TITO twijfeit aan
Ruslands goede wil
Joegoslavië begint ook met
vreedzame atoomproductie
Gemiste kansen
Deze zomer al
snelle diesels
door Europa
Doorbraak van christendom
naar het openbare leven
Katholieke student is vrij in keuze
van studentenvereniging
Brieven van trouw aan
Paus van achter het
IJzeren Gordijn
Tussen neus en lippen
rmïm
Pontecorvo's
propaganda
Om een handtekening van de keizer
EMIGRANTEN
TROUWEN OP
„ZUIDERKRUIS"
Bevestiging van het werk der
Katholieke Sociale Actie
Huwelijksbureau
voor emigranten
in Nw. Zeeland
Mandement slaat hierbuiten
Vervolgde katholieken doorstaan
onmenselijke martelingen
Audrey Hepburn
ook geliefd in het
verre Oosten
HVIDJEVK
DINSDAG 8 MAART 1955
PAGINA
5
Prof. Ariëns over Mandement
Plan van dominé
Prof. Romme te Amsterdam
President Tito heeft zijn twijfel uit'
gesproken ten aanzien van de bedoe
lingen van de Russische en Oost-Euro-
pese leiders met betrekking tot het
normaliseren van de betrekkingen met
Joegoslavië.
Hij verklaarde in en redevoering in
het parlement dat de communistische
partij en het volk in die landen wordt
verteld, dat Joegoslavië zijn fout heeft
ingezien en tracht deze fout te herstel
len, ,,en meer van dergelijke nonsens-
verhalen". De president noemde dit
„een poging om de werkelijke feiten
voor de Russische en Oost-Europese
volkeren verborgen te houden, nog
maals ten koste van ons". Dit is de
eert te maal sinds het begin van het
normaliseren van de betrekkingen na
de dood van Stalin, nu twee jaar ge
leden, dat Tito openlijk de Russische
leiders heeft becritiseerd.
Tito deelde voorts in het parlement
mede, dat Joegoslavië spoedig een
begin zal maken met de voortbren
ging van atoomenergie voor vreed
zame doeleinden. Geologisch onder
zoek toont aan, aldus Tito, dat Joe
goslavië over voldoende grondstof
fen beschikt voor het gebruik van
kernenergie voor vreedzaam indus
trieel gebruik. Hij verklaarde dat
Aan boord van het emigranten-
schip „Zuiderkruis" dat onder
commando van kapitein Lap met
470 passagiers op weg is naar
Kaapstad, is een merkwaardige
plechtigheid gehouden. Tijdens een
H. Mis is door pater Van de
Vrande het kerkelijk huwelijk in
gezegend van J. Louer en zijn
vrouw Agnes LouerVan de
Kerkhof. Het burgerlijk huwelijk
werd op 19 Februari al in Tilburg
gesloten. Het laat zich begrijpen
dat de belangstelling van de pas
sagiers en de bemanning voor
deze plechtigheid groot was. Als
bijzonderheid kunnen we vermel
den, dat de eerste scheepskok als
een der getuigen fungeerde.
(Vervolg van pagina 1)
Wij zullen nog gelegenheid hebben
in te gaan op de argumenten, waar
mede de beperking van de huurver
hoging verdedigd wordt. Indien niet
door de terugdringing van de huur
verhoging een dreigend politiek con
flict over de huurbelasting ware
afgekocht, zouden wij bepaald ge
roerd zijn door de plotselinge zorg
voor de stabilisering van het loonpeil,
welke zo scherp afsteekt tegen de
luchthartigheid van een half jaar ge
leden. Een nieuwe loonronde is ver
meden, in het kabinet is de vredige
rust hersteld. Maar het compromis
heeft het vraagstuk van de huren en
de woningbouw niet opgelost en het
meest dringende economische pro
bleem van deze tijd naar een onze
kere toekomst verschoven.
Terwijl het kabinet de ontplofbare
kwestie van de huurbelasting uit de
weg is gegaan, houdt het met hard
nekkigheid een ander stuk dynamiet
in handen, namelijk de hooggehouden
vennootschapsbelasting. Bij de belas
tingvoorstellen was het duidelijk de
bedoeling het ..bedrijfsleven" te pas
seren. Alsof dit niet de kip is, die
de gouden eieren leggen moet, welke
de persoonlijke welvaartssfeer kunnen
verruimen en wat van haar glans bij
brengen. Het voorstel om de ven
nootschapsbelasting niet tot haar
vóór-Koraans niveau terug te bren
gen, doch op een zestig millioen
hoger tarief te plaatsen, kan niet
worden verdedigd door een beroep op
de wenselijkheid, de belastingverla
ging in de persoonlijke sfeer met
evenveel te verhogen.
