VERDIENDE WINST IN ECHTE
HOLLAND-BELGIE
De Munck en Van der Hart
beheersen de verdediging
Strijdlust beloond
y
Nederlands B-elftal moet met
33 genoegen nemen
Eén doelpunt van Dillen voldoende voor Nederlandse overwinning
x
r
p»
De Leeuw heeft één keer gebruld
„Ik floot niet
voor hands"
Drie doelpunten
van Schouten
Van Erven Dorens
middenvoor
Geen wedstrijden
op 5 Mei?
r Fraaiste sprong
van De Munck
i3sl
MAANDAG 4 APRIL 1955
PAGINA 5
(Van onze sportredacteur)
Amsterdam, Zondagmiddag.
De Leeuw van Oranje heeft in elk geval zijn manen geschud. Hij
brulde bovendien één keer. En aangezien de Belgen noch rood,
noch duivels zijn geworden, heeft Nederland gelijk het vijftig jaar
geleden de eerste landenwedstrijd tegen België in zijn voordeel be
sliste ook de tachtigste in winst omgezet. Het is 1-0 geworden.
Eén doelpunt, gemaakt op het ogenblik, dat voor het Oranjeteam
de dreiging van een teleurstelling zich flauw begon af te tekenen,
heeft de beslissing gebracht. Een wat gelukkig, maar ook bijzonder
fraai doelpunt. Het kwam te laat en precies op tijd. Te laat, omdat
het niet viel in de eerste twintig minuten, de periode, waarin de
Belgische defensie wankelde onder de druk van een in hoog tempo,
maar niet nauwkeurig en ingenieus aanvallend Nederland. Precies
op tijd dus; want Nederlands aanvalskracht was reeds verslapt. En
toch, het doelpunt was de wedstrijd: wilskrachtige vechtlust met nu
en dan een flits van gesublimeerd voetbal. Zoals Roosenburg zich
vastbeet op een moeilijk te achterhalen bal op de linkervleugel, zich
ploeterend en wroetend langs zijn tegenstander wrong, zo heeft
heel de ploeg gestreden met het heilige vuur van de wilskracht.
Dillen's enige sublieme reactie: in volle vaart en manshoogte op
springend, de bal ineens met de voet in de touwen jagend; het was
de personificatie van de spaarzame momenten van voetbal-op-niveau
bij het Nederlands elftal. Ge begrijpt het wellicht. Het was weer
>,Holland-België". Het was het harde duel tussen twee ploegen, die in
rivaliteit niet voor elkaar onder doen, elkaar geen centimeter grond
gunnen en nimmer de gelegenheid willen geven hun spel te spelen.
Zo won Nederland van een in samenhang en klasse teleurstellend
Eelgië. Het zegevierde verdiend, omdat het strijdlustiger was. Het
behaalde de overwinning beslist niet door voetbal te spelen zoals
hi landenwedstrijden eigenlijk gedemonstreerd moet worden.
Scheidsrechter:
N|||li r
Belgen lopen achterstand geheel in
Centrale training Nederl.
elftalclub
Blessure van Lenstra nog
niet genezen
N.W.B. betaalt ook het
N.O.G.-dubbeltje
[n hockeyelftal tegen
Schotland
Stichting 1940—45 wendt
zich tot de K.N.V.B.
Sportflitsen
"i
Het Nederlands
elftal was, zoals wij
al vreesden, tame
lijk zwak in zijn
aanvalskracht. Ook
in de periode van
een royaal over
wicht in het eerste
deel van de tweede
helft. En het mag
eigenlijk een won
der heten, dat het
Oranjeteam nog
heeft gewonnen.
Voetbal is 'n merk
waardig spel, u
en wij weten het.
Nederlands winnen
de doelpunt kwam
dan ook op het
ogenblik, dat nie
mand 't verwacht
te. En in de periode
dat het ,,in de lucht
hing" bleef het om
allerlei redenen uit.
Daarom begon het
aanvankelijke opti
misme op de tri
bunes langzaam
maar bijzonder ze
ker plaats te maken
voor enige vrees.
Wat was er na
melijk gebeurd?
