Bezorgdheid in de
v.s. over gevolgen
van atoomproeven
Berichten over toenemende radio
activiteit doen de kranten
lezer huiveren
INDIAANSE TOTEMS
Mens
of Wolf?
RondeZuid-Oost-
Frankrijk
De hele wereld een groot laboratorium
STOOM is niet
zichtbaar
PAGINA 9
VRIJDAG 13 MEI 1955
Eerste étappe voer
Fransman Fernandez
ësëh"-"---.---
,,We weten niet genoeg"
Congres landelijke contact
Medische sportkeuring
is noodzakelijk
Taak voor de overheid
Amsterdams elftal
tegen Duisburg
Proefwedstrijd voor het
I.F.W.HA.-tournooi
N.O.C. wil dubbeltje
verplicht stellen
Schaaktournooi te Hamburg
Matanovic na vierde
ronde aan leiding
door
A. Rutgers van der Loeff-Basenau
Nederlander Prins op de
dertiende plaats
Voor de eerste etappe van de Ronde
van Z.O.-Frankrijk, van Marseille
naar Nimes, een afstand van 186 kilo
meter, zijn 85 renners gestart, verdeeld
over elf ploegen. De rit werd slechts
gekenmerkt door één ontsnapping, on
dernomen door CohenButtle, Barone
en Poncet. Alhoewel hun voorsprong
nooit meer dan 1 min. 45 sec. bedroeg,
moest het peloton vijftig kilometer
jagen van Saint Andiol naar Arles
voordat de orde hersteld was.
De heuvels van de Alpilles en van
Baux hadden geen invloed op de strijd.
De renners hergroepeerden zich na de
passage van Arles en reden in gesloten
gelederen in een kalm gangetje naar
Nimes, waar de eindsprint wat leven
in de brouwerij bracht. Fernandez, die
zich behendig naar voren had gewerkt,
ging als eerste over de streep vóór
Dupré, Vitre, Remangeon en Frangois
Mahé.
De uitslag luidt:
1. Marcel Fernandez (Fr.) 186 kilo
meter in 4 uur 32 min. 57 sec. (met
1 minuut bonificatie: 4 uur 31 min.
57 sec.); 2. André Dupré (Fr.); 3. Vitra
(Fr.); 4. Remangeon (Fr.); 5. Mahé
(Fr.), allen in dezelfde tijd. 6. Hassen-
forder (Fr.) 4.32.59; 7. Jean Stablinski
(Fr.); 8. Anquetil (Fr.); 9. Hroar (G.B.);
10. Siguenza (Fr.), allen in dezelfde
tijd.
Van de Nederlandse ploeg werden
Henk Stevens en Adri Voorting resp.
16e en 19e geklasseerd in dezelfde tijd
als Hassenforder.
temperaturen verbindt het zich
direct met de in de lucht
aanwezige gassen, waarna het
tot oxydatie overgaat en in sa
menstelling verandert.
Dit metaal, waarvan de voor
naamste vindplaatsen in Noord-
Amerika, de Oeral en Australië
liggen, is reeds met de bouw
van zijn eigen toekomst begon
nen. Die toekomst ligt hoofd
zakelijk in de vliegtuigbouw.
Met welke duizelingwekkende
snelheden zullen straks de men
sen door het luchtruim suizen?
De snelheid van driemaal het
geluid is geen verre toekomst
muziek meer.
Het nieuwe probleem, het
warmte-probleem dus, zal in de
vliegtuigconstructie een revolu
tie tot stand brengen.
Overvloedig wordt dan ook
reeds bij de bouw van de Dou
glas X3 van titanium gebruik
gemaakt. Want dit metaal met
zijn hoog smeltpunt biedt de ga
rantie, dat de warmte-muur kan
worden doorbroken. Titanium,
is in de vliegtuigbouw een to
verwoord geworden. In de
meeste Amerikaanse machines
is het machtige metaal al ver
werkt.
Jullie kennen vermoedelijk
wel de North American Avia
tion Incorporation. Deze gewel
dige maatschappij is de bou
wer van de Sabre straaljager.
