De rode haan in het no! van de leeuw
m
Meer subsidie nodig voor het
BEROEPSKEUZEWERK
Uiterst geringe
beroepskennis
bij ouders en jeugd
Medische
Missiezusters
in nieuw tehuis
Volkslogement
te Dordrecht
door brand
verwoest
36 mensen dakloos
Mgr. Van den Hurk O.F.M. Cap.
tot bisschop gewijd
Elulde van vele zijden op
gouden feest te Nijmegen
Andrews
Zelf opknappen
WRIGLEY
of Wolf/
Goede vangst van
polit
te HELMOND
Mgr. dr. J. Witlox f
WAT U
VOOR
AMBON
KUNT
DOEN
Mgr. Alfrink schetst betekenis van
jubilerende bond
Bloedbad onder
schapen op Yeluwe
Mens
Amsterdamse
kunstprijzen
uitgereikt
Arti-medaille 1955
Waarom kijkt een
dokter naar
uw tong?
Zr. L. Siebers
j
f
ie
MAANDAG 18 APRIL 1955
PAGINA
iti alle phfykUiMen
Klooster ingezegend
door Mgr. Lemmens
Militairen uit Nieuw-
Guinea terug
FILM VAN HAANSTRA
BEKROOND
Ook de nadelen
Motorongeluk met een
gestolen motor
Kinderbedevaart naar
Lourdes vertrokken
Met scooter verongelukt
Oud-hoofdredacteur van
De Maasbode
STORT UW 6UIK» - W^/SKS!
KOMT allen A.S. ZATERDAG TOEGANGVRIJ_
Congres Salus Infirmorum
Voorzitster geridderd
KAuW
houdt u in topvorm
in uw werk en bij sport
door
A. Rutgers van der Loeff-Basenau
Feestelijke bijeenkomst
in Stedelijk Museum
Uitgereikt aan J. Royaal
Ina Boudier Bakkef
?5
„_JB_M
Zaterdagmorgen is het hu is van de brandweercommandant van Vught, ir. J. Timmermans, afgebrand. Hulp van de
Bossche Brandweer mocht niet baten. Ir. Timmermans, die tevens directeur is van Gemeentewerken te Vught, zou
volgende week in het huwelijk treden.
Advertentie
ff
11
„Het zou wenselijk z\jn, dat gemeen
te, provincie en rijk hun subsidiebe
leid iets meer lieten bepalen door het
nuttig effect van een werk, ook al is
het niet altfjd op korte termijn te
zien", aldus de heer P. Vriens, voor
zitter van de Interdiocesane Stich
ting Katholieke Beroepskeuzevoorlich
ting, Zaterdag tijdens de jaarverga
dering. De heer Vriens vergeleek het
subsidie van 5.00(1.van de provin
cie met de subsidiebedragen, die be
schikbaar worden gesteld voor emigra
tievoorbereiding, muziek, toneel en
monumentenzorg en ook voor M.O.B.'s,
die slechts een district bestrijken in
tegenstelling tot de Stichting voor Be
roepskeuzevoorlichting, die de gehele
provincie bestrijkt. Voor de genoemde
activiteiten ligt het subsidie aanzienlijk
hoger.
De voorzitter zette uiteen, dat de
Stichting, die nu vier jaar werkt, reeds
De meest vreugdevolle dag tijdens
haar vijftienjarig bestaan in Neder
land beleefden de Medische Missiezus
ters te Imstenrade (bij Heerlen) Za
terdag, toen zy haar houten barakken-
verblijf verwisselen konden voor een
prachtig kloostergebouw. Op feestelijke
wijze werd dit klooster door mgr. dr.
G. Lemmens, bisschop van Roermond,
ingezegend.
Vanuit de kapel trokken de postu
lanten, novicen en zusters zingend naar
het nieuwe gebouw, dat bestemd is als
opleidingsinstituut voor zestig novicen
en postulanten. Voor de zusters zal te
zijner tijd nog een vleugel aan het nieu
we gebouw worden toegevoegd, alsme
de een aparte kapel.
De eerste grote verbetering in de
huisvesting werd Zaterdag bereikt. De
provinciale overste dr. Eleonore Lip-
pits zag deze verbetering als de groot
ste goedheid uit de hele litanie goed
heden, welke God de jonge stichting
In Nederland heeft geschonken. De
feestredenaar, aalmoezenier E. Beel,
uit Maastricht, beschouwde dit nieuwe
klooster tevens als een bewijs van de
gezonde groei der congregatie. Voor
alle overige leden van de Katholieke
Kerk is het een demonstratie van de
universaliteit van de Kerk. Alle mission-
nerende kloosters, zo meende aalmoeze
nier Beel, doen ons denken aan de
universele opdracht van de Kerk: de
bekering van de onafzienbare menigte
heidenen.
