vooral in het begin een kwestie
van vallen en weer moedig opstaan
H
Kort geding tegen KRO
voortgezet
Zwitserland één grote bobsleebaan
Prof. dr. C.F.A. van Dam naar
Spaans-Amerika vertrokken
nmER
16e eeuwse brieven
in veiling
U snakt naaradem
Dameshanden
Idee
van „Adres Onbekend
was niet nieuw
DRAADOMROEP
Na tien dagen kan men
skiënna vier weken
kan men het goed
Nieuw circuit te Assen?
Uruwof5chraal?J
Zwitsers houden op bewonderens
waardige wijze hun wegen
begaanbaar
Binnenlands goud op
4570 per kg.
Aardbeving brengt toren
van Pisa in beweging
tovenaar in dat kastje.
U boort het fijnste het hestl
Niet blijven stilstaan bij Spanje
'™VV -V «V
SKIËN
Parsenn, een prachtig ski-gebied in Graubünden, dat volledig beheerst wordt door de 2836 meter hoge Weissfluh.
Van de ongeveer 200 meter lager gelegen Weissfluhjoch, die met de Parsennbahn van Davos uit te bereiken is, kan
men een twintigtal verschillende ski-afdalingen maken, die in lengte variëren van vijf tot twintig km.
(Van onze speciale verslaggever)
TTJ ent u bang?"
We keken omlaag langs de vrij steile helling, die er
J-J desondanks met zijn dikke, donzige sneeuwvacht zo
volkomen onschuldig uitzag. Het was nog maar een goed
half jaar na de tweede wereldoorlog en onze hotelhouder
was biizonder ingenomen met zijn eerste en in die tijd
nog zo zeldzame gast. Hij leende ons niet alleen zonder
meer een vaar ski's, maar stond er ook ov ons persoonlijk
in de geheimen van de zo onevenwichtige sport m te
wiiden En hij nam zich zelfs de moeite een flink eind
de berghelling op te klauteren, omdat de sneeuw boven
veel beter ivas. Bij het klimmen waren we een dikke laag
sneeuw gepasseerd, die door de enorme druk van de ho-
gere sneeuwlagen tot ijs, dat de merkwaardige blauw-
groene gletscherkleur had, was samengeperst. En daar
stonden we dan voor het eerst van ons leven op een
paar veel te lang schijnende latten.
Nee, we waren niet bang, antwoordden we naar waar
heid.
„Daar gaan we dan", kondigde onze hotelhouder opti
mistisch aan.
Tot op dat moment hadden we met onze skis owars
op de helling gestaan en moeizaam schuifelen we daarop
met de punten in de richting van het dal, ver beneden ons.
En toen opeens: daar gingen we inderdaad!
In het begin probeerden we wat naïef onze vaart nog
te vergroten door met onze stokken af te zetten, maar al
spoedig hadden we daar nauwelijks de tijd meer voor.
Steeds sneller gleden we omlaag. Het ging fantastisch,
vonden we zelf en we waren nog steeds niet bang.
Maar toen doemde plotseling beneden ons het eerste
denneboompje op. Als een flits stoof het voorbij, maar
links, rechts en vóór ons waren er nog meer. Onze hotel
houder had in alle vriendelijkheid verzuimd te vertellen,
hoe je met ski's bochten maakt of stopt. Het lag dan ook
waarlijk niet aan onze stuurmanskunst, dat we tenslotte
alle denneboomobstakels zonder ongelukken passeerden.
Toen dook echter beneden ons een nieuwe moeilijkheid
op: duidelijk zagen we de groen-blauwe ijslaag met grote
snelheid op ons afkomen. De harde, glazige massa zag
er zo uitgesproken ontoegankelijk uit, dat we besloten
haar tegen iedere prijs te omzeilen. Met behulp van de
ervaring, die we jaren achtereen op onze Friese doorlopers
hadden opgedaan, hebben we toen lijnrecht tegen alle
regels van de ski-sport in een bocht gemaakt. Hortend
en stotend bracht die bocht ons, toen de punten van
onze ski's eenmaal niet meer op het dal gericht waren,
tot stilstand.