Nederland had ge
ruime tijd een dui
delijk overwicht.
Dat was in de eer
ste twintig minuten.
Toen rammelde het
in alle Belgische
gelederen. De voor
hoede hing als los
zand aan elkaar, de
kanthalves Mees en
Huysmans verloren
zienderogen hun
greep op het middenveld en achter,
Dries-Carré-Van Brandt, klopte het even
min. Desondanks werd er door de Oran
jehemden niet van geprofiteerd. Sterker
nog, zij kwamen niet één keer zo dicht
bij een treffer als bijvoorbeeld nadien,
toen de partijen veel meer in evenwicht
waren, wel enkele malen gebeurde.
Het Nederlandse aanvalsspel sloot ook
niet. Dat begon al bij de middenlinie.
Klaassens noch Van Schijndel logen
straften de bewering, dat zij juist niet
voldoende in hun mars hebben om snel
en gevaarlijk te handelen. Als het snel
ging was de vereiste accuratesse zoek,
wilden zij een gevaarlijke pass lanceren
dan lag de snelheid van handelen te
laag, zodat het gevaar dan aanmerkelijk
minder was. Schaap bevestigde even
eens de theorie, dat hij in de midden
linie veel nuttiger is dan als rechtsbin
nen. Zeker, hij kwam meermalen tot
voortreffelijke daden. Hij stelde dan ook
geenszins teleur en toch, op veel mo
menten ontbrak hij in de voorste gele
deren, aan de spits, om mee te kunnen
werken aan de afwerking van de aan
vallen. Bovendien bleek opnieuw, dat
Roosenburg's ijver bijzonder groot is,
dat hij ongetwijfeld van goede wil is,
maar dat zijn technische capaciteiten
nu eenmaal niet voldoende zijn om de
aanval intelligent te leiden. En dat was
dan ook de oorzaak van het uitblijven
van een doelpunt in de periode van
overwicht.
Na de rust, toen eerst de Belgen een
vertwijfeld offensief inzetten en er daar
na niet zo veel krachtsverschil meer
was. kwamen de hier genoemde tekort-
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiilliiiiiiiiiimiiiliiMiiiiiiiiliilliliiiiiiiiii
De Engelse scheidsrechter Ellis ver
klaart het hands-geval met Van dei
Hart als volgt: „Laat ik voorop stel
len, dat Coppens en Van der Hart
binnen het strafschopgebied stonden
Beiden sprongen naar de bal, waarbij
Van der Hart zijn tegenstander een
duw in de rug gaf. Niet geoorloofd
dus. Het gevolg: Coppens gaf zijn te
genstander een stevige zet met een
zeker achterdeel van het lichaam. Niet
geoorloofd natuurlijk. Daarvan was
weer het gevolg, dat Van der Hart
de opspringende bal tegen de hand
kreeg. Hands binnen het strafschopge
bied. De drie handelingen geschiedden
snel achter elkaar. Ik floot onmiddel
lijk voor de eerste overtreding, dus
voor de ongeoorloofde duw in de rug
van Coppens. Ziedaar de verklaring
van de vrije schop".
Op de vraag of de scheidsrechter het
een faire wedstrijd vond, antwoordde
de heer Ellis „Het was inderdaad een
faire kamp. De spelers traden zeer
sportief op. Het doelpunt was een ju
weeltje. Tot een zeer hoog niveau
steeg de ontmoeting echter niet."
Wat zou daar te zien zijn? Meert
doet bijzonder geheimzinnig. Dries
en Timmermans kijken vol span
ning toe. Roosenburg gluurt over
de hoofden heen. In feite gebeurt
er niets anders dan dat Meert
zittend de bal op Timmermans
verovert.
komingen veel minder aan het licht.
Ook dat ligt voor de hand. Klaassens en
Van Schijndel zijn defensief nu eenmaal
veel nuttiger dan aanvallend, Roosen
burg kreeg minder kansen om uit de
toon te vallen, Schaap scheen bovendien
aan zijn nieuwe plaats te wennen en
ging steeds beter spelen. Daardoor is
wellicht ook te verklaren, waarom in
een aantal Nederlandse aanvallen meer
gevaar school dan in de talloze acties
in de eerste periode.
