Op 5 Mei 1945 miste
zijn feestgewaad van
Heemstede
lentegroen
Het hart
op de tong
BEVRIJDINGSJUBEL IN ZANDVOORT BLEEF
OM VERSCHILLENDE REDENEN GETEMPERD
In Bloemendaal zijn er thans bijna geen
open hoeken meer te bespeuren
Twee exposities bij Leffeiaar
A1
Nederlandse Comedie met
Nederlands stuk in Haarlem
I
Maar nu: het gaat goed in Heemstede
Maar een verdwaalde Canadees
bracht de echte feestvreugde
Gebouwd is er veelf maar het raadhuis
laat op zich wachten
Anneke Höfte: med in
harde steen
De Zeewolf9 van Ed. Hoornik
^AN doodgereden
tweede slacht-
kinderverlamming
STOFZUIGERS
H. J. Maertens N. V.
Pejeha
ANJE ZIJLSTRA: DE SCHOONHEID
VAN HET DIER
MOTORRIJDER
VLIEGT UIT
DE BAAN
DINSDAG 3 MEI 1955
PAGINA 5
Loslopende honden
in Heemstede
AAN GEVOLGEN VAN
ONGEVAL OVERLEDEN
POGING TOT MOORD
Man verwendt zijn vrouw
Nachtelijke roof
overval bij Kampen
Vertegenwoordiger porte
feuille afhandig gemaakt
Te ROTTERDAM
OFFERTJE VAN
Reddingsbrigade sluit
seizoen met wedstrijden
Eerste lustrum R.K. Ver.
voor Gezinsvoogdij
Z ANDVOORT
WEDSTRIJDEN OP
HET CIRCUIT
f U'
-
100 nieuwe woningen
Voor goede
maatkleding
stoffen
BASKETBALL
Eerste perziken
&et grootste evenement, dat Heemstede
"o de bevrijding beleefde, was onge
twijfeld de „Flora 1953", toen dagelijks
tienduizenden mannen uit binnen- en
buitenland naar Heemstede trokken.
De voorzitter van de afdeling Heem-
Stede van de Koninklijke Algemene Ver
eniging voor Bloembollencultuur, de
heer A. J. Braam, hekelde op de laatste
vergadering van de afdeling de vernie
lingen, die honden aan particulier be
zit toebrengen. De heer Braam merk
te in zijn openingswoord op zie ver
slag van Maandag 18 April j.l. „dat
politie hier tegen niet wil,, kan en
thag optreden."
Naar aanleiding hiervan schrijft de
heer Braam ons thans het navolgende:
>.wjj mochten, tot ons groot genoegen,
van de burgemeester van Heemstede,
|n zijn hoedanigheid van hoofd der po
litie, vernemen, dat er in de Gemeente
Heemstede een politieverordening yan
hracht is, die de mogelijkheden noemt
tvaarmee het euvel van vernielingen
door loslopende honden kan worden be
streden. Zo nodig treedt de politie op.
De uitlating dat de politie hierte
gen niet wil, kan en mag optreden"
!s derhalve onjuist geweest."
Het aantal doden ten gevolge van
Verkeersongelukken op de Rijksstraat
weg te Haarlem is weer met één ge
stegen. Zondag bezweek de 24-jarige H.
J; Pieters uit Haarlem aan schedelba-
sisfractuur, die hij Zaterdag 16 April
had opgelopen. De man was toen met
het stuur van zijn fiets verward ge
bakt in dat van zijn echtgenote. Beiden
Kwamen te vallen en ernstig gewond.
De vrouw is nog in verpleging in het
Ziekenhuis.
Wegens poging tot moord op zijn
vrouw heeft de politie M. uit de Prins
mauritsstraat te Delft ingesloten. De
man verkeerde onder invloed van ster
ke drank en gaf tijdens een twist zijn
vrouw een klap op het linkeroog, waar-
"a hij haar met een dolk in de borst
a enige centimeters boven het hart.
