Fotograferen in Benelux wordt u°ng res der Internationale Kath. Organisaties gesloten INDONESIË heeft critiek op „overhaast" vonnis tegen infil tranten in Nieuw-Guinea De synthetische weefsels nemen enorme vlucht Zakelijke beurs, vooral gericht op West-Duits land ngKaoeis aan net emae i startbanen YOORJAARSBEURS 1955 GEOPEND DOUANE grijpt IMBWMiPm Grootscheepse actie voor het Pius XII- fonds in alle landen Eerste vlucht van nieuwe Lufthansa Belgische boter- smokkelaars Textiel-Jaarbeurs Nikolai Kuznetsov Eindhoven krijgt de primeur KOMT OP 23 AKIl DINSDAG 22 MAART 1955 PAGINA 3 SCHOOLKIND ONDER WALS GEDOOD Koningin en Prins op Sardinië CONCERTGEBOUW ORKEST IN ZWITSERLAND Aalmoezenier Haanen naar internationaal congres I Huidklachten Wilde achtervolging bij Roosendaal Bakkers vrij op Koninginne dag en Nationale Feestdag H. van Olffen overleden ItaiWtWimBm Op militaire vliegvelden N.V. Ver. Ned. Rubberfabrieken Heveadorp (Gld) Advertentie Die maand Maart, tien Sjaar geleden, zal ik wel nooit meer vergeten. Ik liep destijds over Gods schone wereld rond on een paar scherts-schoenen zonder zolen en in een jas je dat hoofdzakelijk uit ra fels bestond. Er was toen niemand die er aanstoot aan nam, want haveloosheid was eerder een deugd dan een schande. Maar in elk geval had elkeen het te druk met het handhaven van zich zelf, dan dat hij nog tijd had om zich uit baatzucht te bemoeien met de exis tentie van een ander. Maatschappe lijk gezien lagen de zaken in die da gen ongewoon zuiver. Geen sterve ling kon zich beroepen op de vouw in zijn broek, noch op de belangrijk heid voor wat betreft zijn invloed in de plaatselijke kiesvereniging. Een slobberige broek was een móói ding en kiesverenigingen bestonden in het geheel niet. De naastenliefde bloeide welig in die tijd. Om de eenvoudige reden dat er zo weinig was, waarom men elkander kon benijden. En mensen worden over het alge meen pas echt aardig teeen elkan der op het moment dat zij elkaar niets te misgunnen hebben. Dat klinkt iet wat bitter, maar ik constateer het al les mef een berouwvol hart. Goed. Wat die algemene onmacht tot onder linge nijd betreft vond ik het eigen lijk wel een leiske tijd. Maar voor de rest bepaaldelijk niet. De Duitsers waren er altijd nog; al probeerde ik ze zoveel mogelijk te ontkennen. Ook in die Maartdagen. Ik wandelde ge woon door de stad, alhoewel ik wist dat er verordeningen waren, die mij zulks wilden beletten. Ik deed dat niet omdat ik zo moedig was, maar een voudig omdat ik het absurd vond dat zulk een voor de hand liggende bezig heid als wandelen verboden zou zijn. Eén keer werd mijn gebrek aan in zicht in de toestand mij bijna nood lottig. Ik probeerde op straat om „een Groene" heen te lopen; mijn ..ar geloosheid" bleek echter te opvallend te zijn geweest. De man trad althans op mij toe en zei strak: „Ausweis." Nu had ik zo'n bevrijdend papiertje niet. Maar op dat moment moet ik instinctief beseft hebben, dat ik zulks, niet dan tot mijn eigen schade, kon toegeven. Ik tastte althans in miin por tefeuille en zocht ijverig naar het ge vraagde document. Vastberaden greep ik een oude kwitantie en gaf haar aan het uniform. De Duitser bestu deerde het document met enige be vreemding maar na verloop van tijd duwde hij het mij in de hand en ging ziins wee»s. Ietwat onzeker vervolgde ook ik mijn weg. Enkele dagen later gebeurde het dat ik een illegaal nieuwsbulletin stond te lezen, dat men op de wand van een schuilkelder had geolakt. De bevrijders waren al in Zutphen, of daaromtrent, werd