K.V.P.-jongeren spreken over Ni j verheidsonderwi j s Minister Suurhoff als chaperon voor 20-jarige Spaanse regering weet officieel niets van Degrelle Fout van Yiruly oorzaak van „Triton"-ramp? NIEUW RECORD...) Rusland laat twee Amerikaanse gevangenen vrij Uit de pers TV-Commentaar Avondonderwijs behaalt niet de le resultaten beoogde Aspirin Natuurbescherming vreest nog verdere uitbreiding „Ik begrijp het best" Vertegenwoordiger van Ierse regering zou hiertoe geconcludeerd hebben HAMEAGELEI 5 doktoren het misbruik van laxeermiddelen Burgemeester contra Schelde5 -directeur Eén hunner gearresteerd wegens uit hangen van Amerikaanse vlag bij de bevrijding Luistert u naar.... MAANDAG 10 JANUARI 1955 PAGINA 3 VOOR-ONTWERP JEUGDPROGRAMMA Militaire oefenterreinen geef! handen om frol-s op Ie zijn WmJm* m m waarschuwen tegen Antwoord op critische opmerkingen Prof. Gerlach Royen uit voorzorg bediend Gevangene of deserteur? (Van onze Utrechtse redacteur) üj?e Jongerenorganisatie in de Katho- Wer yp'kspartij heeft een voor-ont- e rp samengesteld van een jeugdpro- 5= dat in de afdelingen en op stu- waaiJee?kDnisten behandeld wordt, Drn_ "et in 'n definitieve vorm aan de Wowununacoinmiss'e van de K-V.P. zal Wer_eiJ aangeboden. In het voor-ont- heid ^0rdt de aandacht van de over- desiderïTraagd voor een groot aantal gezin ona' tlie betrekking hebben op dienstnii„v,4rwÜs' jeugdbeweging, arbeid, derbesr^ vrÜe tijdsbesteding en kin- ^'eekena ming- Het eerstè studie- Zaterda over dit voor-ontwerp werd centrum en Zondag op het vormings den h tVan de K-V-P- te Baarn gehou- niivVrk. o Was geheel gewijd aan het U, fldsonderwijs, dat ook Dinsdag in 's ij studiecongres van de K.V.P. u T\ genbosch uitvoerig besproken conclusies van het congres kwa nten k lusies van het congres Kwa den de a^deüjk ter sprake, al hiel- Bosch u,0ngeren zich, meer dan in Den 2jg net geval was, voornamelijk be- fealL. hetgeen op korte termijn te "seren is. BeenaVb. verl:)and pleitte dr. J. J. M. stuur lid van het Jongerenbe- ondeA. •?or afschaffing van het avond- genstoT1J?' dat aan het huidige ieerlin- tbenin verbonden is. Hij was van rrung dat er van deze algemene vor- in hitnaast de practische opleiding en dat bedrijf - niet veel terecht kwam 1 een groot deel van de leerlingen Advertentie nemen! Het Bayer-kruis is Uw beste waarborg! Contact-Commissie voor Natuur- ®n Landschapsbescherming heeft zich tot eden van de Eerste Kamer gewend met *cn adres over het vraagstuk der mili- e oefenterreinen. Zij herinnert aan e mening van de minister van Oorlog, o 1952 geuit, dat ras het moment nadert, at de schaarse recreatieterreinen geen aanwijzing van nieuwe terreinen meer ad"6*1 gedogen- Desniettemin, aldus het es> moet de natuurbescherming toch jo' aas constateren, dat tijdens de afge- bPen twee jaar nog voortdurend uit- l( e d'ng van de bestaande en aanwij- g van nieuwe terreinen voor mili- 'e doeleinden in ons land geschiedde. «cr»epWezen wordt op tal van uitbreidin- p'annen v00r aanleg van nieuwe Vraa breinen. Naar aanleiding hiervan *org de natuurbescherming zich met lerre;a' °f in de toekomst niet nog meer aat,6ew 'n ons land zuhen worden VerjlJjj'e2;en voor oefenterreinen. Naar orn 'ut zouden reeds plannen bestaan héi(jef de Veluwe opnieuw 700 hectare Jlipo *®rrein te bestemmen voor oefe- #dresn met het tankwapen, aldus het Do klep, .Contact-Commissie vraagt met beiapa aandacht voor het grote volks- Verdp?' Van de recreatie, dat bij iedere gestrnw u'tbreiding van de reeds zo uit- rcinen - oppervlakte aan militaire ter- n m het gedrang dreigt te komen. geen diploma behaalt. In plaats van dit avondonderwijs wilde dr. Beenakker part-time onderwijs in bedrijfstijd zien, in het kader waarvan de Levensscholen voor werkende jongens tot hun recht kunnen komen. Alleen op deze wijze achtte spr. het mogelijk werkelijk alge mene vorming te geven. Bovendien vond dr. Beenakker het noodzakelijk op korte termijn een be perkte vakopleiding te creëren voor minder intellectueel-begaafde jongens, die niet naar de normale ambachts school gaan, maar voldoende handvaar digheid hebben om iets meer te wor den dan ongeschoolde arbeider. De Mater Amabilis- en Levensscholen werden uitvoerig besproken. Dr. Been akker drong voor beide aan op een spoedige definitieve status. De M.A.