Strijd na tweede dag volkomen open Van Dam en Dame Hockeyploeg moet hoog peil, ook in de toekomst, handhaven Twee jaren intensief trainen Deelnemers verontwaardigd over geheime controles uitgebalanceerde kwaliteiten Keef' was ook goed A IN Verrassend verlies van Broekhuizen tegen Stikkelman Drie leiders Van stukken.... ....en schijven Wedstrijd tussen bondsploegen Coach Norris over zijn taak: Engelsen wilden strijd staken Ontmoeting Oost-West in Kazakstan kan ware krachtsverhouding tonen KINDERPRIJ S VRAAG Om kampioenschap hoofdklasse driebanden Mary Kok verbetert eigen record Voorbereiding voor Melbourne Rallye van Monte Carlo J ONTHULLINGEN van GONTSJARENKO El "ZATERDAG 22 JANUARI 1955 PAGINA 4 abcdefgh. Uitslagen en stand BERGCIRCUIT van de Rallyc van Monte Carlo De strijd om de titel van bet Nederlands kampioenschap hoofdklasse drie banden is na de tweede dag nog volkomen open. Na de vierde ronde en met ieder nog drie partijen voor de boeg staan Popeijus, Broekhuizen en Baay met zes matchpunten aan de kop. Popeijus moet nog spelen tegen Baay, Stikkelman en Sweering, Broekhuizen tegen Baay, De Ruyter en Xeegelaar, Baay tegen Broekhuizen, Popeijus en De Ruyter. Des middags won Broekhuizen met heel veel moeite van Metz, doch ver loor des avonds van de uitstekend spelende Stikkelman. Een verrassend resultaat. Broekhuizen en Metz hebben Vrij dagmiddag een strijd op het groene laken gestreden, die met een gou den randje in de driebandenhistorie zal ingaan. De honderden toeschou wers waren om half vier nauw aan- eengeschoven, toen het duel tussen de uitgewogen brillante technicus Metz en de vlotte routine Broekhui zen begon. De tot op dat moment nog ongeslagen Broekhuizen, veruit de nestor van het gezelschap, ging zeer vlot van acquit. De eerste twin tig beurten had het er alle schijn van dat de rustige Metz, die in de zestiende beurt al een serie van ze ven op tafel had gelegd, zijn tegen stander geleidelijk in de hoek zou werken. Maar het publiek wist dat de oude vechtjas nog reserves had die hij beslist niet onaangesproken zou laten. De twintigste beurt bracht dan ook het herstek Een serie van vier werd kort daarna gevolgd door een van vijf en even later nog eens door vijf. Bij de 32ste beurt was Broekhuizen reeds boven een gemiddelde van 1 en in de veertigste produceerde hij een serie van zes degelijke caramboles. Het pu bliek keek meewarig naar Metz, die mathematisch doorwerkte. Schijnbaar onbeïnvloed door de rijzende score van zijn tegenstander. Een kleine inzinking van Broekhuizen beantwoordde hij snel met series van vier en drie, die stuk voor stuk van waarlijk voortreffelijke makelij waren. Bij de 54ste beurt was de stand 45—48 in het voordeel van Broekhuizen. De kenners gaven de nes tor reeds de overwinning toen de bal len in een zeer voordelige scorepositie bijeen waren. Maar Broekhuizen, aan wie de spanning niet ongemerkt voor bij was gegaan, miste grandioos. Metz pakte onmiddellijk aan en schoof een punt dichter bij de 50. Broekhuizen miste weer. Metz studeerde zwijgend en langdurig op een bijna onmogelijke bal. Het werd doodstil in de zaal toen hij afstootte. Kreten weerklonken „O, wat is die mooi". Weer was Metz een punt dichter bij de 50. Broekhuizen faalde opnieuw en Metz zag zich opnieuw ge plaatst voor een buitengewoon moeilij ke bal. Met een snijbal over de volle lengte van het biljart scoorde hij. De zaal juichte uitgelaten. Beide spelers missen nog een keer, maar Metz laat de bal in een goede positie liggen, en Broek huizen, vuurrood en gejaagd, scoort