Tenslotte is het aanvankelijk toe
gezegde bedrag aan belastingverla
gingen teruggebracht van 550 mil
lioen op 502 millioen. De noodzaak
daartoe is niet aanwezig. Wel be
roept de minister van Financiën zich
erop, dat de budgetaire vooruitzich
ten inmiddels door een niet voorziene
stijging van uitgaven minder gunstig
zijn geworden, doch waarom ver
zwijgt hij daarbij te vermelden, dat
evenzeer inmiddels de belastingont-
var sten vooi 1955 bruto 175 millioen
hoger konden worden geraamd dan
ten tijde van de Millioenennota het
geval was? Om niet te spreken van
de vele factoren, die voor het lopen
de jaar nieuwe aanzienlijke over
schrijdingen der ramingen doen tege
moet zien.
Hier ligt het zwakste punt in de
rij van fiscale voorstellen, die thans
de Staten-Generaal hebben bereikt.
Alle waarschuwingen tegen het heil
loze voornemen tot het handhaven
der vennootschapsbelasting boven het
peil van vóór 1951 mochten niet ba
ten. Die geschiedt tegen de uitdruk
kelijke wil van een der grootste
Kamerfracties, waarvan de leider,
prof. Romme, op een wijze die niet
kan worden misverstaan, zich met
klem uitsprak tegen een slechts ten
halve ongedaan maken der zoge
naamde defensieverhoging.
De regering heeft haar stellingen
betrokken. Het woord is thans aan
de Tweede Kamer als vertolkster
der ,,Vox Populi". Wij zullen er meer
van horen.
Zuid-Afrika De Zuid-Afrikaanse
minister van Defensie, Erasmus, heeft
aan Britse ministers een voorstel voor
gelegd voor een anti-communistische
verdedigingsorganisatie in Afrka ten
Zuiden van de Sahara. De Britse rege
ring heeft het plan in overweging ge
nomen. (Reuter).
drie goed uitgeruste instituten voor
atoomonderzoek zijn .gevestigd in Bel
grado, Zagreb en Ljubljana.
De president verklaarde dat Joego
slavië zich er van bewust is dat een
„atoom- of waterstofoorlog" het be
staan van de mensheid zou bedreigen.
„Waarom moet men op de huidige dag
bevreesd zijn in plaats van blij over
een van de grootste ontdekkingen van
het menselijk vernuft?" zo vroeg hij
zich af. De enige manier om de voor
uitgang van de mensheid te verzekeren
ligt in het gebruik van atoomenergie
voor vreedzame doeleinden. „Maar eerst
moet de sluier van geheimzinnigheid
worden verwijderd en kernenergie be
schikbaar komen voor alle volkeren.
We zijn van mening dat alle beschik
bare kernwapens moeten worden ver
nietigd en dat het materiaal er van
moet worden gebruikt voor vreedzame
doeleinden en het welzijn van de vol
keren" zo zei Tito.
De Europese spoorwegen gaan het
intern? tionale reizigersverkeer verbete
ren door het doen rijden van snelle,
comfortabele dieseltreinen tussen be
langrijke Europese centra. Hiermede
zal met ingang van de zomerdienst
regeling van 1956 op beperkte schaal
worden begonnen.
Dit heeft ir F. Q. den Hollander tij
dens een rede voor de Rotterdamse
Kamer van Koophandel medegedeeld.
Voorts verklaarde de heer den Hollan
der dat na voltooiing van de electrifi-
catie van de lijn Roosendaal-Antwerpen
in V" de reisduur van Rotterdam naar
Antwerpen van twee uur tot circa 1
uur en 14 minuten en die van Rotter
dam naar Brussel van 2 uur en 50 mi
nuten tot circa 2 uur en vier minuten
zal worden teruggebracht.
Het thans gebruikte materieel dat
valt onder de zogenaamde Europ-over-
eenkomst betreffende het gemeen
schappelijk gebruik van goederenwa
gens, waarbij tien Europese spoorweg
ondernemingen, waaronder de N.S. zijn
aangesloten, zal geheel door gestan
daardiseerde goederenwagens worden
vervangen, omdat hieraan jrote voor
delen zon verbonden. Gestandaardi
seerd materieel kan ook in het buiten
land gemakkelijk onderhouden en her-
st- 1 worden. Bovendien maakt stan
daardisatie seriebouw en de invoering
van een systeem van geregelde aanko
pen mogelijk, waardoor de zeer hoge
aanschaffingsprijzen van het materieel
kunnen worden gedrukt. Met het oog
op de financiering van de aankopen
van genoemd goederenmaterieel wordt
thans de mogelijkheid tot oprichting
van een internationale financierings
maatschappij onderzocht.