In de radardop, voorop de neus
en in de nabranders, achter in
de staart, is titanium verwerkt.
Juist op die plaatsen, waar de
sterkste temperatuursstjjging
moet worden doorstaan.
De nabrander is de installatie
achterin de straalppp van een
straalmotor, die nog een keer
brandstof spuit in de afgewerk
te gassen van de straalmotor.
Hierdoor ontstaat er weer een
Vorige week hebben wij een
gedeelte afgedrukt van het in
teressante artikel uit het „Al
gemeen tijdschrift voor 't tech
nisch onderwijs" Hier volgt het
slot. Het brosse metaal, een
voorkomen als van een spons,
heeft een kleur als zilverachtig-
grijze cokes.
Het is roestvrij en bij hoge
De H. Paschalis is geen be
kende in ons land. Maar het
wondere verhaal, dat van hem
verteld wordt, is toch heus de
moeite van het lezen en over
denken waard.
Toen dat wonder gebeurde,
was Paschalis nog maar een
eenvoudige herdersjongen. Een
eenvoudige, maar ook een zeer
vrome jongen. In de omgeving
van Valencia paste hij de hele
dag op de schapen van boer An-
toni. Hij had dit van jongs af
aan al gedaan. Zijn vader was
maar een zeer arm man, die
er niet aan denken kon zijn
zoon naar een school te sturen
of hem ook maar iets te laten
leren. Hij moest zo gauw mo
gelijk meehelpen en wat groter
geworden, ook wat verdienen.
Paschalis deed zijn werk met
plezier. Want zo lopend achter
zijn schapen over de stille vel
den, had Paschalis alle tijd
om te denken aan Jezus in het
heilig Sacrament. Telkens liep
hij even de kerk binnen om Je
zus daar te aanbidden.
Soms kreeg hij van de boer
verlof, om tijdens zijn werk naar
de kerk te gaan en daar de
heilige mis bij te wonen. Maar
veel vaker kon hij niet gemist
worden. Dan kon hij die mor
gen de heilige mis niet bijwo
nen. Maar als dan de kerkklok
ken begonnen te luiden waren
zijn gedachten in de kerk. Dan
knielde Paschalis neer en
bracht zo van uit de verte zijn
groet aan 't heilige sacrament.
Op een van deze dagen ge
beurde het wonder.
Paschalis lag geknield, het
hoofd gericht naar de kerk,
waar de heilige mis werd op
gedragen. Plots werd hp ge
troffen door 'n felle lichtschijn.
Hp keek op en zag vlak voor
zich een groep engelen en te
midden daarvan een lichtende
hostie. Nu Paschalis niet naar
het altaar kon komen, kwam
Jezus onder broodsgedaante
naar Zijn vriend. Nu kon Pa
schalis op het veld de H. Hos
tie aanbidden.
De liefde tot het H. Sacrament
dreef deze jongen naar het
klooster. Hij werd een vurig
volgeling van de H. Franciscus,
Broeder portier werd hij, maar
zijn godsvrucht tot het heilig
sacrament stichtte al zijn me
debroeders. Over de dood van
deze vurige vereerder van het
H. Sacrament wordt nog een
wonderbaar verhaal verteld.
Paschalis was reeds gestor
ven en zpn lichaam stond in
de kerk opgebaard. Velen
staarden naar het witte, maar
toch nog zo blijde gezicht van
de dode.
Toen, bij de consecratie, ge
beurde het.
De priester hief de H. Hostie
ter aanbidding op. En plotse
ling weerklonk er een kreet
van een der mensen bij de baar
door de kerk: „Paschalis heeft
even de ogen geopend!"
Aller ogen wendden zich nu
naar de dode.
De kelk met het H. Bloed
werd door de priester omhoog
geheven. En nu zagen allen
het wonderlijke: weer openden
zich heel even de ogen van de
dode.
„Een wonder! Een wonder!"
riep men van alle kanten.
„Paschalis heeft de ogen ge
opend!"
