K.L.M. herdenkt de doden
van Bontekoe-ramp
'n UOXV?.Ja g'urmj:
Film-kwaliteiten
de eerste
te zelden op
aats
pi
Uitbreiding aantal leden
der Staten-Genera
500 kinderen uit Oostenrijk
arriveren in ons land
J
Uit mijn pen
Internationale Bidweek
I
Plechtigheid in Abdij van Egmond
Adres onbekend"
niet stopgezet
RECLAMEFILM-DAG 1955
Naar 120 Tweede-Kamer- en
60 Eerste-Kamerleden
Tobt U met Uw maag?
S7J
B.B. vormt een
ramporganisatie
Onassis op de achtergrond?
SAARLANDSE RECLAMEZENDER
JAAGT EIGEN GOLFLENGTE NA
Zenuw-oorlog met
Radio-Luxemburg
J
DONDERDAG 20 JANUARI 1955
PAGINA 3
(Eigen bericht)
Bemanning en passagiers, die
het leven lieten met de ramp van
de „Willem Bontekoe", zijn
Woensdag door de K.L.M. her
dacht in een plechtige bijeen
komst, welke gehouden is in de
kapel van de Regale Abdij te Eg-
mond. Tijdens deze herdenking,
precies om twaalf uur, vloog een
Dakota laag over de Abdij met
aan boord een gemeenschappe
lijke krans, welke zij afwierp bo
ven de plek op de Noordzee, waar
het vliegtuig is ondergegaan, in
Noord-Westelijke richting buiten
de kust der drie Egmonden. Op
dat ogenblik hadden allen zich
in de kapel van hun plaatsen
verheven, riep ds. P. Fagel de
namen op van hen, die bij de ramp
het leven verloren en werden de
klokken van de Abdij geluid met
de kleine slag.
r
Kortgeding tegen KRO
Nieuwe sitting over
schadevergoedingsels
Militaire oefeningen
J200 ha. Veluwse heide
nagenoeg een woestenij
Verhoging prijs van de
schoolmelk
Kamerlid vraagt deze
ongedaan te maken
VOOR VIERDE KEER
NAAR DE MISSIE
Katholieke Illustratie
Zoals alles wat karaktervol is, is ook Roxy trouw.
Trouw aan de roker, die de zekerheid zoekt
van een onveranderlijke sigaret.
Door zijn standvastigheid, geur en bijzonder
zachte smaak, maakt Roxy zich meer
vaste rokers dan welke andere Amerikaan ook.
'n Karaktervolle sigaret voor
karaktervolle mensen!
Geen wonder dat iedereen zegt:
nh
Vaste hulpgroepen
opgericht
UITSPRAKEN IN DE
SCHIPHOLAFFAIRE
Leidse bakkers over
wegen sanering
21 JANUARI:
Terugkeer van de protestantse
Kerken van Europa
Opdrachten aan
componisten
Advertentie
In een langere donkere rij bewogen
zien Woensdagmorgen de auto's door
het besneeuwde Kennemerland, die het
talrijke gezelschap van K.L.M.-officials,
familieleden en vrienden van de om
gekomen bemanningsleden naar Egmond
brachten. Hier verzamelde men zich met
de monniken in de kapel, waar de pre-
sident-directeur van de K.L.M., de heer
I A. Aler, de herdenkingsrede uitsprak.
Nadat het volgende ogenblik het vlieg
tuig, dat de krans zou werpen, was
overgevlogen, zong het koor der Abdij
het middeleeuws lied „Media vita in
morte sumus", tevens Gezang 236 uit de
Gezangenbundel van de Nederlands
Hervormde Kerk: „Midden in het leven
zijn wij door den dood ontvangen".
Afgewisseld door orgelspel herdach
ten ds. P. Fagel, predikant der Ne
derlandse Evangelische Kerk te Brus
sel. en Dom Paulus Andriessen, Abt
van de Regale St. Adelberts Abdij, de
doden van de „Willem Bontekoe".
Dom Andriessen herinnerde daarbij
aan het woord van Plesman, dat de
Oceaan van de lucht alle volWsren
verbindt en wees op het teken des
kruises, dat evenzeer alle volkeie
verenigt. Hij hield de nabestaai
voor ogen hoe zij, die bij de ramp
leven verloren, in de hemels
haven goed zijn „ge11™6 d An^ries_
bestemming uitgekapt. D
sen besloot zijn herdenking met -bed.
