Ontruiming Tatsj en-groep
verloopt rustig
Diplomatieke activiteit
in Washington en Londen
Geen Genève!
Alle schoonheid is voor 's avonds
De Givenchy komt met groot aantal pakjes
Hu Blikgroenten
HOLLANDS SCHIP ONDER
NEW YORKS STRATEN
VLIEGENDE ADMIRAAL
Katholieke tuinders tegen teelt-
recht voor industrie
Ernstig tekort aan arbeidskrachten
G
Intrekking van de Nazistische
huwelijkswetgeving geëist
Niet mijself maar de R.A.I.
E. F. Eriksson
Chefarine 4
PHILIPS
PEKING WAARSCHUWT TEGEN VLIEGEN OVER EILANDJES
LAMPEN
4 krachtige middelen
tegen griep in 1 tablet
VASTENBRIEF KARDINAAL FRINGS
N
DINSDAG 8 FEBRUARI 1955
PAGINA 3
RADIO HERDENKT
DE „ZWIJGENDE
KERK"
r
En dit is de les:
Méér LICHT voor WEINIS GELOt
Jonge visser bij ont
ploffing gedood
Pasen, wat doet U?
NATIONALE BLIKGROENTEN WEEK
Chefarine „4" beval 4 wereldbe
roemde geneesmiddelen. Eén er van
zorgt dat, ondanks de zeer krachtige
werking, ook een zwakke maag niet
van streek raakt.
yf BEROEMDE GENEESMIDDELEN
MUM TABLET
■n4lje doet wonderen!
SUBSIDIE KLEUTER
ONDERWIJZERESSEN
Huidklachten
Geen zomerjurken
voor de daguren
j
De evacuatie van de Tatsjen-eilanden door de Chinese nationalisten onder
bescherming' van de Amerikaanse zevende vloot, verloopt tot nu toe rustig.
De communisten hebben nog geen pogingen ondernomen om de operatie te
verstoren. Wel hebben zij een ernstige waarschuwing gericht aan de Ver
enigde Staten inzake het overvliegen van Amerikaanse vliegtuigen over
communistische eilandjes. De grootste activiteit speelt zich op het ogenblik
af op diplomatiek terrein, zowel in Washington als in Londen. De V.S. hou
den voeling met Nieuw Zeeland en Australië inzake de kwestie-Formosa.
Engeland daarentegen tracht via Moskou een wapenstilstand met commu
nistisch China te bewerken. Minister Eden liet gisteren weten, dat de For-
mosaanse crisis slechts opgelost kan worden via de kanalen der geheime
diplomatie. Minister-President Nehroe van Indië werkt nauw met Eden
samen.
Het is te hopen dat er spoedig
een staakt-het-vuren tot stand
komt tussen communistisch en
nationalistisch China. Want de span
ning is groot, en aan beide zijden
heerst een zo hevige opgewonden
heid dat een oplossing niet lang mag
uitblijven. Een uitbreiding van het
conflict dreigt. Misschien behoeft er
uit een eventuele krachtige botsing
tussen de strijdkrachten van Mao
Tse Toeng en Tsjang Kai Sjek geen
derde wereldoorlog voort te komen.
Wellicht zou het bij een beperkte
oorlog kunnen blijven. Maar de
grootste Westerse mogendheid, Ame
rika, zou dan toch maar bij de strijd
betrokken zijn en daarnaast waar
schijnlijk nog verscheidene bondge
noten van de V.S. Ook beperkte oor
logen veroorzaken onmetelijke ellen
de. En zelfs als zo'n beperkte oorlog
helemaal in het Verre Oosten ge
voerd wordt, ondervindt West-Euro
pa er de ernstige gevolgen van. We
wetén het nog zo goed. Tweemaal
hebben we het gedurende de laatste
paar jaar ervaren, en het is nog
maar kort geleden dat achtereenvol
gens op Korea en in Indo-China de
wapens werden neergelegd. Sinds
eind Juli 1954 heerst er geen echte
hete oorlog meer in de wereld, al
is er dan ook in de verste verte
nog geen vrede. Nu ten koste van
zware offers de recente grote gewa
pende conflicten in Azië zijn beëin
digd, moet er het uiterste worden
gedaan om een derde conflict te
voorkomen.