Een Nederlandse dominee van le
Nieuw-Zeelandse presbyteriaanse kerk,
ds P. H. de Bres. heeft, gezien t
overschot van vrouwen in Nederland
en het overschot van Nederlandse man
nen in Nieuw-Zeeland. voorgesteld een
huwelijksbureau voor Neder. 'se
emigranten in Nieuw-Zeeland op te
richten.
Dit huwelijksbureau zou aanvragen
rrceten behandelen van Nederlandse
mannen in Nieuw-Z„eiar en van
meisjes in Nederland. Aan een huwe
lijkscommissie zullen dan een medisch
mport en een rapport van een gees
telijke moeten worden overgelegd. Dan
zal een analyse van et karakter van
de aanvrager (of aanvraagster) moeten
worden uitgewerkt, door de betrok
kene moeten worden goedgekeurd, en
worden toegezonden aan de eventuele
toekomstige huwelijkspartner. Ds de
Bres zei dat aldus geen van de be
trokkenen elkanders identiteit zou
kennen, doch wel op de hoogte zou
zijn van elkanders karakter en interes
sen. Al deze karakters en interessen
dan zouden blijken bij elkander te
Pissen, zou de indenti'.cit kunnen w r-
den onthuld en de correspondentie
verder vrij worden gesteld.
Een tie van de Nederlandse man
nen in Nieuw-Zeeland op dezt plannen
is nog niet bekend.
De Sjcth van Perzië en zijn gemalin, keizerin Saroya, brengen op het
ogenblik een officieel bezoek aan West-Duitsland. In Keulen hebben zij
in het ijsstadion de wereldkampioenschappen ijshockey bijgewoond. Ter ere
van de hoge gasten werden er nog een reeks demonstraties gegeven, o.m.
door de 13-jarige Duitse kampioene kunstrijden, Ina Bauer. De kleine Ina
maakte van de gelegenheid gebruik haar verzameling handtekeningen uit
te breiden en de Sjah en de keizerin gingen graag in op het verzoek van
de jeugdige ster.
Het te Rome verschijnende tijdschrift
„Civilta Cattolica" publiceert in zijn
nummer van Maart in een artikel, ge
titeld „Bede van de Vervolgde Kerk
tot de Paus", een aantal emotionele
brieven van bisschoppen, priesters, re
ligieuzen en gelovigen van de zwijgen
de Kerk gericht tot de Heilige Vader.
In deze brieven geven de afzenders uit
drukking aan 'iun trouw aan het ge
loof en aan het Oppergezag van de
Kerk. Deze boodschappen zijn van des
te groter betekenis, daar het doel van
het communistisch regiem juist hierin
bestaat, om bij de gelovigen de eer
bied en de liefde voor de Plaatsbe
kleder van Christus weg te nemen.
Zo schrijft een aartsbisschop: „Als
de geringste onder mijn broeders, ben
ik niet waardig mij tot Uwe Heiligheid
te wenden, maar ik schrijf deze brief,
vertrouwend op Uw vaderlijke genegen
heid en op de bezorgdheid, welke U
voor m\j en mjjn lot hebt getoond.
God weet, hoe dikwijls en met welk
een godsvrucht ik U en alle noden van
de Kerk in mijn gebeden gedenk. Mijn
persoonlijke moeilijkheden veroorzaken
(Van onze verslaggever)
Behoort het studentenleven tot het
openbare leven, waarop het Mande
ment der Nederlandse bisschoppen
doelt in zijn vermaan tot Katholieke
eenheid? Dit was de centrale vraag,
die prof. mr C. P. M. Romme, de
leider der K.V.P.-fractie in de Tweede
Kamer, Maandagavond tijdens een
drukbezochte vergadering in de katho
lieke studentensociëteit te Amsterdam
te behandelen kreeg, en die hij, zoals
hij dat reeds enige maanden eerder
heeft gedaan, met een stellig en om
standig geadviseerd neen beantwoord
de.
Noch naar de letter, noch naar de
geest gaat het Mandement over uni
versitair of studentenleven, aldus prof.