Het was, of de overledene
voor het laatst nog een groet
aan het H. Sacrament had wil
len brengen.
17 Mei vieren we het feest
van de H. Paschalis, de pa
troon van de verering van het
H. Sacrament des Altaars.
ben ik hier gekomen. Ga naar
de boer en vraag hem, of hij
met zijn hele familie voor mij
wil bidden. Minstens een uur
lang moeten zij bidden, wil mijn
ziel eindelijk rust vinden! Ga
en zeg dit alles aan de boer!"
De witte gestalte wees de ver
schrikte meid naar het woon
huis. Ze gehoorzaamde; voor
zichtig schoof ze langs de ge
stalte en éénmaal buiten, ren
de ze het erf over, naar het
woonhuis, „Een spook! Een
spook!" gilde ze nu. Buiten
adem viel ze het huis binnen.
De plotselinge verschijning en
het gegil van de meid brachten
alle aanwezigen in de grootste
verwarring. Alleen het woord
Spook veroorzaakte al de nodi
ge angst. Daardoor duurde het
enige minuten, voor de meid
vertellen kon, wat haar over
komen was. Nu twijfelde nie
mand meer aan de tegenwoor
digheid van het spook. Allen
knielden zonder verder onder
zoek neer en baden, zoals het
spook bevolen had. Zij baden,
alsof hun leven er van af hing,
een uur lang!
Toen ging men ter ruste; het
hoofd nog geheel vervuld van
die Jean, die nu als spook was
teruggekeerd en om de rust
van zjjn ziel had laten bidden.
Doch de volgende morgen
zou een onaangename ontdek
king brengen. Zo gauw de boer
buiten kwam, zag hij, dat er
iets bijzonders gebeurd was, die
nacht. De staldeuren stonden
wagenwijd open. Kisten en kas
ten waren opengebroken. En
toen de boer eens goed ging
kijken, miste hij tal van waar
devolle voorwerpen. „We heb
ben ons laten beetnemen!" riep
hij plots over het erf. „Er is
geen spook geweest, maar een
dief! We zijn vannacht besto
len."
Het was voor hem en de zij
nen een bittere gewaarwording
te moeten erkennen, dat ze,
terwijl ze zaten te bidden voor
het spook, door datzelfde spook
voor honderden guldens besto
len waren.
Eén voordeel had deze ge
beurtenis: hun geloof in spoken
had een geweldige duw gekre
gen. Het gelukte de politie bo
vendien ook het spook op te
sporen: het bleek een dorpsbe
woner te zijn, die ten slotte ook
bekende de vroegere brand ge
sticht te hebben. In dat Franse
dorp hebben ze nooit meer spo
ken gezien.
Het nest van de zanglijster is groot
genoeg om wel twintig eieren te
bevatten.
Intussen heeft de „American Fede
ration of Scientists', waarbij meer dan
2000 geleerden en ingenieurs zijn
aangesloten, aan het hoofd van de
Amerikaanse delegatie bij de Vereni-
de Naties, Henry Cabot Lodge, een pe
titie aangeboden. Daarin werd aange
drongen op de instelling van een com
missie van de V.N., die de gevaren zou
moeten onderzoeken welke uit de voort
durende atoomexplosies zouden kunnen
ontstaan. De federatie wijst in de pe
titie er op, dat men n.l. over de aan
wezigheid en de uitwerking van over
duizenden km. heen gewaaide radio-ac
tieve delen van zulke explosies abso
luut niets weet. In het begin waren
er maar enkele en „kleinere explosies".
Maar nu het er zovele worden en
zoveel sterkere, wordt ook de radio
actieve stofuitval veel groter en men
weet immers, dat veel van die geringe
stofdeeltjes voor de duur van de de
cennia en langer radio-actief blijven.
Wanneer zich dus langzamerhand een
steeds krachtiger massa van dergelijke
stofdeeltjes in de atmosfeer tot hopen
begint te verzamelen, wordt het ge
vaar ervan even reëel als onbekend.
