ondanks tramstaking
Ie wolf en de havik
Hogere ambtenaren vrezen
nieuwe nivellering
i
Brand in een Belgische
bioscoop eist 39 doden
sric öe noopman
Mannen van de K.A.B. dienen
bedrijven op gang te houden
Mens
of Wolf?
r
v
Zware ontploffing tijdens
een kindermatinée
„Wij bekommeren ons niet om geld"
Incidenten
uitgebleven
N.V.V. valt het C.N.aan
Moeilijkheden
iii N.V.V.
bij
Protestvergadering in Den Haag
Mgr. dr. A. Hanssen
Uitslaande brand in de
Haagse binnenstad
VERKLARINGEN VAN DF. VAKBONDEN
1
J
M-fo fiefuteiJ{U'foKeZui&tdh:
25 jaar priester
MAANDAG 4 APRIL 1955
PAGINA 3
W:
w
MM
A
■j
Extra-vrijaf bij N.S. op
30 April en 5 Mei
door
A. Rutgers van der Loeff-Basenau Sen stroomden
2500STE LID VAN
„ST. BERNULPHUS"
(Van onze speciale verslaggever)
Tweehonderddertig militairen van het corps Aan- en Afvoertroepen, die
vijf en zeventig stadsbussen bemanden en een honderdtal werkwillige per
soneelsleden van het gemeentelijk Vervoerbedrijf op vierenvijftig trams
hebben er Zondag voor gezorgd, dat alle zestigduizend enthousiastelingen
tijdig hun plaatsen op de tribunes van het Olympisch Stadion hebben kun
nen innemen om daar de voetbalwedstrijd HollandBelgië te zien. Nog
nooit heeft de Amsterdamse gemeentetram in heel haar vijftigjarig bestaan
zoveel service aan haar passagiers verleend. Alle vervoer op trams en bussen
was gratis. „Wij bekommeren ons in deze dagen niet om geld'', had de direc
teur van de gemeentetram, de heer Ywema Zaterdag verklaard. „Iedereen
mag voor niets meerijden." Het merendeel van de bussen en de trams reed
rechtstreeks van het Centraal Station naar het Olympisch Stadion. Een
ander deel startte bij het Amstelstation met eenzelfde bestemming. Slechts
een klein gedeelte verzorgde het normale stadsverkeer. Het was drukker
in de stad dan bij vorige interland-wedstrijden, omdat duizenden waren uit
gelopen om te zien hoe het gemeentebestuur erin zou slagen de tienduizen
den te vervoeren en of de stakende trammensen nog iets zouden ondernemen
om daarbij roet in het eten te gooien. Welnu, gisteravond konden de Ver
keerspolitie en de directie van de gemeentetram verklaren, dat „alles prach
tig was verlopen", beter dan men zich had durven voorstellen. En ernstige
incidenten zijn uitgebleven.
De staking in Amsterdam is een nette
staking, de stakers onthouden zich van
rigoureuze acties, zjj volstaan met niet
te werken en laten eenieder die dat wel
wil rustig zijn gang gaan. Slechts en
kele opgeschoten jongelieden hebben
getracht wat roet in het eten te gooien.
Op het Stationsplein heeft de politie
Een bewoner van de vier tot vijf meter
brede Hartogstraat in de Haagse binnen
stad ontdekte Zaterdagmiddag dat zware
vlammen uit de bovenverdieping van het
kantoor en magazijn van de uitgeverij
Van Stockum sloegen. Het vuur was zo
hevig, dat enkele minuten later reeds het
houtwerk van de voorgevel van het pak
huis aan de overkant vlam vatte.
De Haagse brandweer rukte met groot
materieel in zeer korte tijd aan. Ongeveer
na een uur had men de brand onder knie.
„Het is de plicht van de mannen van
de K.A.B. en van de K.A.B.O. om zo
eensgezind mogelijk en zo goed mogelijk
de Amsterdamse diensten op gang te
houden en aan het werk te blijven", al
dus heeft de heer J. A. Middelhuis,
bondsvoorzitter van de K.A.B. ver
klaard.
Met scherpe woorden keurde hij na
mens de verbondsleiding van de K.A.B.
de staking in Amsterdam, die naar zijn
mening „door communistische en
E.V.C.-demagogen" ontketend is, af.
„Ook de katholieke bond van over
heidspersoneel keurt deze wilde sta-
-king af", zo vervolgde hij. „Voor zover
er bij de tram en andere diensten nog
wordt gewerkt, zijn daarbij vele leden
van onze bond, die dus in uitermate
moeilijke omstandigheden verkeren. Het
odium van maffer, onderkruiper of ver
rader weegt zwaar in de arbeiderswe
reld.
