Teleurstellend zwak begin
van tournooi 47/2
Yan der Sluis heeft de
meeste kans op zege
Eerste centrale hockey
training in de sneeuw
PAS OP JE TONG!
KARELV
Jubilerende tunnels
Teken l
Alleen Yan de Pol en Teegelaar nog
ongeslagen na lange eerste dag
De Kleine verrast
Kopgroep wordt
kleiner
Norris met taak
begonnen
AVONTUREN van Martje
Maakjenietdruk
cursus
VRIJDAG 18 FEBRUARI 1955
PAGINA 6
Onzuiver materiaal irriteert biljarters
Kunstrijden
Amerikaan Jenkins
wereldkampioen
Om hoofdstedelijke damtitel
Propagandafilms van de
K.N.L.T.B.
Geen Ronde van Groot-
Britfannië
Uitslagen en stand
4 spelers van Brabantia
zeggen lidmaatschap op
Jopie van Alphen nu op
recordjacht
Duits voetbalcontact met
het buitenland
Seixas speelt nog maar
één jaar
m;«Ee(I\ar1»,h|\!,knn0e0nkbÏÏ
Docenten Muziek-
luceum bij Mozarteum
Belgische onderscheidingen
Oudste Nederlandse oblaat
viert diamanten feest
Secretaris van „Herwonnen
Levenskracht" met pensioen
SUGGESTIES VOOR
BEVRIJDINGS-
FEESTEN
Uitslag van prijsvraag
voor toneel
W. L. de Vries voorzitter
transportcommissie V.N.
(Van onze sportredacteur)
HILVERSUM, Donderdagnacht.
Nors en stuurs keek Piet van de Pol vanavond omstreeks acht uur na het
einde van zijn middagpartij. Vrolijk en welgemutst is hij vannacht op een
tijdstip, dat menigeen al uren geniet van een welverdiende nachtrust, uit de
koepelzaal van „De Karseboom" in Hilversum gestapt. Nog één zo'n dag in
het tournooi om het kampioenschap van Nederland, anker kader 47/2, en
hij, de Rotterdamse biljart-mathematicus, kan zich al zeer vroegtijdig op
nieuw als titelhouder laten huldigen.
De opening van dit vierdaagse tournooi is dan ook wel bijzonder opmer
kelijk geweest. Het was meer een beurtenmarathon dan een reeks duels
tussen grootmeesters in het spel op de kaderlijnen. Partijen, die in twee uur
ongeveer beslist behoren te zijn, duurden nu ongeveer drie a drie-en-een-
half uur. Op het uur, dat de avondseance dient te beginnen, speelde men nog
partijen, die ongeveer twee uur eerder beëindigd hadden moeten zijn. Er is
dan ook bijzonder slecht gespeeld en de ballen bleken afwijkingen te heb
ben. Toen men de balans van één dag geïrriteerd en onzeker spel opmaakte,
had alleen van de Pol nog plezier. In de .eerste plaats had hij met een écla
tante serie van 217 aangetoond, dat zijn technisch meesterschap ook opge
wassen is tegen materiaal, dat niet van de allerbeste kwaliteit is. Bovendien
was hij tezamen met Teegelaar nog ongeslagen. Al de anderen, óók
dus de Ruyter, van Oosterhout en Metz, hadden de eer van de overwinning
al eens aan een ander moeten laten.
Alan Hayes Jenkins heeft te Wenen
de titel bij de wedstrijden om het we
reldkampioenschap kunstrijden voor
heren gewonnen. Jenkins had deze titel
reeds twee jaar in zijn bezit.
Het eindklassement luidt: 1. en we
reldkampioen Alan Hayes Jenkins (V.S.)
plaatscijfer 11, 203,07 punten; 2. Ronald
Robertson (V.S.) 16-201,12; 3. David
Jenkins (V.S.) 28-196,69; 4. Alain Giletti
(Frankrijk) 37-190,64; 5. Karei Divin
(Tsj. Slowakije) 58-185,23.
Het wereldkampioenschap kunstrijden
voor Dames is Donderdag gewonnen
door Tenley Allbright, die daarmede de
titel, welke zij in 1954 verloor aan de
Duitse rijdster Gundi Busch, terugwon.
De einduitslag luidt:
1 en wereldkampioene: Tenley All
bright (V.S.) plaatscijfer 9,190,96 pnt. 2.
Carol Heiss (V.S.) 28180,31. 3. Hanna
Eigel (Oostenrijk) 29179,78. 4. Ingrid
Wendl (Oostenrijk) 41178,49. 5. Erica
Batchelor (Gr.-Br.) 43—177,56. 6. Carol
Jane Pachl (Canada) 58175,16.
Het Nederlandse meisje Joan Haanap
pel kwam op de vijftiende plaats met
plaatscijfer 133 en 156.06 punten; Sjoukje
Dijkstra op de twee en twintigste en
laatste plaats, met plaatscijfer 166 en
151.57 punten.
■■■■F™"1
Een Russische voetbklploeg, die door
India een tournee maakt, heeft te Tri-
vandrum met 110 van een Indiase
combinatie gewonnen.
Een ouverture zonder historie en met
slechts twee lichtpunten, zo kan men
deze eerste tournooidag nog het best
schetsen. De narigheid met de niet zui
ver lopende ballen was vooral van psy
chologische invloed. Virtuozen als een
Van de Pol en De Ruyter verdragen
onregelmatigheden uiteraard het slechtst
Zij beleefden dan ook bitter weinig ge
noegen aan hun start in dit tournooi,
zelfs al behaalden zij de overwinning.
