde het niet lang of hij was het vervolg van zijn geschie denis van O.L. Vrouw van Haarlem aan hét vertellen, een verhaal, dat voortref felijk past in de sfeer van de Kersttijd. Niet dat hij opmerkelijke dingen wist over deze lieve Vrouw, want heel het stille leven op het begijnhof in een uithoek van de stad, had weinig stof geleverd aan de historieschrijvers. Van Advertentie Nassaustraat 5 - Haarlem - Tel. 15220 O. H. C. Beker. Onze Gezellen 2 - RCH 4; Spaarn- dam - Zandvoortmeeuwen 2; VI. Vo gels - WD: ETO 2 - Geel Wit; ADO 2 - DEM 2; Kennemers 4 - VSV 4; Spaar- nestad - Riperda 2; DSK - Hoofdd. Boys. Competitie: 1 A: DSS - IEV; BSM - Concordia. 1 B: TYBB 2 - RCH 5: Velsen 2 - Wijk aan Zee 2; HFC 3- EDO 4. 2 A: Vogelenzang - SVY; DSB - SHS: 2 C: RCH 6 - DIO 2; NAS 2 - HFC 4; Stormvogels 6 - EDO 5; DSS 2 - VSV 6. 2 D: Haarlem 6 - TYBB 3; VI. Vo gels 2 - HFC 5; RCH 7 - Bloemendaal 3. 3 A: BSM 2 - Geel Wit 2; EHS 2 - DSK 2; Concordia 2 - THB 2. 3 B: Heemstede 2 - DSS 3; Hillegom 4 - WD 2; Ripperda 3 - Vogelenzang 2; HBC 4 - van Nispen. 3 C: Beverwijk 4 - Halfweg 2: WH 2 - Kinheim 3; Schoten 4 - TYBB 4. 3 D: DEM 4 - Beverwijk 5: VVB 4 - Kennemers 5; Waterloo 2 - IEV 2. 3 E: HFC 6 - DSS 4; TYBB 5 - Spaarndam 2; Zandvoortmeeuwen 5 - EDO 6. 3 F: Zandvoortmeeuwen 6 - EDO 7; Geel Wit 3 - VI. Vogels 3; Haarlem 7 - Stormvogels 7. 3 G: Bloemendaal 4 - Kennemers 6; HFC 8 - Onze Gezellen 4; WB 5 - DIO 4. 3 H: Haarlem 9 - VI. Vogels 4; RCH 8 - TYBB 6. 4 A: Bloemendaal 8 - BSM 4; ADO 4 - DSK 4; Renova - Spaarnestad 3; WH 4 - DEM 7; EHS 5 - IEV 4. 4 B: THB 3 - NAS 3. 4 C: DIOS 2 - Hoofdd. Boys 2. 4 D: DEM 5 - Waterloo 3; ADO 3 - Wijk aan Zee 3. 4 E: Concordia 3 - Alliance 2; SHS 2 - WH 3. 4 F: NAS 4 - Onze Gezellen 5. 4 G: Spaarndam 3 - DEM 6; IEV 3 - Velsen 6; Schoten 6 - Waterloo 4; SVY 3 - SHS 3. 4 H: Concordia 4 - TYBB 7. 4 I: Vogelenzang 3 - THB 6; Renova 2 - DIOS 3. 4 J: Bloemendaal 7 - TZB 3; Ter rasvogels 4 - SVY 4. 4 K: DIOS 4 - Alliance 3; Geel Wit 5 - Heemstede 4; DSOV 2 - THB 7. Jeugdafdeling. A: EDO a - Stormvogels a; Concor-- dia a - VSV a; Geel Wit a - HBC a; Alliance a - DEM a. B: TYBB a - Schoten a; DSS a - Ken nemers a; HFC a - Velsen A; Hoofdd. Boys a - ADO a; Kinheim a - Haarlem a Junioren. 1 B: Velsen b - Geel Wit b; IEV a - DEM b; Onze Gezellen a - Concordia b; HBC b - TZB a. 3 B: IEV b - DEM e: Onze Gezellen b - DEM d; SHS a - DSS c; TYBB d - ADO b. 3 E: Geel' Wit c - Velsen c; HBC c - DSS c; TYBB e - DIOS a; Onze Ge zellen c - Concordia c. cumenten op, achterhaalde vergeten ka tholieke tradities om zodoende het he den te versterken. Bijzonder interes seerde hij zich daarbij voor O.L. Vrouw van Haarlem. Devotie tot de lieve Moe der zou het volk van de stad terugvoe ren naar Christus en Zijn Kerk, meende hij. Hij woonde in een huis aan de St. Jansstraat naast de westelijke begijn hofpoort. Zijn huis werd een ontmoe- tings-centrum voor kunstenaars en ge leerden, zoals eertijds de Amsterdamse woning van Roemer Visscher, Schey- beeck in Beverwijk en groter en voornamer het Muiderslot. Ban, die kanunnik van het Haarlemse kapittel was het kapittel was blijven bestaan, na de vlucht van bisschop Godfried van Mierlo op de dag van de Haar lemse Noon, herstelde de banden met het bisdom Gent, werkte als muziek theoreticus en bestudeerde o.m. de ge schiedenis van de St. Bavo. 11 Januari 1630 werd hij met algeme ne stemmen gekozen tot pastoor van het Haarlemse Begijnhof. Zeer belang rijk werk werk verrichtte hij in deze functie. Hij ordende de archieven, spoor de oude tradities op, beschreef ze. Na nauwkeurige onderzoekingen heeft hij omtrent het Mariabeeldje van de Be gijnen, dat in zijn dagen zeer bijzonder werd vereerd, vastgesteld, dat dit het zelfde beeldje van ongeveer 1500 was, en dat het 2 Juli 