- scholen vallen thans voor een deel on der het nijverheidsonderwijs en voor de rest, evenals de Levensscholen voor jongens, onder de Vorming buiten schoolverband. Een status, die zo vrij mogelijk moet zijn; de overheid dient zich in hoofdzaak te beperken tot de financiering. Met betrekking tot verlenging van de leerplicht werd opgemerkt, dat deze samen moet vallen met het arbeidsver- bod. Meisjes van 14 jaar mogen thans niet meer in fabrieken werken, maar door het ontbreken van een leerplicht voor veertien jarigen is er geen enkele garantie, dat dit jaar nu beter doorge bracht wordt dan in een fabriek het geval zou zijn. De tijd, voordat het meisje in het bedrijfsleven treedt, zou gebruikt kunnen worden voor primair huishoudonderwijs. Ook de vernieuwing van het nijver heidsonderwijs, zowel voor jongens als voor meisjes, kwam ter sprake. Er wer den inleidingen over gehouden door de heer B J W. Philippa, secretaris van de R K Ver. van Directeuren en Le raren bij het Nijverheidsonderwijs, en door mej. E. M. M. Lommer, inspec- trice bij het nijverheidsonderwijs voor meisjes in Brabant en Limburg. Dui delijk bleek, dat deze vernieuwing in de practijk reeds doorwerkt en tot goede resultaten leidt, ook op het ge bied van de persoonlijkheidsvorming. De mogelijkheden, die de wet op het nijverheidsonderwijs thans biedt, aldus mej. Lommer, zijn zo groot, dat men practisch alle kanten uit kan. Uitvoerig hebben de aanwezige leden van de afdelingen over dit alles ge discussieerd en daarbij hun critiek op bepaalde toestanden niet gespaard, met name op het gebrek aan lijn in het on derwijsbeleid gedurende de laatste 25 jaar. Algemeen was men van oordeel, dat in katholieke kring op korte ter mijn een communis opinio bereikt moet worden over de onderwijsvernieuwing, ook al zal de verwezenlijking van de hierin omvatte plannen wel een aantal jaren op zich laten wachten; het re cente rapport van het Kaski spreekt in deze geen optimistische taal. Nog voor de start kon Annie Meurs ondervinden, dat minister Suurhoff een excellente reisgenoot zou zijn gedurende de vliegtocht naar Australië. (Van onze verslaggever) „Als je zelf moeder bent, dan be grijp je het best Zo sprak de echtge note van de minister van Sociale Za ken en Volksgezondheid, mevrouw Suurhoff gisterer op het vliegveld Schiphol, waar zij haar man uitgeleide deed voor diens tocht naar Australië. De minister zal daar op uitnodiging van de Australische regering een rondreis van vijf weken maken. Met verschil lende Australische autoriteiten zal hij besprekingen voeren over de emigratie van Nederlanders, teneinde zich een oordeel te vormen over de wijze waar op onze landgenoten zich in hun nieu we vaderland weren. De minister ver klaarde van mening te zijn dat wij de emigratie moeten voortzetten, daar het niet alleen een ruimtelijk, doch voor al een economisch probleem is. De laatste tijd is Australië, volgens de mi nister, bijzonder op Nederlanders ge steld. Alle moeilijkheden, die aanvan kelijk dreigden, zijn thans wel opge lost. Behalve deze officiële taak, had (Van onze Belgische correspondent) BRUSSEL, hedenmorgen De Belgische regering heeft tot dus verre nog geen officieel antwoord ge kregen uit Madrid op de vraag om uit leg in verband met de aanwezigheid van de voormalige leider van Rex, Léon Degrelle, op Spaans grondge bied. Vorige week besloot minister Spaak de speciaal naar Brussel ontbo den Belgische