Je vorige week heeft de Veilig
heidsraad van de Verenigde Naties
een poging gedaan om de impasse
te doorbreken. Aan communistisch
China werd een uitnodiging gezonden
om over de critieke situatie te ko
men praten. Maar het bewind van
Peking heeft de invitatie op bepaald
beledigende wijze van de hand ge
wezen. Toch is van Westerse zijde
het streven niet opgegeven. Vooral
in Londen, waar tot vandaag een
Gemenebestconferentie plaats vindt,
wordt gewerkt aan mogelijke oplos
singen.
Terecht is echter dezer dagen door
het State Department gewaarschuwd
vaor een conferentie over Formosa
in de geest van die welke het lot
van Noordelijk Vietnam heeft be
slecht. Aan de conferentie van Ge
nève, die een half jaar geleden veer
tien millioen Indo-Chinezen aan de
communisten prijs gaf, heeft men de
bitterste herinneringen. De bijeen
komst heeft tot een ontstellende di
plomatieke overwinning van de Ro
den geleid. De Chinese premier en
minister van Buitenlandse Zaken,
Tsjoe En-lai, keerde in triomf huis
waarts. Het Westen had „wrede
voorwaarden" moeten accepteren
van de vertegenwoordigers van Pe
king en Moskou. Het is een harde
les geweest, en de leidende staats
lieden van de vrije wereld moeten
zich door mensen als Nehroe of Att-
lee niet laten verleiden tot een her
haling van het Geneefse experiment.
Een deel van Korea werd bij de
wapenstilstand te Pan Moen Jon ge
offerd; een jaar later moest een deel
van Indo-China aan de communisti
sche wereld worden toegewezen. Met
een uitlevering van Formosa kan nu
echter niet weer een oorlog afgekocht
worden.
Gelukkig heeft intussen vooral
Eisenhower de Chinese com
munisten zeer duidelijk te ver
staan gegeven, dat zij met
intimidatiepogingen geen succes zul
len hebben, en dat zij zich vooral
niet moeten misrekenen inzake de
afstraffing van eventuele agressie.
De President heeft van het Congres
machtiging gevraagd en gekregen
om zo nodig Amerikaanse strijd
krachten te gebruiken voor de ver
dediging van Formosa, de Pescado
res en verwante gebieden. Het was
feitelijk een krachtige waarschuwing
aan het adres van Peking. De Ame
rikaanse regering liet de rode Chi
nezen weten, dat een aanval op het
nationalistische gebied niet zou wor
den geduld.
Noch door Washington noch door
Londen worden de aanspraken van
Rood-China op Formosa erkend.
Maar dicht onder de Chinese kust
liggen nog enkele andere eilanden
die zich in handen van de nationa
listen bevinden. Van deze eilanden
heeft de Britse minister van Bui
tenlandse Zaken, Eden, gezegd dat
zij ongetwijfeld tot het grondgebied
behoren van communistisch China.
En Eisenhower heeft de veiligheid
van deze eilanden, waaronder Mat-
soe en Quemoy, tegenover Tsjang
Kai S jek dan ook niet willen garan
deren Anderzijds heeft de Ameri
kaanse President met grote moeite
yan de nationalistische leider diens
instemming verkregen met een plan
Voor de ontruiming van de Tatsjen-
eilanden: dermate ver van Formosa
Verwijderde stellingen, dat zij vrij-
Wel onverdedigbaar zijn.
Aldus voert Amerika een tweezij-
Qlge politiek ter voorkoming van een
Nadat de communisten gisteren de
VS hadden gewaarschuwd geen Ame
rikaanse vliegtuigen, behorende tot de
zevende vloot, meer over de commu
nistische eilandjes voor de Chinese kust
te laten vliegen, heeft een woordvoer
der van de Amerikaanse marine gis
teren meegedeeld, dat Amerikaanse
vliegtuigen, die worden aangevallen,
hun aanvallers zullen achtervolgen, on
geacht de territoriale grenzen.