Romme. Om dit aan te tonen begaf
mj zich in een diepgaande exegese van
de Mandementstekst. Deze tekst pre
ciseert zelf het bestreken gebied als
„dat deel van het openbare leven dat
in meer bijzondere zin het sociale le
ven genoemd wordt". Dit combinerend
met enige andere plaatsen, alsmede
met de omstandigheid dat universitair
noch studentenleven in het stuk ge
noemd worden, kwam hij tot de con
clusie dat de „grote richtlijn" van de
exclusieve eenheid vooi deze levensge
bieden niet van toepassing is.
Aldus kan ook niet op grond van dit
Mandement een uitsluitende verplich
ting voor studenten bestaan om zich
in katholieke studentenverenigingen te
organiseren. Aan dit standpunt had
prof. Romme in een November j.l. ge
houden toespraak in de sociëteit van
het Amsterdamse studentencorps uiting
gegeven, waarna o.a. in ons blad enige
studenten hun daaraan tegengestelde
zienswijze lieten uitkomen. Ook nu
weer lokten de uiteenzettingen van
prof. Romme bestrijding uit van stu
denten die met hetzelfde Mandement
in de hand en dezelfde exegetische wa
pens hanterend tot het tegendeel con
cludeerden.
De inleider waarschuwde tegen de
neiging, het beginsel van de katholie
ke eenheid zonder meer onverkort uit
te strekken tot elk terrein van het
openbare leven. De vraag waar en in
hoever dit beginsel toegepast kan wor
den is steeds afhankelijk van de con
crete omstandigheden van tijd en
plaats. Een bevestiging hiervan vond
hij o.a. in de toespraak van kardinaal
Feltin tot de Franse katholieke politici,
die juist kon afwijken van het woord
der Nederlandse bisschoppen omdat het
hier niet om een ijzeren wet gaat.
Bovendien, aldus de spreker, wan
neer wij deze richtlijn van toepas
sing zouden veronderstellen op het
universitair leven, zou de eerste con
sequentie zijn dat alle katholieke
studenten hier te lande naar Nijme
gen en Tilburg zouden moeten gaan.
Het zou hem in hoge mate verbazen
als ooit van kerkelijke zijde een der
gelijke richtlijn zou worden gegeven.
De onderhavige kwestie had in dit
Amsterdamse verband en voor het fo
rum waarvoor prof. Romme sprak,
nog deze toegespitste betekenis, dat de
toelaatbaarheid van het lidmaatschap
van het neutrale corps voor katholie
ken daarmee gemoeid was. De inlei
der vond echter juist in het feit, dat
het binnen het corps-verband mogelijk
is zich bij een specifiek katholiek dis
puutgezelschap aan te sluiten, een om
standigheid te meer waarom aanslui
ting bij de Kath. Studentenvereniging
Sint Thomas niet noodzakelijk is.
Een der opponerende studenten
trok op dit punt een parallel met de
Kath. Werkgemeenschap, onderafde
ling van de P.v.d.A., maar waagde
zich daarbij, zoals de inleider verdui
delijkte, op een terrein, waarover het
Mandement wèl uitdrukkelijk sprak...
Waar de toestand nu zo ligt, dat er
geen algemene regel is gegeven, kan
keuze, zowel van de universiteit waar
men zal gaan studeren, alsook van de
studentenvereniging waarbij men aan
sluiting zoekt, aan persoonlijke aanleg,
neiging en inzicht worden overgelaten,
aldus prof. Romme.
Een in Oost-Azië verschijnend film
blad heeft in Australië. Japan en de
Philippijnen een cnauéte gehouden
naar de Westerse filmhelden die de
grootste populariteit genieten. In Austra
lië en Japan ging b(j de dames Audrey
Hepburn aan de kop; bij de heren
Alan Ladd in Japan en Marion Brando
in Australië.
Verder kijken de Australiërs graag
naar Deborah Kerr, June Allyson, Janet
Leigh en Susan Hayward en naar de
acteurs Alan Ladd. Alec Guinness, Dan
ny Kaye en Humphrey Bogart. In Ja
pan volgen Elizabeth Taylor, Marilyn
Monroe en Ava Gardner op Audrey
Hepburn en Montgomery Clift, Gary
Cooper, John Wayne en Gregory Peck
op Alan Ladd.
De Philippijnse filmliefhebbers hebben
een zwak voor Jean Simmons en Jean
Peters.
De heer A. M. Spanel,
een te Dover wonende
Amerikaan, heeft per ad-
tentie in de Europese edi
tie van de New York
Planeetje gevraagd nersblik had gemonsterd met een vriendelijke glim-
en vervolgens haar keus lach naar de eigenaar van
had laten vallen op een de zaak aan de arm van
bontmantel van 85 pond. haar galant de winkel.
