Nieuwe Haarlemsche Courant | 1955 | 26 mei 1955 | pagina 7

6Ric 6 door tv an WI.

Foster Dulles waarschuwt:

Russisch „vertoon van
aangename redelijkheid"
is niet zonder gevaren

Ministers voor toelating van
Spanje tot de NATO

HET PROBLEEM VAN DE ANGST

Puistjes

Elfde etappe weer een
Italiaanse zege

K ru iswoordraadse l

Wandeltocht door de Biesbosch

1WITSAL

of Wolf?

Rijksgoedkeuring
weer ingevoerd

Zeven spelers
geschorst

De verstrooiing van de wereld slechts
camouflage van de verlatenheid

D.D.D.

Elfde etappe

Phil Drake wint

de derby

Watersportwedstrijden op de Amer

Mens

DONDERDAG 26 MEI 1955

PAGINA 7

Verslapping der defensie

Bouw in vrije sector

Voor publiekrechtelijke
lichamen

Nu geklaag

Bij Go Ahead (Deventer)

Schalke en Köln spelen
gelijk: 2—2

Noorwegen verliest van
Ierland: 13

t -

Ér:;| i

De „vreze des Heren" is
eigenlijk „Godsdienst"

Ronde van Italië

Pech voor Wagtmans
en Van Breenen

T enniskampioenschappen

Van Meegeren in eerste
ronde uitgeschakeld
Mej. Ten Bosch schakelt
mevr. Gastier uit

8 9 10 lt

Huidjes als satijn

door

A. Rutgers van der Loeff-Basenau

Matanovic wint tour-
nooi te Hamburg

Prins op vijftiende plaats

Drielandenwedstrijd
te Antwerpen

Van Roessel hersteld

John Foster Dulles, de Amerikaanse
minister van buitenlandse zaken, heeft
gisteren voor de commissie van buiten
landse zaken van het Amerikaanse
Huis van Afgevaardigden gepleit voor
goedkeuring van het nieuwe program
van president Eisenhower voor hulp
aan het buitenland, een program, waar
mee 3.5 milliard dollar gemoeid zal
zijn. Hij zei, dat de recente politieke
daden van de Sovjet-Unie (zoals onder
tekening van een Oostenrijks verdrag,
wijziging van de Sovjet-houding ten aan
zien van ontwapening, de „pelgrims
tocht" van Sovjet-leiders naar Belgra
do) duiden op een grotere mate van
verdraagzaamheid en meer eerbied
voor vrijheid en onafhankelijkheid. Het
zou volgens hem echter een grote fout
zijn als men dacht, dat het gevaar nu
voorbij is.

Een van de redenen voor dit Sovjet-
beleid kan zijn, dat de Russen hopen
door een „vertoon van aangename re
delijkheid" verslapping van de defensie
maatregelen van het Westen in de hand
te werken. Dulles waarschuwde, dat
sommige vrije landen dit vooruitzicht
aanlokt en dat de vrije landen naar de
Verenigde Staten kijken om te zien hoe
de jongste Russische maatregelen wor
den opgevat. Als wij de indruk wekken,
dat volgens ons het gevaar voorbij is,
zullen zfl ons snel volgen en zal veel
van de saamhorigheid en kracht, in de
afgelopen jaren door het Westen opge
bouwd, snel vergaan, aldus Dulles.

De huidige positie van de Sovjet-Unie
ten aanzien van de ontwapening bevat

Publiekrechtelijke lichamen zullen in
het vervolg voor de bouw van wonin
gen in de vrije sector een rijksgoed
keuring moeten aanvragen. Dit geldt
ook voor vrije-sector-woningen, waar
voor door publiekrechtelijke lichamen
geldelijke steun in de ruimste zin
opgevat wordt verleend. Daartoe wor
den o.m. gerekend: garanties ten aan
zien van hypothecaire geldleningen, cre-
dielen, al dan niet periodieke bijdragen
d fonds perdu, verlaagde grondprij
zen e.d.

Deze rijkskeuring, die sinds Juli 1952
voor de woningbouw niet meer bestaat,
is thans bij beschikking van de minis
ter van Wederopbouw en Volkshuisves
ting weer in het leven geroepen voor
door of vanwege publiekrechtelijke li
chamen te bouwen of financieel gesteun
de vrije-sector-woningen, omdat ver
schillende gemeentebesturen er toe zijn
overgegaan de bouw in de vrije sector,
waarvoor geen rijkssubsidie wordt gege
ven, financieel te steunen, waardoor de
mogelijkheid aanwezig is, dat het beleid
ten aanzien van het woningbouwpro
gramma wordt verstoord.

volgens Dulles „veel dat niet duidelijk
is of onaanvaardbaar voor de Verenig
de Staten, doch de Sovjet-Unie erkent
nu tenminste dat bepaalde grondbegin
selen, die zjj tot op heden verwierp,
geldigheid bezitten."

