met melk meer mans!
Twee Nederlandse hoogleraren
protesteren opnieuw
Uit de pers
Wij kunnen niet meer leven
zonder plastic
Nieuw zijn de schuimplastic
I matrassen
GROOTSTE MINIATUURSPOORTJE TER WERELD
Een trein die helemaal nergens naar toe rijdt
Welgeschapen geitenvierling
r
Brieven spreken duidelijke taal
Ondervinding
slecht of goed,
maakt ons
wegwijs
In één nacht
S u n b a I m
ROME HEEFT EEN
METROPOLITANA!
ZATERDAG 26 FEBRUARI 1955
PAGINA 9
Mishandelingen in Indonesië
De beslissing van de K.W.G.
Joods tijdschrift over
Bredase vluchtelingen*
„Juridische krukken voor
de rechtspraak"
E fff ie 's ochtends het bed uit, in z'n plastic
E l/w/ sloffen schiet, zich naar de wasbak
E haast, waar de plastic tandenborstel en
1 dito beker wachten, of onder de douche gaat
achter het plastic gordijn, om vervolgens te
E ontbijten van een plastic tafelkleed en zich
E daarop naar werk of huishoudelijke besognes
j§ begeeft gezeten op de plastic bekleding van bus,
trein of auto, die realiseert zich toch nog
E nauwelijks, hoe zeer dit materiaal, dat we
E eigenlijk „kunststoffen" moeten noemen, zich
in ons daagse leven heeft binnengedrongen.
E Waarin sleept de vrouw haar hébben en
houden mee? In een tas van plastic. In de
E warenhuizen is 80 pet. op de tassenafdeling van
E dit quasi leer. In de keuken, waar ze een groot
E deel van haar bestaan slijt, laat ze zoetjesaan
E de krassende en tot roesten geneigde utensiliën
E van metaal het véld ruimen voor het geluidloze
plastic, en wie heeft er geen plastic regenjas
(al zijn ze bij kou onhebbelijk hard) of zo'n
vlinderig plastic schortje, dat die indruk geeft,
dat je louter voor je plezier tussen potten en
pannen bezig bent?
En niet alleen de kleuters eten van plastic
bordjes en drinken uit plastic bekertjes, voor
de kamerplanten zijn er ook al plastic schotel
tjes, en het zal misschien niet eens zo heel lang
meer duren voor wij hier ook het verzorgde en
mooi gekleurde, - voor plastic - zware servies
goed hébben, dat men in Amerika maakt, fraai
van vorm en zo bedrieglijk gelijkend op aarde
werk, dat zelfs de klank, als men een schaal of
kop neerzet, niet meer zo iel is. Wij hébben
er enkele monsters van gezien in de zachte
pétrole kleur, in lindebloesem en framboos,
tinten die men in aardewerk niet eens zo mak
kelijk vindt.
V..
m'
mmm
Zijn schuldeiser
zwaar verwond
Inwoner van Assen
in arrest
Uw handen gaaf en zacht
Eerste kassla op de
Nijmeegse veiling
Advertentie
NEEM PER MAN
DRIEKWART KAN
Mevr. prof. rar. D. Hazewinkel-Surin-
ga en prof. mr. J. M. van Bemmelen,
hoogleraren in het strafrecht, hebben
een protest gepubliceerd tegen de ge
welddadige wijze, waarop aan ongeveer
25 Nederlanders en een onbekend, maar
groot aantal Indonesiërs door de Indone
sische politie bekentenissen worden af
gedwongen in tegen hen aanhangig ge
maakte zaken wegens beweerde acties
tegen de Indonesische regering. „De
Nederlandse regering heeft hiertegen
reeds meermalen geprotesteerd bij de
regering van Indonesië, echter zonder
succes. Juridische bijstand mochten de
verdachten gedurende het vooronder
zoek niet ontvangen. Thans poogt men
door allerlei machinaties ook de verde
diging door mr. Bouman ter terechtzit
ting frusteren", aldus de hoogleraren
„In Nederland is geprotesteerd toen
in Duitsland dergelijke methoden werden
Onder het opschrift: „Droef besluit"
schrijft De Linie over de beslissing van
de K.W.G. in de Partij van de Arbeid
te blijven o.m. het volgende:
Men kan in zijn subjectief geweten
menen, verplicht te zijn van een duide
lijke wens der Hiërarchie te moeten
afwijken. Maar de K.W.G. heeft méér
gedaan: zij heeft niet louter haar be
slissing meegedeeld als het resultaat
van eigen denken en gebed, zoals haar
voorzitter te kennen gaf, zij heeft op
nieuw juist als op de kaderdag in
Utrecht openlijk tegen de bisschoppe
lijke argumenten stelling genomen, te
genover dit gehoor, op deze wijze en
met deze argumenten.
