Loudhailers bij spoorbruggen
zijn onontbeerlijk
Voorboden van de lente
Crematie moet uitzondering blijven
DRIE BALLEN OP EEN RIJTJE
Aantal medewerkers Sovjet
ambassade niet verdubbeld
H
E
Binnenschippers krioelen
levensgevaarlijk
Christelijke tradities verdedigd
- T
Buitenlandse Zaken herroept
mededeling
A
ZATERDAG 5 FEBRUARI 1955
PAGINA 7
SLUIS- EN BRUGGENWEE IN HET NOORDZEEKANAAL II
ii
(Van onze speciale verslaggever)
Wordt er gemopperd op de toestanden op de IJmuider sluizen
wat betreft outillage en personeelsbezetting, waarover wij in een
vorig artikel schreven, ook de route van Amsterdam naar IJmuiden
via het Noordzeekanaal geeft in scheepvaartkringen stof tot critische
gesprekken. Wat wij gehoord en geconstateerd hebben over de vaart
op het Noordzeekanaal met zijn bruggen, klonk niet in alle opzichten
vleiend voor de toegangsweg van de Amsterdamse haven.
Voor de vaart in het Noordzeekanaal is reeds bij de ingebruik
neming een reglement ontworpen. Dit regelt de snelheid van de
schepen, welke bepaald wordt door de grootte en de diepgang van elk
schip. Óndanks de ontwikkeling van de techniek, die kapitein en
loods ultra-moderne hulpmiddelen bij de navigatie gaf, wordt dit
overjarige kanaalreglement nog steeds gehandhaafd. De dagelijkse
praktijk van de doorvaart is echter nooit op dit reglement gebaseerd,
maar op de tijden dat de Velser- en de Hembrug voor het scheep
vaartverkeer geopend worden.
Het missen van een brug betekent niet alleen een tijdverlies, va
riërend van een kwartier tot een uur. Voor de bemanning van schip
en sleepboot, wanneer althans van sleepboothulp gebruik wordt ge
maakt, betekent dit tevens ook extra manoeuvreer-moeilijkheden
met een zeer langzaam varend of stilliggend schip. Het kan de oor
zaak zijn dat men de bestemde „tijhaven" niet haalt, zodat het wach
ten op hoog water daar weer uren kost.
O
nJij bent er ook
beroerd aan toe
U hoort het fijnste hel best!
DRAADOMROEP
Momus-kanon ont
vreemd
Overvalte Maastricht
Algemeen moderator
verplegers sters)
Schenk A
Schenk vreugde
Voor goede Wijn
ÏQBB6RS €N VAN OfN /}006€N
RIJDENDE SCHOOL
GEOPEND
Voor kinderen van
kermisexploitanten
V ancouverAmsterdam
over de Pool
Het kleine
raffinement
van Parijs
Einde aan onwettige
praktijk
■door FRANK ROLAND
Erevoorzitter van de Commissie tot Onderzoek
van Biljartmoeilijkheden)
Rol^iojï
Mgr. prof. dr. Van den
Berg 25 jaar hoogleraar
Liturgische weekkalender
^Pauóelyke maandintentieó
Voor de maand
FEBRUARI 1955:
1. Dat de TECHNIEK
ons tot God moge voeren.
2. De Missies van
CENT RAAL AFRIKA
De tijden waarop de bruggen geopend
zijn voor het scheepvaartverkeer zijn
middels een zuinig gekoesterd en goed
.bewaard lijstje bij iedereen bekend. De
Nederlandse Spoorwegen pogen hun
dienstregeling op de drukke baanvak
ken steeds zo te stellen, dat er regel
matig gelegenheid is voor het doorla
ten van schepen. Ook al zijn de bruggen
gedoemd binnen een betrekkelijk kort
aantal jaren te verdwijnen, het loont de
moeite en de kosten, om de situatie
bij de twee bruggen aanmerkelijk vei
liger te maken.
Momenteel mag geen enkel schip een
dichte brug naderen tot minder dan
150 meter afstand. De brugwachter, in
zijn huisje boven in de brug, kondigt
door middel van een bal (overdag) of
licht ('s nachts) aan, dat de brug open
gedraaid zal worden. Dit is het z.g.