„Mijn vriend koopt de
jas voor mij", zo ver- Haarlok
klaarde ze, „maar als ik
Herald Tribune een plu- met hem kom, zegt u hem De 59-jarige Sisto Car-
neetje, bewoonbaar en zo dan, dat de jas maar 40 letti uit Los Angeles heeft
mogelijk uraniumvrij, ge- pond kost. Voor de rest een eis tot echtscheiding
vraagd. Spanel's drijfveer zorg ik". ingesteld tegen zijn 67-
bleek een citaat van gen. De eigenaar van de jarige echtgenote Maria,
MacArthur, dat hij in de bontzaak begreep er niet nadat zij hem een haarlok
advertentie opnam: „De veel van, maar stemde in gegeven had.
het verzoek toe. Hij had namelijk be-
Een half uurtje later ^waar tegen de ongebrui-
kwam de brunette met keujke manier, waarop
haar vriend opdagen, die d}? 9cschen,c hem gewerd:
dadelijk 40 pond neertelde flJn9e'}fl en vermengd
en het blijkbaar een reuze met 2yre 7>VPtabak.
koopje vond. De jongeda- T
me in kwesties gaf de ei- uipaard zoek
genaar van de zaak een n
betekenisvol knipoogje en (Florida)
zei, dat zij in de namiddag Gf We n:een.
terug zou komen om de
mantel op te halen.
Inderdaad kwam zij
enige uren later de winkel
binnenwandelenNu
dagen, hoe de bontverkoop echter in gezelschap van
kan worden opgevoerd een andere vriend. Zij
op een voor alle betrok- Uet hem de jas zien en tracht'de "luipaard'te Tok
ken partijen bevredigen- zei, dat deze slechts 45 ken door t
de Wljze' P°nd kosttezetten. De mensen in de
Deze nieuwste en veel- Ook deze vriend ivas omgeving zijn bang ge-
belovende methode werd blij, dat hij er zo goed- worden en openbare ver-
hem aan de hand gedaan koop afkwam. De 45 ont- makelijkheden hebben er
door een zeer knappe brekende ponden werden onder te lijden. Sommige
brunette, die zijn zaak prompt betaald, de bru- arbeiders in boomgaarden
was binnengestapt, ver- nette hulde zich in haar gaan niet meer naar hun
schillende jassen met ken- nieuwe bezit en verliet werk
oorlog is een monster van
Frankenstein geworden,
dat beide partijen zal ver
nietigen".
Spanel bood verder in
een tweede advertentie de
„met bloed bevlekte" aar
de te koop aan.
Het zetsel van elk van
de twee advertenties vul
de een cirkel.
Nieuwe methode
Een bonthandelaar in
Kaapstad vertelde dezer
mij minder smart dan de ieugens, de
laster en de onrechtvaardigheden, welke
begaan worden jegens Uwe Heiligheid,
de Heilige Stoel en de Kerk".
Twee religieuzen uit Albanië zijn er
in geslaagd een boodschap te zenden,
waarin zij hun grote aanhankelijkheid
jegens de Heilige Stoel betonen. Zij
schrijven: „Onze enige vertroosting ligt
in het lijden voor Christus en de zeker
heid, beschermd te worden door de lief
devolle en vaderlijke bezorgdheid van
de Plaatsbekleder van Christus. Wij
allen (priesters) hebben onmenselijke
martelingen doorstaan... Heilige Vader,
naar het schijnt zijn wij de laatste ge
tuigen van deze gemartelde christen
heid...
Uit naam van al onze oversten en
broeders kunnen wij U verzekeren,
dat wij oereid zijn te lijden en te
sterven voor de eer van God en voor
de rechten en de zegepraal van de
Kerk.
Na uittreksels uit verscheidene brie
ven gegeven te hebben, roept de „Civil
ta Cattolica" in herinnering, dat in de
communistische landen ongeveer twin
tig bisschoppen in de gevangenis ge
dood of gestorven zijn, terwijl nog der
tig bisschoppen in gevangenissen ver
toeven en twintig anderen geïnterneerd
zijn. De overige bisschoppen, die zich
nog op vrije voeten bevinden, worden
voortdurend lastig gevallen en mishan
deld om hen te beletten hun arbeid naar
behoren te verrichten. Slechts heel wei
nig, zo schrijft de „Civiltè. Cattolica",
zou voldoende zijn om zich 'n dergelijke
mishandeling te besparen, maar de
bisschoppen weigeren zich van de Hei
lige Stoel los te scheuren.