Minister Eden heeft gisteren in het
Britse Lagerhuis meegedeeld, dat En
geland evenals Amerika hoopt, dat
de ontruiming der Tatsjen-groep de
spanning tussen de beide China's zal
verminderen en dat dit een eerste stap
betekent op de weg naar een wapen
stilstand tussen beide landen. Hij wil
de zich evenmin als minister Dulles
uitlaten over de vraag of de Amerika
nen de eilanden Quemoy en Matsoe in
hun verdedigingsstelsel willen betrek
ken. Eden houdt over deze kwestie
nauw voeling met zijn Amerikaanse
collega.
De VS mogen de ontruiming der Tats
jen-eilanden opvatten als een strate
gische maatregel die wordt uitgevoerd
in het belang van de verdediging van
Formosa, de nationalistische President
Tsjang Kai Sjek liet gisteren in een
rede weten, dat de ontruiming ge
schiedde om betere uitvalposities in te
nemen voor een aanval op continentaal
China. Hu bepleitte voorts waardering
voor de Amerikaanse hulp.
Minister Dulles verklaarde voor de
Senaatscommissie voor Buitenlandse
Zaken, dat hij betwijfelde of de re
gering in Peking omwille van For
mosa een wereldoorlog wil.
Op Passiezondag zullen de katholie
ke uitzendingen van alle zenders in de
vrije wereld gewijd zijn aan de vervolg
de Kerk achter het ijzeren gordijn. In
toespraken en in gebed zal men „de
zwijgende Kerk" gedenken.
Een daartoe strekkend besluit is ge
nomen door het uitvoerend bureau van
de katholieke internationale vereniging
voor radio en televisie, de Unda, die in
Baden-Baden een bijeenkomst heeft ge
houden. De besprekingen stonden on
der leiding van de president van de
Unda, prof. dr. J. B Kors O.P. Prelaat
Bernhard Marschall, erevoorzitter van
de Unda, nam aan de besprekingen
deel. Er waren vertegenwoordigers van
Nederland, Zwitserland, Spanje en
Duitsland.
Men heeft daar ook de alg. bijeen
komst vastgesteld van de Unda, die van
het jaar van 22 tot 27 April in Wenen ge
houden wordt onder beschermheer
schap van de aartsbisschop van We
nen, kardinaal Innitzer. Het wordt een
studiecongres, waar het thema „Het
woord Gods in radio en televisie" be
sproken wordt.
Advertentie
Alkmaar, zaterdag.
Hoe gevaarlijk een
slechte verlichting (dezgn.
„gloeiende spjjker") is,
heeft op een avond ook
een inwoner van onze stad
ondervonden. In zijn ge
brekkig verlichte bijkeu
ken viel hij over een rol
schaats van zijn zoontje en
kwam zo ongelukkig te
recht,dat hjj ter observatie
in het ziekenhuis moest
worden opgenomen.
■V
Dit is zijn koorts-kaart,
waaruit blijkt dat hij de
goede kant weer op gaat,
gelukkig maar.
Op keldertrappen, overlopen en
zolders, in gangen, trappen
huizen. schuren e.d. goed licht
van Philips lampen. Om de
kosten hoeft niemand het te
laten. Op deze punten worden
lampen immers maar weinig
gebruikt. Bovendien zün de
Philips lampen uiterst zuinig
en laag in prijs.
Aan boord van het Nederlandse vissers
vaartuig „De Ster" uit Katwijk heeft zich
te Oostende een ernstige ontploffing voor
gedaan. De 20-jarige Jan Klinkenberg, die
zich op dat ogenblik in het vooronder be
vond. werd op slag gedood. Er was grote
schade aangericht. Het ongeluk wordt toe
geschreven aan het exploderen van een
houder butaangas.
Bij het secretariaat van de actie „Voor
God" verscheen dezer dagen een brochure
getiteld „Pasen, wat doet U?" De bedoeling
hiervan is de parochiegeestelijkheid en de
groeperingen van lekenapostolaat in de
komende tijd vóór Pasen een hulpmiddel
te verschaffen in de speciale zielzorg, die
in die weken gevraagd wordt. Het boekje,
dat een zestal actuele brieven bevat, ver
dient ruime verspreiding.
(Van onze moderedactrice)
jurken. De fantasie op dit gebied gaat
zo ver, dat op de rok van een ivoor-
Na een week in Parijs bij de grote I kleurige lange duchesse avondjapon de
couturiers de voorjaarsmode aan- drie te boeketten gevat zijn in een
rr ovale'ljjst van opstaanle witte'satijn.