„floppen". Pas nadat de brug geheel
geopend is en het signaal op veilig staat,
mogen de schepen opvaren. Wanneer
zich echter een groot aantal schepen,
bpv. zes of zeven, tegelijk voor door
vaart melden, kan het gebeuren, dat
deze niet in één „brugopening" van
vijftien of twintig minuten, doorgelaten
kunnen worden. Gelukkig doet zich een
dergelijke situatie niet al te veel voor.
Bij mist en ochtendnevels is deze gang
van zaken echter beslist onbevredigend.
Dan zijn de signalen op de brug vanaf
150 meter niet waar te nemen.
Tijdens een vaart van IJmuiden naar
Amsterdam met een groot schip gedu
rende de nacht, terwijl het „dik van
mist" was, hebben wij zelf het gevaar
van deze toestand geconstateerd. Vol
gens het lijstje moest de brug „open"
zijn. Het licht op de brug was absoluut
onzichtbaar. De uitkijk voor op het
schip werd verdriedubbeld, de gang
was bijna geheel uit het schip. Tot het
uiterste gespannen tuurden kapitein" en
loods door hun nachtkijkers. Dat de
brug inderdaad open was, konden wij
pas constateren, toen wij er vlak voor
lagen. Het komt meermalen voor, dat
men een vletterman in een roeibootje
Advertentie
Hot zo?"
„Nou, met al die nieuwe fabrieken
dit ze hier in de huurt gebouwd
hebben. Je hebt natuurlijk ontzettend
veel last van storingen."
„Dat is al weer verleden tijd. PTT
heeft daar een heel probaat middel
op: Draadomroep! Je laat gewoon
Draadomroep aansluiten op je radio
toestel. Resultaat: Hilversum I en II
en een keuze uit de beste buitenlandse
programma's zonder één storing
Die telkens terugkerende hinder
lijke bijgeluiden, juist als U naar
Uw lievelingsprogramma luistert
- PTT sluit ze buiten met zijn
eigen beschermde toevoerlijnen*!
Met een Draadomroep-aansluiting
op Uw toestel heeft U geen last
meer van trams of fabrieken,
«tofzuigers, strijkijzers of onweer
- U krijgt de échte, onverwrongen
studioklaök. Word ook abonné en
*AIs U in het gebied van een gemo
derniseerd 4-programma-net woont.
geeft storlngvrije studioklank
(Van onze Limburgse redactie)
Alle oplettendheid van de exploitant
van de „Momus" te Maastricht ten sppt
hebben drie gemaskerde mannen Vrij
dagmorgen omstreeks elf uur kans ge
zien het befaamde Momus-kanon te ste
len. Rond carnaval hebben „onverlaten"
het vaker op dit kostbaar bezit van de
carnavalsvereniging De Tempeleers ge
munt. In 1952 werd het reeds meer
dan honderd jaar oude kanonnetje tij
delijk ontvreemd.
De gemaskerde bezoekers overvielen
de dienstdoende kellner en de enige
aanwezige klant Bedreigd door drie ver
vaarlijke pistolen werden zij vrij vlug
naar de toiletruimte gedreven waar zij
door hun „overvallers" werden opge
sloten. Het stelen van het kanonnetje
was een kwestie van enkele minuten.
Uit verklaringen van een politieagent
die rond II uur een auto met 'n Belgisch
nummerbord over het Vrijthof snel
heeft zien wegrijden, wordt afgeleid, dat
de „overvallers" behoren tot de Has
seltse carnavalsvereniging. Als dit zo
is dan behoeft Maastricht niet lang op
een ontknoping van het verhaal te
wachten. Bij gelegenheid van de prinsen
installatie. Zondag te Maastricht, zal
Hasselt dan wel triomfantelijk present
zijn met het gestolen zotheidsattribuut.
Ter behartiging van dé geestelijke be
langen van alle katholieke verpleegsters
en verplegers in Nederland heeft het
Hoogwaardig Episcopaat als algemeen
moderator aangesteld de weleerw. pater
H. Gall M.S.C., Mathenesserlaan 309a te
Rotterdam.