ambassadeur Prins de Ligne niet naar zijn post te laten terug keren zolang geen bevredigend ant woord was binnengekomen. Een woordvoerder van de Spaanse regering heeft Zaterdag na afloop van een Kabinetsraad duidelijk gemaakt wat voor antwoord men kan verwach ten. De Spaanse regering, aldus deze woordvoerder, kan slechts zeggen dat zjj niet weet of Degrelle op Spaanse grond verbleven heeft of verblijft, en dat zij bijgevolge niets kan zeggen over zijn activiteit. Het staat nochtans vast dat Degrelle zich al jaren in Spanje op houdt onder de naam Sanchez, dat hjj er de kost verdient als vennoot in 'n ex portfirma en dat hij er onlangs een boek heeft gepubliceerd onder de titel „Brandende zielen", waarvoor de be kende auteur Maranon een voorrede schreef. Sommige socialisten eisen dat Bel gië de diplomatieke betrekkingen met Spanje zou afbreken. Minister Spaak schijnt echter niet van plan te zijn het op een breuk te laten aankomen. Aan de hele zaak zit een eigenaardige bijsmaak vast en wel deze,- dat Spaak in 1945 niet met de nodi ge krachtdadigheid de uitlevering van Degrelle schijnt te. hebben geëist. Anderzijds heeft een Brussels blad be- Sean MacBride, de vertegenwoordiger van de Ierse regering, zal, naar men volgens United Press te Dublin ver wachtte, bij de opsomming die hij zal geven van de getuigenverklaringen over de ramp met het K.L.M.-vliegtuig „Tri ton" op Shannon, als zijn veronderstel ling geven, dat het ongeluk te wijten is aan een beoordelingsfout van gezagvoer der Adriaan Viruly. Het persbureau meldde uit Dublin, dat dit Zondagavond in betrouwbare kringen aldaar ver klaard zou zijn. In deze kringen zou men verwachten, dat MacBride het volgende zal consta teren. 1. Het ongeluk is veroorzaakt door een beoordelingsfout van de zijde van de piloot, hierin bestaande, dat hij er niet voor heeft gezorgd, dat het vlieg tuig op het ogenblik dat hij het eersj bevel gaf tot vermindering van gas en intrekking der klappen, voldoende Advertentie mM V- j... ndag od 7ir.b*Jle„heer Herman Jan 'hagerwey te Westzaan 93 jaar geworden. Dit hoogte had bereikt of bezig was dit te doen. 2. De piloot is in gebreke gebleven met betrekking tot het observeren van de aanwijzingen van zijn instrumenten en het onderling in verband brengen der aanduidingen, waardoor hij het feit, dat het toestel zakte, niet tijdig genoeg vernam om de nodige corrigerende maatregelen te nemen. 3. Met betrekking tot de plicht van de medebestuurder, dat hij zich in een positie bevindt om de leiding van het toestel op elk gewenst moment over te nemen, waarvoor het nodig is dat hij de instrumenten nauwkeurig gadeslaat, dient geconstateerd te worden, dat de medebestuurder in gebreke is gebleven bij het waarnemen en het in onderling verband brengen van de aanduidingen der instrumenten. Aldus is het hem on bekend gebleven, dat het toestel hoogte verloor op een ogenblik dat er nog tijd kon zijn om de gezagvoerder met dit feit in kennis te stellen. 4. De andere leden van de bemanning zijn in geen enkel opzicht verantwoor delijk voor het ongeluk. 5. De lamp, die het rode waarschu wingssignaal op het centrale instrumen tenbord verlicht tijdens het intrekken en het laten zakken van het landings gestel en die uitgaat zodra het landings gestel vastzit in de stand „op" of „neer", was defect. Het weigeren van de lamp kan een van de factoren zijn geweest, die hun invloed hebben gehad op de beoordeling van de piloot. Het zou ge leid kunnen hebben tot alle operaties, die zo snel op elkaar volgden, met in begrip van het bevel tot „stijgkracht". Het weigeren van de lamp zou het on geluk echter niet veroorzaakt hebben als de gezagvoerder en de medebestuur der, en dit had behoren te geschieden, uit het juiste aflezen van de instrumen ten hadden opgemaakt, dat het toestel aan het dalen en niet aan het stijgen was. 6. Er is een ongewettigde