zijn laatste twee. Juichend danst hij naar zijn plaats. Maar Metz kreeg van de toeschouwers de schoonheidsprijs. Dat was het slot van een emotionele mid dag, die in het begin een prachtig duel had te zien gegeven tussen twee serieuze candidaten naar de titel, de altijd weer verrassende Rotterdammer Baay en de degelijke scorer Stikkelman. De match leverde een overwinning van 5043 in 56 beurten op voor Baay, maar ook hier gingen de lauweren bijna gelijkelijk naar Stikkelman, die de hoogste serie van de dag, acht, op zijn naam had ge bracht en met een verbluffende vastheid had gestreden. Maar de kleine Rotter dammer werd bijna door het gehele publiek en bloc omhelsd om zijn slot- stoot, die zo moeilijk was en zo mooi werd gemaakt, dat de overwinning hem van harte werd gegund. De arme Henny de Ruyter ging zonder kans in een match tegen een op kampioen spelende Popeijus ten onder. Bij de 51ste beurt had Popeijus de vijftig al voL De Ruy ter stond toen nog op 23. In de tien laatste beurten had hij slechts één punt gescoord. Sweering verloor in een ein deloos slepend duel van Teegelaar, die evenmin zijn vorm van Donderdag kon vinden. Probleem van dr. O. Dotterweich. Wit geeft mat in 2 zetten. hinderen.) 24. 0-0, Pe6; 25. Tal, Pc5?; 26. Lg4, Pe6. (Er dreigde Ta8t ge volgd door Tal-a7 mat.) 27. Pc4, Df7. Stand na 27 zetten. Wit: Ka6, Da3, Pd3, Pe6, pionnen b5, e3 e4 Zwart: Kc4, Dh2, pionnen b6, c5. HET MIDDENGAMBIET Wit: Winnawer Zwart: Riemann 1. e4, e5; 2. d4, ed4:; 3. Dd4:, Pc6; 4. De3, Lb4t; 5. c3, La5; 6. Dg3!, Df6; 7. Lf4, d6. (Onvoordelig. Dg6 zou zwart gelijke kafisen gegeven hebben.) 8. Lb5, Ld7; 9. Pd2, h6. (Zwart wil lang rocheren, hetgeen niet mogelijk was wegens Lg5. Intusen zou Pe7 sterker zijn geweest.) 10. Pc4, Lb6; 11. h4, Pe7; 12. Pf3, Pg6; 13. Pb6:, ab6:; 14. Le3, Pe5; 15. Le2, Lc6. (Een fout. Hier had Pf3:t moeten geschieden.) 16. Pd2, 0-0-0; 17. h5, Pf8. (Fout zou zijn: Pe7 wegens 18. f4, Pd7; 19. Ld4, De6; 20. f5.) 18. a4, De7; 19. b4, f6; 20. b5, Le8; 21. a5, ba5:; 22. Ta5:, b6. (Zwart heeft geen voldoende verdediging meer.) 23. Ta7, Pd7. (Om Lb6: te ver- Probleem voor geoefende oplossers. No. 2103 van H. J. C. A. Nunnink te Delft. 28. Dd6: (Een correct dame-offer!) f5. (Op cd6: volgt mat in 2 zetten.) 29. Ta8f, Pb8; 30. Pb0:t en mat op de volgende zet. Oplossing probleem van S. Loyd: Dc8! Oplossing probl. v. C. Mansfield: Lc7! Het is mij opgevallen, dat verschillen de probleemliefhebbers zich niet aan 3-zetten „wagen". Toch is het niet altijd zo moeilijk een 3-zet binnen een redelijke tijd op te lossen. Probeert u het eens met het volgende probleem van dr. E. Paloska. Wit: Ka2, Dc5, Lc6, pion g4. Zw.: Kh7, Lh6, pionnen a4, g5, g6, g7. Wit geeft in 3 zetten mat. Correspondentie betreffende deze ru- briek te zenden aan A. Perquin, Marnixkade 104 te Amsterdam-C. Probleem voor beginners. No. 343 van J. H. Scheyen te Kerkrade. Wit speelt en wint; oplossingen kun nen ingezonden worden tot 15 Febr. a.s. aan B. H. M. Stevens, Eikenlaan 36, Heemstede. Oplossing van no. 2096 van P. J. Eype, Haarlem. Wit speelt naar: 42—37, 37, 44, 31, 21, 39, 1, 8, 5 en wint. Heel mooi slag- werkprobleem.- In tegenstelling met no. 2094 is hier met dezelfde bedoe ling meer effect bereikt; de aanvang- stand is echter wat minder goed. Wit begint en wint; oplossingen van de nummers 343 en 344 kunnen tege lijk ingezonden worden tot 15 Febr. aan bovengenoemd adres. Oplossing van no. 340 van Joh. v. d. Boogaard te Rotterdam. 