Slapende kasteelheer in
de Betuwe voor f 50.000
bestolen
Slechte
met m
iel
k meer i
BOEKENWEEK biedt overmaat aan keus
M
HET APOSTOLAAT DER
HERENIGING
Kruidkundigen" en kwakzalvers
Rechtbank stelt Eindhovenaar
in vrijheid
H
Maatschappelijk
werk (II)
W
VOLGT
NIET
Het goedkope (en toch goede) hoek
is een feit
Elke 14 dagen een plechtige
Byzantijnse liturgie
kersenbonbons
AMBON
KOMT VRIJ
Nadat officier wegens moord op zijn
vrouw levenslang geëist had
Nieuw wapen tegen duikboten
Vers van de pers
LITERAIRE KRONIEK
Ons land aan de spits
Ook. standsorganisaties
erbij betrokken
ZATERDAG 26 MAART 1955
PAGINA 9
- chCzu
MARIA-KERK IN
NAZARETH
Indonesië
Minister spreekt
berichten over deviezen-
stop tegen
CONCERTGEBOUW
ORKEST IN FREIBURG
Katholiek nijverheids
onderwijs
Gen.-maj. Oudendijk
overleden
Tl CV ÊêS DRIEKWART KAN
Goede detectives troef
onovertroffen
Een toneelschrijver
De mensen willen bedrogen worden
In de nacht van Donderdag op Vrij
dag is een brutale inbraak gepleegd in
het kasteel Zoelen bij Tiel in de Betu
we. De buit bestaat uit een bedrag van
ongeveer 36.000.aan baar geld en
effecten, alsmede een hoeveelheid sie
raden, waarvan de waarde op f 15.000
wordt geschat.
Terwijl de kasteelheer sliep hebben
de inbrekers zich toegang tot diens
slaapkamer verschaft. Zij namen de
brandkastsleutel, die in de kamer op het
nachtkastje lag, mee. In een ander ver
trek vonden zij het geld, de effecten
en de sieraden. Zij wisten op een onbe
waakt ogenblik over de slotgracht te
komen en hebben met behulp van een
ladder een raam op de eerste etage
bereikt. Zij drukten dit in en begaven
zich vervolgens naar de slaapkamer van
de kasteelheer, de heer H. G. J. Völcker
van Soelen. Deze, die alleen met zijn
huishoudster in het huis verbleef, heeft
niets bemerkt. De volgende morgen zag
hij alle deuren aanstaan. Toen hij de
inbraak ontdekt had en de politie wilde
waarschuwen bleek de telefoonverbin
ding doorgesneden.
De rijkspolitie stelde terstond een on
derzoek in. Tot nu toe is nog geen
spoor van de inbrekers gevonden.
Natuurlijk staat er op de plaats waar
het allereerste „Wees gegroet" klonk
een heiligdom aan Maria toegewijd. Op
die gezegende plek, waar „de engel des
Heren aan Maria heeft geboodschapt"
dat Zij de moeder van de Verlosser zou
worden en waar onze verlossing is be
gonnen toen Zij mocht ontvangen van
de H. Geest werd reeds in de vierde
eeuw een kerk gebouwd. De Kruis
vaarders hebben daar een basiliek op
gericht, welke na de val van Jerusalem
werd verwoest. Pas in de achttiende
eeuw gelukte het de paters Francisca
nen, die eeuwen lang de trouwe bewa
kers zijn der heilige plaatsen, weer vas
te voet te krijgen in Nazareth.
Het kleine kerkje dat zij toen moch
ten bouwen is zó in verval geraakt dat
de H. Stoel aan de Custodie van het H.
Land (d.w.z. aan de Franciscanen) de
opdracht heeft gegeven 'n waardiger hei
ligdom voor Maria te stichten. Deze op
dracht is zeker eervol, maar ook zeer
zwaar aangezien de Custodie reeds on
der zorgen gebukt gaat door de verzor
ging van duizenden vluchtelingen, Ara
bieren die uit Israël de wijk hebben ge
nomen naar Jordanië. Met hoop op de
steun van de gehele katholieke wereld
is men begonnen. 8 December van het
vorig jaar is de eerste steen gelegd door
de Latijnse patriarch van Jerusalem,
mgr. Alberto Gori O.F.M.
Zij die een steen willen bijdragen voor
deze Mariakerk in Nazareth kunnen hun
aalmoes gireren op nr. 65535 Commis
sariaat van het H. Land, Den Haag.