vertraging in de' reddingsoperaties op het vlieg veld van Shannon geweest: a. door een ingebreke blijven van de dienstdoende ambtenaar in de verkeers toren en de security officer van dienst in de toren van het brandweergebouw met betrekking tot het waarnemen van het ongeluk; b. door een falen van de veiligheids dienst op het vliegveld met betrekking tot het doorgeven van de waarnemin gen, verricht door Thomas Cearnaigh, John Fisher en Edward Whitney, aan de controlerende functionaris voor het luchtverkeer. Commodore Viruly heeft Zaterdag voor het Ierse hof van onderzoek ge zegd nu te geloven, dat een combinatie van factoren, zoals een storing van de hoogtemeter en een defect aan de lamp op het instrumentenbord, die aangeeft dat het landingsgestel geheel is inge trokken en geblokkeerd, een redelijke verklaring zou kunnen verschaffen voor het verongelukken van het toestel. Hij meent, dat duidelijker op het instru mentenbord aangegeven dient te wor den, dat het landingsgestel geheel inge trokken is. Indonesië In Djakarta is het secre tariaat gevestigd van de Colombolanden. Dit secretariaat zal de conferentie van Aziatische en Afrikaanse mogendheden, die in April in Bandung wordt gehou den, voorbereiden. (UP) richt.dat de Belgische ambassade te Madrid regelmatig de regering over handel en wandel van Degrelle in Spanje op de hoogte heeft gehouden. De prompte officiële logenstraffing van dit bericht heeft niet iedereen kunnen overtuigen. De Brusselse Libre Belgique" bij voorbeeld stelde gisteren nog de vraag waarom Spaak in 1946 niet inging op het verzoek van een C.V.P.-afgevaar- digde om de kwestie van de uitleve ring van Degrelle aan het Hof van Jus titie in Den Haag voor te leggen. De Rex-leider bevond zich toen in een hos pitaal te San Sebastian, waar hij na de Duitse capitulatie was geland en waar hij trouwens door een redacteur van de socialistische „Peuple" werd geïnterviewd. De Belgische regering heeft van Spanje de uitlevering verzocht van de voormalige Rexisten-leider Degrelle, die indertijd bij verstek ter dood ver oordeeld werd. Op bovenstaande foto uit 1943 ziet men Degrelle in gesprek met Himmler. Advertentie Als u geregeld laxeermiddelen slikt, ls er nu een manier om er van af te komen. 83 van de 100 personen lukte het: u kunt het ook. En wel zo: Drink in de loop van elke dag enkele glazen water en bepaal een vast uur vooruw stoelgang. Neem de le week elk# avond twee Carter s Le verpilletjes. 2e Week - elke avond één. 3e Week om de'andere avond één. Daarna niets meer. want Carter's Leverpilletjes stellen uw inge wanden in staat weer op eigen kracht t# werken, zonder laxeermiddelen. Wanneer zorgen, vermoeidheid ofte veel eten het tempo van uw ingewanden tijdelijk vertra gen, neem dan tijdelijk Carter's Leverpilletje» om u weer op gang te helpen. Zo raakt u uw ver stopping kwijt en vervalt u niet in de laxeer middelen-gewoonte. Haal direct Carter's Le- verpilletjes, f 1.20 per Bacon. tl De burgemeester van Vlissingen, mr. B. Kolff, heeft in zijn nieuwjaarsrede by de aanvang van de Vrijdag gehou den raadszitting vrg scherp geantwoord op een aantal opmerkingen van de heer J. W. Hupkes, directeur van de N.V. Kon. Maatschappü „De Schelde". De heer Hupkes liet enige tijd geleden, ty- dens een bijeenkomst met jubilarissen uit zün bedrüf, een critisch geluid ho ren met betrekking tot de Vlissingse overheid. De burgemeester noemde deze uitlatingen van de Schelde-directeur niet bevorderlijk voor een sfeer van vertrouwen. Er is geen bezwaar tegen, dat men zijn hart lucht als men meent zich over gebrek aan medewerking van de kant der andere partij te moeten beklagen, aldus de burgemeester, integendeel, het kan de zaak niet anders dan ten goede komen. Maar de burgemeester had er wel bezwaar tegen, dat dit in het open baar gebeurt, als alle normale wegen van overleg volkomen open staan, en