VAN DE LAATSTE
TEGEN SPOTPRIJZEN
WEENS HISTORICUS ontpopt zich
als
een verdienstelijk romancier
Oude tekeningen uit Brussel
en oud tin in Boymans
3
2
uit onze balans
VROOM
REEKS VERTAALDE ROMANS
„De achtste dag" door H. Gohde
(F. Heer)
Hammarskjöld, Tsjou en Lai en
experts in internationaal recht
confereren in Peking
In het jaar 2074
Goede catalogus
van reproducties
Subsidie aan
Gelders E. TI.
ingetrokken
Ga meglmet Uw tijd
HEERLIJK VOORJAAR
LITERAIRE KRONIEK
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
ZATERDAG 8 JANUARI 1955
PAGINA 6
PARLE2 FRANCAIS
SAY IT IN ENGLISH
SPRICH DEUTSCH
handige
conversatieg idsen
in zakformaat
goede gidsen
Oplossing K.S. C. -geschil
spoedig verwacht
V--'
Militaire voorlichting
op school
Sir Arthur Keith
overleden
Boek van Franse abbé
op de Index
Diploma volksdansleider
Belgische Koninklijke
onderscheiding
AMSTERDAM - HAARLEM DEN HAAG
WASSENAAR - BUSSUM - IJMUIDEN
BEVERWIJK
Voor Gohde-Heer blijft de waarheid
bestaan, dat de poorten der hel de Kerk
niet zullen overweldigen. Zijn roman
speelt in een verre toekomst, in het jaar
109 van de Nieuwe Wereldrekening, dat
is het jaar 2074 na Christus, en dan ziet
het er op aarde nog maar weinig mens
waardig meer uit. Het BURO heeft dan
alle wereldse en goddelijke macht aan
zich getrokken en heerst over de hele
mensheid met niets ontziend despotisme.
Geen mens, die nog veilig er een eigen
menipg op na kan houden. Alle denken,
voelen, spelen, werken, zelfs léven, is
gecollectiveerd. Toch weet de hoofdper
soon van het boek, een jongeman, die
op en top het product van zijn tijd is,
zich inzicht te verschaffen in de hogere
zin van zijn leven. Hij maakt kennis met
„de geheime secte der christenen". Deze
secte leidt een duister bestaan, niet on
gelijk aan dat ten tijde der christenver
volgingen onder Nero. De catacomben
zijn opnieuw werkelijkheid geworden,
maar daar begint ook wederom de victo
rie van het christelijk levensbeginsel.
Gohde-Heer wil „De achtste dag" be
schouwd zien als een actualiteitsroman;
een betiteling, welke inderdaad beter
dan die van toekómstroman aangeeft
wat het boek behelst: een pessimistische,
maar niettemin hoopvolle visie op de
toekomst, zulks met een kracht van
waarschijnlijkheid, waaraan men zich
moeilijk kan onttrekken. De roman, hoe
wel kennelijk niet het werk van een ge
boren romancier, bevat tal van aangrij
pende passages en is als waarschuwing
van het hoogste belang. Waar Gohde-
Heer als historicus situaties uit verleden
en toekomst met elkaar vergelijkt en als
het ware tegen elkaar uitspeelt, is/ hij
bijzonder aansprekelijk.
„Der achte Tag, Roman einer Welt-
stunde" werd consciëntieus uit het Duits
vertaald door Karei Deenen 1).
De schaduw der beelden
Karei Deenen vertaald^ook de nieuwe
roman van William E. Barrett: „De
schaduw der beelden" (The Shadows of
the images), een zeer lijvig boekwerk
van 463 pagina's, dat in de Verenigde
Staten tot de meest verkochte boeken
van het jaar behoort. Uitvoerig graaft
Barrett in zaken van godsdienst, corrup
tie en politiek. Ook het rassenprobleem
ligt hem na aan het hart. Het verhaal in
„De schaduw der beelden" draait om een
prachtig in hout gesneden beeldje, het
welk de verpersoonlijking van het
kwaad voorstelt: de Satan. Het houten
beeldje speelt zijn rol in het leven van
vier mensen, die, zoals dat heet, meege
sleurd worden in de maalstroom van
goed en kwaad, maar niettemin van
goeden wille zijn. Bijzonder veel boeien
de situaties en tal van interessante per
sonages komen in „De schaduw der
beelden" voor. Het is een werk in grote
stijl, zo breed en uitgesponnen als het is.
Men moet er de tijd voor nemen om er
ten volle van te genieten 2).