1505 plechtig was gewijd door Adrianus, bisschop van Se- baste i.p.i. en wijbisschop van Utrecht. Bij die gelegenheid had de bisschop 40 dagen aflaat verleend aan allen, die in staat van genade voor het Mariabeeld vijf weesgegroeten kwamen bidden. Bij de plechtigheden van de Begijnen nam het beeldje een zeer voorname plaats in. Na de professie van nieuwe begijnen, werd het in processie rondge dragen. De pastoor zelf droeg het beeld je in zijn handen. De geprofesten volg den. Het werd na de processies tussen de beelden van St. Margriet en St. Catrijn geplaatst. De pastoor hield een toespraak. Een voor een kwamen daar na de geprofesten naar voren, maakten een diepe buiging voor het altaar, en offerden haar brandende kaarsen bij het miraculeuze Mariabeeld. Dagelijks werd Maria gehuldigd. Onafgebroken tot in onze dagen,<v schreef pastoor Ban, is deze huldiging voortgegaan. Toen in September 1638 de Apostoli sche Vicaris Philippus Rovenius op visi tatie in Haarlem kwam, heeft Ban hem de resultaten van zijn onderzoek voorge legd ter officiële bevestiging. De vica ris, hoogste kerkelijk gezag in den lan de, erkende de eeuwenoude verering van de „imago miraculis honorata" en verleende 7 Februari 1639 een aflaat van vijftig dagen aan ieder, die bij de hei lige beeltenis tot God en de allerhei ligste Moedermaagd Maria kwamen bid den. Moeder kwamen met zieke kinderen naar O.L, Vrouw van Haarlem. De priester liet de kleine op het Marïa-al- taar neerleggen, zegende het en vroeg de voorspraak van Maria. Ook anderen kwamen om Haar hulp. gij was het mid delpunt van de devotie van Haarlem, dat opnieuw zich tot de Moederkerk wendde. En dat was, wat oom Barend in de dagen rond Kertmis over O.L. Vrouw van Haarlem vertelde. JAN B. ff In de serie bijzondere avonden, die geregeld voor en door leden van „Teisterbant" in deze sociëteit worden georganiseerd, is Woensdagavond het woord geweest aan drie jonge poëten: Harriet Lairey uit Amsterdam en de Haarlemmers Ton Neelissen en Go- vaert van den Bergh. Eerstgénoemde las enige tedere, me lodieuze verzen, die soms als liederen klonken, voor uit haar in De Gids ge publiceerde cyclus „Cirque d'Amour", nadat Govaert van den Bergh een in- zichtrijke bespiegeling had gehouden over liefdespoëzie in het algemeen en die van Harriet Laurey in het bij zonder. Ton Neelissen las enkele ver zen voor, die verrasten door luciditeit, waardoor hun ingewikkeldheid geen verwikkeldheid werd. Voorts hield hij een diep peilende, doch speelse inleiding op Van den Bergh's werk, in welke inleiding on der, vele andere ook de gedachte uit gewerkt werd, dat de inspiratie, bij de gratie van dewelke poëzie wordt ge maakt, in wezen een „herkennen" is. De avond voor zover aan de vers kunst gewijd werd besloten met de voorlezing van een zeer gevoelig vers door Govaert van den Bergh, ont staan naar aanleiding van de lezing van een ongeluk op een onbewaakte overweg, en met enkele verzen Van Harriët Laurey. Er zal eerlang een bundeltje ver schijnen van Harriët Laurey (die al enige poëzie-uitgaven op haar naam heeft staan) en Ton Neelissen. Beiden ook waren winnaars van de poëzie prijs op de GroQt-Kempische cultuur- dagen van dit jaar. Een belangrijke culturele instelling heeft haar domicilie gekozen in Haar lem. Het is de werkgroep „Dierenbe scherming en opvoeding", die zich tot taak stelt de dierenbeschermingsgedach te onder de jeugd te brengen. Zij doet dit door de leerkrachten tegen een zeer geringe vergoeding materiaal te ver schaffen, zoals wandplaten, kléurpla- ten, verhalen, beloningstegels, enz. De werkgroep richt zich tot de leer krachten van alle takken van het on derwijs in heel Nederland en in Vlaams- België. Het grot^succes der laatste ja ren heeft uitbreiding nodig gemaakt. Om misverstand