dan nog in vaagheden, waar niet-inge- wijden geneigd zijn wat achter te zoe ken; en ook dit gebeurt bij een gelegen heid, die daarvoor volgens de burgemees ter ongeschikt is. De Russische autoriteiten hebben Zaterdag twee Amerikanen vrijgelaten, die jarenlang in Russische gevangenkampen hebben doorgebracht. Het zijn de 31-jarige John H. Noble en de 38-jarige William T. Marchuk. Beiden wer den in Berlijn aan de Amerikaanse Hoge Commissie overgedragen. Ambte naren van de Amerikaanse inlichtingendienst hebben beiden aan een ver hoor onderworpen, waarna de vrijgelaten gevangenen naar een ziekenhuis werden overgebracht om onderzocht te worden. Beiden kregen een militaire wacht voor de deur van hun ziekenkamer. Noble, omdat hij er zelf om ge vraagd had, daar hij geen zin had in nieuwsgierigheid en Marchuk, omdat eerst onderzocht moet worden hoe hij in Russische handen is gevallen. Tot zo lang staat hij nog altijd genoteerd als deserteur. de minister ook nog een andere aan vaard. Hij was bereid geweest chaperon te zyn voor de twintigjarige Annie Meurs uit Tilburg, die tegelijkertijd met hem naar haar verloofde in Australië vertrok. Vandaar dat er van de züde van de publiciteit een bijzondere be langstelling voor dit vertrek bestond. Och, tegenwoordig vertrekken Neder landse ministers dagelijks naar alle windstreken der aarde. Maar dat zij zich daarbij ontfermen over een lief en jong meisje, is een bijzonderheid. Desalniettemin had het vertrek van de minister gisteren iets gewoons. Ten slotte is de minister zelf vader van vier kinderen. Vandaar dat zijn vrouw kon zeggen dat zij het allemaal wel begreep, dat van Annie Meurs. Dit twintigjarige Tilburgse meisje heeft een verloofde, die enige tijd geleden naar Australië ging. Zij wilde hem volgen, maar haar brave moeder had daar bepaald bezwaren tegen. „Zo'n meisje alleen. En dat op zo'n lange tocht", moet ze gezegd hebben. Toen ze echter enige maanden geleden in de krant las dat ook de minister naar Australië zou vertrekken, schreef ze een brief aan de bewindsman, waarin ze hem vroeg zich over haar dochter te willen ontfermen. De minister bleek bereid. Veiligheidshalve informeerde hij echter of de papieren van Annie wel in orde waren. Dat bleek niet zo te zijn. Dank zij de departementale be moeienis echter kwam ook dat voor el kaar en zo kon Annie vertrekken. De ministeriële bereidwilligheid verschaf te haar heel wat publiciteit. Het film journaal en tientallen kranten kwamen haar uitgeleide doen. Zij bleek er niet in het minst beduusd van, evenmin als haar moeder, die haar voor de offi ciële microfoon nog heel wat geheime nissen toevertrouwde. Het was een ge zellig afscheid. De minister werd uit geleide gedaan door de heer A. T. Stirling, de Australische ambassadeur in ons land en door zijn staatssecreta ris, mr. dr. A. A. van Rhijn. Voorts wa ren er de directeur-generaal van de arbeidsinspectie en de commissaris voor de emigratie, mr. ir. B. W. Haver man. Annie werd vaarwel gezegd door een hele reeks familieleden. Naast elkaar gingen de minister en Annie in het vliegtuig zitten en wij ne men aan dat het een gezellige reis is ge worden. Naar wij vernemen, heeft prof. dr. Gerlach Royen O.F.M.. oud-hoogleraar aan de universiteit te Utrecht, die lij dend is aan longontsteking, uit voor zorg de sacramenten der ster venden ontvangen. Momenteel verblijft prof. Royen in het Sint Antonius-zie- kenhuis te Utrecht. Engeland Engeland gaat parachutis ten en straalbommenwerpers gebruiken in de strijd tegen de communisten op Malakka. (UP) De beide mannen zagen er tamelijk goed uit. Zij hebben de grootste tijd van hun gevangenschap doorgebracht in het dwangarbeiderskamp Vorkoeta in het Noordpoolgebied. Later zijn zij overgebracht naar kamp nr. 43 in de buurt van Potma, op ruim 400 km. ten Zuid-Oosten van Moskou. De reis naar Berlijn hadden zij per