Voorts merkte de minister nog op,
dat de Sovjet-leiders steeds hebben
verklaard, dat ratificatie van de Pa-
rijse accoorden een ernstige belemme
ring zou betekenen voor verdere be
sprekingen, doch dat de „Pravda",
het orgaan van de communistische
partij, nu klaagt, dat de Verenigde
Staten niet lang genoeg willen confe
reren en de vier-mogendhedeneonfe-
rentie op het hoogste niveau in een
paar dagen tjjds willen afdoen.

Een lid van de commissie merkte op
dat 14 senatoren een resolutie hebben
ingediend waarin zg een toelating van
Spanje tot de Noord-Atlantische Ver
dragsorganisatie steunen, en vroeg hoe
het ministerie van buitenlandse zaken
tegenover deze kwestie stond.

Minister Dulles antwoordde: „Het mi
nisterie van buitenlandse zaken zou
sympathiek staan tegenover zulk een
resultaat." Op de vraag of het ministe
rie in deze richting enige stappen heeft
ondernomen, antwoordde Dulles dit lie
ver te willen bespreken op een besloten
zitting. (Reuter)

Zeven eerste elftalspelers van Go
Ahead zijn door het bestuur van deze
vereniging tot 1 Juli geschorst. Als
motief is opgegeven: lijdelijk verzet bij
de training en oppositie tegen de
vereniging. De schorsing betreft de
spelers: Meyerman, Voortman, A. Kolk
man, De Boer, Hölscher, Van Bruggen
en Doornebos. Sinds enkele weken zijn
zij al niet meer in het eerste elftal
opgesteld. Er bestond reeds enige tijd
een tegenstelling tussen het bestuur en
een aantal spelers van het eerste elftal,
die het „geestelijk klimaat van de ver
eniging niet meer gezond achten".

Te Nijmegen is ten aanschouwen van
ongeveer 10.000 toeschouwers een
voetbalwedstrijd gespeeld tussen de
Duitse clubs Schalke 1904 en F. C.
Köln. Het was een snelle, technisch
hoogstaande partij, waarin Schalke
eerst na de rust enig overwicht kreeg.
Daarvoor ging de partij gelijk op en
vielen ook de vier doelpunten. Kort
na het begin opende Köln de score
door zijn middenvoor Nordmann. Even
later zorgde -Piontek voor de gelijk
maker. Het spel golfde in een zeer
hoog tempo van doel tot doel tot
Breuer (Köln) zijn ploeg de leiding
gaf. Nauwelijks was weer afgetrapt,
of Schalke ondernam een offensief, dat
Piontek met een kopbal bekroonde
(2—2).

Na de rust was Schalke in de meer
derheid, maar doelman Jansen redde
het gelijke spel voor Köln door zijn
energiek en kundig ingrijpen.

In het Bislet stadion te Oslo heeft de
vertegenwoordigende ploeg van de Ierse
vrijstaat Woensdagavond met 3-1 van
de Noorse nationale ploeg gewonnen. De
ruststand was 1-1.

B SI

Woensdagmiddag waren de minister-president van Thailand, de gezant van
Thailand, Chai Prathiparen, en de vice-minister van Buitenlandse Zaken,
Rak Panyarachun met hun echtgenoten te gast ov het Paleis Soestdijk.

Woensdag heeft de Katholieke Centra
le Vereniging voor Geestelijke Volksge
zondheid te Utrecht een geslaagde stu
diedag gehouden over het probleem van
de angst. De keuze van dit onderwerp
was bepaald door de behoefte de pae-
dagogische en psychohygiënische si
tuatie van onze tijd scherper te belich
ten tegen de achtergrond dezer moderne
problematiek om de aldus te verwerven
diepere inzichten dienstbaar te maken
aan een zo vruchtbaar mogelijke aanpak
van het werk der geestelijke volksge
zondheid.

Prof. dr. F. J. J. Buytendijk, die de
vergadering leidde, wees in zijn inlei
ding erop, dat reeds St. Augustinus
de innerlijke onrust van de mens heeft
geconstateerd. Ook Pascal getuigde
van deze „inquiétude", die weliswaar
zij het in schijn op te heffen is door
allerlei verstrooiing, maar juist daar
door „la plus grande de nos misères"
openbaart. De verstrooiing, die de we
reld biedt, is in de grond slechts ca
mouflage van de verlatenheid, uitlopend
op „ennui" en „nausée". De diepe ver
bondenheid van zijn en tijd verklaart
het feit, dat de „ennui" van alle tijden
is.