Na een uiteenzetting over de moeilijk
heden, waarmede ondanks de toenemen
de welvaart de laagstbetaalden te kam
pen hebben, ook in het vrije bedrijfs
leven, zeide hij, dat de vraag van het
sociale minimum niet af te doen is met
een verwijzing naar de cijfers van het
centraal bureau voor de statistiek en de
geleide loonpolitiek. Beide hebben vol
gens de heer Middelhuis in de periode
van nationale armoede goede diensten
bewezen. Thans moet die vraag bezien
en aangepakt worden vanuit een ruim
inzicht in de toestanden, verhoudingen
en mogelijkheden van thans, niet met
wilde stakingen, die haat en wantrouwen
zaaien tussen mensen, die in vertrouw-
vol beraad telkens weer de middelen
moeten vinden voor de oplossing van
nieuwe problemen. En daarvan is het
loonvraagstuk er slechts één. „Het is
slechts juist te beoordelen in verband
met al de andere vraagstukken, zoals
die van de werkgelegenheid in de toe
komst, de inndustrialisatie, volkswonin-
bouw en andere".
Het dagelijks bestuur van het N.V.V.
heeft naar aanleiding van de Amster
damse staking de volgende verklaring
uitgegeven.
„Het dagelijks bestuur stelt met klem
vast, dat deze stakingen in strijd zijn
met iedere bonafide vakbewegingspoli-
tiek en dus met de werkelijke belangen
der Nederlandse werknemers. Het is van
oordeel dat het hier een aanval betekent
op het sedert 1945 in Nederland heer
sende systeem van loonpolitiek, dat tot
zegen van de Nederlandse werknemers
en het Nederlandse volk heeft
gestrekt. Het is dan ook duidelijk dat
het hier een door de communisten opge
zette actie betreft. Het dagelijks bestuur
meent derhalve dat deze staking geen
succes kan en mag hebben.
Het dagelijks bestuur moet helaas
vaststellen dat de voedingsbodem voor
deze communistische agitatie mede door
de confessionele organisaties van over
heidspersoneel is voorbereid door het in
het openbaar stellen van looneisen,
waarvan tevoren vaststond dat zij niet
voor verwezenlijking vatbaar waren.
Met verbazing heeft het dagelijks be
stuur voorts kennis genomen dat de
rede van de voorzitter van het C.N.V.,
waarin deze weliswaar stelde dat de
staking moest worden afgekeurd, maar
op grond van overigens onjuist geïnter
preteerde gegevens concludeerde, dat de
eisen gerechtvaardigd waren, waarmede
het stakingsvuur werd aangeblazen.
Het dagelijks bestuur vindt deze uit
spraak een bona fide vakbondsbestuur
der onwaardig. Het acht het absoluut
noodzakelijk dat het werk in Amsterdam
zo spoedig mogelijk wordt hervat. De
taak van de gemeentebedrijven van Am
sterdam dient in het belang van de be
volking zo spoedig en goed mogelijk te
worden vervuld en het dagelijks bestuur
betuigt dan ook zijn volledige instem
ming met de door het gemeentebestuur
terzake getroffen maatregelen.
Het roept alle leden van het N.V.V.
op zich met kracht tegen deze ook poli
tiek geïnspireerde agitatie te verzetten
en de betrokken werknemers de arbeid
zo spoedig mogelijk te hervatten".
Antwoord C.N.V.
Het bestuur van het Christelijk Natio
naal Vakverbond, het C.N.V., heeft hier
op geantwoord dat deze verklaring be
vestigt dat het N.V.V. en de bij dit ver
bond aangesloten ambtenarenorganisatie
zich in ernstige moeilijkheden bevinden.
Onder de leden van de laatstbedoelde or
ganisatie heerst grote ontstemming over
het gedrag van haar vertegenwoordigers
tijdens het overleg over de ambtenaren
salarissen.
Deze ontstemming is zo groot, dat het
N.V.V. het kennelijk nodig acht door
middel van radioverklaringen, persbe
richten e.d. de aandacht van zichzelf af
te leiden en de verantwoordelijkheid voor
de door communisten geleide staking te
leggen op de confessionele vakbeweging
in het algemeen en op het C.N.V. in het
bijzonder.
Het N.V.V. volgt hierin een tactiek,
welke klaarblijkelijk meer is gericht op
het belang van de eigen organisatie dan
op het landsbelang, dat voor het breken
van de staking een eenheid in optreden
van de bonafide vakbeweging eist.
Het verbondsbestuur van het C.N.V.
acht het onnodig zich ten behoeve van
zijn eigen positie tegen de verklaring
van het N.V.V. te verweren. Het laat
het oordeel over het gedrag van dit ver
bond gaarne over aan de bonafide loon-
en salaristrekkenden. Het C.N.V.-be-
stuur constateert slechts, dat de N.V.V.-
verklaring een nieuw symptoom is van
de richting waarin dit verbond zich be
weegt.
een enkele maal wat al te rumoerige
lieden, die de werkwillige trambestuur
ders uitscholden, moeten verwijderen.
Elders was een ijzeren staaf tussen een
wissel gestoken en in de Marnixstraat
waren stenen uit het plaveisel op de
rails gelegd. Daar is het bij gebleven.