gemeld. En ter wijl ik beneinsde dat Zutphen toch niet zo heel ver van Amsterdam ver wilderd lag, hoorde ik vlak achter mij een rauwe kreet. Ik keek om en nam een groen uniform waar. „Du Mensch, abreissen!" blafte de persoon. Ik heb het biljetje stukje voor beetje van het beton af gekrabbeld. En ik mag niet eens zeggen, dat ik inwendig het „Wilhelmus" zong. Maar ik was wel erg boos. En ik wilde nog zeggen: „Als ik jou over een paar maanden nóg eens tegen kom, dan. Twee maanden later echter had er toch niets van kunnen komen. Ik was toen zo verschrikkelijk blij. Te Uffelte is Maandag een zesjarig meisje onder een z.g. weidewals geraakt, die ach ter een boerenwagen was gekoppeld. Het kind reed op de wagen mee naar school en sprong op een gegeven moment van de wagen. Het kwam juist voor de weidewals terecht. Het slachtoffertje, een dochtertje van de familie Oost te Uffelte, werd op slag gedood. tv Een der Russische stands toont een prachtige collectie bont. Het vierdaagse congres der Internati onale Katholieke Organisaties, dat Maandagavond in Scheveningen is geslo ten, heeft zoals de pauselijke waarne mer, mgr. Sensi, in zijn slotwoord vast stelde, een enorme vooruitgang te zien gegeven sinds het vorige jaar. Mgr. Sensi constateerde, dat de Internatio nale Katholieke Organisaties een macht geworden zijn en dat dit congres in het bijzonder er toe heeft bijgedragen, het katholieke bewustzijn in internationaal opzicht te verlevendigen. De resultaten der besprekingen, wel ke in de afgelopen dagen, deels in voltal lige zittingen, deels in werkgroepen zijn uitgevoerd, werden Maandag op de slot zitting aan de goedkeuring van de ver tegenwoordigers voorgelegd. Vooreerst viel de beslissing dat de nieuw-gekozen president, monsieur Delgrange, eerst na de zitting der O.I.C. welke in Juli in Rio de Janeiro zal worden gehouden, in functie zal treden. Het rapport over „gezin en kind" bracht aan het licht, dat de katholie ken over veel te weinig gespecialiseer de krachten op dit gebied beschikken en niet voldoende in staat zjjn interna tionaal hun stem te doen gelden. Daar aan zal alle aandacht worden besteed. Evenals vorig jaar was ook nu weer de werkgroep der werknemers en werk gevers de machtigste. Zij kwam met een resolutie voor de dag, die voor de menselijke verhoudingen in de bedrij ven zulke vastomlijnde grondregels vast stelde, dat deze als handleiding voor toe komstige besprekingen in internationale organen kunnen dienen. De vele klachten over het gebrek aan finantiën die hartgrondig bijval vonden leidden tot het besluit een grootscheepse actie voor het Pius- XII-fonds in alle landen te voeren. Mgr. Sensi beloofde van zijn kant, dat de H. Vader de internationale Katho lieke Organisaties niet in de steek zal laten. Het congres wenste nu alvast een nauwere verbinding met het fonds. Vooral bestaat behoefte aan studie: men wenst te weten, waar het te ver richten werk ligt, welke methoden men te volgen heeft, hoe men het werk on derling zal verdelen, hoe men elkan ders ervaringen kan mededelen. Men weet ook, dat sommige terreinen goed bezet zijn b.V. het sociale gebied en het godsdienstonderwijs, andere echter, zo als de landbouwer, slechter. Een zeer belangrijk initiatief was dat van pater Belpaire, die de volle in stemming vond voor zijn plan, de inter nationale fondsvorming ten behoeve van achtergebleven gebieden ieder in eigen land te steunen. De regeringen, die de achtergebleven gebieden willen helpen, zullen in elk land de steun der katho lieken