Het beste deel van de voorhoede
was ongetwijfeld de linkervleugel Tim
mermans-De Harder. Timmermans
had even tjjd nodig om in zijn goede
vorm te groeien, de Harder ging van
het begin af snel en slagvaardig te
werk. Vooral zijn rennen, langs de lijn
of naar binnen, stichtten verwarring
in de Belgische achterhoede. Daarom
was het des te jammer, dat Lenstra
in de aanvalslinie moest ontbreken.
Er zou van de voorhoede ongetwijfeld
meer gevaar zijn uitgegaan en er was
wellicht nog wel een doelpunt ge
maakt. Want, nogmaals, de Belgen
verdedigden beslist niet feilloos, maar
het werd niet voldoende uitgebuit. Een
wat scherper op het afwerken van aan
vallen spelend binnentrio zou dat wel
gedaan hebben. Trouwens, deze over
winning moge dan een meevaller zijn
zoals het gelijke spel tegen de Denen
diepe teleurstelling genoemd mocht
worden, de voorhoede die tegen Dene
marken in het veld stond heeft beter,
verfijnder voetbal gespeeld dan
het kwintet dat nu het Oranjehemd
droeg. De enige die zich niet zal be
klagen is ongetwijfeld Dillen, de ma
ker van het briljante doelpunt. Overi
gens bewees Dillen dat hij geen groot
se, maar wel een nuttige en af en
toe zeer gevaarlijke aanvaller is.
Onze - technische - critiek op het spel
en de ploeg houdt beslist niet in, dat
er slecht is gespeeld of dat een aantal
spelers heeft gefaald. Van dat laatste
is geen sprake, ook al zijn er tekortko
mingen. De uitblinkers in het Oranje
team zal men in de verdediging moeten
zoeken, ook al faalde de Belgische voor
hoede mede dank zij de speelwijze van
Coppens als linie. Individueel kwamen
de Belgische aanvallers soms tot goede
prestaties en onder hen is Coppens uiter
aard de primus inter pares. Maar Cop
pens had pech. Hij trof een voetballer,
eentje die bovendien niet bang is en zich
nog minder laat intimideren als directe
tegenstander: Van der Hart. De Munck
en Van der Hart waren ongetwijfeld
de beste spelers van het Oranjeteam.
Vooral De Munck's reactie op een kop-
bal-van-dichtbjj van Mees na een vrije
schop was bijzonder fraai. Het leek
of hij met twee enorm krachtige veren
in de richting van de bedreigde boven
hoek gestoten werd. De lof voor Van der
Hart geldt niet alleen vanwege de wijze
waarop hjj met Coppens duelleerde,
maar ook en vooral door de manier
waarop hij het verband in de defensie
handhaafde. Van de twee achterspelers
was Kuys, die vooral in de eerste helft
uitblonk, ongetwijfeld de beste.
Dit is het beslissende ogenblik. Languit vallend na zijn krachttoer ziet Dillen,
hoe Meert kansloos naar de bal is gedoken. Timmermans, tussen Van Brandt
en Carré in, was ook toegelopen, maar hij behoefde niet meer tussen beide
te komen.
Een wedstrijd in het hoogspringen?
Het is de reactie van twee leden van
de keuzecommissie, de heren Pelli-
kaan (links) en Hoolboom na het
doelpunt van Dillen. Abe Lenstra
neemt het heel wat kalmer op. Hij ver
trekt zelfs geen spiertje.
De centrale training van de spelers
van de Nederlands elftalclub wordt
Woensdag 13 April in het Olympisch
Stadion te Amsterdam hervat, dit met
het oog op de volgende landenwedstrijd,
welke Donderdag 19 Mei te Rotterdam
tegen Zwitserland wordt gespeeld.
Woensdag 20 April staat, naar bekend,
te Essen een oefenwedstrijd tegen Rot-
Weiss op het programma.
De blessure van Lenstra is nog niet ge
heel genezen. Door massage hoopt de
Heerenveen-speler, dat hij spoedig van
deze verwonding af is.