Advertentie
Het oudste overblijfsel van de Hol
landers, die New York destuds
Nieuw Amsterdam gesticht hebben,
het schip „De Tijger" ligt begraven on
der een drukke straat in Manhattan.
Een deel ervan berust sinds kort in
het New Yorkse scheepvaartmuseum en
dezer dagen is men tot de conclusie
gekomen, dat de rest zo spoedig mo
gelijk opgegraven dient te worden
In 1916 werd het schip ontdekt door
Vice-admiraal Alfred M. Pride, die
als commandant van de Amerikaanse
Zevende Vloot in de wateren rond
Formosa het hevel voert in een uiterst
precaire situatie, is zijn carrière be
gonnen als dienstplichtig militair, als
leerling-machinist tweede klas. Dat
was in 1917, toen de thans acht en
vijftig-jarige marine-commandant de
machinistenschool net zonder di
ploma verlaten had. Korte tijd la
ter ging hij over naar het pas opge
richte vliegercorps van de marine,
waar hij binnen het jaar zijn brevet
haalde. Gedurende de eerste wereld
oorlog vloog hij in Europa bij de ma
rineluchtvaart en in 1921 keerde hij
weer terug bij de vloot. Gedurende
zijn lange militaire carrière is hij de
vliegerij echter steeds trouw gebleven,
zodat admiraal Pride thans waar
schijnlijk een langere staat van dienst
als vlieger heeft dan enige andere
officier van de Amerikaanse zee-,
land- of luchtmacht.
Admiraal Pride is een van de pio
niers op het gebied van het vlieg
tuigmoederschip. Hij maakte deel uit
van de bemanning van het eerste Ame
rikaanse vliegtuigmoederschip, de Lang-
ley. Samen met een klein aantal jeug
dige vliegers maakte hij de eerste
landings- en startmanoeuvres op het
dek van het schip. Een van zijn voor
naamste bijdragen tot de ontwikkeling
van vliegtuigmoederschepen was de
grijphaak, die ook op de modernste
vliegkampschepen nog steeds wordt
gebruikt om de vliegtuigen sneller tot
stilstand te brengen. Admiraal Pride
was ook een van de eerste testpiloten
van de Amerikaanse, marine; zijn lin
kerbeen, waar hij nog steeds enigs
zins mank aan is, herinnert hem aan
een vliegongeluk in die dagen. Voor
hij bij de Zevende Vloot kwam, was
hij commandant van een marine-vlieg-
testcentrum in Amerika.
Advertentie
uitbreiding van de vijandelijkheden
ir het betreffende gebied. Enerzijds
is Peking voorgehouden dat de Ver
enigde Staten niet met zich laten
spotten, anderzijds wordt er naar
gestreefd om alles wat op het uit
lokken van een communistische aan
val zou kunnen lijken te voorkomen,
waarbij Tsjang Kai Sjek van onbe
raden stappen wordt weerhouden. In
middels houdt de nieuwe koers van
de Amerikaanse politiek ten aanzien
van het Verre Oosten in, dat Wash
ington in de richting van een er
kenning van Rood-China komt. Het
geen dan overigens slechts een er
kenning uit realistische motieven zou
worden, zoals ook Rusland slechts
om zakelijke redenen wordt erkend.
Tenslotte zou Peking dan ook in de
V.N. kunnen komen. Men denkt daar
bij aan de instelling van twee Chi
nese zetels. Het ligt echter helemaal
aan de houding van de Chinese
communisten inzake Formosa. Een
houding die intussen tot nog toe al
lerminst vreedzaam te noemen is.
Veertien maanden geleden werd ad
miraal Pride belast met het commando
over de Zevende Vloot. Hij staat be
kend als een rustig en efficiënt wer
ker. Hij heeft nooit aan de weg ge
timmerd, maar zij, die hem kennen,
zijn er van overtuigd, dat de Zevende
Vloot bij zijn huidige delicate missie
in de Formosaanse wateren bij hem in
goede handen is.
een arbeider, die werkzaam was bij
de bouw van de ondergrondse. Hoewel
deze vondst toen groot opzien baarde,
raakte zij echter spoedig weer in ver
getelheid.