Vroeger was het een algemeen
kwaad om eieren uit de vogel
nesten te halen. Natuurlijk hou
den jullie zich met deze spelle
tjes niet op, want je kunt je
tijd wel beter gebruiken, doch
mocht je er in je omgeving iets
van bemerken, doe dan je best
om deze verkeerde hobby te be
strijden.
De Nederlandse Vereniging
tot Bescherming van Vogels
wijst er op, dat de jeugd zich
de laatste tijd meer en meer
op het eieren verzamelen gaat
toeleggen. Waarom doen die
jongens dat? Waar is het goed
voor? Er zijn veel belangrijker
en interessanter verzamelingen
te beginnen, dan door deze
„liefhebberij" 9e broedvogels
ten offer te laten vallen. In vele
delen van het land trekken jon
gens er tussen uit om de eieren
in hun bezit te krijgen. Aan dit
soort belangstelling hebben wij
niets. Integendeel, het is een
gevaar voor de vogelstand.
Op het jaarlijks congres van de lan
delijke contactraad voor de gemeente
lijke bemoeiing met de lichamelijke
opvoeding en de sport, dat te Emmen
wordt gehouden, heeft prof. dr. J. Jong
bloed, voorzitter van de federatie van
bureaux voor medische sportkeuring,
een inleiding over de taak van de ge
meentelijke overheid met betrekking
tot de medische sportkeuring gehouden.
Hoewel veel sportbeoefenaren, aldus
de inleider, zich reeds onderwerpen
aan de medische sportkeuring, behoort
dit algemeen te worden. Dit brengt
echter een aanmerkelijke uitbreiding
van het aantal sportkeuringsbureaux
en vooral van het aantal speciale sport
keuringsartsen met zich mede. Hierin
zag prof. Jongbloed een belangrijke
taak voor de overheid.
De heren H. de Boer, wethouder van
Velsen, en D. J. A. Geluk, wethouder
van Haarlem, spraken over „Gemeen
telijke overheid en betaalde sport".
Eerstgenoemde ontpopte zich als een
voorstander van de bemoeiingen van
de gemeentelijke overheid met de be
taalde sport, waartegen de heer Geluk
zich fel verzette. Uit de discussies, ge
houden over deze inleidingen, bleek,
dat de meerderheid van de congressis
ten van oordeel was, dat de overheid
geen medewerking moest verlenen aan
de betaalde sport.
Het Amsterdams elftal, dat op 19 Mei
(Hemelvaartsdag) in Duisburg tegen een
stedelijke ploeg van deze stad speelt, is
als volgt samengesteld: doel: Eype
(Blauw Wit); achter: Van der Oord
(Volewijckers) en Mesman (Amster
dam); midden: Corbran (Amsterdam),
Elzer (Ajax) en Dahrs (Amsterdam);
voor: Tolmeyer (Amsterdam), Van Lent
(Blauw Wit), Gallis (Amsterdam), Von-
hoff (Amsterdam) en Van der Wel
(Ajax).
„Wees maar niet bang!"
klonk plotseling een vreemde
holle stem haar in de oren."
Ik zal je geen kwaad doen.
Maar je moet naar me luiste
ren, versta je. Goed luisteren."
De meid knikte, nog steeds
sprakeloos, met haar hoofd.
De vreemde gedaante vervolg
de:
„Je herkent me niet, hè?
Maar ik zal je zeggen, wie ik
ben. Ik ben Jean, de vroegere
knecht van de boer. Ik ben eni
ge maanden geleden gestorven,
maar ik vind nergens rust, om
dat ik het was, die de boerde
rij in brand stak! Hoor je het
goed: Ik stak de boerderij in
brand! Maar nu heb ik spijt
over mijn misdaad. Nu zoek ik
rust. En die rust zal ik niet
vinden, voor de boer mij verge
ven en voor de rust van mijn
ziel gebeden heeft!