te voorkomen, moet er de aandacht op gevestigd worden, dat bovenvermelde werkgroep en de afde ling Haarlem van de dierenbescher ming tot dezelfde vereniging behoren. De eerste richt zich echter uitsluitend tot de kinderen via de leerkrachten. Alleen leerkrachten kunnen lid zijn van dp werkgroep. Zij, die geen taak vervullen bij het onderwijs, maar sym pathiseren met het doel en de werk wijze van de dierenbescherming, kun nen zich opgeven als donateur (trice). Inlichtingen verstrekt gaarne het bu reau „Dierenbescherming en opvoeding", telefoon 19564. Het postadres is: Dieren bescherming en opvoeding-Haarlem. Voor en tegen Y T" et is van onze jeugd af de liefste bezigheid van ons leven geweest: thuis t—J de Kerstboom versieren. Daar zijn wij al vroeg mee begonnen, speciaal A J- die taak voor ons opeisend, omdat wij immers bevoorrecht waren op dit feest, ook zelf in het vroege uur van Kerstmis geboren. Het Kerstfeest hebben wij altijd als heel bijzonder van ons beschouwd: de nacht der nachten en de dag der dagen, die ons toebehoorden in een eigen, geheimzinnige gemeenschap. Reeds als kind zouden wij de Kerstnacht op onze wijs cultiveren, om te begin nen door niet naar bed te gaan. Wij bleven c/p tot alle huisgenoten zich ter ruste hadden begeven en ons alleen gelaten met de boom, kersvers van de markt, en met de pakken en dozen, waar een jaar lang de kerstattributen, het stalletje en de versiering in geborgen waren geweestergens hoog op zólder of vliering, buiten het bereik. Wij weten nog goed hoe danin de stilte van de nacht in het slapende ou de huis iets als een extase over ons kwam, een wonderlijke verdroomdheid, een hevig geluksgevoel. De boom was door volwassen handen reeds op zijn plaats gezet en nu begonnen wij lang zaam uit te pakken, telkens een nieu we blijdschap om de herkenning, het weerzien, elk onderdeel van vorige ke ren vertrouwd, de Kerstboompiek, de slingers, de glinsterende ballen, de vogé- lenfiguurtjes, het engelenhaar. Broos en brekelijk was dat allemaal, wij gingen er heel voorzichtig mee om. Tot einde lijk alles op tafel lag uitgestald, aan gevuld met nog weer enkele stuks door onze ouders nieuw gekocht en aan de collectie toegevoegd. De grote inspec tie, zoals wij dan hielden, vóór het ver sieren zelf, was het begin van wat voor ons tot ritueel zou worden, bijna een heilige handeling, waarbij elk voorwerp een eigen taak te vervullen had. De uren tot de Nachtmis hadden wij voor dit werk volop nodig, want wij versierden de böom met zorg en over leg, opdat ieder onderdeel tot zijn recht zou komen. Als de glinstering hing, wer den de kaarsjes geplaatst, de suikeren en chocolade kransjes, tegen de draad der onwillige naalden in, aan de uitein den der takken geschoven. Tenslotte bouwden wij het stalletje op tegen een achtergrond van rotspapier, spreidden het fris geurend mos, schikten en her schikten de beelden, als regisseerden wij een spel voor ons alleen. Dat alles gebeurde haast werktuiglijk, in een roes, bedwelmd door de stilte van de nacht, de stilte van het huis, de stilte van binnen bij onszelf. Alleen het ca rillon van de Westertoren mengde zich daarin, het voorspel, de langzame uur slag, waar wij te middernacht heel spe ciaal naar luistéren bleven, want dit was het uur van de grote ontroering, het wonder van Kerstmis, dat over ons ging komen, een licht aan de hemel en de zang van engelen, die wij meen den te zien en te horen. Als w;j dan met alles klaar waren, staken wij heel even de kaarsjes aan, en toen wij later piano leerden spelen, stond onze lievelingsmelodie gereed, ons voor dit uur op de ziel geschreven, het ouderwetse muziekblad opengeslagen: Ein Weihnachtstraum van Franz Mor ten. Heel voorzichtig en heel zacht, op dat niemand het horen zou, speelden wij dat