^anvankelijk zag de arts, wiens hulp
g.as ingeroepen, de toestand ernstig in.
gij onderzoek in het Oude en Nieuwe
wasthuis bleek de verwonding echter
Vto- vaBen, zodat de vrouw naar haar
°ning kon worden vervoerd.
de nacht van Zaterdag op Zondag
tP„?treeks half een is de heer P., ver-
pjftfmvöordiger uit Kampen, het slacht-
p r geworden van een roofoverval,
haar 1met zijn bestelwagen op weg
We™ Hampen, toen hij op de Friese
mal„m c'e nabijheid van Kampen twee
ten f, 1 ontdekten, die gebaren maak-
enie'o verzochten te stoppen. Met
Verzr>ouai?£ling gaf p- &evolg aan hit-
tot nu t werd daarop door de twee
Uit de onbekend gebleven personen
steijffwagen gehaald, waarna een wor-
hem volgde. De mannen beroofden
f in.van zijn portefeuille inhoudende
R'eUt:p]trwii' zii tevens het contact-
Politio W? van de auto meenamen. De
stelt een onderzoek in.
ls JVentigi arige concierge H. de N.
de 's.p. gavoi?d bij het oversteken op
een Zr^vendijkwal te Rotterdam door
0ngevee aangereden. Hij werd
Zulke !en meter meegesleurd en liep
ter stlge verwondingen op, dat hij
atse overleed.
Jeden"^?. 's opnieuw een kind over-
^-ftter-inv, ln8eënt is met het door de
Vaccin tpDoratoria vervaardigde Salk-
Het ki„^fn kinderverlamming.
«iad, wa« r de ^'iarige Janet Dee Kin-
iatld, dj„ ?en .van de 35 kinderen in het
rat het m 5lakte hadden gekregen na-
-anet KltD?: et vaccin was ingeënt.
S.VeHeed- E was het tweede kind dat
lerce, „et eerste, de 7-jarige Suasan
verleden week overleden.
oe heeft Heemstede zich gedurende de tien jaren na de bevrijding ont-
wikkeld? Vele mooie dingen waren door de Duitsers vernield en Heem-
J- JL stede, een kleine parel in het schone Kennemerland, zag er mistroostig
uit. Groenendaal was geschonden door de aanwezigheid van een groot aantal
bunkers; de straten waren beroofd van hun bomen; de plantsoenen, de kleine
trots van een landelijke gemeente, hadden de zorg van een tuinman lange
tijd ontbeerd. Toen op 5 Mei de bevrijding kwam, was Heemstede niet
gestoken in een feestgewaad van lentegroen.
Direct na de oorlog werd begonnen.
Uit Groenendaal werden met de meeste
spoed de bunkers verwijderd als wil
de men dé pastorale omgeving niet lan
ger pijn doen. Jonge, stakerige bomen
verschenen in de straten en in de plant
soenen heerste na korte tijd weer vre
dige rust.
De jaren verstreken en bij de ge
meentelijke reiniging bijvoorbeeld liep
alles weer op rolletjes de Duitsers
hadden practisch al het rollend materi
eel weggehaald. In het te kleine raad
huis, waarvoor thans een uitbreidings
plan onder handen is, werden vele plan
nen en projecten op stapel gezet en uit
gewerkt. Sommige ook niet, zoals bij
voorbeeld het plan voor de nieuwe
zwemvijvers. Kort geleden werd een
commissie ad hóe ingesteld, die dit
vraagstuk opnieuw in studie heeft ge
nomen.
De zuiveringsinstallatie/over de nood
zaak waarvan men reeds vóór de oorlog
overtuigd was, heeft de laatste jaren
verschillende keren onderwerp van be
spreking uitgemaakt en het resultaat
'ervan is, dat in Augustus de Heemste
denaren in de onmiddellijke omgeving
van de Haven bevrijd zullen zijn van
vele kwalijke geuren.
Ook op het gebied van de scholen
bouw kwam veel tot stand. De Henri-
cusschool werd uitgebreid, terwijl een
nieuwe katholieke ULO-school gesticht
werd. Ook aan het kleuteronderwijs
wordt thans in Heemstede veel aandacht
geschonken.
Na tien jaren bevrijding is de woning
nood in Heemstede nog zeer nijpend,
ofschoon er flink gebouwd is. In 1948
kwamen aan de Jan v.d. Bergstraat ne
gentien woningen gereed; in de Pro-
vinciebuurt verrezen eveneens een
groot aantal woningen. De stroken-
bouw vond toepassing bij de bouw van
98 middenstandswoningen in de Compo-
nistenbuurt en voor het eerst verscheen
hoogbouw in de gemeente, toen in de
omgeving van ,,'t Oude Slot" een aan
tal arbeiders en middenstandswo
ningen werd gebouwd.
Het uitbreidingsplan voor de Glip,
waar 114 woningen in eerste instantie
zullen verrijzen, mag wat de woning
bouw in Heemsede betreft als hekke-
sluiter van tien jaar bevrijding worden
aangemerkt. Naast de gemeentelijke
woningbouw nam ook de vrije sector
een flink portie voor zijn rekening.