De Hollandse ontdekkingsreiziger en
avonturier kapitein Adriaen Block
kwam met het schip in 1613 naar Nieuw
Amsterdam. Hij had een grote, kostba
re lading o.a. van ottervellen aan
boord, die hij naar Holland wilde bren
gen. Toen er brand uitbrak, liet hij het
anker hüsen en laveerde zijn schip recht
de moerasgronden voor de Zuid-West
kust van Manhattan in. Het schip liep
vast en het vuur werd geblust. De la
ding werd in veiligheid gebracht, de
„Tijger" zonk in de modder weg.
Toen Manhattan zich uitbreidde, wer
den de moerassen gedempt en hierop
verrezen later enige van de hoogste
en grootste gebouwen van de stad New
York. De „Tijger" kwam te liggen on
der de kruising van De.v Street en Green
wich Street, ten Noordwesten >an Wall
Street en ten Zuid-Westen van City Hall
Park.
In 1916, bij de uitbreiding van de
„Subway" werd de „Tijger" terugge
vonden. James A. Kelly uit Brooklyn,
een van de arbeiders, deed de ontdek
king, toen zijn schop stootte op hout
en toen hij verder groef, kwam de boeg
van een schip vrij. De boeg, die in de
weg lag, werd afgezaagd en aan het
vroegere New Yorkse Aquarium in Bat
tery geschonken, waar het in het <ee-
hondenverblijf geplaatst werd.
Kelly vergat zijn vondst nimmer; hij
ging geschiedkundige boeken lezen en
is nu historicus van Kings County
(Brooklyn)
Twee jaar geleden werd het oude
aquarium gesloopt. Kelly huurde een
vrachtwagen, laadde de boeg van de
„Tijger" op de truck en reed ermee
naar het scheepvaartmuseum van New
York.
De directie daarvan gaf deskundigen
opdracht een onderzoek in te stellen.
Nu is het resultaat van dat onderzoek
bekend gemaakt: historici en andere
geleerden zijn het er over eens, dat de
romp van de „Tijger" een reliek van
onschatbare waarde is. dat opgegraven
dient te worden. Een der curatoren van
het scheepvaartmuseum meende, dat
het niet al te veel moeite hoeft te kos
ten om het schip aan de oppervlakte
te brengen.
De verlening van teeltrecht aan de
conservenindustrie is het belangrijkste
punt geweest, dat de algemene vergade
ring van de Tuinbouwvakbond van de
Katholieke Nederlandse Boeren- en
Tuindersbond, die gisteren in Utrecht
werd gehouden, heeft beheerst. Reeds
in zijn openingswoord verklaarde de
voorzitter, de heer Jac. Groen Azn.,
het onduldbaar te achten, dat bij het
bestaan van een teeltregeling enerzijds
een tuinder zware straffen kan oplopen
bü overschrijding van zijn vergunning
en aan de andere kant aan de industrie
op ruime wijze teeltrecht zou worden
verschaft, met de kans dat de conser
venindustrie onafhankelijker zou wor
den van de markt en prijsdrukkend zou
gaan werken. Zowel de Aartsdiocesane
als de Limburgse Tuindersbond diende
een voorstel in om te bevorderen, dat
het teeltrecht van de industrie beperkt
zou worden.
Het standpunt van de j/uin bouwvak-
bond en van de K.N.B.T.B., aldus de
voorzitter, komt enigermate tegemoet
aan de wensen van de industrie. Het
belang van handel en industrie wordt
volKomen erkend, maar de tuinbi v
mag niet de dupe worden van een een
zijdige maatregel.
De voorzitter die tijdens de ver
gadering met algemene stemmen her
kozen werd stond in zijn openings
woord ook stil bij het tekort aan ar
beidskrachten in de tuinbouw, dat met
de dag acuter wordt. Bü omslag van
de conjunctuur zou het probleem andere
aspecten krijgen, maar moet men hier
op hopen? Middelen ter verbetering
aanwijzen is moeilük, zo niet onmoge
lijk. Feitelük zouden de lonen hoger
moeten zijn, maar bij de tuinbouw komt
dan onmiddellü'k om de hoek kijken,
dat men generlei garantie van prijzen
heeft waaruit hogere lonen betaald kun-
om af of de Regering de loonpolitiek
nog wel serieus in nden heeft. Hü
was niet tegen een vrijere loonvorming,
maar vond het wel onjuist, dat het
wegkopen van arbeiders tenslotte de
ondergang van de zwakste bedrijven
zal betekenen.
zich af, wèt de mode nu eigenlijk wil.