Het koor der Monniken heeft daarop
In het korte geding, aanhangig ge
maakt door de Blaricumse tekstschrijver
A. Karseboom aangaande het program-
madeel „Adres onbekend", dat hem op
onrechtmatige wijze zou zijn afhandig
gemaakt door de Katholieke Radio Om
roep, heeft de president van de Amster
damse rechtbank hedenochtend gedeel
telijk uitspraak gedaan. De eis tot stop
zetting van het programma op grond
van geschonden auteursrecht werd door
de president afgewezen, met de overwe
ging, dat het door de tekstschrijver ge-
bodene een idee was, die alvorens ge
realiseerd te kunnen worden voor de
microfoon de nodige uitwerking had
moeten ondergaan en derhalve niet als
voorwerp van auteursrecht kon gelden.
Of de K.R.O. een onrechtmatige han
deling zou hebben verricht met de tekst
schrijver vóór het bereiken van een
accoord voor een voldongen feit te stel
len door het programma-onderdeel voor
tijdig uit te zenden, achtte de president
een vraag, die nader onderzoek vergde.
Hij besliste derhalve, dat Vrijdagochtend
21 Januari op een nieuwe zitting de pro
grammaleiders Rammelt en Wagenaar,
op de eerste zitting als te partijdige ge
tuigen afgewezen, alsnog zullen worden
gehoord.
het Gregoriaans gezang uit de achtste
eeuw gezongen: „Si ambulem umbrae
mortis, non timebo mala: quoniam
Tu mecum es, Domine". Al ging
ik midden door de schaduw van
de dood, ik zou geen onheil vre
zen: want Gij zijt bij mij, Heer
(Psalm 23, vers 2). Terwijl allen zich
hierna van hun plaatsen verhieven, ging
ds. Fagel voor in het gemeenschappelijk
bidden van het Onze Vader.
Men bleef na de plechtigheid nog
korte tijd samen in de „Oude Kruis
gang" van de Abdij, allen diep onder
de indruk van deze gebeurtenis, waar
bij de Abdij, gelegen op de plek, waar
het Graafschap Holland meer dan
duizend jaar geleden zijn oorsprong
vond, als zo dikwijls tevoren gastvrij
heid bood aan mensen van verschil
lend geloof, maar met eendere inten
tie.
(Van onze correspondent)
Op de Veluwe maakt men zich be
zorgd over het steeds kleiner worden
van de oppervlakte recreatieterreinen,
hetgeen een gevolg is van de steeds
voortgaande militaire oefeningen. Men
beseft dat deze oefeningen noodzake
lijk zijn, maar de resultaten zijn voor
de Veluwe niettemin funest. Zo is een
stuk heide van ongeveer 1200 ha tus
sen Nunspeet, Elspeet en Leuvenum
bijna een totale woestenij geworden.
Als het zo doorgaat vrezen deskundi
gen dat hier over een paar jaar geen
sprietje meer zal kunnen groeien. Het
gebied was een uniek korhoender-do-
mein. Koppels van veertig vogels waren
hier geen zeldzaamheid.
Het Tweede Kamerlid mevr. Lips—
Odinot (CPN) heeft de minister van
Landbouw, Visserij en Voedselvoorzie
ning gevraagd maatregelen te nemen
opdat de verhoging van de prijs van
schoolmelk ongedaan wordt gemaakt.
Zij wijst erop, dat doktoren vele ma
len hebben gewezen op de belangrijk
heid en noodzakelijkheid van het drin
ken van melk op school. Is de minister
niet van oordeel, zo vraagt zij, dat een
verhoging van de prijs van de school
melk een ernstige belemmering vormt
voor uitbreiding, ja zelfs handhaving
van het gebruik van melk op scholen?
Met het s.s. Charlesville is van Ant
werpen voor de vierde maal naar de
Belgische Congo vertrokken pater J.