voor onszelf, nog eens over en nog eens weer, liefst, dan een octaaf hoger, opdat het nog hemelser klonk in ons oor. En als wij kort daarop aan Moeders arm ter nachtmis gingen, naar de Krijtberg, keken wij in het water der gracht, langs de bomen er de gevels der huizen omhoog, en dachten dat al les anders was, de Kerstnacht de din gen en heel de atmosfeer geheimzin nig had beroerd. Advertentie lil F§|| i r Va •ffiWAv 4 ré •V «Y ré l r# ré i réV •i ij Altijd is dit zo gebleven, elk Kerst feest opnieuw, de schone opgang der uren naar het feestelijk licht der kerk en na afloop het huiselijk hoogtij van het Kerstontbijt. Wij versieren nog steeds zelf onze Kerstboom, al willen de opgroeiende kinderen ook wel hun aandeel leveren. Maar wij beschou wen dit als een gebporterecht, en on ze dierbaarste traditie. Het zijn an-, dere „Lametta", die thans de boom in gaan, maar de harsige dennelucht is onveranderd gebleven: wij snuiven er de lichte bedwelming van in, ter wijl wij door de takken de bonte slin gers weven als draden van een oud verhaal. De Westertoren houdt ons» trouw gezelschap en de nachtelijke gracht, als wij naar de Krijtberg gaan, is nog altijd anders dan elke andere nacht. Nee, wij zouden ons het Kerstfeest niet kunnen denken zonder thuis de boom met zijn glinstering en kaarslicht, een boom, die met liefde is versierd, want dat kan men er onmiddellijk aan zien. Een Kerstboom volhangen is nog geen Kerstboom versieren, het blijkt soms zo harteloos en ordinair gedaan. Is het echter met toewijding en zorg gebeurd, dan wordt de aanblik onmid dellijk anders: de versierde en verlich te boom het symbool van onze gesteld heid, de stemming van het hart, de vrede met de dingen, die wij geluk noe men. FRED THOMAS. J~l r is een veel gebezigde zegswijze, die betoogt, dat men een of andere mop rf zonder enig gewetensbezwaar onder de kerstboom kan vertellen. Zij ont- hult iets omtrent aard en wezen van de desbetreffende anecdote, maar zij doet dat niet minder omtrent de diepere achtergrond van het verschijnsel „kerstboom". Men mag er, dunkt mij, gerust uit afleiden, dat het folkloristische geboomte slechts daar gedijt, waar de ietwat burgerlijke braafheid hoogtij viert. Nu wil een mens desnoods nog wel aan zijn slechtheid, maar slechts zelden aan zijn braafheid worden herinnerd. Voor mij althans geldt dat. En het is wellicht één van de redenen, dat ik iets tegen het phenomeen „kerstboom" heb. Ach ja, in vroeger dagen toen ik nog echt braaf was was ik er natuur lijk ook weg van, van die opgetuigde spar. Ik verdiepte mij hartgrondig in al die schitterende bollen, wit-bepoeierde dennen-appels, in het teder-golvende engelenhaar en in de fragiele, zilver-rode scherts-bazuintjes. Al' ging mijn meest intense belang stelling altijd uit naar de eetwaar de suikeren en chocolade kransjes die men met de versieringen in het groen placht te hangen; zo materialistisch inge steld was ik destijds ook al. En ik was dan ook gaarne bereid om achter het harmonium plaats te nemen, het „Weih- nachtsliederbuch" versierd met aller lei engeltjes, voorzien van bolle konen en dito achterwerkjes open te slaan, teneinde met één vinger de herdertjes bij nachte te laten liggen. Immers als ik dat kunststuk had vollfracht, mocht ik als beloning een lekkertje uit de boom plukken. En zelfs kon ik dan nog wel met een gul hart „O Tannenbaum, o Tannenbaum", als toegift vertolken.. Maar zelfs tóen al, had ik geloof ik, zij het onbewust, een zekere weerzin tegen het al te duidelijk illusoire van de kerstboom. En dat was dan wel met name het geval als zo'n bol, zonder nadere opgaaf van redenen, van een tak af op de grond rolde en ik juist op tijd passeerde om het dingske nder mijn voet te vergruizelen. Dat had n.l. bijzonder desastreuze gevolgen: want het verpulverde namaak-glas drong door tot diep in het tapijt. Daar hielp geen stoffer en blik en zelfs geen stofzuiger. En ik werd dus door mijn (terecht) vertoornde moeder verplicht met mijn vingers de restanten van de schone schijn te verwijderen. Een WêVêVWi oe zouden zij daar nu in Nieuw-Zeeland Kérstmis vieren? Hoe zouden Oom André en Tante Riet en Tante Loesje en Oom Jan en Barbertje en de mensen uit de straat, die twee jaar geleden geëmi greerd zijn, het nu maken? Hoe zouden die het nu vin den zo ver weg van familie en van alle vertrouwde din gen en zou dat nu niet erg .naar zijn om Kerstmis te vieren midden in de zomer? Hebben jullie daar ooit wel eens over nagedacht? Geen kachel, die genoeglijk roodgloeiend staat te snor ren, geen warme winterjas, waar je helemaal in weg kunt duiken, geen- donkere straten met hloemenventers, die met hun armen staan te zwaaien om maar warm te blijven. En geen hulst met rode besjes en geen kleine rode 'kersttulpj es die al heel brutaal te voorschijn komen. Het is hier nu volop zomer De tuinen en parken staan vol met bloemen. Jonge lam metjes huppelen op de hel lingen van de heuvels. En het is warm. De kinderen hebben zelfs witte hoeden on met brede randen tegen de hete zon, net als jullie zomers op het strand op heb ben. En moeder braadt geen gans of kalkoen, want daar is het heus een beetje te warm voor. En toch vieren wij hier Kerstmis. Een beetje anders misschien, maar het is en blijft het feest van de ge boorte van Christus. Om te beginnen gaan wij naar de Nachtmis. Dat is al 's avonds, op Kerstavond, om 11.30 uur. Dan is het niet zo warm. 's Nachts is het hier altijd heerlijk fris en koel. Lang voordat je bij de kerk bent hoor je de koorzangers, die voor de kerk staan opge steld, al Kerstliedjes zingen. De Nachtmis is precies het zelfde als in Nederland en waar ook ter wereld. De zelfde Latijnse gebeden, een preek over het Kerstgebeu ren en de Kerstliedjes, waar van je de woorden misschien niet allemaal kunt verstaan, maar waarvan de wijs je wel heel vertrouwd in de oren klinkt. Misschien zal de priestér Eemen zeggen, i.p.v.. Amen. Maar dat is dan ook het enige verschil dat er is. De kribbe en het altaar zijn versierd met lelies. Wit- rose lelies, die heerlijk rui ken. Die bloeiên hier tegen 's middags. (Dan kunnen ze daarna weer bier gaan hij sen en gaan pitten. Niet publiceren). Het is echt een beetje te warm om kalkoen of gans of gebraden kip te eten. Alleen c^e oude emi granten uit Engeland houden tegen beter weten in vast aan hun kalkoen of plum pudding. Het echte Nieuw-Zeelandse Kerstdiner bestaat uit ham, lamsvlees, doperwtjes en nieuwe aardappelen. En Kerstmis. Daarom noemt men ze Christmas Lilies. Na de Nachtmis gaan wij gauw naar huis. De straten zijn onderhand al heel wat rustiger geworden. (De poli tie heeft alle dronken men sen zo langzamerhand al wel opgevist. Niet publiceren.) Thuis heeft moeder vast wel iets klaar staan. Sandwiches, koffie of thee en Kerstbrood, dat zij speciaal besteld heeft bij de Hollandse bakker. En dan gaan wij naar bed, want het is onderhand al flink laat geworden. 's Morgens is 'iedereen weer vroeg op. Wie blijft er nu lang in bed als de zon zo prachtig schijnt? Trouwens, de feestelijk gedekte ontbijt tafel lokt hongerige kinder maagjes ook wel aan. Na het ontbijt trekt ieder een er op uit om iedereen een Zalig Kerstfeest te gaan wensen. En dan kun je ook naar het strand gaan of pic- nicen in de heuvels of zo maar wat rondrijden. Om 6 uur het Kerstdiner. Echte Nieuw-Zeelanders heb ben dat meestal al om 12 uur frisse sla, zo uit de tuin. En toe, je raadt het nooit: aard beien met slagroom. Nu moet je niet denken dat iedereen hier thuis blijft met Kerstmis. Kerstmis valt in de grote vacantie en ook vader