Grootscheeps
familiefeest
in Oirschot
Gezelligheid ging hand in hand
met de wetenschap
Opium in
douchecel
Hongersnood
in China
Verkeer eist
twee doden
Vlaggetjesdag te Seheveningen
een groot fiasco
Katholieke verkenners
vieren zilveren feest met
koude koempoelan
Engelands ambassadeur
Vrolijke Brabantse dag
Nederlandse
vereniging
van tweelingen
opgericht
H Vader ontvangt
vliegtuigbouwers
„Maar niet de schuld,
van het regime...
Slechts zeven schepen uitgevaren
Spontane hulde aan hoofdkwartier
Sir Paul Mason
Onrustig jMg)
Gejaagd YF
Wrijf Kou en Pijn
MAANDAG 23 MEI 1955
PAGINA W
«MMzÉMMk
Pinksterviering voor niet-
katholieken
Om duizelig te worden
„Geheel volwaardig"
Spel, zang en dans
Prijzenregen
Acht opvarenden van de
„Lindekerk" aange
houden
weg met DAMPO
F. Diepen namens
„Fokker" ter audiëntie
Prinsessen wonen ballet
voorstelling bij
„BREDERO.DE"
Eerste plank opgehaald
Brand in rijwiel fabriek
te Heerenveen
Ziektekosten ambtenaren
Gasten afgebeld
Optocht in de kou
Drieduizend leiders op de Goudsberg
Advertentie
Neem een AKKERTJE
...dat helpt direct!
In het Zonnehuis te Bilthoven wordt
dit jaar een Pinksterviering voor niet-
katholieken gehouden onder leiding van
pater H. Beernink, van de „Open
Deur" te Amsterdam.
De deelnemers komen Zaterdag 28
Mei 's avonds bijeen en vertrekken öf
Zondag- öf Maandagavond. Nadere ge
gevens verstrekt bet Zonnehuis, Swee-
lincklaan 12, Bilthoven.
Ondanks de kou en het gure weer
heeft Oirschot in het afgelopen week
einde een feest gevierd, dat klonk als
een klok. De sportvereniging „Orion"
vierde haar eerste lustrum en dit feit
heeft men gevierd met een Brabantse
Dag, een festijn, waarop als gasten wa
ren uitgenodigd alle tweelingen, die er
plezier in mochten hebben dit feest te
komen meevieren. En dat waren er veel!
Ruim driehonderd tweelingparen hebben
zich voor deze bijeenkomst naar Oir
schot gespoed, van wie 87 buitenlandse,
die zelfs gedurende vier dagen in het
Brabantse dorp te gast zjjn geweest.
Het was om een beetje duizelig te
worden, want overal waar men in het
vriendelijke dorpje rondliep, kreeg men
het gevoel in spiegels te kijken. Zag men
een vriendelijk lachend meisjesgezicht
dan doemde dirert daarnaast een spie
gelbeeld op: nog zo'n gezichtje. Zag men
een bezadigd oud heertje, dan bleken
het twee bezadigde oude heertjes te zijn
en een gezonde, blozende Belg waren bij
nader inzien twee blozende Belgen. Om
de zaak nog aardiger te maken hadden
de op elkaar gelijkende tweelingen zich
ook nog zoveel mogelijk in precies de
zelfde costuums gestoken.
Naast deze verwarring zaaiende iden
tieke tweelingen waren echter ook vele
niet gelijkende tweelingen naar Oirschot
getrokken. Bij hen zag men alleen aan
het gelijke inschrijvingsnummer op hun
deelnemerskaart dat men met tweelin
gen te doen had.