De moderne, diep gefundeerde angst
kan geen hulp meer verwachten van
de natuurwetenschappen, die hun
overwegende greep op de wereld heb-
ben verloren. Men wendt zich daarom
nu naar de wijsbegeerte, die, in te
genstelling met voorheen, alle lagen
der maatschappij doordringt en zich
met het leven zelf voedt. Mag men wei
geren antwoord te geven wanneer de
mens vrijmoedige vragen stelt vanuit
het voor hem alles beheersende vlak
van het eigen bestaan, uit welke vra
gen ons bovendien overduidelijk „Ie
désordre du temps" tegenklinkt? Om
dit antwoord, begrijpend, te kunnen
geven werd deze studiedag georgani
seerd.

De eerste spreker, prof. dr. W. Gros-
souw, behandelde de angst in de Bijbel
tegenover het transcendente zijn van God.
De Oud-testamentische „vreze des He
ren", te verstaan als een gevoel van ont
zag voor de zich openbarende Majes
teit van God met de daaruit volgende
bereidheid tot het volbrengen van Zijn
Wil, is eigenlijk „Godsdienst" (verge
lijk ons woord: „Godsvrucht"). Het
Oude Testament wordt ook in dit op
zicht door het Nieuwe voltooid, waarin
de vreze des Heren, zonder geheel te
wijken, zich ontwikkelt tot een ver-

trouwvolle overgave in de liefde, die
alles verwacht van Gods Genade, ons
door Menswording en Verlossing nabij
gekomen. Maar de vreze des Heren
blijft inhaerent aan het christelijk ge
loof en de christelijke hoop, waardoor
een spanning ontstaat tussen vrees en
liefde, een angst, die slechts weggeno
men kan worden door het bevrijdende
woord: „Abba, Vader". Alleen hij, die
de kinderlijke overgave aan God niet
opbrengt en zijn uiteindelijke bestem
ming in eigen handen wil houden, ver
valt in een psychopathische angst. De
christelijke opvoeding moet daarom al
le nadruk leggen op het scheppen van
een klimaat van vertrouwen en liefde,
waaraan de authentieke ervaring van
Gods ontzagwekkende Majesteit niet
ontbreekt. Zo alleen kan de mens groei
en tot geestelijke volwassenheid, die
gezonde godsvrucht mogelijk maakt.

Prof. dr. A. de Waelhens besprak ver
volgens de angst in de moderne wijs
begeerte. Beginnend bij Hegel, bij
wie de eerste aanduiding van de mo
derne problematiek van de angst te vin
den is, behandelde spreker diepgaand
de verschillende opvattingen van Kier
kegaard, Heidegger en Sartre. Alge
meen beschouwt men de angst als hel.
„gevoel", dat de mens openstelt voor
de uiterste waarde van zijn existentie.
Voor Kierkegaard is de angst de open
baring „dat alles mogelijk is" zelfs dat
de mens zijn eigen autonomie kiest te
gen God, waaruit de eigenlijke angst
ontstaat. Heidegger laïciseert Kierke
gaard's opvatting: de angst is de open
baring van 's mensen eenzaamheid iin
de wereld. Sartre legt het wezen van de
angst in de zekerheid, dat geen besluit
invloed kan uitoefenen op onze toe
komst. De angst komt voort uit het
zich bevinden in deze wereld. Nie
mand ontsnapt daaraan en is verplicht
een oplossing te vinden voor het pro
bleem. van het leven. Het pogen een
antwoord te vinden op de verhou
ding mens-wereld, dat de moderne pro
blematiek van het leven uitmaakt, is
mogelijk een winst voor het christen
dom, dat immers beleidt „op weg te
zijn" naar de uiteindelijke voltooiing.

Tenslotte wees prof. dr. E. de Greeff
in zijn rede over de psychologie en de
psychopathologie van de angst erop,
dat er ook nog andere geheimen in het
menselijke zijn dienen te worden erkend
dan de reeds besprokene, namelijk de
lichamelijkheid. De mens heeft niet al
leen een lichaam maar is ook zijn li
chaam. Zo kwam prof. De Greeff tot
de conclusie, dat de angst niet alleen
menselijk maar ook dierlyk is, namelijk
een primaire beleving verbonden met
het organisme zoals het gevoel van pijn.
De aanleg voor de angst hangt funda
menteel met het leven samen als een
primitieve oerfunctie, verbonden aan
onze biologische situatie. Iedere norma

le mens moet daarom ook de angst ken
nen. Als pathologisch verschijnsel ech
ter ontneemt hij de mens zijn vrijheid.
De evolutie van de mens komt tot stand
door discipline en compensatie der
angstbelevingen. Elke stoornis op dit
gebied beïnvloedt de ontwikkeling dei-
persoonlijkheid. Aan de hand van enke
le speciaal acute ziektegevallen
beschreef spreker de werking van de
angst en onderstreepte daarbij het ge
wicht en het resultaat van medische
interventie.