Zaterdag is de „Sibajak" van de
Kon. Rotterdamsche Lloyd met 927
passagiers, onder wie 757 leden van
de Koninklijke Landmacht met hun
gezinnen, uit Nieuw Guinea in Rotter
dam aangekomen. Minister Staf heeft
de militairen toegesproken. Hij noem
de deze terugkomst in zekere zin een
afsluiting van een periode. In iets meer
dan vijf jaar is er veel gebeurd, zo
zei hij. In die jaren hebt gij een veel
omvattende opgave gehad en vaak moe
ten werken onder zeer moeilijke om
standigheden. Niet alleen ijver en toe
wijding hebt gij betoond, maar ook
doorzettingsvermogen en vindingrijk
heid. Minister Staf prees de goede sa
menwerking met het gouvernement, de
Kon. Marine en de bevolking.
De Nederlandse film „Panta Rhei",
vervaardigd door de filmer Bert Haan
stra, is de vorige week in Waldorp
Astoria te New York door de American
film association bekroond met de „gol
den reel award".
over vijftig afdelingen verspreid is, dat
de financiële positie voor wat betreft
het Psychologisch Instituut, dank zij
enige subsidiëring van de zijde der
overheid thans iets gunstiger is ge
worden, dat het aantal adviezen, uit
gebracht na een individueel beroeps-
keuzeonderzoek in het afgelopen jaar
tussen de 500 en 600 ligt, terwijl het
aantal klassikale onderzoeken de 4000
heeft overschreden en dat men zich in
de komende jaren meer nog zal gaan
richten op de beroepenvoorlichting. Een
beroepenleesboekje voor de lagere
scholen komt binnenkort van de pers,
terwijl het programma voor de beroe
penvoorlichting voor onderwijskringen
naar het Departement van Onderwijs
is voor goedkeuring.
Vervolgens hield de heer Van der
Vlist, directeur van de Ned. Stichting
voor Psychotechniek een inleiding over
beroepsvoorlichting op scholen. Hij con
stateerde een ontbreken van beroepen-
kennis zowel bij de jeugd als bij de
ouders, die een beroepenvoorlichting
noodzakelijk maakt. Allerwegen consta
teert men op het ogenblik een neiging
van belanghebbenden tot voorlichting
geven, die echter in feite meer recru-
tering wordt. Men toont de jeugd na
melijk wel de voor-, maar niet de
nadelen van een bepaald beroep. Spr.
meent, dat door middel van radio, film
en vooral televisie, objectieve beroe
penvoorlichting aan de jeugd kan worden
gegeven. Een nadeel van de meeste
bestaande films op dit gebied noemde
spr. dat ze een bepaald beroep roman
tiseren.
Zes en dertig personen zijn Zater
dagmiddag in Dordrecht dakloos ge
worden, toen een korte, doch hevige
brand in een volkslogement aan de
Riedijk aldaar twee verdiepingen van
het kosthuis in de as legde. De brand,
die op de bovenverdieping ontstond,
vermoedelijk tengevolge van het om
vallen van een petroleumkachel,
breidde zich in een adembenemend
tempo uit met het gevolg, dat zowel de
zolderverdieping als de tweede etage
in vlammen opgingen.
De bewoners, zes en dertig in getal,
konden zich allen in veiligheid stel
len, doch een hond kwam in de vlam
men om. Veel huisraad, waaronder een
groot aantal nieuwe bedden, ging ver
loren. De brandweer, die met twee
auto's, een brandspuit en een ladder
wagen spoedig na het uitbreken van de
brand ter plaatse was, kon niet veel
meer uitrichten. Later op de middag
haalde de brandweer, omdat er gevaar
voor instorting bestond, het bovenste
deel van de oude gevel om. Het pand
is nagenoeg geheel verwoest. Men
was niet verzekerd.
(Van onze correspondent)
Een 19-jarige jongeman uit Kaats
heuvel is in de nacht van Zaterdag
op Zondag met een gestolen motor on
der de gemeente Drunen uit een bocht
gevlogen, in een weiland terecht geko
men en gewond. De knaap had rond
elf uur de motor gestolen en was er
mee gaan toeren. Hij had geen rijbe
wijs. Het slachtoffer is met vele won
den opgenomen in het St. Nicolaaszie-
kenhuis te Waalwijk. De Rijkspolitie
heeft de zaak in onderzoek.
De nieuwe apostolisch-vicaris van Me-
dan, Z. H. Exc. mgr. dr. Ferrerius A. H.
van den Hurk O.F.M. Cap., is 14 April
op plechtige wijze te Fematangsiantar op
Sumatra geconsacreerd als missiebisschop.