Vesters uit Arnhem van de congregatie
van Mill Hill. Pater Vesters zal daar
in opdracht van zijn bisschop, mgr. W.
van Kester uit Kwintsheul, apostolisch-
vicaris van Busankusu, in zijn vicariaat
een seminarie gaan bouwen voor inland
se priesters. Tot dusver bezat het vica-
riaat geen eigen seminarie.
Mgr. B. Haanen, hoofdaalmoezenier
ter koopvaardij, die een langdurige reis
heeft gemaakt langs de havens van
Zuid-Amerika, geeft in dit nummer
een boeiende impressie van de Brazi
liaanse hoofdstad Rio de Janeiro, „een
stad van verwarrende schoonheid". Er
worden prachtige foto's bij gereprodu
ceerd. De interessante reportage van de
oefentocht van de Karei Doorman, geïl
lustreerd door 'n groot aantal eigen foto's
wordt voortgezet. De weerkundige me
dewerker schrijft over „goed of slecht
weer" en stelt de vraag of ons klimaat
achteruit gaat. Een zeer ongewone
reportage is die over Artis; de Amster-
damse dierentuin werd namelijk door
reporter en fotograaf bezocht in het
holst van van de nacht! Jan Glissenaar,
van de jeep-express, vertelt over het
bezoek aan Afghanistan, dat hij een
gastvrij land noemt. Een artikeltje met
sprekende foto's beschrijft de overstel
pende drukte op het postkantoor van
Vaticaanstad tijdens de jongste ziekte
van de Paus. „De vreemde wegen van
de misdaad" is een, in de vorm van
een verhaal verteld historisch feitenre
laas uit de Amerikaanse onderwereld;
het wordt verlucht met mooie tekenin
gen en in het volgende nummer beslo
ten. Jan Cottaar schrijft over onze ijs
hockeyers.
3 Roxy Rook Redenen:
Dubbel gefermenteerd
Dubbel gezuiverd
Standvastige melange
m
Dit jaar heeft het Genootschap voor
Reclame het Amsterdamse Theater
Kriterion uitgekozen voor de gebruike
lijke reclamefilmdag, die de zesde is
sinds de bevrijding. Woensdagochtend
was de zaal vol belangstellenden en het
begon veelbewogen, toen Jan Spierdijk,
die ditmaal de inleiding hield, critiek
uitoefende op de lantaarnplaatjes in
de bioscopen, die hij overtollig en veel
al smakeloos vond en maar liever door
een of meer levendige reclamefilm
pjes zou willen vervangen, te meer om
dat de Nederlandse reclamefilms niet
de slechtste ter' wereld zijn.
Zijn uitlatingen waren oorzaak dat en
kele aanwezigen ontstemd de zaal ver
lieten en, naar wij later moesten ver
nemen, eisten dat de woorden van de
inleider zouden worden gedesavoueerd
door het bestuur. Dit is niet gebeurd.
Wel heeft de voorzitter van het genoot
schap te kennen gegeven dat het be
stuur op het standpunt stond, dat een
inleider vrij moet zijn in de keuze van
zjjn woorden en de formulering van zijn
mening. En wel heeft de inleider van
de middagvergadering te kennen gege
ven, dat hij het ten deze niet met de
heer Spierdijk eens was. Maar dat al
les behoeft Spierdijk niet te beletten,
gelijk te hebben, noch behoeft het een
argument te zijn voor een onaanvaard
bare censuur. Reclamelieden, die het
niet met een spreker of een schrijver
eens zijn, kunnen dit kenbaar maken in
tal van bladen, waarvan er een hun
eigen orgaan is.
De tweede inleider was de heer S. W.
Numann, die enige nieuwtjes vertelde
over televisiepraktijken in Amerika. Hij
had critiek en lof en vroeg met even
veel Engelse als Nederlandse woorden
bijzondere aandacht voor de televisie
films.
Wat de reclamefilms betreft, die in
(Van onze parlementaire redacteur)
In parlementaire kringen is men er
thans wel van overtuigd dat de Eerste
en Tweede Kamer het volgend jaar
meer leden zullen tellen en dat daar
bij van de algemene verkiezingen ge
bruik zal worden gemaakt om deze wij
ziging in de Grondwet aan te brengen.