Een verhelderende discussie besloot
deze studiedag, die, naar de voorzitter
zei, het werk der geestelijke volksge
zondheid grote diensten had bewezen.

Advertentie

Zuiver en ontsmet uw
huid met de helder
vloeibare D.D.D. De
jeuk bedaart, de ziekte
kiemen worden gedood.

GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN

105. Gevolgd door Halfra haast Eric zich het bos in, de Bohuslaners ach
terna. Overal om hen heen horen zij de kreten en de rennende voetstap
pen van de vluchtenden, vermengd met het sinistere gehuil van een wolf
hier en daar. „Het heeft geen zin, Heer", hijgt Halfra, nadat zij ruim een
kwartier gelopen hebben zonder ook maar één Bohuslaner gezien te heb
ben. „Mijn wolven zijn er niet op afgericht om hele legers tegente houden
■het enige, wat ze geleerd hebbenis mensen, die zich te dicht in de buurt
van Wogram's ruïne waagden, te verdrijven", „Maar je ging toch ook met
hen op jacht?" houdt Eric aan. Als ik de jachtroep geef, vallen ze aan
om te doden", gromt de weerwolf, „en dan is het hek van de dam. Wan
neer mijn wolven de mens leren beschouwen als jachtbuit, weten ze
geen onderscheid meer". Hierin moet Eric Halfra gelijk geven en hoezeer
het hem ook spijt, ze keren maar onverrichterzake op hun schreden terug.
Nabij het kamp voegen Axe, Svein, Bi ar en de andere Heruh zich by
hen. Eric's metgezel, de Bohuslaner, is er niet bij. Hij zat ergens nabij
de driesprong in een boom, en weigerde er uit te komen, hoewel ik hem
bezwoer, dat mijn wolven hem niets zouden doen'zegt Halfra. „Dan
zit hij er waarschijnlijk nu nóg", grinnikt Eric, maar dan wordt hij weer

ernstig. Door deze onverwachte ontwikkeling zijn ze in feite even ver als
toen Eric naar Bohuslan vertrok. De krijgers van Bohuslan, die Eric ge
hoopt had in het veld te kunnen brengen tegen' de wapenknechten van
Branwen, zijn er als hazen van door gegaan. Andere middelen, om met de
duistere machten op Tyrfing de strijd aan te binden, heeft hij niet. Daaren
tegen heeft de sluwe Keltische alle troeven in handen. Een por tegen zijn
schouder wekt hem uit zijn sombere overpeinzingen. „Wat is dat voor een
schijnsel daar in de richting van de heirbaan naar Tyrfing?" fluistert
Halfra. „Zo te horen, schijnt een troep Bohuslaners daarheen te vluchten",
antwoordt de Noorman, terwijl zij zich door het woud haasten, om pools
hoogte te nemen. Dan zien zij inderdaad tussen de bomen door een grote
groep Bohuslan-krijgers, van wie er velen gewapend zijn met fakkels,
onder veel misbaar, voortsnellen langs het pad naar Tyrfing. Met al aie
fakkels en dat geschreeuw proberen ze natuurlijk boze geesten en weer
wolven op een afstand te houden", merkt Halfra spottend op. Opeens
grijpt Eric zijn makker bij de schouder. „Ik heb het gevonden!" zegt hij.
..Er is nog één wapen, waarmee we Branwen kunnen verslaan. Haar bijge
loof! Snel Halfra, roep je wolven bijeen en kom mee!"

De Italiaan Vincenzo Zucconelli heeft
Woensdag de elfde etappe van de
Ronde van Italië gewonnen. Tweede
werd zijn landgenoot Piazza; de derde
binnenkomende was eveneens een Ha-
liaan: Fantini.

De rit van Rome naar Napels werd
in zeer traag tempo gereden; vele toe
schouwers kregen het gevoel of zij
een herhaling zagen van het gebeurde
van verleden jaar, toen de renners bij
onderlinge afspraak tijdens de etappe
een „staking" op touw zetten. Van
Cisterna tot Latina, op het vlakke stuk
naar de eerste finish lijn, werd in een
compacte groep gereden. Niemand deed
een poging om te ontsnappen. Bij het
naderen van Terracina probeerde de
Fransman Caput weg te komen. Het
lukte hem en hij werd eerste, waardoor
hij de speciale prijs in de wacht kon
slepen. Met Terracina achter zich viel
Caput weer terug.

Te Formia ging Benedetti aan de
haal, maar de groep had hem spoedig
ingehaald. Daarna volgden nog enige
ontsnappingspogingen van kleiner for
maat, die echter geen resultaat ople
verden. Van Breenen en de Spanjaard
Escola behoorden tot de leiders van
deze ontvluchtingspogingen.