Enkele ogenblikken was het
stil in de stal. De meid kon
woord uitbrengen. En weer klon
die holle stem:
„Rust wil ik hebben. Daarom
De F. 100 Super Sabre waarin het
nieuwe wondermetaal titanium
is verwerkt.
explosie, hetgeen een geweldi
ge verhoging var.' de stuw
kracht tot gevolg heeft. De
stuwkracht wordt soms daar
door wel met de helft ver
meerderd.
Het zijn de na-branders, die
een enorme hitte veroorzaken.
Daarom is titanium het aange
wezen metaal om dit te ver
vangen. Natuurlijk is ook in de
F-100 Super Sabre van liet nieu
we wondermetaal gebruik ge
maakt. Ook de onderdelen van
de straalmotoren zullen in de
toekomst van titanium worden
vervaardigd. Zo langzamerhand
zullen jullie begrijpen, welke
belangrijke rol titanium al bij
het luchtvaartverkeer is gaan
spelen. Naast aluminium, mag
nesium, koper en ijzer is het
titanium het vijfde metaal dat
voor vliegtuigbouw wordt ge
bruikt.
Denk echter niet, dat 't nieu
we metaal slechts voor vliegtui
gen wordt aangewend.
In diverse materialen wordt
titanium verwerkt o.a. in de
fabricatie van porselein, tand
pasta, polijstpoeder, porseleinen
isolatoren, speciale zeep, papier
en karton. In het kort zijn hier
de belangrijkste eigenschappen
en de grote mogelijkheden van
dit nieuwe element besproken.
De ruimtevaart, de sprong in
het heelal, lijkt daardoor nog
dichterbij gekomen. Zullen de
pioniers hiervan toch gelijk krij
gen, dat we met een raket naar
andere planeten zullen vliegen,
of ruimtestations zullen gaan
bouwen? Daarom mogen we
hopen en wensen, dat het
nieuwe titanium ten goede van
de mensheid mag strekken.
Het waterhoen bouwt zijn nest
tussen stevige rietpollen.
Het volk der roodhuiden be
staat nog wel, maar ze leven
in door de Regering gereser
veerde streken (reservaten) van
Amerika. De beschaving van
de heden ten dage levende In
dianen is slechts een flauwe
afspiegeling van het geslacht,
dat eenmaal een groot gedeel
te van Amerika beheerste. Wat
wel overbleef van de vele In-
dianennederzettingen zijn de,
daar de tand des tijds nog niet
aangetaste en op vele plaatsen
ongeschonden z.g. totempalen.
Sommige van deze zijn door de
overheid verzameld en zelfs op
openbare pleinen geplaatst om
ze voor het nageslacht te bewa
ren. Deze eigenaardige houten
monumenten, meestal met fraai
beeldhouwwerk versierd, zijn de
overblijfselen van een oude In
diaanse vroomheid:: totem-isme.
De naam is afgeleid van het
woord totem, (beschermgeest)
ontleend aan de taal der Ódjib-
wi-Indianen. Elke Indiaan in
het bijzonder had zijn eigen to-
temdier, b.v. een beer of een
buffel. Hij mocht dat niet ja
gen, doden of eten. Allen, die
dezelfde totem hadden, vorm
den een groep. Zij noemden zich
naar het betreffende dier. Bij
sommige stammen werd dit ter
herkenning in de huid getatoe-
eerd (tekenen of inprikken van
figuren op of in de menselijke
huid.)
De eigenlijke totem is dus
voor de Indiaan het dier onder
welks bescherming hij zich stelt
en als hij volwassen is, kiest hij
zich meestal een persoonlijk to
tem, en de totempaal is er dus
de stoffelijke uitdrukking van.
Deze palen zijn gewoonlijk ge
heel (dus van onder tot boven)
gebeeldhouwd, met felle kleu
ren beschilderd en soms wel
dertig meter hoog.