Wij durven zelfs zeggen, dat de hoofd
stad in een bijna feestelijke stemming
verkeerde.
De voetbal-Zondag begon voor Am
sterdam stiller dan alle andere Zon
dagen. Geen gierende en razende trams
verstoorden de Zondagse rust van de
verlaten straten. Tegen elf uur echter
was er van die stilte weinig meer over.
Op dat moment reden de trams en de
bussen uit en arriveerden de eerste
extra treinen met voetbalenthousiasten
aan het Centraal Station. Vandaar zette
zich een vrijwel onafgebroken stroom
particuliere auto's, door militairen be
stuurde bussen en tjokvolle trams in de
richting van het Olympisch Stadion.
Duizenden stonden langs de weg deze
bedrijvigheid gade te slaan. Alles ver
liep zoals men zich dat had voorgesteld.
Postende stakers reikten aan de bevol
king pamfletten uit, waarin zij de bur
gerij opwekten niet van de met sol
daten bemande bussen gebruik te ma
ken en om door woord en geschrift het
gemeentebestuur diets te maken dat
ook de bevolking deze militaire steun
verwerpt. Gezien echter het geweldige
aantal passagiers nemen wij aan dat
niet velen hier behoefte aan gevoeld
hebben.
Na afloop van de voetbalwedstrijd
draaide het verkeer het eerste uur
moeizaam en traag. Tienduizenden voet
gangers blokkeerden de rijwegen en de
politie, die zich kennelijk nog niet ge
heel had aangepast aan de nieuwe si
tuatie, liet dat aanvankelijk kalm toe.
Toen de agenten zich echter vermanden
was het leed snel geleden en in de
grootste orde werd de mensenmenigte
afgevoerd. In drie kwartier zat iedereen
in zijn auto, in een tram, een bus of op
de fiets. In de stad raakte het verkeer
nog op enkele plaatsen in de knoop,
evenwel zonder ernstige gevolgen.
De militaire chauffeurs hebben zich
bijzonder snel weten aan te passen
aan het drukke stadsverkeer van de
hoofdstad. Zaterdagmorgen hadden zij
enkele lessen gehad van instructeurs
van het gemeentelijk vervoerbedrijf.
Daarna zijn zij onmiddellijk in de
stad ingezet. Op elke bus reden twee
of drie militairen. Ze behoefden geen
geld te innen, maar toch lag de bak
bij de bestuurder vol geld, dank zij
de gulheid der passagiers. Het einde
van de Olympiaweg en naaste omge
ving waren geheel gereserveerd voor
parkerende gemeentebussen en de
militaire bestuurders ervan vermaak
ten zich tijdens het wachten o.a. met
touwtje springen in gemoedelijke
samenwerking met de jeugd uit de
buurt.
Incidenten met de bussen zijn ons niet
gemeld. Dat een enkele buschauffeur
niet precies de weg door Amsterdam
wist en als gevolg daarvan een paaltje
bij het Concertgebouw omver werd ge
reden, verdient nauwelijks vermelding.
Om zes uur Zondagavond reden trams
en bussen hun laatste rit en keerden ze
terug naar de remises en garages. De
taxi's hebben het als gevolg van het
gratis-vervoer op de trams en bussen
zeker niet zo druk gehad als ze wel
licht hadden verwacht. Er waren ook
geïmproviseerde busjea: particulieren,
die met een stationwagen een dienst
van het Stadion naar het Centraal Sta
tion onderhielden tegen een tarief van
f 1 per persoon. Maar ook hiervoor was
de belangstelling niet zo groot als zij
zelf ongetwijfeld hadden gehoopt.
V
63. Een moment lijkt het er op, dat de ingesloten mannen het tot een
gevecht zullen laten komen, maar hun hoofdman ziet heel goed in, dat ze
■niet veel kunnen beginnen nu de poort gesloten is. Bovendien boezemen
de twee wolfshonden van Astara zulk een ontzag in, dat hij zich met zijn
gezellen maar liever zonder slag of stoot overgeeft; zeer tot teleurstelling
van Svein Langtand, wiens hoop op een flinke vechtpartij hiermede ver
keken is. De krijgers van Galdalv werpen hun wapens op een hoop en terwijl
de anderen naar de kerkers gevoerd worden, houdt Eric de aanvoerde
apart voor een verhoor. Het blijkt nu, dat Erwin naar Tyrfing gebracht is,
waar Branwen de touwtjes goed in handen heeft. De krijgers waren uitge
zonden om Cendrach op te halen. Verder wil de aanvoerder niets losla
ten, doch na enkele dreigementen vertelt hij tenslotte wat hem van Bran-
wen's plannen bekend is. Direct na aankomst op Tyrfing heeft ze de twee
daar nog aanwezige Bohuslaners (knechten van Haugar) naar hun vorst ge
zonden met een dringend verzoek om krijgers. „Waarom dat?" vraagt Eric
verbaasd. De gevangene haalt de schouders op. „Ik geloof, dat de meeste
leenmannen Prins Erwin niet willen erkennen. En omdat de steun van een
paar leenmannen niet voldoende is. om Erwin's gezag te handhaven, wil ze
hulp hebben van de Bohuslaner. MIJN instemming heeft dit niet". „Ja, ja,
dat kan je nu wel zeggen om hier een goede beurt te maken", lacht Eric
sarcastisch. Inmiddels denkt hij snel na. Er steekt meer achter. Branwen
is veel te listig om te geloven,dat de vorst van Bohuslan zijn krijgers zal
zenden om Erwin op de troon te helpen. Branwen kan overigens niet eens
vertellen, dat Erwin op Tyrfing vertoeft, want dan eist de Bohuslaner de
knaap natuurlijk op, om uit te wisselen tegen de kleine Hrulf. En dat bete
ken9 het einde van Branwen's machtsdroom. „Hoe reizen de Bohuslaners?"