Kritiek hierop is derhalve géén kri
tiek meer op welke bedoelingen ook,
maar kritiek op een mening, op een
feitelijke houding, en op een publiek
gebaar. Het heeft ongetwijfeld vele ge
loofsgenoten met onbehagen vervuld,
toen zij de voorzitter die zozeer de
doorbraak van het evangelisch -christen
dom wil nastreven voor een niet
katholiek gehoor, dat uiteraard de Kerk
van Jezus Christus en haar hiërar
chisch structuur niet kan begrijpen, de
mening der bisschoppen in een licht
hoorden zetten waardoor niemand ge
holpen wordt iets méér in het Epis
copaat te gaan zien dan de behoeder
der „katholieke macht".
Waarom wijzen de leden van de
K.W.G. het Hoofdmotief van het Man
dement: opbouw ener christelijke maat
schappij in een geseculariseerde we
reld. op politiek gebied radicaal af?
Warrom het oproepen van Thomas
Morus, in wiens idealen de socialist
zich zegt te herkennen, maar die alléén
martelaar werd om zijn trouw aan de
hiërarchie der Kerk boven de nationale
eenheid van zjjn land uit?
Waarom te besluiten met een cou
plet van het Wilhelmus, waarin het
„obediëren" aan God boven de koning
wordt uitgezongen
En waarom geen woord van respect
voor de gewetensbeslissing van die
katholieken welke jongstleden Zater
dag de K.W.G. hebben verlaten?
Het was misplaatst, en droevig.
toegepast. Thans is er te meer reden
tot een dergelijk protest, nu een groot
aantal van onze landgenoten worden
mishandeld om gefingeerde verklarin
gen van hen los te krijgen."
„De Indonesische regering ontkende
uitdrukkelijk, dat de verdachten zou
den zijn mishandeld. Uit brieven van
de arrestanten blijkt met volstrekte dui
delijkheid, dat mishandelingen wel dege
lijk hebben plaats gehad", zo zeggen de
beide hoogleraren.
„In deze brieven wordt op iedere
bladzijde melding gemaakt van verhoren
waarbij geslagen en getrapt wordt,
wordt gedreigd met het werpen in een
put en waarbij sommige der verdach
ten in een vijver onder water werden
gehouden tot zij bijna stikten. Bijna zon
der uitzondering delen de verdachten
mede, dat zij in het bijzonder door
een inspecteur van politie le klas M.
Enduh te Bandung en door zekere Ma-
noch en Tomasoa, die als „kroongetui
gen" optreden in de strafprocessen
ernstig zijn mishandeld, ten einde hen
tot bekentenissen te brengen over re
laties met subversieve bewegingen in
Indonesië, waarmede zij niets uitstaan
de hadden. De mishandelingen waren
zo ernstig, dat sommige verdachten
maar bekentenissen gingen verzinnen
ten einde niet langer geslagen en ge
trapt te worden.
De verklaringen welke zjj moesten af
leggen waren hoofdzakelijk verzonnen
door bedoelde Tomasoa en een zekere
van Hulst."
De hoogleraren halen vervolgens een
aantal brieven van arrestanten aan.
Een der gevangenen schrijft: „In de
hoop dat u mijn hulpkreet van j.l.