Wat door de organisatoren onder
leiding van de heer Johan Louwers,
als een aardigheidje was opgezet, bleek
plotseling in de medische wereld grote
belangstelling te genieten. Een aantal
artsen, onder wie dr. J. W. Bruins,
secretaris van de Anthropogenetische
Vereniging, en prof. dr. F. Curtius,
anthropogeneet te Lübeck, maakte van
deze zeldzame gelegenheid gebruik aan
de tweelingen vragen te stellen, die
voor het wetenschappelijk onderzoek
o.a. ten aanzien van erfelijkheidsfac
toren en ziekteopsporing van belang
worden geacht.
Zowel dr. Bruins als dr. Schulte uit
Maastricht wezen er de tweelingen op,
dat zij niet alleen geheel volwaardig zijn,
in tegenstelling tot een verouderd volks
geloof dat zulks betwijfelt, maar dat zij
bovendien voor de medische wetenschap
buitengewoon interessant zijn, omdat
identieke tweelingen naar uiterlijk en
innerlijk gelijk zijn. Dit betoog sloeg zo
in bij de deelneemsters en deelnemers,
dat spontaan het besluit werd genomen
te komen tot oprichting van een Ne
derlandse Vereniging van Tweelingen.
Maar naast dit ernstige wetenschappe
lijke werk was er de ongedwongen vro
lijkheid en gezelligheid. Burgemeester
E. Steger wees daarop reeds in zijn in
vier talen uitgesproken openingswoord
Zaterdagmiddag, toen hij de deelnemers
welkom heette in zijn dorp, dat hij het
schoonste van Brabant noemde en dat,
zo zei hij, opeens de naam van „Twee
lingendorp" heeft gekregen. Hij zag in
deze bijeenkomst, waaraan Belgen, Fran
sen, Duitsers, Oostenrijkers, Zweden en
Finnen deelnamen, een bijdrage tot de
verbroedering der volkeren en tot de
wereldvrede, waartoe een samenzijn bij
zang, spel en dans zeker zou kunnen
meewerken. Spel, zang en dans, dat was
er in Oirschot Zaterdag en Zondag volop.
Harmonieën speelden, gilden vendelden,
alle deelnemers, voor zover niet te oud
en te stram, dansten de zevensprong; zij
zongen, musiceerden en babbelden alsof
ze elkaar al hun levensdagen gekend
hadden. Onbevangen alsof ze optraden
voor hun eigen familie zongen en mu
siceerden de muzikale tweelingen voor
elkaar en twee Marker meisjes in Mar
ker costuum, de jongste deelneemster-
tjes, dansten een klompendansje, zoals
ze het vermoedelijk thuis ook doen als
het feest is. Het was allemaal heel ple
zier en het is moeilijk te zeggen, wie
het meest genoten heeft van dit Bra
bantse familiefeest, de tweelingen, die
zich hier nu eens niet in een uitzonde-
Tijdens de Brabantse Dag, die in Oirschot is gehouden, waren honderden
tweelingen uit vele landen van West-Europa de gast van het gemeentebestuur.
Er waren, zoals op deze foto blijkt, verrassende gelijkenissen bij de gasten
waar te nemen.
ringspositie voelden met hun eeuwige
gelijkenis, de niet-gelijkende tweelingen,
die er als tweeling toch ook bij hoorden,
of zelfs de meest eenzame tweeling, uit
Amsterdam, die door haar tweeling
partner om onbekende reden in de steek
gelaten, op haar eentje genoot van de
feestvreugde.