33—29, een zeer verrassende zet. 31x 44, 48—42, 30x39, 47—41, 36x38, 18— 13, 9x18, 23x1, 14x34, 1x5 en wint. Dit fraaie en geestig bewerkte motief is van de Franse grootmeester M. Fabre. Een mooi vraagstukje voor beginners. Het practische partijspei. Als men wedstrijdpartijen gaat analyseren komt men dikwijls voor onverklaarbare situaties, spreekt men dan later de speler dan blijkt, dat de zenuwen en wedstrijdsfeer de spelers parten hebben gespeeld. Bij mentale training wordt daar blijkbaar te wei nig aandacht aan geschonken. Zetten we eens de volgende stand op: zwart 13 st. op 3, 6, 8, 12, 13, 15/20, 23 en 24. Wit 13 st. op 26, 27, 28, 32, 33, 35, 36, 38/41, 45 en 48. Er werd gespeeld: 3631, heel goed, belet 1721 enz. wegens schijf winst door 31—26. 3—9, 41—36, 9—14, 4842'? fen vreemde zet; men zou hier eer- er 3934 verwacht hebben, omdat 24—29 verhinderd is door 33x24, 19x 39, 28x10, 15x4, 4034 enz., wit wint een stuk. Ook 2025 is natuurlij» verhinderd wegens 3430, 40x9, 27— 21 enz. Er zou dus niet anders over blijven dan 2329 enz., waarna wit aanzienlijk voordeel houdt. Toch is de zet 4842 niet te verwerpen en heeft wit die met een bepaalde be doeling gespeeld. Hij verwacht als tegenzet n.l. 2025 en kan dan een winnende slagzet uitvoeren. Zwart speelde inderdaad deze zet en toen vervolgde de witspeler zonder be denken met 2722? 18x27, 31x11, 16x7, waarna wit plotseling tot de ontdekking kwam, dat zijn opzet faalde. Hij had het in de haast ver keerd gedaan! In plaats van 2722 had 27—21, 16x27, 31x11, 6x17, ge speeld moeten worden, waarna dan gevolgd zou zijn: 2621, 17x26, 28— 22, 18x27, 32x21, 26x17, 33—28, 23x34, 40x7 en wint. Een mooie combinatie in normale partijstand. Teegelaar leed Vrijdagavond in de vierde ronde zijn tweede nederlaag van dit tournooi, waardoor zijn tot dan toe zeer reële kansen op de titel aanmer kelijk slonken. Hij speelde met een moyenne van 0.741, wat duidt op sterk spel. Maar in dit kampioenschap kan een dergelijk gemiddelde toch niet hoog genoeg zijn voor een zege, en dit onder vond Teegelaar. want De Ruyter, uitste kend op dreef en het wederom zeer tal rijke publiek herhaaldelijk vergastend op fantastische stoten over zes en acht banden, haalde 0.862. De Waalwijker liep na de 41ste beurt, toen de stand gelijk was (2929), geleidelijk uit en besliste de partij in de 58ste beurt. 1-ee- gelaar 7 punten achter zich latend. Popeijus, die ook slechts een verlies- partij telde, handhaafde zijn titelaan- spraken tegen Metz, wiens maatgevoel en vastheid van hand aanvankelijk vol komen zoek waren. De Hagenaar poe delde 24 maal in zijn eerste 30 beurten, kwam-bij de 34ste beurt toch nog ge lijk (1819) doordat Popeijus in deze fase ook zwakke momenten had, maar kreeg daarna een achterstand die, on danks zijn verbeten verzet, tenslotte tot elf punten aangroeide. Dit was de derde nederlaag van Metz, die hiermee uitgeschakeld is voor de titel. Broekhuizen heeft in zijn avondpar tij tegen zijn stadgenoot Stikkelman zijn krachttoer van enkele uren tevo ren, toen hij een grote, fataal schijnen de achterstand geheel wist weg te wer ken en met twee caramboles te win nen, niet kunnen herhalen. De nestor leed zijn eerste nederlaag en het werd er een met sprekende cijfers: 5033. Maar hij had dan ook te maken met een tegenstander, die, 73 beurten lang in topvorm spelend, de stand op 4328 had gebracht. Dit peil kon Stikkelman niet volhou den. Hij had 14 beurten nodig voor de resterende 7 punten, maar kwam toch geen ogenblik in gevaar, omdat Broek huizen, vergeefs vechtend tegen zich zelf en tegen het ivoor, ballen miste die hij in