Vrjjdag heeft ontvangen, zal ik in dit
briefje trachten iets rustiger te zijn,
alhoewel ik uiterst nerveus ben. Mijn
maag, of liever gezegd het stukje wat
ik na de operatie heb overgehouden,
weigert alle voedsel. Ik geef maar over
en had j.l. Zaterdag zwarte ontlasting.
Waarschijnlijk dus weer een bloeding.
Als u kunt, dokter, help mij dan in
Godsnaam. Zo kan ik onmogelijk in
leven blijven. Verleden jaar ('53) heb ik
ook een bloeding gehad waarop dr.
Wielinga van Carolus (Djakarta) mij
afkeurde, samen met dr. Lehrer. Onder
een dergelijk geestelijke spanning kan
ik hier onmogelijk leven.
Bij mijn aankomst in Bandung heb
ik een verschrikkelijk pak slaag ge
had omdat ik niet wilde bekennen.
In hemelsnaam wat bekennen, het
zijn immers allemaal leugens. Mijn
body kan evenwel dergelijke folterin
gen niet hebben en als dit afknup-
pelen weer herhaald wordt, ga ik er
onherroepelijk onderdoor. T': leef dan
ook voortdurend in nachtmerries,
want dit had ik van geen beschaafde
Indonesiër verwacht. Probeert u toch
ml) te helpen want u bent de enigste,
die ik hier in Indonesië heb, die mij
en mijn familie kent."
,,Zt) hebben mij gedwongen te beken
nen, dat ik van deze organisatie weet
en dat ik ook van deze organisatie deel
uitmaak, maar ik heb van deze orga
nisatie mijn hele leven nooit gehoord.
Daarom hebben ze ml) geslagen, ge
marteld, in de vijver gegooid en onder
water gehouden dat ik bijna geen adem
kon halen, teneinde de bekentenis uit
mij zo martelen. Ze hebben mij ook
om alleen maar mijn leven te redden,
omdat ik het niet meer uithield dat ze
mij zo martelen. Ze hebben mij ook
gedwongen en geslagen dat ik kapitein
Schmidt op de Tangkubanprahu heb
gezien, waar ik nooit van mijn
leven ben geweest. Men heeft mij be
dreigd dat ik als getuige tegenover
Schmidt zal moeten staan en verklaren,
dat ik hem gezien heb op de Tangku
banprahu, waar ik hem van mijn hele
leven nooit heb gezien. Als ik dan voor
de rechter kom moet ik een gedwongen
eed doen er. als ik die eed dan niet
wil doen, dan willen zij mij na de zitting
doodschieten."
In deze geest schrijve 1 vele andere
gearresteerden, aldus beide professoren.
Een samenhangend en volledig over
zicht van de beschuldigingen, waarom
het hier gaat, is niet te geven, juist ten
gevolge van het feit, dat tal van ver
dachten en getuigen door mishandelin
gen werden gedwongen, volkomen val
se en gafantaseerde verklaringen af te
leggen. De opzet die daarbij voorzit is
echter duidelijk: men wil een rechter
lijk vonnis in handen krijgen om daar
mee te „bewijzen" dat het „Westerse
blok" en met name Nederland met de
Indonesische oppositiepartijen in een
complot zou zijn gewikkeld om de In
donesische regering gewelddadig ten
val te brengen, althans onrust en wan
orde in Indonesië te veroorzaken.
De „Allgemeine Wochenzeitung der
Juden" heeft protest aangetekend te
gen het toepassen van de rechtsgel
digheid van zogenaamde „Führer-er-
lassen" bij de behandeling van oor-
logsmisdadi 'ers.
In de gevallen van drie van zeven
uit de gevangenis van Breda gevluchte
Nederlandse oorlogsmisdadigers heeft
de Duitse rechter bepaald dat deze lie
den op grond van een „Führer-erlassen
van 1943" de Duitse nationaliteit zou
den bezitten, omdat zij bij de Waffen-
SS hebben gediend en „Deutschstam-
mig" zouden zijn.