Te Utrecht heeft de Nederlandse
Wandelsport Bond zijn algemene leden
vergadering gehouden onder voorzit
terschap van mr. W. J. Korn uit Maas
tricht. Deze deelde mede, dat het le
dental sinds December 1953 gestegen
is van 10.525 tot 12.094. Gezien het
conflict met de NBVLO had de
NWB meer steun verwacht van het
NOC. Desalniettemin adviseerde het
bondsbestuur de vergadering om ook
het NOC-dubbeltje te gaan betalen.
Met algemene stemmen werd dit voor
stel aangenomen.
Mr. Korn sprak zijn tevredenheid uit
over het principiële besluit van de re
gering om ook het overheidspersoneel
vrij te laten in de deelneming aan de
vierdaagse wandeltochten in Apel
doorn. Dit zal z.i. zeker leiden tot ver
hoging van het aantal deelnemers.
De wedstrijd tussen België B en Ne
derland B, gespeeld in het stadion van
La Gantoise te Gent, is in een gelijk spel
geëindigd 3—3. Bij de rust hadden de
Nederlanders een voorsprong van 30.
Het Nederlandse team geraakte na
een kwartier ingespeeld en trok toen
goed combinerend ten aanval. In de 31e
minuut strafte rechtsbinnen Schouten
een fout van stopper Dekoster af en
knalde de bal onhoudbaar voor doelman
Delhasse in (01). Daarmee begon een
specifiek „Hollands kwartiertje", waar
in de aanvallen in onafgebroken golven
op het Belgische doel werden gericht
en waarin Schouten een magnifieke
„hat trick" verrichtte door aan zijn
eerste doelpunt er twee toe te voegen,
n.l. in de 38ste en in de 39ste minuut
Kort voor de rust kwamen de hoofden
van rechtshalf Steenbergen en de Belgi
sche rechtsbuiten Jacquemyns op pijn
lijke wijze tegen elkaar, Steenbergen
moest worden vervangen door Claus.
Direct na dé hervatting hernamen
de Nederlanders het initiatief, maar
zij behielden dat niet. Het duurde
niet lang of het doel van Van de
Land werd hevig bestookt door
linksbinnen Beerens. Een van zijn
schoten stuitte af op het been van
een verdediger, maar rechtsbinnen
Bollen ving de bal op en plaatste
deze langs Van de Land: 13.
De hockeywedstrijd tussen de Ierse en
Schotse damesploegen welke te Dublin is
gespeeld, is door de Ierse dames met 31
gewonnen. Bij de rust was de stand 00.
Het Nederlands heren-hockeyelftal,
dat Zaterdag 9 April te Aberdeen te
gen Schotland uitkomt, is als volgt
samengesteld:
Doel: Mulder Amsterdam).
Achter: Vorstman (Hilversum) en
Drijver (EMHC).
Midden: W'agener (Hilversum), Log
gere (Laren) en Van Dijk (Kampong).
Voor: Hooghiemstra (SCHC), Grim
bergen (HTCC)Van Erven Dorens
(Laren), Bouwman (BMHC) en Vor-
feld (Laren).
Hoewel de Nederlanders nog enige tijd
beter voetbal bleven demonstreren, kwa
men de gevaarlijkste aanvallen van de
Belgen. Een kopbal van middenvoor
Willems raakte echter de lat. Tot een
kwartier voor het einde zag het er naar
uit, dat de Nederlandse zege vast stond.
Toen begonnen de Belgen een verwoed
slotoffensief, dat in de 38ste minuut re
sulteerde in een verrassende kopbal van
linksbuiten Platteau die Van de Land
kansloos liet 23. Dit succes inspireer
de de gastheren tot een laatste krachts
inspanning, welke vijf minuten later
tot de gelijkmaker leidde. Bollen rondde
een center van Jacquemyns op de enig
juiste wijze af: 33.