Onze hotelhouder begon met ons bij wijze van excuus
te verzekeren, dat hij nooit gedacht had, dat we het
verder dan enkele meters op het hellende vlak zouden
brengen. We zouden nog een goed skiër worden, be
weerde hij, want voor de allereerste keer was dit resul
taat veelbelovend. We gingen hem bijna geloven, toen we
opeens, schijnbaar zonder enige aanwijsbare oorzaak, naast
onze ski's in de sneeuw tuimelden. En ons zelfbewustzijn
was volkomen verdwenen, toen we er na een volle minuut
nog niet in geslaagd waren de wirwar van benen en ski's
te ontwarren en overeind te komen.
onder twijfel is skiën meer dan eni
ge andere sport in het begin een
kwestie van vallen en weer moe
dig opstaan, maar bij de „leermethode
van onze hotelhouder werd deze kant
van de zaak in niet geringe mate over
dreven.
Dat hebben we ervaren, toen we in de
afgelopen weken een indrukwekkend
lessysteem hebben gadegeslagen, dat
ieder wintersportseizoen opnieuw dui
zenden goede skiërs aflevert: de Zwit
serse skischool.
In acht verschillende Zwitserse win
tersportplaatsen, grote en kleine, hebben
we de lessen van de „Schweizer Ski-
schule" gevolgd en overal paste het
systeem volkomen in elkaar. We gingen
over naar een hogere klas in Lenzer-
heide en bemerkten daar, dat de leraar
volledig voortborduurde op de stof, die
in een lagere klas in Arosa was behan
deld. Want de lesmethode in de Zwitser
se skischool is uniform, niet alleen in
theorie, maar ook in de practijk. Daar
voor komen de leraren van alle ver
schillende skischolen in Zwitserland
ieder jaar vóór het wintersportseizoen
begint bij elkaar om de uniforme les
methode nog eens opnieuw met elkaar
door te nemen.
En daar is het aan te danken,' dat
iemand, die in de Zwitserse skischool
skiën leert, nooit voor dezelfde proble
men gesteld zal worden, die wij jaren
geleden met de „hulp" van de vrien
delijke hotelhouder tevergeefs ge
tracht hebben op te lossen. Men
begint niet op grote hoogte op een
steile helling en evenmin met een
lange en snelle afdaling. In de onmid
dellijke omgeving van iedere Zwitser
se wintersportplaats heeft men een
paar licht glooiende heuveltjes speci
aal gereserveerd voor de beginners. En
deze heuveltjes worden ieder jaar in
Januari en vooral in Februari met
groot enthousiasme door de beginners
met hun ski's afgeslepen. En niet
alleen met hun ski's! In Arosa noemt
men dit lesgebied niet voor niets, zon
der enige eerbied voor de vreemde
capriolen van de gasten, de „Idioten
Hügel".
In de eerste klas trachten de leraren
alle debutanten met veel geduld in vier
talen, Frans, Duits, Engels en Italiaans,
de juiste houding bij te brengen, de
„Vorlage". het lichaamsgewicht voor het
grootste gedeelte op het voorste deel van
de ski's, met licht gebogen knieën, zon
der dat men zich evenwel voorover
buigt. Dan volgt het „stemmen", het
remmen met de iets naar binnen gekan
telde ski's in V-vorm, de punten bij
maar vooral niet over elkaar. En al spoe
dig merkt men dan, dat zelfs het licht
glooiende landschap, dat men eerst met
enige geringschatting overzag, nog vol
doende perikelen in zich bergt om het
de beginnelingen moeilijk te maken.
Vervolgens staan de „Stemmbogen", de
eenvoudige bochten, op het programma,
gevolgd door het „Abrutschen", het
zijdelings langs een helling omlaag glij
den. En als men dit eenmaal onder de
knie heeft en ook iets van de „Kristia-
nia zum Hang" heeft opgestoken volgt in
de derde klas het hoogtepunt voor iedere
debutant: de eerste heuselijke afdaling
van een berghelling met enige allure
In Arosa maakt de leerling de tocht naar
boven per autobus, in Wengen gaat men
met het bergtreintje naar Wengeralp
aan de voet van de majestueuze Jung-
frau en in Lenzerheide bijvoorbeeld
overwint men het hoogteverschil als een
geroutineerd skiër met de Cresta-ski-
lift, die speciaal door de leerlingen van
de skischool wordt gebruikt.
Die eerste werkelijke afdaling is een
ongekende sensatie, niet alleen door de
moeilijkheden, waarvoor men daarbij als
een nog onervaren skiër herhaaldelijk
geplaatst wordt, maar ook door de meer
eenvoudige stukken, die men zonder
enige inspanning soepel glijdend in
snelle vaart aflegt en door de weergaloze
schoonheid van de vooral voor ons, be
woners der Lage Landen, zo imposante
bergen en de prachtige natuur, die men
voortzwevend op zijn ski's het best
beleeft.