Er dreigde zelfs een conflict. Men eiste
ander materiaal, maar dat kon niet, want
dan zou de een bevoordeeld worden bo
ven de ander. Men wenste vervolgens,
dat de gewraakte partijen overgespeeld
moesten worden, maar ook dat was niet
mogelijk want dan zou er van het tijd
schema helemaal niets overblijven.
Kort en goed, de spelers hadden hun
gedachten elders, waren bijzonder snel
afgeleid en het leidde tot voor publiek
en spelers martelend lange partijen. De
openingsstrijd tussen De Ruyter en Mol
was wel het ergst en dat De Ruyter ten
slotte zegevierde was meer geluk dan
wijsheid. Teegelaar had van dit alles
nog de minste last. Hij waakte er wel
voor niet verstrikt te raken in een net
van theorieën. Hij speelde voor de
vuist weg een fris spelletje zonder pre
tentie en dat miste zijn uitwerking
niet. Met Van de Pol was hij de enige,
die tot de maximale winst kwam. Eerst
gaf hij Metz geen schijn van kans en
vervolgens moest ook Eichelsheim er
aan geloven.
Bijzonder verrassend was het eerste
optreden van de benjamin in dit tour
nooi, de 21-jarige De Kleine. In een
fraai duel met Van Oosterhout zege
vierde hij met het beste gemiddelde,
dat vandaag is gemaakt. Voor Van
Oosterhout was het, gezien de presta
ties van de anderen, bijzonder triest,
met zo'n goed gemiddelde te moeten
verliezen. Hij toonde echter iets in
zijn mars te hebben door Kees de Ruy
ter in de eerste avondpartij, na een
zwak begin, gedecideerd te verslaan.
De meest opvallende prestatie werd
echter, na het middernachtelijk uur,
door Van der Pol geleverd. Een serie
van 217 behoeft voor de kundigste der
vaderlandse biljart-elite geen hoge uit
zondering te zijn. De manier echter
waarop hij in deze serie ook dit ma
teriaal de baas bleef, waarop hij naar
oplossingen zocht om het risico van de
afwijking tot een minimum te beperken
en als het kon zelfs te vermijden zon
der de goede positie en dus de opbouw
van de serie in gevaar te brengen, was
een getuigenis van groot technisch
meesterschap. Binnen het in de eerste
partij door De Kleine gemaakte aan
tal beurten bleef hij echter niet. Daar
voor was zijn start te zwak en te onze
ker geweest. Na zeven beurten had hij
slechts 40 caramboles gemaakt.
De uitslagen van deze teleurstellende
eerste dag zijn:
De Kleine
400
13
95
30.76
Van Oosterhout
306
13
113
23.53
De Ruyter
400
31
73
12.90
Mol
388
31
54
12.51
Teegelaar
400
22
149
18.18
Metz
194
22
42
8.81
Eichelsheim
216
26
38
8.30
Van de Pol
400
26
87
15.38
De Kleine
342
27
62
12.66
Metz
400
27
84
14.81
De Ruyter
254
21
74
12.09
Van Oosterhout
400
21
104
19.04
Van der Pol
400
14
217
28.57
Mol 1
31
14
17
2.21
Teegelaar
400
16
98
25.-
Eichelsheim
208
16
71
13.—
(Van onze dammedewerker)
Nu de tiende ronde van de strijd om
het persoonlijk damkampioenschap van
Amsterdam haar beslag heeft gehad, zijn
twee dingen duidelijk komen vast te
staan. Ten eerste heeft leider Wim van
der Sluis thans beslist de beste titel-
kansen verkregen; voorts scheidde zich
een kopgroep van drie spelers af, die
overtuigend domineerde over de overige
deelnemers. Bij dit drietal, dat verwoed
in de nog resterende drie ronden om de
titel zal kampen, moet de komende dam-
kampioen van Amsterdam dus worden
gezocht.
Lijstaanvoerder van der Sluis had een
dubbelzware taak te verrichten. Buiten
het feit, dat hij de fanatiek op aanval
losbeukende Weespenaar Beeke moest
bedwingen, moest hij zich bovendien
nog losmaken van de Argus-ogen, waar
mede zijn concurrenten Stahlberg en
van Heerde hem volgden. De partijen,
die deze titelgegadigden te bestrijden
hadden, waren immers kansloos voor
het kampioenschap en dat was met de
Weespenaar Beeke op dat moment aller
minst het geval.
Zorgelijk bestudeerde Wim van der
Sluis dus zijn aanvankelijk onwillige
manschappen. Temeer, omdat Beeke
met veel vuur zijn zwarte knechten tot
kracht probeerde te inspireren. Maar de
stormloop werd met tè veel bravour in
gezet, zodat van der Sluis koel zakelijk
een indringer kon liquideren. Hoe dat
daarna tot een kundige zege werd her
leid, toont onderstaande notatie van
deze verdienstelijke partij:
W. F. van der Sluis (wit)
W. H. Beeke (zwart).
1. 34—30, 19—23; 2. 39—34, 14—19; 3.
44—39, 17—21; 4. 31—26, 11—17; 5. 30—25,
10—14; 6. 36—31, 7—11; 7. 33—28, 1—7;
8, 31—27, 17—22; 9. 28x17, 11x31; 10.