In dit verband vraagt de „Allgemeine
Wochenzeitung der Juden" ziel. af wie
bewezen heeft dat de oorlogsmisdadigers
werkelijk „Deutschstammig" waren.
Hoe belachelijk deze vragen ook klin
ken, zij dringen zich op, aldus -iet
blad, als men ziet dat anno 1955 nog op
grond van decreten van Hitier rechts
geldige uitspreken worden gedaan.
Het wordt duidelijk met welke „juri
dische krukken" de rechtspraak zich
moet behelpen als zij moet beantwoor
den aan het „Volksempfinden", aldus
de „Wochenzeitung".
Er moeten toch andere mogelijkheden
zijn dan Führer-decreten als men de
Duitse nationaliteit wil bewijzen van
SS-ers die zich als buitenlanders tijdens
de oorlog ingespannen hebben voor de
nazi-tyrannie ten opzichte van hun
eigen landgenoten.
De rechterlijke beslissingen kunnen,
aidus dit blad. buiten Duitslanu slechts
wantrouwen opwekken.
Ëllllllllll
1111111110=
Australië - In de Australische staat
Nieuw-Zuid Wales hebben zich enorme
overstromingen voorgedaan, waardoor
reeds elf personen om het leven zijn
gekomen. 25 personen worden vermist.
(UP/Rtr)
Het deed ons aan bakken denken en aan pannekoeken-
deeg toen wij de fabricage zagen van plastic doek.
Geitenmoeder „Reintje", eigendom van boer Bootsman in Wormerveer,
heeft dezer dagen het leven geschonken aan een welgeschapen vierling.
Voor boer Bootsman was het een heel probleem om de kleintjes goed
warm te houden; tenslotte besloot hij ze tijdelijk in de huiskamer op te
nemen. Moeder Reintje, die zeven jaar is, heeft reeds vele afstammelingen.
Twee zijn er geëmigreerd, een naar Peru en een naar Israël.
Ir. Sirletti uit zijn bed gebeld.
Vroeger was er een verhaal in
omloop, dat ongeveer als volgt
luidde: Op een kermis stond een
tent, waarin het publiek een reus kon
aanschouwen voor vijf cent. Binnen
zat een doodnormale man op een keu
kenstoel. De spullebaas verklaarde:
Dames en Heren, dat is de reus en
Wel een heel bijzondere: het is de
kleinste reus ter wereld.
Min of meer het omgekeerde speelt
zich thans in Rome af: de Romei
nen hebben speelgoed gekregen, een
ondergrondse miniatuurtrein, Marklin-
goed, maar dan het grootste minia
tuurspoortje op aarde.
Met 500 man kan men geriefelijk
!n een treinstel van twee wagens, het
loopt 100 KM per uur en trekt aan
met een vliegtuigacceleratie, het stopt
meens zoevend, het begint in een fan
tastisch station, het stuift acht minu
ten ondergronds en acht minuten bo
vengronds he
lemaal nergens
naar toe.
Op het eindsta
tion Laurentina
stappen de spelers
uit, lachen wat
verlegen of geven
zich het air een
frisse neus te wil
len halen in de
wildernis en gaan
dan vol innig ple
zier weer met 't
treintje veilig
naar Rome terug.
Metropolitana.
40 lire. Geldig
voor 1 reis op het
ticket.
De Romeinse
metro is er!
De modernste,
meest luxueuse,
technisch meest
volmaakte èn de
kortste „under
ground" op de
planeet Terra.
In New York is
hij 700 km lang,
in Londen 480, in
Moskou 120 en
van Parijs ben ik
het vergeten. In
Rome is de metro
tien komma acht
km met vijf sta
tions onder en
vijf boven de his
torische bodem.
De metropoli metropola heeft nóg
een record gebroken: het denkrecord.
In 1881 -bood ir. Francesco degli
Abbatl heeft ooit een naam zo cle-
ricaal geklonken! aan De Senaat
En Het Volk Van Rome een plan aan
voor een ondergrondse tramverbin
ding.