Mgr. Matthias L. F. Brans, die sinds 1921
als apostolisch-prefect en sinds 1932 als
apostolisch-vicaris dit missiegebied be
stuurde en binnenkort wegens zijn hoge
leeftijd (hij wordt over enige maanden
76 jaar) voor goed naar Nederland terug
keert, verrichtte de consecratie in de
open lucht van de Bataklanden om aan
zoveel mogelijk Bataks de gelegenheid te
geven bij de wijding tegenwoordig te
zijn.
Pematangsiantar is de oudste statie van
het bloeiende missiegebied rond Medan,
waar mgr. Van den Hurk de laatste twee
jaar verbleef. De nieuwe bisschop is werk
zaam geweest in Rome (hij promoveerde
daar in 1936 magna cum laude aan het
pauselijk Oosters Instituut in het Oosterse
Recht) en Polen, waar hij wijsbegeerte do
ceerde en veel werk verzette voor de her
eniging van de afgescheidenen der Otho-
doxe kerk. Na de inval in Polen keerde hij
naar Nederland terug en werd gardiaan
van het klooster te Babberich en daarna
provinciaal van de Nederlandse Capucij-
nen-provincie
In 1952 werd hij wederom naar Rome
geroepen als secretaris-generaal der orde,
na tien maanden te hebben doorgebracht
in Amsterdam aan de Lijnbaansgracht als
vicarius van het klooster en directeur van
het Sint Elisabeth-patronaat. Bij de Am
sterdammers was hij bekend als „pater Fer
rerius". In December 1952 werd hij geko
zen tot superior-regularis van Medan op
Sumatra, waar hij in Mei 1953 arriveerde.
In Januari van dit jaar werd hij door
Z. H. de Paus benoemd tot titulair-bisschop
van Felbas (Egypte. Maart nam hij het
bestuur van het Medanse missiegebied over
van mgr. Brans, die thans zijn opvolger
heeft mogen consacreren alvorens te repa
triëren naar zijn vaderland.
Mgr. Van den Hurk, geboren te Hees bij
Oss, is in Maart 48 jaar geworden en is
momenteel 22 jaar priester.
De Helmondse recherche heeft met de
aanhouding van V. V. uit Helmond en M.
D. uit Aarle-Rixtel een hele serie inbra
ken tot klaarheid kunnen brengen. Na een
verhoor bekenden zij zevenmaal te hebben
ingebroken in een textielfabriek, waar voor
enkele duizenden guldens aan textielgoede-
ren werd ontvreemd. Uit de pastorie van
de dekenale kerk te Helmond ontvreemdden
zij f 800.Verder drongen zij te Hel
mond drie woonhuizen binnen, waar hun
buit ongeveer f 300.— bedroeg. Zij opereer
den ook in het buitenland; in Luik pleeg
den zij onder meer een inbraak bij een
hooggeplaatst ambtenaar.
Als verdacht van heling werden nog drie
Helmonders gearresteerd.
Zondagmorgen Is de nationale kin
derbedevaart. dit jaar onder auspiciën
van de K.A.B. naar Lourdes vertrok
ken. Behalve tweehonderd kinderen ma
ken honderd volwassenen de reis mee.
Voor het merendeel zijn de pelgrims,
die vol vertrouwen en goede moed de
reis naar Maria's genade-oord maken,
in Utrecht ingestapt of met liefdevolle
hulp van anderen, verpleegsters of ver
kenners, de trein in gedragen. In Den
Bosch voegden zich nog ongeveer veer
tig bedevaartgangers bij hen en in Eind
hoven zestig, waarna gestopt werd in
Weert, Roermond, Sittard en Maas
tricht om nog enige bedevaartgangers
op te nemen.
Onder leiding van zr. Manfredda, uit
Eindhoven maken dertig verpleeg
zusters. zowel religieuzen als leken, de
reis mee, terwijl ook zr. Gaudia uit
Nijmegen, met twaalf kinderverzor-
sters haar goede diensten bewijst. De
geestelijke verzorging is toevertrouwd
aan zes priester onder leiding van aal
moezenier Roncken en dr. Bekkers met
eens staf van vier doctoren heeft het
medische gedeelte in handen.
Dinsdagmorgen negen uur brengen de
kinderen een bloemenhulde aan de H.
Maagd in de grot. Zondag 24 April ho
pen alle weer behouden en geestelijk
gesterkt, laten wij hopen ook lichamelijk,
thuis te zijn.
In de nacht van Zaterdag op Zondag
omstreeks twee uur troffen voorbijgan
gers op de rijksweg Hengelo-Oldenzaal
de 27-jarige vertegenwoordiger J. H. uit
Oldenzaal zwaar gewond naast zijn
scooter, waarmee hij waarschijnlijk te
gen een boom was gereden. Zondagmid
dag overleed de Oldenzaler aan de op
gelopen verwondingen.