Van 2628 Februari zal prof. Vlerick
op Bouvigne te Breda een cursus voor
Verpleègsters geven. De stof is gewijd
eerst laat kijken of het brugsignaal op
groen of op rood staat.
Dat op het Noordzeekanaal niet meer
ongelukken gebeuren, is vooral te dan
ken aan de capaciteiten van loods,
sleepbootkapitein en vletterlui. Wat de
samenwerking tussen deze drie voor de
Amsterdamse haven betekent, is nog
veel te weinig bekend. Zij maken enorm
veel goed, wat de sluizen en bruggen
aan tegenzin bij de zeelieden opwek
ken. Is het varen met een hoog op
het water liggend schip bij harde wind
geen sinecure, de grote vijand op het
Noordzeekanaal is en blijft de mist.
Het is dan ook onbegrijpelijk, dat men
op de beide bruggen nog geen loud-
hailers-installatie geplaatst heeft. De
brugwachters en de man van Rijkswa
terstaat, die eveneens zijn post op de
brug heeft, kunnen door middel van
luidsprekers veilig en gemakkelijk aan
wijzingen geven.
Dezelfde wens kan ook geuit worden
voor het sluizencomplex. Een draag
bare geluidsinstallatie zou hier van on
schatbare waarde zijn. Zou men toch
eenmaal overgaan tot het plaatsen van
luidsprekers, dan komt zeer zeker ook
de kop van de pieren voor een derge
lijke installatie in aanmerking. In tal
van buitenlandse havens is dit reeds
het geval. Zonder enige twijfel zou dit
een vlot en veilig schutten bevorderen.
Een gevaar, waaraan de overheid
niet schuldig is, wordt gevormd door
de manier van varen van vele binnen
schippers. Motorbootjes, beurtschepen
en „zandhazen" krioelen vaak onver-
Advertentie
Velperweg 23-Arnhem
Wijnkopers sinds 1842
antwoordelijk over het water van het
IJ en het Noordzeekanaal, zonder de
voorgeschreven signalen te geven of
lichten te voeren. Zij vormen een per
manent gevaar voor de zeeschepen. Ve
len trekken zich niets aan van het Bin-
nenaanvaringsreglement. Een straffer
toezicht door de politie-te-water is hier
zeer zeker op zijn plaats. De Gemeen
te Amsterdam heeft geen zeggenschap
op het Noordzeekanaal. De waterpolitie
ressorteerde voor de oorlog onder de
gemeente. Na de bevrijding is deze
dienst, evenals onder de bezetting,
Rijkspolitie gebleven.
Gelukkig zjjn de toestanden nog niet
van dien aard dat de Amsterdamse
haven er grote schade van ondervindt.
Het scheepvaartverkeer stijgt nog
steeds. Maar de vraag blijft open of
verbetering van deze gebreken voor
kapiteins en reders niet een stimulans
zou zijn om de Amsterdamse haven
meer aan te doen. Er is, naar onze
mening, voor de havenautoriteiten en
de gemeente alle reden om nogmaals
met klem bij Waterstaat op meer zorg
voor de levensader van onze hoofdstad
aan te dringen.
Voor de officiële opening van de rij
dende school voor kinderen van kermis
exploitanten. die Vrijdagmiddag in Gro
ningen geschiedde, bestond zeer grote
belangstelling. Van de zijde van de
autoriteiten, van de zijde van het on
derwijs en van de kermisexploitanten
zelf. Dr. J. H. Wesselings, raadadvi
seur in algemene dienst van de
minister van Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen verrichtte de openings
plechtigheid, door het verwijderen van
de driekleur voor de ingang van de
school.
De Beatrixschool is al enige tijd in
gebruik, zij het dan officieus. Gronin
ger kermisexploitanten namen een be
langwekkend initiatief in het belang van
het onderwijs van hun kinderen. De
voorzitter van het stichtingsbestuur, de
heer J. K. Bakker uit Groningen, ver
telde nauwgezet, hoe de school tot stand
is gekomen. Op 2 April zal de school
naar Enschede rijden om aldaar op de
Paaskermis te staan. De rest van de
route moet nog worden vastgesteld.