Maar dat weten degenen die haar ma
ken misschien ook niet precies. Als het
maar ènders is, en als de tijd waarin
wij leven er maar in tot uitdrukking
komt. Die tijd is verward, dus de mode
is ook verward. Tegenstrijdig zelfs.
De mode voor overdag is uitgesproken
niet joyeus. Daar heeft de slechte zomer
van vorig jaar ongetwijfeld schuld aan.
en ook het defaitisme dat in de lucht
zit. De korte dansjurken en avondtoilet
ten daarentegen zijn bijzonder feestelijk
en mooi. Niet het minst door de aller
bekoorlijkste imprimé's van pongé-ach-
tige soepele zijden, die bedrukt zijn on
der andere met motieven van oude
camé's. Hubert de Givenchy komt daar
mee in zijn collectie, die. zoals altijd,
pétillant is, maar die voor overdag uit
sluitend bestaat uit een enorme hoe
veelheid deux-piècesachtige pakjes met
kort jasje, dikwijls opzij gesloten, zonder
kraag en met een wit piqué dasje in het
décolleté.
Deze jonge ontwerper, die een fancy
heeft voor Audrey Hepburn, heeft zijn
collectie min of meer op haar geïnspi
reerd, en zijn lievelingsmodellen wor
den getoond op een kleine, pittige man
nequin, een persoontje dat sterk op de
aanbeden Audrey lijkt.
Maar de Givenchy laét de vrouw haar
natuurlijke lichaamsvormen, zonder de
buste ini een vroegereeuwse corsettering
weg te dringen, en daardoor is de
schriele wyze waarop ook hij in het
voetspoor van Dior haar kleedt, iets
beter te aanvaarden. Over de pakjes,
die de taille net niet aangeven, laat hij
vaak een zeven-achtste pastelkleurige
wollen mantel dragen, soms geheel
mouwloos, die hij „cache-tailleur" noemt
Het ruitjesdessin, dat Prince of Wales
heet, is daarvoor, o.a. gebruikt bij een
lichtblauw complet. Het pied de poule
ruitje zijn wij overigens ook weer tegen
gekomen, in een mooie rose en blauw-
combinatie De halflange nerzmantels
van de Givenchy, die over nauwe crème
kleurige of lichtbeige zijden cocktail
japonnen worden gedragen, hebben
korte, nauwe mouwtjes tot de elleboog.
Niet erg mooi van aanzien, maar wel
erg duur!
Wij vinden het een beetje jammer, dat
de knapste en toonaangevende mode
ontwerpers ditmaal voor overdag zulke
onjoyeuze en weinig flatteuze halfslach
tige kleren maken, en alle verrukkende
schoonheid en luister die ze weten op
te brengen, bewaren voor feestelijke ge
legenheden. Het leven bestaat uit zo
veel meer „overdag" dan uit feest en
daarom willen gewone vrouwen er juist
in de uren van alledag plezierig uit
zien Maar daarvoor moet men ditmaal
meer bij de vrouwelijke couturiers zijn,
en ook bij Jean Patou, die een zeer
draagbare en acceptabele collectie toon
de.
Het lijkt onbestaanbaar, dat in deze
tüd, waarin machines en robots steeds
meer de mensenhand en het mensenge-
duld vervangen, er achter de coulissen
der haute couture nog zoveel meisjes
zijn. die gezamenlijk honderden uren
bezig zijn geweest, om de mooiste
boeketten, in reproductie van
oude schilderijen, te borduren op het
satijn en organza der voorname avond-
Het federatief verbond voot christelijk
kleuteronderwijs heeft de minister van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen ge
vraagd. alle inrichtingen tot opleiding van
kleuteronderwijzeressen te laten profiteren
van het subsidie, dat minister Cals ter
verdeling onder maximaal 25 inrichtingen
heeft uitgetrokken. Het voornemen van de
minister om subsidie te verlenen is door
het verbond met instemming begroet, doch
de restrictie, dat het uitgetrokken bedrag
van 224.000 dient te worden verdeeld
onder maximaal 25 inrichtingen, heeft
grote bezorgdheid verwekt.