verkrijgen. Tot slot uitte het congres de wens, dat de aandacht van alle internationale organen zal worden gevestigd op de discriminatie van de christenen in de communistische landen. Aan de H. Va der zal men vragen een biddag over de hele wereld te doen houden voor de zwijgende kerk. Jungschlager, Sunarjo, heeft in dit verband tegenover de pers verklaard: „Wij willen deze Nederlandse metho den voor de behandeling van beklaag den niet navolgen. Wij zullen ons in de zaak van genoemde Nederlanders niet door sentimenten laten beïnvloe den en zullen handelen in overeen stemming met de grondslagen van onze staat als rechtsstaat." De minister van Buitenlandse Zaken, mr. Soenario, verklaarde te kunnen in stemmen met deze radio-uitzending en eveneens met de boven weergegeven verklaring van de openbare aanklager, Sunarjo. De minister zei voorts zich af te vragen, waarom de Nederlanders niet hadden kunnen wachten, tot over eenstemming ten aanzien van het af vaardigen van de Indonesische advoca ten naar Hollandia was verkregen, voor aleer het vonnis te vellen. Hij ontkende de juistheid van de verklaring van de president van de Raad van Justitie in Hollandia, dat Indonesië had afgezien van het verzoek beklaagden te doen bijstaan door Indonesische advocaten. Hij zeide met nadruk, dat daarover nog geen overeenstemming was bereikt. Tenslotte zei mr; Soenario, dat deze kwestie de verhouding tussen Indonesië en Nederland eerder zal benadelen dan verbeteren. (PIA-UP) De Indonesische minister van Buiten landse Zaken mr Soenario, heeft zijn leedwezen uitgesproken over het feit, dat de Raad van Justitie te Hollandia binnen zo korte tijd vonnis heeft ge wezen in de zaak van de acht Indone siërs, die er van beschuldigd worden infiltratiepogingen in Nederlands Nieuw- Guinea te hebben gedaan. In een radio- commentaar over het vonnis van de Raad van Justitie was in een regerings uitzending gezegd dat de „overhaast ge dane uitspraak, waarbij aan de verde diging geen voldoende gelegenheid werd geboden, een slechte indruk heeft ge maakt" en dat de „Nederlandse rege ring deze willekeurige rechtshandeling wilde bespoedigen." „Terwijl de besprekingen over het zenden van Indonesische advocaten en hun staf derwaarts nog aan de gang waren, werd het vonnis geveld. De van Nederlandse zijde gelanceerde berich ten, als zou de berechting van de In donesische arrestanten aldoor uitgesteld zjjn, door het verzoek van de Indonesi sche regering om advocaten voor de ver dediging te zenden, zijn in tegenspraak met de feiten." Tegenover het proces ln Hollandia ten slotte stelt het commentaar de rechts zaak tegen de Nederlandse arrestanten, aan wie „voldoende verdediging wordt toegestaan er. over wier zaken in ruime mate wordt gepubliceerd, zodat men het verloop ook in het buitenland nauw keurig kan volgen." De openbare aanklager in de zaak- Na afloop van de door hem gepresi deerde conferentie in Barbizon (Fr.) is Prins Bernhard met de Koningin, in ge zelschap van enkele kennissen naar Sardinië vertrokken om aldaar, strikt incognito, enkele rustiee dagen door te brengen. Hiertoe heeft H. M. de Ko ningin zich Maandag nhar Parijs bege ven, vanwaar ze met de Prins de reis heeft voortgezet. Het koninklijk paar heeft het voornemen tot 29 Maart op Sardinië te blijven. In deze week zal op 23 en 24 Maart te Rome een internationaal con gres van het Apostolaat ter Zee worden gehouden. Van Nederlandse zijde neemt hieraan deel de aalmoezenier der koop vaardij, mgr. B. Haanen, die vorig jaar door de H. Stoel is benoemd