Inmiddels had ook de Muze zich een
vaste woonplaats in Heemstede gezocht
In het Minerva-theater vonden vele cul
turele evenementen plaats, waarvan
men vroeger veelal verstoken was. Hoe
belangrijk het Heemsteédse gemeente
bestuur de aanwezigheid van het Mi
nerva-theater achtte, bewees het vorig
jaar, toen het een subsidie van 7000.-
beschikbaar stelde.
Voorts mogen wij nog herinneren aan
de Flora 1953, welke Heemstede in de
internationale belangstelling plaatste,
aan de uitbreiding van het Gezondheids
huis en aan het thans bijna voltooide
wijkgebouw aan de Glip. Ook in ander
opzicht kwam er in Heemstede veel
goeds tot stand. Aan het slot van deze
korte beschouwing, waarvan het niet
de bedoeling is, dat zij een volledig
beeld geeft van wat in 1945 tot 1955
gebeurde, mogen wij zeggen: in Heem
stede gaat het goed.
Alvorens de leden van de Bloemen-
daalse Reddingsbrigade op Zondag
15 Mei de zomerdienst beginnen op het
Bloemendaalse strand waar de
dienst van Publieke Werken deze week
inmiddels de hulppost al weer heeft
geplaatst kwamen zij Zondag nog
bijeen op het laatste óefenuur in dit
seizoen in Stoop's Bad voor het houden
van onderlinge wedstrijden. Deze wed
strijden omvatten vier onderdelen: af
valrace schoolslag, onder water zwem
men, bordjes duiken en zwemmen, dui
ken en pop vervoeren.
Bij het nummer bordjes duiken kwa
men niet minder dan drie zwemmers
met alle tien bordjes boven water.
P. de Korte werd eerste in 22.5 sec.,
daarna volgde als tweede T. Hollander
in 23 sec., terwijl G. de Boer in 23.8
sec. de derde plaats bezette. Laatstge
noemde zwemmer werd tweede in de
afvalrace, toen hij het met een gering
verschil moest afleggen tegen H. van
Dam, die eerste werd. Het nummer
onder water zwemmen leverde een
spannende strijd op tussen H. Tolle
naar, H. Huyer en E. Keur, die respec
tievelijk eerste, tweede en derde wer
den. De winnaar van dit nummer,
H. Tollenaar, werd ook eerste op het
nummer zwemmen, pop opduiken en
veroveren, waarbij hij met 35.2 sec. net
0.3 sec. eerder aankwam dan nummer
twee, G. Schuitemaker. De eerst-
aankomende mocht uit handen van de
heer J. G. de Vries, voorzitter van de
Bloemendaalse Reddingsbrigade, de in
1934 voor het eerst verzwommen wis
selbeker in ontvangst nemen.
Zaterdagmiddag, tijdens de training
van motorrijders der K.N.M.V., vloog de
renner Koster doordat zijn „Norton"
niet goed spoorde uit de baan. Met
een hevig bloedende hoofdwonde, kwam
hij in het duinterrein terecht. Dr. Fokke
Bosch verleende de eerste hulp. Per
ziekenauto werd het slachtoffer naar de
Mariastichting te Haarlem vervoerd. La
ter op de dag kon Koster naar huis
terugkeren.
De R.K. vereniging voor gezinsvoog
dij en patronage in het arrondissement
Haarlem bestaat op 9 Mei a.s. vijf jaar.
In verband hiermede zal op Zondag
15 Mei a.s. in de kapel van de zusters
aan de Koningsraat een H. Mis worden
opgedragen. Hierna volgt een gezamen
lijk ontbijt voor de leden in „Brink-
mann" aan de Grote Markt. Tot slot
daarna zal mej. A. Thomassen, direc
trice van de R.K. school voor maat
schappelijk werk te Eindhoven een
feestrede uitspreken.
Van de afdeling Haarlem van de
Wereld Federalisten Beweging Neder
land spreekt Vrijdag 6 Mei in hotel
,,De Leeuwuil", Kruisstraat, Haarlem,
dr. A. Melchior over zijn reisindrukken
in het Amazonegebied in Zuid-Amerika.
De inleider vertoont daarna een film.
Onder auspiciën van de K.N.M.V. zijn
op het circuit van Zandvoort records
gevestigd met zogenaamde ,,Bandino's"
Dit zijn 3-wielige, gesloten gestroomlijn
de motorvoertuigen met 2 zitplaatsen,
die als motoren worden geclasseerd.