In verband met het feit, dat de KNVB
op de Nationale Feestdag, 5 Mei, voet
balwedstrijden heeft uitgeschreven
welke feestdag daarmee wordt door
kruist waardoor in onderscheidene
gemeenten, o.a. Amsterdam, binnen het
raam der feestprogramma's geen wed
strijden kunnen worden georganiseerd,
waarvan de opbrengst ten bate van de
laatste inzameling der Stichting 1940/45
komt, heeft het hoofdbestuur dezer
Stichting zich met een protesttelegram
tot de KNVB gewend.
Ook het Nationaal Comité ter viering
van de bevrijdingsdag heeft in een
schrijven aan de KNVB verzocht, de
competitiewedstrijden op die dag af te
gelasten.
Beide organen zijn van mening, dat
ook de KNVB zich niet mag onttrekken
aan de wens van het Nederlandse volk
om, o.m. door het organiseren van voet
balwedstrijden, gelden bijeen te bren
gen voor de laatste inzameling der
Stichting 1940/45' waarmee van dank
baarheid en offervaardigheid wordt ge
tuigd jegens de velen die uit de krin
gen van het verzet gedurende de be
zettingsperiode zijn gevallen.
Bij jeugdzwem wedstrijden te Berlijn
zwom Ingrid Künzel de 400 meter vrije
slag in 5 min. 16,4 sec., waarmede zfj be
neden het Duitse record bleef, dat pre
cies één week geleden door Gisela ven
Netz op 5 min. 20,3 sec. was gebracht.
(Van onze verslaggever)
J-y lr>delijk, eindelijk is het gebeurd.
J__j Oranje heeft weer eens gewon-
tvedsV-71' ^'let 20 maar in een oefen-
■tnet n^et na een chaotisch gevecht
°Ven ïug tegen de muur, maar in een
der r yd tegen het nationale elftal
den rn tn' dat in de "toelopen maan-
der bravour en allure en niet zon
6 71 |vj Z CL" lij yLO JjSTL ilbiLlLTL"
der su bravour en allure en niet zon-
elftalieCces s^ag leverde tegen nationale
Pese dit de toplaag van het Euro-
Vloeg °et°al. Toegegeven, de Belgische
Zuiri„~,as niet de sterkste, die onze
dit de toplaag van
jen '"""tl. Toegegeven, de tseigiscne
iderh"15 sterkste, die onze
Veld h ïlen in de laatste jaren in het
Was zehr gestuurd. De voorhoede
Wereld 1 ee.n door de Belgische sport
jaar vig becritiseerd experiment,
tenpr,. "aar staat op de eerste plaats
Zo-ndn~er.' d,at het Nederlands elftal, dat
den de Olympisch Stadion bin-
ste Jjwarn, ook niet het sterk
on dp i. Nederland op dit ogenblik
h.eid l>ren9en. De afwezig-
handien* j Lenstra was een grote
in de iL? .f 0PsteUïng van Schaap
waaod e°rh°-de °P zich al een ge-
Qenzeniiii4>erlmeni betekende onte-
halflitCe rinnl-- rOTafck™fl van de
tal moest ZlZl kwg-m noS, dat dit elf-
chnin 7 onder een zware vsv-
OenTondVVUk- Na de- lat w\ zeg
den was 'CVr Veraissin9 tegen de De
in het hitLagioan met bange zorg
want het n?ar ,e' stadion getogen,
trZlïZ'\nldeie *c*t niet zoveel ver-
QTote A hr> elftal, dat het zonder de
dat hefWilhpf™,a' Was het daarom,
HoItaMg&ï™»' dat anders voor een
klinkt nif 1 OOT het stadion
hechts anrtpJ1 laaten<I strijdlied, nu
België-sfeer? 9 geladen Holland-
tnde liïsteUhmïnJChter meteen reeds
elftal aan het ZZZ ten Nederlands
siasme ten aanval Z(l9' met enthou-
elke duim Zl™*9 -en de Belgen
koorts UmmMeimbetWiStte' de
Coppens had de aftrap gedaan en een
eerste infiltratiepoging van Houf en
Huysmans was op niets uitgelopen. Met
een verre uittrap zette De Munck ver
volgens voor het eerst de Nederlandse
aanval aan het werk. Schaap ving de
bal op, speelde zich vrij en gaf meteen
door aan Dillen, die een diagonaal schot
loste, dat over de rechterhoek vloog.