Het Mandement vraagt geen isolement
van de katholieken. Het Is geen documer»
van een stervende Kerk. Het Is het Man
dement van de doorbraak van het christen
dom naar het openbare leven. Daarom be
vat het een vermaning aan ons katholieken
om de staatkundige eenheid te bewaren.
Onze eigen katholieke partij hebben wij
nodig om levensruimte te houden voor de
bovennatuurlijke zending der Kerk en een
katholieke eenheidspartij hebben wij van
node om in ons land mede te werken aan
een volwaardige katholieke sociale politiek.
Deze woorden sprak prof. dr A. A. Ariëns,
bondsadviseur van de Ned. R.K. Midden
standsbond, Maandagavond te Enschede tij
dens een druk bezocht appèl van de kring
Twente van de Aartsdiocesane Kath. Mid
denstandsbond. Eendrachtig besloten de
aanwezigen aan het eind van prof. Ariëns'
rede over het onderwerp: „Staat de katho
lieke middenstand achter zijn bisschoppen?"
een telegram te verzenden aan de aarts
bisschop-coadjutor mgr dr B. J. Alfrink,
waarin de katholieke middenstanders van
Twente hun aanhankelijkheid aan het
Episcopaat betuigden.
Helaas wordt in sommige kringen, aldus
prof. Ariëns, vooral van katholieke in
tellectuelen, blijk gegeven van een gebrek
aan inzicht in de zeggingsmacht en de
herderlijke plicht van onze bisschoppen en
een blijk van gemis aan innerlijke bereid
heid om te volgen.
Wij moeten ons losmaken van de beroe
ring en de critiek rondom het Mandement
en ons bezinnen op de kern van de inhoud
van dit stuk, dat door de grote meerder
heid van het katholieke volk met dank
baarheid is begroet, omdat het velen heeft
verlost uit de onzekerheid over de weg
die door onze katholieke leken in de toe
komst moet worden gevolgd.
Tegenstromingen
Na de oorlog bleven in ons land in katho
lieke kring bepaalde stromingen doorwer
ken, die tot uiting kwamen in een zekere
reserve, soms zelfs in een onverholen cri
tiek op de katholieeke politieke partij.
Spreker noemde enkele van deze stromin
gen. Daar is allereerst het personalisme als
een eigentijdse reactie op de dictaturen. Op
zichzelf een gelukkig verschijnsel, maar met
schaduwzijden in zijn overdrijvingen. Ook
in onze kring zijn er die zich afvragen of
de katholieke sociale organisaties geen
verouderde instellingen zijn. die de nieuwe
mens in de nieuwe tijd nog wel kunnen
boeien. Ook vraagt men zich af of de ka
tholieke sociale organisaties nog wel de
persoonlijkheid dienen en of ze deze niet
eerder in verdrukking brengen. Men zegt
dat ook het katholieke georganiseerde le
ven. en dan bedoelt men de K.A.B., er aan
meewerkt dat de gemeenschap al te zeer
de verzorging van de mensen aan zich
trekt, zodat de persoonlijke verantwoor
delijkheid bij velen verzwakt is en de idee
gaat leven dat de gemeenschap of de
organisatie het wel opknapt. Men vreest
ook van de katholieke sociale organisaties,
en weer bedoelt men dan de K.A.B., te
grote machtsvorming met name wanneer
het gaat over massale groeperingen zoals
by onze katholieke arbeiders. waardoor
zwakkere, maar maatschappelijk waarde
volle groepen onder de voet dreigen te
worden gelopen
Een tweede stroming die het vraagstuk
van de eigen katholieke verbanden op
roept is de oecumenische beweging. Ons
krachtig georganiseerde katholieke leven,
zo wordt gezegd, kan naar buiten de in
druk wekken dat de Kerk een machtsinsti
tuut is, een stevig op de aarde gegrondveste
burcht, zoals onlangs werd geschreven. Moet
het gesloten katholicisme, zo wordt ge
zegd, met de eigen katholieke verbanden
niet plaats maken voor een open katho
licisme, dat doorbraak betekent van die
eigen verbanden? In sommige kringen van
katholieke leken wordt een zo ver gaande
zelfverantwoordeiykheid opgeëist by hun
optreden op wereldlijk terrein, dat som
migen de bisschoppen iedere zeggenschap
op sociaal en politiek terrein practisch wil
len ontzeggen en ieder optreden door hen
in deze zaken als een vals clericalisme
wordt bestempeld. Zij achten de leiding
van de bisschoppen op dit terrein in strijd
met de volwassenheid van de katholieke
leek.