tot promo tor van de Internationale Organisatie. Tijdens het congres zal vooral aandacht worden besteed aan de zielzorg onder de zeelieden in Noord- en Zuid-Ame- rika, aan welke landen mgr. Haanen enige tijd geleden een bezoek heeft ge bracht. atjuajjaapy li geneest U goed en snel met DÉBRALINE (geen vlekken, geen gaas of pleisters!) en wassen met DÉBRALINE. HUIDZEEP (overvet en ontsmettend). Maandagavond is per speciale trein het Concertgebouworkest in La Chaux-de- Fonds gearriveerd, voor het eerste van een serie van vier concerten in Zwitserland. De 103 orkestleden en hun vijf assisten ten werden op het perron verwelkomd door dr Fritz Cohn van de Société de Musique de la Chaux de Fonds en door Tony Stoeckli van de Klubhaus Konzerte, die de tournée arrangeren welke het orkest ook naar Zürich, Bazel en Fribourg zal voeren. Vandaag zal het orkest een receptie bij wonen welke te zijner ere door de plaatse lijke autoriteiten gegeven wordt. Vanavond zal onder leiding van Eduard van Beinum geconcerteerd worden in de Temple Ide- pendant welke aan 900 personen plaats biedt. Lang van te voren waren alle kaar ten reeds uitverkocht. Het program omvat Mozarts „LinZef SymphomeLa Mer van Debussy en de 7de Symphonie van Beet hoven. Naar eerst thans Is meegedeeld, heb ben twee douane-ambtenaren in de in spectie Roosendaal Zaterdag een Ant werps botersmokkelaar, die met 325 ki lo roomboter in zijn auto onderweg was, weten te arresteren. De man kon na een wilde, levensgevaarlijke jacht gegrepen worden. De beide ambtenaren waren Zater dagmiddag juist met een stationcar uit gereden voor een onderzoek, toen zij in de Roosendaalse binnenstad een Belgi sche wagen zagen rijden. Aan het stuur zat de Antwerpenaar B., die bij de kom miezen herinneringen opriep een een smokkelzaakje van enige maanden gele den. Zij zetten een achtervolging in. maar de Belg, die al spoedig onraad had bemerkt, reed met zijn oude auto met een snelheid van ruim 100 km per uur zó roekeloos door het snelverkeer op de rijksweg naar Breda, dat de kommie- zen een ogenblik vreesden hun prooi te moeten laten gaan. Op een gegeven moment week de smokkelaar naar uiterst links uit om twee voor hem rij dende auto's te passeren, terwijl van de richting Breda met grote snelheid een andere wagen naderde. Bij deze ma noeuvre miste hij op enkele centimeters een wegenwachter, die zijn motor juist op het fietspad had geparkeerd. Ter hoogte van de weg naar St. Wil- lebrord gaf de Antwerpenaar de auto race op Hij remde plotseling af en zette het op een lopen, een landweg getje in. Een van de kommiezen begon een achtervolging, terwijl de andere bij de stationcar bleef, waarin zich reeds een arrestant bevond. In een landarbeidershuisje werd de Antwer penaar tenslotte gearresteerd. Met de smokkelauto,, twee arrestan ten en een buit van 325 kilo boter keer den de kommiezen naar Roosendaal te rug. De ternauwernood aan de dood ont snapte wegenwachter nam de station car voor zijn rekening. Toen de kommiezen enige tijd later de wegenwachter naar zijn motor terug brachten, ontmoetten zij een taxi, waar van zij wisten, dat de bestuurder zich voor hand- en spandiensten aan smok kelaars leent. De man werd aangehou den en ondervraagd; als resultaat daar van kon weinige ogenblikken later de tweede smokkelaar worden aangehou den. Bij een later op de dag ingesteld on derzoek bleek, dat de auto, waarmee de Antwerpenaar had gereden, op hand- noch voetrem reageerde.... Daar de werknemers in het Bakkers bedrijf dit jaar op Koninginnedag en