Een pelikaan is, door de ei
genaardige vorm, een moeilijk
dier om te tekenen. Het valt
direct op dat de stevige poten
ver naar achter staan. Dat is
voor het evenwicht van de erg
grote en zware snavel. Schets
eerst een schuin vierkant 1-4-
8-5 en verdeel dit in drie gelij
ke delen, 1-2-3-4 en 5-6-7-8. Door
2 trek je dan een loodrechte lijn
A-B. Die lijn vormt de stand van
de poten en geeft de achterkant
van de kop aan. In de drie
hoek 5-A-2 zitten kop, snavel
en hals. En in het kleine drie
hoekje l-A-2 zit het bovenste
gedeelte van de kop. Het ver
der afwerken van onze peli
kaan vormt nu geen moeilijk
heden meer. Nogmaals let op
de grote stevige poten.
En ondertussen is er weer een „klei
nere" explosie geweest met een wolk
vorming van 40.000 voet hoogte, die
gezien werd in Los Angeles (waarbij
tegelijkertijd een onderaards gerommel
was te horen) in het 450 km. verder
liggende San Francisco en notabene
in Phoenix (Arizona). Nu mag het mis
schien wel waar zijn dat een of twee
„kleinere" explosies, die „alleen maar"
een stad als bijvoorbeeld Hilversum van
het aardvlak doen verdwijnen, en een
paar grotere geen noemenswaardige in
vloed op de weersgesteldheid hebben en
dat de radio-actieve stofuitval daarvan
geen werkelijke schade doet. Maar het
tempo waarin de explosies elkaar nu
opvolgen is nogal beangstigend, en tel-
Wat we uit een ketel met ko
kend water zien komen, is ge
condenseerde stoom, die be
staat uit een ontelbaar aantal
kleine water-deeltjes; het is
dus precies hetzelfde als dat
gene, waaruit wolken bestaan.
Stoom is op zichzelf even on
zichtbaar als lucht. Wanneer
stoom vlug uit de ketel ont
snapt, zien we dan ook vlak bij
de opening niets; hoe verder
we daarvan af komen, hoe
meer de stoom afkoelt en hoe
duidelijker de witte geconden
seerde stoom zichtbaar wordt.
(Van onze correspondent)
De officier van justitie bij de Gro
ninger rechtbank heeft Donderdagmid
dag aan het slot van een requisitoir
van ruim twee en een half uur tegen
de 55-jarige mr. J. H. B., vroeger ad
vocaat en procureur te Hoogezand,
drie jaar gevangenisstraf met aftrek
geëist. De officier verwierp het beroep
op niet-of verminderd toerekeningsvat
baarheid en veroordeelde schérp de
houding van verdachte, speciaal inzake
het achterhouden van alimentatiegel-
den ten nadele van een cliënte.
Wat verdachte onnauwkeurigheden"
noemde wil ik eerder „misdadige on-
achtzaamheden" noemen, aldus de
cier die het treurig vond dat een ad
vocaat als faillissements-curator over de
faillissementsgelden beschikte, de gel
den van zijn cliënten wegmaakte en
valsheid in geschrifte pleegde. De offi
cier van justitie kon „goede trouw
bij verdachte niet veronderstellen en
constateerde een ontbreken van schuld
gevoelens of spijt.
De tweede dag van de behandeling
van deze zaak was begonnen met het
horen van enkele psychiaters. Twee
zenuwartsen achtten een klinisch-neu-
rologisch onderzoek noodzakelijk, op
grond van neurologische afwijkingen,
twee anderen vonden dit niet nodig.
Een der beide laatsten achtte mr.
B volledig toerekeningsvatbaar, al
waren er enkele verzachtende omstan
digheden, voortspruitende uit de finan
ciële zorgen die verdachte had en die
hij tegenover niemand liet blijken
Verdachte's raadsman mr. J. J. Vrie-
sendorp meende dat op de vraag die
iedereen zich gesteld heeft en nog
stelt ook uit de kringen van recht
bank en balie hoe een algemeen
geacht en vertrouwd advocaat derge
lijke fouten kan maken, mogelijk een
antwoord kan worden gegeven door een
nader neurologisch onderzoek. Als mo
gelijke oorzaak zag mr. Vriesendorp
het overstelpt raken van werk door
mr. B. die advocaat en leraar was en
vele onbezoldigde functies vervulde.