Het Indonesische ministerie van Eco
nomische Zaken heeft tegenover PIA de
berichten tegengesproken, als zou het
verstrekken van deviezen ten behoeve
van de algemene import zijn stopgezet.
In handelskringen was gezegd, dat deze
deviezenverstrekking zou zijn stopgezet,
maar dat de stopzetting niet zou gelden
voor goederen, die urgent zijn, zoals
hulpstoffen voor het vervaardigen van
exportartikelen en grondstoffen voor
de industrie. Het ministerie spreekt de
ze berichten thans officieel tegen.
Het Concertgebouworkest onder haar
vaste dirigent Eduard van Beinum
en de Nederlandse pianist Hans Hen-
kemans, hebben gisteravond in Frei
burg voor 950 muziekliefhebbers in de
universiteitsaula het laatste van de se
rie concerten in Zwitserland gegeven
„Hun vertolking van Haydn's sym-
phonie no. 103, het fraaie toucher van
Henkemans in Mozart's concert voo'
piano in G, de Franse lichtvoe
tigheid in hun weergave van Debus
sy's „La Mer" en de vertolking van
Ravel s tweede suite uit „Dapimis et
Chloè", waren volmaakt", aldus Miche-
Favarger, muziekcriticus van „La Li-
berté".
De orkestleden hebben Freiburg van
morgen vroeg per trein verlaten voor
de terugreis naar Amsterdam.
Van 10 tot 14 Mei houden de direc
teuren van het katholieke nijverheids
onderwijs uit geheel Nederland een con
gres in hotel „Berg m Dal" te Valken
burg. Aan dat congres zullen ongeveer
400 personen deelnemen.
Op 82-jarige leeftijd is in Den Haag
overleden generaal-majoor b. d. K. E
Oudendijk, voorzitter van de Kon. Ned
vereniging „Ons Leger". De heer Ouden
dijk werd in 1872 te Kampen geboren.
Hij doorliep verschillende militaire ran
gen tot hij in 1932 de militaire dienst
met pensioen verliet.
Advertentie
n
ifL
fi|
NEEM PER MAN
7
denken. Ze 2ijn zo innig menselijk, deze
„Verliefden van Peynet" 3).
Werkelijkheid als wonder
et toenemend succes is de laatste jaren gepleit voor het goedkope boek..
Momenteel kan men wel zeggen: het goedkope boek is een feit. Het is de
volwaardige gelijke van zijn duurdere broeder. Voor een riks kan men
tegenwoordig in het bezit komen van de volledige sprookjes van Andersen, van
Dostojewski's Demonen", van Busken Huet's „Land van Rembrandt om zo
maar eens drie klassieke titels uit drie verschillende geesteswerelden te noemen.
En wat kan men voor vijf kwartjes al niet rijk worden!
Een paar Prismareeksvoorbeelden,
nog vers van de pers. 1).
Om te beginnen André Maurois'
magistrale biografie van Benjamin
Disraëli, de vertrouwensminister
van Koningin Victoria, wier regering hij
metterdaad tot het fameuze Victoriaan
se tijdperk der Britse geschiedenis hielp
maken. Vervolgens Evelyn Waugh's
zielkundige roman „Terugkeernaar
Brideshead". een modern mees
terwerk, waarin Waugh met milde spot
de afstand uitbeeldt die er in de sa
menleving altijd bestaat tussen ideaal
en werkelijkheid. Leg daarnaast „Het
schouwspel" van de Afrikaner
Rayne Kruger, een rake satire op
de Engelse rechtbank. Of in het lich
tere genre de thriller van P. G. W o-
d e h o u s e over de onnavolgbare butler
Jeeves, die ons van alle butlers uit de
literatuur het dierbaarst is geworden
omdat hij zo'n levensgroot hart heeft.
En vergeet onze Theo Thijssen niet,
die Amsterdamse onderwijzer, wiens
boeken over de jeugd zo zoetjes aan
allemaal een plaats in de Prismareeks
hebben gekregen: „Kees de jongen",
„Schoolland", „Het grijze kind", „Het taaie
ongerief" en nu weer; „De gelukkige
k 1 a s". Van Leonard Huizinga
verscheen „De zevende dag", roman
van een verschoppeling, iets heel an
ders dan zijn overbekende „Adriaan
en Olivier". En zo is er nog veel meer,
maar dat vindt u zelf wel uit. We kun
nen hier niet alles wat de klok slaat
Prisma laten zijn. Er zijn ook nog Ac
colade-, Salamander-, Zonnewijzer-,
Bijen- en Robijnenseries die de aan
dacht vragen.