Voorlopig zullen alleen de grote plaat
sen worden bezocht.
De Canadese „Air Transport Board"
heeft de „Canadian Pacific Airlines"
vergunning gegeven voor een luchtlijn
tussen Vancouver en Amsterdam over
de Poolroute, een traject van ongeveer
7.750 km.
Volgens de plannen zal worden begon
nen met één vlucht per week in beide
richtingen. Elke Vrijdaa zal men uit
Vancouver vertrekken. Op Schiphol is
het toestel dan 1814 uur later.
(Van onze parlementaire redacteur)
Voor de derde maal sinds 1919 is de Tweede Kamer bezig met een wets
ontwerp dat de onwettige praktijk van het cremeren van doden wil aan
passen aan een wettelijke regeling. Nog steeds geldt in ons land een oude
Begrafeniswet van 1869, die begraving als enige en verplichte wijze van lijk
bezorging omschrijft. Verbranding wordt niet genoemd en dus ook niet uit
drukkelijk verboden. Bovendien heeft de wet nagelaten de personen aan te
wijzen, die voor lijkbezorging aansprakelijk zijn. Op die grond baseerde de
Hoge Raad in 1915 een arrest, waarbij niemand strafbaar werd verklaard,
toen men in April 1914 in het crematorium Westerveld, dat op goed geluk
was gebouwd, voor de eerste maal een overledene had verast. Sindsdien is
het aantal crematies regelmatig toegenomen. Er is zelfs een tweede crema
torium bijgekomen. De wet wordt dus dagelijks onder het oog van de over
heid overtreden.
Om aan deze onwettige praktijken
een einde te maken hebben de minis
ters van Binnenlandse Zaken, Justitie
en Sociale Zaken en Volksgezondheid
in 1952 dit ontwerp ingediend, dat ge
baseerd is op het rapport van de com
missie-Kan en dat ervan uitgaat, dat
begraving volgens Nederlandse traditie
regel moet blijven, terwijl crematie uit
zondering dient te zijn. Tevens stelt
men voorop, dat niemand in de vrij
heid om de bezorging van zijn stoffe
lijk overschot zelf te regelen, meer be
perkt dient te worden dan nodig is. De
ze noodzaak kan bestaan in verband
met belangen van de justitie of gods
dienstige opvattingen van andersden-
A dvertentie
MIJNHARDTJES: sterke JL
bestrijders van kou en griep. nT
kenden. Voorts is een van de punten
van uitgang, dat de overheid aan een
zó betwiste zaak als de lijkverbran
ding geen belastinggelden mag besteden
door het stichten of subsidiëren van
crematoria. Wordt het ontwerp in
hoofdtrekken aangenomen, dan kan
slechts worden verbrand indien de
overledene daartoe bij wilsbeschikking
de wens te kennen heeft gegeven, of
wel indien de ouders van een kind of
de voogd dat wensen. Dit laatste ech
ter weer niet, wanneer de verbranding
in strijd zou zijn met de geest, waarin
de ouders of voogd het kind hebben la
ten opvoeden.
Op het ontwerp zijn reeds enige
amendementen ingediend, o.a. door
prof. Oud, die het met deze wet hele
maal niet eens is en sprak van een „er
barmelijk compromis", ingediend door
een regering die er nooit aan had moe
ten beginnen en dat er geheel op ge
richt was om de crematie moeilijk te
maken. Veertig jaar lang is de crema
tie niets in de weg gelegd. Nu ineens
wordt er gediscrimineerd.
De heer Oud vond bij deze oppositie
tegen het ontwerp de communisten en
de Staatkundig Gereformeerden aan
zijn zijde. Alle anderen vonden het een
aanvaardbaar compromis.
In strijd met de christelijke cultuur
De heer Bruins Slot gaf een uitste
kende uiteenzetting van het Anti-Revo-
lutionnaire standpunt, dat vasthoudt
aan de betekenis van het graf, „dat tot
het credo van de Kerk behoort". Cre
matie is in die opvatting in strijd met
de christelijke cultuur. Een volk dat
geen begrafenis kent, aldus de heer
Bruins Slot, zou van het Paasevangelie
moeilijk meer iets kunnen verstaan.