De werkzaamheden zijn hem over het
hoofd gegroeid met als gevolg een
instorting in 1948 tijdens een vergade
ring in Den Haag. Hoewel hem een
half jaar rust was vQorgeschreven heeft
mr. B. zich hieraan niet gehouden en
is weer volop aan het werk gegaan.
De feiten in de tenlastelegging t.a.v.
de verduisteringen werden niet ont
kend, maar wel de opzet tot weder
rechtelijkheid. Er was geen opzet, al-
De dames elftalcommissie is voor de
moeilijke keuze gesteld een team te
vormen voor het I.F.W.H.A.-hockeytour-
nooi, dat in 1956 in Australië wordt ge
houden. Niet minder dan 22 deelneem
sters hadden zich voor deze tournée
aangemeld, doch de ploeg die onder
leiding van mevr. R. I. Streefkerk
Schuitema de reis zal maken, mag
slechts uit vijftien speelsters bestaan.
Te Bloemendaal is nu een proefwed-
strijd gespeeld teneinde de damescom
missie een indruk te geven van de ca
paciteiten van de candidaten. Een aan
tal van deze speelsters, die herhaaldelijk
in het Nederlandse A- of B-elftal zijn
uitgekomen, zoals de dames De Greve
(Laren), Brouwer (HHIJC), Van Hilten
(Pinoke), Duyster (Togo) en Riezebos
(Togo) is de commissie reeds voldoende
bekend, doch het verschil met de ove
rigen bleek zó gering, dat men besloten
heeft nog een tweede proefwedstrijd te
houden, alvorens een definitieve beslis
sing te nemen. Deze tweede wedstrijd
zal Donderdag 20 Mei te Laren worden
gespeeld.
De algemene vergadering van het Ne-
derlandsch Olympisch Comité, die oor
spronkelijk was vastgesteld op 8 Juni
a.s., zal worden verschoven naar Maan
dag 20 Juni, in de nieuwe of litteraire
sociëteit „De Witte" te Den Haag. Het
belangrijkste punt van de agenda is het
vaststellen van de contributie. Het be
stuur stelt voor de contributie te be
palen op 10 ct. per aangesloten lid, d.w.z.
dat voor elk aangesloten lid van iedere
aangesloten vereniging of club van bij
het N.O.C. aangesloten organisatie jaar
lijks 10 ct. aan het N.O.C. wordt afge
dragen.
Advertentie
Niet krabben. De hel.-iervloel-
bare D.D.D. kalmeert de jeuk
in enkele seconden, doodt de
ziektekiemen en geneest
tot diep in de huidporiën.
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
VLOEISTOF B
Een „totempaal", overblijfsel van de oeroude cultuur der Indianen.
al zes maanden geleden, dat hij was
gestorven; hij had hier vier weken ziek
gelegen. Algehele uitputting, open won
den, er was infectie bij gekomen. Zes
maanden geledenDe hele afgelo
pen winter hadden ze geen post gehad.
Alleen dat briefje met de vestigings
vergunning was overgekomen, als door
een wonder. Sindsdien waren in het
Oosten alle bestaande maatregelen nog
verscherpt. Maar de vreugde om het
toekomstige weerzien was er geweest.
En al die tijd lag hij begraven in
Hoyer.
Het Engelse meisje had haar hand
op Lene Stojke's schouder gelegd, een
hele overwinning, want een vluchtelin
ge uit het Oosten is na een reis van
twaalf dagen, ook al heeft ze nieuw
ondergoed van vitragegordijnen aan en
al heeft ze een beetje van haar trots
bewaard, niet iets om aan te pakken.
Het Engelse meisje legde haar goed
verzorgde hand op Lene Stojke's schou
der en zei dat het haar speet. Naar
die stille jongen, die haar aankeek met
ogen alsof hij haar wilde verslinden,
durfde zij nauwelijks kijken. Zij had
moeder en zoon vriendelijk uitgelaten.