Zo verscheen in de Zonnewijzer een
nieuwe" roman van Annie Wester
man: „Kaarslicht in Keran-
n a" 1), een eenvoudig en vroom stu-
dieverhaal, spelend in Bretagne.
In de Accolade-serie 2) zijn goede
detectives troef. Als recente titel noe
men wij Agatha Christie „Moord
op de Nijl", Martin Mons „Koffie
verkeerd" en R. A. D i c k „Mevrouw
Muir ziet een spook". En lest best
géén criminele fictie maar werkelijkheid
de mémoires van Inspecteur Fa
bian van Scotland Yard, vertaald
door de Nijmeegse politiecommissaris
mr. F. Prick, die in zijn inleiding op
merkt; „Dit is geen handboek voor op
sporingsambtenaren, al zal het menig
Nederlands politieman iets kunnen leren
over de gang van zaken bij de Londen-
se politie en over de werkwijze in be
langrijke recherche-onderzoeken van ge
varieerde aard". Inspecteur Fabian is
een uitstekend verteller, die in zijn
Advertentie
CHOCOLADE
deskundige verslagen weet waar te ma
ken, dat de realiteit vaak wonderlijker
en ontroerender is dan menig product
der verbeelding. Het boek is een pen
dant van het Prismaboekje van Sir
Harold Scott over het werk van
Scottland Yard. Koopt u ze allebei, dan
bent u f4.20 kwijt, zulks alleen om
te bewijzen, dat het goedkope boek een
feit is!
Dubbelganger van Insel
Iets nieuws zijn de Robijnenboek
jes 3), een soort Nederlandse dubbel-
lainn" van dichter A. Roland
gangers van de Insel-Bücherei. Hierin
zijn o.a. verschenen de sonore Kelti
sche sage „De dood van Cuchu-
Holst, de prachtige Chinese novelle
„De jacht op de vlinder" van
Marianne Philips, de fantastische
vertelling „De zachtmoedige" van
Dostojewski, de Gedichten van „D e
Schoolmeester, en een bundel
„Poëzie van Nu" bijeengebracht door
Adriaan Morriën.
Een aanwinst in de Bijenreeks J) is
„Haven der eenzamen" (The Lo
nely) van Paul Gallico, het ingeto
gen verhaal van een liefde tussen een
Amerikaanse oorlogsvlieger en een En
gels meisje.
Als nieuw Salamandertje, mede ter
herdenking van de door de Nazi's ver
moorde auteur-uitgever Emanuel
Q u e r i d o, verscheen „Herinnering
aan een sta d", een roman, gelicht
uit de tiendelige cyclus „Het geslacht
der San tel jano's", door hem in de twin
tiger jaren geschreven onder het pseu
doniem Joost Mendes 4).
Voor de heel jonge jeugd
Wij willen hier ook even voor de heel
jonge jeugd opkomen, u wijzende op de
Gouden Boekjes 3), die als zodanig
internationale reputatie genieten, vooral
vanwege de kleurentekeningen. De boek
jes verschijnen in Frankrijk, de V. S.,
Engeland en Nederland in uniforme
edities; bijzonder prettig hanteerbaar
door de kleintjes. De nieuwste deeltjes
heten: „De kleine dierentuin", „Het ver
legen poesje", en dan nog twee bijbelse
platenboekjes: „Het Kindje Jezus van
Bethlehem" en „Vijf kinderen van het
oude testament", welke beide laatste
wat tekst en illustraties betreft minder
geslaagd mogen heten dan de andere.
En thans buiten allerlei reeksverban-
den om nog een paar „losse" titels.
Humor in plaatjes
„Ad am son" van de in 1945 overle
den Zweedse caricaturist Oscar Ja-
cobsson is voor de liefhebbers in
boekvorm verschenen. Het kleine man
netje met zijn grote hoed, zijn neusje
als een radijs boven een brede mond en
drie haren op een kale schedel, heeft
tientallen jaren triomf gevierd op de
moppenpagina"s. Dit boekje is een
bloemlezing uit Adamson's beste mop
pen 3).
Dierbaarder is ons de verzameling te
keningen van P e y n et, een ongewoon
poëtisch Frans cartoohist, die het leven
van twee verliefden (een mannetje
met een bolhoedje en een meisje met
een paardenstaart) ontwapenend-char-
mant in beeld heeft gebracht. Men moet
de plaatjes met een volwassen hoofd
en een kinderlijk hart in ogenschouw
nemen en er a.u.b. geen kwaad van
(NADRUK VERBODEN)
Nadat wij de vorige
week enkele pro
blemen hebben be
sproken rond de officiële
geneeskunde en magneti
seurs zullen wij vandaag
eens de schijnwerper rich
ten op de duistere prak
tijken van de nog steeds
niet uitgestorven en vaak
misdadige kwakzalverij.