We zullen niemand aanraden om zo
als wij in Arosa, Lenzerheide, St. Moritz,
Pontresina, Davos, Klosters, Wengen en
Griridélwald, in acht verschillende plaat
sen dus, de lessen van de ski-school te
volgen, want op die manier doet men
zelfs de meest uniforme lesmethode ge
weld aan, tenzij men er de tijd voor
heeft in iedere wintersportplaats min
stens ongeveer een week te blijven.
Ieder terrein heeft zijn eigen moeilijk
heden en eigenaardigheden en als men
daar vertrouwd mee is geraakt is de ski
afdaling voor een beginner aanmerkelijk
plezieriger. Maar onder normale om
standigheden kan de gemiddelde leer
ling in ongeveer tien dagen skiën leren.
Het neemt echter zeker vier weken in
beslag voor men het goed kan.
leerlingen tenslotte de „Schweizer
Skitest" af, die in drie groepen is ver
deeld: de brons-, de zilver- en de
goudtesl. Als men de bronzen medaille
bemachtigt is men in staat aan afda
lingen in niet te moeilijk terrein deel
te nemen en wanneer men de lessen in
de derde klasse heeft gevolgd voldoet
men wel aan de eisen, die hiervoor
gesteld worden. Na de vijfde klas kan
men trachten de zilveren medaille in
de wacht te slepen, die de drager
qualificeert als een göede skiër, die
iedere afdalingsmoeilijkheid kan over
winnen zonder daarby de andere
skiërs tot last te zijn. Wie tenslotte de
zesde en de afdalingsklas heeft door
lopen kan zich in staat achten de goud
test te kunnen doorstaan, en eerst dan
is men een werkeiyk goede skiër, die
zich in ieder soort sneeuw en in ieder
afdalingsgebied op zyn gemak voelt.
Iedere skischool heeft ook kinderklas
sen en dat is geenszins een luxe, want er
glijden in Zwitserland heel wat kleine
ski's tussen de voor het merendeel meer
dan twee meter lange latten door. Deze
klassen hebben een volkomen eigen pro
gramma, dat per klas geheel op de mo
gelijkheden van de toekomstige kam
pioenen is afgestemd. Zoals zovele din
gen leert de jeugd ook het skiën vrijwel
zonder al te veel moeite, maar van hen
eist de skisport eveneens de nodige tech
niek. Het heeft daarom geen zin kin
deren onder de zes jaar naar de ski
school te sturen, hetgeen des on
danks toch nog wel gebeurd. Het heeft
immers geen zin hun jeugdige hersen
tjes te vermoeien met het hele tech
nische programma
van het eenvoudige
„stemmen" tot de
„Kristiania vom
Hang".
Overal in Zwit
serland kan men
ski's huren en voor
een bewoner van
een vlak land als
het onze. die min
der dikwijls de ge
legenheid heeft de
ze prachtige §port
te beoefenen, is dat
vooral de aller
eerste keer mis
schien wel de aan
gewezen weg. Óp
dezelfde manier
kan men zich ook
tijdelijk van ski
schoenen voorzien,
maar reeds op weg
van het bergsta-
tionnetje naar het
hotel en van het
hotel naar de sport-
handel kan men in
de dikke sneeuw
de skischoenen
slechts node mis
sen evenals een
skibroek, een trui
en een jack
want, al blijft ons
in Zwitserland in
de winter de mod-
derbrei bespaart
ook de blanke
sneeuw stelt haar
eisen.
De Ned. Herv. Kerk te Austin Friars,
Londen, is van plan een kostbare col
lectie van in totaal 290 brieven te ver
kopen, die gericht waren aan de 15e-
eeuwse Hollandse geleerde Abraham
Ortelius.
Naar verwacht wordt zal de collec
tie reeds volgende maand door Sothes-
by geveild worden.
Hoewel de waardevolle verzameling
zich reeds sinds het begin van de 17e
eeuw in het bezit van de kerk be
vindt, ziet de huidige voorganger van
de kerk, ds. R. H. van Apeldoorn, zich
gedwongen de collectie te verkopen,
aangezien er niet voldoende fondsen
voorhanden zijn voor de volledige res
tauratie van de kerk, die in de oorlog
door bombardementen zwaar is be
schadigd en niet lang geleden werd
herbouwd.