normale omstandigheden feilloos pleegt te maken. Zijn nederlaag kostte Broekhuizen ook de eerste plaats in het klassement, die nu, dank zij een beter algemeen moyenne door Popeijus wordt bezet. In deze partij is door Stikkelman, en in de match op de andere tafel door Sweering en Baay in de eerste fase van hun treffen, prachtig spel gedemon streerd, het applaus ging golvend over de dicht bezette tribunes, al naar ge lang of op het ene of op het andere bil jart een virtuoze stoot gelukte. De strijd rekte zich enige tijd voor dat Baay, psychisch en physiek schier aan het eind van zijn krachten, einde lijk met 6 punten voorsprong de 50 rond maakte. Popeijus 50 51 6 0.980 De Ruyter 23 51 3 0.450 Baay 50 56 4 0.892 Stikkelman 43 56 8 0.767 Metz 48 60 4 0,800 Broekhuizen 50 60 6 0.833 Teegelaar 50 78 4 0.641 Sweering 44 78 4 0.564 Teegelaar 43 58 4 '0.741 De Ruyter 50 58 5 0.862 Popeijus 50 64 4 0.781 Metz 39 64 4 0.625 Sweering 44 75 5 0.586 Baay 50 75 5 0.666 Broekhuizen 33 57 4 0.578 Stikkelman 50 37 6 0.877 Na de* vierde 1. Popeijus 2. Broekhuizen 3. Baay 4. Teegelaar 5. De Ruyter 6. Stikkelman 7. Metz 8. Sweering ronde luidt de stand: 6 186 235 6 0.791 6 183 233 6 0.788 6 172 228 8 0.754 4 187 242 7 0.772 4 169 225 6 0.751 4 180 241 8 0.746 2 162 235 5 0.689 0 178 288 6 0.633 Het programma vooi Zaterdag luidt: BroekhuizenTeegelaar, MetzStik kelman, PopeijusSweering en Baay De Ruyter. De kans is groot, dat op 2 Februari a.s. twee bondselftallen in een licht- wedstrijd tegen elkaar zullen uitko men. Een bondselftal zou Woensdag j.l. te Rotterdam tegen de Hambur ger Spiel Verein uitkomen, maar door de weersomstandigheden kon deze ontmoeting geen doorgang vinden. Van de H. S. V. is nog geen voorstel binnengekomen voor een nieuwe da tum, hetgeen begrijpelijk is, omdat de Hamburgse club boven aan de rang lijst staat in haar afdeling en goede kansen maakt op de verovering van het afdelingskampioenschap. Het vin den van een datum is daarom voor de H. S. V. geen eenvoudig geval. De onderlinge wedstrijd tussen twee bondselftallen op 2 Februari zou aan de keuzecommissie een goed over zicht kunnen geven over de vorm, waarin diverse candidaten voor het Nederlands elftal zich bevinden. Mary Kok van De Robben, die nau welijks veertien dagen geleden- als eerste haar naam schreef op de Ne derlandse recordlij st voor de 200 me ter vlinderslag, heeft dit record al weer verbeterd. Noteerde zij op 8 Ja nuari in het bad aan de Kapelstraat te Hilversum 2 min. 52.5 sec., Vrijdag avond kwam zij in hetzelfde bassin tot 2 min. 50 sec. De drie tijdopnemers drukten resp. 2.50.2, 2.50 en 2.50 af. De organisatoren van de Ronde van Nederland, de N.V. Efor te Am sterdam, hebben veertien renners ge contracteerd voor de komende Ronde van Nederland, welke van 23 tot en met 30 April wordt gehouden. Het zijn: Thijs Roks, Jos Suykerbuyk, Wies van Dongen, Piet Haan, Henk Stevens, Jan van Osta, Jan Plantaz, Nico van Est, Hans Dekkers, Noppie Koch, Daan de Groot, Cor Bakker, Jules Maenen en Piet van As. Naar bekend hadden Gerrit Voor-' ting, Wout Wagtmans, Gerrit Schulte en Wim van Est reeds een contract (als kopman) voor de ronde afgeslo ten. Rex Norris, de 55-jarige coach uit Indië, die aangesteld is tot trainer van de Nederlandse hockeyploeg, heeft enkele belangwekkende bijzonderheden medegedeeld over de plannen, welke hij, in overleg met het bestuur van de Koninklijke Nederlandse Hockey Bond, hoopt te verwerkelijken. Eind Januari vertrekt hij naar Nederland, om gedurende bijna twee jaren de Ne derlandse ploeg