Het al of niet voorkomen
van bijzondere krachten
Van de mens, zoals het
geval zou zijn bij magneti
seurs, blijft nu buiten beschouwing.
Sinds de mens te kampen heeft met
ziekten, heeft hij gezocht naar midde-
1 -n en methoden om hiervan verlost
te worden. Het is niet waarschijnlijk
en het ziet er ook niet naar uit, dat
dit de mens in de toekomst volledig
zal gelukken. Het aards paradijs is
voor de mens verloren gegaan en het
lijden dezer wereld is hem opgelegd
als wezenlijk behorend bij dit aardse
leven. Eerst in het hiernamaals zul
len wij er voorgoed van verlost zijn.
Er zijn zelfs protestantse groeperingen
welker leden zo ver hierin gaan, dat
zij weigeren de hulp van een medicus
in te roepen als zij ziek zijn, zij menen
dat een mens niet het recht heeft
ziekten en onheil door God gezonden,
of althans door Hem niet tegengehou
den, te bestrijden.
Tijdens de catastrophale dagen van
de watersnood in Zeeland zijn er
boeren geweest die zich verzet heb
ben tegen de reddingspogingen, want
deze ramp was Gods wil. Zo zijn er
ook mensen die hun kinderen uit gods
dienstige overwegingen niet laten in
enten, met het motief dat de mens de
ziekte, die God over hem wil zenden,
niet mag proberen af te wenden. Hoe
wel wij respect kunnen hebben voor de
ijzeren consequentie waarmee zij hun
overtuiging eventueel in hun laatste
bange uren beleven, geloven wij niet,
dat dit de bedoeling kan zijn van Onze
Lie\e Heer.
Deze uitzonderingen daargelaten zal
de mens in het algemeen kosten noch
moeiten sparen om genezing te vinden
van ziekten en kwalen. Vooral als
blijkt dat artsen en specialisten niet
of niet gauw genoeg succes hebben,
gaat men verder zoeken. De angst
voor de ziekte drijft deze mensen dan
vaak van de ene kwakzalver naar de
andere.
Als mensen, bij wie de uiteinde
lijke oorzaak van hun ziekte ligt in
innerlijke conflicten en moeilijkheden
en bij wie het wegvallen hiervan als
Vooral de onzin van bloedzuiverende
geneesmiddelen maakt altijd weer veel
indruk.
Denken deze simpele zielen nu
werkelijk dat artsen, onderzoekers en
vooral de grote geneesmiddelenindus
trie, die zeveel uitstekende genees
middelen hebben ontdekt, vaak ten
koste van duizenden of millioenen,
geen gebruik zouden maken van mid
delen, die een of andere „kruidkun
dige" verkoopt of welke andere
mooie namen deze kwakzalvers zich
regel genezing brengt, wel eens baat
vinden bij deze middelen en praktijken
dan is het eenvoudig te verklaren door
hun vaste geloof hierin. Geloof doet
wonderen! Het is echter waar, dat de
officiële geneeskunde lange tijd aan
deze nerveuze ziektebeelden te weinig
aandacht heeft besteed, zodat deze
zieken, die, al ligt de oorzaak dan ook
elders, toch echt ziek kunnen zijn hoe
dan ook, juist door hun nerveuze ge
steldheid gewillige slachtoffers wor
den van kwakzalvers.
Uzult ongetwijfeld op gezette tij
den drukwerkjes in de bus vin
den waarin kruiden en andere
„geneesmiddelen" worden aangepre
zen. Sommige van deze brutale heren
hebben zo'n lage dunk van het gezon
de verstand van het publiek, dat zij
zelfs geen namen noemen van hun
„geneesmiddelen" maar alleen num
mers aangeven. Per brief moet de pa
tiënt dan maar opgeven waaraan hij
lijdt en na vooruitbetaling van meer
dere guldens wordt hem een flesje,
poeder of zalfje toegezonden. Voor een
arts is het vaak na een uitvoerig on
derzoek nog moeilijk een diagnose te
stellen, maar een dergelijke kwakzal
ver hoeft de patiënt niet eens te zien.