Hel jongetje in de put
Wanneer we ons oor aan een schelp te
BRUCE MARSHALL
is op zijn best in de roman „De
man die niet terugkeerde.
luisteren leggen, horen we het ruisen
van de zee. Het is de schelp, die haar
verleden diep in zich gevangen heeft
gehouden: als onvergankelijke herinne
ring. Er zijn momenten, die ons onver
wachts weer helder voor de geest komen
te staan. Maar in wélk verband staan zij
tot het heden? Het is een gave zich de
dingen uit het verre verleden nauwkeu
rig en diepgaand te herinneren, en er
dan de verborgen zin in te ontwaren.
Stefan Andres, een der grootste katho
lieke schrijvers van het na-oorlogse
Duitsland, houdt zich in zijn jongste
roman met „persoonlijke herinnerin
gen" bezig. Zoals al zijn vorige romans
is ook dit nieuwe boek, „Het jongetje In
de put", een verrassing. Het is het ver
haal van een eenvoudig kinderleven.
Andres schetst de verbijstering van het
kind als het de onbegrijpelijke dingen
van de „grote" mensen gadeslaat. Hij
vertelt in „Het jongetje in de put" heel
simpel en ogenschijnlijk zonder bepaald
doel. Hij heeft er een geen groot pro
bleem-werk van willen maken. Maar het
is niettemin een uitstekende compositie
geworden, die zich prettig laat lezen.
Deze roman, waarvan de oorspronkelijke
titel is „Der Knabe im Brunnen", werd
door André Noorbeek met zorg ver
taald 2).
Caroline's tweede leven
Met „Caroline" („Are you ready, Caro
line?") wordt Ruth Feiner, een katho
lieke Engelse schrijfster, in ons land ge
ïntroduceerd. De roman behelst het
„gewenste'' leven van Caroline Russel.
Wanneer deze hoofdfiguur zich, voordat
het partijtje, dat ze 's avonds te haren
huize zal geven, nog een ogenblikje
alleen terugtrekt, overvalt haar de
vraag: „Wat heb ik van mijn leven ge
maakt? Hoe was mijn leven verlopen,
wanneer ik alle mogelijkheden, inclusief
mijn verlangen toneelspeelster te wor
den, had kunnen verwezenlijken?" In dit
memoreren denkt ze ook aan haar eer
ste liefde. Haar eerste liefde, die ze niet
trouwde, maar die later als priester in
haar leven bleef. Ook hij zal op het
partijtje aanwezig zijn. Nu, een korte
tijd voordat de avond zal aanvangen en
zij de voorname en knappe vrouw van
Vernon Russel en de voortreffelijke gast
vrouw van haar gasten zal zijn, ziet ze
in een flits haar leven mislukt. Ze zou
een wonder wensen om „alles over te
doen". En dit wonder komt. Lijdende
aan een lichte hartkwaal zakt zij stil
twintig jaar terug. In een droom? In
ieder geval, Caroline stapt uit het heden.
Dezelfde mensen, dezelfde verlangens
van vroeger, maar nu in een verwezen
lijking van mogelijkheden. Maar wat
blijkt dat nieuwe leven in te houden?
Bitterheid. Verdriet. Schande.
In een vlotte karaktertekening en met
kennis'van de menselijke geest Iaat Ruth
Feiner de lezer het „gewenste" leven
mee beleven. Het werpt de vraag op:
moeten we werkelijk verlangen het
leven nog eens opnieuw te kunnen be
ginnen? Zouden we het wel anders
doén? Anders willen?
Mevr. M. P. C. Feldbrugge-de Gruyter
zorgde voor de vertaling 2).
Secretaris-generaal Hammarskjöld
van de Verenigde Naties heeft gisteren
in Peking weer ruim drie en een half
uur geconfereerd met premier Tsjou en
Lai. Uit het feit, dat twee experts op
het gebied van internationaal recht de
besprekingen hebben bijgewoond, leidt
men af, dat beide staatslieden onmid
dellijk de kwestie van de status der
elf als spionnen veroordeelde Ameri
kaanse vliegers hebben aangesneden en
geen tijd verloren hebben laten gaan
met oriënterende besprekingen.
De beide experts zijn prof. Humphrey
Waldock, die deel uitmaakt van Ham-
marskjöld's gezelschap, en. de Chinese
prof. Tsjoe Keng Seng. Gisteravond
heeft de secretaris-generaal van de VN
in de Chinese hoofdstad een opera-voor
stelling bijgewoond.