Begraven, werk van barmhartigheid
Voor de K.V.P. sprak' de Brabantse
medicus Mol, die betoogde dat het be
graven van doden als christelijke tra
ditie en werk van barmhartigheid de
lijkverbranding heeft verdrongen. Het
is diep in geloof en beleid verankerd,
zodat het loslaten daarvan ook een
symptoom is van wankelend geloof. De
crematie op zichzelf hoeft echter niet
in strijd te zijn met Gods wet, al heeft
de Kerk als reactie op de philosophic
der rationalisten, die de lijkverbran
ding gingen propageren, deze destijds
moeten verbieden.
Het principiële bezwaar van de ka
tholieken blijft bestaan, ook al zijn de
opvaftingen van de voorstanders van
crematie gewijzigd en al staan anti
christelijke motieven bij hen niet meer
voorop. Wat moet nu de politicus doen?
Hij zal rekening moeten houden met
eerbiediging van de vrijheid van ande
ren en deze niet meer inperken dan
het christelijk staatsbeleid eist. Tevens
moet in dit geval het gezagsondermij
nend effect van onwettige praktijken
uit- de wereld worden geholpen.
Daar het ontwerp het kerkelijk
gebod niet ondermijnt en eerder
voorkeur aan de dag legt voor be
graven, komt het tegemoet aan het
rechtsgevoel van het volk en is om
al die redenen aanvaardbaar. De
fractie is echter niet bereid verder
te gaan dan dit compromis. De be
zwaren van prof. Oud tegen de in
perking van de ouderlijke bevoegd
heid houden volgens de heer Mol
geen rekening met het feit, dat in
dien een kind is grootgebracht in
een christelijk gezin, de andersden
kende ouders niet meer de aangewe
zen personen zijn om over deze
zaak te oordelen.
Prof. Lemaire (K.N.P.) bestreed de
opvattingen van prof. Oud, die de ju
risprudentie als rechtsbron over het
hoofd ziet. Uit dien hoofde is crematie
verboden. Er is alleen sprake van een
niet te handhaven verbod. Hij noemde
er.kele legislatieve fouten, maar had
geen bezwaar tegen het ontwerp.
Publicatie van de
foto's der nieuwe
modellen staat de
Parijse haute
couture nog niet
toe. De Franse
confectie is daar
in makkelijker.
De hieronder af
gebeelde zomer-
japon van Pierre
Billet is van een
wit, wasbaar
weefsel, met laag
aangezette, ge-
plisseerde rok.
(Permanent plis-
sé) Plissé en in
gestreken smalle
plooien zal men
deze zomer veel
zien. De japon
nen hebben zon
der uitzondering
een rok die, zo
als hier, onder de
taille is aangezet. Veel japonnen zijn echter mouwloos, wat voor ons
klimaat niet altijd verkieslijk is. De driekwart-mouw en het rechte
mouwtje tot de elleboog worden echter ook gedragen. Mits men de
stijl van de zometmode begrijpt, die reële contouren vraagt, is iedere
variatie toege
staan.
Ook wat de hoe
den betreft, is de
variatie groter
dan ooit. De hoe-
denmode lijkt
steeds elastischer
te worden. Het
is echter wel te
begrijpen, dat de
hoed, die het
voorhoofd en de
haar-inplant vrij
laat, de voorkeur
heeft, nu de kap
pers zo hun best
doen om het kap
sel rondom het
voorhoofd een in
teressante draai
te geven.
Het hoedje van
de foto, gemaakt
van witte zij met
zwarte noppen,
is een ontwerp
van Balmain. Het
kleine bijpassen
de strikje is zo'n
typisch detail,
dat, hoe eenvou
dig ook, het raf
finement der cou
ture verraadt;
van die kleine
raffinementen
waar Parijs vol
van is.
Onze medewerker Frank Ro
land zal ons in een aantal vervolg
artikelen onderhouden over het bil
jartspel en over enkele toestanden
in de dusgenaamde „biljartwereld".