Doch na deze eerste frontverkenning
ontbrandde een echt Nederlands offen
sief. In hoog tempo ging het enkele
malen op het Belgische doel af, doch
er zat nog te weinig verband in de Ne
derlandse voorhoede om de af en toe
reeds wankelende Belgische achterhoede
te overrompelen. Snel ging het spel
daarna op en neer. Coppens ging on
vervaard zijn eerste duels aan met Van
der Hart, maar hij moest meteen erva
ren, dat de Nederlandse stopper hem
geen duimbreed uit de weg ging en dat
al zijn handige trucjes de technisch be
kwame Fortuna-man niet konden im
poneren. Wel slaagde de Belgische voor
hoede er in een overigens niets ople
verende hoekschop af te dwingen, maar
daarna trokken de Oranje-mannen weet
fel ten aanval. Fraaie combinaties tus
sen de telkens zich vrijspelende Tim
mermans en de weergaloos handige De
Harder schiepen herhaaldelijk verwar
ring in de Belgische achterhoede, waar
in vooral Carré minder safe was dan
men van hem gewend is. Zijn secondan
ten hielden echter stand al moest d>
goed spelende Huysmans één keer een
corner cadeau geven, toen Roosenburp
dreigde door te breken. Even later
trachtte De Harder listig langs Carré tr
glippen, die eveneens slechts kon red
den ten koste van een corner. De dooi
Timmermans scherp geplaatste bal be
landde buiten bereik van Meert en
Van Brandt bij Schaap, doch zijn scho'
verdween met een boog over het Bei
gische doel.
Even later was het weer Schaap die
de bal vanuit het middenveld opbracht.
Hij gaf een hoge pass, die even over
het hoofd van Roosenburg scheerde
en daarna voor de voeten kwam van
Dillen, die struikelend een hard schot
loste, dat rakelings langs het Belgische
doel vloog. Langzamerhand slaagden
nu de Belgen, na ongeveer een half
uur spelen, erin het spel enigszins te
verplaatsen, maar de Belgische aanval
len bleven zonder verband. Piters sloot
een aanval af met een soloren en even
later loste linksbinnen Givard een
kogel, die De Munck met een tijger
sprong kon bedwingen.
Nederland slaagde er echter in zich
opnieuw los te worstelen. Op de rechts
buitenplaats kreeg De Harder de bal
te pakken. Hij trok de bal scherp voor
doel en Carré zag geen andere uit
weg dan de bal corner te koppen.
Schaap bracht de bal uit de hoekschop
scherp voor doel. Er ontstond enig ge
harrewar, doch Carré kon wegwerken,
waarbij de bal echter vlak voor de
voeten van Klaassens kwam, die van
verre afstand een kogel afvuurde, die
rakelings over de lat ging. Houf pro-
beerde het daarna aan de overkant, maar
het harde schot ging een meter naast.
Een nieuwe Oranje-aanval volgde en
ditmaal zouden de vijandelijke linies
doorbroken worden. Klaassens ving de
uittrap op, dreef even met lange passen
naar voren en plaatste de bal goed
naar Roosenburg, die naar de vleugel
was afgezwenkt. In volle ren gaf de
Fries een voorzet van halverwege de
comervlag, Dillen kwam toestormen en
met een vliegend schot vloog de bal
onhoudbaar voor doelman Meert hoog in
de touwen. 1—0.
S
Links ziet men nog, hoe Mees na zijn kopstoot de bal nakijkt. Dit had de gelijkmaker moeten worden, maar wéér
redde De Munck.
Teleurgesteld maar niet ontmoedigd
trokken daarop de Belgen weer ten aan
val. Coppens lanceerde Houf, maar De
Munck kon zijn schot tot corner ver
werken, terwijl een volgende kogel weer
van Houf rakelings langs ging. De rust
komt in zicht, maar de Nederlanders
slaan opnieuw terug. Als Timmermans
een keer door Dries te hardhandig opzij
gezet wordt, volgt een vrije trap, die
hoog voor doel komt. Dillen springt
hoog op, maar zijn kopbal gaat nog
hoger over en de Eindhovenaar duikelt
zelf in het Belgische doel. Even later
probeert hij het nog eens met een om
haal, maar ook die mislukt. Aan de
overkant moet Kuys een corner weg
geven, die door Vliers slecht genomen
wordt, waarna het tijd is om te rusten.