De Chinezen gaan niet accoord met
de Amerikaanse bewering, dat de elf
vliegers ten tijde van hun arrestatie de
militaire uniform droegen. Indien
de Amerikaanse verklaring juist is, kun
nen zij volgens het internationaal recht
niet als spionnen veroordeeld worden.
Op de tweede plaats zijn de Chinezen
het niet eens met het Amerikaanse
standpunt, dat de arrestatie der elf vlie
gers een schending zou betekenen van
het Koreaanse wapenstilstandaccoord.
Peking beweert, dat de Amerikanen op
Chinees grondgebied werden aangehou
den, terwijl zij bezig waren spionnage
te bedrijven. De arrestatie zou dus een
binnenlandse aangelegenheid zijn.
De Chinezen beweren overigens, dat
de VS tijdens de Geneefse conferen
tie hebben voorgesteld de elf vliegers
uit te wisselen tegen een Chinees staats
burger in Amerika, aan wie verboden
was de VS te verlaten. De Amerikanen
hadden de namen der vliegers in Ge-
nève bekend gemaakt. Dit zou dus in
houden, dat de VS hen destijds nog
niet als krijgsgevangenen beschouw
den. (UP)
e scherpzinnige Vfeense historicus Friedrich Heer heeft zich als
1 romancier ontpopt en voor wie met de geest van zijn wetenschappe-
■*S lijk werk enigermate vertrouwd is, laat de geest van zijn romanpro
duct zich wel ongeveer raden. Onder de schuilnaam Hermann Gohde houdt
deze grote katholieke denker zich in ,,De achtste dag" bezig met de
toekomst van het christendom in een wereld, die steeds meer de weg van
de massificatie opgaat. Men kan „De achtste dag" als toekomstroman zien,
vergelijkbaar met „Brave New World" van Huxley en „1984" van Orwell,
„De achtste dag" is echter een veel minder somber boek.
Dagboek van een kat
Bruce Marshall is sinds enkele jaren
in ons land een geliefd auteur. Boeken
als „Werkers van het elfde uur", „Rode
Donau" en „Vliegende danstent" hebben
hem doen kennen als een man, die ern
stige zaken humoristisch weet te behan
delen. Zijn nieuwe roman „De man die
niet terugkeerde", speelt in een wereld
van beroepsmilitairen en behandelt de
strijd tussen twee officieren, in wie
ijverzucht en idealisme met elkaar in
botsing zijn. Bruce Marshall is in deze
roman, die vertaald werd door mevr.
P. J. M. Boezeman-Droog, op zijn best 51.
Talleyrand's laatste liefde
Tenslotte voor de liefhebbers nog
een echt ouderwets-degelijke historische
roman van R. G. Waldeck: „Dorothea,
Talleyrand's laatste liefde". De roman
speelt ten tijde van het Congres van
Weenen in een wereld van vorstelijke
personages, die, tussen de conferenties
door, tijd te over vinden, voor dansen en
minnekozen. Talleyrand, de Franse ver
tegenwoordiger, vergrijsd in de zenuw-
O voor de zakenman
O voor de tourist
O voor de student
O voor de emigrant
Prijs per exemplaar
3.50
In de boekhandel
verkrijgbaar.
N.V. DRUKKERIJ
DE SPAARNESTAD
HA ART.EIVf
STEPHAN ANDRES,
een der grootste katholieke schrij
vers van het na-oorlogse Duits
land, wiens „Knabe im Brunnen"
onlangs in Nederlandse vertaling
verscheen.
„Negri", oftewel „Journal d'un petit
dieu" door Robert Crottet, is het dag
boek van een kat. Er zijn veel romans
in dagboekvorm geschreven. Vaak zijn
ze vermoeiend en wat langdradig om te
lezen, zodat de lezer geneigd is af en
toe een paar „dagen" over te slaan. Mis
schien is de oorzaak te vinden in het
feit, dat we te veel ménselijke gevoelens
te lezen krijgen. Deze (wat de mens be
treft) objectief-filosofische beschouwin
gen van een kat laten zich echter zeer
goed in dagboekvorm lezen. Een zwart,
vrolijk, zorgeloos poesje loopt, ontevre
den over zijn geboortehuis, wég en wan
delt op een goede dag een kasteel bin
nen. Nauwelijks heeft hij een poot over
de drempel gezet of hij weet: verder
hoef ik niet te zoeken. Dit is mijn tehuis.