De verst gekomen tweelingen waren
Sigrid en Karin Grandell, helemaal uit
Tammerfors in Finland naar Oirschot
gereisd, voor welke prestatie zij elk een
handgeweven tafellopertje in ontvangst
mochten nemen. De zusjes Rauscher uit
München werden tot muzikaalste twee
ling uitgeroepen en kregen daarvoor een
paar plastiekjes met een zingend Bra
bants paar aangeboden. De oudste twee
ling, 82 jaar, waren Kees en Trees van
Iersel uit Tilburg, die elk een ham en
een warme anti-rheuma-deken ten ge
schenke ontvingen. De gebroeders Frans
en Huub van Beers uit Tilburg, de een
klein, donker en levendig, de ander
groot, lichtblond en rustig, gingen als
minst gelijkende tweelingen met twee
reusachtige krentenmikken naar huis
Tot Tweeling 1955 of meest sympathieke
tweeling werden na lange beraadslagin
gen en discussies uitverkoren de zusjes
Diepvents uit Houthalen in België. Dit
alles werd plechtig meegedeeld op het
bordes van het vijftiende-eeuwse raad
huis door een figuur, die was aangekon
digd als Hertog Jan van Brabant, maar
die, naar eigen zeggen, een tweeling
broer van deze hertog was. En terwijl
het feest daarna nog voortduurde tot
laat in de avond hoorde men allerwege
verklaren, dat men dit feest herhaald
wilde zien, liefst ieder jaar, opdat ook
de tweelingen zich tenminste een keer
per jaar „onder elkaar" kunnen voelen.
Dat is wel het beste bewijs, dat de vele
gasten zich hebben thuisgevoeld in het
gastvrije Oirschot, dat om met burge
meester Steger te spreken als zijn beste
eigenschappen ziet zijn eenvoud, eerlijke
mening en goede trouw.
Aan boord van de „Lindekerk" die
Hemelvaartsdag in Rotterdam aankwam
heeft men twee kg opium aangetrof
fen. Er zijn acht opvarenden aangehou
den wegens diefstal van sigaretten, tex
tiel en andere goederen uit de lading.
Vier van hen zijn overgebracht naar
het hoofdbureau te Rotterdam, omdat
zij ervan verdacht worden bij de opium
smokkel betrokken te zijn. Het opium
werd in een douchecel gevonden.
Advertentie
Zaterdagmorgen heeft de H. Vader de
deelnemers aan de algemene vergadering
van de AICMA, de internationale vere
niging van fabrikanten van vliegtuigma
terialen, in audiëntie ontvangen en toe
gesproken. Op het congres is Nederland
vertegenwoordigd onder meer door de
heer F. Diepen, directeur van „Fokker".
De AICMA is opgericht in 1950 en strekt
zich thans uit over de meeste landen
van West-Europa.
De H. Vader sprak over het aandeel,
dat de AICMA moet hebben in het stre
ven alle mensen tot elkander te bren
gen. Hij herinnerde aan enige recente
initiatieven van de vereniging. Zo noem
de hij met name het voorstel tot het
bouwen van een supersonische tunnel.
Deze tunnel is reeds in aanbouw bij het
nationaal luchtvaartlaboratorium, even
buiten Amsterdam. „Alhoewel u niet
verantwoordelijk bent voor het gebruiK
van gereedgekomen vliegtuigen aldus
de H. Vader moet u toch steeds het
nobele doel van uw beroep voor ogen
houden".
Tot slot verleende Z. H. de Paus aan
alle aanwezigen zijn Apostolische Zegen.
(KNP)
De Prinsessen Beatrix en Irene heb
ben Zaterdagavond, vergezeld van een
gouvernante en een vriendin, in theater
Carré te Amsterdam de voorstelling bij
gewoond van het ballet van de Marquis
de Cuevas.
De Chinese communisten geven toe,
dat 150.000.000 Chinezen in hur. land
honger lijden, doch zij voegen er on
middellijk aan toe, dat dit niet de schuld
is van het regime, doch d^t de oor
zaak hiervan in de eerste plaats dient te
worden gezocht bij de natuurrampen
van het vorig jaar. Als tweede oor
zaak noemen zij het grote aantal perso
nen, or.der wie tevens een aantal ambte
naren, die moedwillig zich niet hebben
willen houden aan het opgestelde dis
tributie-programma.
Graan is het voornaamste voedings
product, aldus Peking en de overstro
mingen van het vorig jaar, de meest
catastrophale'' van deze eeuw, hebben
bijzonder veel van het vruchtbaarste
rijstland in China verwoest. Ook het
gebied van Honan-Hupeh, waar hoofd
zakelijk rijst wordt verbouwd, werd
zwaar getroffen.