Hij zal dit doen in een bepaalde
trant, die (gelukkig, veroorloven wij
ons te zeggen) enigszins afwijkt van
de toon, welke de gewone dagblad
artikelen eigen is. Hoe Roland's
trant precies is, kunt u door lezing
ervaren, of, als u het nog sneller
weten wilt, afmeten aan de aard van
de illustraties eveneens van zijn
hand waarvan zijn artikelen
vergezeld gaan.
i
et is me opgevallen, dat er dé laat
ste tijd in serieuze biljartkringen
een lichte nervositeit te bespeu
ren valt, welke licht zou kunnen ontaar
den in opwinding en zelfs in paniek. Dit
bleek duidelijk door het betreurenswaar
dige incident te N„ waar een biljarter
zijn keu ontwijdde door er een tegen
stander merkbaar mee op het hoofd te
raken. Daar biljarten een sport is voor
goede, vredelievende mensen, greep de
politie onmiddellijk in en nam de schen
ner mee naar buiten, daardoor bewerk
stelligend dat het zo mooie spel puur
en stijlvol bleef. Helaas viel een pasbe-
ginnend agent tijdens dit vervelende in
termezzo pijnlijk uit de toon, toen hij in
begrijpelijke geestdrift zijn dienstpistool
afschoot. Tot zijn ontsteltenis zag hij,
dat de kogel het biljartlaken doorboor
de. En aangezien dit het ernstigste ver
grijp is waaraan men zich in dit milieu
kan schuldig maken, werd ook deze on
gelukkige verdiend op straat geworpen.
Zo'n naargeestig voorval toont wel
duidelijk welk een opgewonden stem
ming zich op dit ogenblik van de ganse
biljartwereld heeft meester gemaakt, en
ik heb dan ook geen ogenblik geaar/e'd
mijn commissie opdracht te geven de
zaken eens duchtig te onderzoeken. Voor
dat ik echter onze bevindingen open
baar maak, moet ik ten behoeve van
niet-biljartende lezers eerst even iets
meèr over dit fraaie spel vertellen.
Het benodigde materiaal bestaat uit
een tafel, bespannen met een groen la
ken en voorzien van een stevige, veer
krachtige rand, zodat de zgn. „ballen"
verpleegsters geven, uc stuj. ts T
aan: „Actualiteiten rondom de verple- (waarover later) er met af kunnen rol-
ging". 1 len. Nu weet u net zo goed als ik, dat
deze kogelronde voorwerpen tóch wel
eens* met een luide smak op de vloer
terecht komen, maar u zult zelf wel ge
constateerd hebben hoe er dan vanuit
vakkundige hoeken wordt gekeken: mis
prijzend. Want daar redeneerd men zeer
terecht: als je juist hebt vastgesteld dat
iets tot de onmogelijkheden behoort,
moet je het ook niet meteen daarop tóch
gaan presteren. Wacht dan liever een
weekje of zo.
Ik noemde u zoeven al de „ballen";
móói ronde knollen zijn het, zó uit het
ivoor gedraaid. Toegegeven: soms be
staan ze stiekum uit gewoon kranten
papier. Maar mocht u ooit een derge
lijke afwijking ontdekken, dan kunt u
dat beter niet tegenover de eigenaar
onthullen; hij kon u. van zijn kant, wel
eens aantonen, dat zijn materiaal, al is
het dan maar papier, nog met behoor
lijke kracht kan aankomen.
HoeWel de ballen zich gewoonlijk in
een onopvallend zwart doosje bevinden,
worden ze tijdens het spel op de tafel,
het zogenaamde „biljart" gelegd. Nor
maal speelt men met drie ballen, maar
het kan zijn, dat u een paar biljarters
ooit betrapt hebt bij het spelen met
meer kogels; kregen de spelers in zo'n
geval een rood hoofd, dan soee'den zij
volgens een van die minderwaardige af
wijkende systemen, waaraan ik later
wel een paar hartige woorden zal wij
den. Gingèn zij ijskoud door, hun naar
geestig geklós in alle ernst te beoefenen,
dan probeérdê men u zoals bedrie
gerij in biljarttermen heet „er in te
laten stinken".