Advertentie
°P Eeuwen Trouw te Eindhoven.
Door in de Houtrusthallen
op 23 April as'"°grote Nationale betoging
In Den Haag een g uur n m
gehouden. (Aanvang- zitpiaats vraag die
Wilt U zeker z«" prms"grach. 4. Den Haag.
rontvrngTuw^ewus van toegang gratia
Ook uit HAARLEM, BLOEMENDAAL, HEEMSTEDE en ZANDVOORT gaan
bussen. Nadere inlichtingen bij Reisbur. Cebuto, Gr. Houtstraat 124, tel. 20033.
(Van onze speciale verslaggever)
De eerste dag van het congres te
Nijmegen, waarmee de Ned R.K. Bond
van Verplegenden „Salus Infirmorum"
zijn gouden feest viert is gisteren een
aaneenschakeling geworden van hulde,
dankbaarheid en waardering, gepaard
aan de beste wensen voor een zegen
rijke toekomst en vele begeesterende
woorden, die ruim 500 aanwezige leden
vandaag en morgen ongetwijfeld nader
zullen overwegen, om tijdens de slot
zitting op Dinsdag tot enige practische
conclusies te komen. Hulde bracht mgr.
dr. B. J. Alfrink namens het gehele
episcopaat aan de bond, die vijftig jaar
onafgebroken zijn leden heeft voor
gehouden wat ware caritas is. Dank
baarheid klonk uit de woorden van zr.
L. Siebers, de voorzitster, die een in
drukwekkend overzicht gaf van de werk
zaamheden in de afgelopen halve eeuw.
Waardering sprak uit het gebaar van
H.M. Koningin Juliana, die zr. Siebers
benoemde tot Ridder in de orde van
Oranje Nassau en uit de pauselijke on
derscheiding, welke de penningmeeste-
resse, zr. A. Woltering, ten deel viel in
de vorm van het erekruis Pro Ecclesia
et Pontifice.
Het feest begon met een pontificale
Hoogmis, opgedragen door de aartsbis
schop-coadjutor in de kapel van het Ca-
nisiuscollege. In zijn allocutie wees
mgr. Alfrink er op, dat de bond voor
zijn leden veel goeds verricht heeft, zo
wel in geestelijk als in materieel op
zicht. De maatschappelijke positie van
de verplegenden is niet altijd zo roos
kleurig geweest als men wel gewild
had. De ziekenverpleging heeft zo'n
enorme vlucht genomen, dat er overal
spanningen heersen.
Het ziekenhuis, eens louter kerkelijk
instituut van caritas, is uitgegroeid tot
een groot bedrijf met spanningen van
hoog tot laag, tussen religieuzen en le
ken, tussen medische staf en directie,
tussen religieuzen en leken.
Het gevaar is echter, aldus mgr. Al
frink, dat men hierdoor dreigt te ver
geten wat het wezenlijke van de katho
lieke verpleging is. Ondanks alle tech
nische ontwikkeling zal men de verple
in de afgelopen nacht omstreeks
twee uur is in de ouderdom van 69 jaar
in het Liduinaziekenhuis te Schijndel
overleden mgr. dr. J. H. J. M. Witlox,
oud-hoofdredacteur van het dagblad
„De Maasbode" te Rotterdam.
Mgr. Witlox werd 26 Februari 1886
in Waalwijk geboren. Hij werd in 1911
priester gewijd. Na zijn priesterwijding
studeerde hij geschiedenis aan de Uni
versiteit te Amsterdam waar hij in 1919
zijn doctoraal behaalde. Dat jaar volg
de zijn benoeming tot leraar in de ge
schiedenis en Nederlandse lettêren aan
de R.K. Lycea te 's Hertogenbosch.
Van 1921 tot 1929 was hij leraar aan het
seminarie „Beekvliet" te Sint Michiels
gestel. In 1929 werd hij benoemd tot
hoofdredacteur van „De Maasbode",
welke functie hij tot September 1948
vervulde.
Mgr. Witlox is in Juni 1936, bij zijn
zilveren priesterfeest, benoemd tot Ge
heim Kamerheer van de Paus. Hij heeft
verscheidene belangrijke publicaties op
zijn naam staan.
Twee honden, een herder en een soort
spaniel, hebben vorige week een bloed
bad aangericht onder de Moeslon-scha-
pen, die vrij rondlopen in het nationale
park De Hoge Veluwe. Het tweetal
heeft niet minder dan elf volwassen
Moeslons en vier lammeren verscheurd.