de Nationale Feestdag vrijaf hebben zal op deze dagen worden gebakken noch bezorgd. "•e Duitse „Lufthansa" heeft de eer ste lentedag uitgekozen voor haar eer ste passagiersvlucht boven West-Duits gebied. Het was een vlucht van Ham burg naar Frankfort, waartoe Duitse journalisten en fotografen waren uitge nodigd. Het binnenlandse verkeer der „Lufthansa" zal op 1 April officieel worden geopend. Kort daarna, op 15 Mei, zal met de diensten naar Londen, Parijs en Madrid worden begonnen. De opening van de eerste transatlantische dienst der „Lufthansa" is op 6 Juni van dit jaar vastgesteld. Dan zal het eerste Duitse vliegtuig van Hamburg naar New York starten, nadat de Duitse luchtvaart tien jaar lang heeft stil ge staan. Op de Trans-Atlantische dienst naar New York zal de „Lufthansa" met vier Super-Constellations gaan vliegen. Daar naast wil zij met twee machines de dienst op Zuid Amerika openen. De maatschappij wil midden 1956 reeds twaalf vliegtuigen in dienst hebben en dan in staat zijn jaarlijks 90 millioen ton kilometer te verzetten. (ANP) Te Amsterdam is in de leeftijd van 55 jaar overleden de heer H. J. A. van Olffen, directeur van de N.V. Lind bergh's Touringcars. De overledene was voorzitter van de Federatie van de Ne derlandse organisaties voor personen vervoer, lid van de Commissie voor Ver- voeraangelegenheden van de S.E.R. en lid van de regionale adviescommissie voor vervoer te Amsterdam. Hij was ere-burger van Parijs. Nikolai Kuznetsov heeft niets van de Rus, zoals wij die ons voorstellen. Geen forse, zwaar H geschouderde man met een breed .jjjgg gezicht en felle, achterdochtige WW ogen, maar een kleine, tengere trng? figuur, grijzend blond haar en i een vriendelijk gezicht. Wanneer ËStpÊjf hij lacht, toont zijn mond blin- kend gouden kiezen. Hij zou een Nederlander kunnen zijn, amb- tenaar ter gemeentesecretarie in irisiX Zaandam of iets dergelijks. f Nochtans is Kuznetsov een Xs^gs echte Rus, 42 jaar oud, geboren 1 in Moskou, getrouwd en vader N van twee kinderen, dochtertjes J van 3 en 5 jaar. Als chef d'équi- i. JU pe van de Russische handelsver- f ifcjgjj® tegenwoordiging is hii naar ^jjjgfl Utrecht gekomen om de Sovjet- Unie op de Voorjaarsbeurs te H representeren. Na afloop van een persconfe- mHH rentie laat hij zich géwillig even terzijde nemen en vertelt hij ons |H in uitstekend geformuleerd, maar slecht gesproken Frans van zijn jeugd, in Moskou en van H zijn opleiding tot ingenieur aan een instituut voor technische studie. Hij is vice-president van de Razno-export, een van de twintig Russische exportfirma's, die zich specialiseert in tabak, leer, porselein en andere kleine artikelen, die niet onder de negentien overige firma's vallen. Het is de eerste keer, dat hij m Nederland is. Kuznetsov hoopt hier tot 1 Mei te blijven en logeert tn een Utrechts hotel, waarover hij zeer tevreden is. Trouwens, over alles in Nederland is hij goed te spreken. Dit zou een beleefd- heidsphrase-zonder-meer kunnen zijn, maar die indruk krijgt men niet wanneer hij enthousiast vertelt over de medewerking en activiteit van de Nederlandse arbeiders, die geholpen hebben met de opbouw van het Russische paviljoen. Ondanks regen en sneeuw hebben ze hard gewerkt, zelfs tot in de nacht. En ze hebben het keurig gedaan; geen buitenlands paviljoen kan zich meten met dat van Rusland. Het laatste komt niet uit de mond van Kuznetsov, maar wanneer wij dit zeggen, ontkent hij het ook niet. Hij laat alleen maar een glimlach los, een echte Russische glimlach, waarvan men