Aan een algehele revisie van de
Grondwet, waarvoor wel een ontwerp
Advertentie
Dat vergeet U gauw met
Woensdagavond, meer dan een uur vertraagd tengevolge van de weers
omstandigheden, kivamen op het station te Utrecht ruim honderd Oosten
rijkse kinderen aan, die enkele maanden by Nederlandse pleegouders zullen
logeren. Dit honderdtal was slechts een klein gedeelte van de ruim 500, die
door het Katholiek Nederlands Huisvestingscomité waren uitgenodigd. De
kndere kinderen waren reeds bij Eindhoven in verschillende richtingen
kiteen gegaan. Zij kijken hun nieuwe omgeving niet bijster opgewekt aan.
Ruim vijfhonderd kinderen uit We
nen, uit de omgeving van Linz en
uit de vluchtelingenkampen zijn Woens
dag een beetje bleek van de lange
reis maar wonderlijk opgewekt, in ons
land gearriveerd, waar ze een vacantie
van ongeveer drie maanden zullen door
brengen. De heer H. Verhoeven, direc
teur van het R.K. Huisvestingscomité
te Den Boscli, heeft de kinderen in We
nen afgehaald en ze met behulp van
zestien Oostenrijkse dames en heren
naar Nederland gebracht. Kardinaal
Innitzer is Dinsdagmiddag persoonlijk
afscheid komen nemen van de kinde
ren, die precies kwart over een van
het Westbahnhof vertrokken.
De kinderen moeten in Oostenrijk
wel veel goeds van ons land en zijn be
woners vernomen hebben, want zelts
de vele kleintjes 'er waren 250 kinde
ren onder de tien jaar) babbelden
opgewekt alsof ze niet 22 uur reizens
van hun ouders verwijderd waren. In
Eindhoven verlieten de kinderen, be
stemd voor Utrecht, Valkenswaard en
Veghel en omgeving de extra-trein on
der gewuif van de achterblijvenden, die
nog doorreisden naar Tilburg, Breda
en Waalwijk.
Een beetje alleen zat Karl Schubert,
kan het Weenser, uit het raampje van
zijn trein te turen tiaar het besneeuwde
land. Wij vroegen nem of hij geen zin
had in sneeuwballen gooien en toen
kwam hij los. Ia, en in een grote Schlit-
terbahn. Wij hebDen hem verzekerd
dat hij die ongetwijfeld ook hier zal
vinden. „Holland is das Land von den
Fahrradern'', verklaarde hij, wat wij
natuurlijk bevestigden.
Na aankomst ip net Tilburgse station
was het even een zoeken en regelen,
maar teenslotte kwamen alle kinderen
toch ter bestemder plaatse, waar ze drie
maanden lang kind in huis zullen zijn.
Geen groter vreugde zullen ze hun
pleegouders kunnen geven dan door te
zorgen, dat ze na hun vacanite hier
terug kunnen gaan naar hun ouders
met blozende vangen van gezondheid
en een dankbare herinnering aan ons
land, zoals zovele oudere Weners die
nog bewaren aan hun eigen tijd in
„Holland".
gereed ligt, zou men nog met toe kun
nen komen. Maar een van de belang
rijkste punten van een gedeeltelijke her
ziening zal zjjn het tegemoet komen aan
de dringende eis om het parlementair
apparaat uit te breiden. Reeds vóór de
verkiezingen van 1952 leefde dit verlan-
gen al heel sterk maar de Eerste Kamer
ging toen niet met deze en andere wij
zigingen in de Grondwet accoord. Sinds
dien is nog duidelijker gebleken dat de
huidige politieke werkzaamheden veel
meer deskundigen eisen, terwijl ook ge
regeld een groot aantal Kamerleden
voor internationale contacten in het
buitenland moet vertoeven, die men dan
hier mist.
Het meest waarschijnlijke is dat wij
het volgend jaar een Tweede Kamer
van 120 leden zullen gaan kiezen, waar
na dan ook de Eerste Kamer 60 leden
zal gaan bevatten. In het voorlopig ver
slag van de Eerste Kamer op de alge
mene beschouwingen der Rijksbegroting
is onlangs reeds de wens naar voren ge
komen dat de verhouding in het aan
tal leden tussen Eerste en Tweede Ka
mer dezelfde zou blijven. De regering
heeft met de senioren van het parle
ment terzake contact gehad.