vraagt Eric na een korte aarzeling. „Met of zonder krijgers?" „Alleen",
is het antwoord. „Over land?" „Ja, langs det grote heerbaan naar het Oosten".
Eric weet voorlopig genoeg en de aanvoerder wordt weggevoerd. Dan wendt
Eric zich tot zijn vrienden: „Ik geloof, dat ik een plannetje heb", zegt hij
met een grimmig lachje, „we zullen Vrouwe Branwen met haar eigen
wapens verslaan".
(Van onze Haagse redactie)
In een buitengewone vergadering,
waar een zeshonderdtai afgevaardigden
uit het gehele land voor naar Den Haag
was gekomen, heeft het bestuur van de
Verenigingsraad der Centrale van Hogere
Rijksambtenaren Zaterdag mede
gedeeld, dat de verkeerde indruk is ge
wekt, als zou de Centrale 21 Maart
haar leden tot een langzaam-aan-actie
hebben aangespoord. Voorgesteld was
slechts geen overuren meer te maken
zolang de leden zich nog niet hadden
kunnen uitspreken. Van die gelegenheid
tot uitspreken is op deze vergadering
gebruik gemaakt. Daarbij is gebleken,
dat de grote meerderheid van onoirbare
middelen geen gebruik wenst te maken.
Er is een motie aangenomen, nadat het
bestuur omtrent het overleg zoveel mo
gelijk opening van zaken had gedaan.
In deze motie wordt in hoge mate be
treurd, dat de regering de rechtvaardi
ge verlangens van de Rijksambtenaren
tot nu toe heeft afgewezen, waardoor
onder hen grote verbittering en teleur
stelling zijn ontstaan en dat de behan
deling van het salarisbeleid in het be
staande Georganiseerd Overleg niet
aan redelijke eisen voldoet.
Het bestuur dringt er met de grootste
klem op aan te overwegen wat kan
worden gedaan om met alle oir-
bare middelen een doeltreffend
overleg tot stand te brengen. Bij dit
laatste wordt gedacht aan de figuur,
die op dit punt bestaat voor de officie
ren van de drie strijdmachten. De motie
eindigt met de verwachting, dat de re
gering zowel als de Staten-Generaal be
grip zullen tonen veor deze verlangens
m
Deze foto geeft een goed overzicht van de enorme drukte, welke na de voetbalwedstrijd NederlandBelgië in de
omgeving van het Olympisch Stadion te Amsterdam ontstond. Maar ondanks de tramstaking kon het publiek zonder
al te veel vertraging het sta tion en de binnenstad bereiken.
en spoedig maatregelen zullen treffen,
zodat rust en vertrouwen zullen terug
keren.
De motie is ter kennis gebracht van
regering, Staten-Generaal en de voor
zitter van het Georganiseerd Overleg.
Zij is een combinatie van twee concept
moties die ter vergadering zijn inge
diend. Er wordt bovendien in uitgespro
ken, dat de Verenigingsraad het onver
klaarbaar acht, dat de minister van
Binnenlandse Zaken de suggestie uit de
Eerste Kamer heeft afgewezen, om een
onderzoek in te stellen naar de verhou
ding van de salarissen der Rijksambte
naren tot de reële beloningen van gelijk
waardige functionarissen in het vrije
bedrijfsleven en het semi-overheidsbe-
drijf. De mededeling van de heer Caster
mans, die het woord heeft gevoerd na
mens de Rijksaccountantsdienst en de
verzekering gaf, dat de regering reeds
over voldoende gegevens beschikt om
een zodanig onderzoek te kunnen instel
len, is in de motie opgenomen. De ge
dachte om een betere vorm van overleg
te scheppen, waardoor een eind komt
aan het binden van de regeringsdelega
tie aan instructies, krachtens gezags
verhoudingen opgelegd, was afkomstig
van de heer Schade van Westrum, een
van de hogere ambtenaren van 't minis
terie van Onderwijs Kunsten en We
tenschappen, die ter vergadering het
woord voerde. Hij keurde de tot dusver
gevoerde acties, ook inzake het weige
ren van overwerk, af.