heeft vaak vacantie. Veel mensen hebben een huisje gehuurd aan het strand of in de heuvels, die steil in het water aflopen of ergens vlak bij de native bush. Dat is de oorspronke lijke Nieuw-Zeelandse bos- begroeiing, waar je met een hakbijl door moet zien te komen of waar je de paden van de herten en wilde zwij nen moet volgen. En doe maar een schietgebedje voor de mensen, die er in verdwa len, want het is verschrikke lijk moeilijk om er weer uit te komen. Soms zoekt men zelfs met vliegtuigen naar verdwaalde trekkers. Op 24 December stappen Tante Loesje. Oom Jan en klein Barbertje dus in de auto en gaan naar hun va- cantiehuisje. Vaders jachtge weer en al zijn hengels en- ook het kleine hengeltje van Barbertje gaan natuurlijk mee. Soms rijden zij op een dag wel 600 km. voordat zij er zijn. En Tante Riet en Oom André gaan op de motor van Christchurch naar Invercar- gill. Dat is ook een tocht van 500 km. Invercargill ligt in Southland, een woeste land streek, met veel bergen, met hoge steile bergpassen. Daar zitten ook veel wilde zwij nen, herten, gemzen en wal laby's. Dat zijn kleine, uit Australië geïmporteerde kan goeroes. Sofnmige stukken van Southland heeft men nog niet zo goed kunnen verkennen. Die heeft men dus maar wit gelaten op de landkaart (gemakkelijk voor luie schoolkindertjes). Maar geloof mij maar dat het er wild is, er liggen geeneens bruggen over de rivieren. Daar moet je zo maar met je auto door de rivierbed ding heen. En zij gaan daar dan ook naar de kerk. Die kerk is maar heel klein, zo groot on geveer als de Begijnhof-ka pel in Amsterdam of als de kapel van jullie school Maar ook daar is Jezus tegenwoordig, net als in jullie parochiekerk en net zoals in welke kerk ook ter wereld. En ook daar zal de priester een Zalig Kerstfeest wensen. En dat doen wij jullie ook. P.S. Zorg er voor dat de twee opmerkingen tussen haakjes er niet inkomen. Als je ze goed wilt snappen, moet je weten dat Kerstmis hier door sommigen vooral gevierd wordt in boarding- houses met christmascake, die als beton op je maag ligt, veel bier, slingers en ballon nen. Dronken mensen op straat zijn geen zeldzaam heid. Maar er is ook geen theater, geen bioscoop, geen concert, geen opera; je kunt alleen maar naar het strand, als je het thuis niet weet te vinden. Het was Woensdag in hét Krelagehuis een drukte van belang, want het jaar lijkse scholieren basketball tournooi was begonnen. Dit tournooi zal door de grote deelneming drie. dagen duren. Reeds op deze eerste wedstrijddag werd in de A. afdeling een verrassen de nederlaag genoteerd. Bekerhoudster Lorentzlyceum werd namelijk door een kleine nederlaag uitgeschakeld door Mamix van St. Ald'egonde Lyc. 2. In de afdeling van de oudsté meisjes behaalde het team van de Ketelaar- school een fraaie zege, terwijl het re serve Lorentz team zich slechts via strafworpen in de volgende ronde wist te plaatsen. Het ploegje van het Jac. P. Thijsse- lyceum heeft in een bijzonder fraaie wedstrijd een overwinning bevochten tegen de H.B.S. B. in de jongste jon gens afdeling, waardoor het Thijssely- ceum reeds verzekerd is van een plaats in de finale. De Bloemendaalse Hartenlustschool moest niet minder dan twee maal strafworpen nemen tegen het Christe lijk lyceum, voordat het team een plaats in de tweede ronde wist te be machtigen. De leerlingen van de Haarlemse Am bachtsschool en Prinses Irene U. L. O. nemen dit jaar voor het eerst deel aan dit tournooi en zij kunnen over de be haalde resultaten van de eerste dag te vreden zijn. Bekerhouder H.B.S.B behaalde van zelfsprekend tegen de Velsende Am bachtsschool een overwinning, hoewel de ploeg met bescheiden cijfers genoe gen moest nemen. Het team van de M.T.S. komt de eer toe de grootste overwinning te hebben behaald, aange zien de volgelingen van Schütz een 47-2 zege behaalden tegen het reserve team van de Velsense Ambachtsschool. De uitslagen van Donderdag waren: Meisjes. Afdeling A: Lorentzlyceum 2Jac. P. Thijsselyceum 332, Gym nasium 2Christelijk Lyceum 440, Klaas de VriesschoolMarnixlyc. 