trein gemaakt. Gedurende de rit van Moskou naar Berlijn hadden zij maar één maaltijd gekregen. Beiden klaagden over de slechte voeding in het kamp Vorkoeta, maar vertelden dat dit ongeveer een half jaar geleden beter was geworden. Blijkbaar werden zij van toen af ge prepareerd op hun terugkeer naar het Westen. John Noble werd ln 1945 gearres teerd in Dresden, waar hij al voor de oorlog met zijn ouders en zijn broer woonde. Toen de Russen Dresden bin nenrukten, hadden de Nobles een Ame rikaanse vlag uitgestoken. John Noble en zijn vader, die een fabriek van fototoestellen had, werden meegeno men en naar een concentratiekamp ge stuurd. Zijn moeder en zijn broer mochten naar de V. S. terugkeren. John Noble en zijn vader werden van spion- nage beschuldigd ten gunste van het imperialistische Westen. In 1952 werd de vader vrijgelaten. John vernam dit pas verleden jaar uit een brief die hem in het Russische kamp uit Detroit be reikte, waar de Nobles thans wonen. William T. Marchuk was op elf Fe bruari 1949 in Berlijn door de Russen gearresteerd, same met een andere militair, een zekere William A. Ver- dine. Hij werd destijds als deserteur beschouwd. Van William Verdine werd sinds zijn arrestatie niets meer vernomen. De Amerikaanse regering heeft Moskou om inlichtingen over hem verzocht, maar de Russische re gering zegt niets over hem te weten. John Noble vertelde echter, dat hij Verdine in enkele Russische kampen gezien had en dat hü er slecht uit had gezien. Andere gevangenen had den bevestigd, dat de man aan t.b.c. leed. De Russen hadden de Verenigde Sta ten in een nota op Nieuwjaarsdag op de hoogte gebracht van hun voornemen om Noble en Marchuk vrij te laten. Over Verdine werd toen evenmin ge rept. Wel werd de Amerikaanse rege ring verzocht een aantal Russische kin deren die in de Verenigde Staten en in West-Duitsland verbleven, naar de Sovjet-Unie terug te zenden. De Ame rikanen hebben hierop nog niet geant woord. Een der „kinderen" blijkt in middels al als marinier te dienen bij de Amerikaanse strijdkrachten op Korea. (UP-Rtr.) De TV-uitzending van Vondel's Gys- breght van Aemstel uit de Amsterdamse Stadsschouwburg is, evenals het vorig jaar, een schitterend succes geworden. Hoewel het een gewone voorstelling met publiek gold, was het toch volkomen te levisie. Met zijn camera's leidde de regis seur ons binnen in zijn visie op Gys- breght en wij kunnen er meteen aan toe voegen dat deze visie volkomen verant woord en indrukwekkend was. Vanaf het eerste moment was men in de ban van dit in elkaar doen overvloeien van beelden, deze scherpe close-ups, dit prachtige heldere beeld. Dit alles was niet alleen knap, maar het was zeer mooi ook. Fraaie vondsten, als het over elkaar of naast elkaar brengen van be paalde beelden, alles werkte eraan mee, niets maar dan ook niets verloren te doen gaan. Het draaiboek van deze uit zending was van seconde tot seconde, ja van woord tot woord voorbereid, niets aan het toeval overgelaten. Zeer juist was het ook dat men tij dens de changementen èn het beeld èn het geluid wegdraaide. Ook geen ge zoek naar indrukken uit de zaal, alleen tijdens de pauzes de camera gericht op de naam Vondel op de balustrade. Prachtig camera-werk, ja, maar hoe meedogenloos kunnen ze ook zijn. Als een figurerende Klaeris ongeïnteres seerd staat toe te kijken, wordt dat scherp vastgelegd. Dat de kloosterpoort van bordpapier is, blijkt overduidelijk. De TV doet de Gysbreght in de huis kamers leven, maar gaf er bovendien een in veel opzichten harde analyse van. De Bruiloft van Kloris en Roosje en de Nieuwjaarswens, kwamen zeer le vendig en vrolijk op het beeld. Bravo V.P.R.O.