(Van onze correspondent)
Naar wij van de zijde van de B.B.-
organisatie vernemen is de B.B. lande
lijk overgegaan tot het aanwerven van
vrijwilligers die zullen worden onder
gebracht in vaste hulpgroepen, welke
bij eventuele watersnoodrampen e.d. di
rect kunnen worden ingeschakeld.
Bij de Decemberstorm, welke kort
voor Kerstmis zoveel schade heeft aan
gericht in de Biesbosch en andere stre
ken van West-Brabant heeft bedreigd,
is men tot de bevinding gekomen dat
het systeem om vrijwilligers wanneer
dit nodig is met mdiowagens e.d., op
te roepen uiteindelijk toch nog te veel
vertraging oplevert.
Men is bij de B.B. echter gebonden
aan het inschakelen van uitsluitend
vrijwilligers, omdat alleen in oorlogs
tijd de B.B.-ers kunnen worden opge
roepen als reserve-dienstplichtigen. Men
heeft nu besloten onder de vrijwilligers
vaste groepen te vormen, die hun uit
rusting deels moe naar huis krijgen en
in geval van algemene oproep in zeer
korte tijd plaatselijk zich bij hun B.B.-
centrum kunnen meiden, waar zij met
verder materieel worden uitgerust en
direct kunnen worden uitgezonden. Een
besparing van enige uren is daarmee
zeker verkregen. In de belangrijke
B.B.-centra in Brabant is men reeds
zover dat deze groepen vrijwel zijn
gevormd.
de loop van de dag vertoond zjjn, zij
medegedeeld, dat zij geen van allen
uitmuntten door oorspronkelijkheid, ook
niet de bekroonde films: Assepoester
(Geesink), Parels (Cefima) en Brikkie
Union (Geesink). Welbeschouwd voldoet
naar onze mening de film Parels meer
aan de eisen, die men een reclamefilm
moet stellen dan die poppengrapjes van
Geesink, die herhaaldelijk in gemeen
plaatsen vervalt als opgeblazen wangen
en uitpuilende schoorstenen en boven
dien alleen maar tafereeltjes vertoont
zonder een zweem van rhythmiek. De
poppentechniek hebben de heren van
Dolly wood nu wel onder de knie, maar
de film doorbreekt die techniek toch
maar zelden.
Wat vrijwel in alle reclamefilms ir
riteert, is de nadrukkelijkheid, waar
mede de vrouwelijke en mannelijke
commentators de waren aanprijzen,
in nauwgezette navolging van slechte
Amerikaanse exempels. Behalve na
drukkelijk is de commentaar boven
dien meestal overdadig. Dat schaadt
omdat het irriteert. Men dient ook
spjaakgebjeken te vermijden en ver
keerde uitspraken als: „Je fliegt door
de was heen", want ook dat is alleen
maar hinderlijk. Bepaald ondraaglijk
zijn woorden als „kores-pondentie",
zijnde een subtiele woordspeling op
correspondentie op Kores-papier.
Een van de aardigste filmpjes kwam
uit Zwitserland, waar Cefima, om re
clame te maken voor een merk huid
crème, een poes in de hoofdrol zet, zon
der dat men het dier te zien krijgt.
Zij is namelijk identiek met de camera,
die in bomen klimt, speurtochten onder
neemt in badkamers en de ervaringen
bovendien met aardige rijmen onder
steunt. Van zo'n filmpje valt meer te
leren dan b.v. van de Belgische inzen
dingen, die een hilariteit verwekten,
welke weinig geschikt is om de befaam
de „boodschap" goed over te brengen.
Vooralsnog blijven wij volhouden dat
de reclamefilm het allereerst hebben
moet van zijn kwaliteit als film, hetgeen
leidt tot de conclusie, dat de filmer
meer te vertellen moet hebben dan de
opdrachtgever. Waar deze stelling wordt
gerespecteerd, komen betere resulta
ten voor de dag dan wij doorgaans te
zien krijgen.
Dbg.
De Haarlemse Rechtbank heeft van
morgen uitspraak gedaan in een aantal
zaken betreffende diefstallen, helingen
en verduisteringen, die tezamen bekend
staan onder de naam Schipholaffaire. De
meesten van de zestien verdachten wer
den conform de eis veroordeeld.