voor te bereiden voor het Olympisch tournooi, dat in Novem ber 1956 te Melbourne wordt gehouden. Sedert de spelen van 1928 te Amster dam, toen Norris voor Indië speelde, dat toen het tournooi won via een zege van 30 op Nederland, heeft hij groot respect gekregen voor ons team. „Als Nederland nog steeds dezelfde vecht lust, energie en liefde voor het spel toont, zoals in 1928, dan zie ik mijn taak met het grootste vertrouwen tege moet". i ,,Dat betekent dus dat u een goed resultaat in Melbourne verwacht?" „Voorlopig bepaal ik mij er toe de Nederlanders te helpen bij het trainen en oefenen, te vertellen hoe in Indië en Pakistan hockey gespeeld wordt en als zij goede leerlingen blijken te zijn, dan... ja dan is het de bedoeling dat ik de ploeg vergezel naar Australië waar we met vereende krachten zullen proberen de Nederlandse naam in de hockeywereld hoog te houden. Tot slot van mijn tweejarige werk staan dan enige wedstrijden in Indonesië, Malaya en Indië op het program ma. ..„Ik heb het volste vertrouwen dat na die periode, een tweejarige inten sieve training en verschillende ontmoe tingen met de sterkste teams ter we reld, de Nederlandse nationale ploeg voldoende ervaring zal hebben opge daan om zelfstandig het hoge peil in de toekomst te kunnen handhaven". „Het Olympisch tournooi is dus in eerste instantie het doel van mijn taak in Nederland", zo vervolgde de coach. Uit zijn hele houding bleek duidelijk, hoe zijn toekomstige werk reeds geheel en al zijn gedachten in nam. „Maar denk nu niet, dat ik mij uitsluitend zal bepalen tot een stel geselecteerde spelers, die momenteel voor een speciale opleiding in aan merking komen. Neen, het bestuur van de hokeybond heeft ook reeds aan de toekomst gedacht en mij uit drukkelijk verzocht aandacht te be steden aan de jongere spelers. In de komende twee jaren zal ik mij dus behalve aan de training van het Oran je-team vooral wijden aan de taak de jongeren op te leiden". „Jongere spelers hebben nog geen vaste stijl. Zij zijn soepeler in hun op vattingen en misschien kan ik er in slagen de jeugd een „gemengde stijl" bij te brengen. Dat wil zeggen, dat met in achtneming van de Nederlandse landaard toch ook typische karaktertrekken van de Indië- stijl in de spelopvatting kunnen worden verwerkelijkt. Misschien is het dan mo gelijk bij mijn vertrek uit Nederland een grote groep spelers achter te laten, waaruit geput kan worden om de natio nale ploeg later aan te vullen en te versterken. Grote verwachtingen gaan juist naar hen uit, want ook na 1956 moet Nederland een sterk hockeyland blijven." In 1944 is Norris in Indië begonnen met het opleiden van jongere spelers, vooral van de meisjes. Aan hem is het te danken aan het dameshokey-team van Madhya Pradesh in korte tijd boven de andere clubs van Indië uit stak. In 1950 en 1954 won deze ploeg het nationale kampioenschap, waarbij de speelsters vooral uitblonken in het nemen van de korte en lange corners. Op verzoek van de dames hockey bond van Indië en van de dames hockey bond van Madhya Pradesh werd Norris in 1951 overgeplaatst naar Nagpur, waar hij met de training van de dames belast was. Ook hier had hij succes, want in 1953 waren vijf van zijn leer lingen opgesteld in het nationale elftal. Ten slotte'zullen ook de Nederlandse meisjes van zijn aanwezigheid kunnen profiteren want zo besloot hij: „Ik heb opdracht gekregen niet alleen de he ren, maar ook de dames en de jonge ren bij de oefeningen te betrekken". CULLAUMES Col de Valberg 1700m La Colmiane 1500 m ^ST MARTIN VÉSUBIE i Bolène 690m