In het adres wordt betoogd dat in ons
land 111 inrichtingen tot opleiding van
kleuteronderwijzeressen bestaan. Volgens
het federatief verbond zouden voor sub
sidie in aanmerking moeten komen alle
bij het rijkstoezicht bekende opleidings
inrichtingen en wel naar rato van het aan
tal geslaagde candidaten.
Advert entte
geneest U goed en snel
met DÉBRAL1NE (geen
vlekken, geen gaas of
pleisters!) en wassen met
DÉBRALiNE-HUIDZEEP
(overvet en ontsmettend).
De crisis, die het gezin in Duitsland
na de oorlog doormaakte, droeg de
kiem in zich van zün gezondmaking.
Maar een nieuw gevaar dreigt: het
materialisme, het verlangen om „er
goed van te leven". Dit schrijft kardi
naal Frings, aartsbisschop van Keulen
in een vastenbrief, waarvan het eerste
deel Zondag in de kerken van het
Aartsbisdom is voorgelezen.
In zqn brief analyseert de kardinaal
de tegenwoordige toestand en beschrijft
de taken van het gezin in deze tijd
De ernstige crisis van het Duitse ge
zinsleven bü het einde van de oorlog,
gekenmerkt door een zeer hoog echt
scheidingscijfer en een dieptepunt in
de geboortegetallen, droeg, aldus de
kardinaal, de mogelijkheid tot herstel
in zich. Bij het verloren gaan van iedere
ordening kwam immers de gezinsband
des te beter in het licht. Het overdre-
nen worden. Het zün vooral de lonen, i ven streven naar de opvoering van het
die de landarbeiders naar de industrie levenspeil bedreigt thans echter het
trekken. De voorzitter vroeg zich daar-1 gezin in zijn diepste wezen.
Verhoging van het levenspeil is iets
lofwaardigs, aldus kardinaal Frings,
maar wanneer zij het alles overheer
send doel van het jonge gezin wordt,
dan ontaardt zij feitelijk in materia
lisme. Dit kan alleen maar tot gevolg
hebben, dat het hogere, geestelijke
streven wordt teruggedrongen, de of
ferzin afsterft en dat het materialisme
een namaak-godsdienst wordt.
Kardinaal Frings wijst vervolgens op
de positieve taak van het gezin. De
plicht van het volk is het de heiligheid
van het huwelijk te erkennen en daar
mede de echtscheiding af te wijzen.
In dit verband eist de kardinaal de op
heffing van de nationalistische „Zer-
rütungsparagraph".
(Deze paragraaf werd tijdens het na-
tionaal-socialistisch bewind aan de
Duitse echtscheidingswetgeving toege
voegd, waarbij een aantal nieuwe echt
scheidingsgronden rechtsgeldig werden
verklaard. De paragraaf is nog niet in
getrokken. hoewel ze niet overal wordt
toegepast. Red.)
Een grapje van deze sprankelende
ontwerper is de ijle rode driehoekshawl
die hij achter laat beginnen om de
chignon van de
mannequin, en die r"~
ze vasthoudt over
haar rose japon
met dito rode hand
schoentjes. De Gi
venchy zet zün
mannequins poppe-
hoedjes op. die
soms piccolopetjes
lüken. achter op de
kruin geschoven en
vóór op het haar
verankerd met een
speels versierinkje.
Ter afwisseling
komt er dan op de
frêle mannequin
een matelot, zo ko
lossaal, dat het
lijkt of bij het plot
seling weer klein
worden van Alice in
Wonderland. de
hoed is achterge
bleven! Zonder die
malle, ondraagbare
dingen nu en dan,
waarin de echte
ontwerpers zich
moeten uitleven,
zou voor de pers
het zien van zoveel
kleren in korte tüd
een nog geestdoden-
der bezigheid zijn.
Tot onze vreugde
staat Mare Bohan,
die de collecties
voor het huis Patou
maakt, ons toe. dit
voorjaar op onze
pakjes bloemencor-
sages te dragen.