Deze wagentjes worden in Veghel (N.
Br.) gefabriceerd. De proeven werden
uitgevoerd met een team van 3 wagens,
resp. bestuurd door de heren Hesemans
en Hugenholtz, Albrónda en Göttgens
en de Jong en Gribnau. De bestuurders
wisselden na 25 ronden, de equipe He-
semans-Hugenholtz vestigde het baan
record 100 km staande start met een
gemiddelde snelheid van 65 km per
uur. Het record voor 12 uur onafgebro
ken rijden werd door het team gebracht
op gemiddeld 62,5 km per uur. De groot
ste snelheid bedroeg 75.96 km per uur.
De Bandino van Hesemans-Hugenholtz
sloeg na ongeveer 6 uur rijden over de
kop; de bestuurders liepen slechts lich
te verwoningen op.
Fier is de watertoren in Zandvoort
herrezen, het oriëntatiepunt voor de
talrijke bezoekers, die telkenjare in
steeds groter aantal hun vreugde op
strand en zee zoeken.
Advertentie
Nassaustraat 5 Haarlem Telef. 15220
De jubel van de bevrijdingsdag werd
in Zandvoort om verschillende redenen
getemperd. Zandvoort was „sperrge-
biet" en door de Duitsers met een be
tonnen muur van de omgeving afgeslo
ten. Ook op de bevrijdingsdag hadden
zij in de gesloopte en geëvacueerde
badplaats nog 'n sterk militair machts
apparaat. Bovendien was tachtig pro
cent der Zandvoorters naar elders ge
ëvacueerd en onder de overgeblevenen
was het nat.-socialistische element sterk
vertegenwoordigd.
De burgemeester van Zandvoort, de
heer H. van Alphen, werd in alle vroeg
te per gemeenteauto uit Heemstede ge
haald en passeerde met een valse ,,Aus-
weis" de Duitse post bij de betonnen
muur. Om acht uur begaf de burge
meester zich met de wethouders Sie
gers en Van der Moolen naar het raad
huis. Op het Raadhuisplein hadden zich
toen enkele honderden burgers verza
meld. Ontroerend was het moment,
waarop de Nederlandse driekleur van
het raadhuis werd uitgestoken en het
publiek spontaan het „Wilhelmus" aan
hief. Daarna begaf men zich naar de
bovenverdieping van het raadhuis om
de burgemeester en de wethouders de
hand te drukken. Allengs werden van
de particuliere woningen ook de vlag
gen uitgestoken en heerste er in het
dorp een gezellige drukte. Deze werd
later op de ochtend verstoord omdat
uit Haarlem het bericht kwam, dat
daar alle vlaggen weer werden inge
haald omdat de vesting-Holland zou
doorvechten. Na enig beraad besloot
het gemeentebestuur de vlag van het
raadhuis weer te doen inhalen. Lang
zaam aan verdwen ook de overige
vlaggen in het dorp.
Korte tijd later vervoegden zich
twee S.S.-officieren op het raadhuis
en zij vroegen de met oranje getooi
de burgemeester namens de Ortskom-
mandant of er in Zandvoort van de
openbare gebouwen gevlagd werd. De
burgemeester toonde hun aan, dat er
geen vlag uithing, waarop de Duit
sers zeiden dat de strijd doorging en
dat er niet gevlagd mocht worden. In
de loop van de middag bleek de ca
pitulatie toch'zeker te zijn en werden
de vlaggen weer uitgestoken. Om 3
uur werd de eerste vergadering van
burgemeester en wethouders gehou
den.
De feestvreugde brak toen los en
vooral de jongelui lieten zich niet on
betuigd. Er werden vreugdevuren aan
gestoken, waarin een groot deel van
de inventaris van het N.S.B.-kringhuis
verdween. Er vormde zich spontaan
een optocht; voor het tijdelijk verblijf
van de burgemeester gekomen, bracht
men deze een zanghulde.
In de vroege avonduren kwamen de
Canadezen Zandvoort binnen. Zij wer
den door de bevolking hartelijk toege
juicht.
's Middags was reeds een Canadese
motorrijder Zandvoort binnen gekomen.
Hij was op weg naar Haarlem ver
dwaald, maar dat belette niet, dat hij
door talrijke jonge en oudere dames
stevig werd omhelsd. Enigszins beduusd
vervolgde hij daarop zijn reis.