ftTurini 1607m y' 25 km PEIRA CAVA Col de Braus' 1000 m Sf Jean 644m CASTILLON Start Fin/ah Monaco 55122 V.PELT II Colt met hoogte in meter» Plaatsen ^-Rijrichting Oleg Gontsjarenko, de vermaarde Russische schaatser, in .een wel zeer karak teristieke houding tijdens wedstrijden te Alma Ata. Sinds de Russische schaatsenrijders enige tijd geleden tijdens de „inter nationale" wedstrijden in hun land met zulke fantastische wereld recordverbeteringen uit de bus zijn gekomen, is de sfeer van geheim zinnigheid, welke nog steeds voor velen in de Westerse sportwereld over dat befaamde schaatseldorado Alma Ata hangt, opnieuw in het brandpunt van de actualiteit geplaatst. Welke buitengewoon goede eigenschappen bezit de baan, die het rijders van ongetwijfeld wereldklasse niettemin mogelijk heeft gemaakt, plotseling op overrompelende wijze een geweldige verschui ving op de wereldranglijst te weeg te brengen? Vijf Russen, te weten Shilkov, Sakunenko, Golovtsjenko, Ivashkin en Gontsjarenko van wie alleen eerst en laatstgenoemde bij ons bekendheid genieten vanwege hun afvaardiging vorig jaar naar de Europese en wereldkampioenschappen beheersen vol ledig het beeld van de topverhoudingen, zoals die momenteel in de inter nationale schaatswereld liggen. En zoals, oppervlakkig geredeneerd, mag worden verondersteld, zullen er vele jaren moeten verlopen, alvorens spe ciaal de Noren, Zweden en Finnen in staat kunnen worden geacht de Rus sische fenomenen ernstig naar de kroon te steken; als ze er wellicht in slagen, ooit op een dergeiyke formidabele hoogte te komen. En in dit licht bezien moet het ogenschijnlijk zeker onaannemelijk worden geacht, dat één van onze landgenoten zich in de toekomst in dit milieu zal kunnen bin nendringen, in weerwil van ieders bereidheid, de lichamelijke conditie en rijtechniek op Fjetre bij Hamar zo hoog mogelijk op te voeren. Zijn de Russen nu inderdaad van uitzonderlijk hoge klasse of hebben zij een ongekende voorsprong door het bezit van een baan, die zijn weerga in de wereld niet kent en het zelfs rijders van minder allure dan b.v. een Hjal- mar Andersen, de Zweed Sigge Ericsson of Kees Broekman mogelijk maakt, ongemeen scherpe tijden op de chronometers te laten afdrukken? organisatorische aard moest afwikke len, om nog tijd te vinden als verbin dingsman tussen rijders en journalisten op te treden. Alleen genoemde West- Duitse journalist kreeg de kans van zijn leven, om zijn blad een zeer ex clusief vraaggesprek met Gontsjarenko te leveren. Het bleek namelijk, dat deze Rus de Duitse taal een beetje machtig was en zich, geheel in de ver trouwelijke sfeer van die dag, bereid toonde, enkele vragen te beantwoorden. Gontsjarenko, nu 23 jaar, getrouwd en wonende in Moskou, is electrotech- nicus bij de brandweer in de Russische hoofdstad. Hij moet, evenals de andere rijders, normale werkuren maken, waar door aan de amateuristische status, zé ker zoals deze heden ten dage wordt beschouwd, niet behoeft te worden ge twijfeld. Maar wanneer het schaatssei zoen in zicht komt, wordt hun de gele genheid geboden, naar Alma Ata te ver trekken, waar zij onder deskundige, strenge leiding geleidelijk aan in con ditie komen. In dit verband is het interessant, nog eens kennis te nemen van een vraaggesprek, dat een West-Duitse sportjournalist vorig jaar tijdens de Europese kampioenschappen te Da- vos heeft gehad met Oleg Gontsjaren ko. Zoals reeds meermalen Is geble ken, zijn Russische sportslieden ln het buitenland altijd zéér terughou dend en mijden zij angstvallig iedere toenadering