De honden zijn nabij Schaarsbergen het
park binnengedrongen door de afraste
ring te ondergraven. De kudde sloeg in
paniek op de vlucht, maar kon niet aan
de honden ontkomen. Sommige schapen
kregen een beet in de nek en stierven
spoedig, anderen werden overal op hun
lichaam gewond en werden uiteindelijk
uit hun verschrikkelijke marteldood
verlost door een schot van de jacht
opziener. De pogingen van de politie de
honden te vinden hebben tot dusverre
geen resultaat gehad, hoewel alle hou
ders van honden bezocht zijn. Daarom
is de kans groot, dat de verscheurende
beesten zich opnieuw op de kudde zul
len werpen. Het aantal gedode Moes
lons bedraagt thans veertien, dat is
bijna een tiende van de kudde.
Advertentie
heerlijk
verfrissend
een
gezonde
gewoonte
35)
„JÜ en ik, Erlof," had zij gezegd,
„wij hebben toch eigenlijk ook nog veel,
en zéker in de ogen van de meeste
Russen en van de Polen, want van hen
zijn alleen de allerarmsten en berooid
sten hier gekomen. Heb je wel eens ge
zien hoe vrouw Stavsky naar onze kof
fiemolen kijkt? Het feit alleen dat we
een koffiemolen hebben, ook al gebrui
ken we hem niet meer, stempelt ons in
haar ogen tot rijke mensen. We hebben
een naaimachine, we hebben nog vor
ken, lepels, messen, borden en we dek
ken nog de tafel. Dus we zijn rijk. We
hebben bedden en stromend water en
gordijnen voor de ramen. Dat maakt
ons rijk in de ogen van elke Rus."
„Waarom?"
„Omdat een Rus, die bedden, een
wastafel en gordijnen heeft een heel
rijke Rus is."
Dat zij nog duizend mark onder de
planken van het balkon had verborgen,
zeide zij niet. Het was de allerlaatste re
serve, die alleen mocht dienen in geval
van vlucht of transport.
Nu moesten ze alles wat ze nog hun
eigendom konden noemen voor een
week verlaten. Met een bang hart droeg
zij Erlof de berg af naar het Russische
hospitaal: ze hadden beiden niets an
ders mee dan hetgeen ze aanhadden en
wat nachtgoed. Alleen de oude Russi-
ge
Wi
sche ikoon had zij in Erlof's kleine rug
zak er bü gepakt. Nog had geen Rus
de vingers uitgestoken naar dit mooie
oude stuk waaraan voor haar zo veel
herinneringen waren verbonden. Toch
had zij het nooit verborgen. Als een
klein altaar was het geweest daar
in die stille donkere hoek, waar onder
de Madonna altijd bloemen stonden en
waar de ivoorkleurige gezichten van de
heilige Moeder en naar Kind geheim
zinnig oplichtten.
Nu de Madonna was weggenomen,
leek de kamer ontheiligd. De grote kan
vol frisse lariks-takken die zu er had
achtergelaten, had daar niets aan kun
nen verhelpen.
Zij zag er tegen op Erlof onder de
ewonden in het hospitaal te brengen,
"eliswaar zou hij in de dieetkeuken al
leen patiënten zien die konden lopen,
maar ook dan waren de verwondingen
dikwijls a; erg genoeg. Of dokter Ju-
lavsky het a's een soort van geestelijke
vuurproef bedoelde?
Toen zij hem dit na het eerste onder
zoek op de man af vroeg, antwoordde
hij: „Ja."
„Lichamelijk is, bij over het dode punt
heen. Hij zal weldra weer kunnen lo
pen. Doch hoe zijn geest zal reageren
weet ik niet. Maar ik geloof dat hij de
schok zal verdragen. Deze komt ook
niet onverwacht, zoals de vorige. U
hebt hem voorbereid."
„U hebt nog niet geantwoord waarom
U hem dit wilt laten doormaken? Waar
om moet hij in zich opnemen alle beel
den van die vreselijke verminkingen,
waarom moet zijn geest een pakhuis
worden van herinneringen die een mens
i?"
tegelijk zo krachtige geest heeft die ik
in hem vermoed, dan is het goed. Dan
zal ik weten dat hij werkelijk is gene
zen. Maar er nog iets anders." Hij
stak zijn handen in de zakken van zijn
witte jas en aarzelde even voordat hij
verder ging. „Het volgend geslacht
moét weten wat er is gebeurd, móét
beseffen wat er allemaal in een oorlog
lichamelijk en geestelijk te gronde gaat.
Hij, Erlof, zal een van de groten kun
nen worden later, maar hij zal nooit
waarachtig groot zijn, als hij niet de
diepste indrukken heeft opgedaan."