26x17, 12x21; 11. 37x17, 7—12; 12. 41—37,
12x21; 13. 46—41, 8—12; 14. 34—30, 6—11;
15. 50—44, 11—17; 16. 39—33, 23—29; 17.
33x24, 20x29; 18. 44—39, 2—8; 19. 32—28,
4—10; 20. 39—33, 19—24; 21. 30x19. 14x32;
22. 33x24, 10—14; 23. 37x28, 14—20; 24.
25x14, 9x29; 25. 28—23, 29—33; 26. 38x29,
5—10; 27. 35—30, 10—14; 28. 30—24, 18—22;
29. 40—34. 13—18; 30. 41—37, 8—13; 31.
43—38, 22—27; 32. 49—43, 14—20; 33.
23—19, 3—8; 34. 43—39, 18—22; 35. 39—33,
21—26; 36. 34—30 20—25; 37. 29—23,
25x34; 38. 24—20, 13x24; 39. 20x40, 8—13;
40. 4035, en zwart zag keurig in, dat
de doorbraak op zijn lange vleugel niet
meer te keren is. Hij gaf zich dan ook
sportief gewonnen.
Concurrent Stahlberg had aan Broer-
se lang geen gemakkelijke broer. Een
gunstige hekstelling kan hij slechts tot
kracht brengen als hij over voldoende
tempi kon beschikken. Deze te creëren
was zijn grootste zorg. Toen hij inzag,
dat dit toch niet zou slagen, greep hij
naar het combinatie wapen. En daar vel
de hij zijn partner mee neer! Na een
schijf winst afgedwongen te hebben,
gaf het eindspel nog talloze moeilijk
heden. Op geestige wijze liet Stahlberg
Huiverend van de koude stond Rex
Norris, de nieuwe trainer van de KNHB,
Donderdagavond in het Olympisch Sta
dion te Amsterdam waar zijn toekom
stige pupillen onder leiding van Chris
Berger in de sneeuw hun conditietrai
ning ondergingen. Op de sintelbaan
was een smal pad in de dikke sneeuw
laag vrijgemaakt, dat net ruimte ge
noeg bood voor de zo langzamerhand
reeds traditioneel geworden sprintjes en
baloefeningen. Norris had voor hij in
Nederland aankwam nog nooit sneeuw
Twee bijzonder interessante films zijn
Donderdagavond vanwege de KNLTB
vertoond in een der zalen van het ho
tel „Atlanta" te Rotterdam. De eerste
van Australische makelij, over de Da-
vis-cup-finale 1953 gaf o.a. een beeld
van de belangstelling, welke voor dit
evenement bestaat en van de enorme in
spanning die vooral de finalewedstrij
den van de spelers eisen. Na de pauze
zag men een Engelse kleurenfilm over
de Wimbledon-kampioenschappen. Hier
in hadden de cineasten behalve aan het
spel zelf nog meer aandacht besteed
aan de belangwekkendste facetten van
de entourage: pijnlijk nauwkeurige ver
zorging van de courts, de grote toeloop
van het publiek.
gezien, maar de laatste dagen heeft hij
er geducht kennis mee kunnen maken.
Intussen staat het wel vast, dat de
eerste geprojecteerde hockey techni
sche training, die Zaterdag in Den Haag
zal worden gehouden, niet door zal
gaan. „Daarvoor hebben we een kort
geschoren grasveld nodig en geen
sneeuwvlakte", aldus Norris, die verder
nog vertelde, dat hij op de Zaterdag
middagen twee elftallen tegen elkaar
wil laten spelen in een wedstrijd die
minstens één uur moet duren. Daarom
zal de groep uitverkorenen, die op het
ogenblik uit precies 22 spelers bestaat,
in de komende tijd nog met enkele
candidaten worden uitgebreid.
Het ligt ook in de bedoeling, dat
Norris, zodra een geschikt stukje van
het Stadionveld beschikbaar is, op de
Woensdagavonden de spelers tijdens de
conditietraining in kleine groepjes on
der handen zal nemen. Ook deze week
heeft men de hockeytraining van de
Woensdag naar de Donderdag moeten
verplaatsen, omdat koning Voetbal be
slag op het veld had gelegd voor de
wedstrijd tussen het voorlopig Neder
landse elftal en Reims.
De training en de kennismaking van
Norris en de spelers werd bijgewoond
door diverse leden van het bestuur van
de KNHB en de elftalcommissie.
De organisatoren van de wielerronde
van Groot-Brittannië hebben medege
deeld, dat deze wedstrijd dit jaar geen
doorgang zal vinden.
een forcering in het eindspel toe, die
remise tot slot leek te hebben, maar
strandde op een leuke vangstelling. En
daar werd de taaie Broerse dan ook in
gevangen.
Ook van Heerde deed uitstekend
werk door het precisie-apparaat, Otto
van Dijk, stuk te spelen. De Gezellig
Samenzijn-speler had weer één van
zijn subtiliteiten ten beste gegeven
tegenover het klonterende centrum-
spel van zijn partner. Een sub-subti
liteitje werd van Dijk echter nood-
lotig. De robuuste van Heerde nam
dat niet en mokerde zich driftig naar
de damlijn. Na veel schermutselingen
Otto was in de obstructie beslist
subliem! kreeg van Heerde zijn zin.
Een kort en duidelijk eindspelletje
deed de rest.