alles denken kan. Dus toch een Rus. Het was trouwens een echte Russische pers conferentie. De in groot aantal opgekomen verslaggevers werden ont vangen in het Russisch-koude restaurant van de Margriethal. Er werden Russische sigaretten gepresenteerd niet kwaad, zoiets als Egyptische glaasjes wodka geschonken en sandwiches met kaviaar aangeboden. Alles in prettig-bescheiden mate, kennelijk niet met de bedoeling om de journalisten reeds bij voorbaat welwillend te stemmen. Kuznetsov las zijn tekst van een papier af, korte, afgebeten zinnen. Zijn er nog vragen? Die waren er, de antwoorden echter niet. Wat is de totale waarde van de geëxposeerde artikelen? Nog geen tijd gehad om de balans op te •naken. Welke mogelijkheden biedt het Nederlands-Russische handels verdrag voor de export? Hij laat de vraag driemaal herhalen en zegt dan geen bevoegdheid te hebben hierover mededelingen te doen. Daar- "oor moet men bij de Russische handelsdelegatie in Amsterdam zijn. Weer dat ondoorgrondelijke glimlachje. Geen verdere vragen meerDan "orden de heren hartelijk bedankt voor hun belangstelling. Nauwelijks zijn de journalisten verdwenen of vier, zes, acht leden van de veertig man sterke Russische vertegenwoordiging omringen de chef. Snel en beslist geeft hij de gevraagde aanwijzingen in knetterend Russisch. En voordat we er erg in hebben, is hij verdwenen. Advertentie De textielbeurs, wederom onderge bracht in de Beatrix- en Irenehal, is uit gebreider dan andere jaren, al man keren bij de 79 deelnemers nog steeds de Tilburgse wollenstoffen-fabrikan- ten. Zoals drs. H. J. Geerkens, voor zitter van de Nederlandse Textiel- jaarbeurs, die dit jaar de heer Fentener van Vlissingen als zodanig opvolgt, in zijn economisch overzicht ter inleiding van de beurs naar voren bracht, moet de afzet vergroot, wat betekent dat het binnenlands ver bruik, dat stijgende is, nog meer moet stijgen en dat de export moet wor den uitgebreid. De buitenlandse con currentie, met name van Japan, dat veel goedkoper produceert, is een groot gevaar. Voor de export naar Indonesië, die sterk terugloopt, heeft men enigszins compensatie gevonden in de uitbreiding van de handel met Afrikaanse gebieden. Een tweede moeilijkheid waar de Nederlandse textielindustrie mee kampt is het uitblijven van de „mar- ché unique", die nog steeds niet be reikt is voor de bij de O.E.E.C. aan gesloten landen. Het aanmaken van een nieuw dessin voor de modestoffen is voor een klein afzetgebied relatief zeer kostbaar, waardoor de buitenlandse con currentie moeilijk het hoofd te bieden is. En voorts is er het probleem van het tekort aan geschikte arbeidskrachten. Dat alles neemt echter niet weg, dat de belangstelling zeer groot is voor deze beurs, waarvan het uiterlijk zakelijk is gehouden en die dit jaar op West- Duitsland is gericht, dat bijna 4 en een half procent van onze totale ex port opneemt. In 1954 ging 1175 ton katoen naar Duitsland en 192 ton rayon weefsels. De textielbeurs, die voor ingewijden is, zal enkele avonden voor het publiek zijn geopend, dat dan met belangstel ling zal kennis nemen o.a. van de korte show, die elk uur wordt gehouden en waar men kan zien, dat katoen van de Nederlandse textieldrukkers zeer smaak vol, zeer beschaafd en zeer betaalbaar kan zijn. (Van onze verslaggeefster) Op de Utrechtse Domtoren en aan de gevel van het Jaarbeursgebouw wappe ren vlaggen van encalondoek, beter tegen regen en storm bestand dan de vroegere wollen vlaggen. Ze symboli seren als het ware de enorme vlucht die het synthetische