De saamgeschreven vaderen lever
den een kuise variant van Cutulus'
Vivamus, mea Lesbia: „Zij maakten
duizend plannen en dan honderd, dan
weer honderd en dan duizend. Toen
zij er vele, vele duizenden gemaakt
hadden, brachten zij de telling in de
war om ijverzuchtigen niet te laten
weten, dat er zoveel plannen mogelijk
waren."
Het middeleeuws versje zegt:
„Und wenn das Spiel gespielet war
„omnes surrexerunt.
„Da ging ein jeglicher seinen Weg
„und nunquam revenerunt."
De Romeinse generatie van Eiffel-
torens en Cristal Palaces stierf on-
verrichterzake
Tot Slaet op den trommele!
op een hete zomernacht van het jaar
onzes Heren 1937, d.i. het XlVe jaar
van het Regime, ir. Sirletti uit zijn
bed getelefoneerd werd en opgecom
mandeerd terstond (herhaal: terstond)
te verschijnen voor ^le opperbonzen
van de spoorwegraad in het Ministerie
van Transport.
Daar klonk het heerlijk: Wij verge
wissen ons van de juiste tijd! (de hor
loges werden tot op de seconde gelijk
gezet) Het uur „U" is 3 maal 24
uur na dit moment. Dan wordt hier
ter plaatse ingeleverd een algemeen
plan voor een metropolitana, gaande
van het Stazione Termini via het ont
worpen expositieterrein, de EUR,
naar Ostia Lido. U kunt gaan. Wel
te rusten
Credere, combattere, obedire.
Drie dagen later was er het plan
en kort daarop leverden boringen de
eerste grondproeven. De duce had ge
sproken, de Via Cavour lag helemaal
open en de Romeinen zeiden laconiek:
Mo, quannomaar als de eerste
trein passeert, dondert de hele Cavour
in elkaar.
Men zwoegde, boorde, groef en
bouwde. De „Romanicanes", de Ro
meinse speurhonden van de archeolo
gie, stonden achter iedere dragline,
snuffelden in iedere schop aarde
en hebben dan ook een heel museum
bij elkaar gevonden. Spot niet: de
een en zeventigste bekende copie van
Praxiteles' rustende satyr er de vijf
en twintigste van Scopas' Pothos in
cluis.
Tot de oorlog alle werk stil legde.
Na de oorlog debatteerde de ge
meenteraad op gezette tijden over de
ondergrondse, hoewel het EUR-plan
van Mussolini om op het heuvelter
rein 10 km west van Rome een nieu
we stad te bouwen, plan bleef tot
heden.
Er was te weinig geld, maar het
Romeinse gemoed kon het niet ver
kroppen een tunnel te hebben in de
zin van de Platoonse Ideeën: een ab
solute tunnel met niets erin.
En zo moet het gebeurd zijn, dat
iemand op de stafkaart een punt
dacht, het snijpunt van twee denk
beeldige lijnen, een niets. Bij dit niets
zou de metro logischerwijze eindigen,
voorlopig. Om hem later door te trek
ken naar Ostia, het Roomse Zand-
voort.
Drie maanden geleden sloegen de
kranten alarm, waarschuwde de ra-
diotelevizione italiana: de eerste
spoorwagen is af.
De Romeinen zeiden: Dan wordt het
al 1981, voor we rijden. O, sole mia!
Hier gaat niets geleidelijk, dit land
is één Teunisblom. Ineens zou de Pre
sident van de Republiek de metro
plechtig openen. En het gebeurde!