De heer Burggraaff, die namens het
bestuur de argumenten van minister
Beel heeft weerlegd, wees er op, dat
het motief van „rust rond lonen en
prijzen" niet opgaat. Het geldt hier een
zaak van rechtvaardigheid en niet van
overvragen met verdere gevolgen voor
het economisch leven. De Centrale heeft
de voorstellen der regering onaanvaard
baar genoemd, omdat zij van oordeel
is, dat de regering ten onrechte meent
met de nivellering te hebben afgere
kend.
Zij voert thans de nivellering juist
weer in, zij het niet met een scherpe
knik zoals in 1948, maar wel „met een
soepel bochtje". De Centrale ziet in het
thans gevoerde salarisbeleid dus het
grote gevaar, dat de denivellering, die
in 1953 werd ingevoerd, weer zal wor
den losgelaten. Volgens haar berekenin
gen gaat het slechts om een bedrag van
omstreeks 6 millioen gulden, wanneer
de regering de wensen van de hogere
ambtenaren zou inwilligen.
De Centrale van Hogere Rijksambte
naren is de enige vereniging die zich
in haar leden beperkt tot ambtenaren
uitsluitend in de rangen van referenda
ris en hoger. Zij was het, die door haar
publicatie minister Beel in de Eerste
Kamer een ernstige waarschuwing
heeft laten uitspreken.
Uit de mededelingen van het bestuur
is gebleken, dat alsnog pogingen wor
den ondernomen om tot een hervatting
van het overleg te komen. Het Tweede
Kamerlid Van Sleen (P.v.d.A) was op
deze buitengewone vergadering aan
wezig. De bijeenkomst had een ordelijk
verloop. Wel werden de meest kern
achtige uitlatingen door applaus en ge
trappel onderstreept. Een enkele maal
hoorde men bij het afwijzen van iedere
vorm van langzaam-aan-actie roepen:
„Als het niet te lang duurt."
De directie van de N.S. heeft besloten
het gehele N.S.-personeel, voor zover de
dienst dit toelaat, 30 April en 5 Mei vrijaf
te geven zonder dat hiervoor korting op
het reglementair verlof plaats vindt.
van de laatste weken, verbitterd woel- kon niet meer luisteren, zijn moeder op, ja, hij had óók iets gehoord. Maar
den ze alles weer omver.
Maar prompt kwam de afstraffing.
Driehonderd mensen werden de volgen- ten ook. Zwijgend aten ze als enig
niet meer lezen. Ze bleven zitten daar wat was het? Het schreeuwen van een
onder die spar, zonder verder te pra- vogel?
de dag opgetrommeld, volslagen wille- maal op deze dag het laatste, lang be
Het bleef stil. Maar even later klonk
het weer. Erlof's moeder stond op, zij
keurig, meest vrouwen, ook wel oudere waarde blik sardientjes, zo maar, daar had geen rust meer.
24)
kinderen en alle mannen die ze had
den kunnen vinden. Er werd gezegd dat
ze naar het Oosten zouden worden ge
transporteerd en dat ze twintig kilo ba-
meenemen. Bepakt en
de stakkerds op het
marktplein samen.
„Bakker Kiefer en zijn vrouw waren
er bij", vertelde Annchen later boven.
op het gras, zonder iets er bij. Er was
niets meer. Behalve op wat Annchen
„Wat is er, moeder?"
„Ik weet het niet. Waarschijnlijk een
op raadselachtige wijze zo nu en dan vogel of een ander dier."
bij elkaar schooierde, moesten ze ver- Erlof stond ook met gespitste oren,
der maar rekenen op wat de natuur maar het bleef weer dodelijk stil. Ze
deze zomer in het bos en op de berg- stonden beiden in spanning zonder het
elkaar te willen bekennen.
Na een eindeloos lijkend aantal mi-
hellingen zou laten groeien.
De avond was heel stil. Het was als
of na de opstand en het rumoer van nuten vingen ze een ander geluid op.
„Het kon gekker", meende Erlof. „En „Ik heb ze nooit mogen lijden, maar deze morgen de dag zelfs stiller was Het was heel zwak, eentonig en dof,
trouwens, zij neemt voor ons wel eens nu draaide mijn hart drie keer om. De geweest^dan_ ooit; maar de^avond bracht' rasperig, alsof^er heel in de^verte grint
iets te eten mee, dan heeft ze in elk
geval zelf genoeg. Maar toch ziet ze
daar niet naar uit. Zij is net Sneeuw
witje, zo bleek en zo mager. Och,
maar die had het toch eigenlijk óók niet
zo gek bij de dwergen".
„Ik zal je weer verder uit Niels Hol-
gersson voorlezen, Erlof", zei zij.