De vier brandwachten M. J. J„ J. F.
D., H. W. S. en P. K. werden conform
de eis wegens heling tot drie maanden
gevangenisstraf met aftrek veroordeeld.
De rechtbank vonniste H. H. J. wegens
heling tot vier weken gevangenisstraf
en K. F. H. S. tot vier maanden. Tegen
deze laatste verdachte was tien maan
den geëist. De magazijnbediende M. W.,
een der hoofdbeschuldigden, werd we
gens heling en verduistering van een
aantal gouden horloges veroordeeld tot
in totaal negen maanden gevangenis
straf. Er was een jaar en drie maanden
tegen hem geëist. Twee expeditieknech
ten, A. B. en F. T„ zagen zich conform
de eis veroordeeld tot vier maanden
gevangenisstraf wegens diefstal van hor
loges. Een andere expeditieknecht A. F.
kreeg vijf maanden. Tot slot werden
vijf mannen veroordeeld wegens dief
stal van sterke drank. Conform werden
A. T. en G. P. tot een geldboete van
f 50 veroordeeld. Voor P. R. luidde het
vonnis tien dagen gevangenisstraf, voor
M. K. drie weken voorwaardelijk met
een geldboete van f50, terwijl J. T„ te
gen wie twee maanden gevangenisstraf
was geëist, werd veroordeeld tot zes we
ken met aftrek.
Omdat iedereen over de
uitverkoop sprak, herin
nerde ik mij ineens dat
ik best nog een overhemd
zou kunnen gebruiken.
Weliswaar werd mijn
geestdrift enigszins getem
perd toen ik vernam dat
er hele fabrieken waren
die het ganse jaar door
alleen voor de uitverkoop werken
als men alle schijn in de wereld aan
de kaak gaat stellen wordt het ook
vervelend maar ik slaagde er ten
slotte toch in over deze barre econo
mische onthulling heen te stappen.
Toen ik het kledingstuk eenmaal
veroverd had wilde ik het ook meteen
aantrekken. Want een overhemd ko
pen en het dan in de kast hangen
vind ik van gelijke verderfelijkheid
als een fles jenever aanschaffen om
hem te bewaren tot de Kerstdagen.
Dat dóe je niet. Ik heb mijn streepje
dus meteen om de leden gehangen
gisteren. En nu voel ik de niet meer
te bedwingen neiging een stukje te
schrijven. Een bóós stukje. Dezelfde
neiging, dunkt me, die u, als poten
tiële ingezonden-stukken-schrijvers,
moet bespeuren als u het niet eens
bent met minister Staf, de KNVB of
onze hoofdredactie. Alhoewel dat laat
ste nauwelijks mogelijk is.
Maar goed. Ik ben boos. En aange
zien ik niet vermag in te zien, dat
boze stukjes alleen „uit uw pen" mo
gen ontspruiten laat ik er vandaag
eens een uit mijn pen vloeien.
Welnu, ik ben boos op de overhem
den-fabrikanten. Niet omdat hun tex
tiel niet deugt maar omdat zij de
kledingstukken waar ik het nu over
heb immer zo onbarmhartig grondig
inpakken.
Ten eerste dat cellophaan. Waarom
moet er cellophaan om een overhemd?
Is het leven al niet worsteling
genoeg? Vervolgens dat mica-binnen-
boordje. Waarom moet i k dat er uit
peuteren? Maar vooral die spelden. Ik
zou de man wel eens willen ontmoe
ten die ze er in pleegt te steken. Hij
verdient óf een afdoende kastijding
óf de Nobelprijs voor sadisme. Welk
zinnig mens steekt zoveel spelden zó
in een overhemd dat men er kop
noch punt van kan terugvinden.
Waarom die louche, achterbakse ma
nier van doen? Ik heb nog nooit een
nieuw overhemd ontward zonder met
bebloede handen uit de strijd te ko
men. Ik heb nog nimmer een nieuw
overhemd aangetrokken zonder dat
een verwaarloosde speld mij onver
hoeds in het vlees drong. Waarom?