-regisseur Jack Dixon! De K.R.O. geeft Dinsdagavond qpn volledige opvoering van het blijspel Driekoningenavond van William Sha kespeare. De regie is van Willem Tolle naar, de muziek voor deze voorstelling werd geschreven door Jurriaan Andries- sen. Het Franse nationale program ma geeft een mooi concert van kamer muziekwerken van Durante, Bach, Ros sini en Bartök (347 m, 20 uur). Mozart's „Der Schauspieldirektor" is te beluiste ren over de Zweedse omroep (1571 m, 22.30 uur). Het ensemble „Musica da Camera" geeft een nachtconcert voor het Derde Programma (464 m, 23.55, uur), met werken van Pierné, Milhaud en Rubbra. John H. Noble (links) en soldaat William T, Marchuk, de twee Amerikanen, die door de Russische autoriteiten zijn vrijgelaten. (A.N.P.-Telefoto) Ir. H. Vos, waarn. voorzitter van de Partij van de Arbeid, heeft onlangs door middel van een interview met een redacteur van Het Parool zijn per soonlijke mening over het Nederlandse beleid ten aanzien van Nieuw-Guinea, afwijkend van het standpunt der P. v. d. A.-fractie in de Tweede Kamer pu bliek gemaakt. „Vrij Nederland" pu bliceert in zijn nummer van 8 Januari, naast een nadere uiteenzetting van ir. Vos, een vraaggesprek met het P. v. d. A.-Kamerlid de heer F. J. Goedhart, waarin deze stelling neemt tegen het standpunt van de heer Vos. Uit dit laatste vraaggesprek citeren wij het volgende: Het standpunt dat de fractie van de P. v. d. A. bij de debatten over de be groting van Buitenlandse Zaken in de Tweede Kamer in de kwestie Nieuw- Guinea heeft ingenomen, en dat ik bij die gelegenheid heb uiteengezet, is even eenvoudig als duidelijk. Om elk misver stand te voorkomen, wijs ik er op, dat onze fractie eensgezind achter de gege ven uiteenzetting staat. In de fractie is niemand, die de mening van Vos in de ze zaak deelt. Unaniem is men van me ning, dat de hachelijke toestand waarin Indonesië zich bevindt, het volstrekt on mogelijk maakt om overdracht van Nieuw-Guinea aan Indonesië te over wegen. Sedert ik er twee jaar geleden een langdurig bezoek bracht, is de toen al slechte toestand onafgebroken verer gerd De massa lijdt honger, en de productie loopt voortdurend terug. Er woeden op standen en roversbenden hebben vrij spel. Op Celebes terroriseert men Christenen, Er is een speciale politiemacht gevormd, die zoals in iedere politie-staat niet on der de minister van Justitie, maar on der de minister-president staat. Gevan genen worden door pijniging tot beken tenissen gedwongen. De overheersende toon in Djakarta is die van een bijna hysterisch nationalisme, dat aan Mossa degh doet denken. Deze toestand levert een ideale achtergrond voor de politiek van Moskou en Peking. De communisten van PKI en Sobsi (vakbeweging) hebben er dan ook de vrije hand en hun handlangers vindt men tot in de regering. Er is een wilde anti-Westerse campagne aan de gang. In het licht van dat alles acht ik het onzinnig te overwegen Westelijk Nieuw- Guinea of welke ander gebied dan ook aan het ongelukkige regiem dat thans in Indonesië bestaat, ten geschenke aan te bieden. Als men mij vraagt of een ommekeer (in Indonesië) mogelijk is, luidt mijn antwoord, dat dit theoretisch natuurlijk wel mogelijk is. Mensen als Hatta, Nat- sir, Sjahrir, Wibisono en Soedjamotko, om er enkele te noemen, hebben genoeg politiek verstand, inzicht en staatsmans wijsheid om als zij aan het bewind zou den zijn een realistische koerswijziging tot stand te brengen. Maar ik zie ze niet op de voorgrond komen. Ik twijfel er bovendien sterk aan, of er ooit algemene verkiezingen in Indonesië zullen komen. Maar zelfs als ik me mocht vergissen, wat moet men dan verwachten aan inti midatie, terreur en zelfs vervalsing van stembusuitslagen? En bovendien hebben we rekening te houden met de moge lijkheid van een communistische staats greep. Ik acht de kansen van de con structieve oppositie niet groot. Het heeft de schijn of het noodlot bezig is zich aan Indonesië te voltrekken. Mocht er ooit een ander regiem komen, dat orde op zaken stelt, dat een einde maakt aan de misstanden die ik heb opgesomd, en