Ze waren buitengekomen, ze hadden
niets tegen elkaar gezegd, ze waren
"aan lopen, net zo lang totdat er geen
huizen meer waren. Daar, in een grep
pel vol bloeiend pijpkruid, had Erlof
voorover op de grond liggen trappen
van razernij, teleurstelling en verdriet.
Zij had hem laten betijen. Later was
zij zijn hoofd gaan strelen. Het had mis
schien een paar uur geduurd voor ze
elkaar schuw hadden durven aankijken.
Gepraat hadden ze nauwelijks. Ja, na
derhand, over gewone dingen. Zo van:
„Heb jij honger?" „Nee, ik heb geen
honger." Natuurlijk hadden ze wel hon
ger.
(Wordt vervolgd)
De uitslagen van de vierde ronde van
het internationaal schaaktournooi te
Hamburg zijn: Matanovic (J.S1.)—Hei-
nicke (Did.) 1—0, Kieninger (Did.)—
dr. Lange (Did.) 1—0, Pfeiffer (Did.)—
Biallas (Did.) 1—0, 'Darga (Did.)—Beni
(Oostenrijk) M— Vz, Stahlberg (Zweden)
dr. Castaldi (It.) Pirc (J.S1.)—
Rellstab (Did.) afgebroken, Golombek
(G.B.)—Schmidt (Did.) afgebroken,
Prins (Ned.)Teschner (Did.) afgebro
ken.
Voorts werden enkele hangpartijen
uitgespeeld. Pfeiffer won van Golom
bek, Beni versloeg Prins en dr. Castaldi
dwong dr. Lange tot opgeven.
Na de vierde ronde is de stand aan
de kop: 1. Matanovic 3 pnt. 1 afgebr.
partij; 2. Kieninger 2pnt. 1 afgebr.
partij; 3. Darga ÏV-i pnt.; 4. en 5. Pfeif
fer en Pirc 2 pnt. -f- 1 afgebr. partij.
Rellstab en Prins delen de dertiende
plaats met pnt. en 2 afgebroken par
tijen.
„Hard, koud en trots zpn de Noord-
Friezen," luidde het oordeel van de
vluchtelingen over de eilandbewoners.
„En gierig ook nog. Kijk ze zitten op
hun grote, rijke hoeven, terwijl ze ons
aankijken alsof we schurftige honden
2jjn j
De stempels op de handen waren al
lang afgesleten, maar Erlof had nog
dikwijls het gevoel dat hjj zijn handen
achter zijn rug wilde houden, dat hjj
zich moest schamen voor het feit dat
hij een vluchteling was. Hij vond het
vreselijk alleen maar dingen te moeten
krijgen en nooit iets te kunnen geven.
Tussen de mensen in het dorp en er
ger nog in huis, waar hun nauwelijks
het drinkwater werd gegund, voelde
hij zich arm en gedrukt. Maar hier
in de duinen en op het strand, tussen
zee en hemel, alleen met zijn moeder
en de vogels, voelde hp zich rijk en
vol j ogelpkheden; het was alsof de
wpde, zonnige ruimte hem vleugels
schonk.
„Denk je heus, dat ik in September
naar school moet?" vroeg hij.
„Wat denk je dan, jongen? Je bent
al zo achter geraakt."
„En jij dan? Wat ga jp doen?"
„Dat zullen we dan wel weer zien
in elk geval ga ik werk zoeken." Dit
De Brit Stirling Moss, winnaar van de
Mille Miglia, de Argentijn Juan Manuël
Fangio en de Duitser Hans Hermann
zullen de kleuren van Mercedes verde
digen in de Grote Prijs van Europa, die
22 Mei a.s. te Monte Carlo wordt gehou
den.
De Keuzecommissie van de Belgische
wielerbond heeft, met het gebruikelijk
voorbehoud, reeds de volgende renners
aangewezen voor de Tour de France:
Jan Adriaenssens, Jean Brankart, Alfred
de Bruyne, Raymond Impanis, Stan Oc-
keis en Richard van Genechten.