Zelfs den Doop overtrof zich, als vier
de Jozeph Blankenaar-speler, in deze
tiende speelronde. Hij was zijn Poolse
opsluitingspartij beslist ontrouw gewor
den en trok de vrije ruimte in. Nu liet
de D.S.G.-er Fakkeldij hem daartoe alle
gelegenheid, zodat den Doop al dra een
dreigend en dwingend voordeel had
weten af te dwingen. Ongekunsteld dit
maal tooide den Doop zich daarna met
de overwinningskrans. Een grote nul op
de tabel was het enige wat Fakkeldij
mocht in ontvangst nemen.
Een „knallende" openingszet van
Berk bracht hem tegen Delsen wel
vroegtijdig op de damlijn, maar de
O.D.V.-er kon de indringei- onschadelijk
maken, zodat het eindspel het moest
doen. En omdat het dat juist niet deed,
werd het dus remise.
Zodoende waren de volledige uitsla
gen aldus:
Hoofdklasse: W. F. van der SluisW.
H. Beeke 20, J. FakkeldijA. den Doop
02, O. van DijkP. van Heerde 02,
D. Broerse—M. R. C. Stahlberg 0—2, B.
Berk—M. Delsen 11.
Hierdoor werd de volgorde van de
deelnemers aldus: W. F. van der Sluis
15 punten (uit 9). M. R. C. Stahlberg 14
punten (uit 9), P. van Heerde 13 punten
(uit 9), W. H. Beeke 11 punten (uit 9),
A. den Doop 10 punten (uit 9), D. Broer
se 9 punten (uit 8). O. van Dijk 9 pun
ten (uit 9), B. Berk 8 punten (uit 10),
J. Fakkeldij 7 punten (uit 9), M. Delsen
6 punten (uit 9), G. Belderok 5 punten
(uit 8), Rud. Berk 5 punten (uit 9) en
H. van der Sluis 4 punten (uit 9).
Jeugdkampioenschap: Kelderman
Erich 0—2, Erich—Kabalt 2—0, Kabalt—
Kelderman 0—2, Vijn—Fokkink 0—2.
Vier spelers van de Eindhovense eer
ste klasser Brabantia, de backs Charles
en Frans van Osch en de voorhoede
spelers Tini van Osch en Hein Mollen,
hebben het bestuur schriftelijk te ken
nen gegeven, niet meer lid te willen
zijn, omdat zij het niet eens zijn met
de werkwijze van de elftalcommissie.
Onlangs werd Tini van Osch „ge
passeerd" ten behoeve van een speler,
die uit een andere vereniging kwam.
Nu Mollen de laatste tijd niet in de
beste conditie verkeert, meende de elf
talcommissie er goed aan te doen, ock
hem te vervangen. De vier familieleden
hebben daartegen geprotesteerd; zij
vonden echter geen gehoor bij het be
stuur.
De sportcommissie van de KNZB
heeft aan Jopie van Alphen van de
RDZ toestemming verleend om Zater
dag 19 Februari a.s. in het Sportfond-
senbad te Rotterdam een poging te
doen een Nederlands record op de 4
x 100 meter wisselslag persoonlijk te
vestigen. De limiet voor dit nummer
gesteld bedraagt 5 min. 54,- sec.
Duitse voetbalclubs hebben na de oor
log 3025 vriendschappelijke wedstrijden
gespeeld tegen buitenlandse ploegen,
waarvan 1001 in Duitsland en 2024 in
andere landen. Nederland staat met 281
wedstrijden boven aan op het lijstje van
dit soort ontmoetingen, gevolgd door
Oostenrijk met 254 en Zwitserland met
251 wedstrijden.
Vic Seixas, de 31-jarige kampioen van
Amerika in het enkelspel, zal zich over één
jaar uit de wedstrijdsport terugtrekken,
althans uit het „top-tennis". Hij heeft dit
besluit medegedeeld bij zijn terugkeer in
New York, na een tournée door Australië.
De heer J. H. W. Pasman, die in Oc
tober van dit jaar 60 jaar hoopt te
worden, heeft verklaard, dat hij zich in
verband met zijn leeftijd in begin van
Januari 1956 zal terugtrekken als alge
meen voorzitter van de Nederlandse
Hippische Sportbond en als algemeen
voorzitter van de Stichting Nederlandse
Draf- en Rensport.
og nooit van de onze, verbaasd doet
van de heilige Petrus Damia- staan over zijn geleerdheid en
nus gehoord! Dat is best moge- welsprekendheid, zo'n man
lijk! Maar dan moet je van- waarschuwt ons in zijn ge-
daag toch maar eens heel schriften: „Pas op voor je
eventjes naar hem luisteren, tong! Let op, dat je geen ijde-
Want deze; Petrus Damianus le praatjes maakt! Onze tong,
heeft ons wat te zeggen. die zich rood mag kleuren met
„Pas op je tong!" waar- het bloed van Christus, moest
schuwt hij „en laat die tong er zich voor schamen, met
geen ijdele en slechte praatjes ijdele praat bezig te zijn",
verkopen! Deze grote heilige stierf in
En dat doen heel veel men- het jaar 1072 en de 23ste Fe-
sen raaar al te vaak. bruari vieren we zijn feestdag.
Ook Petrus Damianus was t
wat dit praten betreft, niet over Denk dan eens aan hem en
zichzelf tevreden. Luister maar vraag zun hulp, o™ ook. wat
wat hij vertelt; beter op je tong te letten. Dan
dwingen, en wel mijn zin om zljn'
zotte praat, kletspraat te ver
kopen. Zelfs toen ik in het
klooster was, betrapte ik me
zelf op die slechte neiging".