2 223; Marnixlyceum 1Ketelaarschool 301. Meisjes. Afdeling B: Ketelaarschool Lorentzlyceum 2 8—9f HBS A—De Costa Kweekschool 124. Jongens. Afdeling C: Willem de ZwijgerschoolGymnasium 169, Amb.school VelsenJac. P. Thijsse lyceum 243, Lorentzlyc. 1Ketelaar school 2615, Amb.school 2 Velsen HBS B 246, Lorentzlyc. 2Chr. Ly ceum 1430. Jongens. Afdeling D: Marnixlyceum 2—HBS A 2—40, HBS B 2—MTS 1 1027, RijkskweekschoolChr. Lyc. 3416, Lorentzlyceum 1Rijkskweek school 3031, Christelijk Lyceum 2 HBS B 851, Ketelaarschool 1Har tenlustschool 1311, Jac. P. Thijsse lyceumHBS B 1430. Onder voorzitterschap van de heer D. van Egmond hield de Coöperatieve Bloembollen-vereniging H. B. G. (g.a.) te Lisse haar jaarvergadering in de veilingzaal. Directeur van Egmond gaf in zijn openingswoord een kort overzicht van het afgelopen jaar waaraan we ontle nen, dat de oogst van de'hoofdproduc ten over het algemeen goed was. De oogst van het vierde artikel, de Gladi ool, was niet best, zodat vele kwekers zelfs niet hebben kunnen profiteren van de ongekend hoge prijzen, wegens ge mis aan opbrengst. De exporteurs aldus spr. hebben over het algemeen een niet gemakkelijk jaar achter de rug. Dat desondanks de November-betalingen zelfs zeer vlot verlopen zijn is een feit, dat ook wel eens vermeld mag worden. Met dankbaarheid mag geconstateerd worden, dat de omzet van de H.B.G. weer zeer belangrijk gestegen was. Over het boekjaar 1953-1954 bedroeg de omzet ruim 12.500.000.- hetgeen een verhoging betekent van ruim 30 pet. W?derom kan daarom een tegoed- schrijving plaats vinden op de leden rekening. De procuratiehouder, de heer Mon- tagne gaf hierna een overzicht van het financiële gedeelte, waaruit bleek, dat de omzet via het In- en Verkoopbu reau wederom flink gestegen is. Nadat de verificatiecommissie be staande uit de heren H. v. d. voet, h. Schoone en J. C. Balk een gunstig ver- slag had uitgebracht, werden de balans en Verlies- en Winstrekening goedge keurd. Deze verslagen gaven een goed beeld van de kunstige financiële positie van het bedrijf. Horizontaal: 1. ons, 4. braaf; 9. wig, 11. elf, 12. hu, 14. reces, 16. bei, 17. a.d., 19. mijt, 20. bres, 21. fez, 23. slim, 24. woestijn, 27. voor, 28. kol, 30. veem, -31. arm, 33. S.U., 34. rel, 35. humor, 37. el, 38. pot, 39. fel, 41. kolos, 42. nijd. Verticaal: 2. N.W., 3. sir, 5. reet, 6. als, 7. af, 8. muis, 10. gem, 12. heem, 13. kaft, 15. cijfer, 16. brink, 18. de, 20. blij, 22. zwoel, 23. storm, 25. oom, 26. pluk, 27. veel, 29. os, 30. vrek, 31. auto, 32. mof, 35. hol, 36. ren, 38. Po, 40. lij. dwangarbeiders-werkje, zoals u zult be grijpen, en dus beslist niet in overeen stemming met een „Zalig Kersfeest." Een van de mooiste ogenblikken be leefde Ik, toen mijn vader een kerst boompje het raam uit wierp; een bran dend kerstboompje. Want wij deden het thuis altijd met kaarsjes, die een veel echter en levendiger licht opleverden dan die dooie gloeilampjes. Maar het uitverkoren verlichtingssysteem bracht natuurlijk wel zijn zorgen mee. Op ze kere dag verloren wij ze, verzadigd van lekker eten en kerststemming, volledig uit het oog. Zodat op een gegeven mo ment de vlammetjes niet alleen .zoetjes aan de takken van de boom, maar ook aan de gordijnen begonnen te likken. Mijn broertje zag het het eerst. „Hij brandt", riep hij feestelijk. Aanvankelijk zag niemand daar iets alarmerends in, want iedereen wist al dat de kerstboom brandde. Maar toen mijn broertje met ietwat overdreven opgetogenheid bleef volhouden „dat Lij