Het is ongelooflijk dat zoveel goedge
lovige lieden hier steeds weer inlopen.
zelve geven mogen als deze midde
len werkelijk ook van enige waarde
zouden zijn? Het Rijksinstituut voor
Pharmaco - Therapeutisch onderzoek
neemt af en toe op verzoek van me
dici en apothekers steekproeven om
een aantal van deze middelen op hun
samenstelling te controleren. Bijna al
tijd blijkt dan dat z.g. natuurgenees-
middelen bestaan uit waardeloze be
standdelen, zoals melksuiker, meel,
droppoeder, laxeermiddelen, peper
munt etc. Kruidengeneesmiddelen
bestaan meestal uit verschillende gras
soorten of andere onwerkzame plant
aardige bestanddelen.
De mensen willen nu eenmaal bedro
gen worden,, bedroevend is alleen dat
deze parasieten hun bedrog plegen op
de lijdende mensheid.
In de jaren vóór de eerste wereld
oorlog trokken de gebroeders Hollan
der op het Amsterdamse Amstelveld
altijd veel belangstelling. Deze z.g.
„hoge standwerkers" (zij stonden bo
ven op een kar) verstonden de kunst
om boeren, burgers en buitenlui te
„cureren" van allerlei overigens on
schuldige kwalen, zoals kiespijn en lik
doorns. Zij zijn verdwenen, maar hun
veel lager bij-de-grondse soortgenoten
oefenen hun praktijken nog steeds uit.
Men zij gewaarschuwd!
St.
Vervolgens enkele opmerkelijke ver
zenbundels.
Van Leo Vroman verscheen
„Inleiding tot een leegte", een
lang gedicht, door de auteur verlucht
met knipselillustraties in kleurendruk.
Het is een heel mooi boekje, waarin de
in Amerika wonende dichter-bioloog
zijn origineel talent bewijst 4).
Een in de beste zin van het woord
móóie bundel is voorts: „Vriend
schap voor een boo m" van
Adriaan Morriën 3). De taal en
de beeldspraak van zowel Vromans als
Morriëns poëzie kan door iedereen
worden meegevoeld, en toch doet zij
steeds verrassend nieuw aan. Het is een
bijzonder tedere en lucide dichtkunst,
waarin de werkelijkheid als WONDER
wordt aanvaard; een wonder, waarin
voor menselijke hoogmoed geen plaats
en geen tijd meer is. Iets van de blijheid
van Gorters Mei kan men in deze
be,,wonder"ende poëzie horen doorklin
ken. Slechts weinig lezers zullen er on
gevoelig voor blijven.
Ter ere van de dichter J a c. van
Hattum, die onlangs 55 jaar is gewor
den, zag een Liber Amicorum het licht,
alsmede een nieuwe bundel „Un an de
plus, un an de moins" 5). Deze felle rea
list en tijdshekelaar behoort tot de ge
neratie van Ed. Hoornik en Gerard de
Brabander, met wie hij in 1937 de op
zienbarende bundel „Drie op een per
ron" uitgaf. Zijn strijdbaarheid heeft
Van Hattum ook in zijn nieuwste ver
zen niet verloren; de toon is zo moge
lijk nog iets verbitterder geworden.
Vermelden wij hier ook nog de
nieuwste bundel „A1 f a b e 1" van L u-
c e b e r t, waarin deze experimentele
dichter zich naar een nieuw klassicisme
toeschrijft met hier en daar heel mooie
resultaten 3).
In Ed. Hoornik zijn wij sinds eni
ge jaren een toneelschrijver rijk. Zijn
nieuwste stuk heet „De Zeewolf" 4)
het is een wat irreëel spel, dat zich op
het eind van de zomer afspeelt aan het
strand van de Middellandse Zee tussen
de baas en de bazin van een strand
tentje, een rijke Amerikaanse, een zee
man, een schelpenmeisje, een ezeldrij
ver, een kapper en een notaris. Alleen
reeds als poging (men weet hoe het
met onze toneelschrijfkunst gesteld is)
verdient Hoorniks stuk de aandacht.
Het is gesteld in metrisch proza, dat
zich speels laat lezen. De toneelhande
ling komt ons nogal magertjes voor, de
vele trouvailles, die Hoorniks ver
trouwdheid met de eisen van het toneel
bewijzen, ten spijt.
En hiermee hebben we dan nog
slechts een kleine opsomming gegeven
van het vele goede dat er met deze
Boekenweek, de twintigste weer
aan de markt is
NICO VERHOEVEN
1) Uitg. Het Spectrum, Utrecht.
2) A. W. Sijthoffs Uitg. Mij. N.V.
Leiden.
3) Uitg. De Bezige Bij, Amsterdam.