Het blijkt dus wel heel moei
lijk te zijn, om je tong te be
dwingen. Petrus Damianus
heeft er zijn hele leven voor
gestreden en ten slotte de strijd
gewonnen. Anders was hij
geen heilige geworden.
Petrus Damianus is een Ita
liaanse heilige van de elfde
eeuw. Zijn jeugd was niet erg
prettig. Zijn moeder verwaar-
zal er veel minder ruzie en na-
Het middeleeuwse Gravensteen
kasteel te Gent
if
ffJ
ii
binnen. Het scheen een goede
„Het komt dik voor elkaar, zaak te zijn, want het werd
meneer Marijn. „Dat zie je da- steeds drukker. Vol verbazing
delijk. Die Mart is eên kerel, keek Mart naar het werken
loosde hem een beetje en stierf op wie je rekenen kan. Ik heb van zijn baas. Een enkele keer
evenals zijn vader, toen Pe- schik in je, Mart. Jij bevalt keek de br.as ook wel eens naar
trus nog jong was. me." hem. En één keer zei hij zelfs:
„Kom maar bjj mij in huis", Mart voelde zich nog niet „Je zult wel moe worden van
zei een van zijn broers. Doch wakker genoeg om de betekenis al het werken, dat IK doe!"
ook daar had de jonge Petrus van al die woorden tot zich te Toen lachte Mart even. Toch
het niet erg prettig. Hij werd doen doordringen. Hij merkte wel een leuke baas, vond hij.
zo'n beetje als knechtje ge- ook niets van de knipoogjes, die Het kwam echter niet in
bruikt en van leren, wat Pe- de mannen elkander gaven. Hjj Marts brein op, uit zichzelf eens
trus graag deed, kwam niets, ontdekte even later alleen, dat op te staan en te zeggen: Kan
Tot eindelijk een andere broer, vader weg was en hij naast de ik u niet een handje helpen,
die al priester was, zich over groenteman in de winkel stond, baas? Neen, dat was niks voor
hpm ontfermrip' En daarmee begonnen de avon- de jongen. Daarom heette hij
turen van Martje Maakjeniet- trouwens Maak-je-niet-druk!
druk. Als die aardappels niet zo hard
„Ga er even bij zitten, jon- waren, zou hij het hier op die
fen!" zei de groenteman. „Ja, zakken best de hele dag uithou-
aar op die zakken. Neem er den. Maar zover zou het niet
gerust je gemak van." komen. Plots schrok Mart op
Martje keek de man eens uit zijn gedommel. De baas had
even aan. Meende die dat nu zijn naam genoemd. „Loop eens
allemaal? Toch kroop de jon- even met mevrouw mee, jo.
gen maar boven op een stapel Tien kilo aardappels en twee
zakken, gevuld met aardappe- rooie kolen!"
len. Lekker zacht zat dat niet, Het drong nog niet goed tot
maar Martje zat in ieder geval. Mart door, wat de bedoeling
1500: Karei V te Gent gebo
ren. Natuurlijk weten jullie dat
allemaal. 24 Febr. is dat dus
455 jaar geleden. Hij was kei
zer van Duitsland, koning van
Spanje en Heer der Neder
landen. Zijn jeugd bracht Karei
voornamelijk in de Zuidelijke
Nederlanden door. Op zestien
jarige leeftijd werd hij koning
van Spanje, en in het jaar
1520 werd hij te Aken tot kei
zer gekroond. Karei regeerde
streng, maar toch ging het in ons
land onder zijn bestuur goed.
Dat leren jullie allen op school
wel, wij willen liever enkele
bijzonderheden geven over het
tegenwoordige Gent.
In vroeger jaren kwamen
kleine middeleeuwse boten op
de rivier de Leie aanleggen
tussen twee bruggen, en losten
er aan twee brede kaaien. Te
genwoordig ziet men er alleen
nog motorboten of gewone bin
nenschepen, maar de kaaien
hebben al haar pracht behou
den. Vooral die aan de Graslei
met haar door de eeuwen ver
weerde Romaans stapelhuis
of openbare graanzolder, Go-
thische gildenhuizen met ge
beeldhouwde gevels, burger
woningen uit de Renaissance in
rode baksteen met witstenen
versieringen, trapgevels en an
dere, welke zich weerspiegelen
in het zachtvloeiende Leiewa
ter.
hem ontfermde
Ja, toen begon Petrus ple
zier in het leven te krijgen.
Want al heel gauw bleek, dat
hij uitstekend leren kon. Zo
werd hij priester en geleerde.
Ja, men beschouwt hem als
een van de grootste geleerden
van die tijd.
Jarenlang leefde Petrus in
een klooster. Maar de roem
van zijn bekwaamheid ver
breidde zich zo, dat de Pau
sen zijn hulp inriepen, om de
leer van de kerk te verdedi
gen en hem tot kardinaal ver
hieven. Nu kwam Petrus in het
volle leven te staan. Overal
moest hij spreken, met paus
en vele andere voorname man
„EJn nou maar eens goed kij- van deze woorden was. Wel zag
k_n, hoe alles hier gaat!" ging hij, dat de baas een grote
de baas weer verder. „Dan leer grauwe zak in de hand hield,
je het vak zo!" die een klein beetje rondzwaai-
„Dat heeft niet zo'n haast!" de en toen ineens, bons, die
dacht Mart bij zichzelf. En hij zak op Mart's rug deed neer-
nen had hij besprekingen, nestelde zich wat beter tussen komen.