Vóór Napels kreeg Van Breenen

pech, doordat zijn voorband leeg

VLOEISTOF

BALSEM

ZEEP

De elfde etappe van de Ronde van
Italië van Rome naar Napels over
242 km. is gewonnen door Zucconelli
(It.) in 7 uur 28 min. 22 sec. De
uitslag luidt verder: 2. Piazza (It.)
z. t. 3. Fantini (It.) z. t. 4. Favero
(It.) z. t. 5. Falaschi (It.) z. t. 6.
Grosso (It.) z. t. 7. Albani (It.) 7 uur
28 min. 39 sec. 8. Benedetti (It.) z. t.
9. Caput (Fr.) z. t. 10. Ciancola (It.)
7.28.39. 11. Van Kerkhoven <B.) z. t.
12 Baffi (It.) z. t. 13. Escola (Sp.)
z. t. 14. Volpi (It.) 7.29.15. 15. Petti-
nati (It.) 7.29.28. 19. Koblet (Zwits
7.32.05. 35. Van Breenen (Ned.) z. t.
43. Maenen (Ned.) z. t. 45. Roks
(Ned.) z. t. 46. ex aequo een groep
renners bij wie Daan de Groot, Ger-
rit Vo'orting en Wout Wagtmans,
allen in dezelfde tijd als Koblet:
7.32.05.

Het algemeen klassement ziet ei
als volgt uit: 1. Monti (It.) 53.55.0.
2. Geminiani (Fr.ï 53.55.10. 3. Nen-
cini (It.) 53.55.12. 4. Magni (It.)
53.55.51. 5. Clerici (Zwits.) 53.56.05.
6 Coppi (It.) 53.56.22. 7/8 Wagtmans
en Gerrit Voorting (Ned.) 53.56.45.
9. Moser (It.) 53.56.53. 10. Assirelli
(It.) 53.56.54. 11. Van Breenen (Ned.)
53.58.41. 12. Fornara (It.) 53.59.59. 13.
Botella (Sp.) 54.00.21. 14. Benedetti
(It.) 54.00.36. 15. Astrua (It.) 54.01.06.
49. Daan de Groot (Ned.) 54.14.49.
65 Roks (Ned.) 54.24.14. 89. Maenen
(Ned.) 55.03.32.

Het ploegenklassement der buiten
landers luidt: 1. Frankrijk 560 pnt.
2 Zwitserland 579 pnt. 3. Nederland
667 pnt. 4. Spanje 676 pnt. 5. België
969 pnt.

liep en vervangen moest worden.
Ook Wout Wagtmans kreeg met
pech te kampen; zijn achterwiel
brak en dit kwam hem op het ver
lies van kostbare minuten te staan.

Bij Capua namen Zucconelli, Fantini,
Favero en Piazza de leiding van de
beslissende uitlooppoging. Dicht bij
Napels kregen zij gezelschap van Gros
so en Falaschi. Achter hen kwamen
Van Kerkhoven en Escola. Voor de
eerste zes werd dezelfde tijd als de
winnaar genoteerd.

Het algemeen klassement bleef, voor
wat de leiders betreft, onveranderd.

De 176e derby, de klassieke race, ge
houden op de baan van Epsom Downs
in Surrey, 25 km. ten Zuid-Westen van
Londen, is gewonnen door het paard
„Phil Drake". Tweede werd „Panaslip-
per" en derde „Acropolis".

„Phil Drake" werd gereden door Fred
die Palmer; het heeft zijn eigenaresse,
mevr. S. Volterra (Frankrijk) 19.000
pond sterling (f 19.000) opgebracht.
„Phil Drake" stond 100/8 genoteerd, de
Ierse outsider „Panaslipper", gereden
door J. Eddery en toebehoerend aan Jo
seph Mc. Grath (G.-B.) 100/1 en de gro
te favoriet voor de race, het paard van
De gravin van Derby, „Acropolis", door
D. Smit gereden 11/4. Het werd de eer
ste Franse overwinning sedert 1950 toen
„Galcador" voor zijn eigenaar Marcel
Boussac de race won.

De jockey Freddie Palmer verklaarde
na afloop dat „Phil Drake" in het begin
van de race achter was gebleven „om
dat hij als een debutant liep". Pas hal
verwege het rechte stuk begon hij be
hoorlijk te galopperen; daarna was zijn
eindspurt voldoende om als eerste door
de finish te gaan.

Tijdens de internationale tenniskam
pioenschappen van Frankrijk, te Parijs
gehouden, heeft onze landgenote, mej.
F ten Bosch in het damesenkelspel
met drie sets gewonnen van mevr.
Gastier (Fr.): 97, 57 en 63. Onze
landgenoot Van Meegeren heeft het
niet ver weten te brengen. In de eerste
ronde herenenkelspel werd hij met
63, 63, 86 door de Fransman Per-
reau-Saussine uitgeschakeld.