Het eerste werk van het gemeente
bestuur was, het herstellen der deerlijk
gehavende straten en wegen. Tegelijker
tijd begon men de 900 leegstaande wo
ningen te repareren, zodat de geëvacu
eerde bevolking kon terugkeren. Op de
bevrijdingsdag telde Zandvoort 1856 in
woners, op het eind van 1945 was dit
al gestegen tot 6957 en kort geleden
overschreed het inwoneraantal de
12.000. Deze snelle groei was mogelijk
door de omvangrijke woningbouw. Se
dert de bevrijding zijn te Zandvoort
ongeveer 1000 nieuwe woningen ge
bouwd.
De wederopbouw van Zandvoort was
reeds in de bezettingsjaren voorbereid
en ir. G. Friedhoff kon in Mei 1945
bij het gemeentebestuur komen met
een compleet wederopbouwplan. Voor
zover het 't zuidelijk deel betreft (de vil
lawijk Boulevard Paulus Loots en Bre-
derodestraat) is dit plan voltooid. Aan
het centrum wordt de laatste hand ge
legd. De open plekken aan de Kerk
straat en de Thorbeckestraat worden
momenteel bebouwd met winkels en pen
sions. Het hotel Bouwes en de grote
flatgebouwen geven de badplaats weer
enige allure. Het grote werk van de
wederopbouw der badplaats-accomoda-
tie moet echter feitelijk nog beginnen.
De kortgeleden door prominente figu
ren in de financiële- en de bouwwe
reld gevormde stichting voor het Bou
levard Centrum werkt daartoe plannen
uit. Van de mate waarin deze combina
tie er in slaagt de plannen te verwe
zenlijken zal het afhangen in welk tem
po Zandvoort zich zal herstellen van
de door de bezetter aangerichte schade.
De snelle ontwikkeling van het natio
naal en internationaal toerisme is een
krachtige stimulans voor de wederop
bouw van Zandvoort. De gunstige lig
ging van Zandvoort ten opzichte van
de grote bevolkingscentra in ons land
en ten opzichte van West-Duitsland,
doet het beste voor de toekomst ver
wachten. Dan zal verwezenlijkt worden
de slagzin kort na de bevrijding ge
lanceerd „Zandvoort zal herrijzen,
schoner dan weleer!
Het beeld van Bloemendaal mag
in tien jaar vrijheid ogenschijn
lijk weinig veranderd zijn, de op
merkzame toeschouwer zal toch overal
plekjes ontmoeten, waarvan hij zegt:
kijk, dat zag er in 1945 nog heel an
ders uit. Omdat van oudsher steeds
getracht is het landelijk karakter
een de laatste tijd veelvuldig gebruikte
typering van de gemeente te bewa
ren, werd ook de tien jaren na de
oorlog de uiterste voorzichtigheid in
acht genomen bij het optrekken van
huizen en bouwwerken. Waar het ech
ter, zonder op de typische sfeer inbreuk
te maken, mogelijk was uitbreidings
plannen af te ronden, gebeurde dit. Zo
dat er thans bijna geen open hoeken
of gaten te bespeuren zijn. Er werden
in Bloemendaal sinds het einde van
de oorlog ongeveer 300 woonhuizen ge
bouwd. Het flatgebouw „Hartenlust"
komt nu over enige weken gereed en
met de gebouwen aan de Dompvloeds-
laan is men reeds hard aan de gang.
Onder de gebouwen, die verder nog
tot stand zijn gekomen, mag met vreug
de de nieuwe parochiekerk van de
Allerheiligste Drieëenheid worden ge
noemd, waarvoor pastoor L. A. Beune
z.g. zich zo ongemeen heeft ingespan
nen. De katholieken van Bloemendaal
werden het vorig jaar eindelijk in het
gerechtvaardigde bezit van een eigen,
waardig Godshuis gesteld. Mogen de
volgende tien jaren het kerkgebouw met
een toren completeren! Onder de ge
bouwen, die nog niet tot stand zijn ge
komen, moet met enige schaamte het
nieuwe raadhuis worden genoemd. On
danks het ijveren van jhr. mr. C. J.
A. den Tex en ondanks de motiveringen
van dr. D. H. Peereboom Voller heeft
de raad zijn fiat aan de plannen nog
niet gegeven. De lijdensweg schijnt nog
niet ten einde te zijn, zolang „men
voor een dubbeltje op de eerste rij wil
zitten."