4) N.V. Em. Querido's Uitg. Mij.,
Amsterdam.
5) De Beuk, Stichting voor lit. pu
blicaties, Adm. de Ruyterweg 507,
Amsterdam.
Er is een tijd geweest, dat, naar
veler mening, de kerk slechts uit
Latijnse katholieken bestond. Het
was toen geen uitzondering, dat men
het éne, Latijnse „Dominus vobiscum"
hoorde voorstellen als het bewijs van
de eenheid en algemeenheid der kerk,
omdat men zo heette het deze taal
over de hele wereld herkende als de
taal van de ene Moeder-kerk.
Dit verschijnsel moge. al te verklaren
zijn uit het feit, dat er inderdaad een
periode in de geschiedenis valt aan te
wijzen, waarin zo goed als uitsluitend
I,atijnse katholieken deel uitmaakten
van de kerk, het valt echter niet te
loochenen, dat deze opvatting radicaal
fout is. Gelukkig weet men tegenwoor
dig beter. En dat is vooral te danken
aan de activiteit der Pausen, die voor
al in de laatste 100 jaar alles in het
werk hebben gesteld om de noodlotti
ge scheiding tussen Oost en West on
gedaan te maken. Leo XIII verklaarde
b.v. dat het verschil van taal en riten
juist een bewijs is voor de algemeen
heid der kerk. Altfjd immers hebben de
katholieke Oosterlingen, te beginnen bij
de Apostelen, een andere taal en ge
bruiken bij de H. Diensten gebezigd dan
het Latijn.
Over het Apostolaat der Hereniging,
dat zich ten doel stelt op velerlei wij
zen Oost en West weer bij elkaar te
brengen, schrijft P. Cyril een voortref
felijk overzicht in het nog jonge tijd
schrift „Pokröf", dat geheel gewijd is
aan Rusland en zijn christendom.
Hij wijst er op, dat vooral sinds 1850
de beweging om meer contact tussen
Oost en West sterk groeide onder aan
sporing van de Pausen, die aan het
Oosterse vraagstuk herhaaldelijk uit
voerige Encyclieken hebben gewijd.
Daarin werd de aandacht der gelovigen
gevestigd op de grote groepen christe
nen in het Oosten, die niet aan de vol
heid van Christus' Mystiek Lichaam
deelachtig zijn.
Het gevolg daarvan was, dat in ver
schillende landen verenigingen en broe
derschappen ontstonden, met het doel te
bidden voor de eenheid van de kerk en
de kennis van het Oosterse christendom
te bevorderen om zodoende de uiteinde
lijke hereniging in de hand te werken.
Bijzondere bekendheid verwierven ver
enigingen in Tsjechoslowakije, Frank-
Advertentie
Vraag reeds heden
Uw gratis
toegangsbewijs
aan om zeker te zijn van een
plaats. Richt Uw aanvraag tot het
Comité van Actie, Prinsegracht
4, Den Haag, Tel. 112739 of tot
de plaatselijke afdelingen.
Organisaties en groepen, die ge
zamenlijk per bus of trein (gezel
schapsbiljet) naar de Houtrust-
hallen in Den Haag gaan, kunnen
de gratis toegangsbewijzen voor
alle gegadigden centraal aan
vragen.
Laat ook Uw stem
klinken in daden
Stort Uw bijdrage per postwissel
of per postgiro op no., 426 van
de Stichting „Door de Eeuwen
Trouw", Eindhoven.
s—-2.
Dit is het nieuwste wapen tegen onderzeeërs: een 2 F-l „Sentinel"-vliegtuig.
Het is uitgerust met de nieuwste apparaten ter opsporing van duikboten.
De voortgezette openbare behand-
ling van de strafzaak tegen de 32-jarige
opperman M. v.d. V. uit Eindhoven,
die beschuldigd wordt van moord, sub
sidiair doodslag op zijn vrouw, eindig
de Vrijdagmiddag met de vrijlating van
verdachte, tegen wie de officier drie
uur tevoren levenslange gevangenis
straf wegens moord had geëist.
De klok speelt in deze zaak een over
wegende rol. De rechtbank trachtte
vast te stellen, wat verdachte heeft ge
daan in 't tijdsverloop tussen 's avonds
kwart voor elf en half twaalf op 9 Oc
tober vorig jaar. In deze periode zou
de vrouw door een messteek in de
borst dodelijk zijn getroffen. Verdachte
bleef bij zijn verklaring, volkomen on
schuldig aan de dood van zijn vrouw
te zijn. Hij had, zo verklaarde hij, op
die bewuste avond tegen elven het
café in het stadsdeel Gestel verlaten
en was om tien voor half twaalf aan
gekomen aan de woning van een van
zijn kennissen in hetzelfde stadsdeel. De
vrouw van verdachte werd in het stads
deel Woensel, ongeveer vier km ver
der, stervende aangetroffen door een
passerende militair.