Na een aanvankelijk Belgisch over
wicht heeft de tweede helft een vrijwel
gelijk spelbeeld te zien gegeven. Neder
land bleef voortdurend iets sterker, doch
ook nu waren het weer de verrassende
tegenacties van Coppens, die steeds weer
gevaar opleverden. In duizenderlei boch
ten heeft de kleine Belgische midden
voor zich gewrongen om een gaatje in
de Nederlandse defensie te vinden, maar
Van der Hart en zijn secondanten ble
ven onvermurwbaar. Van de andere kant
was ook de Belgische verdediging in
de tweede helft beter voor haar taak
berekend. Talloze malen trachtten De
Harder en Timmermans, steeds weer
goed combinerend, een doorbraak te for
ceren, maar werkelijk gevaar voor de
Belgen ontstond er aanvankelijk niet.
Anders was het aan de overkant. In
het zoveelste duel tussen Coppens en
Van der Hart maakte de Nederlandse
spil hands ruim een halve meter bin
nen het strafschopgebied. Het publiek
rp de tribune kromp ineen: „Penalty".
Maar opgelucht haalde men adem toen
scheidsrechter Ellis een vrije trap vlak
buiten het strafschopgebied toekende.
Coppens had n.l. een fractie van een
seconde voor de handsbal van v. d. Hart
een ongeoorloofd duwtje gegeven, wat
voor de scheidsrechter blijkbaar aan
leiding was de straf van Van der Hart
aanzienlijk te verlichten. Iedereen zat
wel een beetje raar te kijken bij die
beslissing maar het legioen bleek ver
gevensgezind toen de kogel van Givard
smoorde in het muurtje.
Maar de Belgen roken een kans. In
gesloten formatie rukken zij op. Vliers
snelt langs Wiersma en lanceert Cop
pens die een keihard schot afvuurt naar
de rechter benedenhoek. Maar De Munck
is op zijn post en redt met een prach
tige save. Even later weer een soort
gelijke combiatie tussen Vliers en Cop
pens, maar nu kan Wiersma verder on
heil voorkomen door terug te spelen
op De Munck.
Coppens, eindelijk buigend voor Van
der Hart, probeert het met enkele
verre schoten, maar meer dan twee
niet benutte hoekschoppen leveren zij
niet op. Gevaarlijker ziet het er voor
Nederland uit als hij plotseling een bal
weet door te geven naar de vrijstaan
de Vliers, wiens geraffineerd laag schot
De Munck slechts op het nippertje
onschadelijk kan maken.
Meteen daarna is aan de overzijde
Dillen weer weg. Hij probeert te schie
ten, maar zijn schot mislukt en de bal
belandt bij Schaap, die een prachtige
vrije kans had. Zijn al te tamme schot
belandt echter precies tegen de voet van
Meert en stuitert hoog het veld weer in.
Een even fraaie kans ging even later
aan de overzijde voor de Belgen ver
loren. Van der Hart had daar een vrije
trap veroorzaakt, die door de tacticus
Houf genomen werd. Listig tilde hij de
bal precies over het muurtje heen,
waarop' de toestormende Mees een
prachtige kopbal kon inzenden, die De
Munck slechts dank zij een razendsnelle
reactie uit het Nederlandse doel kon
wegduiken.
Vlak voor het einde ontsnapte het
Belgische doel nog eens aan doorboring,
toen De Harder en Roosenburg de defen
sie der Rode Duivels uit positie speel
den. De plotseling opduikende Dillen
loste een kogel en slechts op het nip
pertje kon de op de doellijn opduikende
rechtsback Dries redding brengen.
Wild juichend begroette het legioen
even later het eindsignaal. Oranje had
eindelijk weer eens gezegevierd en de
Leeuw was eindelijk ontwaakt uit zijn
hem weinig passende winterslaap.