„Moeder, je lijkt soms net op Akka,
de leidstergans", zei de jongen. „Je
bent net zo oud en verstandig en je
vliegt precies naar waar je wilt"
angst, de tranen en het geschreeuw een stilte zó intens dat men niet laten gerold werd. Maar er kwamen andere
van die kerels en de kinderen die er kon er naar te luisteren. Er stond geen geluiden tussen door die niet thuis te
b|} stonden. Di^ slavendryveriS.. Zij wind, er kraakte geen tak, alleen een brengen waren.
- enkele vogel zong een hoog klein wijs- Langzamerhand maakten zich mense-
je, dat het zwijgen rondom nog ver- lijke stemmen los uit de achtergrond
zag Erlof en zweeg beter maar niet
verder vertellen, dacht ze.
„En toen?" vroeg Erlof.
„Ze namen afscheid en ze gingen op
weg", zei Annchen.
Een lange, lange colonne verslagen
mensen was het geweest, met de moed
in de schoenen, opgejaagd in een veel
te snel tempo, hijgend en zuchtend on
diepte.
van dit donkere, aanzwellende geluid.
Erlof keek naar zijn moeder, zij had En opeens was het duidelijk! Het waren
natuurlijk óók honger, maar ze zei vele, vele slepende voeten die voortslof-
evenmin iets als hij.
men afgesproken.
Dat hadden ze ten over de weg, het waren mensen
die daar aankwamen, een grote, zwjj-
„We spreken niet over honger, en we gende stoet waaruit zo nu en dan een
spreken ook niet over alles wat we niet kreet opsteeg, een zacht gekerm of de
Als ik kon vliegen...", zei zijn moe- der de te zware lasten die ze zichzelf meer hebben. Wij kijken alleen naar enkele uithaal van een snik. Het geluid
- wat er nog over is", had z\jn moeder kwam nu snel naderbij en het werd zo
gezegd. „We zijn thuis, we hebben duidelijk dat ze zich niet meer begrij-
',Dan vloog ik weg, tot hoog boven de in winterkleren"in de" Juni-zon en""met nog elkaar en we hebben het bos om ons pen konden dat ze het in de verte niet
voedsel in te zoeken. We zijn nog be- hadden herkend als een dodelijk ver
witte wolken en ik zou niet meer lan
den".
„Maar je zou wel moeten", zei hij.
„Dan zou ik weer neerstrijken, hier,
bij jou".
Toen de tuingronden waren beplant
en bezaaid, zonder geschikt gereed-
gezichten overstroomd door zweet en
tranen, ruggen die werden gebeukt door
geweerkolven en benen die werden ge
striemd door zweepslagen. Want ze
moesten voort En waarheen?
Diep achter in de tuin op een koele
voorrecht boven vele anderen".
moeide colonne op mars die zich met
Het was waar, hij had nog zijn eigen uiterste krachten voortsleepte.
bed en ze hadden nog boeken en aller
lei andere dingen over... En gisteren
had hij de eerste geschubde inktzwam-
Wie waren het? Mensen uit een ander
dorp die waren weggevoerd zoals hun
mensen deze morgen? Allen op weg
plek en ver van de weg lazen Erlof men gevonden, ze waren vroeg deze naar een onbekende bestemming?
vil l^VliUdlllj bVllVIVl gvoviimt fivl wvi X - o
schap en met eindeloze moeite, kwam en zijn moeder die dag vele uren lang z°mer, net als de trambozen,
er een nieuwe verordening af: ieder be- hun dierbare Niels Holgersson, in een wat was het stil deze av
taalt zo-en-zoveel zloty's belasting voor soort krampachtig verweer tegen de
elke bebouwde vierkante meter grond, hun voortdurend bespringende gedachte
Dit was zo veel, dat het onmogelijk op aan wat er 's morgens was gebeurd
te brengen was. Diezelfde nacht ver- en wat er nog te gebeuren stond. Maar
nielden de meeste dorpelingen hun werk tegen de avond werden ze stil, Erlof
Erlof wilde naar het hek lopen. Maar
Wat was het stil deze avond. Ook zijn moeder verbood het hem.
„We gaan niet kijken," zei ze.
moeder was zo stil, zij lag achterover
met gesloten ogen en het was zelfs
alsof zij bijna geen adem haalde.
Maar opeens opende zij haar ogen,
wijd, heel wijd zij richtte haar hoofd
(Wordt vervolgd)
DINSDAG
HILVERSUM I, 402 m. KRO: 7.00
nieuws, 7.10 gram., 7.45 Morgengebed,
8.00 nieuws, 8.20 gram., 9.00 vrouw, 9.40
Lichtbaken, 10.00 kinderen, 10.15 gram.,
11.00 vrouw, 11.30 schoolradio, 11.50 caus.,
12.00 Angelus, 12.03 gram., 12.33 gram..
12.55 zonnewijzer, 13.00 nieuws, 13 20
Parsifal, opera, 15.20 gram., 15.30 Ben je
zestig?, 16.00 zieken. 16.30 Ziekenlof,
17.00 jeugd, 17.15 felicitaties jeugd, 17.40
koersen, 17.45 regeringsuitz., 18.00 Dit is
leven, 18.15 gram., 18.20 sport, 18.30 lichte
muz., 19.00 nieuws, 19.10 lichte muz.,
19.30 gram., 19.45 Lijdensmeditatie, 20.45
gram., 21.00 act., 21.15 de gewone man,
21.20 orgel, 21.45 Boek der Boeken, 22.00
Radio Phiih. Ork. en solist, 22.45 Nederl.
les, 23.00 nieuws, 23.15 gram.