De bisschoppen hebben tenslotte gemeend
als herders der Kerk een leidinggevend
woord te moeten spreken. Daarmede heb
ben de bisschoppen vooreerst het werk van
de katholieke sociale actie bevestigd. Zij
achten juist nu de katholieke sociale or
ganisaties by'zonder nodig en zy sporen
ons aan deze niet te laten verzwakken op
een tijdstip waarop zy hoop geven tot volle
vruchtbaarheid te komen.
Tot de motieven om onze eigen katho
lieke organisaties te behouden en tot bloei
te brengen behoort zonder twijfel de be
scherming. Wanneer wij onze katholieke
arbeidersbeweging zouden doorbreken en
onze arbeiders zouden gaan uitstromen in
de socialistische arbeiderswereld van
N.V.V. en P. v. d. A., meent gij dan. aldus
spreker, dat zij de christelijke gedachten
zouden brengen en de socialistische ge
dachten wereld zouden kunnen kerstenen?
Het zou de doorbraak van het socialisme
betekenen. En anderzijds, wanneer wij
onze katholieke ondernemersorganisaties
zouden oplossen en onze katholieke onder
nemers zouden doen toetreden tot de neu
trale, zeg liberale vakverenigingen, meent
gij dan, aldu9 spreker, dat zij daar de
christelijke opvattingen zullen brengen en
de liberale ondernemerswereld voor de
christelijke gedachte zullen winnen? De
doorbraak van onze katholieke onderne
mersorganisaties zou de doorbraak van het
liberalisme kunnen betekenen, aldus prof.
Ariëns.
Na deze toespraak hield het Tweede-
Kamerlid mr dr N. van den Heuvel een
rede over het middenstandsbeleid, waarin
hij enige critiek liet horen op de Midden
standsnota. De analyse van het midden
standsbedrijfsleven daarin bevat z.i. ern
stige lacunes: voorts geeft zij een onvol
doend totaalbeeld van de economische si
tuatie van de middenstand, en ontbreekt
een prognose. Tenslotte beschouwt de nota
de problemen van eenzijdig economische
zijde.
Advertentie
Onmiddellijke verlich
ting en spoedige gene
zing door betten met het
snelwerkende, ontsmet
tende huidgeneesmiddel
luipaard van een circus1
zoek. Het dier is op het
circusterren teruggekeerd,
doch weer verdwenen. De
circusdirecteur verklaart r
dat het dier ongevaarlijk
is en het voor menze
op een lopen zet. Men
De in Italië geboren Britse atoomgeleerde prof. Bruno Pontecorvo, die vier
jum geleden naar Rusland uitweek, heeft Vrijdag geheel onverwacht een
persconferentie gehouden voor ongeveer 75 Westerse en Russische journalis
ten in de Russische Academie van Wetenschappen te Moskou. De geleerde
droeg een grijs costuum naar Russische snit, een blauw overhemd en een
rede das en droeg op de rever van zijn jas het rode lint en de medaille van
de Stalin-orde, die hij, samen met een jonge Russische collega, begin 1954
kreeg voor zijn verdiensten op het gebied van het mesonen-onderzoek. Deze
telefoto geeft een beeld van de persconferentie: geheel links Pontecorvo-
op de voorgrond de correspondent van het Romeinse dagblad „L'Unita";
geheel rechts de vrouwelijke tolk
De atoomspionnen hebben de vei
ligheid van het Westen in dub
bel opzicht schade berokkend. Op
de eerste plaats hebben zij de achter
stand van de Sovjet-Unie op het gebied
van de kernenergie verkleind. De ge
heimen die door deze verraders wer
den overgebracht, hebben de Russen
geholpen atoomwapens te vervaardi
gen. Zonder inlichtingen uit het Wes
ten zouden de Sovjets ook wel atoom
wapens uitgevonden hebben, maar zij
zouden er langer over hebben gedaan.
Op de tweede plaats hebben de in
Engeland opererende atoomspionnen
indirect bewerkt dat de Amerikaan
se atoomgeleerden hun Britse colle
ga's geen essentiële gegevens mochten
verstrekken, die van militair belang
konden zijn. Vooral toen enige jaren
geleden het verraad bekend werd van
dr Klaus Fuchs, die in Harwell had ge
werkt, maakte men zich in de Verenig
de Staten grote zorgen over de veilig
heid van het geheime onderzoek in
Groot-Brittannië. De Amerikanen durf
den er niet op te rekenen, dat de Brit
se autoriteiten in de toekomst atoom-
spionnage zouden kunnen voorkomen.