De agent van politie W. Timmer uit
Deventer is te Lemlo met een motor
fiets in de bocht van de weg geslipt.
Op de motor zat ook mej. G. Smit,
schoonzuster van de heer T. Zij kwa
men tegen een boom terecht. T. over
leed spoedig aan zijn wonden, mej. S.
is zwaar gewond naar het ziekenhuis
te Deventer vervoerd.
De 58-jarige J.H. uit Horst (L) werd
Zaterdagavond tussen Helmond en Deur-
ne aangereden door een bestelwagen
van de kermisexploitant M. De wagen
reed door. De aangeredene werd met
ernstige verwondingen overgebracht
naar het ziekenhuis, waar hij is over
leden.
De rijkspolitie van Deurne heeft de
chauffeur van de bestelwagen, een 17-
jarige jongen an, niet in het bezit van
een rijbewijs dus, opgespoord. Na zijn
schuld te hebben bekend werd de jonge
man op vrije voeten gesteld.
Na elf uur graven rond het natte graf
van het drie eeuwen oude Nederlandse
oorlogsschip „Brederode" voor de kust
van Denemarken, is Zondag de eerste
verschroeide plank van de met zeewier
en zand bedekte oorlogsbodem aan het
daglicht gebracht.
De opgehaalde plank is 3 meter lang,
30 centimeter breed en 7,5 centimeter
dik. Hij lijkt van eikenhout gemaakt en
is bedekt met spijkergaten, doch er zit
geen enkele spijker of bout in. (UP).
Zaterdagmiddag is door tot nog toe
onbekende oorzaak brand uitgebroken
in het gebouwencomplex van de „Ba-
tavus" rijwielenfabriek te Heerenveen.
Direct rukte de Heerenveense brand
weer met alle beschikbare materieel
uit. Het vuur bleek te zijn ontstaan in
'n in de kelder gelegen kleurenlakkerij.
De zware rookontwikkeling belemmerde
de blussing, doch na twee en 'n half uur
hard werken slaagde de brandweer er
in het vuur meester te worden. De
brand kon worden beperkt tot de lak-
kerij, doch de overige afdelingen liepen
grote waterschade op. Hoewel het nog
moeilijk is een schatting te maken,
neemt men aan, dat de waterschade
de schade door het vuur zal overtref
fen. Naar de directeur van de fabriek
mededeelde hoopt men binnen enkele
dagen met het volledige personeel nor
maal met de productie door te gaan.
De uitkering aan het rijkspersoneel
krachtens de Interimregeling ziekte
kosten-ambtenaren, zal met ingang van
1955 worderi verhoogd van f 66 tot f 84
per jaar. Ongehuwden ontvangen de
helft, dus f42 per jaar. De minister van
Binnenlandse Zaken heeft aan de pro
vinciale en gemeentebesturen gevraagd
een gelijke maatregel te nemen.
Hetgeen het hoogtepunt van de
feestelijke viering rond het vijftigjarig
jubileum van de Sclieveningse haven
had moeten zijn, is een dieptepunt ge
worden. Een enthousiast comité Vlag
getjesdag had van deze Zaterdag een
grandioos festijn willen maken, maar
als gevolg van de staking, waardoor
de vissersschepen niet ter haringvangst
uitvoeren, is van dit feest waarvan
de vlootschouw de hoofdschotel zou vor
men maar bitter weinig terecht ge
komen. De stakende vissers hadden be
kend gemaakt, dat zij wel aan de vloot
schouw wilden meewerken, maar de
reders accepteerden deze medewerking
met één uitzondering niet. Zo kon
het gebeuren, dat Zaterdagmiddag
slechts zeven schepen in plaats van de
drieëndertig, die bij normale omstandig-
Wie deze, op Zaterdag 21 Mei
1955 genomen, foto van de haven
van Seheveningen bekijkt, zal
moeilijk kunnen geloven, dat het
op die dag de befaamde „vlagge
tjesdag" waswant vlaggetjes
waren er bijna niet te zien.