van 'n onofficiële West- Europese persoonlijkheid. Bekend met deze wetenschap was het toen in het Zwitserse wintersportplaatsje bepaald een opvallend verschijnsel, dat de Rus sen zich uitermate toegevensgezind toonden. Zij waren vriendelijk, bewo gen zich ogenschijnlijk frank en vrij en gingen zelfs journalisten en ver woede handtekeningenverzamelaars niet uit de weg. Maar de taalmoeilijkheden speelden de kans, een vlotte conversatie te voe ren, parten, daar de enige aan wezige tolk te veel gesprekken van De baan van Alma Ata ligt in de Sovjet-republiek Kazakstan, bij de Rus- siscli-Chinese grens, op een hoogte van ongeveer 1600 meter, die ideaal is ge bleken voor een zo gunstig mogelijke ademhaling, terwijl bovendien de wind daar geen enkele vat op de rijders heeft. Mag men in dit opzicht dus reeds van voortreffelijke omstandigheden spre ken, nóg sterker spreekt het nu volgen de in het voordeel van de Russische rijders. De deskundigen, die enige jaren geleden tot de bouw van de baan overgingen, hadden Alma Ata bovenal uitgekozen, omdat zü daar een bron aantroffen, die mineraalwater van een bijzondere samenstelling opstuwt. Dit water bleek de uitzonderlijke eigenschap te bezitten, bij bevriezing ijs te worden, dat geen enkele oneffenheid vertoont, een wat zachte bovenlaag heeft en juist daardoor uitermate streekvast is. De tweede ontdekking, die de deskundi gen hij het prepareren van de baan deden, bestond hierin, dat het ijs pas ideaal wordt, indien men het 's mor gens en 's avonds vóór de wedstrijden besproeit met heet water; aldus Gonts jarenko. Al deze omstandigheden en vindingen in dat verre Alma Ata hebben er toe geleid, dat de Russen zich nog ener gieker op hardrijden zijn gaan toeleg gen, omdat zij aldus 'n uitstekende kans zagen, ook in deze tak van sport tot de uitblinkers in de wereld te gaan be horen. Geheel dus in de lijn van de „po litiek", die zij reeds geruime tijd met een zekere grimmigheid voeren om het Westen onweerstaanbaar met lengten voorbij te streven. En dat zij daarin op de schaats volledig zijn geslaagd, behoeft nauwelijks betoog. Volledig?... Met spanning wacht de internationale sportwereld nu af, wanneer de sterkste schaatsenrijders uit het Westen in de ge legenheid worden gesteld, hun capaci teiten eens te tonen onder soortgelijke gunstige omstandigheden, met andere woorden: in het Russische dorado Al ma Ata. Wanneer zij allen, zonder uit zondering, hun krachten daar ginds kunnen meten met de toprijders, die nu zó van zich doen spreken, pas dón kan men enig inzicht verkrijgen, hoe groot het werkelijke verschil is. En dan zal tevens kunnen blijken, of de klas sieke lange streek op de grote afstan den zich nog kan handhaven tegen de vinnige, kortere slag, waarmee de Rus sen tijdens hun eerste contact met het Westen reeds zulke frappante resulta ten boekten. Een ontmoeting dus zonder druk van een te behalen Europees of wereld kampioenschap met zijn in dit op zicht ongunstige puntenwaardering naar gezamenlijke prestaties over de vier afstanden - en.... zonder onfortuinlij ke lotingen, waarbij de kracht van een bepaalde tegenstander, conditie van het ijs, slechter wordend weer en laat start uur reeds meermalen onmiskenbaar in onzuivere vrehoudingen hebben getrok ken. Een storm heeft over Monte Carlo ge raasd. Een storm van verontwaardiging, die Donderdagavond opstak, in de nacht daarna in hevigheid toenam en die ten slotte Vrijdagmorgen, toen de voorlopi ge resultaten die de rallye-rijders on derweg haden geboekt, werden bekend gemaakt, zyn