Waarom neem ik dat. Waarom neemt
u dat. Waarom stelt men over dit
spelden-euvel geen vragen in de
Tweede Kamer? Aan minister Staf
bijvoorbeeld. Waarom wel te strijden
tegen de prikkel-lectuur en niet tegen
het prikkel-overhemd? Het zijn vra
gen, die mij eens van het hart moes
ten.
En de redactie dank ik voor de
verleende plaatsruimte.
Dinsdagavond hebben de Leidse bak
kers in gezelschap van hun echtgenoten
vergaderd over de vraag of het al dan
niet wenselijk is in de toekomst het
broodbedrijf drastisch te saneren en ge
zamenlijk een grote fabriek te bouwen,
waar iedere bakker zijn brood zou
kunnen laten bakken. Men kwam
overeen dat centralisatie in groepsver
band noodzakelijk is. Er werd uit de
vergadering een commissie gevormd, die
de mogelijkheden zou bestuderen. Het
plan om tot stichting van een grote
bakkerij te komen werd zeer sceptisch
ontvangen. De klantenruil op vrijwillige
basis maakt echter meer kans om ver
wezenlijkt te worden.
Op het Franse ministerie van buitenlandse zaken zijn thans officiële
klachten ontvangen van Denemarken, Noorwegen en Luxemburg' over de
storende werking van Radio Europa, de nieuwe zender in Saarland. Een
woordvoerder van het ministerie verklaarde, dat het radiostation in Saar
land aan het experimenteren is en dat de Franse regering aan de Saarlandse
autoriteiten heeft verzocht de ingediende klachten te bestuderen en te
streven naar verbetering. Officieel is aan Radio Europa geen golflengte toe
gewezen en daarom zoeken de organisatoren zelf maar een passende frequen
tie. Sinds 4 Januari opereert het station op een golflengte, zeer dicht bij die
van Radio Luxemburg. Het groothertogdom heeft zich derhalve aangesloten
bij de protesten van de Scandinavische landen, die Radio Europa een „pira
tenzender" noemen. Het nieuwe station, dat geheel op commerciële basis
zal werken, wordt geëxploiteerd door de Saarlandse Radio en Televisie-
Maatschappij.
n het beroemde boek: „De geschiedenis der oecumenische bewe
ging" zegt de schrijver, John Th. Mc. Neill, dat de hervormers
de vernieuwing beoogden, en niet de scheuring van de Kerk,
en dat zij hoopten op haar hereniging. Van de waarheid dezer woorden
is men tegenwoordig zowel in reformatorische als in katholieke leidende
kringen overtuigd, zij het met een nadere verklaring van enkele de
tails. Vooral sinds de tweede wereldoorlog is er een grote en verblijden
de wijziging gekomen in de onderlinge verhouding. Niet alleen hebben
ernstige studie en een open, eerlijk gesprek het wederzijds begrip
bevorderd, er is ook over en weer opr.echte waardering gegroeid voor
elkanders standpunt. Dit heeft aan beide kanten het niet te onderschatten
voordeel opgeleverd van een diepere bezinning op de wezenlijke inhoud
van het Christendom, waarmee een duidelijk waarneembare verrijking
van geloofsinzicht en zelfs van geloofsleven gepaard gaat. De vroegere
uitsluitend-apologetische, vaak afwijzende en meestal polemiserende hou
ding behoort gelukkig tot het verleden. Het laatste nummer van de
Bazuin vraagt in een artikel, getiteld: Lichtpunten in de nieuwe tyd:
„Kunnen wij genoegen nemen met een afweerhouding tegenover mensen,
die wij met ons verbonden weten door geloof en doop, door de
gehoorzaamheid aan het Woord des Heren? Laat men toch goed ver
staan, dat een oecumenische houding niets te maken heeft met een
modegril of een bevlieging; zij is het resultaat van gelovige bezinning,
en daaraan ontleent zij bij voortduring haar kracht om te zegevieren
over teleurstellingen, over de zucht naar „resultaten" en over velerlei
kleinmoedigheid." Terecht wijst het blaa er verder op, dat de veranderde
mentaliteit tot uiting komt in een verhoogde belangstelling der katholieken