én van de drie ballen is rood, de
andere twee zijn wit. Stel, dat u
met één tegenstander speelt, dan
moet u dat steeds doen met dezelfde
witte bal, hetgeen u voor ten hemel
schreiende moeilijkheden plaatst. Deze
zgn. „speelbal" lijkt namelijk als twee
de beurt bent. U moet dan zo tegen uw
witte bal stoten, dat deze tijdens zijn
rondrit over de tafel niet alleen de bal
van uw tegenstander een opzaneker
geeft, maar ook die glanzende rode knok
die daar ergens in een hoekje ligt te
dromen. Lukt u dat, dan hebt u bij mijn
bescheiden weten een „carambole" ge
maakt. Zekerheid over de juistheid van
deze term kan zelfs ik u helaas niet
geven; te vaak immers maakte ik de
ene reeks caramboles na de andere en
bereikte ik ver voor mijn tegenstander
de eindstreep, of de ellendeling voegde
mij op droge toon toe: „En nu moet je
nog tot besluit een carambole maken."
druppels water op de^andere, en begin- p)aarmee werd dan plotseling een nutte
loze manoeuvre bedoeld, die mijn speel
bal behalve zijn twee lotgenoten ook
nog ergens een rand van cte taiel, een
zogenaamde „band", liet aandoen. Na
tuurlijk was dit teveel van mijn pres
tatievermogen geëist, en daar was het
dan ook kennelijk om te doen. Sinds
dien adviseert mijn commissie elke aan
komende biljarter om bij het horen van
de zinsnede „En nu moet je nog...."
demonstratief zijn snee'Jol in 11 uoosje
te leggen en de zaak te verlaten.
Laten we dus voorzichtigheidshalve
de term „een carambole maken" rusten
en ons bedienen van de gelijkwaardige
uitdrukking: „een bal maken". Het lol
lige is, dat u na het maken van zo'n bal
gewoon aan de beurt blijft, zodat u het
nog eens kunt proberen. Maakt u zich
echter geen illusies: de misser komt eer
der dan u denkt. Als u de krachttoer
vijfmaal achtereen klaarspeelt bent u
ai een hele Piet. Zo'n reeks van vijf is
voor de beginner al een aardige „serie".
Noteert u het woord?
(Wordt vervolgd.)
nende biljarters zullen er daarom goed
aan doen hun eerste schreden op het
biljartlaken te zetten in een klein, min
kroegje, waar men de ballen meestal
wel door de vorm uit elkaar kan ken
nen.
Waarvoor dient echter die rode bal?
zo zal men zich afvragen. Inderdaad! Dit
gedegenereerde voorwerp klost me daar
zinloos over het groene laken, laat zich
ringeloren en wegduwen door zijn witte
vriendjes en dient ogenschijnlijk ner
gens toe. In Amerika, waar men alles
wat rood is het liefst aan de voddenman
meegeeft, heeft men deze ergerlijke bol
dan ook sinds geruime tijd van de tafel
genomen en laat men er zijn hond mee
spelen. In Europa doet men minder snel
afstand van een brok traditie; onze va
derlandse biljartwereld besloot dan ook
op advies van mijn commissie de rode
bal voor het spel te behouden. En te
recht! Want deze bescheiden rode knik-
kPr vormt in stilte dè kern van het
biljart.
Laten we eens aannemen, dat u aan
(Van onze Haagse redactie)
Het aantal medewerkers van de Rus
sische Ambassade is sedert Maart 1953
niet verdubbeld, aldus een aide-mémoire,
welke minister Luns Vrijdagmiddag op
het ministerie van Buitenlandse Zaken
aan de Russische ambassadeur heeft
overhandigd. Hiermede wordt dus offi
cieel een zinsnede gecorrigeerd in de
memorie van antwoord van de begro
ting van Buitenlandse Zaken, waarin
werd gezegd, dat het personeel van de
Ambassade een sterke uitbreiding had
ondergaan. Dit ontlokte 'n tegenspraak
van de Russische ambassadeur, die, zo
als thans blijkt, gelijk heeft gehad.