hoogtepunt bereikte. Even mooi en goed als men tot aan de finish deze juhileumrallye had gevonden, even krachtig werd deze nu gekraakt. Het ging over het inlassen van een aantal geheime controles. Deze waren opgesteld geweest in Vizille, een berg plaatsje halverwege gelegen aan de weg van Chambery naar Gap, terwijl een drietal van deze controleposten was in gericht op de route van Gap naar Monte Carlo, die ais eerste klassementsproef gelden zou. Ingericht is wellicht een te weidse betiteling voor deze plekken, waar uiteraard zeer in het geheim de tijd van de deelnemers werd geregis treerd. Verdekt opgesteld ware mogelijk een betere uitdrukking. Maar hoe het ook zij, geen mens, behalve dan dege nen die hij de organisatie behoorden, heeft één van deze plaatsen kunnen ontdekken. Bij de geheime tijdcontróle, bij het passeren waarvan men precies de ge middelde uursnelheid moest hebben be reikt welke voor het gehele traject was voorgeschreven, zijn de strafpunten na tuurlijk bij honderden gevallen. Gatsonides, die van alle deelnemers de beste prestatie had geleverd op het traject van Gap naar Monte Carlo, had op dit gedeelte wél rekening gehouden met een eventuele geheime tijdcontróle, zodat hij, wat dit stuk betrof, geen extra geheime tijdcontröle-strafpunten opliep. Maar vóórdien had deze, toch altijd zo uitgeslapen rijder de instelling van een geheime controle volkomen voor onmogelijk gehouden, zodat hij te Vizille liefst achttien minuten te vroeg- voorbij de onvoorziene chronometrage- post snelde, mét als gevolg 180 straf punten. Van de eerste plaats in het voorlopige klassement zakte hij plotse ling naar de negentiende. Nee, de stemming onder de rijders was niet zo best. Een gedeelte der En gelsen, over het algemeen toch rus tig en weinig opvliegend van aard, proclameerden in de vroege morgen uren van Vrijdag een algemene sta king voor de rest van de klassements proeven. Gelukkig werden zij door minder heetgebakerde landgenoten van dit rampzalige plan afgehouden, doch deze uiting was wel tekenend voor de sfeer, die rond het rallye kamp hing. Een sfeer, die er niettegen staande het schitterende weer er niet beter op werd, toen de rem- en acce- leratieproeven maar liefst twee uur te laat begonnen. De snelste tijd in de rem- en accele- ratieproef werd gemaakt door de Portu gese équipe Alberto GracaDe Seixas, die 36,4 séc. noteerde. Tweede werden CooperFischel (G.B.) in 37.5 sec. en derde AndersenRasmussen (Den.) in 38 sec. rond. Alle drie ploegen reden met Porsche. Onze landgenoot Gatsoni des eindigde in 38,1 sec. op de vierde plaats; welke evenwel gedeeld moet worden met het Deense team Voigt— Nielsen (Porsche), die dezelfde tijd liet afdrukken. Sommigen van jullie hadden voor 8 verticaal in de puzzle van 18 Decem ber van het vorig(!) jaar „keet" inge vuld. Bedoeld was „krot". Maar omdat het plaatje zowel het een als het ander kon voorstellen hebben wij beide goed gerekend. Wanneer jullie een keet wil len hebben is het ons ook goed. Als jullie er maar geen keet van maken, als je begrijpt wat wij bedoelen. Dit was dus de goede oplossing: Horizontaal: 1 bank, 3 krab, 5 kerk toren, 8 kikvorsen, 12 trog, 13 muis. Verticaal: 1 buik, 2 kaak, 3 kano, 4 been, 6 rok, 7 ros, 8 krot (of keet) 9 velg, 10 raam, 11 neus. Ie Prijs (Pingpong-spel), Stef de Graaf, Grebberstraat 19, Haarlem; 2e Prijs (Foto-album), Greetje Koper, J. v. Kuikweg 4, Heemskerk; 3e Prijs (Meisjesboek), Marianneke v.d. Pol, Wipperplein 14, Heemstede.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1955 | | pagina 4