Steeds wilde men weten wat de zakken in. Een stoel zou „Hou vast!" klonk het gebie-
Petrus Damianus van de een veel lekkerder gezeten hebben; dend.
of andere zaak zei. maar daar dorst hij toch niet En zo kwam Mart plots tot
En zo'n groot man nu, die om te vragen. Zo langzamer- de ontdekking, dat hij een zwa
de mensen van zijn tijd en ook hand kwamen de eerste klanten re zak met aardappels en rooie
kolen weg moest sjouwen.
„Loop maar met mevrouw
mee!" hoorde hij nog.
Toen sjokte Martje de winkel
uit, de vrouw achterna de
straat op. Dadelijk flitste het
door Mart's hoofd: Waar zou
ze helemaal wonen?
Het leek wel, of de vrouw
zijn gedachte raadde: „We wo
nen gelukkig niet ver!" zei ze.
„Je bent zeker niet gewend zul
ke vrachtjes te dragen?"
Mart vond het vermoeiend
nog antwoord te geven ook.
„Erg handig ben je tenmin-
De St. Baafskathedraal te Gent
24 Februari is het 50 jaar
geleden, dat de doorboring van
de Simplontunnel een feit was
en 28 Februari is het 75 jaar
geleden, dat de doorboring van
de St. Gotthard voltooid was.
1906 reed de eerste trein door
de tunnel. In 1921 kwam een
tweede tunnel gereed zodat
het treinverkeer in beide rich
tingen kan geschieden.
De St. Gotthardtunnel is 15
Beiden zijn lange spoorwegtun- kilometer lang. Ook dit is na-
nels door het Alpengebergte tuurlijk een geweldig ingeni-
tussen Zwitserland en Italië, eurswerk geweest en meer dan sté' niet!" ging de vrouw ver-
De Simplontunnel is bijna 20 tienduizend arbeiders aan bei- der Ren ie al lano- nu
kilometer lang. Enkele duizen- de zijden hebben er aan ge- baas''''
den arbeiders hebben, onder de werkt. 28 Februari 1880 stoot- Mart vond dat hii nu einde
moeilijkste omstandigheden, te men, om zo eens uit te iyk toch wel' eens iets zeggen
daaraan gewerkt. Door mach- drukken op elkaar" en was moest: „Nog niet zo heel lang,
tige technische middelen moest de verbinding tussen beide lan- mevrouw een uur zowat'"
voor luchtverversing in de den tot stand gekomen. Eerst Toen lachte de vrouw en zei
werkplaatsen worden gezorgd, 1 Januari 1882 werd de spoor- verder maar niets meer
want je kunt zó wel begrijpen Hjn in gebruik genomen. Ook Het leek Mart of hij mét die
dat diep onder een gebergte deze tunnel is van dubbelspoor zware zak naar het eind van
werken gevaarlijk werk is in voorzien. De gehele St. Gott- <je wereld moest sjouwen Lie-
alle opzichten en verse lucht hard spoorweg telt 80 tunnels Ve hemel Waar woondé dip
was er niet. In 1905 kwam dit en 1234 bruggen over de ravij- mevrouw helemaal De
reuzenwerk tot stand en in nen. vracht begon hoe langer hoe
zwaarder te drukken. Mart liep
diep gebogen, haast met zijn
neus op de grond. Eindelijk
hield de vrouw halt.
„We zijn er, hoor!"
Hup, daar liet Mart de zak
meteen op de grond glijden.
„Dag mevrouw!" zei hij en
wilde weglopen.
Maar daar nam de vrouw
geen genoegen mee. „Je brengt
de zak toch wel even voor me
naar boven?" vroeg ze.
„De zak naar boven sjou
wen?" herhaalde Mart.
„Ja natuurlijk. Je dacht toch
zeker niet, dat ik die vracht
naar drie hoog kon sjouwen?"
Een ogenblik leek het Mar
tje of nu de wereld vergaan
zou. Moest hij die zware vracht
drie trappen opdragen? Na dat
urenlang sjouwen over de
straat? Dat haalde hjj nooit'
Drie trappen! Stel je voor dat
hij met de zak van de trap
rolde! En dat gebeurde be
slist. Daar kwamen ongeluk
ken van.
De mevrouw was intussen
Een trein verlaat de Simplontunnel
al naar boven gegaan. Mart
ging er maar eens bij zitten.
Daar moest hij even over na
denken. Drie trappen op! Dat
was toch al te gek! Neen, daar
moest hij iets anders op vin
den. Zou de baas dat niet veel
beter zelf kunnen doen? Ja,
dat was een idee. Hij ging de
baas halen! Vragen of die de
zak even naar boven wilde
dragen. Maar stil... Mavtjes
hersenen begonnen een klein
beetje te werken: de baas zou
wel klanten in de winkel heb
ben. Die kon dus ook zo maar
niet weglopen. Neen, dat ging
niet. Martjes hersenen moes
ten nog even blijven werken
om een andere oplossing voor
dit moeilijke vraagstuk te vin
den.
En plots ging er een licht
op in de duisternis. Hij hoefde
toch niet alles tegelijk naar
boven te dragen! Aha! Dat
was het! Als hij nu eerst één
rode kool en dan nog zo'n ding
naar boven droeg. Dan zou het
daarna wel lukken, om de aard
appels ook nog boven te krij
gen!