In de tweede ronde van het heren
enkelspel werd de Zweed Stockenberg
verslagen door Tony Trabert (VS) met
6—2, 6—1, 6—3. Bij de dames werd
mej. Mercelis (België) in de eerste
ronde uitgeschakeld door mevr. D.
Knode (VS). De Amerikaanse won de
partij met 36, 63, 63.

De voor de eerste klasse dames van
de zomercompetitie van de KNZB ge
speelde waterpolowedstrijd tussen Meeu
wen en de Hollandse Dames Zwemclub
is in een 3-2 zege voor de Meeuwen
geëindigd.

m

Horizontaal:

1. beschermvrouw

2. equator

- onderstelling

3. vernis

- nieuwsblad

4. riviertje in
Utrecht

- hoeveelheid

5. opstootje

- boom

- rivier

6. voorzetsel

- lange stok

- Frans lidwoord

7. motorschip
(afk.)

- dierenverblijf
plaats X©

8. hekwerk

- volgeling van
Hitier i>

9. haarloos

- kleine hoeveeN
heid 00

10. spil

- telwoord

- dicht

11. languit gaan
liggen O

Verticaal:

1. bedevaartgan
ger

- geldbergplaats

2. matroos

3. zeewater

- zangnoot

4. meisjesnaam

- rust

5. platvis

- pers. vnw.

6. deel van
mast

- kouseband

7. zwaardvis

- schaakterm

- verbogen
woord

8. Reichsmark
(afk.)

- kunstig
sel

9. overal

- vracht

10. uitgebrande
steenkool

- uitgeput

11. scherpe

lid-

weef-

gelijk

OPLOSSING

VAN
WOENSDAG

Horizontaal:

1. lot, 3. bad, 6.
pop, 8. art, 10.
kro, 11. mol, 12.
aal, 14. do, 16. af,
17. po, 18. kaper,
19. ap, 20. de, 21.
ae, 23. nee, 25.

vol, 26. rel, 28.
ree, 30. ets, 31.
lek. 32. lis.

Verticaal:
1. lood, 2. op,
4. aa, 5. draf, 6.
pr, 7. complot, 9.
ta, 10. kopen, 13.
lapel, 15. oke, 16.
ara, 20. deel, 22.
erts, 24. er, 27.
es. 29. ee, 30. ei.

Hoewel er bij herhaling berichten en
artikelen verschijnen over de Biesbosch
zullen toch maar weinig Nederlanders
dit gebied uit eigen aanschouwing ken
nen. Zij, die het kennen, zijn voorname
lijk vissers en watersportliefhebbers.
Daarom is de „Biesbosch-wandeltocht"
die Zaterdag 4 Juni van Made-Drimme-
len uit gehouden wordt, wel een unieke
gelegenheid. Deze wandeltocht brengt
de wandelsportliefhebbers namelijk na
een wandeling van ongeveer vijf kilo
meter bij de rivier de Amer, waar zij
met motorvlotten zullen worden over
gebracht naar de overkant, dus naar
het eigenlijke Biesboschgebied. Hier
voert een tocht van een kleine twintig
kilometer hen door een van de zeld
zaamste en minst bekende stukjes na
tuurschoon van ons land, het natuur
reservaat „De Biesbosch" met zijn uit
zonderlijke flora en fauna. De wande
laars komen hier bovendien in direct
contact met de waterramp, die de Bies
bosch weer onlangs heeft getroffen,
want zij zullen op hun tocht ook nog
enige stroomgaten aantreffen. Waar dit
hele gebied particulier bezit is, is het
slechts aan de welwillende medewer-

Advertenti

66

Al op een van de eerste dagen had
den Erlof en zij elkaar raadseltjes op
gegeven. Hoeveel keren heeft tante An
na zich vandaag gebukt om een kleed
je recht te trekken? Wat zou tante An
na liever hebben, de zon of een bus
boenwas? Dat laatste was gemakkelijk
op te lossen natuurlijk de boenwas.
Maar hoeveel poten heeft tante Anna?
Dat was veel moeilijker. Ze waren ge
komen tot twee honderd zes en tachtig,
de inhoud van de kelder niet meegere
kend. Bedden, kasten, tafels, stoelen
o, al die stoelen alles stond op
stevige, glimmende poten en alle poten
moesten elke week gewreven worden
en elke dag worden gestoft.

„Nicht Lene, je moet begrijpen, dit
is een grote zorg voor me", zei nicht
■Anna na een week. „Mijn ouders heb
ben me dit huis nagelaten en ik stel
er een eer in het te houden zoals het
was. Zelfs vader's asbakken staan
overal nog zoals ze stonden in zijn tijd.
De bedden van mijn ouders zijn niet
meer beslapen sinds hun dood en ook
het bed van mijn zuster staat nog on
aangeroerd".