dat gunstiger omstandigheden schept voor samenwerking met het Westen en Nederland, dan spreekt het voor 'de P. v. d. A. vanzelf, dat onder zulke omstan digheden met Djakarta over Nieuw- Guinea te spreken zou zijn.... Ik meen dat Nederland het niet in zijn macht heeft om de ontwikkeling in Indonesië te stuiten. Niet door geweld, niet door concessies. Trouwens door concessies zouden wij de verkeerde elementen alleen maar in de kaart spelen. Wij hebben er ook geen belang bij chantage en demagogie door concessies te honoreren. Eens heette het, dat wij door mee te werken aan li quidatie van de Unie het wonder zou den kunnen bewerkstelligen van de Ne derlands-Indonesische vriendschap. Dat is nog maar een half jaar geleden. Prompt daarop poogde Indonesië ons in het zondaarsbankje van de V. N. te brengen, en begon het in Nieuw-Guinea met infiltraties. Zouden wij Nieuw-Gui nea uitleveren aan het huidige hyper- nationalistische regiem, dan zou dat evenmin tot iets leiden. Nieuwe acties, nieuwe eisen, nieuwe chantage, nieuwe dreigementen zouden volgen. Om al die Ledenen vind ik de benadering van ir. Vos van dit gehele complex te abstract en te theoretisch om er in de practische politiek iets mee te kunnen beginnen. Sprekend over de algemene situatie in de Aziatische landen zei de heer Goedhart: Siberië, China en Indo-China zijn in handen van de communisten. Met enke le uitzonderingen zijn de overige Azia tische landen er ook heel beroerd aan toe. Terwijl er armoede, ellende, onwe tendheid en een stompzinnig nationalis me heersen, worden leidende politici be heerst door afkeer van het Westen en vrees voor de machtige Sovjet-buren. Waarom zouden wij Nieuw-Guinea aan dat miserabele geheel toevoegen, in plaats van het zelf open te leggen en tot ontwikkeling te brengen? Voor de bewoners is dat onder de huidige omstandigheden zeker het bes te. En als men dan aankomt met het verwijt van een koloniale politiek, dan wordt men slachtoffer van een zinledig woordenspel. Het is misleidend net te doen alsof het Nederlands beheer over Nieuw-Guinea per se de vorm van ouderwets kolonialisme zou moeten heb ben. Door de loop der geschiedenis is het (Nieuw-Guinea) nu eenmaal in onze handen. Daardoor kunnen we het moei lijk overlaten aan wie er maar in wil trekken, en evenmin kunnen we het er gens te vondeling leggen. Nog bezwaarlijker is het om er mee te gaan leuren. We zitten er en we moe ten dus zien er wat van te maken. Als achtergebleven gebied, waartegenover we een speciale verantwoordelijkheid hebben, zal het een bron van zorgen voor ons zijn. De ontwikkeling zal ons honderden millioencn gaan kosten. Daar om zal het verstandig zijn als Nederland probeert er anderen bij te betrekken, maar tot die anderen reken ik beslist niet communistische of dubieuze staten, die morgen tot communisme zouden kunnen vervallen. Tenslotte uitte de heer Goedhart cri tiek op de wijze van openbaarmaking van het standpunt van de heer Vos. Ir. Vos fungeert als voorzitter van de P.v.d.A, In die hoedanigheid beschikt hij over onbeperkte mogelijkheden om alle politieke vraagstukken met de Tweede-Kamerfractie van de P. v. d. A. op elk gewenst ogenblik uitvoerig te be spreken. Terwijl hij heel goed wist, hoe men in de fractie over deze zaak dacht, heeft hij niets gedaan om tot een discussie te komen. Door middel van een dagblad interview (Het Parool) heeft hij de openbare mening plotseling op de hoog te gesteld van zijn persoonlijk standpunt in deze zaak. Dit maakt een beetje de indruk, dat hij daarmee de fractie een soort van po- litiek-deurwaardersexploit betekent. Als methode van werken kan ik dit weinig geslaagd vinden. Ofschoon dit meer de interne gang van zaken in de P. v. d. A. betreft, lijkt het me nuttig deze opmer king niet alleen intern te maken.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1955 | | pagina 3