HILVERSUM H, 298 m. AVRO: 7.00
nieuws, 7.10 gram., 7.15 gym., 7.30 gram
VPRO: 7.50 prot. pr. AVRO: 8.00 nieuws,
8.15 gram., 9.30 vrouw, 9-40 prot. pr., 10.00
gram., 10.50 kleuters. 11-00 gram., 11.15
kookkunst. 11.30 sopr. en piano 12.00
Musette-ork., 12.33 platteland, 12.40 gram.,
13.00 nieuws, 13.15 gram., 13.20 dansmuz.,
13.55 koersen, 14.00 gram., 14.40 school
radio, 15.00 viool en piano. 15.30 vrouw.
16.00 gram., 16.30 jeugd, 17.30 lichte muz.,
18.00 nieuws, 18.15 piano, 18.30 gram.,
19.00 kinderen, 19.05 Paris vous parle,
19.10 koor, 19.45 film, 20.00 nieuws, 20.05
journ., 20.15 Orphée aux Enfers, opera,
21.55 de antwoordman, 22.10 muziek-
sprookje, 22.30 lichte muz., 22.55 Ik ge
loof, dat23.00 nieuws, 23.15 New
Vork calling, 23.20 gram., 23.25 film.
ENGELAND, BBC, home service, 330
m: 12.00 amus.muz., 14.55 ork.conc., 16.45
Casino-ork., 19.30 amus.muz., 22.45 viool
en piano.
BBC, light progr., 1500 en 247 m:
12.15 lichte muz., 13.15 lichte muz., 13.45
ork.conc., 16.00 lichte muz., 16.45 mil.
ork., 18.00 pianospel, 18.15 dansmuz., 23.30
dansmuz., 0.20 dansmuz.
NORDWESTDEUTSCHER RUNDFUNK.
309 m.: 12.00 amus.muz., 13.15 omr.ork.
en sol., 15.00 amus.muz., 16.00 lichte muz.,
16.20 pianorecital. 17.45 amus.muz., 19.45
amus.muz., 22.10 jazzmuz., 0.25 amus.muz.
FRANKRIJK, nat. programma, 347 m:
12.30 pianorecital, 14.05 cello en piano.
20.00 kamermuz.
BRUSSEL. 324 m: 21.30 omr.ork.
484 m: 12.00 omr.ork., 13.20 gevar. muz.,
14.00 Vlaamse muz., 15.45 koorzang, 16.05
lichte muz.
ENGELAND. BBC, European Service.
Uitz. voor Nederl. 22.00-22.30 Nieuws,
Feiten v. d. dag en Vraaggespr. met onze
luisteraars.
WIJ KIJKEN NAAR TELEVISIE.
VARA: 20.15 Act. en weerber. 20.30 Come
back little Sheba. toneelspel.
Gisteravond omstreeks half zeven,
tegen het einde van de kindermatinée,
heeft zich in de „Rio"-bioscoop te
Sclessin nabij Luik een zware ontplof
fing voorgedaan, die gevolgd werd door
een felle brand. Onder de 200 toeschou
wers brak een paniek uit; tientallen
personen werden bij de bestorming van
de uitgangen onder de voet gelopen. Zij
kwamen in de vlammen om voordat
hulp kon worden geboden. Gisteravond
Iaat had men volgens Belga de stoffelij
ke resten geborgen van 39 slachtoffers.
Het is nog niet bekend, hoeveel kinde
ren daar bij zijn. Het vuur greep zo
snel om zich heen, dat de assistentie
Advertentie
omdat U een verkoudheid voelt
opkomen, is het de hoogste tijd
om ASPIRIN te nemen.
Bij hoofdpijn, verkoudheid, griep
en reumatiek helpt ASPIRIN
I en betrouwbaar.
Dinsdag 5 April is het vijfentwintig
jaar geleden, dat de bisschop-coadjutor
van Roermond, mgr. dr. A. Hanssen,
tot priester werd gewijd. Daar deze dag
in de Goede Week valt, is de feest
viering verschoven naar Eerste Paas
dag.
Deze dag zal de jubilaris in de St.