„Wanneer is Clothilde gestorven?"
vroeg Lene Stojke.

„Dat is ai bijna twaalf jaar gele
den. Mijn ouders stierven zes jaar

voor haar. En zo sta ik nu al vele ja
ren alleen voor deze zware taak". Haar
oud gezichtje op de magere hals vroeg
om medelijden.

„Anna, je weet dat er sprake van is,
dat ik moeder van het weeshuis zal
worden, zodra het gebouw door de En
gelsen is vrijgegeven. Er staat geen
stuk meubel meer dat we kunnen ge
bruiken. Al kon je maar een paar tafels
en wat stoelen afstaan, missel, ien en
kele bedden... Het zou misschien ook
voor jou een verlichting zijn iets minder
te moeten onderhouden". Lene Stojke
keek haar nicht vragend aan. Zij zag
iets in het perkamentachtige gezichtje
trillen en voegde er haastig aan toe:
„We moeten honderd twintig kinderen
kunnen huisvesten, die niets meer heb
ben, geen ouders, geen bezit, helemaal
niets. Ze wachten in kampen en ver
langen naar een tehuis, ook al is dat
maar een weeshuis".

Het trillen was erger geworden, nicht
Anna knipperde nu met haar ogen als
was zü bang voor iets dat vlak Voor
haar gezicht werd heen en weer ge
zwaaid. „Maar ik kan geen meubel mis
sen", zei ze bevend. „Geen enkel meu
bel kan ik missen. Er zouden kale plek
ken in de kamers komen en denk eens
aan hr zeil. Als je iets zou weghalen,
zou het' zeil daaronder er heel anders
uitzien dan de rest. Je zou het direct
zien. Je zou dadelijk zien dat er iets
miste". Zij bewoog afwerend haar han
den.

„Maar in de kelder?" pleitte Lene
Stojke.

„In de kelder?" vroeg nicht Anna, als
begreep zij niet wat er bedoeld werd.

„In de kelder staan meubels opge
slagen". Erlof's moeder zei niet wat zij
er allemaal gezien had. Complete wo
ninginrichtingen stonden opgeslagen in
de enorme kelders, die onder het he
le huis doorliepen. Bedden had zij gezien

en kasten, tafels en fauteuils, stoelen
bij dozijnen, verder kisten en koffers,
waarschijnlijk vol linnengoed. Schil
derijen in vergulde lijsten, een zware
bronzen engel op een voetstuk en een
marmeren borstbeeld van Bismarck.

„In de kelder?" herhaalde de oude
dame nog eens bevend. En toen kwa
men opeens de tranen in haar ogen:
„Maar dat zijn onze uitzetten. De uit
zetten voor ons huwelijk. Van Clo
thilde en mij. Daar kan ik niets van
wegnemen. Dat zou ontheiliging zijn".
Haar stem schoot hoog uit en begon
erg te beven als haar smal verfrom
meld gezichtje.

Maar je bent immers nooit getrouwd,
en Clothilde ook niet, dacht Lene Stoj
ke, maar zij zweeg.

Zij is niet eens veel ouder dan ik,
dacht ze, misschien tien, twaalf jaar,
maar zij is verdroogd als een mummie
in dit grote, oude huis zonder licht en
zonder vreugde. Zij is verkommerd on-
de- he gewicht van al haar bezit en
zij kan niet meer horen, niet meer zien
en niet meer voelen. Zij ruikt alleen nog
maar stof en boenwas.

Zij stond 0£. „Ik moet nu weg, naar
een vergadering van de raad van be
heer. Misschien wil je er nog eens over
denken, nicht Anna? Het is moeilijk in
deze tijd nieuwe tehuizen op te bouwen."

Zij liep naa.' de deur en schoof in het
voorbijgaan met haar rok een wit kan
ten kleedje van een tafeltje dat diende
voor niets. Zij bukte zich, legde het er
weer op en streek er nog eens over. Zij
dacht aan het kleine, kale zolderkamer
tje op Sylt en verlangde er naar.

„Moeder, weet je wat ik hier het naar
ste vind?" had Erlof in het begin ge
zegd. „Dat we niet meer samen sla
pen."

„Maar jongen, het is goed als ieder
zijn eigen terrein heeft. Een mens moet
geheimen kunnen hebben."

„Wij ook?"

Zij had hem aangekeken, zij had ge
dacht aan het agendavelletje onder
haar kussen en aan het schrift dat zij
had gevonden onder zijn konijnenhok.
Zij had er nooit met hem over gespro
ken. „Ja, wij ook," zei ze rustig. „Ik
geloof, dat dat het moeilijkste is van
klein behuisd zijn of in een kamp leven.
Ook al hèb je geen geheimen, je
moet ze kunnen hebben. Zelfs wij."