Martje sprong verrast over
eind van de ontdekking, die hij
zo maar zelf gedaan had.
Met heel veel krachtsinspan
ning sleepte hij de zware zak
de gang in. Tot onder aan de
trap. Hij keek eens omhoog!
Lieve hemel, wat een trap was
dat. Dat was een trap zonder
eind.
Daar moest Mart weer even
bij gaan zitten.
Als hij drie keer al die trap
pen op en neer moest, dan
overleefde hij dat nooit. En
toch moest alles naar boven.
Dan toch maar alles tegelijk?
Mart trok eens aan de zak, pro
beerde hem op te tillen. „Veel
te zwaar!" zuchtte hij. Ineens
bedacht hij: „Als ik nu eens
twee kolen tegelijk mee neem!
Onder iedere arm één?" Ha,
dat was pas een goed idee!
Mart begon er dadelijk aan.
Uit de zak diepte hij de twee
kolen op, klemde er één onder
iedere arm en begon de bestij
ging van de eindeloze trappen.
Zuchtend en steunend bereikte
h(j de eerste etage. Hier was
een klein bordesje. Even op
adem komen, hijgde Martje.
(Wordt vervolgd)
KAREL V
Van op de St. Miehielsbrug
heeft men een indrukwekkend
gezicht op de zeven grote ge
bouwen welke de Monumen-
tenrij uitmaken. Op een lengta
van 550 meter bemerkt men er
de gotische St. Michielskerk,
het monumentaal Postgebouw,
de romaans-gothische St. Ni-
klaaskerk, het gothisch Bel
fort met zijn beroemde draak,
de gothische Halle met haar
eigenaardige Raadskelder, de
statige St. Baafskathedraal en,
het Geeraard Duivelssteea
met zijn geheimzinnige krocht.
Eveneens van op de St. Mi
ehielsbrug ziet men boven de
Oude Haven de toren verrij
zen van het welbewaarde Gra
vensteen, het belangrijkste ver
sterkt kasteel uit de 12e eeuw
in België.
Naast de talrijke wonder
mooie kerken en abdijen is het
godsdienstig leven uit de mid
deleeuwen te Gent vertegen
woordigd door twee begijnho
ven, miniatuursteden ingeslo
ten in de grote stad en totaal
afgezonderd. Daar wonen in
huizen en conventen honder
den vrouwen in hun middel
eeuwse klederdracht. Deze „Be
gijntjes" zijn religieuzen, doch
ze zorgen ieder voor eigen be
staan en volgen een regel die
minder streng is dan deze der
gewone kloosterlingen.
Maar niet alleen gedenkte
kens van vroegere macht en
grootheid worden te Gent in
ere gehouden, ook meesterwer
ken van de oude Vlaamse
kunst treft men er in over
vloed aan. Vooral in de Sint
Baafskathedraal, welke te
recht het belangrijkste mu
seum voor kerkelijke kunst uit
het land wordt genoemd. Ze be
vat niet alleen merkwaardige
werken van de beste Vlaamse
beeldhouwers uit de 16e en 17e
eeuwen, doch waarin het
schoonste kleinood der primi
tieve Vlaamse schilderkunst be
rust de Aanbidding van het
Lam Gods, door de gebroeders
Van Eyck.
De vreemdeling is er meest
al verwonderd over in een
bedrijvige handels- en nijver-
heidsstad, zoveel herinnerin
gen te vinden aan het roem
volle Vlaamse verleden: het is
inderdaad een der kenmerken
de karaktertrekken van de Gen
tenaars dat zij wel de voor
delen en de genoegens betrach
ten van de moderne tijdei,
maar toch met een angst va
lige zorg waken over de om
schatbare oudheden hen na
gelaten door hun glorierijke
voorvaderen.
Gent is een belangrijk nij
verheidscentrum en telt met
zijn randgemeenten tegen
woordig ruim 250.000 inwoners.
De lengte en hoogte van dit
grote dier zijn vrijwel aan el
kaar gelijk. Voor dat je de
schets begint teken je heel dun,
dus een vierkant. De ruglijn
bovenaan zakt even voorbij
het midden sterk naar achter
en eindigt in een klein staartje.
De buiklijn ligt tamelijk ver
beneden de helft van de hoogte.
Een derde gedeelte neemt da
kop in. De oorschelp zit vrij
wel loodrecht boven de voor
poot (zie stippellijn). De poten
zijn dik en er is niet veel mo
del op te merken. De slurf
loopt met een gebogen lijn
naar beneden. Let op de juiste
plaats van het oog en de slag
tanden.
De zangpaedagoge mevrouw Paula
Lindberg (hoofdlerares aan het muziek-
lyceum te Amsterdam) is wederom
door de leiding van de „Sommeraka-
demie" van het Mozarteum verzocht
gedurende de Festspiele als docente
haar medewerking te verlenen.
De pianist-dirigent Hans Bik (leraar
aan het muzieklyceum te Amsterdam)
is aangesteld als assistent van prof.
dr. Ernst Reichert voor de lied- en
oratoriumcursus aan het Mozarteum te
Salzburg gedurende de „Sommer-
akademie".
De Belgische ambassadeur, de heer E.