Kardinaal Micara heeft haar ingeze
gend. De stations zijn een hulde aan
de buon gusto van de architecten;
het materiaal is technisch en aesthe-
tisch een droom, de metro rijdt! Hij
rijdt om de 5 minuten, hij rijdt op
tijd, hij rijdt snel, hu rudt nog nergens
naar toe
De werk-emmer is van plastic en
de spons, de poederdoos en het badje
voor de baby, het gebit dat de tand-
arts voor u maakt en de kleine we-
reld binnen de speelgoedkast, alsook
alle snoeren aan de electrische ap-
paraten. De geïmproviseerde hoes
over de bromfiets, tegen de nattig-
heid, of over de kinderwagen, of
soms ook over de hele auto, als een
vederlicht slakkenhuis om de slak,
is van dit meest doelmatige bedek-
kingsmateriaal dat de mensheid ooit
gekend heeft. En het aan- en afvoer-
systeem onder onze voeten, dat ons
de service der kranen verschaft, gaat
over een onderaardse lengte van dui-
zend kilometer reeds door buizen van
polyaetheen, onaantastbaar voor alle
bodemzuren.
En wie, moe van het bestaan in
j= dit plastic tijdperk met z'n onmoe-
melijke mogelijkheden, 's avonds ter
ruste gaat, kan zich neervlijen op
een schuimplastic-matras, dat, naar
de propagandisten ervan zeggen,
duurzamer js dan zijn broertje het
schuimrubber. Er zijn zelfs ook al,
naast de rubber opblaasbedden, iden-
tieke gevallen van plastic, eveneens
geschikt voor kamperen en logé's.
Toch is het plastic nog maar aan
het begin van zijn roem, en er wordt
nog in grote mate mee geëxperimen-
teerd. Om bij een populair gebruiks-
voorwerp te blijven, de regenjas, die
wordt van steeds beter doek gemaakt
E en de naden worden nu gelast. Maar
tegen het scheuren op de laspunten
is nog geen kruid gewassen. Tegen
!E het hard worden wel. Dat voor-
komt men door een zgn. „weekma-
ker" door het poeder te mengen,
waarvan men het plastic doek bakt.
Het deed ons tenminste aan bakken
denken en aan pannekoekendeeg, toen
wij de fabricage gadesloegen in de
Draka (Hollandse Draad- en Kabel-
fabriek aan de overkant van
het IJ te Amsterdam. Het is dood-
=j eenvoudig. Het witte poeder dat
klaar staat wordt uit bakken ge-
schept en tegen twee verhitte, tegen
elkaar in draaiende walsen geworpen
waar het als deeg aanplakt en
steeds maar wordt uitgerold en door-
gedraaid tot het een eind verder als
het bekende doek te voorschijn glijdt.
Het bedrukken geschiedt eventueel
later.
Hoeveel millioen vierkante kilome-
ter doek als bedekking, verpakking
of gordijnen, dienen de mensheid op
dit ogenblik? Het is niet te schatten,
maar het neemt voor gordijnen toe,
naarmate de fabrieken het invite-
render maken door het steeds meer
op textiel te doen lijken, of het zo
levendig te bedrukken, dat men het
materiaal de doem van zijn leven-
loosheid vergeeft, iets waar een aan-
tal, o.a. uit Engeland geïmporteerde
stoffen, die we hier zagen, aardig
naar toe gaan.
Dat een plastic tafellaken plakt
aan warme schalen weten we nu
wel, tafelmatjes kunnen dat verhel-
pen. Dat de boenlustige huisvrouw er
de bloemetjes afschuurt, weet ze ook,
plastic damast kan daar beter tegen.
Tussen haakjes, men lette eens op,
5} hoe sterk het restaurant-bedrijf, wat
tafelbedekking en stoelbekleding be-
treft, de zindelijke plastic heeft bin
nengehaald. En wat deden de levens
middelen-bedrijven toch vroeger, toen
dit vliezig, hermetisch afsluitend
goedje, het polyaetheen film, dat
men in de dunte van 0.03 millimeter
kan maken, nog niet ontdekt was? De
plastic zakjes in alle maten en kleu
ren worden gefabriceerd te Hillegom,
in een nevenfabriek van de Draka,
als één lange, holle slang, die in
stukken wordt gekapt, welke worden
dichtgelast.
Het verbruik van plastic stijgt snel.