Meer voldoening geeft het te constate
ren, dat een der plannen van wethou
der A. van Geluk is gerealiseerd: het
openluchttheater, dat zijn bestaansrecht
wel heeft bewezen, in weerwil van het
Nederlandse klimaat. Want al mogen
dan regenbuien vaak de pret verstoord
Advertentie
Prima stoffen eoor prettig»
prijzen. Vraagt Uw kleermaker
hebben, men kan ook terugzien op tal
van uitnemende voorstellingen, die in de
openlucht een aparte charme verkre
gen. Het park rond het theater is overi
gens ook een bezoek waard gebleken.
Het duinmeertje iseen ander idee van
de heer Van Geluk geweest. Hopelijk zal
het binnen niet te lange tijd voor een
breder publiek toegankelijk worden ge
steld. In dit overzicht mag toch ook wel
het herstel van het Bloemendaalse bos
worden gememoreerd, dat direct na de
oorlog een doorkijk bood van de Zomer-
zorgerlaan tot de hockeyvelden. Wonder
baarlijk snel is dit uitzicht de burgerij
weer ontnomen. Verschillende nieuwe
scholen zijn sinds 1945 in Bloemendaal
opgericht, waaronder de St. Jozefschool
in Bloemendaal-dorp. In de armelijke
huisvesting in het Bispinckgebouw zal
nu spoedig verbetering komen door de
bouw van een nieuwe school naast de
kerk. Er verrezen twee tehuizen voor
ouden van dagen: Zonnehof en Bent-
veldshoek.
In de gemeente Bloemendaal, maar
buiten de supervisie van het gemeen
tebestuur, kwamen voorts de erebegraaf
plaats in Overveen tot stand en de
aanzienlijke verfraaiingen in de Kenne-
merduinen. Tot slot past het de bur
gemeesterswisseling in deze samenvat
ting op te nemen op 1 Juli van het
vorig jaar, toen aan jhr. mr. Den Tex.
wiens aristocratische portret thans
hangt in de raadzaal, eervol ontslag
werd verleend. Dr. Peereboom Voller,
burgemeester van Aalsmeer, volgde
hem op.
De verbinding tussen Haarlem en
Bloemendaal is ontelbare keren- een
punt van discussie geweest. De verbin
ding nabij de Kleverlaan bleek niet te
voldoen en vooralsnog moeten fietsers
en voetgangers hun heil blijven zoe
ken in het tunneltje onder de spoor
baan, om zich in Bloemendaal te kun
nen verpozen.
Tot besluit van de competitie 1954/'55
speelden vertegenwoordigende teams
van Haarlem en Rotterdam in de zaal
van het Krelagehuis enige wedstrijden.
De verrassing van deze slotavond was
de fraaie overwinning van het Haarlem
se herenteam (6050).
De rust van deze wedstrijd ging in
met een geringe voorsprong van de
Rotterdammers (3029), zodat winst
mogelijkheden aanwezig waren. Door
uitstekend spel in de tweede helft van
de productieve Hooyveld en Jole wis
ten de Haarlemmers de achterstand ge
heel weg te werken en via een kleine
voorsprong, de zege veilig te stellen.
Geheel tegen de verwachting bleven
de Haarlemse dames in een bijzonder
slecht gespeelde wedstrijd met 3022 in
de minderheid, hetgeen toch wel een
teleurstellend resultaat is.
Gelukkig brachten de junioren het er
veel beter af. Reeds spoedig bleek dat
de basisploeg van de gastheren veel te
sterk zou zijn voor Rotterdam, aange
zien Veenenbos reeds na vijf minuten
kans had gezien de score op te voeren
tot 100. Hierna bracht een wisseling
een meer gelijkwaardig team in het
veld. zodat de rust inging met een
1612 voorsprong van de Spaarnestad.
Ook na de rust bleven beide teams
aan elkaar gewaagd, doch Haarlem gaf
de zege vanzelfsprekend niet uit han
den en won volkomen verdiend met
30—22.
Antilopen (heren) heeft de vorige
week de beslissende wedstrijd tegen
IHJ met ruim verschil gewonnen
(3122), waardoor dit team het vol
gende seizoen in de districts eerste klas
se zal uikomen.
De laatste competitiewedstrijd in de
eerste klasse heren tussen HOC en
White Stars eindigde in een grote zege
voor de Stars (3813), waardoor HOC
en Harlem Tigers op de laatste plaats
staan in de hoogste klasse met even
veel punten.