„U eist en verwacht veel van een
kleine jongen, dokter."
hij had vol wroeging naar zijn kleine,
verstijfde jongenshanden gekeken.
En: „Ik weet het nu, moeder, die
mensen daar bij de frambozenstruiken
zijn nu allemaal dood, maar eens wa
ren ze levend en ze hadden levend
moeten blijven. Dan hadden ze nog al
les gezien wat wij nu zien, de wolken
en de vogels en zo, en ze hadden niet
gezien dat andere mensen hun kwaad
wilden doen. Want dat hebben ze toch
wel begrepen op het laatste ogenblik
en misschien nog wel eerder ook, denk
ik. Maar zoals het nu is, heb ik eigen
lijk toch meer medelijden met de men
sen die hen hebben doodgemaakt en die
ClilL UUIXtC.!
Hij keek niet meer naar haar, hij staar- hen hebben zien vallen en toen wisten:
beter niet kan hebben?
Julavsky keek haar scherp aan met
zijn half dichte, vermoeide ogen. „Om
dat hij uw zoon is en omdat U bij hem
bent, geloof ik dat hij dit alles zal kun
nen verwerken. En als hp het ver
werkt, als hij de uiterst gevoelige, maar
de het raam uit. „Ik zal zelf nooit meer
iets kunnen doen, ik ben te oud. Mijn
zoon zal ook niets kunnen uitrichten,
hij aardt naar zijn moeder, hij is
zwak en zelfzuchtig." Zij dacht aan die
eerste dag waarop zij dokter Julavsky
nog had zien kopen met zijn kleine zoon
aan de hand en zij kreeg diep me
delijden. „Maar Erlof, in hem zie ik
iets, in hem zie ik een bouwer voor de
toekomst. Nog nooit heeft een kind en
bijna nooit een volwassene een zo
moeilijke behandeling als de zijne zó
doorstaan. Nog nooit heb ik iemand
winstpunten zien boeken uit een zo zwa
re nederlaag."
Winstpunten? Bedoelde hij het onuit
puttelijke geduld van de jongen? Ziin
hardnekkig pogen om blijmoedig te
schijnen en een grapje te maken als de
tranen hem in de keel zaten? Zijn be
zorgdheid om anderen, terwijl hij zich
zelf verbeet van de pijn? Had dokter
Julavsky ooit gezien hoe hij van het
balkon Inez nakeek, wanneer zij 's
avonds wegreed in haar lijkwagen, meer
dood dan levend?
„Moeder, Inez leeft eigenlijk niet
meer, niet hier tenminste. Haar handen
zijn meer dood dan de mijne. Ik wou
dat ik nu voor haar kon spelen." En
dat hebben wij gedaan. Wat denk je
moeder, zou dat niet nog veel erger
zijn? „En met Inez ook, moeder, ik
weet zeker dat zij dood gaat. Zij zal
het misschien niet eens merken als ze
écht dood gaat. Maar dan zal het veel
erger zijn voor de mensen die haar
hebben doodgemaakt. Die zullen dan
nog altijd aan haar denken en haar
ogen voor zich zien. Wat doenze toch
met Inez, moeder? Je kunt toch niet
doodgaan van alleen maar pianospe
len alle nachten?"
„Ze putten haar uit," had zij geant
woord.
Hij was in een paar maanden een
paar jaar ouder en rijper geworden,
haar Erlol, maar hoe kon dokter Ju
lavsky weten van deze „winstpunten?"
Julavsky steunde met beide handen
op zijn bureau en staarde nog steeds
uit het raam. „Deze jongen," mompel
de hij, „deze jongen met zijn gees
tige, bezielde kop en zijn lichtende ster
ke ogen, hij zal gaan bouwen, ik weet
zeker dat hij zal gaan bouwen. Maar
hij moet uit de diepte bouwen."
(Wordt vervolgd)
(Van onze verslaggever)
In het Gemeente Museum van
sterdam, dat daartoe passend was
sierd, heeft burgemeester mr Ar
d'Ailly de oorkonden, behorende D J
in 1954 door de gemeente Amster
iitv 1 jjlU*
toegekende prijzen voor literatuur^
Charles kreeg de prijs voor zO?.
ziek en typografie,
ging altijd moeten blijven zien als een
werk van christelijke caritas.
De bond heeft zijn leden deze gedach
te steeds voor ogen gehouden en ver
dient hiervoor de hulde -an het gehele
Episcopaat.
Nadat de voorzitster inde namiddag
zitting een historisch overzicht gege
ven had, waaruit o.m. de grote bloei
bleek, die de bond vooral de laatste
jaren beleeft, was het woord aan dr.