Maar nu verlangde zij naar hun kleine
hokje.

Er viel veel te regelen. Zij had het
druk. Voor Erlof had zij niet veel tijd.
Hij liep door de aardige stad, die nau
welijks was gehavend, klom op de to
rens en keek neer op alle puntige rode
daken, de smalle, bochtige straten en
de trams. Hij slenterde langs de haven
en ging een kijkje nemen op het sta
tion. Het station trok hem het meest;
het was er vuil en grauw, maar er was
veel te zien, hij keek naar alle mensen
en trachtte zich voor te stellen hoe ze
waren en waar ze naar toe gingen en
wat ze deden. Waren ze eenzaam of
hadden ze een hele familie, hadden ze
werk, hadden ze een huis?

Hij zag transporten verplaatste perso
nen aankomen en vertrekken, hij hoor
de talen die hij niet kende, hij zag of
ficieren en verpleegsters in Engelse
khaki-uniformen die de transporten in
ontvangst namen of uitgeleide deden.
Er waren altijd meer vrouwen dan man
nen, gewoonlijk onnoemelijk veel kin
deren en steeds een kabaal van vele,
vele opgewonden stemmen, die huilden
of lachten of zo maar kakelden. Vrou
wen bepakt en beladen met zuigelin
gen en met puilende koffers, manden
en wonderlijke bundeltjes deden hem
denken aan hun eigen, zo veel vrese
lijker transport uit het Oosten.

(Wordt vervolgd)

king der eigenaars te danken, dat de
Stichting voor Sport en Lichamelijke
opvoeding te Made Drimmelen deze
tocht kon organiseren.

Dezelfde middag worden door de
Speedboat en waterskivereniging op de
Amer wedstrijden en demonstraties ge
organiseerd, die voor Brabant, dat, uit
gezonderd de Noord-Westhoek weinig
waterrijk is, een evenement betekenen.

Het ligt in de bedoeling, wanneer de
Biesbosch-wandeling en dit watersport
festijn -lagen, hier een jaarlijks terug
kerende gebeurtenis van te maken, uiter
aard met de nodige variaties. De twee
genoemde hoogtepunten worden omlijst
met optreden van radio-orkesten, met
voetbal- en tenniswedstrijden en met
gymnastiek- en turndemonstraties.

Het wandelbos, gelegen in de onmid
dellijke nabijheid van het sportpark
te Made, zal gedurende de Sportdagen,
4-6 Juni, naar ontwerp van de kunst
schilder J. Hubertus, worden geïllumi
neerd.

Woensdag zijn te Hamburg enkele
hangpartijen uitgespeeld. De uitslagen
hiervan waren Teschner (Did)-Schmidt
(Did) Vs-y? (14de ronde), Golombek-
Prins y,-Mt (14e ronde). De partijen Kie-
ninger (Did) tegen Darga (Did) (lie
ronde), Kieninger-Beni (14e ronde) en
Kieninger-Pfeiffer (Did) (12e ronde)
werden zonder verder spelen remise ge
geven. Alhoewel nog een ronde gespeeld
moet worden, staat de zege van Matano
vic (Jsl.), wiens puntentotaal door geen
enkele andere deelnemer geëvenaard
kan worden, reeds vast. De bezetting
van de ereplaats na hem is echter nog
onzeker.

De stand, voor de 15e en laatste ronde,
is als volgt: 1. Matanovic 11% punt,
2. Darga 9% punt, 3. Pirc 8% pnt.,
4 en 5. Beni en Teschner ieder 8 punten.
Onze landgenoot Prins bezet met 4%
punt de 15e plaats.

Voor het drielandentournooi België-
Nederland-Duitsland zijn in het drie-
bandenspel de volgende partijen ge
speeld:

Clasens (B.) 50 bt h. sr. 4 gem. 1.—
Popeyus (N.) 48 50 6 0.960
Vingerhoedt (B.) 50 58 8 0.862
Rombauts (B.) 38 58 4 0.655
De Ruyter (N.) 400 16 127 25.—
Van Oosterhout (N.) 182 16 45 11.37

Vervest (B.)
Boulanger (B.)

Driebanden:
Tiedtke (Saar)
Popeyus (N.)
Clasens (B.)
Rombauts (B.)

400 25
196 25

64 16.—
48 7.84

50 56 4 0.892

41 56 4 0.732

50 74 4 0.675

44 74 5 0.594

Uit een ingesteld medisch onderzoek
is gebleken dat Van Roessel geen enkel
nadelig gevolg heeft overgehouden uit de
botsing met de Zwitserse doelman in de
landenwedstrijd Nederland-Zwitserland.
Hij is geheel hersteld verklaard en zal
Zaterdag en Maandag bij Willem II weer
de middenvoorplaats bezetten in de wed
strijd tegen Fortuna '54.