Abraham Ortelius, die leefde van
15281598, was een van de grootste
geografen en kaartentekenaars van zijn
tijd. 260 van de brieven, die aan hem
gericht zijn, werden geschreven door
vooraanstaande geleerden uit die pe
riode en zijn afkomstig uit alle delen
van Europa.
Een aantal brieven zijn op een an
dere wijze in handen van Órtelius of
zijn neef gekomen. Twee zijn van de
hand van Desiderius Erasmus en een
van Guillaume Bude. Zij zijn alle ge
richt aan Guide Morilloni, secretaris
van keizer Karei V. terwijl er ook nog
een brief van Albrecht Duerer bij is.
Kampioenen in de dop van de ski-school in Grindelwald,
Berner Oberland. De jeugd krabbelt al gauw een heel
eind weg.
Prof. C. F. A. van Dam tijdens een van de lessen in het Spaans, die hij Prins
Bernard op paleis Soestdijk gegeven heeft.
edenmorgen is prof. dr. C. F. A.
van Dam, hoogleraar in de
Spaanse Taal en Letterkunde
aan de Rijksuniversiteit te Utrecht en
directeur van het Spaans Instituut, ver
gezeld van zijn echtgenote naar Zuid-
Amerika vertrokken om voordrachten
te houden over de Nederlandse cultuur,
in het bijzonder over Rembrandt,
Frans Hals en de Nederlandse portret
kunst. Prof. Van Dam hoopt omstreeks
half Juni weer in Nederland terug te
keren. Kort voor zijn vertrek vonden
wij hem bereid iets over zijn culturele
missie te vertellen.
Het is niet overbodig de contacten
tussen Nederland en de Spaans spre
kende wereld te verstevigen, aldus prof.
Van Dam. Het begrip Nederland zegt
in Spaans Amerika practisch niets.
Hoe zou het anders kunnen; we doen
er veel te weinig voor. Nu echter Z.K.H.
Prins Bernhard enige reizen naar Zuid-
Amerika gemaakt heeft, om handelsbe
trekkingen aan te knopen, is het be
langrijk ook culturele contacten te leg-
§en. De Prins, voorzitter van het
paans Instituut, heeft mijn reisplan
nen daarom krachtig gestimuleerd. Ook
het Nederlandse bedrijfsleven, de
Spaanse Ambassade en het Ministerie
Advertentie
Uw luchtwegen zijn
door slijm verstopt.
Los dat gevaarlijke slijm op
met de krachtig werkende
IAKKER-
-SIROOPI
De gemeenteraad van Assen heeft in
zijn Donderdagavond gehouden verga
dering van 17 tegen 4 stemmen het plan
om een nieuw circuit aan te leggen voor
de TT-races aanvaard. De discussie be
perkte zich tot enige tegenstand van de
rechtse zijde, maar tenslotte heeft men
gedeeltelijk ook daar voorgestemd. Het
plan, dat voorziet in de aanleg van een
circuit van ongeveer acht km. lengte
zal nu ter beoordeling aan Gedeputeer
de Staten worden voorgelegd.
Advertentie
geeft handen om trots op te zijn.
Vrijdagmiddag is het kort geding
voor de president van de rechtbank te
Amsterdam voortgezet over de auteurs
rechten van het K.R.O.-programma
„Adres onbekend".
De tekstschrijver A. Karseboom uit
Blaricum had het vorig jaar aan de
K.R.O. een programma-voorstel toege
stuurd onder genoemde titel, waarmee
werd beoogd mensen tot elkaar te
brengen, die elkaar wel uit het oog
(Van onze speciale
verslaggever)
ls men dezer dagen in
Amsterdam door een
ware modderbrei naar
de bus voor Schiphol schui
felt en enkele uren later
wanneet men tenminste
door vertraging op de weg
het vliegtuig niet heeft ge
mist eveneens per bus
het Zwitserse vliegveld ver
laat, dan dringt zich voor
onze Hollandse ogen voort
durend een beeld naar vo
ren, dat bijna evenzeer im
poneert als het bergland
schap: de prima staat waar
in de wegen zich bevinden.
En dat ondanks een enorme
sneeuwval.
Wanneer men in dit jaar
getijde een flinke reis door
Zwitserland maakt, dan doet
heel het land denken aan
één enorme bobsleebaan.
Men rijdt, zelfs tot in de ste
den, tussen brede en soms
metershoge sneeuwmuren en
daar tussen in bevindt zich
dan de weg, die gezien de
omstandigheden zeer goed
berijdbaar is.