De uitslagen waren:
HEREN:
Exercitia 1—PSVH 1 34—22
Rapiditas 2Typhoons 4 6316
Antilopen 1—IHJ 1 31—22
White Stars 1—HOC 1 38—13
S.C. Haarlem 2Antilopen 1 2029
JUNIOREN Jongens:
Black PiratesTyphoons 2523
HOC—Exercitia 29—24
Aan de Coöperatieve Groentenveiling
Pijnacker en Omstreken" te Pijnacker zijn
de eerste perziken van dit seizoen aan
gevoerd. Zij brachten 51 cent per stuk op.
De eerste rabarber kostte 49 cent per kilo.
nneke Höfte is een onzer jongere
Haarlemse kunstenaressen die
zich meer in 't bijzonder toelegt
op het beeldhouwen, alhoewel zü uiter
aard ook tekent en de borduurnaald
wel eens heeft gehanteerd.
Ofschoon haar activiteit in deze da
teert van zeker tien jaren terug, debu
teert zij tot 15 Mei in kunsthandel Lef
feiaar met een tentoonstelling van haar
werk. Dat wij dit vermelden is niet al
leen om de onjuiste indruk die zou kun
nen ontstaan bij de woorden „jarig"
en „debuteren" weg te nemen, maar
ook omdat wjj menen dat dit late
debuteren Anneke Höfte typeert. Zij
vat haar werk niet lichtvaardig op: zij
maakt niet veel, maar eik werkstuk is
de realisering van langdurig beleefde
en diepdoorvoelde sensaties. En slechts
met huiver voor de grote afstand tus
sen de soms onzegbare gedachte en
de tastbare vorm, rijpen de plannen
voor een nieuw werk.
ff
Meermalen tijdens de vertoning
van Ed. Hoornik's ,,De Zeewolf"
Zaterdag en Zondag door de Ned.
Comedie in de Stadsschouwburg ge
speeld, kwam onder het kijken en luis
teren het besef boven, dat stuk en voor
stelling de aandacht geboeid hielden.
Er ontbrak echter ook iets aan de vol
doening, welke na elk bedrijf in het
hart bleef hangen. Het eerste bewijst,
dat Hoornik in een moeilijke taak ge
slaagd is, hij heeft immers een stem
mingsstuk geschreven, dat meer het ge
voel bevredigt dan zich tot het versland
richt, waarmede hij dan heeft bewegen,
dat hij toneel van een moeilijk genre
kan maken. Toneel dat sfeer schept. Dat
is de niet geringe winst van dit Neder
landse toneelstuk. Het gemis aan vol
doening kan teruggebracht worden tot
het feit, dat de symboliek en de tegen
stelling tussen werkelijkheid en droom
te zeer gezocht zijn en dat sommige
figuren niet geworden zijn, wat zij
belóófd ente worden. Daardoor wordt
de weemoed verstoord, welke de
geest van het stuk moet beheer
sen; weemoed over vervlogen jaren,
weemoed over leegte in het leven, wee
moed over het afscheid, dat steeds
weer in ons leven dringt. Weemoed
over lege illusie. Die weemoed klinkt
dan ook niet uit boven de pret van het
feestje, dat het zomerseizoen in een ro
mantisch en poëtisch badplaatsje moet
afsluiten, en de herfst inluidt. De wee
moedige sfeer werd verbrokkeld door
bijkomstigheden; Hoornik is hier niet
geheel geslaagd, zoals hij bijvoorbeeld
wél geheel geslaagd is in de figuur van
de onnozele ezeldrijver. Het karakter
zelve van die opgeruimde sukkel sugge-
geert overtuigend het geluk, dat in de
gemoedsrust der eenvoudiger! van harte
ligt. Het karakter zonder meer, en geen
symboliek. Onno Molenkamp vond er
een knap en onvervalst gespeelde rol
in.
De sfeer leed echter ook onder de
omstandigheid, dat Ton Lutz als regis
seur het front niet overal even sterk
kon bezetten; daardoor kwamen de
zwakke elementen in de bouw van het
stuk duidelijker tot uiting. De figuur
van de rijke, door het leven verwende
Jeannet bijvoorbeeld moet gespeeld wor
den tegen een achtergrond van onbe
vredigd zoeken, doch Ina v. Faassen
mist nog de gerijpte persoonlijkheid
om diepe kleur aan het karakter te
geven. Phil, la Chapelle's knappe tech
niek sprak uit zijn notaris Robert, maa!
in het verhaal over de „moord" op de
papegaai miste hij een schone kans op
kracht. De manier waarop Hedda v.d.