Daar krijgt hij dan ook zijn definitieve
naam: „Negri", omdat de kasteelheer
vroeger verliefd was op de filmster
Paula Negri. Van dag tot dag slaat Negri
het lief en leed van de kasteelbewoners
gade. Van nature cynisch, verbaast hij
zich niet veel over het wel en wee van
zijn huisgenoten, hoewel hij van allen
zeer veel houdt. Er zijn echter twee on
zichtbare medebewoners, die hem ver
ontrusten, te weten twee spoken. Reeds
tweehonderd jaar zwerven zij jammer
lijk door het kasteel rond en met be
zorgdheid zie Negri machteloos toe, hoe
de spoken meer en meer invloed op de
kasteelheer en zijn vrouw krijgen. Het
manlijk spook heeft eens zijn vrouw
vermoord en is daarna krankzinnig ge
storven. Deze geschiedenis dreigt zich te
herhalen. Negri ziet het vréselijke mo
ment elke dag meer naderen. Hij tracht
dit gevaar op zijn kattenmanier te ver
hinderen, maar hij heeft geen „vat" op
het spook. De bewoners worden echter
wel opmerkzaam, zodra ze hem horen
blazen en hem een hoge rug op zien
zetten. Ze vermoeden zijn contact met
de spoken en zij voelen ook, dat het ver
leden dramatisch dreigt te gaan herle
ven. En zulks gebeurt dan ook, zij het
in bescheidener mate. Tenslotte ziet
Negri de twee spoken arm in arm het
kasteel verlaten. De huisvrede is voor
goed getekend.
Deze roman in dagboekvorm is een
pretentieloos verhaal, maar charmant en
zeer leesbaar, dank zij Crottet's Negri,
die, zoals de meeste katten, de dingen
op zijn eigen raadselachtige, hooghartige
manier weet te bekijken. Mr. G. Ringe
ling zorgde voor een goede vertaling 3).
Liefde voor Lydia
Van de Engelse romancier H. E. Bates
verscheen in vertaling de roman „Liefde
voor Lydia", spelend in een oud Engels
stadje, in de twintiger jaren, toen de
rustieke schoonheid van het verleden
er in botsing kwam met de eisen des
tijds. Ook de oeroude zeden der inwo
ners worden door de nieuwe tijd aange
tast. Onrust heerst in het stadje; men
verliest er zijn eigen waardigheid en
tracht op allerlei manier de grotestads-
mode na te volgen. In dit losgeslagen
milieu laat Bates zijn liefdesgeschiedenis
afspelen. Wat zijn toonaard betreft is
deze roman te vergelijken met het werk
van Daphne du Maurier en Howard
Spring. De vertaling van A. L. Söte-
mann is bijzonder verdienstelijk 4).
Spel tussen coulissen
„Spel tussen de coulissen" van de
Zweedse auteur Sven Stolpe verplaatst
de lezer naar een midden-Europees land,
dat door een revolutie van buiten en van
binnen wordt bedreigd. De hoofdpersoon
van de roman is minister-president. In
zijn persoon wordt de politieke en gees
telijke verwarring onzer dagen treffend
belichaamd. Sven Stolpe beschikt over
de nodige ironie om zijn sombere ge
schiedenis te kruiden; zijn boek getuigt
van pittige mensenkennis en iaat zich, de
ernst van het onderwerp ten spijt, gezel
lig lezen. De goede vertaling is van H. R.
Duintjer 5).
De man, die niet terugkeerde
I
Het Rotterdamse Museum Boy
mans, dat omstreeks Kerstmis
verrassende exposities weet te
arrangeren, heeft dit jaar een tweetal
kleinere tentoonstellingen, die vooral de
gespecialiseerde liefhebbers zal interes
seren.
Een gedeelte uit de (ooit Hollandse)
verzameling De Grez, thans bezit van
de Koninklijke Musea voor Schone
Kunsten te Brussel, omvattend 75. teke
ningen van Hollandse en Vlaamse mees
ters uit de XVIe en XVIIe eeuw is uit
gezet in de drie zalen van het prenten
kabinet. Het is nagenoeg dezelfde selec
tie die enige tijd door Amerika heeft
gereisd en alvorens naar Brussel terug
te keren, vermeerderd met enige
voor ons land interessante bladen, in
Rotterdam opgehouden wordt tot 14
Februari.
De andere expositie is een openbare
ter bezichtigingstelling van de Tin-ver-
zameling van de heer A. J. G. Ver
ster die in zijn liefde voor het'materi
aal een kieskeurig verzamelaar is, de
eerste die in ons land een boekje over
„Oud Tin" deed verschijnen.