In 1962. heeft men uitgerekend, zal
het wereldverbruik het tienvoudige
zijn van 1950. Maar nog lang niet alle
plastic deugt, en op haar terrein
moet de huisvrouw wel zoveel wa
renkennis bezitten, dat ze de breek-
bare, harde soort waarvan de
doorzichtigheid aantrekkelijk is
van het meer duurzame, flexibele,
„melkige", het zgn. pollyflex, weet
te onderschei
den. En daar
naast moet de
ondervinding,
slecht zowel als
goed, haar weg
wijs maken.
Vooral in het be
gin was er veel
ondeugdelijks
bij, dat de repu
tatie van het
plastic geen goed
deed. De fabri
kanten experi
menteerden en
„speelden" op
het onbetreden
terrein met de
nieuwe kunst
stoffen, en de
handel, selecteer
de nauwelijks,
wel wetend, hoe
makkelijk en kri
tiekloos de ko
pende vrouw
zich laat vangen.
Het lijkt ech
ter of de kinder
ziekten aan het
verslijten zijn,
als men zich
vermeit tussen
de allernieuw
ste geperfection-
neerde snufjes
waarbij veel
uit het buiten
land die het
huishouden
steeds geriefelij
ker, geruislozer
en pastelkleuri-
ger maken.
Zie de door
zichtige, open-
schuifbare brood
dozen (trommel
kan men niet
meer zeggen),de
maatbekers,
waarvan de maat
strepen meelo
pen met de uit
stromende vloei
stof, de antivel
lepels, de hellen
de gootsteenbak
jes, de hanteer
bare afwasbak-
ken in de modetinten rose en licht
blauw, de emmers, roomwit met
breed saffieren beugel, zo fraai, dat
men ze het vuile dweilwater nau
welijks aan durft te doen!
Maar de goede omgang met het
veelsoortige plastic, dat ons bestaan
is binnengeschoven, blijft voorlopig
kennis van zaken vragen, die alleen
ondervinding en voorlichting ons zul
len kunnen geven. Dat op de middel-
barp scholen kennis van de kunst
stoffen in het programma is opgeno
men, is alleen maar redelijk. A. Bgl.
Wie 's ochtends het bed uitstapt ontmoet dadelijk
de plastic.
Hij rijdt nergens naar toe.
(Van onze correspondent)
Wegens vermoedelijke poging tot
moord, heeft de recherche te Assen, na
een intensieve speurtocht W. J. van
H.. te Assen gearresteerd.
De man was bij een Asser handelaar,
J. ter Wolde die goederen op afbeta
ling verkoopt, een geregeld afnemer en
stond gedurende enige tijd bij hem in
het krijt. Ten W. maande zijn cliënt ge
regeld tot het voldoen van zijn schul
den, hetgeen deze oegon te vervelen.
Hij besloot aan een en ander een eind
te maken. Woensdagavond wapende hij
zich met een hamer en dronk een ste
vige borrel. Daarna begaf hij zich naar
het huis van zijn schuldeiser. Tijdens
een onderhoud dat Van H. met de laat
ste had gaf hij hem met de hamer een
klap op het hoofd, waardoor de man
zwaar werd gewond. GElukkig verloor
hü niet dadelijk zijn positieven en vlucht
te onder luid hulpgeroep de straat op,
achtervolgd door zijn belager. De om
wonenden snelden op het geroep te hulp
waarna de geweldenaar de benen nam.
Advertentie
Vraag Uw Apotheker of Drogist
Gratis proeftube na inzending van
deze advertentie aan N.V. Rowntree,
Afd. h Herengracht 209 Amsterdam
De politie, die inmiddels was gewaar
schuwd zette met succes een achter
volging in. Het slachtoffer werd on
middellijk onder medische behandeling
gesteld. De dader werd na een verhoor,
waarbij hij een volledige bekentenis af
legde, ingesloten.
Op de Nijmeegse veiling is door de heer
L. Ph. Janssen uit Leeuwen-Beneden de
eerste kas-sla aangevoerd. Zij deed 22
per honderd krop.