Linden het te gedwongen-kinderlijke
schelpenmeisje speelde, liet ons ver
moeden, dat zij het ook natuurlijk en
onbevangen zou kunnen doen, hetgeen
beter zou zijn. Maxim Hamel had de
overtuigende toon en houding van de
onevenwichtige jongeman, die van flink
heid droomt, en Mimi Boesnach trof
door innig medeleven in mimiek en
stil spel. Met plezier kon men kijken
naar een gemakkelijk en beheerst ge
speelde André van Joan Rammelts; Ton
Lutz demonstreerde over eens dat hij
een apart talent heeft om aan een fi
guur een luchtige, fijnkomische humor
te geven.
Een voluit sterke bezetting zou de
zwakheden in Hoornik's stuk niet geheel
verbergen, zou waarschijnlijk echter ook
een scherper indruk geven van de har
monie tussen illusie en werkelijkheid.
Hk A.
Haar beelden is dan ook niet een
aesthetisch bezig zijn volgens de rege
len van het vak, het is een pogen om
te formuleren wat haar geest beroert en
eerst onder de dwang van de behoefte
tot formuleren schijnt het werken voor
haar zin en betekenis te verkrijgen.
Elk werk schijnt voor haar een volko
men nieuwe ervaring te zijn die niet
steunt op de routine van het voorgaan
de. De beschouwer wordt steeds opnieuw
verrast en geboeid.
Zo is het mogelijk dat haar, in ver
houding minder belangrijke werk zoals
de portretkoppen naar model ons moe
ten vertellen dat zij een vaardig beeld
houwster is, terwijl haar compositaire
werk het accent legt op de diepheid
van haar beleving en haar eerbied voor
de eerlijkheid bij het Bitzeggen daarvan.
Het steenblok dat zij behakt, blijft
een steenblok met een voorkont waarop
als gestameld enkele vormen zijn
aangeslagen met in verkorten, zoals
bij de vlakke technieken de plastiek ge
suggereerd wordt.
Nochtans krijgt hierdoor de ontroe
ring uit het visioen dat haar voor ogen
heeft gestaan gestalte in die nerveus-
gevoelige lijnen die meer aanduiden
dan uitspreken, alsof het innerlijk ge
ziene beschadigd zou worden als het
uiterlijk zichtbaar gemaakt werd: als
of het volledig uitgesprokene, het vol
wassen beeld, het innerlijk beeld niet
dekt.
Slechts enkele malen bereikt zij een
dergelijke helderheid van zien, even
waardig aan die der geobserveerde por
tretkoppen, dat het beeld volledige tast
baarheid rondom verkrijgt. En dan nog
hebben de grotere massa's met een sie
rend bewerkt oppervlak haar voorkeur.
De grote weerstand in het materiaal is
haar welkom en deze klopt samen met
de voorzichtigheid bij de concretisering.
Anneke Hafte is een talent met een
diep innerlijk leven en een contemplatie
ve inslag voor wie het louter ambach
telijk vervaardigen geen voldoening
blijkt te schenken. Haar werken is me
diteren. Haar verrichtingen verdienen
met aandacht gevolgd te worden.
n de benedenzaal van dezelfde kunst
handel exposeert eveneens tot 15
Mei Anje Zijlstra hoofdzakelijk teke
ningen van exotische dieren: olifanten,
hertensoorten, apen, tropische vogels
en vissen.
Zij observeert het dier al schetsend
tot zij het kent in ekl van zijn gedra
gingen en tot elk zijner verschijnings
vormen haar volkomen vertrouwd is. Daa
ontstaan in het wezen zeer indringende,
uiterst verfijnde tekeningetjes waarbij
inderdaad zoals Verwey het in zijn
openingstoespraak uitdrukte men het
dier onder de lijnen voelt leven. De
schetsmatige, typerende tekeningen zijn
soms met tonige verf of met kleur over-
gewassen, voor een samenvattende
weergave gebruikt zij graag de ets
techniek en daarmee bereikt zij fraaie
resultaten. Buitengewoon knap zijn ook
de in ivoor, been of hardhout gesneden
en gepolyste dierfiguurtjes in de meest
typische houdingen liggend.
Uitgaande van het dier komt zij in
het circus terecht waar in de stallen
de paarden haar tot onderwerp dienen
en in de piste vindt zij een nieuw en
dankbaar onderwerp: de clowns.
Maar het is vooral de gezonde schoon
heid van het dier die haar werk in
de waarderende belangstelling plaatst.
L. T.