Graeffe, heeft aan de vijf commandan
ten van het Nederlands Detachement
der V.N. in Korea en aan vijf verzets
strijders Belgische onderscheidingen
uitgereikt. Koning Boudewijn heeft de
luitenant-kolonels M. P. A. den Ouden
(posthuum), W. D. H. Eekhout, G. H.
Christan, C. M. Schilperoord en C.
Knuist het officierskruis in de orde van
de Kroon, met palm, alsmede het oor-
logskruis 1940 met palm verleend. De
Nederlandse verzetsstrijders G. A. F.
Stenger, mevrouw Smeets-Debey, (post
huum), de heer J. Arpots, en de heer
Broedelet, werden benoemd tot ridder
in de orde van Leopold II met palm,
en ontvingen voorts het oorlogskruis
1940 met palm. Mevrouw Bockhoven-
Bruggeman werd het militaire erekruis
2de klas met palm, en het oorlogskruis
1940 met palm verleend.
Heel de Nederlandse provincie der
paters Oblaten had gisteren haar ver
tegenwoordigers gezonden naar het
meest zuidelijk gelegen klooster, het
College Carolinum te Ravensbosch-Val-
kenburg. Dit ter ere van het diaman
ten kloosterfeest van de oudste Neder
landse oblaat, de 89-jarige broeder H
Urlings. Tot zijn intentie droeg pater
provinciaal, dr. J. Voogt, 's ochtends een
solemnele hoogmis op, waarna een
drukke receptie plaats had.
Pater H Breukers hield de feest
predikatie.
Het hoogtepunt van het feest was wel
het felicitatietelegram, dat Z. H. de
Paus de jubilaris toezond.
Woensdagmiddag is afscheid geno
men van de heer H. J. Vuister, die na
dertig jaar secretaris van „Herwonnen
Levenskracht tezijn geweest, deze func
tie met pensionnering verlaat. Waar
derende woorden zijn tot hem gespro
ken, o.a. door de heer W. Essers, voor
zitter van „Herwonnen Levenskracht",
tevens namens het verbondsbestuur van
de K.A.B., „Ome Jan" de populaire, 92-
jarige heer Jan van Zutfen van Zon
nestraal en dr. De Groot, inspecteur
van de volksgezondheid. Verscheidene
afgevaardigden van stands- en vakor
ganisaties alsook de geestelijk adviseur
van de K.A.B., mgr. J. G. van Schaik,
hebben de heer Vuister de hand ten
afscheid gedrukt.
De beweging „Ons Leekenspel" heeft
op grote schaal een tweetal folders ver
spreid, waarin materiaal is samenge
bracht, dat van dienst kan zijn bij de
viering van het tienjarig bevrijdings
feest in Mei a.s.
De eerste folder bevat titels van
een groot aantal spelen die speciaal
voor deze gelegenheid geschikt zijn o.a.
een spel van de Amsterdammer Cees
Lau, getiteld „De grote strijd" en een
toneelbewerking door Irma Meyer van
het gevecht rond de Nijmeegse Waal
brug. Deze spelen zijn o.a. het resultaat
van de door „Ons Leekenspel" uitge
schreven prijsvraag.
P. W. Franse en Bert Wunderink za
gen in deze wedkamp hun een-acter be
kroond. Van Louis de Bourbon verscheen
een groot bevrijdingsfeestverhaal. Voorts
werden spelen, liederen en gedichten
van o.a. Dr. Jop Pollmann en Marie
Koenen opgenomen.
De tweede folder die tot titel draagt:
„Iedere straat viert feest" is een be
knopte handleiding geschreven voor een
grote-stadsfeest, doch zodanig samen
gesteld dat ook scholen, jeugdgroepen,
toneelgezelschappen, buurtverenigingen,
middenstandsorganisaties en besturen
van kleine gemeenten, van de vele ge
gevens gebruik kunnen maken.
De heer W. L. de Vries, directeur-gene
raal van Scheepvaart te 's-Gravenhage, is
gekozen tot voorzitter van de 15 leden tel
lende Transportcommissie van de Ver
enigde Naties, welke momenteel te New
York op het hoofdkwartier der Verenigde
Naties bijeen is.
De transportcommissie ressorteert onder
de Economische en Sociale Raad der Ver
enigde Naties heeft zich o.m. bezig ge
houden met een voorstel van de Scandi
navische landen betreffende de oprichting
van de I.M.C.O.. de Internationale Mari
tieme Consultatieve Organisatie. Tot dusver
is hierop nog niet het vereiste aantal ra
tificaties ontvangen.
Het Noorse lid van de commissie heeft
namens de Scandinavische landen voorge
steld. deze overeenkomst zodanig te wijzi
gen, dat de op te richten internationale
organisatie zich uitsluitend zou mogen,
bezighouden met technische koopvaardij-
aangelegenheden zonder zich te mengen in
zaken betreffende handel en economie.
De vertegenwoordigers van Nederland,
Frankrijk, de Verenigde Staten en het Ver
enigd Koninkrijk verzetten zich echter
hiertegen en het betreffende Noorse voor
stel werd verworpen. Voor de aanvang
van de stemming liet de Noorse afgevaar
digde weten, dat Noorwegen en Zweden
aangewezen als leden van de I.M.C.O.-raad
hun zetels in deze raad niet zouden
innemen, indien het voorstel verworpen
zou worden.
Ze bevat o.a. een suggestie om de her
denking op 4 Mei een sterker reliëf te
geven en suggesties voor etalagewed
strijden waarbij na elkaar de nood en
de welvaart dienen te worden uitge
drukt.