voor liturgie en Bijbel, in een verlevendigd en verdiept Kerkbewustzijn
en verantwoordelijkheidsbesef voor de talrijke afzijdigen, vooral echter
in een groeiende oecumenische gezindheid. Er is een ontwikkeling gaande
in Gods Kerk, waarvoor niemand onverschillig mag zijn en die tot
grote dankbaarheid stemt. Zij legt ons echter tevens de plicht op
van ernstige zelfbezinning op de vraag, of ons gedrag de stille werk-
.zaamheid van Gods Geest niet belemmert. Wij zullen een open oog
moeten krijgen voor wat in verleden en heden de toenadering tot onze
mede-christenen in de weg heeft gestaan en nog staat. Naastenliefde
eist ook, dat wij het de ander niet moeilijk maken ons te achten en
lief te hebben. Wij zullen ons moeten doordringen van het feit, dat
de Kerk, die altijd de heilige en smetteloze Kerk moet heten, toch
ook „de Kerk der zondaren" is, en die zondaren zijn wij. Onze
zwakheid en zondigheid hebben niet zelden een ongunstige weerslag op
het geloofsleven zelf. Wanneer de katholieke Kerk niet die overtuigings-
en werfkracht uitoefent, die zij naar Gods bedoeling moet hebben,
dan is dat onze schuld. Die schuld moeten wij eerlijk en ruiterlik
durven bekennen. Alleen op die wijze zal de overtuiging, dat het herstel
der verbroken eenheid slechts mogelijk is door de terugkeer der afge
scheidenen tot de éne Moederkerk, ons in nederigheid en bescheidenheid
aansporen tot het juiste beleven dezer Bidweek. Aan de goede trouw
onzer protestantse mede-Christenen mogen wij niet twijfelen. Dit besef
is een rijke verworvenheid van onze tijd. Dat zij desondanks dwalen
is zeker niet hun persoonlijke schuld. Mogen een onberispelijk ge
drag onzerzijds en een vurig gebed hun de genade verwerven de weg-
terug te vinden naar de oorspronkelijke eenheid.
Volgens een bericht van het Deense
dagblad „Berlingske Tidende" zou deze
maatschappij zijn opgericht met het
geld van de fameuze Griekse reder Ari-
stoteles Onassis, de Zweedse industrieel
Axel Werner-Grent en de Franse „paar-
denkoning" Boussac. Denemarken en
Luxemburg hebben zich tot dusver be
perkt tot protesten, maar in Oslo schijnt
men te overwegen de kwestie voor te
leggen aan het Internationaal Gerechts
hof in Den Haag.
Een woordvoerder van de Saarland
se Radio- en Televisie- Maatschap
pij heeft naar aanleiding van de pro
testen verklaard, dat zijn maatschap
pij reeds in 1952 van de Saarlandse
regering en van de officiële Saarland
se omroep toestemming heeft gekre
gen om eigen televisie en radiozen
ders, voorlopig op commerciële
grondslag, te vestigen. De organi
satoren streven ernaar om mettertijd
de zenders te doen werken onder de
auspiciën van de Raad van Europa.
De woordvoerder zei verder, dat de
technici thans maatregelen hebben ge
nomen om te voorkomen, dat enige
zenders in Europa, met uitzondering van
die van Luxemburg, door Radio Euro
pa gestoord kan worden. Radio Luxem
burg evenwel heeft van de inte. natio
nale golflengte-conferentie in Kopenha
gen evenmin de beschikking over een
frequentie gekregen als Radio Europa.
Als het de bedoeling van Radio Lux
emburg is, aldus de woordvoerder, om
ons in een zenuwoorlog te wikkelen, dan
zal blijken, dat wij de sterkste zenuwen
hebben. Ten aanzien van de aanvallen,
die ook de Saarlandse pers op de nieuwe
zender heeft gedaan, verklaarde hij, dat
men in Saarland het bezit van twee
zenders, een voor politieke en een
voor reclame-doeleinden op prijs moest
stellen.
De minister van Onderwijs, Kunsten
en Wetenschappen a.i. heeft aan ieder
der componisten C. de Groot te 's-Gra-
venhage en H. Godron te Bussum een
opdracht verleend tot het componeren
van een orkest-suite voor een normaal
bezet symphonie-orkest.