brandde" kreeg mijn vader argwaan. Drastisch als hij in zijn optreden im mer was, was hij het volgende ogenblik ter plaatse, schoof het raam open en wierp het brandende struikge was met een brede zwaai naar buiten, waar de verraste voorbijgangers gil lend uit elkaar stoven. Ik stond er bij te dansen van opwinding. En het vol gende ogenblik stoof mijn vader dan ook op mij af, om mijn al te luchthar tige opvatting van het incident met een fikse oorvü" te honoreren. Sindsdien zijn wij overgegaan op de gloeilampjes. Het mag u na dit alles, dunkt mij, niet verbazen dat ik, op latere leef tijd gekomen, de kerstboom met ge paste scepsis tegemoet ben gaan tre den. Alleen al vanwege al die jeugd herinneringen. Maar ook op andere gronden. Het opgetuigd en verlichte gewas verspreidt naar rhijn smaak een ietwat té vettige gezelligheid. Daar gaat een argeloos mens in ten onder. En het is niet voor niks dat ik, wanneer ik Bing Crosby over een „White Christmas" hoor dromen en kwelen, twee kerstboompjes in de pu pillen van zijn smachtende ogen zie flikkeren. Ik begrijp wei dat de kerstboom ais verschijnsel even onuitroeibaar is als de touchante bereidheid van de kinders zich te laten beduvelen. En ik heb daar vrede mee. Hij moet gehandhaafd blij ven, de kerstboom. Als ze maar niet van mij verlangen, dat ik tegen 25 December de wereld ineens als een ansichtkaart ga zien. HERMAN HOFHUIZEN Het grote succes, dat Bert Brugman met zijn marionettentheater in de af gelopen zomer met 'opera-voorstellin gen in het cultureel centrum „De Vleeshal" behaalde, is voor het be stuur van de stichting „Haarlems Bloei" aanleiding geweest, om dit theater in de kerstvacantie weer in de Vleeshal onder te brengen. In de zomerkreeg de opera „L'Elisir d'Amore" grote bijval, terwijl ook de Spectacle Coupé van diverse opera's zeer in de smaak viel. Het programma, dat thans is samen gesteld, luidt als volgt; Maandag 27 December: 2.30 uur kin dervoorstelling „De ioverviool"; 20.30 uur opera „Paljas" en „Bastien und Bastienne" Dinsdag 28 December: 2.30 uur kin dervoorstelling „Buffalo Bill"; 20.30 uur opera als op Maandag. Woensdag 29 December: 2.30 uur kindervoorstelling „De Toverviool"; 20.30 uur Spectacle Cóupé. Bert Brugman heeft cultuur en amusement kunstig samengevlochten en velen zullen dan ongetwijfeld ook de voorstellingen in de kerstvacantie bezoeken. Kaarten zijn verkrijgbaar bij het verkeershuis van „Haarlems Bloei" op het Stationsplein en aan de zaal. De Haarlemse rechtbank veroordeelde vanmorgen de 51-jarige koopman J. A. S. tot drie maanden gevangenisstraf met intrekking van het rijbewijs voor de tijd van twee jaar, omdat hij in Augustui van dit jaar op de Delflaan een ver keersovertreding had begaan. Het bleek toen dat zijn pbewijs bij vonnis van de Haarlemse rechtbank voor de tijd van drie jaar reeds was ingetrokken. Wilt U hiermede rekening hóuden a.u.b.? MERCEDES-BENZ TYPE 170 S de Luxe 1952 met schuifdak etc 58.000 K.M. gelopen. MERCEDES-BENZ TYPE 170 Va 1951. prima. AUSTIN SPORTS 1952, Cabr. 2 pers. VOLKSWAGEN 1951, 70.000 K.M. gel VAUXHALL 6 cyl. 1949 met verw. etc. Al deze autom. van le (aanw.bare) eige naars worden met 10.000/3 mnd. garantie verkocht. Telefoon 10503 Ook gedurende de feestdagen te bezichtigen. FOTO HILARIUS - GROTE HOUTSTRAAT 102 - TEL. LUS68 of pand waarin modezaak kan worden gevestigd. J Genegen goede Inventarisprijs te betalen. Uitvoerige aanbiedingen onder no. 179.381, aan BOLREK, Koningsplein 1, Amsterdam. OS Reizen van 13 lot 90 dagen. Prijzen v.a. I 219- Nieuwe autocars Airconditioning Koud buffet Regelmatig vertrek v.a 14 Februari. Prospectus op aanvraag verkrijgbaar VAunm B3 BE SI Willemsparkweg 204, Amjterdam, telefoon 718244

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1954 | | pagina 4