Maar de Zwitsers zijn dan
ook vrijwel voortdurend in
de weer om hun kostbare
wegennet begaanbaar te
houden en zij bedienen zich
daarbij van de modernste
technisch middelen. Terwijl
de sneeuw nog neerdwarrelt
boren gigantische mechani
sche sneeuwploegen, die de
sneeuw verzwelgen en daar
na op een keurige berg ter
zijde deponeren, een eerste
smalle doorgang over de
helft van de weg door de
dikwijls meters dikke laag.
Bij een tweede rit neemt de
ploeg dan de andere helft
van de weg voor zijn reke
ning en dan is de „bob
sleebaan" al voor het groot
ste gedeelte gereed.
Zware bulldozers zorgen
er dan voor dat de dunne
laag sneeuw, die de weg be
dekt, tot een egale laag
wordt afgestreken en dan nere „snowboys" blazen de
maakt men ijlings ruim binnenwegen en paden naar
baan voor de met kettingen stations en hotels op dezelf-
voorziene autobanden van de wijze als de grote
Zwitsers en buitenlanders, sneeuwploegen schoon. Voor
Een leger van met grote, Hollandse ogen vormen de
platte schepen bewapende ar- wegen dan zo'n ongewoon
beiders trekt dan tenslotte de beeld, dat men er zich da-
weg op om voor de finishing genlang over kan blijven
touch zorg te dragen. Klei- verbazen.
Ook de spoorwegen zijn
voortdurend en met succes
in touw om de rails vrij te
houden. Vooral voor de
kleine bergspoortjes, hoog
in de Alpen, zijn de moeilijk
heden dikwijls groot en het
is onvermijdelijk dat na zeer
zware sneeuwval de dien
sten soms tijdelijk gestaakt
moeten worden. Lang duurt
dat echter nooit en voor ve
le vacantiegangers betekent
dit dan slechts een aange
name verlenging van hun
verblijf in een wonderhjke,
zonovergoten witte wereld.
Want de ons zo vertrouwde,
echt-vaderlandse modderbrei
zal men er in dit jaargetijde
te vergeefs zoeken.
maar niet uit het hart nadden ver
loren. De K. R. O. had hem oen bod
gedaan van f 5 per uitzending en een
minimum van dertig uitzendingen, die
de heer Karseboom evenwel niet zelf
zou mogen uitspreken. Per aangeteken
de brief verlangde daarop de heer
Karseboom terugzending van zijn kopij
en het nalaten van de betreffende uit
zendingen.
Vrijdag werd de programmaleider,
Toon Rammelt van de K.R.O., gehoord.
Hij gaf de toezending van het program
ma-ontwerp door de heer Karseboom
toe. Het idee daarin verwerkt kende
men echter al lang. In Engeland en
Amerika werd een dergelijk program
ma ook gebruikt en voor de oorlog kon
men het voor de Duitse radio beluisteren
onder de titel „Kamerad, ich rufe
dich."
In November werd aan de heer Kar
seboom schriftelijk meegedeeld dat de
K.R.O. gaarne van zijn voorstel ge
bruik zou maken. De heer Karseboom
antwoordde hierop niet accoord te
gaan met het opnemen van zijn ru
briek in enige vorm omdat hij de be
taling van f 5.per uitzending veel
te laag vond. Na bnderling overleg
volgde op 4 December een bespreking
tussen de heren Rammelt, Wagenaar en
Karseboom.
De heer Karseboom liet blijken, dat
financiële voorstellen hem minder in
teresseerden dan de mogelijkheid teksten
te kunnen schrijven voor de K.R.O.
Na het onderhoud heeft men beslo
ten het bedrag van f 5 te verhogen tot
f 7.50 per uitzending. De programma
leiding besloot toen het programma
„Adres onbekend" te doen doorgaan,
aangezien men aannam, dat de heer
Karseboom tevreden was en de zaak
was afgedaan. Het aanwezig zijn van
mr. Wagenaar, tijdens het onderhoud
door de eisende partij in het geding
gebracht was slechts een „bloot toe
val" geweest.
De laatste jaren achtte men het be
ter om bij onderhandelingen met schrij
vers, musici e.d. van omroepzijde met
twee personen aanwezig te zijn, aldus
verklaarde de woordvoerder van de
K.R.O., die de uitzending „Adres on
bekend" tamelijk succesvol noemde.
De raadsman van de heer Karseboom
meende, dat de officiële critieken de
qualificatie „succes" voluit rechtvaar
digen.