Aangezien de loggers niet tijdig
gereed gemaakt waren, ging Za
terdag de gehele vlootrevue niet
door, hetgeen voor de vele be
langstellenden een ernstige tegen
valler was. Een en ander was een
gevolg van de moeilijkheden tus
sen de werkgevers en de werkne
mers in de haringvisserij.
heden zouden zijn uitgevaren, begeleid
door enkele reddingsboten, de haven
verlieten. Deze vissersboten waren vro
lijk gepavoiseerd, maar zij konden toch
niet de indruk van het fiasco van deze
dag wegnemen. Zij vormen slechts een
trieste schaduw van hetgeen had kun
nen zijn
Nadat Vrijdag gemeld was dat de
Koningin de vlootschouw niet kon bij
wonen, besloot het Comité Vlaggetjes
dag Zaterdagmorgen, toen bleek, dat de
reders geen vlootschouw wensten te
houden, het gehele festijn geen doorgang
te laten vinden. Alle officiële gasten,
die de vlootschouw aan boord van een
van de schepen zouden meemaken,
werden inderhaast afgebeld. In het mid
daguur kwamen echter toch velen naar
de haven, in de hoop, dat er ter elfder
ure nog een oplossing zou kunnen wor
den gevonden. Deze hoop bleek he
laas ijdel. Slechts zeven schepen,
met enkele buitenlandse gasten van de
rederij, kozen het zeegat. Een andere
logger, bemand met enthousiaste tou-
risten,'werd door de Inspectie van de
Scheepvaart teruggeroepen, daar het
schip te zwaar belast was....
De praalwagenoptocht, die later op
de middag werd gehouden, kan even
min een succes worden genoemd, al
moet de schuld hiervoor niet op de
eerste plaats bij de organisatoren wor
den gezocht. Er blies namelijk een
harde, ijskoude wind over de boulevard,
waardoor de meeste toeschouwers ge
dwongen werden ontijdig het veld te
ruimen. De deelnemers aan de optocht
zagen na afloop letterlijk paars van de
koude. Het vuurwerk, dat 's avonds
werd afgestoken, kan geslaagd worden
genoemd. Het pechduiveltje achter
volgde echter ook hier de feestelingen.
Wegwaaiende vonken veroorzaakten een
brand op de duintop, vanwaar het vuur
werk werd afgestoken. Een groot ge
deelte van het natte gras vatte vlam,
hetgeen met een kolossale rookontwik
keling gepaard ging, bepaald niet pret
tig voor de toeschouwers. Resumerend
moet geconstateerd worden, dat het
Seheveningen Zaterdag echt niet heeft
meegezeten. Jammer genoeg is het slot
van de festiviteiten van het vijftigjarig
jubileum geen succes geworden.
(Van onze speciale verslaggever)
In het teken van de Zilveren Adelaar was de Koempoelan geplaatst, die in
het afgelopen weekend door drieduizend leidsters en leiders van de Katho
lieke Verkennersbeweging op dé Goudsberg te Lunteren werd gehouden.
De Zilveren Adelaar, die de opgang „een langzame, we doen het kalm
aan", zei de hoofdcommissaris, H. F. M. Baron van Voorst tot Voorst, in
zijn welkomstwoord symboliseerde van de haar zilveren jubileum vie
rende beweging. In werkelijkheid was het de Koempoelan van het kwik
zilver-onder-nul. Er waren Zondagmorgen zelfs vaandrigs, die b\j hoog en
laag beweerden, dat de ijspegels aan hun snor gehangen hadden en dat zij
een bijt in hun waskom hadden moeten hakken. Waarmee we maar zeggen
willen, dat het een koude Koempoelan geweest is, zo koud als in de 25-jarige
historie van de beweging nog niet was opgetekend.
tentenkampen te voorschijn om de Hoog
mis bij te wonen, die door mgr. A. C.