De officier, mr. H. G. van Ever-
dingen, ging in zijn requisitoir, dat
drie kwartier duurde, punt voor punt
de belastende getuigenverklaringen na.
„In de periode van kwart voor elf
tot half twaalf kan verdachte niet pre
cies zeggen, waar hij is geweest en wat
hij heeft gedaan. Hij is in staat ge
weest in die tussentijd tussen de beide
stadsdelen op en neer te fietsen. De
legkaart past in elkaar", qldus mr. van
Everdingen.
„Deze misdaad werd met voorbedach
ten rade gepleegd en daarom eis ik
levenslange gevangenisstraf".
De raadsman, mr. P. Scheefhals uit
Den Bosch, betwijfelde of aan verschil
lende getuigenverklaringen wel die
waarde gehecht mag worden, die de of
ficier er aan hecht. De bewijsconstruc-
tie achtte de raadsman zeer onvoldoen
de; hij concludeerde dan ook tot vrij
spraak en vroeg onmiddellijke invrij-
heidsstelling.
Na een kwartier in raadkamer te zijn
geweest deelde de president mee, dat
de rechtbank pas in de namiddag haar
standpunt bekend zou maken. Na de
heropening van de zitting maakte de
president het besluit van de rechtbank
bekend, dat verdachte onmiddellijk in
vrijheid zou worden gesteld.
Uitspraak 7 April.
rijk, Oostenrijk en Zwitserland, terwijl
ook in andere landen van Europa en
Amerika dergelijke bewegingen ontston
den. Sinds het pontificaat van Pius
XI, die de Paus van de Hereniging
wordt genoemd, heeft zich een geweldi
ge activiteit op dit gebied ontwikkeld.
Een Oosters instituut werd in Rome ge
sticht evenals 'n Russisch college. Ver
schillende religieuze Orden richttei) een
Oosterse tak op van hun orde of congre
gatie, zoals de Assumptionisten, Re
demptoristen, Benedictijnen, Jezuieten,
Dominicanen en Capucijnen. Een bijzon
dere uiting van de groeiende belang
stelling was de invoering der interna
tionale Bidweek.
oewel ons land aanvankelijk nog
al achteraan kwam mogen wjj
toch met voldoening constateren,
dat het tegenwoordig vrijwel aan de
spits staat en dat is hoofdzakelijk te
danken aan de werkzaamheid van het
Apostolaat der Hereniging, een zuiver
Nederlandse Stichting met een eigen ka-
r^ktsr
Het begin ligt in 1921 toen de Oekraïn-
se bisschop mgr. Szeptyckyj naar Ne
derland kwam om steun te zoeken voor
zijn plan: de hereniging der Russische
Kerk met Rome. In samenwerking met
de Paters Redemptoristen werd uitein
delijk het Apostolaat van de Rutheense
Missie opgericht met goedkeuring van
het Nederlands Episcopaat. Na verschil
lende nieuwe contacten, o.a. met de
Oosterse Benedictijnen van Amay in
België kwam tenslotte een nieuwe op
zet tot stand, waardoor het hele Oosten
en zelfs het Westen bü de actie werd
betrokken en men besloot tot het kiezen
van een andere naam: het Apostolaat
der Hereniging. Dit geschiedde defini
tief in 1927 te Nijmegen.
Sindsdien groeide het Apostolaat op
vallend snel. Studie van het Oosterse
vraagstuk, gebed, geldelijke steun en
propaganda zijn de middelen, die de
vereniging gebruikt om haar doel te
helpen verwezenlijken: de hereniging
van Oost en West. Meer dan 25.000 re
ligieuzen doen aan de gebedsactie mee
en het ledenaantal zal nu wel de
200.000 hebben overschreden. Het
Apostolaat der Hereniging organiseert
in ons land de internationale Bidweek,
steunt geldelijk de Oosterse bisschoppen,
priesters en instituten. De H. Stoel gaf
het Apostolaat opdracht het Grieks col
lege St. Athanasius te Rome te verzor
gen, zoals ook geschiedt met andere
seminaries in het Oosten. In 1935 sloot
het Apostolaat zich aan bij de Ca-
tholica Unio van Freiburg, waardoor
vooral priesterroepingen onder de Oos
terlingen worden bevorderd en semi
naries voor de inlandse clerus gesteund.