Christoffelkathedraal te Roermond om
tien uur een Pontificale Hoogmis op
dragen. Na de H. Mis volgt van 12 tot
13.30 uur receptie op het Bisschoppe
lijk Paleis. De jubilaris is 8 Augustus
1906 geboren. Op jeugdige leeftijd
23 jaar werd mgr. Hanssen te Roer
mond priester gewijd. Na zijn wijding
vertrok hij naar Rome om daar kerke
lijk en Romeins recht te gaan studeren.
In Rome verbleef mgr. Hanssen tot
1934, het jaar waarin zijn benoeming
tot professor aan het Groot-Seminarie
te Roermond volgde. Drie jaar later
promoveerde hij te Rome tot doctor in
het kerkelijk en Romeins recht. Tot
1947 bekleedde de jubilaris het profes
soraat. Toen volgde zijn benoeming tot
bisschop-coadjutor, gevolgd door zijn
bisschopswijding op 7 October 1947 te
Roermond.
Als bisschop-coadjutor heeft mgr.
Hanssen zich intens bezig gehouden met
de bestudering van tal van hedendaag
se problemen, speciaal vraagstukken
met betrekking tot de emigratie en de
jeugdzorg. In opdracht van het Neder
landse Episcopaat maakte hij enkele
emigratie-reizen o.a. naar Australië ert
Nieuw Zeeland.
van de brandweren uit omliggende ge
meenten te laat kwam.
De ontploffing deed zich voor in een
onmiddellijk achter het doek gelegen
brandstofreservoir van de oliestookin
richting. Het projectiescherm werd on
middellijk door het vuur verteerd en
de vlammen blokkeerden ook vrijwel di
rect de enige nooduitgang van de bio
scoop.
Er werd dadelijk alarm gegeven, maar
toen de brandweerlieden bij „Rio" aan
kwamen, zagen zij alleen nog de zwart
geblakerde muren staan en het enige,
dat hun te doen stond was het nathou
den van de belendende gebouwen. Toen
de eerste reddingsploegen de uitge
brande bioscoop binnendrongen, vonden
zij slechts lijken.
Buiten werd eerste hulp verleend
aan enkele gewonden, die nog tijdig
naar buiten hadden kunnen komen.
Verwanten en vrienden van hen, die
zich tijdens de brand in de bioscoop
hadden bevonden, stroomden inmid
dels toe en de plaatselijke autoriteiten
zagc zich weldra verplicht een be
roep te doen op de Rijkswacht om de
orde te verzekeren.
Nader wordt vernomen dat ongeveer
50 personen verwondingen hebben op
gelopen. Later op de avond gaf de
politie een lijst uit met namen van 30
personen, die, naar wordt aangenomen,
bij de brand zijn omgekomen. Zestien
hiervan waren kinderen. Elf van de
vermisten waren Italianen, onder wie
vijf kinderen.
Voor zover thans bekend is zijn 39
personen in totaal om het leven geko
men. Volgens autoriteiten van politie
en brandweer zijn verscheidene zwak
ke: .n, vooral kinderen, het slachtoffer
geworden van de paniek, die volgde op
het uitbreken van de brand. Enkelen
van hen werden gedood, doordat zij door
de menigte onder de voet werden ge
lopen.
Naar de oorzaak van de brand wordt
op het ogenblik een officieel onderzoek
ingesteld.
Bij het streven van de K.A.B. om de
mijlpaal van de vierhonderdduizend
leden te bereiken heeft ook de Neder
landse Katholieke Bond van hogere,
middelbare en lagere technici en che-
misi „St. Bernulphus" zijn bijdrage ge
leverd door de inschrijving van haar
2500ste lid.
Dit 2500ste lid, de heer L. B. Bub.
tekenaar-constructeur bij de werf
„Gusto" in Schiedam, is in bijzijn van
zijn aanbrenger, de heer J. Reijnders,
Zaterdagmiddag tijdens een hoofdbe
stuursvergadering officieel geïnstalleerd.
De voorzitter a.i. van de bond, de heer
J. J. Verheul, sprak zijn voldoening uit
over het feit, dat het 2500ste lid sneller
dan verwacht geboekt kon worden. Hij
hoopte, dat dit jaar het getal 3000 zal
worden bereikt. De ledenwerving, al
dus spreker, is een van onze belang
rijkste taken, opdat wij onze reputatie
van grootste bond van technici in Ne
derland niet alleen kunnen handhaven,
doch ook vergroten. Hierna bood hij het
2500ste lid en zijn aanbrenger enkele
geschenken aan.
Vervolgens werd de heer Bub geluk
gewenst door zijn chef ir. J. J. Reynart,
waarna pater Frantze, geestelijk advi
seur van de bond, opmerkte, dat, onaf
hankelijk van het getal, de waarde van
een organisatie bekrachtigd wordt door
de beginselen, voor katholieke organi
saties door de christelijke beginselen.
Toch sprak hij met het bereiken van
deze mijlpaal zijn gelukwensen uit, om
dat de organisatie juist door haar getal
de macht heeft haar doelstellingen te
verwezenlijken.