BOVEN: Zolang de
foto's van de cou-
ture-modellen niet
zijn vrijgegeven,
moet men zich te
vreden stellen met
hoedjes van de
haute mode. Marie
Christiane heeft de
ze ranch-hoed ver
sierd met kleine
rondjes van ge
kleurd glas. Goud
kleurige parelsnoe
ren in iedere lengte
en dikte zijn de
grote mode.
ONDER: In de col
lectie van Genevie
ve Fath, die het
werk van haar man
heeft voortgezet,
zijn verschillende
hoedjes, die van
achteren een chig
non vormen, zoals
dit piepkleine mo
del, dat met een
wolk van zwarte
mousseline de soie
het achterhoofd
omvat.
„Ik hou niet van persoons
verheerlijking en ik kan niet
inzien wat voor nut het heeft,
alem in den lande te verkon
digen, dat ik op de H. B. S.
ben geweest en een genatura
liseerde Zweel ben. Mijn per
soon is minder in het geding
dan de zaak, die ik dien" De
heer E. F. Eriksson, algemeen
voorzitter van de R. A. I., de
Nederlandse vereniging „De
Rijwiel en Automobiel In
dustrie", die thans in Amster
dam haar 34ste tentoonstelling
houdt, is niet erg mededeel
zaam, wanneer het over zijn
persoon gaat. Hij is een krach
tige vijftiger, met een „nor-
disch" uiterlijk. Scherpe trek
ken tekenen zijn gezicht en
zijn blonde haar maakt het niet
moeilijk zijn Scandinavische
afkomst te raden. Hij is niet
gemakkelijk toegankelijk en
neemt ons, vreemdeling en
„indringer" in zijn apparte
menten, scherp en critisch op.
Een pleidooi, om tenslotte toch
iets meer over hemzelf te we
ten te komen blijft zonder succes.
„Wat doet het er toe? Het gaat hier om de vereniging de R. A. I., die
ik vertegenwoordig. Weet u wel wat de R. A. I. precies is?"
„De R. A. I.? Dat is vrij duidelijk een vereniging, die haar leden
op gezette tijden de gelegenheid geeft door middel van een grote ten
toonstelling hun producten aan het publiek te tonen".
„Zie je wel, steeds merk ik, dat de meeste mensen niet weten wat de
R. A. 1. eigenlijk is. Dat houden van tentoonstellingen en het exploiteren
van ons gebouw is helemaal de hoofdzaak niet" Hij schudt zijn hoofd over
zoveel wanbegrip. „Wij zijn een grote economische vereniging, die door
haar veelomvattende contacten, o.a. met de regering, de zakelijke belan
gen van al haar leden dient. Het houden van tentoonstellingen is daar
slechts een onderdeel van. Daar is onze show niet minder om. Met die
van Brussel is het de grootste internationale open tentoonstelling van
de wereld. En het is mijn streven de Amsterdamse expositie steeds meer
naar voren te doen komen. Nergens ter wereld treft men immers een sfeer
aan als op onze shota. Ik doe mijn best die sfeer te behouden. Ons
gebouw leent zich daar bijzonder voor en het nieuwe, dat wij voorne
mens zijn te bouwen, eveneens"
„Wat dat nieuwe gebouw betreft moet ik constateren, dat het Am
sterdamse gemeentebestuur uiterst traag is in zijn besluitvorming. Wij
zijn met onze plannen geheel klaar en hoewel we het over de tekst
al lang eens zijn, blijft de voordracht van B. en W. aan de hoofdstede
lijke gemeenteraad maar uit. Deze traagheid stelt ons teleur. Ik ben er
persoonlijk van overtuigd, dat, wanneer ik 3% jaar geleden de zaak in
botterdam was begonnen, het nieuwe gebouw er nu reeds gestaan zou
hebben".
Dit hoofdstedelijk getalm ligt de heer Eriksson niet. Hij is voor alles
zakenman en zakendoen verdraagt zich niet gemakkelijk met het ambte
lijke dralen van een gemeentelijk bestuursorgaan.
Naast voorzitter van de R. A. I. is de heer Eriksson directeur van
ie N.V. R. S. Stokvis en Zonen te Rotterdam. Hij is even in de vijftig en
houdt zich het liefst bezig met....
„Nee, het gaat niet om mijzelf, maar om de R. A. I.!"