weefsel heeft ge nomen, waarvan de tiende textieljaar- beurs, heden te Utrecht geopend, ge tuigt. En daar ook vrijwel alle tentoon gestelde katoen voor bovenkleding „ver edeld" is, door 'n badproees met kunst hars, onder welke „finish" het natuur product enigszins verdwijnt, wordt men al rondwandelend gegrepen door de sterke technische dynamiek, die in de textielwereld heerst, en waarvan het einde nog lang niet in zicht is. Heel nieuwe perspectieven opent het product „Terlenka", een kunstmateri aal, dat o.a. voor herenstoffen belooft te worden wat nylon is voor dameskle ding (ingeperste broekplooien gaan er in de regen niet uit), dat de AKU gaat maken en waarvoor een speciaal bedrijf in Emmen is gebouwd. Als „Terylene" heeft dit materiaal in Ame rika en Engeland zijn deugdelijkheid bewezen. Het heeft wéér geheel andere eigenschappen dan nylon (gewonnen uit steenkool), daar het een bijproduct is van de olieindustrie. De NYMA heeft weer een stof aan de synthetische weefsels toegevoegd met „nymcrylon", dat de warmte uit stekend vasthoudt, en van een nieuwe nylon-jersey velours hebben wij jum- pertjes gezien, licht als watten en don zig bij aanraking. Het nylon-mousse dient nu ook voor ondergoed, en dat men de Nederlandse vrouw, die altijd achter schijn' te blijven, meer lingerie- minded wil maken door de verfijning der dessous op te stuwen, blijkt uit talloze stands. En om even bij het ondergoed te blij ven, vier Nederlandse tricotagefabrie ken komen met „voorgekrompen" in- terlock-onderkleren, wat veel wasmi- sère zal sparen. Een novum in Europa, die hemden, die in het sop geen cen timeter van hun lengte of hun breedte prijs geven. Het vliegveld Eindhoven krijgt de len. Die haken dan op hun beurt in de primeur van een nieuw beveiligings- staalkabel en dan wordt een gelijkmatig systeem, dat het gevaar van een mis- toenemende vertraging verkregen door lukte landing of start aanzienlijk zal middel van ter weerszijden van de baan verminderen. Aan het eind van de start- uitgelegde zware scheepsankerkettingen: banen zal een zogenaamde „barrière" steeds meer schakels worden meege- worden aangebracht, twee vangkabels, sleurd en tenslotte wordt de gehele die aan de wielen van een vliegtuig ha- kettingmassa van 20.000 kilo in het ge- ken, wanneer dat om welke reden ding gebracht. Bij een snelheid van 180 dan ook bij de start niet van de grond km per uur wordt het vliegtuig daar- kan komen, of in de landing niet tijdig door binnen 150 meter veilig, vóór het tot stilstand komt en dus dreigt door te einde van de baan, tot stilstand ge- schieten. Gaandeweg zullen alle mill- bracht. taire vliegvelden ln ons land van een Deze vangkabels vormen een belang- dergelijk beveiligingssysteem worden rijke aanvulling op de veiligheidsmaat- voorzien. In Korea heeft men het met regelen die tot dusverre op de militaire succes toegepast. vliegvelden waren getroffen en die hoofdzakelijk bestonden uit een geëga- Nadert een straaljager bij start of liseerde grasmat van 180 meter lengte landing te zeer het einde van de start- aan het einde van de startbanen, hetgeen baan, dan haakt het zwakke neuswiel i slechts een kleine extra-uitloopmoge- allereerst in een stevige maar uiterst lijkheid genoemd mag worden. De vang- soepele nylonkabel. Door een ingenieus kabels zullen in vele noodgevallen het systeem sleept die een zware staalkabel behoud van vlieger en vliegtuig bete gedeeltelijk mee tot vóór de hoofdwie- kenen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1955 | | pagina 3