Ramselaar, president van het klein-se-
minarie te Apeldoorn en een der pio
niers van de beweging, werd opgedra
gen met assistentie van een andere pio
nier, pastoor ,,Pim" Froger uit Schoon-
dijke en hoofdaalmoezenier A. J. L. Ver
hoeven. In zestien kapeltenten lazen
tachtig aalmoezeniers stille H. Missen.
Druipnat stonden de deelnemers in de
open lucht.
Nat was het nog steeds toen later
de volksspeler met niet bijzonder veel
animo gehouden werden. Maar tegen
twaalf uur, toen de gasten arriveerden
voor de receptie, brak eindelijk de zon
door, onder begunstiging waarvan de
stemming een climax bereikte tijdens 't
middagfeest. Een plechtig Lof, gecele
breerd door mgr. F. N. J. Hendrikx,
vicaris-generaal van de bisschop van
Den Bosch, die het Hoogwaardig Epis
copaat vertegenwoordigde, was hiervan
en van de hele Koempoelan een stem
mige en devote bekroning.
Maar en dit betekent het succes
van de jubileumviering het enthou
siasme van de deelnemers joeg het
kwik in hun binnenste omhoog. Laaiend
als de vlammen van het kampvuur,
dat de Zaterdagavond grotendeels vul
de, was de geestdrift waarmee het lei-
derscorps, gebukt onder zware bepak
king, Zaterdagmiddag het rulle zand
van de Goudsberg doorploegde en boven
op de heuvel het blijde weerzien uit
zong. Dezelfde geestdrift, die vonken
sloeg uit de drieduizendvoudige zeven
sprong op het Sint Jorisveld, waarmee
het avondfeest werd ingezet. Daar werd
de erfenis zichtbaar gemaakt van de
pioniers, die 25 jaar geleden met alleen
maar geestd Ut de basis legden van wat
nu een beweging is van bijna 50.000
jongens.
Iets van deze 25 jaar oude bezieling
klonk door in de speech van commis
saris Jan Max uit Arnhem, die herinne
ringen ophaalde van het eerste uur,
toen de eerste katholieke verkenners
kampeerden in de Betuwe en door een
pastoor uit de parochiekerk geweerd
werden omdat zij een korte broek droe
genToen de dappere leiders ten
slotte regenjassen aantrokken, omdat
hun blote knieën aanstoot bleken te
geven. Toen er mannenmoed voor no
dig was „moet je nu eens om ko
men", riep Max uit om katholiek
verkenner te zijn.
Leeft het ideaal nu minder fel? On
getwijfeld is er in 25 jaar iets veran
derd. Minister Cals, die wegens fami-
lie-omsfandigheden helaas verhinderd
was en daarom de heer A. Oosterlee,
hoofd van de afdeling Vorming Buiten
Schoolverband van O.K. en W., een per
soonlijke boodschap liet voorlezen, wees
er op, dat de vrije jeugdbeweging, waar
van de verkennersbeweging een onder
deel is, niet meer weggedacht kan wor
den uit het geheel der opvoeding. Deze
erkenning houdt in, dat de spanning van
het begin verdwenen is. Commissaris
Max moet dit gevoeld hebben, toen hij
voor de microfoon een trektocht door
25 jaar hield en het leiderscorps onver
bloemd de waarheid zei. Maar hij gaf de
jongelui ook een enthousiaste por. „Als
het verkennersspel goed gespeeld wordt,
trekt het wel."