Het ministerie heeft een onderzoek in>
gesteld en hierbij is men tot de con
clusie gekomen, dat het aantal mede
werkers van de Russische ambassade
niet is verdubbeld. In de Nederlandse
aide-mémoire wordt gezegd, dat ter
voorkoming van een onjuiste indruk
voor rechtzetting zal worden zorggedra-
en. Voor wat de opmerking betreft,
at de Ambassade verwacht, dat het
ministerie de nodige maatregelen zal
treffen, opdat in de toekomst geen be
lemmeringen in de weg zullen worden
gelegd aan de normale aanvulling en
de normale werkzaamheden van de
Ambassade der USSR en de Sovjet- Han
delsvertegenwoordiging in Nederland,
moge er op worden gewezen, zo ver
volgt de officiële tekst, dan in het ver
leden dergelijke belemmeringen nim
mer hebben plaats gehad.
„De Nederlandse regering is ook in
de toekomst niet voornemens bezwaren
te maken tegen al hetgeen dat overeen
komstig internationaal gebruik en in
overeenstemming met de wederzijdse
belangen als normale aanvulling en nor
male werkzaamheden van de' Russische
Ambassade en de Sovjet-handelsverte
genwoordiging kan gelden."
In een brief aan de Tweede kamer
wordt uiteengezet hoe het mogelijk was,
dat de onjuiste mededeling betreffende
Op 4 Maart zal het een kwart eeuw
geleden zijn, dat het bestuur van de
Sint-Radboudstichting tot hoogleraar
voor de bijzondere leerstoel aan de Rijks
universiteit van Utrecht benoemdt de
toenmalige dr. J. J. M. van den Berg,
die hoogleraar was aan het groot-semi
narie Rijsenburg. Prof, van den Berg
volgde in Utrecht prof. dr. Beijsens op
en kreeg de opdracht onderwijs te ge
ven in de logica, de metaphysica, de
zielkunde en ethica.
de sterkte van het personeel van de
Ambassade is gedaan.
Het is gebleken, dat de bestaande
administratie omtrent het personeel van
de in Nederland gevestigde missies
van vreemde mogendheden weliswaar
op een bepaald moment een zuiver beeld
kan geven van het geregistreerde aan
tal personen, waarvoor door het minis
terie vari'Buitenlandse Zaken identiteits
bewijzen zijn afgegeven, doch minder
geschikt is voor het reconstrueren van
de daadwerkelijke personeelssterkte op
een gegeven datum in het verleden.
Ten einde mogelijke misverstanden,
welke zich ook ten aanzien van andere
buitenlandse vertegenwoordigingen in
Nederland zouden kunnen voordoen, in
de toekomst te vermijden, wordt thans
overwogen aan de hoofden van diplo
matieke missies in Den Haag te ver
zoeken periodiek een opgave te ver
strekken van de personeelssterkte der
betreffende vertegenwoordigingen.
ZONDAG 6 Februari: Septuagesima; eigen
mis; 2 geb. H. Titus; 3 geb. H. Dorothea;
(Breda: 2 geb. H. Amandus; 3 geb. H.
Titus; 2 geb. H. Dorothea); Credo;
pref. van de H. Drieëenheid: paars,
MAANDAG: H. Romualdus, abt; mis Of
justi; wit.
DINSDAG: H. Joannes de Matha, belij
der; mis Os justi; wit.
WOENSDAG: H. Cyrillus van Alexandrië,
bisschop-kerkleraar; mis In medio; 2 geb.
H. Apollonia; Credo; wit.
DONDERDAG: H. Scholastics, maagd; mis
Dilexisti; wit.
VRIJDAG: Verschijning van O. L. Vrouw
te Lourdes: eigen mis; (Haarlem: 2 geb.
voor bisschop-verjaardag van keuze);
Credo: pref. van O. L. Vr.; wit.
ZATERDAG: H.H. Zeven Stichters, belij
ders; eigen mis; wit.
ZONDAG 13 Febr.Sexagesima; eigen mis;
2 geb. A cunctis; 3 geb. naar keuze; Cre
do; pref. van de H. Drieëenheid: paars.
VAN HF.T APOSTOLAAT t»ES GEBF.PS