In haast ieder huis is wel een stukje
tin te vinden, maar een systematische
en harmonische collectie als de hier ge
toonde is wel uniek. Zij is aangevuld
met enige fraaie oude stukken uit de
verzameling Van Beuningen en geïllus
treerd door welhaast twintig schilde
rijen waarop het tinnen voorwerp voor
komt: stillevens uiteraard, maar ook
figuurscènes uit de tijd der primitie
ven.
Hetzelfde museum heeft bij de
jaarwisseling een her-uitgave doen
verschijnen, in goede typografische
uitvoering, van een reproductie-cata
logus: historisch gerangschikte af
beeldingen uit het eigen museumbe-
zit 1)
Na enige Primitieven vormt een
enkele Italiaan de overgang naar de
Hollandse Renaissance en Barok, die
in een grote verscheidenheid van mees
ters is vertegenwoordigd. De achttien-
de-eeuwer Corn. Troost is de trait-
d'union met de vroege Franse impres
sionisten: uit ons land wordt de Haag
se School hier gerepresenteerd door Jac.
Maris, het Amsterdamse Impressionis
me door Breitner. De veelzijdige ver
tegenwoordiging der contemporainen
wordt aangeduid door groepen Vlaam
se expressionisten, moderne Hollanders
(Ch. Toorop, Willink en Ket), geïnter
nationaliseerde Hollanders (Jongkind,
Van Gogh, Van Dengen) en de inter
nationale voormannen Kandinsky en
Kokoschka, af te drukken.
Het belangrijke moderne assortiment
van Museum Boymans vindt hier geen
afspiegeling bij benadering, maar wel
licht volgt er nog eens een reproductie
catalogus uitsluitend besteed aan de
modernen uit het Boymans-bezit.
1'ijdens de modeweek in Düsseldorf werden deze voorjaarsjaponnen van de
firma Heinz Oestergaard getoond. Links: wit met zwarte noppen bedrukt
jurkje in katoensatijn met grote, donkere roos in de taille. Het model rechts
is van katoenen ottoman met een rozenpatroon op wit fond. De stola er
over heen, van witte organza, is geappliqueerd met dezelfde rozen. Ds
middelste mannequin draagt een zijden japon in lavendelkleur met zwart,
waarover een zwarte bolero.
1) Museum Boymans: Afbeeldingen;
Rotterdam 1954, 19 x 13 cm.
Als eerste grote stad in Gelderland
trok Nijmegen Vrijdagavond zijn finan
ciële steun in aan het ETI Gelderland,
in verband met de bekende kwestie om
de directeursbenoeming bij dit instituut.
Voor dit voorstel stemden alleen de 22
aanwezige raadsleden van de KVP. Te
gen waren de vertegenwoordigers van
de andere partijen, namelijk de PvdA,
de KNP, de Prot. Chr. Partij, de VVD
en de CPN. Deze partijen beschikten
over vijftien stemmen. Het voorstel werd
aanhangig gemaakt door de fractievoor
zitter van de KVP, dr. R. Bahlmann.
Deze stelde tevens voor het in de be
groting opgenomen subsidie van rond
3540 te handhaven en te bestemmen
voor het inwinnen van economisch-tech-
nologische adviezen. Het voorstel ging
dus in principe niet zover dat Nijmegen
zich uitsprak voor een eigen R.K. ETI
voor Zuid-Gelderland.
Ook de gemeente Herwen en Aerdt
heeft besloten' t subsidie aan de ETI over
Vermoedelijk zal het geschil tussen de
Ned. Kath. Mijnwerkersbond en minis
ter Zjjistra over de bezetting van da
zetel in het raadgevend comité van da
Kolen- en Staalgemeenschap op 20 Ja
nuari zijn opgelost. Op die dag immer»
zal de bijzondere raad van ministers te
Luxemburg definitief besluiten welke
vakorganisatie van de Nederlandse
mijnindustrie de werknemerszetel zal
bezetten. Besprekingen hieromtrent tus
sen de betrokken Nederlandse ministers
en de vertegenwoordigers van de KAB,
het CNV en de Ned. Kath. Mijnwerkers-
bond zijn nog in volle gang. Het staat
derhalve nog geenszins vast dat deza
zetel in de komende twee jaar door de
vertegenwoordiger van het CNV zal be
zet worden. Het wachten is op de be
slissing van de bijzondere raad van mi
nisters.
1955 niet toe te kennen alvorens de op
heldering zal zijn verschaft die de raad
met betrekking tot de benoeming van
een niet-katholieke directeur gewenst
acht.