Demonstratie en zegetocht
De juistheid van deze uitspraak er-
vaarden vele officiële gasten Zondag
middag, men eindelijk droog en ein
delijk een verlegen zonnetje, dat de gure
wind iets dragelijker maakte op het
Sint Jorisveld een demonstratie gege
ven werd, die een bonte staalkaart van
verkennersactiviteiten toonde. Zij zagen
verkenners een hoge toren pionieren,
welpen een negerdans uitvoeren, stoere
knapen een judo-show geven, een
E.H.B.O.-ploeg optreden en een troep
jonge Bossenaren een zegekar binnen
halen, waarop de hoofdcommissaris en
de hoofdaalmoezenier moesten plaats
nemen om een ererondje door de arena
te rijden. „Sta ons toe, vóór we gaan
scheiden, dat we U eens mogen leiden"
declameerde een welp met uitnodigend
gebaar. Het werd een zegetocht langs
het carré van juichende leidsters en
leiders, een saluut en een dankbetui
ging aan het hoofdkwartier, een spon
tane hulde aan allen, die in de afge
lopen xwarteeuw de beweging hebben
opgestuwd. Commissaris Max moge eni
ge critiek hebben op de huidige leiders,
hjj moge gerust zijn wat het enthousias
me betreft, dat Zondagmiddag tot onge
kende hoogte steeg.
Na de officiële opening volgde Zater
dagavond de joyeuze intocht van in bon
te kledij gestoken deelnemers, die ver
ondersteld werden alle volkeren der aar
de uit te beelden. Toeschouwers kregen
de indruk, dat tachtig procent van de
wereldbevolking uit Bedoeïnen bestaat,
want het gros had er zich van afge
maakt met kt meer of min potsierlijk
showen van dekens, lakens en hand
doeken. Slechts enkele groepen hadden
de bedoeling begrepen en hun fantasie
laten spreken, zoqls b.v. een groep uit
Oss, die zich als Lappen de zgn.
„osselappen" had getransformeerd.
Zij brachten aan het kampvuur een
geestige persiflage op de verkenners-
bewegin-. Beter dan een andere groep,
die als monniken verkleed een
profanerende imitatie van de Vespers
gaf.
Het kampvuur is op elke Koempoelan
het zwakke punt. Het eist intimiteit en
improvisatie, die in aanwezigheid van
duizenden en bij ingestudeerde nummers
ver te zoeken zijn. Gelukkig maakte het
einde van de dag weer alles goed:
een stichtende processie met brandende
fakkels naar de levensgrote beeltenis
van Maria.
De nachtvorst ging Zondagmorgen
over in een trieste regen. Ietwat moei
zaam kwamen de deelnemers uit de
H. F. M. Baron van Voorst tot Voorst,
hoofdverkenner, houdt voor de verzat
melde deelnemers en deelneemsters een
openingsrede.
De Britse ambassadeur te
Den Haag, Sir Paul Mason,
vindt het afleggen van officiële
bezoeken werkelijk niet ver
velend. „Ik wil Nederland zo
goed mogelijk leren kennen",
zo zegt hij, „en ik ontmoet
graag nieuwe mensen. Ik vina
het prettig mijn werkkamer
nu en dan eens te kunnen
verlaten". Sir Paul verheugt
zich dan ook oprecht op de
gebeurtenissen van de Britse
week, al heeft hij liet er als
beschermheer bijzonder druk
mee. Gedurende die hele
week vAnat er ieders dag ei
gens anders een evenement
plaats, dat hij met zijn aanwe
zigheid zal opluisteren. Het is
gisteren al in Alkmaar begon
nen. Vandaag is Utrecht aan
de ozu't en volgende week
achtereenvolgens: Hilversum,
Arnhem, Enschede, Groningen
en Tilburg. Een zwaar pro
gramma voor Groot-Brittanniè s
hoogste vertegenwoordiger in
ons land. Maar de ambassadeur
is aan hard werken gewoon. Al
vroeg in de morgen 'oegeêft hij
zich van zijn ambtswoning,
Westeinde 12, naar de nabijge