W. Weebers, inspecteur van de volks
gezondheid in Gelderland, die namens
de minister van Sociale Zaken de jubi
lerende bond huldigde in de per
soon van zijn voorzitster.
„U hebt in Uw midden een voor
zitster, die voor U allen een voorbeeld
is. Valt het te verwonderen, dat de
aandacht van de regering op haar ge
vallen is?" Onder daverende toe
juichingen bood dr. Weebers het ko
ninklijk ereteken aan.
De geestelijk adviseur, pastoor H. J.
M. Nieuwenhuizen uit Amsterdam, stak
de penningmeesteresse, zr. Woltering,
een pluim op de hoed. Sedert 1934 maakt
zij deel uit van het hoofdbestuur, in wel
ke hoedanigheid zij in 1949 de „minst
geambieerde functie van kasbeheerster"
op zich nam. Haar vele werkzaamheden,
grotendeels in verborgenheid verricht,
wilde de kerkelijke overheid erkennen
met een onderscheiding, die spr. na
mens het episcopaat mocht aanbieden.
Levensbeschouwelijke achtergrond j
Na nog enige felicitaties werd de
feestrede uitgesproken door prof.
dr. C. van Gestel O.P. uit Leu
ven over „De levensbeschouwelijke ach
tergrond van ons werk", die hij zag in
het woord van de Zaligmaker: „Wat ge
de geringsten Mijner gedaan hebt, hebt
gij Mij gedaan".
Spr. schetste de roeping van de zie-
kenverplegenden, wier werk niet alleen
vakkundig moet zijn, maar bovendien
vol toewijding moet blijven, omdat an
ders geen ware christelijke verpleging
mogelijk is.
Prof. Gestel wees voorts op het
gevaar van de technocratie en bena
drukte, dat \erplegenden de mens ver
zorgen, die naar Gods beeld gescha
pen is. De verpleging moet daarom
getuigen van eerbeid voor de mens
en zijn geestelijke waarde; zij mag
geen techniek zijn, die van de mens
een robot maakt. De verplegende kan
dit alleen wanneer hij werkt uit de
caritas Christi en zijn liefde voor de
lijdende evenmens sublimeert tot god
delijke liefde. De verplegende moet
bovendien opvoeden tot de hoogste le
venskunst, de kunst van lijden en ster
ven. Zonder steun van genade is dit
onmogelijk; het is dan ook de gena
de, die de achtergrond vormt van
een ware christelijke verpleging.
Nadat een zeer waarderend schrij
ven van de Bisschop van Haarlem, mgr.
J. P. Huibers, was voorgelezen, werd
de plenaire zitting besloten met het zen
den van telegrammen naar Z.H. de
Paus, H. M. de Koningin en het Hoog
waardig Episcopaat, 's Avonds voerde
het Nijmeegse gezelschap „De Fontein"
een blijspel op naar de novelle van Os
car Wilde „Het spook van Canterville".
uitgereikt.^ J- f0.
man. „Volg het spoor terug^ J'^f
Kemp voor zijn bundel „Geaicn*
Gerrit Achterberg voor de cy
„Ballade van de gasfitter", Simon
dijk voor zijn „Essay's in ^u0 fcp-r-
en G. H. M. van Huet voor het
ste en tweede deel van „Lezen en
ten lezen". De muziekprijzen
naar Geza Frid voor zijn „études bi
phonique" en Karei Mengelberg 5
zijn „Suite voor orkest". De Lo0t
Duwaernrijs voor typografie was v
Dick Elfers die „De wereld van
Gogh" verzorgde. Pierre Kemp
de plechtigheid niet bijwonen, eve".r.
Simon Vestdijk, die door ziekte
hinderd was.
In de aula van het Stedelijk Museu^
sprak wethouder A. de Roos een jn
leidend woord, waarna Annie Rom
Verschoor de tekst van het 3ury jjr
port voor de romanprijs voorlas- f
Evert Straatman en D. Binnendijk
den hetzelfde voor de essay-
poëzieprijzen. Daarna declameerde
Hoornik enkele verzen uit de buna
van Pierre Kemp en Gerrit Acht
berg. J. B. Charles en G. H. M. v.
lazen vervolgens voor uit eigen wej
Tenslotte begaf het gezelschap f,
naar de stijlkamers, waar een hui
was ingericht en de bijeenkomst
gedwongen werd voortgezet.
Op de Zaterdagmiddag in Arti
Amicitae te Amsterdam geopende v0,e.
jaarstentoonstelling van werk van 8
den der maatschappij is de Arti-m
daille voor 1955 uitgereikt aan de A
sterdamse kunstschilder J. J. Royaa'
Deze onderscheiding werd hem *°e5e.
kend voor het schilderij van zijn m
der, de actrice Jacqueline Royaar
Sandberg.
g('
Het bestuur van de Vereniging van
j terkundigen heeft besloten de schrijf8
Ina Boudier Bakker voor te dragen v
het erelidmaatschap.