Vanaf 1934 worden jaarlijks met
onderbreking tijdens de oorlog studie
dagen gehouden over Oosterse riten en
Oosterse problemen. Het blad, dat het
Apostolaat uitgeeft heet: De roepstem
uit het Oosten; het steunt tevens het
prachtige wetenschappelijke tijdschrift
der Paters Assumptionisten: Het Chris
telijk Oosten en Hereniging. Aan de Nij
meegse Universiteit bekostigt het twee
leerstoelen voor Oosterse theologie. Als
heel bijzonder, praktisch propaganda
middel voor het herenigingswerk moet
ten slotte nog worden genoemd de in
stelling van een plechtige Byzantijnse
liturgie-viering met assistentie van het
Utrechts Byzantijns mannenkoor, die el
ke 14 dagen in diverse parochies door
heel Nederland wordt gehouden.
Het leek ons nuttig de aandacht te
vestigen op het prachtige werk, dat
het Apostolaat der Hereniging in ons
land verricht om zodoende mede te
werken aan het herstel van de grootste
ramp, die de Christenheid ooit getroffen
heeft: het Oosterse Schisma.
(Vervolg van pag. 1)
e hebben begrip en respect voor
het uitgangspunt, dat n.l. de
liefde tot de mens los van de
vraag of hij al of niet georganiseerd is
bepalend moet zijn voor dit werk.
Maar overigens vrezen we dat hier
toch een niet ongevaarlijke simplificatie
in de hand wordt gewerkt. Wie de
zeer incomplete inventarislijst boven
nog eens doorleest, zal constateren dat
het criterium; het gaat om de mens,
niet om een organisatie, niet consequent
wordt volgehouden. Ook het Wit-Gele
Kruis en de Kath. Bond van Zieken
fondsen richten hun zorg in hoofdzaak
op verzekerden, Herwonnen Levens
kracht en Hulp-in-Nood, op leden. Maar
nog los daarvan zij opgemerkt dat zo
iets, het werk van de standsorgeanisaties,
het praedicaat „maatschappelijk" ver
dient. En hierbij beperken we ons be
slist niet tot een bepaalde maatschappe
lijke groep. De „sociaal-paedagogische
beïnvloeding, welke gericht is op de
menselijke betrekkingen" is voortdu
rend en voor iedereen noodzakelijk en
kan, naar onze mening, het meest ef
fectief in organisatorisch verband ge
schieden. Weliswaar is de geschiedenis
niet normatief, doch „slechts" instruc
tief, niettemin hebben we te erkennen
dat het werk van de standsorganisaties
sociaal-paedagogisch van onschatbare
waarde is geweest en nog steeds is.
Nu zouden we het niet zo willen stel
len dat dus het maatschappelijk werk
haar activiteiten zou dienen te beper
ken tot de ongeorganiseerden en de
standsorganisaties de opdracht voor dit
werk ten behoeve van hun leden zou
den moeten gaan claimen. Dit zou al
leen al niet kunnen omdat onder maat
schappelijk werk tal van activiteiten val
len die nog nooit door de stands-organi
saties zijn en/of konden worden aange
past. eenvoudig omdat zij een zeer ge
specialiseerde deskundigheid vereisen.
Maar wel staat vast dat in de geza
menlijke Nederlandse katholieke stands
organisaties meer dan 600.000 mensen
zijn aaneengesloten, die alleen die ,,so-
ciaal-paddagogische beïnvloeding" be
hoeven, ten dele reeds ondergaan en die
een geweldige invloed hebben op hun
omgeving. De leiders van deze organi
saties, landelijk, diocesaan en plaatse
lijk, hebben hun ervaringen (wat niet
alles, maar toch wel iets zegt) en bo
vendien hun typisch eigen hulpmidde
len in kern-werk, ontwikkelings- en vor-
mingsarbeid en materiële hulp-instellin
gen. Ligt het dan niet voor de hand,
dat een grotere coördinatie tot stand
komt, ten behoeve van diegenen die, niet
georganiseerd of wel dat doet niet
ter zake vooralsnog maatschappelijk
werk behoeven? Onze standsorganisa-
ties zullen beslist niets liever doen dan
hun hulptroepen beschikbaar stellen
voor de oplossing van dè laatste sporen
van maatschappelijke nood, want ook
hun devies is: Charitas Christi urget
nos, de liefde van Christus dringt ons.