De leden van het Amerikaanse Congres
wilden het geven van inlichtingen aan
Engeland betreffende de A- en de H-
bom niet toestaan. Het gevolg is ge
weest, dat de twee grote bondgenoten
aan beide zijden van de Atlantische
Oceaan al die tijd volkomen onafhan
kelijk van elkaar aan de ontwikkeling
van de nieuwe wapens hebben gear
beid. In de Verenigde Staten was men
verder dan in Engeland, maar toch
hadden de Britten op dit terrein ook be
langrijke vorderingen gemaakt. In Ame
rikaanse en in Britse instituten werk
ten tegelijkertijd eminente geleerden
aan soortgelijke problemen, zonder dat
zij hun resultaten konden uitwisselen.
Een hoogst ongelukkige situatie, die op
ieder ander wetenschappelijk gebied
ondenkbaar zou zijn. Het zou de kracht
van de Westerse defensie waarschijn
lijk aanzienlijk ten goede zijn gekomen
als de Anglo-Amerikaanse experimen
ten inzake de kernenergie gecoördi
neerd hadden kunnen zijn.
De Britten sturen nu een van hun
grootste atoomexperts, Sir William Pen
ney, naar de Verenigde Staten om er
op het hoogste niveau besprekingen te
voeren over mogelijke toekomstige sa
menwerking tussen de twee enige Wes
terse mogendheden, die atoomwapens
kunnen vervaardigen. Ditis voor de
Russen onder meer een aanleiding ge
weest om het bestaande Amerikaanse
wantrouwen tegen de „waterdichtheid"
van het Britse geheime atoomonderzoek
opnieuw te doen oplaaien. De Russen
hebben immers de vorige week tot
twee keer toe een atoomgeleerde ten
tonele gevoerd die vier en een half jaar
geleden van Engeland naar de Sovjet
unie uitweek. Het was prof. Bruno
Pontecorvo, die in Harwell met dr
Klaus Fuchs had samengewerkt.
De Sovjet-autoriteiten stellen alles in
het werk om de eenheid van het Wes
ten te ondermijnen; terwijl zij vooral
een wig zouden willen drijven tussen
Engeland en Amerika. De propaganda
van het Kremlin is herhaaldelijk op dit
doel gericht. In het kader van deze
actie paste ook de persconferentie, die
prof. Pontecorvo jongstleden Vrijdag in
de Russische hoofdstad hield. De voor
malige Britse staatsburger, die intus
sen Rus geworden is, had bij deze ge
legenheid de brutaliteit de Britse
atoomgeleerden die hij in 1950 ver
raden had te prijzen voor hun we
tenschappelijk werk. (Hij noemde de
directeur van Harwell, Sir John Cock-
croft, zelfs met name). Het leek be
denkelijk veel op een poging zijn vroe
gere collega's aan de andere zijde van
'het IJzeren Gordijn te compromitteren
vooral in de ogen van het Ameri
kaanse publiek.
Overigens had Pontecorvo reeds tn
het begin van de vorige week. zowel
in de Pravda als in de Izvestia, een
artikel gepubliceerd, waarin hij ver
klaarde, dat in Rusland vooral geëx
perimenteerd werd op het gebied van
het vreedzaam gebruik van
atoomenergie. Pontecorvo heeft waar
schijnlijk speciaal het Engelse volk wil
len imponeren. Toen enkele dagen ge
leden het Lagerhuis over de productie
van de H-bom debatteerde, bleek een
Labour-groep, onder leiding van Be-
van, zich tegen het betreffende rege
ringsbesluit te verzetten. Dat verzet
wensen de Russen uiteraard slechts aan
te wakkeren. Het anti-Amerikanisme
van de socialistische rebellen in Groot-
Brittannië zou op den duur de geza
menlijke defensie-inspanning van Rus
lands twee machtigste tegenstanders
kunnen verzwakken.
Toen Pontecorvo op zijn persconfe
rentie beweerde, dat het Russische volk
slechts vrede wilde, heeft men dit in
het Westen graag van hem aangeno
men. Maar het gaat om de bedoelingen
van de lieden, die dit volk tyranniseren.
En zolang deze personages hun vrede
lievendheid niet overtuigend hebben
bewezen, zal het Westen de construc
tie van A- en H-bommen helaas niet
kunnen staken.