legen kanselarij, aan de mooiste
weg van Den Haag, het Lange Voorhout, een laan waar de tijd eeuwen
heeft stilgestaan. Meestal begint de ambassadeur zijn dagtaak nog voor
zijn medewerkers zijn gearriveerdhetgeen in diplomatieke kringen niet
gebruikelijk is. Vaak is hij 's avonds ook de laatste, die het gebouw
van de ambassade verlaat. Sinds hij op 20 Augustus van het vorig jaar
te Hoek van Holland de Nederlandse bodem voor het eerst in zijn hui
dige kwaliteit betrad, heeft hij zich een gedegen kennis verworven van
de natie, waar hij als afgezant van Koningin Elizabeth 11 is geaccredi
teerd. En hij heeft een grote genegenheid opgevat voor ons volk, zo blijkt
reeds uit een kort gesprek. Een gesprek, dat plaats vindt in een vertrek,
waarvan de wanden met fraaie laat achttiende-eeuwse schilderijen zijn
bedekt. Het is een passende omgeving voor deze minnaar van de beel
dende kunst, die al veel genoten heeft van onze musea. (De tentoon
stelling van Engelse aquarellen, die hij vandaag in het Centraal Museum
te Utrecht zal openen, gaat hem bijzonder ter harte). Maar Sir Paul
heeft helaas tot nog toe te weinig gelegenheid, om zich aan zijn liefheb
berijen te wijdenOok het weekend heeft hij vaak nog beslommeringen.
Hij zou meer golf willen spelen en hij zou willen jagen, hij zou bij
antiquariaten naar oude boeken willen kijken, en hij zou vaker naar een
goede voetbalmatch willen gaan. Van voetballen en cricket weet hij heel
wat af en de uitslagen in de Times volgt hij met een kennersoog.
Sir Paul praat niet graag over zichzelf, zo merken wij wel uit het
gesprek, al is hij zich de waardigheid van zijn ambtt bewust. De bekende
diagonaal-gestreepte das verraadt, dat zijn educatie in Eton begonnen is.
In Cambridge heeft hij zijn studie voortgezet. Een voortreffelijke basis
voor een carrière in Engelands buitenlandse dienst. Die carrière begon
reeds, toen hij in 1926 op slechts 22-jarige leeftijd als attaché aan de
Britse ambassade te Bern werd verbonden. Vervolgens bekleedde hij
diplomatieke functies te Brussel, Praag, Ottawa en Lissabon, nu en dan
onderbroken door dienstperioden in het Foreign Office te Londen.
Zes jaar geledén werd hij aangesteld als gezant te Sofia. Tot 1951 heeft
hij hier diep achter het ijzeren gordijn de belangen van Groot-Brittannië
trachten te behartigen. Ofschoon het een zware tijd was, denkt hij nog
met genoegen terug aan de prettige sfeer, die in de Westerse diploma
tieke wereld in de Bulgaarse hoofdstad heerste. Maar uiteraard bevalt
het hem in Nederland waar hij, na drie jaar assistent onderminister
van buitenlandse zaken geweest te zijn, benoemd werd onvergelijkelijk
vcd beter.
Ook de om haar hartelijkheid zeer geziene Lady Mason en de jeug
dige William, die in Den Haag op school gaat, vinden het verblijf in de
Residentie prettig. (Een dochter is in Engeland op school).
Toen de ambassadeur in 1954, aan de vooravond van zijn ambts
periode in Nederland, in de adelstand werd verheven, werd aldus de
waardering tot uiting gebracht voor de diensten, die hij zijn land had
bewezen. Voor Sir Paul, die slechts vijftig jaar oud is, zal Den Haag
niet het einde zijn van zijn snelle en brilliante carrière. Maar wil Neder
landers kunnen slechts hopen, dat het Hare Majesteit de Koningin van
Engeland zal behagen haar ambassadeur nog geruime tijd in zijn func
tie te handhaven.