In de loop van volgende week zal in
dit geding uitspraak worden gedaan.
Zoals bekend heeft de president de
gevorderde stopzetting der uitzendin
gen van dit programma afgewezen.
Volgens mededeling van H. Drijfhout
en Zoon's Edelmetaalbedrijven is met
ingang van 21 Januari de notering van
net binnenlands goud vastgesteld op
f 4570 per kg. (fijn). Toto dusver was
de notering f 4600. De prijs van het
veredelings- en exportgoud bleef on
veranderd. Qok in de zilvernotering is
geen wijziging gekomen.
van Buitenlandse Zaken hebben veel
medewerking verleend.
Prof. Van Dam zal zijn lezingen
houden in de hoofdsteden en univer
siteitssteden. Bovendien hoopt hü
voor de pers en radio iets te kunnen
vertellen over het Hispanisme in Ne
derland, de belangstelling in ons
land voor Spaans Amerika en de wij
ze waarop deze nog verbeterd kan
worden. Wat het laatste betreft, be
treurde prof. Van Dam, dat het
Spaans-Amerikaanse boek in Neder
land practisch niet gelezen wordt,
terwijl de belangstelling voor het
Spaanse boek wel een zeer grote
vlucht genomen heeft. Vooral Mexi
co heeft een moderne litteratuur, die
de aandacht waard is.
Van de Nederlandse kolonies in
Spaans Amerika heeft prof. Van Dam
talrijke uitnodigingen ontvangen. In
dien mogelijk zal hij alle Nederlandse
nederzettingen bezoeken. Hem wacht
dus een druk programma; de reis is
van dag tot dag precies getimed.
Naar aanleiding van deze reis bena
drukte prof. Van Dam nogmaals, dat
het Spaans Instituut in Utrecht niet uit
sluitend op Spanje georiënteerd is en
ook Spaans Amerika in zijn belang
stellingssfeer betrekt. Het Hispanisme
in Nederland heeft zich echter dermate
in historische zin ontwikkeld, dat
Spaans Amerika slechts via Spanje be
naderd wordt en dat vele Hispanisten
bij Spanje zijn blijven stilstaan. Het
Spaans Instituut rekent het zich daar
om tot zijn taak zoveel mogelijk cul
turele contacten met Spaans Amerika
te leggen en het is in dit verband, dat
prof. Van Dam besprekingen zal voe
ren met museumdirecties in Spaans
Amerika over het organiseren van ten
toonstellingen in Nederland. Het succes
van ,,De Schatten van Peru" in Utrecht
rechtvaardigt de verwachting, dat hier
voor voldoende belangstelling zal be
staan. "Of deze belangstelling weder
zijds zou zijn, betwijfelde prof. Van
Dam. Een tentoonstelling van oude Ne
derlandse meesters in Spaans Amerika
is wegens het klimaatverschil practisch
niet mogelijk en wat de moderne kunst
betreft, gaat de Spaans-Amerikaanse
belangstelling vermoedelijk niet ver
der dan Van Gogh. Misschien dat de
reis van prof. Van Dam hierin verbe
tering brengt.
Als gevolg van een lichte aardbeving
zwaaide gisteren de beroemde scheve
toren van Pisa langzaam heen en weer.
De toeristen die zich in de toren be
vonden snelden hals over kop de 293
treden af, uit angst dat de gehele to
ren om zou vallen.
(Reuter)
Advertentie
„Nou, dan is hij klein behuisd."
Dat lijkt maar zo. Technisch heeft
bij alle ruimte van de wereld in zo'n
Draadomroep-luidspreker.
Dat begrijp ik niet."
„Ik wel. In dit luidspreker verwerkt
PTT de laatste technische snufjes. Ji
ziet ze niet, maar je h66rt ze."
Ja, zo'n moderne, strak uitge
voerde Draadomroep-luidspreker
brengt het rijkste luistergenot in
Uw huis - voor het minste geld*!
Hinderlijke storingen - door
atmosferische invloeden, door
stofzuigers, electrische apparaten,
trams - behoren voorgoed tot
het verleden. U krijgt zuivere,
onvervormde studioklank omdat
PTT de meeste programma's over
eigen, beschermde muzieklijnen
aanvoert.Word óók Draadomroep-
abonné en
*AIs U in het gebied van een gemo
derniseerd 4-programma-net woont.
geeft storingvrije studioklank
De Zwitserse skischool neemt de