Advertentie
Een beslagen tong verraadt direct dat U
iets niet in orde is op de 9 meter laI"V.
weg die het voedsel door uw lichaam
legt. Uw maa;
dat onverteeri
protesteert en waarschu
voedsel zich in uw mg
wanden ophoopt. Een beslagen tong, na
smaak, hoofdpijn en dat opgeblazen g
voel dat uw energie ondermijnt, het Z1J
de alarmsignalen van uw inwendig ve
keersnet. Reageer er direct op. e
Andrews bruisend Gezondheidszout, W
lepeltjes op een glas water, om maag
ingewanden weer op gang te help
Want Andrews bevat - in smakelijke
prettige vorm - de geneeskrachtige st0
die u nodig hebt om storingen in uW 8P Jjj
vertering op te heffen. Gun u gerf£ r.
's morgens vroeg even tijd voor een h
lijk bruisend glas Andrews. Dan hmct'ajt
neert van binnen alles weer vlot en S
u met méér plezier aan het werk.
f. 1.65 per bus.
GEZONDWKIDSZOUT
„Ik ben er helemaal beduusd
van; 'k weet werkelijk niet
wat ik nu zeggen moet", zei
zr. L. Siebers, voorzitster van
de Ned. R.K. Bond van Ver
plegenden „Salus Infirmorum"
nadat haar gisteren tijdens het
gouden congres te Nijmegen een
ridderorde op de borst gespeld
was. De onderscheiding moet
voor haar dan wel heel onver
wacht gekomen zijn, want de
bond heeft nu niet bepaald een
voorzitster gekozen, die om
het eens huiselijk te zeggen
op haar mondje gevallen is. Ze
weet gewoonlijk wel te zeggen
wat ze te zeggen heeft. En dat
moet ook in een dergelijke
bond, want gelooft niet, dat
verpleegsters die de grote
meerderheid vormen erg
gemakkelijk zijn in het orga
nisatieleven. Het was voor zr.
Siebers daarom een hele stap,
om in 1948 het voorzitterschap
te aanvaarden, nadat de bond
van de oprichting af door een
medicus geleid was. Waarom
zr. Siebers het gedaan heeft?
„Ik vond, dat de bond ont
groeid was aan de leiding van
een buitenstaander en dat we
het zelf wel konden opknap
pen".
Met dat „zelf opknappen" is
de persoon van zr. Siebers ten
voeten uit getekend. Men behoeft er de indrukwekkende lijst van funCj
ties, die zij vervult of vervuld heeft, maar op na te slaan. Dr. Weeby.
deed het tijdens zijn huldigingstoespraak. Het leek een litanie zon0-e
einde; de zaal schoot er om in de lach. We zullen niet de hele lijst '7®
halen en noemen slechts: penningmeesteres van de Federatie van Bonde
van Verplegenden, lid van het R.K. Pensioenfonds, de R.K. Docentenbof
het bestuur van de stichting Vronestijn, het curatorium van de se
Verpleegstersschool, de Katholieke Raad van Overleg, de commisSj(
opleiding verplegenden en de arbitrage-commissie. Bovendien
zr. Siebers zitting in het Comité International Catholique des Infirm^
et Assistantes Medico-Sociales, het internationale orgaan van de kat"^
lieke verpleegsters. In al haar functies vertegenwoordigt zij de
lieke verplegenden en staat zij voor hun belangen op de bres. Dat
daarbij haar mannetje staat", weet iedereen, die haar wel eens
moet heeft op het pad desnoods een oorlogspad naar een bete
rechtspositie, salaris en pensioen voor de verplegenden. „p
Niet de onmiddellijke werkzaamheden van het voorzittersd
maar de hieruit voortvloeiende functies zijn het, die zr. Siebers een v „t-
dagtaak geven op een leeftijd (65), die een welverdiende rust re9-
vaardigde na een zwaar en arbeidzaam leven als districtsverpleegster b*J .s,
kinderhygiëne in de prov. Utrecht, docente van liet Wit-Gele A-'j'
kraamcentrum en leidster van de vroegere baker-opleiding. Ondanks
drukke werkzaamheden in het organisatieleven hoofdbestuur*
sedert 1924 heeft zr. Siebers altijd getracht op de hoogte te blijven
de nieuwe inzichten op het gebied van de verpleging en deze met .niv
bewonderenswaardige voortvarendheid te introduceren. Is het verffj
derlijkdat de regering haar steeds wist te vinden voor werk in onte
commissies? Het ridderschap is hiervoor een welverdiende beloninS