Ja
In 1223 waren zand, water en enkele uren
zware arbeid noodzakelijk om „het cos-
tuum" er piekfijn te doen uitzien.
In 1955 behoeft U slechts Haverschmidt
Klaje te bellen en binnen enkele dagen
ontvangt U Uw goed als nieuw terug. Coupe
en pasvorm volledig hersteld. De vezel veer
krachtig en schoon.
GRUP NU UW KANS, want van 10
t/m 15 Januari a.s. stomen wij
Met nieuw apprêt max. f 1
extra per kledingstuk.
STOMEN - VERVEN - MACH. TAPIJTREINIGEN
slopende politiek, welke zijn land sinds
meer dan een kwart eeuw voerde, ver
baast in Wenen iedereen, door zijn niet
te blussen vitaliteit. Tijdens het Congres
beleeft hij zijn laatste liefde een
idylle met Dorothea de Périgord. De
idylle vormt wel een voornaam, maar
niet het énige thema van deze grote
roman. Zeker zo interessant is de ma
nier, waarop Waldeck ons kennis laat
maken met Metternich, tzaar Alexander,
Castlereagh en diverse andere groothe
den, die op het Congres hun rol hebben
gespeeld. Deze boeiende historische ro
man, waarin romantiek troef is, werd
uit het Engels („Lustre in the sky") ver
taald door Nini Brunt 6).
NICO VERHOEVEN
1) Uitg. De Toorts, Heemstede.
2) Uitg. De Fontein, Utrecht.
3) Uitg. Van Loghem Slaterus, Arnhem.
4) Uitg. Nieuwe Wieken. Amstelveen.
5) Uitg. Het Spectrum, Utrecht.
6) Uitg. Querido, Amsterdam.
De R. K. Schoolraad heeft geen be
zwaren tegen voorlichting over leger en
luchtmacht aan de leerlingen van de
examenklassen van de scholen voor
U.L.O. en de lagere technische dagscho
len, zo heeft hij ter kennis gebracht
aan de betrokken schoolbesturen.
Zoals bekend werd destijds bij de
behandeling van de begroting van het
ministerie van Oorlog in het parlement
door de minister toegezegd, dat voor
lichting aan bedoelde leerlingen slechts
zou worden gegeven na voorafgaande
schriftelijke toestemming van de ouders.
Nu dit het geval blijkt te zijn bestaat
er voor de R. K. Schoolraad geen aan
leiding meer de door het ministerie van
Oorlog gevraagde medewerking van de
hand te wijzen, zolang niet andermaal
bezwaren aan de dag treden.
Sir Arthur Keith, wereldvermaard
anthropoloog, is plotseling overleden.
Hij was 88 jaar oud.
kledingstukken
voor de prijs
van
(het laagst geprijsde gratis)
Het boek van' de Franse abbé Mare
Orezon, dat verscheidene vraagstukken
van de kuisheid behandelt en gepubli
ceerd is onder de titel: Vie chrétienne
et problèmes de la xesualité, isz bij de
creet van het H. Officie op de Index
geplaatst. Het decreet is gisteren in de
L'Osservatore Romano bekend gemaakt.
De Osservatore schrijft, dat na de ver
oordeling van het boek in 1953 onmid
dellijk alle exemplaren die zich in de
boekhandel bevonden, in beslag geno
men werden. De maatregel gaf echter
geen voldoende resultaat, omdat de ver
oordeling niet bekend was, zodat het
boek nog steeds in wijde kring werd
gelezen en aanbevolen.
De Nederlandse volksdansraad (voor
zitter prof. dr. L. J. v. Holk) heeft een
diploma ingesteld voor volksdansleider
(ster). Het examen heeft een algemene
basis; aansluitend op deze basis kunnen
de candidaten zelf hun richting kiezen:
Engelse contra-dansen, continentale
dansen, of beide.
De minister van Onderwijs, Kunsten
en Wetenschappen wijst voor de exa
mens een gecommitteerde aan. De di
ploma's worden namens de minister
ondertekend.
In het einde van het jaar 1954 werd
voor het eerst examen voor leider/leid
ster in Engelse contra-dansen afgeno
men. Van 19 examinandi slaagden
10. Waarschijnlijk wordt in 1955 weder
om examen afgenomen.
De heer M. J. Tombeur, ingenieur
directeur van de Maastrichtse Zinkwit
Maatschappij (M.Z.M.) te Eysden. is
benoemd tot ridder in de orde van de
Kroon van België.
